Bibliomaniak Nr 1/2009 by Biblioteka Publiczna w Dzielnicy Ochota m. st. Warszawy

kwartalnik

Informacyjny

Bibliotek

Nr 1 (69) 2009

ul e

ty nu

Biuletyn

ISSN 1643-9015

Temat numeru BEZPIECZNY INTERNET Nasze placówki XI CZYTELNIA NAUKOWA Nowe udogodnienia WIRTUALNE KONTO CZYTELNIKA egzemplarz bezpłatny

Od redakcji

W numerze: 4 Biblioteki publiczne - Ochota 7 Wybrane biblioteki w Warszawie Bezpieczny Internet 8 Dzień Bezpiecznego Internetu Nasze placówki 13 XI Czytelnia Naukowa Nowe udogodnienia 16 Wirtualne konto czytelnika Niezwykłe miejsca 18 Literackie wędrówki po Edynburgu Warszawska Galeria Ekslibrisu 20 Styczniowe wystawy grafiki w Warszawskiej Galerii Ekslibrisu Praca bibliotekarza 22 Pakujemy bibliotekę, czyli spakowany księgozbiór Wieczory Kultur Świata 23 Wieczór słowacki Ważne rocznice 24 „1939 - Pamiętamy !” Strefa młodych 26 Rozrywka 28 Recenzje książek dla dzieci 29 Ferie z biblioteką Wietnamskie obyczaje 33 Szczęśliwego Nowego Roku - CHUC MUNG NAM MOI Książka numeru 35 Nobel od kuchni Recenzje książek 38 Zaproszenie na Kimchi, Po słowiczej podłodze, Zielony trabant To nas zaintrygowało... 40 Wojna bez końca 47 Polska, biało-czerwoni !!! 50 Zapraszamy

Od redakcji Redaktor naczelna: Agnieszka Dubielecka Redakcja: Monika Dziułka Sebastian Gago Katarzyna Godos Swietłana Grzęda Małgorzata Grzymała Joanna Kluza Jolanta Knioła Iwona Ludkiewicz Monika Moroz Janina Saffarini Ewa Wasilewska Opracowanie graficzne: Marcin Ludkiewicz Korekta: Justyna Sapała Wydawca: Biblioteka Publiczna w Dzielnicy Ochota m.st. Warszawy ul. Grójecka 77 02-094 Warszawa e-mail: bibliomaniak@bpochota.waw.pl

Nakład 2000 egz. Druk i oprawa: UNI-DRUK Okładka: Obsługa „Przystanku Książka” po zwiezieniu paczek z księgozbiorem / Fot. M. Ludkiewicz

Bardzo nam miło oddać w Państwa ręce szczególny numer naszego czasopisma. Jest on taki wyjątkowy, ponieważ gościmy u naszych czytelników już od 15 lat. Trochę historii… Czasopismo powołała do istnienia w 1994 roku pani Zofia Umerska, która była pierwszym redaktorem. Początkowo ukazywał się jako miesięcznik pod nazwą „BIB – Biuletyn Informacyjny Bibliotek”. W 2002 roku zmieniono nazwę na „Bibliomaniak”, który od tamtej pory stał się kwartalnikiem. Redaktorem naczelnym biuletynu w latach 2005 - 2008 była pani Katarzyna Godos. Pod koniec 2008 roku zmieniono szatę grafi czną, a także pojawił się dodatek dladzieci, czyli Strefa Młodych. Przez te wszystkie lata staraliśmy się dostarczać różnorodnych informacji bibliotecznych, kulturalnych i literackich. Dziś na naszych łamach chcemy zapoznać Państwa z ideą Bezpiecznego Internetu. Zapraszamy do odwiedzenia Czytelni Naukowej oraz Warszawskiej Galerii Ekslibrisu. Przybliżamy pracę bibliotekarzy, którzy przygotowywali się do przeprowadzki do nowego lokalu. W naszych bibliotekach powieje egzotyką podczas „Wieczorów Kultur Świata”. Proponujemy udział w zbliżających się obchodach 70. rocznicy wybuchu II wojny światowej. Zachęcamy czytelników do korzystania z wirtualnego konta. Wspomnimy również atrakcyjne ferie zimowe. Polecamy pozostałe ciekawe artykuły. Niech ich lektura stanie się przyjemnością. Redakcja

BIBLIOTEKI PUBLICZNE – OCHOTA

Biblioteka Publiczna w Dzielnicy Ochota m.st. Warszawy 02-094 Warszawa, ul. Grójecka 77 www.bpochota.waw.pl, e-mail: bibpub@bpochota.waw.pl

Dyrektor Dorota Górniak tel. 022 822-51-38, e-mail: gorniak@bpochota.waw.pl Biblioteki dzielnicy Ochota oferują: • literaturę piekną dla dorosłych, młodzieży i dzieci • literaturę naukową i popularnonaukową • prasę codzienną i czasopisma • bezpłatny dostęp do internetu Na stronie internetowej centralny.bpochota.waw.pl dostępny jest katalog wszystkich zbiorów znajdujących się w ochockich placówkach z aktualną informacją o ich dostępności.

Oddziały Biblioteki Dzielnicowej XI Czytelnia Naukowa ul. Grójecka 77 tel. 022 822-44-17 e-mail: czytnauk@bpochota.waw.pl • • • • •

zbiory o profilu naukowym i popularnonaukowym prasa codzienna i czasopisma specjalistyczne filmy dvd (m.in.: filmy kina niezależnego od 2000 r., filmy nagradzane od 2000 r., kino europejskie, biografie) kartoteka regionalna Dzielnicy Ochota program prawniczy Lex Polonica

Bibliomaniak

BIBLIOTEKI PUBLICZNE – OCHOTA Wypożyczalnia Książek Naukowych ul. Częstochowska 26 tel. 022 822-44-06 e-mail: wkn@bpochota.waw.pl • •

zbiory o profilu naukowym i popularnonaukowym podręczniki akademickie

Warszawska Galeria Ekslibrisu (przy Wypożyczalni Nr 75) ul. Grójecka 109 (Pod Skrzydłami) tel/fax. 022 822-53-18, e-mail: wge@bpochota.waw.pl • • • •

organizuje wystawy ekslibrisów i małych form graficznych wydaje periodyk „Ex Bibliotheca: magazyn grafików i kolekcjonerów ekslibrisów” (czasopismo poświęcone znakom książkowym) prowadzi edukację bibliofilską dla dzieci i młodzieży w formie lekcji bibliotecznych, pokazów i konkursów gromadzi własny zbiór księgoznaków

Książka Na Telefon - KaNaT (przy Wypożyczalni Książek Naukowych) ul. Częstochowska 26 tel/fax. 022 658-05-39, e-mail: kanat@bpochota.waw.pl • usługa skierowana do osób chorych, niepełnosprawnych oraz studentów • udzielanie informacji o zbiorach bibliotek publicznych dzielnicy Ochota i innych dzielnic oraz bibliotek specjalistycznych

Wypożyczalnie książek dla dorosłych i młodzieży Nr 23 ul. Grójecka 35 tel. 022 668-94-37 e-mail: bpo23@bpochota.waw.pl • •

poszerzone działy: wspomnienia, II wojna światowa filmy dvd (m.in.: klasyka filmu obcego i polskiego)

Nr 33 ul. Białobrzeska 21 tel. 022 822-11-17 e-mail: bpo33@bpochota.waw.pl • •

poszerzone działy: poezja i dramat filmy dvd

Nr 1/2009

BIBLIOTEKI PUBLICZNE – OCHOTA Nr 48 ul. Grójecka 68 tel. 022 823-35-92 e-mail: bpo48@bpochota.waw.pl • • •

poszerzone działy: pedagogika literatura piękna dla dzieci książka mówiona (kasety audio, mp3)

Nr 75 ul. Grójecka 109 tel.: 022 822-53-18, 022 824-30-54 e-mail: bpo75@bpochota.waw.pl • •

poszerzone działy: literatura obcojęzyczna kursy nauki języków obcych

Nr 76 Al. Jerozolimskie 121/123 tel. 022 629-79-58 e-mail: bpo76@bpochota.waw.pl •

poszerzone działy: przewodniki

Nr 93 ul. Grójecka 42 Planowane otwarcie 20 kwietnia 2009 r. Nr 99 ul. Baleya 9 tel. 022 823-53-38 e-mail: bpo48_99@bpochota.waw.pl • •

poszerzone działy: psychologia, medycyna niekonwencjonalna kursy nauki języków obcych na płytach CD

Biblioteki dla dzieci i młodzieży Nr V ul. Grójecka 81/87 tel./fax. 022 822-31-95 e-mail: bpo5@bpochota.waw.pl • poszerzone działy: varsaviana • filmy dvd

Bibliomaniak

BIBLIOTEKI PUBLICZNE – OCHOTA Nr 41 ul. Grójecka 42 Planowane otwarcie 20 kwietnia 2009 r. Nr 48 ul. Baleya 9 tel. 022 823-51-37 e-mail: bpo48_99@bpochota.waw.pl • •

poszerzone działy: sztuka filmy dvd

Nr 68 ul. Skarżyńskiego 5 tel. 022 822-36-81 e-mail: bpo68@bpochota.waw.pl • • •

poszerzone działy: bajki terapeutyczne, papieroplastyka filmy dvd (ekranizacje lektur szkolnych, kino familijne) audiobooki (bajki, lektury szkolne)

WYBRANE BIBLIOTEKI W WARSZAWIE Biblioteka Narodowa al. Niepodległości 213 www.bn.org.pl, e-mail: biblnar@bn.org.pl Informatorium czynne: pon. - pt. 8.30 - 20.30, sob. 8.30 - 15.30 tel.: 022 608-23-30, 022 608-23-24 e-mail: bninform@bn.org.pl Biblioteka Publiczna m.st. Warszawy - Biblioteka Główna Województwa Mazowieckiego ul. Koszykowa 26 www.koszykowa.pl, e-mail: biblioteka@biblpubl.waw.pl Dział Informacyjno-Bibliograficzny i katalogi czynne: pon. - pt. 8.00 - 21.00; sob. 9.00 - 15.00; niedz. 9.00 - 14.00 tel.: 022 628-31-38, 022 537-41-73 e-mail: informatorium@biblpubl.waw.pl

Nr 1/2009

BEZPIECZNY INTERNET

Dzień Bezpiecznego Internetu

iędzynarodowy Dzień Bezpiecznego Internetu - (ang. Safer Internet Day) obchodzony w całej Europie w drugi wtorek lutego, jest inicjatywą Komisji Europejskiej, mającą na celu zwrócenie uwagi na kwestię bezpiecznego dostępu dzieci i młodzieży do zasobów internetowych. Polska, jako pierwszy kraj wśród nowych członków UE, włączyła się w promowanie idei bezpiecznego Internetu w ramach międzynarodowego programu Safer Internet Action Plan. Działania w ramach SIAP realizowane są przez Fundację Dzieci Niczyje (FDN) oraz Naukową i Akademicką Sieć Komputerową (NASK) w ramach projektu SAFERINTERNET.PL. Do końca 2008 r. Safer Internet, NASK i FDN zrealizowały podstawowe założenia programowe. Jednym z nich było utworzenie punktu pomocy dla dzieci, które doświadczyły przemocy związanej z korzystaniem z nowych mediów. Na stronie projektu pod adresem www. helpline.org.pl młodzi internauci znajdą porady na temat zapobie8

Kim Kolwiek obroni Cię przed złem z internetu ! gania niebezpiecznym sytuacjom, a także informacje o sposobach postępowania w przypadku wystąpienia zagrożenia. Pedagodzy, rodzice i opiekunowie znajdą wytyczne, jak postępować z dzieckiem, które doświadczyło przemocy, i do kogo zwrócić się o pomoc. Projekt Safer Internet zakłada także sprawdzenie stanu bezpieczeństwa w kawiarenkach internetowych i wdrożenia zasad bezpiecz-

Bibliomaniak

BEZPIECZNY INTERNET nego korzystania z nich przez dzieci. Kawiarenka internetowa może ubiegać się o certyfikat „Kawiarenki przyjaznej Dzieciom”, jeśli spełnia trzy podstawowe kryteria: 1. posiada programy filtrujące, zainstalowane w komputerach udostępnianych dzieciom, 2. komputery przeznaczone dla dzieci są monitorowane przez pracowników kawiarenki, 3. w kawiarence znajdują się wyeksponowane materiały promujące zasady bezpiecznego korzystania z sieci, ulotki, plakaty, broszury, z którymi może zapoznać się dziecko korzystające z Internetu. Kawiarenka, która przyłączy się do akcji, otrzyma specjalne logo, a jej adres będzie promowany na stronie projektu Saferinternet.pl. Lista kawiarenek będzie dystrybuowana podczas szkoleń, konferencji

oraz imprez plenerowych organizowanych w ramach programu „Safer Internet”. Każdy z rodziców, pedagogów, opiekunów, za pośrednictwem Internetu może sprawdzić, czy osiedlowa kawiarenka posiada certyfikat i czy dzieci mogą tam bezpiecznie spędzać wolny czas. Kolejnym założeniem projektu Saferinternet.pl jest prowadzenie testów programów filtrujących niepożądane treści, z uwzględnieniem ich dostosowania do potrzeb polskiego rynku. Podczas testów wykonanych przez NASK najwyższą skuteczność filtrowania treści szkodliwych dla dzieci wykazał polski program o nazwie „Cenzor”, umożliwiający kontrolę nad korzystaniem z zasobów Internetu. Może być używany w domu, szkole, zakładzie pracy i wszędzie tam, gdzie powinniśmy mieć wpływ na rodzaj

Kasia Korczak, lat 11

Nr 1/2009

BEZPIECZNY INTERNET dostępnych dla użytkowników informacji. Cenzor ogranicza dostęp do niecenzuralnych treści internetowych oraz wybranych czatów i komunikatorów. Główny nacisk został położony na strony z pornografią i przemocą oraz narkomanią, czyli wszystkie te, które mogą powodować zaburzenia w rozwoju psychicznym młodych internautów. NASK zaangażowała się także w promocję zespołu Dyżurnet. pl - polskiego punktu Hotline ds. zwalczania nielegalnych treści w Internecie. Do statutowych zadań zespołu należy m.in.: analiza treści wskazanych przez użytkowników, wykonanie dokumentacji technicznej, przesłanie informacji do policji, prokuratury, administratorów serwisów internetowych czy też zagranicznych punktów kontaktowych, zrzeszonych w INHOPE1. W dniu 10 lutego 2009 r. we wszystkich krajach Unii Europejskiej ruszyła kampania medialna, poświęcona problemowi cyberprzemocy. W idei Dnia Bezpiecznego Internetu niezwykle ważny jest jego międzynarodowy charakter. Nie mniej ważne jest również ini1 Prowadzony przez NASK NIFC Hotline Polska został członkiem organizacji INHOPE zrzeszającej Hotline’y w całej Europie i na świecie.

cjowanie lokalnych działań, mających na celu zaznajomienie rodziców, nauczycieli i wychowawców z problematyką bezpieczeństwa dzieci w Internecie, nagłośnienie tematu bezpieczeństwa online oraz organizowanie działań, w ramach których dzieci, młodzież oraz opiekunowie aktywnie angażują się w prace nad projektami poświęconymi bezpieczeństwu w Sieci. Z okazji DBI organizowane są w całej Polsce zajęcia edukacyjne, happeningi, kampanie informacyjne, konkursy, zajęcia warsztatowe, pogadanki, przedstawienia i inne akcje, które trwają przez cały miesiąc. Biblioteka Publiczna w Dzielnicy Ochota włączyła się w tym roku po raz pierwszy w obchody tego międzynarodowego święta. We wszystkich bibliotekach dla dzieci i młodzieży odbył się cykl warsztatów, na których najmłodsi Internauci zapoznali się z podstawowymi zasadami bezpiecznego korzystania z Internetu, które brzmią: 1. Ustal wspólnie z rodzicami zasady korzystania z Internetu 2. Chroń swoją prywatność w Sieci 3. Nie wysyłaj swoich zdjęć osobom, których nie znasz, bez porozumienia z rodzicami 4. Odpowiadaj mądrze na otrzy-

Bibliomaniak

BEZPIECZNY INTERNET mane wiadomości 5. Nigdy nie umawiaj się z osobami, które poznałeś w Sieci, bez zgody rodziców. To tylko niektóre z nich. Mamy nadzieję, że zasady te zostaną w pamięci najmłodszych. Zainteresowaniem młodych czytelników cieszył się również konkurs na plakat promująJakub Śpiewak podczas prelekcji w Czytelni cy Dzień Bezpiecznego Naukowej Internetu w Bibliotece. Młodzi plastycy mogli wyko- z Fundacji Kidprotect.pl2 uczestninać prace dowolną techniką, a dla czyła młodzież ze Szkół Podstawotych, którzy chcieli spróbować sił wych Nr 175, 264 i 280. Profesjonalw grafice komputerowej, zorga- nie prowadzone, z wykorzystaniem nizowano w czasie ferii warsztaty, nowoczesnych technik przekazu które prowadzone były we wszyst- informacji spotkanie, zostało przykich placówkach dziecięcych pod jęte przez młodzież z dużym enokiem instruktora. Laureatkami tuzjazmem i zainteresowaniem, konkursu zostały Katarzyna Korczak pomimo ważnych i trudnych zaoraz Aleksandra Koniec. Gratulu- gadnień. Czy ściąganie muzyki, jemy! Dyplomy oraz nagrody (pro- gier to już przestępstwo? Czy siegramy multimedialne) zwyciężczy- dzenie przy „kompie” parę godzin nie odebrały podczas uroczystości, dziennie, to już uzależnienie? Jak wieńczącej obchody Dni Bezpiecz- odpowiadać na forum? Podsunego Internetu, która odbyła się Prezesem fundacji Kidprotect.pl 11 lutego w Bibliotece dla Dzieci 2 i jej Fundatorem jest Jakub Śpiewak, były i Młodzieży Nr 48. W spotkaniu „Bez- dziennikarz, m.in. tygodnika “The Warsaw pieczny Internet, Bezpieczne dzie- Voice”, współpracownik organizacji pozaci” prowadzonym przez instruktora rządowych. Fundacja zajmuje się propagowaniem zasad bezpiecznego korzystania z zasobów cyfrowych. poprzez szkolenia, warsztaty i seminaria.

Nr 1/2009

BEZPIECZNY INTERNET mowaniem spotkania było hasło: „Życie nie sprowadza się do formuły: CzE sKĄd stookash?”. Każdy z uczestników otrzymał egzemplarz komiksu wydanego przez Fundację Dzieci Niczyje we współpracy z wydawnictwem Nasza Księgarnia z serii Sieciaki.pl3. Zdaniem Pana Jakuba Śpiewaka z Fundacji Kidprotect.pl, edukacja dorosłych jest nie mniej ważna jak edukacja samych dzieci. Wiedza dorosłych jest wręcz niezbędna, by dziecko mogło bezpiecznie poruszać się po zasobach sieci www. Wiedza o zagrożeniach, jakie czyhają na najmłodszych, programach blokujących niepożądane treści, cyberprzemoc, uzależnienie od Internetu, pedofilia i pornografia dziecięca – to tylko niektóre z poruszanych zagadnień na spotkaniu, które odbyło się w Czytelni Naukowej 17 lutego. Spotkanie, którego adresatami byli rodzice i pedagodzy, stało się pretekstem do wymiany poglądów na temat zainteresowań najmłodszych internautów i efektywności prowadzenia akcji uświadamiającej. 3 Dwudziestostronicowy komiks jest częścią kampanii społecznej „Dziecko w Sieci”, propagującej ideę mądrego i bezpiecznego korzystania z Internetu przez dzieci i młodzież.

Internet jest specyficznym źródłem informacji. Z jednej strony jest kopalnią wiedzy, z drugiej zaś – wielkim śmietnikiem. Dlatego też rolą nas, dorosłych, jest zadbanie o to, by chronić dzieci przed tym, co jest dla nich szkodliwe. Zapominamy, że dzieci mogą bez trudu trafić w świecie wirtualnym na treści, przed którymi staramy się chronić je w świecie realnym: pornografią, przemocą, wulgarnością, rasizmem i ksenofobią, sektami, używkami, bronią i hazardem. Dlatego też na zakończenie spotkania Pan Śpiewak zaakcentował zdanie, które warto przytoczyć „Pokazujemy techniczne sposoby ochrony dzieci, ale przede wszystkim zachęcam do tego, by rozmawiać z dziećmi. Pamiętajmy bowiem: nie ma lepszej ochrony dla dziecka niż mądra, troskliwa opieka rodziców”.

Bibliomaniak

Katarzyna Urbanowicz

NASZE PLACÓWKI

Katarzyna Godos

XI Czytelnia Naukowa

zytelnia Naukowa służy mieszkańcom Ochoty od 2 stycznia 1969 r. Została powołana, aby zaspokajać potrzeby przede wszystkim osób uczących się, dając im możliwość skorzystania z książek naukowych i popularnonaukowych oraz czasopism z różnych dziedzin wiedzy. Swoją działalność rozpoczynała skromnym księgozbiorem, liczącym ok. 1700 vol., otrzymanym w większości z Biblioteki Głównej Urzędu Rady Ministrów. Systematycznie jednak wzbogacała swoje zbiory i szybko zyskała zainteresowanie mieszkańców. Czytelnia mieściła się początkowo w budynku przy ul. Grójeckiej 81/87 (róg Banacha i Grójeckiej). Lokalizacja u zbiegu głównych ulic ułatwiała dotarcie do placówki, ale dochodzący tu hałas już wtedy natężonego ruchu drogowego, okazał się poważnym mankamentem. Chcąc zaradzić temu problemowi, a także biorąc pod uwagę powiększające się zbiory i rosnącą liczbę czytelników, jeszcze w połowie lat siedemdziesiątych, kierownictwo

Nr 1/2009

NASZE PLACÓWKI biblioteki rozważało możliwość przeniesienia Czytelni do innego lokalu. W przygotowywanym w tym czasie projekcie budowy nowego budynku mieszkalnego, udało się zarezerwować część powierzchni na potrzeby biblioteki. Miało jednak upłynąć jeszcze trochę czasu, zanim została przeniesiona w nowe miejsce. Nastąpiło to jesienią 1985 r. W połowie listopada pierwsi czytelnicy mogli skorzystać z nowej Czytelni – przestronniejszej, jaśniejszej, dostosowanej do gromadzenia kolejnych zbiorów (dodatkowe pomieszczenia magazynowe) - mieszczącej się w budynku przy ulicy Grójeckiej 77. W tym miejscu placówka znajduje się do dzisiaj. Ze zbiorów Czytelni korzystają studenci, uczniowie gimnazjów i szkół średnich oraz dorośli mieszkańcy Ochoty i innych dzielnic Warszawy. Wielu użytkowników dojeżdża także z pobliskich miejscowości podwarszawskich. Czytelnia Naukowa gromadzi książki głównie o charakterze naukowym i popularnonaukowym. Są wśród nich wydawnictwa informacyjne (encyklopedie, słowniki, leksykony), podręczniki akademickie, szczegółowe opracowania z różnych dziedzin wiedzy, słowniki 14

językowe, atlasy i mapy. O szczegółowym profilu gromadzonych zbiorów decydują zainteresowania i potrzeby czytelników, stąd w księgozbiorze biblioteki znajduje się wiele pozycji z takich dziedzin jak: ekonomia, zarządzanie, prawo, europeistyka, pedagogika, turystyka, historia literatury, językoznawstwo czy psychologia. Do dyspozycji czytelników jest także prasa codzienna oraz czasopisma (około 50 tytułów). W oparciu o prenumerowane periodyki Czytelnia Naukowa prowadzi Kartotekę Regionalną Dzielnicy Ochota. Dostępne są w niej artykuły związane z historią, życiem kulturalnym, ważnymi i ciekawymi wydarzeniami dotyczącymi naszej dzielnicy. Prowadzona jest także Kartoteka Dzieł – baza bibliograficzna, stworzona dla użytkowników poszukujących informacji na temat dzieł sztuki, rejestrująca dzieła omówione w dokumentach gromadzonych w XI Czytelni Naukowej i ułatwiająca dotarcie do informacji o nich. Na początku lat dziewięćdziesiątych Czytelnia rozpoczęła udostępnianie zbiorów audiowizualnych. Początkowo były to kasety video z programami oświatowymi, popularnonaukowymi, lektury szkolne oraz kasety magnetofono-

Bibliomaniak

NASZE PLACÓWKI we do nauki języków obcych. Obecnie gromadzone pozycje to przede wszystkim filmy DVD ze szczególnym uwzględnieniem obrazów współczesnego kina europejskiego, nagradzanych na festiwalach i przeglądach filmowych. Korzystanie ze zbiorów Czytelni i dotarcie do poszukiwanych pozycji ułatwia katalog. Znane z dawnych lat katalogi kartkowe (na potrzeby czytelni szczególnie rozbudowane) pod koniec lat dziewięćdziesiątych zostały zastąpione komputerową bazą danych, którą od 2002 roku można było przeglądać także w Internecie. Dziś zbiory Czytelni Naukowej są rejestrowane w Katalogu Centralnym, wspólnym dla wszystkich bibliotek publicznych znajdujących się na terenie Ochoty i dostępnym na stronie internetowej http://centralny.bpochota. waw.pl/. Wychodząc naprzeciw zmieniającym się potrzebom, Czytelnia umożliwia dostęp do nowoczesnych technologii przekazu informacji. Do dyspozycji użytkowników jest pięć stanowisk komputerowych, służących do wyszukiwania informacji umieszczanych na WWW oraz korzystania z poczty elektronicznej. W wersji on line dostępny jest także Serwis Prawniczy LexPolonica, pozwalający na szybkie (dzięki

zastosowaniu nowoczesnych narzędzi wyszukiwania) dotarcie do przepisów prawnych zawartych w Dzienniku Ustaw i Monitorze Polskim. Osoby posiadające komputery przenośne mogą skorzystać z Internetu za pośrednictwem sieci bezprzewodowej. W Czytelni dostępny jest także pakiet aplikacji biurowych (edytor tekstów, arkusz kalkulacyjny, program do tworzenia prezentacji multimedialnych). Istnieje możliwość nagrania lub wydrukowania przygotowanych materiałów. Serdecznie zapraszamy. Katarzyna Godos

Czytelnia Naukowa czynna jest w godzinach: pon., wt., śr., pt. 9.00 – 20.00, czw. 14.00 - 20.00, sob. 9.00 - 15.00.

Nr 1/2009

NOWE UDOGODNIENIA

Marcin Ludkiewicz

Wirtu@lne konto czytelnika

d początku tego roku każdy czytelnik naszej biblioteki ma możliwość dostępu do swojego konta bibliotecznego przez Internet. „Wirtualne konto czytelnika” daje możliwość podglądu wypożyczeń, rezerwowania dostępnych pozycji i zamawiania książek, które w danej chwili są wypożyczone. Jak się zalogować? Wejdź do Katalogu Centralnego dostępnego poprzez stronę www. bpochota.waw.pl. W lewym, górnym rogu znajduje się przycisk zaloguj. Po kliknięciu system poprosi Cię o podanie numeru karty bibliotecznej i hasła. W pole Numer karty przepisz numer znajdujący się na twojej karcie bibliotecznej. Nie musisz wpisywać całego numeru, możesz pominąć pierwszą cyfrę „4” i kolejne zera, np. w przypadku numeru 4000000609 wystarczy wpisać 609. W pole Hasło wpisz swoją datę urodzenia, zapisaną w formacie DD.MM.RRRR, np. 04.09.1984. Po pierwszym zalogowaniu prosimy o zmianę hasła.

Bibliomaniak

NOWE UDOGODNIENIA Istnieje też możliwość zalogowania poprzez wpisanie jako login swojego Nazwiska i Imienia jednak ze względu na to, że w bazie czytelników mogą pojawić się osoby o takich samych danych, mogą pojawić się błędy podczas próby logowania w ten sposób.

Zakładka Wypożyczenia

Wypożyczenia Po pomyślnym zalogowaniu powinieneś zobaczyć listę aktualnie wypożyczonych pozycji. Stąd dowiesz się, z których bibliotek masz wypożyczone książki i kiedy upływa termin ich zwrotu. Rezerwacje Po wyszukaniu w katalogu interesującej cię książki, która nie jest wypożyczona przez innego czytelnika, kliknij przycisk Zarezerwuj egzemplarz. Po zarezerwowaniu książki zostanie wyświetlony komunikat „Operacja wykonana poprawnie!”. Przy pozycji, którą zarezerwowałeś, pojawi się status „NIE POTWIERDZONA”. Dopiero, gdy status egzemplarza zmieni się na „DO ODBIORU!” będziesz miał pewność, że książka jest dla ciebie odłożona. Od tego momentu masz 3 dni robocze na odebranie książki. Jeżeli

nie odbierzesz jej w terminie, otrzymasz wiadomość o skasowaniu rezerwacji. Powiadamiania poprzez e-mail o możliwości odbioru są możliwe tylko wtedy, kiedy twoje dane w naszej bazie czytelników są uzupełnione o adres e-mail. Zamówienia Jeśli okaże się, że książka, która Cię interesuje, jest w danej chwili wypożyczona, możesz zapisać się w kolejce oczekujących na nią. W tym celu wybierz opcję Zamawiam wydanie. Logując się na swoje konto, możesz śledzić, na której jesteś pozycji w kolejce oczekujących. Jeżeli będziesz pierwszy na liście, dostaniesz od nas e-mail z prośbą o odbiór publikacji. Tak jak w wypadku rezerwacji, masz 3 dni robocze na odbiór książki.

Nr 1/2009

NIEZWYKŁE MIEJSCA

Literackie wędrówki po Edynburgu

dynburg to niezwykłe miasto. Nie bez powodu nazywany jest „Atenami Północy” – posiada nawet swój Akropol, choć Szkoci niechętnie o nim mówią. Tradycje literackie są tu długie i trwałe – już w XVI w. zainicjowano program powszechnej edukacji, a biblioteki publiczne rozwijają się od XVIII wieku. Także niemal każdy dom „posiada” swojego twórcę, który w nim żył, pracował lub choćby czasem odpoczywał. Zaczynając wędrówkę od edynburskiego zamku, nieopodal znajdziemy (przy Rogal Mile) „Deakon Brodie Tawern”. Jest to pub, w którym Robert Louis Stevenson usłyszał historię rzemieślnika schizofrenika, który w ciągu dnia dorabiał klucze do szafek i schowków, a w nocy okradał ufających mu klientów, przeznaczając skradzione dobra na hazard i rozpustę. Na podstawie tej opowieści powstała książka Dr Jekyll i Mr Hyde o doktorze, który wynalazł eliksir, zmieniający wygląd zewnętrzny i osobowość.

Postać nieszczęsnego doktora, przeniesiona na karty powieści, zaliczana jest do kanonu literatury światowej. Przy ulicy South Bridge znajduje się Old College, do której to szkoły niechętnie uczęszczał Stevenson. Znacznie chętniej wizytował pobliski Rutherford`s Lounge Bar (przy Drummond Street 3), gdzie znajduje się kącik poświęcony zażywającemu rozrywki pisarzowi. Jeśli zechcemy podążyć dalej śladami Stevensona, znajdziemy jego tropy w uroczej, nadmorskiej miejscowości South Queensferry. To tutaj pisarz leczył gruźlicę i budował postać Davida Balfoura z powieści Porwany za młodu. Old College to także uczelnia innego wybitnego szkockiego autora. Na wydziale medycyny studiował tu Artur Conan Doyle. Postać wykładowcy, Josepha Bella, do tego stopnia zafascynowała pisarza, że stała się pierwowzorem najsłynniejszego detektywa – Sherlocka Holmesa, który przyniósł swemu twórcy pie-

Bibliomaniak

NIEZWYKŁE MIEJSCA niądze i sławę. Brytyjczycy kochali tę barwną postać. Dość powiedzieć, że kiedy w Ostatniej zagadce Holmes zginął, czytelnicy nosili na znak żałoby czarne opaski na rękawach. Artur Conan Doyle urodził się w tym fascynującym mieście 22 maja 1859 roku przy Picardy Place 11, gdzie stoi teraz pomnik pisarza i pub jego imienia. Spacerując ulicami Drummond Street – Nicolson Street – Teviot Road – dochodzimy do Forrest Road, gdzie w pubie Sandy Bell`s często bywał Hamish Henderson, poeta zwany ojcem szkockiej muzyki folkowej. Jego utwór Freedom Come All Ye uważany jest za nieoficjalny hymn Szkocji. Idąc z Sandy Bell`s w stronę Starego Miasta dojdziemy do George IV Bridge, gdzie pod numerem 11 znajduje się pub Elephant Mouse, w którym narodziła się postać Harry’ego Pottera. Joanne K. Rowling siadywała tam przy stoliku z widokiem na wspaniały średniowieczny edynburski zamek – prototyp zamku Hogwart. Tuż obok Rutherford’s Lounge Bar (róg Drummond Street i Nicolson Street) mieści się kawiarenka, w której autorka spędzała

wiele godzin, gdyż w wynajmowanym przez nią mieszkaniu panował ziąb i gościły szczury. Powstawały tu pierwsze rozdziały Harry’ego Pottera. Edynburg zachwyca i ekscytuje też wielu twórców, piszących o tym mieście. Ostatnio niewielka uliczka Scotland Street stała się najbardziej znanym miejscem w Edynburgu dzięki Alexandrowi McCall Smith i jego najnowszej powieści 44 Scotland Street. Zastanawiać się można, skąd ta atmosfera sprzyjająca pisarskiej płodności.Wiele ciekawych imprez kulturalnych, odbywających się przez cały rok, zdaje się dowodzić, że coś jednak jest „na rzeczy”. Choćby Edinburgh International Festival, największy festiwal na świecie, trwający przez trzy tygodnie na przełomie sierpnia i września, będący także Festiwalem Książki. Atmosfery tego wspaniałego święta kultury nie podejmuję się opisać – trzeba to zobaczyć i przeżyć samemu. Tylko osobiście wybierając się na wyprawę po Edynburgu można znaleźć wiele innych literackich tropów, do czego szczerze zachęcam. Jolanta Knioła

Nr 1/2009

WARSZAWSKA GALERIA EKSLIBRISU

Janina Saffarini

Styczniowe wystawy grafiki w Warszawskiej Galerii Ekslibrisu nisaż

Zbigniew Janeczek

zwartego lutego w Warszawskiej Galerii Ekslibrisu odbył się pierwszy w tym roku werprac graficznych, który rozpoczął siedemnasty rok działania naszej galerii. Wystawa jest prezentacją dorobku twórczego znanego w Polsce grafika – Zbigniewa Janeczka. Liczba gości przybyłych na tę uroczystość świadczy o wielkim zainteresowaniu niezwykłymi pracami artysty, jak również jego wielkiej popularności w środowisku artystycznym i bibliofilskim. Sala galerii „pękała w szwach”. Na wernisaż przybyli goście z Gdańska, Poznania, Łodzi, Krakowa i Sanoka. Zbigniew Janeczek należy do grafików, którym ekslibris zawdzięcza najwyższy poziom artystyczny i warsztatowy. Znaki książkowe tworzy od 1972 r. Twórca działał swego czasu w Graficznej Pracowni Doświadczalnej przy Związku Polskich Artystów Plastyków i wykładał w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Akademii Sztuk Pięknych) w Łodzi. Jest grafikiem, wydawcą i ilustratorem książek. Uczestniczy

Bibliomaniak

WARSZAWSKA GALERIA EKSLIBRISU w międzynarodowych przeglądach tragiczną 1 stycznia 1999 r. w Bad i konkursach na ekslibris i małą for- Salzdetfurth w Niemczech, gdzie mę graficzną. mieszkał od 1988 r. W polskim śroJego twórczość jest znana dowisku artystów i bibliofilów był wszystkim koneserom sztuki gra- postacią bardzo znaną, lubianą ficznej nie tylko od strony i cenioną. Zajmował perfekcyjnego warsztatu, się malarstwem, rysunale również pełnej mekiem, grafiką użytkową: tafory i symboliki treści. projektowaniem mebli, W miniaturach graficzwnętrz, ale najwięcej nych Zbigniewa Janeczka uwagi i emocji poświęcił jest obecna, jak twierdzi małej formie graficznej prof. Grzegorz Matuszak i ekslibrisom, których - znawca jego twórczowykonał około dwuści - „subtelna atmosfera stu. Tworzył wspaniale nastrojowego niedopoprace miedziorytnicze, Henryk Feilhauer wiedzenia”. Myślę, że to akwaforty i mezzotinbardzo trafne określenie oddające ty. W polskim kręgu koneserów charakter i klimat wspaniałych prac sztuki graficznej jest postacią nieZbigniewa Janeczka. zapomnianą, uważaną za geniusz Wystawie Zbigniewa Janeczka artystyczny i dlatego Towarzystwo towarzyszyła mniejsza ekspozycja Bibliofilów Polskich i Warszawska w korytarzu biblioteki (10 anty- Galeria Ekslibrisu zapragnęły przyram), która została zorganizowana pomnieć wybitne dzieła Feilhauprzez Warszawską Galerię Ekslibrisu era, a styczniowa rocznica jego i Towarzystwo Bibliofilów Polskich śmierci stała się ku temu okazją. z okazji 10. rocznicy śmierci artysty Prace, które złożyły się na tę wystagrafika Henryka Feilhauera. wę pochodzą ze zbiorów znanego Jeszcze nigdy korytarza naszej w Warszawie bibliofila i kolekcjonebiblioteki nie zdobiły tak piękne ra Mieczysława Bielenia, a w werprace. Henryk Feilhauer należał bo- nisażu uczestniczył syn wybitnego wiem do najwybitniejszych euro- grafika – Marek Feilhauer. pejskich twórców ekslibrisu i małej Obie wystawy zgromadziły na formy graficznej. wernisażu tłumy ludzi i godnie rozArtysta urodził się 14 stycznia poczęły nowy rok działania War1942 r. na Śląsku, zmarł śmiercią szawskiej Galerii Ekslibrisu. Nr 1/2009

PRACA BIBLIOTEKARZA

Pakujemy bibliotekę, czyli spakowany księgozbiór

rzytłumione odgłosy dochodzące z ulicy, ciemne wejście, rozjaśnione światłem migających świetlówek. Niski, klaustrofobiczny sufit, przytłaczający wszystkich… i roznoszący się dźwięk rozwijanej pakowej taśmy. Szelest papieru, odcinanie folii, brzęk nożyczek i raz po raz ciężki przedmiot, lądujący na stałej powierzchni… Pomyśleć można, że takie tony typowe są dla zakładu drukarskiego lub maszynerii, wykonującej zaplanowane, mechaniczne ruchy. Nic bardziej mylnego. Taki klimat od jakiegoś czasu panuje przy ul. Filtrowej 68 w pewniej piwnicy, która była przez długie lata lokalem zastępczym dla dwóch księgozbiorów Wypożyczalni dla Dorosłych i Młodzieży Nr 93 i Biblioteki dla Dzieci i Młodzieży Nr 41. Jeśli ktoś bardzo ciekawy uważnie nadstawi ucha, usłyszy, jak spakowane paczki lądują na bibliotecznych półkach. Obraz biblioteki powoli się zmienia. Równo poukładane rzędy paczek leżą dostojnie na półkach, czekają w skupieniu na dalszy rozwój wydarzeń. 22

Patrzymy na te białe paczuszki i czujemy się trochę jak w sklepie z butami lub w maglu albo w archiwum pełnym białych teczek. To już nie jest biblioteka. To namacalny znak, że „słowo staje się ciałem” i nadchodzi czas zmian. Cieszymy się. Wychodzimy z podziemia na świat. Niektórym czytelnikom pewnie szkoda, bo „na Filtrowej to był klimat i atmosfera”... Kochani, jesteśmy dla Was! Poczekajcie jeszcze trochę, wkrótce spotkamy się w nowej siedzibie, w mediatece, zwanej PRZYSTANKIEM KSIĄŻKA, i stąd będziemy wyruszać w nasze czytelnicze podróże. Odjazd na wiosnę!

Bibliomaniak

Anna Jachowska

WIECZORY KULTUR ŚWIATA

Wieczór słowacki

bieżącym roku biblioteki Ochoty rozpoczęły cykl spotkań, zatytułowanych „Wieczory Kultur Świata”. Podczas nich omawiane są osiągnięcia, ciekawostki i obyczaje różnych krajów. Pierwszym krajem, prezentowanym przez bibliotekarzy była Słowacja. Spotkanie odbyło się w Wypożyczalni Nr 23. Prezentację prowadził Cezary Dziułka, który podzielił się z zebranymi gośćmi swoją wiedzą i „słowacką” pasją. Tytuł wieczoru był nieco przewrotny: „Słowacja – szlakiem słońca i wina”. Zgodnie z tematem - wykład dotyczył głównie uroków Słowacji południowej, a w szczególności okolic Bratysławy i Koszyc, znajdujących się tam zabytków, a także regionów winiarskich. Prelegent zaprezentował wiele slajdów z fotografiami wykonanymi podczas jego podróży na Słowację, wśród których dominowały piękne ujęcia Dunaju, zamek w Devinie oraz starówki: bratysławska i koszycka.

Publiczność dopisała nadspodziewanie dobrze, sala wypełniona była do ostatniego miejsca. Prelegentowi dzielnie sekundował zespół pracowników Wypożyczalni 23, który dla urozmaicenia wieczoru przygotował znakomite potrawy. Podczas pierwszej przerwy podano zupę halaszle z pstrąga, chętnie spożywaną na pograniczu słowacko-węgierskim. Przed końcową dyskusją częstowano tradycyjnymi haluszkami z owczym serem, czyli bryndzą. Pierwszą część wieczoru zakończyła degustacja słowackich win z prywatnej piwniczki Prelegenta. Delektowano się m.in. winem „Świętego Wawrzyńca”, miejscowymi rieslingami, a także słowackimi

Nr 1/2009

WAŻNE ROCZNICE tokajami. Po degustacji dyskusja rozwinęła się już znakomicie. Goście pytali m.in. o sposób i czas dojazdu do miejsc omawianych podczas prezentacji, interesowano się cenami oraz sytuacją po wprowadzeniu euro w tym kraju, a przede wszystkim możliwościami poznania wszystkich miejscowych atrakcji. Dodatkowo Prelegent przekazał trochę informacji na temat miejscowej, kilkusetletniej kultury winiarskiej. W tej miłej atmosferze spotkanie dobiegło końca, a goście sprawiali wrażenie usatysfakcjonowanych wspólnie spędzonym czasem.

Wydaje się, że inauguracja Wieczorów Kultur Świata okazała się całkiem obiecująca i można mieć nadzieję, że czytelnicy naszych bibliotek dopiszą także podczas kolejnych spotkań. A czeka nas jeszcze wiele atrakcji. Dotychczas w placówkach naszej dzielnicy zapowiedziano następujące spotkania: wieczór amerykański, wietnamski, arabski, żydowski, grecki, francuski, włoski, ukraiński i węgierski. O szczegółach będziemy Państwa informować na bieżąco. Serdecznie zapraszamy. Monika Dziułka

„1939 – Pamiętajmy !”

tym roku obchodzimy 70. rocznicę wybuchu II wojny światowej. Z tej okazji Towarzystwo Przyjaciół Ochoty wraz z Biblioteką Publiczną w Dzielnicy Ochota opracowało projekt imprez. Chcąc uczcić ważną rocznicę, przypomnimy wydarzenia wojenne, związane z naszą dzielnicą i miastem. Proponowane przez nas imprezy nie tylko upamiętniają tę ważną dla historii Polski datę, ale również zaspokoją potrzeby kultu24

ralne naszych dorosłych odbiorców oraz uzupełnią wiedzę historyczną i wzbudzą uczucie patriotyzmu wśród młodego pokolenia. Ochockie biblioteki zorganizują spotkania literackie, lekcje historyczne, wystawę medalierstwa z okresu wojny, wycieczkę po miejscach pamięci i walk na Ochocie. Odbędą się atrakcyjne imprezy artystyczne, m.in.: wystawa małych form graficznych, montaż poetycki, koncert chóru. W programie imprez

Bibliomaniak

WAŻNE ROCZNICE każdy znajdzie coś dla siebie, bo został on opracowany pod kątem zaspokojenia różnych potrzeb kulturalnych mieszkańców stolicy oraz edukacji historycznej młodego pokolenia – uczniów szkół ochockich. A oto formy animacji, czyli co zaplanowaliśmy w naszych bibliotekach od kwietnia do września, w ramach projektu „1939 – Pamiętajmy!”: Ireneusz Chmurzyński

1. Spotkanie literackie z Leszkiem Żulińskim o poetach okresu okupacji (Baczyński, Gajcy, Trzebiński), organizowane we współpracy ze Związkiem Literatów Polskich – Wyp. 75 (kwiecień) 2. Szlakiem miejsc pamięci i walk na Ochocie – wycieczka po miejscach upamiętniających bohaterstwo obrońców Warszawy, złożenie wiązanek kwiatów – Wyp. 23 (czerwiec) 3. Edukacja młodych: 4 lekcje historyczne na temat wybuchu wojny, jej przebiegu i konsekwencji politycznych - dla młodzieży gimnazjalnej i licealnej, poprowadzone przez dra hab. UW – Dariusza Kuźminę (kwiecień, maj) 4. Spotkanie autorskie z Andrzejem Krzysztofem Kunertem – Wyp. 23 (wrzesień) 5. Montaż poetycki o tematyce wojennej – Wyp. 33 (wrzesień) 6. Wystawa ekslibrisów twórców okupacyjnych z kolekcji Mieczysława Bielenia i Zygmunta Gontarza, udokumentowana katalogiem – WGE (wrzesień) 7. II wojna światowa w medalierstwie - wystawa ze zbiorów Kazimierza Kowala – WGE 8. Uroczysta impreza finałowa kończąca obchody, na którą złożą się: a. wernisaż obu wystaw b. występ chóru Harfa (piosenki z okresu wojny). Janina Saffarini

Nr 1/2009

STREFA MlODYCH

WIOSNA Zielona i ciepła, tak bardzo radosna, tak długo czekana - kochana wiosna. Słoneczko tak żywo nam z nieba świeci, cieszą się starsi i cieszą się dzieci. Zielenią się drzewa i kwitną też kwiaty, a w ptasie trele świat znów jest bogaty. Gonitwy po parkach, majowe wyprawy, czas w końcu nadszedł wiosennej zabawy. Sebastian Gago

Znajdź różniceBibliomaniak między obrazkami

STREFA MlODYCH G 1

2 D 3

F 4

H 7 A

Hasło: 8

P L Rozwiązaniem krzyżówki jest nazwa serwisu dla młodych internautów propagującego zasady bezpiecznego korzystania z zasobów sieci.

Poziomo:

1. Rozsyła elektroniczne listy, czyli e-maile. 3. Zakładasz, gdy głośno słuchasz muzyki i nie chcesz przeszkadzać innym. 4. Program, za pomocą którego „rozmawiasz” pisząc krótkie wiadomości. 7. Ogólnoświatowa sieć www to inaczej... 8. Niezbędna przy grach video. 10. Format zapisu plików muzycz-

nych lub potocznie urządzenie do ich odwarzania.

Pionowo:

2. Używasz jej, gdy piszesz na komputerze. 5. Często bawi się z kotem w berka i przydaje się do pracy z komputerem. 6. Często atakuje znienacka i jest groźny dla komputera. 9. Komputer, który możesz zabrać ze sobą w podróż.

Nr 1/2009

STREFA MlODYCH

Książki dla dzieci Lemony Snicket SERIA NIEFORTUNNYCH ZDARZEŃ (Egmont Polska) Jeżeli chcecie czytać opowiadania o szczęśliwym zakończeniu, to nie zaglądajcie do tej książki. Najlepiej będzie, jeśli zamkniecie tę strasznie smutną, przygnębiającą opowieść do szuflady, a klucz wyrzucicie przez okno. Jest to przerażająca historia o trójce dzieci Baudelaire, które dowiadują się, że ich rodzice zginęli w wielkim pożarze. Pan Poe – egzekutor spadku rodziców sierot Baudelaire, który miał za zadanie znaleźć nowy dom dla dzieci, powiedział im o strasznym wypadku. Po jakimś czasie rodzeństwo trafiło do Hrabiego Olafa, który okazał się wielkim łotrem. Bił dzieci i kazał wykonywać im bardzo odpowiedzialne zadania, miał też okropne plany w sprawie ogromnego majątku Baudelaire’ów... 28

Jest to bardzo smutna historia, ale warto ją przeczytać. Wioletka, Klaus i Słoneczko są bardzo inteligentnymi dziećmi, które potrafią poradzić sobie w każdej sytuacji. Seria dostępna w: BD5, BD41, BD48, BD68, W48, W75 Agnieszka Siwiec, lat 11 (Czytelniczka biblioteki)

Nowe książki w bibliotekach: Jutta Langreuter KAPITAN SHARKY I WYSPA SKAZAŃCÓW

Astrid Lindrgen EMIL I CIASTO NA KLUSKI

Bibliomaniak

STREFA MlODYCH

Ferie z biblioteką

naszych trzech placówkach jak co roku bibliotekarze umilali dzieciom wolny czas. Rok 2009 został ogłoszony Rokiem Astronomii. W związku z tym tegoroczna akcja Zima w Mieście w Bibliotece dla Dzieci i Młodzieży Nr 5 im. Zofii Wędrychowskiej-Papuzińskiej przebiegała pod hasłem „Kosmos”. Oferta, którą przygotowaliśmy naszym dzieciom była bardzo obszerna i mamy nadzieję atrakcyjna. Zajęcia odbywały się w bibliotece i poza nią. Na warsztatach plastycznych, w różnych technikach, powstawały prace związane z hasłem przewodnim, czyli Kosmosem. Robiliśmy ufoludki, rakiety, latające talerze, gwiazdy i album kosmiczny. Dzieci były również bardzo zainteresowane konkursami i quizami. Wa r s z taty kulinarne to już tradycja. Tu uczymy

dzieci nie tylko przyrządzania pysznego jedzonka (sałatek, kanapek i słodkich przekąsek), lecz także, dobrych manier przy stole. Dobrym pomysłem na świetną zabawę okazało się głośne czytanie. Trafnie dobrane lektury, radosne i dowcipne teksty (Ferdek i kosmici i Krecik i rakieta) oraz fakt, że dzieci same mogły je czytać , sprawił maluchom wielką frajdę. Nowością były dwie formy pracy, które się znakomicie sprawdziły. Warsztaty grafiki komputerowej, prowadzone przez znakomitego informatyka, który miał bardzo dobry kontakt z dziećmi. Zajęcia były kolejnym etapem spotkań z cyklu Bezpieczny Internet. Jeśli już mowa o bezpieczeństwie... Tu fantastyczną niespodziankę zrobiła nam Straż Miejska. Dwie urocze funkcjonariuszki (Halinka i Agnieszka) opowiadały właśnie o bezpieczeństwie. Forma, w jakiej przeprowadziły pogadankę o jakże trudnym temacie była fantastyczna. Składały się na nią głośne czytanie (przesłanie z morałem), krótkie zagadki, i sprawdzanie

Nr 1/2009

STREFA MlODYCH szybkości reakcji. W Bibliotece dla Dzieci i Młodzieży Nr 68 ferie przebiegły pod hasłem Podróże małe i duże. W przededniu Święta Babci dzieci słuchały fragmentów książki Babci Brygidy szalona podróż po Krakowie Doroty Terakowskiej. Następnie zajęły się tworzeniem laurek. Spod każdej dziecięcej pary rąk wyszła przepięknie ozdobiona Kartka dla Babci i Dziadka. Podczas kolejnych zajęć znany dzieciom podróżnik Koziołek Matołek, zaprosił do wyprawy w świat książek Kornela Makuszyńskiego. E-zwiedzanie na ekranie polegało na wyszukiwaniu przez dzieci informacji w Internecie o miastach polskich, w których przebywał Koziołek Matołek. Uczestnicy zajęć dowiedzieli się czegoś więcej m.in. o Zakopanem, Rabce, i Pacanowie. Zmęczeni i zgłodniali wędrowcy mogli uczestniczyć w warsztatach kulinarnych „Podróżnik w kuchni”. Samodzielnie przygotowane kanapki smakowały doskonale. Zajęcia plast yczne „M apa” połączone były 30

z głośnym czytaniem utworów Agnieszki Frączek z książki „Wierszem po mapie”. Na mapkach Polski dzieci rysowały obrazki do śmiesznych rymowanych wierszyków o oryginalnych nazwach miejscowości w Polsce (np. Cieciórki, Koryta, Żaboklik). Popularnością cieszyły się także zajęcia plastyczne Czym podróżujemy, nawiązujące do wycieczki, w której dzieci uczestniczyły w czasie ferii. Natomiast dwudziestego trzeciego stycznia o godzinie 17:00 Bibliotekę Dziecięcą Nr 48 odwiedzili młodzi czytelnicy zaproszeni na bal. Motywem przewodnim imprezy była promocja literatury dziecięcej krajów basenu Morza Śródziemnego. Wesołe podróże z Mikołajkiem i Małym Księciem zapowiadały przednią rozrywkę i wiele wrażeń dla tych, którzy zdecydowali się odwiedzić bibliotekę tego popołudnia. Większość małych czytelników przygotowała się do zabawy, prze-

Bibliomaniak

STREFA MlODYCH bierając się w fantazyjne stroje. Obok siebie bawili się: rycerz, spiderman, pani wiosna, księżniczka i wiele innych bajkowych postaci. Wszyscy zgromadzili się w czytelni, odświętnie przybranej balonami, i rozpoczęli wesołe tańce w rytm skocznej muzyki. Zabawa na parkiecie przeplatana była konkursami i zabawami. Dzieci próbowały zjeść wiszące jabłka bez pomocy rąk i choć nie wszystkim udawała się ta sztuka, śmiechu było co niemiara. Młodzi czytelnicy bawili się też w pociąg, jeżdżący po bibliotece wzdłuż kilkunastu „stacji” z bohaterami bajek. Największą radość sprawiła „stacja Pinokio”. Gdy dało o sobie znać zmęczenie, mali goście balu wyruszyli na słodki poczęstunek. Po posiłku i kolejnych kilkunastu minutach szalonego tańca, dzieci prezentowały własne piosenki i brały udział w loterii z nagrodami. Nikt nie wyszedł tego dnia z pustymi rękami, otrzymując pamiątki, a sala długo rozbrzmiewała piosenkami i wierszykami ku uciesze dzieci, ich rodziców i pracowników biblioteki. Bal miał zakończyć się przed godziną 19, jednak maluchy długo nie chciały rozstać się ze sobą i organizatorami imprezy również poprzebieranymi w fantazyjne stroje. Po kilku kolejnych tańcach przy weso-

łych piosenkach, z których każda była „pożegnalną”, trzeba było się jednak rozstać. Uśmiechnięte buzie wskazywały, że bal udał się dla wszystkich. Atrakcji było mnóstwo - jak co roku „wyżywaliśmy się artystycznie” w pracowni ceramicznej Angoba. Prace w postaci świeczników, serduszek i aniołków zbliżały nas do Walentynek, zaś króliczki, zajączki i kurczaczki - do Świąt Wielkanocnych. Magazyn Sztuk jest miejscem specyficznym. Grupa młodych amatorów została zainspirowana techniką zwaną decoupage. Polega ona na efektownym zdobieniu przedmiotów poprzez wydzieranie elementów papierowych (np. serwetek) i naklejanie ich na wybraną powierzchnię. Możliwości tej techniki są nieograniczone. Nam przypadło w udziale zdobienie szklanych pojemników i doniczek ceramicznych. Prace znakomicie się udały i każdy mógł swoje dzieło za-

Nr 1/2009

STREFA MlODYCH brać ze sobą. W Muzeum Techniki przewodnik zapoznał dzieci m.in. z historią motoryzacji. Opowiedział o zmianach, towarzyszących rozwojowi środków transportu lądowego, począwszy od pierwszych wozów konnych, poprzez pojazdy z silnikami parowymi, aż do najnowszych konstrukcji z silnikami spalinowymi. Dzieci miały też możliwość pobytu w Planetarium, gdzie dzięki specjalnej aparaturze, można odtworzyć obraz nieba widocznego z północnej półkuli Ziemi, w dowolnej porze doby i roku. Uczestniczyliśmy również w imprezie ogólnodzielnicowej „Brazylijski Karnawał”. W hali sportowej Ośrodka Sportu i Rekreacji Dzielnicy Ochoty zorganizowano koncert i warsztaty artystyczne. I tak mijały dni, aż nadszedł piątek 30 stycznia. Ostatniego dnia ferii biblioteka organizowała wyjście do ARCO. Liczna grupa dzieci i młodzieży współzawodniczyła

w grze w kręgle. Tego dnia, jak zawsze, odbyło się uroczyste zakończenie zimowego odpoczynku. Trochę zagadek, konkursów i słodki poczęstunek, na który dzieciaki czekają z utęsknieniem. No bo kto nie lubi słodyczy? Chyba tylko ci, którzy są na diecie. Na szczęście nasze dzieciaki diet stosować nie muszą, wiec z dziką przyjemnością pałaszowały chipsy, czekoladki i inne słodkości. A wszystko popijały soczkiem pomarańczowym, bo ma dużo witaminek i dzieliły się wrażeniami z pobytu w kręgielni. Na zakończenie wszyscy uczestnicy akcji otrzymali upominki. Sebastian Gago, Swietłana Grzęda, Iwona Ludkiewicz, Ewa Wasilewska

Bibliomaniak

WIETNAMSKIE OBYCZAJE

Szczęśliwego Nowego Roku CHUC MUNG NAM MOI

czym kojarzy nam się Wietnam? Głównie z handlującymi na Stadionie Dziesięciolecia, z barami, z egzotycznymi smakami oraz wojną wietnamską. Wietnam to również fascynująca kultura, to kraj w którym przez cały rok coś się świętuje. Najważniejszym dniem w roku w tym kraju jest ŚWIĘTO TET, czyli wietnamski Nowy Rok. Wypada on na przełomie stycznia i lutego - oznacza przejście pory zimowej w wiosenną. Jest to święto zjednoczenia z naturą i z bliskimi. Obchodzony według chińskiego kalendarza, w którym każdy człowiek przypisany jest jednemu z dwunastu zwierząt. Jedno z przysłów wietnamskich mówi, że „najlepiej urodzić się w roku Konia i Kozy, bo to są najlepsze lata, kiedy można przyjść na świat”. Patronem roku 2009 jest Bawół, a to oznacza, że będzie to rok nieco gorszy od poprzedniego.

Wietnamczycy rozpoczynają przygotowania do powitania Nowego Roku od zrobienia zakupów i odświętnego przystrojenia domów. Odbywa się to dwa tygodnie przed świętem. W dniu 23 grudnia oddają cześć „buddzie kuchni”. Wierzą, że każda kuchnia ma swoich Trzech świętych, którzy, zgodnie z tradycją, wyruszają do Nieba na ziemskim karpiu, aby złożyć raport o obserwowanej przez nich rodzinie. Chcąc przekupić bogów, domownicy specjalnie dla nich przyrządzają rybę, ustawiają na stole owoce i palą kadzidła. Ma to przynieść w następnym roku szczęście i dobrobyt dla całej rodziny. Tradycyjną potrawą Święta Tet jest ciasto ryżowe w kształcie kwadratu (symbolizujące ziemię), które zawija się w liść bananowy „dong” i faszeruje zielonym grochem oraz mięsem wieprzowym. W momencie nadejścia Nowe-

Nr 1/2009

WETNAMSKIE OBYCZAJE go Roku cała rodzina zbiera się w domu przy ołtarzu przodków, na którym muszą się znaleźć: szklanka alkoholu, filiżanka herbaty, butelka wody i kwiaty. Dopiero wtedy rozpoczyna się uroczysta kolacja. Na stole nie może zabraknąć czerwonego kleistego ryżu (zapewnia rodzinie szczęście i bogactwo), smażonych warzyw z krewetkami, sajgonek, zupy z wątróbek i serca indyka oraz zupy z pędów bambusa. Zgodnie z tradycją święto Tet trwa od ostatniego dnia starego roku do pierwszych trzech dni nowego. W pierwszym dniu świąt odwiedza się najbliższych, a drugiego i trzeciego dnia - znajomych. Jedną z tradycji wywodzącej się z obrzędów chińskich jest TANIEC SMOKA (TET NGUYEN DAN), który wykonuje się podczas obchodów Święta Tet. Według wietnamskiej legendy dawno, temu, gdy nie było jeszcze ani Wietnamczyków ani Wietnamu, światem z dna oceanu rządził smok. Pewnego razu postanowił udać się na wycieczkę w góry. Tam spotkał piękną kobietę, w której się zakochał. To z ich miłości zrodzili się pierwsi Wietnamczycy. Do dzisiaj smok uważany jest za symbol mądrości i siły, szczęścia i dobra. Za pomocą tańca, muzyki, bogato zdobionych kostiumów i masek opowiadane są w tym dniu 34

losy smoków i innych bohaterów. W tej ceremonii znaczącą rolę odgrywa sam człowiek, który ma zachęcić smoka do przyjścia do jego domu. Przed nadejściem Nowego Roku place w większych miastach Wietnamu są dekorowane lampionami, kwitnącymi drzewkami mandarynkowymi, krzewami kwitnącej wiśni (mają moc odstraszania złych duchów) i rzeźbami wykonanymi z owoców. Dookoła brzmią odgłosy bębnów lub dzwonków. W parkach wystawiane są drzewka bonsai, a akwaria wypełnia się bajecznie kolorowymi rybkami. A o północy urządza się dla wszystkich pokaz sztucznych ogni.

Bibliomaniak

Beata Wyrwas

KSIĄŻKA NUMERU

Joanna Kluza

Nobel od kuchni

istoria Nagrody Nobla to historia społeczeństw XX wieku. Odzwierciedla ona nadzieje i rozczarowania ludzkości – zarówno polityczne, jak i literackie czy naukowe. W Nagrodzie Nobla kumulują się ambicje naukowców, wiara w postęp, duma narodowa, ale także władza. Nawet niezależna nagroda nie potrafi się bowiem oprzeć wpływom wielkiej polityki, małych zawiści, ludzkiego czynnika. Co roku w październiku oczy wszystkich zwrócone są ku Sztokholmowi i Oslo, gdzie ogłasza się nazwiska laureatów. Fundator nagrody - Alfred Nobel - człowiek, który odniósł sukces, lecz był jednocześnie bardzo samotny, wskazał poprzez swoje wizje drogę w XX wiek. Było to chyba stulecie obfitujące w największy pośpiech i najwięcej katastrof w całej historii. Pierwsza uroczystość wręczenia Nagrody Nobla odbyła się w Królewskiej Akademii Muzycznej w Sztokholmie w 1901 r. Pokojową Nagrodę Nobla otrzymali wówczas Jean-Henri Dunant, założyciel Czerwonego Krzyża oraz polityk

Nr 1/2009

KSIĄŻKA NUMERU i ekonomista Frédéric Passy. Od roku 1902 nagrody są formalnie przyznawane przez króla Szwecji. Każdy z wyróżnionych otrzymuje złoty medal i dyplom honorowy, nagroda ma jednak także wymiar finansowy. Laureat dostaje znaczną sumę pieniędzy (obecnie 10 milionów koron szwedzkich), aby mógł kontynuować swoje badania lub prace, bez konieczności zabiegania o fundusze. Co roku przyznaje się nagrody w dziedzinie fizyki, chemii, fizjologii lub medycyny oraz literatury, a także Pokojową Nagrodę Nobla. Od 1968 r. Bank Szwecji przydziela w dziedzinie ekonomii nagrodę imienia Alfreda Nobla. Proces nominacji, a następnie wyboru laureatów, jest długi i rygorystyczny. Z tego powodu nagroda ta stała się najbardziej prestiżową na świecie. W odróżnieniu od innych, nominacje do Nagrody Nobla nie są ujawniane publicznie już od pięćdziesięciu lat. Ostateczny termin ich zgłaszania upływa 31 stycznia. Nominacje własnej osoby oraz osób zmarłych są automatycznie dyskwalifikowane. Najstarszy noblista miał 90 lat – był to niemiecki ekonomista Leonid Hurwicz, najmłodszy zaś - fizyk William Lawrence Bragg, miał zaledwie 25 lat. W historii nagrody można również znaleźć wielokrotnych 36

laureatów, takich jak Linus Pauling (w dziedzinie chemii i nagroda pokojowa), John Bardeen (fizyka) czy Frederick Sanger (chemia), natomiast Maria Skłodowska-Curie do dziś pozostaje jedyną kobietą, która dwukrotnie otrzymała Nagrodę Nobla (w dziedzinie fizyki i chemii). Wśród noblistów znajdują się zarówno rodzeństwa, jak i małżeństwa, a także rodzice i dzieci. Nagroda Nobla to najbardziej pożądane wyróżnienie na świecie. Niekiedy decyzje o jej przyznaniu budziły bardzo wrogie reakcje. W niektórych komitetach, np. do spraw literatury, obrzucano się wręcz publicznie obelgami i wzajemnie oskarżano. Doszło nawet do samobójstwa byłego członka Akademii i laureata Nagrody Nobla w dziedzinie literatury z 1974 r., Harry’ego Martinsona. Hubert Filser w wydanej przez Bellonę książce Za kulisami Nagrody Nobla próbuje zbadać mit spowijający system przyznawania wyróżnień, który wraz z upływem lat stawał się coraz bardziej samodzielny i niezależny. Przede wszystkim mit ten opiera się na milczeniu. „W tajemnicy obraduje zazwyczaj pięciu panów, którzy ogłaszają potem swoje decyzje. Ogłoszenie decyzji jest zainscenizowane w tak wielkim stylu, jak nadejście Sądu

Bibliomaniak

KSIĄŻKA NUMERU Ostatecznego, chociaż w te październikowe dni decyzje są już podjęte, a ostatnie posiedzenie przed ogłoszeniem wyróżnionych poświęcone jest jedynie końcowemu show. Potem jest już tylko milczenie, żadnych wyjaśnień ani komentarzy. Na placu pozostają zwycięzcy, nie ma nawet drugich miejsc, ani brązowych medali”. Oczywiście nagroda ma olbrzymie znaczenie dla jej laureatów. Noblista nie musi się przedstawiać – staje się instytucją. Noblisty się słucha. Książka Huberta Filsera przedstawia pełne napięć, intryg i marzeń dzieje nagrody i jej fundatora, a także ukazuje system wyboru laureatów. Znaleźć się wśród kandydatów i zdobyć wyróżnienie może tylko ten, kto ma za sobą silne lobby. O wyborze laureatów decydują ostatecznie polityczne interesy. Książka opisuje losy zwycięzców, o których dawno już zapomniano, a także tych, którzy dzisiaj są sławni, chociaż kiedyś zostali pominięci przy nominacji. Opowiada o znanych ludziach, którzy odmówili przyjęcia nagrody (George Bernard Shaw odrzucił ją w 1926 r., po czym zmienił zdanie; Jean-Paul Sartre uczynił to w 1964 r. nie chcąc zaakceptować nagrody, którą proponuje się wyłącznie zachodnim pisa-

rzom albo sowieckim dysydentom), i o takich, którzy byli zmuszeni to zrobić (Boris Pasternak został tak zaszczuty w stalinowskim ZSRR, że o mało nie targnął się na własne życie i zrezygnował z wyróżnienia). Możemy tu również znaleźć rozdział poświęcony kobietom noblistkom. Większość z nich była zamężna i miała dzieci. Pisarki nierzadko pracowały jako nauczycielki, zarabiając w ten sposób na życie. Dziesięć kobiet, poczynając od Berthy von Suttner, otrzymało Pokojową Nagrodę Nobla. W ogólnym wszakże rozrachunku udział kobiet w liczbie nagrodzonych wynosi zaledwie 4%. Charakterystyczne jest zjawisko, że w chwili rozpoczynania studiów kobiety stanowią więcej niż połowę studentów, przy egzaminach dyplomowych tylko 40%, a w przypadku doktoratów ich liczba spada do 1/3. „Mężczyźni robią karierę, kobiety ponoszą ofiary”. Jak podaje Filser, harmonogram uroczystości „Dnia Nobla”, który przypada 10 grudnia i stanowi kulminację Tygodnia Nobla, trwającego od 6 do 13 grudnia, jest ściśle określony. Przybycie na zaproszenie ze spóźnieniem przekraczającym dwie minuty jest poczytywane za niesłychaną nieuprzejmość. Najpierw zajmują miejsca członkowie Szwedzkiej Akademii i Komite-

Nr 1/2009

RECENZJE KSIĄŻEK tu Nobla, następnie król i rodzina królewska, jako ostatni zaś siadają laureaci. Rozdawanie nagród rozpoczyna się o 16.30. Pod koniec uroczystości wszyscy wyróżnieni śpiewają szwedzki hymn narodowy, po czym rodzina królewska opuszcza salę, zaproszeni goście zaś udają się na bankiet. Trwa on blisko cztery godziny, przed deserem zaś następuje dwudziestominutowy przerywnik muzyczny. Po kolacji nadchodzi kolej na przemówienia,

w których laureaci zazwyczaj bardzo skromnie dziękują. Na koniec autor zastanawia się nad przyszłością Nagrody Nobla w XXI wieku. Jego zdaniem na pewno przybędzie wyróżnionych z Indii i Chin. Może znajdzie się więcej laureatek niż laureatów? Może powstanie Muzeum Nobla? Gorąco zachęcam do lektury tej interesującej książki. Joanna Kluza

Dla dorosłych Lena Świadek ZAPROSZENIE NA KIMCHI (Kwiaty Orientu) Myślę, że warto poznawać inne narody, ich kulturę, obyczaje i życie codzienne. Rozszerzać swój światopogląd. Dlatego trzeba wziąć do ręki ten swoisty dziennik z podróży jakim jest Zaproszenie na kimichi. Spotykamy się w nim z bohaterką, która właśnie wylatuje do Korei. Czeka tam na nią praca oraz zupełnie nowe, a tym samym inne życie. 38

Co będzie robiła - tego nie zdradzę - odsyłam do lektury. Jedno jest pewne, codzienność przyniesie jej wiele niespodzianek i nowych doświadczeń. W książce znajdziemy dużo informacji na temat życia społecznego, mniej o polityce i trochę o historii. Poczujemy zapach i smak potraw. Poznamy wiele ciekawostek na temat Koreańczyków. Dzięki tej lekturze udałam się z autorką we spaniałą podróż do egzotycznego kraju. Warto wspomnieć, iż Lena Świadek jest laureatką wyróżnienia i paszportu literackiego Zwierciadła. Dostępna w: WKN

Bibliomaniak

RECENZJE KSIĄŻEK Lian Hearn PO SŁOWICZEJ PODŁODZE (W.A.B.) Po słowiczej podłodze to pierwsza część pięciotomowego cyklu Opowieści rodu Otori. Jest to historia o miłości i nienawiści, odwadze i honorze, magii i przeznaczeniu. Głównym bohaterem jest młody chłopiec o imieniu Takeo.Dzięki niezwykłemu zbiegowi okoliczności zostaje cudem uratowany z rzezi swojej wioski. Jego wybawcą okazuje się jeden z możnych feudałów – pan Otori Shigeru, który postanawia usynowić młodzieńca. Od tej chwili życie Takeo zmienia się – ma nową tożsamość i nowy dom, ale jedno pozostaje niezmienne – jego nadzwyczajne zdolności, które mogą go doprowadzić do zguby. Na swej drodze napotyka piękną Kaede. Ciąży na niej klątwa. Każdy mężczyzna, który się w niej zakocha musi zginąć. Czy przeznaczenie da się oszukać? Jak potoczą się losy głównych bohaterów i co to jest słowicza podłoga dowiedzą się Państwo z książki. Ręczę, że z pewnością nie oderwiecie się od niej tak szybko!

Katarzyna StachowiczGacek, Agnieszka Szczepańska ZIELONY TRABANT (Nowy Świat) Książka ta nie jest wytrawnym kryminałem. Autorzy oddają do naszych rąk powieść obyczajową, przeplataną wątkami sensacyjnymi. Bohaterki Lilka i Jagoda - dwie najlepsze przyjaciółki, przeżywają miłosne zawirowania i rodzinne przejścia. Lilka wraz z siostrą Eweliną otrzymują w spadku po zmarłej ciotce - hotel. Z prowadzeniem go, mają mnóstwo kłopotów. Nie przypuszczają nawet, że trzeba będzie zmierzyć się z całym zastępem wrogo nastawionego personelu, gangsterami i drobnymi cwaniaczkami. Książka napisana jest w humorystyczny sposób. Pełna jest zabawnych sytuacji. Opowiada o sile babskiej przyjaźni. Dostępna w: W23, W33, W76, W99 Opracowanie: Agnieszka Dubielecka Beata Wyrwas Małgorzata Rudnicka

Dostępna w: W23, W48, W75, W76, W99, WKN

Nr 1/2009

TO NAS ZAINTRYGOWAŁO...

Wojna bez końca Istotą bliskowschodniego sporu jest brak zrozumienia, empatii. Izraelczycy widzą tylko swoje cierpienia, Palestyńczycy – podobnie. Etgar Keret

o trzech tygodniach w wojnie między Izraelem i Palestyńczykami zakończył się kolejny epizod - operacja w Strefie Gazy. Izrael nie poradził sobie z palestyńskimi „terrorystami”. Wbrew zapewnieniom o „wielkim zwycięstwie”, które można było usłyszeć z ust przywódców tego kraju, Izrael poniósł porażkę. Przede wszystkim na froncie propagandowym. Izrael miał być ofiarą ataków co najmniej równorzędnego przeciwnika. Tymczasem, przez trzy tygodnie media na całym świecie pokazywały wstrząsające zdjęcia z miejsc, w których spadły izraelskie pociski. Zburzone domy, zmasakrowani cywile, przede wszystkim kobiety i dzieci. Bilans izraelskiej operacji militarnej to po stronie palestyńskiej 1300 zabitych, w tym wielu cywilów oraz 5 tys. rannych. Izrael stracił 10 żołnierzy oraz trzy osoby cywilne, zabite pociskami rakietowymi, wystrzelonymi ze Strefy Gazy. 40

Ziemia obiecana Nie sposób zrozumieć paradoks nieustających walk o istnienie obu narodów bez sięgnięcia do jego źródeł w zamierzchłej przeszłości. Izraelici jako naród wybrany uważają Palestynę za Ziemię Obiecaną daną od Boga. Palestyńczycy twierdzą, że pochodzą od Kanaanejczyków - pierwszych mieszkańców Palestyny. Tak rozpoczęła się trwająca do dzisiaj bratobójcza walka. Kto ma w niej rację? Według tradycji biblijnej plemiona hebrajskie w XII w p.n.e. opuściły Egipt, gdzie doznały ucisku za panowania faraonów, udając się przez półwysep Synaj (zgodnie ze Starym Testamentem przez Morze Czerwone) do Palestyny. Obszary te były już zamieszkałe przez semicki lud Kanaanejczyków. Izraelici zdobyli większość terytoriów na wschodnim i zachodnim brzegu rzeki Jordan. Około 1030 r. p.n.e. powstało Królestwo Izraela, które przetrwa-

Bibliomaniak

TO NAS ZAINTRYGOWAŁO... ło sto lat. Kolejnymi władcami byli: Saul, Dawid i Salomon. Za panowania tego ostatniego zbudowano Pierwszą Świątynię w Jerozolimie – najważniejszy obiekt sakralny wszystkich Żydów. W 721 r. p.n.e. Izrael został podbity przez Asyryjczyków i Babilończyków. Zburzono świątynię, a tysiące Żydów wyprowadzono do niewoli. W VI w. p.n.e. mogli powrócić i zbudować tzw. Drugą Świątynię. Jej pozostałością jest Ściana Płaczu. Kolejnymi zdobywcami Palestyny byli: Aleksander Macedoński, Rzymianie (w 70 r. zburzono Drugą Świątynię), Krzyżowcy (XI-XIII w.) i Turcy Osmańscy (1516-1918). Narodziny Syjonizmu W drugiej połowie XIX w. wśród Żydów europejskich narodziła się idea syjonizmu. W sensie religijnym termin ten oznacza nadzieję na powrót pewnego dnia do Syjonu – ojczyzny danej im przez Boga. Pod względem politycznym syjonizm dążył do utworzenia w Palestynie państwa żydowskiego. Propagowano w tym celu emigrację Żydów z Europy, Rosji i Ameryki do Ziemi Świętej. W 1896 r. Teodor Herzl, syn bogatego kupca żydowskiego z Węgier, opublikował broszurę Państwo żydowskie. Zawarł tam

podstawowe cele ruchu syjonistycznego: wszyscy Żydzi stanowią jeden naród i dlatego powinni mieć dla siebie jedno państwo. Rok później powołano do życia Światową Organizację Syjonistyczną oraz opracowano program ruchu: (…) celem syjonizmu jest utworzenie w Palestynie ojczyzny narodowej dla Żydów, zagwarantowanej prawem międzynarodowym. Polityczne rozgrywki Ideami syjonistycznymi dość szybko zainteresowała się Wielka Brytania. Brytyjczycy obawiali się zjednoczenia Arabów. Powstanie nowej jednostki geopolitycznej – Izraela, stanowiłoby wysunięty przyczółek cywilizacji zachodniej w obliczu azjatyckiego zagrożenia. W czasie I wojny światowej mocarstwa zachodnie (Francja, Wielka Brytania) walczące z Turcją weszły w sojusz z Arabami, obiecując im, że w zamian za udzieloną pomoc

Nr 1/2009

TO NAS ZAINTRYGOWAŁO... będą mogli utworzyć własne państwo z dotychczasowych prowincji Imperium Ottomańskiego. Jednak pod koniec wojny Brytyjczycy zdali sobie sprawę, iż do pokonania państw centralnych niezbędna będzie pomoc Stanów Zjednoczonych. By skłonić Amerykę do zbrojnego zaangażowania, postanowili zmobilizować wpływowe w Stanach elity żydowskie do wywarcia nacisku na Biały Dom. W zamian Brytyjczycy oficjalnie poparli ideę budowy państwa żydowskiego w Palestynie. Takie oświadczenie zawierała tzw. deklaracja Balfoura z 1917 r. Francja i Wielka Brytania podzieliły między sobą ziemie Arabów z Palestyną, dając przyzwolenie na powstanie Izraela i masową migrację Żydów do Ziemi Świętej. Tu warto wspomnieć, że dotychczas nie było antagonizmów pomiędzy Palestyńczykami a Żydami orientalnymi, zamieszkującymi te ziemie od setek lat. Sytuacja uległa radykalnej zmianie wraz z przybyciem dziesiątków tysięcy emigrantów, którzy byli w Palestynie elementem obcym etnicznie i kulturowo. Gdy Palestyńczycy uświadomili sobie, że perspektywa ustanowienia arabskiego państwa jest coraz bardziej mglista, doszli do wniosku, że jedyną drogą do jego osiągnięcia pozostaje walka. Konflikt pale42

styńsko-żydowski przybrał w latach dwudziestych i trzydziestych ubiegłego wieku formę wojny domowej. W 1939 r. ukazała się tzw. Biała Księga MacDonalda, w której zawarto propozycję utworzenia wspólnego państwa arabsko-żydowskiego związanego z Wielką Brytanią. Nagła zmiana polityki Londynu wobec syjonistów doprowadziła do stopniowego porzucenia Wielkiej Brytanii na rzecz Stanów Zjednoczonych jako głównego sojusznika Żydów. W 1942 r. na posiedzeniu Światowej Organizacji Syjonistycznej w Nowym Jorku przyjęto program utworzenia państwa żydowskiego na obszarze całej Palestyny. Powstanie państwa Izrael Po zakończeni II wojny światowej Brytyjczycy zdecydowali się wnieść sprawy Palestyny pod obrady Organizacji Narodów Zjednoczonych. W listopadzie 1947 r. Zgromadzenie Ogólne ONZ przyjęło rezolucję nr 181, zalecając utworzenie na teranie Palestyny dwóch niezależnych państw i międzynarodowej strefy Jerozolimy. Państwa arabskie oraz palestyński Wysoki Komitet Arabski odrzuciły rezolucję, wybierając złudną strategię: wszystko albo nic. Po ogłoszeniu rezolucji od razu wybuchły walki. Strona żydowska rozpoczęła strategię czystek

Bibliomaniak

TO NAS ZAINTRYGOWAŁO... etnicznych terrorem, zmuszając Palestyńczyków do opuszczenia swych domostw. Realizowano tzw. Plan D – mordercza depopulacja 369 palestyńskich miast i wiosek. 14 maja 1948 r. Dawid Ben Gurion proklamował w Tel Awiwie powstanie państwa Izrael. Już następnego dnia połączone siły arabskie (Egipt, Syria, Liban, Transjordania i Irak) rozpoczęły atak. Arabowie de facto dążyli do rozbioru Palestyny, co było bolesnym ciosem dla Palestyńczyków. To doświadczenie skłoni Palestyńczyków do tworzenia własnych ugrupowań niepodległościowych. Palestyński ruch wyzwoleńczy W 1959 r. Jasir Arafat - zamożny inżynier - oraz Chalil Wazir utworzyli Palestyński Narodowy Ruch Wyzwolenia - Fatah. W styczniu 1964 r. powołano do życia Organizację Wyzwolenia Palestyny (OWP). Jej przewodniczącym od roku 1969 był Jasir Arafat. Stopniowo OWP stała się forum zjednoczenia wielu formacji palestyńskich. Cel polityczny organizacji był jasno sprecyzowany - utworzenie niepodległego świeckiego państwa w Palestynie. Bojownicy prowadzili taktykę walki partyzanckiej, atakując cele wojskowe i cywilne. Zbrojne formacje OWP dokonywały rajdów na osiedla żydowskie z terytorium Jordanii,

Libanu, Syrii i Egiptu. Wielokrotnie porywano samoloty linii izraelskich bądź innych lecących do Tel Awiwu. Jedna z najgłośniejszych akcji terrorystycznych miała miejsce w 1972 r. Członkowie organizacji Czarny Wrzesień porwali jedenastu izraelskich sportowców, podróżujących na olimpiadę w Monachium. Wszyscy zostali zabici. Wojna o istnienie Operacje bojowników palestyńskich prowokowały odwet regularnych sił zbrojnych Izraela. Historia tej ziemi to nieustanny ciąg wojen. Najbardziej krwawe i niszczycielskie to: tzw. wojna 6-dniowa w czerwcu 1967r. oraz powstanie antyizraelskie na terenach okupowanych z 1987 r. tzw. Intifada. Sytuacja uległa zmianie, gdy w 1992 r. władzę w Izraelu przejęła nastawiona pokojowo Partia Pracy po serii pokojowych negocjacji izraelsko-palestyńskich. W Obecności prezydenta Billa Clintona podpisano układ pokojowy w maju 1994 r. Strony zawarły układ o ograniczonej Autonomii Palestyńskiej w Strefie Gazy i w Jerychu. Była to namiastka przyszłego państwa palestyńskiego. Gdy w 1994 r. władzę w Izraelu przejął prawicowy Blok Likud na czele z Benjaminem Netanjahu, powrócono do taktyki konfrontacji. Ana-

Nr 1/2009

TO NAS ZAINTRYGOWAŁO... logicznie, druga Intifada doprowadziła do przejęcia kontroli nad palestyńską walką narodowo-wyzwoleńczą przez radykalne ugrupowania islamskie wrogo nastawione do OWP i Arafata. W tym czasie pojawiła się koncepcja planu pokojowego, opracowana przez administrację Billa Clintona. Plan zakładał między innymi: • powstanie państwa palestyńskiego, obejmującego 95% zachodniego brzegu Jordanu i całą Stefę Gazy, • Palestyńczycy przejęliby kontrole nad arabskimi osiedlami we wschodniej Jerozolimie. Propozycje te zostały wstępnie zaakceptowane przez strony konfliktu. Sprzeciwiły się państwa Ligi Arabskiej. Zbliżały się wybory w Izraelu. W lutym 2001 r. wygrał je prawicowy Blok Likud. Stojący na jego czele Ariel Szaron miał inną wizję przyszłego państwa palestyńskiego: 42% zachodniego brzegu Jordanu, suwerenność Izraela nad całą Jerozolimą, zakaz likwidowania jakichkolwiek osiedli żydowskich. Spirala nienawiści została ponownie nakręcona. W grudniu 2001 r. zdecydowano się na umieszczenie Jasira Arafata w areszcie domowym w Ramallah. Palestyńczycy coraz częściej dokonywali samobójczych ataków na cele w Izraelu, co powo44

dowało odwetowe uderzenia Tsahalu. Inicjatywy pokojowe 2003 - 2004: „mapa drogowa”, „plan genewski”, „Wielki Bliski Wschód” Od wielu lat szczególną aktywność w procesie uregulowania konfliktu izraelsko-palestyńskiego wykazuje dyplomacja Stanów Zjednoczonych. Jednak bezwarunkowe wsparcie Izraela (od 1982 roku zawetowały one 32 rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ, dotyczące tego państwa) czyni to zadanie trudniejszym. Co więcej, brak otwartej debaty na ten temat w samych Stanach nie napawa optymizmem. Były doradca ds. bezpieczeństwa w administracji Jimmiego Cartera - Zbigniew Brzeziński - wskazał, że w historii Stanów Zjednoczonych istnieje i działa wiele wpływowych lobbies: kubańskie, armeńskie, greckie, tajwańskie, meksykańskie, indyjskie czy chińskie a nawet polskie. I każde z nich podlegało krytyce. Jedynie lobby izraelskie cieszy się wolnością od krytyki, co stanowi niebezpieczny wyjątek. Do inicjatywy pokojowej przystąpiły również: Rosja, Unia Europejska i ONZ. Przedstawiono plan „kwartetu”, zwany też „mapą drogową””. Fundamentem nowej koncepcji było stwierdzenie, że pokój na Bliskim Wschodzie

Bibliomaniak

TO NAS ZAINTRYGOWAŁO... zostanie osiągnięty przez ustanowieni niepodległej i demokratycznej Palestyny, żyjącej w symbiozie z Izraelem. Państwo izraelskie zostanie zobligowane do opuszczenia zachodniego brzegu Jordanu i strefy Gazy w myśl postanowień rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ. Nie uzyskano odpowiedź na najbardziej drażliwe pytania: status Jerozolimy, prawo uchodźców Palestyńskich do powrotu i problem kolonii żydowskich na terytoriach okupowanych. „Mapę drogową” odrzucił jednoznacznie Hamas. Następna inicjatywa pokojowa – „Plan genewski”, będący deklaracją woli politycznej osób spoza układu władzy Izraela i Autonomii Palestyńskiej, choć w wielu kwestiach okazał się postępowy i nowatorski, nie ma większych szans na realizację. Na początku 2004 r. Amerykanie przedstawili kolejny plan rozwiązania kryzysu bliskowschodniego – „Wielki Bliski Wschód”. Głównym etapem tego procesu byłoby uregulowanie konfliktu palestyńsko - izraelskiego poprzez ustanowienie niepodległej Palestyny i podpisanie traktatu pokojowego z Izraelem. Stany Zjednoczone zrozumiały przy okazji, że główną przyczyną antagonizmu amerykańsko - arabskiego jest wspieranie Izraela przez Wa-

szyngton. Mniej lub bardziej kompromisowe postulaty zawarte w „mapie drogowej”, „planie genewskim” oraz inicjatywie „Wielki Bliski Wschód” nie zostaną wprowadzone w życie, gdyż konflikt pogłębia sie z powodu budowy tzw. muru bezpieczeństwa (nazywanego często ”murem Szarona”). Ariel Szaron twierdzi, że jest on jedyną szansą na zabezpieczenie terytorium Izraela przed atakami palestyńskich zamachowców - samobójców. Mur ma jednak bardzo kontrowersyjny przebieg. W wielu miejscach przekracza tzw. zieloną linię (granica izraelsko-jordańska z 4 czerwca 1967 r.) i wchodzi na obszar Autonomii Palestyńskiej. Wiele obszarów palestyńskich zostanie całkowicie zamkniętych „murem Sharona” w getcie. Wewnątrz getta znalazły się tak ważne instytucje palestyńskie jak: Uniwersytet Al-Quds, siedziba parlamentu i premiera Autonomii Palestyńskiej. Strona izraelska przekonuje, że mur to tymczasowa konieczność. Gdy Palestyńczycy zdemontują infrastrukturę terrorystyczną, Żydzi zburzą mur. Innego zdania jest Saeb Erekat, odpowiedzialny we władzach Autonomii Palestyńskiej za negocjacje pokojowe - przestrzega, że główną konsekwencją budowy muru będzie rozdzielenie tysięcy palestyńskich

Nr 1/2009

TO NAS ZAINTRYGOWAŁO... rodzin. Po izraelskiej stronie może zostać uwięzionych 200 - 300 tyś. Palestyńczyków. Jakie będą mieli wyjście? Uciekać do tych części Palestyny, które stanowić będą niepodległe państwo. Komentator „El Pais” - H. Tertsch – zauważa, że: mur to sposób na wymuszenie czystki etnicznej. W lipcu Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości w Hadze orzekł, że budowa bariery może prowadzić do aneksji części przyszłego państwa palestyńskiego oraz łamie międzynarodowe prawo humanitarne. Palestyńczycy razem z Żydami protestowali przeciwko wznoszeniu murów, które zamykają wolnych ludzi w gettach. Etgar Keret, izraelski pisarz, w wywiadzie dla tygodnika Wprost, powiedział: „Izrael to kraj dogmatów. Wszyscy są tu obciążeni ideologią. Chcę pokazać, że konieczne jest wyzwolenie się z przesądów. Wsadzam kij w mrowisko. Próbuję wyjaśnić, że pora obudzić się z letargu. Ilu ludzi musi jeszcze zginąć, by przyszło opamiętanie? Istotą bliskowschodniego sporu jest brak zrozumienia, empatii. Izraelczycy widzą tylko swoje cierpienia, Palestyńczycy - podobnie. Jednym, i drugim zdaje się, że mają monopol na męczeństwo. Mitologia Holocaustu przesłania im 46

często rzeczywistość. Gdy w Europie krytykuje się Izrael, to moi rodacy nie dyskutują o istocie tej krytyki, lecz sięgają po miecz antysemityzmu. Za każdym razem, nawet gdy izraelski wykonawca przerżnie konkurs Eurowizji, winę ponosi antysemityzm jurorów, a nie on sam. To paranoja”. oprac. Małgorzata Grzymała

Źródła: 1. John Pilger. Gaza under fire.: NewStatesman, 8/01/2009 2. Jan F. Staniłko. Spór o lobby izraelskie.: Arcana.- 2006, nr 6 3. Przemyslaw Wielgosz. Izreal kolonialny i rasistowski.: Rzeczpospolita, 12/01/2009 4. Szymon Niedziela. Konflikt izraelsko-palestyński : geneza, przebieg, inicjatywy pokojowe. Przegląd �� historyczno-wojskowy.-2004, R. 5, nr 4 5. The hundred years’ war.: The Economist, 8/01/2009, 6. Wojciech Stankiewicz. Izrael a konflikty bliskowschodnie: rola ONZ I Stanów Zjednoczonych.: Międzynarodowy Przegląd Polityczny, 2006, nr 3

Bibliomaniak

TO NAS ZAINTRYGOWAŁO...

Polska, biało-czerwoni !!!

oczątków piłki ręcznej można dopatrywać się już w starożytnej Grecji i Rzymie. Źródeł jej należy szukać w greckiej grze urania i rzymskiej herpastum. W średniowiecznej Europie na terenach obecnych Niemiec grano w fangballspiel. Zasady zabawy zbliżone były do współczesnej piłki ręcznej. Ówczesne kraje, takie jak: Francja, Dania, Czechy i Słowacja oraz Ukraina i Irlandia posiadały własne odmiany formującej się dyscypliny sportowej. Zasady współczesnej piłki ręcznej powstały pod koniec XIX wieku w północnej Europie, głównie w Danii, Norwegii i Szwecji oraz w Niemczech. Po raz pierwszy reguły Nowoczesnej piłki ręcznej spisane zostały przez Duńczyka Holgera Nielsena w roku 1898, a opublikowane w 1906 r. (m.in. ograniczenie zatrzymania piłki na 3 sekundy oraz zakaz biegania z piłką). Po raz kolejny zasady gry zostały opublikowane 29.10.1917 r. przez Maxa Heisera. Wyodrębnił on piłkę ręczną kobiet, która miała być „delikatniejsza” i bardziej „przyjazna”

od gry dla mężczyzn. Wymienioną datę przyjmuję się jako narodziny piłki ręcznej. W roku 1919 Carl Schelenz po raz kolejny dokonał rozwinięcia i zmian w regulaminie, w celu uatrakcyjnienia widowiska. Pierwszy mecz międzypaństwowy w piłce ręcznej, rozegrano 13 września 1925 r. w Halle: Niemcy - Austria 6:3. Podczas igrzysk olimpijskich w Amsterdamie w 1928 r. powstała Międzynarodowa Federacja Amatorskiej Piłki Ręcznej (IAHF). Pierwsze mistrzostwa świata drużyn męskich siedmio- (tzw. wer-

Nr 1/2009

TO NAS ZAINTRYGOWAŁO... sja duńska) i jedenastoosobowych (tzw. wersja niemiecka) rozegrano w 1938 r. w Niemczech. W obu kategoriach zwyciężyli gospodarze. Mistrzostwa świata kobiet rozgrywane są od 1957 r. Przez kilkanaście lat obie formy piłki ręcznej istniały obok siebie, jednak gra z udziałem jedenastu zawodników stopniowo zanikała, a wersja rozgrywana przez siedmiu graczy stawała się coraz bardziej popularna. Podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich w Berlinie w 1936 r., na życzenie Adolfa Hitlera, przeprowadzono po raz pierwszy i jedyny zawody piłki ręcznej na stadionie otwartym. Ta odmiana piłki ręcznej nosiła nazwę Feldhandball. W 1946 r. powołano International Handball Federation (IHF), która kieruje obecnie rozwojem dyscypliny. Wg danych IHF z grudnia 2006 r., zrzesza 159 federacji krajowych reprezentujących milion sto trzydzieści tysięcy zespołów i 31 milionów graczy, trenerów, działaczy sportowych i sędziów. Piłka ręczna powróciła do programu podczas Igrzysk Olimpijskich w Monachium w 1972 r. Kobiety startują na igrzyskach olimpijskich od 1976 r. Początki polskiej piłki ręcznej, w porównaniu z innymi państwami europejskimi, są dość wczesne, gdyż sięgają 1918 r. Związane są z 48

polskimi legionistami internowanymi w Szczypiornie koło Kalisza. Nauczyli się oni w obozie jenieckim nowej gry, podpatrzonej u niemieckich strażaków. Nazwa miejscowości posłużyła jako określenie gwarowe – „szczypiorniak”. Z chwilą odzyskania niepodległości i włączenia do Polski części Śląska, piłka ręczna zaczęła się również rozwijać w Krakowie, Łodzi, Warszawie, Lwowie i Poznaniu. Pierwotnie zachowano niemieckie zasady – jedenastoosobowe drużyny. Obecnie gra toczy się pomiędzy dwoma siedmioosobowymi drużynami. Jej celem jest wrzucenie piłki ręką do bramki przeciwnika - zwycięża drużyna, która zdobyła więcej bramek. Czas

Bibliomaniak

TO NAS ZAINTRYGOWAŁO... gry wynosi 2x30 min., boisko ma wymiary 40x20 m, bramka - 2x3 m. Do największych sukcesów polskiej piłki ręcznej należy zaliczyć zdobycie brązowego medalu olimpijskiego (1976 r.) i brązowego medalu mistrzostw świata (1982 r.) przez drużynę męską oraz zdobycie Pucharu Europejskiej Federacji Piłki Ręcznej przez żeńską drużynę Montexu Lublin (2001 r.). Odbywające się w 2007 r. Mistrzostwa Świata, rozgrywane w Niemczech, przyniosły naszej drużynie srebrny medal. Złoto zdobyła drużyna Niemiec. W tegorocznych Mistrzostwach Świata, odbywających się w Chorwacji, ponownie najważniejszy mecz rozgrywaliśmy z gospodarzami. Całość mistrzostw od samego początku dostarczyła polskim kibicom ogromnych emocji. W meczach grupowych niespodziewanie przegraliśmy z Mołdawią, co spowodowało, że z grupy „wyszliśmy” z zerowym dorobkiem punktowym. Taki bilans był przyczyną utrudnień w dalszych zmaganiach i podwyższenia do granic emocji wśród kibiców. Dzięki wspaniałej postawie drużyny polskiej w meczu z Norwegią, w którym w ostatnich sekundach padła zwycięska bramka, awansowaliśmy do półfinału. Dramaturgii dodawał fakt, że w przypadku remi-

su do półfinału awansowałyby drużyny Niemiec i Danii. Niestety, mecz półfinału rozgrywaliśmy z gospodarzami, którym - jak powszechnie wiadomo - pomagają nawet ściany. W tym konkretnym wypadku pomagała podłoga. Mecz był zakłócany częstymi i niezrozumiałymi przerwami (naprawa parkietu), co wybijało naszą drużynę ze zwycięskiego rytmu. Oczywiście można się o to spierać... Mecz o brązowy medal po raz kolejny w tych mistrzostwach graliśmy z drużyną Danii. Pojedynek drużyn był przez cały czas wyrównany, jednakże końcowe minuty należały do podopiecznych Bogdana Wenty. Radość kibiców była ogromna. Po raz drugi z rzędu reprezentacja polskich szczypiornistów zdobyła medal mistrzostw świata. Jest to historyczny i niepowtarzalny sukces. Takiego wyniku nie uzyskała dotychczas żadna polska drużyna narodowa w grach zespołowych. W podziękowaniu za emocje, kibice zgotowali powracającej kadrze żywiołowe powitanie na lotnisku.

Nr 1/2009

Joanna Reszka

Zapraszamy 31 marca 2009, godz. 17.30 Wypożyczalnia dla Dorosłych i Młodzieży Nr 33 „Kraj kaktusów, kukurydzy i starożytnych piramid” – spotkanie z Krzysztofem Dworczykiem z cyklu Wieczory Kultur Świata

21 kwietna 2009, godz. 17.00 Wypożyczalnia dla Dorosłych i Młodzieży Nr 33 „Dieta dla różnych schorzeń”

22 kwietnia 2009, godz. 17.00 Wypożyczalnia dla Dorosłych i Młodzieży Nr 75 - spotkanie literackie z Panem Leszkiem Żulińskim o poetach okresu okupacji (Baczyński, Gajcy, Trzebiński)

28 kwietnia 2009, godz. 17.30 Wypożyczalnia dla Dorosłych i Młodzieży Nr 33 „Wielkanoc w Afryce” – spotkanie z Katarzyną Marcinkowską z cyklu Wieczory Kultur Świata

kwiecien´ 2009

Wypożyczalnia dla Dorosłych i Młodzieży Nr 48 Spotkanie z Krystyną Nepomucką

kwiecien´ 2009

Wypożyczalnia dla Dorosłych i Młodzieży Nr 23 „Geniusze Rzymu”

Usługa Książka Na Telefon skierowana jest do osób niepełnosprawnych i ludzi starszych zadzwoń: 658-05-39 Punkt biblioteczny „Książka na Telefon” ul. Częstochowska 26 czynny: poniedziałek: 14.00 - 19.00 wtorek - piątek: 10.00 - 19.00

KSIĄŻKI MÓWIONE można wypożyczać w Wypożyczalni dla Dorosłych i Młodzieży nr 48 ul. Grójecka 68 czynnej: pon. - pt.: 10.00 - 19.00

Wypożyczalnia Nr 76 al. Jerozolimskie 121/123

Wypożyczalnia Nr 75 ul. Grójecka 109

Wypożyczalnia Nr 48 ul. Grójecka 68

Wypożyczalnia Nr 33 ul. Białobrzeska 21

Wypożyczalnia Nr 23 ul. Grójecka 35

Nazwa placówki

10.00 - 19.00

10.00 - 15.00

10.00 - 19.00

poniedziałek

10.00 - 19.00

10.00 - 15.00

10.00 - 19.00

wtorek

10.00 - 19.00

14.00 - 19.00

10.00 - 19.00

środa

10.00 - 19.00

14.00 - 19.00

10.00 - 19.00

czwartek

10.00 - 19.00

14.00 - 19.00

10.00 - 19.00

piątek

sobota

Biblioteka Publiczna w Dzielnicy Ochota m.st. Warszawy godziny otwarcia placówek

Wypożyczalnia Nr 99 ul. Baleya 9 Wypożyczalnia Nr 93 ul. Grójecka 42

BD Nr 68 ul. Skarżyńskiego 5

BD Nr 48 ul. Baleya 9

BD Nr V ul. Grójecka 81/87

14.00 - 19.00

11.00 - 15.00

10.00 - 15.00

11.00 - 15.00

9.00 - 20.00

10.00 - 19.00

11.00 - 15.00

14.00 - 19.00

11.00 - 15.00

9.00 - 20.00

10.00 - 19.00

13.00 - 19.00

14.00 - 19.00

13.00 - 19.00

14.00 - 20.00

10.00 - 19.00

13.00 - 19.00

14.00 - 19.00

13.00 - 19.00

9.00 - 20.00

10.00 - 19.00

13.00 - 19.00

14.00 - 19.00

13.00 - 19.00

9.00 - 15.00

PRZYSTANEK KSIĄŻKA Biblioteka Multimedialna (planowane otwarcie 20 kwietnia 2009 r.)

Wypożyczalnia Książek Naukowych ul. Częstochowska 26

9.00 - 20.00

BD Nr 41 ul. Grójecka 42

XI Czytelnia Naukowa ul. Grójecka 77