Ampersand oktober 2011 by CD&V

hoofdartikel

ampersand AFGIFTEKANTOOR LUIK X

Verschijnt maandelijks, behalve in juli en augustus

LEDENBLAD VAN CD&V - JAARGANG 11 - OKTOBER 2011

een sterk vlaanderen in een bestuurbaar land www.cdenv.be

zOGezeGd

FOTO LEO DEBOCK

Brussel-halle-Vilvoorde is eindelijk herleid tot zijn ware proportie, namelijk een ernstig maar vrij lokaal probleem dat niet jarenlang het regeringswerk had mogen blokkeren.

Woord gehouden Belofte maakt schuld, zo klinkt het in de volksmond. Het is een wijsheid die we in de politiek allemaal ter harte moeten nemen. Een verwachting is vlug gecreëerd, ze inlossen is meestal een ander paar mouwen. De hedendaagse politicus worstelt daar elke dag mee. De mensen verwachten - vaak terecht - zeer veel van de politiek, maar politici hebben het vaak moeilijk om binnen hun beperkte mogelijkheden resultaten op de tafel te leggen. Precies daarom mogen we als Vlaamse christendemocraten fier zijn op onze jongste verwezenlijking: de splitsing van BHV en een grote staatshervorming voor Vlaanderen. Beide werden al vaak aangekondigd en onze mensen investeerden er al vele liters bloed, zweet en tranen in. Maar vandaag kunnen we zeggen: de resultaten zijn er.

We hebben de voorbije maanden de moed gehad om het been stijf te houden We hebben de voorbije maanden de moed gehad om het been stijf te houden: eerst een splitsing van BHV en een serieuze staatshervorming, dan pas een regering. Die consequente houding heeft geloond. We hebben nu een staatshervorming op zak. BHV wordt gesplitst op een zuivere en propere manier. Er is een Financieringswet die Vlaanderen meer fiscale autonomie geeft en die de geldstromen naar het zuiden in de toekomst afbouwt. Vlaanderen krijgt voor 17 miljard nieuwe bevoegdheden. Dankzij dit akkoord beslist Vlaanderen voortaan meer dan ooit zelf over onze gezondheid, onze jobs, onze kinderbijslag. We hielden ons aan het Vlaams regeerakkoord en aan onze principes: meer autonomie en een grotere verantwoordelijkheid voor de regio’s. Er liggen nog stevige budgettaire en sociaal-economische uitdagingen op de plank, maar over het communautaire kunnen we voortaan kort zijn: we hebben woord gehouden.

Wouter Beke uw voorzitter 22

Bart Haeck, De Tijd, 12 oktober 2011

niet toevallig stonden Wouter Beke en Charles Michel naast Di rupo tijdens de voorstelling. De CD&Vvoorzitter en zijn Mr-collega zaten veruit in de moeilijkste positie en hebben het verst hun nek moeten uitsteken. Steven Samyn, De Morgen, 12 oktober 2011

De roep om algemeen welzijn is bij de massa al lang vervangen door de honger naar individuele wellness. Opiniestuk Mark Van de Voorde, De Standaard 14 oktober 2011

Ik blijf erbij dat n-Va beter naar de onderhandelingstafel gekomen was, maar ik kan hen ook niet dwingen. als grootste partij, met zo’n mandaat van de kiezer, kan je het volgens mij niet maken om niet meer te onderhandelen. Wouter Beke, Het Nieuwsblad, 15 oktober 2011

cOlOfOn redactiecomité:

cartoon: adresbestanden: vormgeving: postabonnementen: verantw. uitgever: re(d)actieadres:

Brecht Grieten, Annemie Lemahieu, Luk Vanmaercke, Peter Poulussen, Stefaan Deleeck, Marc Paredis, Geert De Kerpel, Greet Gysen, Hans Knop, Iris Depoorter, Cecile Segers, Rutger De Reu, Miet Timmers, Leo De Bock, Veerle Scheire, Brenda Furniere, Yves Boussen Joris Snaet Linda Meskens - 02 238 38 30 Joost Bresseleers Pascal Laseur - 02 238 38 32 Jonathan Cardoen, Wetstraat 89, 1040 Brussel Wetstraat 89, 1040 Brussel, fax 02 238 38 60 ampersand@cdenv.be

Ook u kan in deze actie een rol spelen! CD&V wil Music for life steunen en verkoopt daarom toiletpapier onder het motto ‘de pot op met CD&V’. En geef toe: toiletpapier komt toch altijd van pas. U kunt uw rollen bestellen via onze webwinkel (www.samenissuper.be/webwinkel) of via tine@cdenv.be. Eén pak van zes rollen kost 4 euro. Per verkocht pak gaat er 2 euro integraal naar Music for life.

Meer info?

www.cdenv.be/depotop

Als CD&V-lid kan je natuurlijk meer doen dan enkel ons exclusief CD&V WC papier te kopen. Als je 40 euro of meer schenkt aan de actie, krijg je van Music For Life een fiscaal Attest. Stort daarom op rekeningnummer IBAN BE93 0000 0065 6667 van het Rode Kruis. Plaats in je vermelding GIFT-MFL-152. Zo maakt u samen met ons het bedrag van CD&V nog groter.

FOTO’S YVES BOUSSEN

De pot op voor ‘Music for life’ traditioneel staat de actie ‘Music for life’ van studio Brussel in het teken van een stille ramp. dit jaar wordt het thema van de actie... diarree! vooral kinderen zijn wereldwijd het slachtoﬀer van dit gezondheidsprobleem. en waar kinderen worden getroﬀen, daar springt cd&v natuurlijk graag mee in de bres: kinderen zijn immers onze toekomst. de toekomst luistert! Diarree is, samen met longontstekingen, de meest voorkomende doodsoorzaak bij kinderen jonger dan vijf jaar. Alhoewel het eenvoudig te voorkomen en te genezen is, wordt toch amper 39 procent van de in ontwikkelingslanden daarvoor effectief behandeld. Music for life gaat dit jaar van 17 tot en met 23 december langs op de drie locaties waar het Glazen Huis vroeger al stond: Leuven, Gent en Antwerpen. Concreet werkt Music for life rond de situatie in Nepal.

Ook cd&v speelt een (Wc-)rol Op maandag 17 oktober lanceerde CD&V haar actie voor Music for Life onder het motto ‘De Pot Op’. We willen met de actie het probleem van diarree bij kinderen op de voorgrond brengen & tegelijk onszelf relativeren. Een actie met een knipoog. Na het Politiek bestuur verkochten onze kopstukken onder leiding van voorzitter Wouter Beke - voor de kleine som van 4 euro de eerste pakken toiletpapier. Per pak gaat 2 euro hiervan naar Music for life. CD&V belooft meteen om minimaal 5.000 euro aan Music for life te schenken. Maar samen kunnen we dat bedrag natuurlijk nog hoger brengen. De verkoop wordt via onze webwinkel gecoördineerd en de pakken ‘De Pot Op’-toiletpapier kunnen afgehaald worden via de regiosecretariaten. Ook lokale afdelingen kunnen mee de actie ondersteunen. JONGCD&V doet een duitje in het zakje door de al even leuke actie waarbij ze toiletborstels verkopen met de slogan ‘Denk aan zij die na u komen’.

je kan deze Music-for-life-actie volgen via onze website: www.cdenv.be/depotop 4

pleegzorg als eerste hulp voor kinderen met een moeilijke thuissituatie zowel jonge als oudere gezinnen staan om diverse redenen onder druk en zijn soms kwetsbaar. die kwetsbaarheid kan tijdelijk of langdurig zijn. niet elk gezin kan hier op eigen kracht mee omgaan. pleegzorg kan dan een antwoord zijn. Bij pleegzorg komt een kind, een jongere of een volwassene terecht in een opvanggezin. daar kunnen rust en steun gevonden worden, maar ook kansen en kracht om tegenslagen te boven te komen.

FOTO LEO DEBOCK

vlaams parlementslid katrien schryvers schreef samen met collega’s tom dehaene en vera jans een pleegzorgplan. de bedoeling is om deze vorm van hulpverlening meer ingang te doen vinden in onze samenleving, het aanbod uit te breiden, de kwaliteit te verbeteren en de diensten eﬃciënter te organiseren. de conceptnota is de voorbode van een voorstel van decreet, dat nog dit jaar wordt ingediend.

De praktijk wees uit dat pleegzorg vooral voor kinderen van 0 tot 6 jaar de beste vorm van hulpverlening is. De nestwarmte van een gezin is immers onontbeerlijk om zich te kunnen (blijven) hechten in de samenleving. “De reflex om voor kinderen tot 6 jaar in de eerste plaats aan pleegzorg te denken wanneer zij tijdelijk niet in hun eigen gezin kunnen blijven, moeten we decretaal verankeren,” aldus Katrien Schryvers. Dit voornemen is trouwens opgenomen in de beleidsnota van Vlaams minister van Welzijn Jo Vandeurzen.

Het moet ook mogelijk worden om pleegzorg te combineren met andere vormen van hulpverlening. Nu kan bijvoorbeeld een kind dat op internaat zit, in het weekend niet door een pleeggezin worden opgevangen. Die flexibiliteit is nochtans nodig.

Omdat de allerkleinsten nog niet naar school gaan en pleegouders ook uit werken gaan, vormen de kosten voor kinderopvang vandaag vaak een drempel om deze kinderen als pleegkind op te vangen. “Pleegouders moeten daarom aanspraak kunnen maken op een verminderd tarief voor de opvang van hun pleegkinderen,” vindt Schryvers.

Tenslotte komt de organisatie en de werking van de pleegzorgdiensten aan bod. Nu zijn er in heel Vlaanderen 24 diensten voor zo’n 5000 plaatsingen per jaar. Dit kan heel wat efficiënter. Er wordt ook aandacht besteed aan de afstemming tussen pleegkinderen en pleeggezinnen, de bekwaamheid van kandidaat-pleeggezinnen om mensen met nood aan zorg op te vangen, en de opvolging van deze gezinnen en kinderen.

Daarnaast verdient pleegzorg meer promotie. Deze vorm van hulpverlening past immers perfect binnen de huidige tendens van de zorgsector en het Vlaams welzijnsbeleid om gezondheidszorg meer in te bedden in de samenleving. ‘Vermaatschappelijking’ van de zorg, zeg maar. Katrien Schryvers verduidelijkt: “‘Zorgen voor’ hoeft niet altijd te gebeuren door gespecialiseerde mensen of instanties. Iedereen kan er een steentje toe bijdragen.”

Niet alleen pleegkinderen, ook pleegouders hebben gepaste begeleiding en ondersteuning nodig. Vanuit CD&V werd in de Kamer dan ook een wetsvoorstel ingediend om pleegouders een volwaardig statuut toe te kennen.

www.katrienschryvers.be

Dames en heren, we hebben een akkoord!

Met die woorden opende formateur Di Rupo de persconferentie waarop hij en zijn onderhandelaars het akkoord over de nieuwe staatshervorming en de politieke vernieuwing hebben voorgesteld. Een akkoord waarbij we als partij mee het verschil hebben gemaakt. En geen klein beetje. Een akkoord waarbij onze voorzitter Wouter Beke het beste van zichzelf heeft gegeven. Samen met een aantal ervaringsdeskundigen en experts ter zake. Onze voorzitter kon rekenen op de fenomenale inzet van een aantal topmedewerkers. Buiten het oog van de camera. Onze partij mag fier zijn op zoveel knowhow! Een aantal verkiezen de schaduw. Anderen konden we overtuigen voor een toelichting.

De splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde

Michel Doomst (burgemeester Gooik) en Eric Van Rompuy (Vlaams parlementslid) gering Leterme en nieuwe verkiezingen. Toen werd het ook duidelijk dat alleen een onderhandelde oplossing tot een splitsing van BHV zou leiden. Het is de grote verdienste van Wouter Beke dat hij van de BHV-splitsing een basisvoorwaarde maakte om verder te onderhandelen over de staatshervorming. En met succes!

Toen voorzitter Wouter Beke ons op 17 september om 0.15 uur een sms verstuurde “deelakkoord BHV is rond” beleefden wij één van de mooiste momenten uit onze politieke loopbaan. Het is een lange strijd geworden in de Kamer en het Vlaams parlement en op het terrein met de Conferentie van Burgemeesters van HalleVilvoorde. Toen wij in 2004 voor het eerst de Gordel reden met het (inmiddels beroemde truitje) “SPLITS Brussel Halle Vilvoorde NU!!!” hadden wij nooit gedacht dat het 7 jaar zou duren vooraleer wij ons doel zouden bereiken. Het ergerde de Vlamingen in de Vlaamse Rand al tientallen jaren mateloos dat bij de federale verkiezingen de Franstalige politieke partijen met hun Brusselse en Waalse boegbeelden campagne konden voeren tot in Halle en Kampenhout. Voor hen was dit het symbool dat de grenzen van Brussel niet vastlagen en dat het Vlaams karakter van de Rand niet moest gerespecteerd worden. Daarom vroegen de Franstalige partijen als tegenprestatie de uitbreiding van Brussel met de zes faciliteitengemeenten en ook compensaties voor de Franstalige kiezers in 35 Vlaamse gemeenten rondom Brussel. Reeds in 2003 drongen wij met CD&V aan op de uitvoering van het arrest van het Grondwettelijk Hof dat duidelijk stelde dat zonder splitsing de verkiezingen in BHV onwettig waren. Na de stemming in de Kamercommissie van het Vlaams splitsingsvoorstel in november 2007 ontketenden de Franstalige partijen een carrousel van belangenconflicten die zelfs leidde tot de val van de Re-

Een zuivere splitsing Het gaat om een “zuivere splitsing” waar niet is ingegaan op de Franstalige eisen: geen uitbreiding van Brussel, geen corridor, geen bevoegdheden van de Franse Gemeeenschap in de Zes, geen benoeming van de 3 burgemeesters die de Vlaamse wetten hebben overtreden, het behoud van de omzendbrief Peeters, geen compensaties voor de Franstalige kiezers in de Vlaamse gemeenten rondom Brussel zoals Zaventem, Dilbeek of Sint-Pieters-Leeuw. De grenzen van Brussel liggen nu onherroepelijk vast en niemand kan het Vlaams karakter van de Rand nog betwisten. Het FDF kan zich niet neerleggen bij deze “Vlaamse overwinning” en heeft zich afgescheurd van de MR. Het steekt bij N-VA omdat het uiteindelijk CD&V is die de splitsing heeft gerealiseerd. Wij hebben woord gehouden. En voor het akkoord werd geen onaanvaardbare prijs betaald, integendeel. Niemand had een dergelijke gunstige regeling verwacht. Onze jarenlange strijd heeft geleid tot een versterking van het Vlaams karakter van de gemeenten in de Rand waar wij als CD&V in bijna alle bestuurscolleges vertegenwoordigd zijn met Burgemeesters en schepenen. Met het oog op de gemeenteraadsverkiezingen kunnen wij de kiezers in Halle-Vilvoorde recht in de ogen kijken! CD&V is en blijft de meest geloofwaardige Vlaamse partij. En volgend jaar kunnen we de Gordel rijden met het truitje: “GESPLITST EINDELIJK!!!”

De splitsing van het gerechtelijk arrondissement Brussel

Gevolgen voor de Vlamingen in Brussel Brigitte De Pauw (Brussels parlementslid)

Hugo Vandenberghe (eresenator)

Het veiligheid- en vervolgingsbeleid in HalleVilvoorde vereist een eigen aanpak om efficiënt te zijn. Daarom wordt het parket van Brussel gesplitst in een Nederlandstalig parket dat bevoegd is voor Halle- Vilvoorde en een tweetalig parket dat bevoegd is voor Brussel-hoofdstad, de 19 gemeenten. Dit zal ongetwijfeld de efficiëntie en de nabijheid van het vervolgingsbeleid, in overleg met de burgemeesters van Halle-Vilvoorde en de bestaande politiezones aanzienlijk verbeteren. Daarnaast wordt de tweetalige rechtbank in Brussel, de zetel, functioneel gesplitst in een Nederlandstalige rechtbank en een Franstalige rechtbank. Alle Nederlandstalige zaken komen derhalve voor een exclusief Nederlandstalige rechtbank, wat de dynamiek van het rechtsbeleid in Vlaamse zaken moet verbeteren. Deze dubbele hervorming zal ook toelaten veel nauwer toe te zien op de correcte naleving van de taalwetgeving die voor Brussel en Halle-Vilvoorde specifieke bepalingen bevat sedert 1935. De regeling bevestigt de prominente aanwezigheid van de Vlaamse rechtswereld in Brussel.

Dat er iets moest gebeuren om Brussel er financieel weer bovenop te helpen en dat er ook iets moest gebeuren aan de interne organisatie van dit kleine gewest was al jaren duidelijk. Wij hebben vanuit CD&V in Brussel er altijd voor gepleit dat de herfinanciering gekoppeld wordt aan een efficiëntere organisatie van het Gewest. In het kader van de communautaire onderhandelingen heeft een werkgroep zich dan ook over Brussel gebogen. Het Brussels Gewest zal voortaan de veiligheid van het gehele grondgebied coördineren. Dit is nog niet de éénmaking van de 6 politiezones, waarvoor wij steeds gepleit hebben, maar het is een kwalitatieve stap in de goede richting. Het Brussels Hoofdstedelijk Gewest krijgt ook meer te zeggen over mobiliteit en parkeerbeleid. Aangezien Brussel geen eiland is, juichen we het initiatief toe om een overlegplatform te creëren, de zogenaamde ‘hoofdstedelijke gemeenschap’, waar Brussel onder andere met Vlaanderen allerlei samenwerkingsakkoorden kan sluiten. De invoering van de tweetalige lijsten ligt gelukkig niet langer op de tafel. Dit zou immers een aanfluiting zijn van de Brusselse identiteit, namelijk een stad bestaande uit twee taalgemeenschappen. Tenslotte, vormt het Brussels akkoord de basis om onze discussie in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest over de verdeling van de bevoegdheden tussen het gewest en de 19 gemeenten voort te zetten.

Een nieuwe financieringswet Koen Van Den Heuvel (Vlaams parlementslid)

Responsabiliserend: Wie een goed beleid voert, zal hier ook de vruchten van plukken. De enveloppe werk ( goed voor 4,5 miljard euro) wordt onmiddellijk op basis van de belastingopbrengsten verdeeld tussen de deelstaten. Met als positief gevolg dat meer werkenden in een regio, direct meer belastinginkomsten voor deze regio opleveren.

Nieuwe financieringswet maakt Vlaanderen sterker! De financieringswet regelt de financiële stromen tussen de federale staat en de deelstaten. CD&V zette de hervorming ervan op de agenda om meer responsabilisering en fiscale autonomie aan de deelstaten te geven. Hierbij werden 4 belangrijke principes (de DRESScode) vooropgesteld. Democratiserend: Een regering die beslist over de uitgaven, moet ook verantwoording afleggen over de inkomsten. Dankzij een fiscale autonomie van 11 miljard euro (via de personenbelasting, 1/3 van de totale opbrengst), zal Vlaanderen voortaan zelf beslissen over ongeveer 35% van de inkomsten. Vandaag is dit amper 20%. Door eigen tarieven vast te stellen wordt de personenbelasting deels een belangrijk Vlaams beleidsinstrument.

Solidariserend: Het solidariteitsmechanisme moet transparant, omkeerbaar en niet pervers zijn. In de nieuwe wet wordt de solidariteitsbijdrage verminderd van 95% naar 80%. Bovendien zal de startcompensatie, die het verlies aan inkomsten voor Wallonië initieel compenseert, volledig afgebouwd worden op 20 jaar tijd. Stabiliserend: De federale overheid blijft sterk genoeg om de pensioenen en de gezondheidszorg te betalen. Zo verhoogt de bijdrage van de deelstaten voor het betalen van de pensioenen van de eigen ambtenaren. Kortom, de nieuwe financieringswet vervult de al jarenlang door Vlaanderen gestelde eisen: meer fiscale autonomie, grotere responsabilisering van de deelstaten, een transparant en niet pervers solidariteitsmechanisme en een duidelijke verschuiving van bevoegdheden. De Vlaamse begroting zal in de toekomst opmerkelijk groter zijn dan de federale en zal voor meer dan 1/3 gefinancierd worden door inkomsten beslist in het Vlaams parlement.

Welvaart en Welzijn garanderen De voorbije weken bereikten we een communautair akkoord dat ons land institutioneel opnieuw op de sporen zet. Dit akkoord moet nu worden uitgevoerd. De volgende dringende opdracht die de onderhandelaars wacht is de opmaak van de begroting en het opstellen van het sociaal-economisch regeerprogramma van de volgende federale regering. CD&V wil een begroting die de stoten vanuit de internationale financiële markten aankan en een regeerprogramma dat de toekomst voorbereidt. Naast een regering die haar financiën moedig op orde houdt, wil CD&V meer jobs en meer mensen aan de slag. Dit zgn. activeringsbeleid houdt de ziekteverzekering en de pensioenen gegarandeerd betaalbaar. Daartoe zijn maatregelen nodig die meer mensen aan werk helpen en een beleid dat langer werken aanmoedigt. Uiteraard moet dat beleid goed

worden afgestemd op wat de Vlaamse regering doet. Daarnaast moeten we alles in het werk stellen om onze economische groei zo sterk mogelijk te houden en het ondernemen te stimuleren. Met een solide economische basis en een doortastende begrotingsaanpak kunnen we ons sociaal weefsel sterk houden en ons sociaal model duurzamer maken.

De CD&V-senatoren hebben op 13 oktober Rik Torfs aangeduid als hun nieuwe fractieleider in opvolging van Sabine de Bethune die twee dagen eerder tot voorzitster van de Senaat werd verkozen. Wij wensen Sabine en Rik veel succes om de Senaat door de eerste weken van het nieuwe politiek werkjaar te loodsen. Zeker tot het aantreden van een nieuwe regering is de Senaat in goede handen

CD&V heeft een vernieuwde webwinkel Op www.samenissuper.be/webwinkel vind je onze gloednieuwe webwinkel online. Je vindt er een grote selectie boeken aan voordeelprijzen zoals het boek van Rik Torfs en Pieter Marechal voor 10 euro. Daarnaast vind je er de gadgets van CD&V om als verrassing te geven of om aan vrienden te schenken. Tot slot kan je er ook alle materiaal vinden dat je kan gebruiken om eetfeesten en partijbijeenkomsten op te vrolijken.

Stad/dorp op stiletto’s Al ooit met een genderbril naar het gemeentebeleid gekeken? Verrassend op welke ideeën je dan komt! Vrouw & Maatschappij helpt afdelingen, mandatarissen en kandidaten voor de gemeenteraadsverkiezingen een handje met 10 acties die elk dorp of elke stad genderslim maken. Ze werden gegrepen uit de dagelijkse realiteit van vrouwen.

COMFORT: Vrouw & Maatschappij stelt voor: • De combikilometer. Elk dorp of elke stad moet ervoor zorgen dat elke inwoner in een straal van 1 km terecht kan voor zijn dagelijkse boodschappen. Dit kan bijvoorbeeld door een actief localisatiebeleid voor starters en starterssubsidies.

Enkele jaren geleden kreeg ik een verrassend verjaardagscadeau van een vriendin: zilvergrijze crocs. Lelijk dat ik die dingen vond! Ik dropte ze ergens onderin de kast om ze stilletjes te laten wegkwijnen. Tot ik in de laatste maanden van mijn eerste zwangerschap belandde. Mijn voeten waren zo opgezwollen dat de enige schoenen die ik nog kon aankrijgen die verschrikkelijke crocs waren. En sindsdien zijn ze amper nog van mijn voeten geweest. Want als zwangere vrouw of kersverse mama is het vaak een hele klus om je naar een stad te verplaatsen met kind, buggy en bagage. Ik juich dus absoluut de voorstellen van V&M toe. Meer gelegenheid tot shoppen dicht bij huis door de promotie van buurtwinkels. Boodschappenkluisjes en buggyuitleendiensten om shoppen met het openbaar vervoer mogelijk te maken, en vooral: een plasplan! Zo kan ik me opnieuw op stiletto’s richting stad wagen.

• Baas over eigen blaas. Steden en dorpen moeten zorgen voor een openbaar toilettennetwerk met voldoende en toegankelijke toiletten. Dit kan via openbare toiletten en via deelnemende horeca- en handelszaken die een sticker op het raam krijgen voor toegankelijke toiletten. • Buggywuggy. Vrouw & Maatschappij stelt voor om in grotere steden een buggy-uitleendienst te organiseren. Zo wordt shoppen met het openbaar vervoer heel wat gemakkelijker gemaakt voor vrouwen en mannen met kleine kinderen. • Boodschappenkluisjes in het centrum van een grotere stad vergemakkelijken het winkelen te voet. Mensen kunnen al te zware boodschappen tijdelijke achterlaten in een (gekoeld) kluisje

VEILIGHEID: Annie Cool

ZORG: Vicky De Wolf

Een onveiligheidsgevoel in een rustige stad als Gistel, dat is nergens voor nodig. Zo denken de meeste mensen er toch over. Hoewel ik er zelf weinig last van heb, begrijp ik wel dat mensen het plein en park naast de kerk mijden op bepaalde momenten. Op het plein komen de achtertuinen en achterkanten van woningen uit, het aangrenzende sociaal huis en parochiaal centrum zorgen ook niet voor bewoning en beweging. Het plein is wel in trek bij hangjongeren. Rondhangen op zich is dan wel geen probleem, maar het afval dat de jongeren achterlaten en het gedrag van sommigen van hen zijn dat wel. Bejaarde mensen, vooral vrouwen, durven het plein bij de kerk nauwelijks nog gebruiken. Zeker ’s avonds voelen ze zich onveilig omdat het plein en park niet op elke plaats even goed verlicht zijn. Het stadsbestuur werkt aan maatregelen zoals de restauratie en een nieuwe invulling van de leegstaande pastorie, maar dergelijke projecten vragen subsidies en dus tijd.

Zes jaar geleden werd mijn goede vriendin Anne, na een zware rugoperatie, minder-valide. Ze zit in een rolstoel en heeft bij heel wat zaken hulp nodig. We konden het altijd al heel goed met mekaar vinden dus vind ik het ook vanzelfsprekend dat mijn man en ik haar helpen waar we maar kunnen. We zijn haar chauffeur als ze naar afspraken moet en één keer per week ga ik haar halen en komt ze bij ons thuis eten. We zijn ook een beetje haar ‘zorgcoördinator’. Op mijn aandringen komt er bijna alle dagen iemand bij haar thuis: verpleeghulp, huishoudhulp of kinesist. Ik heb er ook op aangedrongen dat ze zich een minder-validen-scooter zou aanschaffen. Zo kan ze zelf een boodschap doen of op mooie dagen naar het stadpark gaan of een terrasje doen. Dat zijn allemaal belangrijke middelen om niet te vereenzamen, vind ik. Haar helpen doen we helemaal vrijwillig, want de provinciale mantelzorgpremie kan alleen als de zorgbehoevende bij je inwoont.

Vrouw & Maatschappij stelt voor:

• Lichtplan. Licht is één van de belangrijkste elementen in het (on)veiligheidsgevoel van vrouwen. Steden en dorpen moeten daarom werk maken van een lichtplan.

• Mantelzorgpremie. 80% van de zorg wordt opgenomen door mantelzorgers. Zij verdienen een premie als stimulans en als compensatie voor de kosten die ze maken en de tijd die ze investeren.

• Vrouwen en gezinsparkings. Grote parkings moeten aan een checklist van veiligheidsmaatregelen voldoen zoals richtingaanwijzers, camera’s, voldoende licht en ook parkeerplaatsen voor gezinnen met kleine kinderen voorzien.

• Eenzaamheidsdetector. Elke stad of dorp moet werken met een eenzaamheidsdetector die eenzame mensen in kaart brengt zodat hen meteen een aanbod op maat kan geboden worden met bijvoorbeeld een boodschappendienst of mindermobielencentrale.

• Verkennende wandelingen. Een goede manier om de knelpunten op het vlak van veiligheid op te sporen zijn ‘verkennende wandelingen’ waarop een aantal elementen van de openbare ruimte worden gecheckt zoals verlichting, aanduidingen, donkere hoeken, vandalisme, zwerfvuil, …

• Kameleonwonen (= allerlei woonvormen zoals kangoeroewonen, co-housing, harmonicawonen, …). Heel wat nieuwere woonvormen zijn niet wettelijk geregeld. Daardoor hanteren gemeentebesturen verschillende regels. Vrouw & Maatschappij pleit voor een actief gemeentelijk beleid om deze nieuwe woonvormen mogelijk te maken en te promoten.

De toekomst luistert

cd&v in de stad

dat steden een andere dynamiek kennen dan landelijke gebieden, daar moeten we u niet van overtuigen. als politieke partij moeten we een aangepast beleid hebben voor steden. een hedendaags christendemocratisch stadsproject: dé uitdaging voor de cd&v-werkgroep steden, met Bianca debaets (Brussels parlementslid), veli Yüksel (vlaams parlementslid) en philip heylen (antwerps schepen cultuur) als voortrekkers en initiatiefnemers. Steden zijn broedplaatsen van creativiteit en verandering. Dat is hét uitgangspunt van de werkgroep. Want als het regent in de stad, druppelt het in de gemeenten. We doen niet mee aan de klaagzang over steden. Ja, er zijn uitdagingen, zoals de demografische groei, de architectuur, het sociale weefsel, omgaan met duurzaamheid… domeinen waar een specifieke aanpak voor is vereist. Maar geen klaagzang. De ene stad is de andere niet. In vele steden draait het wel goed en willen we werken aan een project waar de stad de motor is voor sociale cohesie, welvaart (hoeveel mensen werken niet in de stad), verandering (innovatiecentra) en politieke debat. We moeten de stedeling opnieuw overtuigen van de humane, christelijke waarden. Want in een stad met veel anonimiteit hebben we meer nood aan verbondenheid. CD&V wil in de steden antwoorden bieden op die uitdagingen waar stedelingen mee geconfronteerd worden

Bianca en Veli hebben een duidelijk project. Ze weten hoe ze het willen aanpakken en ze willen ook leren. Onder meer door in overleg te treden met zusterpartijen als CDA, CDU en UMP. En wat blijkt? Ook daar staat men voor gelijkaardige uitdagingen. Er bestaat geen kant-en-klare oplossing. Maar de vele contacten leveren verfrissende ideeën op die we ook kunnen gebruiken in het CD&V-stedenbeleid.

als het regent in de stad, druppelt het in de gemeenten

Niet alleen beleidsmatige uitdagingen zijn verschillend in de stad. Ook de aanpak. Steden worden steeds anoniemer. Men kent de buurman/-vrouw niet meer. Dit vereist voor een partij nieuwe manieren om de vinger aan de pols te houden. Een ontmoeting met mensen uit de culturele sector in Gent en Antwerpen, een gespreksavond met de Brusselse architecten…

het zijn initiatieven om niet-traditionele doelgroepen uit te nodigen en naar hun verhaal te luisteren. Ook de zoektocht naar meningen is een cruciale opdracht voor deze werkgroep. Binnen het klassieke verenigingsleven, maar ook in nieuwe vormen van organisaties: wijkcomités, allochtonenverenigingen, spontane groepen die via sociale media tot stand komen… Daar waar mensen samenkomen, daar moet CD&V zijn om mee in dialoog te gaan. En hen met ons project te inspireren.

U leest het. Veel ideeën. Een grote uitdaging waar veel enthousiasme tegenover staat. Dat is wat de werkgroep uitstraalt. Hebt u ook zin om mee in debat te gaan over CD&V in de steden? Binnenkort organiseren we een chatsessie. We houden u op de hoogte! Reacties zijn welkom bij ampersand@cdenv.be.

DE TOEKOMsT

luistert

Kinderen kopiĂŤren. Dat is de basis om iets aan te leren. Volwassenen zijn in die zin hun voorbeeld. Denken wij als volwassene genoeg na over onze voorbeeldfunctie? BeseďŹ&#x20AC;en we voldoende dat de toekomst mee luistert, iedere dag? CD&V is niet alleen een gezinspartij maar ook een partij die een visie heeft op de toekomst en rekening houdt met de jongere generatie bij het nemen van politieke beslissingen. Daarom willen we in de eindejaarsperiode extra aandacht besteden en even stil staan bij onze voorbeeldfunctie. Om in de toekomst nog meer rekening te houden met de toekomst.

Dubbelgesprek Marc Degryse/Ivo Belet

Een nieuw elan voor het Belgisch voetbal 2011 was een horrorjaar voor de voetbalsport in België: betwistingen van de scheidsrechtersbeslissingen, geruzie tussen de clubs, twisten die bij de burgerlijke rechtbank belandden… Een spektakel dat pijn aan de ogen deed van elke rechtgeaarde voetbalfan. Daarom groeide het initiatief voor een denktank over het Belgisch voetbal in al zijn facetten. Voormalig topvoetballer en huidig TV-commentator Marc Degryse en Europarlementslid Ivo Belet stonden mee aan de wieg. De bedoeling is om in eerste instantie het Belgische voetbal en zijn bestuurders nieuwe recepten aan te reiken, maar ook om druk te zetten voor verandering. Het initiatief wordt door 44 vooraanstaande landgenoten ondersteund.

Marc, wat moet er volgens jou gebeuren om het Belgische voetbal weer op de kaart te zetten? Marc Degryse: Stadions zijn cruciaal. Persoonlijk ken ik het dossier van Brugge heel goed. We hebben de trein van Euro 2000 gemist en nu 11 jaar later zitten we nog steeds te wachten op een nieuw stadion. Kijk naar het buitenland, een stadion is daar al lang meer dan voetbal, het is een echte entertainment-infrastructuur, en tegelijk een open huis voor verenigingen en scholen uit de buurt. Maar zonder degelijke investeerders lukt dit niet. Ik ben ervan overtuigd dat de trein vertrokken is zodra we één succesvol project op de rails kunnen zetten; de kans is groot dat de andere projecten dan zullen volgen. Ivo Belet: Ik geloof daar ook erg in. AA Gent staat momenteel, onder de impuls van Ivan De Witte, het verst met zijn nieuwe stadion. Andere projecten zoals dat van Anderlecht/Brussel, Brugge en Antwerpen zijn nu rijp voor realisatie, maar ze botsen op obstakels van ruimtelijke ordening. Als politici hebben we de verdomde plicht om die hinderpalen uit de weg te ruimen. Omdat er zonder nieuwe infrastructuur ook geen succesvolle clubs mogelijk zijn. Vergeleken met al onze buurlanden zijn we echt achterop geraakt. Dat is onaanvaardbaar. Te meer omdat deze projecten naast hun grote maatschappelijke waarde, ook een grote economische impact hebben. Marc: Behalve de stadions zijn ook leiders met visie en moderne clubstructuren super belangrijk. Het Belgisch voetbal heeft nog heel veel potentieel en groeikansen. Maar daarvoor moeten we nu werk maken van een professioneel geleide voetbalbond en een 100% professionele Pro League, eerste én tweede klasse. Dat kan en zal zorgen voor een positieve, opwaartse spiraal.

Ivo: Het gaat deels de goede kant op. Een professioneel en onafhankelijk management vertaalt zich doorgaans in succes. Kijk naar Club Brugge. We verwachten hetzelfde bij de Belgische Voetbalbond. De nieuwe wind die er met secretaris-generaal Steven Martens waait, doet ons dromen van een nieuwe toekomst. Sterke en competente voetballeiders zijn uiteraard per definitie geloofwaardiger gesprekspartners voor de politiek.

Politiek en voetbal Ivo, hoe ben jij als politicus bij deze denktank terechtgekomen? Ivo: Ik ben politicus maar ook gepassioneerde voetballiefhebber. Sport staat niet los van de politiek. Het heeft een grote maatschappelijke functie: het houdt jongeren van de straat en uit de criminaliteit, geeft hen waarden en normen mee, leert hen teamspirit, discipline en correctheid, en bovenal, het is prima voor je gezondheid. Marc: Profvoetbal is natuurlijk ook big business, zoveel is duidelijk. De topclubs krijgen nu heel wat sociale en fiscale voordelen. Daar mag iets tegenover staan. De clubs hebben ook een maatschappelijke plicht. Die wisselwerking moeten we verfijnen; ze moet weerspiegeld worden in de licenties voor de clubs. Voetbal & politiek hebben elkaar nodig. Ze kunnen overigens ook van elkaar leren. Je moet compromissen kunnen afsluiten. Daar is niks mis mee, op voorwaarde dat de uitkomst beter is dan de toestand voordien. Maar ik moet toegeven dat voetbal allicht eenvoudiger te runnen is dan het politieke bedrijf. Er is ook een groot

verschil: de voetbalfan is trouw aan zijn of haar club, in goede en slechte dagen. In de politiek is dat echt niet meer zo.

Alles inzetten op onze jeugd! Wat willen jullie bereiken met jullie denktank? Ivo: We hebben concrete voorstellen op tafel gelegd: een specifiek statuut voor clubs, sociale projecten, investeren in goede jeugdtrainers, opwaardering van de vrijwilligers in het voetbal... Dit gaat trouwens niet alleen over topvoetbal, maar ook over jeugdvoetbal, de hele piramide. Marc: Wat de jeugdwerking betreft, kan er inderdaad nog heel wat gebeuren: jeugdtrainers moeten worden opgewaardeerd en we moeten zorgen voor een prima omkadering, voor een nog betere samenwerking met (topsport)scholen. Clubs die hierin investeren, moeten hiervoor beloond worden. Zo ken ik een paar ouders van een jonge speler die van Brugge naar Twente kon gaan. De ouders zijn op bezoek geweest bij de pleegouders en de school in Nederland en ze hebben uiteindelijk beslist om hun zoon daar niet naartoe te sturen omdat hij volgens hen te jong was voor die omgeving. Dat zijn wijze maar ook moeilijke beslissingen. Ivo: Waarom zouden we in BelgiĂŤ geen gelijkaardige omkadering en trainingsfaciliteiten voor jongeren kunnen aanbieden als in Nederland? Zo kunnen we onze jonge talenten veel langer hier houden, en dat is beter voor alle betrokkenen.

Wetstrijd Dat Pieter Marechal bij zijn heimat zou blijven had de ampersandredactie wel verwacht. Natuurlijk is hij een fervente Club Brugge supporter. De enige echte ploeg van het stad!? Kim Vanherp (Mechelen), André De Kinder (Dendermonde), Dirk De Wree (Sint-Niklaas), Lies Daneels (Herenthout) en Jan Knoops (Maaseik) deden de juiste gok & kunnen zich vanaf volgende week verdiepen in het debat tussen twee generaties. Ook deze maand geven we iets weg. Ditmaal geen boek. Wel een petanqueset met 6 metalen ballen. Om zo ook in de naderende wintermaanden het ‘samen is super’ gevoel in daden om te zetten. We geven vijf petanquesets weg. Wilt u kans maken op deze sets, stuur dan voor 15 november het antwoord op deze vraag: Hoe heet de kersverse dochter van voorzitter Wouter Beke?

Zend uw antwoord op een gele briefkaart of een leuke postkaart naar Redactie Ampersand, Wetstraat 89 – 1040 Brussel. Of stuur een mailtje naar: ampersand@cdenv.be. Veel succes! Wint u niet? Geen nood. Deze petanqueset is ook te koop in onze webwinkel: www.samenissuper.be/webwinkel.

GOed idee Woensdag is babybabbel-dag in Zoersel

Een baby zet je wereld op zijn kop. Vind je het moeilijk om je kleine spruit achter te laten? Hoor je graag eens van andere kersverse ouders hoe zij dingen aanpakken? Geen probleem in Zoersel. Daar neem je je zoontje of dochtertje mee naar een babybabbel. In dit ontmoetingscafé voor ouders en kindjes (0j-3j) kom je andere jonge ouders tegen terwijl je kind al spelend nieuwe vriendjes maakt. Tijdens een babybabbel kan je ervaringen delen en antwoorden vinden op vragen die andere kersverse ouders zich ongetwijfeld ook stellen. Bovendien is er ruimte om je kindje te verschonen en is er een microgolfoven om flesjes en voedingen op te warmen. Zo kan je er een ontspanning voormiddag doorbrengen. Zowel ouders, mensen die regelmatig kleine kinderen opvangen, als ouders in blijde verwachting zijn welkom. Info: katrien.schryvers@zoersel.be

JOnGE ChrIsTEnDEMOCraTIE:

aL 60 Jaar alive and kickinG! de vlaamse jonge christendemocraten bestaan dit jaar 60 jaar en dat moet gevierd worden. Al 60 jaar zijn we de motor voor inhoudelijke vernieuwing, staan we garant voor een kritische reflectie. Kortom, zijn we voorloper binnen de christendemocratie, eerst als CVP-jongeren en vanaf 2001 als JONGCD&V. Meerdere generaties binnen onze partij kunnen terugblikken op hun bijdrage aan dit proces. Velen onder jullie hebben lokaal, regionaal, provinciaal of nationaal engagement opgenomen en mee het verhaal geschreven. Allemaal hebben jullie goede herinneringen aan strijdvaardige tijden. We willen ons 60-jarig bestaan niet alleen met de huidige generatie JONGCD&Vâ&#x20AC;&#x2122;ers vieren, maar met iedereen die ooit lid geweest is van onze beweging. We nodigen dan ook alle huidige en voormalige jonge christendemocraten uit op 30 november 2011 voor een spetterende gala-avond.

Een moment om herinneringen op te halen, om terug te blikken, maar vooral ook om vooruit te kijken. We staan vandaag voor cruciale tijden, zowel binnen de samenleving als in onze partij. JONGCD&V wil ook nu weer een voortrekkersrol spelen. We willen toekomstmakers zijn. En we geloven dat de christendemocratie alles in huis heeft om die toekomst voor de komende 60 jaar in te vullen. JONGCD&V heeft een duidelijke visie op intergenerationele solidariteit. Tijdens de viering zal dan ook veel aandacht gaan naar de brug tussen de generaties. De avond zal gehost worden door huidig JONGCD&V voorzitter Pieter Marechal en ex-jongerenvoorzitter (tevens ex-premier en huidig EVP voorzitter) Wilfried Martens. Jong en oud samen. Beiden met een eigen visie op de christendemocratie en het land.

30 nOveMBer 2011,

La Fabbrica, site Tour en Taxis , havenlaan 86c Bt 5 - 1000 Brussel

prOGraMMa: 19.00 uur 19.30 uur

verwelkoming speechmomenten o.a. Wilfried Martens (ex-jongerenvoorzitter, voormalig premier en huidig EVP voorzitter)

20.00 uur 21.30 uur

pieter Marechal (jOnGCD&V voorzitter) Wouter Beke (algemeen voorzitter CD&V) â&#x20AC;Ś Galareceptie en netwerkmoment over de generaties heen Orange party

Inschrijven kan via info@jongcdenv.be en kost slechts 10 euro. Enkel de eerste 150 inschrijvingen zijn zeker van een plaats. Meer info op www.jongcdenv.be.

Het is zover. De kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde wordt gesplitst in een kieskring Vlaams-Brabant en een kieskring Brussel. Een jarenlange eis van de Vlaamse Beweging wordt hiermee ingelost. Het zijn de CD&V burgemeesters in de rand die al die jaren aan de kar hebben getrokken. Het is Wouter Beke en met hem de hele CD&V die het hebben gerealiseerd. Het heeft tijd gekost. Het heeft moed gevraagd. De moed om niet langs de kant te gaan staan, maar hard te durven onderhandelen. Maar het resultaat is er.

BHV is gesplitst.Â Alstublieft.