Energy Services Companies
Μια μέθοδος χρηματοδότησης επενδύσεων εξοικονόμησης ενέργειας στα κτίρια περιλαμβάνει τη χρηματοδότησή τους από εξειδικευμένες εταιρείες παροχής ενεργειακών υπηρεσιών (Energy Service Companies). Η λειτουργία τέτοιων εταιρειών δεν έχει βρει αξιόλογες εφαρμογές ακόμη στην Ελλάδα όπως σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Οι εταιρείες αυτές χρηματοδοτούν τις επενδύσεις εξοικονόμησης ενέργειας και λαμβάνουν σαν ανταμοιβή για ορισμένα χρόνια τμήμα του οφέλους που προκύπτει από τη μείωση της ενεργειακής κατανάλωσης λόγω της πραγματοποίησης των επενδύσεων αυτών. Η Ευρωπαϊκή Ένωση με την οδηγία 2006/32/EC προάγει τη δημιουργία ESCOs στις χώρες μέλη. Κάποιες από τις παραγράφους της εν λόγω Ευρωπαϊκής Οδηγίας αναφέρονται αποκλειστικά στο θέμα αυτό και μάλιστα διευκρινίζουν όρους που χρησιμοποιούνται συχνά στην παρούσα εργασία: o Η χρηματοδότηση τρίτου-μέρους είναι μία καινοτόμος πρακτική και θα πρέπει να παρακινηθεί. Σε αυτού του είδους τους διακανονισμούς ο δικαιούχος αποφεύγει το επενδυτικό κόστος χρησιμοποιώντας την οικονομική αξία των ενεργειακών εξοικονομήσεων ,οι οποίες απορρέουν από την επένδυση του τρίτου- μέρους και αποπληρώνουν το επενδυτικό κόστος και τους τόκους δανεισμού. o «Εταιρία Ενεργειακών Υπηρεσιών» (Energy Service COmpany) : ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο που παρέχει ενεργειακές υπηρεσίες ή/και άλλα βελτιωτικά μέτρα ενεργειακής αποδοτικότητας στις εγκαταστάσεις του χρήστη , και αποδέχεται ως ένα βαθμό το οικονομικό ρίσκο της διαδικασίας. Η πληρωμή για τις παρεχόμενες υπηρεσίες βασίζεται (εξ ολοκλήρου ή μερικώς) στην επιτυχή εξοικονόμηση ενέργειας και στην εκπλήρωση των συμφωνημένων υποσχέσεων απόδοσης. o «σύμβαση ενεργειακής απόδοσης» : μία συμφωνία μεταξύ του δικαιούχου και του παροχέα (κανονικά μία ESCO) για λήψη μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης. Οι επενδύσεις για τα μέτρα πληρώνονται από το ποσοστό της συμφωνημένης επιτυγχανόμενης ενεργειακής εξοικονόμησης o «χρηματοδότηση τρίτου -μέρους»: ένας διακανονισμός που περικλείει και τρίτο μέρος – επιπλέον του παροχέα ενέργειας και του δικαιούχου των μέτρων βελτίωσης ενεργειακής αποτελεσματικότητας- ο οποίος παρέχει το κεφάλαιο για τα μέτρα και χρεώνει το δικαιούχο με ένα ποσό ίσο προς τα οφέλη από την εξοικονόμηση ενέργειας που επιτυγχάνεται ως αποτέλεσμα των μέτρων βελτίωσης. Το τρίτο μέρος μπορεί να είναι μία ESCO , χωρίς αυτό να είναι και απαραίτητο. Επιπλέον αναφέρεται ότι : Τα κράτη μέλη οφείλουν να εγγυηθούν ότι οι ακόλουθες πληροφορίες θα πρέπει να είναι διαθέσιμες στον τελικό καταναλωτή ενέργειας με σαφές και κατανοητό τρόπο από τους διανομείς ή από τους διαχειριστές του συστήματος διανομής ηλεκτρικής ενέργειας, και να φτάνουν σε αυτόν με τον λογαριασμό ή με τα συναπτόμενα συμβόλαια και τις αποδείξεις. Συγκεκριμένα οι πληροφορίες που πρέπει να παρέχονται στους καταναλωτές θα αφορούν: • τις τρέχουσες πραγματικές τιμές και την κατανάλωση ενέργειας • συγκρίσεις της τρέχουσας κατανάλωσης ενέργειας με την περσινή υπό τη μορφή γραφημάτων • αν είναι δυνατό συγκρίσεις με έναν πρότυπο καταναλωτή-ορόσημο της ίδιας κατηγορίας Για να παρασχεθούν οι παραπάνω υπηρεσίες όπως θα δούμε παρακάτω είναι αναγκαία η διαμεσολάβηση των ESCOs , αλλά κυρίως η ανάπτυξη και εφαρμογή κατάλληλων αλγορίθμων και