Limes: op weg naar Unesco Werelderfgoed

‘Mijn geluk

AFGEHANGEN

De nu 34-jarige auteur/journalist/presentator Marleen Hogendoorn vond haar interesse al vroeg in literatuur en schrijven. Dankzij een goed werkend stel hersens kon ze haar nieuwsgierigheid in deze twee takken van sport botvieren tijdens haar studie Nederlandse Taal en Cultuur aan de Universiteit in Leiden. Van de literatuur heeft ze inmiddels genoeg, ze las tijdens haar studententijd gemiddeld tien boeken per week. Het schrijven daarentegen is inmiddels meer geworden dan een liefhebberij.

Al vroeg aan het vak gesnuffeld?

‘Ja en die praktische ervaring is goed voor me geweest. Al tijdens m’n studie schreef ik voor een lokaal krantje over de Leiderdorpse politiek. Ik kan me nog wel herinneren dat ik in het begin een dag bezig was met driehonderd woorden tekst. Nu is dat plezierige routine. Later kreeg ik een column in het Leidsch Dagblad over het studentenleven, daar kon ik goed over meepraten. Schrijven moet je leren door het te doen, niet door studieboeken erover te lezen.’

Voorspelbare loopbaan?

‘Ik ben in de taal blijven hangen, maar je kunt met meerdere studies de journalistiek in. Als bioloog of geschiedkundige, het maakt eigenlijk niet uit. Ik heb ook gewerkt bij andere media zoals Omroep West, FunX radio en nu bij Business Class. Sinds een tijdje presenteer ik het programma Ondernemen071, dat vind ik erg leuk. Ik zou dat soort dingen wel meer willen doen. Het gaat steeds beter. Het is ook buiten m’n comfortzone, fijn om af en toe een ander pad te nemen. Naast mijn werk voor Business Class doe en deed ik freelance klussen voor Into Business, Leidsch Dagblad, het magazine van de Rabobank, Opzij, HP/De Tijd en natuurlijk het mooie LEVEN! Magazine. Dit jaar werk ik precies tien jaar als zelfstandige, ben ik best trots op! Volkskrant Magazine staat wel op m’n lijstje, ik hoop dat ze na het lezen van dit stuk gaan bellen. Call me!’

Bijzondere ontmoetingen?

‘Ik sprak Debbie Petter en haar man Youp van ’t Hek voor een artikel. Dat was bij hun thuis, aan de rand van het Vondelpark. Kom je daar binnen, geef je een handje en vraagt Youp: “Wil je koffie?” Da’s toch cool? Wel grappig, het zijn echt hele kleine mensen, met kleine meubeltjes. Ik voelde me net Sneeuwwitje toen ik op een stoeltje ging zetten. Het was een geweldig gesprek. Soms zijn het hele intieme gesprekken met mensen die je net vijf minuten kent. Gesprekken die je normaal voert met

Voor deze serie gaan we op zoek naar bijzondere verhalen achter bevlogen mensen in onze regio. Waar komen ze vandaan, wat heeft ze gevormd, wat drijft hen? Een unieke portrettenreeks met intieme en persoonlijke gesprekken. In deze zomeruitgave mediavrouw Marleen Hogendoorn (Leiderdorp, 1986).

HEEFT NOOIT

van wat ik heb’

vrienden die je al heel lang kent. Als journalist krijg je vaak veel meer te horen, het is een korte verdieping en daarna ben je weer uit dat leven, heel raar eigenlijk. Ook gesprekken met inspirerende vrouwen als Romana Vrede en Melinda Gates blijven me lang bij. Dat soort ontmoetingen heb ik een paar keer per jaar. Vrouwen die al van alles hebben meegemaakt, zich ergens voor inzetten en een boodschap hebben. Je krijgt van iedereen een stukje wijsheid mee.’

En de mannen?

‘Ja kan ook. Ze doen weleens flirterig, en dat is leuk, maar je hebt ze er ook bij die direct in je decolleté kijken als je ze een hand geven. Ik ontmoet mannen die echt nog in het jaar nul leven. Mannen die het logisch vinden dat ze de baas zijn. Vrouwen als leiders, daar zijn ze bang voor. We gaan wel de goede kant op hoor. Maar nog steeds wordt er verwacht dat de vrouw minder gaat werken als ze een kindje krijgt. Maar een vrouw kan kiezen tegenwoordig. Een man kan er ook voor kiezen om huisman te zijn. Je bent er samen voor je kind. En moeders doen het bijna nooit goed. Geef je de borst op een terras in Leiden, dan wordt er gevraagd of je je kunt bedekken of weggaan. Breng je je dochter van tien weken oud is naar de opvang, word je raar aangekeken. Werk je helemaal niet dan is dat een zwaktebod. Best lastig als je dertig bent. Want dan start je carrière en beginnen tegelijk je eierstokken te klapperen.’

Gaat het wel es mis?

‘Natuurlijk gaat het mis. Iedereen maakt shit mee in z’n leven. Ik ook, zowel privé als professioneel. Ik heb zelf nare relaties gehad, een flinke depressie en er was een tijd dat ik maar honderd euro per week verdiende. Je leert ervan zelfstandig te zijn, welke mensen in je leven er echt toedoen en dat je geluk niet afhangt van wat je hebt. Shit maakt je weerbaar. Dat heb je nodig. Ik mis dat weleens bij de late millenials. Als het even misgaat dan is het al snel opgeven. Maar vergeet niet, het leven zit vol met tegenslagen. Relaties gaan uit, dierbaren worden ziek en je werk is niet altijd leuk. Elke fase heeft z’n eigen problemen. Mijn probleem nu? Slaaptekort, een luxe probleem is dat. De kinderen worden erg vroeg wakker en ik moet vaak ’s avonds tot laat doorwerken.’

Druk dus?

‘Een vol leven ja. Ik ben nu met man Lodi en twee dochters Lena (5) en Eli (2) eigenlijk nooit meer alleen thuis, misschien hooguit tien minuten of zo. Zeven jaar geleden had ik geen man en geen kinderen, toen was ik altijd alleen thuis. Je leven draait dan ook echt alleen om jezelf. Het is nu totaal anders. En burgerlijk ook wel, ik loop naar de stad en denk: ik koop een bloemetje voor thuis, dat is leuk. Dat dacht ik zeven jaar geleden echt nooit. En thuis ben je niet alleen maar bezig met je kind in leven houden maar gaat de oudste nu vragen stellen: “Mam, waarom zijn de dinosauriërs uitgestorven?” Ga dat maar es uitleggen met die meteoriet en zo. En ik werk bij elkaar toch zo’n vijf dagen nog. Dat doen Lodi en ik allebei. Work hard, play hard. We zijn echt een team samen. Hard werken, zodat we nog harder leuke dingen kunnen doen met z’n viertjes, met familie en vrienden.’

Leiden

Een van de online platforms waar Hogendoorn van aan de wieg stond is “Liever in Leiden”. Een promotie-etalage voor de winkeliers. Hoe leuk is Leiden als winkelstad. Marleen: ‘Ik zorg voor content en denk mee met campagnes hoe de “koop lokaalbeweging” kan worden gestimuleerd. Heel anders dan een blad dat je in je hand kunt houden en dat je met elke nieuwe pagina weer verrast. Bladen en online kunnen niet buiten elkaar. En Leiden is mijn stad. Als ik moe ben of een off day heb, dan wandel ik graag door het centrum; de stad laadt me weer op. Het is niet te groot en niet te klein. Ik zie me niet zo snel hier weg gaan en Lodi denkt daar gelukkig net zo over. In Leiden zitten veel jonge ondernemers die wat mij betreft vaak worden overgeslagen. Denk aan de jonge kunstenaars van Roem, ondernemer Bastiaan Bakker, horeca-eigenaar Beau Artist en Lisa Mulder van de winkel Tokkelientje. Jonge ondernemende mensen. Er wordt vaak gekozen voor de usual uspects, maar er is veel meer dan je denkt. Op alle vlakken worden nieuwe initiatieven ontplooid.’

TV?

‘Sinds een paar jaar werk ik voor Harry Mens en produceer ik mede zijn programma Business Class. Het valt me op dat mensen weleens een bepaald beeld van hem hebben. Daar ben ik het niet mee eens, ik vind hem een aardige man. Op mijn verjaardag krijg ik elk jaar een boeket bloemen thuisbezorgd en toen Eli was geboren, belde hij om te vragen of ze al kon lopen en werd er een taart gebracht. Tijdens mijn zwangerschap kon hij elke maand precies raden hoeveel kilo ik was aangekomen, haha, handig als je thuis geen weegschaal hebt. Wat ik wil zeggen: leer iemand kennen voordat je een oordeel vormt. Of nog beter: niet oordelen. De tv-wereld vind ik heel leuk, ik werk er graag. Nu ben ik bezig met het schrijven van een biografie voor een bekende ondernemer, dat is ook weer iets heel anders. Het boek komt binnenkort uit. Als het maar met een pen te maken heeft, dan kun je alle kanten met me op.’