1
บทสวดภาษาเขมร เรียบเรียงโดย คุณแม่สมถวิล ท้าวไทยชนะ 14 เมษายน 2559 ………………………………………………… บทที่ 1
พระธรรมไตรลักษณ์ เพื้อนแตเพี๊ยกคะเวีย องค์เปรียะจินแซ็รย สนององค์เพี๊ยกคะเวีย กึดกุนปุทเธีย มนึสัตว์เทวดา เปรียะธรรมตร็วงตุก เทิมขันเวียร์รีย์ บังกุมเปรียะสงฆ์ โสดเรียนศาตรา เปรียะธรรมเภียวเนีย องอะระหันตา เรียงโมกด็ลเนีย สมมุเตะตรง เจียสงฆ์สบ-ถไงย ทาเบอบุคก็วล โจลข๊มสังวาส ประเดาตุนเมียน เกิดโมกปรวมปราม สารวมออยบาน เปรียะธรรมอุดม อนิจจังอนัตตา เกิดโมกเจียมนึ ปุมแดลบานเสาะ เรียกคะโทษดลหา รูปเยิงนินา
ขญมตูลบาทเตีย โจลนิปเปียนเฮย ออ-มะจะเสยขญม เปรียะด.เมียนบุญ ส๊บกร๊ปตึต๊ ีย์ กะน็องเปรียะกัมปีร์ ขญม-ซมนะเมิสการ สาวกเปรียะองค์ กัมปีร์เรียงโมก จาเดิมมุนเม็น โลกบานเจีย-จบอง แอ็ยลอว์แนะเนี๊ย ศิลบริสุทธิ์ทลัย เวียร์จีย์ตุ๊กภัย เนี๊ยกนาจ๊องย็วล โสดมนต์เภียวนา เปรียะธรรมปุมชงาย ราปึงส๊บ-ถไงย มูลมูย์จินดา เด็งดอยปราชญา แตงตามอาตมา เฮยแปรเจียจ๊ะ เมียนแตตุกภัย อนิจจังปุมตีงห์ แตงนึงแบกบัก
ออยเจรียบเจียเตร็ย ปุทรูปโน็วเลย ซมถวายบังคม เมียนกุน-กดัดนา ขญม-สมเรียนย๊วก ปราแบ็ยเมินบ๊วนเปือน ปร๊ดถนากระเด็ยเสาะ เปรียะนิบัตตร๊วงตุ๊ก ขญมสวะแสวงโรค กือเปรียะโกนเต็ญ ปีเปรียะศาสดา ลุ-ดลเปรียะสงฆ์ กือเนียะโจลบวช สังวาสเพียวะเนีย เปรียะธรรมสาเทีย สดับโล๊กเทศนา เมียนกร๊บรูปกาย กะน็องไตรเลียะคะเนียน โดจโชกประปุม เฉวียงย็วลทุกขัง เรื๊อลรูปตีตียย์ จีเรียมรกษัย สอยสอกอาลัย เกิดโมงแองๆ กจัดกจายกรบคะเนีย
2
กรบรูปกายา รูปกายเยือง ศักดิ์ยว์สพองกะแด็ย รูปกายโสนเสาะ คือระเบ๊าะทุกขัง ออยย็วลสัจแกด็ย ราลึกสบ-ถไงย กมกึดอาลัย กะน็องสันดานกร๊ะ ออย-จกูดตามเวีย เนียกนากัดปะดัด นึงบานโต็วเมืองแก้ว นิเปียนแอง หอง (งอง)
มินยืงอยู่เลย เกียเนียกเกย สาหรับแผ่นแด็ย มินเมนระเบ๊าะ อนัจจังอนัตตา เบอเนี๊ยะนาเสกื๊อล ร๊วกพล๊อวเจียจาก กนงเวื๊อดฏะสงสาร เรียกคะโทษดลหา เตบิ๊ดแต่อวิเจีย นึงบานสารัจ เสาะเอ็ดอาป็วล ....จบบทที่ 1....
รี-อนัตตาปุมเมน เตี๊ยงเตรื๊อบระเบ๊าะ ร๊วกมจ๊ะเขมียนเต เอาะเตียงเยืองกี โจลปิจารณา กมกึดวิลว๊วล เปื๊อดปีตุกภัย เมียนแต่กิเลส เวียเนือมบันฉอด มินออยกึดย็วล เคิญพล๊อวเมียกผล ฉลองรูจโตวดล
3
บทที่ 2 ขึน้ บทพระไตรรัตน์ อหังอัญขญม กรูญกราบเวิ๊อนเตีย ย๊วกเจียตีปึง ประเสิรแซทัง ขญมเลิกกาบ๊ง กุน-ทง็วนวิโร เมียนกุณ-กะดัดนา เปรียะองค์เทศนา ปราแบ็ยเมินบวนเปื้อน กะน็องเปรียะกัมปีร์ โจรด-กัจเกต็จกตีร์ กิเลสดลหา สัมพุทโธเนีย จะบ๊ะแทงเขมียนฉงล เขมียนกรูอาจารย์ เด็งดอยปราจญา ไตรภพเตียงแบ๊ย เด็งสบสัจกะแด็ย จะระนะนิเนียย์ บุพเพนิเวียด เกิดกนงไตรภพ มูยเตียดแตงมียน กะน็องสถานมนึโลก ปรัมมูยตนบเจือน วิลเกิดสบสถาน เนียกบาปเจริญบาน บานทวือกุศล สูรเกียปรมโลก สดัจเลียะอาสวะ
เลิกกรประนม เปรียะตรัยโลกะเนียด กุณแกวเตียงแบ็ย กือกุนเปรียะปุท ดักลือเสระสา อิติปิโสเภียะคะเวีย มนึสัตว์เตียวดา แจกธรรมแจกอาร เปรียะเทิมขันธ์เนีย อะระหังนินา กัจกรรมกงจักร์ เจรียะเอ๊าะเขมียนสล เปรียะองค์ตร๊าสย็วล เด็งเอาะแหตุผล ประเดาเทศนา นึงเปรียะองค์แอง วิเจียจะระนะ กนงไตรวิเจีย เตียงปราตะนบ เปรียะองค์เด็งสบ เด็งอ. สบกรุป ทิพจักขุญาณ นรกเนียยนา เชิญสัตว์เตียงหลาย ขละสลับเปียมนึ เทลียะโต็วนรก กรบเจียดเรียงโมก เฉวียงย็วลสบจรอก บานเจรียะสละ
บังกุมอภิวาท เคารพเปรียะนิบัต เปรียะรัตนไตร เปรียะธรรมเปรียะสงฆ์ กุณเปรียะปุทโธ เปรียะด.เมียนบุญ บานปึงอาศรัย เจียขันธ์เจริญไกร ละเอ็ดละออประเปียง สดัจย๊วกขันทลา กือเวื๊ดฏะสงสาร เนียมเปรียะสัมมา เด็งแองแจ๊ะแอง นึงเปรียะองค์แอง เตือนออยบานเฉวียง เลิศเอาะไกรเลง สัมป๎นโนหะ ปิดปุมสงสัย มูยสอดบานตราส เด็งเจียดกาเนิด ปุมขวะเลยนา ย็วลชงายมหีเมีย ดอลสถานโสรเกียร์ แปรปรวลรูปกาย โตว์เกิดเดรัจฉาน เนียะขละกึดย็วล แตงบานโต็วเกิด กะน็องเปรียะทิพญาน ย็วลพล๊อวนิเปียน
4
ดัจเอาะกิเลส ตะเลียยหาระเตี๊ยย โตว์ละออเฮยเนียย ปุมเมียนสงสัย เดิรตามกาลวง ป๎ญญาเนียกเกย แอโลกะวิทู ย็วลจบ๊ะโลกา จันเลาะเลยนา ไกลเลงเนียๆ ปรมโลกนินา เปรียะองค์แตร๊ะริ บานเสตือ๊ดกะน็องปราน ทาเบอเนียกนา โดจสารถีเวิ๊ก จิ-บรบาน หอง (งอง) รีแอสัทธา มนึสัตว์เทวดา เอ็ดเอาะปติมบาน สบสภาบพิเมียน จงจูยออยบาน มนึสัตว์เทวดา ลุธรรมประเปีย ปุทโธนิเนี๊ยย์ สาลับกิเลส รีจเรียยหะรึเติ๊ย เลิงพดเฮยเนี๊ยย เติมรีสราสาย ประเภี๊ยะเจรียะทลา แจ็นบวชเฮยนา สดัจเมียนกรัวะเจีย
ดลหากะน็องปราน สุคะโตนินา เดิรโต็วตามพล๊อว โมกกรอยวิลเลย เปรียะปุทโต็วเฮย เนือมฉลองดลเตรย เปรียะสบพัญํู เตียงแบ็ยสบสถาน อนุตะโร เตียงสถานมนึโลก เส็งปติมปุมบาน เวิ๊กเวือนออยบาน เติบเปรียะคะเมียน เมียนนิสสัยเจีย แซะอาชาไนย
สราละวิเยียน เปรียะองค์เยียดตรา เมียกเตียงปราแบ็ย โจลออยเตือนพอง ย๊วกศีลสมาธิ สมบัตินิเปียน เด็งดอยทิพญาณ นุ-สอดเอ็ดเขมียน ประเสิรเสโท เตียวบ๊อดเตียวดา ปุริสะธัมมะสารถิ แต-ขลวนเปรียะองค์ เวิ๊กเนียะ ด.แต็ย เวิ๊กเงียะนะเนียย เสตื๊อดแกวนฉับไว
เทวะมะนุสสา ศาสดาเอโก เตียวบ๊อดเตียวดา เปรียะองค์เทศนา เพยี๊ยกเด็งสมารแด็ย โลกาโลแก็ย เตียงเปราะเตี๊ยงแซ็รย แปลปีบาแลย์ แดลโนว์กะน็ององค์ โดจผกาบัวตูมเมีย บานตร๊อวกาเดา ตระบอกเกษร สดัจเมียนรูปลออ ปรามูยเปรียะวสา โชคละออมหึเมีย
เปรียะองค์เจียกรู ประเสิรวิโร เอ็นปรมโสรเกีย ประเดาตุนเมียน เปรียะองค์กรุณา เปรียะองค์ปรอสบาน เจริญไกรกันลอง สดัจเตือนเฮยยอง (หอง) สลับอสปุมก็วง เพวะปีก๊วงเกีย เปรียะอาตึดเรียะแสม็ย ริเนียมเภียกคะเวีย สดัจเลี๊ยะสมบัต เติบบานตราส หอง (งอง) แจ็ญตร็อวเริกพอง
5
โมกบานตราสตรัส ปรอสสัตว์เตี๊ยงหลาย แจ็ญปีเปรียะกาย พลือแพลงโฉรฉาย กุณเปรียะธรรมเนีย เปรียะเท็มขันเรีย เปรียะธรรมเรื๊อดตะเนีย เปรียะธรรมออยกุณ ผลบวนออยเสาะ เปรียะองค์ป๊วลตุก เจียเมี๊ยกคะเนียยก ป๊วลธรรมเทศนา โต็วตามกาลวง สันทิดฐิโก มินจือเปียกเกีย กีปุมเด็งพอง ตร๊อวตามกาลวง เคิญเมียกผลพอง เปรียะธรรมวิโร ออยฟลแอ็ยล๊อว์ เอหิป๎สสิโก กูรร์เกื๊อบแบ๊ยเฮา เอาะจารกันลอง แปลกนึงระบสพอง ประเสิรกันลอง กือธรรมสเมาะสร ออยโจลโมกเฉวียง ป๎จจัตตัง เวทิ เนี๊ยกนุบานเด็ง บานเตบิ๊ดเปรียะนิบัต เบอบานธรรมเฮย
โดจเจิดป๎นปอง ฉ.เป็อนนะเรียงแซ็ย เตี๊ยงปรามูยเป็อร หูสไตรโลกา เปรียะปุทเทศนา โสดเรียนเรื๊อลคะเนีย เบอเนี๊ยกแอ็ยนา ป๎งอายปรัมพล๊อว รีสวากขาโต เปรียะด.เมียนบุญ เดิ๊กเนื๊อมสัตว์พอง ตุกละออเฮยยอง ออยเคิญจบ๊ะจบอง กือเปรียะธัมโม สราแด็ยทละแทลง เนียกนาบานลุ กืออักคะสาว์วก เกิดโดจแซรเซร็า แสโถเจรียลจรูว์ มินเมียระด๊อว เปรียะกุนนินา โมกเมิลเรื๊อลคะเนีย โดจระบสจาแลก ปุมแดลบานย็วล กวรออยสยบสะแยง โจลกะน็องเจิตเอง ออยเคิญเจียะจีง ตับโพวิญํูหิ (ติ) ฉป๎๊วะแตคลวญแอง สังวาสก็วนกึด กม-กจิลเลยยอง
พระทัยสดัจจง กือเปรียะเรียะแซม๊ย แฉวลฉวัดโปรงเปรีย นินึงเพือรเนีย ปราแบ๊ยเมินบวนเปือน ตอโมกแอยล๊อว ปรนนิบัตเตร๊มตร๊อว เมี๊ยกบวนเนิ๊อมโต็ว เถียะคะเวียตาธัมโม เปรียะองค์เจียมุข รีเปรียะศาสดา โจลปิจารณา กมแบ็ยสงสัย ลุเด็งขลวนแอง เขิญจบ๊ะมะเนียกแอง เคิญธรรมเจียะจบ๊ะ เปรียะปุทจบ๊ะจบอง อะกาลิโก เบอบานเมียะเฮย โดจผลปรึกษา ประเปรียะมะหึมา เปรียะกุนนินา ประเสิรไกรเปียก เปรียะกุนนิหอง (งอง) โอป๎นณะยิโก ก๊วรออนลาตูน เจรียบโจบ-กะน็องเจิต เนียกนาบานลุ๊ เจียะจบ๊ะเจียมะดอง กะน็องเจิตตรองรวง จิตมูยออยตรง
6
นึงโน็วปรกแด็ย ตามเปรียะวิเนียย์ เปรียะนิบัตธรรมทไลย สะเวียะคะสังโฆ สุจริตบริสุทธิ์ เปรียะองค์เมียนบุญ เปรียะนิบัตละเอียดลออ ป๎ญญาทลาทไลย กันเจิตหิริ วีรเจียะแกด๋ยเขาะ เปรียะปุทโลกห้าม ปูปรึดปนิบัต บานดอยปราชญา กันลวงโลกา สาวกพองคะเนีย กันเจิตสัจจา ตรงโดจบันเตือด ญายะปฏิป๎นโณ นึกบานกะน็องธรรม รูจปิตุกภัย รีสามีจิปะฏิป๎นโณ กราบแบย์สัมเปียะ ถวายเปรียะสงพอง ทาเนี๊ยกนาหอง (งอง) เปรอะเตียงบวนนุพอง อัถถะปุริ บุก็วลปราแบ็ย เมียกผลปราแบ็ย สาเวียกกะสังโฆ โสดจริตบริสุทธิ์สะเพือน อาหุในโย
กุนเปรียะสงฆ์เรื๊อด กันตามบันเตื๊อด ปุมเมียนจึนจ.ออน เปรียะสงฆ์สาวก ปึกป็วนลุเคิญธรรมเฮย ประเสิรปีกไกร สุจริตประเปื้ยย ฉะป๎๊วะโต็วมุกเนี๊ย เจิตละออทลาเจรียะ อดออนขันแต็ย โอตับปะนุเก็อบเพ็ดภัย กันเปียรพะเยียเยียม อุชุปะติป๎ณณัง ประพึดตรงๆ จุมมูลสุจริต สัจจังเตียญเตื๊อด เปรียะนิบัตสุจริต ปะฏิบัตสเมาะสร สมโต๊ว์นิเปียน ปุมเมียนสงสัย ปรนนิบัตเกื้อบเฮย ถวายเกริงบูเจีย เยียตีเตียงนิเนิ๊ยย จัตตาริปุริสะ นิกือเปรียะสงฆ์ สปุคลา เจียกูเนียยเบราะ พล็อวโตว์นิเปียน นิกือเปรียะสงฆ์สาวก ทวือตามลาอาน ก็วรออนกาเนือบ
เคารพเปรียะนิบัต ตรงเจียปรกแด็ย เภียะคะเวียโต เนี๊ยกบานเปรียะนิบัต บานเจียะอะระหันต์ สุปะฏิป๎นโณ กันศิลสมาธิ มินทอยกรอยเลย อีลขมาวิเนี๊ยย กัดเวียรสัจกะแด็ย ขลาดบาปอกุศลเวียนตาม เวียรขลาดบาปกรรม เปรียะนิบัตออยตรง ตามเปรียะศาสดา บริส๊อดเจรียะทลา ตามเปรียะตุนเมียน ตรงพล็อวนิเปียน เจิตจงออยบาน สอยเสาะกะเสมสาน กะน็องเวื๊อดฏะสงสาร ก็วรจว์นกรบคะเนีย บริจากเตรื๊อบพะเยีย แปรเจียนิสสัย ยุคานิกูเนียย ประเสิรทลาไทล นินึงแปลทา ประเสิรทลาไทล เอสะภะคะเวียกโต เนี๊ยกบานปรนนิบัต เปรียะปุทแอ-งอง (หอง) เคารพเปรียะสงฆ์
7
ปาหุไนโย เกื๊อบก็วรทวือบอน ก็วรออนลาตูน ย็วกกุนประย๊อจตีเตียย โลกัสสานิ เขมียนบุญด.แต๊ย ทวือเตียกขีนา ผลนุแตงบาน เนียกนาสาเทีย บริจากทวือบอน ปร๊วะโต็วนึงแซร เติบปะจูรเรือะ เมิลตึกบันแท แบกกมรีกเจริน ปุมเมียนสาแน็ย บานผลจาเริญงอง (หอง) จือตามกาลวง เรียนออยจาพอง โจลโสดราปึง โจลกะน็องจินดา กุนเปรียะไตรเรือด เปรียะกุนนิทม สราม๊อดจุลที อากาส-วิเฮีย เปรียะกุนนินา กุมกึดรูปกาย โสดเรียนออยจา สารวจออยนึง กิแลมุยเปื้อน ตราโนว์กะน็องคลวญ ว็วงเวียงสะมารแด็ย
ตะตูลออยก็วง อัญชะลีกะระณีโย ทวืออัญชุลีประนม อะนุตตะรัง กือแซรบุญ นึงปติมเสมอบาน สัจจาอะตึสฐาน มินแดลนึงเมียน เจิตสะเมาะเจรียะทลา จือสเมาะเนียกเกย แด็ยนุเมียนจีร รูจเรียบเสมอ รีจ-กมเดิมละออ บานพลจาเริญ ดักเกรื๊อบกร๊บกูร นินึงเปือระเนีย เปรียะธรรมนินา โสดสบเวียเลีย เฮยปิจาระนา เจิตมูยมูลทลา กุนทะงวนเปียกกะดัด อุดมเปียกไกร ย๊วกพนมเปรียะสุแมร์ โต็วย๊วกโมกถลึง ทง๊วนเลิศอาเวยๆ เอ็ดเกาะเอ็ดเตรย เฮยกึดราปึง เติบเคิญเกาะปึง ปรารวยนิเจริญ บุก็วลกรบคะเนีย ย๊วกเตียนนินา
เตียะขิในโย กุนเปรียะสงโฆ ถวายคลูนเจียศิษย์ ปุญยะเขตตัง เมียนกุนประเปียย์ บริจาคเตรื๊อบพะเยีย ถวายโลกโต็วเฮย โสนเสสาะบ๊องเลย ย็วกเตรื๊อบเตียงหลาย โดจปูจสร็อวเฮย ละออเฮย ปรั๊วะสตูงร็วจเฮย แบกแพลเกิดกูร แพลโดจกีก๊วร เวงๆตระโสล เนียกด.สาเทีย โจลสดับตรองรวง เปรียะธรรมแสทัง ตามบทเปรียะธรรม เติบพะเยียะสะมาแด็ย์ ประเสิรทลาไทล เลิศเล็ญปะธรแน็ย ทมกะป๎๊วกระแกรล ปุมเสมอเลยนา ใฮจ๊วนเตี๊ยงหลาย ย๊วกธรรมเจียเคล็ม กะน็องเจิตจินดา กะน็องภพนินา ลิจล๊วงอาตมา ทวือออยมะนึมะเนีย นึงเจิตสาเทีย
8
เจียสะเบียงป๎จจับ เภียวเนียเนี๊ยกเกย ตุกเจียอธิปแตย์ ตูลเตรยนิเปียน นุแองโลกบาน สมบัตนิเปียน โจลทวือตามพล๊อว เจิตกมเขลียดเลย กึดเลิกเปรียะกุน เปรียะองค์ป๎ญญา กรวงเวื๊อดบันแก เจียโปธิเญียน ทวือตามตุนเมียน เลิกกรประนม เปรียะองค์ชนะเมียร บังคมเปรียะธรรม ปราแบ็ย์เมินบวนเปือน จะแน็ะเนียย์ ประเสิรเส็งตรวง เมียนกุนกะดัดนา เจิตขญมสังวาส บังกมเปรียะปุท ถวายววรเวิ๊อนเตีย
ศีลเจียเจิงโกด ตุกเจียสาเภา เฉลาะชูลสาเภา เมียกบวนผลบวน โลกโต็วเอาะเฮย เสาะพ๊อดนิแย็ย เปรียะปุทนิเฮย เรียนย๊วกบานเฮย เนียมโลกกรูทุน จองเปรียะไตรเรื๊อด แอเจิงสเร็น นึกจงบริจาค เปรียะปุทเทศนา กรูญกราบเวือนเตีย มนึสัตว์เตียวดา จรูวเจรียะเมียนอ๊าร เทิมขันประเปียย์ เอ็ดแอก็วรเนีย ศีลบริส๊อดทลา เจียเคลียงศาสนา มินแดลออยเคลียด เปรียะธรรมประสงฆ์ นิเปียนป๎จจะโยโหตุ .....จบบทที่ 2…..
ดารงโต็วเตรย โจลย๊วกสมารแดย์ พลือจะบ๊ะตรงโต็ว สาวกปีมุน สอยเสาะกะเสมสาน เนียกนาจ๊องโต็ว ออยขมสังวาส เปรียะนิบัตบูเจีย เจียอุป๎ชชา กึดกะน็องปราชญา นึกจองปรารถนา ธรรมออยจีเตียน เยืองขญมบังคม บังกุมเปรียะปุท บานปึงอาศรัย จาแนกเจิรญไกร ละเอ็ดละออ บังกุมเปรียะสงฆ์ กือสร๊อวแสรบอน ตุกดักเตรื๊อบพอง กะเจื๊อบโนว์เจียมะดอง กรูญกราบออนองค์
9
บทที่ 3 บทอริยะสัจจธรรม เยิงขญมออนอง กือกุนเปรียะปุท ตามเปียกประเดา สุจริตเตร็มตร็อว กราปีงธรรมจรูว เติบบานสารัจ สารเบียดชดาเยียน ประเดาสัตว์พอง กะนงศิลสมาธิ พบเวื๊อกตะส่งสาร เฮยปิจารณา ปุมเมียนแอ็งนา เปรียะปุทเทศนา ปรับพล๊อวเนี๊ยกเกย มุยคือตุกขสัจ กือแปรเจียจ๊ะ โดจเตื๊อบตามจะบัง เพยียธีมวรเนี๊ยง เติบดลมอรเนี๊ยง ตุกนิขละขลัง เปือดปวนออยพ๊อด ตุกมุยเตบิ๊อดเนี๊ยย จองสัตว์เตี๊ยงหลาย ออยงิดว๊วงเวง เตบิ๊ดแตขลวนแอง มินกึดกอดแกรง กึดปิจาระนา ดลหาออยโสน โจลพล๊อวนิโรด
ววรเวื๊อดเตียตร็วง เปรียะธรรมตร๊วงสัตย์ จิตจญมสังวาส สมเจียตีปึง รวกพล๊อวนิเปียน ปรากฏเมนเมียน เปรียะปุทโบราณ ธรรมนีเตียงตรง ปราจญากึดรวก ราปึงกมเพล็จ เติบเคิญทาเมน เตียงโดจแจนะเลย ทาจะบ๊ะเมนเฮย เนื๊อมฉลองดลเตรย ตุกนิตามปะดัด เจรียปุมกะสาน ตุกตามอาตมา ปีปรัวะแตเกิด ขังจ๊องบาพ๊อด ตามจะบังปรากฎ เตียวดาเตียวบ๊อด ตุกทมเปียกไกร เขจื๊อมโน็วกรบปราน อวิเจียดลหา ฉอดตามดลหา ตุกโมกดลคลวน รวกตีปึงปวน เตรื๊อบประป็วนโกน ออยย๊วกจิตโสด
บังกมอภิเวียด เปรียะสงฆ์ปรนิบัต กนงพล๊อวเปรียะนิบัต ออยจิตนึกนึงโน็ว เด็งกะน็องอะริยะสัจ เปรียะองบานตราส กรบ-องเรียงโมก ออยขมเรียนย๊วก พล๊อวเจียปีตุก เพยี๊ยกเด็งอะริยะสัจ จะบ๊ะกะน็องปราจญา เมียน-บวนประกาล เปรียะธรรมนิจรูว เฮยดลเปรียะนิเปียน ป.ดลนออยแปรปราน ชือสลับกรบปราน กือเจียดจะเรีย เฮยบันชือคลัง กองตุกสัจจัง มินแดลเนี๊ยกนา กอเจีสปุมบาน มินแดลสรากสราน เบิ๊ดบังสันดาน แหตออยเกิดหนา เสริมสรานประแลน ตัวะเนี๊ยกแอ็ยนา โจลกัดอะวิเจีย กมกึดอาลัย กนงธรรมสบไทง
10
ระเงื๊อบกิแสส กะน็องภพสงสาร เมตตาเภียวเนีย เฮยปิจาระนา เคิญตร๊อวเฮยเนี๊ยย ตรงพล๊อวปุทเรื๊อด เสาะเอ็ดอาป๊วล เยียดตราโต็วดล มินออยกึดย็วล กรวบยังปราจญา อันเตียะเตี๊ยงแบ็ย กือปะแด็ยประป็วน เตรื๊อบนุจองใด กือโกนแองเนี๊ยย เจียเหตุป๎จจัย สัพสัตว์ดีเตี๊ยย เปรียะขันมุทถลา ออยสลับโซนบง ขญมปิจาระนา เจียแจ๊ญปีตุก ดลเปรียะนิเปียน งอง (หอง)
แจ็งปีตุกภัย ทวือบุญออยเตียน ออสารสดับธรรม ออยจะบ๊ะกะน็องเจิต โยกโมกเปรียะนิบัต เติบบานโต็วสถิด การะเนี๊ยกนา อะวิเจียดลหา พล๊อวเจีสตุกภัย ว๊วงเวียงสะมารแด็ย จองเตี๊ยงปรอสแซ็รย จองเจิงกะเจ็อบล็วน แดลออยขมร๊วก รึสแกวสงสาร โดจปูจตานา สดับเกิดวิลงอง (หอง) โมกกัดจานอง เติบเคิญพล๊อวตรง สมออยปราจญา สอยเสาะกะแสมสาน …จบบทที่ 3…
กมกึดสงสัย เรีย์กษาศิลกัน แดลโลกเทศนา กมแบ็บสงสัย ตามจรอกกันดาล ดลสถานนิบเปียน บานย็วลเมียรเกีย ทวือออยสล-วล เตบิ๊ดแตสงสาร ล.ลวงออยโจล จระมุจกะน็องเพาะ เตียนดะกะน็องลมัวะ จองก.รึดย๊วก อะเวเจียดลหา ดาออยเกิดเนี๊ยย โจลย๊วกปราจญา จึกเกื๊อสรึสแกว ฉลองโต็วนิเปียน จูยฉล๊อสย็วลสถาน รูจปีตุกโต็วบาน
11
บทที่ 4 พระป๎ญจะขันธ์ 5 ธาตุ 4 อริยะมรรค 8 อิติปิโสเภียะคะเวีย ตุกป๎จจะขันธ์ โมกปติมเสมอบาน ทาคลวนทาปราน เตรื้อมอาเวียแดลเมียน โมกบังปราจญา โมหะว๊วงเวียง ป๎ญจะขันธ์นินา แหตเตบิ๊ดปุก็วล ทาระบสคลวนแอง ดอยเจิตววงเวียง เสริอบสราลประแลญ จากแจ็ญนิเรียส จีตุกกึดสดาย วิลสลับวิลเกิด เรื๊อบเจียดมินอส เจียเปรียะธรแน็ย ปิดปุมประแป็ย โจลย๊วกสมารแด็ย เจื้อบโน็วกะน็องคลูน ทารูปบุก็วล เทียดบวนมินา เติบโลกสมมุติ แบกเทลียยกะจัดกะจาย ทาเขมียนรูปกาย เฮารูปละเลี่ยะ แบกบะกะจัดกะจาย โสนบัดศักย็วล โจลปิจารณา
นัตถิขันเทีย ตุกทง๊วนกะดัดนา เตบิ๊ดเจิ๊ดกันกเจื๊อบ ทาเยืองทาเกีย ทาระบสคลวนแอง มินออยกึดเฉวียง เชิญตุกนุแอง เปรียะปุทเทศนา โจลโต็วยึดย๊วก ทานิคลูนอัญ ทานิรูปอัญ ตามเจิตสบาย ปีคะเนียกะจัดกะจาย อสเตียงรูปกาย โยนย๊วกกาเนิด สลับเกิดกรบคะเนีย รีรูปขันโธ มินแดลเตียงเตื๊อด ราปึงออยย็วล แดย์ ตึก เพลิง ขยูล เรียะสาตุปต๊วล เบอแบกปีคะเนีย ทาสลับแสนกะสัย รีรูปมนึสัตว์ เขมียนสัตว์บกุ ็วล อาสาโสนเสาะ บัดเตี้ยงเนียมชมัวะ โสนสงัดเตี๊ยงเอาะ ย๊วกเปรียะขันทลา
สัมมาทุกขา เขมียนตุกแอย ทาเจียะระบสเตรื๊อบ ย็วลโมกเรือมอาน อะวีเจียดลหา เรียกคะตัวโทษะ ทาเจียกะแด็ยเสาะ เฮาทากองทุกข์ ขันปรานิโมก แดลกึดสรัล รูปเกียเปสง กาลเบอเปรื๊อดปราส เติบกึดสอยสอก มินเตียงเลยนา กะนงเวื๊อดฏะสงสาร สัจจะเอิงเชียมนา รูปเยืองเรือลคะเนีย นิดโน็วปรกกะแด็ย เมียนเทียดเตี๊ยงบวน ประกอบนึงคะเนีย กรบรูปตีแต็ย เทลียยแจญเฮยเนียย เพลิง ขยูล ตึก แด็ย ตามเปรียะปรมัต เปราะแสร็รยเตี๊ยงหลาย เลิญเกิดอันตราย จอลเตรื๊อมสมบัต ปุมบานโต็วพอง โมกกัดจานอง
12
จีกกัดรึแกว ฉลองโต็วนิเปียน ตวะเจียต๊วลจู สราลๆสุขุม เสาะตุกขะวีตทะเนีย เมียนกาลบานเสาะ อาจแปรวิงบาน วิลว๊วลปุมกสาน เพล็จเพลี้ยงวิเญียน จิตเจียกันดาล ปุมเมียนกังวล สัญญาขันโธ จาบานกรบยาง เรียกสาเปรียะเคลิ๊ยง ปิดปุมกาบัง เบิกทะเวียรระเวิ๊ยง เมียนจิตเจตนา กุศลบรแม็ย กึดพล๊อวกันดาล มินเจียกุนโทษ เฮาอัพเยียกริด ตักแตงออยเกิด ออยตร๊อวตามจิต ตัวะอากรละออ เรียะสาสบ-ทไงย กือเพนจตราจีก กายเจิตเตี๊ยงเอาะ ตามทะเวียรนุแอง บานเจียดาเน็ง ริเจิตนุแอง เกิดโมกมินเสาะ
ออยสลัยโสนบอง เจียสถานอุดม ย๊วกโมกอารมณ์ ก็สอยอารมณ์ โน็วอุเบกขา สระเนาะเสริบสราล กาลตุกโมกปดล เฮาตุกขวีตทะเนีย กึดอาเวียยมินย็วล ปิดปุมอาป๊วล เบอตุกโมกปดล อวียแดลเจียจู ปะเสิรประแฮล ระบสเตรื๊อบประมาน เมียนตราบันจี แจ็ญโจบสบทไง กืออานสัจกะแด็ย กึดพล๊อวจูเนีย มินจูเจียกาล เคาะตร๊อวระว๊วล นิคือสังขาร ดอยจิตจินดา ปรารถนานิเนี๊ย เด็งสบสัจกะแด็ย มินเคลียดเลยเนีย จระเมาะปีเปรก กรบเจียปรามูย รีแอวีเยียน กาลสลับเฮยนา โต็วแตงเตียดทไมย วิลสลับวิงเนี๊ยย
เฉลาะย็วลพล๊อวตรง วีทเนียขันโธ ตวัสเจียกันดาล เตี๊ยงแบ็ยประการ จิตเจียกันดาล เสาะมินยูรเยียร จิตนุสลวล มินเจียกะนงปราน ออแบกขากาล มินเสาะมินตุก เสมอๆโดจแดล สาเกือลจาแกร๊ล โดจบรสกระแวล สะเกื๊อลจาบาน มินออยเพล๊จเพลิ๊ยง สังสารขันโธ กึดตรงพล๊อวเจีย กืออกุศล บอนบาปมินดล กึดโดจจะแนะย็วล เจียงทวือเก็จการ แตงทวือตามกึด วิญํูนักขันโธ เจียเนียกจาทะเวียร ทะเวียรเตี๊ยงปรามูย อันดาดแตมูย บ๊อนบาปโจลคอย เรียะสากรบปราน แบกคะเนียปะเสงๆ นิกือกองตุก เมียนแตตุกสอก
13
เจียตุกเพ็ดภัย ก๊วรปิจาระนา เคิญพล๊อวเมี๊ยกผล ดลพล๊อวนิเปียน กะน็องตรัยเลี๊ยกคะเยียน เคิญเตี๊ยงแบ็ยสถาน ดารงเจิตนึง อนิจจัง อนัตตา โจลเรียะสาศิล ดารงสมาธิ เคิญพล๊อวปุทเรื๊อด ออยบานเด็งเสตื๊อด ออยตรงสุจริต ปรนนิบัติออยตรง บานดลโดจปอง....
สันแรงสันรับ ออยยัวลเมียรเกีย ฉลองโต็วดลเตรย เนี๊ยกเมียนปราจญา ออยบานเด็งเจียะ จะบ๊ะกะน็องปราจญา เด็งกะน็องจินดา ทารูปอาตมา สั่งวาทกมกะจิล กะเจือบกะน็องฮาระแต๊ย โจลย๊วกปราชจญา เคิญพล๊อวเมี๊ยกพล เติบเคิญพล๊อวเมี๊ยก เดิรโต็วปึงเปียะ
มินแด๊ลสะแฮละเฮย เยียดตราเนี๊ยกเกย รูจปีตุกเฮย โจลปิจาระนา เติบนึงเพียยะปราณ การกึดราปึง เฉวียงย็วลตุกขัง มินเตียงเลยเนี๊ย เภียวเนียสบทไงย เติบเพยียะสะมารเด็ย โมกปิจาระนา ย๊วกโมกเปรียะนิบัต พล๊อวเปรียะปุทธัง เนียะย็วกจิตสมัคร
………………………….
สัมมาทิฐิ จะบ๊ะกะน็องปราจญา ตรงเมนปรากฎ แสโทบริสอด เจียสแจญออยพ๊อด กุมกวรวิเวียด จระแนนนินเตีย สัมมาเวียจา กัจเก็นยุสยวง ออยกีอะอน มินเมียนเจียกุน เปียกนาเมียนกุน ประปึดละเอียดละออ ตรงตามบันเตื๊อด
ขึน้ บทอริยมรรค เปรียะมหามุนี ทาพล๊อวนิตรง สัมมาสังกัปโป จงเจียสจากกาม พบเวื๊อดฏะสงสาร น๊องเกียเลยนา เจี๊ยกรรมวิเรีย เวียรเปียกมุสา ออยแบกกะจัดกะจาย สราแด๊ยและลส ปุมเจียประย๊อจ สระแด๊ยดอยปิด ดอยกายสุจจริต กาลเข๊าะปีเกริ๊ด
ฉะเลาะย็วลกันลวง อะแร๊ยยะสัจจัง ดาแระเกื๊อบกวร ตามพล๊อวเปรียะปุท มินกึดเพยียบาท มินกึดเบียดเบียน นึงสัตว์เตี๊ยงหลาย กาหกปริยาย ดีลปูจเจียมดาย ย๊วกแตเปียกเข๊าะ เปียกโขจส.ระสล สัมมาคะมันโต เตียงแบ๊ยประกาล มินทวือเลยนา
14
มูยปุมบามัด ปีรเวรกุมโลจ เนียเนี๊ยกด.แต็ย ตามเปรียะวิเนียร เปรียะปุทมะจ๊ะทไลย กึดออยสมกวร บันฉอดป๎นเปียน สัมมาวะเยียโม กึดแตกุศล เรียะสากมเพล๊จ ราลึกกุมเพล๊จ เด็งเจียเด๊งกาจ ปุมเมียนเคล็มซราย กวรกึดราปึง ปีรเบอกึดย็วล แบ๊ยนุกือเจิต บานเด็งกะน็องเจิต เนียกาลโมกสถิต เจิตละออสุจจริต มินเมียนแตบุญ สายสบกะน็องปราณ กุสะลาธัมมา อกุสะลาธัมมา อับพะเยียกะตา สมาธิมินา ขะเจื๊อบโน็วกันดาล กาลจาเริญเชียน สมาธินินา จาปูทวีปปา แดลบานเปื๊อรเนีย เดิรตามเมียรเกีย
ชีวิตสบสัตว์ ออยสลับมวรเนีย เตรื๊อบกีปุมเจีย แบ๊ยเวรภีระเยีย สัมมาอาชิโว ร๊วกสิออยละออ กันตามกันลวง เปรียะธรรมประเปี๊ย ประเดาตุนเมียน เล๊าะจายติงโดร มินทวือลีกเลียน มินล.ลวงเกีย เตรื๊อบอาเวียกวรปาน ตามดอยสุจจริต พะเยียเยียมเกื๊อบกวร เจียบาปกรมเปิ๊ดด ออยโจลกะน็องเจิต เมี๊ยกผลบังเกิด สัมมาสะเต๊ะ เจิตกึดแตระริ กะน็องสติป๎ฏฐาน ออยบานสารัจ กะน็องรูปกายเยือง มูยกือกายา เมียนแตเรียงจะเอิ๊ง เจียเกริงอาสบ แตอนิจจัง มินเตียงเลยนา ปุมเมนกุก็วล เฮาทาวีตเนีย กึดตามเจตนา ตัวะละออเจรียะทลา บวนกือเปรียะธรรม ย๊วกโมกดากล กะน็องเจิตเนียกนา เนี๊ยกนุเด็งเสตื๊อด เติบกะเจือบโน็วบาน เปรียะธรรมเมียนกุน ธรรมบาปเมียนเจริญ ธรรมเจียกันดาล บาปบ๊อนปุมเมียน มินจูมินเจีย เปรียะธรรมนุเจีย โมกออยกุนละออ ธรรมจูกดัดนา มินออยกุนเลย ธรรมจีกันดาล รีแอสัมมา บานตามเจิตเปียล ดากลออยตรง เจียนิจเจียกาล มูลมวยบันต๊วล ลุเด็งกะน็องเยียน บานเคิญเมี๊ยกผล ดารงออยดล รูสปีสากล พล๊อวเม็ยะนิเนีย กรบเตียงปราแบ็ย์ ดากลออยตรง บุคลกรบคะเนีย พล๊อวเปรียะนิเปียน หอง (งอง) ….จบบทที่ 4…..
15
อารธนาธรรมบาลี แปลเป็นภาษาไทย พรัมมาจะโลกา ธิปะตี สหัมปะติ กัตอัญชลี อันธิวะรัง อะยะจะถะ สันตีถะ สัตาปปะระ ชักขะชาติกา เทเสตุ ธัมมัง อณุกัมปิมัง ปะชัง คาแปล ท้าวหสัมบดีพรหม เป็นบรมในพรหมมา ทรงฤทธิ์พิศักดิ์ดา กว่าบริสัททุกหมู่พรหม น้อมหัตนมัสการ ประดิษฐานในที่สม ควรแล้วจึงบังคม ธุลีบาทพระศาสดา ขอพรอันประเสริฐ ว่าล้าเลิศมโหฬา โปรดสัตว์ในโลกา กิเลศหนาก็ยังมี ขอองค์พระจอมปราชญ์ สู่ธรรมมาศอันรุจี โปรดปวงประชาชี ท่านจงโปรดแสดงธรรม นิมนต์ท่านเจ้าขา ผู้ปรีดาอันเลิศล้า โปรดแสดงพระสัจธรรม เทศนาและวาที เพื่อให้สาเร็จผล แก่ปวงชนบารมี สู่สุขเกษมศรี สมดั่งที่เจตนาเทอญ.... ................................
16
อารธนาธรรม (สาเนียงภาษาเขมร) คาอาราธนาธรรมสาเนียงเขมรรนี้ เป็นบทเดียวกันทั้งสามตอน ผู้เขียนเห็นว่ายาวเกินไป เลย แบ่งเป็นสามตอน จะเอาตอนใดตอนหนึ่งมาอาราธนาทีละตอน ก่อนหลังก็ได้ ไม่ต้องเรียงตอนอารธนา ธรรมได้ตามใจชอบ ครั้งละหนึ่งตอน สมถวิล ท้าวไทยชนะ ผู้บันทึก 14 เมษายน 2559 ตอนที่ 1 เกรียเน๊าะสหัมปแด๊ย โจลเกื๊อลเปรียะศาสดา เฮยปวลเปียกตูลทา ตะเบิดสัตย์-อนต๊วนเตียบ ต๊วนตึงเปรียะธรรมทไลย เปรียะองค์ตร๊วงบานตร้าส สัตว์ขละกระดอยกาม ล๊ววแนะย็วลขละเฮย เบอบานสดับเทศนา สมดัจเปรียะเมียนบ๊อน ปร๊อสสัตว์บาบัดโศก งัวงิดแปรพลือทลา ไตรโลกโกไตรเลียะ อะวิเจียกกรึก็วล เนื๊อมสัตว์ออยโศกเศร้า ป๎จจะเมียโมหันตะการ แหตุนิสมเปรียะองค์ จาลองสัตว์เนื๊อมโต็ว โจล-กลประทีป-ทม บาพลือสัตว์เตี๊ยงหลาย เปรียะสาสเจียส์ก๊วรเจียย เปรียะโสดเจียกะแสรุม
ปรมจีแอ็ยโสรโลกา เลิกหัตถาสิโรเรียบ สมกรุณาสดัจตร๊วงเจรียบ ตุบปวลเพียบบาปไกรกร๊ะ เจียนิสสัยป๎จจัยจะบ๊ะ เตรก-อรนะปุมกันเตย มินย็วลตามไตรเลี๊ยกเลย ดอยอานาจเมียนบุญ ป๎ญญาทลาขลังเลิศล้น สมมิม๊วนตรัสเทศนา เลียะสะโมโกรกรูปดลหา เกิดป๎ญญาพิโยย็วล สงสารจักริวิลมินดล เจียป๎จจัยเนี๊ยยสังขาร ลิจล๊วงโน็วกะน็องสงสาร รึดรวบรุมจุมเจื๊อบโน็ว ปรอสสรอจสรงดักสาเภา กันตรันเตรยนิเปียนเนียย สายตราสมพลือปรองเปรียย ออยสบายกายภิรมย์ เปรียะวิเนียยเจียเรียงทม เปรียะอิภิธรรมเจียสะแบกดาส
17
อะแร๊ยะสัจเจียอันลูง สัตว์โลกโงกงุยนะ บริษัทบวนจาปูก ลูจพ๊อดจังโสรฉาน เปรียะธรรมเจียโสรแสง บาพลือโลกเตี๊ยงแบ๊ย
ตารับตูงออยลือจะบ๊ะ ลือสก๊วรดะกรอกเลิกบาน โดจปากชูกกะน็องจ๊วลธาร ริจเลิงบานดอยเรียกสะแม็ย เรียสเลิงแจงจังเรียงแสย ออยย็วลพล๊อวสถานเสาะขา ................ ตอนที่ 2
รีปรมด.เจียทม เติบลูจเปรียะจ๊วงเกีย บอปิดเปรียะองค์เอย ปรอสสัตว์มนึเตียวดา เตบิดสัตย์ต๊วนตึงนะ นึงบานสดับเปรียะธรรม เติบสัตว์พองเนียๆ ธุลีพองกะแด็ยเพาะ ปรัวะแหตุโมหะทม บังบัดเอาะปราจญา งัวงิดงัวงวลงบ ลูเลอเฮยลูเลี๊ยก ร๊วกเนียกแอ๊ยนามูย เมียนเปินแตเปรียะธรรม ป.ปิดเปรียะองค์เอย เตบิ๊ดปรมขญมเรือบอาน เปรียะธรรมทไลยวิแส ขมเจิตออยจะเรียะทลา แตนิเปรียะองเอย เนื๊อมสัตว์ออยบานฉลอง
ไกรเลิศปรมพองเนียๆ เลิกหัตถานะมัสการ เปรียะกุนเฮยสมเมตตา ตร๊วงกรุณาสาแดงธรรม ลือเปรียะตราสเฮยเตรกอร เฮยนึงจรแจ๊งจากตุก เมียนอะวิเจียป๊วลกือละมัวะ กะกรละเอาะเจือบเนตตรา โมกกรวบจุมรุมกายา มินออยเคิญเปรียะตรัยลัก เดิรจรูลจรบโดจมนึขวัก โดจอันเตี๊ยกฉวักรีดกอ ออยโมจูยสราย กอ กร เติบนึงโมกจูยสรายบาน เปรียะกุนเฮยสมปรอสปราน เจาะโมกทะกันอาราธนา ล๊วดกิแลศนึงดลหา ส.สะอาดเอ็ดเศร้าหมอง เปรียะกุนเฮยสมจาลอง โต็วดลเตรยนิเปียนเนียย ................
18
ตอนที่ 3 รีสหัมปะแด๊ยปรม สมดัจเปรียะเภียกคะเวีย เปรียะปุทตร๊วงอะนุโกล ดอยเอาะสะแด็ยเพียบแถลง จาเดิมปีนุแอง ทวือบ๊อนกริตติยา ปุมดอยมินบันโทร สารัจเจียบุพกรรม แหตุนุแอ๊ยอล๊อวแนะ บ.เปิดเปรียะกุนทไลย เติบกรอกจากตีนุ เยียงแจ็งจลีเลีย เยียงสัตว์โจลปุทธจักร์ ออยเพิกอัมรึดตะเจียด อะนุกรัวะปวกบริสัทธ ออยเกิดเมียนป๎ญญา
ออนบังคมอาเรือดตะเนีย ดอยกีทาอย่างนิแอง ปรวมตัวต๊วลนึงสาแดง ตามเพียเวียะเปรียะกรุณา ตร๊วงสาแดงธรรมเทศนา อสเปรียะวะสาแสสิบปรา ปราย๊อจ-ยรูอังแวงฉนา ดลสบสัตว์เตียงภพตรัย เยิงขญมนิสาตัวไกร สมนิมนปรอสเทศนา เภียกตราฉป๎วะไปรมิกคะเธีย ปีตีนุดอยเปรียะบาท เนียยป๎ญจะวักคีเจียอาด ร๊วสนิเปียนตามธรรมดา แดลเจือมขัดดอยโมหา ปรากฏเนียยตินี หอง (งอง) ........................ บทพิจารณาอาการ 32 อิมสั มิงกาเย เรียบเรียงโดย คุณแม่สมถวิล ท้าวไทยชนะ จากบรมครูผู้รู้ทั้งหลาย ที่ได้ประสิทธิประศาสตร์เอาไว้ 14 เมษายน 2559
1. 2. 3. 4.
เกศาคือผม อย่าได้ชื่นชม ว่าผมโสภา ครั้นแก่ชรา กลับขาวหน้าชัง โลมาคือขน งอกทั่วตัวตน ก็เป็นอนิจจัง อย่าชมว่าดี นขาคือเล็บ ถอดหักมักเจ็บ ว่าเล็บกระสี วิปริตสาธารณ์ ทันตาคือฟ๎น สามสิบสองอัน ใช่แก่นใช่สาร
ทั้งเก้าล้านเส้น ย่อมเป็นอนัตตา ได้เก้าโกฏิเส้น ล้วนเป็นอสุภัง น่าเกลียดน่าชัง ทั้งยี่สิบทัส
วิบัติอัปรีย์
คลอนคลุกหงุกหงัก
แก่นสารไม่มี
หลุดหักสาธารณ์
19
5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15.
16.
17. 18. 19.
ไม่ตั้งอยู่นาน ควรคิดอนิจจัง ตะโจคือหนัง เปื่อยเน่าพองพัง ทั่วทั้งกายา ถ้าจะม้วนเข้า เท่าลูกพุทรา คนอันธพาลา นับถือว่าดี มังสังคือเนื้อ เปื่อยเน่าบ่มีเหลือ เท่าเส้นเกศี ทั้งเก้าร้อยชิ้น ในกายอินทรีย์ ตายแล้วเป็นผี รังเกียจเกลียดอาย นะหารูคือเอ็น เก้าร้อยทาเข็ญ เมื่อยขบสารพางค์ ลุกโอยนั่งโอย รัญจวนครวญคราง ให้โทษทุกอย่าง อย่าถือว่าดี อัฐคือกระดูก เส้นรัดมัดผูก สามร้อยท่อนมี ล้วนเป็นอนัตตา อย่าชมว่าดี แก่นสารไม่มี เครื่องถมแผ่นดิน อัฐิมิญชังคือเยื่อในกระดูก เพลิงร้อนต้องถูก ละลายใหลหลั่ง เหม็นขื่นเหม็นเขียว น่าเกลียดน่าชัง ควรคิดอนิจจัง ทุกขังอนัตตา วักกังคือม้าม ล้วนแต่ไม่งาม โสโครกหนักหนา เครื่องเปื่อยเครื่องเน่า ถมแผ่นพสุธา ครั้นสิ้นชีวา แร้งกาแย่งกิน หะทะยังคือหัวใจ ม้ามปกคลุมไว้ ในอกอาจิณ สิ้นลมละลาย สุนัขกากิน เครื่องเน่าทั้งสิ้น ไม่เหลือสักอัน ยะกะนังคือตับ เป็นชิ้นประทับ กับหว่างนมนั้น กาหนดโดยสี สีแดงแสงฉัน เครื่องเน่าทั้งนั้น ในกายอินทรีย์ กิโลมะกังคือพังผืดนั้นเล่า พระสรรเพ็ชญ์เจ้า กาหนดโดยสี เหมือนทุกุลพัสตร์ ที่ผ้าทอดี เก่าๆ เศร้าสี มิสู้งามตา ปิหะกังคือไต (พุง) จงตั้งจิตไว้ อย่าเหินอย่าห่าง เอาเป็นกัมมัฏฐาน อย่าได้ละวาง ไตมีสี่อย่าง เหมือนสีโคมอ อาศัยอยู่ต่อ ที่ท้ายดวงใจ ป๎ปผาสังคือปอด เอาป๎ญญาสอด ส่องลงภายใน ให้เห็นอนิจจัง ประจักษ์แจ่มใส สีปอดนั้นไซร้ แดงๆสาราญ สามสิบสองชิ้น ติดกันสัณฐาน เหมือนขนมหวาน ตัดชิ้นเสี้ยวๆ อันตังคือไส้ใหญ่ เป็นสายยาวเรียว เป็นขดลดเลี้ยว ยี่สิบแปดขด ไส้ชายกาหนด สามสิบสองศอก ว่ายืดยาวออก กว่าใส้สตรี ไส้หญิงสั้นกว่า สี่ศอกโดยมี กาหนดโดยสี เหมือนฉาบปูนขาว เบือ้ งบนนั้นยาว ตลอดลาคอ เบื้องต่านั้นต่อ ทวารเบื้องใต้ อันตะคุนังคือไส้น้อยกาหนด รัดขดไส้ใหญ่ บางทีรัดไว้ บางทีหย่อนยาน อุทะริยังคืออาหารใหม่ เข้าอยู่ในไส้ เหมือนถังข้าวสาร กะรีสังคืออาหารเก่า ลงเข้าทวาร เหม็นพ้นประมาณ รังเกียจเกลียดชัง
20
20. 21. 22. 23.
24. 25. 26. 27. 28. 29. 30.
31. 32.
ปิตตังคือดี เขียวๆโดยสี ดีมีสองอย่าง ซับซาบสารพางค์ ดีทั้งสองอย่าง อสุจิอสุพัง เสมหังคือเสลดข้น เป็นไขไหลล้น น่าเกลียดน่าชัง ท่านผู้บัณฑิต ควรคิดอนิจจัง เสลดนี้ปิดบัง อยู่ปนอาหาร ปุปโพคือหนอง เกิดแต่พุพอง เปื่อยเน่าทุกประการ โลหิตตังคือเลือด เหลวไหลซาบซ่าน ทั่วกายทวาร สีแดงดังชาด เลือดข้นนั้นไซร้ พอได้เต็มบาตร เป็นอาโปธาตุ ขังอยู่ในท้อง ทับท่วมหัวใจ ตับไตทั้งผอง พึงระลึกตรึกตรอง ให้เห็นอนัตตา เสโทคือเหงื่อ ซับอยู่ในเนื้อ ทั่วทั้งสรีระ ต้องร้อนไหลหลั่ง เทพังออกมา โทรมทั่วกายา น่าเกลียดน่าอาย เมโทคือมันข้น ซับอยู่ในตน ทั่วทั้งสารพางค์ สีเหมือนขมิ้น เหลืองอ่อนจางๆ เหม็นสาบเหม็นสาง โสโครกนักหนา อัสสุคือน้าเนตร โทมนัสเป็นเหตุ ไหลหลั่งออกมา จากคลองจักษุ ทั้งสองซ้ายขวา เป็นท่อธารา หยาดย้อยฟูมฟอง วะสาคือมันเหลว ต้องร้อนไหลนอง ปลงสติตริตรอง ให้เห็นอนัตตา เขโลคือน้าลาย ทีเ่ หลวอยู่ปลาย ประเทศชิวหา ข้นอยู่ปลายลิ้น ไหลออกอัตรา เร่งคิดอนิจจา อย่าหลงว่าดี สิงฆานิกาคือน้ามูก ออกทางช่องจมูก เห็นน่าบัดสี บ้างขังบ้างไหล มิใช่พอดี โสโครกเต็มที่ น่าเกลียดน่าอาย ละสิกาคือน้าไขข้อ อยู่ที่ข้อต่อ กระดูกร่างกาย เหมือนไขทาเพลา แห่งเกวียนทั้งหลาย อย่างได้มั่นหมาย ว่าเป็นของดี เร่งคิดสังเวช จิตตั้งสังเกต ถึงกายอินทรีย์ ป๎ญญาส่องมอง ตามคลองวิถี โดยพระบาลี ว่าไว้ในสูตร มุตตังมูตเน่าคืออาหารเก่า แบ่งออกเป็นมูตร ยิ่งเก่ายิ่งเหม็น ยิ่งเน่ายิ่งบูด รู้ว่าเป็นมูตร แสยงขนพอง มัตถะเก มัตถะลุงคัง เยื่อในศรีษะ คือแป้งสามป๎้น อยู่ในสมอง ต้องร้อนเมื่อไร เหลวไหลออกนอง อย่าได้คิดปอง ว่าเป็นแก่นสารเลย ..........................