Van Londen naar Singapore Vrijdag: Vertrek Londen Heathrow 21:15 Zaterdag: Aankomst Singapore 17:50 Duur: 12 uur 45 minuten Dames en heren, wilt u uw riemen vastmaken, uw tafeltjes omhoog doen en uw stoel rechtop zetten. Alle elektronische apparatuur moet tijdens het opstijgen en landen uitgeschakeld zijn en mobiele telefoons moeten uitgeschakeld blijven tot u bent aangekomen op Singapore International Airport, omdat ze de navigatiesystemen kunnen verstoren...’ O verdorie, ik heb mijn telefoon aan laten staan. Shit! Volgens mij ligt hij bovenin. Ik bekijk de mogelijkheden: die dikke vent naast me vragen op te staan of misschien een vliegtuigongeluk veroorzaken? Dikke vent? Ongeluk? Ik kan maar beter geen risico nemen. ’Neemt u me niet kwalijk...’ Hij kijkt verstoord. ‘Ik heb mijn mobiel aangelaten.’ Met een grom van ongenoegen geeft hij zijn magere vrouw een por dat ze moet opstaan. Vervolgens werkt hij zich hijgend en steunend uit zijn stoel overeind. Nu hoeft hij alleen maar even opzij te bewegen en dan zijn we zover. O, dit duurt een eeuwigheid! Zou hij in een noodsituatie sneller zijn? Ik krijg steeds meer spijt dat ik een stoel aan het raam wilde. Als ik er eindelijk uit kan, zoek ik snel mijn mobiel in mijn tas en zie dat ik een berichtje heb ontvangen. Mijn vinger draalt boven de rode knop, maar dat kleine knipperende envelopje is veel te uitnodigend. Helaas, ik kan de verleiding niet weerstaan. Ha, het is van James: hi lucy! heb HET gedaan met JOUW vriendje )-‐; 4 X !!!! mooie lakens trouwens XXXX Het dringt niet tot me door. Ik snap het niet. Het is van James. Wat bedoelt hij, heb het gedaan... O, nee. Het lijkt wel alsof mijn maag een kilometer naar beneden schiet, maar het vliegtuig is nog niet eens opgestegen. Er komt een stewardess aan in het gangpad. ‘Mevrouw, wilt u alstublieft gaan zitten? We gaan zo vertrekken.’ Het lukt niet, ik sta aan de grond genageld. Ik kijk haar verschrikt aan en grijp mijn mobiel stevig vast. ‘Die moet u uitzetten.’ Haar stem klinkt ijzig als ze een knikje naar het oplichtende schermpje geeft. ‘Alstublieft. Ik moet een...’ Ze schudt haar hoofd, langzaam, nadrukkelijk en Dikzak slaakt een zware zucht. Ik voel de druk van tientallen paren ogen die me aanstaren als ik me moeizaam, aangeslagen, in mijn stoel laat vallen. De hele rij schokt en beeft als mijn zware buurman zichzelf terug manoeuvreert in zijn stoel naast me.
‘Mevrouw. Uw telefoon.’ Ik kijk op naar de onverbiddelijk kijkende stewardess, dan weer naar mijn mobiel. De boodschap schreeuwt me toe: hi lucy! heb HET gedaan met JOUW vriendje Maar het is niet anders. Met haar kraaloogjes die me in de gaten houden als een havik druk ik langzaam het rode knopje in. Er vindt geen kernexplosie plaats. Er valt niemand dood neer. Het licht van de telefoon zwakt gewoon af en mijn hart breekt. James heeft me bedrogen. En de slet had het lef om me vanaf zijn mobieltje te sms’en. Door het raam zie ik dat het vliegtuig naar de startbaan taxiet. Het is een kille en winderige Engelse winteravond. Ik ben op weg naar Australië voor de bruiloft van mijn twee beste vrienden, Molly en Sam. En een beetje zomerse zonneschijn... Maar op dit moment vraag ik me af of ik het ooit weer warm zal krijgen. Ik heb het gevoel alsof mijn ingewanden eruit zijn gerukt en zijn vervangen door scherven ijs. Mijn verrukkelijke rossige vriendje heeft seks gehad met een andere vrouw. Het beeld van hem met iemand anders in bed komt opeens in mijn hoofd op. Iemand anders die met haar vingers door zijn haar woelt. Een andere vrouw die diep in zijn blauwe, blauwe ogen kijkt. Iemand anders die tegen hem aan kronkelt, hun lichamen badend in het zweet... Ik krijg het gevoel dat ik moet overgeven. Ik rommel in het vakje van de stoel voor me en vind het spuugzakje, maar het gevoel gaat voorbij en ik dwing mezelf een paar keer diep adem te halen. Mijn god, het is een vlucht van bijna dertien uur! Hoe moet ik die doorkomen? Het vliegtuig schiet naar voren en drukt me in mijn stoel als het over de startbaan raast. Plotseling komen we los en we klimmen, klimmen, klimmen en laten de lichten van Londen achter ons. Abrupt zitten we in de wolken en worden we omringd door duisternis. Mijn gedachten komen tot leven. Wie is ze? Gaan ze al lang met elkaar om? Hoe vaak zijn ze al met elkaar naar bed geweest? Is ze beter in bed dan ik? Is ze slanker? Langer? Sexyer? Houdt hij van haar? O mijn god, hoe kan hij me dit aandoen?