2 minute read
Column
PETJE AF VOOR DE JEUGD
Ideeën en tips over hoe we vanuit huis via de laptop moesten gaan lesgeven te over toen we in volledige lockdown moesten. Welke tools we daarvoor moesten gebruiken en hoe we de ‘meets’ zinvol, maar ook nog een beetje leuk konden vormgeven; ze werden door jonge en oude(re) docenten omarmd.
Advertisement
Heel lesgevend Nederland leerde in no time de ins en outs van het lesgeven via een schermpje. Binnen enkele dagen werd een digitale leeromgeving uit de grond gestampt en iedereen begon wat zenuwachtig, maar vooral dapper aan dit online-avontuur. In het begin was dat nog spannend en ook best grappig, zowel voor leerling als docent. De kat van de docent Duits die door je scherm liep. De vogeltjes van de docent Engels die door het Brits heen kwetterden. Een snapchatfilter over het hoofd van je docent Nederlands, waardoor ze werd vereeuwigd met konijnenoren. Je kont laten zien voor de camera, gewoon, omdat het kon.
Maar na de eerste grappen en grollen, kozen steeds meer leerlingen ervoor te chatten dat hun camera stuk was en moest je als docent maar geloven dat ze wel degelijk aan de andere kant van het scherm meededen aan je lesje over het naamwoordelijk gezegde. Als moeder van twee pubers, die hele series weg-bingeden tijdens schooluren, dagenlang op hun kamer zaten te eten en in hun bed ‘lagen te leren’, begon ik al snel een klein beetje bang te worden. Wat zouden leerlingen oppikken in deze fase? Zouden ze überhaupt wel tot leren komen? En hoe zat het met sociale contacten? Dit kon toch nooit goed zijn voor een kind? Om over mezelf en mijn collega’s nog maar te zwijgen. Zonder live-interactie met die kinderen vonden we ons werk eigenlijk helemaal niet leuk!
Hoe groot was dan ook de vreugde toen we mochten terugkeren in onze lokalen. Dat kinderen flexibel zijn, wisten we allang, maar hoe zij zich geweerd hebben tijdens corona, daar neem ik mijn pet voor af. Wat hebben onze leerlingen veel geleerd! Misschien niet de dingen die je als ouder of docent direct boven aan je lijstje zou zetten, maar heel andere zaken. Namelijk hoe je je moet redden in uitzonderlijke en moeilijke situaties, zoals een pandemie. Ik maak voor deze generatie kinderen een diepe buiging en wens voor hen dat lockdowns en volledig onlineonderwijs voorgoed tot het verleden behoren. En dat ze met volle teugen kunnen gaan genieten van hun jonge leven, met alles wat daarbij hoort.
