Ampersand maart 2015 by CD&V

ampersand ampersand LEDENBLAD VAN CD&V - JAARGANG 15 - MAART 2015

AFGIFTEKANTOOR ANTWERPEN X

KOMPAS2030

OP ZOEK NAAR FUNDAMENTELE OPLOSSINGEN VOOR LOKALE UITDAGINGEN LEERLINGENBEMIDDELING IN DE PRAKTĲK: Gemeenteschool ‘t Klavertje Wouter Torfs: “EMPATHIE IS EEN ONMISBARE KWALITEIT VOOR WIE VERBINDEND WIL ZĲN”

WWW.CDENV.BE

INHOUD

6 BELEEF CD&V

10 APRIL JEAN-BOSCO SAFARI (Sijsele)

Torfs: “Als leider moet je kwetsbaarheid tonen”

KOMPAS2030: Bouwen aan het lokaal verhaal

Pesten: Laat leerlingen zelf conflicten oplossen

Kent u onze WIJ-momenten al? Toffe, inspirerende activiteiten, exclusief voor onze leden. U krijgt er telkens de kans om CD&V op een unieke manier te beleven, en om ons en elkaar beter te leren kennen. Zo is er op vrijdag 10 april een unieke muzikale avond met JeanBosco Safari in Sijsele. Of kom op zondag 10 mei rondjes draaien in het Wielercentrum Eddy Merckx te Gent.

Schrijf je nu in via cdenv.be/wij-momenten

Justitieplan: de sprong voorwaarts

VERDER IN AMPERSAND 3 12 14 15 16 20

COLOFON Redactiecomité: Adresbestanden: Vormgeving: Postabonnementen: Verantw. uitgever: Re(d)actieadres:

Annemie Lemahieu, Steffen Van Roosbroeck, Hans Knop, Silke Van Vaerenbergh, Eline Vercruysse, Bart Croes, Sam Voeten, Lien De Vos, Tom Schiettecat Gert Goris – 02 238 38 30 Joost Bresseleers Pascal Laseur – 02 238 38 32 Jonathan Cardoen, Wetstraat 89, 1040 Brussel Wetstraat 89, 1040 Brussel - 02 238 38 83 – ampersand@cdenv.be

Voorwoord Winkelversterkend beleid Wim Soons, JONGCD&V CD&V tussen pot en pint Goed Gezinde gemeente Gezinsdag

Langetermĳndenken. Het woord alleen al levert me verwĳtende blikken op van mĳn medewerkers. Te lang en te moeilĳk. Of ze het over het woord hebben, dan wel over dat denken, is me niet meteen duidelĳk. Ik negeer voor een keer bewust het advies. Want die lange termĳn is belangrĳk, en erover nadenken nog meer. Dat lĳkt misschien een visie uit lang vervlogen tĳden, nu enkel de waan van de dag en het hier en nu belangrĳk lĳken. Niets is minder waar! Wie vaart zonder kompas, is een speelbal van de wind. Weten waarnaartoe, is dus van het grootste belang. Daarom zĳn wĳ voor hervormingen die de toekomst veiligstellen, en tegelĳk voor de inspraak van werknemers en werkgevers daarin. Want duurzaam stappen vooruit zetten, doe je maar als iedereen mee is. Zo boek je resultaten die de toekomst vormgeven. De lange termĳn dus. Zoals Koen Geens met zĳn justitieplan, waarover u meer leest in deze Ampersand. Dat doen we ook in de steden en gemeenten. Enige tĳd terug hadden we onze Dag van de Afdeling. Waar we onze lokale sterkhouders warm maakten voor KOMPAS2030. Ja, 2030, het lĳkt nog een eind weg. Maar wie vandaag niet bezig is met de toekomst, zal morgen niemand kunnen overtuigen van zĳn visie op die toekomst. Zoals Wouter Torfs het verderop ook zegt: Mensen mobiliseren en aanvuren vanuit je eigen passie, dat is de kern van lokaal politiek leiderschap. U leest meer over KOMPAS2030 en ook de rol die u daarin kan spelen in een boeiend rondetafelgesprek verderop. Wĳ stappen niet mee in een verhaal waarin mensen tegen elkaar worden opgezet. Of we ons ingezet hebben voor een betere toekomst, daarop zullen mensen ons afrekenen in 2018 en 2019 – en niet vroeger. Laat ons ervoor zorgen dat dit antwoord overal een volmondig ‘ja’ kan zĳn.

Wouter Beke Algemeen Voorzitter

Leerlingen pakken pesten aan

“We hebben geleerd om zelf onze ruzie op te lossen” Meer dan 30.000 jongeren worden jaarlijks in Vlaamse scholen gepest. Dat zijn er 30.000 te veel. Pesten moet een halt worden toegeroepen. Daarom wil Vlaams minister van Onderwijs Hilde Crevits meer inzetten op ‘peer mediation’ of leerlingenbemiddeling, waarbij oudere leerlingen tussenkomen in een conflict en helpen zoeken naar een oplossing. De Ampersand-redactie trok naar gemeenteschool ’t Klavertje in Bierbeek, waar ze het systeem al een tijd toepassen. Juf Kim van het zesde leerjaar, zorgleerkrachten Els en Dieter, directeur Rudy en leerlingen Margot en Isaak stonden ons te woord. Hoe voeren jullie strĳd tegen pesten?

zelfstandig worden. Ze leren om een conflict zelf op te lossen.

Directeur Rudy: Tien jaar geleden waren er al initiatieven tegen pesten. Maar sinds drie jaar doen we dus aan leerlingenbemiddeling. Er is maandelijks ook de leerlingenraad, waaruit dan voorstellen komen van de leerlingen zelf. We gaan nu een lege container inrichten met verschillende hoekjes, zoals een striphoekje, zodat leerlingen tijdens de speeltijd vanalles kunnen doen. Ook op die manier willen we pesten ontmoedigen.

Zorgjuf Els: Doordat ze met de hulp van bemiddelaars tot een oplossing komen, leren ze dat praten werkt. En proberen ze het achteraf ook zelf, zonder dat ze de zesdejaars nodig hebben. Het zorgt dus voor een mentaliteitsverandering.

Zorgjuf Els: Kinderen zijn nu meer vertrouwd met het bemiddelen, omdat ze het kennen van vorige jaren. Ze weten nu dat ze bij de leerlingen van het zesde terechtkunnen als ze ruzie hebben, of een probleem dat ze niet opgelost krijgen. Ze weten wie ze moeten aanspreken.

Zorgjuf Els: En doordat het direct wordt aangepakt, escaleert het niet verder in pestgedrag.

Wat is volgens jullie de meerwaarde van zo’n project? Juf Kim: Kinderen krijgen als het ware een levenshouding mee. Ze nemen verantwoordelijkheid en leren

Juf Kim: Ze leren zich ook inleven. Ze leren begrijpen wat de ander voelt en denkt. Het zijn sociale vaardigheden die ze verwerven.

Directeur Rudy: Leerlingen kunnen zelf ook beter inschatten wat er leeft. Als ruziënde kinderen naar de leerkracht komen, is het soms moeilijk om alles in perspectief te plaatsen. Het volstaat niet om te zeggen dat ze elkaar een hand moeten geven en alles opgelost en vergeten is.

Zĳn er ook aandachtspunten?

Juf Kim: Een goede opvolging is heel belangrijk. Tijd vrijmaken om te kijken hoe het loopt, hoe de bemiddelaars zich voelen. Het is niet de bedoeling dat zij zich slecht gaan voelen. Maar zo’n strikte opvolging vraagt echt tijd en energie. In een ideaal scenario zelfs elke week een uurtje. Zorgjuf Els: Vooral wanneer de leerlingen er niet in slagen om beide partijen tot een oplossing te laten komen, helpt het dat er in de groep wordt over gepraat. Dan kunnen ze samen brainstormen om een oplossing te bedenken. Zorgcoördinator Dieter: En het stopt natuurlijk aan de schoolpoort. Sociale media zijn bijvoorbeeld nog een groot probleem. We doen er alles aan om conflicten hier op te lossen, maar over wat ze op Facebook zetten, hebben we geen controle. Sommige kinderen weten niet goed hoe ze ermee moeten omgaan.

Kiezen leerlingen er zelf voor? Juf Kim: Ja, zij kiezen er zelf voor, en

HILDE CREVITS, VLAAMS MINISTER VAN ONDERWIJS

als ze er zich niet goed bij voelen hoeven ze dat niet te doen. Maar dit jaar wilden alle leerlingen in mijn klas meedoen. Dat is ook omdat het gegroeid is, omdat iedereen er mee vertrouwd geraakt. Zorgjuf Els: Hoe meer aandacht je er als leerkracht aan geeft, hoe beter de kinderen gemotiveerd zijn om bemiddelaar te worden.

Hoe verloopt dat, leerlingen die bemiddelen? Isaak: Er zijn vijf stappen die we moeten doorlopen. De eerste stap is altijd begroeten: zeggen wie jij bent, vragen wie zij zijn. Margot: De tweede stap is naar allebei de kinderen luisteren, maar ze mogen elkaar niet onderbreken. De derde stap is vragen hoe de kinderen zich voelen. Daarna, en dat is de vierde stap, moeten we de kinderen samen laten zoeken naar een oplossing. Isaak: En dan komt de vijfde stap: afspraken maken en vastleggen in een contractje. We vragen hen dan om de volgende speeltijd terug te komen om te zien of het werkt. Juf Kim: Die vijf fasen die hebben we geoefend aan de hand van toneeltjes, met het stappenplan erbij. De kinderen weten ondertussen goed wat ze moeten.

“Pesten heeft geen plaats in onze samenleving. Het is ieders verantwoordelijkheid om dat aan te pakken. De school en de leerkrachten spelen een belangrijke rol in het creëren van een goed schoolklimaat. Maar ik geloof ook heel erg in de kracht van onze jeugd. Jongeren die andere jongeren willen helpen en die bereid zijn om conﬂicten te helpen oplossen. We moeten leerlingenbemiddeling nog meer versterken.”

Komen kinderen dan zelf naar jullie? Isaak: Ja want we dragen fluohesjes dus als ze ruzie hebben komen ze naar ons. Soms samen, soms alleen. Margot: Als ze alleen komen, gaan wij naar diegene waar ze ruzie mee hebben. Het gebeurt wel eens dat ze elkaar niet meer willen zien. Isaak: En dan praten we gewoon apart met hen. Dat doen we in het bemiddelingshuisje, want anders staat iedereen errond op de speelplaats. Margot: Het zijn vaak jongere kinderen die hulp nodig hebben. Oudere kinderen kunnen makkelijker een oplossing zoeken samen. Soms zijn het wel flauwe ruzies, die elke speeltijd weer beginnen. Isaak: Daarom moeten ze achteraf nog eens naar ons komen om te zien of alles is opgelost.

Margot: Als ze te snel weer ruzie hebben, dan hebben ze zich niet aan de afspraken gehouden. We moeten streng zijn (lacht).

Wat vinden jullie minder leuk? Margot: Ik vind het moeilijk om ze beiden te laten uitspreken, want soms zijn ze koppig en dan beginnen ze tegen te spreken. Isaak: En als er een kindje begint te huilen, dat vind ik ook niet zo leuk.

Maken jullie zelf nog ruzie? Margot: Neen, we spelen met elkaar, jongens en meisjes. We hebben geleerd om zelf ruzies op te lossen. Isaak: En om naar elkaar toe te gaan. Vroeger liep ik weg als ik ruzie had met mijn broers, en wilde ik ze nooit meer zien. Nu probeer ik erover te praten.

ALLES VERTREKT VANUIT JE EIGEN PASSIE Schoenen Torfs werd onlangs voor de 6de keer uitgeroepen tot beste werkgever. Maar hoe word je dat, en vooral, hoe blijf je dat? Ampersand nodigde Wouter Torfs, ceo van Schoenen Torfs, uit voor een boeiend gesprek. 6

ÂŠ FOTO AF-FOTOGRAFIE

WOUTER TORFS, CEO SCHOENEN TORFS

“Een taxshift? Ja. De lasten op arbeid moeten naar beneden, en als we die sterke sociale zekerheid willen houden, moet dat elders gecompenseerd worden.” Wat maakt Torfs zo’n aangenaam bedrĳf om voor te werken? Wouter Torfs: Er is niet één formule die daarvoor zorgt, het gaat om een samenloop van zaken. Er zijn natuurlijk materiële dingen, zo krijgen werknemers een dag vrij wanneer ze verjaren, of schoenen voor het communieof lentefeest van hun kinderen. Maar er is ook het grotere verhaal: een bedrijfscultuur waarin we onze mensen waarderen, waar mensen zichzelf mogen zijn en zich kwetsbaar mogen opstellen. We willen investeren in mensen en in hun ontwikkeling.

U vergelĳkt uw bedrĳf met een ‘community’, zelfs met een familie. Zĳn dat geen verschillende werelden? Wouter: Ik geloof niet in een hiërarchie tussen werknemers. Wel in het geven van verantwoordelijkheden. Ik ben heel bereikbaar voor mijn medewerkers, maar ik neem dagelijks weinig beslissingen. De verschillende teams krijgen en dragen zelf verantwoordelijkheid. Als ze dan al met een probleem bij mij komen, is mijn standaardantwoord: “Wat zou jouw oplossing zijn?”. Ik zie mezelf meer als een senior advisor, men komt mijn raad vragen. Het gevolg is dat ik nog heel weinig vragen krijg (lacht). Ik wil een werkgever zijn die zorgzaam is voor de mensen. Zorgzaamheid is één van onze belangrijkste waarden. Dat zijn toch allemaal typische kenmerken van een familie, niet?

Ook Saskia Van Uﬀelen, een collega-bedrĳfsleidster, zei twee maand geleden in

ons blad dat traditioneel leiderschap niet meer werkt. Al gaf zĳ wel aan dat verschillende generaties daar anders mee omgaan. Wouter: Ik geloof meer dat het aan het individu ligt en dat er niet echt een leeftijd op te kleven is. Als ik 40-, 50-, en zelfs 60-plussers bij ons zie opgaan in hun werk dan tonen zij dat het anders kan. Er zijn altijd wel tegenvoorbeelden te vinden, en er zijn ook jonge mensen die werk en privé strikt gescheiden houden bijvoorbeeld. Mensen moeten hun werk graag doen. Want als hun leven pas begint wanneer ze thuiskomen, dan is dat niet alleen jammer voor hen, maar dan laat je ook als werkgever veel potentieel liggen.

Wat is uw persoonlĳke drive? Wouter: Ten eerste geloof ik dat alleen duurzaam ondernemen leidt tot succes, waarbij je niet ten koste van mensen werkt. En ten tweede is het mijn overtuiging dat een goede werkomgeving de wereld kan veranderen. Wie tevreden gaat werken, straalt dat ook af op zijn omgeving buiten de werkuren. Ergens zit er een wereldverbeteraar in mij, en door te zorgen voor zo’n bedrijfscultuur wil ik mijn steentje bijdragen. Dat zat al in het DNA van mijn grootouders en hun kinderen, die de zaak opgestart hebben. Er waren toen nog wel geen moderne Engelse woorden voor (lacht). Maar ze hadden die waarden wel in zich. Alleen is vandaag de tijdsgeest rijper voor die andere waarden, vroeger was er alleen focus op werk en cijfers.

Ziet u parallellen met wat we in de politiek doen? Wouter: Zeker. In de politiek gaat het om de beste beslissingen voor de gemeenschap nemen, dat moet je niet willen proberen zonder gedragenheid. Het moet vertrekken vanuit jezelf, vanuit je overtuiging. Mensen mobiliseren en aanvuren vanuit je eigen passie, dat is de kern van lokaal politiek leiderschap. Wie dat belichaamt, zal het ook goed doen bij verkiezingen. Wie dat niet kan, staat er niet zo goed voor. Maar politiek en authenticiteit lijken niet altijd samen te gaan. Het is te vaak een verhaal van kritiekloos achter de vlag lopen. Daarom zou ik geen goed politicus zijn. Ik laat verschillen in mij toe. Ik zie in vele partijen goede elementen. En dat is in mijn ogen ook nodig om verbindend te zijn.

Tĳdens de onderhandelingen pleitte u nogal opvallend voor een centrum-rechtse coalitie. U heeft al aangegeven dat u dit niet meer zou doen. Waarom? Wouter: Ik heb toen veel bloemetjes gekregen, maar ook heel wat bloempotten. Ik werk voor een commercieel bedrijf, dat kan daaronder lijden. Ik ben maar een van de 11 aandeelhouders. Nochtans vind ik het belangrijk dat maatschappelijk verantwoord ondernemen ook wordt uitgedragen door mensen met een mening. Zo draag je inspiratie bij. En dus zal ik mijn mening niet wegstoppen. Alleen van de partijpolitieke standpunten zal ik wegblijven (lacht).

Hoe staat u als werkgever tegenover sociaal overleg? Wouter: Zeer positief, want het is al decennialang de kracht van ons land. Ik wil ook de verdienste van Kris Peeters benadrukken, die het overleg opnieuw vlot heeft getrokken. Er was een akkoord over de brugpensioenen, ik vind het jammer dat nu door wat punten en komma’s de focus weer gelegd is op onenigheid en ruzie. Een regering moet niet slaafs volgen wat de sociale partners beslissen, maar ik zou toch twee keer heel goed nadenken voor ik iets zou wijzigen. Anders wordt het een gemiste kans voor iedereen.

Toen u ziek was, liet u uw waardering voor onze sociale zekerheid blĳken. Beseﬀen we te weinig hoe goed die is? Wouter: Dat vind ik wel, ja. Ik wist het al langer en ben er ook dankbaar voor. Maar als je daar dan in zo’n ziekenhuisbed ligt, besef je dat nog meer. Je ligt daar tussen mensen die veel minder hebben, en toch dezelfde zorgen krijgen. Dat is toch geweldig? We moeten er wel voor zorgen dat dit systeem houdbaar blijft en dus mogen we kritisch zijn als er wat fout loopt.

Om dat systeem te behouden, moeten we wel nu hervormen. En dat ligt gevoelig. Wouter: Voor politici is het inderdaad

niet gemakkelijk, daarom heb ik er zo veel respect voor. Ik denk dat je altijd moet proberen helder en transparant te zijn zodat iedereen goed begrijpt waarom je iets doet. Het blijft bovendien zeer belangrijk dat er rechtvaardigheid is: iedereen moet zijn steentje bijdragen, de sterkste schouders het meest.

U pleit voor een taxshift? Wouter: Jazeker, maar wel een shift en geen lift. De lasten op arbeid moeten naar beneden, en als we die sterke

Wie denkt aan de toekomst komt onvermĳdelĳk ook bĳ het milieu uit. U lĳkt daar zelf erg op gesteld.

WOUTER TORFS

Voor politici is het inderdaad niet gemakkelijk, daarom heb ik er zo veel respect voor. sociale zekerheid willen houden, moet dat elders gecompenseerd worden. Al mag het geen symbooldossier worden. Er moet nog steeds worden nagedacht over de effecten op langere termijn. We moeten ervoor zorgen dat het meer opbrengt dan dat het kost.

Moet de politiek meer op lange termĳn gaan denken? Wouter: Volgens mij wel. Ik begrijp dat er dagelijkse problemen en uitdagingen zijn die aandacht vragen. Maar je moet ook vooruitkijken, zoals jullie doen met KOMPAS2030. Wij zijn bij-

Lees meer: meld u aan via het ledenportaal (mijn.cdenv.be) en krijg exclusieve toegang tot de presentatie die Wouter Torfs gaf op onze Dag van de Afdeling! Problemen met inloggen? Contacteer de ledendienst via leden@cdenv.be of 02 238 38 32.

Maak bovendien kans op een uniek boekenpakket, samengesteld door Wouter Torfs zelf, en inclusief een gesigneerd exemplaar van z’n eigen boek (‘Werken met hart en ziel’). Surf naar het ledenportaal voor meer informatie. 8

voorbeeld nu bezig met ons strategisch plan 2015-2017. De uitdaging? Verkoop via internet. Vandaag zijn we daar niet aanwezig, maar die markt explodeert. Dus moeten we mee op de boot, maar wel op onze eigen manier. Je moet nieuwe dingen durven proberen, en op je bek durven gaan. Als bedrijf zit je natuurlijk niet in een coalitie, dus daar gaat het gemakkelijker.

Wouter: Dat is dankzij mijn nichtje, de jongste Torfs-telg die in het bedrijf werkt. Zij heeft een lans gebroken voor duurzaamheid op ecologisch vlak. Zo proberen we bijvoorbeeld 40 000 km van het woon-werkverkeer met de wagen, om te zetten in 40 000 km met de fiets, en we houden via Facebook bij hoever het daarmee staat. We proberen ook op dat vlak authentiek en duurzaam te handelen.

Hartelĳk dank voor dit openhartig gesprek!

“Als we niet dringend ingrijpen, komt ook de goede werking van justitie in het gedrang” Minister Geens heeft een plan. Het Justitieplan. Met deze woorden begon het filmpje dat Geens’ Justitieplan bevattelijk introduceerde. Het Justitieplan is de tweede stap om justitie te hervormen. De eerste fase kwam er vorige jaren door de hertekening van het gerechtelijk landschap. De tweede fase is dit Justitieplan, dat gaat voor een efficiëntere en daardoor rechtvaardigere justitie. Minister Geens focust op een terugkeer naar de kerntaken van justitie: echte sociale rechtvaardigheid is niet gebaat bij te veel regels en procedure. Echte

rechtvaardigheid hoeft niet onbetaal- Het is namelijk belangrijk dat we die baar te zijn, als we de juiste prioriteiten stap nemen. In een derde en laatste stellen. Het is de bedoeling dat de in fase zullen enkele fundamentele herhet Justitieplan voorgestelde maatre- vormingen van onze basiswetgeving gelen worden omgezet in vier wetsont- worden doorgevoerd. werpen die vanaf de lente zullen worden KOEN GEENS voorgelegd aan regering en parlement. Dit Justitieplan is het “Dit Justitieplan kan enkel worden resultaat van voorafgerealiseerd als er een zo groot mogelijk gaande gesprekken draagvlak groeit voor de geplande met iedereen die betrokken is bij justitie. hervormingen.”

EEN PLAN MET CHRISTENDEMOCRATISCHE WORTELS CD&V kiest voor een justitie die de samenleving verbindt Justitie is essentieel voor een rechtvaardige samenleving. Want justitie respecteert de vrijheid van elk individu en verbindt elk individu met zijn verantwoordelijkheid in de samenleving. Alleen zo wordt een samenleving tussen mensen mogelijk. Zorgen voor een goed werkende justitie is ook sociaal. Samen bouwen we aan een rechtvaardige samenleving. Voor CD&V moet justitie de vrijheden van mensen beschermen, mensen op hun verantwoordelijkheid wijzen, en samenleven garanderen.

CD&V ziet justitie als deel van de samenleving

CD&V zet in op een justitie die vooruitgaat

Daarom zetten we een stap voorwaarts naar een justitie die klaar is voor morgen. Daarom investeren we in techniek en mensen om justitie open en toegankelijk te maken.

Door een fundamentele aanpak, vanuit de wortels.

Daarom pakken we de problemen aan vanuit de wortels en gaan we stap voor stap naar een snellere justitie, naar een efficiëntere aanpak en naar meer rechtvaardigheid.

Door dialoog met de sector en de burger.

Met een plan dat de basis vormt voor een nieuwe justitie.

Dankzij een minister met expertise en ervaring om dit waar te maken.

Daarom zetten we in de eerste plaats in op onze mensen bij justitie. Want het zijn geen structuren die veranderingen waarmaken, maar wel mensen.

Lees het volledige plan op stapvoorwaarts.be. Geef uw mening. 9

VOORBĲ DE WAAN VAN DE DAG CD&V ZET KOMPAS OP 2030

De wereld is in verandering: het milieu vraagt onze aandacht, onze wereld wordt steeds digitaler, de kloof tussen arm en rijk wordt steeds groter, en ga zo maar door. Grote maatschappelijke uitdagingen komen op ons af. Ze hebben ook een lokale impact, en vragen om een passende aanpak. CD&V startte eind 2014 ‘KOMPAS 2030’: zes trajecten voor jonge, lokaal geëngageerde politici die vanuit een gedeelde visie de toekomst in handen nemen. Omdat we geloven dat enkel wie op lange termijn denkt en gaat voor radicale oplossingen, écht het verschil kan maken. Ampersand bracht de verantwoordelijken van drie KOMPAS-trajecten rond de tafel, samen met Wouter Beke en Raf Drieskens, burgemeester van Neerpelt en voorzitter van de Vereniging van CD&V-raadsleden.

Hoe ontstond KOMPAS2030? Raf Drieskens: Je kunt als politieke partij niet enkel bezig zijn met de actualiteit. We wilden een project dat ons de ruimte gaf om na te denken over de langetermijnaanpak. Lokale antwoorden zoeken op fenomenen als klimaat, radicalisering, globalisering, toenemende armoede,… dat doe je niet van vandaag op morgen.

In een langetermĳnaanpak investeren is niet evident in politiek. Wouter Beke: Je moet als partij prioriteiten durven stellen. Het lokaal niveau is voor CD&V zeer belangrijk: we zijn lokaal de grootste en hebben de meeste kennis over de lokale aanpak. De samenleving polariseert

steeds meer, dus is er nood aan leiders die verbinden, aan bruggenbouwers. En dat is precies het DNA van CD&V. Andere politieke partijen spreken over werknemers, werkgevers, verenigingen,… wij spreken met hen. Ervaren jullie dat zo in de eigen gemeente?

Raf: Vroeger hield je de vinger aan de pols via contacten met de grote klassieke organisaties. Nu is er tevens een veel fijnmaziger netwerk van verenigingen, comités en groeperingen. Zelf vind ik dat heel boeiend. Want ook die moet je ‘verbinden’. Els Roelof: Vandaag betekent verbinden inderdaad dat je inspeelt op de nieuwe manieren waarop inwoners zich verenigen: spontaan en kleinschaliger, vrijblijvender ook.

menhangt is authenticiteit. Je moet het echt menen, anders word je afgestraft. Wouter: Daarnaast zijn ook pedagogische kwaliteiten van belang. Mensen overtuigen lukt nu enkel nog met argumenten en emoties.

Binnen de KOMPAStrajecten zoeken jullie naar antwoorden op de uitdagingen van morgen. Jullie trekken elk zo’n traject. Hoe liep dat? Loes: Je kan maar je vinger opsteken als je aanwezig bent, en daarom ben ik hier. Om mijn stem te laten horen en mee visie te ontwikkelen. Toen ik hoorde over het opzet van het KOMPAS, sprak vooral het ‘outof-the-box’-denken me aan.

Dieter Wouters: En bovendien kwamen die klassieke verenigingen op voor het algemeen belang, en dat is nu veel minder het geval. Dus heb je leiders nodig die dat doen.

Welke talenten heb je daarvoor nodig? Loes Vandromme: Empathie! Kunnen en vooral willen luisteren is het belangrijkste als je mensen wil verbinden. Wat daar sterk mee sa-

Loes Vandromme, schepen te Poperinge KOMPAS-traject Zorg

RAF DRIESKENS, VOORZITTER VERENIGING VOOR RAADSLEDEN

“We zoeken projecten die in onze toekomstige samenleving het verschil zullen maken. ”

je dan tegen 2030 284.000 extra woningen? We bezochten projecten in Gooik en Kopenhagen, twee wereldsteden (lacht). Zeer verrijkend! Het bezoek aan Kopenhagen gaf ons nieuwe inzichten: het gaat niet zozeer om die extra woningen, maar wel over hoe je de publieke ruimte organiseert zodat er plaats is voor 284.000 gezinnen. Op die manier je denkpatroon bijsturen leidt tot hele andere oplossingen.

Els: Toen men mij vroeg of ik interesse had, zag ik meteen een kans om radicaal te kunnen en te mogen nadenken over de toekomst. En daarbij vond ik vooral het traject talentontwikkeling boeiend.

Hoe pakken jullie dat aan? Els: Met een stuurgroep denken we na over hoe je als lokaal bestuur talent kan ontdekken en ondersteunen, en het delen van talent kan stimuleren. We denken onder meer na over een ‘schepen van talent’. Stel je eens voor: “Wat als er in elke gemeente een schepen van talent zou zijn?” Dieter: Wij werken op eenzelfde manier rond het thema wonen. Als het uitgangspunt is dat iedereen over een eigen huis beschikt, hoe creëer

Loes: Onze groep werkt rond het thema zorg, waarbij we momenteel initiatieven bezoeken die inzetten op inclusie: een zorgbenadering die uitgaat van één WIJ en niet WIJ versus ZIJ nl. de zorgverstrekker tegenover de zorgbehoevende. We bakenden daarbij drie thema’s af waar we concreet rond werken: de inzet van vrijwilligers in de zorg, kinderopvang en de problematiek van kansarmoede en eenzaamheid.

Daarnaast zĳn er nog de trajecten rond zingeving, duurzaamheid en samenleven in dorp en stad. Hoe loopt dit verder? Raf: De verschillende stuurgroepen verdiepen zich momenteel in de thema’s. De lat ligt hoog: we zoeken echt die projecten die in onze toekomstige samenleving het verschil zullen maken. Het kompas op 2030. Regelmatig plannen we momenten om de inzichten te

Dieter Wouters, burgemeester Wuustwezel KOMPAS-traject Wonen delen met al onze mandatarissen. Ervaringen, expertise en goede praktijkvoorbeelden zijn altijd welkom. Wouter: Zo kijken we naar de toekomst, ontdekken we trends en ontwikkelen we concrete antwoorden op de vraag hoe we in 2030 echt een gemeenschap kunnen vormen. Want pas als mensen het gevoel hebben erbij te horen zullen ze zich betrokken voelen en meer verantwoordelijkheid nemen voor zichzelf en hun omgeving.

Succes!

Meer info over KOMPAS2030: vereniging@cdenv.be of 02 238 38 46

Els Roelof, schepen te Oostkamp KOMPAS-traject Talentonwikkeling

CD&V WIL WINKELKERNEN VERSTERKEN Er is meer dan Uplace

We lezen en horen veel over Uplace. We zouden bijna vergeten dat handel en winkelen gestimuleerd wordt, in elke stad en gemeente in Vlaanderen. Of Uplace er komt, is nog lang niet zeker. Maar dat er op het terrein heel wat gebeurt, dat staat vast. Ampersand sprak erover met Koen Van den Heuvel, fractieleider in het Vlaams Parlement, en sprokkelde ook reacties bij enkele CD&V’ers te velde.

Voeren we geen verloren strĳd voor winkelen in de dorps- en stadscentra? Hebben shoppingcentra en baanwinkels het pleit intussen niet gewonnen? Koen Van de Heuvel: Absoluut niet. Iedereen kent wel een stad of gemeente waar het kernversterkend beleid nu al vruchten afwerpt, maar we moeten volhouden om echt succesvol te zijn. En dus moet de

Vlaamse Regering ook op dat vlak haar engagementen bevestigen, zoals die zijn genomen in de winkelnota van Kris Peeters. Het gaat niet op om met één maatregel het effect van een andere teniet te doen. We steunen ondernemend Vlaanderen niet door te kiezen voor het ene of het andere. Inzake risicovol ondernemerschap heeft niemand het monopolie. Groot is niet noodzakelijk beter. Dit is meer dan economie. Samen met verenigingen en buurtcomités vormen lokale winkels en horeca het kloppend hart van elke gemeente in Vlaanderen.

Uplace past toch niet in zo’n verhaal? Zĳn we verkeerd bezig? Koen: De regering is het aan zichzelf verplicht het engagement dat ze nam ten aanzien van de projectontwikkelaar ernstig te nemen, en doet dat ook. Maar zoals ik daarnet al zei: we mogen niet uit het oog verliezen dat de vorige Vlaamse Regering besliste volop in te zetten op de versterking van de handelskernen in onze steden en gemeenten. Ook daar nemen ondernemers risico’s door een zaak te starten, te vernieuwen en mensen tewerk

te stellen. Ook zij hebben nood aan rechtszekerheid en een stimulerend ondernemingsklimaat.

Het wordt niet makkelĳk om een evenwicht te vinden. Koen: Dat klopt. De Vlaamse Regering staat voor een complexe afweging waarbij nieuwe jobs, leefbaarheid, mobiliteit en economische belangen een rol spelen. CD&V wil daarop duurzame antwoorden formuleren. Want de samenleving is hard veranderd in de 10 jaar dat het Uplace-dossier hangende is.

Hoe bedoel je? Koen: De voorbije jaren kenden we een zwakke economische groei. Intussen rukt de e-commerce op, zeker bij onze jongeren. De vraag naar winkelruimte daalt, maar de beschikbare oppervlakte breidt alsmaar uit. Onze kernwinkelstraten lopen leeg door een overaanbod aan winkelruimte in de rand. Deze ontwikkeling kan niet tot in het oneindige blijven doorgaan. Houden engagementen die 10 jaar geleden met gegronde argumenten werden aangegaan, stand in nieuwe tijden? Daarop moeten we antwoorden vinden.

MATTIAS PAGLIALUNGA, schepen van economie in Aarschot: Onze handelskern kwam de vorige jaren fel onder druk te staan. Om het tij te keren, maakte de stad een strategischcommercieel plan op. Bovendien worden de middelen uit de leegstandsheffing geherinvesteerdin het promoten van winkelruimten. Samen met de handelaars pasten we het parkeerbeleid aan. De binnenstad werd aangenamer, met meer groen en met een duidelijke link naar de Demer. Geïnspireerd door de winkelnota van Kris Peeters, zorgen we voor alternatieven voor het baanwinkelen. Tijdelijke creatieve initiatieven worden ondersteund met een pop-upsubsidie. En met succes: er zijn op dit moment een pak investeringsprojecten in de binnenstad, gevolgd door nieuwe winkels en horeca.

MAAIKE BRADT, schepen in Willebroek en eigenaar van buurtwinkel ‘Den Bradt’ Dit jaar bestaat onze buurtwinkel 58 jaar. Een echte familiezaak die momenteel door de derde generatie wordt gerund. Ik ben ervan overtuigd dat buurtwinkels meer dan ooit een toekomst hebben. We zijn gemakkelijk bereikbaar, de dienstverlening is persoonlijker, we leveren gratis aan huis voor mensen die moeilijk te been zijn, de openingsuren zijn ruimer… De klant is best bereid om wat meer te betalen voor kwaliteit en een aangepaste dienstverlening. Veel mensen missen dat sociaal contact in de grote winkels. Buurtwinkels zijn belangrijk in de leefbaarheid van onze dorpen. Daarom moeten we als gemeente lokale handelaars blijven ondersteunen.

CHRIS RENIERS, voorzitter gemeenteraad en opticien in Kapelle-op-den-bos Een gemeentebestuur kan het verschil maken. Met een goed parkeerbeleid bijvoorbeeld, voorrang voor fietsers, groene rustpunten in het winkelgebied, kunst in de straat,… Maar ook door rechtstreeks handelaars te steunen met subsidies voor huur of gevelrenovaties.Een levendige handelskern betekent dat ouderen boodschappen kunnen doen op wandelafstand, minder verkeer op onze wegen, werk in eigen dorp, de versterking van het sociaal weefsel. Plaatselijke handelaars zijn de motor van onze economie. Wie meent dat de lokale middenstand het verloren heeft van baanwinkels en shoppingcentra is fout, op voorwaarde dat speciaalzaken een betaalbaar onderkomen vinden in gezellige dorpskernen.

HUWEN OF SAMENWONEN: MOET ER NOG EEN VERSCHIL ZIJN? Studiedag rond vormen van samenwonen is een succes Op vrijdag 6 maart kwamen bijna 200 advocaten, notarissen en deskundigen uit de rechtspraktijk samen met onze Kamerleden Sonja Becq, Raf Terwingen en Servais Verherstraeten om stil te staan bij de toekomst van de verschillende samenlevingsvormen: feitelijk en wettelijk samenwonen en het huwelijk. De gezinnen en huishoudens van vandaag verschillen immers fundamenteel met die van tien jaar geleden. Voor CD&V is de uitkomst van de studiedag duidelijk. Sonja Becq: “De 3 vormen moeten blijven bestaan, maar er moet meer solidariteit ingebouwd worden. CD&V wil gezinnen de mogelijkheid bieden om zelf zorgtaken op te nemen om gezin en werk te kunnen combineren. Dat kan bijvoorbeeld door een compensatieregeling als één van de partners thuis gebleven is om huishoudelijke en/of zorgtaken op te nemen.” Verder weten veel mensen niet welke gevolgen verbonden zijn aan hun samenlevingsvorm. Die informatie moet beter beschikbaar zijn. Dat zou bijvoorbeeld kunnen via een consultatie bij de notaris of advocaat.

Lees meer op de website www.cdenv.be

“WĲ HEBBEN HET IN ONS DNA OM MENSEN SAMEN TE BRENGEN” ’t Is gebeurd! JONGCD&V heeft sinds kort een nieuwe voorzitter. Wim Soons, 29 jaar oud, afkomstig uit Berlaar en tot vorige maand de rechterhand van Vlaams fractieleider Koen Van Den Heuvel. Ondertussen heeft hij zich al geïnstalleerd in de Wetstraat 89. Hoog tijd voor een gesprek!

Tevreden dat de campagne voorbĳ is?

jongerenbureau snel op volle kracht te laten draaien.

Wim Soons: Toch wel ja, al voel ik de adrenaline nog steeds door mijn lichaam gieren (lacht). Ik begon al vrij vroeg aan mijn campagne, waardoor het zowel fysiek als mentaal zeer intens was. Al heb ik het geluk gehad dat mijn vriendin Ann en mijn ouders mij enorm gesteund hebben. Het was spannend, maar alles is fair verlopen. Frederik en Hannelore waren ook sterke tegenstanders, en hebben heel knap gereageerd op de uitslag.

Welke prioriteiten zĳn dat dan?

En dan word je verkozen, en houdt het niet op? Wim: Ik dacht inderdaad even te kunnen bekomen van de campagneperiode, maar ik werd meteen gevraagd in De Ochtend, gevolgd door mijn eerste politiek bestuur, en ga zo maar door. Druk, maar wel heel fijn. En daarna moest natuurlijk ook nog het nationaal jongerenbureau vorm krijgen. Taken verdelen, prioriteiten vooropstellen, samen bekijken hoe we de toekomst gaan aanpakken. Er gaat dus nu vooral veel tijd naar de voorbereiding om het

Wim: Tijdens mijn campagne schoof ik drie belangrijke thema’s naar voren, en die hoop ik ook te kunnen blijven benadrukken. Klimaat en duurzaamheid is er zo één. Maar ook het omgaan met de stijgende vergrijzingskosten moet hoog op de agenda blijven, alsook een meer rechtvaardige fiscaliteit. Daarvoor moeten we in de eerste plaats mensen samen rond de tafel brengen. Hierin verschilt CD&V van andere regeringspartijen. Wij polariseren niet, wij zijn niet de partij die de vijand opzoekt. Wij waken erover dat iedereen meetelt en meedoet. We moeten vermijden dat bepaalde groepen afhaken. Mensen versterken en verbinden, dat zit gewoonweg in ons DNA.

Is dat niet ingegeven vanuit de christelĳke wortels? Wim: Zeker en vast, en die wortels geven ons inspiratie en mogen we niet vergeten. Maar CD&V is geen

partij van gelovigen alleen. Iedereen is welkom bij ons. En die diversiteit moeten we ook durven uitspelen. Meer nog: ook verdraagzaamheid en tolerantie behoren tot die christelijke waarden die we moeten blijven koesteren. Ik wil als jongerenvoorzitter werk maken van een open en laagdrempelige beweging waar iedereen welkom is, ongeacht zijn of haar achtergrond. Bepaalde groepen, zoals allochtonen, blijven namelijk ondervertegenwoordigd.

Tot slot, hoe zie je de relatie met de ‘moederpartĳ’? Wim: Als jongerenvoorzitter moet ik onze standpunten bij de partij verdedigen. Maar ik vind interne samenwerking heel belangrijk: we moeten onze kritiek eerst binnen de partij leveren, en dan pas aan de buitenwereld. Ik voel mezelf een echte partijman en vind dat we de partij dus ook moeten ondersteunen. Maar één van de punten die ons relevant maakt, is dat wij bijsturen wanneer we denken dat het belangrijk is en de partij durven tegenspreken. Van mening verschillen kan CD&V als moederpartij zelfs ten goede komen.

Inspiratie van ’t vat

Voetbal, een feest!

Het eerste WIJ-moment voor onze leden vond plaats op 5 maart in de voormalige brouwerij van Stella Artois in Leuven. Minister van justitie Koen Geens verwelkomde de leden, die konden genieten van lekkere broodjes en een frisse pint. Ze werden op deze sfeervolle locatie ondergedompeld in verschillende inspirerende verhalen rond innovatie. De twee gastsprekers daagden de aanwezigen alvast uit om out of the box te denken. Nadien volgde een interessante rondleiding in de brouwerij zelf, waarna er nog ruim de tijd was om bij te praten met een fris pintje. Hopelijk bent u er volgende keer ook bij?

De Genkse Cristal Arena, de thuisbasis van voetbalclub KRC Genk, was op 7 maart het decor voor het tweede WIJ-moment. De meer dan 200 voetbalfans werden verwelkomd door partijvoorzitter Wouter Beke en minister van Welzijn Jo Vandeurzen. Vooraf kregen alle aanwezigen een supportersjaal cadeau, en genoten ze van heerlijke frietjes. Vanop de eerste rij zagen zij hoe KRC Genk na een spannende wedstrijd in de 89ste minuut uiteindelijk Zulte Waregem versloeg met 3-2. Na afloop kregen al onze leden nog een officiële voetbal mee naar huis. Heel wat enthousiaste gezichten, jong en oud, en een gezellige voetbalsfeer: een geslaagde avond!

“Het beste vond ik dat ik mijn kinderen deze ervaring kon meegeven dankzij CD&V. Alles was geregeld voor ons en als familie konden we samen genieten.”

“Ik vond vooral de samenhorigheid geweldig, de tijd die alle medewerkers en politici namen om er een WĲ-moment van te maken!”

Ouderen- en zorgbeleid: werk aan de winkel! Op 10 maart hield CD&V Senioren een themadag over ‘een nieuw Vlaams ouderenzorgbeleid’. Bijna 200 mensen kwamen samen in het Vlaams Parlement om inzicht te krijgen in de uitdagingen van het ouderenbeleid. Daarna volgden ook twee praktijkvoorbeelden: Karel Bollen van RIMO Limburg onderstreepte het belang van de dorpsrestaurants in Limburg, terwijl Julia Van Gils en Dirk De Kort de werking van ‘senioren thuis’ in Antwerpen kwamen toelichten. Na een lekker middagmaal lichtte minister Jo Vandeurzen de toekomstvisie voor het ouderenbeleid toe. “De overheid moet zijn verantwoordelijkheid blijven nemen en bijvoorbeeld mantelzorgers blijven ondersteunen”, aldus de minister. Vlaanderen maakt nu werk van een nieuw ouderenzorgbeleid en begint eraan met inspraak en betrokkenheid van al de partners. CD&V Senioren zal deze oproep alvast niet uit de weg gaan, aldus voorzitster An Hermans.

327 GOED GEZIN

DE BLIK OP 2018

BRECHT De Speelbabbel: een ontmoetingsplek in een kindvriendelijke omgeving Ouders en grootouders met (klein)kinderen van 0 tot 3 jaar kunnen sinds kort op woensdagnamiddag ervaringen uitwisselen in De Speelbabbel. Een ontmoetingsplek voor (toekomstige) ouders en hun kindjes waar ‘gespeeld’ en ‘gebabbeld’ kan worden. Op de eerste woensdagnamiddag mocht De Speelbabbel al meteen tien kindjes ontvangen. Emelie Eeckelaert van De Schakel was blij verrast. “Met een nieuw project weet je nooit, maar we hadden wel Kind&Gezin, de Gezinsbond, artsen en vroedvrouwen over het initiatief verteld.” De Speelbabbel is gevestigd in de buitenschoolse kinderopvang van De Stekelbees, een kindvriendelijke omgeving dus. Ook OCMW-voorzitster Annemie Van Dyck (CD&V) is zeer fier op het project. “Door het OCMW is er een apart speelhoekje ingericht. Ouders kunnen als ze dat wensen ook opvoedingsondersteuning krijgen en indien nodig doorverwezen worden naar meer gespecialiseerde diensten. Het is een gratis initiatief van welzijnsschakels en De Kar dat we een bijzonder warm hart toedragen. Het is fantastisch dat er mensen zijn die zoiets vrijwillig willen opzetten. En het mooie aan dit samenwerkingsverband is dat het (groot)ouders samenbrengt die we door nuttige tips en ervaringsuitwisseling kunnen versterken.”

TEMSE Vrijwilligers zijn de smeerolie in onze maatschappij In het kader van de Week van de Vrijwilligers nodigden CD&V-burgemeester Luc De Rycke en het gemeentebestuur alle vrijwilligers uit voor een ‘Vrijwilligersborrel’. Meer dan 250 vrijwilligers, vertegenwoordigers van de verschillende adviesraden, bestuurscomités, werkgroepen, verenigingsleven,… waren present op de vrijwilligersborrel. “Ik ben verheugd zoveel inwoners te ontmoeten die mee hun schouders zetten onder het sportieve, culturele en sociale leven in Temse en zich in hun schaarse vrije tijd onbaatzuchtig inzetten. Vrijwilligers zijn de smeerolie in onze samenleving. Heel wat organisaties met een sociaal doel zouden zonder vrijwilligers niet mogelijk zijn”, vertelt burgemeester Luc De Ryck. Namens de vrijwilligers die deze blijk van waardering ten zeerste konden appreciëren, sprak Frank Jespers van de Natuurouders een hartelijk dankwoord uit.

DE GEMEENTEN

#GOEDGEZIND

KUURNE Burgemeester wordt gemeentearbeider voor één dag Van podia plaatsen tot onkruid wieden, CD&V-burgemeester Francis Benoit van Kuurne ondervond het aan den lijve tijdens zijn ‘stage’ bij de dienst Feestelijkheden. Om wat meer betrokken te worden bij de dagelijkse werking van de gemeente, trokken de burgemeester en enkele schepenen er afgelopen weken op uit. Ze liepen elk enkele uren stage binnen hun beleidsdomein en hopen hiermee vooral de band te versterken tussen de inwoners en het gemeentepersoneel.

FRANCIS BENOIT,

ANN MESSELIER,

JAN DEPREZ,

“De ochtend startte vroeg met het ophalen van een podium en stoelen. Daarna plaatsten we signalisatie op de openbare weg voor de komende halve marathon en leverden we het podium in de feesttent voor de ezelsfeesten. Als je zelf stage loopt kan je vaststellen waar de pijnpunten zitten. Zo merkte ik zelf dat de karren die gebruikt worden voor de podiumelementen, aan vervanging toe zijn. Daarnaast controleerde ik de afgelopen weken ook de voorraad dranken in onze zalen, poetste ik mee, wiedde ik onkruid op het kerkhof, controleerde ik paspoorten op het containerpark, zat ik aan de balie in de bibliotheek, kon ik meehelpen met de administratie…. Kortom, een mooie en boeiende ervaring.”

“Als schepen van Burgerzaken vond ik het belangrijk om eens plaats te nemen achter de balie van het gemeentehuis. Onze dienst burgerzaken is voor sommige burgers het eerste en mogelijk enige aanspreekpunt in onze gemeente. Iedereen heeft een identiteitskaart nodig, een rijbewijs of wel eens een reispas, of komt langs voor ingrijpendere gebeurtenissen zoals een huwelijk, verhuis of overlijden. Ik heb veel mensen gezien en interessante gesprekken kunnen voeren. Een zeer gevarieerde job.”

“Eén van mijn bevoegdheden is sport en de infrastructuur ervan. Ik heb mijn stage gedaan aan het loket van het zwembad. Klantentevredenheid wordt hier door het personeel hoog in het vaandel gedragen. De bezoekers en sportlui worden altijd direct geholpen, desnoods wordt hun ander werk onderbroken. Het is een leerrijke namiddag geweest dankzij de hulp en steun van het personeel van het zwembad.”

CD&V-burgemeester, op stage bij de dienst Feestelijkheden

CD&V-schepen van Burgerzaken, op stage op de dienst Burgerzaken

CD&V-schepen van sport, op stage in het zwembad

OPWIJK Dankzij JOOP kregen meer dan 1500 leerlingen een appeltje voor de dorst

De jongerenafdeling van CD&V Opwijk, JOOP genaamd, vond dit een zeer goed initiatief, en stelde het schepencollege en de directies van alle Opwijkse scholen voor om gratis fruit uit te delen aan al hun leerlingen. Gemeenteraadslid Jeroen Eenens (CD&V) vroeg aan het

schepencollege of de gemeente dit kon organiseren voor alle Opwijkse scholieren. Het gemeentebestuur onderzocht het voorstel maar vond het veel te omslachtig. JOOP bleef niet bij de pakken zitten en nam zelf contact op met het Agentschap Landbouw en Visserij. Vijf scholen tekenden in, goed voor 1523 leerlingen. Omdat de voorraad fruit begon te slinken door het grote succes, namen de jongeren zelf het initia-

tief: ze zorgden zelf voor de afhaling en bedeling van het vers fruit. Zo’n kans mocht namelijk niet onbenut blijven.

Sinds de Russische boycot bleven heel wat telers, waaronder Belgische, met hun fruit zitten. In België konden scholen en andere instellingen daarom gratis appels en peren afhalen aan de veilingen, om zo hun leerlingen te voorzien van vers fruit.

BRUGGE Samen tuinen met de buren Deel je tuin met de buren en win een som geld voor de heraanleg. Die oproep lanceerde de stad Brugge in samenwerking met vzw Samenhuizen. Met in totaal 10.000 euro aan prijzengeld werd vooral gezocht naar het initiatief dat het buurtgevoel het meeste stimuleerde. Vanwaar het idee?

Schepen van Ruimtelijke ordening Franky Demon: Samen met de mensen van vzw Samenhuizen bedachten we een laagdrempelige wedstrijd om tuinen te delen met buren. Ons doel was vooral de sociale samenhang en de kwaliteit van de plaatselijke tuinaanleg te optimaliseren. In Brugge wonen we dicht op elkaar en grondprijzen liggen vaak nogal hoog. Waarom niet één gezamenlijke tuinberging gebruiken, in plaats van allemaal kleine hokjes? Of waarom geen bankje om met de buren een praatje te slaan? Als de initiatieven de buren maar dichter bij elkaar brengen. Welke projecten kwamen als winnaars uit de bus ?

Franky: De hoofdprijs ging naar twee buren uit de Koude-Keukenstraat in Sint-Andries. Zij krijgen 4.000 euro om hun voortuintjes samen in te richten. Ze plannen een vijvertje, een ruilkast, zithoeken, groentetuintje, bloembakken en er komt een grote tafel. Daar zal

niet alleen de buurman, maar ineens de hele wijk welkom zijn om te picknicken, te lezen of de bladkorf te vullen. Een burenkoppel uit de Kardinaal Mercierstraat in Christus-Koning sleepte de tweede prijs in de wacht. Met 3.000 euro zullen ze een gemeenschappelijke tuin met barbecue inrichten. Ook de derde prijs, goed voor 2.000 euro, gaat naar Sint-Andries, waar in de straat Ter Lucht een tuin wordt opengesteld. De resterende 1.000 euro uit de prijzenpot gaat naar de ontwikkeling van een logo om tuindeelinitiatieven kenbaar te maken aan het grote publiek.

Waarop werden de voorstellen beoordeeld?

Franky: De jury hield vooral rekening met de meerwaarde die het project kan creëren voor het buurtgevoel en de mate waarin het contact tussen buren stimuleert. En niet onbelangrijk: de stedenbouwkundige haalbaarheid. CD&V Brugge wil echt werk maken van het warme buurtgevoel?

Franky: Zeker en vast. In elk van de inzendingen herkende de jury enthousiasme en ideeën om iets moois te maken in de buurt waarin men woont. De kwaliteit van de inzendingen toont aan dat Brugse inwoners open staan voor het delen van private buitenruimte. Ik hoop dat deelnemers die naast de prijzen grepen alsnog hun plannen uitvoeren.

NEERPELT Robbedoes én Sint-Elisabeth slaan de handen in elkaar Het begeleidingscentrum Sint-Elisabeth, dat jongeren en volwassenen met een handicap begeleidt, gaat samenwerken met de buitenschoolse opvang Robbedoes. De twee voorzieningen zijn gestart met de bouw van een gemeenschappelijk nieuw complex in Neerpelt. Ondertussen zit het bouwproject al aan de eerste verdieping. CD&V-schepen van Gezin Leen Gielen geeft meer uitleg bij het project. Waarom dit initiatief ?

Leen Gielen: De uitbouw van kwaliteitsvolle, toegankelijke en eigentijdse kinderopvang past voor CD&V Neerpelt binnen de doelstelling om onze gezinnen

te ondersteunen. Door opvang in elk gehucht te voorzien, blijft de dienstverlening voor onze jonge gezinnen bijzonder groot. Bovendien worden, dankzij dit samenwerkingsproject, ook 2 generaties verbonden. CD&V gelooft dat als

mensen verantwoordelijkheid nemen voor elkaar, ze gelukkiger zijn. Hoe gaat dat concreet in z’n werk?

Leen Gielen: Er werd samen een gebouw ontworpen dat voldoet aan de noden en wensen van Robbedoes én begeleidingscentrum Sint-Elisabeth. Twee voorzieningen onder één dak: dat staat garant voor een efficiënt ruimtegebruik en het drukt de bouwkost voor beide partijen.

WUUSTWEZEL Kleinschalig, warm, sfeervol, betrokken Bu(u)rtplekjes in Wuustwezel

v.l.n.r: May Aernouts, schepen van Welzijn & Dieter Wouters, burgemeester Wuustwezel.

weer perfect past in onze mooie plattelandsgemeente”. De buurt met het meest inspirerende ontwerp, wint een prijs van 2.000 euro en ondersteuning bij het uitwerken van hun plan. “Met die som hopen we de buurten te versterken en de Wuustwezelnaren verder te verbinden” aldus burgemeester Dieter Wouters. “Ik ben zelf opgegroeid in een gezellige woonwijk, waar ik veel van mijn tijd op het speelpleintje heb doorgebracht. De ondersteuning van buurten is dan

ook iets wat ik, samen met mijn collega’s van de CD&V-afdeling, nooit uit het oog zal verliezen.” Verder wordt verklapt dat er ondertussen zes ontwerpen zijn ingeleverd en dat de wedstrijd de volgende 4 jaar herhaald zal worden. Wuustwezel trok met dit initiatief overigens de aandacht van de Koning Bouwdewijnstichting en werd voor haar inzet beloond met een prijs van 5.000 euro. “We zullen daardoor misschien wel twee plekjes kunnen ontwikkelen dit jaar”, vertelt May Aernouts enthousiast.

Het gemeentebestuur van Wuustwezel organiseerde afgelopen maand een buurtwedstrijd. Er werd gezocht naar creatieve geesten en handige handen die bu(u)rtplekjes wilden ontwerpen om zo hun buurt nóg aantrekkelijker te maken voor jong en oud. “Een buitenschaakspel, een wilgenhut voor de kleintjes, een kruidentuintje voor de kookclub,… het kan erg ver gaan”, verklaart schepen van Welzijn May Aernouts. “We vinden het fijn als er duurzame, gerecycleerde materialen gebruikt worden of wanneer met hegjes en ander groen gewerkt wordt. Zo wordt een bu(u)rtplekje iets fleurigs, wat dan

KOM NAAR HET BONTSTE BUURTFEEST VAN VLAANDEREN Maandag 25 mei 2015 Planckendael Planckendael is hét voorbeeld van een bonte buurt, één buurt vol kleur en vol leven. Geen wonder dat we die plek hebben uitgekozen om er dit jaar onze Gezinsdag te organiseren. Kom met je buurt, je gezin of je vrienden op pinkstermaandag 25 mei 2015 vanaf 9u naar Planckendael en geniet van het Bontste Buurtfeest.

SCHRIJF JE IN VIA WWW.CDENV.BE/BUURTFEEST