hoofdartikel
ampersand
LEDENBLAD VAN CD&V - JAARGANG 10 - OKTOBER 2010
Verschijnt maandelijks, behalve in juli en augustus
?
AfGiftekAntoor lUik X
www.cdenv.be
waarom
!
daarom
kris peeters
werken aan geluk Waarom lid worden van CD&V?
10 redenen oM lid te Worden
Opvoeden is een kunst
14 politici & kinderen
3
Nood aan nieuwe financieringswet
16 dUBBelinterVieW
10 1
column
ZoGezegd
Verantwoordelijkheid
De regeringsvorming loopt steeds moeilijker. Eerst gooide preformateur Di Rupo de handdoek in de ring. Vervolgens probeerden de voorzitters van Kamer en Senaat als Koninklijke bemiddelaars bruggen te bouwen. Enkele weken later zette Bart De Wever de “teller terug op nul” en werd hij vervolgens aangeduid tot Koninklijk verduidelijker. Op het moment van dit schrijven, reageren de Franstaligen negatief op zijn tekst. Velen vragen zich moedeloos af: hoe moet het nu verder? In elk geval is het goed dat er nu een voorstel op papier staat. De tekst van De Wever werkt duidelijk verder op de resultaten van de preformatie onder leiding van Elio Di Rupo. We herkennen bovendien verschillende voorstellen van onze hand. Deze tekst is voor CD&V een geschikte basis voor verdere onderhandelingen en concretiseringen. Deze tekst was niet te nemen of te laten. Ik roep de Franstalige partijen op om zich niet te laten leiden door emoties, maar sereen en inhoudelijk te reageren. Ongetwijfeld moeten er nog vele zaken verder worden uitgeklaard, bediscussieerd, aangepast… maar dat is net de pointe van een onderhandeling. Voor CD&V is het status quo hoe dan ook geen optie. Er moet een fundamentele staatshervorming komen, want het land loopt vast zonder hervormingen. De Franstaligen moeten dat begrijpen. Concreet: het zwaartepunt moet bij de deelstaten liggen, de financieringswet moet worden aangepast en BHV moet worden gesplitst. Er moet ook een volwaardige regering komen, want de lopende zaken kunnen niet blijven duren. CD&V blijft actief en constructief meewerken. We roepen alle betrokken partijen op om de moed te hebben om voor oplossingen te kiezen. Niemand zit te wachten op verkiezingen, de kiezers nog het minst. Zij hebben zich pas uitgesproken, de politici moeten nu hun verantwoordelijkheid opnemen. Het vele werk van de voorbije maanden mag niet verloren gaan. Er is maar één weg mogelijk: concrete onderhandelingen voeren op basis van concrete teksten. CD&V is daartoe bereid.
Uiteraard ben ik heel bezorgd over de toekomst van ons land. En toch heb ik veel respect voor politici. Hun probleem is dat ze noodzakelijke beslissingen moeten nemen, maar telkens dreigen ze electoraal te worden afgestraft. Jacques Rogge in Trends, 9 september
De ploeg van Kris Peeters heeft de voorbije dagen bewezen dat ze slagkrachtig is en beter samenhangt dan de oppositie had gehoopt. Paul Geudens in de Gazet van Antwerpen, 28 september
CD&V heeft geen jonge, mooie vrouwen in minirok nodig, ze hebben Wouter Beke al. Armand Schreurs in Het Belang Van Limburg, 5 oktober
Het is niet zo belangrijk dat anderen geloven wat je zegt. Je moet het zelf geloven. Wie retorisch bevlogen is, overkomt soms het tegendeel. Hij overtuigt anderen van een gedachte die hijzelf al lang heeft verlaten.
Rik Torfs in De Standaard, 7 oktober
De mensen verwachten een grote staatshervorming. Ze zitten niet te wachten op een unitaire staat of op de splitsing van het land, wel op een grondige wijziging in de krachtsverhoudingen in dit land. Wouter Beke in De Standaard, 9 oktober
colofon Redactiecomité:
Adresbestanden: Vormgeving: Postabonnementen: Verantw. uitgever: Re(d)actieadres:
Wouter Beke uw voorzitter 2
van de partij
Luk Vanmaercke, Peter Poulussen, Annemie Lemahieu, Brecht Grieten, Stefaan Deleeck, Marc Paredis, Geert De Kerpel, Greet Gysen, Hans Knop, Iris Depoorter, Cecile Segers, Mia Verstraete, Rutger De Reu Linda Meskens - 02 238 38 30 Kristel Nivelle Pascal Laseur - 02 238 38 32 Jonathan Cardoen, Wetstraat 89, 1040 Brussel Wetstraat 89, 1040 Brussel, fax 02 238 38 60 - ampersand@cdenv.be
Cert no. CU-COC-810340
interview
“Na de plannen, nu de actie” In het voetspoor van de na-oorlogse stichters van onze partij, werpt Kris Peeters zich nadrukkelijk op als bouwmeester van het “Vlaamse huis”. Een huis waar de rekening moet kloppen, maar waar vooral menselijk geluk centraal staat. Ampersand ging bij de Vlaamse regeringsleider op visite en kreeg inzage in de bouwplannen. We kennen u als de man van de economische dossiers, maar in uw Septemberverklaring in het Vlaams Parlement sprak u over menselijk geluk. Vanwaar deze invalshoek? De Vlaamse politiek kan er niet rechtstreeks voor zorgen dat de mensen gelukkig zijn, maar we kunnen wel de randvoorwaarden creëren waarbinnen iedereen zijn geluk kan nastreven. Laat mij het Vlaams beleid vergelijken met een huis. Wie ons Vlaamse huis betreedt, zal niet op slag gelukkig worden. Maar men kan er wel het eigen leven en geluk vorm geven door gebruik te maken van alles wat het huis te bieden heeft.
bovendien tijdens ons eerste jaar voor gezorgd dat het budget helemaal in orde is. In 2011 zullen we een budget in evenwicht hebben. Ons devies was: “meer met minder”. En we zijn erin geslaagd! Je begrijpt dat we daarin veel energie
hebben gestoken. Maar ik ben het er mee eens dat het nu tijd is voor actie. Die is trouwens al volop aan de gang. Neem nu “Flanders Care”, een heel belangrijk project van Jo Vandeurzen en mezelf om de hele gezond-
Kortom: de plannen zijn er, maar wanneer zullen de mensen daar iets van zien? We willen nu bewijzen dat na de plannen ook de actie volgt. Het was heel belangrijk eerst een visie te ontwikkelen. Een huis heeft fundamenten nodig. We hebben er
Foto Thomas Vanhaute
Hoe moet dat Vlaams huis er dan uit zien? Zoals elk huis heeft het vele kamers. Elk beleidsdomein staat voor een kamer. In de Septemberverklaring heb ik die kamers toegelicht, van kinderopvang tot infrastructuurwerken. Met Vlaanderen in Actie (VIA) hebben we een duidelijke toekomstvisie. We hebben bovendien concrete plannen uitgewerkt om die visie waar te maken. Tijdens het eerste jaar van deze regering hakten we belangrijke knopen door. Je zou kunnen zeggen dat de Vlaamse regering na één jaar fundamenten leggen, nu volop begonnen is aan de concrete opbouw van het Vlaamse huis.
3
interview
heidszorg samen te brengen, als een combinatie van ziekenhuizen, rust-en verzorgingstehuizen, universitaire kenniscentra en de ondernemerswereld. Dit is nu gelanceerd. Of neem de transformatie van onze industrie. We hebben vandaag een groenboek voor een nieuw industrieel beleid voor Vlaanderen, waarin we heel nadrukkelijk acties meegeven. Denk maar aan de fabriek van de toekomst die we in Vlaanderen willen realiseren. Of neem het project “Vlaamse Baaien” van Hilde Crevits dat werkt aan onze kust van de toekomst. Of een laatste voorbeeld: onder impuls van Joke Schauvliege is er een cultuurforum dat voor een nieuwe dynamiek zal zorgen in de cultuursector. Sommigen zeggen dat Vlaanderen een dienstenregio is geworden. Is er nog wel plaats voor industrie? Absoluut. Het is zeer belangrijk dat we in Vlaanderen industrie hebben en houden. Wist je dat wij wereldwijd de tweede grootste chemiecluster hebben na Houston? Idem voor de farmaciesector. De toegevoegde waarde van onze industrie is in Vlaanderen belangrijker dan in Nederland of Duitsland. Tijdens de crisis heeft deze industrie zware klappen gekregen. Als we de mensen aan het werk willen houden, is een vernieuwd industrieel beleid noodzakelijk. Ik geef een voorbeeld: de automobielsector. Sommigen zeggen: die kan hier niet meer behouden blijven. Fout, je kan niet spreken van sectoren. Er zijn in Vlaanderen geen goede of slechte sectoren. Er zijn wel goed of slecht geleide bedrijven. Opel heeft spijtig genoeg de sluiting aangekondigd. Maar in diezelfde sector zijn we erin geslaagd om Ford in Genk, Volvo in Gent en Audi in Vorst een toekomst te geven. Al die bedrijven kregen een nieuwe dynamiek. We moeten nu werken aan de transformatie naar een mobiliteitsindustrie. Mobiliteit is veel méér dan het assembleren van wagens. Er zit veel knowhow bij de toeleveringsbedrijven. Er zijn ook nieuwe concepten. Neem nu de elektrische wagen. 4
Daar gaat het over batterijen, infrastructuur, elektriciteit en slimme netten. Het gaat om een volledig nieuwe industrie. Die transformatie willen we realiseren. Het stopcontact in de Noordzee is ook zo’n voorbeeld. Er zijn verschillende windparken in de Noordzee, die allemaal hun energie aan land moeten brengen. Kunnen we niet al die verschillende kabels samenbrengen op een nieuw aangelegd eiland en dan één kabel via de Schelde naar Antwerpen (Doel) leiden? Dáármee zijn wij volop bezig. Dat bedoelen wij als we spreken over innovatie. Wat is uw advies aan jonge mensen die vandaag studeren? Mijn boodschap aan de jeugd is: neem zelf het heft in handen. Vlaanderen heeft alles om een topregio te zijn. Ik doe een oproep om al onze talenten, troeven en mogelijkheden te mobiliseren, om het eigen geluk in handen te nemen en Vlaanderen uit te bouwen tot een topregio. Ik ben ervan overtuigd dat ondernemen bijdraagt tot geluk. Eigenlijk moet iedereen ondernemend zijn, door zijn eigen leven in handen te nemen. Investeren in zelfredzaamheid. Uiteraard moet de overheid de mensen daarin helpen, zeker ook de mensen met een handicap. Een ingenieur vertelde mij onlangs: ik had een idee, ik heb dat kunnen realiseren en vandaag kan ik 1500 mensen tewerkstellen. Dat geeft een grote voldoening. Hoe kijkt u terug op het Oosterweeldossier? Ik kijk daar met enige verbazing op terug. Verbazing omdat het 15 jaar heeft geduurd. Verbazing omdat het zo moeilijk was om tot een redelijke en rationele kijk te komen. Er was veel emotie, er is veel gezegd en geschreven. Maar ik kijk er ook naar met een positieve blik, zeker naar de toekomst. De beslissing is gevallen. Er is een consensus binnen de Vlaamse regering, èn in de stad Antwerpen. Ook hier is het nu tijd
voor actie. We gaan de plannen uitvoeren, zo ver mogelijk van politieke inmenging, zo professioneel mogelijk en met een scherpe bewaking van budget en timing. De leefbaarheid van de stad zal gevoelig toenemen. Het gaat om de leefomgeving van duizenden mensen. We vonden eveneens een oplossing voor de Zuidrand van Antwerpen. Onze burgemeesters hebben daar jarenlang het sluipverkeer aangeklaagd. Met een ondertunneling zal de leefbaarheid toenemen. Ook in het Waasland komen er verbeteringen. Het masterplan Antwerpen biedt dus oplossingen voor vele problemen. Begrijpt u de kritiek: alles werd voor Antwerpen uit de kan gehaald, de rest van Vlaanderen moet wachten? Dit is volstrekt onjuist. We hebben in alle provincies belangrijke werken lopen. In Limburg is er de Noord-Zuidverbinding en het klaverblad in Lummen. In WestVlaanderen pakken we de ontsluiting van Zeebrugge aan en in Oost-Vlaanderen de R4. Ook in Vlaams-Brabant zijn er belangrijke projecten lopende. Hilde Crevits zal er over waken dat al die problemen worden aangepakt. Over naar de staatshervorming. Hoe belangrijk is die voor Vlaanderen? Zeer belangrijk. De bevoegdheden moeten zo dicht mogelijk bij de mensen liggen, ze moeten zo efficiënt mogelijk worden aangewend en ze moeten zo coherent mogelijk zijn. Daar draait de staatshervorming om. Als we een oplossing willen voor de uitdagingen in Vlaanderen, dan moeten we een efficiënt beleid kunnen voeren, dicht bij de mensen. Het zwaartepunt moet naar de deelstaten. Ik ben er van overtuigd dat dit de enige weg is om het welzijn van de mensen veilig te stellen. Die staatshervorming is dus absoluut noodzakelijk. Het volstaat niet ons huidige beleid verder te zetten, want gaandeweg zullen we een internationale achterstand
interview
Dossier Oosterweel Alle Antwerpenaren zullen er wel bij varen
kris peeters
“Er zijn in Vlaanderen geen goede of slechte sectoren. Er zijn wel goed of slecht geleide bedrijven.” oplopen. De andere landen werken óók aan een transformatie van hun industrie en aan efficiëntere overheden. Als wij ter plaatse blijven trappelen, zakken we in feite naar achter in het peloton. We hebben de ambitie om vooraan te zitten, liefst zelfs vóór het peloton te rijden. Daarom is de staatshervorming noodzakelijk. CD&V is in het federale parlement de tweede Vlaamse partij, maar in het Vlaams Parlement afgetekend de grootste. Hoe moeten we daar mee omgaan? In Vlaanderen hebben we de leiding en dat moeten we zo houden. Op federaal niveau mogen we niet bij de pakken blijven zitten. Een partij is zoals een fiets: die moet bollen, daar moet actie in zitten. Wij moeten met visie onze standpunten en posities met overtuiging verdedigen. Dat is perfect mogelijk met de afdelingen, militanten, vrijwilligers en bestuursleden waarover we beschikken. Met die dynamiek in onze rangen moeten we duidelijk maken dat een samenleving zonder christendemocratie niet de juiste piste is.
Het Masterplan 2020, waarbij de ring gesloten wordt met een tunneltracé, betekent een verbetering voor de problemen in verband met de mobiliteit rond de stad. Een doeltreffend antwoord op één van de belangrijkste mobiliteitsknopen in Vlaanderen, én rekening houdend met de leefbaarheid voor alle Antwerpenaren. Met de nadruk op álle Antwerpenaren, want dit Masterplan 2020 speelt in op de bestaande problemen in Noord, Oost, West en Zuid én op de hekele pijnpunten in de rand. Philip Heylen Zo zal het Oosterweelknooppunt er bv. mee voor zorgen dat de snel groeiende Cadixwijk en het Eilandje - met het MAS en het Red Star Line museum - vlot bereikbaar worden. Daarnaast komt, via de ‘cut and covertunnel’ die op dit knooppunt aansluit, de Ring op 3 cruciale plaatsen onder het maaiveld te liggen. Hierdoor verdwijnt het viaduct aan Schijnpoort en ook het viaduct van Merksem maakt plaats voor een doorgang van de Ring onder de Groenendaallaan door. Dat zal een zeer positieve invloed hebben op de buurt aan het Sportpaleis, maar ook de hele omgeving naar Merksem en Deurne toe én Luchtbal gaan er fors op vooruit. En dit zowel visueel als auditief, want er zal heel wat minder geluidshinder zijn. Ik ben dankbaar dat Vlaanderen tot dìt besluit kwam, zodat het Oosterweeldossier, en zo ook de hele stad Antwerpen, eindelijk weer vooruit kan. Want Antwerpen staat niet stil, en dit dossier toont aan dat we ook in moeilijke omstandigheden de moed hebben om belangrijke knopen door te hakken. Philip Heylen, Schepen voor cultuur en toerisme, Stad Antwerpen
Ook in de rand geen sluipverkeer meer De Rand van Antwerpen ziet zich al jaren geteisterd door het sluipverkeer om en rond de stad. De Antwerpse Ring is immers geen gesloten ring, waardoor het verkeer massaal via het zuiden rond de stad moet, de Ring oververzadigt en zo grote stromen autoverkeer in de woonkernen van tal van gemeenten duwt. Al jaren is hierop gestudeerd, met het MOZO-project, op Vlaams en op provinciaal niveau, en ook bij de intercommunale IGEAN. De conclusie van de Luc Vuylsteke-de Laps studies is duidelijk: “sluit de Ring in het noorden en geef een extra dragend wegennetwerk aan de regio.” Eind 2009 is dit advies besproken met de Vlaamse Regering. Ministerpresident Kris Peeters en Minister Hilde Crevits gaven aan hier ernstig rekening mee te houden. In het dubbelbesluit van maart 2010 was al een belangrijk luik gewijd aan zowel het sluiten van de Ring als aan het onderliggend verkeersnetwerk. Met het Masterplan 2020 van 22 september zet de Vlaamse regering dit nu om in operationele keuzes: het sluiten van de Ring in het noorden en verbindingen in het zuiden en het zuidoosten. Met de keuzes voor de 3de Schelde-oeververbinding en ingrepen als de ondertunneling van de R11, verbindingen in het zuiden tussen A12-E19 en N1, krijgen we perspectief op structurele verbeteringen in onze regio. Ik wil hier onze Minister-president Kris Peeters en Minister Hilde Crevits feliciteren voor hun ijzersterke beslissing en ook Vlaams parlementslid Dirk De Kort danken voor de inzet voor onze mobiliteit. Luc Vuylsteke-de Laps, Burgemeester van Hove 5
Werk maakt je sterk Arbeid kan een uitermate belangrijke hefboom zijn om uit de armoede te ontsnappen. Niet alleen verschaft arbeid een inkomen, het zorgt er ook voor dat mensen een plekje in de maatschappij veroveren, dat ze een gevoel van eigenwaarde krijgen, zich nuttig voelen. Helaas kan niet iedereen, om tal van redenen, terecht op de reguliere arbeidsmarkt en dreigt men bijgevolg in een negatieve spiraal terecht te komen. De sector van sociale economie richt zich op deze soms moeilijk grijpbare groep en tracht hen in een van hun talrijke projecten in te schakelen. Na een werkervaring of opleiding, kunnen zij alsnog doorstromen naar het reguliere arbeidscircuit. Dat deze sector absoluut nodig is in onze maatschappij, kan niet Brigitte De Pauw genoeg benadrukt worOp 12 oktober gingen 150 CD&V-senioren in den. Vele mensen vallen gesprek met Vlaams volksvertegenwoordiger immers nog uit de boot Cindy Franssen en Caro Bridts, ervaringsdesen kunnen alle hulp en kundige in de armoede. Zij bespraken het ondersteuning gebruiken. De Brusselse CD&V-fractie armoedebestrijdingsbeleid op de verschillende beleidsniveaus in België, van federaal organiseerde omtrent dit tot lokaal. Met het oog op het lokale beleid onderwerp een geslaagde studienamiddag, om deze schuiven de CD&V-senioren de strijd tegen armoede naar voren als één van hun actiesector de aandacht te punten. geven die zij verdient.
De CD&V-senioren in gesprek met Cindy Franssen
DenkMeeDag Ontworteling We leven vandaag in een andere samenleving dan 60 jaar geleden. Contacten verlopen minder gestructureerd. Mensen switchen tussen verschillende gemeenschappen en sluiten zich sporadisch en voor korte tijd aan bij bepaalde groepen. Is dit een teken des tijds dat christendemocraten somber moet stemmen? Neen. Net integendeel. Waar we vroeger bijna gedwongen tot bepaalde groepen behoorden (of ervan werden uitgesloten), kunnen we ons leven nu veel meer naar eigen inzicht inrichten. Dit biedt oneindig veel mogelijkheden en ook veel mentale vrijheid. Maar er zijn ook mindere kanten. Veel mensen springen gezwind van de ene vijver van contacten naar de andere. Maar niet iedereen kan zo goed zwemmen. Gevolg: vereenzaming is één van de ziektes van onze maatschappij. Mensen voelen zich nergens meer thuis. De problematiek van de ontworteling is dan ook een grote uitdaging voor onze samenleving. Als er grote uitdagingen zijn, wil JONGCD&V mee op zoek naar de oplossingen! JONGCD&V heeft dan ook een traject lopen rond ontworteling. Eerder waren er al de wortelacties. Zaterdag 25 september vond een DenkMeeDag plaats over het onderwerp. Een moment waarop inhoudelijke sprekers ons input kwamen leveren. Gastsprekers waren Nico Defauw, voorzitter van Werkgroep Verder, die activiteiten organiseert en ondersteunt voor en door nabestaanden na zelfdoding en Joost Bonte, van Straathoekwerk. Binnenkort volgen nieuwe wortelacties in gans Vlaanderen en een nationale raad ontworteling. Het verhaal van het inwortelen zal dan ook een christendemocratisch verhaal zijn! 6
kort Waardig Werk
Op 7 oktober, de Internationale Dag voor Waardig Werk, ontving Kamerlid Stefaan Vercamer, samen met andere parlementsleden, de vakbonden en NGO’s. Het ACV, Wereldsolidariteit en 11.11.11. sloten hun tweejaarlijkse campagne ‘Waardig Werk’ af met een grote, symbolische gereedschapskist en meer dan 150 000 handtekeningen. De initiatiefnemers gaven in de Kamer een overzicht van de resultaten die de afgelopen twee jaar werden behaald door, bij zowel werkgevers als politici, te blijven hameren op het belang van Waardig werk. Zo kon het investeringsakkoord tussen België en Colombia tegengehouden worden vanwege de talrijke schendingen van mensen- en arbeidsrechten en keurde het parlement een resolutie rond waardig werk goed. Voor CD&V - en Kamerlid Stefaan Vercamer in het bijzonder - was dit erg positief nieuws. Onze fractie was immers de drijvende kracht achter de resolutie over Waardig Werk die in de Kamer werd aangenomen. In zijn tussenkomst benadrukte Stefaan Vercamer dat Waardig Werk een centraal thema is en blijft voor CD&V. Respect voor de werknemer, eerlijk loon en sociale bescherming zijn immers principes die behoren tot de kern van het christendemocratisch gedachtegoed. Hij voegde er aan toe dat de resolutie over Waardig Werk voor onze fractie slechts een beginpunt is en dat de uitdaging er nu in bestaat om deze tekst te vertalen naar echt wetgevend werk. Hij maakte duidelijk dat CD&V momenteel werkt aan wetgevende initiatieven voor het komende parlementaire jaar.
Huishoudelijk geldgeweld Wanneer er sprake is van intrafamiliaal geweld worden partners dikwijls ook financieel onderdrukt. Daarom focust Vrouw & Maatschappij dit jaar naar aanleiding van de WitteLintjes campagne van 19 november op economisch geweld. Els van Hoof, nationaal voorzitster van V&M, legt uit hoe geld soms wordt gebruikt als wapen in intrafamiale twisten. Els Van Hoof: ‘Onder economisch geweld verstaan we elke daad om een ander tegen zijn of haar wil financieel afhankelijk te maken. Bv. het opeisen van een bepaald inkomen, het generen van schulden op naam van de partner, verhinderen dat de partner gaat werken, het niet betalen van onderhoudsgeld,… Het gaat hier dus niet om financiële afhankelijkheid op zich, maar om situaties waarin het financieel afhankelijk maken van de partner deel uitmaakt van een bewuste machtsstrategie en gepaard gaat met fysiek of psychisch geweld.’ Vandaar dat jullie dit onder de aandacht brengen in het kader van de Witte Lintjes-actie tegen geweld op vrouwen? ‘Inderdaad, want voor V&M is economisch geweld evengoed een vorm van intrafamiliaal geweld, al wordt dit vaak niet als dusdanig erkend en bijgevolg is er voor deze financiële onderdrukkingsproblematiek in de relatie ook geen oplossing gezocht. Er is dringend nood aan sensibilisering en registratie. Bijvoorbeeld bij de erkende schuldbemiddelaars zoals de CAW’s en de OCMW’s, want achter financiële problemen kan partnergeweld schuilgaan.’ Wij vermoeden dat de financiële toestand ook vaak wordt gebruikt als wapen in echtscheidingsprocedures? ‘Een echtscheiding heeft sowieso negatieve financiële implicaties. In een context van intrafamiliaal geweld is dit voor financieel afhankelijke vrouwen erg problematisch.
Els Van Hoof
Uit cijfers van de Dienst voor Alimentatievorderingen (DAVO) blijkt inderdaad dat de grootste wanbetalers van alimentatiegeld mannen zijn, en 94% van de aanvragers vrouwen. V&M wil dat er daarom wordt geïnvesteerd in een betere bekendmaking en vooral werking van de DAVO, maar ook dat de voorwaarden en procedure voor een aanvraag bij deze dienst herbekeken worden.’ Omdat voorkomen beter is dan genezen stellen jullie ook maatregelen voor om de financiële onafhankelijkheid van de vrouw te vrijwaren. ‘Zeker, want vrouwen verdienen nog altijd veel minder dan mannen. V&M pleit voor het aanpakken van de loonkloof via een ‘spiegelclausule’ die een onderhandelingsplicht oplegt aan de sociale partners en een rapporteringsplicht aan de werkgevers. Daarnaast ontstaat een economischfinancieel onevenwicht tussen partners ook vaak omdat een van beide partners, vaak de vrouw, beslist een professionele stap terug te zetten om de combinatie tussen arbeid en gezin te vergemakkelijken. V&M pleit er daarom voor een zorgtijdovereenkomst in het huwelijkscontract op te nemen, wanneer één van beide partners beslist om minder buitenhuis te gaan werken. Koppels beschikken op die manier over een clausule inzake de rolverdeling in het gezin met daarin een vorm van alimentatieafspraak waarbij een vergoeding bij echtscheiding wordt afgesproken.’ Meer informatie over geld en geweld en over de Witte Lintjes-actie vindt u op www.vrouwenmaatschappij.be 7
actueel
Seksueel misbruik in gezagsrelaties CD&V wil een bijzondere parlementaire commissie die hulp voor het leed uit het verleden koppelt aan stevige maatregelen voor de toekomst. Seksueel misbruik in de kerk. Dat het bestond, wisten, vermoedden velen. De omvang ervan, de ernst ook van bepaalde feiten, werd pas helder nadat Roger Vangheluwe, bisschop van Brugge, het jarenlange misbruik van zijn neef moest opbiechten. De commissie Adriaenssens, door de kerk zelf in het leven geroepen, verzamelde 475 getuigenissen van slachtoffers. Vaak hadden zij jarenlang gezwegen. Nu overwonnen zij schaamte en schroom. In de dossiers van seksueel misbruik moeten de slachtoffers centraal staan. Zij zijn, en dat wordt vaak vergeten, geen homogene groep. Sommige willen gewoon hun verhaal doen, andere zoeken erkenning, weer andere verlangen compensaties voor het aangedane leed, nog andere wensen een strafproces. Er is geen eenduidig portret van het slachtoffer. Dat moeten we erken-
Rik Torfs
Foto ivan put
Erkenning en herstel
Jo Vandeurzen
“Als mens en als minister was ik geraakt door de schokkende verhalen van seksueel misbruik in de kerk”, reageert Jo Vandeurzen. “Tientallen jaren lang hebben de slachtoffers ervan gezwegen, of vergeefs betracht dat iemand naar ze zou luisteren en iets zou ondernemen. De commissie Adriaenssens heeft daar verandering in gebracht. Ze heeft ook aangetoond dat de slachtoffers een grote nood hebben aan een vertrouwelijk, professioneel en onafhankelijk onthaalpunt.” Operatie Kelk heeft het vertrouwen tussen justitie en welzijn gebruuskeerd. Jo Vandeurzen: “Nochtans is dat vertrouwen belangrijk. Om te vermijden dat slachtoffers in de kou blijven staan, hebben we samen met de Centra voor Algemeen Welzijnswerk, een onthaalpunt ingericht. Dat kreeg intussen tientallen mails en telefoons, ook over seksueel misbruik buiten
de kerk.” “We moeten ons geen illusies maken. Overal waar kinderen afhankelijk zijn van volwassenen, kunnen pedofielen toeslaan. We mogen niet kiezen voor wantrouwen, maar moeten alert zijn voor signalen en mensen laten weten waar ze terecht kunnen voor hulp. Er komen in Vlaanderen “vertrouwenscentra voor erkenning en herstel van misbruik” en een algemene sensibileringscampagne.” “Samen met justitieminister Stefaan De Clerck bereiden we een colloquium voor over de samenwerking tussen welzijn en justitie. Slachtoffers moeten in alle vertrouwen geholpen worden en tegelijk moet justitie zijn werk kunnen doen. Dat impliceert afspraken over o.a. het beroepsgeheim, de meldingsplicht en de ethische verantwoordelijkheid van de hulpverlener.” 8
actueel
nen. Respect voor het slachtoffer betekent respect voor de verlangens van ieder slachtoffer afzonderlijk. Elk verhaal is te persoonlijk, ieder mens is te kwetsbaar om hem of haar zomaar deel te laten uitmaken van een globale strategie. Het belang van het slachtoffer primeert dus altijd. De kerk zelf, het gerecht en de politiek spelen natuurlijk ook een rol. Daarbij past bescheidenheid. Geen enkele instantie beschikt over het morele gezag om de hele samenleving, die daar trouwens niet zit op te wachten, de les te lezen. Daarom wil onze partij, vanuit een diepe zorg voor de slachtoffers uit het verleden en vanuit het vaste voornemen om nieuwe slachtoffers te vermijden, een gemengde bijzondere commissie oprichten waarvan zowel Kamerleden als Senatoren, ook gemeenschapssenatoren, deel uit maken. Het gaat daarbij om een commissie die zich buigt over alle vormen van seksueel misbruik in gezagsrelaties. Wat betekent ons voorstel precies? Drie dingen. Eerste punt: we kiezen niet voor een onderzoekscommissie die, zoals
een onderzoeksrechter dat doet, slachtoffers en mogelijke daders ondervraagt of op de rooster legt. Het werk van de commissie Adriaenssens moet niet worden overgedaan. Vele slachtoffers zullen er trouwens, zeer terecht, niet voor te vinden zijn om hun verhaal onder eed over te doen in de aanwezigheid van parlementsleden met wie zij geen enkele vertrouwensrelatie hebben ontwikkeld. Zij hebben het recht, niet de plicht, om te spreken. Zij hebben het recht, niet de plicht, om te zwijgen. Tweede punt: wat we wel willen, is een brede aanpak waarbij justitie en zorg hand in hand gaan. Om nieuwe ontsporingen te vermijden. Om slachtoffers à la carte, vanuit een principe van nabijheid, te steunen op de manier die zij zelf willen. Dat kan via psychische of medische hulp gebeuren, maar net zo goed via de gerechtelijke weg. De commissie moet ook nadenken over de duur van de verjaringstermijn bij seksueel misbruik en over de exacte grenzen van het beroepsgeheim. Allemaal vragen voor een gemengde onderzoekscommissie, die via de gemeenschapssenatoren buiten het enge kader van de federale bevoegdheden kan treden.
Want al is justitie een federale materie, zorg is dat niet. Derde punt: we willen dat seksu-
eel misbruik in alle gezagsrelaties aan bod kan komen. Natuurlijk niet om de kerk uit de wind te zetten. Dat deze laatste schromelijk heeft gefaald in de behandeling van het seksuele misbruik door haar bedienaren begaan, staat buiten kijf. Maar in alle gezagsrelaties loert de dreiging van seksueel misbruik om de hoek. Denk maar aan sportclubs, het leger, instellingen voor gehandicapten, jeugdbewegingen. Het zou hemeltergend zijn om hulp en steun aan slachtoffers te laten afhangen van de vraag wie nu precies de dader is. Geen enkel slachtoffer mag in de kou blijven staan. Niet het profiel van de dader telt, maar de persoon van het slachtoffer. Onze keuze is dus helder. Geen onderzoekscommissie die pijnlijke gesprekken nog eens overdoet, maar een bijzondere commissie die hulp voor het leed uit het verleden koppelt aan stevige maatregelen voor de toekomst. En dat voor alle slachtoffers van seksueel misbruik. Rik Torfs, CD&V-senator
In het Parlement – zowel Kamer als Senaat – zijn de debatten gestart over de problematiek van het seksuele misbruik binnen de kerk. De basis is uiteraard het spraakmakende verslag van de commissie Adriaenssens. Een regering van lopende zaken kan nauwelijks beleidsinitiatieven nemen, wat onze mogelijkheden vandaag aanzienlijk beperkt. Toch zijn belangrijke evoluties ingezet om de problematiek ten gronde aan te pakken. • In nauwe samenspraak met Jo Vandeurzen zijn zowel binnen Welzijn als binnen Justitie aanspreekpunten voor slachtoffers gecreëerd. Het federaal parket ontvangt voortaan alle klachten, begeleidt de doorverwijzing naar de bevoegde parketten en zorgt voor een zo gestroomlijnd Stefaan De Clerck mogelijke aanpak. Vele tientallen – vaak nieuwe – klachten bereiken het federaal parket; ze hebben niet enkel betrekking op de misbruiken binnen de kerk, maar ook binnen andere gezagsrelaties. Daarmee kan de problematiek in zijn volle breedte benaderd worden. • Het Parlement heeft volheid van bevoegdheden en kan dus alle nodige of nuttige initiatieven nemen. Een onderzoekscommissie is daar één voorbeeld van. Maar eigenlijk is ook het moment rijp om – na grondig en sereen onderzoek – nieuwe wetgevende initiatieven te nemen op het vlak van verjaring van seksuele delicten tegenover minderjarigen, de verjaring van het schuldig verzuim, de regels inzake beroepsgeheim. We zijn maximaal ter beschikking van het Parlement om deze acties mee te onderbouwen en te ondersteunen. Wat het verleden betreft, willen we een individuele aanpak van elk klachtdossier kunnen waarborgen. Het slachtoffer moet bepalen welke afhandeling hij of zij verkiest en of dit al dan niet via gerechtelijke weg moet verlopen. Wat de toekomst betreft, moeten we ervoor zorgen dat slachtoffers zich sneller kunnen manifesteren en dat de verjaringstermijn overeenstemt met ons maatschappelijk rechtvaardigheidsgevoel.
Foto Bart dewaele
Slachtoffers moeten gehoord worden
9
dubbelinterview
CD&V wil nieuwe financieringswet
Wouter Beke
Waarom heffen niet alle regeringen eigen belastingen? Koen Van den Heuvel: “Dat doen ze nu al voor een stuk. De Vlaamse overheid is bijvoorbeeld verantwoordelijk voor de successierechten en de verkeersbelasting. De eigen belastingen volstaan echter niet om alle uitgaven te betalen. Het gros van de belastingen wordt geïnd door de federale regering. Dat geldt onder andere voor de personenbelasting, de vennootschapsbelasting en de BTW.” Waarom wil CD&V die wet nu herzien? Wouter Beke: “Ten eerste omdat een nieuwe overdracht van bevoegdheden best samengaat met een herziening van de financieringswet. Wanneer we de taakver10
Onderwijs, cultuur of welzijnsvoorzieningen aanbieden kost geld. Wegen aanleggen en onderhouden kost geld. Een overheid met beleidsplannen moet op zoek naar voldoende middelen om al die plannen te betalen. In de meeste gevallen wordt belastinggeld ingezet. In België haalt de federale regering meer belastingen op dan ze zelf nodig heeft om haar eigen bevoegdheden te financieren. Een deel van de belastingen stort ze door naar de Gewesten en Gemeenschappen. De financieringswet legt vast hoeveel en welke middelen moeten worden doorgestort. Daarnaast lijst ze de belastingen op die ze zelf kunnen innen. Kortom, de financieringswet regelt de inkomsten van de Gewesten en Gemeenschappen. deling in het land herzien, moet ook de middelenstroom worden bijgestuurd. Daarnaast zijn er een aantal extra problemen met de wet die bijsturing noodzakelijk maken. De kloof tussen eigen uitgaven en eigen inkomsten van de deelstaten wordt zeer groot. Dat betekent dat de overheid die de uitgave doet, zich niet moet - of zelfs kan verantwoorden bij de kiezer voor de belastingen die daarvoor nodig zijn. En omgekeerd: de overheid die de belastingen int, kan daar geen beleid tegenover zetten. Koen Van den Heuvel: “Dat klopt. Bovendien responsabiliseert de financieringswet niet genoeg. Eenvoudiger gezegd: er is te weinig verband tussen het succes van het beleid van een overheid en de inkomsten van diezelfde overheid.
Als Vlaanderen extra jobs creëert, stroomt de meeropbrengst naar de federale kas, niet naar de Vlaamse. Of omgekeerd, wanneer een regio in gebreke blijft, draagt nu de federale overheid de last.” Speelt de kostprijs van de vergrijzing ook een rol in dit debat? Wouter Beke: “Absoluut. Door de vergrijzing van de bevolking krijgt de federale regering het financieel almaar moeilijker. De budgetten voor pensioenen en gezondheidszorg lopen snel op. In een gewijzigde financieringswet moeten de middelen zodanig verdeeld zijn dat iedere regering zich financieel uit de slag kan trekken. Iedereen moet dan natuurlijk zorgen dat de eigen rekening klopt aan het eind van de rit.”
opinie
JONGCD&V blijft na de verkiezingsnederlaag niet bij de pakken zitten en lanceert het herstelplan om onze partij opnieuw op het juiste spoor te zetten.
Klaar voor CD&V 2.0? Inhoud en ideologie
Koen Van den Heuvel
Is de solidariteit tussen de regio’s nog belangrijk voor CD&V? Koen Van den Heuvel: “Natuurlijk, de solidariteit tussen Noord en Zuid is en blijft belangrijk. Maar solidariteit mag geen rem zijn op economische ontwikkeling. Met de bestaande financieringwet verliest Brussel middelen als het economisch beter presteert. De middelen die het minder krijgt uit de solidariteit zijn immers omvangrijker dan de extra middelen door de betere prestatie. Dat is absurd.” Wouter Beke: “Om al die redenen wil CD&V dus een nieuwe financieringswet, de aanzet tot meer verantwoordelijkheid, die zorgt voor stabiele financiën op ieder niveau en die werk maakt van een correcte solidariteit.”
Waar staat CD&V voor? Mensen in de straat kennen het antwoord niet meer. We moeten opnieuw investeren in onze ideologie. Een krachtige visie op zowel mens als maatschappij moet de basis zijn van elk politiek handelen. Voor ons is het personalisme de basispijler van onze ideologie. De visie dat de mens pas ten volle mens kan worden wanneer hij contact heeft met anderen. We leven vandaag in een heel andere maatschappij dan 60 jaar geleden. Maar dit wil niet zeggen dat de kern van onze personalistische boodschap niet langer relevant is. Mensen zijn nog altijd op zoek naar meerwaarde. En in contact met anderen kunnen ze die meerwaarde nog steeds vinden. Naast het personalisme kent de boom van de christendemocratie overigens nog andere takken. We staan vandaag op een kruispunt. Meerdere verworvenheden van de afgelopen decennia komen onder druk te staan. We moeten vandaag ingrijpen en de juiste keuzes maken. Dit kan enkel indien we opnieuw aan politiek doen met de blik op de toekomst. Door het rentmeesterschap weer te omarmen, kunnen we dat. Getting things done
Vanuit onze ideologie kunnen we opnieuw een sterk inhoudelijk verhaal uitwerken. Maar mensen stemmen op een partij omdat ze willen dat die partij dat verhaal ook realiseert wanneer ze beleid gaat voeren. En daar heeft het schoentje net zo hard gekneld de afgelopen jaren.
In een regering stappen kan enkel, wanneer we in die regering ook ons verhaal realiseren. De dingen aanpakken en realisaties verwezenlijken dus. Ofwel: Getting things done. HR
De zaken aanpakken, daar heb je goeie mensen voor nodig. We hebben veel talenten. We moeten hen kansen blijven bieden en we moeten openstaan voor nieuwe toptalenten. Een partij die op niveau wil meespelen moet ook investeren in de ondersteuning van mensen. We moeten hen vormen en klaarstomen voor een politieke rol. Dit doe je niet zomaar en zeker niet alleen. De deelverenigingen van CD&V, niet het minst JONGCD&V, spelen al jaren een hoofdrol in het creëren van een omgeving waar nieuwe talenten kunnen groeien. Interactie
2.0 staat niet alleen voor een nieuwe versie, maar ook voor interactie. We hebben de afgelopen jaren te vaak de input van en de aftoetsing met onze achterban achterwege gelaten. Te weinig mensen waren betrokken bij waarmee we bezig waren. In een 2.0-werking moeten we onze leden ook de mogelijkheid geven om zelf input te leveren. Enkel door onze oude slogan ‘samen werkt’ opnieuw te omarmen, zullen we CD&V 2.0 realiseren! Pieter Marechal Nationaal voorzitter JONGCD&V Hoe zie jij de nieuwe CD&V 2.0? Laat het ons weten via www.cdenvtweepuntnul.be! 11
dubbelinterview
U en ik wij zijn lid van
?
waarom We kunnen samen zoveel méér dan alleen. Omdat mensen belangrijk zijn. Omdat engagement en verantwoordelijkheid u in het bloed zitten. CD&V staat voor een zorgzame samenleving, waar iedereen kansen krijgt. “De politiek” is wat we er zelf van maken. Die andere 70.000 leden kunnen onmogelijk fout zijn. CD&V heeft u nodig, als steun, maar ook om uw stem te laten horen. De beste ideeën komen uit een opbouwend kritische beweging. Gewoon omdat het leuk is. Omdat 2010 geen schitterend jaar was, maar we vast besloten zijn terug te winnen. En CD&V zoekt altijd net dat ietsje méér.
!
daarom Breng ook uw vinger aan de pols van de samenleving. Onze partij en beweging hebben ook uw ideeën nodig. Geef onze ideologie draagvlak, uitstraling en slagkracht. Zorg ervoor dat CD&V beslissingen kan nemen op basis van een stevige vertegenwoordiging. U bent onze beste ambassadeur. Onze mandatarissen voor 2012 en daarna werven we vandaag onder onze leden. Laat zien dat CD&V voor u belangrijk is: uw lidmaatschap helpt ons echt vooruit. Werk mee aan de kentering, omdat bij de pakken blijven zitten niets voor ons is. Kies voor een visie op de toekomst, in plaats van de stunt van de dag. Leden als u zijn onze bestaansreden als beweging. Samen bieden we nét dat ietsje méér.
“Daarom: word vandaag nog lid en
speel een belangrijke rol in de samenleving.
“Waarom: de meerwaarde
van CD&V is dat ik er helemaal niet alleen voor sta en kan rekenen op een grote groep experten, sympathisanten en gemotiveerde leden.
Vergeet niet dat u naast het lidmaatschap van CD&V ook engagement kan opnemen bij CD&Vsenioren, Vrouw&Maatschappij en JONGCD&V.
Alvast bedankt, Wouter Beke
Spreek ook anderen aan: kijk eens in uw omgeving of u ook andere mensen kunt motiveren. (Daarmee kunt u bovendien een mooi cadeau winnen, maar dit terzijde)
14
Word lid via www.cdenv.be of 02 238 38 32.
van de partij
“ • Steun de christendemocratie, een partij met traditie en toekomst, een wereldbeeld waar we samen voor staan. • Maak deel uit van een grote politieke familie die door verbondenheid en samenwerking vorm heeft gegeven aan het Vlaanderen van vandaag. • Beslis mee wie CD&V politiek vertegenwoordigt: lokaal, provinciaal, regionaal, federaal en Europees. • In de lokale CD&V-afdeling, op congressen, in dialoogmomenten beslist u mee over standpunten , strategie en programma. • 10 x per jaar Ampersand in de bus, het ledenmagazine om mee achter de schermen te kijken van de politieke actualiteit. • U wordt uitgenodigd voor onze nieuwjaarsreceptie, voor onze gezinsdag, voor vormingen en cursussen en nog veel meer. • U krijgt rechtstreeks toegang tot onze mandatarissen, ministers, kabinetten en partij-organen. • CD&V is een warme club waarin iedereen meetelt. Lid zijn van CD&V is een mooie manier om uw netwerk uit te breiden. • U bent welkom als ploegspeler in uw lokale afdeling en/of bij CD&V-senioren, Vrouw&Maatschappij en JONGCD&V. • In onze webwinkel krijgt u korting op boeken, actie- en promotiemateriaal. En ook in het CD&V-café Wet89 krijgt u 15% korting. • En als nieuw lid krijgt u een ere-onthaal op onze nieuweledendag. Daar legt u contacten met CD&Vkopstukken, leert u politiek Brussel kennen.
Ik ben lid geworden van CD&V omdat ik zo de kans kreeg, de gehandicaptensector in het daglicht te zetten. Er waren nog zoveel noden en behoeften voor mensen met een beperking. Dit moest onder de aandacht gebracht worden via een politieke partij. CD&V was voor mij “DE PARTIJ” om de aandacht en het begrip te krijgen daarvoor. En ze is er nog in gelukt ook, om de non-profit sectoren niet los te laten en er alles aan te doen opdat dat deze sectoren bijbenen t.o.v. het economisch circuit.
Ria Janssens
“
Ik ben lid van CD&V geworden om mee te kunnen bouwen aan de samenleving van vandaag. Ik kan nu via verschillende activiteiten, die georganiseerd worden door CD&V en haar geledingen, in actie treden en heb heel wat bijgeleerd over de politiek en haar werking.
Victoria Mfaume, nieuw lid
“
Ik ben lid geworden omdat ik mij kan terugvinden in de waarden waar CD&V voor staat. Vooral de aandacht voor de zwakkeren in onze maatschappij heeft mij daartoe gemotiveerd.
Fons Buelens, ledenverantwoordelijke 15
uit het leven
De mama en papa in onze politici
Grenzen stellen, omgaan met vrijheid en verantwoordelijkheid, het is niet makkelijk in de uitdagende, ogenschijnlijk grenzeloze wereld van nu. De meeste van onze politici zijn zelf mama en papa en ook zij maken zich wel eens zorgen. Kinderen opvoeden is inderdaad niet altijd makkelijk, maar elke stap naar volwassenheid is ook een bron van vreugde.
Hoe ervaar jij de mijlpalen in het leven van je kinderen? Wouterke Beke: Naar een grote of nieuwe school, voor de kinderen lijken het mijlpalen. Maar toch zijn het slechts héél kleine stappen naar het grotemensenleven. Hildeke Crevits: Het zijn de momenten waarop je schrikt, omdat ze groter worden. Je moet hen telkens meer loslaten. Zoals de dag dat mijn zoon de eerste keer heel alleen naar school trok. Of dat mijn dochter harder kon lopen dan ik.
Brigitteke Grouwels
Wat wens jij je kinderen het meest toe? Etienneke Schouppe: Dat zij zich ontplooien in datgene wat zij het liefste doen en waarin zij dus het gelukkigst zullen worden. Jo’ke Vandeurzen: Dat ze met een open geest in het leven staan en 16
het essentiële van bijkomstige onderscheiden. Ik vind het belangrijk dat ze leren dat niet altijd alles op korte termijn hier en nu moet kunnen. Ga je bewust om met je verantwoordelijkheid in hun studies, hun opvoeding? Brigitteke Grouwels: Ja. Maar finaal besef ik dat zij hun ouders opvoeden. Joke’ke Schauvliege: Uiteraard ben ik daarmee bezig, maar met mijn agenda moet ik ook veel uit handen geven, in de eerste plaats aan mijn echtgenoot, die veel taken op zich neemt.
Wouterke: In de beste christendemocratische traditie: vrijheid in verantwoordelijkheid. Ze hebben me laten doen maar ik wist wel dat ik hen niet te veel mocht ontgoochelen door die vrijheid te misbruiken. Jo’ke: Ik heb veel kansen gekregen. En vaak besefte ik niet wat mijn ouders er allemaal voor over hadden. Maar ik ben ook opgegroeid in een tijd dat de verhouding tussen kinderen en ouders anders lag dan nu. Ik vind dat wij nu veel meer spreken over emoties.
Wat is jouw visie op opvoeden en wat is jouw rol daarin? Hildeke: Tijd maken voor een babbel is belangrijk. Naar de kinderen moet je luisteren. Als ze weten dat je luistert, vragen ze ook om raad. Als je geen tegenspraak duldt, lopen ze weg met slaande deuren. Joke’ke: Opvoeden is een proces van vallen en opstaan. Het ene kind vraagt een andere aanpak dan het andere. Ik vervul vooral een ondersteunende rol: de kleine en grote verdrietjes opvangen. Hoe ben jij opgevoed? Wat heb je eruit geleerd? Etienneke: Behoorlijk streng. Ik heb geleerd dat discipline en de wil om iets te bereiken doorslaggevend zijn in het leven.
Kleine Joke Schauvliege
uit het leven
Joke’ke: Ik bewaar hele goede herinneringen aan mijn dictie- en voordrachtlessen.
Wouterke Beke
Is er een link tussen je omgang met je medewerkers en je kinderen? Etienneke: Er bestaan parallellen (grapje). De beste medewerking krijg je pas door hen te overtuigen van een positieve boodschap. Jo’ke: Ik heb geen ‘vadergevoel’ voor mijn medewerkers. Wat ze wel weten, is dat ik zeer veel begrip toon voor de soms moelijke combinatie van hun kabinetsleven en hun gezinsleven. Brigitteke: Zeker bij de jongere medewerkers denk ik aan mijn eigen kinderen, die nu twintigers zijn. Daardoor heb ik meer begrip voor hen. Joke’ke: Neen, daarvoor zijn mijn
kinderen net iets te jong. Ik lees dus geen verhaaltjes voor op mijn kabinet. Bovendien hou ik werk en privé liefst gescheiden.
Je favoriete leerjaar? Etienneke: De retorica: je werd door de leraars beschouwd als volwassen en je kreeg inspraak in de gang van zaken op school. Wouterke: Het 6de middelbaar, the sky leek the limit. Je stond met je ene voet in de grote wereld en met je andere voet nog in de veilige haven die je thuis is. Brigitteke: Het voorlaatste en laatste jaar Grieks-Latijn: je leerde taalvaardigheid, redeneren, en kennis van geschiedenis en cultuur.
Wat was je favoriete vak vroeger? Je favoriete leraar? Etienneke: Geschiedenis en wiskunde. De leraar Nederlands-Engels wist talen op een zeer boeiende manier te brengen. Jo’ke: Mijn favoriete vak was geschiedenis. Zeker als het boeiend gebracht werd. En gelukkig waren er heel wat leraren die dat konden. Brigitteke: Mijn favorieten waren de taalvakken: Nederlands, Frans en Engels. Mijn favoriete leraar was de leraar Latijn.
Etienneke Schouppe
10 wegen naar verandering Om de grens een plaats te geven in het leven van jongeren
tips van professor Peter Adriaenssens
1 Leer uw kind empathie, hou het een spiegel voor en geef zelf het goede voorbeeld 2 Doe een beroep op de jongeren, maak hen mee verantwoordelijk 3 Zie uw kind graag, uiteraard, maar stel ook grenzen 4 Geef meer aandacht aan wat uw kind kan dan aan wat het niet kan 5 Laat uw kind dromen! 6 Pak uw eigen verslaving aan 7 Vertel met plezier en trots over uw werk 8 Maak van de kamer van uw kind geen privéappartement 9 Leer uw kind omgaan met frustraties 10 Vergeet niet dat opvoeding in twee richtingen gebeurt
In ‘Laat ze niet schieten!’ geeft Peter Adriaenssens 30 wegen naar verandering mee. Hij roept ons allemaal op om onze verantwoordelijkheid op te nemen in de opvoeding van jongeren. Kijk op de volgende pagina voor meer info hierover en win dit boek!
Peter Adriaenssens
17
WET WETSTRIJT STRIJT Laat ze niet schieten Een nieuw spraakmakend boek van de bekende kinder- en jeugdpsychiater Peter Adriaenssens. Een vlijmscherpe analyse van wat er vandaag fout gaat met onze jongeren, en wie daar verantwoordelijkheid voor draagt. Probleemgedrag bij jongeren, vooral bij jongens, neemt alsmaar toe. Onze opvoeding lijkt te falen praten alleen helpt niet meer. De roep om een strengere aanpak klinkt steeds luider. Bootcamps voor delinquente jongeren, nultolerantie, meer jeugdgevangenissen... Maar is dat de juiste oplossing? Peter Adriaenssens brengt een vlijmscherpe analyse van wat er vandaag fout loopt met onze jongeren. Hij roept ons daarbij allemaal ter verantwoording. Want als we niet ingrijpen, dreigt een grote groep jongeren verloren te gaan. Wij laten hen immers al te vaak schieten, letterlijk en figuurlijk. Dit boek is een pleidooi om onze kinderen en jongeren beter vast te houden. Om hen duidelijke grenzen te geven, opnieuw te leren luisteren en solidair te zijn. Wil je dit boek als leidraad in jouw leven? Beantwoord dan deze vraag en maak kans op een exemplaar: Welke tip zou jij nog geven aan anderen om tieners op te voeden? Zend je antwoord op een gele briefkaart naar Ampersand, Wetstraat 89, 1040 Brussel. Of stuur een mailtje naar: ampersand@cdenv.be We ontvingen heel wat reacties op onze vorige prijsvraag ‘Welke klassiekers wil u wel eens in beeldvorm lezen?’. Deze gelukkigen mogen zich verdiepen in ‘Oorlog en vrede van Leo Tolstoj’. Fons Grauwels (Rumst), Maria Backx (Wetteren), Marie Van de Velde (Edegem), An Rens (Mechelen) en Guido Vyncke (Westerlo). Proficiat!
18
een Goed idee
CD&V Beernem zet agrarisch erfgoed in de kijker
Al 30 jaar geleden werd een hoevebenamingsactie in Oedelem opgestart. Een gelijkaardige actie gebeurde later ook in Beernem en St-Joris. Omwille van de gemeentefusie en omdat de meeste naamborden verdwenen zijn rees in 2008 het idee om die actie opnieuw te realiseren. Het concept van de Heemkundige Kring werd via Erfgoedcel Beernem met succes afgetoetst bij de verschillende Landelijke Gildes en de Landbouwraad. Met het project wordt er aandacht besteed aan het inventariseren, ontsluiten en het in stand houden van ons streekeigen erfgoed. Ook biedt het voor de landbouw een kans om mee te werken aan een positief imago, want via de naamborden worden hoeves erfgoedstapstenen in het landschap! Meer info: Martine De Roo – Schepen van landbouw Patricia Waerniers – Schepen van erfgoed
hoofdartikel
Ouderenbeleidsplan 2010-2014
Een samenleving voor alle leeftijden
Brenda Furniere achter de schermen van de ‘Vrouwelijke Ronde van Vlaanderen’. Brenda Furniere is provinciaal voorzitster van Vrouw & Maatschappij in West-Vlaanderen. De cabaretteksten uit dit artikel komen uit het “Vrouw & Maatschappij-lied” van Karin Struyf.
Op vrijdag 24 september keurde de Vlaamse regering het Ouderenbeleidsplan 2010-2014 goed. Nu volgt de bespreking ervan in het parlement. De Vlaamse regering steunt de generatie ouderen die voluit in het leven staat, zich engageert, zich betrokken voelt bij de samenleving. “De ouderen hebben een grote kracht, ze zijn waardevol, of ze nu zorgbehoevend zijn of niet,” vindt minister van Welzijn en coördinerend minister voor ouderenbeleid Jo Vandeurzen, “hun engagement is van grote waarde voor de samenleving.” Het ouderenbeleidsplan doorliep een heel traject, waarbij heel wat ouderen werden geconsulteerd. Voor de bespreking in commissie(s) en parlement en voor de beleidsuitvoering van dit plan rekenen de CD&V-senioren op de Vlaamse parlementsleden en de ministers van de Vlaamse regering. “We zijn ervan overtuigd dat zij vanuit hun specifieke beleidsinteresse bepaalde aspecten in dit plan in reliëf zullen plaatsen. Een inclusief ouderenbeleid vraagt om een hart voor ouderen in alle sectoren: gezondheidszorg, cultuur, mobiliteit,… Wij willen op dat beleid ook zelf een stempel drukken,” aldus An Hermans, algemeen voorzitster van de CD&V-senioren. Hoe de CD&V-senioren in het voorbije werkjaar actief betrokken waren bij het maatschappelijk gebeuren, kunt u lezen in Veerkracht, het jaaroverzicht 2009-2010.
Een ploegentijdrit. Zo zou je de voorbereiding van de “Vrouwelijke Ronde van Vlaanderen” het best kunnen omschrijven. Mijn koersbroek moest ik net nog niet aandoen, maar het ‘oortje’ van mijn gsm deed goed dienst. Want: Als we media en mensen moeten geloven Ja, dan zitten we toch flink met een probleem Want vrouwen zijn gedoemd tot wat men zoal noemt ‘n draadloos-4D-automaat-systeem De regionale voorzitsters briefen, vrouwen bellen om te weten of ze komen, mijn speech voorbereiden, contact houden met het nationaal V&M secretariaat, zorgen dat de timing gehaald wordt… Want op vrijdag 10 september beet West-Vlaanderen de spits af in het prachtige cultureel centrum van Izegem. Het was verzamelen geblazen voor de V&M-vrouwen van West-Vlaanderen. Zo’n vrouw die altijd actie wil gaan voeren Één met een mening die niet iedereen graag hoort en Multi-cultureel en Multi-functioneel zo ééntje die alles positief verwoordt En ze tonen dat ze vechten voor hun rechten Rond gender en gezondheid en geweld en ze laten van zich horen en het kan hen echt niet storen als er iemand dan de hulpdiensten belt Tussen het cabaret van Karin Struyf door, kneedden en masseerden workshopbegeleiders iedereen voor een goed vervolg van de koers in de eigen afdeling. En Vrouw & Maatschappij voorzitster Els Van Hoof gaf een knallend startschot voor het werkjaar. Want ze zijn inmiddels met een aardig groepje ja, het lijkt net of ze geven’t mekaar door wie nog een portie kracht? en dan die overdracht de D van Durf , de V van veel met zo’n C de’r voor En zal’t de tijden werkelijk doen keren? ‘t is wat onrustig in menige partij Want het zijn zoals je ziet, replica’s van vrouwe Miet En u weet, daar ga je best niet aan voorbij ze hebben hun gedachten, je kan ze niet ontkrachten pas maar op, want ze komen dichterbij Het was een “Ronde” met genoeg inspiratie en zin om de fiets op te springen en de ‘groene’ vlag van V&M verder volgen. En ik, ik zorg ervoor dat het een echte pelotonkoers zal worden in onze provincie, met de vijf regionale V&M voorzitsters en 32 actieve lokale afdelingen.
Lees het volledige weekboek op www.cdenv.be. Een hele week lang gunt een CD&V-medewerker ons een blik op werk en leven in het heetst van de politieke actualiteit. 19
lid van de maand
Marie-Josée Maris-Van Luyd 69 jaar, Heusden-Zolder Getrouwd met Feel Mama van Johan en Ilse Moeke van Shana, Janne en Joke CD&V-lid sinds 1982 Genomineerd door Sonja Claes
In ‘Lid van de maand’ verkiezen we een CD&V-militant die zich de afgelopen maand heeft laten opmerken. Iemand voordragen? Stuur je motivatie naar ampersand@cdenv.be met vermelding ‘Lid van de maand’! 20
FOTO Mine Dalemans
Motivatie van de jury: Marie-Josée is de drijvende kracht van CD&V in Heusden-Zolder. Haar enthousiasme en gedrevenheid zijn aanstekelijk voor de hele partij. Organiseren zit haar in het bloed: de Mosselfeesten in Eversel, de jaarlijkse CD&V-eetdag, de vergaderingen van CD&V West-Limburg, de PWA en nog veel meer. Ze genieten allemaal haar onvoorwaardelijke inzet. Haar ervaring en buikgevoel zijn onmisbaar voor de partij in Heusden-Zolder. Marie-Josée kiest voor CD&V omdat ze binnen deze partij haar ideeën kan realiseren. Die ideeën haalt ze uit haar contacten met mensen. Ze is draaischijf van (bijna) alle verenigingen in Eversel: van de Sint-Jacobusschuttersgilde, over KVLV en KAV tot parochieraad. Ze staat altijd klaar voor hen en neemt alle vragen, wensen en verzuchtingen van de mensen die ze dagelijks tegenkomt mee. Samen met Jef Vanheel realiseerde ze een beleid met en voor de mensen. Binnen CD&V is Marie-Josée meer dan 10 jaar gemeenteraadslid en daarvoor bijna 12 jaar schepen van onderwijs, cultuur,… in Heusden-Zolder. Daarnaast is ze ook de drijvende kracht bij de CD&V-senioren in WestLimburg en al jarenlang actief als bestuurslid: lokaal en provinciaal. Haar politieke voorbeeld is Jef Aerts, 37 jaar lang burgemeester van Heusden-Zolder (van 1947 tot 1982). Hij was een gewaardeerd burgemeester, eerst van Heusden en later ook van de fusiegemeente Heusden-Zolder. Daarnaast was hij ook voorzitter van de Provincieraad. Hij inspireerde vele politici, omdat hij altijd ‘midden de mensen’ stond. Jef was een volkse, warme figuur. Haar grootste politieke uitdaging is de uitbouw van een goed draaiende CD&V-seniorengroep in Heusden-Zolder. Zij wil voor hen een viertal activiteiten per jaar organiseren. Daarnaast bouwt ze, gelukkig niet letterlijk, aan de nieuwbouw voor het Plaatselijk Werk-Agentschap (PWA).