In bed met

DR. STEFANIA TUINDER

Op deze late vrijdagmiddag is het heerlijk vertoeven in een Hästens boxspring van Gasse Slaapcomfort aan de Akersteenweg in Maastricht. Meestal stáát een arts aan je bed, dit keer lig ik samen met de arts tussen het weelderige dons. Ik praat met dokter Stefania Tuinder, die als plastisch chirurg aan het MUMC+ verbonden is.

Achter elke ziekte of te herstellen trauma zit een mens naar wie ik heel goed luister.

STEFANIA TUINDER werkt al vijftien jaar als plastisch chirurg. Niet cosmetisch gericht maar medisch: ze houdt zich vooral bezig met de oncologisch-plastische chirurgie. Zij heeft uitgebreid anatomisch onderzoek gedaan naar nieuwe technieken voor borstreconstructie hetgeen geleid heeft tot een revolutionaire ontdekking. Stefania legt uit: “Ik heb me gespecialiseerd in het uitvoeren van borstreconstructies, in het bijzonder borstreconstructies met eigen weefsel van de patiënt. Deze techniek geeft de vrouw zoveel mogelijk gevoel in de borst terug. Het laten amputeren van een borst is voor vrouwen vaak een ingrijpende ervaring. Tegenwoordig kunnen heel mooie resultaten worden behaald met borstreconstructies, alleen het gevoel in de borst ontbreekt bij de traditionele ingreep. En dat heeft op veel vrouwen een negatieve impact. Met mijn team van het MUMC+ heb ik een manier ontwikkeld waarmee er wél gevoel behouden blijft in de nieuwe borst. Dat is heel positief voor de kwaliteit van leven. Tijdens de amputatie wordt een zenuw in de borst gespaard. Deze wordt vervolgens aangesloten op een gevoelszenuw in het nieuwe borstweefsel, afkomstig van de buik of ander lichaamsdeel van de patiënt zelf. Een ander aandachtspunt in mijn werk is de chirurgie bij mensen met een al dan niet aangeboren gezichtsverlamming.”

Met dank aan Gasse Slaapcomfort Akersteenweeg 60 Maastricht

Waarom heeft Stefania voor de plastische chirurgie gekozen? “Ik houd van schoonheid, kunst en van creativiteit. Bij plastische chirurgie komen deze drie zaken samen. Het is microchirurgie, ongelofelijk nauwkeurig werk. Je doet alles om een reconstructie zo perfect mogelijk uit te voeren. Soms duurt een operatie wel acht uur, dan zit ik in een flow en heb vaak niet eens behoefte aan pauze. Ik vind het heerlijk om me met dit precisiewerk bezig te houden en na afloop een tevreden patiënt te hebben. Maar het voortraject en de nazorg zijn ook ontzettend belangrijk.” Stefania gaat voor een persoonlijke aanpak. “Achter elke ziekte of te herstellen trauma zit een mens, ik luister goed en vind het heel belangrijk om zoveel mogelijk aan zijn of haar wensen tegemoet te komen. Niet iedereen is hetzelfde, iedereen gaat anders om met de ziekte en ik wil dat de patiënt de beEn haar grootste kracht? “Doorzettingsvermogen,” zegt ze beslist, “door kunnen en durven zetten bij onderzoeken, bij beslissingen nemen, bij operaties uitvoeren. Dat heb je nodig in dit vak.” Stefania doet haar werk niet alleen. “We hebben in het MUMC+ een geweldig team van chirurgen en plastisch chirurgen. De oncologie is een ingewikkeld vakgebied en het is daarom belangrijk dat de patiënt niet één specialist heeft, maar een heel team dat samenwerkt ten behoeve van de patiënt.” handeling als persoonlijke winst ervaart. Dat is iets wat je door ervaring leert, niet alleen de medische techniek is belangrijk, maar je moet ook kijken naar de persoon die je behandelt. Het geeft mij veel voldoening wanneer een patiënt na een reconstructie het leven weer positief kan oppakken.”

Het mooiste aan haar vak vindt Stefania dat ze van betekenis kan zijn voor haar Hoe was haar werk in Corona-tijd? “Wij hebben alleen tijdens die echte piek geen reconstructies uitgevoerd,” vertelt Stefania. “Maar oncologie en de daaraan verbonden plastische chirurgie is te belangrijk, dat moesten we al snel weer oppakken, met in achtneming van alle richtlijnen natuurlijk.” Naast arts is Stefania ook mama van twee prachtige kinderen. Het is soms even puzzelen, maar ze kan haar werk goed combineren met het moederschap, en zowel mama als dokter zijn is patiënten. Dat door haar behandeling of ingreep de patiënt weer plezier in het leven krijgt, is bijzonder waardevol. Daarnaast doet zij ook voortdurend wetenschappelijk onderzoek. “De combinatie van die twee facetten maakt mijn werk uitdagend en afwisselend. Ik ben dan ook erg blij dat ik in het ziekenhuis van Maastricht alle ruimte krijg om zowel onderzoek te blijven doen als patiënten

te behandelen.” belangrijk voor haar. Haar wens? “Een toverstokje om iedereen beter te kunnen maken. Maar dat is er niet. Daarom wil ik graag doorgaan zoals ik nu bezig ben: er zijn voor mijn kinderen, er zijn voor mijn patiënten en onderzoek doen naar nog betere technieken in de plastische chirurgie.”