Tempo Sindical 56

A CIG contra o plus dos altos cargos

Accidentalidade nas obras do AVE

decembro 2007

Condenado por defender operarios

nº56

Construción

Mobilizacións masivas na provincia de Pontevedra Análise

Claves para entender o Comercio de Alimentación Saúde Laboral

As mutuas atentan contra os dereitos dos traballadores/as Violencia de xénero

Combater o machismo é tarefa de homes e mulleres Historia

Trinta anos dos Pactos da Moncloa

PROGRAMACION 07-08 Accion Formativa

A Coruña Base De Dados Microsoft Access Carretilleiro Certificado De Percebeiro Conta Plus Desfibrilador Desfibrilador Semiautomatico Embarcacions De Supervivencia E Botes De Rescate Non Rapidos Escolta Especializado/A En Violencia De Xenero Folla De Calculo Microsoft Excel Formacion Basica No Mar Informatica Contabel Informatica De Usuario Iniciacion A Contabilidade Instalador Enerxia Solar-Termica Instalador Enerxia Solar, Fotovoltaica E Eolica Internet Lexislacion Laboral E Relacions Laborais.

Basico Negociacion Colectiva E Relacions Laborais Permiso C Prevencion Riscos Laborais Procesador De Textos Microsoft Word Psicomotricidade E Estimulacion Renovacion A.D.R. Soldadura Estructuras Metalicas Con Electrodo Soldadura Estruturas Metalicas Con Electrodo Soldadura Semiautomatica Mag Estructuras LIxeiras Soldadura Tig 1 G Soldadura Tig H 1g Tecnicas De Relaxacion E Intelixencia Emocional Transporte De Mercadorias Perigosas

A mariña Cociña Conduccion Evasiva Fotografia Informatica De Usuario Informatica Photoshop Ingles Tecnico (Instalacion E Mantemento) Instalador Fibra Optica Linux Xestion Medioambental

ferrol Acabado De Madeira E Moble Automatas Programabeis I Auxiliar De EnfErmeria Xeriatrica Carretilleiro Carretilleiro Cerralleiro Cociña Inicial Deseño De Paxinas Web Escolta Especializado/A En Violencia De Xenero Familiarizacion Buques Pasaxe Informatica De Usuario Ingles Atencion Ao Publico Ingles Comercial Instalador Enerxia Solar-Termica Instalador Enerxia Solar-Termica Instalador Enerxia Solar, Fotovoltaica E Eolica Lexislacion Laboral E Relacions Laborais.

Basico MantEmento De Equipas Informaticas Monitores Socioculturais Para Actividades Extraescolares Negociacion Colectiva E Relacions Laborais Nutricion E Dietetica Basica Para Comedores Escolares Operador Grua Torre Operador Pala Excavadora Permiso C Prevencion De Riscos Laborais

Accion Formativa

Primeiros Auxilios Para Nenos 0 A 3 Anos Renovacion A.D.R. Soldadura Semiautomatica Mag Estructuras Lixeiras Soldadura Tig 2 G Soldadura Tig H 1g SoldaDura Tig H 2g Tapas, Pinchos E Canapes Tecnicas De Relaxacion

lugo A Pizarra Electronica Como Recurso Educativo Auxiliar Axuda A Domicilio Auxiliar De Enfermeria Xeriatrica Auxiliar Enfermeria Xeriatrica Carretilleiro Carretilleiro Cociña I Coidados Paliativos En Enfermos Terminais Curas Topicas E Tratamento De Ulceras Educacion Infantil De 0 A 3 Anos Electrocardiografia Escolta Especializado/A En Violencia De Xenero EsquemaS Electricos Fitoterapia Informatica De Usuario Ingles Tecnico (Instalacion E Mantemento) Instalador Enerxia Solar, Fotovoltaica E Eolica Internet Lexislacion Laboral E Relacions Laborais.

Basico Linux Manipulador Alimentos Negociacion Colectiva E Relacions Laborais Palista Cargador Prevencion De Riscos Laborais Prevencion Riscos Laborais Primeiros Auxilios Renovacion A.D.R. Soldadura Tig 1 G Transporte De Mercadorias Perigosas Urxencias Vixiante De Explosivos

Ourense Cociña Inicial Ebanista Electricista De Mantemento Folla De Calculo Microsoft Excel Informatica De Usuario Instalador De Antenas Instalador Enerxia Solar-Termica Instalador Enerxia Solar, Fotovoltaica E Eolica Instalador Enerxia Xeotermica Internet Lexislacion Laboral E Relacions Laborais.

Basico Negociacion Colectiva E Relacions Laborais Palista Cargador PeRmiso Clase C Prevencion De Riscos Laborais Primeiros Auxilios Soldadura Tig H 1g Solucion De Conflitos Na Aula

pontevedra Aplicacions Didacticas Da Risoterapia Autocad Carretilleiro Carretilleiro Cociña Galega Tradicional Cociña I Cociña Ii Conduccion Segura De Ambulancias Escolta Especializado/A En Violencia De Xenero Folla De Calculo Microsoft Excel Informatica De UsuArio

Accion Formativa Informatica Photoshop Instalador Enerxia Solar, Fotovoltaica E Eolica Internet Introduccion A Linux Lexislacion Laboral E Relacions Laborais.

Basico Negociacion Colectiva E Relacions Laborais Nova Cociña Permiso Clase C Prevencion De Riscos Laborais Primeiros Auxilios Soldadura Semiautomatica Mag Estruturas Lixeiras Soldadura Tig 1 G Soldadura Tig H 1g Soldadura Tig H 2g

Santiago Automatas Programabeis I Deseño De Paxinas Web Edicion De Video Dixital Elaboracion De Material Didactico Empregando Fotografia E Video Dixital Electricista De Mantemento Escolta Especializado/A En Violencia De Xenero Familiarizacion Buques Tanque Flash Mx Informatica Aplicada A Xestion Informatica De Usuario Informatica Photoshop Ingles Atencion Ao Publico Instalador DE Antenas Instalador De Fontaneria Lexislacion Laboral E Relacions Laborais.

Basico Linux Negociacion Colectiva E Relacions Laborais Nominas E Seguridade Social Prevencion De Riscos Laborais Soldadura Estructuras Metalicas Con Electrodo Soldadura Semiautomatica Mag Estructuras Lixeiras Soldadura Tig 2 G Soldadura Tig H 1g Xardiñeria Xestion De Almacen Xestion De Rr.Hh.: Comunicación E PresentAcion En Publico

Todas Autocad 2d E 3d Base De Datos Microsoft Access 2007 Contabilidade Basica Informatizada Folla De Calculo Microsoft Excel 2007 Fotografia Dixital Galego Celga 1 Galego Celga 2 Galego Celga 3 Galego Celga 4 Ingles Basico Ingles Empresarial Marketing Mediador De Seguros Microstation 2d E 3d Prevencion De Riscos Laborais Procesador De Textos Con Microsoft Word 2007 Programacion Con Php Nivel 1 Programacion Con Php Nivel 2 Programacion Con Php Nivel 3 Resolucion De Conflictos Retoque De Imaxes Con Photoshop Xestion De Axenda E Correo Electronico Con Outlook 2007

Accion Formativa Vigo Aplicacions Web Con Php Base De Dados Microsoft Access Carretilleiro Carretilleiro Carretilleiro Carretilleiro Cociña I Cociña Ii Conduccion Segura De Ambulancias Configuracion De Equipas Configuracion De Redes Contos, Cantos E Xogos Na Escola InfaNtil De 0 A3 Anos Deseño Asistido Por Ordenador Deseño De Paxinas Web Deseño Grafico: Corel Draw Encargado De Obra Escolta Especializado/A En Violencia De Xenero Escolta Privado Flash Mx Folla De Calculo Microsoft Excel Freehand Impresor Serigrafia Informatica Contabel Informatica De Usuario Informatica Photoshop Ingles Ingles Atencion Ao Publico Ingles Comercial Iniciacion A Cata De Viños Instalador Enerxia Solar-TermIca Internet Interpretacion Planos Caldereria Introduccion Ao Son E A Informatica Musical Lexislacion Laboral E Relacions Laborais.

Basico Linux Mantemento De Equipas Informaticas Metodoloxia De Aula Montador De Andamios Negociacion Colectiva E Relacions Laborais Novas Tecnoloxias Aplicadas A Escola Infantil De 0 A 3 Anos Permiso C Permiso C Permiso C Permiso C+E Permiso D Portugues Prevencion De Riscos Laborais PrimeiRos Auxilios Procedemento Administrativo Progrmacion E Unidades Didácticas Proteccion De Grandes Superficies Reposteria Sistemas Alternativos De Comunicación Sold Con Arco… Con Electrodo Consumibel Soldadura Estructuras Metalicas Con Electrodo Soldadura Estruturas Metalicas Con Electrodo Soldadura Para Depositos Polo Procedemento Mag Soldadura Semiautomatica Mag Estructuras Lixeiras Soldadura Tig 1 G Soldadura Tig 2 G Tacografo Dixital TaPas, Pinchos E Canapes Tecnicas De Fotografia Terapia Ocupacional: Animacion E Motivacion En Talleres (Enf. Mentais Ou Discapacidade Psiq.)

Vernizador Video Dixital Xestion De Proxectos: Microsoft Project

S U M A R I O r e v i s t a da c o n f e d e r ac i ó n i n t e r s i n d i c a l g a l e g a

Edita Confederación Intersindical Galega (CIG).

Comisión de Redacción Manuel Mera, Xosé Francisco Miranda Vigo, Luis Burgos, Rafa Villar, Elvira Patiño, Fernando Pol, Paula Castro, Zélia Garcia, Antón Álvarez

5 6

FOLGA DA CONSTRUCIÓN EN PONTEVEDRA

Maqueta Xurxo Guitián Redacción do Tempo Sindical R/ Miguel Ferro Caaveiro, nº 10. Santiago 15703 Teléfono: 981 564 300.

Fax: 981 571 082 E-mail cig.prensa@galizacig.com Executiva Confederal da CIG Suso Seixo, Consuelo Martínez, María do Carme López Santamariña, Ramiro Oubiña, Antolín Alcántara, Manuel Currás, Bautista Vega, Elvira Patiño, Fernando Sabio, Manuel Mera, Xosé Francisco Miranda, Mar Peteira.

Imprime Tameiga Tiraxe 60.000 exemplares.

Depósito Legal C-1480/94

«AS CAIXAS ABREN A GUERRA

SECRETARIO NACIONAL DA CIG-

X.A. LÓPEZ PINTOS, CONDENADO POR DEFENDER OS TRABALLADORES

ACCIDENTALIDADE NAS OBRAS DO AVE

12 14 15

SAÚDE DA CLASE TRABALLADORA

DE BANCA.

CARGOS

CINCO ANOS DA CATÁSTROFE DO PRESTIGE

CIDADE DA CULTURA: A CIG ESIXE DEPURACIÓN DE RESPONSABILIDADES

FONDO DE RESERVA DA SEGURIDADE SOCIAL

O COMERCIO DE ALIMENTACIÓN A ANÁLISE

ECONOMÍA SOCIAL

ENSINO

A VIOLENCIA DE XÉNERO DESDE UNHA PERSPECTIVA SINDICAL

«TRABALLADORES AUTÓNOMOS DEPENDENTES: LEGALIZAR A FRAUDE», ARTIGO DE HÉCTOR

32 34 38

LEI DE DEPENDENCIA: PROBLEMA SOCIAL OU INDIVIDUAL?

BREVES

ENTREVISTA A ROBERTO CATOIRA,

40 45 46 48

PRESIDENTE DA AGRUPACIÓN CULTURAL ALEXANDRE BÓVEDA

INTERNACIONAL

CAMBIOS NA EXECUTIVA CONFEDERAL DA CIG

NORMALIZACIÓN LINGÜÍSTICA

OS MINEIROS DAS AUXILIARES DE

24

27 28 31

LÓPEZ DE CASTRO

A CIG OPONSE AO PLUS DOS ALTOS

16 18 21 22

FINANCEIRO», ARTIGO DE CLORIO NACIONAL DA FEDERACIÓN

CONSTRUCIÓN

8 9 10

DE HORARIOS NO SECTOR

DOMIRO MONTERO, SECRETA-

ENTREVISTA A XOÁN XOSÉ MELÓN,

AS MUTUAS ATENTAN CONTRA A

Colaboracións Paulo Paio Rubido, María do Carme López Santamariña, Héctor López de Castro, Manuel Mera, Clodomiro Montero, Anxo Louzao, Moncho González Boán

26

MEIRAMA ESIXEN SOLUCIÓNS AO SEU FUTURO

TRABALLADORES DE SERRBAL PIDEN O CAMBIO DE TRAZADO DO TAV

HISTORIA: «PACTOS DA MONCLOA:

51

A CLASE OBREIRA TRAIZOADA», ARTIGO DE MANUEL MERA

EDICIÓNS FESGA

acción sindical editorial -4-

Nos últimos tempos vimos asistindo a unhas avaliacións dos indicadores socioeconómicos, por parte do Presidente da Xunta de Galiza e dalgúns dos seus conselleiros, que son cando menos interesadas e polo tanto parciais, deixando de lado aspectos de grande importancia para a sociedade galega e de forma particular para a súa clase traballadora.

Por citarmos dos exemplos dos máis significativos, temos o caso da creación de emprego e o do crecemento económico. Sendo certo que no último ano e medio o PIB galego está a crecer lixeiramente por riba da media do Estado e isto está a xerar creación de emprego, cómpre facermos algunhas aclaración. No descenso do número de desempregados están a influír tamén outros dous factores: os cambios metodolóxicos introducidos na elaboración da Enquisa de Poboación Activa (EPA) e o alto número de galegos e galegas que seguen a emigrar a outras nacións do Estado. O primeiro destes dous factores está a xerar o dato curioso de

abril 2007

que o número de desempregados rexistrados nas oficinas do Sistema Público de Emprego case que duplica o número de desempregados que aparecen na EPA, sen que até o de agora por parte da Administración se teña clarificado a que obedece tal disparidade de datos. Polo que respecta ao factor da emigración, estamos diante dun caso bastante máis preocupante; estamos a falar de que no ano 2006 máis de 40.000 cidadáns galegos se foron traballar a outras partes do Estado, na procura dun emprego que o sistema produtivo galego non lle proporcionaba; estamos a falar de xente na súa maioría menor de trinta anos, con cualificación profesional, que deixan de xerar riqueza no noso país, por unha banda, e pola outra, ao non ter descendencia aquí, aceleran o avellentamento e a perda de poboación que está a sufrir Galiza. Estamos polo tanto a falar dun tema con graves consecuencias sociais e económicas e do cal nos informes oficiais nin se fala.

Outro factor que non é obxecto de avaliación por parte destes cargos políticos é a perda de poder adquisitivo dos salarios e a perda de peso no PIB destes.

Estamos a falar, efectivamente, de que a economía galega está a ter crecementos importantes, dentro do marco da UE, pero non é menos certo que ese crecemento está a ter un reparto desigual, indo a parar unha boa parte del ás rendas do capital.

Crece o número de asalariados e diminúe a súa participación na renda total. Mentres que isto se dá, a Administración segue a transferir importantes cantidades dos recursos públicos ás empresas

tempo sindical

vía subvencións á contratación ou vía modificacións do sistema fiscal. Polo que respecta á perda do poder adquisitivo dos salarios, esta ten a ver con varios factores, un sistema fiscal no que cada vez gañan máis peso os impostos indirectos, o carácter precario do emprego que se está a crear, un IPC oficial que é enganoso na medida en que non contempla o prezo das hipotecas e non diferencia a distinta repercusión que ten o encarecemento da cesta da compra segundo os niveis salariais e, por último, unha negociación colectiva condicionada, debilitada, desmobilizada polos Acordos Interconfederais Estatais de Negociación Colectiva –asinados por CCOO, UGT e CEOE- que referencian os incrementos salariais no IPC previsíbel, que sempre é inferior ao IPC real. Respecto disto último, cómpre dicir que non é casual que naqueles convenios nos que se superou estes topes de incrementos salariais foi fundamentalmente onde a CIG te maioría sindical e despois de importantes mobilizacións.

Sería ben que o Goberno galego e o Goberno español, na parte que lles compete, que é bastante, no canto de faceren grandes alardes do exitoso das súas políticas económicas e de viviren permanente na inmediatez dos procesos electorais e das políticas encamiñadas a obteren votos nos mesmos, levasen adiante políticas que supuxesen cambios estruturais na calidade e na estabilidade do emprego, no desenvolvemento dos sectores produtivos primario e industrial galegos e nun reparto da riqueza en favor da clase traballadora. nnn

folga construción

-5-

Novas expectativas para este sector

A folga da Construción mobiliza a milleiros de traballadores despois de dezaoito anos sen conflito Durante o mes de outubro máis de 45.000 traballadores do sector da Construción estaban chamados á folga despois de case vinte anos sen ningún tipo de mobilización no sector. O que era unha incógnita converteuse nunha resposta contundente, un paro masivo, manifestacións e marchas polo centro de Vigo que lembraban ás folgas do Metal, e sobre todo, a apertura a un futuro cheo de posibilidades e potencialidades para mudar a situación deste motor da economía que é a Construción.

O luns 15 de outubro tiñan lugar lladores fixos nos persoais, deberá asembleas ás oito da tarde nos loser de 25 por cento en 2008 e do 35 cais comarcais da CIG para debater por cento en 2009. e dar a coñecer o Preacordo para un Apertura de novas perspectivas novo Convenio provincial da ConsEsta folga, que conseguiu paratrución en Pontevedra, asinado na lizar a todo un sector tan disperso madrugada do 11 de outubro, para e difícil de mobilizar como o da desconvocar a folga que afectaba Construción, que bloqueou as obras aos 45.000 traballadores do sector da maior infraesdesde o pasado trutura pública 2 de outubro, Coas asembleas os ao conseguir un traballadores apoiaron o de Galiza, as do “Convenio his- resultado das negociacións AVE, con manifestacións polas tórico” para este rúas de Vigo, e que contou cun amsector, conquerindo moitas das súas plísimo seguimento en toda a prodemandas. vincia abre novas perspectivas no Ratificado por ampla maioría sector, e novas posibilidades para O Preacordo foi ratificado por abordar temas de interese para o ampla maioría (e mesmo por asenticonxunto dos traballadores como o mento nalgunhas) nas asembleas de da sinistralidade, a subcontratación traballadores que se desenvolveron ou a inmigración. nos locais da CIG. Estas novas posibilidades son Con estas asembleas os traballaxa pensadas e faladas desde a CIG, dores apoiaron o resultado das necomo poderedes comprobar na engociacións, que trevista que está tiveron como A CIG foi quen levou o peso a continuación. desta mobilización froito unha suba E é que sen esta salarial lineal do central sindical 5 por cento para todas as categorías, nacionalista e a súa maioría absoá que hai que sumar un complemenluta no proceso de eleccións sinto de 4 euros no caso dos axudantes, dicais na provincia de Pontevedra, 8 euros para os oficiais de segunda, e sería impensábel que acontecera 12 euros para os oficiais de primeira. unha folga como esta, xa que foi Outras das melloras conquistadas a CIG quen levou o peso desta ten que ver coas dietas, os ascensos, mobilización e quen foi quen de permisos e licenzas ou a xubilación. xestionar o conflito até un bo reCon respecto á porcentaxe de trabasultado.

tempo sindical

decembro 2007

-6-

entrevista Xoán Xosé Melón, secretario nacional da Federación da Construción da CIG

«Conseguimos acadar melloras que até o de agora non se conseguiran con ningún convenio da Construción»

Que obxectivos se viron cumpridos con este preacordo para o convenio?

En materia salarial é evidente a suba importantísima que tivemos, pero tamén é incuestionábel as melloras de tipo social e laboral acadadas: xubilación parcial, licenzas, fixar un mínimo de estabilidade no emprego, un complemento de posto para as distintas categorías, melloras nas axudas de custo, o ascenso automático despois de tres anos no posto, o complemento de incapacidade temporal no caso de accidente laboral, e existe un primeiro paso na cuestión da xornada reducida, aínda que só aparece nominalmente como unha declaración de intencións. Tanto o

decembro 2007

tema da xornada como a modificación do tempo de desprazamento serán temas centrais na negociación do próximo convenio provincial, en tres anos. O que está claro é que conseguimos con este convenio acadar melloras que até o de agora non se conseguiran con ningún convenio da Construción.

Que avaliación fai a CIG deste preacordo?

O acordo no seu conxunto é un bo acordo, polo número de temas que se tratan; é a primeira vez que se tratan tantos temas e con tanta profundidade.

Isto foi un primeiro paso, é dicir, despois de moitos anos que o tren da negociacion colectiva ía nun sentido, colleu o sentido contrario e o que fixemos foi pararnos na pri-

tempo sindical

meira estación, na primeira estación houbo un bo acordo, pero se a xente nos segue a dar o apoio, en dous anos botaremos andar o tren para seguir até a segunda estación.

entrevista E como dirías que foi a participación dos traballadores?

Aquí foi fundamental a participación nos piquetes, o respaldo e consolidación do día a día na convocatoria de folga, de menos a máis. A presenza da xente, a pesar de haber represión e moita presenza policial, foi moi significativa, e ía a máis. Ten unha valoración máis alá do concreto do acordo e do conseguido, porque isto nos dá pé a que no futuro por este tema ou por outros, chámese negociación colectiva, chámese migración, chámese sinistralidade, contamos cun sector que se pode mobilizar.

Cal foi a actitude da patronal neste conflito?

A patronal pensaba, cando fomos nós sós en maio á folga, que isto era unha arroutada da CIG e non tomou en serio o tema, pero a resposta da xente foi definitiva para que eles se tiveran que adaptar ao

novo escenario. Ver que a CIG en solitario, despois de 18 anos, conseguía mobilizar a tanta xente de maneira satisfactoria, foi o primeiro aviso importante. Cando rom-

A CIG demostrou estar á altura das circunstancias na negociación coa patronal pen as negociacións en setembro de maneira definitiva sitúanse á expectativa. Pero se nós xa tiñamos claro que ía haber resposta,

« Foi fundamental a participación nos piquetes, o respaldo e consolidación da folga no día a día» co apoio formal (máis que efectivo) dos outros sindicatos, tiñamos seguro que ía ser un éxito seguro

tempo sindical

-7-

a folga, e de feito así se foi consolidando día a día.

Na mesa negociadora, posterior á mediación da Consellaría, tamén a CIG demostrou estar á altura das circunstancias, e cando nos querían meter un acordo moi por debaixo das nosas pretensións, nós levantámonos da mesa, e deixamos ben claro que se querían asinar un acordo tiñan que asinalo coa maioría, que somos nós, e que por aí non iamos pasar. Marchamos e volvemos o xoves, onde a patronal tiña dous camiños: insistir na súa irresponsabilidade e intransixencia, ou aparecer cunha proposta diferente e que se achegara a nós.

Esta última posibilidade foi a que se deu, e a patronal trouxo unha proposta económica moi próxima ao que sabían que era a cantidade pola que menos non iamos pasar, e iso facilitou o preacordo. n

decembro 2007

-8-

acción sindical

Explotación a traballadores estranxeiros en Mugardos

Represalian sindicalistas mentres medran os escravistas

Xesús Anxo López Pintos, secretario comarcal da CIG de Ferrol, foi condenado a pagar unha indemnización de 600 euros «por danos morais» ao encargado dunha obra en Mugardos na que catro obreiros portugueses levaban mes e medio sen cobrar.

O sindicalista e varios compañeiros máis acudiran a esta obra para reclamarlle á empresa o pagamento das cantidades adebedadas a estes traballadores.

decembro 2007

A sentenza, que está recorrida, tamén lle impón a López Pintos unha multa de 120 euros por unhas supostas coaccións durante o desenvolvemento desta acción sindical.

Os feitos polos que foi conde-

zaron as represalias de OYC contra a CIG de Ferrol, especialmente contra o seu secretario comarcal.

Tras coñecer o fallo xudicial que o condenou, López Pintos asegurou que este tipo de sentenzas vai servir “para que proliferen os

«Este tipo de sentenzas vai servir para que proliferen os empresarios piratas».

«Fun condenado por defender os dereitos dos traballadores». nado o secretario comarcal ferrolán remóntanse ao pasado 14 de marzo, cando varios sindicalistas da CIG, entre eles López Pintos, se presentaron nunha obra en Mugardos da construtora OYC Compostela. Pedíanlle explicacións á empresa polo non pagamento dos salarios a catro obreiros portugueses dunha subcontrata, cuxo responsábel, tamén da mesma nacionalidade, marchara cara ao país veciño desentendéndose da sorte dos seus empregados. A resposta de OYC foi do máis ruín, ao asegurar que non tiña responsabilidade sobre as condicións laborais do persoal das subcontratas. De seguido, o encargado da obra chamou a Garda Civil e os axentes identificaron López Pintos por tratarse do secretario comarcal da CIG. Finalmente e grazas a esta acción sindical, os traballadores portugueses puideron percibir os seus cartos e regresar ao seu país. Porén, foi a partir deste momento cando come-

tempo sindical

empresarios piratas”. “Fun condenado por defender os dereitos dos traballadores”, engadiu.

Traballadores inmigrantes enganados López Pintos indica que operarios portugueses da construción son enganados moitas veces por empresarios do seu país que lles fan múltiples promesas cando traballen en Galiza. Porén, ao chegaren á nosa nación, a realidade coa que se atopan é ben distinta.

Transpórtanos en furgonetas desde Portugal e en ocasións, como ocorreu en Mugardos, son abandonados á súa sorte e obrigados a realizar xornadas excesivas percibindo salarios baixos. Á parte destes catro traballadores portugueses, na obra de Mugardos tamén había outros operarios estranxeiros, mesmo en situación irregular, que no momento que chegou a Garda Civil tiveron que fuxir para evitar seren deportados. n

acción sindical

-9-

Cerceda, Carballiño e Trasalba, lugares destas traxedias

Os accidentes nas obras do AVE evidencian a altísima sinistralidade nas obras públicas Ás seis da mañá do venres 7 de setembro derrubouse parte da plataforma superior sobre un dos piares do viaduto que estaban a construír sobre o río Arenteiro, nas obras do tren de alta velocidade no Carballiño. A consecuencia fatal foi a morte dun traballador e catro feridos. Era este o segundo accidente mortal despois do de Cerceda a principios dese mesmo mes, e o que levantou a voz de alarma nos medios, aínda que a CIG levaba meses denunciando a precariedade e perigo na construción destas infraestruturas.

Este tráxico accidente desvelou as eivas existentes nestas grandes obras públicas non só en materia de seguridade laboral, senón tamén en canto ás condicións de traballo nas que están a prestar servizo boa parte das subcontratas, moitas delas con persoal do país veciño, Portugal, sobre as que hai escaso control por parte da Autoridade Laboral, e que realizan quendas de até 12 horas.

Desde a CIG de Ourense reclamouse que, tanto a empresa principal, Fomento de Construcións e Contratas, como o propio Ministerio de Fomento, se responsabilizasen das consecuencias do accidente.

Tamén se insistiu na necesidade de que “a Inspección de Traballo e a Autoridade Laboral da Xunta realicen un traballo especificamente dirixido a facer cumprir a normativa de prevención de riscos nestas grandes obras públicas”.

Outros dous accidentes máis O martes 30 de outubro produciuse un novo accidente grave nas obras do AVE, no interior do túnel da Burata,

tempo sindical

próximo á localidade de Trasalba en Amoeiro.O feito de que o traballador accidentado fose un topógrafo, actividade que en si mesma non implica un grao de perigosidade importante, indica que esteamos ante un caso de insuficientes medidas de seguridade no interior do túnel. O outro accidente foi anterior a estes dous e produciuse nos tramos da obra do AVE en Cerceda, onde houbo que lamentar a perda dunha vida humana.

Xornada de folga de 24 horas pola sinistralidade De seguimento total cualificou a CIG-Construción de Ourense a incidencia do paro de 24 horas que convocaron as centrais sindicais para o 10 de setembro despois de que días atrás morrese un operario e outros catro resultasen feridos tras o derrubamento dun dos viadutos das obras do AVE no Carballiño.

Con motivo das dilixencias previas abertas no Xulgado de Instrución do Carballiño, derivadas do grave accidente laboral ocorrido nas obras do AVE, a CIG da comarca de Ourense acordou presentarse como acusación popular en tutela e defensa dos intereses dos traballadores e traballadoras. Tamén se mantivo unha xuntanza coa Delegada de Traballo de Ourense. n

decembro 2007

- 10 -

acción sindical

Campaña nacional da CIG contra os abusos destas entidades

As mutuas atentan contra a saúde e dereitos da clase traballadora A xornada nacional da CIG contra os abusos das mutuas celebrouse con éxito por todo o país o 8 de novembro.

Delegados e delegadas do sindicato ocuparon temporalmente estas entidades en varias cidades da Galiza. Tamén houbo asembleas e concentracións en Vigo, A Coruña, Compostela, Ferrol, Pontevedra, Lugo e Burela.

Todos os días coñecemos casos de traballadores e traballadores vítimas dunha mala atención das mutuas, que lles negan as baixas ou precipitan as altas laborais sen estar curados nin en condicións de incorporárense aos seus postos.

Ao longo destes anos, os diferentes gobernos do Estado reformaron sucesivamente a lexislación para recortar moitos dereitos no mundo do traballo, entre eles, a calidade asistencial nas baixas por accidente ou o período de recuperación das mesmas. Privatizaron o control desta prestación a través das mutuas, ás que concederon un poder ilimitado. Na actualidade, os abusos e as prácticas neglixentes das mutuas están a provocar unha degradación na cobertura sanitaria, inaceptábel para a clase traballadora. n

 Concentración da CIG en A Coruña diante de La Fraternidad.

Delegados e delegadas da CIG ocupan a Mutua Gallega en Compostela. 

decembro 2007

tempo sindical

acción sindical

- 11 -

As esixencias da CIG - Esixiremos a derrogación da lei 42/94 de 30 de decembro que permitiu ás mutuas concertar a cobertura da prestación económica por incapacidade temporal derivada de continxencias comúns.

- Non abonda coa emisión dun informe sindical que non é vinculante para a empresa.

- Mentres esta situación non varíe debemos rexeitar o concerto das continxencias comúns coa mutua.

- Esiximos a obrigatoriedade do “acordo previo” coa representación de traballadoras e traballadores para a elección da mutua da empresa.

- Esiximos o endurecemento dos requisitos precisos para constituírse como Mutua.

- Esiximos a nosa presenza nos Consellos de Administración das Mutuas de todas as que teñen actividade en Galiza.

- Cremos que o camiño a seguir ten que ser o da especialización obrigatoria das Mutuas, por exemplo por sectores de actividade.

- Queremos que a realización de actividades de prevención previstas na LGSS sexa eliminada definitivamente das actividades a realizar polas mutuas. Estas convértense en moeda de cambio ou “melloras” ofrecidas para conseguir os contratos coas empresas. E no peor dos casos é probábel que sirvan para “branquear” os beneficios económicos que as mutuas, en estrito cumprimento da normativa, non poden ter xa que son entidades sen ánimo de lucro.

- Esiximos das Administracións que modifiquen e endurezan as condicións para as acreditacións como Servizos de Prevención Alleos (SPA).

- Esiximos, así mesmo, que o obrigatorio control sobre estes servizos, unha vez constituídos, sexa exhaustivo. Para isto, a Administración terá que dotarse dos medios humanos e materiais precisos.

- Queremos evitar a situación actual dos Servizos de Prevención Alleos que están absolutamente apartados da estrutura organizativa da empresa e tenden a ser servizos que non responden máis que ao desexo de garantir a corrección administrativa da parte documental da empresa.

Convértese pois nunha externalización de servizos máis, contemplada como quen contrata algo secundario da empresa e, polo tanto, algo que non ten integración práctica na estrutura empresarial.

- Isto vén a reforzar a nosa posición de que, na práctica, o control da nosa saúde durante a nosa vida laboral vai depender en maior ou menor medida da mutua que a nosa empresa teña contratada.

Parécenos por iso tan importante introducir como un dos elemento principais dentro da Negociación Colectiva nas nosas empresas e sectores o control de cales e como teñen que ser as nosas mutuas e SPA.

tempo sindical

decembro 2007

- 12 -

acción sindical

Mobilizacións de rexeitamento aos «sobresoldos»

A CIG rexistra no Parlamento unha iniciativa para derrogar o plus dos altos cargos A CIG rexistrou no Parlamento de Galiza un escrito de promoción dunha Iniciativa Lexislativa Popular (ILP) para derrogar a Disposición Adicional 17ª da Lei 13/2007, do 27 de xullo, que contempla un plus para os altos cargos.

Unha disposición que permitirá aos funcionarios e funcionarias ex altos cargos obteren, de por vida, un complemento de destino de 14.721 euros anuais, incrementándose así en 3.000 euros o máximo nivel de complemento de destino existente na carreira administrativa. decembro 2007

O pasado día 17 de setembro entrou en vigor a Lei 13/2007, do 27 de xullo, de reforma da Lei da Función Publica Galega (LFPG), aprobada no Parlamento galego o 17 de xullo. Con ela introduciuse unha disposición adicional 17ª que supón un novo beneficio salarial para aqueles funcionarios e funcionarias que ocupasen cargos publicos de designación política ou diferentes cargos representativos.

Ademais, esténdese a funciona-

tempo sindical

rios e funcionarias que exerceran de alcaldes, deputados, senadores, cargos do poder xudicial e outros cargos de representación institucional, seguindo o modelo do Estatuto básico do empregado público, aprobado a nivel estatal e que xa contara no seu momento coa oposición da CIG.

«Caste privilexiada» A CIG, que desde o primeiro momento manifestou a sua oposición a esta disposición adicional,

acción sindical entende que “o que se fai con este complemento de 3.000 euros máis, é crear unha caste privilexiada composta polos funcionarios e funcionarias que ocuparon nalgún momento postos de designación política e que perciben por tal motivo unha retribución á que ningún outro servidor público pode aspirar, por exemplar e brillante que sexa a súa carreira”.

Pero esta medida non é para a Confederación Intersindical Galega discriminatoria só para o conxunto dos funcionarios e funcionarias. Así Seixo sinalou que «é discriminatoria, inxusta e desproporcionada en relación con todos os cidadáns e cidadás que non son funcionarios públicos e nalgún momento da súa vida desempeñan cargos públicos ou de prestación política».

Para a CIG esta forma de proceder «é reflexo dunha concepción elitista da función pública, pola que se crea e prima un corpo de elite, os funcionarios e funcionarias que ocuparon cargos publicos, coa agravante de que se fai con importantes custos para o erario publico».

Presentación da ILP Tal e como anunciara, a CIG seguirá até o final na loita pola derrogación do plus de altos cargos. Para iso, o 30 de outubro, o secretario xeral do sindicato, Xesús Seixo, entregou un escrito no Rexistro do Parlamento para solicitar que se acepte unha iniciativa lexislativo-popular.

Unha vez que o Parlamento acepte a proposta, a CIG disporá de catro meses para xuntar as 15.000 sinaturas precisas para que os polémicos sobresoldos volvan debaterse na Cámara galega. Seixo afirmou de xeito rotundo que «incluso obteremos máis apoios».

A Mesa do Parlamento debe decidir no prazo dun mes se acepta a proposta da central nacionalista. En caso afirmativo e despois de realizar uns trámites na Xunta Electoral, a CIG dispón de catro meses para recoller as 15.000 sinaturas precisas para que a Iniciativa Lexislativa Popular sexa debatida no pleno da Cámara galega.

A ILP impulsada pola CIG tamén pretende derrogar outro privilexio, introducido no artigo 9 da Lei 2/1998, do 8 de abril.

Esta prebenda permite aos funcionarios que desempeñaron ou desempeñen postos coa consideración de altos cargos, coa excepción do persoal eventual, consolidaren de forma acelerada o grao persoal correspondente ao nivel de complemento de destino 30, sempre que pertenzan ao grupo A (actualmente grupo A1); ou ben gozaren do importe equivalente ao dito nivel, en lugar do que puidese pertencerlles conforme o grupo que corresponda. n

tempo sindical

- 13 -

Concentración fronte a San Caetano pola derrogación do plus dos altos cargos Arredor de 500 delegados e delegadas da CIG déronse cita diante da sede da Xunta de Galiza, en San Caetano, para manifestaren o seu rexeitamento á disposición adicional 17ª, máis coñecida como “plus de altos cargos”.

A concentración, que comezou ás 11:30 horas, seguiu cunha marcha arredor do edificio de San Caetano para rematar diante da entrada principal da sede da Xunta de Galiza. Suso Seixo, secretario xeral da CIG, lembrou que para a CIG o correcto sería aproveitar a reforma da Lei da Función Publica Galega, que entrou en vigor o pasado 17 de setembro, “para rebaixar os privilexios dos funcionarios e funcionarias que ocuparon altos cargos de designación política, como o seu sistema acelerado de consolidación do nivel 30 (11.721 euros anuais), polo simple desempeño dun alto cargo durante dous anos continuados ou tres con interrupción”.

decembro 2007

- 14 -

acción sindical

Outro Prestige é evitábel

Nunca Máis: «Queremos que esta sexa a última marea negra» Transcorridos cinco anos da última das mareas negras que veñen soportando as costas galegas, co vertido de máis de 60.000 toneladas de fuel do buque petroleiro ‘Prestige’, a plataforma cidadá Nunca Máis difundiu un comunicado no que fai balance das tarefas pendentes e dos pasos que aínda están por dar para que outro Prestige non sexa posíbel.

A día de hoxe, a nosa costa e o noso mar non son lugares seguros.

E isto vén de lonxe: dunha situación de abandono estrutural que, goberno tras goberno, vén enfrontando o noso país. E existir, existe unha ameaza latente para o noso mar, que se concreta no paso anual de máis de dez mil barcos con mercadorías perigosas fronte a Fisterra. Algúns, como o foi o ‘Prestige’, auténticas ameazas

decembro 2007

flotantes para os ecosistemas e para as poboacións.

Malia este risco elevado, carecemos de actuacións preventivas e de medios de protección suficientes para facer fronte a unha situación de emerxencia marítima causada por un barco en mal estado ou accidentado ao seu paso polas nosas costas, ademais dunhas tarefas pendentes importantes que aínda non se enfrontaron.

Desde Nunca Máis insístese «na necesidade de que Galiza conte con máis e mellores medios para a defensa do litoral. máis e mellores medios para garantir unha maior eficacia á hora de afrontar este tipo de situacións de emerxencia».

Son necesarios maiores esforzos preventivos e reforzar os medios operativos A plataforma cidadá engade que «somos conscientes de que o estado actual de cousas con respecto a 2002 non é o mesmo. Mais tamén temos claro que os avanzos non son sufi-

tempo sindical

cientes. A día de hoxe aínda temos que reclamar un esforzo de gobernos e administracións para paliar a escaseza de medios con que contamos»

Por un servizo galego de salvamento marítimo de carácter público Para a plataforma cidadá ‘Nunca Máis’, nestes momentos, tamén se fai necesario demandar unha reversión dos marcos competenciais existentes, e que desde o noso país “exista a capacidade real de decisión e de contar con medios propios para defender o litoral e as vidas humanas no mar”.

Por último, neste quinto aniversario da marea negra do ‘Prestige’, Nunca Máis lembra a “extraordiaria resposta da sociedade galega ante esta catástrofe medioambiental, resposta que foi fundamental tanto para afrontar directamente os efectos do fuel, como para que se acabasen implementando actuacións e medidas para a defensa do noso mar e as nosas costas”. n

acción sindical

- 15 -

O sindicato pídelle ao actual Executivo Del ullam, sim venisl iure exerat, si. galego que clarifique cal vai ser a función Eniam, velit la faci bla facidui sisisi eraestrud tionsecte das instalacións do Monte Gaiás

A CIG esixe a depuración de responsabilidades penais pola xestión da Cidade da Cultura A Executiva Confederal da CIG resolveu esixir a depuración de responsabilidades políticas e penais, se as houber, pola xestión do anterior Goberno galego a respecto da Cidade da Cultura.

O sindicato nacionalista tamén acordou pedirlle ao actual Executivo autonómico que clarexe que usos van ter os edificios xa construídos no Monte Gaiás e os aínda proxectados, así como a cantidade de fondos públicos investidos e os que se destinarán no futuro para este proxecto.

O máximo órgano de dirección do sindicato decidiu nomear un avogado para que comprobe

tempo sindical

en que situación se encontra a tramitación do expediente que lle remitiu a Fiscalía ao Xulgado que investigará este caso.

A petición da CIG de depuración de responsabilidades ao anterior Goberno da Xunta pola adxudicación e execución das obras no Monte Gaiás responde ao informe do Consello de Contas que recollía presuntas irregularidades na planificación e xestión deste proxecto. n

decembro 2007

- 16 -

acción sindical

Posicionamento en contra da CIG

Ábrese o camiño cara á privatización do Fondo de Reserva da Seguridade Social A reforma do Fondo da Reserva da Seguridade Social é unha reforma neoliberal que concorda coas últimas reformas da Seguridade Social destinadas a afortalar a contributividade do sistema fronte á solidariedade deste, así como a endurecer o acceso ás prestacións e a recortar as súas contías, nomeadamente daquelas persoas que, como no caso das mulleres, teñen carreiras profesionais máis curtas. O máis "novidoso" nesta reforma é a capitalización dunha parte deste.

"É moi grave a proposta de reforma do Fondo de Reserva da Seguridade Social. É unha Reforma que se fai exclusivamente para privatizar ese Fondo. Até o de agora, por lei, só se podía investir en débeda pública.

Agora o que se reforma é que tamén se pode investir en renda variábel.

Iso para a CIG é inasumíbel. Baixo o pretexto dunha maior rendibilidade ábrese a porta ao risco e nun tema tan sagrado como as pensións non podemos asumir eses riscos”.

Así resume Luís Burgos, avogado do Gabinete Técnico e representante da CIG no Consello Económico e Social do estado, a posición da CIG a respecto do proxecto de lei de reforma do Fondo de Reserva da Seguridade Social. Unha reforma que abre as portas a un modelo no que prima a privatización fronte á xestión pública. “Non se vai xestionar a través dunha unidade especializada da Seguridade Social, váiselle dar a xestión a bancos e aseguradoras”, afirma Burgos.

Sen límites A lei estabelece que será privatizada unha parte dese Fondo, pero non di en que porcentaxe.

Falábase, nun principio, de que sería dun 30%. Porén agora, e segundo anunciou o propio vicepre-

decembro 2007

tempo sindical

acción sindical sidente Solbes, semella que vai ser só dun 10%. O problema é que a lei non estabelece límite e pode ser un 10% agora pero logo poderíase estabelecer un 40-50 ou 90%. “Se non hai límite ningún queda todo en mans da decisión do goberno do momento. O preocupante é esa liña ideolóxica pola que se aposta e que si pon en perigo o sistema público de pensións”.

Competencia de Galiza que non foi transferida O artigo 33 do Estatuto de Galiza di que a xestión económica do Réxime da Seguridade Social é competencia de Galiza.

Malia iso, o Estado sempre se negou a efectivizar esa transferencia ás comunidades autónomas que, como Galiza, tiñan recoñecida esa competencia, pero non ten problema algún en trasnferilo a mans privadas.

Fronte a esta situación, Burgos afirma que “se se quere optimizar e garantir o sistema público de pensións hai que transferilo ás comunidades autónomas. Esa é a Lei Orgánica do Estatuto de Galiza e, que eu saiba, non se tachou de inconstitucional. Na vez de cumprir esa lei aprovéitase esta reforma para acentuar a competencia do Estado que non ten base constitucional ningunha”.

Investimento en débeda pública Nun informe de 2005, o 663, o Tribunal de Contas analizaba a xestión do Fondo de Reserva da SS, que dispón de 40.000 millóns de euros, advertindo que a xestión dese Fondo en débeda pública estatal podería alterar o mercado da débeda. O informe engade que tamén hai débeda pública de comunidades autónomas e de

- 17 -

moitos concellos e aconsella que se invista aí. Porén, o Comité de Xestión dese fondo sempre desbotou investir en débeda pública das comunidades autónomas e, pola contra, si investiu en débeda pública francesa, holandesa e alemá.

O papel dos sindicatos españois A CIG non entende que sindicatos como CCOO e UGT, que sempre se opuxeron á privatización da SS e á externalización do Fondo de Reserva, agora admitan a súa privatización. Burgos lembra que o anteproxecto de lei vén previamente pactado coa CEOE, CCOO e UGT. Burgos subliña ademais o cambio de orientación que representa o actual anteproxecto de reforma que ten como finalidade “a privatización dunha parte dos recursos do Fondo, de cara a afianzar a ideoloxía de que así é como as cousas funcionan mellor”. n

Luis Burgos, do gabinete técnico e económico da CIG, e Antolín Alcántara, secretario confederal de Negociación Colectiva e Saúde Laboral amosaron o posicionamento contrario ás mudanzas na xestión do Fondo de Reserva da Seguridade Social

tempo sindical

decembro 2007

- 18 -

acción sindical

Paulo Paio Rubido, secretario nacional da CIGServizos, reflexiona acerca do sector

Claves para a loita sindical no Comercio de Alimentación O empeoramento progresivo das condicións laborais, a imposición de convenios estatais ou as represalias contra os traballadores e traballadoras que conforman candidaturas da CIG son factores que caracterizan o sector do Comercio de Alimentación. Os supermercados do Grupo GADISA, de EROSKI ou de FROIZ son algúns dos exemplos analizados por Paulo Paio Rubido, secretario nacional da Federación de Servizos.

A patronal está volvendo a impor A masa salarial está estabelecida principais elementos de loita que esno sector o marco estatal, que provono Salario Mínimo Interprofesional. tamos a ter hoxe en día é polo cumca que empeoren as condicións que Todos os convenios de carácter estaprimento das 40 horas á semana. xa existían. Os convenios estatais tal oscilan entre os 600 e 650 euros.

No Comercio de Alimentación as tenden á unificación de categorías Os supermercados poden abrir empresas son das máis reaccionarias pois estabelecen unicamente tres ininterrompidamente desde as 10 do país. Aí están Magín Froiz e Rogrupos profesionais dos que berto Tojeiro. Nas naves de dous se reservan a cadros No Comercio de Alimentación as empresas distribución as condicións directivos das empresas, in- son das máis reaccionarias do país. Aí están son draconianas: traballo cluídos xerentes, e crean un moi duro e salarios de 600 Magín Froiz e Roberto Tojeiro único grupo no que meten e 700 euros con todo o a todo o persoal da emprepersoal facendo horas para sa. Deste xeito, unha caixeira pode da mañá até as 22 horas. Abundan subir o salario. acabar de peixeira, de repoñedora, as horas extra e as xornadas semaCómpre salientar o desgaste de almacén, de charcuteira ou do nais están a ser dun promedio de enorme que a estas alturas teñen no que fagan falta, é dicir, existe poli50-60 horas. sector FETICO e USO. Ambos son valencia funcional total.

Por incríbel que pareza, un dos sindicatos de empresa, como ocorre

decembro 2007

tempo sindical

acción sindical

- 19 -

en DIA, MERCADONA ou GADIS. Cando os empreApostan por UGT porque pode aparentar unha credigados comezan a traballar están obrigados a afiliarse a bilidade que FETICO e USO xa non teñen.

USO e a FETICO. Por pór un exemplo, na provincia Actualmente estamos practicamente a piques de nos da Coruña, FETICO e USO presentan 300 candidatos converter na primeira forza sindical na Coruña, cando en GADIS e en EROSKI mais logo sacan 80 votos. Isto hai oito anos tiñamos un 3% de representación (agora débese a que obrigan todo o persoal a asinar pero os estamos preto do 30%). Conseguimos entrar en todos traballadores, que xa están os grupos de Comercio e queimados, finalmente voAlimentación: MERCATodos os convenios de carácter tan por nós.

DONA, FROIZ, GADIS, estatal oscilan entre os 600 e 650 Para a CIG montar canCLAUDIO, EROSKI... É euros. Os supermercados poden abrir didaturas nestas empresas ininterrompidamente desde as 10 da mañá dicir, o avance está sendo é unha auténtica odisea: moi notábel: en Ponteveaté as 22 horas. Abundan as horas extra ameazas, insultos, despedidra mantemos, na Coruña e as xornadas semanais están a ser dun mentos... En EROSKI, nós o avance é espectacular e promedio de 50-60 horas temos presentado mesmo en Lugo estase comezando candidaturas de 90 trabaa medrar. lladores nas que houbo 80 dimisións e, A estratexia sindical no sector por tanto, as listas quedaron “peladas”.

A estratexia pasa por implanO difícil é montar candidatura pola tarnos e consolidar a presenza presión laboral que existe. A CIG, evique temos. O nivel de afiliadentemente, é odiada no sector e comción segue sendo enormebatida a morte. Os empresarios saben a mente baixo cando podería campaña expansiva que estamos facenser moi superior, tendo en do nós. Agora mesmo a patronal está conta o número de votos que apostando por UGT, para que cumpra recibimos. Estamos a referiro papel que facían até o de agora USO e nos a empresas con comiFETICO, que xa están moi desgastadas. tés. Por exemplo, Isto xa ocorre en GADIS e en EROSKI.

Paulo Paio Rubido, secretario nacional da Federación de Servizos.

tempo sindical

decembro 2007

- 20 -

acción sindical

Protesta polo cumprimento das 40 horas nun Gadis de Betanzos.

Concentración de repulsa perante o despedimento dunha traballadora nun Eroski de Vigo.

Sindicalistas da CIG encadéanse á porta dun Gadis na Coruña para denunciar represalias sobre candidatos da central.

decembro 2007

tempo sindical

o de VEGONSA-EROSKI é de 23 membros, ou sexa, ten máis de 1.300 traballadores.

Detectamos altos índices de incumprimento do marco legal en vigor, que é extraordinariamente baixo tanto nos convenios de empresa como nos convenios provinciais. O obxectivo da CIG-Servizos é rachar coa dinámica actual, isto é, combater a negociación de ámbito español coa intención clara de formalizar un convenio nacional galego para todo o sector, obrigatorio para todas as empresas e prescindir dos convenios colectivos de empresa. Porque nun convenio como o de EROSKI, aínda que consigamos o 100% dos delegados/as en Galiza, podemos carecer da forza suficiente nunha negociación de carácter estatal. Porén, no convenio de EROSKI xa temos representación porcentual na mesa do 20% grazas a ter unha grande presenza no país.

A loita aquí é como a de Chicago de finais do século XIX. Quen pretenda comezar unha loita sindical en sentido diferente non coñece o sector. Para nós, o cumprimento das 40 horas é unha estratexia central. Na medida en que teñamos implantación e continuemos ao ritmo que seguimos, evidentemente, non desbotamos ningún tipo de medida. A Federación é moi consciente de que hai que rachar cos convenios de empresa, unificar os catro convenios provinciais e ter un marco galego no que poidamos afrontar as necesidades do sector canto a xornada e retribucións económicas, sobre todo. Isto tradúcese nunha loita de dimensións enormes. n

acción sindical

- 21 -

A CIG desenvolveu varias xornadas de divulgación do cooperativismo

axentesemprego.org a páxina do emprego na economía social A CIG está a desenvolver un proxecto de fomento da economía social a través do que se pretende incidir na dinamización e xeración de novas actividades no medio local e rural.

Dentro do proxecto desenvolvéronse varias xornadas de divulgación nas que participaron diversas cooperativas co fin de dar a coñecer as súas experiencias Con este proxecto, que contou coa colaboración da Consellaría de Traballo da Xunta de Galiza, preténdese servir, a través da web www.axentesemprego.org, de canle directa entre a administración e o tecido produtivo galego, para facilitar a cooperación entre estes dous ámbitos, axudando así a desenvolver políticas de promoción económica e a atención aos emprendedores/as e empresas de economía social.

Partindo da elaboración dunha

Imaxe do encontro no mes de outubro de experiencias cooperativas galegas en Vigo co arxentino Julio Gambina para falar dos proxectos de economía social neste país.

cións para que estas institucións, á diagnose da situación do cooperasúa vez, o desen a coñecer. tivismo –na que se prestou especial Outra das fases do proxecto foi atención a colectivos como mullea realización de entrevistas a socieres, mocidade, persoas demandandades cooperativas ou sociedades tes do primeiro emprego, paradas/ laborais. Durante todo ese período os de longa duración e demandanprestou especial cotes de emprego sen formación de A web é un espazo propio laboración e asesotipo profesional- destinado á difusión de ramento, ademais comezouse cunha todo o relacionado co da súa experiencia, a sociedade coopefase formativa. cooperativismo rativa de traballo Durante ese períoasociado CIDADANÍA, de Santiado recompilouse todo o material go de Compostela. necesario: documentación, lexislaTodas estas experiencias, xunto ción aplicábel, axudas e subvencións co resto da información recompiexistentes e experiencias concretas lada, foron colgadas no web que se neste eido. presentou coincidindo co Día InterCampaña de información nacional do Cooperativismo o día 7 No mes de decembro comezou de xullo. Un espazo propio destinao desenvolvemento de campañas de do á difusión de todo o relacionainformación dirixidas a difundir os do co cooperativismo, entendendo resultados obtidos. Para iso, elaboque é a mellor forma de fomentar a rouse un tríptico que foi remitido a economía social e, polo tanto, un todos os departamentos de emprego modelo económico alternativo ao dos concellos galegos e ás deputaestabelecido. n

tempo sindical

decembro 2007

- 22 -

acción sindical

O peche do xacemento está previsto para o 31 de decembro

Os mineiros das auxiliares de Meirama esixen solucións ao seu futuro Atopámonos na recta final do conflito do persoal das empresas auxiliares do carbón na mina de Meirama, cuxo peche está previsto para o 31 de decembro.

Os preto de 200 operarios reclaman recolocacións e prexubilacións, así como outras medidas correctoras contempladas no Plan Miner II. Os mineiros das auxiliares de Meirama son, actualmente, os únicos de todo o Estado que non se beneficiarán das axudas previstas neste programa estatal decembro 2007

Corte da vía do tren na Estación de Meirama.

Ao peche da edición deste Tempo sentes o Ministerio de Industria, CarSindical, había prevista unha folga inbunión (patronal estatal da minaría), definida a partir do 3 de decembro.

CCOO e UGT. Pese a que aínda non se conseguiron Por outra banda, Paulo Carril, os obxectivos marcados, a CIG conrepresentante da CIG na Mesa da sidera que se proIndustria Auxiduciron algúns liar do Carbón da UGT e CCOO dedicáronse avances desde Xunta, considera a boicotear as diferentes que formalizou a como un avance xornadas de paro que convocatoria de a proposta preacordaron os mineiros en folga a comezos sentada o 15 de asemblea de outubro. A outubro na Mesa proposta realizada polas empresas pola Consellaría de Industria. O auxiliares, aínda que é insuficiente, plan do departamento autonómico, asegura carga de traballo en Meirama que Carril cualifica como “realista e até xuño de 2008. Por tanto, gáñanse convincente”, prevé un calendario de seis meses máis para que a Comisión recolocacións para os preto de 200 de Seguimento do Plan Miner II acaoperarios das auxiliares. Ao mesbe coa discriminación dos mineiros mo tempo, a proposta de Industria das auxiliares de Meirama. Cómpre pretende atraer novas empresas aos lembrar que na devandita comisión, concellos de Cerceda e limítrofes, así da que a CIG foi excluída, están precomo ampliar os polígonos e as do-

tempo sindical

acción sindical

- 23 -

tacións de solo industrial para diversificar o emprego da comarca. Os novos postos creados serían ocupados polos mineiros das auxiliares.

para eles recolocacións nin prexubilacións ante peche da mina o 31 de decembro deste ano”.

A actuación de UGT e CCOO en Meirama contrasta coa acción sindical que están facendo estas O boicot de CC OO e UGT dúas centrais en León e Asturias, onde se están a UGT e CCOO dedicáronse a boicotear as diferenmobilizar en protesta polo incumprimento do Plan tes xornadas de paro que acordaron os mineiros en asMiner II. “Aquí o problema é moito máis grave emblea. No que atinxe á nova convocatoria de folga, os porque nos exclúen do plan, mais semella que isto dous sindicatos españois faltaron non lles importa nin a UGT nin novamente ao seu compromiso de a CCOO”, salienta Alejandro BaA actuación de UGT respectar todo o que determinasen rreiro, presidente do Comité de e CCOO en Meirama os traballadores da mina.

Masa Galicia en Meirama, princontrasta coa acción “Esta nova espantada de UGT sindical que están facendo cipal auxiliar desta conca. e CCOO súmase a outras que fixeEn ENDESA GENERACIÓN, en León e Asturias, onde se ron desde o comezo do conflito en en As Pontes, en virtude dun acorestán a mobilizar febreiro de 2006”, denuncia Paulo do asinado o 4 de agosto de 2006, Carril. “A súa actitude (en referencia a UGT e CCOO) recóllense 80 incorporacións de traballadores de emvese agravada porque foron eles, xunto coa patronal e presas auxiliares e a creación de 50 novos postos. Poo Ministerio de Industria, quen asinaron en marzo de rén, este acordo de ENDESA só contempla parte de 2006 o Plan Miner II, que discrimina os mineiros das incorporacións, non a totalidade, dos operarios das auxiliares do carbón de Meirama ao non contemplar compañías auxiliares. n

Piquete de mineiros no acceso á mina de Meirama

tempo sindical

decembro 2007

- 24 -

acción sindical

O paso do tren pola mina ameaza o mantemento dos postos

Os traballadores de Serrabal e Ferroatlántica insisten no cambio de trazado do TAV Os traballadores de RAMSA e das factorías de Ferroatlántica de Sabón e Cee-Dumbría reclaman con insistencia o cambio de trazado do Tren de Alta Velocidade (TAV) para que non decorra a través da mina de Serrabal, situada entre os concellos de Vedra e Boqueixón.

Está en xogo o mantemento de preto de 1.500 postos e o desenvolvemento da industria fotovoltaica na Galiza, para a que resulta imprescindíbel o silicio solar que se extrae do xacemento.

Corte de tráfico en A Coruña o 5 de outubro.

decembro 2007

tempo sindical

Os operarios acentuaron neste ano as mobilizacións. Organizaron varias manifestacións en Compostela, cortaron o tráfico no centro da Coruña en diferentes ocasións, marcharon a pé cara a Vigo para tentaren falar con Zapatero, realizaron unha folga e mesmo impediron, con concentracións nas casas consistoriais de Vedra e Boqueixón, o asinamento das actas de expropiación dos terreos da mina.

O trazado aprobado polo Ministerio de Fomento, o 25 de abril de 2003, soterrará 146 millóns de toneladas de seixo de excelente pureza na mina de Serrabal, explotada mediante concesión pola empresa Rocas, Arcillas y Minerales, S.A. (RAMSA).

Os delegados de persoal levan desde 2002 advertindo as administracións española e galega do risco de perda de postos de traballo, presentes e futuros, de non se modificar o actual trazado do TAV por outro máis racional que non afecte á mina, nin a ningún núcleo de poboación.

Os traballadores critican as respostas que reciben do ADIF (Administrador de Infraestructuras Ferroviarias) e de diversos departa-

acción sindical

- 25 -

mentos da Xunta, entre eles do seu toma definitiva dunha postura ao de traballo e o grao de afección á presidente, que seguen obcecados en respecto por parte da Cámara galemina; grao de afección que sorprenon modificar o trazado ao asegurar ga. “Pois ben, a pesar de existir esta sivamente se veu alterado o pasado 4 que “non pode haber máis atrasos” e resolución parlamentaria, os señode setembro, pois nas Actas Previas que “a afección da mina é mínima”. res de ADIF continúan para adiante de Ocupación, e sen exposición púEstas dúas aseveracións fanas as adcoas expropiacións dos terreos afecblica previa, se pretenden expropiar ministracións 44.000 metros O trazado soterrará 146 millóns de toneladas de seixo de ao abeiro dun cadrados máis excelente pureza na mina de Serrabal estudo xeolóxico dos previstos na raquítico realizaexposición públido pola Universidade de Oviedo ao tados polo trazado, poñendo de ca de 2004. Polo tanto, a afección e que os traballadores non puideron manifesto o desprezo do Ministerio o risco de peche da mina é maior, acceder. de Fomento polas resolucións do xa que estes 44.000 metros están siExiste, ademais, unha PropoParlamento de Galiza”, consideran tuados nunha zona onde xa se está sición non de Lei, aprobada por os operarios. a traballar na actualidade. unanimidade no Tamén salienParlamento de tan que unha boa Preténdense expropiar 44.000 metros cadrados máis dos Galiza, que entre parte do seixo previstos na exposición pública de 2004 outras cousas soque quedará solicita informes á terrado, se non se Xunta sobre a posíbel afección nas Os traballadores esixen que se varía o trazado, é de tal pureza que reservas da mina de Serrabal e sobre paralicen de xeito inmediato as exa súa transformación, despois de dias súas consecuencias no emprego propiacións mentres non existan ferentes procesos produtivos, daría en caso de manter o actual trazado. conclusións en todos e cada un dos como froito un silicio de altísima Posteriormente e segundo o acordapuntos que na resolución da Cámacalidade (silicio solar fotovoltaico), do na Proposición non de Lei, habera galega se solicitan, sobre todo no válido para a fabricación de paneis ría un debate parlamentario para a relativo á continuidade dos postos solares fotovoltaicos. n

Manifestación celebrada en Compostela o 25 de outubro.

tempo sindical

decembro 2007

- 26 -

acción sindical

As Caixas abren a guerra dos horarios no sector financeiro A CIG rexeitou asinar o Convenio Estatal de Caixas de Aforros xa que abre a porta a unha guerra de horarios no sector financeiro autorizando a apertura de oficinas todos os días polo serán. n Clodomiro Montero

Secretario Nacional de Banca

Mentres a CIG se mobilizaba en defensa da xornada laboral de 35 horas semanais e en defensa das tardes libres, CCOO e o sindicato

decembro 2007

das empresas chegaban a un acordo, por fóra da mesa negociadora, para abrir centros de traballo todos os días polo serán.

A apertura deberá ser negociada a nivel de cada Caixa, polo que o Convenio non regula nin o novo horario, nin contratación de novo persoal para esas quendas, nin as condicións laborais das persoas asignadas a estes horarios. Tampouco fala nada da ampliación de horarios nos servizos centrais, o que sería necesario para garantir o funcionamento das oficinas que abran ás tardes. Poderán abrir con horarios singulares oficinas de atención exclusiva as empresas e as situadas preto de centros comerciais.

A apertura non ten como fin darlle un maior servizo á clientela evitando que teñan que agardar as longas fileiras que son o primeiro motivo de queixa. As Caixas pro-

tempo sindical

poñen os novos horarios dende unha óptica de captar recursos; a apertura só ten obxectivos comerciais, non de atención ao público.

Pero esta medida non afecta só as Caixas de Aforros, xa que podería abrir unha guerra de horarios en todo o sector financeiro, entre as propias Caixas de Aforro e entre os bancos e Caixas Rurais.

Por outra, banda malia o incremento dos beneficios das Caixas, a suba salarial redúcese ao IPC, só se incrementa por riba o Plus Polivalencia Funcional, que como o seu nome indica é unha compensación pola mobilidade funcional absoluta que introduciron no anterior Convenio.

En definitiva o Convenio autoriza as Caixas de Aforros para abrir a guerra dos horarios, sen regular esta apertura e sen contrapartidas. n

ensino

- 27 -

Conclusións das Xornadas do Ensino e Encontros Pedagóxicos n Anxo Louzao

Secretario nacional da CIG Ensino

Nas Xornadas do Ensino e Encontros Pedagóxicos, organizados pola CIG-Ensino e a AS-PG e celebrados na Coruña, Ferrol, Lugo, Burela, Ourense, Santiago, Pontevedra e Vigo, nas cales participaron máis de 1200 docentes, concluíuse o seguinte: Exixir unha maior implicación da Consellaría para aplicar na súa totalidade, neste curso escolar

(2007-2008), o Decreto 124/2007 polo que se regula o uso e promoción do galego no sistema educativo. Por isto, demandamos que: A Consellaría de Educación poña á disposición dos Equipos de Normalización Lingüística e dos centros educativos todos os recursos necesarios para a aplicación efectiva e o cumprimento do Decreto 124/2007, especialmente o Mapa sociolingüístico de Galiza e os datos estatísticos do IGE. Creación dun subdireción xeral dentro da Consellaría de Educación para velar e planificar a normalización língüística no ensino.

A Consellaría de Educación se implique activamente na procura do cumprimento do Decreto 124/2007, elaborando un plano de fo r m a c i ó n p a r a to d o o profesorado, coas accións de formación necesarias en horario lectivo e incen-

tempo sindical

tivando a participación do profesorado.

A Consellaría faga un labor de promoción do Decreto 124/2007entre toda a comunidade educativa e, especialmente, entre todo o profesorado procurando a súa sensibilidade e implicación activa co necesario proceso de normalización.

A inspección educativa teña como fin primordial a vixilancia do cumprimento da lexislación, así como o apoio e asesoramento para cantas iniciativas de galeguización e normalización se realicen.

O reforzamento dos equipos de normalización lingüística: maior dotación económica e dos recursos didácticos, pedagóxicos necesarios; apoio técnico para realizar as funcións propias do equipo; creación dun equipo de Normalización Lingüística de ámbito nacional, etc.

Os grupos paralamentarios no Parlamento de Galiza retiren o seu apoio ao Valedor do Pobo, xa que a través das súas declaración puxo de manifesto unha actitude prexuizosa respecto da nosa lingua, pondo en entredito o labor que en prol do noso idioma e os seus utentes poidan realizar. n

decembro 2007

- 28 -

violencia de xénero

A violencia de xénero desde unha perspectiva sindical e de xénero A violencia de xénero transcende do ámbito doméstico, é unha lacra social que afecta a toda a cidadanía. O sindicalismo que defende a liberdade, a xustiza e a igualdade debe involucrarse na loita contra todo tipo de discriminación e particularmente contra a discriminación que representa a violencia contra as mulleres.

n María do Carme López Santamariña

Secretaria Confederal da Muller da CIG

Tras a aprobación, o pasado 17 de xullo, no Parlamento Galego, da Lei galega para a Prevención e Tratamento Integral da Violencia de Xénero, a Secretaría Confederal da Muller publicará –en colaboración co Servizo Galego de Igualdade- unha guía dirixida a delegadas e delegados sindicais que pretende ser unha axuda á afiliación da central sindical, para as mulleres que sofren unha situación de violencia, ofrecendo

decembro 2007

tempo sindical

unha recompilación de recursos accesíbeis de organismos públicos e privados onde acudir, en caso de vivir ou coñecer casos de violencia contra as mulleres.

Conscienciación social Para a Confederación Intersindical Galega as institucións teñen unha eficacia moi limitada, aínda que é importante o papel que desempeñan. É moito máis necesaria a conscienciación social sobre o problema e as súas causas, xa que as vítimas mortais e as superviventes das agresións son só unha mostra da verdadeira raíz do problema; a violencia

violencia de xénero

- 29 -

contra as mulleres é un problema dos homes que sofren sexan máis vulnerábeis á violencia, e teñan peor protexias mulleres, un problema de saúde pública na que todos dos os seus dereitos humanos. e todas estamos implicadas. Este tipo de violencia só se As raíces da violencia de xénero atopámolas nas revisibiliza nos medios de comunicación a través do númelacións de poder da sociedade patriarcal, un fenómeno ro de mortas, porén, a violencia conque existiu sempre e que agora se fixo tra as mulleres artéllase no complexo visíbel. Agora temos o marco legal A violencia exércese a entramado que forman a linguaxe, a para combatela, temos ferramentas través de calquera acto medicina, o saber, o ensino, a política, dabondo nos centros de ensino para de control, dominio, o imaxinario simbólico... e exércese explotación, negación das socializar aos nosos fillos e fillas nun a través de calquera acto de control, mulleres e dos seus dereitos pacto social polo respecto e pola condominio, explotación, negación das vivencia, xa que unha lei non pode mulleres e dos seus dereitos. Moita xente séntese allea cambiar por si mesma a cultura e os estereotipos arraia este gravísimo problema social porque non perciben gados nas persoas. como violencia a socialización diferencial de rapazas e Ferramentas sindicais rapaces, explotación das mulleres a través do traballo no Os sindicatos posuímos unha serie de ferramentas fogar, a usurpación da representación política e social nas que nos permiten detectar a violencia de xénero: ofrecer organizacións, a imaxe estereotipada e/ou ridiculizada información a todas e cada unha das nosas afiliadas e afique emiten os medios de comunicación, a precariedade liados, ao respecto dos trámites e recursos en materia de laboral, as discriminacións salariais, etc. dereitos laborais das vítimas, co obxecto de crearmos enA violencia contra as mulleres ten a súa orixe na tre todas e todos unha rede social, de mulleres e homes, discriminación, que nega a igualdade de trato e oportua través da cal rachemos con esta espiral de violencia. nidades entre homes e mulleres en moitos aspectos da A regulación das relacións laborais vida e que, á vez, serve para reforzala, impedindo que as non debe fuxir dunha realidade que mulleres exerzan os seus dereitos e liberdades. ten na nosa sociedade especial inciFactor “xénero” dencia, senón que pola contra debe O control da socialización das mulleres, da súa sumarse ao rexeitamento colectivo sexualidade e da súa vida reprodutiva son mecada violencia exercida contra as nismos a través dos cales os homes perpetúan mulleres en dúas direccións: esta situación do dominio e a discriminación. O explicitando nos convenios factor “xénero” engádese a miúdo a outros factocolectivos a condena á violenres, como a etnia, a clase social, a nacionalidade, cia de xénero espallando entre a orientación sexual ou a idade, e determios seus destinatarios os na que certos colectivos de mulleres contidos laborais da Lei OrgáMaría do Carme López Santamariña.

Secretaria Confederal da Muller da CIG

tempo sindical

decembro 2007

- 30 -

violencia de xénero

A Secretaría da Muller da CIG edita unha «Guía de saúde laboral desde unha perspectiva de xénero» A Secretaría da Muller da CIG vén de editar unha Guía de saúde laboral na que se tratan de forma específica os factores que determinan a seguridade e saúde das mulleres no traballo. Factores insuficientemente abordados en estudos, estatísticas e na negociación colectiva que pretenden ser atendidos agora a través desta guía.

Ao longo desta guía pódense ver, en profundidade, as diferenzas de xénero que existen no mercado laboral e a situación de discriminación coa que se topan a meirande parte das mulleres cando acceden ao mercado de traballo. Parte da información recollida é froito de entrevistas mantidas coas delegadas e delegados de prevención e sindicais das distintas federacións da CIG. Entrevistas nas que se obtiveron datos da situación actual nos postos de traballo a través dunha avaliación do estado da prevención da empresa á que pertencen.

decembro 2007

nica, e incorporando nos convenios que se celebra o xuízo e se produce colectivos as melloras que en cada a sentenza condenatoria do agresor, caso sexan posíbeis de cara a asegunormalmente este non entra na carar no mundo do traballo a efectividea e moitas veces aparece de novo o dade das medidas contempladas na mesmo problema, obrigando a mulexislación actual. ller a iniciar o proceso de denuncia, Alén do que legalmente se estaorde de protección, etc. Polo tanto, blece, os convenios poden mellorar convén que o remate das medidas a situación de pactadas non partida a través coincida tem“Os sindicatos posuímos dunha maior unha serie de ferramentas poralmente coa adaptabilidade e que nos permiten detectar finalización ou flexibilidade ao desactivación da a violencia de xénero” caso concreto. orde de protecPara a concreción das medidas semción, senón que se prorroguen canpre ofrece máis posibilidades o condo menos durante un mes máis. Esta venio de empresa, sobre todo se esta duración debe pactarse en convenio é dunha certa entidade e tamaño, colectivo, porque a lei fala de que a pero tamén os convenios provinciais situación que dá lugar aos dereitos ou galegos ofrecen posibilidades. En acreditarase coa orde de protección; primeiro lugar contemplaremos o polo tanto, se a orde de protección que serían medinon está activa, das procedemenautomaticamenOs convenios poden tais, que teñen a te a vítima volvemellorar a situación de súa importancia, partida das mulleres nestas ría á súa situación de cara a facilitar laboral anterior. situacións que a vítima atoPódese pactar pe o apoio e as facilidades necesarias entón en convenio que as medidas para exercer os seus dereitos, en seconcretas adoptadas se prorroguen gundo lugar achegaremos melloras durante os 30 días seguintes á finaconcretas a incorporar nos convelización da orde de protección para nios colectivos. facilitar a integración laboral da muller vítima de violencia de xénero.

Máis medidas de apoio Ou tamén pode pactarse a duración As medidas pactadas en convenio concreta de cada medida, como por teñen loxicamente a vixencia do conexemplo, no caso de suspensión do venio. Outra cuestión é a vixencia en contrato de traballo, a vítima terá un ca da caso das medidas ou melloras prazo de 1 mes para solicitar a incoradoptadas, que estará en función da poración ao seu posto de traballo. duración da orde de protección ou En definitiva, a CIG comproafastamento. A orde de protección métese a loitar contra a violencia de está activa ata que se celebra o xuízo xénero a todos os niveis e proponse principal (pode haber outros xuízos conseguir que na negociación coleccolaterais por agresións, por incumtiva as empresas implanten medidas primento da orde de afastamento, efectivas para paliar os efectos desta etc). O que ocorre é que unha vez lacra social. n

tempo sindical

lexislación

- 31 -

Traballadores autónomos dependentes: legalizar a fraude n Héctor López de Castro Avogado da CIG

O día 12 de outubro de 2007 entrou en vigor a Lei 20/2007, do 11 de xullo, reguladora do Estatuto do traballo autónomo (LETA). Coa escusa, máis retórica que real, de dispensar unha mellor protección xurídica aos xenuínos autónomos, a grande innovación da Lei é crear un tertium genus de traballadores, entre os asalariados e os autónomos, que son designados co oxímoro de «traballadores autónomos dependentes» (TRADEs). A finalidade desta figura é legalizar unha práctica fraudulenta ou, por outras palabras, converter o até agora ilegal “falso autónomo” nunha figura con pedigree xurídico.

Os redactores da LETA coidáronse ben de reservaren a denominación de “cliente” para designar a persoa física ou xurídica para a cal o TRADE traballa e da cal percebe, como mínimo, un 75 por cento das súas rendas profesionais. Trátase pois dun traballo en exclusiva (ou case en exclusiva, pois o pluriemprego non é contraditorio coa relación laboral), de tipo persoal, habitual e directo e polo cal o TRADE recebe unha remuneración, que non é diferente dun “salario a resultado” (figura regulada no artigo 26 ET). Polo tanto, ese suposto “cliente único” (ou case único) non é realmente un cliente, senón un xenuíno empresario, pois é el, e non o TRADE, o que organiza a actividade de producir e distribuír os bens ou servizos que coloca no mercado. Un mercado que si está integrado por verdadeiros clientes, cos

cales o TRADE non se relaciona xuridicamente. Por iso o TRADE non é realmente un traballador autónomo, senón un traballador por conta allea.

A xurisprudencia oferece moitos exemplos da utilización do criterio de “alteridade no mercado” como termómetro para determinar se unha determinada relación ten o carácter de laboral ou mercantil. Podemos citar a sentenza do Tribunal Supremo do 31 de marzo de 1997 (RJ 3578), relativa a un fotógrafo que, con cámara e vehículo propios, facía reportaxes para un xornal que lle asignaba unha determinada zona, que seleccionaba as fotos que ía publicar e que pagaba unha cantidade fixa de diñeiro por cada foto. A sentenza conta ademais que este fotógrafo podía traballar para outras empresas se quería, aínda que non constaba que o fixera. Pois ben, o Tribunal Supremo considerou que había relación laboral con base no seguinte argumento: “Concorre no caso xulgado a nota da alteridade que caracteriza a prestación de servizos de réxime laboral. O colaborador ou repórter gráfico demandante non fai os traballos fotográficos por propia iniciativa e para si propio, con propósito de os oferecer máis tarde no mercado da información, senón que os realiza atendendo a precisas indicacións temáticas ou de obxecto dunha empresa xornalística, que ten a faculdade de seleccionar, por un prezo preestabelecido, as fotos que máis lle interesan das reportaxes realizadas, e que adquire así o principal resultado do traballo, que son os dereitos de ex-

tempo sindical

plotación e publicación na imprensa das fotografías seleccionadas”.

O fotógrafo da sentenza, que viu felizmente recoñecida a súa relación laboral, sería hoxe, por obra e graza da LETA, expulsado do Dereito do Traballo. A irrupción do TRADE como nova figura legal santifica o que antes era considerado unha relación laboral mascarada como un contrato mercantil de arrendamento de servizos. Ademais, a contrapartida que se obtén en termos de dereitos laborais é, como mínimo, deprimente: uns “acordos de interese profesional” que son como convenios colectivos descafeinados (art.

13 LETA), dezaoito días hábiles de vacacións (art. 14.1 LETA), descanso semanal, feriados e xornada por contrato (art. 14.2 LETA), despedimento sen causas taxadas (art. 15.1.f) LETA) ou indemnizacións recíprocas por resolución inxustificada do contrato (art. 15.3 LETA). Faragullas insignificantes frente aos enormes beneficios que a patronal vai obter desta Lei, ao verse libre dos incómodos corsés xurídico-laborais que limitaban a explotación dos traballadores formalmente terceirizados.

En conclusión, a regulación do TRADE supón unha verdadeira fuxida do Dereito laboral, que legaliza a fraude dos “falsos autónomos” na senda da individualización das relacións laborais e o desamparo social. Un grande número de traballadores e traballadoras, nomeadamente do sector servizos, poden verse privados do manto protector do Dereito do Traballo. En contrapartida, o limbo. n

decembro 2007

- 32 -

lexislación

Lei de Dependencia: problema social ou individual?

A aprobación no Congreso dos Deputados da “Lei de Promoción da Autonomía persoal e atención ás persoas en situación de dependencia”, xerou unha gran expectativa social, porque supón un importante paso no recoñecemento da situación de discriminación e vulnerabilidade das persoas dependentes.

Mais tamén para as mulleres, que moi maioritariamente son as que resolven estas tarefas de coidados, a custo da súa propia autonomía e saúde, pola escasa participación dos homes nestas tarefas e unha evidente falta de recursos das Administracións Públicas.

A lei está pensada para dar cobertura e atención aos/ás “grandes dependentes”, con situacións moi problemáticas e con gran precariedade pola falta de recursos, lonxe da crenza popular de que calquera persoa “dependente” poderá ter acceso a esta axuda.

Máis alá da visibilización do traballo realizado polas mulleres nos coidados que supón, cando menos, falar deles, esta lei non promove unha auténtica visibilización social dos coidados na medida na que esta tería que ver con: remuneracións decentes, valoración social, recoñecemento de saberes e dereitos sociais asociados, así como polas análises críticas que se exporán a seguir.

decembro 2007

Emenda á totalidade no CES A CIG presentou xunto coa central sindical vasca ELA no pasado mes de febreiro unha emenda á totalidade ao apartado “Conclusión” á proposta de ditame sobre o Anteproxecto desta lei Consello Econó-

o copagamento é discriminatorio porque penaliza á persoa dependente mico e Social (CES). Os sindicatos asinantes consideraban así que a Lei non garante unha cobertura universal porque “non se garante ningún dereito efectivo”.

A Lei di, no seu artigo 3 que un dos seus principios é “a universali-

tempo sindical

dade no acceso de todas as persoas en situación de dependencia, en condicións de igualdade efectiva e non discriminación, nos termos estabelecidos nesta Lei”. Porén, “eses termos non se chegan a concretar ao longo do anteproxecto”, sinálase na emenda.

Do mesmo xeito, proponse un financiamento público complementado con achegas das persoas beneficiarias do servizo (ou dependentes), o que se coñece como sistema de copagamento.

Se se recoñece que é un dereito fundamental para as persoas que non poden valerse por si propias, o copagamento é discriminatorio porque supón unha penalización económica á persoa, pola súa con-

lexislación

-- 33 33 --

A Lei exclúe nos requisitos a maioría de persoas inmigrantes

dición de dependente. Precisar asistencia para erguerse da cama, lavarse, vestirse, non pode considerarse un dereito fundamental como a educación ou a sanidade.

A lei exclúe á maioría das persoas inmigrantes xa que explicita como requisitos para ser titular dos dereitos “residir no territorio español e telo feito durante cinco anos, dos que dous deberán ser inmediatamente anteriores á data da presentación da solicitude”.

Non garante a cobertura pública Estabelécese que parte da cobertura se realice por entidades privadas, aínda que non se detalle a porcentaxe de cada tipo de cobertura. Fálase de colaboración entre servizos públicos e privados, pero non se marcan xerarquías nin liñas de traballo estratéxicas, co que se realiza unha opción polo desenvolvemento do privado.

Invasión das competencias Créase unha lei Básica para regular a atención á dependencia, na que se estabelecen uns mínimos que deberán ser garantidos no conxunto do Estado e que serán financiados polo Goberno español. Deste xeito, a Lei outorga ao Executivo todo o concernente á toma de decisións sobre o nivel de cobertura mínimo garantido, invadindo así as competencias de Galiza en materia de servizos sociais. n

Dereitos das mulleres a elixiren se queren coidar ou non e as condicións Este texto normativo recoñece na súa exposición de motivos o reparto inxusto do traballo de coidados para as mulleres, pero ao mesmo tempo introduce como unha modalidade máis do sistema a axuda á persoa coidadora. Neste sentido, semella positivo que se recoñezan todos os beneficios sociais e económicos dos que goza calquera traballadora, como o dereito a unha pensión e prestacións para coidar en condicións dignas, mais ao non ser unha medida transitoria para determinadas mulleres que por idade e situación de coidados que prestan non puideron optar en igualdade de condicións a toda unha serie de oportunidades profesionais, senón unha axuda, que non un salario, supón potenciar o rol de coidadora das mulleres, cargando de novo nas mulleres unha responsabilidade que é e debe ser asumida polo conxunto da sociedade.

Outro aspecto importante desta modalidade de acceso, é que coloca as persoas que coiden nunha situación de febleza. As persoas coidadoras figurarán como poboación empregada diminuíndo así a alta taxa de paro feminino, pero a axuda non estará suxeita a ningunha regulación nin negociación colectiva.

As persoas dependentes e a súa conceptualización na Lei Ao longo do desenvolvemento normativo desta Lei hai escasas referencias á autonomía da persoa en situación de dependencia, non se contemplando medidas para a educación, o traballo, o ocio, a sexualidade, etc. O artigo 29 da Lei dispón que será a Administración a que efectuará un Programa Individual de Atención no que se estabelecerán as modalidades de intervención precedido dunha simple consulta e opinión da persoa beneficiaria. Dito doutro xeito, será a Administración quen decida os apoios e recursos que recibirá a persoa beneficiaria, limitándose esta a ser escoitada ou consultada.

Esta lei solidifica una noción de dependencia que por un lado é instrumental, xa que valora unicamente os factores físicos, e individualizada, porque centra a problemática en torno á persoa concreta, no lugar de promocionar a autonomía incidindo sobre o contorno.

tempo sindical

decembro 2007

- 34 -

breves

Os traballadores de Einsa ratifican en asemblea un acordo que pon fin ao conflito

Os operarios de Einsa Print International S.A. e Ediciones Informatizadas S.A. nos centros de traballo das Pontes e Pontedeume ratificaron en asemblea o acordo que pon fin a un conflito laboral que se estendeu durante meses e no que o cadro de persoal secundou oito xornadas de folga no verán pasado. O presente acordo ten validez até o 31 de decembro de 2010 e recibiu 179 votos favorábeis, 50 contrarios e dúas papeletas en branco.

A partir de agora, os empregados contratados a través de ETTs non poderán superar o 25% do cadro de persoal (actualmente a porcentaxe chega ao 40%).

No aspecto retributivo, aprobouse unha suba anual sobre os salarios brutos individuais do IPC real + 0,50 puntos, independentemente de que Einsa obteña ou non beneficios. Os traballadores gozarán de 18 días de vacacións no período estival (até o momento só dispuñan de 15). As horas en días festivos efectivamente traballadas aboaranse ao 4,25% a razón do 1 x 1.000 do salario bruto anual (até o de agora pagábanse ao 2,5%).

decembro 2007

Acelérase o desmantelamento de Fadesa na Coruña

A externalización dos 28 traballadores do departamento de Informática de Fadesa, que se fixo efectiva o pasado 1 de outubro, está a acelerar o desmantelamento da inmobiliaria na sede coruñesa. Máis do 50% dos postos que a empresa ten na cidade se viron afectados desde que Martinsa a comprou.

Paulo Carril, secretario comarcal da CIG, esíxelles ao alcalde da Coruña e ao presidente da Xunta, que no seu momento avalaron a venda de Fadesa a Martinsa, que se impliquen “para frear todo este desmantelamento, que vai repercutir negativamente, en primeiro lugar, nos propios traballadores de Fadesa, mais tamén na comarca e no conxunto de Galiza”.

tempo sindical

breves

- 35 -

A CIG-Transporte denuncia a directivos de Monbús por coaccionar traballadores

A Unión Comarcal da Coruña tribútalle unha homenaxe a Xosé Lois Seixo Un centenar de persoas rendeulle na Coruña unha merecida homenaxe a Xosé Lois Seixo, histórico sindicalista da CIG-Ensino que acaba de se xubilar. No acto, organizado o 26 de outubro pola Unión Comarcal da Coruña, fíxoselle entrega a Xosé Lois dunha figura e dun álbum con fotos da súa dilatada traxectoria no sindicalismo nacionalista. Xosé Lois Seixo participou activamente no traballo sindical desde a fundación da UTEG a mediados dos anos setenta. Desde aquela desempeña diversos cargos de responsabilidade na dirección do sindicato. Entre 1981 e 1986 foi secretario xeral da UTEG. Alén da súas responsabilidades de dirección, centrou o seu traballo na bisbarra da Coruña, onde actualmente forma parte da Executiva comarcal da CIG.

A CIG presentou unha denuncia penal contra os directivos do Grupo Monbús por coaccionar os traballadores de Luber S.L., empresa filial que se dedica ao transporte escolar. Raúl López e Juan Gómez Piña, presidente e adxunto á presidencia de Monbús, respectivamente, represaliaron os 15 choferes de Luber enviándoos a traballar a destinos tan afastados como Francia, Alemaña ou Luxemburgo.

Raúl López pretendeu sen éxito efectuar o ano pasado un Expediente de Regulación de Emprego (ERE) co persoal de Luber S.L., co obxecto de converter os empregados en fixos descontinuos para que ficasen no paro durante os meses nos que non hai transporte escolar. Ao comprobar que a Autoridade Laboral desestimou este expediente, Raúl López e Juan Gómez Piña represaliaron os choferes de Luber e obrigáronos a traballar nos meses de verán por Europa adiante en empresas de transporte internacional. “Raúl López pretende con coaccións o que legalmente non puido conseguir”, conclúe Ernesto López Rei, responsábel comarcal da Coruña da CIGTransporte.

tempo sindical

decembro 2007

- 36 -

breves

Folga polo convenio en Cespa e expediente ao Comité de folga

Do 23 ao 27 de xullo desenvolveuse unha folga nesta empresa concesionaria do servizo de limpeza e os parques e xardíns de Vigo pola negociación do convenio propio. Conseguíronse importantes melloras de tipo salarial, ou de xornada, así como outras medidas de tipo social. A patronal expedientou o Comité de folga con 30 días sen emprego e soldo, polo que se convocou unha nova folga, que non se concretou porque ante esta ameaza, e coa mediación de Traballo, conseguiron a retirada das sancións.

Acordo no conflito da ITV despois de catro meses de mobilizacións e folga

Os delegados das seccións sindicais da CIG da Xunta de Galiza e do SPEE-INEM concentráronse diante da oficina de emprego de Pontevedra o mércores día 7 de novembro ás 12 horas para demandaren outra oficina de emprego e melloras nas instalacións.

A protesta contou co apoio masivo das persoas que utilizan esta oficina de emprego, e que se sentiron identificados con esta convocatoria da CIG-Administración.

CIG Saúde reclama un novo Centro de Saúde para Tui

Os traballadores da ITV da provincia de Pontevedra conseguiron para os traballadores destes centros de toda Galiza que as vacacións desde o 2008 teñan que ser negociadas polo Comité de Empresa; a partir do 1 de setembro deixaron de traballar os sábados á tarde, como reclamaban; e por último a partir do 2008 vaise garantir unha paga de 550 euros para todo o persoal, e só poderá haber descontos nesta paga por faltas de puntualidade ou por non asistir a cursos de formación que son obrigatorios.

decembro 2007

Concentración por unha nova oficina de emprego en Pontevedra

O actual Centro de Saúde de Tui non permite dar resposta ás necesidades da poboación recoñecidas pola Administración, aínda incrementando a actividade ao horario de tarde. Por iso, desde a CIG Saúde reclaman a construción dun novo centro de saúde.

Así engade a CIG Saúde da comarca de Vigo, que “nin os usuarios nin os profesionais poden esperar máis. As autoridades competentes teñen que tomar decisións urxentes”.

tempo sindical

breves

- 37 -

CIG, no que levaba tamén máis de quince anos. Desde a CIG Servizos de Vigo anunciaron que “continuaremos as mobilizacións até que sexa necesario para que se faga xustiza, porque non se pode permitir esta situación de persecución sindical que se vive nesta empresa”.

A CIG de Ourense reclama a categoría de sanción moi grave ao Hotel Auriense

Concentración de delegados contra o expediente ao Comité e a 5 traballadores pola folga en Crown Cork

O Hotel Auriense despediu a un traballador e a unha traballadora por se presentaren candidatos da CIG nas eleccións sindicais, e despediu a unha das testemuñas que se presentou no xuízo dun dos despedimentos. Con esta reiterada vulneración de dereitos fundamentais na empresa CASA DE LINCORA, SA - Hotel Auriense, a CIG de Ourense presentou denuncia na Inspección de Traballo solicitando que “se impoña a sanción moi grave no seu grao máximo e sancionando á empresa por importe de 187.515 euros”.

Concentracións polo despedimento dunha traballadora en Eroski.

Foron moitas as concentracións nas que se daba a coñecer este inxusto despedimento desta caixeira de Eroski, que traballaba na empresa desde hai máis de vinte anos, e que era integrante do Comité de Empresa pola

Numerosos delegados e delegadas do Metal achegáronse até as portas das instalacións da fábrica de latas Crown Cork en Vigo para protestar contra a persecución sindical que se está a vivir neste centro de traballo pola folga que tivo lugar a finais de agosto polo despedimento improcedente dunha traballadora. A empresa decidiu abrir un expediente ao Comité de Empresa e outro expediente a cinco traballadores de planta por “posíbel folga ilícita, mala fe contractual, por parar os camións á entrada da fábrica fora do horario da folga”, que establece unha sanción dun mes sen emprego e soldo.

tempo sindical

decembro 2007

- 38 -

entrevista

Roberto Catoira, presidente da Agrupación Cultural Alexandre Bóveda

«A xente fíxase nos fastos que fan as grandes empresas mais o resto parecemos case invisíbeis» A Agrupación Cultura Alexandre Bóveda (ACAB) consagrouse nos seus trinta anos de existencia como a entidade máis comprometida coa defensa e dinamización da cultura nacional na cidade da Coruña.

Roberto Catoira, o seu presidente desde finais do ano pasado, explica na seguinte entrevista as actividades que desenvolve a agrupación. decembro 2007

Nos trinta anos de existencia da ACAB, cales cres que foron os seus maiores logros?

Resúltame complicado dicilo. Tendo en conta que eu levo aquí só dez dos seus trinta anos de vida, seguro que magnificarei algunhas das cousas que fixemos nesta última década e minimizarei as das épocas anteriores, por descoñecemento, obviamente. Pero intentareino.

Por exemplo, eu penso que unha das nosas grandes achegas foi no eido da fotografía. Levamos xa moitos anos co noso colectivo fotográfico “Ollo de vidro” organizando cursos e excursións, os célebres “safaris fotográficos”. Agora xa apenas realizamos

tempo sindical

estas excursións, debido a que hai unha gran oferta, e en moitos casos organizada por administracións locais, que poden realizalas a uns prezos e cunhas condicións que nós non podemos nin soñar. Pero cando comezamos no ano 90, case ninguén na Coruña o facía. Estamos convencidos que desta “moda” sendeirista e excursionista que hai na comarca temos bastante “culpa”.

Tamén no eido da promoción da música galega fixemos bo labor: por exemplo, trouxemos á Coruña a Budiño e a Berrogüetto cando estaban comezando, e xa comezaban a apuntar moi boas maneiras. Trouxe-

entrevista mos nos anos 80 a Lluís Llach e Alan Stivell á cidade.

Facemos unha boa promoción da literatura galega, e o noso local sempre está aberto para as presentacións de libros, charlas, conferencias, mesas redondas...

Nos últimos anos incorporamos a Escola de Xadrez, onde varias ducias de nenos e nenas coruñesas aprenden os trucos deste apaixonante deporte. Estamos abraiados da “movida” cultural e deportiva, e das moitas satisfaccións que nos está supoñendo esta Escola.

Cantos socios sodes? Que colectivos se reúnen na vosa sede? De que servizos dispón o voso local?

Temos arredor de 300 socios, que pagan unha cota mensual de 6 euros (os menores de idade, a metade).

Na nosa sede reúnese aínda hoxe Amnistía Internacional, a Marcha Mundial das Mulleres e a Comisión pola Recuperación da Memoria Histórica da Coruña. Fixérono durante moito tempo ADEGA e o colectivo Milhomes.

Temos un salón de actos con capacidade para unhas 30 persoas. Ese espazo tamén conta cunha biblio-

- 39 -

teca onde hai uns 4.000 volumes e unha modesta sala de exposicións para colgar pintura e fotografía, principalmente. Despois temos un laboratorio de fotografía (equipamento que sempre nos acompañou nos nosos diferentes locais) e unhas salas para xuntanzas onde tamén se asenta a Escola de Xadrez.

O espazo non é moito pero está ben repartido e bastante ben organizado temporalmente, así podemos sacarlle partido. Ademais, levamos tres anos neste local tan céntrico, na rúa dos Olmos, a un minuto andando do Obelisco, e iso nótase na afluencia de bastante público.

Como avalías a situación do movemento asociativo cultural na Coruña nas últimas décadas e na actualidade?

Teño unha opinión algo contraditoria e dual. Por unha banda semella que hai máis movemento asociativo cultural e que máis xente de máis sensibilidades promove máis actividades. Polo tanto estamos moi contentos dese rebulir cultural do que penso que somos protagonistas destacados.

Pero por outra banda esta é aínda, na miña opinión, unha cidade algo pasiva nese eido. Quero dicir que a porcentaxe de persoas da cidade que amosan interese polo traballo que realizamos as pequenas asociacións culturais, cívicas ou veciñais semella moi pequeno. Todo o mundo se fixa nos grandes fastos que organizan as grandes empresas, fundacións ou administracións pero o resto de entidades parecemos case invisíbeis.

Cando organizamos unha conferencia e veñen 50 persoas estamos tres meses celebrándoo. n

tempo sindical

decembro 2007

- 40 -

entrevista

Entrevista a Julio Gambina, profesor de Economía Política na Facultade de Dereito da Universidade Nacional de Rosario

“O movemento obreiro ten que construír as bases da loita consciente contra a sociedade capitalista” O profesor de Economía Política na Facultade de Dereito da Universidade Nacional de Rosario (Arxentina), Julio Gambina, analiza as debilidades e fortalezas do modelo capitalista e as alternativas que están a xurdir con forza en América Latina. Para el, por riba de todas as dificultades e freos que impón o imperialismo, só cabe a esperanza e mantén con firmeza a crenza de que outro mundo aínda é posíbel. decembro 2007

tempo sindical

entrevista

Nun recente artigo facía unha análise do sistema capitalista a principios do século XXI e estabelecía que se atopa ao tempo nun período de expansión (económica) e de crise (social). Como se poden dar estas dúas tendencias de forma simultánea?

Asistimos a un proceso de crecemento económico do PIB e das economías nacionais: crece Europa, EEUU e América Latina, crece máis un país que outro, pero medran todos. Este despegue implicou unha expansión das relacións capitalistas e un proceso crecente de salarización. Porén, ao tempo é un período de crise que é a que pode xerar condicións subxectivas, condicións sociais de protesta pola sobreexplotación da forza de traballo, por unha banda, e pola sobreexplotación dos recursos naturais, pola outra. Unha situación que provoca resistencias que se van transformando, cada vez máis en resistencias conscientes, porque o tema medioambiental non era un tema de preocupación anos atrás. A medida que van aparecendo estes fenómenos na industria mineira, na produción de pasta de celulosa, de explotación da auga, do petróleo, a poboación vai tomando consciencia do negativo que é o modelo produtivo actual. Un modelo transnacionalizado que funciona máis ou menos así: Arxentina é un dos grandes produtores de soia a nivel mundial, pero o curioso é que o prezo da soia non se fixa na Arxentina e que a poboación arxentina non consume soia. É unha produción que se xera no país pero para quen a demande no mundo. O mesmo ocorre se tomamos como exemplo a industria automotriz. Na Arxentina máis da metade dos coches que se producen son para a exportación. Isto demostra como tanto a produción primaria de soia, principalmente, pero tamén trigo ou millo, como a produción industrial, está xerada para o mundo. É moi difícil atopar xa burguesías nacionais entendendo isto como empresarios que actúen pensando en lóxica de mercados internos.

Como se materializa esa resistencia á que fai referencia?

As poboacións que viven ou sofren esa situación son xeradoras de resistencias e de crises. Hoxe existe, sobre todo en América Latina, unha extensión

- 41 -

da resistencia das poboacións por múltiples razóns.

Temos o caso de Bolivia, onde a resistencia tivo que ver coa defensa de recursos estratéxicos como a auga.

Unha resistencia que se transformou en loita política e que fixo posíbel acabar cun goberno. Tamén estamos asistindo a un traslado do que se chaman industrias sucias do Norte ao Sur, que xera moita resistencia. Aquí en Galiza é histórica a loita de Pontevedra polo tema das papeleiras. Neste intre, hai un conflito entre Arxentina e Uruguai a propósito da instalación dunha empresa española, ENCE, e unha finlandesa, para a produción de pasta de papel, que está a xerar un conflito moi forte e desenvolve unha consciencia nas poboacións dos nosos países en defensa dos nosos recursos naturais.

Como co-director do Instituto de Estudios e Formación da Central de Traballadores Arxentinos (CTA) que papel cre que teñen as organizacións sindicais neste difícil proceso de construción dunha alternativa política?

É imprescindíbel que exista un movemento sindical de carácter alternativo que non se subordine ás prebendas do capital. Non podemos obviar que o capitalismo non pode funcionar sen consenso e o movemento sindical foi, e en moitos casos aínda o é, un dos grandes mediadores. É fundamental que o movemento obreiro sexa un ámbito de confrontación co tipo de sociedade que se está a construír e un promotor dun novo modo de relacións sociais. Debe erixirse como alternativa política e non esgotarse nunha defensa corporativa dos traballadores. Hoxe os sindicatos teñen o desafío de ser representación dos traballadores máis alá dos que están sindicados, de ser a representación política do conxunto da sociedade de abaixo, dos explotados, dos que sofren as consecuencias desta forma de organización da sociedade no capitalismo contemporáneo. O movemento obreiro ten que construír as bases da loita consciente contra a sociedade capitalista. O socialismo non será tal se non hai consciencia da sociedade e non é un asunto só de América Latina, de Europa, senón do conxunto do movemento obreiro a escala global. n

tempo sindical

decembro 2007

- 42 -

internacional n Moncho González Boán

Fundación da UGT-Brasil A nosa central sindical foi unha das organizacións convidades para ser testemuña da fundación na cidade de São Paulo da União Geral de Trabalhadores-UGT. A nova central brasileira xorde da unificación doutras tres previamente existentes, ás que se sumaron algúns sindicatos que estaban afiliados noutras centrais e aínda outro grupo de sindicatos independentes.

A fundación da UGT está encadrada nunha profunda reestruturación organizativa de todo o sindicalismo brasileiro motivada polo inminente recoñecemento xurídico das centrais sindicais que até o de agora nin tiñan competencias nin estaban legalmente recoñecidas. Este movemento de reacomodo terá un novo episodio a mediados de decembro coa fundación da CTB-Central de Trabalhadores e Trabalhadoras do Brasil. A CIG estará tamén presente no seu congreso fundacional.

futuras que desenvolvan o Programa de Acción aprobado no último congreso e a petición de adhesión á CSPLP por parte da “Comunidade das Organizacións Sindicais de Profesores e Traballadores da Educación dos Países de Lingua Portuguesa”.

EUCOCO – Conferencia Europea de Cooperación co Pobo Saharauí

Comisión Executiva da CSPLPComunidade Sindical dos Países de Lingua Portuguesa

A CSPLP é unha organización sindical de ámbito internacional que acolle no seu seo a práctica totalidade das centrais sindicais nacionais dos países onde o galego-portugués é idioma oficial (ou cooficial): Angola, Brasil, Cabo Verde, Galiza, Guiné Bissau, Moçambique, Portugal, São Tomé Príncipe e Timor Lorosae. A CIG foi admitida como membro observador en agosto de 2007 e desde entón fai parte dos órganos de dirección.

A finais de outubro, e con motivo do Cumio Unión Europea-África, realizouse en Lisboa unha reunión ordinaria da Executiva da CSPLP. Na orde do día tiveron especial destaque os referidos á análise da situación sindical en cada país membro, a planificación das actividades

decembro 2007

Aspecto parcial do campamento de refuxiados saharauís de Smara.

Roma foi o escenario no que tivo lugar a 33ª Conferencia europea de coordinación da solidariedade co pobo saharauí. Organizacións políticas, sindicais (a CIG entre elas), sociais, ONGs, comités de apoio... de moitos países africanos, europeos e americanos debateron durante dous días sobre a situación nos campamentos saharauís e as actividades de cooperación a desenvolver para paliar, na medida do posíbel, as carencias que sofren os 170.000 refuxiados que viven neles.

O estado italiano é hoxe o apoio político máis

tempo sindical

internacional

- 43 -

Posicionamento da Executiva Confederal da CIG

"A detención da Mesa Nacional de Batasuna supón unha vulneración de dereitos"

forte que o pobo saharauí recibe de calquera país europeo e no momento actual, no que as teses anexionistas de Marrocos gañan terreo en Europa, é especialmente subliñábel a proposta aprobada no Parlamento italiano para dar recoñecemento diplomático á representación saharauí en Roma. Contrasta esta política coa mantida polo goberno español que apoia abertamente a proposta marroquí de “autonomía” para os saharauís impedindo sistematicamente a realización dun referendo de autodeterminación no que o pobo saharauí exprese libre e democraticamente o seu desexo de independencia e soberanía nacional.

No Conferencia, a CIG deu a coñecer o programa de cooperación PICERSA destinado a subministrar fluído eléctrico a un hospital para refuxiados.

Foro mundial da Organización Internacional do Traballo Entre o 31 de outubro e o 2 de novembro celebrouse en Lisboa un Foro de alcance mundial organizado pola OIT-Organización Internacional do Traballo no que participaron –como é norma en todas as actividades da OIT- gobernos, empresarios e sindicatos. Asistiron tamén como relatores personalidades independentes, deputados e investigadores sociais de moi diversos países. Arredor de 20 centrais sindicais de todo o mundo, a CIG incluída, participaron no Foro.

O lema do Foro “Traballo decente para unha globalización xusta” sintetiza perfectamente o contido dos debates e discusións que se centraron na “análise e promoción do traballo decente e do Programa Traballo Decente como elementos clave para a sostibilidade económica, social e medioambiental e

A Executiva Confederal da CIG perante a detención da Mesa Nacional de Batasuna decidiu emitir un pronunciamento no que sinalaba que “actitudes coma esta poñen en cuestión o chamado “Estado de Dereito”, que tanto se di defender desde determinadas instancias, ao impediren que persoas que non están incursas en causa ningunha ou sobre as que non hai sentenza xudicial firme fagan uso de dereitos inalienábeis como o de reunión ou de asociación e ao negaren o seu dereito a expresar libremente as súas ideas”.

Ademais engadíase que “a CIG entende que estas detencións arbitrarias ordenadas pola Audiencia Nacional responden a motivacións políticas e prodúcense como resposta do Goberno español ao anuncio de ETA de ruptura da tregua, rachándose así co principio de separación de poderes –que é precisamente un dos que caracteriza os chamados Estados de Dereito-, poñendo en cuestión ademais a independencia xudicial”.

A Executiva Confederal da CIG manifesta que, deste xeito, se pechan as vías para atopar canles de diálogo que faciliten o camiño da paz e que posibiliten así que se materialice unha solución política ao conflito que vive Euskal Herria.

tempo sindical

decembro 2007

- 44 -

internacional

como unha contribución ao obxectivo de lograr unha globalización integradora e xusta”.

Juan Somavía, Director Xeral da OIT, lanzou en 1999 o concepto de traballo decente fixando as aspiracións mínimas de todo traballador na vida laboral en aspectos como ingresos, promoción laboral, recoñecemento, participación, dereitos, estabilidade familiar, desenvolvemento persoal e xustiza e igualdade de xénero.

Cooperación.

Reunión da sección europea da FSM A nosa central foi convidada a estar presente na 7ª reunión anual da sección europea da FSM-Federación Sindical Mundial que se celebrou en Barcelona o 23 e 24 de novembro. A reunión pasou revista ás actividades realizadas no ano 2007, expresando a súa satisfacción polo grao de cumprimento acadado a respecto dos obxectivos que a FSM se tiña fixado para o ano en curso.

As organizacións afiliadas na FSM debateron e aprobaron unha serie de propostas de actuación para o ano 2008, tanto no que se refire na vida interna como na proxección externa. No primeiro aspecto fíxose especial fincapé na coordinación interna e na necesidade de aumentar o número de organizacións afiliadas. Na acción externa priorizouse o obxectivo de ser incorporados ao diálogo social na UE, destacando tamén a importancia da presenza e actuación nas Conferencias Internacionais do Traballo que anualmente organiza a OIT. Como colofón, tivo lugar una reunión específica de mulleres traballadoras, dando continuidade aos traballos iniciados na Conferencia da Muller traballadora que a FSM organizara no mes de setembro en Bruxelas e que contou tamén coa presenza da nosa central.

decembro 2007

As mulleres palestinas en Israel, obxectivo do programa de cooperación CIG-WAC

A poboación saharauí do campamento de refuxiados de Smara no deserto alxeriano, cifrada en 35.000 persoas, e as mulleres palestinas que viven no Triángulo Norte israelí son os dous colectivos que se van beneficiar do programa de cooperación internacional para o desenvolvemento que a CIG está a desenvolver na actualidade.

No primeiro caso o programa conta con financiamento maioritario da Dirección Xeral de Cooperación Exterior da Xunta e vai resolver un grave problema de infraestrutura sanitaria electrificando mediante enerxías sustentábeis (eólica e solar térmica) o hospital rexional de Smara inoperante durante largos períodos por mor das temperaturas extremas que se padecen nos campamentos de refuxiados.

O segundo programa, financiado plo Fondo Galego de Cooperación ao Desenvolvemento, consiste en cursos de formación profesional (artesanía de cestería) e actividades e cursos de empoderamento e autoestima dirixidos, todos eles, a un dos colectivos altamente marxinados e desfavorecido: as mulleres árabe-palestinas que viven no interior de Israel.

tempo sindical

cambios executiva

- 45 -

Substitúe a Fermín Paz, que causou baixa por motivos de saúde

Incorpórase á Executiva Confederal da CIG María do Carme López Santamariña O pasado 11 de xuño fíxose efectiva a substitución de Fermín Paz Lamigueiro, secretario confederal de Servizos e Afiliación, por María do Carme López Santamariña. A Executiva Confederal acordou que Elvira Patiño Ogea asuma a secretaría que, por motivos de saúde, tivo que deixar Paz Lamigueiro, e que López Santamariña se ocupe da de Muller e Servizos Sociais.

Tanto Elvira Patiño como Maen andamento moitos proxectos”, ría do Carme López anunciaron indicou López Santamariña ao que asumirían as liñas de traballo pouco de ser elixida secretaria da e axendas que estaban definidas Muller. “Hai que recoñecer todo nas secretarías respectivas dando o esforzo realizado anteriormente así continuidade na Secretaría da “Hai que recoñecer todo ao traballo que Muller”-proseo esforzo realizado se viña desenvolgue- “e quizais anteriormente na vendo. “Afronto eu levarei os loSecretaría da Muller” esta responsabiureiros mais hai lidade como un que ver todo o reto persoal, con moitas ganas traballo desenvolvido atrás. Comde facer cousas novas e de levar prométome a seguir as bases senadiante todos os programas que tadas no último Congreso da CIG deixou deseñados a compañeira en materia de Muller. Débome á Elvira Patiño, que estabeleceu un organización e este é un traballo traballo moi definido e que puxo colectivo e non individual”.

tempo sindical

Fermín Paz causa baixa na executiva por motivos de saúde e pasa a desenvolver as sñuas funcións Elvira Patiño, que deixa de esta maneira a Secretaría da Muller

decembro 2007

- 46 -

normalización Campaña de sensibilización lingüística da CIG

Revírate!

En galego sempre Como parte do traballo deseñado polo Departamento de Normalización Lingüística da CIG, desde o pasado mes de maio comezouse a desenvolver unha campaña de normalización do noso idioma que leva por lema “Revírate! En galego sempre”. Campaña que se desenvolve en dúas fases e que ten por destinatario principal a mocidade da CIG, nomeadamente a aqueles mozos e mozas que manteñen unha actividade sindical máis activa, ben porque son delegados na súa empresa, ben porque teñen responsabilidades nalgunha estrutura da central sindical.

A primeira fase desta campaña de sensibilización e consciencia respecto do uso do noso idioma, desenvolveuse arredor do 17 de Maio, Día das Letras Galegas, co fin de lle dar un contido máis reivindicativo á propia data, máxime nun ano en que non existiu convocatoria de ningún acto nacional en defensa da lingua.

Nesta fase imprimíronse máis de 5.000 carteis co lema da campaña, para a súa distribución en todo o país.

Así mesmo, elaborouse un díptico informativo, para o reparto en empresas e centros de traballo, no que se reivindicaba un maior uso da lingua galega e mais a súa posta en valor tamén no mundo do traballo. Do devandito díptico tiráronse uns 20.000 exemplares que se destinaron aos diferentes locais comarcais da CIG para a súa distribución.

Ademais desta edición dun cartel e dun

díptico, promoveuse a realización dun caderno de formación específico para esta campaña. O devandito caderno leva por título “Da lingua galega e nós” e recolle traballos da profesora e ex deputada nacionalista Pilar García Negro, do técnico do devandito Departamento, Rafa Villar, do secretario confederal de formación sindical e comunicación da CIG, Manuel Mera, e mais do secretario nacional de CIG-Ensino, Anxo Louzao.

Para mediados do mes de decembro, e como remate desta campaña, está prevista a realización dun encontro de delegados e delegadas da central sindical, para afondar en aspectos referidos á normalización da nosa lingua e ao seu estado actual no mundo do traballo.

Cartaz promocional da campaña da CIG do 17 de Maio deste ano.

decembro 2007

tempo sindical

normalización Trátase do secretario comarcal da CIG-Ensino na Coruña

Demandan o cumprimento do Decreto de Normalización do galego do ensino

Condenado sindicalista por querer facer valer os seus dereitos lingüísticos

Un novo pulo á galeguización no eido educativo

O secretario comarcal da federación de Ensino da CIG na comarca coruñesa, Eduardo Álvarez, foi condenado ao pagamento de 200 euros de multa e 5.000 euros de indemnización ao do xuíz-decano da Coruña, Antonio Fraga Mandián, por suposto delito de inxurias.

Os feitos remóntanse a hai xa varios meses, cando Eduardo Álvarez dirixira un escrito ao xuíz-decano da Coruña tras ver como, logo dun procedemento por un asunto particular, o xulgado correspondente se negaba a lle notificar en galego, malia esta ter sido a lingua que o interesado empregara en todo o proceso e malia este ser un dereito recollido no artigo 7.2 da Lei 3/1983 de Normalización Lingüística. Álvarez facía constar no seu escrito, ademais, o uso do topónimo oficial da cidade deturpado no selo oficial do tribunal.

De xeito incomprensíbel, a resposta de Fraga Mandián foi denunciar o sindicalista da CIG por mor dunhas declaracións efectuadas por este na prensa, nas que daba conta da súa indefensión como cidadán á hora de facer valer os seus dereitos lingüísticos.

Eduardo Álvarez, que recibiu mostras de solidariedade de organizacións como a Mesa pola Normalización, a AS-PG e a propia central sindical, presentou o correspondente recurso de apelación perante a Audiencia Provincial coruñesa.

- 47 -

Diferentes entidades e organizacións sociais do noso país, entre elas a federación de Ensino da CIG, están a promover unha campaña coa que se pretende afondar no proceso de normalización de usos da nosa lingua no ámbito educativo. A devandita campaña xira en torno á recollida de apoios ao Manifesto ENSINO EN GALEGO, documento no que se lembra que aínda hoxe o ámbito educativo é un ámbito que segue a producir a desgaleguización de moitos nenos e nenas.

Así mesmo, no manifesto faise un chamado á comunidade educativa do noso país en prol da estrita aplicación, xa no curso 2007-2008, do Decreto 124/2007, polo que se regula o uso e a promoción do galego no sistema educativo. Ao tempo, demándase da Administración que vele polo seu cumprimento, mediante da “dotación do profesorado necesario, plans ambiciosos de formación do profesorado e do persoal administrativo, unha actitude próxima e dilixente da inspección de ensino e campañas de sensibilización dirixidas a desterrar os prexuízos existentes sobre a presenza escolar do galego”.

tempo sindical

Eduardo Álvarez, acompañado da profesora Pilar García Negro, durante a conferencia de prensa na que deu a coñecer a súa condena.

decembro 2007

- 48 -

historia sindical

Pacto da Moncloa: a clase obreira traizoada Hai agora 30 anos que se asinaron, o 25 de outubro de 1977, polos principais partidos políticos do Estado español (UCD, AP, PSOE, PCE) os Pactos da Moncloa. Este acordo condicionou moito a actitude das centrais sindicais, até tal punto que significou un antes e un despois para o movemento obreiro. O argumento para este pacto social, que limitaba o aumento dos salarios varios puntos por debaixo do medre do IPC, era a difícil situación económica e unha posíbel involución por mor dun golpe de estado decembro 2007

n Manuel Mera Naquel momento histórico o movemento obreiro acadou a máxima capacidade mobilizadora a prol dun proxecto estratéxico, e ademais conseguira un enorme prestixio acumulado durante dúas décadas como forza de vangarda na loita pola mellora nas condicións laborais e a prol das garantías democráticas. Todo indicaba que había condicións para seguir avanzando nas conquistas sociais e nos dereitos das nacións asoballadas (Galiza, Catalunya e Euscadi). Neste contexto o Pacto da Moncloa deulle folgos ao capital, unha fiestra entornada que aproveitaría para recuperar o poder político e o prestixio social perdidos.

O acordo coincidiu no tempo en Galiza co proceso pre-autonómico.

Lembremos as manifestacións masivas a prol da Autonomía do 4 de decembro de 1977 en todas as cidades galegas, e a oposición do movemento nacional-popular galego, que se mantiña firme na ruptura e na loita a prol da soberanía.

Contido do pacto O Ministerio de Economía daba os seguintes argumentos para o pacto: situación económica grave; crise que se arrastra desde hai catro anos; non se transmitiu to-

tempo sindical

talmente aos aumentos de prezos o incremento da enerxía; maior déficit comercial; forte aumento dos empréstitos exteriores; a inflación repercútese anticipadamente aos prezos; pensionistas e asalariados os máis prexudicados pola inflación; queda da taxa de investimento; forte aumento dos prezos.

Diante desta situación propuña tres alternativas: non adoptar medidas que deteriorasen a situación; rebaixar drasticamente a capacidade adquisitiva dos salarios; plan de saneamento e reforma económica.

O Plan, que é voluntario para o sector privado e obrigatorio para o público, limita os aumentos salariais ao 22% da masa salarial bruta da empresa no ano 1978, reservando un 2% para ascensos e antigüidades, xa que (engade) “aumentos superiores poden provocar consecuentemente reducións de cadro de persoal.

Debido a que por unha banda as dificultades polas que atravesan moitas empresas fai difícil que mesmo poidan aplicar este tope, por iso a posibilidade legal que lles dá o pacto para poder despedir un 5% do cadro de persoal.”. O acordo ademais incluía un punto polo que se pasaba a facer o cálculo da inflación nos convenios tomando a inflación esperada, e non a realizada como era habitual até ese intre. Acordábase,

historia sindical así mesmo, flexibilizar o sistema laboral, a través de mecanismos de contratación temporal.

Actitude das forzas políticas e sindicais O argumento utilizado desde o PCE para asinar o pacto sería fundamentalmente o de evitar un recuar nos dereitos políticos e sociais, dando azos no imaxinario da militancia ao espellismo do golpe militar, aproveitando a actividade dos grupos ultras moi activos daquela, para facer críbel esta hipótese.

O nacionalismo galego opúxose, tanto porque naquel intre o sindicalismo nacionalista tiña moito peso político, mesmo orgánico, como porque a ruptura seguía sendo unha consigna presente, aínda que a recente ruptura do POG (Partido Obreiro Galego) xa facía formulacións acordes cunha aceptación dun posíbel marco estatutario.

O comportamento no eido sindical A ING avaliaba, o día 15 de outubro, así o acordo: “non podemos aceptar o pacto social… nós como central antimonopolista e anticolonial denunciamos abertamente o Pacto Social da Moncloa”.

O 10 de outubro tanto CCOO como UGT manifestaban o seguinte: Chaves (UGT, o actual presidente da Junta de Andalucía): “estamos preocupados pola inaudita actuación do Goberno no terreo sindical”, e engadía que non se trataba dun pacto social.

Ariza (CCOO): “cómpre exixir ao Goberno que negocie paralelamente e non despois coas centrais”.

- 49 -

As Sociedades Agrarias, próximas ao PCE e hoxe desaparecidas, afirmaban que o Pacto da Moncloa era dunha gran importancia para o agro.

Dentro de CCOO continuarían os pronunciamentos das seccións sindicais en contra, aínda que a estrutura maioritaria da central seguiu rixidamente as decisións do Partido Comunista e fixo de ardente valedora e defensora dos acordos.

Na UGT as directrices tardaron máis en chegar e tamén en facerse cumprir. Este sindicato participaba dunha manifestación en Lugo o 29 de outubro, sábado, contra o Pacto da Moncloa; a mobilización estaba convocada polo SOG (ING), CSUT, USO e UGT (a asistencia foi dunhas 400 persoas).

O debate chegou con forza ás empresas, e despois dun primeiro mes cunha certa confusión, os bandos no campo sindical ficaron claros: CCOO e UGT a defender o pacto, e polo tanto o límite salarial nos convenios, e o resto das centrais sindicais a intentar superalos. Ademais da fronte político-sindical na negociación colectiva había outra propagandística e de oposición frontal na rúa. Neste eido a ING, co apoio de todas as ponlas do nacionalismo, foi moi activa. Fixéronse charlas nas comarcas, actos e manifestacións.

A primeira mobilización contra o Pacto na Galiza foi como xa se dixo a do 29 de outubro en Lugo.

O 11 de novembro realizouse outra manifestación en Vigo, convocada neste caso polo SOG (ING), USO e a CNT. O 25 do mesmo mes faríase outra marcha en Marín, neste caso o chamamento era de ING e USO, e á que asistiron unhas mil persoas

tempo sindical

decembro 2007

- 50 -

historia sindical

(Eixo). O 2 de decembro facíase un mitin en Ourense convocado pola ING ao que acudiron 500 persoas (Eixo nº 14).

Cómpre salientar moi especialmente a xornada de loita do 27 de xaneiro de 1978 contra o Pacto da Moncloa. A iniciativa xurdiu do SOG (ING) e tivo unha importante repercusión entre os traballadores/as, e sobre todo era un pulo cualitativo do nacionalismo. Foi unha convocatoria conxunta da ING e das Comisións Labregas, e contou co apoio activo de ERGA (Estudantes Revolucionarios Galegos) e da AN-PG (Asemblea Nacional-Popular Galega). Para alén de que os sectores convocados á folga pararan ou non masivamente (que non foi o caso), o certo é que foron xornadas nas que se tensou a sociedade, moi especialmente no eido laboral, polo que foron un éxito. Xerouse debate e polémica, e isto fixo do nacionalismo unha referencia moito maior que a que lle correspondía daquela polo seu peso numérico, aínda que a iniciativa era moi grande.

As consecuencias laborais e políticas Que CCOO e UGT se pregasen ao asinado polos seus partidos de referencia en Madrid tivo un gran efecto na negociación colectiva. Por este motivo A Nosa Terra de xaneiro de 1978 titulaba unha nota “18 días de conflito na construción, o Pacto da Moncloa como fondo”. Na nota podemos ler: “Para facer presión diante das negociacións, o mesmo día 10, en que a folga era completa en toda a provincia, as centrais CSUT, ING, CNT e CC.OO convocaron os traballadores da construción de Vigo no campo de fútbol de Coia para seren informados da marcha do conflito, de aló saíron en manifestación até a Delegación de Traballo, onde unha comisión subiu a se entrevistar co delegado, mentres os traballadores concentrados na rúa berraban Non ao Pacto da Moncloa! Traballo si, palabras non!”.

O sindicalismo nacionalista tirou destas incoherencias a súa tallada, atraendo a sectores da base que non entendían ou compartían o xiro da dirección de CCOO.

Isto foi evidente, por exemplo, nun convenio como o do metal de menos de cen traballadores da provincia de Pontevedra en 1978, e posteriormente nos acordos da Castellana que afectaban ao sector naval galego. É un feito contrastábel (e moi comentado durante aqueles anos) que a ING recollía pola esquerda e engordaba deste xeito o nacionalismo soberanista, facendo na práctica, e polo tanto na teoría, que os intereses de clase e nación fosen sinónimos en Galiza.

Agora ben, de pouco tería servido unha actitude máis radical fronte ao sistema se o tempo non amosara que este pacto era ruín para a clase traballadora e pa ra o país en xeral.

De feito non fixo falla moito tempo para que se visen, e non só en convenios moi concretos, os resultados negativos do Pacto Social. No mes de outubro de 1978, un ano despois de asinado o acordo, a equipa de Fuentes Quintana (persoa que tivo un papel importante no acordo) recoñecía en Vigo que o Pacto da Moncloa non se cumprira en materia de Seguridade Social, vivenda e urbanismo”. En novembro de 1978, varias centrais sindicais do ensino (FETE-UGT, CC.OO, CSUT, SGTE, USO, UCSTE) da provincia de Pontevedra tamén denunciaban o incumprimento do Pacto da Moncloa no relativo a este sector.

As consecuencias sobre a unidade sindical, a mobilización laboral, os salarios e os contratos, foi aínda máis negativa e evidente. n Nota: unha versión máis extensa deste texto pódese ver no web da CIG (www.galizacig.com)

decembro 2007

tempo sindical

edicións fesga-cig Galiza en Canarias Canarias é unha das comunidades que maior emigración galega recibe: preto de 50.000 persoas residentes ou que traballan temporalmente nas illas, sendo de salientar, pola súa alta porcentaxe sobre a poboación total, os que moran en Fuerteventura. Neste vídeo, a través de entrevistas, reflectimos os motivos que levaron a estes mozos e mozas a emigraren, as condicións laborais e o grao de integración que conseguiron en Canarias, así como cales son as reflexións que fan sobre o retorno a Galiza.

O mundo do traballo fronte á globalización capitalista Este libro sobre a globalización neoliberal, centrado en boa medida nas consecuencias sobre Europa, e moi concretamente sobre Italia, ten como autores a Luciano Vasapollo e Rita Martufi.

Nos textos está presente a constante mingua do chamado “Estado de Benestar”, a precariedade laboral, e a necesidade dun modelo de desenvolvemento radicalmente distinto.

Luciano Vasapollo é profesor na Facultade de Ciencias Estatísticas na Universidade “La Sapienza” de Roma (Italia). Ten publicados numerosos libros. R stigadora socioeconómica, membro do Comité Científico do centro de estudos CESTES.

- 51 -

Estudo socioeconómico da Terra de Soneira Este libro achégase á realidade socioeconómica desta bisbarra que está inserida na Costa da Morte. É unha comarca con moi pouca industria transformadora e, polo tanto, cun sector de servizos sen capacidade dabondo para xerar o emprego necesario para evitar a emigración e o recuar demográfico. Analizar e debater sobre estes atrancos, algúns estruturais, outros de xestión, outros consecuencia da marxinación secular, e outros por eivas propias que cómpre corrixir axiña, é fundamental. Este é un dos obxectivos deste traballo, co que completamos o noso percorrido pola realidade da Costa da Morte.

Caderno de formación de lingua galega Editado por iniciativa do Departamento de Normalización Lingüística da central sindical, o Caderno de Formación “Da lingua galega e nós” recolle traballos da profesora e ex deputada nacionalista Pilar García Negro, do técnico do devandito Departamento, Rafa Villar, do secretario confederal de formación sindical e comunicación da CIG, Manuel Mera, e mais do secretario nacional de CIG-Ensino, Anxo Louzao.

tempo sindical

decembro 2007

- 52 -

acción sindical

Desde que rematara a segunda folga do convenio

Bolsa de emprego e indefinidos baten contra a precariedade no naval de Vigo O 27 de xuño remataba o prazo para que as empresas auxiliares do Naval certificasen o cumprimento da porcentaxe de fixos regulada no acordo para o cumprimento do Convenio provincial de Pontevedra. O resultado é que das 215 empresas, 207 cumprían o convenio e case 2.900 traballadores pasaron a ter un contrato indefinido.

Na actualidade medraron o número de empresas que traballan no sector, o número de traballadores, e o máis importante: o número de indefinidos e a estabilidade no emprego, coa creación dunha axencia da bolsa de emprego.

No mes no que decorreu a folga polo cumprimento do convenio fixéronse un total de 1.300 contratos indefinidos. A porcentaxe de contratos indefinidos neste momento no sector é do 54,18%; dato máis salientábel aínda se temos en conta que en 2007 a cifra de fixos era inferior ao 20%.

O censo total rexistrado nas 222 empresas actuais é de 5.865 traballadores, dos que máis de 3.200 están xa con contrato indefinido.

A bolsa de emprego é un me-

canismo que regula todas as contratacións eventuais e temporais, composta por unha listaxe, da que forman parte aqueles traballadores rexistrados no Naval e con máis dun ano de antigüidade no sector. Existe unha lista B, para persoas sen experiencia.

Esta bolsa está a ter unha media de rotación de 30 días (na lista A) e na que hai inscritos 40 traballadores. Esta cifra é tan baixa porque hai moita rotación e é así porque “está a funcionar”.

No mes no que decorreu a folga fixéronse 1.300 contratos indefinidos” “A importancia da bolsa débese á vixilancia sindical”

Control sindical da bolsa de emprego Miguel Malvido, secretario nacional do metal da CIG, salienta que “a importancia que ten a bolsa se debe á vixilancia sindical.

O modelo do naval é interesante para ser trasladado a outros sectores”.

“O modelo funciona e está estabilizado”

Manolo Simón, secretario comarcal do Metal da CIG de Vigo, explica como “despois da primeira folga polo convenio do metal os traballadores do naval reclamaban nas asembleas que non se estaba a cumprir o convenio. Decatámonos de que tiñamos que mudar de estratexia e atacar a precariedade, porque en procesos de defensa dos dereitos laborais ou nos procesos sindicais non se podía garantir a liberdade sen ter estabilidade no emprego”.