Portrettenserie Het Vak

VAK

Je beroep is de ruggengraat van het leven, meende filosoof Friedrich Nietzsche. Bekende en minder bekende mensen vertellen over hun bijzondere werk of hobby en over hun leven in deze omgeving. Hoeveel ruggengraat hebben deze professionals?

Naam: Dennes Need Leeftijd: 57 lentes Eerste baan: Folders lopen voor “De Schakel” Beroep: Zelfstandig ondernemer bij Last Mile Express Woon- en werkplaats: Hillegom, Duin- en Bollenstreek D Burgerlijke staat: Gehuwd Grootste overtuiging: Er is altijd een lichtpuntje, hoe donker het soms ook lijkt Tip voor de mensheid: Luister naar je eigen gevoel mijn ouders de mogelijkheid om samen met mijn broer en mij een weekje naar de Ossewa te gaan in Noordwijk, bij Jelle. Als ik nu terugdenk aan die vakanties, dan was het altijd gezellig en mooi weer. Vandaag de dag kom ik nog regelmatig naar zee, even wandelen met Noortje of bij een speciale strandpaal mijn gedachten en gevoelens ordenen. Irritant Mensen die ten koste van een ander beter willen worden. Het is mij twee keer overkomen. Natuurlijk raakt het mij en is het beter om die mensen niet meer tegen te komen. Aan de andere kant zegt het meer over hen dan over mij en stop ik mijn energie liever in zaken die echt van belang zijn om mij gelukkig te doen voelen. Gezondheid Je staat er nauwelijks bij stil zolang alles goed gaat. Dat was bij mij ook het geval, totdat op 28 januari 2020 “het licht uitging” op een beurs in Duitsland en ik werd getroffen door een infarct. Na 6 dagen op een intensive care volgde er een stapsgewijs herstel. Opnieuw vertrouwen krijgen in je lichaam is dan één, maar een juiste balans vinden tussen niet meer 60 uur per week werken en meer privé tijd overhouden is dan minstens net zo belangrijk om je weer gezond te gaan voelen.

Ambitie

De ambities voor het opzetten van een fietskoerierbedrijf voor het duurzaam versturen en bezorgen van pakketten en goederen binnen de Duin- en Bollenstreek zijn hoog, ook al zijn er nog veel mensen die twijfelen of het fenomeen “fietskoerier” wel bestaansrecht heeft in een buitengebied. Maar tegen al die mensen zeg ik: kijk volgend jaar nog eens om je heen, het duurzaam bezorgen is hot en zal enkel en alleen nog maar toenemen de komende jaren, ook hier in de regio!

Ontroerend

Na mijn infarct moest er een soort van “rustpunt” in mijn leven komen. Heel bewust hebben we op enig moment gekozen voor Noortje, onze mini golden doodle. Speels, vrolijk, eigenwijs maar bovenal zo ontzettend loyaal naar ons gezin en anderen, echte onvoorwaardelijke liefde! Iets wat ik mij eerder nooit bij dieren kon voorstellen, maar nu we haar zelf hebben mij elke keer ontroert.

Strand en zee

Het is een rode draad in mijn leven. Als kind gingen wij vaak naar Noordwijk. We woonden in Leiden, mijn ouders hadden daar hun bedrijf en door het feit dat wij een gehandicapt zusje hadden, konden zij nauwelijks weg. Eén keer per jaar mocht mijn zusje naar het ziekenhuis waar de vroegere “vroedvrouw” (zuster Adelia) op haar paste. Dat gaf

Toekomst

Als ondernemer is de toekomst nooit zeker. Dat heeft corona wel bewezen en er zullen nog veel meer onverwachtse momenten in het leven voorbij komen waar je mee zult moeten dealen. Hoewel niet altijd even makkelijk, probeer ik altijd wel de kansen te omarmen in dat soort situaties, want die zijn er ook! En als het een keer tegenzit, haal je even diep adem en ga je door, want van tegenslagen overwinnen kun je enkel maar groeien.

Samenleving

Ik klink misschien “oud” wanneer ik zeg dat de samenleving verhardt, maar ik denk wel dat er iets moet veranderen om het met elkaar in dit kikkerlandje gezelliger te gaan krijgen. Mensen leven te gehaast en teveel langs elkaar heen. Individualisme neemt schrikbarend toe, iedereen zit maar op zijn telefoon te koekeloeren en vindt dat ze alles kunnen zeggen. Echt respect is er niet meer voor elkaar. Als fietskoeriers proberen wij tijdens ons werk altijd even een praatje met de mensen te maken en een glimlach te tonen. Het kost niets extra’s, maar het maakt vaak een wereld van verschil! Heb weer even aandacht voor elkaar, en hou een beetje rekening met de ander, dat zou al een mooie eerste stap zijn naar verbetering.

Naam: Sylvia Pennings Leeftijd: 30 jaar Eerste baan: Bollenpelster in de bollenkwekerij van mijn vader Beroep: General Manager Tulip Experience Amsterdam Woon- en werkplaats: Amsterdam (wonen) en Noordwijkerhout (werken) Burgerlijke staat: Single Grootste overtuiging: Haal alles uit het leven! Tip voor de mensheid: Alles wat je aandacht en liefde geeft, groeit

Ambitie

Als kwekersdochter ben ik opgegroeid tussen de tulpen- en tulpenbollen. Mijn vader heeft een bloembollenkwekerij genaamd W.A.M. Pennings dat gespecialiseerd is in tulpen en in 1951 is opgericht door mijn Opa Wim. Vanaf mijn 9e hielp ik al mee in het bedrijf van mijn vader. Hele zomers bollenpellen, in mei de bollenvelden (na-) koppen en later deed ik ook administratieve werkzaamheden op kantoor. Daardoor leerde ik al op jonge leeftijd wat hard werken en met geld omgaan inhoudt. De liefde voor tulpen is altijd gebleven en na 10 jaar in de marketing- en evenementenwereld gewerkt te hebben, deed de kans van Tulip Experience Amsterdam zich voor.

Seizoen

Eind 2020 ben ik gestart als General Manager bij Tulip Experience Amsterdam, een nieuwe kleurrijke belevenis in de Bollenstreek dat onderdeel is van de bollenkwekerij van mijn vader. Met een museum over de geschiedenis en het kwekersproces van de tulp, een showtuin met 1 miljoen tulpen (én 500 verschillende soorten uit onze eigen kwekerij) en een indoor pluktuin willen we onze bezoekers een complete beleving geven van het bollenkwekersvak en de tulp. Het is seizoenswerk want we zijn tijdens de bloeitijd van de tulp geopend; van half maart tot half mei.

Onze Experience is eigenlijk geboren uit een noodzaak; het toenemende toerisme in de Bollenstreek en de huidige ‘selfiecultuur’ hebben de afgelopen jaren zijn weerslag gehad op de kostbare bollenvelden. Toeristen zijn zich vaak onbewust van het feit dat de velden voor productie bedoeld zijn. Wij willen bezoekers hierover informeren én de mogelijkheid bieden om het perfecte plaatje te schieten zonder daarmee de velden in de streek te beschadigen.

Eigen baas

Nu ik werk vanuit mijn hart en mijn grote passie voor tulpen, voelt werken als een wezenlijk verschil dan hiervoor. Het kwekersvak zit diepgeworteld in mijn DNA en de tulp stroomt door mijn bloed. Dat uit zich voornamelijk in mijn enthousiasme voor de zaak, de heldere visie die ik voor onze Experience heb en de beslissingen en keuzes die we maken. Doordat we alleen in de lente geopend zijn en het dus seizoenswerk is, ben ik de andere helft van het jaar aan het werk als freelance eventmanager. Ik word nu door oude werkgevers en nieuwe opdrachtgevers ingehuurd om prachtige evenementen te organiseren. En organiseren, is wat ik het liefste doe.

Inspiratie

Is iets dat de hele dag doorgaat en wat ik overal vandaan haal. Of ik nu in de auto zit, in de supermarkt sta of aan het wandelen ben; de ideeën die zich voordoen zijn eindeloos. Voornamelijk op momenten dat ik alleen ben of de rust in mijn hoofd heb, komen ideeën naar boven. Mijn grootste tip: schrijf ze (zodra je kan) op. Want 5 minuten later kun je ze alweer vergeten zijn!

Vrijheid

Reizen is voor mij het ultieme gevoel van vrijheid. Elke dag ontdekken, bijzondere nieuwe mensen ontmoeten en een nieuw land leren kennen is waar ik ontzettend veel energie uithaal. Ook festivals, eten met mijn lieve vrienden en op vakantie gaan geeft mij heel veel vrijheid.

Familie

Mijn familie is mijn fundament, mijn alles. Mijn 3 jongere zusjes zijn mijn beste vriendinnen en met 2 nichtjes erbij zijn we een echt vrouwengezin. Iedereen in het gezin helpt ook mee met de Tulip Experience Amsterdam, we zijn een hecht familiebedrijf waar ik enorm trots op ben.

Naam: Wolbrand van der Vis Leeftijd: 65 jaar Eerste baan: Ober in een pizzeria Beroep: Architect Woon- en werkplaats: Leiden en Wassenaar Burgerlijke staat: Gehuwd met Grace Grootste overtuiging: Neem jezelf niet te serieus Tip voor de mensheid: Koester vrijheid

Ambitie

Dit is voor mij een drijfveer, niet overdreven of beklemmend, maar wel de reden dat ik ’s-ochtends opsta. Het is heerlijk om steeds weer aan een nieuw gebouw te mogen werken. Het is ook heel leuk uiteindelijk zo’n gebouw te zien staan, zoals bijvoorbeeld CORPUS.

Talenten

Respect en positieve jaloezie heb ik voor mensen met bepaalde talenten. Dat kan met werk te maken hebben, maar ook met bijvoorbeeld kunst en cultuur. Mooi is het dat tegenwoordig mensen met een bepaald talent iets makkelijker de kans krijgen dit te benutten. Eigenlijk ben ik best jaloers op cabaretiers, hoe knap zij allerlei maatschappelijke zaken met humor bespreekbaar kunnen maken. Voor corona ging ik liefst meerdere malen per maand naar cabaret, bijvoorbeeld in de Stadsgehoorzaal Leiden, maar ook in Pepijn (Den Haag) of in Bellevue (Amsterdam). Er is momenteel zo veel talent.

Vrijheid

Dit is ons grootste goed, waar altijd voor gestreden moet worden. Dit geldt voor ons land en de mens in het algemeen, maar ook voor je eigen omstandigheid. Van mijn vader heb ik geleerd dat je altijd moet zorgen dat je vrij bent, liefst ook vrij van verplichtingen, vrij om altijd je hart te kunnen volgen. Hier heb ik eigenlijk mijn hele leven voor geknokt en gezorgd. Dit heeft ook zeker de keuze om eigen baas te zijn bepaald.

Eigen Baas

Na ervaringen bij architectenbureaus in Lausanne (Zwitserland) en Boston (USA) was het voor mij duidelijk dat ik heel slecht functioneer in een hiërarchisch systeem. Voor sommige mensen kan ik veel respect opbrengen, maar mijn ervaring bij bedrijven is dat deze niet altijd op de hoogste positie zitten. Dan heb ik er veel moeite mee te moeten doen wat mij is opgedragen. Ik heb sowieso wat moeite met het woord “moeten”.

Thuis

De veilige haven van m’n bestaan. Ik ben opgegroeid in een warm en hartelijk gezin, waar iedereen welkom was. Zo hebben Grace en ik geprobeerd ons eigen gezinsleven ook in te richten. De plek waar de kinderen en wij echt thuis waren, maar waar ook vrienden en kennissen dat gevoel konden ervaren. Goed functioneren in je werk en dergelijke kan mijns inziens alleen als thuis ook echt thuis is.

Nederland

Natuurlijk is er veel op ons land aan te merken en kunnen sommige zaken zeker verbeterd worden. Hier moeten we ook voor blijven knokken, zorgen dat er steeds minder mensen buiten de boot vallen. Echter, ik ben geboren in Indonesië en heb gewoond in Italië, Zwitserland, België en de Verenigde Staten en in die landen enigszins in de keuken kunnen kijken. Daarbij heb ik alle uithoeken van de wereld gezien, van Noord- tot Zuidkaap, van Alaska tot Nieuw Zeeland en van Patagonië tot Mongolië en heb een beeld hoe het elders in de wereld is. Dit maakt dat in mijn ogen Nederland één van de mooiste plekken is om te mogen wonen.

Klimaat

Toch wel zorgwekkend; goed dat er nu meer bewustwording is over dit probleem. Nu moet er alleen nog wel naar gehandeld worden. We zullen onze kinderen en kleinkinderen een leefbare wereld moeten achterlaten. De gevolgen kunnen tenslotte desastreus zijn. Interessant boekje om te lezen is “Het water komt” van Rutger Bregman. De stijging van het water heeft nogal wat gevolgen voor ons lage landje.