^ovek-volk

Eden ~ovek ripa, na cel glas vika, maska vadi i na masa skoka, a od masata letna na ulica, kakva gletka i zbuneti lica!

- Gledaj, volk - vika narodniot polk, postroen vo redica, na trotoar i ulica, ~eka zeleno svetlo da trgne vo napad, za uspeh gladen, toj rod jaden.

A volkot e ve}e odamna daleku, za nego nema duma koga e vo {uma, a sonceto - pe~i, po negovite ple}i! Vetrot duva i kosata mu ja branuva, a trevata ne`no go gali po glavata. No, stomakot po~na da mu vie, mu se jade i pie, revolucii mevot kreva, pa i nogata na ~ovekot-volk ja krena.

- [to da se pravi... - se pomiril volkot, pa opa{ svitkal, ~ove~ka maska stavil i vo svojot rod se vratil.