7 minute read

QUIET

Next Article
Gym van toen

Gym van toen

Roger Druif over zijn leven met schulden: POST GING ongeopend OP EEN STAPEL

Armoede? Eigen schuld, zeggen veel mensen. Dat dacht Roger Druif (47) uit Heer ook. Totdat het hem en zijn gezin overkwam. 'Je zakt er steeds dieper in. Bent bang om brieven open te maken.' Drie jaar zat hij in de schuldsanering.

Advertisement

Veertien jaar werkte Roger Druif in een bakkerij. Totdat hij op zijn 3oste wegens stress en fysieke problemen als overgewicht in de ziektewet belandde. En ten slotte werd afgekeurd.

'De stress,' vertelt Roger, 'had ook met de thuissituatie te maken. Mijn vrouw had ook een baan, maar leed aan de spierziekte multiple sclerose. Ook zij werd uiteindelijk door de bedrijfsarts afgekeurd. Ze had net twee weken te kort gewerkt om voor een uitkering in aanmerking te komen. Daardoor vielen we als tweeverdieners terug op een kleine uitkering.'

Daarna ging het in het gezin Druif – er was ook nog een zoon – fi nancieel snel bergafwaarts. 'Mijn vrouw,' vervolgt Roger, 'kreeg een soort koopverslaving, waarschijnlijk om gevoelens van angst en depressie kwijt te raken. Bij Wehkamp en Otto kocht ze online op krediet steeds maar kleding. Ze had een gat in de hand, zoals dat heet. Omdat je over uitgesteld betalen ook rente betaalt, liepen de schulden zo hoog op dat we door de bomen het bos niet meer zagen. Maar ik dacht steeds: het komt wel goed. Armoede overkomt een ander, maar mij niet. Ik was natuurlijk veel te nonchalant, zeg ik achteraf. De post maakten we meestal al niet meer open. De energierekening, de nota van de zorgverzekeraar, enzovoort: het ging allemaal op een stapel. Voor ons eten en andere dingen raakten we aangewezen op de Voedselbank en Stichting De Gouwe.'

Bijna op straat Toen de schuld was opgelopen tot 90.00o euro en deurwaarders wekelijks bij Roger Druif op de stoep stonden, riep hij de hulp in van een bewindvoerder . 'Die liep ik tegen het lijf bij het Leger des Heils waar ik vrijwilligerswerk deed. Maar met deze bewindvoerder werkte het niet. Die probeerde te verdienen aan andermans schulden. Gelukkig kwam ik bij het Leger des Heils nog een andere bewindvoerder tegen. Met haar klikte het wel.'

'Zij blokkeerde onze betaalrekeningen en slaagde er via de rechtbank op het nippertje in dat we onder de Wsnp, de wettelijke regeling voor schuldsanering, vielen. In drie jaar moet dan de schuld afgelost zijn. Zonder de Wsnp hadden we letterlijk op straat gestaan. De huurachterstand bedroeg al negen maanden. De vrachtwagen om ons huis leeg te halen stond al klaar.'

'De bewindvoerder betaalde vanaf toen via mijn uitkering de huur en andere vaste lasten. Zelf kreeg ik 50 euro leefgeld. De afhankelijkheid van de Voedselbank bleef, maar ik was al lang blij dat de weg terug uit de ellende was ingeslagen. Eindelijk kwam er rust in mijn hoofd.' Opluchting Ofschoon Roger Druif al enige tijd uit de schuldsanering is, beheert zijn bewindvoerder nog steeds zijn fi nanciële huishouding. Roger: 'Daar heb ik vrijwillig voor gekozen. Ik kan geen rekening meer zien, want van enveloppen met rekeningen word ik erg zenuwachtig. Mijn bewindvoerder betaalt van mijn WIA-uitkering mijn vaste woonlasten. Daarnaast maakt ze iedere week een vast bedrag aan leefgeld over. Voor grotere uitgaven kan ik haar gewoon bellen.'

Roger is inmiddels gescheiden, heeft een maagverkleining ondergaan en zijn zoon van 12 met wie hij samenleeft zit op het speciaal onderwijs. 'We hebben het nu goed.'

Roger is lid ('member') van Quiet Maastricht waar hij iedere maandagochtend als vrijwilliger actief is. Dan schuift hij met koffi e aan bij mensen die langskomen voor een praatje. 'Soms moeten mensen schaamte overwinnen om hier een voet over de drempel te zetten. Maar zijn ze eenmaal binnen dan zie je vaak de opluchting. Als ik dan hoor dat iemand in de schulden zit, vertel ik dat er ook instanties zijn die een uitgestoken hand bieden in plaats van een duw naar beneden. Zonder hulp zak je steeds dieper weg. Zo probeer ik mensen met armoede om te turnen van negatief naar positief'.

JO HEUTS VERF introduceert

Woensdag 23 september overhandigde Roger Heuts (Jo Heuts verf) in zijn winkel het eerste exemplaar van de bijzondere staalkaart met de door hem ontwikkelde innovatieve 21 tinten Maastrichts wit aan wethouder Vivianne Heijnen. De kleuren van Maastricht Typerend voor Maastricht is het ingetogen, voorname kleurenpalet met zijn keur aan rode, bruine, grijze, gele en witte tinten. Bakstenen (rode en bruine tinten), arduin in gevels en bestratingen (grijze tinten), mergel in gevels (gele tinten) en de grote variëteit van wittinten op façades geven de stad haar karakteristieke eigenheid.

Het witten van gevels heeft vooral in de 19de eeuw een grote vlucht genomen. Weerkaatsing verhoogde de lichtopbrengst van de straatverlichting. Dat was voor de gemeente een mooie manier om op de kosten te besparen. Het ontwikkelen van 21 tinten Maastrichts wit Ruim drie jaar geleden heeft Roger Heuts, eigenaar van Jo Heuts Verf, besloten zijn plan om enkele tinten wit te maken, gebaseerd op het vele wit dat hij op zijn wandelingen in de stad waarnam, uit te voeren. Dat dit zou leiden tot het innovatieve gamma van hooggepigmenteerde 21 tinten Maastrichts wit bleek pas veel later.

Roger: “Aanvankelijk dacht ik aan drie tot vijf tinten wit, maar al snel bleek dat er veel meer wit was in de stad. Gaandeweg kwamen er tinten bij, totdat het er uiteindelijk 21 waren. Het mengen van de verf, het ontwikkelen van de receptuur, het testen was iets waar ik me op verkeken heb. Als je zo’n project aanpakt, moet je het wel echt goed doen vind ik. Dus alle tinten zijn uitgebreid getest, vergeleken met de wittinten die in de stad te zien zijn. Dat hele traject twee en een half jaar geduurd.”

De presentatie Het ontwikkelen en produceren van de staalkaart en de marketing tools heeft ook nog een half jaar in beslag genomen. Het resultaat is een kleurkaart die uniek is voor Maastricht en uniek is in de verfbranche. • De 21 kleurstalen en de acht stalen met de glansgraden hebben een plezierig formaat. • De bijgesloten vensterkaart maakt het mogelijk om de individuele kleuren te beoordelen. • De staalkaart bevat alle informatie die nodig is om een keuze te kunnen maken. • Alle lakverven en muurverven zijn watergedragen en veilig voor gebruik in een omgeving met kleine kinderen

Met het overhandigen van het eerste exemplaar van de staalkaart op 23 september aan wethouder Vivianne Heijen begint de verkoop van het bijzondere gamma wittinten.

Jo Heuts Verf Frankenstraat 143-145 Maastricht Tel: 043 3620850 info @ joheutsverf.nl

www.joheutsverf.nl

Iedereen blij en in de wolken als op een zonnige 7 september twee medewerkers van sponsoren Hornbach en Ikea het lint doorknippen voor de feestelijke heropening van de inlooplocatie van Quiet Maastricht aan het Aartshertogenplein. Drie jaar nadat in een voormalig schoolgebouw de Quiet Community van start ging, staat er een prachtig gerenoveerde en sfeervolle ruimte. Hier kunnen mensen die van weinig geld moeten leven iedere maandag en woensdag van 10 tot 12.30 uur terecht voor koffi e, gezelligheid, een praatje, advies en zich inschrijven als member.

'Ik sta hier met gepaste trots,' hield Ward Vijgen, interim-bestuursvoorzitter van Quiet, de aanwezigen voor, 'want ons lawaai voor stille armoede is absoluut gehoord. De afgelopen tweeënhalf jaar is er dankzij de vrijwilligers, allemaal mensen met een warm hart, en met fi - nanciële bijdragen van vele sponsoren ontzettend veel bereikt'

Voor het doortrekken van deze lijn is de komende drie, misschien wel de komende jaar tien jaar, alle aanleiding, benadrukt Vijgen. 'We weten dat door de coronacrisis veel mensen nog kwetsbaarder zijn. Daarom is betrokkenheid vanuit de samenleving harder dan ooit nodig. Makkelijk zal het niet zijn, deze doorstart, maar ik heb er alle vertrouwen in.'

Dankzij een inzamelactie onder het personeel van chemiebedrijf Sabic kon de Quiet Community bij de heropening een cheque van 2.934 euro in ontvangst nemen.

OPENING INLOOPLOCATIE QUIET MAASTRICHT

This article is from: