1__

MÜSAiT YERDE KAPTAN TAYYİP SONBAHAR GELİYOR! “Tayyip Winter is coming" (Tayyip, sonbahar geliyor) sloganlarında terleyen bademgiller, Haziran'ın ateşiyle kavrulan yapraklarının Eylül ayında sararıp yere düşerken görmekten kor kor korkuyorlar. İzmir'deki direniş 22 yerde forumlarla sürüyor, serpiliyor. Yeni yollar, yeni demokrasi kanalları arıyoruz antenlerimiz açık, 'böyle gitmeyeceğine' dair bilgi kesin, yayalım. Güzel insanlar birbirini buldu, yakaladı, tanıdı ve bırakmayacak gibi de gözüküyor.

Gezi Parkı Direnişi, bütün bir toplumsallığa dokundu. Yetmedi iletişimlerimize değdi, yetinmedi değdi alışkanlıklarımıza bile. Örneğin bizler, bu forumların içinden çıkan İzmir Kültür-Sanat Atölyesi olarak, yıllardır İzmir'de yaşamamıza rağmen bir kez dahi yakınından geçmediğimiz mahallelere gittik, çok farklı insanları tanıdık. Televizyonların ve yandaş medyanın gözünde herhangi bir değer taşımayan bir sürü gerçek insanla tanıştık. Yine bu süreçle beraber mahalleler de kendi sorunları üzerinden biraraya gelip çözüme ilişkin harekete geçtiler bile: AKP, Suriye'de emperyalist savaşa girmek için vampir dişlerini takmışken, Güzelyalı, Narlıdere ve Balçova forumları EXPO'nun İnciraltı'nda yaratacağı tahribatı önlemenin peşindeyken, Harmandalı halkı 21 yıllık sorunları olan 'çöp'ü mahallelerinden temizlemek için kolları sıvadılar. Sorunlar bitmiyor ki, bitmez de bu sömürü sistemi sürdükçe, AKP ve türevi partilerin kömür siyaseti bizi avlamaya devam ettikçe. Fakat bu duyarlılıklar ve kendi yaşam alanına ilişkin mücadeleler aynı zamanda yeni bir dünyaya olan özlemin de ucunun göründüğünü müjdeliyor. İzmir Kültür-Sanat Atölyesi olarak, forumlarda bulunmaya devam ediyoruz. Bir de bakmışsınız ki bir arkadaşımız Harmandalı'nda çocuklarla 'Çöpü ortadan kaldırma makinesi' resmi yapıyor; bir arkadaşımız Balçova Forumu'nun yürüyüşüne trampetiyle eşlik ediyor; bir arkadaşımız Hatay Forumu'nda çocuklarla oyunlar oynuyor, bir arkadaşımız şarkı besteliyor, ötekisi çocuklara şarkı öğretiyor. Yine hep birlikte Karşıyaka çarşının girişine kocaman bir Gezi ağacı yapılıyor çocuklarımızla, Gültepe ara sokaklarına kadar müzikleniyor, şiirler okunuyor Narlıdere'deki nefes aralarında, bol bol fotoğraf ve video çekilip, tarihe notlar damıtılıyor.

Ve elbette daha da büyüyecek bu mücadele. Ölülerimizin heykellerini yapacağız ismi değişen parkların içine, altına "hiç ölmeyen 5 ölü" yazacağız, şiirlerimiz dosyaları taşıracak, "o fotoğraf vardı ya" diye zihinlere kazınacak sergilerimiz ve şarkılarımız pelesenk olacak evlerin önlerine, gece buluşmalarına. İşte sanatımız... Ne yandaşı olacak padişahın, ne de ayna olmakla yetinecek. İşte koca bir çekiç yürüyor üstüne karanlığın, öfkeli ama nükteci ve gerçek.