Boelaerbuurtblad 06

het Boelaer buurtblad

nr

6

een krant van en voor de extra-murosbewoners rond het Te Boelaerpark 3-maandelijks • wordt gratis bedeeld in 14.000 extra-muros brievenbussen • maart 2016

Winterwonderpark Wachtend op winterlandschappen glijden onze dagen voorbij. Camera, wanten en muts liggen klaar voor het geval dat die eerste sneeuw valt en de hele wereld weer even stil staat. We willen er bij zijn als het park net dan weer even uit zijn winterslaap ontwaakt en ons laat reporteren over sneeuwmannen, sneeuwbalgevechten, natte sokken en de warme gloed op onze wangen. Helaas…

De deadline voor de krant nadert en de sneeuw blijft uit. Warm ingeduffeld trekken we alsnog het park in op een koude zonnige winterdag, op zoek naar de diehards die ook in de winter ons park bezoeken.

zus en de tante die wat later komen. Ze bouwen ook elk jaar een winterkamp in het ‘bos’ met takken en touwen en natuurlijk materiaal dat ze vinden. Vorig jaar hadden ze daar toch een speciale ervaring mee.

Een jong koppeltje had er hun intrek genomen en het kamp begon uit te groeien tot een heuse overdekte schuilplaats, met een plastiek zeil als dak. Enige tijd later was het kamp helemaal verdwenen.

Wilfried is al 20 jaar een echte parkenaar. Hij merkt op dat hij de laatste 10 jaar een positieve trend in het park ziet. Het is veel opener, mooier gemaakt en het wordt ook altijd proper onderhouden.

Op schattenjacht

Een eindje verderop worden we bespied door Yassine (13), vanachter een grote eik houdt hij de boel in de gaten. Hij gaat volledig op in het spel ‘buskestamp’. Even later zien we hem met een hoop kleine en grote kinderen die samenkomen op het pleintje voor de parkschool bij de Speltrappersfiets. Hier moeten we meer over weten.

Al bij de ingang van het park treffen we twee kindjes wijzend en scrollend op een smartphone. Zijn ze iets aan het zoeken en kunnen we misschien helpen? Nee hoor, Arwen (10) en Joran (6) zijn hier ‘op logement’, en zoeken samen met hun tantes de geocache in het Boelaerpark. De geowatte?

Geocache is een levensechte schattenjacht. Wereldwijd, maar ook in ons eigen Boelaerpark, hebben mensen kleine schatten verstopt. Met een gps of smartphone kan je de juiste coördinaten ingeven en dan kan de zoektocht beginnen. Arwen en Joran zoeken de Boelaercache.

Op verschillende plaatsen in het park moeten ze cijfers en getallen verzamelen. Met die getallen -en wat rekenwerk van de volwassenen- vinden ze de juiste coördinaten en weten ze waar de schat verborgen ligt. Ze hebben zelf ook een kleine verrassing bij, want als je de ‘cache’ vindt, mag je er iets uitnemen, op voorwaarde dat je een andere schat achterlaat. We wensen hen veel succes en zetten onze zoektocht voort naar winterse verhalen in het park.

Elke schoolvakantie komen Speltrappers met een bakfiets vol spelmateriaal naar het Boelaerpark. Inschrijven is niet nodig, je komt gewoon meespelen als je zin hebt. De monitoren halen hun mega arsenaal aan spelletjes op het internet, uit de oude doos of vinden ter plaatse zelf nieuwe spelen uit, tot groot jolijt van de deelnemertjes. De leeftijdscategorie van de kinderen

Op het grasveld speelt Warre een potje voetbal met nonkel Wilfried. Vandaag zijn ze maar met twee, maar soms wordt het een heuse internationale match met buurtbewoners uit Joegoslavië, Polen en Afrika. Een karretje vol materiaal heeft nog van alles in petto voor hele namiddag parkplezier. Een gps hebben ze niet nodig, ze maken zelf wel een schattenjacht voor de

Brrr, er loopt een rilling over onze rug… Tijd om ons op te warmen bij een kommetje soep. We mijmeren nog wat verder over de sneeuw en de klimaatopwarming. Die witte winterwonderpark reportage houden we jullie nog te goed voor volgend jaar…

DE HOEDERS VAN ONS PARK Als parkreporter krijgen we vaak vragen over veranderingen in het park; bomen die verdwijnen, nieuwe aanplantingen, afvalhout dat blijft rondslingeren. Tijd om ons licht eens op te steken bij ‘de mannen van de groendienst’.

Chris Smets, ploegleider van de groendienst, staat ons graag te woord. Zoals elk park heeft ook het Te Boelaerpark een beheerplan. Dit plan beschrijft hoe het park over een periode van vijf jaar zal worden beheerd. De laatste jaren wordt er hard gewerkt om van een donker park, dichtbegroeid met struikgewas, te evolueren naar een lichter en meer transparant geheel. Er is ook aandacht voor ecologische beheertechnieken,

varieert van 3 jaar tot 14 jaar en ook voor de allerkleinsten zijn er spelletjes op maat. Op het einde van elke vakantieweek wordt er een grote match georganiseerd waar iedereen kan aan deelnemen.

Yassine is één van de vaste klanten. Hij was er elke dag bij in de krokusvakantie. Hij leert hier nieuwe kinderen uit de buurt kennen en mag soms zelfs mee het park rondfietsen met de animatoren op zoek naar nieuwe kindjes. Zijn favoriete spelen zijn buskestamp en vlaggenroof. En of we Billy Billy Bob kennen? Dat spel hebben de monitoren zelf uitgevonden.

Nieuwsgierig? In de Paasvakantie zijn de Speltrappers weer van de partij in ons park, kom gerust af!

Als we mijmerend over de spelletjes uit onze jeugd onze weg verder zetten, wordt onze aandacht getrokken door 2 prachtige honden. Met hun witgrijze vacht en licht gehuil kunnen het zo wolven zijn. Baasje Patrick vertelt graag wat meer over zijn Alaska Malamut’s. De honden hebben Japanse namen, Hoshi (Prinses) en Kazu (hij die dient), ze zijn gekozen volgens de Sint-Hubertus kalender, waar de eerste letter in het geboortejaar vast ligt. Het zijn echte sledehonden, maar bij gebrek aan sneeuw trekken de honden Patrick elke dag op zijn step naar zijn kantoor aan de andere kant van het park. Wanneer er een ambulance met gillende sirenes voorbijrijdt, beginnen Hoshi en Kazu te huilen en even lijkt het alsof ons park bewoond wordt door echte wolven…

inheemse begroeiing, lage aanplantingen en vooral veel meer kleur. Het park wordt ook ‘open’ gewerkt aan de rand, zodat ook voorbijgangers uitgenodigd worden om het te verkennen.

Verder beschrijft het beheerplan welke werkzaamheden nodig zijn om dit streefbeeld te bereiken; van het dagelijks onderhoud, over nieuwe aanplantingen tot het gebruik van zoveel mogelijk inheemse plantensoorten.

De mannen van Te Boelaerpark Romain, Ahmed en Marc zijn de vaste groenwerkers van ons Te Boelaerpark. Ze zorgen voor het groenonderhoud, de netheid en ook de veiligheid van de bezoekers én de bewoners. Zwerfvuil verwijderen is

hun grootste taak. Met alles wat ze bij elkaar verzamelen vul je gemakkelijk een container van 18 ’kuub’.

Ze worden hiervoor erg gewaardeerd door de parkbezoekers, krijgen vaak complimentjes en soms melden de mensen zelf waar er weer een fiets of een brommer werd achtergelaten. Wanneer er bomen gerooid worden krijgen ze echter wel eens kwade blikken. Maar de veiligheid van de mensen komt op de eerste plaats.

Wist je dat een dikke tak met een kracht van 400 kg naar beneden kan donderen?

De groenarbeiders zijn eigenlijk ook de oren en ogen van het park. Ze weten wat er leeft en signaleren gevaarlijke situaties. En wanneer ze een goed idee hebben voor ‘hun park’ wordt dat ook gewaardeerd. Zo werd er vroeger gesproeid tegen de processierupsen, maar dit bleek geen goede zaak voor de eek-

hoorns. “We zijn hier dan ook mee gestopt” zegt Romain.

Die eekhoorntjes hebben intussen een bevoorrechte plaats in het park gekregen. Zo werd er een parcours voorzien met touwen, voerderkastjes en een heus nesthotel. Vanop het observatieplatform kan je de kleine parkbewoners van op afstand volgen en als je goed kijkt kan je twee verschillende soorten ontdekken: zwarte en rode.

Tijd om dit allemaal eens van dichtbij te gaan bekijken. De mannen van de groendienst verplaatsen zich met kleine elektrische wagentjes, om de parkbewoners en ook de bezoekers zo weinig mogelijk te storen. Tijdens het ritje in ‘de groenmobiel’ vertelt Romain me trots over zijn werk. Hoe hij zich in 20 jaar heeft opgewerkt tot vakspecialist. Eigenlijk kan hij dit jaar op pensioen, maar hij heeft net nog voor vijf jaar bijgetekend. Van motivatie gesproken…

De komende weken focussen de mannen zich vooral op de krokusbedden, het aanplanten van bloemen, herbeplanten van sluipwegen en het kort zetten van struiken. Alles wat teveel op of door elkaar groeit wordt gekortwiekt, ook zonevreemde planten worden verwijderd en vervangen door inheemse soorten. Vanaf april begint het gras maaien opnieuw.

Ik pols nog even naar hun favoriete plekje in het park. ‘Waar de zon schijnt’ volgens de jongste van het team. De oudere garde zoekt liever de koelte en rust op in het ‘achterbos’. In een evenementenpark heb je af en toe wel eens nood aan stilte.

De mannen gaan weer aan de slag en ploegleider Chris neemt me nog even mee op een wandeling door het park. Hij toont waar de zeldzame wilde bostulp binnenkort weer gaat bloeien en even verderop staat de toverhazelaar met zijn prachtige gele bloemen al volop in bloei. Gaandeweg geeft ons park zijn geheimen prijs.

2

Bomen met een zonneslag Het is berekoud buiten, sommige bomen dragen zelfs een warm jasje. Chris begint te lachen, het is net omgekeerd. De jute beschermt de stam tegen zonnebrand.

Als er bomen gerooid worden, verdwijnt ook het beschermende bladerdak, dan worden de oude bomen ingepakt tegen de felle zonnestralen.

De vleermuizenboom en het dierenhotel Wat met die hopen snoeiafval of half vergane bomen? Worden die niet opgeruimd? Ook hier heb ik het mis. Dit ‘afval’ staat of ligt hier voor een goede reden.

Zo merkte een boomkapper tijdens het rooien van een dode beuk op dat de vleermuizen er hun nest hadden gemaakt. De boom werd veilig afgetopt, maar de rest van hun huis is blijven staan. Je kan de gaten goed zien bovenaan in de stam, en met een beetje geluk kan je ze bij valavond zien uitvliegen.

De hopen snoeiafval blijken dan weer onderdak te bieden aan tal van kleine diertjes. Onder andere muizen en winterkoninkjes schuilen hier tegen de winterkou.

Red de Magnolia Aan de parkschool staat de 100 jaar oude magnolia al volledig in knop.

Het zal niet lang duren of hij staat weer in volle bloei. Als hij het haalt…

Zijn brede wijde takken nodigen helaas uit om in te klimmen, maar eigenlijk is hij hier niet voor geschikt.

Dus toch even een warme oproep aan onze lezers. Gun de oude Magnolia zijn rust, het zou zonde zijn dat hij voortijdig afsterft. Wat verderop staat de ‘klimboom’, daar mogen de kinderen naar hartelust in klimmen.

Toekomstplannen Af en toe zijn er stukjes van het park afgezet met hekwerk, zoals aan de speeltuin.

Daar werden nieuwe planten aangeplant die de komende jaren het kleurenpalet moeten uitbreiden. Zo vinden we daar binnenkort de bosaarbei, de gevlekte aronskelk, de bosandoorn, het boswalstro en robertskruid. Vooral de Aesculus Parviflora blijkt heel bijzonder. Wie nieuwsgierig is naar het resultaat, kan als eens een stiekem een kijkje nemen via Google.

Sommige delen van het park liggen er nog schijnbaar troosteloos bij, op enkele schrale sprieten na. Maar wacht maar tot het lente wordt. In de volgende editie ontdekken we wat het Te Boelaerpark nog meer in petto heeft.

De parkreporters

Blues en bléten, gaan we gedeprimeerd naar huis na de voorstelling?

Borgmans: “Neen zeker niet! De voorstelling gaat over het echte verdriet in het leven, over afzien en miserie en de kleine banale ongemakken van alledag. Maar ook over de onverwachte trieste of verrassende gebeurtenissen in het leven, de beklijvende herinneringen aan minder fraaie ogenblikken. Ondanks al deze blues keer je met een glimlach op het gezicht huiswaarts. Want dat is eigenlijk het enige dat ik echt goed kan: de mensen laten lachen. Zelfs met mijn en hun eigen miserie.”

Blèten met drie mannen afkomstig uit de boelaerbuurt In mei staan er drie klasbakken samen op het podium van Rataplan: een acteur (Warre Borgmans), een gitarist (Jokke Schreurs) en een bluesman ('Big Dave' Reniers). Dat geeft vuurwerk. Maar ook melancholie en verwondering. Terugkijken en verder doen. Het leven zoals het is, verteld door drie mannen met al wat kilometers op de teller. Maar hoe komen drie zo'n verschillende mannen samen op eenzelfde podium terecht? We vroegen het aan Warre Borgmans, buurtbewoner en initiatiefnemer van Blèten.

Warre Borgmans: “Ik liep al langer met het idee rond om een variant te maken op de voorstelling Schone Woorden die ik samen met Jokke Scheurs maakte en die een combinatie was van muziek en poëtische teksten over de dingen van het leven. Dat het terug met Jokke zou zijn lag voor mij vast. Maar ik zocht nog een derde partij.

Die vond je in de persoon van mondharmonicaspeler Dave Reniers, die ook uit de buurt afkomstig is?

Borgmans: “Ooit heb ik Dave met zijn groep zien spelen op een bluesavond. Ik was toen al gecharmeerd door zijn spel. In de jaren die erop volgden hebben verschillende mensen me over Dave gesproken. Dat het zo’n geweldige mondharmonicaspeler is, een echte blueskenner ook. Zo’n drie jaar geleden werden we eindelijk aan elkaar voorgesteld. Het klikte meteen. Net op het moment dat ik over een derde pion in de voorstelling aan het denken was.”

Drie haantjes in één groep. Botst dat niet?

Borgmans: “Het is best wel spannend en interessant en er gebeuren onverwachte dingen wanneer we met z’n drieën zijn. Jokke en Dave bepalen volledig de muziek van de voorstelling. Ze brengen covers, eigen werk en ze hebben ook samen een prachtig nummer gemaakt voordeze voorstelling. En hoewel ze beiden een bluesachtergrond hebben, vullen ze die op een heel eigen manier in. Ze hebben beiden een andere inborst, een sterk karakter ook en zijn een beetje eigenwijs. Dus ik neem in dit trio de rol op van verzoener, de katalysator. Niet dat ik hen uit elkaar moet houden hoor.” (lacht)

MET WARRE BORGMANS, JOKKE SCHEURS EN DAVE RENIERS BLÈTEN

DI 17, WO 18 EN DO 19 MEI : 20U • VVK € 16/14 (do 19/5 is uitverkocht!)

Tickets via: ticketbalie: Turnhoutsebaan 329, 2140 Borgerhout tel: 03 600 16 60 • website: Rataplanvzw.be

De toog van de voormalige herberg ‘In Den Boer’ keert terug naar Borgerhout

Geschiedenis

3

Heemkundig nieuws door Geert Janssens In het jaar 1865 huldigde Leopold II officieel de vestingen in te Deurne. Maar op die heugelijke dag regende het zo hard, dat de plechtigheid moest worden ingekort en al bij al een kwartiertje duurde.

De baard van de vorst stond stijf van het nat. De weersomstandigheden verergerden nog, zodat het hele gezelschap verkoos te vluchten voor het ontij.

Waar anders kon men beter schuilen dan in het dichtstbijzijnde café ‘In Den Boer’?

De verbazing van de herbergier en de stamgasten was groot, toen de Koning der Belgen daar plots met een zucht kwam binnengezeild. Hij trakteerde het hele gezelschap op iets sterks, afhankelijk van de bron, met cognac of jenever. De koning dronk niets.

De aanwezigen bleven natuurlijk hopen, dat het nog lang zou regenen, maar van zodra de zon doorbrak, nam hij afscheid en vertrok. Zo vertelde althans

de 73-jarige laatste patroon Jan Frans Moors, alias ‘Frans de Stoker’ in de jaren ’70 van vorige eeuw.

Frans hoorde het verhaal door zijn vader vertellen, die het toch zelf had meegemaakt.

Deze anekdote blijft verbonden aan het sedert lang verdwenen café ‘In Den Boer’. Het lag in de velden nabij de vesten. Vandaag kan men het situeren aan de huidige kleine personeelsparking van het SintErasmusziekenhuis. Toen burgemeester Karel De Preter een gemeente-uitbreiding kon klaarspelen, kwam de herberg op Borgerhouts grondgebied terecht en wel aan de oude Weversfabriekstraat. Het café had een goed cliënteel, dat op zonnige dagen buitenshuis volkssporten kon beoefenen. Het was ook door verscheidene schilders gekend als een geliefkoosd onderwerp.

In de jaren 1970 begonnen de grote ringwerken en werden onteigeningen doorgevoerd. ‘Den Boer’ moest verdwijnen. De toenmalige Heemkundige Kring van Borgerhout kon, onder impuls van Juul Van Aeken, een deel van de inboedel verwerven, onder meer de taptoog, het uithangbord en enkele tafeltjes en stoelen. Dat alles kwam terecht in het Reuzenhuis op de Turnhoutsebaan en werd ontelbare keren aan de bezoekers van het heemkundig museum getoond. Helaas, toen het Reuzenhuis moest sluiten, verhuisde de tapkast naar Schoten, waar de heemkundigen hem in bruikleen namen.

Maar de tapkast keert heden terug naar Borgerhout.

in de nieuwe lokalen van de Heemkundige Kring Borgerhout, Gitschotelbuurschap vzw, weer te bewonderen zijn en dit op ongelofelijk dichtbij (ong. 75 meter) van zijn originele standplaats. Op deze dag gooien we met een mini-expo over café ‘In Den Boer’ en met ‘culinaire verhalen uit Borgerhout’ onze deuren open.

Bezoek voor de eerste keer het erfgoedcafé ‘Het Gulden Boek’. De bezoekers zullen niet alleen de oude tapkast kunnen bewonderen, maar ook oude menukaarten, foto’s, voorwerpen en specifiek uitgekozen gekalligrafeerde bladzijden uit het “Gulden Boek van Borgerhout”.

Het handtekenen van het Gulden Boek door voorname bezoekers betekende weleer een bijzonder ritueel in het gemeentehuis. Dat ging niet voorbij zonder de smaakpapillen te strelen. De menukaart bij de aanstelling van de Borgerhoutse burgemeester Van Beveren zal er te bewonderen zijn. En wie weet komt Leopold II terug voor een royale tournée générale?

U kan ook meewerken om het immateriële erfgoed van Borgerhout te bewaren. We doen dus een beroep op uw verhalen over menukaarten, feestelijkheden, oude recepten, huis-aan-huis bedelingen van brood en melk, enz... We zullen deze zorgvuldig noteren en bewaren voor de toekomst. De dorstigen zullen er iets kunnen drinken. We hopen echt op een mooie opkomst en kijken uit naar vele verhalen.

• • • Erfgoeddag van 24 april • • • - Bezoekersuren: 10.00 – 17.00 - Waar: Vrijgeweide 42, 2140 Borgerhout (eerste verdieping) - Bereikbaarheid: bus 20-33-420-421-422-423 dit project wordt financieel ondersteund door het district Borgerhout

Op de Erfgoeddag van 24 april aanstaande zal die

De Reuzen van Borgerhout

De Reuzen van Borgerhout zitten niet stil !

Immer druk bezig als ze zijn, plannen ze het volgende kwartaal een aantal activiteiten waarvan één in ons park.

Er waaien geruchten dat het binnenkort mogelijk wordt om een soort lidmaatschap te verkrijgen van de Reuzenfamilie. Je krijgt dan een lidkaart, en als je een aantal keer mee de handen uit de mouwen steekt, of wil sponsoren, of misschien zelf een reus bouwen, dan kan je onderandere een felbegeerd Reuskensbeeldje krijgen.

Over niet al te veel tijd zal er ook een webshop geopend worden. Gaandeweg komen daar meer spulletjes ter beschikking.

Een eerste activiteit draait dus rond een ontmoeting met alle mogelijke vrienden en kennissen van de Reuzen. Eigenlijk één groot familiefeest.

Het is op een zondag dus daar passen thee en koeken bij!

Later gaat er iets erg bijzonders gebeuren. Er is namelijk een speurtocht aan de gang in Borgerhout, om de verdwenen schipper Kapertein van het Groot Schip te vinden. Hij zou honderden jaren geleden gekidnapt zijn door de reuzen Lange Wapper en Antigoon. Ze sloten hem ergens op, en het is dankzij het geduldige zoeken van Professor Ribbedebie dat we hem eindelijk op het spoor zijn. Dat spoor leidt naar ons park, ergens in de buurt van het Cogelspaviljoen!?...

In mei zijn er nòg twee activiteiten waar de Reuzen aanwezig zullen zijn. Er is de traditionele Reuzenloop op het Terloplein. Een feest voor jong en oud, waar de ‘klein pagadders’ de beentjes vanonder het lijf kunnen lopen. Zalige sfeer, georganiseerd door district Borgerhout.

De Reuzen zullen er staan met een standje waar alle mogelijke info te sprokkelen valt.

Later is er dan het onvolprezen Borgerrio-feest, grotendeels georganiseerd door District Borgerhout. Ook de winkeliers van de Turnoutsebaan geven het beste van zichzelf, en doen hun slogan ‘Waar Winkelen Werelds Is’ alle eer aan. Ook daar helpen de Reuzen mee aan de sfeer!

Er is nog veel meer beweging op komst, maar dat is voor de periode na 1 juni, en dus voor krantje nummer 07! info@reuzenstoet.be • www.reuzenstoet.be • facebook/reuzenstoetBorgerhout 17/4 - reuzenfamiliefeest - Brede School • 8/5 - Reuzenloop Terloplein • 21/5 - Borgerrio - Turnhoutsebaan • 27/5 - Zullen we Kapertein vinden in het Cogelspaviljoen?

BORGERHOUT

4

Buur Natuur

Rubriek Natuur door Jens Verwaerde, NATUURPUNT chille planten

Anemoon van het bos Bosanemonen vind niet ergens langs het voetpad of in iemands groententuin, maar wél op de wat minder betreden plekjes in het park of bos.

Makkelijk te herkennen vanaf half maart tot en met april: de bosanemoon staat dan te bloeien in het Boelaarpark en het Boekenbergpark.

Witte bloemen met een soms wat paarsige schijn en nogal typische bladeren. Eind april zijn die bloemen al uitgebloeid. De bladeren trekken het veel langer en kan je vele weken later nog goed terug vinden. Als je eens goesting hebt om te tellen: één bosanemoon heeft drie bladeren.

Bosanemonen zijn echter bijzonder slechte migranten. Als ze ergens verdwenen zijn op een plek, is er weinig kans dat ze er snel terug kunnen opschieten. Hun zaadjes geraken immers amper een paar meter verder, want het vervoer ervan gebeurt door … mieren.

Wat bosanemonen wél wat vlotter doen: door ondergrondse stengels kunnen nieuwe bosanemonen opschieten, dichtbij de „moederplant”.

Maar ook dat gaat erg traag. Biologen noemen bosanemonen daarom oud-bosplanten (goed lezen!): ze komen enkel voor op bodems die al eeuwenlang bos (of park) zijn geweest. Als je rommelt met een oude bosgrond, verdwijnen bosanemonen en die zie je niet snel terug.

We moeten dus plekjes met bosanemonen koesteren.

toffe ongewervelden

coole gewervelden

Vlinders, maar dan niet in de Vlinderboom Dat het in de Vlinderboom vol kinderen loopt, ‘s morgens en ‘s avonds achterna gezeten en opgejaagd door gestresseerde ouders, weten we.

Vlinders kan je nogal gemakkelijk waarnemen: zet je vanaf april op een zonnige dag van meer dan 15°C op een bankje dichtbij de rand van een grasveld in het park. Het mag niet té hard waaien, want dat vinden die sukkels van vlinders blijkbaar niet tof; ze blijven dan verscholen, uit schrik om weggeblazen te worden.

Omdat vlinders goed onderzocht zijn kunnen biologen voorspellen wanneer ze verschijnen.

Ik pik er eentje uit dat je zelf ook kan herkennen: het bont zandoogje. Zeker te zien vanaf eind april, maar misschien zie jij ‘m vroeger.

Een bruine fladderaar met geelbruine vlekken op de vleugels. Die zie je goed als ‘ie even op een blad gaat rusten. Let eens op: van zodra er een ander bont zandoogje in de buurt verschijnt, beginnen die tegen elkaar op te fladderen. Zo’n man bont zandoogje wil namelijk een plek in het park bemachtigen én andere mannen weghouden. Zo wil ‘ie passerende wijfjes voor zich houden en u-weet-wel-wat doen.

Wil je zelf iets doen voor vlinders, zorg dan voor klimop, vlinderstruik én … brandnetel.

Veel vlindersoorten leggen hun eitjes immers op de brandnetel. Eens uitgekomen, vreten de rupsjes zich een weg door het brandnetelblad.

En nadien worden ze dan vlinders. Maar dat wist je natuurlijk wel uit de lagere school, nietwaar?

Trouwens: het bont dikkopje legt zijn eitjes vooral op hoge grassen, dus díe moet het effe niet van brandnetel hebben. Voor déze vlinder geldt dus: laat het gras maar groeien.

Het zou trouwens goed zijn mochten er ook in het park meer plekjes wat ‘ruig’ gelaten worden, met wat brandnetels en wat hoger gras.

Het verwijderen van klimop was overigens geen goed idee, noch voor de bomen, noch voor de vlinders.

Neem echter zelf ook initiatief en maak je tuin wat wilder.

Eitje leggen, meneer?

“In mei legt elke vogel een ei”, zullen ze u ook wel verteld hebben in de lagere, veronderstel ik. Misschien zelfs in de Vlinderboom.

Er zijn veel vogelsoorten die in mei eitjes leggen, maar zeker niet alle. De bosuil legt zijn eieren bijvoorbeeld al in februari, maar mezen kunnen bijna het ganse jaar eieren leggen, zélfs meermaals.

Maar goed: mei dus, maand waarin vent vogel probeert een plekje af te bakenen door keihard te zingen in de hoop van vrouw vogel te lokken. “Als ‘t ne goeje zanger is, zal ‘em ook wel goeje kinderen maken”, moet zo’n vrouwtjevogel denken, want uit onderzoek blijkt dat de beste zangers het meest aantrek genieten van de vrouwtjes.

Allerlei mannelijke vogels schrapen dus in de lente hun keel om aubades en serenades te brengen in de hoop op vrouwelijke interesse.

Maar … da’s niet alles. In de lente komen er ook een massa vogels terug uit het zuiden. Die hebben gezellig overwinterd in Afrika of Frankrijk en vliegen als de wiedeweerga terug naar onze tuinen, daken en parken om er zo snel mogelijk een plekje te bezetten. De passerende vrouwtjes beoordelen de zanger beneden en beslissen om al dan niet met de betrokken man te … (u kent het vervolg).

Dus dáárom hoor je in mei opvallend méér vogels zingen dan in de rest van het jaar: vele van onze thuisblijvende vogelsoorten zingen zich dan te pletter, maar er komen ook nog eens de beesten bij die terugkwamen uit het zuiden.

En dus: terwijl jij daar gezellig zit te luisteren naar al dat vogel-gekwetter, realiseer je: het park is voor vogels in mei een groot bordeel, zij het dat de mannetjes nu de show proberen te stelen en niet, zoals vaak bij Homo sapiens: de vrouw.

Meer over vlinders weten? Ga naar www. natuurpunt.be/vlinders.

De Vertelhut - een bouwproject voor kinderen, hun ouders en buurtbewoners uit Groenenhoek Sinds vorig schooljaar vind je in de wijk Groenenhoek de Vertellerij, een cultureel ontmoetingsplekje vol boeken, voor kinderen, hun ouders en buurtbewoners. Op een jaar tijd hebben al heel wat buurtbewoners de weg gevonden naar dit unieke plekje, maar toch is het nog dikwijls een goed bewaard geheim in de buurt. Maar daar komt binnen kort verandering in…

Samen met buurtbewoners en de jeugddienst wil De Vertellerij een heuse opvallende ‘vertelhut’ bouwen in de voortuin. Hoe die er zal uit zien?

Dat hangt volledig van jullie af!

D! WANTE

! elingen – creatiev ers Dromers uw o aars en b verzamel …

Rooftopfiger is een Antwerps collectief van artiesten, performers, poëten en ambachtslui. Samen met de Vertellerij zijn ze op zoek naar enthousiaste creatievelingen uit de buurt, om dit bouwwerk mee te bedenken, te ontwerpen én te maken. Zo wordt het een plek van en voor iedereen die in de buurt woont.

Kom mee dromen en laat je fantasie de vrije loop in het Data Paviljoen, een stads-crea-labo waar jullie dromen, herinneringen en verlangens worden verzameld en vormgegeven.

Wanneer?

Woensdag 9 maart tussen 14 en 18 uur • Zondag 13 maart tussen 11 en 15 uur

WaAr?

De Vertellerij • Turkooisstraat 18, 2600 Berchem

Ben je eerder een doener?

Het bouwen zelf start vanaf april tot juni. Rooftopfiger werkt zoveel mogelijk met gerecycleerde materialen en elementen die we vinden in de buurt. Ben je een Handige Harry en kan je zelf aan allerlei bouwmaterialen komen? Laat het gerust weten aan de mensen van de Vertellerij.

Samen maken we de mooiste en gezelligste vertelhut van Berchem waar alle buurtbewoners, groot en klein zich, zich weldra thuis voelen.

Hou zeker ook de Facebookpagina in de gaten, daar vind je alle oproepen en de juiste data.

De Vertellerij

Turkooisstraat 18, 2600 Berchem devertellerij@stad.antwerpen.be www.facebook.com/devertellerij

Moet u leren leven met pijn?

PUBLIREPORTAGE

RUGPIJN Wat rugpijn bij een mens kan aanrichten

Ik kon amper nog bewegen. Ik had pijn aan mijn nek, schouders en rug. Injecties, epidurale, cortisone: het gaf me een kwartiertje soelaas, maar dan kwam de pijn in alle hevigheid terug.

Op een beurs zag ik de Andumedic.

De vertegenwoordiger zei dat dit een nieuwe pijnbestrijdingstherapie is. Ik vertelde hem over mijn rugpijn en hij bood me een gratis proefsessie aan.

De rest van de namiddag voelde ik me ongemeen goed. ’s Avonds besloot ik een Andumedic aan te schaffen. Ik zei: “Het mag kosten wat het wil, maar ik wil van mijn rugpijn af”. Op heden kan ik opnieuw activiteiten doen zoals 40 à 50 jaar geleden. Een succesverhaal!

FIBROMYALGIE

Heeft u klachten van stress, vermoeidheid, artrose, hernia, fibromyalgie, rugpijn, osteoporose...?

Andullatietherapie is de natuurlijke pijnstiller voor aandoeningen zoals rugklachten, stress, fibromyalgie, vemoeidheid, artrose, ...

Andullatie is een innovatieve techniek waarbij de Andumedic, uitgerust met de nieuwste technologie van vibratiemassage, de spieren en de bloedsomloop stimuleert.

Ondertussen staat andullatie al lang niet meer in haar kinderschoenen. In Europa maken reeds meer dan 120.000 patiënten dagelijks gebruik van deze therapie om aan hun klachten te verhelpen.

Ook werd via doorgedreven research het effect van andullatie onderzocht.

Momenteel is een reeks onderzoeken aan de gang met als doel de werking van andullatie verder te perfectioneren.

Licht in de donkere tunnel van fibromyalgie

Ik moest mijn job als verpleegster staken wegens fibromyalgie en CVS. Constant voelde ik pijn en vermoeidheid. Via mijn schoonheidsspecialiste kwam ik in contact met andullatie. Ik was eerst vrij sceptisch, maar de resultaten waren verbluffend. Tijdens een uitstap naar Sluis besliste ik om zelf een Andumedic aan te schaffen. Ik nam jarenlang pijnstillers, volgde kiné en osteopathie. Dit hielp allemaal wel, maar in beperkte mate.

Dankzij dagelijkse andullatiesessies kon ik mijn medicatie geleidelijk aan afbouwen. De Andumedic voorziet een speciaal fibromyalgieprogramma: nr. 15.

Net zoals vele fibromyalgiepatiënten kan ik zeggen dat mijn levenskwaliteit stukken verbeterd is.

Werking en resultaten De Andumedic wordt met succes gebruikt door toonaangevende fysiotherapeuten, artsen, kinesisten en revalidatiecentra. De combinatie van mechanische trillingen en infrarode warmtestraling zorgt immers overduidelijk voor een belangrijke mate van spierontspanning, pijnbeheersing en algemene relaxatie.

Wat doet de Andumedic?

De andullerende bewegingen dringen door tot diep in de spieren. Hierdoor verwijden de bloedvaten en wordt het hele lichaam intensief doorbloed.

Weetjes over de Andumedic: •

Pijnverlichtend effect bij chronische klachten: fibromyalgie, artrose, reuma, spierpijn, rugpijn, hernia...

•

Reeds 15.000 dagelijkse gebruikers in België

•

Resultaat na een sessie van 15 minuten

•

Reeds toegepast bij meer dan 400 kinesitherapeuten in België

•

Gebruikt door meer dan 200 Europese ziekenhuizen

•

Ondersteund door medische studies

Meer informatie kan u vinden op : www.andullatie.be

Voor wie?

De Andumedic levert niet alleen een bijdrage inzake pijnvermindering en levenskwaliteit voor mensen met dagdagelijkse pijn. Het verhoogt het totale gevoel van welzijn en helpt de negatieve gevoelens bij stress te verminderen. Maar ook topsporters en recreatieve sporters gebruiken de therapie om sneller en beter te recupereren.

VERLICHT UW PIJN & VERHOOG UW ENERGIE IN 15 MINUTEN

ANDULLATIEDAGEN 09 13 t/m

RUGPIJN? ARTROSE?

MAART

HERNIA? FIBROMYALGIE?

BOEKENBERGPARK 2100 DEURNE

VERMOEIDHEID? SPIERPIJN? KRAMPEN?

WANNEER? 09/03 VAN 19H-22H 10/03 t/m 12/03 VAN 10H-21H 13/03 VAN 10H-16H PARKING UNITASLAAN 84, 2100 DEURNE

MEER INFO 055 23 23 23 www.hhp.be

6

I N T E R V I E W

| tekst & foto’s: Wilfried Defillet |

het babbeltje gesprek met Klaartje Van Baarle Hoe goed ken je je buren? Het was een bedenking die ik mij maakte toen ik hoorde dat in onze buurt een wereldkampioen tennis woont. Met een CV van hier tot in Wimbledon.

Klaartje Van Baarle (° 1964) is relatief laat begonnen met het tennisspel. “Ik was al 14 jaar toen ik mijn eerste balletje sloeg.” herinnert ze zich. Maar ze mag van thuis les volgen aan de sportschool van het atheneum in Boom en ze neemt als keuzevak tennis. “Zes uren tennis per week.

Ik had bovendien een goede leraar en mijn spel ging met reuzenschreden vooruit.” Na haar humaniorastudies probeert ze haar kansen in het professionele tennis en ze trekt naar de verschillende tornooien. “Zo tufte ik met een oud autootje naar Parijs. Helemaal alleen want er was in die tijd geen omkadering. Ik had ook geen inkomen en werd eigenlijk gesponsord door mijn pa en ma. Na twee jaar voelde ik mij echt op de dool en ondanks dat ik best goed speelde heb ik er een punt achter gezet.” En niettegenstaande dat Klaartje Van Baarle opgeklommen was tot de zesde plaats van het Belgische vrouwentennis hangt zij haar racket aan de haak en neemt zij de draad van haar studies weer op en gaat naar de hogeschool waar ze het diploma lichamelijke opvoeding haalt.

Zij vindt een job aan de ‘Tennisschool Happy’ in Waregem waar ze jongeren opleidt. In het verre West-Vlaanderen vormt zij mee enkele grote namen uit het Belgisch tennis: Xavier Malisse, in het tenniscircuit ook gekend als X-man, Els Callens, Dirk Norman,…

“Het is eenzaam in de topsport.

Ik stond er altijd alleen voor.

Dan voelt het goed te weten dat er mensen zijn die je naar waarde schatten.”

Een tweede adem Daar aan de tennisschool in Waregem krijgt Van Baarle stilaan weer zin om zelf te spelen. Ze is ondertussen 28 jaar geworden als ze terug aan de competitie deelneemt. Vrij vlug vindt zij haar conditie van weleer terug.

Gedurende ruim tien jaar zal ze in de top 20 van het Belgisch tennis staan.

Maar het is ook een hele opgave. Van Baarle: “Om een klassement te verkrijgen moest ik per jaar minimaal 10 tornooien afwerken. Concreet betekende dit dat ik vanaf mei tot augustus dagelijks tennis speelde. Van maandag tot vrijdag gaf ik les en vanaf donderdag tot zondag speelde ik wedstrijden. Je kan wel zeggen dat ik soms dubbele shiften draaide.” Ondertussen ontmoet zij wel de kruim van het Belgisch tennis. Van Baarle: “Ik heb nog tegen Justine Henin gespeeld.” In die periode neemt Van Baarle nog een andere beslissing: zij start haar eigen tennisschool.

Veteraan en kampioen In 1999 wordt Van Baarle 35 jaar en vanaf dan speelt zij bij de veteranen.

In het veteranencircuit rijgt zij de ene titel na de andere aan elkaar. In datzelfde jaar wint ze naast enkele tornooien zowel het Europees kampioenschap als het wereldkampioenschap bij de dames +35 en staat zij onmiddellijk op de eerste plaats in de ITF wereldranglijst Dames +35. Die zegereeks wordt verder gezet met onder meer enkele maal winst van het kampioenschap in Duitsland. Telkens ze in een andere leeftijdscategorie komt verovert zij prompt de wereldtitel van haar categorie en neemt ze ‘en passant’ ook een aantal tornooien voor haar rekening. Een blik op haar erelijst van het voorbije jaar wekt enkel maar bewondering op. Ze

wordt wereldkampioen in Antalya Turkije bij de Dames+ 45. wereldkampioen in La Baulle Frankrijk bij de Dames +50, interclub kampioen van Frankrijk met TC Rully Dames +45, Duits Kampioen Dames +45 met TC Oberkassel en ze wint de ITF tornooien in Mallorca, Barcelona en Turijn.

Ze staat dan ook momenteel eerst op de ITF Wereldranking Dames +50.

Maar wie speelt er nu mee in dat veteranencircuit? Zijn dat de betere liefhebbers of ook ‘gepensioneerde’ profs? Van Baarle lacht: “Je komt daar inderdaad voormalige profs tegen, maar dat is een minderheid. Ik heb al gespeeld tegen Gretchen Rush uit de VSA of Marie-Christine Calleja uit Frankrijk die beiden profspelers waren en in de top 20 stonden. Maar vaak zijn de echte topspelers opgebrand of zelfs ‘kapot’ gespeeld. Het kruipt niet in je koude kleren als je jaren aan één stuk volle dagen aan sport doet.” Volgens Van Baarle kom je in het veteranencircuit mensen tegen die als jongeren op een professioneel niveau speelden maar op het beslissende moment kozen voor een andere carrière dan tennis. Daarnaast zijn er ook best wat spelers uit het voormalige Oostblok die als jongeren nooit de kans hebben gekregen om internationaal tennis te spelen. En tenslotte zijn er ook spelers die door het vele sporten en het harde werken stilaan opklimmen tot een niveau waardoor zij bij de beste spelers kunnen aansluiten.

Het wordt leuker als de druk wegvalt Sinds Klaartje Van Baarle in het veteranencircuit meedraait krijgt ze meer en meer plezier in het tennissen. “Tja, hoe zou dat komen?” vraagt ze zich luidop af: “Kijk, ik heb vroeger heel veel gespeeld en geoefend, het was best een leven van hard werken. En er was ook steeds weer de druk om te presteren. En nu ebt die druk weg. Ik kan meer relativeren, heb het allemaal al wel eens gehad. En ik merk dat ook bij de andere spelers.

In het veteranencircuit gaat het er gemoedelijker aan toe. Er is ook meer waardering voor het kader rondom. Ik herinner mij nog de ‘players night’ in een tornooi in Mexico. Die speelde zich af in een droomdecor. Of laatst nog in Zuid-Afrika…”

Enkele jaren terug heeft Van Baarle Waregem ingeruild voor Deurne. Ze ‘runt’ de Fitclub 24/7 in Hove en is vertegenwoordiger voor Herbalife.

Ze is vereerd dat Boelaer Buurtblad haar is komen opzoeken. Van Baarle: “Het is eenzaam in de topsport. Ik stond er altijd alleen voor. Dan voelt het goed te weten dat er mensen zijn die je naar waarde schatten.”

Topbasket in onze buurt

Je ziet het zo vaak op mooie dagen in ons park, woensdagnamiddag of een andere dag in de vooravond: sportieve jongeren die gezellig keuvelend of hard fietsend richting training gaan. De honkballers en Groenenhoek-voetballertjes in de ene en de basketters in de andere richting. Als je die laatsten volgt, kom je uit aan de sporthal van de Luisbekelaar (het straatje naast het plein van de Schans). Daar heeft ‘de grootste kleine basketbalclub’ Gembo sinds 2003 zijn thuisbasis.

In de sporthal komen elke woensdagmiddag een 120-tal kinderen via Jespo kennis maken met het basketbal. Hun eerste dribbel- en shottechnieken krijgen ze aangeleerd van coaches en monitors van Gembo, de nog net niet 50-jarige basketclub achter onze hoek. Eens ze de basistechnieken kennen en het basketvirus hen goed te pakken heeft, stromen velen door naar een van de jeugdcompetitieteams van Gembo.

De club probeert een breed publiek aan te spreken. Dit uit zich al in de jeugdreeksen, waar recreatieve en meer ambitieuze kinderen hun gading vinden. Er wordt ook heel wat moeite gedaan om meer meisjes goesting te doen krijgen in het basket. Ook de Gembo Stars (een twintigtal jongeren met een verstandelijke beperking) en de Gembo Players (spectaculair rolstoelbasket) hebben hun eigen plekje op de sportvloer.

Wie, eens volwassen, nog steeds met een prikkelend basketvirus zit, kan in een van de heren- of damesploegen terecht (puur vriendschappelijk, provinciaal, landelijk en nationaal).

Zij die nog nooit gespeeld hebben of er al even tussenuit zijn, kunnen sinds dit jaar ook in een van de instapteams komen spelen. Speciaal voor hen met een twijfelende kriebel die nog (terug) wat moet groeien.

Eerste ploeg Bij vele jeugdspelertjes zijn de dromen groot: op z’n minst doorstoten tot de NBA. Met de jaren worden de ambities wel bijgesteld. Maar de eigen eerste ploeg? Daar kijken ze toch wel heel erg naar op. Die eigen eerste ploeg doet het dan ook heel goed de laatste jaren. Doorgestoten naar tweede klasse, hebben ze al enkele keren kampioen gespeeld, met snel en explosief basket ‘Gembo Style’.

Dit competitiejaar doet de eerste ploeg het alweer opperbest. Bij het schrijven van dit artikel staan ze stevig tweede in hun reeks. Als u dit leest spelen ze hun laatste matchen, in aanloop naar de play-offs waarin de acht beste ploegen de krachten nog een laatste keer meten. Kom gerust eens kijken: sfeer, spanning en sensatie gegarandeerd.

Zonder supporters geen match?

Wie zit er nu zoal op de tribune van zo’n Gembomatch?

Ouders, familie, lieven en vrienden. Vanzelfsprekend. Maar

Het sprookje van de kinderwagen

ook jeugd en hun ouders, de vele vrijwilligers van de club, spelers en supporters van andere clubs of gewoon buurtbewoners.

Uit sympathie voor de club of een van de spelers, maar zeker ook omdat het gewoon de moeite is om te komen kijken. En hoe meer je komt, hoe plezanter het wordt…

Buurtbewoner Luc Van Schil is jaren geleden in het Gemboverhaal gestapt toen zijn twee zoontjes als zesjarigen begonnen te basketten in de Parkschool. In die begintijd was het vooral supporteren voor de eigen kroost, maar doorheen de jaren werd er ook af en toe wel eens naar een match van de eerste ploeg gegaan. Sinds die in 3de nationale spelen werd het supporterschap serieuzer en nu ze het vandaag zo goed doen in tweede nationale volgt hij alle thuismatchen en stapt hij ook af en toe de bus op voor een uitmatch.

Waarom hij zo graag supportert voor Gembo? “Het is goeien basket, plezant om naar te kijken en tegen het systeem dat ze nu toch al enkele jaren spelen hebben de andere ploegen weinig in te brengen”. Als hij moet kiezen tussen de Giants en Gembo, kiest hij voor een avondje met die laatsten: “Het zijn allemaal sympathieke gasten en je voelt gewoon dat die elkaar allemaal goed kennen. Het is een echte ploeg, waarvan er velen al jaren samen spelen. De meesten wonen hier in de buurt en die kom je ook buiten de club tegen en dat is toch iets heel anders dan zo’n ploeg waar elk jaar weer nieuwe spelers het verhaal moeten maken.”

Voor en na is er altijd tijd voor een pintje en een gezellige babbel met de andere supporters en de spelers. Tijdens de match is er echter alleen maar de match en is Luc naar eigen zeggen een redelijk hevige supporter. Welke matchen hij dit seizoen al het beste vond?

Die tegen Oxaco, waar Gembo vlot naar een score van 120 ging en de tegenstander ook het beste van zichzelf gaf. Mooie basket geeft dat. Oxaco heeft dit jaar volgens Luc ook een heel goeie ploeg, waar hij – als er geen Gembomatch gespeeld wordt – ook wel eens naar gaat kijken. “Veel van die mannen wonen hier ook in de buurt, sommigen komen zelfs van Gembo. Die kennen wij nog en zij kennen ons, dat is toch wel speciaal.”

Verder waren er de match tegen Giants 2, ontzettend spannend en toch gewonnen door de eigen ploeg, en in de strijd om de titel is Waregem een tegenstrever die steeds weer voor topmatchen zorgt.

En de andere supporters?

Een mama: “Ik vind basket gewoon plezant om naar te kijken, snel en spectaculair. Door dat kleinere veld heb je meer overzicht en kan je beter volgen. Je zit veel dichter bij de

Ze ontmoetten elkaar in de kinderwagen in het Te Boelaerpark, zo’n negentig jaar geleden. Ze hebben twee kinderen, drie kleinkinderen en zeven achterkleinkinderen. De telefoon hebben ze weten evolueren van toen je er nog aan moest draaien tot de platte computers die we nu in onze broekzak steken. En allebei zijn ze gezond, gebruiken e-mail en koken nog elke week voor hun zoon die op bezoek komt. “Wij hebben altijd gematigd geleefd, nooit gerookt of te veel gedronken. Wij zijn speciallekes hé,” lachen Pierre Callot (91) en Lydie Van Mensel (90).

“Zal ik uw jas aannemen,” vraagt Pierre galant als ik hun Wilrijkse appartement betreed. Lydie zal hetzelfde doen als ik twee uur later vertrek. En dat is het nog niet het laatste dat me zal verbazen van deze energieke, wandelende geschiedenisboeken. Zelden zag ik zoveel energie en humor bij de vierde leeftijd. Pierre: “Ge moet positief blijven in het leven. Mekaar niet in de put duwen maar blijven overeenkomen. Op onze leeftijd kan ons leven er morgen weer helemaal anders uitzien.” Vorig jaar kocht Pierre nog een nieuwe auto, een vierdeurse Peugot. Hun vorige was tien jaar oud en haalde de keuring niet. Ze gaan elke maand met een groep vrienden op stap en koken doen ze ook regelmatig. Hij houdt van fotografie en zij van kaarten. Hij heeft het vaak warm en zij vaak koud. Ondertussen zijn ze al 68 jaar getrouwd. Dat bewijzen de gouden, diamanten en briljante medailles van het gemeentebestuur én de koning en koningin. Lydie: “Daar hebben we geen moeite voor moeten doen.” “Ieder heeft zijn eigen mening en zoals overal valt er al wel eens een woordje. Maar we gooien niet met tassen,” grinnikt Pierre.

Ze glunderen wanneer ze ‘het verhaal van de kinderwagen’ vertellen. Een verhaal dat teruggaat tot 1905, wanneer hun moeders regelmatig bij elkaar over de vloer kwamen. Hun grootmoeders zelfs al. Lydie: “want uw bomma kon goed naaien en die van mij niet.”

7

spelers, er is meer contact. Veel toffer om naar te kijken dan naar voetbal. Voetbal is saai. Basket is veel goedkoper ook trouwens. Plezante ontspanning.”

Een andere mama voegt er aan toe: “Ik hou wel van die kleine vlugge spelers, die overal tussen glibberen en de tegenstander keer op keer verrassen. Dat houdt zo’n match fris. Iedereen moet ook meedoen bij basket. Bij het voetbal staan er altijd wel een paar te staan.”

Een papa: “Ik kom graag kijken omdat ik het een plezant spelleke vind en zelf ook gespeeld heb. Het is een sociaal gebeuren, maar ik vind het toch ook wel een beetje een sociale verplichting. Als je met enkele andere ouders kan komen, wordt het nog veel gezelliger natuurlijk.”

10 goede redenen om af te zakken naar een match in de Luisbekelaar Dichtbij: Naar basket gaan, doe je gewoon zo: je denkt

‘ik ga‘, vijf minuten later ben je er, één minuut later ben je binnen, je neemt plaats op de tribune, de wedstrijd kan beginnen.

Basket is simpel: twee ploegen doen hun best om zoveel mogelijk te scoren, scoreloze wedstrijden bestaan hier niet. Meestal gaat de score vlot richting de 100 punten.

Hoog niveau: Gembo speelt in tweede klasse, dit is

de hoogste niet professionele klasse in het basketbal.

De beste Belgen geven hier het beste van zichzelf.

Niet duur: voor een match van de eerste ploeg betaal je 8 euro, en een jeugdmatch is gratis.

Kampioenenploeg: Zin in een feestje? Gembo werd de laatste jaren twee keer kampioen.

Gembo Style: het spelconcept van Gembo: snel en

spectaculair basket. Enkel dank zij het scorebord kan je de score bijhouden!

Nooit alleen: Gembo is een ploeg van deze buurt, je komt al snel bekenden tegen. 27 ploegen met elk 12 spelers vormen samen met hun ouders, grootouders, lieven en fans een grote en hechte groep.

Gezelligheid troef: Als je dan toch die bekenden tegenkomt, kan je ineens even bijpraten bij een pint of een glaasje wijn in de cafetaria.

Voor iedereen een ploeg: Gembo heeft een groot aantal

jeugdploegen en seniorsploegen. Maar er is meer! Er zijn de G-stars, basketters met een verstandelijke beperking en er zijn de Antwerp-Players, eerste klasse rolstoelbasket.

Spectaculair: Vaak kan je op ATV of Borgerhout TV een

verslagje zien van Gembo, op de VRT zie je dan weer andere wedstrijden. Maar geloof me: live gaat het nog sneller, intenser,…

Kijk snel op http://www.gembobbc.be. Je vindt er de speelkalender van alle ploegen, van de vertederende kleintjes tot de professionele groten! Ook op onze facebookpagina blijf je vlot op de hoogte van wat er leeft in onze club.

Welkom! [tekst en foto: Ann en Jan • foto’s: Michel Albertijn]

Klimmen in bomen Beide moeders gingen op wandel in het Te Boelaerpark tot plots het wiel van Pierres kinderwagen afbrak, waarop Pierre bij Lydie werd gelegd “ik denk dat ik toen al een oogje op haar had,” glimlacht Pierre. Hij moet toen zestien maanden oud geweest zijn en zij vijf maanden jonger. Ze zagen mekaar een hele poos niet meer tot ze een jaar of tien waren. “Toen heb ik haar in de bomen leren klimmen.” In de late namiddag moet hij dan –volgens zijn moeder- gevraagd hebben of hij achter dat meisje mocht fietsen.

Opnieuw gingen er jaren voorbij zonder enig contact. De Tweede Wereldoorlog brak uit en Pierre hoorde niets meer van het kinderwagenmeisje. Zijn moeder bezocht haar vriendin nochtans nog wekelijks. Het kinderwagenmeisje was haar lieveling en regelmatig kreeg ze cadeautjes. Pierre wist hier helemaal niets van. “Ik hing toen aan touwen Tarzan te spelen in de boucherie, de slachterij van ’t leger, waar nu het waterbouwkundig laboratorium staat.”

Meer haar Op 8 mei 1945 werd de wapenstilstand uitbundig gevierd.

Pierre: “We liepen met een groep vrienden van het centraal station naar de Groenplaats. Plots liep het kinderwagenmeisje naast mij die me meteen herkende van vroeger.”

Lydie: “Ik was schoenen gaan kopen in de Inno op de Meir.

Een vriendin van mij wilde met de stoet meelopen dus deed ik mee.” Pierre: “We hebben drie dagen samen het einde van de oorlog gevierd waarop we drie jaar verkering hadden.”

Lydie: “Hij moest toestemming komen vragen aan mijn vader. Hij was zo’n vriendelijke, lieve jongen. Maar hij had toen wel meer haar!” En ze leefden nog lang en gelukkig, “want,” besluit Pierre tegen zijn schatje, “ik zorg voor u en gij voor mij.” [tekst & foto: Ann Palmers]

8

Rubriek Zorg

Ne mens is een verhaal door BirteWitteven

José Borremans - Van koekskes en camions “Ik pak niet op papier zenne,” steekt mevrouw Borremans van wal wanneer ze ons ziet binnen komen met pen, papier én een fototoestel.

Ik wijs naar een foto aan de muur van een mooie jongedame. “Zijt gij dat? Dan vind ik dat ge wel op papier pakt hoor… We zullen dié in de

Oorlog is…

… beschuiten eten en dansen

In 1942 ging -de toen 14-jarige- José net als haar zus bij De Beukelaer werken. Dat was ideaal, want de fabriek “werkte toen voor den Duits” en fabriceerde beschuiten voor het leger. De gebroken exemplaren konden de werknemers aan 25 centiemen voor een zak kopen. De beschuiten waren vers gebakken, dus nog redelijk lekker. “Ja luistert, als ge honger hebt, dan eet ge alles he!”

In de oorlog was er een avondklok: tussen tien uur ‘s avonds en zes uur ’s morgens gold het verbod om je op straat te begeven. Daar werd met patrouilles op gecontroleerd en “als ge gepakt werd, moest ge naar de Begijnenstraat” (de gevangenis). Voor de soldaten mochten de cafés uitzonderlijk tot 12 uur ’s nachts open blijven. “Wij gingen daar dan dansen. Natuurlijk maar tot tien uur. Ik was altijd maar

Ik zen vanavond nog dezelfde als ná en ik zen ná nog dezelfde als ik deze morgend was. juist op tijd binnen, met de hakken over de sloot.”

José kijkt er nog wat ondeugend bij. “Ja luistert, iet da ge ni meugt, doede gère he. Wij waren in feite gelukkig in den oorlog.”

… kolen stelen en

vliegende bommen

krant zetten he!” José kijkt me guitig aan:”Amai, als dat zou kunnen, dat zou nogal wat zijn.” Het ijs is gebroken en we beginnen aan ons interview met deze vrolijke, 87 jaar jonge dame.

van José wonen. Zo moesten ze zich een beetje beredderen tot ze van de gemeente een huisje toegewezen kregen aan de Uitbreidingsstraat, “achter Berchem kerk”. Slechts een paar maanden later werd ook dát vernield door een bom. Gelukkig kwamen beide grootouders er ook deze tweede keer ongedeerd vanaf. Grootvader was helemaal achteraan in “den hof” en grootmoeder was naar de markt.

Jos en José Na de oorlog produceerde De Beukelaer weer gewoon chocolade, koekjes en confiserie. En dat in drie vestigingen: aan de Lange Kievitstraat, de Korte Kievitstraat en de Ploegstraat.

Mijn collega en José beginnen de andere fabrieken van zoetigheid uit die tijd op te noemen. De koekjesfabriek van Parein was “op ’t zuid”, de Nestlé zat aan de Belgiëlei,…

Mijn frank begint na al die decennia eindelijk te vallen: dáárom wordt Antwerpen dus ‘de koekestad’ genoemd!

Terug naar de jaren 40 van de vorige eeuw.

José stond bij de Beukelaer aan de confiserie.

“Bollekes inpakken. Er van snoepen mochten we niet, maar we deden het natuurlijk soms wel,” lacht José. “Als we na het werk de tram naar huis namen, zeiden de mensen: ‘dat zijn die van De Beukelaer’.” De zoete geur die hen omhulde, verried hen. Maar misschien waren ze ook wel herkenbaar aan de bruine papieren zakken met zoetigheid, want voor maar 5 frank kon je als medewerker anderhalve kilo gebroken koekjes kopen.

“Ik heb leren stelen in den oorlog. Echt stélen he.”

In die tijd waren de winters nog echt koud, de huizen niet geïsoleerd en kolen voor het vuur waren moeilijk te krijgen. “En wat doet ge dan? Ge gaat het halen… Aan het kasteel kropen we over het hek en omdat ik de kleinste was, geraakte ik in de wagons met kolen.” José moest de kolen uit de wagon duwen, in de emmers die de anderen klaar hielden.

Er werd omzichtig omgesprongen met de voorraad.

Na een werkdag stak moeder de stoof aan, maar er werd niet bijgevuld. “Wanneer het vuur uitging, kropen we in ons bed om warm te blijven.”

Wanneer de fabrieken in 1963 naar Herentals verhuisden, stopte José met werken bij De Beukelaar. Maar lang daarvoor had ze haar collega Jos al leren kennen. Wanneer ze ‘kennis kregen’ vond José wel dat hij elders moest gaan werken. “Als ge mij wilt houden, moet ge stoppen bij De Beukelaer,” zei ze gedecideerd. “Ge zit anders zo op mekanders lip he,” verklaart ze haar beslissing van toen. Jos hield haar en ging werken als transporteur. Het koppel huwde in 1948.

Vader zat in Polen op dat moment. Hij werkte voorheen in het Arsenaal in de Lange LeemstraatBoomgaardstraat, in het atelier. Hij werd echter “opgeëist om als mechanieker te gaan werken in Polen.” Ook dat was verre van comfortabel, want “ze lagen daar in barakken”, een beetje zoals de krijgsgevangenen. De laatste keer dat hij “op congé” naar huis kwam, voelde vader het einde van de oorlog aankomen en was bang om terug naar Polen te gaan. José hoorde hem zeggen: “Moeder, ik gon nimmer terug, want ik betrouw het ni mier.”

Hij moest natuurlijk wel terug. “Maar hij had geen bommen he,” zegt José. Ze herinnert zich een bom die in de Fabriekstraat viel. “Die straat was half weg, maar wij kregen thuis de luchtdruk. We hadden daarna geen ramen meer, ze waren er met hout en al uitgevlogen.” Moeder lag ziek thuis op dat moment en kreeg één van de ramen op haar.

Ze zaten dan niet meer op elkanders lip, om niet te zeggen dat ze elkaar eigenlijk niet zo heel vaak zagen. Jos reed op de lange afstand: Nederland, Frankrijk, Duitsland, Zwitserland, Italië,… “En toen waren er nog geen autostrades he. Wel veel wegen met van die kinderkopkes. Allez, ik moet kasseien zeggen zeker?” Jos was meestal wel twee tot vijf dagen van huis. “Hij kwam juist over huis om zijne schoofzak te halen.” Misschien dat het koppel daarom kinderloos bleef, vragen we ons af. “Misschien, wie weet. In die tijd hing het nog volledig van de natuur af.”

Moeder had nog gezegd: “Pakt gene chauffeur he…”. Ze sprak uit ervaring, want vader was voor de oorlog “particulier chauffeur” en erna werd hij taxichauffeur bij “den ATM”. Hij was daardoor nooit veel thuis. We lachen er samen om dat José eigenlijk wel de raad van haar moeder had opgevolgd, maar het dan onopzettelijk had bewerkstelligd dat Jos toch chauffeur werd. “Ja, dat heb ik nu eigenlijk aan mezelf te danken,” grinnikt ze.

Wanneer het koppel op vakantie ging, deed Jos dat

Bij de grootouders van José was het nog straffer.

Nadat hun huis de eerste keer werd vernield door de gevolgen van een bom, gingen ze bij het gezin

volledig voor zijn vrouw. “Voor hem was dat geen vakantie, hij was al heel het jaar onderweg.” José reed wel eens met hem mee, bij wijze van vakantie.

Dan sliepen ze allebei op hun stoel in de cabine: hij voorover op zijn stuur zoals altijd en zij met een kussentje tegen het raam. “Als ’t moet, gaat alles

José en haar chauffeur

he,” relativeert ze. Ze was voorheen nooit in Zwitserland geweest en herinnert zich dat ze onderweg uitriep: “Zie, oep diejn beirg ligt snieuw!”

Jos had zijn beroep bijna opgegeven toen hij een ongeval voorhad. Een vrouw was met haar schoonvader diens nieuwe Mercedes mee gaan halen en mocht er ook even mee rijden. Toen ze een straat dwarste en de vrachtwagen zag aan komen, panikeerde ze en deed niets meer. Het was glad, Jos week nog uit maar kon een ongeval niet meer vermijden. Toen hij ’s avonds thuis kwam zag José dat er iets aan de hand was. “Er is iets gebeurd,” zei ze. Jos ontkende. “Niet liegen, ik zie dat er iets is,” drong ze aan. “Ik heb nen dooie gehad,” kwam het er dan toch uit. “Na acht dagen heeft zijn baas hem gedwongen om terug te rijden, anders had hij het nooit meer gedaan. Het uitgeknipte krantenartikel heeft hij altijd in zijn portefeuille gehad.”

Op achtenvijftig besliste Jos om met pensioen te gaan, “maar hij ging niet stil zitten”. Hij begon wat meubeltjes te maken en richtte af en toe zelfs keukens in voor mensen. Thuis kuiste hij mee met José. “Hij kuiste goe zenne, gelijk een vrouw! Op het werk had hij ook altijd de properste camion.

Hij mocht van zijn baas de nieuwe camions inrijden daardoor.”

Al woonde ze sinds 1974 in de Vosstraat, José geeft aan Borgerhout absoluut niet te kennen. “Daar kunt ge mij verloren zetten.” Over het wonen in de Vosstraat vult ze nog aan: “In die tijd hadden

AMAZIGH FESTIVAL we van de vliegtuigen geen last. Nu wel met die grote vliegtuigen. Om 7u is de eerste, da’s nen hele zware. ’t Is niet goed, maar ja, den tijd gaat vooruit zeker?”

Hier en nu Ook in ons interview maken we een sprong in de tijd wanneer we vragen hoe José in het Gitschotelhof is terecht gekomen. Ze steekt van wal. In 1988 werd José bij een operatie aan haar knie door de assistent ‘mismeesterd’ en sindsdien was haar knie een blijvend probleem. Op een zekere nacht vorig jaar ging ze naar het toilet, zakte door haar knie en kon niet meer recht komen. Ze is beginnen roepen tot de bovenburen haar hoorden. Wat

Vrijdag 4 en zaterdag 5 maart - op verschillende locaties In Antwerpen en in andere grootsteden in België is de Marokkaanse gemeenschap niet meer weg te denken. Een aanzienlijk deel van deze groep behoort tot de Amazighgemeenschap.

De Amazighen hebben als de eerste bewoners van NoordAfrika, de historische basis gelegd voor de cultuur en identiteit van deze streek. De laatste jaren kent de Amazighidentiteit een sterke heropleving. Zowel jonge Amazighen in de Maghreb-landen, als de diaspora in België en Nederland gaan actief op zoek naar de geschiedenis van hun ouders en grootouders. Het Amazigh Festival is een opportuniteit om de Berberse diaspora te laten verdiepen in de cultuur van hun ouders/en of grootouders. Anderzijds is het festival een laagdrempelig evenement voor andere bezoekers om kennis te maken met de cultuur van een gemeenschap waar ze meer over willen weten.

Naast een uitgebreid programma in De Roma als festivalcentrum, organiseren we samen met Rataplan, Atlas, het district Borgerhout en het Werkhuys boeiende activiteiten rond de Berberse cultuur. En we voorzien natuurlijk ook lekkere Marokkaanse en Berberse hapjes, soep, muntthee, ...

Zie hier het concrete programma. Houd onze website en facebook in de gaten voor extra namen en activiteiten.

Volxkeuken met vertellingen Vr 4 mrt: 18u30 - € 5 - in ’t Werkhuys Leïla Boukhélif kookt een heerlijke Algerijnse couscous, naar een recept van haar mama. Na de Volxkeuken vertelt Yamina Takkatz C. Berbersprookjes uit haar land van origine, het Algerijnse Kabylië. Voor een maaltijd betaal je € 5, de vertellingen (in het Nederlands) zijn gratis.

Panelgesprek De vergeten geschiedenis van de Imazighen Vr 4 mrt: 20u30 - € 5 - in Atlas

meer dan 2 maanden, een ambulance en 3 ziekenhuizen en revalidatiecentra later, kwam de kamer vrij waar ze nu woont. De kamer had een eigen badkamer, iets wat belangrijk voor haar was, dus zegde ze toe. “ ’t Is hier goed. Ge krijgt goei eten en vriendelijke verzorging. Wa moete na nog meer hebbe? Ik heb bijvoorbeeld de kracht niet in mijn handen om mijn fleskes fruitsap open te draaien en telkens er iemand van het personeel passeert vragen ze of ze nog een flesje moeten opdraaien.”

Er is ook elke dag iets te doen en als ’t José interesseert gaat ze meedoen. Anders leest ze of kijkt ze wat TV. Voor regelmatig bezoek kan ze rekenen op haar vroegere buren. De ene komt alle weken, de ander om de twee weken. “Ik kom niks tekort.”

Ik uit mijn respect voor het relativeringsvermogen van haar en de mensen die ik hier al sprak. Ze hebben allemaal een heel leven achter de rug en hebben -naast de oorlog- meestal behoorlijk wat meegemaakt (en dan vertellen ze wellicht niet alles aan de mensen van de krant). En toch vind je hier zo’n rust en ‘contentement’ bij veel mensen.

“Die ouderdom, daar verschiet ge zelf soms van,” lacht ze. “Ik heb gelukkig nog een goed geheugen, anders zou ik het moeilijk vinden. En ze appreciëren mij hier. Ik heb geen loeten, ik ben altijd dezelfste. Ik zen vanavond nog dezelfde als ná en ik zen ná nog dezelfde als ik deze morgend was.”

Ze vraagt zich af waarom je zou moeten zitten kniezen. “Ge moet het beste ervan maken. Er is nen tijd van komen en er is nen tijd van gaan. Ge kunt ’t toch niet tegenhouden.”

En met deze wijsheid krijgen we van moeder natuur het verzoek te gaan. “Hedde alles gevraagd, want ik moet naar de koer.” José excuseert zich nog voor het plotse afsluiten, “maar ’t is niet van te zeggen, ik steek het in mijne zak he”. Al lachend nemen we snel afscheid. Op de fiets terug naar huis, weer dankbaar om een boeiende ontmoeting, vraag ik me af of ik ooit ook dat relativeringsvermogen en die tevredenheid over kleine dingen zal mogen kennen.

Asis Aynan en Rachida Lamrabet werpen een blik op de vergeten geschiedenis van de Imazighen. Ze zoeken naar de oorzaken van de onzichtbaarheid van de Imazighen in de Europese geschiedschrijving. Ook bespreken ze de mogelijke gevolgen van een gebrek aan of de afwezigheid van het historisch besef op identiteitsontwikkeling van jongeren met Amazigh afkomst. Rachida Lamrabet is een Vlaamse schrijfster van Marokkaans/Amazigh origine. Ze benadrukt de rol die taal, cultuur en geschiedenis heeft voor de identiteitsvorming van een volk. Ze legt hierbij een betekenisvolle link met de ontvoogdingsstrijd die ook de Vlaming heeft moeten strijden om het recht op zijn taal en cultuur op te kunnen eisen. Asis Aynan is een Nederlandse schrijver en columnist. Hij koestert zijn Amazigh roots, die volgens hem door de toenemende islamisering en Arabisering dreigt te verdwijnen. Hij vindt dat mensen de plicht hebben op te komen voor hun eigen culturele waarden en gebruiken.

Onthulling kunstwerken Van Overal Za 5 mrt: 11u30 - gratis - in De Roma Kunstenaar Jelle Kindt en het district Borgerhout stellen met veel trots drie kunstwerken in het straatbeeld voor. Het idee voor de kunstwerken ontstond tijdens het feestjaar Van Overal: 50 jaar Migratie in 2014. Via deze publieke kunstwerken, die specifiek focussen op 50 jaar Marokkaanse migratie, zetten ze een bevolkingsgroep in de kijker die vandaag mee het district vormt tot wat het is: een bruisende plek om te wonen en werken voor iedereen.

De inhuldiging start in de foyer met een korte toelichting met koffie en thee, daarna kan je de drie locaties - op wandelafstand - bezoeken. Op elke locatie is er gratis feest, muziek en een hapje. Inschrijven voor de inhuldiging van de kunstwerken mag, maar is niet verplicht. Meer info of inschrijven via cultuurantenne.borgerhout@stad.antwerpen.be en 03 338 17 88.

NIEUWS VAN DE ROMA Muziekworkshop Adjun Za 5 mrt: 17: - € 5 - in De Roma De adjun of bendir is een traditioneel percussie-instrument.

Deze trommel wordt gebruikt in de Amazigh-muziek en in het algemeen in de Noord-Afrikaanse landen.

Kookworkshop Msemmen Za 5 mrt: 17u - € 5 - in De Roma Leer Marokkaanse pannenkoeken maken!

Boekvoorstelling De Rif, Levend Erfgoed (Achraf Bellaali) Za 5 mrt: 17u - € 5 - in De Roma Met voorwoord door Mohamed El Kaddouri en nagesprek met Warda El Kaddouri.

Het boek De Rif, Levend Erfgoed besteedt aandacht aan de culturele en historische rijkdommen van de Rif. Die zijn talrijk. De Rif heeft, door zijn ligging aan de Middellandse Zee, een rijke culturele geschiedenis van de Amazigh-beschaving, met invloeden van de Islamitisch-Andalusische, Joodse en Europese culturen. Auteur Achraf Bellaali laat in zijn boek De Rif, Levend Erfgoed deze aspecten aan bod laten komen. In een rijk geïllustreerd boekwerk laat hij de lezer kennismaken met de rijkdommen van de Rif.

Boekvoorstelling Gezichten (Mohamed Choukri) Za 5 mrt: 17u - € 5 - in Rataplan Met voorwoord door Asis Aynan en nagesprek met Rachida Aziz. Gezichten is het vervolg op de wereldwijde bestseller Hongerjaren van de Marokkaanse schrijver Mohamed Choukri. Beide boeken zijn associatieve romans, waarin de taal van de straat een belangrijke rol speelt. De lezer wordt meteen meegenomen in de wonderlijke, soms harde, soms vertederende wereld van de schrijver. Choukri is de belangrijkste en briljantste schrijver die Marokko heeft gekend. Hij weet in prachtig en slim proza de straat en haar bewoners een stem te geven, verhalen die nooit eerder werden verteld.

Concert Imghrane Za 5 mrt: 19u - vvk € 16/14 - in De Roma (staand) De groep Imghrane ontstond in 1991 in Tiznit, nabij Agadir.

De groep vermengt haar Sousse-achtergrond met opzwepende percussie en traditionele Berberliederen. Imghrane bracht in 1995 haar eerste album uit. De groep verwierf pas echt naamsbekendheid toen Larbi Imghrane in 2000 de rest van de band vervoegde. Imgrhane staat bekend als een van de eerste ambassadeurs van de Amazigh-muziek en -cultuur uit het zuiden van Marokko. De groep treedt wereldwijd op en heeft intussen 26 albums op haar naam staan.

Afterparty met dj Za 5 mrt: 21u - € 5 - in De Roma (dansend) Alle reservaties en inschrijvingen via www.deroma.be, 03 600 16 60 of aan de ticketbalie (Turnhoutsebaan 329). Je kan ook combitickets kopen voor het volledige festival (€ 30) of voor de activiteiten in De Roma op zaterdag (€ 25). Het festival geniet de steun van het district Borgerhout.

FATOUM

Kookworkshop Taghnift Za 5 mrt: 12u30 - € 5 - in Zermatt Marokkaanse vrouwen tonen je hoe je een echte taghnift, een Marokkaans plat brood, maakt.

Concert Fatoum & band Za 5 mrt: 15u - vvk € 12/10 - in De Roma (zittend) Fatoum werd geboren in het Rifgebergte in het noorden van Marokko. Tot haar vijf jaar verbleef ze in een Berbergemeenschap die leeft volgens het ritme van de aarde. In de jaren 80 migreert haar familie naar Brussel en breken de jaren van ballingschap aan. Sindsdien laat haar passie voor muziek en theaterkunst haar niet meer los en staat deze volledig in het teken van gevoelens van ontworteling en vragen over identiteit. Sinds 1997, na haar theaterstudies, verzamelt Fatoum fragmenten van haar Rifherinneringen om liederen te componeren in haar moedertaal en in het Frans. Geleid door deze hybride inspiratiebronnen probeert ze een brug te vormen tussen haar twee culturele werelden. In haar repertorium vindt ze de vrouwelijke melodieën opnieuw uit die reliëf geven aan de zang die sinds duizenden jaren mondeling overgeleverd wordt in haar oorspronkelijke gemeenschap. Tussen twee culturele oevers en twee talen, weerklinkt de stem van Fatoum vol poëzie en als een uitnodiging tot ontmoeting.

“Tot vandaag weerklinkt in mijn geheugen het gezang aan de bronnen van het Berberdorp uit mijn kinderjaren. Berglandschappen zijn mijn eerste inspiratiebron. Nu eens roodgloeiend van de zon, volgens het ritme van de seizoenen, dan weer een droog paradijs, thuisland van een door migratie versnipperde gemeenschap.” - Fatoum FATOUM (GITAAR, ZANG); CONSTANTIN VANHELI (GITAAR, BOUZOUKI); NÉJIB FARJALLAH (TAR, DERBOUKA); MALIKA EL BARKANI (BAS, BENDIR, ZANG); HOUSSEM BEN EL KHADI (NEY)

Imghrane

Antwerpse luchten / Lies Van Gasse

In oktober valt een hangend tapijt van druppels.

Vliegtuigen stijgen op, boomtoppen branden okergele gaten in flatgebouwen.

In sommige luchten klimt een sierlijk dak gekruld op tot een gevel.

Nu en dan stijgt het tapijt.

Dan laat ik mij willoos tillen naar een hogere staat van stedelijkheid.

Boven de daken dicht de mist.

binnen bij de boelaerbuur

door Sarah Van Landuyt

Er zijn tal van mooie gevels in onze straten, maar hoe zou het eruit zien achter die façades? Wie woont er zoal in onze buurt?

En vooral, hoe wonen zij? Wij gingen buurten bij Marc, Caroline, hun kinderen Marie en Renée en Snoesje de poes in hun verrassende belle-etage in de Brierstraat.

Hoe zijn jullie hier in de buurt terecht gekomen?

Caroline: Marc is van de Luchtbal, ik ben van Mortsel, dus zochten we naar en plek ergens tussenin. Dit is eigenlijk onze tweede woning in deze buurt. We woonden vroeger in de Ossenblokstraat, een huis dat we destijds via familie konden kopen.

Marc: Dat huis hebben we ook volledig verbouwd, met hulp van mijn vader, die aannemer is. We hebben er 5 jaar graag gewoond, maar met de twee kinderen werd het huis te klein.

Caroline: We wandelden, met Marie nog in de buggy, regelmatig in het park en droomden van een huis in één van die doodlopende straatjes die op het park uitkwamen. Via een bevriende buurman kwamen we te weten dat dit huis te koop stond.

Marc: We hebben meteen toegehapt. Het was een huis waar verbouwingswerken een must waren en het lag in zo’n rustigg zijstraatje aan het park! Twee troeven die boven op ons verlanglijstje stonden.

Waar hou je het meest/minst van?

Marc: We zijn stadsmensen en hier heb je het beste van beide werelden. Je zit hier midden in de stad, maar toch ook midden in het groen en de rust. Onze tuin grenst aan het park, dus door elke raam zicht op al de bomen. Heerlijk!

Caroline: We zijn ooit eens gaan kijken naar een hoeve in Londerzeel, maar wisten meteen dat het niets voor ons was.

Marc: We gingen met pijn in ons hart weg uit de Ossenblokstraat, want dat was ook zo’n toffe straat.

Maar hier is het minstens even leuk! In de zomer, als de school gedaan is, blijven we met de buren vaak nog wat hangen op straat met een pintje erbij terwijl de kinderen samen spelen.

Minpuntjes?

Marc: Er zijn veel inbraken in de buurt. Zelfs overdag, tijdens een wijkfeestje is er ingebroken bij een buur!

Caroline: Maar deze positieve buurt probeert dit probleem mee aan te pakken en heeft een BIN opgericht, een Buurt Informatie Netwerk. Als je iets verdachts ziet, kan je dit sturen naar een bepaalde nummer en dan krijgen de mensen die hierop zijn aangesloten een sms met deze melding. Ook de lokale politie zit mee in dit netwerk.

maar kwamen amper in de tuin. Dat wilden we nu anders. Hans heeft dit goed opgelost door de trap naar de tuin, binnenshuis te houden en van de achtergevel één grote glaspartij te maken! De glazen achtergevel staat schuin om de plek op het terras waar de zon het meeste schijnt, ruimer te maken. Knap bedacht door onze architect!

Marc: Nog een fijne vondst is dat de betonnen vloer van het terras buiten, naar binnen doorloopt en daar het bureaublad wordt. Het bureau ligt helemaal beneden, maar je hebt toch nog contact met de leefruimte boven. We wilden de ruimte zo optimaal benutten. De oorspronkelijke beerput, die een kamer groot was, hebben we laten ombouwen tot een technische ruimte, waardoor alle andere plaatsen konden benut worden als leefruimte. Ook wilden we geen kasten plaatsen. De grote kastenwand en de proviand-gang zijn voldoende om alles weg te stoppen.

Hoelang was de weg naar jullie droomhuis en is deze nu volledig afgelegd?

Caroline: We zijn begin 2011 gestart en eind 2012 zijn we hier komen wonen. Volle 2 jaar heeft de verbouwing geduurd.

Marc: Onze woning in de Ossenblokstraat was snel verkocht, dus hebben we deze periode wel moeten overbruggen. We zijn dan in een appartement hier om de hoek, in de Jozef Verbovenlei gaan wonen.

Best nog wel een toffe periode. De deuren stonden gewoon open en we gingen bij elkaar buurten. We bezoeken nu nog geregeld onze bovenbuur en de huisbaas zit ook in ons wijkcomité!

Caroline: Fijne afwerkingen zoals plinten en binnendeuren moeten nog gebeuren. We plannen ook de zolder in te richten tot speelruimte en logeerkamer.

En de zithoek is aan gezelligheid toe. Een toffe zetel, losse zitelementen, een mat,… de ideeën zijn er maar deze moeten nog vorm krijgen.

Wat is jullie lievelingsplek en waarom?

Marc: de keuken is het centrum van het huis. Ik zit graag op het betonnen eiland. Als er gasten komen staan we altijd rond het eiland te aperitieven.

Caroline: de badkamer met het bad voor het grote raam vind ik zalig. Dat uitzicht op de bomen, daar wordt ik rustig van.

Hoe hebben jullie dit huis aangetroffen?

Zijn jullie tevreden met het resultaat?

Marc: In staat van ontbinding! Het huis was volledig uitgeleefd. Er was volgens mij niets meer in gebeurd van toen het gebouwd werd in de jaren ’50. Perfect wat we zochten! Er waren zoveel mogelijkheden, dat we de deskundige hulp van een architect hebben ingeroepen. Onze overbuurman uit de Ossenblokstraat Hans Verbessem, heeft dit ontwerp bedacht en ons doorheen de verbouwing geloodst.

Caroline: Het was een tweewoonst, met twee badkamertjes, twee keukens, enz. Het moest nu één geheel worden.

Marc: Na een verbouwing denk je soms over dingen die je toch liever anders had gedaan, maar hier in huis kan ik niets bedenken. Het is perfect!

Welke ingrepen hebben jullie gedaan om het naar jullie smaak in te richten?

Marc: Alles is gestript, heel de achtergevel is eruit gegaan. Een zware klus, dit huis had een betonnen constructie voor een gebouw van 50 verdiepingen hoog! De afbraakwerken van de achtergevel waren best heftig. Op een gegeven moment is de boel ingestort en werd er een zware steunbalk tot vanachter in de tuin weg gekatapulteerd! Gelukkig kwamen we er met de schrik af en waren er geen gewonden.

Uiteindelijk bleef enkel de middelste steunmuur, de voorgevel en de vloerplaten nog over. We hebben de verbouwing ook in één keer aangepakt. Alleen de zolder hebben we eerst geïsoleerd om onze inboedel daar te stockeren. Met die inbrakenplaag was dit eigenlijk wel een risico. Heel onze hebben en houden lag daar voor het grijpen.

Caroline: We woonden vroeger ook op een bel-etage,

11

12

Districtsnieuws vers van de pers

vanaf 5 maart

Schrijf in vóór 1 juni

Ontdek de drie nieuwe kunstwerken rond 50 jaar migratie

Maak je straat groener, zet plantjes of bloemen in de boomspiegels en win

Kunstenaar Jelle Kindt en het district stellen met veel trots drie nieuwe kunstwerken voor. Het idee voor de kunstwerken ontstond tijdens het feestjaar Van Overal: 50 jaar migratie in 2014.

De kunstwerken zijn geïnspireerd door 50 jaar Marokkaanse migratie.

Ze zetten een bevolkingsgroep in de kijker die vandaag mee het district vormt tot wat het is, een bruisende plek om te wonen en werken voor iedereen. De locaties van de kunstwerken speelden een belangrijke rol in de jaren zestig en zeventig:

Het district en stadsmakers organiseren een wedstrijd en zoeken de mooiste boomspiegel van Borgerhout. Een boomspiegel is een stukje grond rond een boom in het voetpad.

• Zonstraat 71, vroeger de eerste moskee in Borgerhout I vandaag lagere school De Reuzenpoort • Turnhoutsebaan 230, vroeger platenwinkel Melodia I vandaag een commercieel pand. Het kunstwerk loopt door op de gevel van de secundaire school IMS • Generaal Eisenhowerlei 47, vroeger De Cluys, ‘Centrum voor Buitenlandse Werknemers’ I vandaag Kras Jeugdwerk

1. Schrijf in vóór 1 juni, alleen of met je buren via www.borgerhout.be 2. Deelnemers krijgen 15 euro per boomspiegel voor de aankoop van plantjes en potgrond. (De subsidie is éénmalig. Deed je vorig jaar ook mee? Dan kan je geen subsidie ontvangen maar wel meedoen met de wedstrijd.)

3. Je plant de boomspiegel aan en verzorgt de plantjes zelf. Je hangt een buurtboomlint rond je boom.

4. Begin september 2016 kiest een jury de mooiste en best onderhouden boomspiegels.

5. Er zijn verschillende mooie prijzen te winnen en alle deelnemers ontvangen een attentie.

6. Je onderhoudt de boomspiegel ook na het einde van de wedstrijd.

Kunstwerken Van Overal doorlopend • gratis • Zonstraat, Turnhoutsebaan en Generaal Eisenhowerlei • cultuurantenne.borgerhout@stad.antwerpen.be • tel. 03 338 17 88

Hoe begin je eraan? Kom naar het inspiratiemoment do 14/4 om 19.30 uur • Ecohuis, Turnhoutsebaan 139, Borgerhout. info: Stedelijk wijkoverleg Borgerhout • 03 633 85 17 • wijkoverleg.borgerhout@stad.antwerpen.be

vanaf 10 maart

vanaf 15 april

Computercursussen en workshops voor Borgerhoutse 55-plussers

Gratis petanquelessen voor 55-plussers

Starten met de computer, leren werken met de verkenner of leren mailen. Schrijf u nu in voor de gratis cursussen in Borgerhout.

Werken met Word en Excel do 10, 17, 24 en 31/3, 7, 14, 21 en 28/4 van 9.30 tot 12.30 uur do 12, 19, 26/5, 2, 9, 16, 23 en 30/6 van 9.30 tot 12.30 uur Mailen di 15, 22 en 29/3 van 12.30 tot 15.30 uur di 7, 14 en 21/6 van 12.30 tot 15.30 uur Starten met computer di 5, 12, 19, 29/4 en 3 en 10/5 van 12.30 tot 15.30 uur Verkenner di 17, 24 en 31/5 van 12.30 tot 15.30 uur Cloud woe 11 en 18/5 van 9.30 tot 12.30 uur Vrij inloopmoment Elke vrijdagvoormiddag bent u zonder afspraak welkom voor een kennismaking, kleine vraag, oefenmoment,.... Vanaf 2016 bent u ook elke woensdagvoormiddag welkom, dit wel enkel op afspraak.

Computerlessen voor Borgerhoutse 55-plussers • districtshuis, Moorkensplein 19 • gratis • inschrijven bij de seniorenconsulent, tel. 03 338 17 43

vanaf 29 maart

Speel mee met de Speltrappers Elke schoolvakantie laden de Speltrappers hun bakfietsen vol spelmateriaal en trekken ze naar pleintjes in de buurt. Tijdens de paasvakantie zijn alle kinderen tussen 4 en 12 jaar welkom op het Koxplein en Spoor Oost.

Jeugddienst opnieuw op Spoor Oost Vanaf de paasvakantie vindt u de Borgerhoutse jeugddienst opnieuw op Spoor Oost. U kan er reuzenspellen uitlenen, info krijgen over het kinderen jeugdaanbod en kennismaken met de Speltrappers.

Speltrappers paasvakantie di 29/3 tot vr 1/4 en di 5/4 tot vr 8/4 van 14 tot 17 uur • gratis • tel. 03 338 17 77

De lente is een mooi seizoen om te leren petanquen. Oefent u mee? Half april starten oefensessies. Elke Borgerhoutse 55+-er kan gratis deelnemen. U krijgt uitleg over spelregels en tips om te oefenen. Er is ook Franse muziek én een gratis drankje.

Kom naar de oefensessies • Petanquebaan Laar, achter de Kerk op het Laar, vr 15 en 29 april en vr 13 en 27 mei vanaf 14 uur • Petanquebaan woonzorgcentrum Gitschotelhof, wo 4 mei vanaf 14 uur • Petanquebaan Luisbekelaar, wo 11 en 18 mei van 14 tot 16 uur • Petanquebaan Den Drossaert, Helmstraat, do 26 mei vanaf 14 uur • Petanquebaan De Fontein, Fonteinstraat 31 Petanquetornooi Op 1 juni is er aan dienstencentrum Den Drossaert een feestelijk petanquetornooi.

Petanque voor Borgerhoutse 55-plussers Vanaf 15/4 • gratis• Seniorenconsulent Borgerhout, Moorkensplein 19 tel. 03 338 17 43• www.borgerhout.be

zondag 17 april

Antwerp Marathon door Borgerhout Net als vorige jaren slaan de vzw Vreugde en Vermaak en het district Borgerhout de handen in elkaar om een gratis animatiezone langs het parcours uit te bouwen voor zowel de lopers als de toeschouwers. Dranken en hapjes worden voorzien door de vzw Vreugde en Vermaak aan democratische prijzen en er wordt voor een streepje muziek en veel sfeer gezorgd. Het parcours van de marathon passeert voor het eerst ook over Spoor Oost. Bahnhof zal er voor een geanimeerde passage zorgen voor lopers en supporters.

Animatiezone marathon zo 17/4 • van 10.30 tot 16 uur • gratis • Griffier Schobbenslaan & Spoor Oost, Borgerhout • www.borgerhout.be

dinsdag 19 april tot 20 september

Wandelingen voor Borgerhoutse 55-plussers Op 19 april start een nieuwe reeks gratis wandelingen van 8 tot 10 kilometer voor senioren. De wandelingen gaan door in en rond Antwerpen. Een aanrader om op een sportieve manier leuke plekjes te ontdekken.

• 19 april Nachtegalenpark • 3 mei Peerdsbos • 17 mei Fort II - Fort III (Wommelgem & Borsbeek) • 31 mei Wilrijk & Mortsel • 7 juni Boom - Niel Klinkaartroute • 21 juni Schoonselhof en Cleydael (Aartselaar) • 5 juli Netevallei (Duffel & Lier) • 19 juli Linkeroever en Kallo • 2 augustus Bos van Moretus (Stabroek) • 16 augustus Kruibeke - Bazel - Rupelmonde • 30 augustus Kalmthoutse Heide (met de trein) • 20 september Schijnvallei en Rivierenhof Nieuw: voor minder sterke wandelaars zijn er kortere wandelingen van 4 en 5 kilometer voorzien, op 17/5, 21/7, 16/8 en 20/9 Wandelingen voor senioren vanaf di 19/4 • vertrek om 9 uur aan De Roma • gratis • meer info: Jos Henderieckx via jos_henderieckx@hotmail.com of 03 236 59 25 • verplaatsingen met openbaar vervoer

zondag 24 april

Erfgoeddag in Borgerhout Op zondag 24 april is het traditioneel Erfgoeddag en staat immaterieel cultureel erfgoed in de kijker. Dit jaar is het thema Rituelen. Borgerhout focust op culinair erfgoed. Hou www.borgerhout.be in het oog, binnenkort verschijnt daar meer informatie over heel wat lekkere activiteiten. Kruis 24 april dus alvast aan in uw agenda.

Erfgoeddag zo 24/4 • www.borgerhout.be

vóór 1 mei

Krijgt uw project een subsidie van het district?

Organiseert u een project voor jongeren, senioren, een sport- of cultuurproject of een buurtfeest? Belangrijk is dat het project plaatsvindt in Borgerhout.

U kan een toelage aanvragen als individu of met uw vereniging. Dat kan elk jaar op verschillende momenten. Projecten vanaf 1 juli moeten ten laatste op 1 mei aangevraagd worden. Sommige projecten krijgen extra ondersteuning. 0rganiseert u iets op Spoor Oost, voor senioren in het publiek domein, voor het verkleinen van de digitale kloof voor senioren, rond armoedebestrijding of huistaakbegeleiding? Of als sportclub die initiaties geeft in scholen?

Meer info over de projecttoelagen en het reglement vindt u op www.borgerhout.be.

Wil u hulp bij het invullen van uw aanvraag of wil u meer informatie over de mogelijkheden van de projecttoelagen? Maak dan een afspraak met het district voor 15 december.

Projecttoelage aanvraag voor 1/5/2016 • tel. 03 338 17 77 • www.borgerhout.be

dinsdag 3 mei

Doe mee aan de Beweeg Mee-dag op 3 mei Proef samen met andere 55-plussers van verschillende sporten tijdens de derde Beweeg Mee-dag op dinsdag 3 mei in sportcentrum Het Rooi. U stelt vooraf uw eigen programma samen uit verschillende sporten zoals wandelvoetbal, petanque en zumba gold. De dag wordt feestelijk afgesloten door Radio Minerva. Het hele aanbod met bijhorende uitleg van sporten en een sfeerverslag van de vorige editie vindt u op www.antwerpen.be/beweegmee Kies uw sporten, van basket tot zumba U kan onder andere kiezen uit volgende sporten: badminton, basket, boccia, bodystretch, conditiegym, discoswing, krolf, natuurwandeling, nia, nordic walking, oriëntaalse dans, petanque, pilates, tai chi, tennis, volksspelen, volleybal, wandelvoetbal, yoga, zelfverdediging, zitgym en zumba gold.

Let op, een aantal sporten duren een halve dag. Hou hier rekening mee bij uw inschrijving. Sommige sportsessies kunnen bij te weinig deelnemers geannuleerd worden. U wordt dan persoonlijk op de hoogte gebracht. Enkele sporten zijn ook toegankelijk voor personen in een rolstoel.

13

Inschrijven Inschrijven van di 22/3 tot en met ma 25/4 • via www.antwerpen.be/beweegmee • bij de sportantennes in uw district • bij de Antwerpse dienstencentra • halve dag 6 euro / volledige dag 10 euro (inclusief lunch, drankjes, …)

7 tot 9 mei

Finales Beker van Antwerpen basket Van 7 tot 9 mei vinden alle basketfinales van de Beker van Antwerpen plaats in sporthal Luisbekelaar. BBC Gembo neemt de organisatie van dit weekend op zich. U kan er het hele weekend van topbasket genieten, vreugde en verdriet van winnaars of verliezers, champagnekurken die knallen en supporterstoeters die overuren maken.

Basketfinales 7 tot 9/5 • sporthal Luisbekelaar, Luisbekelaar, Borgerhout • www.gembobbc.be

zondag 8 mei

Reuzenloop De Reuzenloop vindt plaats samen met het Terlopleinfeest op zondag 8 mei.

De Reuzenloop is een sfeervolle stratenloop van 5 of 10 km met een uniek parcours. Lopers doorkruisen de Sinksenfoor op Spoor Oost, gaan dwars door Muziekcentrum Trix en cultuurhuis Rataplan en leren dan leuke onbekende pleintjes kennen in het centrum van Borgerhout. De aankomst is op het grote buurtfeest, het Terlopleinfeest!

Voor de kinderen is er een Kids Run van 500m of 1000m (per leeftijdscategorie). Het Terloplein wordt echter dé supportersplek bij uitstek. Op het Terlopleinfeest kan u genieten van een wereldse eetstraat, kinderanimatie, muziek en nog veel meer.

Reuzenloop zo 8/5 • gratis Kids Run 500 en 1.000 m, stratenloop 5 en 10 km • voorinschrijving: € 3 – daginschrijving: € 5 • Start/aankomst: Terloplein • Organisatie i.s.m. Atletiekclub Brabo • www.borgerhout.be

zaterdag 21 mei

Borgerrio, het kleurrijkste festival van ‘t stad De zomer start in Borgerhout al op 21 mei met Borgerrio. Hebt u zin om mee te werken aan de tiende editie? Stel u dan snel kandidaat. Borgerrio kan uw hulp gebruiken voor de parade, opbouw en afbraak, achter het podium en veel meer.

BorgerRio is een uniek familiefestival, een mix van muziek, sport, animatie en braderij. Een heerlijk spektakel met optredens, exotische kraampjes, verrassende acts en uiteraard een opzwepende parade.

Organisatorisch komt er natuurlijk heel wat bij kijken. Daarom is het BorgerRioteam nog op zoek naar vrijwilligers die een handje kunnen toesteken.

Ben je minstens 16 jaar oud en wil je enkele uren of een hele dag meewerken? Het team van BorgerRio zorgt voor een gratis T-shirt, eten, drinken en een fijne sfeer.

Borgerrio za 21/5 • district Borgerhout, Moorkensplein 19 • tel. 03 338 17 77 • district. borgerhout@stad.antwerpen.be

14

Cultuurbuur

De CultuurBuur Cruyslei 9: Elza Severin

Toen de buurt rond het Te Boelaerpark na de eerste wereldoorlog tot volle ontwikkeling kwam lieten opvallend veel vertegenwoordigers uit de culturele wereld hier een woning bouwen. In deze rubriek gaan we op zoek naar deze cultuurmensen die in de omgeving van het Te Boelaerpark hebben gewoond of er op een of andere manier een band mee hadden.

Boven deze aflevering had evengoed Jozef Verbovenlei 102 of Menegemlei 23 kunnen staan, ook twee adressen in de buurt van het park waar Elza Severin en haar man, architect Renaat Braem, hebben gewoond. Hun eerste gezamenlijke woonst was evenwel een klein huurappartement aan de Cruyslei 9 (met als overbuur architect Gustaaf Van Meel, Cultuurbuur 003).

In het Archief van het Agentschap Onroerend Erfgoed in Brussel wordt een korte biografie van Elza Severin bewaard, uitgetypt op briefpapier met het adres Menegemlei 23 en dus daterend van na 1958. Het document is in het Frans opgesteld en leest als een cv om bij een sollicitatie te voegen. Het lijkt aannemelijk dat Elza Severin zelf de auteur ervan is. Naast haar geboorteplaats en -datum (Kalmthout, 21 mei 1931) leren we uit dit document dat ze niet opgroeide in een doorsnee gezin. Vader Juliaan Severin was kunstschilder en gevierd etser, maar ook leerkracht. Elza benadrukt dat ze niet naar de lagere school is geweest maar samen met haar jongere zus thuisonderwijs genoot van haar vader, “in de geest van Decroly”. JeanOvide Decroly was een Belgisch arts, pedagoog en psycholoog, die aan het begin van vorige eeuw een (toen revolutionair) onderwijssysteem ontwikkelde waarbij hij er van uitging dat elk kind uniek is en een school of onderwijzer zich dient aan te passen aan het kind en niet omgekeerd.

Vanuit deze kunstzinnige en alternatieve familiale achtergrond was de stap naar een eigen artistieke carrière snel gezet. Middelbaar onderwijs volgt Elza aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen, richting schilderkunst. Aan het Hoger Instituut van diezelfde academie bekwaamt ze zich vervolgens in de houtgravure in het atelier van Edward Pellens en aan de Vakschool voor Kunstambachten in Antwerpen volgt ze tenslotte grafiek bij Henri Van Straeten en Joris Minne, in die tijd twee van de grote vernieuwers van de houtsnijkunst. Het werk van Van Straeten, waarin het moderne stedelijke leven tijdens het interbellum centraal staat, is onmiskenbaar van grote invloed op de vroege houtsneden van Elza Severin.

Nog tijdens haar opleidingsjaren werkt ze als vormgeefster en illustratrice voor verschillende uitgeverijen zoals Varior, L. Opdebeek, Regenboog, De Vlijt en Van In. Meestal gaat het om kinder- of jeugduitgaven, waarvoor zij de typografie op het cover verzorgt en de illustraties aanlevert. Vroeg werk van haar hand is onder meer terug te vinden in enkele nummers van het kindertijdschrift Zonneland, de jeugdreeks Vlaamse Filmpjes en het kinderboek Naar Buiten van Emiel Fredrix, allen uit 1931. Elza Severin signeert deze illustraties met ‘Els everin’ (de S van Severin laat ze weg), of kortweg met ‘Els’. Daarnaast ontwerpt ze ook briefhoofden, affiches, advertenties en ander commercieel drukwerk voor uiteenlopende opdrachtgevers,

door Bob Daems

1

naast gelegenheidsdrukwerk als geboortekaartjes, ex librissen en aankondigingen allerhande.

De ontwerpen voor de commerciële uitgaven wijken in de regel vormelijk sterk af van de expressionistische houtsneden die ze als vrij werk uitvoert en die worden gesigneerd met het monogram ES. Ook als grafisch kunstenaar tracht Elza naam te maken en in de loop van de jaren dertig neemt ze deel aan een aantal tentoonstellingen. Zo wordt haar grafiek in 1933 geselecteerd voor een internationale tentoonstelling van houtgravures in Warchau en Krakau.

In Antwerpen is het vooral haar vader Juliaan Severin die haar hierbij steunt. Als secretaris van de kunstkring Akos stelt hij een kleine tentoonstellingsruimte aan de Sint-Nicolaasplaats ter beschikking van jong grafisch talent. Elza neemt er deel aan de groepstentoonstelling voor jonge houtsnijkunstenaars Wit en Zwart (1934) en heeft er een solotentoonstelling met zowel commercieel als vrij werk (1935) en een duo-presentatie met haar vader (1938). Opvallend: ook René Braem krijgt in de loop van 1935 een kleine solotentoonstelling aangeboden in het zaaltje van de kunstkring.

Elza Severin leerde haar toekomstige echtgenoot Renaat – officiële naam: René – Braem in 1929 kennen aan de academie. Beiden waren ook lid van de Joe English Gilde, een vereniging van kunst- en architectuurstudenten, die een jaar eerder mede door Braem was opgericht. De vereniging was Vlaams-humanistisch georiënteerd, in de traditie van de Frontbeweging, en organiseerde onder meer debatavonden, voordrachten en tentoonstellingen. Omdat Elza Severin nog maar zestien was toen ze de drie jaar oudere Braem leerde kennen duurde het nog enkele jaren voor het tot een relatie kwam.

Op 3 oktober 1936 huwden de twee en gingen ze in het appartement aan de Cruyslei wonen.

Elza vergezelde haar echtgenoot nu op studiereizen naar onder meer Parijs, Bologna, Firenze, Rome en Venetië, die hij dankzij een beurs kon ondernemen. Het koppel, dat kinderloos bleef, zou hun leven lang trouwens intens blijven reizen. De eerste jaren van hun huwelijk vielen samen met de economische crisis van de late jaren dertig, waardoor de opdrachten voor het beginnende architectenbureau van Braem beperkt bleven. Bovendien werd hij in 1939 gemobiliseerd en na een korte veldtocht krijgsgevangen genomen en naar Duitsland gevoerd. Na zijn vrijlating begin 1941 sloot hij zich samen met Elza aan bij het verzet. Onder het pseudoniem Sus tekende Elza cartoons voor een verzetsblad en zorgde zij als koerier voor de verspreiding van anti-nazipropaganda. Na de oorlog zou zij hiervoor officieel erkend worden als ‘Weerstander door de sluikpers’.

Elza Severin bleef als zelfstandig grafisch vormgeefster actief tot halfweg de jaren veertig. Naarmate de faam van haar echtgenoot toenam begon ze zich echter gaandeweg meer in te zetten in zijn praktijk. Ze nam de administratie van het bureau ter hand, maar trad geregeld ook op als partner bij de uitwerking van decoratieve elementen in de gebouwen van Braem. Zo leverde ze ontwerpen voor sculpturen, tegels, kussens en wandtapijten en stond

2

3

4

5

[1] Elza Severin en Renaat Braem, ca. 1936. Foto: VIOE [2] Toegangskaart van Elza Severin voor het Hooger Instituut voor Schone Kunsten. Foto: VIOE [3] Ontwerp voor een ex libris voor Renaat Braem. Foto: VIOE [4] Houtsnede voor de uitgave “Zeer kleine galerij”, 1933. Foto: VIOE [5] Ontwerp voor een cover van het maandblad Natuur- en Stedenschoon, 1930. Foto: VIOE

Alle andere foto’s zijn boekcovers, © Foto: VIOE.

ze mee in voor de realisatie van muurschilderingen in jeugdherberg ‘t Pannenhuis in Nijlen (1950) en in het rectoraat van de Vrije Universiteit Brussel (1976-1980). Over de totstandkoming van deze laatste muurschildering – bij gebrek aan een budget voor een muralist besliste Braem dan maar om ze zelf uit te voeren – hield Elza uitgebreid nota’s bij in een van de vele agenda’s die ze in de loop der jaren vol pende. Aan ‘Het schoonste land ter wereld’, Braems autobiografie uit 1987, voegt Elza een kort maar opvallend nawoord toe waarin ze een blik gunt op het privéleven van het koppel. Kort na het verschijnen van het boek, op 18 mei 1988, overlijdt Elza. Haar man overleeft haar nog dertien jaar.

CultuurBuur-tips: bob.daems@telenet.be Meer over Elza Severin: Norbert Poulain, Illustratrices uit het interbellum: Jenny Teeuwen, Elsa Van Hagendoren, Elza Severin, in: Interbellum 28/1, Gent, 2008.

Jo Braeken (ed.), Renaat Braem 1910 – 2001 Architect, Vlaams Instituut voor het Onroerend Erfgoed en ASA Publishers, Brussel, 2010.

Renaat Braem, Het schoonste land ter wereld. Uitgeverij Kritak, Leuven, 1987.

Marijke Michiels, online ontsluiting van het archief Elza Severin: https://archief.onroerenderfgoed.be/archief-van-elza-severin;isad Met dank aan het Archief van het Agentschap Onroerend Erfgoed, dat het archief van Elza Severin beheert. Het archief van Elza Severin omvat briefwisseling, foto’s, naam- en geboortekaartjes, ex librissen, briefhoofden en affiches, plus een vijftigtal grafische werken en een tweehonderdtal tekeningen en aquarellen. Houtblokken en een gipsen beeldje van Elza’s hand worden in het Renaat Braemhuis aan de Menegemlei 23 bewaard. Bezoek aan het Renaat Braemhuis is mogelijk na afspraak: secretariaat@antwerpenaverechts.be

DE WINTER VOORBIJ

15

Lagen ijs, rijm schaatsend op je gladde paden teken ik kronkelende cirkels, apenstaartjes, spiralen ijsjes met een versleten voorwiel groeven nihil Gepiep hoor ik na elke meter verplaatsing niet remmen heb ik geleerd bang word ik van te vallen en een al zeer zwakke knie te breken manoeuvreren wordt me verplicht Eventjes mag ik de snot en het gekuch vergeten geen plek voor een zoete hoestsiroop of een smerige puffer Ik denk ook even niet aan de lastige hooikoorts want de lente is toch al lang op komst En achter mijn fietsstuur begin ik al te dromen over een bloemrijke weide en groene bomen met verse bladeren en fluitende vogels en spelende kinderen (...in een vernieuwde speeltuin...) en zomerkleren en blote voetjes en cava’s en frisse pintjes en een onmisbare zomerbar Zucht

WINTERWOORDEN (Giuliana Chirinos Saavedra)

advertenties

En plots noemden de kleine jongentjes mij Fixke.

Hoofdredactie & v.u. uitgever: Boelaer Buurtvzw, Koen Huybreghts, Karel Van den Oeverstraat 26, 2140. Alles uit deze uitgave mag overgenomen worden, mits uitdrukkelijke toestemming van de uitgever. Deze uitgave wordt verdeeld in ± 14000 brievenbussen rond het park. Ze is ook online gepubliceerd Issuu.com (/Boelaerbuurt).

Redactie: Ann Palmers, Anna Goethart, Birte Witteveen, Bob Daems, Marianne Dubaere, Vicky Verbist, Geert Janssens, Wilfried Defillet, Jens Verwaerde, Giuliana Chirinos Saavedra • Alle contact: rechtstreeks met een redacteur als u die kent, of boelaerbuurtvzw@gmail.com • Ook via onze facebookpagina: FB/BoelaerBuurtvzw ++++++++++ We willen expliciet onze adverteerders en de Districten Borgerhout, Deurne en Berchem bedanken, zonder wie dit initiatief onmogelijk zou zijn.++++++++++ Ook onze oprechte excuzes gevragd voor eventuelae tikfauten, te late verschijningsdata, etc: we zijn gewoon vrijwilligers die erg hun best doen.

16

Nooit meer vervelen met Anna en Simon!

In dit rubriekje voor kids van 6 tot 12 jaar laten Anna en Simon je zien hoe je je nooit meer kan vervelen! Elke keer interviewen we 3 kinderen van verschillende leeftijden.

We beginnen bij Wannes (6 jaar, De Sevillastraat)

We hebben ook Amber geïnterviewd. (8 jaar, De Knyffstraat)

Dag Wannes, kan jij ons vertellen wat jij graag doet als je buiten speelt?

Ik krijt graag op de stoep.

Hoi Amber, wat doe jij graag als je buiten speelt?

Ik speel graag tikkertje omdat je dan veel kan lopen en lopen is leuk!

Als je dan moe bent begin je te lachen.

En wat krijt jij dan zoal?

Een stad of een draak.

Wat doe je als je binnen moet blijven?

Dan speel ik met de lego.

Wat doe je het liefst als je met je vrienden speelt?

Tikkertje standbeeld, verstoppertje of gewoon tikkertje.

Wat is jouw lievelings progamma?

Shoun het schaap en Buurman en buurman.

Naar welke muziek luister jij graag?

Naar hele harde muziek. Bijvoorbeeld ‘De weg naar de duivel’.

Welke hobby’s heb je?

In de muziekacademie van Borgerhout volg ik percussieles op donderdag. Dat is een soort initiatie voor kinderen van het eerste en tweede leerjaar. Op woensdag ga ik skiën met een vriendje.

Skiën? Waar doe je dat?

Er is een skipiste in Wilrijk waar ze skilessen geven.

Eerst oefen je op de lage piste, daarna ga je hoger en hoger.

Dankjewel Wannes, dat zijn een paar leuke ideetjes.

Wat doe jij als je binnen bent?

Heel veel dingen maar het liefst knutsel ik: uilen, vlinders, bloemen. Ik knutsel dan met karton, bladeren, flessen en stukken van flessen.

Ken je een leuk museum?

Het dinomuseum in Brussel is tof. Mijn broer en ik vinden dino’s heel leuk. Die hebben heel lang geleden geleefd en wij vinden dat cool. We willen te weten komen hoe dat komt.

Welke hobby’s heb je?

Scouts, turnen, koor en basket.

Dat zijn veel hobby’s! Speel je basket in een meisjesploeg?

Ik speel basket met meisjes en jongens samen, bij Gembo in Borgerhout, bij mijn opa. Er zijn ploegen voor grote en kleine kinderen en je kan doorgaan naar oudere ploegen. Er is ook een meisjesploeg.

Waar turn jij en wat is jouw specialiteit, radslag, koprol,...?

Ik turn bij STB Gymnastics in het Hinkelpad in Berchem. Ik doe het liefst handstand.

Zit je bij de scouts den 38 in het Boelaerpark?

Ja, dat is juist. Ik heb heel veel leuke leiding en één lievelingsspelletje.

Eens raden, is dat ‘Kamp en leven’?

Nee, mijn favoriet spelletje is ‘Dikke Berta’.

Naar welke muziek luister jij graag?

Veel liedjes van K3, ook andere liedjes bijvoorbeeld

‘Waka’ en ‘Ik voel me sexy als ik dans’.

Heb jij nog een leuke tip voor onze lezers om zich nooit meer te vervelen?

Gewoon veel gaan spelen bij andere kindjes, buiten spelen als het mooi weer is, en knutselen als het minder mooi weer is. Je kan je eigenlijk niet vervelen.

Amai, dat is een mooi einde, bedankt Amber!

Tot slot legden we ons oor te luisteren bij Manaar. (11 jaar, Karel De Preterlei) Hoi Manaar, wat doe jij graag als je buiten speelt?

Als ik met meerdere kinderen buiten ben, speel ik graag verstoppertje bedot of springtouwen. Verder doe ik graag acrobatieke spelletjes, met hoepels, diabolo’s, ringen of ballen.

Wat doe je graag als je binnen bent?

Dan speel ik wel eens een gezelschapsspelletje.

Ken je een leuk gezelschapsspelletje?

Monopoly is wel leuk maar dat duurt echt lang.

Of met jongere kinderen speel ik graag Doolhof, ik weet niet of je dat kent.

Ken je nog een leuk museum hier in de buurt of ergens anders?

Het dinomuseum in Brussel vind ik wel tof. Dieren zijn interessant.

Wat knutsel jij graag?

Ik vind het leuk om te knutselen voor andere mensen, voor mijn mama en papa of voor de anderen van het gezin. Ik maak graag kaartjes of zo.

Aan welke hobby’s beleef jij veel plezier?

Ik loop graag. Eigenlijk sport ik gewoon graag. Het maakt niet uit welke sport.

Heb jij nog een leuke tip voor onze lezers om zich nooit meer te vervelen?

Het is een idee om altijd een Smartgame op zak te hebben. Dat zijn spelletjes die je gemakkelijk alleen kan spelen en dan verveel je je nooit.

Ben jij graag creatief?

Ja, ik heb een eigen naaimachientje van mijn oma gekregen. Daar maak ik onder andere kleertjes mee voor mijn kat Rosa.

Deel 1 van de Geschiedenis van de Vlinderboom Omdat we de scholen als middelpunt van onze buurt kunnen zien, volgen we hen graag van nabij. Zo ontstond het idee om een reeksje te starten omtrent de geschiedenis van de Vlinderboom. Vandaag hadden we een eerste gesprek met Walter Meyvis, oud-directeur van de Vlinderboomschool.

Hij blijkt een erg aangenaam verteller te zijn, met een schat aan anecdotes.

We zaten aan tafel met de twee beleidsondersteuners, de directrice Ingrid en Walter.

Wellicht zijn veel jongere mensen uit onze buurt niet echt op de hoogte van het verleden van de school, maar iedereen weet vast dat de Vlinderboom nog maar pas één school is geworden, met drie gebouwen. Meneer Walter Meyvis is begonnen in 1972. Hij stond in het 1ste leerjaar en is gaandeweg gestegen in leerlingleeftijd, door via 2de en 3de enzoverder uiteindelijk te eindigen als directeur. Het was natuurlijk nog niet de Vlinderboom zoals we die vandaag kennen.

Er was een strikt onderscheid tussen de Parkschool (waar Walter zijn carrière doorbracht), de Arthurschool en de kleuterschool. Er was ook geen automatische doorstroom vanuit de kleuterschool, na de petotters koos je gewoon een school naar keuze voor je kind.

Hoe anders de tijd toen was illustreert ook het feit dat de jongens en meisjes apart naar school gingen, en dit nog tot 1978!

En er was nog een groot verschil. Er was steeds een relatief grote concurrentie tussen de twee lagere scholen. Op zich eigenlijk een bizar idee: twee scholen van dezelfde koepel die toch een ‘strijd’ voerden. Maar de verklaring is simpel:

het was de tijd waar er nog te weinig kinderen waren om de scholen vol te krijgen... Moeilijk voor te stellen vandaag, met de voortdurende zoektocht naar plaats op school. In die tijd ‘vocht’ men dus voor leerlingen, en moest men er zoveel mogelijk hebben om leraars en personeel voldoende middelen te bezorgen. Kwam daar bij: scholen dienden zich te profileren, ze moesten een eigen gezicht hebben. Walter vertelt dat op de Parkschool nu nog de bewijzen zijn: er hangen nu nog steeds enkele grote borden met ‘GROENE SCHOOL’, ‘GEZONDE SCHOOL’ er op. De Arthurschool zette in op Cultuur en Kunst. An sich wel raar voor ouders om zo snel die keuze te moeten maken, vraag ik me luidop af. Directrice Ingrid merkt op dat sommige ouders hun kind in de voor hen vanzelfsprekende richting stuurden, maar dat er netzogoed ouders waren die het tegenovergestelde deden - om hun horizon te verbreden.

De echte gelijkschakeling gebeurde pas in 1983, toen Antwerpen en alle gemeenten ‘Groot Antwerpen’ werden. Borgerhout en alle anderen werden districten, en het schoolbeeld werd ook helemaal gelijkgeschakeld.

Doorstroom Iets waar ook elke ouder mee te maken krijgt: waar sturen we ons kind naartoe - nà de lagere school? Ook hier is natuurlijk een geschiedenis aan verbonden. De traditie van rond ‘80 was dat leerlingen naar het Atheneum van Berchem trokken. Dat gebeurde zonder afspraak, en onze school was zich daar heel goed van bewust. Omgekeerd was dat minder het geval, het atheneum nam de situatie aan als vanzelfsprekend. Tot de stroom zich verlegde naar het Lyceum van Antwerpen, vertelt Walter - en dan kwamen ineens wèl de

Het jaarproject van de Vlinderboom is in volle gang.

Nog maar net hebben het 3de en 6de leerjaar een mooi afsluitmoment georganiseerd rond Fairtrade, en het project gaat alweer een stapje verder.

Het 2de en 5de leerjaar nemen nu de fakkel over. Momenteel draait alles rond groenten.

Groenten van hier en van verder.

En wees maar zeker dat er hier veel mee te doen valt.

Zo begonnen we met een hele leuke quiz. Wie kent er welke groenten? En tot onze verbazing kennen we er heel veel, maar weten we vaak niet hoe ze heten.

Daarna maakten we het ietsje moeilijker. De juf stopten enkele groenten in een doos met een handdoek over. Alleen door te voelen moesten we raden wat er in zat. Ook niet makkelijk!

Knutselen ging dan wel weer wat vlotter. Met carnaval maakten we een kunstwerk à la Arcimboldo met de groentjes die we verzameld hadden uit de reclamefolders.

En een heuse groentesamba zingen en dansen lukt ook al aardig.

Wat een geluk dat we op school ook een schooltuin heb-

ben. Een leuke plek waar binnenkort alles weer groeit en bloeit.

In afwachting daarvan maakten we alvast leuke Elfjes, gedichtjes met 11 woorden.

Over groenten natuurlijk, en weet je wat onze favoriet was … worteltjes!

Ook woordzoekers en sudoku’s passeerden de revue.

En nu we zoveel over groenten weten, kunnen we beginnen aan onze kookles.

Donderdag organiseren we een Marokkaanse dag, om de band met ons partnerschooltje in Laatamna nog sterker aan te halen. Onze kinderen gaan op school eten wat de kinderen daar ook eten. Met de speeltijd een droog stukje brood met een olijfje en ’s middags een portie groentecouscous.

Dit alles in een Marokkaans decor overgoten met een sausje van Arabische muziek.

Enkele weken later zullen we de hele school ook laten proeven van onze lekkere groentewraps en geven we een optreden met onze groentesamba.

Wij kijken er alvast naar uit!

17

BUURTREUS

DE VLINDERBOOM

hun kinderen naar het park. En ook enkele erg bekende voetballers passeerden bij ons: Bolingoli, Alpaslan Östürk, en zowaar ook Moussa Dembélé! Wie weet kunnen we hem eens vragen een bezoekje te brengen aan zijn voormalige schooltje... Hoe cool zouden onze rakkertjes dat niet vinden?

Basket

vragen... Tegenwoordig is de doorstroom erg gelijk verdeeld, Berchem, Lyceum, St Jozef, Waterbaan,... er lijken geen grote voorkeuren meer te bestaan.

Bekende mensen Het is ook logisch dat er in een grote school een haal antal kinderen van iets bekendere mensen zitten. Tot onze verbazing bleken de nakomelingen van ongeveer de hele legendarische generatie die we gemakshalve de beruchte Humo-groep kunnen noemen op de Vlinderboom gezeten te hebben... Mortier, Piryns; Paul Goossens, Herman De Coninck,... Die woonden meestal in de Zurenborgwijk, maar stuurden

Er is nog een stuk Boelaerbuurt sportgeschiedenis waar je steeds op stoot: het basketverleden.

Walter was een enorm belangrijke factor in dat verhaal. De roots van de club liggen bij jeugdhuis Sorm (gegroeid uit de Chiro). Het eerste basketbalveld lag in de Arthurschool (de basketgoals staan er nog steeds), maar na één jaar gingen de wedstrijden naar de Parkschool. In die tijd liepen school, sport en weekend llemaal in elkaar door - de spelers kwamen allemaal uit de school en wanneer ze elkaar tijdens de week in de klas zagen, speelden ze met elkaar op de speelplaats basket in het weekend. Iets waar tegenwoordig veel stemmen voor opgaan, “zet de scholen ook open wanneer er geen lessen zijn”, was toen blijkbaar normaal.

Later in de hele basketwerking naar het Luysbekelaar gegaan, en hoe succesvol dat werd kan u elders in onze krant lezen. Maar we willen wel opmerken dat vanaf volgend jaar de cirkel compleet is. Gembo brengt de basket weer naar de scholen. Op hun initiatief lenen ze materiaal uit, en begeleiden ze de kinderen.

Het gesprek met Walter deed ons in ieder geval naar meer smaken: in een volgend deel proberen we nog een oud-sterkhouder van de Vlinderboom mee aan het woord te laten.

Buur2tjes

Editoriaal Dag beste mensen!

Nummerke 6 van onze buurtkrant ligt voor u, en we zijn er weer erg trots op.

We hebben een nieuwe reporter toegevoegd aan onze redactie: Anna de Kinderreporter reageerde op onze oproep en vroeg of ze een rubriekje mocht maken? En of! Het resultaat zijn drie interviewtjes met kinderen die tips geven om je nooit te vervelen.

Dan even een taalkundige dienstmededeling.

Er bestaan twee verschillende schrijfwijzen van ons park: Boelaer en Boelaar. Voor ons mogen de twee gerust naast elkaar blijven bestaan. Officiële instanties geven de voorkeur aan Boelaar (sinds de jaren ‘70), wij en vele anderen verkiezen Boelaer.

U zal dus beide schrijfwijzen in onze krant vinden, een beetje naargelang de bron. En of het nog niet ingewikkeld genoeg is: eigenlijk hoort er steeds een ‘Te’ voor Te Boelaerpark - maar ook daar laten we vrijheid primeren op al te strakke regeltjes.

Verder zal u merken dat we van 16 naar 20 pagina’s zijn gegroeid - dankzij een adverteerder konden we deze stap zetten. En eigenlijk hebben we nog te weinig plaats, er is zoveel te vertellen in onze buurt.

De extra plaats konden we ondermeer gebruiken voor iets erg nuttigs: een kalender van de culturele actiteiten om ons heen. Plus geven we ook erg graag ruimte aan de sympathieke basketters van Gembo - nog een extra-muros-reus!

Veel leesplezier mensen, en geniet van het leven.

Koen Huybreghts, hoofdredactie

Agenda CultuurStuur Hiernaast vindt u een eerste keer onze cultuuragenda.

Bedoeling is dat zoveel mogelijk cultuurhuizen en -huisjes hun agenda hier in tonen. Voor dit eerste nummer waren enkele tijdproblemen de oorzaak dat niet meer ‘huizen’ deelnamen, maar daar komt de volgende keer verandering in. Je zal dus in het vervolg die pagina kunnen gebruiken om op datum te kijken naar wat voor prachtigs we allemaal in onze buurt te zien kunnen krijgen.

Geen excuus meer om de huishoudelijke planningen op elkaar af te stemmen: het CultuurStuur fietst u naar de juiste bestemming op de juiste locatie! ___________________________________

Een kwestie van geluk (?)

Wellicht heeft u Een kwestie van geluk al op tv gezien, het programma dat over Borgerhout gaat. Nuja, zou moeten gaan. Want hoewel ongeveer iedereen die iets met cultuur te maken heeft in Borgerhout een gespek heeft gehad met de redacteurs van Panenka (de productiefirma), vinden we daar (voorlopig?) niets van terug. Kat Steppe heeft - als een nieuwe Paul Jambers - gefocust op een reeks erg kleurrijke figuren, meestal aan de zelfkant, mensen die je in elke grootstad over de hele wereld vindt... “Iedereen heeft een wonde” is haar missie/slogan, en dat zullen we gezien hebben.

Het lijkt alsof ze zeker de cliché’s van Borgerrokko wou vermijden (wat prima is), maar volstrekt niet geïnteresseerd is om ook de opgewekte en positieve en bruisende kanten te tonen. De weelde aan initiatieven, de tientallen onbaatzuchtige trekkers en duwers, de broeinesten van talent - niets van dit alles. Pracht van een kans gemist.

Nu goed, het is bijzonder mooi in beeld gebracht, de mensen zelf zijn prachttig geportretteerd, ontroerend af en toe, en misschien gaan we in de komende afleveringen toch wat minder enkel kommer&kwel te zien krijgen, maar dat het programma over Borgerhout zou gaan zoals de makers beweren is eigenlijk onjuist. ___________________________________

Bovenlokaal Wist je dat je zeer regelmatig het grootste door mensen gemaakt ding kan zien voorbijsuizen? Er bestaat een gratis appje voor je smartfoon, die op verbluffend nauwkeurige wijze laat weten hoe en waar precies dat ruimtestation zichtbaar langkomt. Echt een aanrader om ‘s ochtends of ‘s avonds eens naar de onbewolkte hemel te staren. Het is namelijk enkel te zien wanneer het door de zon beschenen wordt, maar dat we zelf in het donker zitten. Weinig zegt u? Niet echt, want het legt een omwenteling rond ons aardbolleke af in 1 1/2 uur! Tourné general elke 90 minuten dus.

Het zweeft op ‘slechts’ 300 kilometer boven onze kop, maar toch, als het vrij laag aan de horizon passeert, kan het bijvoorbeeld boven Rome hangen - en toch zichtbaar voor ons.

Op de app kan je precies, op de dag, uur, seconde, zien wanneer hij voorbijkomt, kan je de windrichting zien waar hij vandaan komt (ruwweg uit het zuid-westen) en wanneer het de volgende keren zal voorbijkomen. De app toont live op een wereldkaart (die je kan inzoomen) hoe ISS passeert.

Appke installeren en zwaaien dus! ___________________________________

advertenties

Goed nieuws voor renoveerders…

“Het is weer voorjaar. Ieder jaar in deze periode heeft de vastgoedmicrobe ons te pakken. Het regent bouwbeurzen, van het bouwcentrum tot de heizel.

In het kantoor Home sweet Home proberen we de potentiële koper te begeleiden. Hoe kies je tussen een nieuwbouw of een bestaande woning, al dan niet te renoveren? wat zijn de effectieve aankoopkosten, het budget, de werken?

Welke elementen laat je meespelen? Je koopt toch geen vastgoed zoals een broodje? we proberen onze klanten zo goed mogelijk te informeren. Alles hangt af van de lange termijndoelstelling. Hoe lang wil je er wonen? Hoe groot is je gezin? nu? en binnen 10 jaar?

Feit is dat het aantal singles alleen nog maar stijgt. 850.000 Vlamingen leven single. Zowel ouderen (weduwen) als jongeren. 75 Procent van alle Vlamingen is eigenaar van zijn eigen woning. We zijn een land met de baksteen in de maag.

Met de verlaging van de schenkingsrechten, met de lage rentevoeten om te lenen, met de labiele aandelenmarkten, en de spaarboekjes die niets opbrengen, zoeken veel klanten hun heil in de aankoop van een tweede vastgoed.

Voor welk soort vastgoed ga je dan kiezen? Waar je later zelf nog genot van hebt? Of om te verhuren? Ben je zelf een handige harry of help, mijn man is een klusser?

Er is uiteraard een verschil bij de aankoopkost tussen een te renoveren pand en een nieuwbouw.

Het verschil gaat tussen 10 procent registratierechten (of eventueel 5 bij bescheiden woning) en 21 procent BTW. Notariskosten moet je altijd betalen.

De aankoop zelf van een op te knappen huis kost ook minder. Dat maakt de insteek toegankelijker en dan kan je geleidelijk aan investeren in verbetering van elektriciteit, loodgieterij, energiewaarde, isolatie.... Onvermijdelijk word je in de toekomst geconfronteerd met dakisolatie verplichtingen, en strengere energienormen. Oudere grotere woningen brengen heel wat kosten met zich mee. Vandaar dat je hier relatief betere koopjes in kan doen. Daar tegenover staat dat zij nog wel beschikken over grotere oppervlaktes dan de huidige nieuwbouwappartementen, een een heel andere ziel hebben. We kregen zeer veel aanvragen voor de mooie Villa Sigrid naast ons park, doch de kosten eraan verbonden worden hoog ingeschat om de woning actueel te maken...Nochtans een pareltje...

We raden toch altijd aan om met experts ter plaatse te gaan om de kosten van een verbouwing of renovatie in te schatten. Vakmannen geven toch een concreter kijk op de situatie dan het internet. Natuurlijk moet je ook altijd kijken of je aannemer of architect zijn referenties heeft.

Ook dat kunnen we wel aansturen voor onze klanten. Nieuwe ramen zetten kan al snel tot 30 procent verschillen, alnaargelang de leverancier.

Veel mensen kiezen voor nieuwbouw : een product ontwikkelt op vraag van

TIPS van HOME SWEET HOME : vastgoedmakelaar uit uw buurt de klant. Geen zorgen de volgende 20 jaar. Bijna energiecentrale gebouwen ( BEN), met een verzekerd rendement, onderhouden door een syndicus, met kleine vloeroppervlakten. Projectontwikkelaars gaan er van uit dat de generatie van vandaag comfort wil, een leven van meerwaarde, vakanties, werk hard-leef hard, groenonderhoud op kosten van de gemeenschap. We hoeven niet meer zo nodig onze eigen grote tuin te hebben. De groene vingers sparen we voor in het volkstuintje of de bloempotten op ons terras. Natuurlijk is de persoonlijke inbreng bij nieuwbouw veel kleiner en heb je je neer te leggen bij de keuzes van de aannemer.

Nieuw of bestaand : wat wordt het? vraag het aan Rudi Heip van Home Sweet Home.

We gaan uit van de behoefte van de klant. Je kan hem ook altijd je eigen woning komen laten taxeren... zo weet je snel of je nog ‘juist’ woont of dat er betere alternatieven bestaan in de buurt van je dromen. De onze dus.

Je kan hem bereiken op nr 03/3660714 of 0477/747236

Contactinfo: deurne @home-sweet-home.be of Rudi Heip 0477/747236, Boekenberglei 114, 2100 Deurne

KESKI.E.SPACE - BIB/LIEB Een verrassende dansvoorstelling op een verassende locatie.

rijke en muzikale wijze tot leven wordt gebracht. 14u

20

Asif Kapadia - DOCU Amy Deze gevoelige documentaire schetst het betreurenswaardige CHRISTOPHE DEVISSCHER QUARTET Droomkoorts Wat gebeurt als je in je bed ligt te woelen? pad van een van de strafste R&B-zangeressen die de UK ooit - (JAZZLABSERIES) Een bijzonder project van een sterke Welkom in het universum van koorts en droom, een poëtivoortbracht. Cinema Rix 14:15u, 0:15u muzikant die uitpakt met een indrukwekkende line-up, een sche voorstelling. uitgesproken klankkleur en verrassende muzikale dialogen.

Work in Progress - WIP #5 Een Matthew Vaughn - ACTIE KOMEDIE avond vol try-outs van jonge makers.

RAUL CORREDOR FLAMENCO QUARKingsman: The Secret Service In Kingsman: The Secret TET - Flamenco Een quartet dat de flamencogrenzen Rick de Leeuw en Jan Hautekiet Service rekruteert een uiterst geheime organisatie voor stretcht en doet evolueren tot een verrijkte fusion flamenco - CULTUURCAFE De concerten die Rick de Leeuw en Jan spionnen een ongepolijst maar talentvolle kwajongen voor met een stevige geut jazz.

Hautekiet in Vlaanderen en Nederland doen, laten een hun trainingsprogramma. Cinema Rix 14:15u, 20:15u enthousiast publiek hernieuwd kennis maken met een Leeslekker in de bib - WEG VAN DE MACHTELINCKX/BADENHORST/JENSzanger die een rijk muzikaal verleden met hart en ziel kopSTAD, jeugdboekenweek Heb je kinderen tussen 4 en 8 SON/WOUTERS - Jazz Jazzlab Series Uitgepuurde pelt aan een gretige honger naar de toekomst. cc Deurne jaar? Trakteer ze dan op verhalen. In de bib kunnen ze luiscomposities die zich maar langzaam bloot geven vertolkt Rix 20:30u teren naar de mooiste, grappigste en spannendste verhalen. door de crème van de Belgische kamerjazz. VOLZET! Bib Arena, Arenaplein 62A 11u-12u TG Vagevuur - Cel Een voorstelling Kamagurka - HUMOR Vliegangst op over de extremiteit der ideeën, geworteld in bestaande Clara Cleymans, Peter Thyssen, de Pechstrook Uit angst om te vliegen, besluit de reiverhalen van radicalisering.

Danni Heylen, Jaak van Assche en Jelle Cleymans zende Kamagurka om de auto te nemen. Hierdoor belandt - KOMEDIE ‘Ooit gewist’ ‘Allo, met Joske Vermeulen...’

Aroma Di Amore - Zin (cd-voorstelhij echter in een monsterfile, met de meest uiteenlopende, Met deze legendarische binnenkomer stellen we de nieuwe ling) De groep bewijst die al meer dan 30 jaar dat Nederbizarre en onwaarschijnlijke situaties als gevolg. cc productie “Ooit gewist” aan u voor. 14u lands dé voertaal kan zijn voor experiment, tegendraadse Deurne Rix ideeën en engagement.

LES MADELEINES BOTERHAMMENBrulA’pen - Comedy & Slam Poetry TaRonny Mosuse, Jan De Smet, Fay lent met o.a.Kamal KHARMACH & MON Je wandelt DOZEN Een sfeervolle voorstelling met veel muziek en een Lovsky en Tom Theuns - Living Roots Ronny Mosuse, buiten met pijn aan de buikspieren, een licht gevoel van on- boeiende soundscape waar lachen niet verboden is.

Jan De Smet, Fay Lovsky en Tom Theuns trekken samen op behagen of een nieuwe kijk op de dingen. UITVERKOCHT George Miller - ACTIE Mad Max: pad, op zoek naar hun wortels. Welke songs hebben hen Fury Road Dit apocalyptisch verhaal neemt ons mee naar Music Emotions Symphonic Pop gevormd als muzikant? Voor welke componist hebben ze Orchestra - MIX Partytime Music Emotions Symphonic de wereld van Max Rockatansky. Achtervolgd door zijn een buitengewone adoratie? 20:30U turbulente verleden, is Mad Max ervan overtuigd dat hij Pop Orchestra speelt dit weekend het 15de jaarconcert in cc alleen kan overleven als hij in zijn eentje opereert. Cinema SANDER DE WINNE GROUP feat.

Deurne. “Partytime!” wordt een perfecte mix tussen klasRix 14:15u, 20:15u IKI: - Jazz TRÆKFUGLE (JAZZLABSERIES) Een vocale sieke -, film, pop- en rockmuziek. 20u jazz-reis, een verhaal, een muzikaal gesprek over betekenis, Alex Agnew + Xander de Rijcke Amazigh Festival - Kookworkshop collectief en individu.

STAND UP COMEDY Try out (Benefiet tvv Cedric Taghnift bakken Berbervrouwen tonen je hoe je een Bruggeman) Hij sloot met een knaller twaalf jaar als Olivier Ringer - ONTBIJTFILM Piepechte taghnift, een Marokkaans plat brood, maakt. comedian af door vier keer op rij op te treden voor een kuikens (7+) Begin je zondag met een lekker ontbijt en de uitverkocht Sportpaleis. Maar Alex Agnew keert terug. Just mooie familiefilm Piepkuikens. Mooss verzorgt na de film Amazigh Festival - Boekvoorstelling Gezichten van Mohamed Choukri Voorstelling when he thought he was out, comedy pulled him back in. nog een leuke workshop voor het hele gezin. Cinema Rix Gezichten van de Marokkaanse schrijver Mohamed Choukri 20:30u onbijt: 9:30u - film: 10:30u door Asis Aynan die in gesprek gaat met Rachida Aziz.

MAKAYA MCCRAVEN QUARTET + Guillaume Nicloux - DRAMA Valley JEAN-PAUL BOURELLY ft. FAR FROM EARTH - Jazz Dé of love De gescheiden Franse echtelieden Isabelle en Music Emotions Symphonic Pop Orchestra - MIX Partytime Music Emotions Symphonic ontdekking van 2015 nu voor het eerst in België.

Gérard ontmoeten elkaar voor het eerst sinds jaren in het Pop Orchestra speelt dit weekend het 15de jaarconcert in cc snikhete Death Valley. Zij zijn daar op verzoek van hun The Bluegrass circle - AKOESTISCH Deurne. “Partytime!” wordt een perfecte mix tussen klaszoon Michael, die een half jaar eerder zelfmoord pleegde.

Rawhide Bluegrass?

Daar had Vlaanderen al die jaren sieke -, film, pop- en rockmuziek. 15u Cinema Rix 14:15u - 20:15u geen oren naar, tot die ene film “’The Broken Circle Breakdown”. - Buurthuis ‘t Pleintje,Sint Rochusstraat 106, Leeslekker in de bib - WEG VAN DE L’hommm i.s.m. KunstZ STAD, jeugdboekenweek Heb je kinderen tussen 4 en 8 2100 Deurne 20:30u Stories Hoeveel begrijpen we van een verhaal als we de jaar? Trakteer ze dan op verhalen. In de bib kunnen ze luistaal niet verstaan? Een artiestieke en universele zoektocht. teren naar de mooiste, grappigste en spannendste verhalen.

Bib Couwelaar. 14:30u - 15:30u THEATERPROJECT KRAS JEUGDMorten Dyldum - DRAMA The imiWERK BORGERHOUT - De absurde voorstelling waarin Marielle Heller - DRAMA/ROMANTIEK tation Game The Imitation Game is een indrukwekkend 12 jongens uit Borgerhout zoeken hoe ze de wereld kunnen The Diary of a Teenage Girl Minnie Goetze is een vroegdrama over het leven en werk van Alan Turing (Benedict redden. rijp en artistiek tienermeisje dat opgroeit in San Francisco in Cumberbatch). cc Deurne Rix - 14:15u - 20:15u de jaren 1970. Ze is eenzaam, maakt expressieve tekeningen Jack in the Box - INTIMISTISCH Jack in en vertrouwt haar gedachten toe aan een bandrecorder.

Luxemburg - Bij de buren Proef van the Box is de Gentse groep rond Antje Cochuyt. Gewapend Cinema Rix 14:15u - 20:15u theater en ga op avontuur met een groot prentenboek op met een ukelele schrijft Antje songs rond de grote en de schoot. UITVERKOCHT! kleine dingen des levens. Pluymvee Turnhoutsebaan 5, Thomas Vinterberg - DRAMA/ 2100 Deurne 20:30u ROMANTIEKFar from the madding crowd “Far From Een hommage aan Toon - In de The Madding Crowd” vertelt het verhaal van Bathsheba schaduw van Toon Hermans In de schaduw van Toon JOHN GHOST - Jazz FOR A YEAR Everdene, een onafhankelijke en energieke jonge vrouw die Hermans is een hommage aan Toon door diens vriend en THEY’VE SLEPT (CD-VOORSTELLING) Instrumentale en haar ooms boerderij erft. Cinema Rix 14:15u - 20:15u laatste manager Herman Van Hove. 14u filmische muziek met invloeden van modale jazz, free jazz, hedendaags klassiek en progressieve rockmuziek.

Leeslekker in de bib - IEDEREEN Kathleen Joris - LEZING JEROEN IS KUNSTENAAR, alles over kunstenaars Heb je BOSCH - De verdwazing van de mens In 2016 herSaul Dibb - DRAMA Suite Française denkt de stad s’Hertogenbosch de 500ste verjaardag van het Lucille Angelier ziet bij het uitbreken van de Tweede Wereld- kinderen tussen 4 en 8 jaar? Trakteer ze dan op verhalen. In de bib kunnen ze luisteren naar de mooiste, grappigste en overlijden van haar beroemdste inwoner, de schilder Jeroen oorlog haar man vertrekken naar het front. Eigenlijk heeft spannendste verhalen. Bib Couwelaar 14:30u-15:30u Bosch. Bib Couwelaar - 20u ze nooit van hem gehouden. Cinema Rix 14:15u, 20:15u The Tone Zones - GITAAR The Tone Toast Marginal (featuring Daisy Leeslekker in de bib - MAMA OF Zones is een duo van de gitaristen Elko Blijweert (o.a. Dead Love) - ROCK Unplugged in de bib Toast Marginal is dé PAPA TE KOOP, nieuwe gezinnen Heb je kinderen Man Ray and Gruppo Di Pawlowski) en Milan Warmoeskerenige echte comedyrockact van ‘t Stad. Rocklegendes Bob tussen 4 en 8 jaar? Trakteer ze dan op verhalen. In de ken (Mittland och Leo). Pluymvee, Turnhoutsebaan 5, Margey en Julio Saber brengen met de gebroeders Truyts bib kunnen ze luisteren naar de mooiste, grappigste en 2100 20:30u een dolkomisch en akoestisch pop-en rockrepertoire in het spannendste verhalen. Bib Couwelaar 14:30u-15:30u Antwerps. Bib Couwelaar. 16u UITVERKOCHT Studenten Jazz - jazz Breathing #25 De toekomst van de Belgische jazzscene op het The London Quartet - cantaLissa, Alexandra en Jokke - Ode an Rataplan-podium. Gratis! bile - MIX Showtime The London Quartet (voorheen die Freunde Vrolijk Klassiek van Liszt tot Comedian Har‘Cantabile’) staat reeds geruime tijd bekend als een van monists. De Freunde zingen en spelen ondermeer bekende Nathalie Schoonbaert en Dirk Vande meest vooraanstaande vocale groepen uit het Verenigd composities van Mozart, Liszt, Beethoven, Schubert, Puccini derlinden Café Chantant à la Française zing mee Koninkrijk. 20:30u en Bernstein. 14u met de grootste Franse klassiekers! Nathalie Schoonbaert JESSA WILDEMEERSCH & TUUR Fabrizio Poggi (ITA) & Belgische en Dirk Vanderlinden begeleiden jullie bij een echte café FLORIZOONE - DE KLEINE EVA UIT DE KROMME band - ROCK De Italiaan Fabrizio Poggi werkte samen met chantant à la Française. Haal je beste Frans maar al boven!

BIJLSTRAAT Een ontroerende, muzikale interpretatie van de allergrootste rootsmuzikanten ter wereld, waaronder 14u het literaire meesterwerk van Louis Paul Boon.

Garth Hudson (The Band and Bob Dylan), The Blind Boys of Alabama, Charlie Musselwhite, … Pluymvee, TurnhoutDAVID THOMAERE TRIO + FABIAN LUXEMBURG - Koud sebaan 5, 2100 Deurne. 20:30u FIORINI SOLO - jazz JAZZLABSERIES Twee pianisten vuur Een voorstelling over de magie van het theater, waar aan het woord: de ene jong en veelbelovend, de andere een niets is wat het lijkt en waar alles kan.

MEROPE - alternatieve wegevestigde waarde die solo gaat.

Arnaud Demuynck, Rémi Durin reldmuziek CONNECTIONS 15:16 Een brouwsel van Academie Borgerhout ONTBIJTFILM De geur van Worteltjes Begin je zondag klanktexturen, melodie, subtiele harmonieën en polyritmiek - Leerlingen on stage Leerlingen van de toneel- en met een lekker ontbijt en een leuke selectie kortfilmpjes die de gevarieerde achtergronden van de muzikanten woordklassen van Ruth Tessely tonen hun kunsten. over worteltjes en andere lekkernijen. Mooss verzorgt na de verzinnebeeld. film nog een leuke workshop voor het hele gezin gebaseerd WARRE BORGop de film. cc Deurne Rix onbijt: 9:30u - film: 10:30u Nest - Higher Selfie Over alles willen MANS & JOKKE SCHREURS & DAVE RENIERS - BLÈmaar niet weten waar je het zoeken moet. Negen jongeren TEN Drie klasbakken over het echte verdriet in het leven, Marcello en Pietro Chiarenza over afzien en miserie. Maar ondanks al deze blues ga je INTERACTIEF De maan in het zand (Sprookjes enzo) laten zich inspireren door de grote kunst om antwoorden te vinden. naar huis met een glimlach op je gezicht.

Een droomvoorstelling die je doet dromen met de ogen open… Trek je mooiste pyjama aan en reis met ons mee Leeslekker in de bib - MAMA OF Jacques Audiard - DRAMA Dheepan naar de maan, naar haar stille, zachte witte strand waar PAPA TE KOOP, nieuwe gezinnen Heb je kinderen Om de burgeroorlog in Sri Lanka te ontvluchten, poseren pratende schapen … 14u - 16u tussen 4 en 8 jaar? Trakteer ze dan op verhalen. In de bib een ex-Tamil Tijger, een vrouw en een meisje als een familie, zodat ze als vluchteling erkend kunnen worden in Frankrijk.

Peter Strickland - DRAMA The Duke kunnen ze luisteren naar de mooiste, grappigste en spannendste verhalen. - Bib Arena, 11u-12u LAATSTE TICKETS Cinema Rix 14:15u, 20:15u of Burgundy Sadomasochisme was op het afgelopen Berlinale een hot topic met de release van Fifty Shades of Toon Tellegen en Bart Embrechts Leeslekker in de bib - IEDEREEN Grey. Er was echter ook nog een ander sm-liefdesverhaal - En morgen was het feest! (5+) ‘En morgen was het IS KUNSTENAAR, alles over kunstenaars Heb je dat op het festival in première ging, maar dan van een heel feest!’ is een sprankelende voorstelling waarin de wereld kinderen tussen 4 en 8 jaar? Trakteer ze dan op verhalen. andere orde. 14:15u, 20:15u UITVERKOCHT! van taart, beukennoten en eindeloos feesten op een beeld- In de bib kunnen ze luisteren naar de mooiste, grappigste

2 3 4

17

18

20 21

19

20

21

22

4 5

20

23

23

23

5

23

24

5 6

23

27

24

9 9 9

10

11

12

12

29,30

APRIL 6,7

MEI 4

9

11

9

13 13

14

11 11 11

12

12

14

12

13, 16 13

16

14

15

14,15

17,18,19

16

18

17

21

16

en spannendste verhalen. Bib Arena, Arenaplein 62A, 2100 Deurne - 11u-12u

21

Ruth Beeckman, Matteo Simoni en Bruno Vanden Broecke - Hechten Ik besef heel goed dat je maar één keer leeft en dat het leven heel kort is, en broos, en dat je moet leren appreciëren wat er goed aan is.

Zelfs alle rottigheid, alle kwetsuren, alle teleurstellingen koesteren. Eelt vermijden. 20:30u

21

4Hoog - muziektheater Woesj Een kleuteropera waarin twee nimfen en de zee centraal staan.

22

Kaspar Astrup Schröder - Storm (3+) Begin je zondag met een lekker ontbijt en de leuke peuterdocumentaire Storm. Mooss verzorgt na de film nog een leuke workshop voor het hele gezin gebaseerd op de film. Cinema Rix onbijt: 9:30u film: 10:30u

24,25,26

Theateropleiding Acsent - Orestes + Nora Eindejaarpresentaties waarin scheppen en transformeren centraal staan.

25

Robert Zemeckis - BIOGRAFIE The walk Koorddanser Philippe Petit is altijd bezig met gevaarlijke stunts op het koord op grote hoogte. Op 7 augustus 1974 loopt hij op World Trade Center van New York op 400 meter hoogte op een stalen kabel van de zuidtoren naar de noordtoren zonder beveiligingen aan zijn lijf. Cinema Rix 14:15u - 20:15u

26

Amaryllis Temmerman - CULTUURCAFE De tijd is nu Een akoestisch koesterconcert voor iedereen die houdt van eigentijdse, eigenaardige liedjes in een eigentaals jasje. Soms wat tegen de mainstream van deze tijd… maar altijd met emotie, én met een verhaal.

Buurthuis ‘t Pleintje, Sint Rochusstraat 106, 2100 Deurne - 20:30u

27

AAN/EOP FT. MAGIC MALIK - CONNECTIONS 15:16 & BUT IS IT JAZZ? #4Tijd voor feest!

Beats, impro, synths, ... laten de avond knallen.

28

Jeroen Leenders - STAND UP COMEDYPagliacci‘Man goes to doctor. Says he’s depressed.

Says life seems harsh and cruel. Says he feels all alone in a threatening world where what lies ahead is vague and uncertain. Doctor says, “Treatment is simple. Great clown Pagliacci is in town tonight. Go and see him. That should pick you up.” 20:30u

29

De Sprookjesweverij - Abu Soufian (7+)Muziektheater gebaseerd op de mondelinge traditie van oude berberse sprookjes. Abou Soufian is een zeer knappe jongen. Zo knap dat zijn stiefmoeder hem uit de weg wil ruimen. Een beetje Sneeuwwitje-achtig, maar toch ook weer anders… 14u

uw pleziergids

16

CultuurStuur

MAART 2 Anke Zijlstra - Muziektheater

LEGENDE

CD RA J K S i F T C L X A

In deze kalender kan u de activiteiten van cc Deuren en Rataplan zien, opgelijst volgens datum.

Vanaf de volgende editie bieden we u ook de kalenders van cc Berchem, De Roma, Trix, Academie Borgerhout en zoveel mogelijk andere cultuurinitiatieven aan.

Er kunnen altijd foutjes in dez kalender geslopen zijn. Ga in ieder gaval altijd kijken naar de programmatietools van de cultuurhuizen zelf!

Veel plezier! cc Deurne: telnr 03 360 85 50 • www.ccdeurne.be • mailadres: ccdeurne@stad.antwerpen.be • vast locatieadres: cc Deurne Podium/Frans Messingstraat 36/2100 Deurne check steeds deze site voor updates en andere info: www.ccdeurne.be RATAPLAN: telnr 03 600 16 60 • www.rataplanvzw.be • vast locatieadres: Wijnegemstraat 27, 2140 Borgerhout / check steeds deze site voor updates en andere info: www.rataplanvzw.be

KALENDER | MRT | APR | MEI DI 1 MRT

CINEMA CORSO | CAFÉ DERBY

VR 4 MRT

‘NUFF SAID | MET O.A. LIZA GARZA EN WIM HELSEN

ZO 6 MRT

DE KOPERGIETERY | DE KONINGIN IS VERDWENEN 6+

DI 22 MRT

THEATER STAP & KOEN DE PRETER | TO BELONG

DO 24 MRT

SCHOLIERS EN VAN DER WAAL | BASTAARD

ZA 26 MRT

WILLIAM BOEVA | MEGALOMAAN

DI 29 MRT

CIRCUSWEEK [6 - 10 JAAR | TOT VR 1 APR]

WO 30 MRT

LEANDRE R I EN À D I R E 4+ WO 30 MAART

LEANDRE | RIEN À DIRE 4+

VR 1 APR

‘NUFF SAID | MET O.A. 47SOUL EN GLENN WOOL

ZA 2 APR

FONQ | KASBA

ZO 3 APR

NAT GRAS | WEGVERSPERRING 2,5+ [PREMIERE]

DI 5 APR

CINEMA CORSO | BIG EYES

ZA 16 APR

LEFTFIELD | MET O.A. NICK STEUR EN RUDY TROUVÉ

DI 19 APR

WARRE BORGMANS, JOKKE SCHREURS & DAVE RENIERS | BLÈTEN

ZA 23 APR

RADOUAN MRIZIGA | 3600

DI 3 MEI

CINEMA CORSO | TERUG NAAR MORGEN

ZA 7 MEI

WOUTER DEPREZ & ZIELSVERWANTEN

FON Q KASBA & D J N EZ ZA 2 APRIL

DE AVOND VAN DE LUISTERVINK VR 13 MEI

‘NUFF SAID | MET O.A. NICK DOODY EN HENK RIJCKAERT

DI 17 MEI

SLICK NICK & THE CASINO SPECIAL | WHEN SWING WAS KING

VR 20 MEI

OKIDOK | LES CHEVALIERS 8+

INFO & TICKETS www.ccbe.be | 03 286 88 20 CCBE | Driekoningenstraat 126 | 2600 Berchem

O KIDO K LES CHEVA LI ER S 8+ VR 20 MEI

JELLE & CLARA CLEYMANS, PETER THYSSEN, DANNI HEYLEN EN JAAK VAN ASSCHE OOIT GEWIST ZO 20 MRT - 14 UUR

RONNY MOSUSE, JAN DE SMET, FAV LOVSKY EN TOM THEUNS LIVING ROOTS ZA 23 APRIL - 20.30 UUR

JACK IN THE BOX ZA 9 APRIL - 20.30 UUR - LOCATIE: PLUYMVEE

BRUNO VANDEN BROECKE, MATTEO SIMONI EN RUTH BEECKMANS [DE SPEELMAN] HECHTEN ZA 21 MEI - 20.30 UUR

TICKETS & INFO www.ccdeurne.be | 03 360 85 50 CC DEURNE | Frans Messingstraat 36 | Deurne PLUYMVEE | Turnhoutsebaan 5 | Deurne