Szkolne Klimaty 1/2015

Internetowy Kwartalnik Edukacyjny

NUMER 1/2015 (24)

KWIECIEŃ

2015

STR. 2

SZKOLNE KLIMATY

Spis treści Od redakcji…

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 2

Wywiad z Zastępcą Prezydenta Panią Ewą Beatą Sidorek. .. . . . . . . . . . . . . . . .

WYDAWCA Suwalski Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli w Suwałkach ul. Kamedulska 3 16-400 Suwałki tel. 87 563 17 08 tel/fax 87 566 36 46 www.sodn.suwalki.pl REDAKTOR NACZELNY Bożena Makarewicz - Jafiszow ZESPÓŁ REDAKCYJNY Grażyna Serafin Janina Steczkowska GRAFIKA NA OKŁADCE PIXART w Suwałkach OPRACOWANIE I SKŁAD Radosław Skibicki Redakcja zastrzega sobie prawo do skracania tekstów oraz zmian tytułów. Tekstów niezamówionych nie zwraca się. Za treść reklam i ogłoszeń redakcja nie ponosi odpowiedzialności.

str. 3

Kompetentny nauczyciel Co z tą matematyką? - Janina Steczkowska . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 5 Projekt edukacyjny jako strategia dydaktyczna - Renata Duroł. . . . . . . . . . . . . . str. 7 Nakręć się na zawodowstwo - Agnieszka Zackiewicz . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 9 Organizacja pomocy psychologiczno-pedagogicznej - Marzanna Kamińska. . . str. 10 AMBIGUITY-BASED VERBAL JOKES AS A TOOL IN RAISING METALINGUISTIC AWARENESS IN ELT - Marcin Hościłowicz . . . . . . . . str. 11

Współpracujemy...

Współpraca ze Społecznym Komitetem Doradczym przy Ministrze Edukacji Narodowej - Zbigniew De-Mezer. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 14

TIK? TAK! Smartfon na zajęciach, czyli gra szkolna DODO 2.0 - Wioletta Kulbacka . . . . . str. 15 Oswoić technologię - Bożena Makarewicz-Jafiszow . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 16

Nauczyciele z pasją Mam odwagę powiedzieć, że… piszę wiersze - Grażyna Serafin . . . . . . . . . . . . str. 18

Polecamy - promujemy XIII „KAŁAMARZ” rozstrzygnięty - Grażyna Serafin . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 20 Muzyka poważna z… uśmiechem - Grażyna Serafin . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 21 I maluchy i starszaki - to bezpieczne przedszkolaki! - Ewa Kozłowska . . . . . . . . str. 21 Nasi uczniowie w Sejmie Dzieci i Młodzieży - Konrad Wiśniewski. . . . . . . . . . . str. 22

Wydarzyło się w SODN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . str. 24 Konferencja „Dokąd zmierza edukacja XXI wieku?” - Renata Duroł . . . . . . . . . str. 29

Od redakcji...

Szanowni Państwo, Zapraszamy do lektury Szkolnych Klimatów, które zgodnie ze wcześniejszymi zapowiedziami będą wydawane przez naszą placówkę w wersji elektronicznej. Na naszą decyzję wpłynęły nie tylko względy ekonomiczne, ale też względy ekologiczne. Jesteśmy przekonani, że ta forma przekazu pozwoli na dotarcie do większej grupy odbiorców, z uwagi na to, że nie będzie ograniczona liczbą egzemplarzy wydanych w druku.

Zyska też wygodniejszą dla Państwa formę z uwagi na możliwość czytania Kwartalnika w każdym miejscu i w dowolnym czasie.

A nasz nowy numer poświęcony jest różnym zagadnieniom – od refleksji nad trudnościami w ucze-

niu/nauczaniu matematyki oraz działań w zakresie realizacji polityki oświatowej państwa, poprzez rozwiązania metodyczne i przykłady zastosowań różnych aplikacji w zakresie technologii informacyjno – komunikacyjnej. Komentujemy również w nim wydarzenia ze szkół, a także z działalności naszej placówki.

Gorąco Państwa zachęcamy do nadsyłania artykułów i materiałów o interesujących wydarzeniach i działaniach w Państwa szkołach i placówkach.

Mamy nadzieję, że Szkolne Klimaty staną się miejscem prezentacji i promocji różnorodnych działań oświatowych w naszym mieście.

Redakcja Szkolnych Klimatów

NUMER 1/2015 (24)

STR. 3

Wywiad z Zastępcą Prezydenta Panią Ewą Beatą Sidorek realną, dostosowaną do demografii i potrzeb społecznych sieć szkół, aby też zyskać możliwość pozyskiwania funduszy unijnych w tym nowym rozdaniu RPO. Musimy też, mówiąc o edukacji przyszłości, wzbogacić bądź też odnowić bazę informatyczną w szkołach, przyspieszyć proces cyfryzacji. Już od przyszłego roku szkolnego intensyfikujemy działania, aby we wszystkich szkołach wdrażać e-dziennik, marzy mi się powszechna w każdej placówce platforma e-learningowa, służąca przede wszystkim udostępnianiu dodatkowych materiałów nauczania, korespondencji z nauczycielem.

Musimy pamiętać kogo uczymy i mając tego świadomość dostosowywać również narzędzia. Ja oczywiście nie zamierzam wypierać tradycyjnej, papierowej książki, sprawdzonych od lat metod, ale nie możemy stać w miejscu, to właśnie pokolenie młodych ludzi, zwane już przez socjologów pokoleniem Z, zapełniło mury naszych szkół, to osoby dla których świat bez telefonu komórkowego, mobilnego Internetu, odtwarzacza mp4 jest trudno wyobrażalny. Jednocześnie ci uczniowie i ich rodzice mają coraz większe wymagania względem systemu edukacji, w którym funkcjonują - musimy w ten głos także wsłuchać się.

fot. UM w Suwałkach

1 kwietnia 2015 roku Pani Ewa Sidorek, nauczyciel doradca metodyczny SODN, została powołana na stanowisko Zastępcy Prezydenta Miasta Suwałk.

Z Panią Wiceprezydent przeprowadziliśmy krótki wywiad. Dziękujemy za lata wspólnej pracy, a pod wywiadem przypominamy najważniejsze działania Pani Ewy jako doradcy metodycznego.

Jakie są strategiczne założenia polityki oświatowej Miasta Suwałk?

Dla naszej oświaty, tak jak i dla wielu innych dziedzin życia to bardzo ważny okres. Przede wszystkim podjęłam działania, które prowadzą do ewaluacji bardzo istotnego dokumentu jakim jest Strategia oświaty Miasta Suwałk do roku 2015, ale jednocześnie nie możemy zwlekać z podejmowaniem działań do stworzenia nowego, tożsamego dokumentu, który będzie obowiązywał do roku 2020. Dlaczego to takie ważne? Jest wiele powodów, m.in. potrzebujemy programu rozwoju suwalskiego szkolnictwa, aby mieć wizję przyszłości, podejmować rozsądne i wyważone działania, stworzyć

Jakie działania podejmowane są w celu rozwoju i promocji kształcenia zawodowego?

Wszyscy, którzy obecnie decydują o kształcie szkolnictwa zawodowego jednym głosem twierdzą, że nauczanie ma być dopasowane do rynku pracy i bardziej efektywne. Pani minister zapowiada, że priorytetem w szkołach zawodowych będzie kształcenie młodych fachowców pod konkretne zapotrzebowanie pracodawcy. Dlatego, jak zaznacza, resort będzie wspierać tzw. dualny system kształcenia. Przez ostatnich 25 lat szkoły zawodowe nie cieszyły się popularnością. Traktowane były przez wielu Polaków jako szkoły tzw. drugiego wyboru i musimy również w naszym mieście zmierzyć się z takim postrzeganiem szkół przygotowujących do zawodu. Trudno jest odbudować to, co przez wiele lat niestety było deprecjonowane.

W mojej ocenie potrzebna jest ścisła współpraca ze światem biznesu, również naszego lokalnego, aby mieć świadomość jakich fachowców potrzebujemy, przedsiębiorcy najlepiej wiedzą jakich fachowców brakuje w danej chwili. Dlatego powinni mieć realny wpływ na przygotowanie programów kształcenia zawodowego i na zajęcia praktyczne. Dzięki współpracy z przedsiębiorstwami młodzi ludzie mieliby szansę

STR. 4

uczyć się na sprzęcie, który w przyszłości mogliby używać. Tutaj właśnie przygotowuję wraz z wydziałem oświaty spotkanie suwalskich pracodawców z przedstawicielami szkól zawodowych, także te środowiska zapraszam do tworzenia Strategii Oświaty. Jednocześnie, aby określić właściwy kierunek rozwoju kształcenia zawodowego w Polsce, trzeba przyglądać się, doskonalić w tym kierunku, aby proponować w szkołach kierunki doskonalenia takie, aby odpowiadały rynkom i potrzebom ogólnopolskim, światowym w ogóle. Dziś nie możemy zakładać w dobie globalizacji, że każdy mieszkaniec Suwałk, czy też okolicy zostanie na zawsze tutaj, więc trzeba młodego człowieka wyposażyć w takie umiejętności i kompetencje, które pozwolą mu odnaleźć się na każdym rynku pracy. Rozmawiam z przedsiębiorcami m. in. o klasach patronackich, o wspólnie realizowanych programach, ale tu oczekuję wielkiego zaangażowania dyrekcji i pracowników naszych szkół, przygotowuję przestrzeń i mam nadzieję, że zostaną podjęte właściwe działania.

W jaki sposób Miasto Suwałki złagodzi problem bezrobocia nauczycieli spowodowany niżem demograficznym?

To jest niezwykle trudny temat. Nie ma w mieście przyjętego systemu działań, które miałoby analizować i przeciwdziałać bezrobociu wśród nauczycieli. Zresztą nie obserwuję szczególnych różnic między np. tym a poprzednim rokiem. Już od kilku lat kwiecień, maj są trudnymi dla niektórych nauczycieli miesiącami, bo w tym okresie nie maja oni pewności, czy od września będą mieli część etatu, cały, czy też w ogóle. Urząd Miasta jako organ prowadzący zarządza placówkami, ale na poziomie tego, co dzieje się w placówce, decyduje dyrektor danej jednostki. W tym roku, pełniąc funkcję Zastępcy Prezydenta Miasta Suwałk od 1 kwietnia, niewiele mogę zadziałać systemowo. Jednak na chwilę obecną nie zatwierdzę żadnego arkusza organizacji szkoły, który nie trzyma się wytycznych Pana Prezydenta. Wszelkie wakaty, nadgodziny jak już widzę po arkuszach trochę złagodzą problem zatrudnienia, ale to tylko ten rok. Szukam rozwiązań dla tych osób, które są zawodowo zagrożone. Z drugiej strony nie chcę przekształcić się w biuro pracy, bo nie na tym powinna polegać moja rola, ani też nie chcę ustawiać kadry dyrektorom, bo to oni tworzą zespoły z którymi z kolei wypracowują jakość. Docelowo do września, a najpóźniej do października 2015 roku chcę zrobić diagnozę potrzeb zawodowych pedagogów na kolejne co najmniej 5 lat, ze szczególnym zwróceniem uwagi na uprawnienia emerytalne pracowników, rozwój szkolnictwa niepublicznego, po to aby nasi nauczyciele mieli

SZKOLNE KLIMATY

świadomość w jakiej rzeczywistości funkcjonujemy.

Z przykrością stwierdzam, że lepiej i łatwiej nie będzie, bo tzw. „wszelkie lata tłuste” mamy już za sobą, ożywienie i trochę większe zapotrzebowanie idzie falą wraz z dwoma rocznikami, kiedy to dzieci 6-letnie i 7letnie wymieszane trafiały do pierwszych klas.

Do tematu warto wrócić jesienią, bo będziemy wtedy mam nadzieję kończyć Strategię Rozwoju Oświaty do roku 2020, będę też po analizach dotyczących potrzeb zawodowych na kolejne lata. Chcę też zaprosić po wypoczynku urlopowym nauczycieli do debaty publicznej na temat tych wniosków, które uda mi się z zespołem wypracować. Stawiam na dialog i transparentność działań organu prowadzącego, ale też i na uczciwy przekaz tego jak jest i tego co nas czeka, oczywiście w ramach tego, co jest możliwe do ustalenia.

Wywiad przeprowadziła Grażyna Serafin

Pani Ewa Beata Sidorek w czasie jedenastoipółletniej pracy w SODN dała się poznać jako aktywna, kompetentna i życzliwa osoba. Przeprowadziła wiele atrakcyjnych form doskonalenia, które cieszyły się zainteresowaniem uczestników, w tym dotyczących Matury 2015.

Wykazywała się bardzo dużym zaangażowaniem w realizacji zadań statutowych - była stałym członkiem zespołu redakcyjnego „Szkolnych Klimatów", współpracowała w opracowaniu programu „Kreatywna szkoła – twórczy nauczyciel”, włączała się w organizację miejskich konkursów plastycznych i literackich i Suwalskich Spotkań Edukacyjnych. Organizowała konferencje naukowe z udziałem pracowników uniwersyteckich, m.in.: z prof. A. Markowskim, prof. Barbarą Falińską. Przez wiele lat prowadziła regionalny etap ogólnopolskiego konkursu "Ojczyzny Polszczyzny" pod patronatem prof. J. Miodka. Współpracowała w opracowywaniu strategii oświaty Miasta Suwałk.

Pełniła funkcję egzaminatora OKE, uzyskała uprawnienia trenera coachingu kończąc z wynikiem celującym studia podyplomowe w Collegium Civitas.

Nie sposób wymienić wszystkich działań - za wszystkie w imieniu Kadry SODN dziękujemy i życzymy wszelkiej pomyślności w nowych zadaniach i wyzwaniach, jakie niesie ze sobą pełnienie funkcji Zastępcy Prezydenta.

Bożena Makarewicz-Jafiszow Dyrektor SODN w Suwałkach

NUMER 1/2015 (24)

STR. 5

Co z tą matematyką?

W środowisku oświatowym w ostatnim czasie wiele się mówi o problemach uczniów z matematyką, zwłaszcza w kontekście wyników egzaminów zewnętrznych. Cóż więc takiego się dzieje, że uczniowie mają trudności w uczeniu się matematyki, a wyniki egzaminów zewnętrznych w wielu szkołach ten fakt potwierdzają?

Trudności uczniów nie pojawiają się nagle, zazwyczaj jest to długotrwały proces. Może zacząć się już na etapie edukacji wczesnoszkolnej, bo nie zawsze w tym okresie rozwoju dziecko poza opanowaną umiejętnością liczenia posiada należycie rozwiniętą umiejętność rozumowania operacyjnego. W konsekwencji zaczyna unikać rozwiązywania zadań matematycznych wymagających wysiłku intelektualnego i - co za tym idzie - stopniowo przestaje rozumieć sens rozwiązywanych zadań matematycznych. W ten sposób przestaje również aktywnie uczestniczyć w procesie uczenia się matematyki w warunkach szkolnych. Paradoksalnie przez wiele lat sprzyjały temu bogate obudowy programów kształcenia, proponowane zwłaszcza nauczycielom edukacji wczesnoszkolnej przez różne wydawnictwa edukacyjne. Zdaniem wielu dyrektorów i pewnej części nauczycieli przyzwyczaiły one dzieci do mechanicznego wykonywania pewnych czynności, np. uzupełniania, wypełniania jakiejś luki w zadaniu, blokując proces samodzielnego myślenia i projektowania. Często uwaga dziecka skupiana była w zadaniach nie na samym działaniu, ale na wykonywaniu czynności niewymagających matematycznego myślenia, np. kolorowaniu, zakreślaniu itp.

Tym sposobem pojawiały się pierwsze zaległości, które na bieżąco nienadrabiane lub niezauważone przez nauczyciela w kolejnych etapach edukacyjnych już tylko narastały. Potwierdzają to wyniki badania DUMA (Diagnoza Umiejętności Matematycznych) piątoklasistów, przeprowadzonego kilka miesięcy temu przez IBE.

Celem badania było sprawdzenie, jak z matematyką radzą sobie piątoklasiści i jak do sprawdzianu przygotowani są uczniowie klasy VI? Wyniki badania nie są budujące. Okazało się, że sprawność rachunkowa nie jest w klasie piątej wystarczająco opanowana – uczniowie lepiej sobie radzą z porównywaniem ułamków zwykłych niż dziesiętnych.

Ponadto dobrze posługują się informacjami w sytuacjach prostych, ale trudność stanowią sytuacje, gdy trzeba porównać dane podane w nietypowych formach: tabelach, diagramach, schematach. Tylko 50% uczniów potrafi dobrać model matematyczny do opisanej w zadaniu sytuacji oraz przetworzyć tekst zadania na odpowiednie działania matematyczne. 90 proc. uczniów nie potrafi zaplanować i wykonać kolejnych kroków w rozwiązaniu wieloetapowego zadania oraz nie przyswaja informacji, które jednocześnie należałoby wziąć pod uwagę i wyciągnąć z nich wnioski. Dodam tylko, że w badaniu wzięło udział 6275 szkół podstawowych z całej Polski (60,2proc.). Zestawy zadań rozwiązywało ponad 181 tys. uczniów (55,2 proc.).

Liczebność próby pozwala uznać wynik za miarodajny dla całej populacji.

Jakie są inne (poza narastającymi zaległościami) przyczyny niepowodzeń szkolnych w matematyce na wyższych poziomach edukacji? Uczniowie nie zawsze są przygotowani do wykonywania operacji matematycznych, których od nich żądamy. Wiąże się to m.in. z poziomem gotowości/motywacji ucznia do podjęcia trudniejszego wyzwania. Jedna z nauczycielek matematyki powiedziała mi niedawno, że ma duży problem ze swoimi uczniami, bo nic się im nie chce, a ona wyczerpała już znany sobie repertuar metod zainteresowania ich matematyką. Poza tym – według niej – uczniowie po prostu się nie uczą.

Spora część nauczycieli wyższych etapów edukacyjnych wyraża też pogląd, że nie mogą uczyć podstawowych działań matematycznych, które uczniowie powinni już wcześniej opanować , bo po prostu nie mają na to czasu – muszą obowiązkowo realizować podstawę programową i to z tego obowiązku rozlicza ich dyrektor. A co o tym sądzą dyrektorzy? Pani wicedyrektor jednej z suwalskich szkół ma świadomość tego zjawiska. Dlatego przypomina swoim nauczycielom, iż podstawa programowa danego etapu edukacyjnego obejmuje cykl kształcenia i należy do jej realizacji podchodzić elastycznie i planowo, biorąc pod uwagę zdiagnozowane potrzeby konkretnych uczniów i klas. Tylko wtedy znajdzie się czas na utrwalenie wiedzy czy nadrobienie zaległości. Inni dyrektorzy podkreślają ogromne znaczenie stosowania przez nauczycieli metod rozwijających logiczne myślenie uczniów i to nie tylko na lekcjach matematyki. Zdaniem wspomnianej już pani wicedyrektor nauczyciele muszą częściej aktywizować uczniów, w tym mających trudności, do uczenia się mate-

Kompetentny nauczyciel

Umiejętności matematyczne odgrywają dużą rolę w rozwijaniu samodzielnego, logicznego, abstrakcyjnego myślenia, są pomocne w rozwiązywaniu problemów i analizie wszelkich zjawisk. Matematyka jest ważna i potrzebna – chyba nikogo nie należy do tego przekonywać.

Jednak matematyka jest też przedmiotem szczególnym – ma swoją symbolikę, własny język, wprowadza w świat logicznej abstrakcji i to ją odróżnia od innych przedmiotów. Problemy szczególne sprawia uczniom już sam język matematyki oraz umiejętność korzystania z tekstu matematycznego. Sama w sobie matematyka nie jest wcale łatwa. Jej dedukcyjny charakter wymaga od ucznia bardzo systematycznej pracy, a każda luka w wiadomościach może uniemożliwić zrozumienie kolejnej partii materiału. Wiedza matematyczna jest bowiem bardzo spójna.

STR. 6

Kompetentny nauczyciel

matyki, np. bezpośrednio przeprowadzać ich przez proces dedukcji przy rozwiązywaniu danego zadania. Wybór metody należy do nauczyciela – może wspólnie z uczniem rozwiązywać zadanie przy tablicy, uczeń może to zrobić wspólnie z kolegą itp. Warto po zakończeniu lekcji upewniać się, czy uczniowie zrozumieli to, o czym na niej była mowa. Zdaniem wielu dyrektorów należy też do niezbędnego minimum ograniczyć stosowanie przez nauczycieli metod podawczych, bo podejmując określone działanie, po prostu uczymy się więcej i lepiej.

Co z tego wszystkiego będą mieli uczniowie?

Wszystko wskazuje na to, że jeśli w najbliższym czasie nie nastąpi w szkole zmiana, trudności matematyczne uczniów mogą przerodzić się w ich trwałe niepowodzenia szkolne. Dodajmy do tego występujący wcale nierzadko stereotypowy model lekcji, nie zawsze trafiony wybór programu nauczania lub podręcznika, brak zakładanej w podstawie programowej współpracy między nauczycielami różnych etapów edukacyjnych, czasami – nauczycielami z jednego etapu edukacyjnego. Dodajmy do tego obrazu różne deficyty rozwojowe uczniów oraz środowiskowe uwarunkowania ich trudności szkolnych. Ponadto, jak zauważył jeden z dyrektorów, nasi uczniowie ponoszą skutki obecnej cywilizacji opartej na technologii informacyjno - komunikacyjnej. Większość czasu spędzają przed komputerem, ale stosunkowo rzadko zainteresowani są grami strategicznymi i logicznymi. Także sami nauczyciele w niewielkim stopniu wykorzystują w procesie dydaktycznym gry edukacyjne, raczej rzadko podejmują działania innowacyjne i tworzą programy autorskie skierowane do konkretnej grupy uczniów czy klasy. Tylko niewielka grupa nauczycieli podołała dotąd takiemu wyzwaniu.

Niedawno odwiedził mnie kolega – znany w moim mieście matematyk. I oto co powiedział: właśnie przygotowuje swojego ucznia w liceum do olimpiady matematycznej (tzn. że poświęca uczniowi czas) i wierzy w jego możliwości (tzn. że daje mu szansę na osiągnięcie sukcesu). A co należy zmienić, żeby podnieść poziom kształcenia umiejętności matematycznych? Po każdym roku nauki na każdym etapie edukacyjnym, począwszy od drugiego, robić szkolne badania wyników nauczania z matematyki – tak jak było kiedyś. Co to oznacza? Może wdrażanie do pewnej samodyscypliny w pracy i nauczycieli i uczniów. Może – nie tylko testy egzaminacyjne…

Może – silniejszy nadzór pedagogiczny w szkole… A może – nobilitację pewnej części szkolnej przeszłości, która dziś „odkurzona”, być może przyniosłaby wymierny efekt.

Poniżej zamieszczam opinie innych suwalskich matematyków o problemach związanych z uczeniem matematyki w gimnazjum.

SZKOLNE KLIMATY

1. „Uczniowie po szkole podstawowej nauczeni są schematów, algorytmów, według których rozwiązują zadania, natomiast brakuje im nawyku myślenia logicznego. Bardzo mało uczniowie na tym etapie rozwiązują zadań z treścią (zbyt mało czasu na to), które wymagają czytania ze zrozumieniem, wyszukania danych i logicznego połączenia ich do rozwiązania zadania. We wcześniejszym etapie trzeba szczególnie utrwalać działania na liczbach całkowitych i ułamkach, rozróżnianie figur geometrycznych i brył, należy ćwiczyć umiejętność posługiwania się linijką, kątomierzem, a zwłaszcza cyrklem.

Trudności w uczeniu się matematyki, jakie pojawiają się w gimnazjum, to: braki w opanowaniu podstawowych działań na liczbach; w przykładach bardziej złożonych uczniowie gubią się , nie umieją wykorzystać kolejności działań; brak umiejętności logicznego myślenia, brak skupienia i wykorzystania wiadomości przekazywanych podczas zajęć lekcyjnych; bezkrytyczne korzystanie z Internetu, w którym można znaleźć rozwiązanie każdego zadania - prace domowe rozwiązywane są przy pomocy komputera, a nie własnej pracy.”

2. „Dobrze byłoby, aby w szkole podstawowej rozwijano umiejętności wymagające łączenie wiedzy z praktyką. Mała liczba godzin czasami sprawia, że do zadań podchodzi się w sposób odtwórczy, brak natomiast kształcenia twórczego myślenia. Opanowanie algorytmów bez zrozumienia ich sensu i w sposób pamięciowy uczniowie mają potem trudności w stosowaniu ich w sytuacjach innych niż przećwiczone.

Należy utrwalać działania na liczbach wymiernych, wzory geometryczne, rozumienie i wykorzystywanie wiedzy w praktyce. Uczniowie powinni samodzielnie myśleć, analizować i stosować posiadaną wiedzę.

Niedostosowanie stopnia trudności do możliwości i potrzeb ucznia, trudne sytuacje w środowisku szkolnym (lęk, fobia szkolna), brak koncentracji na lekcji, brak systematycznego i samodzielnego odrabiania prac domowych.”

3. „Jakie umiejętności matematyczne należy szczególnie utrwalać? Kiedy?

– Działania na wyrażeniach algebraicznych (doskonalić w domu i na zajęciach dodatkowych z uczniami mniej zdolnymi).

– Rozwiązywanie równań i zadań tekstowych (doskonalić w domu i na zajęciach dodatkowych z uczniami mniej zdolnymi).

– Obliczanie pól wielokątów (doskonalić w domu).

Główną przyczyną trudności (poza różnymi deficytami rozwojowymi) jest niesystematyczność uczniów w nauce.”

Janina Steczkowska

NUMER 1/2015 (24)

STR. 7

Projekt edukacyjny jako strategia dydaktyczna

Czołowy przedstawiciel amerykańskiego progresywizmu, twórca koncepcji ,,szkoły pracy” John Dewey (1859-1952) twierdził, iż prawdziwa nauka powinna być ukierunkowana na aktywność w grupie społecznej, która to aktywność motywuje do wspólnego działania i stworzenia relacji opartych na wzajemnej zależności i wzajemnej pomocy. Istotą metody projektu jest więc nastawienie na ,,progresywistyczną” rolę nauczyciela, dającą możliwość pozostawienia uczniom dużej samodzielności oraz konieczność powstrzymywania się od podawania uczniom gotowych rozwiązań zaistniałych problemów.

Mądre czuwanie nad rozwojem dziecka musi uwzględniać również możliwości uczniów oraz nader częsty niski poziom motywacji. Uczeń powinien nauczyć się samodzielnego podejmowania decyzji, wyboru indywidualnego sposobu realizowania się w grupie, modyfikowania swojego działania w związku z pojawiającymi się sytuacjami problemowymi, umiejętności dostosowania się do grupy bez poczucia utraty indywidualności oraz umiejętności publicznego prezentowania efektów swojej pracy.

Niezwykle istotne staje się więc zrozumienie swoich nowych ról przez wszystkich uczestników projektu. Nauczyciel nie może wyręczać swoich uczniów i zawsze musi mieć na uwadze fakt, iż efekt wspólnych wysiłków grupy nie musi być całkowicie zbieżny z jego wyobrażeniem ,,projektu doskonałego”. Jego rolę powinny definiować sformułowania: ,,zachęcać”, ,,stwarzać warunki”, ,,motywować”, ,,wspierać”, nigdy - ,,decydować”. Pracujący metoda projektu uczniowie powinni czuć się odpowiedzialni za wspólne przedsięwzięcie, ale również mieć świadomość, że współpraca napotka problemy, które będzie można rozwiązać jedynie metodą dialogu i poszukiwania racjonalnych argumentów. Muszą też pamiętać, że w rozwiązywaniu problemów i wykonywaniu zadań pracować będą z różnymi osobami, niekoniecznie blisko z nimi związanymi. Tu niezwykle ważna jest również mądra i wynikająca ze znajomości uczniów postawa nauczyciela, który w delikatny i wyważony sposób powinien zapobiec

spontanicznemu dobieraniu się uczniów w bardzo silne, kreatywne zespoły przy pozostawieniu na marginesie działań uczniów mniej pewnych lub mniej popularnych w grupie rówieśniczej.

Etapy realizacji projektu Projekt edukacyjny jest realizowany przez zespół uczniów pod opieką nauczyciela i obejmuje następujące działania:  wybranie tematu projektu edukacyjnego  określenie celów projektu edukacyjnego i zaplanowanie etapów jego realizacji  wykonanie zaplanowanych działań  publiczne przedstawienie rezultatów projektu edukacyjnego Przy wyborze tematu ważne staje się przede wszystkim przygotowanie przez nauczycieli propozycji tematów uwzględniających zainteresowania uczniów oraz motywowanie ich do samodzielnego wyboru tematów, które powinny być konkretne, jasno określone, sformułowane w formie efektu, a nie samego działania, które prowadzi do jego osiągnięcia, ambitne, ale uwzględniające możliwości grupy.

Przygotowanie propozycji projektu powinno uwzględniać formułowane przez nauczyciela, powiązane z podstawą programową cele edukacyjne oraz wyznaczające kierunki działań poszczególnych zespołów cele praktyczne (ujmowane w kategoriach rezultatu).

Publiczna prezentacja – efekt pracy ucznia Czynnikiem motywującym grupę do kreatywnego, efektywnego działania jest możliwość publicznej prezentacji efektów pracy po określeniu z uczniami ewentualnych sposobów tejże prezentacji oraz jej terminu. Możliwości jest wiele:

Prezentacja projektu ,,Oblicza baroku” w Gimnazjum nr 7 w Suwałkach fot. Renata Duroł

Kompetentny nauczyciel

Pojęcie i nazwa ,,projekt” pochodzi z języka włoskiego renesansu i oznacza praktyczne ćwiczenia edukacyjne. To właśnie renesansowe ujęcie tej metody, czyli samodzielne uczenie się przez realizację większego przedsięwzięcia, umiejętność praktycznego rozwiązywania problemów oraz wykorzystywania wiadomości z różnych dyscyplin naukowych w celu stworzenia określonego modelu daje szansę na zmianę tradycyjnych ról nauczyciela i ucznia oraz daje możliwość motywowania uczniów do przejęcia odpowiedzialności za wykonanie własnych zadań, czego końcowym rezultatem jest sukces całej grupy.

STR. 8

 album ilustrowany zdjęciami, wykresami, szkicami, mapkami, relacjami pisemnymi Kompetentny nauczyciel

 plakat, collage, inna forma plastyczna  książka, broszura, ulotka, gazetka  prezentacja komputerowa

SZKOLNE KLIMATY

 Emigracja dawniej i dziś?  ,,Powiedz mi, jak mnie kochasz” - motyw miłości w kulturze.  Czy ,,pustynię upiększa to, że gdzieś w sobie kryje studnię” - o poszukiwaniu przyjaźni.

 prezentacja multimedialna, strona internetowa

 ,,Zemsta” będzie słodka … - przedstawienie teatralne na motywach komedii A. Fredry

 model zjawiska, makieta z opisem

 Czy warto poznawać poglądy filozofów?

 film, nagranie dźwiękowe  piknik naukowy i/lub obywatelski  relacja z debaty lub publiczna dyskusja  szkolna lub międzyszkolna wystawa, festiwal, „targowisko” prac uczniów

 Nie ma życiowych porażek, są tylko doświadczenia ...  Przykładowy scenariusz realizacji projektu ,,Oblicza baroku” projekt realizowany w Gimnazjum nr 7 w Suwałkach w roku 2011.

 wspólny raport z przeprowadzonego badania  relacja z konferencji naukowej z prezentacjami i warsztatami prowadzonymi przez uczniów  przedstawienie teatralne, inscenizacja  edukacyjna gra plenerowa (uliczna lub szkolna)

Cele edukacyjne:  uczniowie dokonują analizy i interpretacji teksów kultury  uczniowie poznają nowe konwencje literackie i kulturowe

Przykładowe tematy projektów z języka polskiego  Jak mądrze odczytywać reklamę?  Media jako źródło informacji i dezinformacji.  Czy jesteśmy odporni na reklamę?

Cele praktyczne:  uczniowie samodzielnie docierają do informacji w książkach, prasie, mediach elektronicznych

 Dlaczego język młodzieży jest zagrożeniem dla języka polskiego?

 uczniowie stosują zasady korzystania z zasobów bibliotecznych, wyszukują w bibliotece źródła potrzebnych informacji

 W jaki sposób kultura i sztuka innych narodów wpływa na nasze postawy?

 uczniowie dokonują krytycznej weryfikacji informacji, porządkują zdobyte wiadomości

 Lepiej na dyskotekę czy do teatru?

 uczniowie przygotowują prezentację multimedialną ukazującą kulturę baroku: najważniejszych twórców i ich dokonania z dziedziny muzyki i sztuki oraz przygotowują przedstawienie teatralne na motywach komedii Moliera - ,,Skąpiec”

 Czy szata zdobi człowieka?  Czy tradycyjne biblioteki czeka zagłada?  Czy dziennikarz to zawód dla ciebie?  Co zawdzięczamy starożytnym Grekom i Rzymianom?

Uzasadnienie wyboru tematu:

 Jak zachęcać młodzież do czytania?

 wykorzystanie możliwości szerszego niż podczas tradycyjnej lekcji spojrzenia na postawiony problem

 Czy warto poznawać frazeologizmy?

 łączenie teorii z praktyką

 Zapożyczenia – moda czy konieczność?

 samodzielne poszukiwanie różnych źródeł wiedzy i na tej podstawie budowanie zasobów wiedzy niezbędnych do rozwiązania problemu

 Jak zmienił się teatr na przestrzeni wieków?

NUMER 1/2015 (24)

Zadania do wykonania:

Grupa II: przygotowanie informacji na temat architektury i sztuk plastycznych epoki Grupa III: zebranie informacji na temat elementów obyczajowości epoki (stroje, wystrój wnętrz), przygotowanie propozycji ich wykorzystania podczas prezentacji

Grupa IV: przygotowanie przedstawienia teatralnego na motywach komedii Moliera (przykładowy scenariusz w załączeniu) Wszyscy uczniowie: przygotowanie strojów, dekoracji, zaplanowanie przestrzeni scenicznej

dr Renata Duroł

Nakręć się na zawodowstwo Rok szkolny 2014/2015 został ogłoszony przez minister edukacji Joannę Kluzik-Rostkowską Rokiem Szkoły Zawodowców. Wszystko po to, aby odbudować pozycję szkolnictwa zawodowego w naszym kraju.

W związku z tym w całej Polsce podejmowane są różne inicjatywy – o zasięgu ogólnokrajowym, regionalnym i lokalnym, mające na celu wzmocnienie i wspieranie szkół zawodowych. Ważne jest też, aby maksymalnie łączyć edukację z gospodarką. Chodzi o kształcenie młodzieży w korelacji z biznesem; o zapewnienie uczniom praktyk zawodowych w realistycznych warunkach, aby wprost po ukończeniu szkoły podjęli pracę w zawodzie i nie byli zaskoczeni oczekiwaniami pracodawców. Istotne jest dostosowanie kierunków kształcenia w szkołach zawodowych do potrzeb rynku pracy, zarówno tego lokalnego, jak i o szerszym zasięgu. Aby tak się stało, niezbędny wydaje się dialog przedstawicieli władzy (np. organu prowadzącego) i środowisk pracodawców. Poza tym wciąż trwa budowanie pozytywnego klimatu wokół szkolnictwa zawodowego. Powoli zmienia się stosunek młodych do własnej przyszłości; zmniejsza się pęd do zgłębiania wiedzy ogólnej w liceum ogólnokształcącym na rzecz zdobycia kwalifikacji, co daje perspektywę podjęcia zatrudnienia po ukończeniu technikum czy szkoły zawodowej.

„Dobry zawód – szansą na sukces” i zapoznali się ze zmianami w szkolnictwie zawodowym, a także z ofertą kształcenia w zawodach oferowanych przez suwalskie szkoły. Organizatorzy (Poradnia Psychologiczno – Pedagogiczna w Suwałkach oraz Suwalski Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli w Suwałkach) zaproponowali wychowawcom klas trzecich udział w warsztatach metodycznych, podczas których mogli wykonać konkretne ćwiczenia wspomagające ich pracę z uczniami. Doradcy zawodowi z poradni odwiedzają wszystkie miejskie gimnazja; prowadzą zajęcia grupowe z młodzieżą, odbywają dyżury popołudniowe z przeznaczeniem na konsultacje indywidulane oraz spotykają się z rodzicami, z którymi rozmawiają o roli dorosłych w procesie wyboru szkoły ponadgimnazjalnej i zawodu przez ich dzieci.

W Suwałkach rok zawodowców znalazł oddźwięk m.in. w ogłoszonym przez Prezydenta Miasta Suwałk, Czesława Renkiewicza, programie „Dobry zawód to szansa na sukces” realizowanym przez Lokalne Centrum Doradztwa Zawodowego działające w Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej w Suwałkach w okresie od września 2014 r. do kwietnia 2015 r. Celem programu jest wzmożenie działań na rzecz wspierania uczniów klas trzecich suwalskich gimnazjów w wyborze kierunku kształcenia i zawodu. Wsparciem objęci są również rodzice oraz wychowawcy klas. Ci ostatni wzięli udział w seminarium

Wakacje zimowe 2015 upłynęły pod hasłem Ferie z doradcą zawodowym. Wielu młodych ludzi skorzystało z usług doradców z poradni. Pomimo przerwy w nauce uczniowie licznie przybyli na konsultacje indywidualne, aby porozmawiać o swoich planach, poszukać swoich mocnych stron, upewnić się w wyborze, zapoznać się z ofertą edukacyjną itp. Niektórzy potrzebowali kilku spotkań, bo wciąż nie byli pewni, co chcą robić po ukończeniu szkoły ponadgimnazjalnej lub też jaką szkołę mają wybrać po gimnazjum. Wielu uczniom towarzyszyli rodzice, zatroskani o przyszłość dziecka.

Doradcy zawodowi pełnili dyżur podczas prezentacji szkół zawodowych w Parku Naukowo – Technologicznym w grudniu, kiedy to zawitało do Suwałk Centrum Kopernika z Warszawy. Ponownie Centrum pojawiło się w Zespole Szkół nr 6 w Suwałkach w dniach 30.02.15 – 01.03.15 (sobota – niedziela). W tym czasie zaprezentują gimnazjalistom swoją ofertę edukacyjną licea ogólnokształcące oraz szkoły kształcące w zawodach; będą też obecni pracodawcy, a także doradcy zawodowi.

Kompetentny nauczyciel

Grupa I: przygotowanie informacji dotyczących muzyki baroku

STR. 9

STR. 10

Został także rozstrzygnięty konkurs filmowy „Nakręć się na zawodowstwo”.

Kompetentny nauczyciel

Młodzi ludzie stojący w obliczu strategicznej decyzji związanej z wyborem szkoły, kierunku studiów, zawodu oczekują konkretnej pomocy ze strony dorosłych.

Rodzice, nauczyciele, specjaliści z Poradni to ludzie, którzy towarzyszą młodzieży w dorastaniu do samodzielnego decydowania. Pozytywną tendencją jest zwiększające się zainteresowanie uczniów i ich rodziców fachową pomocą.

SZKOLNE KLIMATY

To znak, że zmienia się świadomość i wzrasta zaufanie wobec doradców zawodowych. Być może za jakiś czas konsultacje z doradcą będzie czymś tak naturalnym, jak wizyta u pedagoga czy psychologa.

Agnieszka Zackiewicz

Organizacja pomocy psychologiczno-pedagogicznej Istotą pomocy psychologiczno-pedagogicznej jest rozpoznawanie i zaspokajanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia, rozpoznawanie możliwości psychofizycznych ucznia oraz wspieranie rodziców i nauczycieli w rozwiązywaniu problemów wychowawczych i dydaktycznych oraz rozwijaniu ich umiejętności wychowawczych w celu zwiększania efektywności pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla ucznia.

Adresatami pomocy psychologiczno pedagogicznej są uczniowie ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, rozwojowymi oraz psychofizycznymi. Są to uczniowie posiadający orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego: uczniowie niepełnosprawni, niedostosowani społecznie oraz zagrożeni niedostosowaniem społecznym. Uczniowie niepełnosprawni to uczniowie z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim, umiarkowanym lub znacznym, niewidomi i słabowidzący, niesłyszący i słabo słyszący, z niepełnosprawnością ruchową, w tym z afazją, z autyzmem, w tym z zespołem Aspergera oraz z niepełnosprawnościami sprzężonymi. Uczniowie niedostosowani społecznie to dzieci i młodzież, u których na skutek zaburzeń wewnętrznych lub niekorzystnych warunków środowiskowych występują utrwalone, powtarzające się zaburzenia w zachowaniu Uczniowie zagrożeni niedostosowaniem społecznym to dzieci i młodzież wychowująca się w warunkach niekorzystnych dla rozwoju psychospołecznego, na których negatywny wpływ wywierają np. rodzina, grupa rówieśnicza i u której objawy zaburzeń występują sporadycznie. Zachowania osób niedostosowanych społecznie są sprzeczne z powszechnie uznawanymi wartościami i oczekiwaniami społeczeństwa.

Pozostają one w wyraźnej opozycji do obowiązujących norm obyczajowych, moralnych i prawnych.

Do grupy adresatów pomocy psychologicznopedagogicznej należą również uczniowie szczególnie uzdolnieni, ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się, z zaburzeniami komunikacji językowej, chorzy przewlekle, w sytuacji kryzysowej lub traumatycznej, z niepowodzeniami edukacyjnymi, zaniedbani środo-

wiskowo, z trudnościami adaptacyjnymi oraz z innymi potrzebami. Objęcie tej grupy uczniów pomocą psychologiczno - pedagogiczną odbywa się na podstawie opinii poradni psychologiczno-pedagogicznej lub rozpoznania nauczycieli.

Pomoc psychologiczno-pedagogiczną mogą zainicjować: uczeń, rodzice ucznia, dyrektor przedszkola, szkoły lub placówki, nauczyciel, wychowawca grupy wychowawczej, specjaliści, prowadzący zajęcia z uczniem, pielęgniarka środowiska nauczania i wychowania lub higienistka szkolna, poradnie, asystent edukacji romskiej, pomoc nauczyciela, pracownik socjalny, asystent rodziny lub kurator sądowy.

Pomocy psychologiczno - pedagogicznej udzielają nauczyciele, wychowawcy grup wychowawczych, psycholodzy, pedagodzy, logopedzi, doradcy zawodowi oraz terapeuci pedagogiczni.

Organizacja pomocy psychologiczno pedagogicznej odbywa się według następującego modelu:  rozpoznanie potrzeb ucznia przez nauczyciela lub specjalistę, pracującego z uczniem,  niezwłoczne udzielenie pomocy uczniowi w trakcie bieżącej z nim pracy,  poinformowanie wychowawcy klasy,  wychowawca informuje innych nauczycieli i specjalistów o potrzebie udzielania pomocy uczniowi w trakcie bieżącej pracy,  wychowawca klasy planuje i koordynuje udzielanie pomocy – ustala formy i okres udzielania pomocy,  dyrektor ustala wymiar godzin poszczególnych form w danym roku szkolnym, biorąc pod uwagę wszystkie godziny, które mogą być przeznaczone na ich realizację.

NUMER 1/2015 (24)

Rodzice musza być poinformowani o potrzebie objęcia ucznia pomocą psychologiczno - pedagogiczną oraz o ustalonych dla ucznia formach, okresie udzielania pomocy psychologiczno - pedagogicznej oraz wymiarze godzin, w którym poszczególne formy pomocy będą realizowane (informacja pisemna).

Współpraca wychowawcy klasy z nauczycielami, specjalistami, poradnią i rodzicami lub innymi osobami, które zainicjowały pomoc ma miejsce w zależności od potrzeb.

Prawo oświatowe jednoznacznie określa formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielanej uczniowi: klasy terapeutyczne, zajęcia rozwijające uzdolnienia, zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze, zajęcia specjalistyczne, zajęcia związane z wyborem kierunku kształcenia, warsztaty, porady i konsultacje.

Został zniesiony obowiązek opracowywania kart indywidualnych potrzeb ucznia i planów działań wspierających – na rzecz indywidualnych lub grupowych programów pomocy psychologiczno-pedagogicznej dokumentowanej w dzienniku pracy nauczyciela. Do dzienników zajęć wpisuje się nazwiska i imiona uczniów, program pracy, tematy zajęć, odnotowuje obecność uczniów, ocenę postępów i wnioski do dalszej pracy.

W przypadku uczniów posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego - w indywidualnym programie edukacyjno - terapeutycznym uwzględnia się formy i okres udzielania pomocy psychologiczno - pedagogicznej, wymiar godzin oraz wnioski do dalszej pracy.

Istotne jest poszerzenie kręgu osób inicjujących pomoc psychologiczno-pedagogiczną oraz fakt, że pomoc udzielana jest „od zaraz” w trakcie bieżącej pracy z uczniem. Mniej dokumentacji stwarza możliwości poświęcenia uczniowi więcej czasu na bezpośrednią pracę z nim.

Wychowawca klasy jako koordynator pomocy psychologiczno-pedagogicznej, powinien mieć merytoryczne wsparcie u specjalistów oraz pracowników poradni i ośrodków doskonalenia nauczycieli.

Marzanna Kamińska

Rodzicom uczniów i nauczycielom są udzielane porady, konsultacje, warsztaty, szkolenia.

AMBIGUITY-BASED VERBAL JOKES AS A TOOL IN RAISING METALINGUISTIC AWARENESS IN ELT STRESZCZENIE Humor jest ważnym narzędziem w zrozumieniu kultury kraju, którego język jest nauczany. Żart językowy towarzyszy nam w rozwijaniu umiejętności językowych od najmłodszych lat, gdy tworzymy zabawne słowa i zwroty, podczas zabawy z rówieśnikami. Dowcip jest i powinien być wykorzystywany podczas procesu nauczania języka obcego, gdyż jest bardzo pomocnym narzędziem w podnoszeniu świadomości językowej uczącego się. Żart językowy oparty na wykorzystaniu dwuznaczności może być wykorzystywany na lekcjach języka obcego podczas analizy struktur leksykalno-gramatycznych. Autor artykułu przedstawia najbardziej przydatne typy dowcipów języko-

wych, dzięki którym możliwe jest podniesienie efektywności uczenia się języka obcego. Autor proponuje również praktyczne sposoby wykorzystania żartów na zajęciach języka obcego jako narzędzia podnoszącego świadomość językową. keywords: humour, joke, ambiguity, metalinguistic awareness, foreign language learning, funniness,

WHY SHOULD WE USE HUMOR IN THE ENGLISH LANGUAGE TEACHING? Humour as sociological tool is fundamental for thought and culture creation. The educational aspect

Kompetentny nauczyciel

Nie powołuje się zespołów dla każdego ucznia potrzebującego pomocy. Przy planowaniu pomocy uwzględnia się zalecenia zawarte w opiniach i orzeczeniach oraz, jeśli uczeń był już objęty pomocą wnioski zawarte w dokumentacji z dotychczas udzielanej pomocy.

W przypadku uczniów posiadających orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego w planowaniu pomocy nadal biorą udział wszyscy nauczyciele i specjaliści pracujący z uczniem, działający jako zespół.

STR. 11

STR. 12

SZKOLNE KLIMATY

Kompetentny nauczyciel

of jokes is also crucial. Jokes can develop student`s creativeness, help them learn new vocabulary, encourage the atmosphere of politeness and friendliness in the classroom. It seems to be an effective method to enhance their metalinguistic awareness.

Gardner (2008) decides to groups them into 3 categories: classroom management benefits, linguistic benefits, cultural benefits. I focus on linguistic benefits in order to prove that jokes enhance the learning process in terms of metalinguistic awareness.

Children love word plays. From jump-rope chants and silly songs to Pig Latin, kids everywhere delight in reworking language. They do this because it is fun, and it is how they make discoveries about language. These discoveries lead to the metalinguistic awareness.

In considering how humour is relevant to language learning it is important to remember that a great deal of verbal humour utilizes linguistic phenomena to achieve the incongruity that evokes laughter. Most common verbal jokes are fodder for learning and analysis of language.

Metalinguistic awareness has been defined as "the ability to objectify language and dissect it as an arbitrary linguistic code independent of meaning" (Roth, Speece, Cooper, & de la Paz, 1996:258). It is now generally accepted that phonemic awareness is a type of metalinguistic awareness that is important in learning to read. But new evidence shows that other types of metalinguistic awareness could be important for reading comprehension in much the same way that phonemic awareness is important for learning to decode ( Zipke, Ehri, & Cairns, 2009).

Understanding that words and sentences can have more than one meaning improves comprehension by allowing readers to think flexibly about what the appropriate meaning may be. In addition, comprehension monitoring benefits from training in recognizing and reexamining the meaning of ambiguous sentences since students learn to consider meaning and to reread if necessary. To evaluate and regulate comprehension of a text, one needs to know that the words in a text can add up to more than one possible meaning and that context and alternative explanations need to be considered. This ability to reflect upon and manipulate language is crucial for reading.

The benefits of using humour in teaching a language were provided by Trachtenberg (1979:91) and Gardner (2008:10), where the first one points out seven reasons such as: 1. Jokes are brief and can be taught in a short period of time.

2. They are rule-governed, and their rules can be taught.

3. Jokes use a wide variety of speech patterns.

4. Jokes exist in all cultures.

5. Jokes "embody a culture", and so can transmit culture.

6. The speech behaviour of jokes is generalizable to other speech acts.

7. Jokes are funny and keep the classroom awake and spirited.

Incongruity, which is an indispensible part of every joke can occur at all linguistic levels from the phonological level (What is unaware? It`s the last thing you take off when you go to sleep?), to the syntactic level (What has four wheels and flies? A garbage truck!, to the semantic level (Which travels faster? - heat or cold?

Heat, because you can catch cold easily), to the discourse level in short stories or satirical shows.

What types of jokes are the most useful and meaningful in raising metalinguistic awareness of the students? To my mind, verbal jokes that evoke ambiguity are the ones that should be introduced in language learning process in the classroom as they bring quite simple, yet commonly used linguistic patterns.

SOME TIPS TO USE IN ELT How could we deal with jokes in the classroom?

Apart from the analysis of the elements that produce ambiguity and therefore produce a joke it is important and worthwhile to have fun not only with jokes but have fun on them. Below are some techniques helpful in exploiting jokes in class:  Prediction. Leave the punch line out and get students to predict it.  Leave out the punch line and provide a choice of possible punch lines to choose from.  Groups compete to match the two halves of a number of jokes. The first one to match them all correctly wins.  Cut one joke up in different parts or lines and give each to a different student. Students work out the order and physically arrange themselves in the correct order.  Divide a number of jokes (preferably two-line jokes) in two halves and give one half to each student in

NUMER 1/2015 (24)

STR. 13

 Take a joke that involves different characters. Give different characters to different students. Then they act the joke out. This can be planned/discussed beforehand or improvised. They can take it even further by continuing the dialogue.  Give out a number of jokes to groups or pairs of students. They discuss and agree on the wittiest, funniest, etc. Good for group discussion and negotiation of meaning.  Tell a fairly long joke and ask pairs or groups of students to reconstruct it from memory on paper.  Use a joke that includes samples of the grammar you want to teach instead of a boring text in your course book.  Translation. Ask students to think of some jokes in their mother tongue that lend themselves to translation and some that don’t. Students then provide a translation of the first and an explanation of why they think the latter can’t be translated.  Present a model joke that and ask students to invent new ones following the same structure.  Play Jokes Bingo! Instead of numbers put punch lines from different jokes in the boxes. Read the jokes without the punch lines. When students hear a joke they cross out the corresponding box.  Give each student the first half of a joke (or a number of them) and stick the other halves on the walls around the classroom, behind chairs, etc. The aim of the activity is to find the corresponding half. You can turn this into a race with students playing individually or in teams.  Build a bank of jokes over the course. Let students take initiative and add jokes to the existing bank every week. You can assign certain days of the month/term for students to update the bank and do activities with them.

analysing the target language. Furthermore, metalinguistic awareness among learners is undoubtedly rising. What I find most effective is the fact that practising structures or learning lexicon are context-based and are rarely boring.

What are the weaknesses and threats? There is always a group of learners that may find it hard to understand a joke, which may consequently influence their pace of learning. It is very important to select jokes that are appropriate to the students language level, sex, interests etc. and, above all, the selection must meet the requirements of teaching curricula. Moreover, it is the teacher`s role to prepare such a list of jokes as a teaching material that will not offend any learner. Finally, it is necessary to change, update the material as it will be boring not only for the student but for the teacher, which will make it less funny.

BIBLIOGRAPHY [źródło internetowe: http://tefl.anglocentres.com/blog/ how-to-use-jokes-in-the-esl-or-elt-classroom/] Attardo, S. 1994. Linguistic theories of humor. Berlin: Mouton.

Gardner, S. 2008. Three ways humor helps in the language classroom, pp 9-14, The Language Teacher, June, 2008. Volume 32, Number 6, The Japan Association for Language Teaching Grice, H. 1975. Logic and conversation. IN P. Cole & J. Morgen (Ed.), Syntax and semantics reader: vol. 3. Speech acts. Pp.41-58. New York: Academic.

Huddleston, R. 1988. English grammar: An outline. Cambridge: Cambridge University Press Koestler, A. 1964. The act of creation. London: Hutchinson.

Lew, R. 1996. An Ambiguity-Based Theory Of The Linguistic Verbal Joke In English. Adam Mickiewicz University: PhD dissertation. 11- 57.

Paulos, J.A. 1980. Mathematics and Humor. Chicago and London: University of Chicago Press.

OPPORTUNI-

Raskin, V. 1985. Semantic mechanisms of humor. Boston: D. Reidel Publishing Company.

Undoubtedly, jokes introduce interest in the lesson. The management in the classroom is easier thanks to a friendly atmosphere, which is created while using humorous comments, and some innovative techniques of practicing and

Roth, F.P., Speece, D.L., Cooper, D.H., & de la Paz, S. 1996. Unresolved mysteries: How do metalinguistic and narrative skills connect with early reading? The Journal of Special Education, 30(3), 257-277.

STRENGTHS, WEAKNESSES, TIES, THREATS

Kompetentny nauczyciel

class. Students then walk around the room trying to find their matching half.

STR. 14

SZKOLNE KLIMATY

Kompetentny nauczyciel

Trachtenberg, S. 1979. Joke-telling as a tool in ESL. TESOL Quarterly, 13, 89-99.

An Experimental Study. Reading Research Quarterly, 44: 300–321

Zipke, M. 2007. The role of metalinguistic awareness in the reading comprehension of sixth and seventh graders.

Reading Psychology, 28(4), 375-396.

Marcin Hościłowicz

Zipke, M., Ehri, L. C. and Cairns, H. S. 2009, Using Semantic Ambiguity Instruction to Improve Third Graders' Metalinguistic Awareness and Reading Comprehension:

Współpraca ze Społecznym Komitetem Doradczym przy Ministrze Edukacji Narodowej Współpracujemy...

Społeczny Komitet Doradczy to koalicja organizacji pozarządowych, federacji organizacji, portali edukacyjnych, mediów i innych instytucji zainteresowanych promowanie i wspieraniem realizacji projektu na poziomie strategicznym z poszanowaniem formy i obszaru jego działania.

SKD w projekcie pełni rolę doradczą, opiniująca działania podejmowane przez MEN na rzecz realizacji celów projektu - wprowadzenia poprzez liczne działania zmian w dotychczasowej formule funkcjonowania środowiska szkolnego. Przede wszystkim jednak głównym zadaniem ww. Komitetu jest przyczynienie się w znacznej mierze do wypracowania i wdrożenia standardów partnerskiego współdziałania przedstawicieli grup środowiska szkolnego (beneficjentów projektu), tj. nauczycieli/dyrektorów szkół i przedszkoli, rodziców, uczniów w ramach zespołów roboczych SKD. MEN I SKD zaprosił do współpracy w ramach projektu przedstawicieli: Forum Rodziców, Koalicji Organizacji Pozarządowych na Rzecz Samorządów Uczniowskich, a także pracowników jednostek samorządu terytorialnego i organizacji pozarządowych. Stworzył tym sposobem możliwość reprezentowania własnych interesów każdemu Beneficjentowi projektu, a w rezultacie uzyskanie wpływu na poprawę systemu kształcenia w Polsce.

W ramach cyklicznych posiedzeń SKD i prac wchodzących w jego skład zespołów roboczych zostaną przedyskutowane i zaopiniowane:  s t a n d a r d y w s p ó łd z i a łan i a , w f or m i e wypracowanych modeli działania rad rodziców/rad szkół oraz samorządów uczniowskich w szkołach na różnych poziomach edukacyjnych,

 rekomendacje do przeprowadzenia zmian legislacyjnych w polskim systemie oświaty w zakresie działalności rad rodziców/rad szkół i samorządów uczniowskich,  dobre praktyki i ich promowanie jako działania pozalegislacyjne wspierające efektywną współpracę ww. podmiotów.

Celem ogólnym projektu jest wzmocnienie współpracy pomiędzy uczniami, rodzicami i nauczycielami oraz przedstawicielami innych środowisk na terenie szkół i przedszkoli w Polsce. Cel ten będzie realizowany poprzez opracowanie, upowszechnienie i wdrożenie modelowych rozwiązań.

Jednym z zasadniczych elementów współpracy w ramach podmiotów tworzących SKD – jest szeroko pojęta dyskusja na temat upodmiotowienia organów szkoły. W szczególności Zespół, w którym pracuje konsultant SODN - p. Zbigniew De-Mezer skupia się na prawno-legislacyjnej stronie zadania.

Prowadzone też mają być szerokie konsultacje społeczne dotyczące propozycji zmian organizacyjnych, ale też i prawnych umożliwiających lepszą i efektywniejszą współpracę pomiędzy wszystkimi „aktorami” sceny szkolnej, to jest nauczycielami, pracownikami pozapedagogicznymi, rodzicami i uczniami. Te z placówek oświatowych, organizacji społecznych i innych podmiotów, które uczestniczą w konsultacjach, mają zgłosić swoje pomysły i uwagi. Ma to mieć realny wpływ na funkcjonowania oświaty w wymiarze mikro – a jednak tym najważniejszym – bo na poziomie przedszkola, szkoły, placówki oświatowej. Ideą jest uwzględnienie wynegocjowanych zmian w przepisach oświatowych, a

NUMER 1/2015 (24) także ich wdrożenie do praktyki szkolnej. Pojawią się modelowe rozwiązania i przykłady dobrych praktyk. Mają to być między innymi następujące działania:

- pobudzenia współpracy szkół z instytucjami lokalnymi, - działania Rad Rodziców, - oczekiwań i potrzeb w stosunku do szkoły aby lepiej pełniła swoją funkcję.

Konsultacje prowadzone będą w wymiarze ogólnopolskim, z uwzględnieniem propozycji wszystkich grup interesariuszy: rodziców i ich prawa indywidulanych oraz zbiorowych; uczniów w podobnym zakresie, również Samorządu Uczniowskiego; nauczycieli, jak też Rady Pedagogicznej i Dyrekcji szkoły/placówki oświatowej.

Ważnym walorem projektu jest zamysł wydania trzech poradników dla uczniów, rodziców i nauczycieli w zakresie współpracy, współdziałania i kreowania wizerunku szkoły.

Współpracujemy...

- zwiększenia wpływu rodziców i uczniów na decyzje dotyczące szkolnego życia,

STR. 15

Zbigniew De-Mezer

Smartfon na zajęciach, czyli gra szkolna DODO 2.0

Tematyka gry, która obejmowała zarówno ochronę danych osobowych, jak i bezpieczeństwo w Internecie, jest niezwykle ważna z uwagi na to, że młode pokolenie rozwija się w dobie nowych technologii, nie obywa się bez Internetu, smartfonów, ipodów itp. Nie zawsze ma świadomość jakie zagrożenia płyną z udostępniania swoich danych i zamieszczania zdjęć i informacji o sobie w sieci, w komunikatorach czy na portalach społecznościowych.

Uczestnikami gry byli gimnazjaliści, zaś zasady gry i zadania określili uczniowie liceum z klas z rozszerzeniem z informatyki na zajęciach dodatkowych. Pytania dotyczyły oczywiście ochrony swoich danych, danych zwykłych i wrażliwych, bezpieczeństwa w Internecie, tworzenia bezpiecznych haseł, plików cookies i inne. Nie były to jednak zwyczajne pytania – licealiści zakodowali je w kodach QR (dla mniej wtajemniczonych – kody QR, z ang. Quick Response, to tajemnicze, kwadratowe znaczki, spotykane już na co dzień niemalże wszędzie – na etykietach produktów, biletach, w gazetach, w materiałach drukowanych). Dzień przed rozpoczęciem gry odbyło się spotkanie organizacyjne dla uczestników, na którym wyjaśniono zasady gry.

Aż wreszcie nadszedł dzień rozgrywek i wyścigu do mety… Na starcie gimnazjaliści w 3-osobowych drużynach mieli za zadanie zamienić swoje telefony komórkowe w skanery kodów OR, czyli zainstalować w telefonie

TIK? TAK!

W lutym 2015 roku z Zespole Szkół nr 2 w Suwałkach odbyła się druga edycja gry szkolnej pod nazwą DODO (skrót od Dnia Ochrony Danych Osobowych).

Pomysł zorganizowania gry powstał w związku z realizacją przez Suwalski Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli w Suwałkach programu ogłoszonego przez Głównego Inspektora Ochrony Danych Osobowych Twoje dane Twoja sprawa, a także obchodami Dnia Ochrony Danych Osobowych i Dnia Bezpiecznego Internetu.

Uczniowie Zespołu Szkół nr 2 przygotowujący zadania do gry DODO 2.0 fot. Wioletta Kulbacka

aplikację do skanowania tych kodów, np. QRcodereader.

Kolejnym zadaniem było odnalezienie ukrytych w różnych miejscach szkoły kodów, zeskanowanie ich, odczytanie i udzielenie odpowiedzi na odkodowane pytanie, a także zapisanie ich w specjalnym formularzu odpowiedzi, który drużyny otrzymały od organizatorów. Za każdą prawidłową odpowiedź zdobywali numery (kody ASCII), które należało z kolei zamienić na odpowiednie litery i utworzyć z nich hasło. Nie były to takie łatwe zadania, bo liczył się czas przybycia na metę! Na mecie (za którą posłużyła sala informatyczna), zweryfikowano formularze oddane przez grupy zadaniowe, sprawdzono czas i prawidłowość hasła i wyłoniono zwycięzców.

Gra podobała się zarówno organizatorom, jak i uczestnikom. Dzięki wykorzystaniu w grze QR uczniowie zamienili swoje smartfony w narzędzia przydatne w poznawaniu wiedzy, zarówno z informatyki, jak i bezpieczeństwa, uczyli się pracy w zespołach, dobrze się przy tym bawiąc. Dyrekcja szkoły, mimo małego rozgardiaszu spowodowanego bieganiem uczniów po szkole, również przychylnie patrzyła na całe zamieszanie.

Wioletta Kulbacka

STR. 16

SZKOLNE KLIMATY

Oswoić technologię TIK? TAK!

Technologia informacyjno - komunikacyjna (TIK) – czy nauczyciel XXI może się bez niej obyć?

Z pewnością nie! Nowoczesna szkoła, to szkoła wyposażona w pracownie komputerowe, projektory, tablice multimedialne, mająca dostęp do Internetu. Czy jednak to wystarczy? Czy można „nowoczesność” szkoły mierzyć tylko dobrym wyposażeniem jej w technologie informacyjno -komunikacyjne? Cóż po dobrym wyposażeniu, jeśli nauczyciele nie wykorzystują go lub wykorzystują w niewielkim stopniu? badań1

Jak wynika z przeprowadzonych poziom wykorzystywania TIK w szkołach jest zróżnicowany. Często nowoczesne środki (takie jak projektory czy tablice interaktywne) są wykorzystywane wyłącznie jako gadżety, mające okazjonalnie zwiększyć atrakcyjność podających form stosowanych przez nauczyciela. W niewielu szkołach nauczyciele i uczniowie w pełni wykorzystują cyfrowe narzędzia. Powodem tego najczęściej są obawy kadry pedagogicznej, częściowo wynikające z braku kompetencji i niewystarczających doświadczeń.

Zmianę w tym zakresie i ich realny wpływ na skuteczność nauczania może spowodować dopiero nauczyciel, który zna te technologie i potrafi się nimi posłużyć, tak aby uczyć lepiej i ciekawiej, angażować uczniów do stosowania technologii, pokazywać im jej możliwości, a także uczyć bezpiecznego korzystania z zasobów Internetu.

Warto więc odkrywać różne ciekawe programy i aplikacje, za pomocą których można urozmaicić zajęcia, przygotować prezentacje dostosowane do własnych potrzeb. Warto więc „oswajać” programy i różnorodne aplikacje. W tym celu w Suwalskim Ośrodku Doskonalenia Nauczycieli w Suwałkach wydajemy zeszyty „Oswoić technologię”, które prezentujemy na portalu ISSUU. Link do zeszytów poprzez naszą stronę www.sodn.suwalki.pl.

Po lewej stronie na dole jest ikonka ISSUU, na którą wystarczy kliknąć, aby mieć dostęp do elektronicznych wersji naszych publikacji, w tym wspomnianych zeszytów. Wiele z rozwiązań „TIKowych” prezentujemy na naszym Fanpage na Facebooku.

nologii informacyjnej. Można dzięki niemu wykonać proste plakaty, loga, kartki z pozdrowieniami, chmury słów skojarzeń, synonimów, czy innych grup wyrazowych), jak też przyda się do innych zadań – takich jak: urozmaicenie prezentacji (np. na zebranie z rodzicami, w wymianie i współpracy z innymi klasami czy szkołami), bloga czy strony www klasy lub szkoły, czy po wydrukowaniu urozmaicenia gazetek tradycyjnych. Inwencja i pomysły nieograniczone!

Program zrobi wszystko za nas (większość programów taka zresztą jest, żeby robić coś za nas), wystarczy parę kliknięć.

Skrócona instrukcja: Za pomocą tego programu można uzyskać tekst w wybranym przez siebie kształcie. Bardzo oryginalny i prosty "trik". Kształty do wyboru - do koloru – od serc, wieży Eiffla, zwierząt, ludzi, postaci z kreskówek – całe mnóstwo.

Program występuje w wersji free oraz płatnej. Polecamy oczywiście tylko wersję bezpłatną.

Tagul - program do tworzenia "chmury słów". Strona programu www.tagul.com Żeby skorzystać z programu, zakładamy oddzielne konto podając login i adres mailowy lub też możemy zarejestrować się przez Facebook, Twitter lub Google, jeśli mamy tam konta.

Po zalogowaniu:  Tworzymy nową „chmurę” - "create new cloud”  Wybieramy tytuł chmury - Cloud name  Wprowadzamy słowa - "import words"

Poniżej prezentujemy pierwszy z zeszytów, w którym znajdziecie Państwo opis aplikacji Tagul do wykorzystania na zajęciach w szkole.

Jest to bardzo prosty program, który można zastosować w bardzo szerokim zakresie. Może służyć zarówno do urozmaicenia zajęć z uczniami na języku polskim, jak i obcych, na godzinach wychowawczych, tech-

1

http://www.edunews.pl/nowoczesna-edukacja/ict-w-edukacji/2708-o-skutecznosc-narzedzi-tik-w-edukacji http://www.bc.ore.edu.pl/Content/476/Trendy+2+2013_A.+Szczepanik.pdf

NUMER 1/2015 (24)

Kiedy już wszystko gotowe – wybieramy „save changes”, czyli zapisujemy naszą pracę i gotowe!

Poniżej prezentujemy chmurę wykonaną w ramach ćwiczeń:

Po wpisaniu (zaimportowaniu) słów klikamy pod okienkiem tekstowym "import words" słowa automatycznie wczytują się.

Klikamy na "Visualise", żeby podglądnąć naszą chmurę:

W ramce z tekstem możemy zmieniać rozmiar tekstu (size) oraz kolor, czcionkę, możemy przesuwać kolejność słów (upper, lower) Inne opcje:  Możemy dodać link pod nasz obraz (url)  Shapes - można zmienić kształt z wybranych dostępnych w programie, lub dodać własny kształt  Fonts - czcionki do wyboru (są też obsługujące polskie znaki)  Layout - możemy zmienić kierunek tekstu  Colors and Animations - można dobrać kolor i animację tekstu  Należy pamiętać, że wszystkie zmiany można podejrzeć klikając na "visualise"  Grab and share - tu mamy wybór udostępniania naszego obrazu

Podobne programy: Wordle, Taxedo, Make Word Mosaic, ale o nich w następnych zeszytach. Zapraszamy oczywiście wszystkich chętnych do zapisów na warsztaty z technologii informacyjnej, wszystkie opisywane programy i aplikacje mamy w swojej ofercie – wystarczy zgłosić chęć uczestnictwa!

Bożena Makarewicz-Jafiszow

TIK? TAK!

W okienku, które nam się pojawia wpisujemy słowa, które chcemy umieścić w chmurze (wybieramy opcję „text”).

Możemy również importować bezpośrednio ze strony – wtedy należy wybrać opcję „web” lub zaimportować przygotowane słowa z excela lub pliku csv.

STR. 17

STR. 18

SZKOLNE KLIMATY

Mam odwagę powiedzieć, że… piszę wiersze Nauczyciele z pasją

Do swoich pasji przyznała się Szkolnym Klimatom Anna Kropiewnicka, nauczycielka SP 10 w oddziale „0”.

Zaczynała 23 lata temu w „zerówce” szkolnej w Białymstoku, lecz miała kilkuletnią przerwę. Potem pracowała w Białymstoku, Ełku i kilku suwalskich przedszkolach. I tak od 15 lat w zawodzie.

Pani Ania dała się namówić na odrobinę zwierzeń.

Lubię w dzieciach… to, że każde jest inne i potrafi mnie czymś zaskoczyć, ich otwartość i sympatyczne buźki.

Lubię w swojej pracy… to, że mogę dzielić się z innymi, w tym przede wszystkim z dziećmi swoimi umiejętnościami i pomysłami i jak godziny, dni, miesiące ciężkiej pracy przynoszą choćby niewielkie efekty w postaci kroku w rozwoju, pokonaniu jakiś trudności, czy uśmiechu na twarzy wychowanków.

Piszę wiersze, bo… lubię coś tworzyć, daje mi to radość i wewnętrzną satysfakcję, że stworzyłam coś z niczego, co jednocześnie wiąże się z moją pracą, którą mocno żyję na co dzień.

Warto czytać dzieciom wiersze, bo… rozwijają ich wrażliwość, uczą świata, ubogacają ich wnętrze.

Wykorzystuje swoje wiersze w codziennej pracy, czyta je dzieciom lub uczy ich na pamięć, wykorzystując np. na uroczystościach grupowych. Wymyśla też okazjonalne rymowanki lub krótkie rymowane teksty na krótkie scenki.

co w radości i w jedności Pan pozwala przeżyć nam.

Niech wygasną wszelkie spory, troski niechaj zmniejszą się.

Nowe życie w nas się rodzi.

Zmartwychwstania Wielka Moc…

Woda to skarb Woda jest wszędzie i tu i tam, woda leci, gdy odkręcasz kran.

Ale czy wiesz, co mogłoby się stać, gdyby nagle przestała się lać?

Chce ci się pić, a tu nie ma nic.

Chcesz umyć buzię i ręce, ale nie ma wody w łazience.

Kwiatek bez wody usycha, a twój piesek ciężko wzdycha.

Co wtedy zrobisz mój mały kolego?

By wody nigdy nie zabrakło, naucz się tego: Dbaj o nią i kochaj jak przyjaciela swego.

Nie marnuj jej, lecz oszczędzaj dnia każdego!

Oto próbka jej twórczości.

Bo woda to dar, bo woda to skarb.

Bez wody przecież nie istniałby świat.

Wielkanoc Wielkanoc, Wielkanoc…

Zmartwychwstania Wielka Moc.

Wiersz napisany na tegoroczne obchody Światowego Dnia Wody (22 marca)

Biją dzwony, Alleluja!

Pan zwycięża śmierci mrok.

Pokój wlewa w ludzkie serca I nadzieję daje wszem.

Tym, co mają w nim ostoję oraz tym, co błądzą w mgle.

Nad święconką pochyleni dziękujemy za ten czas,

Mali ekolodzy

Chociaż mało latek mamy o przyrodę chętnie dbamy.

W zgodzie z nią żyjemy co dnia, wiemy, co to ekologia.

NUMER 1/2015 (24)

W koło zieleń szanujemy, nie śmiecimy – to już wiemy.

STR. 19

Wiersz napisany na obchody Dnia Dobrych Uczynków (19 maja)

wodę i energię oszczędzamy.

Wszystkie odpady segregujemy, być ekologiem bardzo dziś chcemy.

Dzień Mamy

Dziś Dzień Mamy, więc składamy bukiet kwiatów na jej ręce.

Za jej pracę, trudy, troskę,

Bo ekologia to ważna sprawa,

za jej drogie, wielkie serce.

ochrona Ziemi to jej podstawa.

Czy to mały, czy to duży Wiersz na obchody Święta Ziemi (22 kwietnia)

z życzeniami spieszy każdy: zdrowia, szczęścia oraz tego o czym sobie mama marzy.

Dzień Dobrych Uczynków Ona zawsze nas rozumie Dzień Dobrych Uczynków dziś obchodzimy Ze swą pomocą wszystkim spieszymy.

i zna każdą naszą wadę.

W chwilach trudnych nam pomaga oraz dobrą daje radę.

Dla mamy, taty, dla ludzi w koło, dobre uczynki krążą wesoło.

Cóż możemy zrobić dzisiaj, by choć trochę się odwdzięczyć.

Czy dla dużego, czy dla małego, serca otwarte są dla każdego.

Chyba tylko nasze serca, kochające w darze wręczyć.

Na naszą pomoc czekają zwierzęta, o których często nikt nie pamięta.

Nadzieja W tym dniu tez można zasadzić drzewo, bo dla przyrody to coś dobrego.

Czekanie na cud, iskierka życia.

Ulotne wrażenie, iluzja, złudzenie.

Ogromna siła, co daje ratunek.

Wszyscy uśmiechy dziś rozdajemy Dobrymi ludźmi bardzo być chcemy.

Wzloty do góry, a potem zwątpienie.

Coś, co nam każe wytrwać do końca.

Choćby u końca żal i cierpienie.

A dobrych ludzi uśmiech nie trudzi, i na dodatek z dobrych słów kwiatek.

Nauczyciele z pasją

Naszą planetę wszyscy kochamy,

STR. 20

SZKOLNE KLIMATY

Nauczyciele z pasją

Poranek

Zmierzch

Promyk słońca, świergot ptaków.

Ptaki milkną, kwiaty swoje wnętrza zamykają.

Zapach trawy, powiew wiatru.

Wiatr już cichnie, drzewa liście do snu układają.

Gdzieś w oddali szumią drzewa.

Słońce gaśnie, zmierzch nastaje.

Świat się budzi, dzień dojrzewa.

Dzień swą władzę nocy oddaje.

Grażyna Serafin

XIII „KAŁAMARZ” rozstrzygnięty

Polecamy - promujemy

Trzynasty konkurs na pismo klasowe i szkolne „KAŁAMARZ 2015” został rozstrzygnięty. Wyniki ogłoszono i nagrody rozdano podczas XII Spotkań Edukacyjnych (20 marca 2015 r.). I wcale nie była edycja pechowa, choć wpłynęło mniej prac konkursowych.

Od samego początku ideą Konkursu jest rozbudzanie zainteresowań dziennikarskich i literackich uczniów oraz zaprezentowanie dorobku dziennikarskiego uczniów na szerszym forum. Patronat nad Konkursem objął „Dwutygodnik Suwalski” i „Gazeta Współczesna”, a dziennikarze tych pism zasiedli w jury obok nauczycieli SODN-u. Forma Konkursu jest od lat niezmienna – wystarczyło przesłać trzy egzemplarze pisma z bieżącego roku szkolnego wydawane w szkole, a potem czekać już tylko na werdykt jury. Oto lista zwycięzców:  I miejsce „Wieści Worek” z SP 11 w kat. pism szkół podstawowych,

Komisja Konkursowa doceniła wysoki poziom estetyczny pism, różnorodność tematyczną artykułów, samodzielność uczniów w tworzeniu pism, różnorodność tematyczną i twórczość własna piszących. Na szczególne wyróżnienie zasługują nauczyciele, którzy od lat pomagają uczniom w tworzeniu pism, a w szczególności: p.p. Iwonie Kacprzyk i Iwonie Żukowskiej - Wudkiewicz (SP 11), p. Grzegorzowi Kalejcie (GMK i ZS nr 2), p.p. Lucynie Kossa - Chrulskiej, Danucie Mikuckiej i Izabeli Klash Malinowskiej (ZS nr 4).

W imieniu Organizatorów Konkursu serdecznie dziękujemy pozostałym redakcjom pism klasowych i szkolnych za udział w Konkursie, a przede wszystkim za redagowanie pism przez cały rok. Zapraszamy do udziału za rok, bo już dziś ogłaszamy kolejną jego edycję „KAŁAMARZA”.

Grażyna Serafin

 I miejsce „GMK” z GMK w kat. pism gimnazjalnych,  I miejsce ex aequo „CDN…” z ZS nr 4 oraz „Drugi Rulez” z ZS nr 2.

fot. SODN

fot. SODN

fot. SODN

NUMER 1/2015 (24)

STR. 21

Muzyka poważna z… uśmiechem

Na koncert zostali zaproszeni uczniowie klas młodszych. Dzieci dowiedziały się, jakie instrumenty są w orkiestrze kameralnej, które miejsce za pulpitem mogą zająć muzycy, do jakiej grupy instrumentów należą skrzypce, altówki, obój, klarnet, itd. Z publiczności został wybrany chłopiec. Dyrygent przekazał mu swoją batutę,

oddał frak i… orkiestrę. Kiedy tylko batuta uniosła się do góry, orkiestra zaczęła grać! Radość publiczności nie miała końca.

I tak w dowcipny sposób Orkiestra przemyciła wiele pięknych utworów, zapoznała z instrumentami, składem orkiestry, bawiła publiczność i powodowała, że muzyka poważna wcale nie jest taka poważna i trudna do skonsumowania.

W lekcji z Orkiestrą uczestniczyli już uczniowie Szkoły Podstawowej nr 5, 6, 10 i 7. Jak było? Takiej publiczności pozazdrościć może każdy artysta. Obejrzyjcie galerię zdjęć z koncertu w SP nr 10.

Ps. Do wakacji Orkiestra planuje odwiedzić wszystkie szkoły podstawowe w mieście.

fot. SODN

Grażyna Serafin

fot. SODN

I maluchy i starszaki - to bezpieczne przedszkolaki!

Przedszkole nr 2 w Suwałkach od wielu lat jest organizatorem Międzyprzedszkolnego Turnieju Wiedzy Przedszkolaka „Jestem bezpieczny”, propagującego w środowisku lokalnym ważne idee dotyczące bezpieczeństwa i zdrowia. Dodać należy, iż organizowany przez placówkę konkurs znajduje się na liście dobrych praktyk Kuratorium Oświaty w Białymstoku.

Dzieci przedszkolne w ramach ogólnopolskiego programu Bezpieczny przedszkolak uczą się przez cały rok, przy wsparciu Policji i innych służb ratunkowych, postaw i zachowań, dzięki którym mogą uniknąć, czy choćby zminimalizować zagrożenia zdrowia i życia własnego i innych. fot. Joanna Tokaj

Polecamy - promujemy

Czy muzyka poważna musi być poważna? Jak zaprezentować, przekazać taki rodzaj muzyki, by była ciekawa, by młodzież i dzieci zechciały jej słuchać, może nawet podziwiać? Takie pytanie przyparło do muru muzyków Suwalskiej Orkiestry Kameralnej Camerata del’Arte.

Orkiestra znana jest suwalskiej publiczności z wielu udanych koncertów. Muzycy postanowili wymyślić sposób na dziecięcą publiczność. Postanowili odwiedzić ich w szkołach. I tak powstał program edukacji muzycznej pt.

Muzyka poważna z… uśmiechem.

STR. 22

SZKOLNE KLIMATY

Polecamy - promujemy

Organizowanie Turnieju Wiedzy Przedszkolaka Jestem bezpieczny adresowanego do starszych dzieci z suwalskich placówek przedszkolnych, ma na celu utrwalenie i propagowanie postaw i zachowań zwiększających bezpieczeństwo w życiu codziennym oraz podsumowanie nabytej wiedzy i umiejętności przedszkolaków w zakresie bezpieczeństwa.

Tegoroczna, IX edycja turnieju, odbyła się w przedszkolu 27 marca br. Do zmagań konkursowych przystąpiły 3-osobowe zespoły starszych dzieci z suwalskich przedszkoli. Uczestnicy musieli wykazać się szeroką wiedzą z zakresu bezpieczeństwa, czemu dali wyraz rozwiązując wiele trudnych zadań w formie zagadek słownych, rysunkowych i innych. Tradycyjnie w balonach ukryły się „wystrzałowe" zagadki, na które nie zawsze łatwo było znaleźć odpowiedź. W innym zadaniu zespoły musiały też „nagłowić się" wskazując nierozsądne i nieprzemyślane działania znanych bohaterów bajkowych.

Dzieci doskonale znały znaki drogowe, musiały wykazać się umiejętnością postępowania w przypadku ataku agresywnego psa, czyli przyjąć tzw. „pozycję żółwia". W przerwie konkursu był też czas na słodki poczęstunek i wspólne zabawy przy muzyce.

Nad prawidłowym przebiegiem zmagań turniejowych czuwała, oceniając równocześnie pracę zespołów, komisja konkursowa w składzie: Pani Czesława Leończyk - Dyrektor Przedszkola nr 2, Pan Ignacy Jasionowski zastępca Dyrektora WORD w Suwałkach oraz funkcjonariusze wydziału Prewencji Komendy Miejskiej Policji w Suwałkach: Ignacy Góral, aspirant sztabowy oraz Zdzisław Gryszkiewicz, starszy aspirant.

Komisja przyznała I miejsce zespołowi z Przedszkola nr 8, II miejsce zajęło Przedszkole nr 7, natomiast III miejsce uzyskał zespół z Przedszkola nr 2.

Wszyscy uczestnicy otrzymali gratulacje, dyplomy i nagrody ufundowane przez WORD oraz Przedszkole nr 2.

Na zakończenie Dyrektor WORD - u zaprosił uczestników do Miasteczka Ruchu Drogowego przy WORD w celu sprawdzenia w praktyce wiedzy o ruchu drogowym w warunkach zbliżonych do ruchu ulicznego.

Inicjatorkami i koordynatorkami turnieju o bezpieczeństwie a także autorkami scenariuszy oraz prowadzącymi kolejne edycje konkursów są nauczycielki Przedszkola nr 2 w Suwałkach - Ewa Kozłowska, Danuta Popławska. Od kilku lat wspiera je również Joanna Tokaj.

Ewa Kozłowska fot. Joanna Tokaj

Nasi uczniowie w Sejmie Dzieci i Młodzieży Uczniowie III Liceum Ogólnokształcącego im.

Alfreda Lityńskiego w Suwałkach wzięli udział w rekrutacji do XXI sesji Sejmu Dzieci i Młodzieży, projekcie objętym patronatem przez Kancelarię Sejmu RP, Ministerstwo Edukacji Narodowej, Centrum Edukacji Obywatelskiej.

Temat tegorocznego zadania brzmiał ,,Miejsca młodych jakiej przestrzeni publicznej potrzebuje młodzież”. Proces rekrutacyjny polegał na przeprowadzaniu badania wybranej przestrzeni lokalnej i zaproponowaniu odpowiednich zmian.

Po burzliwej debacie uczniowie wybrali ostatecznie bulwar nad rzeką Czarną Hańczą od ulicy Bakałarzewskiej do śluzy, na tejże rzece. Dlaczego ten? Dlatego iż jest to obszar w centrum miasta, jest zaniedbany i spa-

ceruje tamtędy wiele osób w różnym wieku.

Zanim odbyło się samo badanie młodzież rozpoczęła kampanię zachęcającą do udziału w akcji społecznej. Uczniowie wydrukowali ulotki, które rozdawali w piątek i sobotę mieszkańcom Suwałk, rozwiesili kilkadziesiąt plakatów, a także zachęcali społeczność lokalną do poparcia akcji na portalach społecznościowych.

Samo badanie przeprowadzone zostało w dniu 15 marca 2015 r. w godzinach 10.00-14.00. Do utworzonego na wspomnianej wyżej śluzie studia telewizji ,,Ty i Trzy” zapraszane były osoby, którym prowadząca, Justyna Toczyłowska zadawała trzy pytania dotyczące zmian na badanym obszarze.

NUMER 1/2015 (24)

Najważniejsze wnioski:

1. Upiększyć obszar estetycznie: zasadzić drzewa i krzewy, wyczyścić brzegi rzeki i ustawić bariery ochronne, odrestaurować śluzę, ustawić większą ilość ławek, zamontować psie pakiety.

2. Poprawić komunikację: przedłużyć i poszerzyć ciągi dla pieszych, utworzyć ścieżki rowerzystom i osobom jeżdżącym na rolkach.

3. Poprawić bezpieczeństwo: odnowić oświetlenie, zamontować monitoring.

4. Stworzyć specjalny klimat tego miejsca: utworzyć mostek zakochanych, gdzie pary mogłyby wieszać kłódki i spędzać romantyczne chwile.

5. Utworzyć miejsce rozrywki: ustawić huśtawki i zjeżdżalnie dla dzieci, plansze do gry w szachy, boisko do siatkówki i skatepark.

6. Uatrakcyjnić miejsce pod względem przyrodniczym: ustawić tablice edukacyjno-informacyjne, stworzyć ścieżki poznawczo-przyrodnicze, umieścić wskaźniki stanu wody.

W wyniku werdyktu komisji konkursowej uczniowie III Liceum Ogólnokształcącego im. Alfreda Lityńskiego zostali zakwalifikowani na XXI sesję Sejmu Dzieci i Młodzieży, która odbędzie się w dniach 31 maja - 1 czerwca 2015 r. w Warszawie jako najlepszy zespół z województwa podlaskiego.

Dodatkowo jako jeden z dwóch zespołów z województwa wezmą udział w posiedzeniu komisji problemowej w dniach 9 - 10 maja 2015 r.

Konrad Wiśniewski nauczyciel wiedzy o społeczeństwie, historii i społeczeństwa oraz edukacji europejskiej III LO w Suwałkach

Na zdjęciu: Justyna Toczyłowska, Monika Szczęsna Uczennice III LO w Suwałkach fot. Justyna Toczyłowska, Monika Szczęsna

Od redakcji: W Sejmie Dzieci i Młodzieży zasiądą również przedstawiciele I Liceum Ogólnokształcącego im.

Marii Konopnickiej w Suwałkach (Weronika Bogdan i Magdalena Sawicka) oraz Gimnazjum im. Marii Konopnickiej w Suwałkach (Kacper Pachut i Gabriela Grygieńć).

Uczennice I LO przeprowadziły ankietę wśród mieszkań-

ców naszego miasta dotyczącą zagospodarowania terenów między rzeką Czarną Hańczą a ulicami Kościuszki i Mickiewicza. Z kolei uczniowie GMK poszukiwali m. in. przestrzeni dla ludzi młodych w centrum Suwałk.

Wszystkim zwycięzcom składamy serdeczne gratulacje.

Polecamy - promujemy

Według mieszkańców należy:

STR. 23

STR. 24

SZKOLNE KLIMATY

Konferencja polonistyczna – 16 -17 września 2014 r.

Wydarzyło się w SODN

We wrześniu gościliśmy prof.

Andrzeja Markowskiego. Wydarzenie odbyło się w III Liceum Ogólnokształcącym w Suwałkach. Prof. Markowski omówił podstawowe typy błędów językowych oraz nowe zjawiska w polszczyźnie. Drugiego dnia w spotkaniu uczestniczyli uczniowie suwalskich szkół. Konferencja cieszyła się dużym zainteresowaniem, była dla nas wszystkich bardzo wartościową lekcją i okazją do wzbogacenia ojczystego języka.

fot. SODN

fot. SODN

fot. SODN

Kurs z rytmiki dla nauczycieli – lipiec – wrzesień 2014 r.

Wakacyjny kurs rytmiki zorganizowaliśmy we współpracy z Państwową Szkołą Muzyczną I i II Stopnia w Suwałkach. Zajęcia prowadziła Pani Dorota Frydrych. Uczestniczki warsztatów entuzjastycznie wspominają ciekawe zajęcia ruchowe i tańce, które miały okazję poznać.

Wszystkich, którzy nie wzięli udziału w kursie, zapewniamy – planujemy kolejną edycję!

fot. SODN

Kurs doskonalący z języka angielskiego „English for Kids” – październik 2014 r.

Jak zachęcić najmłodszych do nauki języka angielskiego? Oczywiście najlepszym sposobem jest zabawa połączona z zajęciami metodycznymi. W październiku Pani Dorota Dziechciarz uczyła uczestniczki kursu, jak pracować z przedszkolakami, aby lekcje były bardziej atrakcyjne. Wszyscy bawili się wyśmienicie! fot. SODN

fot. SODN

NUMER 1/2015 (24)

STR. 25

Rozstrzygnięcie konkursu „Ciekawe formy sceniczne dziecka przedszkolnego” – 8 października 2014 r.

fot. SODN

fot. SODN

Konferencja naukowa "Kreatywna chemia" - 16 października 2014 r.

Do I Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Konopnickiej w Suwałkach zawitali wykładowcy Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Gościliśmy prof. dr hab. Macieja Kubickiego wraz z innymi pracownikami UAM, którzy pokazali uczniom praktycznie i widowiskowo, że chemia może być bardzo ciekawa.

fot. SODN

fot. SODN

fot. SODN

Destination Imagination – 18-19 października 2014 r.

W październiku gościliśmy trenerów Międzynarodowego Programu Destination Imagination – Oczyma Wyobraźni, który skierowany jest do dzieci, młodzieży i studentów. Ma za zadanie rozwijanie kreatywności i umiejętności twórczego rozwiązywania problemów w praktyce. Uczestnicy warsztatów uzyskali certyfikat Trenera Programu i możliwość uczestnictwa w Międzynarodowym Programie DI oraz promowania twórczych dokonań w kraju i za granicą. fot. SODN

Wydarzyło się w SODN

Konkurs współorganizowaliśmy z Przedszkolem nr 4 z Oddziałem Integracyjnym w Suwałkach. Uroczyste podsumowanie i wręczenie nagród odbyło się 8 października 2014 r. w Zespole Szkół nr 10 w Suwałkach. Impreza objęta była Honorowym Patronatem Prezydenta Miasta Suwałk. Najmłodsi, do których skierowany był konkurs, zaprezentowali doskonałe zdolności aktorskie, za kulisami których stały godziny ciężkiej pracy z nauczycielami. Efekt był niesamowity.

STR. 26

SZKOLNE KLIMATY

Uroczystość podsumowania - konkurs Patriotyzm współczesnego Polaka - 12 listopada 2014 r.

Wydarzyło się w SODN

Ostatni konkurs w poprzednim roku szkolnym zgromadził uczestników ze wszystkich grup wiekowych. W tej edycji mogli wziąć udział również nauczyciele, którzy mieli ciekawe pomysły na scenariusz lekcji o charakterze patriotycznym. Cieszy fakt, że suwalska młodzież aktywnie propaguje idee patriotyczne i jest świadoma historii swojego narodu. Z pewnością w przyszłym roku również się spotkamy!

fot. SODN

fot. SODN

Seminarium „Dobry zawód szansą na sukces” - 10 grudnia 2014 r.

Rok Szkoły Zawodowców gromadzi wokół siebie specjalistów, którzy wspólnymi siłami pracują na atrakcyjność kształcenia zawodowego.

Odpowiadaliśmy na pytania, rozwialiśmy wątpliwości i dyskutowaliśmy nad możliwością udoskonalenia tej gałęzi edukacji. Gościliśmy przedstawicieli Urzędu Miejskiego w Suwałkach oraz Lokalnego Centrum Doradztwa Zawodowego przy Poradni PsychologicznoPedagogicznej w Suwałkach

fot. SODN

fot. SODN

fot. SODN

Warsztaty tenisa stołowego – styczeń - marzec 2015 r.

W Zespole Szkół nr 4 w Suwałkach odbyły się spotkania poświęcone metodyce nauczania techniki gry w tenisie stołowym. Nasza propozycja przyciągnęła grono osób chcących udoskonalić swoją technikę oraz zażyć odrobiny ruchu. Była to doskonała okazja, by jeszcze zimą przygotować się do sportowych wyzwań i szkoleń z wychowania fizycznego, które prowadzimy przez cały rok. fot. SODN

NUMER 1/2015 (24)

STR. 27

Kolorowe ozdoby wielkanocne - warsztaty - 4 marca 2015 r.

fot. SODN

fot. SODN

Artystycznie, wiosennie, inspirująco! - 15 kwietnia 2015 r.

I było tak, jak w tytule: i artystycznie, i wiosennie i prowadząca zainspirowała wszystkie uczestniczki warsztatów do działania (15 kwietnia). Po raz kolejny Panie (bo tylko one trafiły na warsztaty, choć wiadomo, że panowie artyści też w Suwałkach są) zapomniały, że był męczący dzień, że po powrocie z warsztatów jeszcze moc domowych obowiązków. Po prostu dały się unieść fantazji prowadzącej, a potem pobudziły własną wyobraźnię i cięły, składały, sklejały tworzyły. Propozycji było wiele, a w większości prac dominował papier. Kolejny raz prowadząca, Małgorzata Jurgielewicz, udowodniła, że papier jest wdzięcznym i tanim materiałem do pracy z dziećmi.

Z tej wyobraźni i pracy rąk powstały kwiaty, które z powodzeniem mogą być ozdobą klasopracowni, albo można je ofiarować na Dzień Mamy, tak jak serca, albo finezyjne torebki. Oczywiście z papieru.

Co jeszcze? Trzeba było przyjść na warsztaty, bo było warto, a kto nie był, niech obejrzy zdjęcia. I zapraszamy na kolejne, bo na pewno będą.

fot. SODN

Konferencja "Wychowanie - przykry obowiązek, czy prawo i przywilej?" - 21 marca 2015 r.

Współorganizowaliśmy wraz z Przedszkolem nr 3 im. Ojca Świętego Jana Pawła II w Suwałkach konferencję, mającą zwrócić uwagę na problem kształcenia wartości w wychowaniu najmłodszych. Wydarzenie odbyło się w Wyższej Szkole Suwalsko-Mazurskiej. Zaprezentowaliśmy wyniki naszych badań przeprowadzonych w suwalskich przedszkolach na temat wartości i problemów w wychowaniu współczesnego dziecka.

fot. SODN

Wydarzyło się w SODN

Święta to doskonała okazja, by spędzić czas z rodziną i wspólnie przygotować ozdoby. Zajęcia plastyczne w Ośrodku to świetna zabawa i szansa na rozwój kreatywności. Wszyscy wiemy, że własnoręcznie przyozdobiony stół oznacza wyjątkową atmosferę, a kolorowe jajko smakuje lepiej!

STR. 28

SZKOLNE KLIMATY

Wydarzyło się w SODN

XII Suwalskie Spotkania Edukacyjne - 20 marca 2015 r.

Spotkania są już tradycją. Kolejna edycja spotkań objęta Honorowym Patronatem Prezydenta Miasta Suwałk odbyła się w I Liceum Ogólnokształcącym im. Marii Konopnickiej w Suwałkach. Zorganizowaliśmy ją również we współpracy z I Liceum oraz doradcami Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Suwałkach. Szkoły ponadgimnazjalne pokazały bogactwo swojej oferty, czym zainteresowały uczniów gimnazjów stających przed wyborem dalszej ścieżki kształcenia. Poza prezentacją szkół zaprosiliśmy również przedstawicieli suwalskich firm, prezentujących zakres swojej działalności. Dla pracodawców była to doskonała okazja do pozyskania potencjalnych pracowników, uczniowie mogli z kolei poznać perspektywy zatrudnienia i możliwości wynikające z wyboru ścieżki edukacji.

fot. SODN

Podczas SSE rozstrzygnęliśmy dwa towarzyszące im konkursy: Konkurs na Najciekawsze Pismo Klasowe i Szkolne „Kałamarz 2015” oraz konkurs na film promujący szkołę ponadgimnazjalną. Nagrodzone prace odnajdą Państwo na naszej stronie internetowej.

fot. SODN

fot. SODN fot. SODN

NUMER 1/2015 (24)

STR. 29

Konferencja „Dokąd zmierza edukacja XXI wieku?”

- 28 - 29 kwietnia 2015 r.

Dynamiczny rozwój nauki oraz technik komunikacji stawia nowe wyzwania przed szkołą, która, aby dotrzymać kroku zmianom cywilizacyjnym, powinna zaakceptować nowe cele i zadania określone w wymaganiach państwa stawianych wobec szkół i placówek oświatowych, uwzględniające takie planowanie pracy i procesów edukacyjnych, a także zarządzanie szkołą, by wydobyć potencjał ucznia, i wesprzeć go w działaniu, zgodnie z jego potrzebami i możliwościami. Nie bez znaczenia pozostaje wsparcie nauczycieli w tych procesach, stąd też nowy model wspomagania i doskonalenia pracy szkół i placówek, opierający się na diagnozowaniu pracy i dostosowania form doskonalenia do potrzeb szkoły, a nie jak dotychczas do zainteresowań i potrzeb poszczególnych nauczycieli.

Tym zagadnieniom została poświęcona dwudniowa konferencja pod znaczącym tytułem „Dokąd zmierza edukacja XXI wieku?” zorganizowana w dniach 28-29 kwietnia przez Ośrodek Rozwoju Edukacji przy wsparciu Urzędu Miejskiego w Suwałkach.

Do dyskusji zostało zaproszonych ponad stu pracowników jednostek samorządu terytorialnego, kuratoriów oświaty, dyrektorów i pracowników placówek doskonalenia nauczycieli oraz poradni psychologicznopedagogicznych i nauczycieli szkół oraz placówek oświatowych.

szy dzień konferencji poświęcony został indywidualizacji metod nauczania, która, jak wskazują międzynarodowe badania, buduje właściwą atmosferę sprzyjającą uczeniu się oraz zaspokaja potrzeby i możliwości każdego ucznia. W drugim dniu uczestnicy dyskutowali na temat badań zewnętrznych i wewnętrznych jako narzędzi służących diagnozowaniu problemów szkoły oraz poszukiwania optymalnych rozwiązań w celu doskonalenia procesów edukacyjnych, w tym stosowania kształtującej informacji zwrotnej przy ocenianiu uczniów.

Wykłady, wsparte adekwatnymi ćwiczeniami, bazującymi na analizie konkretnych przypadków typowych dla praktyki szkolnej, stały się podstawą do twórczej dyskusji i wymiany poglądów. Uczestnicy i organizatorzy zgodnie podkreślali otwartość środowiska wobec konieczności zmian w przestrzeni edukacyjnej, wskazując jednocześnie, że budowanie holistycznego podejścia do ucznia i budowanie nowego modelu edukacji natrafia jeszcze na różnorodne ograniczenia, utrudniające ten proces, dlatego konieczna jest ciągła dyskusja o kierunku edukacji i wypracowywanie nowych rozwiązań.

dr Renata Duroł

Organizatorzy, nawiązując do określonych wobec szkół i placówek oświatowych wymagań, zaproponowali dwa bloki tematyczne wykładów. Pierw-

fot. SODN

fot. SODN

www.sodn.suwalki.pl www.facebook.com/sodnsuwalki