Voorwoord

Beste lezers, W aarom dit magazine? Op de eerste plaats, omdat ik mijzelf, net als zovelen in Nederland en elders in de wereld, bezig moet zien te houden tijdens dit Corona tijdperk. Mijn vak is grafisch vormgever en ik wil proberen om in dit tijdschrift een zo goed mogelijk beeld te geven van deze Pandemie waarin wij ons momenteel bevinden. En het einde lijkt nog lang niet in zicht ...

Want wie had aan het begin van dit jaar nu gedacht dat dit ons zou overkomen? Woorden als quarantaine, lockdown, besmettingsgraad en mondkapje waren geen woorden die wij dagelijks in de mond namen ... Nu zijn ze niet meer weg te denken uit ons vocabulaire!

De gevolgen voor onze samenleving zijn immens: het verdriet van nabestaanden van slachtoffers van het virus, zij konden in de laatste dagen en weken zelfs, niet bij hun dierbaren zijn. De begrafenissen moesten op afstand gehouden worden, met niet meer dan 30 genodigden ...

De verpleeghuizen gingen op slot, waardoor velen hun ouders of grootouders niet meer mochten en konden bezoeken. Thuiszorg werd niet meer gegeven of veel minder, waardoor behoeftige mensen zich maar moesten zien te redden. Dit alles zorgde ervoor dat veel ouderen en zieken zich (nog) eenzamer gingen voelen ...

Ook de economische gevolgen zowel voor ons land en wereldwijd zijn niet te overzien. Bedrijven en ook kleine ondernemingen moesten verplicht hun deuren sluiten en de 1.50 meter samenleving is een feit. Duizenden hebben hun baan verloren en moeten gaan leven van een uitkering. Hoewel de politiek er alles aan doet om deze getroffen ondernemers en werknemers te steunen, is voor hen de toekomst op dit moment nog gitzwart. De beurzen over de hele wereld stortten in, waardoor zowel bedrijven als particulieren miljarden verlies hebben geleden ... Ook het onderwijs, in al haar geledingen, kreeg met de lockdown te maken. Kinderen kwamen daardoor thuis te zitten, met alle gevolgen van dien. Er moest naarstig naar oplossingen gezocht worden, om de studie-achterstand zo beperkt mogelijk te houden. Thuis studeren en ook thuis werken was een feit. Dan is het toch wel fijn dat we in een digitale wereld leven. Want hierdoor kon er, hetzij op afstand, toch geleerd en gewerkt worden ... Crisistijden brengen vaak het goede en inventieve in de mens naar boven, want dat moet ook gezegd: hoe erg deze Corona crisis ons als mens en samenleving heeft getroffen, we proberen er met zijn allen het beste van te maken en houden ons aan de afgesproken regels, al valt dat vaak niet mee! We kijken meer om naar onze buren en hebben meer tijd voor onze kinderen en verdere familie en vrienden ...

Om verdere verspreiding van het virus te voorkomen, werden allerlei (ook zeer grote) evenementen afgelast. Zo kon het EK-voetbal in Engeland niet doorgaan en de Olympische Spelen in Tokio konden geen doorgang vinden. En om wat dichter bij huis te blijven: geen voetbalwedstrijden, geen concerten, lege schouwburgen en geen Formule 1 op Zandvoort, waar zo naar werd uitgekeken. Koningsdag anno 2020 zal de geschiedenisboeken ingaan als de meest bijzondere ooit ...

Maar dat alles valt in het niet bij de ruim 200.000 slachtoffers die het virus op dit moment al heeft gemaakt en er zullen er elke dag nog meer bijkomen ...

Veel waardering is er in ons land en ook elders voor de vitale beroepen: het verplegend personeel, die onafgebroken proberen levens te redden. Het leger en de politie, die de orde en veiligheid moeten handhaven. De boeren, vissers en tuinders, die voor onze dagelijkse kost zorgen. Het winkelpersoneel, waardoor we nog steeds onze boodschappen kunnen doen! En natuurlijk het onderwijspersoneel, allemaal beroepen die jarenlang hebben moeten vechten voor erkenning ...

Zij zijn hun gewicht in goud waard tijdens en ook na deze crisis!

Tot slot, beste lezers, het advies om zoveel mogelijk thuis te blijven. Houdt minimaal 1.50 meter afstand en was regelmatig uw handen en als u moet hoesten of niezen, doe het in de elleboog! Bij het ter perse gaan van dit magazine gaan de eerste basisscholen en kinderopvang weer voorzichtig open. Laten we hopen dat het leven zich weldra weer wat normaliseert en dat we met z’n allen wat leren van deze tijd ...

Ger Bomans, Deventer, april 2020