With Animal สัตว์สัตว์ (sample)

With Animal ชวนเราถางพงไปเรื่อยๆ จนแทบคาดเดาไม่ได้เลยว่าต้องเจอกับอะไร

เงยหน้าขึ้นมาอีกทีก็คล้ายว่าเราจะเจออีกดินแดน แต่ไม่เลย เป็นดินแดนเดิมนี่แหละ เพียงแต่เส้นแบ่งอาณาเขตที่เคยมีได้หายไปแล้ว -สุภัทริณี ศรประดิษฐ์ พิสูจน์อักษร

มีพื้นที่ให้ผจญภัยอีกมาก ทั้งเรื่องความรัก ประสบการณ์ทางเพศ และรูปแบบความสัมพันธ์ที่หลากหลาย ขอเพียงได้เข้าไปสัมผัสให้ลึกมากพอ -ณัฐกานต์ อมาตยกุล แปล หน้าปก With Animal สะท้อนความ Women of ในด้านต่างๆ การออกแบบจึงเลือกใช้รูปแบบตัวอักษร Mrs Eaves มาเป็นชื่อเรื่อง รวมถึงการเลือกใช้ภาพวาดแนว dotted drawing ซึ่งเป็นภาพสัตว์ปริศนาซ้อนกับโครงสร้างภายในร่างกายผู้หญิง เมื่อจัดวางข้อความกับภาพโดยปล่อยที่ว่างให้ล้อรับน�้ำหนักกันและกันแล้ว ก็ช่วยสร้างความประหลาดรุนแรงได้อย่างที่เห็น -มานิตา ส่งเสริม ออกแบบปก/รูปเล่ม ความสัมพันธ์คือการ transformation จนบางครั้งก็ท�ำให้เราลืมว่าตัวเองเป็นใคร รู้สึกเหมือนต้องท�ำอะไรสักอย่างกับความรัก แต่กลับจ�ำไม่ได้ ท�ำให้เห็นธาตุแท้ของ sincere humanity และท�ำให้ได้รู้ว่า ไม่มีใครตายเพราะความไม่รัก, ความรักต่างหาก -ณัฐชานันท์ กล้าหาญ แปล ผมมักขนลุกเวลาได้ยินใครพูดถึงความรักที่ไม่มีวันสิ้นสุด และอดนึกถึงการจ้องมองความมืดไม่ได้ เพราะสีด�ำมันลึก เวิ้งว้าง และพร้อมครอบง�ำตัวเราจนเล็กจ้อย -ธนาคาร จันทิมา บรรณาธิการ

1

Carol Guess and Kelly Magee

แครอล เกสส์ จบปริญญาโทด้านการเขียนสร้างสรรค์และภาษาอังกฤษจากมหาวิทยาลัย อินเดียนา เขียนหนังสือรวมบทกวีและความเรียงมาแล้ว 18 เล่ม เช่น Tinderbox Lawn, Darling Endangered และ Doll Studies: Forensics ในปี 2014 เธอได้รางวัล Philolexian Prize ในฐานะ ‘งานวรรณกรรมโดดเด่น’ จากสมาคมทางวรรณกรรมที่เก่าแก่เป็นอันดับ ต้นๆ ในสหรัฐอเมริกา เธอมักมีผลงานเขียนร่วมกับนักเขียนคนอื่น ปัจจุบันเธอเป็น อาจารย์ประจ�ำภาควิชาภาษาอังกฤษ หลักสูตรศิลปกรรม มหาวิทยาลัยเวสต์เทิร์น วอชิงตัน นอกจากนี้เธอยังสนใจศึกษาด้านเพศภาวะอีกด้วย carolguessbooks.com

เคลลี มากี เคยใฝ่ฝันอยากเป็นนักชีววิทยาทางทะเล แต่ชอบการเขียนเพราะเป็น กิจกรรมเปิดโอกาสให้เธอจดจ่ออยู่กับประเด็นที่หลากหลาย เธอเป็นนักเขียนเจ้าของ ผลงาน Body Language ได้รบั รางวัล Katherine Anne Porter Prize จากผลงานเรือ่ งแต่ง ขนาดสั้น ปัจจุบันเธอเป็นทั้งคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวและอาจารย์ประจ�ำภาควิชาภาษาอังกฤษ และสอนวิชาการเขียนสร้างสรรค์แก่นักศึกษาระดับปริญญาตรีอยู่ที่มหาวิทยาลัย เวสต์เทิร์นวอชิงตัน kellyelizabethmagee.com

3

4

5

WITH ANIMAL

21

22

มังกร

ความเปลี่ยนแปลงในร่างกายตอนเริ่มต้นเกิดขึ้น เหมือนกับจับไข้ เธอรู้สึกปวดตามผิวหนัง แข้งขาก็อ่อนก�ำลัง แทบล้ม แม้ความร้อนจะก่อตัวระอุภายในร่างกาย แต่เธอก็ สั่นสะท้านและห่อพันล�ำตัวด้วยผ้าห่มหลายชั้น สามีของเธอ ขอแยกห้องนอน บ่นว่าเธอท�ำให้ห้องร้อนจนกลายเป็นไอ ฟูกเตียงด้านที่เธอนอนกลายเป็นดวงสีด�ำคล้ายรอยไหม้ บาง ครั้งเมื่อทารกพลิกตัวจนปลุกให้เธอตื่นในยามเช้าตรู่ เธอมอง เห็นลมหายใจพวยออกมาจากปลายจมูกเป็นสายยาว

ต�ำราต่างบอกว่าอุณหภูมิร่างกายที่เพิ่มสูงนั้นเป็น เรื่องปกติ ยังบอกอีกด้วยว่าไม่ควรกินอะไรตามใจปากซึ่งมัก มากับความอยากอาหารที่ผิดธรรมชาติ

แต่ซัลซ่ารส XXX กลับรสอ่อนไปส�ำหรับเธอ แก้วใส่

23

น�้ำร้อนเดือดปุดก็ยังเย็นเกินไป เธอซื้อทูน่าสเต๊กและไซรัป ข้าวโพดในร้านขายของช�ำ กินทูน่าในห่อไปด้วยระหว่างทาง กลับบ้าน เคี่ยวไซรัปบนเตาไฟให้ร้อนจนหนืดแล้วตักใส่ปาก ทั้งที่มันยังเดือดปุดบนกระทะ เมื่อเอากระทะออกเธอก็จ้อง มองเปลวไฟที่ลุกเป็นวงอยู่ในเตา พลันรู้สึกน�้ำลายสอขึ้นมา

เป็นอย่างที่เธอคาดไว้ เด็กคนนี้ต้องการมากกว่า ความร้อน ◌

ค�ำถามไม่ได้เริ่มต้นด้วย “ถ้า” แต่ต้องถามว่า “ท�ำ อย่างไร” การใช้วิธีสูดเข้าไปดูจะเข้าท่าที่สุด จ�ำเป็นจะต้อง ควบคุมช่องคอให้ช�ำนาญสักหน่อย จุดส�ำคัญคือต้องให้มัน เข้าไปถึงกระเพาะอาหาร เมื่อไปถึงตรงนั้นได้มันก็จะแยกส่วน แล้วถูกส่งต่อไปยังทารกโดยตรง ในเว็บบอร์ดคุณแม่ก็เขียนไว้ อย่างนั้น ผู้หญิงเหล่านั้นปฏิเสธจะท�ำตามค�ำสั่งหมอเหมือน กับเธอ พวกหล่อนแบ่งปันสูตรอาหารที่ผิดกฎหมายและผลัด กันส่งอีโมติคอนกระดุกกระดิกได้ คอยปลุกใจกันและกันว่า สู้ตาย! ท�ำเพื่อลูกของเรา! เชื่อสัญชาตญาณสิเหล่าคุณแม่! พวกนั้นบ่นถึงสามีหัวแข็งของตนและอาการแผลไหม้ติดเชื้อ ภายใน บอกต่อภูมิปัญญาจากคู่มือเก่าแก่ที่ไม่ตีพิมพ์ซ�้ำมา

24

นานแล้ว “ทารกในครรภ์ที่ไม่ได้รับองค์ประกอบส�ำคัญนี้จะ เกิดมามีต่อมเพลิงที่ไม่สมบูรณ์และไม่มีพลังมากพอที่จะ จุดประกายไฟ” พวกเขายังเห็นไม่ตรงกันนักเกี่ยวกับวิธีการ แต่ต่างลงมติว่าการที่คุณแม่ไม่กินเพลิงเป็นสาเหตุที่ท�ำให้ ลูกเกิดมาพิการ ท�ำไมไม่ตดั ปีกลูกออกไปด้วยเลยล่ะ เธอเขียน อย่างนั้น แล้วได้รับค�ำแซ่ซ้องสรรเสริญมากมาย โดยไม่มีใคร ในเว็บบอร์ดนั้นรู้เลยว่า คนเขียนเองยังไม่เคยลองสักกรึ๊บ ◌

เว็บบอร์ดคุณแม่ไม่ได้บอกไว้ว่า คุณแม่ที่กินเพลิง เข้าไปต้องทนทุกข์ทรมานขนาดไหน ◌

เส้นผมของเธอแตกปลาย ลิ้นบวม มีน�้ำเมือกหยด ออกมาเมื่อกะพริบตา เลือดสูบฉีดรุนแรงในเส้นเลือด แต่เมื่อ กินแล้วก็ยิ่งอยากกินเข้าไปอีก ถึงตอนนี้ บรรดาผู้หญิงในเว็บบอร์ดก็เริ่มเตือนเธอ ค่อยเป็นค่อยไปสิคุณแม่ และ ระวังๆ หน่อย คุณคงไม่อยากสร้างปีศาจตัวน้อยขึ้นมาใช่ไหม!

เธอถามกลับ คุณเคยรูส้ กึ ไหมว่าลูกในท้องแข็งแรง กว่าคุณ เป็นค�ำถามที่ไม่มีใครตอบ

25

เธอถามอีก คุณเคยสงสัยไหมว่าคุณท�ำอะไรพลาดพลั้งไป คราวนี้เธอไม่สนใจจะกลับไปดูค�ำตอบ ◌

เมื่อวันนั้นมาถึง พวงหรีดเพลิงก็แขวนประดับอยู่บน ท้องฟ้า เธอยืนอยู่ในครัว มีควันฉุยออกมาจากต้นขา เปลวไฟ ผุดออกมาแทนที่จะเป็นน�้ำคร�่ำแบบเดียวกับตอนที่เธอเกิด สามีสาดน�้ำส้มใส่กระโปรงของเธอ ขับรถฝ่าไฟแดงทุกแยก รีบพาเธอเข้าห้องฉุกเฉินที่มีป้ายก�ำกับด้วยตัว ม. ‘มังกร’

เพราะการคลอดประเภทนี้ต้องได้รับการดูแลอย่าง เคร่งครัด

เพราะการคลอดนี้ไม่สามารถท�ำได้เองโดยล�ำพัง ◌

เธอได้ยินเรื่องราวมากมายจากในเว็บบอร์ด ในหัวข้อ กระทู้สีแดงที่ชื่อว่า การหายไป ส่วนใหญ่จะหมายถึงคุณแม่ ที่อันตรธานไป ทิ้งไว้แต่เถ้าถ่านและเด็กน้อยผู้หิวโหย แต่ บางครั้งก็หมายถึงคุณพ่อที่ดันเข้ามาใกล้ลูกจนเกินไป โน้ม ตัวลงมาเพียงเพราะต้องการจะฟังเสียงหัวใจ

สามีของเธอเองก็โชคร้าย

26

ใครๆ ก็ว่าอย่างนั้น เขาเป็นผู้ชายที่แสนดี

◌

การเลี้ยงลูกมังกรขึ้นมาด้วยตัวคนเดียวนั้นไม่ใช่ส่ิงที่ เธอคาดฝันมาก่อนในชีวิต ตอน ป.6 เธอฝันอยากเป็นเจ้าหญิง อยู่บนปราสาท ตอน ม.1 ก็อยากเป็นนักดับเพลิง ตอนนี้เธอ ได้เป็นทั้งคู่ แต่ได้เป็น ‘แบบประหลาดๆ’ ไม่ตรงตามที่ฝันนัก เด็กน้อยก�ำลังหลับใหลเป็นสุข ตอนนี้เขาก�ำลังอยู่ในช่วง หัดคลาน ◌

สังคมเว็บบอร์ดอยู่เป็นเพื่อนเธอยามค�่ำคืน ท�ำ อย่างไรจึงจะไม่ให้กล่องอาหารกลางวันของเขาละลาย และ มีใครใช้ลมหายใจตอนกลางคืนท�ำอาหารบ้างไหม เธอโต้ตอบ ไปมาขณะลูกมังกรขดตัวอยู่บนตัก จากนั้นก็เริ่มซุกไหล่ กระทั่ง ตอนนี้ลูกมังกรก็มานั่งบนเก้าอี้สั่งท�ำพิเศษอยู่ข้างๆ เธอ มี ช่องข้างหลังเพื่อให้หางยาวสีเขียวของเขาลอดออกไปได้

วันวาเลนไทน์แต่ละปี หัวใจสีแดงจะปรากฏอยู่บน ผ้าสักหลาด ‘ผมรักแม่’

27

ตอนนี้เขาโตจนยืนได้แล้ว แต่ต้องคอยโก้งโค้งเมื่อ อยู่ในห้องเพดานต�่ำ ◌

ผู้หญิงในเว็บบอร์ดแทบไม่ปริปากเมื่อเธอถามเรื่อง การบินจากไป เศร้า ใครบางคนบอก ตามด้วยอีโมติคอน หน้าสลด ใครสักคนโพสต์ลิงก์วิดีโอหนึ่ง มันเป็นคลิปภาพ ปีกที่กางกระพือขึ้น โผบินข้ามต้นไม้เขียวขจีไป

เธอถาม ฉันต้องเตรียมตัวอย่างไร ไม่มีใครตอบ

เธอถามต่อ แล้วฉันจะรักอะไร เมื่อเขาบินจากไป แล้ว เธอไม่สนใจจะกลับไปดูค�ำตอบ ◌

เช้ า วั น หนึ่ ง เธอตื่ น แต่ เ ช้ า ตรู ่ เดิ น กะเผลกไปที่ หน้า-ต่าง ลูกชายยืนอยู่ท่ามกลางแสงอาทิตย์บนสนามหญ้า ไหม้ๆ เป็นกระจุก ปีกของเขาสยายออกจนกว้างเท่ารถยนต์ เธอเคยสัญญาว่าจะยกรถยนต์คันนั้นให้หากเขาตัดสินใจ อยู่กับเธอต่อไป ระหว่างที่เธอมองดูภาพนั้น เขาเสียหลักเซ ปีกพึ่บพั่บขึ้น-ลง พยายามจะโผขึ้นไป ทะยานไปได้เพียงระยะ สั้นๆ แล้วร่วงลงมา

28

เว็บบอร์ดช่วยอะไรเธอไม่ได้อีกต่อไป เธอรู้โดยไม่ ต้องถามใครเลยว่าการบินนั้นหมายถึงการบอกลา ไม่ใช่ใน เช้านี้ ไม่ใช่บ่ายนี้ แต่เป็นหน้าร้อน เร็ววันนี้

เธอได้กลิ่นป่าที่ก�ำลังลุกไหม้

29

40

ปลา

แฟนสาวของฉันนั่งอยู่บนโซฟา ห่อคลุมตัวในผ้าห่ม ขัดฟันไปด้วยระหว่างดูโทรทัศน์

แฟนสาวของฉันดื่มกาแฟไปด้วย ทาเนยที่ขนมปัง ไปด้วย พร้อมกับไล่สายตาดูรายชื่อผู้บริจาคสเปิร์ม เน้นชาย ร่างสูง

แฟนสาวของฉั น ร้ อ งครางหลั ง แอ่ น อยู่ บ นเตี ย ง กำ�ปั้นของฉันอยู่ในตัวเธอ ในที่ที่ทารกควรจะอยู่ ◌

เราไปเดินห้างด้วยกัน แล้วเธอก็เกิดอยากมีลูก ฉัน ทรมานใจแทบตายที่ไม่สามารถให้เธอได้แม้เพียงเศษเสี้ยว ดีเอ็นเอของฉัน ทรมานที่เซ็กซ์ของเราเป็นได้แต่เพียงเซ็กซ์

41

อ๋ อ เปล่ า จริ ง ๆ มั น ไม่ ไ ด้ ท รมานใจอะไรขนาด นั้นหรอก ฉันคิดว่าไอ้การสั่งสเปิร์มผ่านจดหมายมันตลกดี แต่พวกเควียร์มักจะถูกคาดหวังให้รู้สึกเสียใจกับเรื่องแบบนี้ เสียใจต่อความจริงที่ว่าเซ็กซ์นั้นมีขึ้นเพียงเพื่อความหฤหรรษ์

เธอต้องสั่งวัตถุดิบทางกรรมพันธุ์จากพ่อของลูก ของเราในอนาคตผ่านทางหมอ แต่ไม่ใช่แค่สั่งให้เอามาส่ง ที่บ้าน แน่นอนล่ะ เธออาจจะแค่เดินเข้าไปในบาร์สักแห่ง อ่อยหนุ่มสักคน แล้วก็ปฏิสนธิเด็กขึ้นมาในตรอกซอยสักที่ แต่ไม่ได้หรอก หมอต้องมีส่วนเอี่ยวกับเรื่องนี้ด้วย หมอสั่งให้ เธอไปตรวจหาเชื้อเอชไอวี

ห้ อ งนั่ ง รอนั้ น เต็ ม ไปด้ ว ยนิ ต ยสารคริ ส ต์ ศ าสนิ ก หมอนปักลวดลาย และของเล่นที่แบ่งแยกเพศชาย-หญิง ชัดเจน “เธอคือพี่สาวของฉันนะ” หล่อนกระซิบบอกบทฉัน เมื่อพวกเขาขานชื่อเธอ แล้วความสัมพันธ์ของเราก็ถูกซุกไว้ ใต้หมอนสักใบในกอง หลังจากนั้นเธอก็เล่าให้ฉันฟังว่าเพดาน ในห้องนั้นประดับตกแต่งด้วยโมบายรูปสัตว์ และว่า หมอ เรียกสัตว์เลี้ยงในบ้านว่า “ไอ้ตัวเล็ก”

“เรากำ�ลังจะทำ�ให้คุณมีเพื่อนตัวน้อยเป็นของตัวเอง” เขาพูดเช่นนั้น แล้วก็ฉีดสเปิร์มเข้าไปในตัวเธอระหว่างที่เท้า เปลือยเปล่าของเธอกระตุกพรวดบนขาหยั่ง

42

“ทำ�ไมเธอไม่ใส่ถุงเท้าล่ะ” ฉันถาม ฉันเองใส่ถุงเท้า เสมอเมื่อไปพบสูตินารีแพทย์

“นี่ เธอไม่ได้ฟังเลยหรือไง เขาเรียกลูกของฉันว่า ‘ไอ้ตัวเล็ก’ อย่างกับรู้ว่าเด็กจะออกมาเป็นผู้ชาย”

“เธอเพิ่งพูดว่า ‘ลูกของฉัน’ น่ะ”

“ก็เรื่องลูกมันเป็นความคิดของฉันนี่”

ฉันก็ไม่ใช่พี่สาวของเธอเหมือนกัน ฉันคิด แต่มัน จริงที่ว่า เด็กคนนั้นกำ�เนิดขึ้นมาเพราะเธออยากมีลูก ฉันไม่ เคยคิดอยากจะอุ้มเด็กสักคน หมายถึงทั้งอุ้มท้องและแม้แต่ อุ้มไว้ในอ้อมแขน ฉันกลัวเด็กและตากลมโตเหมือนแมลง ของพวกเขา อีกอย่าง คุณจะรู้ได้ยังไงว่าตัวเองจะได้เด็กแบบ ที่คุณหวังไว้ พวกฆาตกรต่อเนื่องต้องมีต้นกำ�เนิดที่มาจากไหน สักแห่ง และเด็กที่เกิดมาจากท้องคุณอาจเป็นพวกหัวรุนแรง หรือชอบก่อเรื่องก็ได้ ที่แย่กว่านั้นคือ ถ้าเกิดมันน่าเบื่อล่ะ ฉันหมายถึงการที่ต้องใช้ชีวิตแสนสามัญแบบนั้น ◌

เรากินอาหารเย็นกันอยู่ตอนที่หมอโทร.มา ตอนนั้น เธอตัง้ ครรภ์ได้สามเดือนแล้ว และกำ�ลังแหวกว่ายอยูใ่ นความ มึนมัว

43

“สวัสดีค่ะ” แล้วก็เงียบ “เข้าใจละ... กับอะไรนะ?”

เธอวางโทรศัพท์ และตรงดิ่งเข้าห้องน้ำ�ทันที

ฉันได้ยินเสียงน้ำ�ในอ่าง และได้กลิ่นเกลืออาบน้ำ� หอมดอกลาเวนเดอร์

คืนนั้นเธอพ่นฟองระหว่างตีเท้าสองข้างไปมา ◌

เธอใช้เวลาถึงสามวันกว่าจะยอมเล่าบทสนทนาทาง โทรศัพท์สายนั้นให้ฉันฟัง หมอคนนั้นโทร.มาสารภาพความ ผิดพลาด เขาฉีดสเปิร์มให้เธอผิดไป ผิดเข็ม ผิดสปีชีส์ เธอ กำ�ลังตั้งครรภ์ลูกปลา

“โอ้” ฉันอุทานไปแค่นั้น ก็จะให้พูดอะไรได้ล่ะ “ที่รัก เธองดงามจะตาย แล้วฉันก็รักปลามาตลอดเลย”

เธอเริ่มร้องไห้ “เห็นท้องของฉันหรือยัง” เธอถกเสื้อ ขึ้น เสื้อคอตตอนสีน้ำ�เงินพลิ้วไสว มีตุ่มเล็กๆ ที่ส่องสว่าง และเต้นตุบ

คืนนั้นและคืนต่อๆ มา ฉันนอนลืมตาโพลงระหว่าง ที่เธอหลับ นอนดูท้องของเธอในขณะที่เธอกำ�ลังฝัน ท่ามกลาง ความมืดมิดของห้องนอนเราสอง ท้องของเธอเปล่งแสงและ โปร่งใส ฉันมองเห็นโครงร่างเล็กๆ ว่ายวนเป็นวงกลม ราวกับ

44

ท้องของเธอเป็นตู้ปลา มีกระทั่งปราสาทและหญ้าทะเลสีเขียว ราวกับแก้ว มีเสียงน้ำ�บุ๋งๆ แว่วเบาบาง

อย่างน้อยเราก็รู้อย่างหนึ่งเกี่ยวกับปลา พวกมัน จะโตถึงขนาดเท่ากับภาชนะบรรจุของมันเท่านั้น แต่จำ�นวน เท่าไรนี่เป็นอีกเรื่องหนึ่ง อาจจะเป็นปลาดุกสักสองสามตัว เชื่องช้าและซุ่มซ่าม หรืออาจเป็นปลาหมอสีปราดเปรียว ตัวจิ๋ว ตลอดกาล ฉันจ้องมองท้องของเธอใกล้ๆ นับจำ�นวนเงาที่ฉาย ขึ้นบนเพดานห้อง พยายามแยกส่วนหัวและครีบออกจากกัน กระทั่งเสียงฮึมฮัมจากกลไกในตัวเธอกล่อมฉันให้หลับไป ◌

เรายังไม่ได้บอกใคร ก็จะให้บอกเรื่องพรรค์นี้ได้ อย่างไรล่ะ เพื่อนที่ทำ�งานของเธอจึงให้ของรับขวัญลูกของ เราด้วยของใช้ที่ไม่เจาะจงเพศ เราได้รับผ้าห่ม เสื้อยืดที่ สกรีนว่า ลูกของสองสาว และ ความรักสรรค์สร้างครอบครัว บัตรของขวัญจากบริการทำ�ความสะอาด เพือ่ นเธอทำ�ตัวย้อน ยุคไปถึงขั้นซื้อผ้าอ้อมที่ทำ�จากผ้าและอาหารเด็กแบบโฮม เมด กลายเป็นปูย่ า่ ตายายของพวกเขาเองในเวอร์ชนั่ พังก์รอ็ ก พวกเขาเหล่านั้นอุ้มลูกๆ ไว้ในผ้าห่อที่พันทบกันซับซ้อนและ เลี้ยงประคบประหงมจนอายุห้าขวบ ลูกของพวกเขาไว้ผม

45

กระเซิงปรกหน้า และวิ่งล่อนจ้อนไปมาจนเลยวัยที่จะมองว่า น่ารักน่าชัง ลูกของพวกเขาบัญญัติคลังคำ�ศัพท์และทลาย พรมแดนในการเข้าสังคม ลูกของพวกเขาวางหัวที่ไม่สระบน ตักฉันและฉันก็ต้องอดกลั้นที่จะไม่ผลักมันออกไป ฉันมอง แฟนสาวของฉันและรักเธอมากกว่าที่เคย

แต่หลังจากการรับขวัญนั้น เธอพ่นความสงสัยออก มาดังๆ ว่าเธอควรจะกำ�จัดปลาเหล่านั้นไหม หากเป็นไปได้

“อย่า ขอร้องล่ะ” ฉันพูด แต่พลันก็หดหู่ใจ “อะไรดู แย่กว่ากัน”

เธอยื่นมือออกมาสองข้าง หงายฝ่ามือขึ้น “ฉันจะ ไม่มีวันได้อุ้มพวกเขา”

เราคืนของขวัญพวกนั้นแล้วกลับไปหาหมอ มอง จ้องตู้ปลาในห้องนั่งรอ ดูปลาทองโง่ๆ และตาปูดโปนของมัน เมื่อนางพยาบาลขานชื่อเธอ ฉันไปยืนอยู่ที่มุมหนึ่งเพื่อหลบ เลี่ยงการมองป้ายประกาศรายชื่อเด็กแรกเกิดที่ติดอยู่บนผนัง แฟนสาวของฉันก้าวขึ้นไปยืนบนเครื่องชั่งน้ำ�หนัก ยื่นแขน เพื่อสอดเครื่องวัดความดันโลหิต ฉันไม่จำ�เป็นต้องโกหกใคร ว่าเป็นพี่สาวของเธอ เพราะไม่มีใครถามเลยว่าฉันเป็นใคร

หมอเดินกลับมาพร้อมกับแจ้งผลตรวจ “ซื้อตู้ปลา สวยๆ จากเราสิ” เขาพูด เงยหน้ามองเพดาน “ความอยาก อาหารเป็นยังไงบ้าง” 46

“ย่ำ�แย่” เธอบอก “ฉันกินอะไรไม่ได้เลยนอกจาก เกลือ”

เขาขมวดคิ้ว “งั้นต้องเป็นสปีชีส์น้ำ�เค็มแน่ๆ งานหิน เลยล่ะทีนี้”

“งานหินยังไงนะ” ฉันลุกพรวดขึ้นเพื่อให้เขามองเห็น แต่เขาก็ยังคงพูดโต้ตอบอยู่กับเพดาน

“ต้องคอยดูแลเอาใจใส่มากกว่า มีอัตราการเสียชีวิต สูงกว่า”

“ฟังนะหมอ” ฉันโบกมือไปมาผ่านหน้าเขา “เธอ อยากจะเอาพวกมันไว้”

“งั้นขอแนะอะไรอย่างได้ไหม” หมอพูด มองเธอ “คุณต้องเรียนดำ�น้ำ�” ◌ แฟนสาวของฉันสวมชุดดำ�น้ำ� ห้อยตัวอยู่บนบันได

สปีดโบ๊ต

แฟนสาวของฉันอวดรูปเธอที่ถ่ายกับปลาหมาป่า ทะเล ถ่ายกับปลาหมึกยักษ์ หรือถ่ายกับทากทะเล ขณะ โน้มตัวเหนือคีย์บอร์ดของฉัน เส้นผมของเธอฉ่ำ�แฉะและมี กลิ่นคาวปลา

47

แฟนสาวของฉันในอ่างอาบน้ำ�ดึงมือของฉันมาวาง ตรงหว่างขาของเธอ เมื่อเธอถึงจุดสุดยอด ฝูงปลาในตัวเธอก็ ว่ายวนจนเป็นก้อนฝูงปลาระยิบระยับ ท้องของเธอป่องพอง ขึ้นมา ดูบวมเป่ง “ฉันแย่แน่” เธอกระซิบแผ่ว หอบหายใจ “ในที่สุดฉันก็ดูเป็นคนท้องจนได้”

ประกายน้ำ�สะท้อนสีเงินเรืองจากใบหน้าของเธอ ลมหายใจเธอผ่อนลง และก้อนฝูงปลานั้นก็คลายตัวออกจาก กัน “เราจะรักพวกมัน” เธอกล่าวอย่างดุดัน

“แน่นอน” ฉันบอก “ไม่ใช่ว่าเรารักไปแล้วเหรอ”

เธอดูกังวล แต่ฉันใช้เวลาสุดสัปดาห์ที่แล้วขลุก อยู่ในร้านขายสัตว์เลี้ยง เปรียบเทียบระบบกรองน้ำ�และซื้อ อาหารปลา

ฉันรักพวกมันพอๆ กับรักเธอแล้ว อาจจะมากกว่า ด้วยซ้ำ� ◌

ตู้ปลากินพื้นที่ครึ่งห้อง ใหญ่จนถึงขั้นต้องปีนเข้าไป ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่เธอทำ�ในคืนแรก เปลือยทั้งร่างยกเว้นใบหน้า ที่สวมหน้ากากพร้อมแทงก์ออกซิเจน เงากลุ่มหนึ่งกระจุกตัวกัน

48

อยู่ที่มุมท้อง คล้ายกับปลาคาร์ปว่ายเกาะกลุ่มกันในบ่อเลี้ยง ฉันเข้าไปในแทงก์น้ำ�กับเธอ กลั้นหายใจและเอาหูแนบไว้กับ สะดือของเธอ แทบจะรู้สึกได้ถึงการตอดของพวกมัน พวกมัน กำ�ลังตอดแย่งอาหาร

เธอผลักฉัน และบุ้ยใบ้ให้ฉันออกไป ◌

จากนั้นเป็นต้นมา เธอก็หลับอยู่ในแทงก์น้ำ� ท้อง เปล่งแสงเหมือนไฟส่องสว่างยามราตรี ฉันคิดถึงเธอ เลยย้าย เตียงไปนอนอยู่ใกล้ตำ�แหน่งที่เธอกำ�ลังลอยตัวอยู่ บางครั้ง เธอปัดผมไปด้านข้างเพื่อส่งยิ้มมาให้ และบางครั้งเธอก็เต้น ระบำ�ยั่วยวนระหว่างที่ฉันช่วยตัวเองอยู่บนที่นอน เหล่าปลา กำ�เนิดขึ้นมาอย่างเงียบๆ โดยที่เราทั้งคู่ไม่ทันสังเกต ฉันตื่น มาพร้อมกับการหายตัวไปของแฟนสาวในห้องที่มืดสนิท เลย เปิดไฟและมองเห็นฝูงปลาแหวกว่ายอยู่รอบตัวเธอเสมือน สิ่งมีชีวิตอันเป็นหนึ่งเดียวกัน

เธอไม่ตื่น และฝูงปลาตระหนกกับแสงที่สว่างขึ้นมา ฉับพลัน พวกมันรีบว่ายพรวดกลับเข้าสู่ตัวเธอ และด้วย เหตุนั้น พวกมันจึงกลับไปอยู่ในครรภ์อีกครา

49

◌

ความเปลี่ยนแปลงเริ่มแผ่ขยายในตัวเธอ ฉันรู้ว่า ที่ กำ�หนดคลอดเลื่ อ นช้ า ออกไปเพราะตั ว อ่ อ นที่ เ ติ บ โตขึ้ น สามารถเล่ น พิ ส ดารกั บ สิ่ ง ต่ า งๆ รอบตั ว กระแทกไปมาใน ช่องท้อง ทำ�ให้ถุงลมและปอดบีบอัด ทารกปลาในตัวเธอไม่คิด จะโตกลับกันอวัยวะภายในของเธอเปล่งแสงมากขึ้น และ โปร่งใสจนฉันมองเห็นอวัยวะภายในตัวเธอได้แล้วในตอนนี้ นั่นกระดูกไหปลาร้า นี่ก็หัวกะโหลกและกระดูกไขว้ อกของ เธอใสแจ๋ว มองเห็นหัวใจที่กำ�ลังส่องสว่าง เต้นตุบลอยล่อง

ฉันโน้มน้าวให้หมอมาพบที่บ้าน เพราะเธอไม่ขึ้นมา กินอาหารที่ผิวน้ำ�อีกแล้ว

เมื่อเขามาถึง ตอนนั้นก็เป็นเวลาที่เขาสามารถมอง เธอได้ทะลุปรุโปร่ง เขาเซ็นเช็คให้ฉัน และปฏิเสธที่จะปีนบันได ขึ้นไป ◌

ในแทงก์น้ำ� สาหร่ายพลิ้วไหวราวกับเส้นผม ฝูงปลา เคลื่อนตัวตามกันและกันเป็นคลื่น ก่อเป็นรูปทรงที่คล้ายกับ ร่างกายของคนหนึ่งคน

50

23 WITH DRAGON

มังกร

31 WITH HORSE

ม้า

41 WITH FISH

ปลา

53 WITH SPARROW

WITH UNICORN 71

นกกระจอก

ยูนิคอร์น

87 WITH JELLYFISH

แมงกะพรุน

97 WITH REPLICA

โมเดลรูปสัตว์

WITH SPIDER 115

แมงมุม

WITH EGG 125

ไข่

12

13

139 WITH STORM

พายุ

WITH FOX 143

จิ้งจอก

157 WITH PLUSH

ตุ๊กตาสัตว์ยัดนุ่น

WITH SLOTH 161

สล็อท

169 WITH RACCOON

แรคคูน

WITH HIPPO 197

181 WITH NEBULA

เนบิวลา

ฮิปโป

WITH ANIMAL 201

สัตว์

213 WITH AUTHORS

สัมภาษณ์นักเขียน

ณัฐกานต์ อมาตยกุล แปล

ณัฐชานันท์ กล้าหาญ แปล 16

17