Besef dat jaloezie je hindert. Probeer er minder mee bezig te zijn. Focus je op je

Mensen geven niet graag toe dat ze jaloers zijn. Het lijkt een nogal kinderachtige emotie. ‘Kinderen tonen hun jaloezie dan ook in de meest primitieve vorm. Zet twee peuters samen en binnen de kortste keren wil de ene het speeltje van de andere. Niet een gelijkaardig speeltje, maar net dát speeltje. Ze krijgen ruzie, er wordt gehuild en gevochten, het speeltje gaat stuk. Want als ik het niet kan hebben, dan jij ook niet.’

‘Kinderen moeten leren dat ze niet altijd krijgen wat ze willen. Het is een heel normaal proces in de kindertijd. Al wil ik mild zijn voor ouders. Als je kind gevoelig is voor jaloezie, is dat best wel lastig. Je hebt snel de neiging tegen het kind te zeggen: gedraag je. Waardoor het kind zich nog minder gehoord voelt.’

‘Ik kan ouders alleen aanraden om kinderen evenveel te appreciëren, ondanks de verschillen in hun karakter en talenten. Dat is natuurlijk gemakkelijker gezegd dan gedaan.’

Jaloezie heeft een sterk fysiek element. Je kunt de steek letterlijk voelen. Hoe komt dat? ‘Afgunst en jaloezie zijn vormen van agressie. Lichamelijk voel je hetzelfde als wanneer je kwaad bent. Want je bént kwaad: je hebt niet wat je wilt. Tegelijk voel je vaak walging: die persoon heeft het wél. Denk aan de spelende peuters. Als je jaloezie de vrije loop laat, mondt het uit in agressie.’

‘Iedereen kan verteerd worden door jaloezie’

‘Gelukkig komen er bij jaloezie al snel twee andere gevoelens kijken: schaamte en schuld. De schaamte tempert de jaloezie. We beseffen dat we fout bezig zijn. Het schuldgevoel doet ons proberen om de situatie te herstellen.’

‘Dat zie je bijvoorbeeld bij leedvermaak. Iemand struikelt en we schieten in de lach. Dat wordt meteen gecorrigeerd door schaamte: oei, dat is ongepast. En ook schuldgevoel: die persoon heeft zich misschien bezeerd, we moeten hem helpen. Die schaamte en schuld voelen we trouwens een pak minder bij mensen op wie we afgunstig zijn. Dan denken we: die heeft zijn ongeluk verdiend.’

Is dat ook wat er gebeurt bij kritiek op succesvolle mensen? ‘Die kritiek kan natuurlijk terecht zijn, maar komt wel dikwijls voort uit jaloezie. Wie boven het maaiveld uitsteekt, wordt neergehaald. Daar komt ons streven naar gelijkheid weer om de hoek kijken.’

‘Maar let op: de meerderheid van de mensen ervaart ook positieve jaloezie en afgunst, namelijk dankbaarheid en bewondering. Zij zijn dankbaar voor de anderen in hun omgeving en gunnen hen geluk. Ze voelen bewondering, bijvoorbeeld voor zangers of sportmensen. Ze genieten van hun prestaties. Als Wout Van Aert een rit in de Tour wint, zijn ze even blij als hij. Wow, wat knap, zeggen ze. Die ‘positieve’ jaloezie kan je zelf ook aanzetten tot actie om een bepaald doel te bereiken: meer sporten bijvoorbeeld.’

‘Slechts een minderheid van de mensen vindt het ondraaglijk als iemand meer kan dan zij. Het zijn die mensen die bij nieuwsberichten op sociale media posten dat iemand dan wel doping zal nemen, arrogant geworden is of het hoog in zijn bol heeft. Zij juichen als een sporter het min-