แนวทางการออกแบบเพื่อพัฒนาพื้นที่บริเวณสี่แยกถนนมีโชคชัยตัดกับถนนประชาธรรมรักษ์ เทศบาลเมืองร้อยเอ็ด

ศาสตราจารย์กำธร กุลชล มาตรการออกแบบชุมชนเมืองภาคปฏิบตั ิ Measures for Urban Design Implementation

DESIGN GUIDELINE

การพัฒ นาพื้นที่บ ริเ วณสี่แ ยกถนนมีโชคชัย ตัด กับ ถนน ประชาธรรมรัก ษ์ เทศบาลเมือ งร้ อ ยเอ็ด ณัฏฐิคุณ ทัฬหะวาสน์ 58051202 ภาคย์ คงนคร 58051204 วิภาดา แสนตรี 58051213 นรินทร์ ศรีมงคล 58051217

คำนำ พื้นที่บริเวณสี่แยกถนนมีโชคชัยตัดกับถนนประชาธรรมรักษ์ เทศบาลเมืองร้อยเอ็ด เป็นเส้นทางเชื่อม ระหว่างบึงพลาญชัยไปสู่พื้นที่ตัวเมือง ตั้งอยู่ในย่านเมืองเก่าร้อยเอ็ด มีประวัติความเป็นมาอันยาวนานตั้งแต่ อดีตจนถึงปัจจุบัน ประกอบด้วยอาคารหลายประเภททั้งบ้านพักอาศัย บ้านพักอาศัยเชิงพานิชย์ ตลาด วัด ปัจจุบันพื้นที่บริเวณนี้เริ่มถูกทิ้งร้าง พื้นที่ใช้กิจกรรมดูซบเซา ไม่เป็นระเบียบเรียบร้อย ส่งผลต่อภาพรวมของ พื้นที่ซึ่งควรค่าแก่การส่งเสริมให้เป็นศูนย์กลางกิจกรรมในย่านพื้นที่เมืองเก่า แนวทางการออกแบบเพื่อพัฒนาพื้นที่ฉบับนี้จึงมีเนื้อหาเกี่ยวกับแนวทางการพัฒนาพื้นที่บริเวณสี่แยก ถนนมีโชคชัยตัดกับถนนประชาธรรมรักษ์ ให้เป็นไปตามเป้าหมายที่ตั้งไว้ อันได้แก่ การปรับปรุงภูมิทัศน์ถนน ทางเดินเท้า และทางจักรยาน ทำให้เส้นทางมีความเป็นระเบียบ และ พัฒ นารูปแบบพื้ นที่จุดตัดของถนน สร้างจุดเด่นของพื้นที่เพื่อส่งเสริมการค้าขาย และให้เหมาะสมแก่การใช้งานทั้งคนเดินเท้าและผู้ใช้รถ เพื่อให้ พื้นที่บริเวณนี้สามารถเกิดการใช้ประโยชน์ โดยยังคงคุณค่าความเป็นเอกลักษณ์ไว้ได้ โดยแนวทางการออกแบบเหล่านี้จะช่วยปรับปรุงสภาพภูมิทัศน์ ตลอดสองฟากถนน ส่งเสริมให้เกิด ความสวยงาม ความสะดวกสบายในการสัญจร เกิดการเชื่อมโยงกิจกรรมในการเปิดพื้นที่สาธารณะ ซึ่งทั้งหมด นั้นครอบคลุมประเด็นหลักๆ ทั้งทางด้านความปลอดภัย ความสวยงาม ความเชื่อมโยง ความสะดวกสบายแก่ ผู้ใช้งาน และช่วยส่งเสริมคุณค่าให้แก่พื้นที่ได้ในที่สุด หวังเป็นอย่างยิ่งว่ารายงายฉบับนี้จะเป็นประโยชน์แก่ผู้ที่สนใจไม่มากก็น้อย หากผิดพลาดประการใด คณะผู้จัดทำขออภัยไว้ ณ ที่นี้

คณะผู้จัดทำ

สารบัญ หน้า ความเป็นมาของโครงการ

1

ปัญหาของพื้นที่โครงการ

2

แนวความคิดในการปรับปรุงพื้นที่บริเวณสี่แยกถนนมีโชคชัยตัดกับถนนประชาธรรมรักษ์

3

การกำหนดแนวทางการควบคุมในการออกแบบ DESIGN GUIDELINES

6

1

ความเป็นมาของโครงการ ร้อยเอ็ด เป็นจังหวัดบริเวณลุ่มแม่น้ำชีในภาค อี ส าน ตอน บ น ของไทย เคยเป็ น เมื อ งที่ มี ค วาม เจริญรุ่งเรืองมาแต่ยุคก่อนประวัติศาสตร์ โดยปรากฏชื่อ ในตำนานอุรัง คธาตุว่า สาเกตนคร หรือ เมืองร้อยเอ็ จ ประตู อัน เนื่อ งมาจากเป็นเมืองที่มี ความเจริญ รุ่งเรื่อ ง โดยที่มีเมืองขึ้นจำนวนมาก การตั้งชื่อเมืองว่า "ร้อยเอ็จ ประตู" นั้น น่าจะเป็นการตั้งชื่อเชิงอุปมาอุปไมยให้เป็นศิ ริมงคลและแสดงถึงความยิ่งใหญ่ของเมืองมากกว่าการที่ เมืองจะมีประตูเมืองอยู่จริงถึงร้อยเอ็ดประตู ซึ่งการตั้ง ชื่อเพื่อแสดงถึงความเจริญรุ่งเรืองผ่านการมีประตูเมือง จำนวนมากนั้น น่าจะได้รับอิทธิพลหรือแบบอย่างมาจาก เมื องหรือ อาณาจั กรที่ เคยรุ่งเรืองในสมัย โบราณอย่า ง ทวารวดีซึ่งมีความหมายว่าเมืองที่มีประตูล้อมรอบเป็น กำแพง หรืออย่างเมืองหงสาวดีที่มีประตูเมืองรายล้อม กำแพงเมืองอยู่ยี่ สิบประตู ซึ่งแต่ละประตู นั้นจะตั้ งชื่ อ ตามเมื อ งขึ้ น ของตน เช่ น เชี ย งใหม่ อโยธยา จั ง หวั ด นครราชสีมา เป็ นต้น นอกจากนั้นการตั้งชื่อเมื องให้ดู ยิ่งใหญ่เกินจริงเพื่อความเป็นสิริมงคลก็ถือเป็นธรรมดา ของการตั้งชื่อเมืองหรืออาณาจักรในสมัยโบราณ

ย่านเมืองเก่า บริเวณแยกมีโชคชัย เป็นพื้นที่ที่มี กิ จ ก ร รม ต่ างๆ ม าก ม าย ไม่ ว่ าจะ เป็ น ตล าด ส ด สถานศึกษา ศาสนสถาน รวมไปถึงบึงพลาญชัย คูเมือง โบราณ แต่ ยัง ขาดการออกแบบพื้ นที่ ให้เหมาะสม ทั้ ง ด้านการจราจร การใช้ประโยชน์ที่ดิน และการเชื่อมโยง พื้นที่ พื้นที่โครงการอยู่บริเวณสี่แยกมีโชคชัย ซึ่งเป็น พื้นที่ที่มีการสัญจรเพิ่มมากขึ้น เนื่องจากการพัฒนาพื้นที่ สีแยกดังกล่าวตลาดสำหรับชุมชนเมืองเก่าร้อยเอ็ด และ พั ฒ นาพื้ น ที่ รอบๆตลาดเป็ น พาณิ ช ยกรรมย่ อ ยๆของ จั ง หวัด ร้อ ยเอ็ ด เพื่ อ ตอบสนองการใช้ ชี วิ ต แบบเมื อ ง คาร์ บ อนต่ ำ ซึ่ ง บริ เ วณรอบๆสี่ แ ยกยั ง มี โรงเรี ย น มหาวิ ท ยาลั ย บ้ า นพั ก อาศั ย จำนวนมาก ทำให้ มี ผู้ ใช้ บริเวณพื้นที่จำนวนมาก เช่น นักเรียน นักศึกษา แม่ค้า ตลอดจนชาวบ้ า นทั่ ว ไป ที่ ป ระกอบอาชี พ บริ เ วณ โดยรอบ ทำให้มีการสัญ จรระหว่างคนกับรถหนาแน่ น โดยเฉพาะชั่ ว โมงเร่ ง ด่ ว น ทำให้ จ ำเป็ น ต้ อ งมี ก าร ออกแบบพื้นที่ให้เหมาะสมกับทุ กกิจกรรม และผู้ใช้งาน ทุ ก ระดั บ ทั้ ง คนทำงาน ผู้ ใ ช้ ร ถ ผู้ ใ ช้ ถ นน นั ก เรี ย น นักศึกษา เพื่อให้เกิดความปลอดภัย ความสะดวกสบาย และความสวมงาม

บริเวณวัดเหนือ

บึงพลาญชัย

บริเวณโดยรอบพื้นที่สี่แยก บริเวณสี่แยกถนนมีโชคชัยตัดกับถนนประชาธรรมรักษ์

2

ปัญหาของพื้นที่โครงการ เนื่องจากพื้ นที่ โครงการนั้น ตั้งอยู่ในเส้น ทางที่ เชื่อมต่อระหว่างบึงพลาญชัยกับพื้นที่ออกนอกเมือง จึง เป็นจุดที่มีการสัญจรคับคั่ง ในอดีตมีกิจกรรมหลายอย่าง เกิดขึ้น เพราะเป็นย่านเมืองเก่า แต่ปัจจุบนั สภาพแวด ล้อมได้เปลี่ยนแปลงไป เริ่มมีอาคารถูกทิ้งร้าง และทรุด โทรม ไม่มีการใช้พื้นที่ในการทำกิจกรรมที่หลากหลาย ของย่ า น ทำให้ เมื อ งไม่ มี ชี วิ ต ชี ว า ส่ ง ผลกระทบต่ อ ประชาชนคนเดินเท้าและการคมนาคม จึงควรที่จะมีการ ออกแบบรองรับและแก้ไขเพื่อให้เกิดสภาพแวดล้อมที่ดี เหมาะสมกับการใช้งานที่หลากหลายดังกล่าว ดังต่อไปนี้ 1.ปัญหาการสัญจรของผู้คน และรถยนต์ เนื่องจาก เป็นเส้นทางเชื่อมต่อบึงพลาญชัย รถยนต์สัญจรด้วย ความเร็วสูงและมีปริมาณคับคั่ง มีความเสี่ยงในการเกิด อุบัติเหตุต่อคนเดินเท้าและรถยนต์

3. ปัญหาความไม่เป็นระเบียบของพื้นที่ เช่น สายไฟที่ เกะกะ ทางเท้าที่ไม่สะดวกสบาย

4.การรับรู้และเข้าถึงพื้นที่ บริเวณสี่แยกไม่มีเอกลักษณ์ที่ ชัดเจน ทำให้ผู้ที่สัญจรผ่านไปมาไม่สามารถรับรู้ขอบเขต และ ทิศทางของพื้นที่ ขาดความเชื่อมโยงพื้นที่กิจกรรม

5. อาคารเก่าแก่บริเวณหัวมุมถนนที่ทรุดโทรมตาม กาลเวลา และถูกทิ้งร้าง 2.ปัญหาการใช้งานทางเท้าและพื้นที่สาธารณะริมทาง ซึ่งสภาพแวดล้อมไม่เอื้ออำนวยกับคนเดินเท้าและการใช้ จักรยานในปัจจุบัน

3

แนวความคิดในการปรับปรุงพื้นที่บริเวณสี่แยก ถนนมีโชคชัยตัดกับถนนประชาธรรมรักษ์ ในการปรับปรุงพื้นที่บริเวณสี่แยกถนนมีโชคชัย ตัดกั บ ถนนประชาธรรมรักษ์ ย่ านเมือ งเก่าร้ อยเอ็ด มี แนวความคิดในการปรับปรุงคือ ให้ความสำคัญต่อคนที่ เข้ามาใช้พื้นที่ ทั้งคนเดินเท้า คนใช้จักรยานและรถยนต์ ให้มี ความสะดวกสบาย ความปลอดภั ยทั้งในชีวิตและ ทรัพย์สิน มีการปรับปรุงพื้นที่การค้า ให้สามารถเข้าไป ใช้ ง านได้ ม ากขึ้ น การเปิ ด มุ ม มองและเปิ ด พื้ น ที่ สาธารณะให้ ส ามารถใช้ ท ำกิ จ กรรมของย่ าน ส่ ง เสริ ม สภาพแวด ล้อมของพื้นที่ให้ดีขึ้น จากแนวความคิ ด ในการปรั บ ปรุ ง ข้ า งต้ น ได้ จำลองภาพในอนาคตบรรยากาศต่างๆ ดังนี้ เพิ่มเส้นทางจักรยาน

ก่อนปรับปรุง

หลังปรับปรุง

ปรับปรุงทางเดินเท้า และปลูกต้นไม้เป็นแนว

ส่งเสริมพื้นที่สาธารณะของย่าน

ปรับปรุงพื้นผิวบริเวณทางแยก

การเปิดมุมมองอาคาร

4

การปรับปรุงพื้นที่บริเวณทางแยก

การปรับปรุงทางเดินเท้าและปลูกต้นไม้เป็นแนว

ก่อนปรับปรุง

หลังปรับปรุง การเปิดมุมมองอาคารและพัฒนาพื้นที่สาธารณะของ ย่าน

ก่อนปรับปรุง

ก่อนปรับปรุง

หลังปรับปรุง

หลังปรับปรุง

5

นอกจากแนวความคิดและภาพจำลองข้างต้น แล้ว การกำหนดมาตรการควบคุมในผังข้างต้นสามารถ กำหนดคร่ าวๆได้ ดั งนี้ ส่ วนรายละเอี ย ดของ Design Guidelines ได้นำเสนอในส่วนต่อไป การต่อเติมอาคารใหม่ ห้ามต่อเติมอาคารเกิน กว่าอาคารเดิมที่มีอยู่แล้ว หรือสูงกว่าอาคารเดิม พื้ น ที่ ห น้ า อาคารบริ เวณหั ว มุ ม ถนน ให้ เปิ ด 2 พื้นที่เป็นพื้นที่สามธารณะได้ 1. 3 บริเวณด้านหน้าของอาคารต้องถอยร่นจากเขต ทางเพื่อให้เป็นพื้นที่สาธารณะ คนสัญจรได้ 1

สร้ า งพื้ น ที่ ต ลาดใหม่ ใ ห้ มี ค วามโดดเด่ น เป็ น จุดหมายตาของย่าน 5 ให้มีเส้นทางจักรยานขนานไปกับทางเดินเท้า 6 บริเวณทางแยกให้ใช้ผิวทางที่มีความแตกต่าง กัน เพื่อชะลอความเร็วรถยนต์ 7 ต้นไม่ใหญ่ที่จะปลูกบริเวณนี้ ให้ปลูกเป็นต้น อินทนิลบก เพื่อเป็นการส่งเสริมต้นไม้ประจำจังหวัด 4

4 5 2 1

6

7

3

6

DESIGN GUIDELINES การออกแบบมาตรการในการควบคุมปรับปรุง พื้นที่บริเวณสี่แยกถนนมีโชคชัยตัดกับถนนประชาธรรม รักษ์ ย่านเมืองเก่าร้อยเอ็ด เป็นการกำหนดกรอบ แนวทางในการพัฒนาพืน้ ที่ เพื่อแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นใน ปัจจุบันและป้องกันปัญหาที่จะเกิดขึ้นในอนาคตซึ่งส่งผล ต่อเมืองเมืองและพืน้ ที่ย่านเมืองเก่า โดยมีความมุ่ง หมายและวัตถุประสงค์ในการออกมาตรการควบคุมดังนี้

Goal : ความมุ่งหมาย สร้างเส้นถนนที่เชื่อมต่อกับบึงพลาญชัย ที่ ส่งเสริมรูปแบบการเดินทางที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวล้อม ส่งเสริมการขายในย่านเมืองเก่าให้คึกคัก

ประเด็น : ความปลอดภัย หัวข้ออภิปราย : ออกแบบเพื่อการสร้างความปลอดภัย ทั้งชีวิตและทรัพย์สิน ได้แก่ การแยกการสัญจรระหว่าง คนกับรถยนต์ออกจากกันอย่างชัดเจน การบังคับ ความเร็วจากรถยนต์ โดยการออกแบบผิวทางให้รถยนต์ ลดความเร็ว ชะลอการขับภายในระหว่างทางแยก เพื่อ ความปลอดภัยสำหรับคนเดินเท้า และการสัญจรทาง จักรยาน หลักการ / แนวทาง 1. ควรมีมีการแบ่งแยกเส้นทางสัญจรที่จัดเจน แยกขาด ออกจากกัน ระหว่างทางคนเดิน ทางจักรยาน และทาง รถยนต์

Objective : วัตถุประสงค์ 1. เพื่อปรับปรุงภูมิทัศน์ทางเดินเท้า ทาง จักรยานและถนน ให้มีความปลอดภัย และเป็นระเบียบ เรียบร้อยสวยงาม 2. เพื่อพัฒนารูปแบบพื้นที่ตรงหัวมุม จุดตัด ของถนนให้เกิดความปลอดภัย และสร้างลักษณะ เฉพาะตัวให้ดึงดูดการใช้งานเพื่อการค้าพาณิชยกรรม มากขึ้น วัตถุประสงค์ดังกล่าวเป็นหลักในการกำหนด ภาพรวมของพื้นที่ โดยจะเน้นการสัญจร การเดิน รถยนต์และการปรับปรุงพื้นทีสาธารณะเป็นสำคัญ ซึ่ง แต่ละวัตถุประสงค์มีประเด็นที่จะนำเสนอดังต่อไปนี้ วัตถุประสงค์ข้อที่ 1 เพื่อปรับปรุงจัดระบบการสัญจร ของคนเดินเท้า ทางจักรยาน และผู้ใช้รถยนต์ ให้เกิด ความปลอดภัยและเกิดความเป็นระเบียบ อีกทั้งยังเกิด ความเชื่อมต่อระหว่างสองฟากถนนที่ปลอดภัยและมี ความน่าเดินมากขึ้นด้วย

2. ถนนหรือเขตทางที่ใช้ร่วมกันตามประเภท เช่น เส้นทางเดิน-ทางเดิน เส้นทางจักรยาน-จักรยาน และ เส้นทางรถยนต์-รถยนต์ ต้องมีการเขียนเส้นถนน และ เขตในเส้นทางที่จัดเจน ได้แก่ เส้นทางเดินสวนทาง เส้นทางแนวจอด และเส้นแนวระวังจุดเชื่อมต่อ เป็นต้น

7

3. ควบคุมการเปลี่ยนถ่ายพืน้ ที่ ด้วยผิวถนนที่ต่าง ลักษณะ ให้รถยนต์ชะลอความเร็ว เกิดความปลอดภัย ระหว่าง คนเดินเท้า คนปั่นจักรยาน และคนขับรถยนต์ อีกทัง้ การสร้างทางต่างระดับที่มีความสูงไม่มากก่อน ถึงทางแยก จะช่วยเพิ่มความปลอด ภัยมากขึน้ สามารถเตือนผูท้ ี่ขบั รถยนต์ก่อนถึงทาง แยกว่าควรเริ่มชะลอความเร็ว ควรออกแบบทาง ยกระดับให้เกิดความสวยงาม และเป็ นรูปแบบแนว เดียวกับการปูพนื ้ ผิวที่ทางแยก

ประเด็น: ความเป็นระเบียบ หัวข้ออภิปราย : ในการออกแบบพื้นที่บริเวณย่านเมือง เก่า (เทศบาลเมืองร้อยเอ็ด) นั้น ความเป็นระเบียบของ ทางเดินทาง และทางจักรยานเป็นสิ่งที่สำคัญ กล่าวคือ จะช่วยสร้างความน่าเดิน และจูงใจให้คนเข้ามาในพื้นที่ ย่านมากขึ้นด้วย ทั้งนี้การจัดการแนวของการปลูกต้นไม้ เสาไฟ รวมถึงการออกแบบรูปแบบทางเดินเท้า ควรมี ความเป็นระเบียบ สร้างความน่าเดินมากขึ้น หลักการ / แนวทาง 1. ควบคุมแนวการปลูกต้นไม้ หรือแนวเสาไฟฟ้าในพื้นที่ ถ้าหากเป็นพื้นที่ที่เน้นทางเดินเท้า และทางจักรยานควร ปลูกต้นไม้ให้ร่มเงา และไฟส่องทางควรเป็นไฟแนวพื้น ถนนส่องสว่าง ส่วนแนวริมทางที่ติดรถยนต์ควรใช้ไฟส่อง ทางสูง และมีแนวต้นไม่ไว้ดูดซับควันรถยนต์เช่นกัน

4. จุดตัดระหว่างถนน ควรทาสีเส้นทางให้ชดั เจน ไม่ใช้ แค่เส้นกรอบแนวเพียงอย่างเดียว สาหรับทางจักรยาน และคนเดินเท้าแยกจากเส้นทางรถยนต์ เพื่อเพิ่มความ ปลอดภัยระหว่างทางแยกข้ามถนนให้สามารถ มองเห็นได้อย่างชัดเจน 2. ควรมีการออกแบบแนวสำหรับต้นไม้ริมทางเท้า ให้มี ความต่างระดับระหว่างทางเดินเท้าสามารถดูดซับน้ำได้ เร็ว มีลักษณะโปร่ง ไม่ทึบและก่อให้เกิดน้ำขัง สร้าง ความเป็นระเบียบและมีความน่าเดิน เช่น เวลาฝนตกน้ำ จะได้ไหลเข้าไปในช่องของแนวต้นไม้ ทำให้พื้นที่ทางเดิน ยังคงแห้ง ไม่สกปรก และยังคงน่าเดิน

8

3. การออกแบบผิวทางเดินเท้า ควรออกแบบให้เกิด ความแตกต่างจากผิวทางรถยนต์ และในเส้นทาง ระหว่างคนเดิน และทางจักรยานก็ควรแยกออกจากกัน อีกที เพื่อให้เกิดความเป็นระเบียบในการสัญจร และการ ทำกิจกรรม เช่น ระหว่างคนเดิน ระหว่างคนปั่นจักรยาน และระหว่างคนนัง่ พักริมทางเป็นต้น

วัตถุประสงค์ข้อที่ 2 เพื่อพัฒนารูปแบบพื้นที่ตรงหัวมุม จุดตัดของถนนให้เกิดความปลอดภัย และสร้างลักษณะ เฉพาะตัวให้ดึงดูดการใช้งานเพื่อการค้าพาณิชยกรรม มากขึ้น ประเด็น : ความปลอดภัย หัวข้ออภิปราย: เนื่องจากพื้นที่ตรงจุดตัดหัวถนนถ้ามี การสร้างอาคารสูงเกินไป อาจบังมุมมองของทางรถยนต์ ทำให้เกิดอันตรายได้ง่าย เนื่องจากตรงจุดตัดเป็นพื้นที่ การรวมทางสัญจรทั้ง ทางคนเดิน ทางจักรยาน ต้องมี การสร้างความปลอดภัย ด้วยการออกแบบที่ดี หลักการ / แนวทาง 1. การถอยร่นแนวอาคารที่ตรงกับหัวมุมถนน เพื่อ รถยนต์สามารถมองเห็นป้าย หรือสัญญาณจราจร รวมถึงผู้คนที่เดินเท้า และปั่นจักรยานได้ง่ายขึ้น เกิด ความปลอดภัยแก่ชีวิตและทรัพย์สิน ระดับความสูง อาคารหัวมุม พื้นที่จากระยะร่น อาคารหัวมุม

9

ประเด็น : การสร้างความน่าสนใจ หัวข้ออภิปราย: เนื่องจากพืน้ ที่ตรงหัวมุม หากมีการ ร่นระยะ อาคารตรงหัวมุมต้องสร้างให้เกิดรูปแบบที่ ดึงดูด และน่าสนใจเพื่อจูงใจให้คนเข้ามาในพืน้ ที่เกิด เป็ นถนนย่านการค้า และมีความคึกคักของกิจกรรม หลักการ / แนวทาง 1. การสร้างจุดสนใจ เปิ ดมุมมองอาคารที่ส่งเสริม การค้าแก่ผพู้ บเห็นในรูปแบบของสิ่งก่อสร้าง โดยการ ออกแบบรูปแบบอาคารตรงหัวมุมให้น่าสนใจ อาจเป็ น ตลาดนัดงาน OTOP ของชุมชน เพื่อทีจ่ ะสามารถเป็ น Landmark ให้กบั พืน้ ที่ย่านได้

2. ระยะถอยร่ นอาคารเกิดการเปิ ดพืน้ ที่ตรงหัวมุม เพื่อ เป็ น Public space เกิดการใช้งานพืน้ ที่ทากิจกรรม ของย่าน ทาให้เมืองมีชีวิตชีวา สร้างความน่าสนใจใน รูปแบบของกิจกรรม เช่น Even ส่งเสริมการค้า หรือ กิจกรรมทางประเพณี วัฒนธรรม

สาขาวิชาการออกแบบชุมชนเมือง ภาควิชาการออกแบบและวางผังชุมชนเมือง มหาวิทยาลัยศิลปากร