z-factor: willeke van beilen
z-factor: willeke van beilen
Voor mensen met een geheugenprobleem
DE HERBERGIER: EEN FIJNSCHALIGE ZORGVORM OP NIVEAU Een gezelschap keurig geklede en gekapte dames en heren drinkt al keuvelend een kopje koffie. Opeens zet een dame een Oudhollands liedje in. Niemand in de grote woonkeuken kijkt er van op. Bij De Herbergier kunnen mensen rustig een beetje in de war zijn.
In het dorpje Steenwijkerwold is een voormalig scholencomplex verbouwd tot een kleinschalige woonvorm voor maximaal achttien mensen met een geheugenprobleem. Op 1 juli 2010 werd ‘De Herbergier’ feestelijk geopend. De zorgondernemers Willeke van Beilen en Ria Gerrits zwaaien de scepter en wonen er zelf ook, met hun zoontje Rik. De oprichter van de franchiseformule van De Herbergiers is Hans van Putten. Uit onvrede over het aanbod van onderkomens voor zijn verstandelijk beperkte zoon Thomas, bedacht hij eerder het concept voor een kleinschalige woonomgeving, het Thomashuis. Inmiddels zijn er 86 Thomashuizen, die – net als De Herbergiers - ondergebracht zijn in de franchiseorganisatie De Drie Notenboomen BV. Met een ondernemersplan naar de bank
Willeke van Beilen werd drie jaar geleden benaderd met de vraag of De Herbergierformule niets voor haar was. Willeke: ‘Sinds mijn achttiende werk ik in de zorg. In die tijd heb ik dingen gezien en meegemaakt, die mij me deden afvragen of het niet anders zou kunnen. De Herbergier biedt die kans. Ria en ik hebben ons drie jaar voorbereid op een leven in De Herbergier en die tijd hadden we ook echt nodig. Ondernemerschap is best pittig. Daar moet je in groeien.’ Ze schreven een ondernemingsplan en stapten naar de bank. Hans van Putten ging op zoek naar een pand en vond dat in Steenwijkerwold. Willeke: ‘We zijn gaan kijken en dachten gelijk:
Achttien medewerkers zorgen voor achttien bewoners Wauw! We komen oorspronkelijk uit Rotterdam, maar toen we dit dorpje inreden en het pand zagen waren we meteen verkocht. Het is een prachtige wereld hier.’
meet en de grootste 70 m2, zijn inmiddels bewoond. Willeke: ‘Het is een trend, het zoeken naar kleinere woonvormen. Oudere mensen willen niet meer verdwijnen in grote tehuizen. De kinderen spelen hierbij een belangrijke rol: ze kijken goed naar wat bij hun ouders past. Bij ons staan een huiselijke sfeer, aandacht, veiligheid en respect centraal en dat trekt aan’. Wie in een Herbergier wil wonen heeft een indicatie nodig voor 24-uurszorg op basis van een geheugenprobleem. Willeke: ‘Al onze gasten hebben een belangenbehartiger, die over het budget gaat en die wij aanspreken als er zaken geregeld moeten worden. Meestal zijn dat de kinderen en die zijn over het algemeen zeer betrokken. De financiering gaat via het Persoonsgebonden Budget (PGB). Gelukkig heeft De Drie Notenboomen ervoor gezorgd dat wij een uitzondering vormen op de aangekondigde PGB-stop.’ Privacy moet je afbakenen
Willeke en Ria - kok van beroep en nu verantwoordelijk voor de administratie - wonen met hun zoon Rik in een vleugel van het pand. Willeke: ‘Toen we hier net woonden, hadden we nog geen gordijnen. Een van onze bewoners zei tegen me: ‘Goh, wat heb jij een leuk bed!’ Toen dacht ik: Oei, dat is me iets te dichtbij. Wij moeten waken voor ons kleine beetje privacy. Zo zag ik op een mooie dag hoe een van onze medewerkers mijn persoonlijke wasgoed van de lijn haalde. Heel lief bedoeld, maar ik heb er toch wat van gezegd. Hoe dan ook: we hebben hier een fantastische wereld weten te creëren, waar we erg trots op zijn. Met achttien topmensen op de loonlijst draaien we een hele grote huishouding. Zo moet je het eigenlijk zien.’ Er komt weer kleur op de wangen
De bewoners komen zes keer per dag samen. Bij het ontbijt, de koffie, de lunch, de thee, het diner en ’s avonds bij de koffie of een borreltje. ‘Onze gasten hoeven niet al die keren aanwezig te zijn, maar we willen voorkomen dat ze vereenzamen. Dat is eigenlijk ook altijd de expliciete opdracht van de familie. Het is mooi om te zien dat onze bewoners, die vaak een beetje verpieterden in hun eigen huis, hier nu weer lachen, kleur op de wangen krijgen en wat voller worden. Ze hebben het hier erg naar hun zin. Als ze naar hun kamer gaan, zeggen ze: ‘Ik ga even naar mijn huis hoor. Tot straks!’
Vraag naar kleinere woonvormen groeit
Pandeigenaar Vestia ging van start met de verbouwing; Willeke en Ria bogen zich over de aankleding. Voor de gasten zijn zestien appartementen gerealiseerd en er is een logeerkamer voor vrienden of familie van de gasten. Dertien kamers, waarvan de kleinste 30 m2
42 | BUSINESS BUSTERS NOORD
www.herbergier.nl/steenwijkerwold
BUSINESS BUSTERS NOORD | 43