Na misji Na misji
Ośmiu Rycerzy z rady 18320 im. ks. Macieja Miechowity z Miechowa przed dwa dni pracowało w dotkniętym przez powódź Bodzanowie. Bracia skuli zamoknięty tynk w trzech domach i dwóch mieszkaniach. Ponadto u Pani Janiny, starszej kobiety mieszkającej samotnie, wymienili stolarkę zewnętrzną.
Tomaszów
Lubelski
Delegat Rejonowy Tomasz Mróz z Rycerzami z rad z Radomia i Kluczborka i proboszczem ks. Zbigniewem Cieślą przed bazyliką św. Jakuba Apostoła i św. Agnieszki w Nysie, gdzie Bracia pomagali w oczyszczaniu domów parafian.
Powyżej: Jedenastu Rycerzy z Wejherowa, Nowego Dworu Gdańskiego i Żukowa wzięło udział w wyjeździe zorganizowanym przez radę 17533 z Gowina. Przez dwa dni Rycerze pomagali w oczyszczaniu zabytkowego klasztoru w Kłodzku. Ponadto Rycerze przekazali sprzęt o wartości 40 tys. zł.
Po lewej: Rycerze z rady 15267 im. św. Wojciecha w Tomaszowie Lubelskim zorganizowali zbiórkę używanych nagrzewnic wśród mieszkańców. Udało się naprawić i wysłać 8 nagrzewnic elektrycznych. Do tego Rycerze dołożyli grzejniki olejowe i nagrzewnice na olej opałowy.
Columbia
PAŹDZIERNIK 2024 B TOM 104 B NUMER 8
Członkowie Rady Dyrektorów Rycerzy Kolumba podczas 142. Najwyższej Konwencji, która odbyła się w dniach 6-8 sierpnia w Quebecu.
142.
Najwyższa Konwencja 6-8 sierpnia 2024 roku
4 6
„Stać się zaczynem pokoju i świętości”
Pozdrowienia od papieża Franciszka przesłane Najwyższemu Rycerzowi Patrickowi Kelly’emu i Najwyższej Konwencji przez
Sekretarza Stanu Stolicy Apostolskiej, kard. Pietro Parolina
Mężczyżni „na misji”
Rycerze celebrują wizję założycielską Zakonu i misję eucharystyczną podczas 142. Najwyższej Konwencji.
Doroczny raport Najwyższego Rycerza
Najwyższy Rycerz Patrick Kelly wygłosił doroczny raport po Mszy świętej na rozpoczęcie Najwyższej Konwencji w Quebecu w Kanadzie, 6 sierpnia.
NA OKŁADCE Pomnik św. Franciszka de Lavala, pierwszego biskupa Quebecu, wita odwiedzających historyczne Stare Miasto w Quebecu.
Członkami Rycerzy Kolumba mogą być jedynie mężczyźni, którzy ukończyli 18 lat i są praktykującymi katolikami pozostającymi w duchowej łączności ze Stolicą Apostolską. Wymóg bycia praktykującym katolikiem oznacza, że dany mężczyzna akceptuje Urząd Nauczycielski Kościoła katolickiego w sprawach wiary i moralności, dąży do życia zgodnego z przykazaniami Kościoła katolickiego, a także może przystępować do Sakramentów Świętych. kofc.pl/wstap
C hronione prawami autorskimi © 2024 Wszelkie prawa zastrzeżone
„Stać się zaczynem pokoju i świętości”
Pozdrowienia od papieża Franciszka przesłane Najwyższemu Rycerzowi Patrickowi Kelly’emu i Najwyższej Konwencji przez Sekretarza Stanu Stolicy Apostolskiej, kard. Pietro Parolina
Drogi Panie Kelly, Jego Świątobliwość Papież Franciszek polecił mi przekazać Panu serdeczne pozdrowienia oraz zapewnienie o swojej modlitewnej bliskości z wszystkimi uczestnikami 142. Najwyższej Konwencji Rycerzy Kolumba, która odbędzie się w Quebec City w dniach 6-8 sierpnia bieżącego roku. Hasło tegorocznego spotkania – „Na misji” – podkreśla misyjny charakter chrześcijańskiego uczniostwa, który Ojciec Święty akcentuje od pierwszych dni swojego pontyfikatu. W swojej pierwszej adhortacji apostolskiej przypomniał nam, że „każdy chrześcijanin jest misjonarzem w takiej mierze, w jakiej spotkał się z miłością Boga w Chrystusie Jezusie” ( Evangelii Gaudium 120). Założenie Rycerzy
Kolumba, będące owocem proroczej wizji bł. Michaela McGivneya, powstało w odpowiedzi na pilną potrzebę dawania świadectwa miłości, szczególnie poprzez służbę ubogim oraz apostolską gorliwość w budowaniu Kościoła w jedności, braterstwie i wierności zbawczej prawdzie Ewangelii.
Dążąc do tych szlachetnych celów, Wasz Zakon od samych początków kładł duży nacisk na formację swoich członków jako mężczyzn oddanych wierze i rodzinie. Na przestrzeni pokoleń Rycerze Kolumba angażowali się w umacnianie życia rodzinnego poprzez programy katechetyczne i duchowego rozwoju, dając świadectwo kluczowej roli rodziny jako podstawowej komórki społecznej. Wspierali też liczne inicjatywy mające na celu wzmocnienie rodzin
w ich niezastąpionej misji społecznej i edukacyjnej. To historyczne zaangażowanie obejmowało szczególną troskę o przekazywanie wiary nowym pokoleniom, wpajanie zdrowych wartości oraz towarzyszenie młodym ludziom w ich dojrzewaniu, aby stawali się uczciwymi, mądrymi osobami, które służą społecznościom, w których żyją. W swoich licznych pismach i przemówieniach skierowanych do młodzieży, Ojciec Święty wielokrotnie ostrzegał przed niebezpieczeństwem oderwania się od religijnych i kulturowych korzeni, które w dzisiejszym niestabilnym i często powierzchownym społeczeństwie stanowią fundament tożsamości (por. Christus Vivit 179-186). Dlatego Papież pragnie szczególnie zachęcić Rycerzy do realizacji inicjatywy Cor, życząc Wam
Columbia
i modląc się o to, aby przynosiła ona obfite owoce duchowe.
Wszystkie misyjne działania mają swoje źródło w naszym Panu, podczas Ofiary Mszy Świętej, sprawowanej w intencji pokoju i zbawienia całego świata (por. Mszał Rzymski, III Modlitwa Eucharystyczna). W tym roku pielgrzymka eucharystyczna w Stanach Zjednoczonych, promowana przez Wasz Zakon, była wspaniałym świadectwem nie tylko wiary Kościoła w odkupieńczą moc ofiary Chrystusa na krzyżu, ale także Jego nieustannej obecności, towarzyszącej Kościołowi w ziemskiej wędrówce przez dzieje. W czasach naznaczonych nowymi wojnami, konfliktami i społecznymi niepokojami, Ojciec Święty niestrudzenie wzywa wszystkich chrześcijan do modlitwy o sprawiedliwość, pokój i pojednanie w rodzinie ludzkiej. Papież zachęca Rycerzy i ich rodziny, aby wytrwale ofiarowali modlitwy i Msze święte, prosząc o pokój Chrystusa w sercach wszystkich ludzi, dla budowania cywilizacji miłości. Ojciec Święty ponownie pragnie wyrazić swoją głęboką wdzięczność Rycerzom Kolumba za ich żywe świadectwo wiary, które przejawia się w miłości (por. Ga 5, 6). Oprócz działalności charytatywnej lokalnych rad na całym świecie, Wasz Zakon nieustannie oferuje wyjątkowe wsparcie i zachętę w działaniach na rzecz obrony życia na każdym etapie jego rozwoju, ochrony godności instytucji małżeństwa oraz wspierania misji Kościoła w krajach rozwijających się. Jego Świątobliwość wyraża także wdzięczność za troskę Rycerzy o potrzeby naszych braci i sióstr w rozdartej wojną Ukrainie, chrześcijańskich wspólnot na Bliskim Wschodzie oraz wszystkich, którzy cierpią prześladowania z powodu wiary w Chrystusa. Są to sprawy szczególnie bliskie jego sercu jako Pasterza Kościoła Powszechnego.
W tych miesiącach Kościół duchowo przygotowuje się na nadchodzący Rok Jubileuszowy, kiedy niezliczeni pielgrzymi przejdą przez Drzwi Święte Bazyliki św. Piotra, aby doświadczyć bogactwa miłosierdzia Pana, wylanego na świat
Ojciec Święty
ponownie
pragnie
wyrazić swoją głęboką wdzięczność Rycerzom Kolumba za ich żywe świadectwo wiary, które przejawia się w miłości (por. Ga 5, 6).
poprzez apostolską posługę Kościoła. Ojciec Święty wyraża nadzieję, że podziwiając wspaniały baldachim Berniniego, wznoszący się nad grobem św. Piotra, który dzięki hojności Rycerzy Kolumba odzyskał swoją pierwotną świetność, pielgrzymi zostaną umocnieni w wierze i jedności z Następcą św. Piotra. Jego Świątobliwość modli się, aby łaski Roku Świętego obficie spłynęły na Rycerzy i ich rodziny, gdy będą oni realizować swoją misję, otrzymaną na chrzcie, by stawać się zaczynem pokoju i świętości w naszej ludzkiej rodzinie, umęczonej wojną i spragnionej pokoju, który może dać tylko Chrystus (por. J 15, 27).
Z takim przesłaniem Jego Świątobliwość poleca obrady Najwyższej Konwencji miłosiernej opiece Maryi Matki Kościoła oraz z serca udziela swojego błogosławieństwa Rycerzom i ich rodzinom, jako znak radości i pokoju w Panu.
Z wyrazami szacunku,
Kardynał Pietro Parolin Sekretarz Stanu
WYDAWCA
Rycerze Kolumba
WYDAWCA WERSJI POLSKIEJ
KofC Polska Sp. z o.o. ul. Domaniewska 47/10 02-672 Warszawa
NAJWYŻSI FUNKCJONARIUSZE
Patrick E. Kelly
Najwyższy Rycerz
JE abp William E. Lori
Najwyższy Kapelan
Arthur L. Peters
Zastępca Najwyższego Rycerza
Patrick T. Mason
Najwyższy Sekretarz
Ronald F. Schwarz
Najwyższy Skarbnik
John A. Marrella
Najwyższy Adwokat
ZESPÓŁ REDAKCYJNY
Alton J. Pelowski
Redaktor naczelny
Andrew J. Matt
Cecilia Hadley
Elisha Valladares-Cormier
Cecilia Engbert
Redaktorzy
Paul Haring Fotoedytor
Jarosław Herman Redaktor wersji polskiej
Błogosławiony ks. Michael McGivney (1852-1890) –Apostole Młodych, Obrońco życia chrześcijańskich rodzin, Założycielu Rycerzy Kolumba, wstawiaj się za nami!
JAK DO NAS DOTRZEĆ COLUMBIA
1 Columbus Plaza
New Haven, CT 06510-3326 columbia@kofc.org kofc.pl/columbia
ZMIANA ADRESU DOSTAWY: columbia@kofc.pl
Powyżej: Przywódcy Rycerzy Kolumba i goście modlą się o kanonizację założyciela Zakonu, bł. Michaela McGivneya, na zakończenie pierwszej sesji roboczej konwencji, 6 sierpnia. • Sąsiednia strona, zgodnie z ruchem wskazówek zegara, od środka po lewej: Kard. Timothy Dolan, abp Nowego Jorku, przeprowadza wywiad z Najwyższym Rycerzem Patrickiem Kellym do swojego programu radiowego na Sirius XM, The Catholic Channel, 6 sierpnia. • Kard. Gérald Lacroix, Najwyższy Kapelan abp William Lori, Rada Dyrektorów Rycerzy Kolumba oraz członkowie rodzin modlą się przy grobie św. Marii od Wcielenia po Mszy świętej w klasztorze Urszulanek w Quebec City, 3 sierpnia. • Najwyższy Sekretarz Patrick Mason i jego syn składają ramę łóżka dla organizacji Sleep in Heavenly Peace, 4 sierpnia. Delegaci i członkowie rodzin pomogli zbudować około 100 łóżek podczas konwencji dla potrzebujących. • Najwyższy Mistrz Michael McCusker prowadzi Rycerzy Czwartego Stopnia z Prowincji Champlain na zakończenie Mszy za zmarłych Rycerzy, 8 sierpnia
MĘŻCZYŹNI „NA MISJI”
Rycerze celebrują wizję założycielską Zakonu i misję eucharystyczną podczas 142. Najwyższej Konwencji
Gdy św. François de Laval, pierwszy biskup Kanady, dotarł do Quebecu w 1658 roku, rozciągało się przed nim olbrzymie terytorium misyjne.
Zwracając się do Rycerzy, członków rodzin, duchownych i gości zgromadzonych w Québec City w dniach 6-8 sierpnia na 142. Najwyższej Konwencji, Najwyższy Rycerz Patrick Kelly przypomniał im, że ten sam region ponownie stoi przed potrzebą działań misyjnych. „Dni łatwej wiary minęły” - powiedział Najwyższy Rycerz w swoim dorocznym raporcie 6 sierpnia. „Musimy mieć gorliwość bpa de Lavala i ks. McGivneya. (...) Musimy zacząć od budowania nowego pokolenia katolickich mężczyzn – ukształtowanych w wierze i prawych; przygotowanych do bycia misyjnymi uczniami”.
Pod hasłem „Na misji” delegaci zgromadzili się na konwencji, aby wspólnie modlić się, zacieśniać braterskie więzi, celebrować osiągnięcia oraz wyznaczyć cele na nadchodzący rok bratni.
Wśród osiągnięć Zakonu w latach 2023-2024 na całym świecie, wymienić można 47 milionów godzin wolontariatu i ponad 190 milionów dolarów wsparcia dla potrzebujących. Dla Zakonu były to również jedne z najlepszych 12 miesięcy rozwoju w ciągu ostatnich 100 lat. Ponad 92 tys. mężczyzn dołączyło do Rycerzy, co daje łącznie ponad 2,1 miliona członków na całym świecie.
Najwyższy Rycerz wezwał członków do jeszcze większych aspiracji, wskazując na niedawne badanie, które wykazało, że aż 7 milionów mężczyzn tylko w samych Stanach Zjednoczonych jest otwartych na dołączenie do grupy takiej jak Rycerze, ale jeszcze tego nie zrobili, głównie dlatego, że nikt im tego nie zaproponował. „Pomyślcie o wpływie, jaki moglibyśmy mieć – o społecznościach, którym moglibyśmy pomóc, o parafiach, którym moglibyśmy służyć oraz o życiu ludzi, które moglibyśmy przemienić” – powiedział. „Czy przekażecie to zaproszenie, tę rękę braterstwa, następnemu pokoleniu?”. W swoim przemówieniu do delegatów podczas sesji roboczej 8 sierpnia Najwyższy Kapelan, abp William Lori, wezwał wszystkie rady do wdrożenia programu Cor i podkreślił kluczową rolę wiary eucharystycznej w rozwijaniu się w świętości i przyprowadzaniu innych do Chrystusa. „Nie miejmy złudzeń, Bracia Rycerze! Nasz Zakon ma źródło w eucharystycznym sercu bł. Michaela McGivneya” – powiedział. „Przez [jego] wstawiennictwo wróćmy do naszych domów, gotowi do misji głoszenia imienia ponad wszelkie imię, które jako jedyne leczy nasze rany, jedna nas ze swoim Ojcem i ze sobą nawzajem oraz pomaga nam budować cywilizację prawdy i miłości”.
Czytaj dalej, aby zapoznać się z najważniejszymi momentami obrad Konwencji, a następnie z rocznym raportem Najwyższego Rycerza. Więcej informacji znajdziesz na stronie kofc.org/konwencja. B
W uznaniu za wzorową służbę
PIĘĆ RAD RYCERZY
KOLUMBA zostało wyróżnionych za świadectwo wiary katolickiej, wspieranie rodziny, wspólnoty oraz kultury życia podczas tegorocznej Sesji Nagród Najwyższego Rycerza 5 sierpnia. Poniżej znajdują się podsumowania nagrodzonych projektów oraz wybrane wyróżnienia za wzrost liczby członków.
WIARA
W marcu bieżącego roku członkowie rady 15294 im. św. Tomasza z Akwinu z Uniwersytetu Stanowego Południowo-Wschodniego Missouri zorganizowali tygodniową pielgrzymkę eucharystyczną, w której wzięło udział ponad 600 pielgrzymów. Rycerze z college’u spędzili przerwę wiosenną, przemierzając diecezję Springfield-Cape Girardeau z Najświętszym Sakramentem, zatrzymując się w 22 parafiach na adoracje, również całonocne, a także procesje eucharystyczne.
Biskup Edward Rice z Springfield-Cape Girardeau celebrował Mszę świętą w uniwersyteckim Centrum Newmana na zakończenie pielgrzymki, po czym poprowadził procesję eucharystyczną przez Cape Girardeau.
RODZINA (REMIS)
Kiedy Jason McMahon z rady 9182 w Mason w stanie Michigan zginął nagle w wypadku na farmie jesienią ubiegłego roku, jego Bracia Rycerze przyszli z pomocą jego rodzinie, zapewniając wsparcie przy pracy na farmie oraz środki na pokrycie bieżących wydatków.
Członkowie rady 5295 im. Piusa XII w Narragansett w stanie Rhode Island, stoją przed domami dla dorosłych osób niepełnosprawnych na Jamajce, które pomogli wyremontować w zeszłym roku.
Rada kontynuowała działania, zbierając fundusze na edukację dzieci McMahona. Ponad 500 osób wzięło udział w imprezie charytatywnej połączonej z grillowaniem, która rozpoczęła się Mszą świętą i obejmowała muzykę na żywo, gry oraz aukcję cichą. Rycerze wręczyli rodzinie McMahonów czek na 30 tys. dolarów, a ich inicjatywa zjednoczyła całą społeczność w czasie żałoby.
Rada 17913 im. Matki Bożej z Guadalupe we Lwowie w Ukrainie uruchomiła program, aby zapewnić materialną, duchową i psychologiczną pomoc dzieciom z domu zastępczego we wiosce Bortniki, położonej około 70 km na południe od Lwowa. W ramach projektu rada zapewniła wszystkim dzieciom zimowe kurtki, obuwie wielosezonowe oraz żywność. Co ważniejsze, Rycerze uczestniczyli z nimi we Mszy świętej, modlitwie i wspólnych spotkaniach.
SPOŁECZNOŚĆ
Przez ostatnie siedem lat rada 5295 im. Piusa XII w Narragansett w stanie Rhode Island, współpracuje z sierocińcem Jacob’s Ladder na Jamajce, pomagając w opiece nad niepełnosprawnymi dziećmi i dorosłymi. W tym czasie rada wysłała do Jacob’s Ladder siedem kontenerów transportowych zawierających pieluchy dla dorosłych, odzież i inne towary o wartości ponad 200 tys. dolarów, a także dostarczyła placówce podgrzewacze wody, pralki, wózki golfowe i system produkcji żywności aquaponics. Rycerze odbywają również coroczną podróż misyjną do sierocińca, gdzie pracują nad projektami budowlanymi i naprawczymi oraz spędzają czas na spotkaniach towarzyskich i modlitwie z mieszkańcami i pracownikami.
ŻYCIE
Rycerze rady 15968 im. św. Jana XXIII w Spokane w stanie Waszyngton,
poświęcili 450 godzin wolontariatu i 6,5 tys. dolarów na wsparcie Maddie’s Place, kliniki z oddziałem dla dzieci z zespołem abstynencyjnym spowodowanym prenatalnym narażeniem na szkodliwe substancje, zapewniającej także opiekę i zakwaterowanie dla ich matek. W odpowiedzi na prośby personelu, Rycerze pomogli zainstalować dużą półkę na strychu ośrodka i zorganizowali zbiórkę pieniędzy w kościele katolickim Wniebowzięcia NMP na zakup plecaków wypełnionych artykułami dziecięcymi dla podopiecznych.
NAGRODY ZA ROZWÓJ CZŁONKOSTWA
Były Delegat Stanowy Walter Streit z Alberty został nagrodzony za zarekomendowanie w roku bratnim 2023-2024 242 nowych członków z terenów objętych ubezpieczeniami. Danilo Martinez z Visayas został nagrodzony za pozyskanie 447 członków z terenów nieobjętych ubezpieczeniami. B
Międzynarodowa Rodzina Roku daje świadectwo życia i miłości
„RAZEM Z ŻONĄ zawsze byliśmy otwarci na dzieci” – wspomina Joe Ampe, członek rady 689 im. ks. Nolana B. McKevitta, w Marquette w stanie Michigan. „Chcieliśmy również pozostać otwarci na możliwość adopcji”.
Ta możliwość stała się rzeczywistością w 2018 roku, kiedy Ampe’owie, mający już ośmioro dzieci i oczekujący dziewiątego, pojechali na Ukrainę i adoptowali dwóch chłopców z zespołem Downa –Kazimierza i Henryka. Od tamtej pory adoptowali następnych dwóch chłopców ze specjalnymi potrzebami: Zygmunta z Ukrainy, który również ma zespół Downa, oraz Quintusa z Teksasu, cierpiącego na poważną wadę mózgu.
Podczas tegorocznej Najwyższej Konwencji Joe, Tiffany i ich 13 dzieci zostali wyróżnieni nagrodą Międzynarodowej Rodziny Roku, za swoje świadectwo godności życia, powołania do rodzicielstwa oraz solidarności z cierpiącymi.
Ampe’owie są aktywnymi parafianami katedry św. Piotra w Marquette, biorą udział w wydarzeniach rady i lokalnej społeczności. Tiffany i Joe, weteran Korpusu Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych, który obecnie pracuje
dla Federalnej Administracji Lotnictwa, uczą swoje dzieci w domu, uprawiają rolę i hodują zwierzęta. Ich dom jest domem modlitwy – każdego wieczoru odmawiają wspólnie różaniec.
Po inwazji Rosji na Ukrainę w 2022 roku, Joe i Tiffany otrzymali prośby o pomoc od biologicznych rodzin swoich dzieci i innych osób, co skłoniło ich do zorganizowania zbiórek funduszy i dostaw sprzętu medycznego oraz innych artykułów. Gdy firmy przewozowe wstrzymały działalność w dotkniętym wojną kraju, Ampe’owie postanowili polecieć do Polski i osobiście dostarczyć pomoc na Ukrainę. Rada Joego i sąsiednie rady zorganizowały zbiórki pieniędzy i pomagały pakować zapasy. Ampe’owie byli na Ukrainie już 10 razy, dostarczając pomoc humanitarną o wartości ponad 200 tysięcy dolarów.
„Moja żona i ja jesteśmy głęboko wdzięczni Rycerzom Kolumba za każdy akt wsparcia dla naszej misji” – powiedział Joe, odbierając nagrodę Międzynarodowej Rodziny Roku. „Ale proszę, nie możemy na tym poprzestać. Chciałbym żebyśmy wszyscy potraktowali to jako wyzwanie na kolejny rok, by na świecie było mniej sierot, a więcej pokoju”. B
Medal McGivneya dla Kapelana z Dakoty Północnej
KSIĄDZ CHAD WILHELM mówi o sobie, że jest „zwykłym księdzem”, co w praktyce oznacza, że jest niezwykle zajęty. Tegoroczny laureat Medalu bł. Michaela McGivneya, przyznawanego za wzorową posługę Kapelanów Rycerzy Kolumba, jest księdzem diecezji Fargo w Dakocie Północnej, gdzie zasłynął z dynamicznego prowadzenia parafii oraz zaangażowania w życie lokalnej społeczności. Jako proboszcz parafii św. Józefa w Devils Lake do 2023 roku, ks. Wilhelm założył program dla ministrantów, wspierał parafialny sklep charytatywny oraz odegrał kluczową rolę w przebudowie kaplicy parafialnej i szkoły katolickiej. Obecnie, jako proboszcz bazyliki św. Jakuba w Jamestown, pełni również funkcję kapelana miejscowej straży pożarnej, stanowego patrolu drogowego oraz stanowego więzienia. Pomimo napiętego grafiku, ks. Chad zawsze znajduje czas dla Rycerzy Kolumba. Był Kapelanem trzech lokalnych rad, pomagając ich członkom pogłębiać życie modlitewne poprzez organizację półgodzinnej adoracji przed spotkaniami. Od 20 lat pełni również funkcję Kapelana Stanowego w Dakocie Północnej. Pozyskał w tym czasie wielu nowych członków Zakonu oraz umieścił małe kapliczki bł. Michaela McGivneya w kościołach, salach spotkań Rycerzy i domach na terenie całego stanu. Podczas przyjmowania medalu na Sesji Nagród Najwyższego Rycerza, ks. Wilhelm poprosił wszystkich Rycerzy o modlitwę za parafialnych księży, parafie zmagające się z trudnościami oraz o nowe powołania do kapłaństwa. „Wierzę, że ks. McGivney jest świętym na nasze czasy” – powiedział. „Potrzebujemy jego wstawiennictwa bardziej niż kiedykolwiek”. B
Powyżej: Akolici w trakcie procesji rozpoczynającej Mszę świętą otwarcia na 142. Najwyższej Konwencji, 6 sierpnia 2024 roku. Mszę koncelebrowało ponad 50 biskupów, a głównym celebransem i kaznodzieją był arcybiskup Quebecu, kard. Gérald Cyprien Lacroix. • Poniżej: Kardynał Lacroix i koncelebransi modlą się nad darami podczas Liturgii Eucharystycznej.
„Słuchać i podążać za Nim”
DZISIAJ KOŚCIÓŁ obchodzi piękne i pełne znaczeń święto Przemienienia Pańskiego. (...) Wydarzenie to rzuca światło na całą drogę Chrystusa do krzyża. Następując zaraz po ogłoszeniu męki, jest ono widoczną antycypacją – proroctwem – tego, co Jezus właśnie objawił o swoim zmartwychwstaniu i przyszłej chwale. Na krótką chwilę zasłona zwyczajności zostaje zdjęta, a trzej uprzywilejowani uczniowie [Piotr, Jakub i Jan] widzą Jezusa takim, jakim jest naprawdę, Jego ludzką naturę wypełnioną Jego boską chwałą. (...)
Podobnie jak pierwsi uczniowie, my również potrzebujemy wzmocnienia w wierze, aby prowadzić naszych braci i siostry na trudnej drodze, która jest przed nami. (...)
Kiedy „zejdziemy z góry” w kilka dni po tej konwencji i wrócimy do domów, w których mieszkamy, pracujemy i służymy, obyśmy słuchali Jezusa i podążali za Nim. W Nim jest nasze zbawienie. W Nim też odkryjemy, jak nieść dobrą nowinę Ewangelii naszym braciom i siostrom. W Nim, z Nim i przez Niego będziemy „na misji”.
— Kardynał Gérald Cyprien Lacroix, arcybiskup Quebecu, homilia z Mszy świętej otwarcia, święto Przemienienia Pańskiego, 6 sierpnia 2024 roku.
Od góry: Najwyższy Rycerz Patrick Kelly wygłasza swój doroczny raport podczas sesji inauguracyjnej 6 sierpnia 2024 roku. • Rycerze ze stanu Iowa, w tym Delegat Stanowy Johnathan McGee (po prawej), w trakcie Ślubowania Wierności Sztandarowi USA na początku sesji roboczej. • Przywódcy Rycerzy Kolumba oklaskują doroczny raport Najwyższego Rycerza. Na zdjęciu, od lewej, były Najwyższy Kustosz Graydon Nicholas oraz Najwyżsi Dyrektorzy Antonio Bañuelos, Daniel Duchesne, Alfredo Vela i Stephen Kehoe.
Pomoc dla chrześcijan w Nigerii
NAJWYŻSZY RYCERZ Patrick Kelly podczas swojego dorocznego raportu ogłosił, że Rycerze Kolumba będą wspierać nowy projekt walki z prześladowaniami religijnymi w Nigerii, kontynuując dziedzictwo Zakonu w zakresie pomocy prześladowanym chrześcijanom, które rozpoczęło się ponad 10 lat temu na Bliskim Wschodzie. Według organizacji Open Doors od października 2022 do września 2023 roku ponad 4 tysiące nigeryjskich chrześcijan zostało zabitych za wiarę – więcej niż łącznie we wszystkich innych krajach. „Kryzys jest wezwaniem do działania. Zapytaliśmy więc biskupów Nigerii, jak możemy pomóc” – powiedział Najwyższy Rycerz. „Ich odpowiedź była jednoznaczna. Potrzebują naszej pomocy, aby ich ludzie mogli pozostać silni w obliczu prześladowań — poprzez szerzenie nadziei płynącej z wiary”.
Odpowiedź Rycerzy obejmuje finansowanie współpracy Konferencji Episkopatu Nigerii i Uniwersytetu Franciszkańskiego w Steubenville, który utworzy instytut katechetyczny w stolicy kraju, Abudży, by szkolić księży, zakonników i świeckich liderów w zakresie katechezy i ewangelizacji. Pierwsza grupa studentów z Nigerii rozpoczęła studia magisterskie we wrześniu.
Ogłaszając projekt, Patrick Kelly podziękował biskupowi Stephenowi Dami Mamza z Yola i biskupowi Matthew Hassan Kukah z Sokoto (na zdjęciu powyżej, z lewej), którzy uczestniczyli w konwencji jako przedstawiciele Konferencji Episkopatu, zapewniając ich o dalszym wsparciu ze strony Zakonu. B
Od góry: Rycerze Kolumba i goście machają flagami podczas dorocznego Uroczystego Bankietu, 6 sierpnia. Program pieśni stanowych zakończył się odśpiewaniem „Gen du pays”, hymnu Quebecu, na cześć jurysdykcji gospodarzy. • Delegaci z Filipin i Kuby machają flagami narodowymi podczas Uroczystego Bankietu. • Youriy Maletskiy, Były Delegat Stanowy Ukrainy, macha ukraińską flagą wraz z Zygmuntem Ampe. Zygmunt urodził się w Ukrainie i został adoptowany przez rodzinę Ampe, która została uhonorowana tytułem Międzynarodowej Rodziny Roku Rycerzy Kolumba 2024.
Rycerze w Korei świętują 10-lecie
NAJWYŻSZY RYCERZ Patrick Kelly powitał pełną radości delegację z Korei Południowej na 142. Najwyższej Konwencji, wskazując, że minęło już 10 lat od założenia pierwszych niemilitarnych rad w tym kraju.
„Dziś jest z nami największa w historii koreańska delegacja, złożona z 21 Rycerzy” – powiedział Najwyższy Rycerz. „Przewodniczy im bp Titus Seo Sang-bum oraz nasz Delegat Terytorialny, gen. Shin Kyoung-soo. Dziękuję wam oraz wszystkim naszym Braciom Rycerzom w Korei za rozwijanie wizji ks. McGivneya w Azji”.
Następnego dnia Najwyższy Rycerz wręczył gen. Shinowi i jego delegacji statuty dwóch najnowszych koreańskich rad, założonych w czerwcu i lipcu, odpowiednio: rady 18513 w Bupyeong oraz rady 18519 im. św. Lee Yoonila Joannesa Daegu. Następnie delegacja podarowała Najwyższemu Rycerzowi szopkę, ręcznie wykonaną przez koreańskiego Rycerza, na potrzeby kolekcji bożonarodzeniowej Centrum Pielgrzymkowego Błogosławionego Michaela McGivneya. Przed powrotem do domu Rycerze oraz ich rodziny odbyli pielgrzymkę do Connecticut, gdzie zwiedzali miejsca związane z bł. Michaelem McGivneyem w Waterbury, Thomaston i Terryville. Odwiedzili również kościół Najświętszej Maryi Panny w New Haven, będący miejscem narodzin Zakonu. Biskup Seo był głównym celebransem pierwszej Mszy świętej w języku koreańskim w tym kościele, gdzie delegacja modliła się także przy grobie ks. McGivneya. B
Delegaci z Republiki Korei pozują do wspólnego zdjęcia po Uroczystym Bankiecie 6 sierpnia, wykonując popularny w Korei gest zwany „sercem z palców”. W pierwszym rzędzie (od lewej do prawej) siedzą: bp Titus Seo Sang-bum z Ordynariatu Polowego Korei; gen. dywizji Shin Kyoung-soo, Delegat Terytorialny jurysdykcji oraz emerytowany płk Piechoty Morskiej Charles Gallina, który od wielu lat ściśle współpracuje z Rycerzami w Korei.
Najwyższy Rycerz Patrick Kelly wita kard. Maura Gambettiego na podium podczas Uroczystego Bankietu. Kardynał pełni funkcję archiprezbitera Bazyliki Świętego Piotra i przewodniczącego Fabbrica di San Pietro, instytucji odpowiedzialnej za utrzymanie historycznego dziedzictwa Watykanu. Zakon finansuje renowację wysokiego na blisko 10 pięter baldachimu nad głównym ołtarzem bazyliki, jak i masywnej rzeźby z brązu przy ołtarzu katedry świętego Piotra.
„Duch służby”
PRAGNĘ WYRAZIĆ moją osobistą wdzięczność (...) za wspaniałą i owocną współpracę, która łączy nasze instytucje – trwającą od czterech dekad współpracę na rzecz konserwacji bazyliki i jej ogromnych zbiorów dzieł sztuki, które są przede wszystkim dziełami wiary. Dzięki hojnemu wsparciu finansowemu ze strony zasłużonego Zakonu Rycerzy Kolumba, wiele zostało dokonane i wciąż jest realizowane w Bazylice św. Piotra.
To ciche wsparcie, w duchu służby Kościołowi i papieżowi, przynosi owoce także w przygotowaniach do wielkiego jubileuszu, do którego zmierzamy.
Za kilka miesięcy papież Franciszek otworzy Drzwi Święte Bazyliki św. Piotra, inaugurując Rok Święty poświęcony nadziei, o którym napisał: „Niech to będzie dla wszystkich wydarzenie żywego i osobistego spotkania z Panem Jezusem, »bramą« zbawienia”.
— Kardynał Mauro Gambetti, archiprezbiter Bazyliki św. Piotra, przemówienie podczas Uroczystego Bankietu, 6 sierpnia 2024 roku.
„Stać się wdzięcznymi Samarytanami”
CZĘSTO MYŚLAŁEM o wyrażeniu [ukutym przez papieża Franciszka] –„globalizacja obojętności”. Co byłoby jego przeciwieństwem? Jaki powinien być nasz ideał? Jak możemy przeciwdziałać tej obojętności, która toruje drogę tak wielkiemu złu? Często się nad tym zastanawiałem i wydaje mi się, że dwoma skutecznymi lekarstwami na obojętność są wdzięczność i współczucie – dwie cechy, które można nazwać cnotami samarytańskimi. (...) Wszystko, czym jesteśmy i co mamy, jest darem. Jakże szybko tracimy tę świadomość! Byłem bardzo szczęśliwy, widząc entuzjastyczną reakcję ludzi, którzy uczestniczyli w Kongresie Eucharystycznym. Chrystus uczynił dar z siebie dla nas w Eucharystii, gdzie objawia swoją miłość, czyniąc się ubogim, małym i dostępnym dla wszystkich. Zbyt często szukamy wielkich zwrotów akcji, gdy tymczasem nasz Bóg objawia się w delikatnym powiewie wiatru, w małym kawałku chleba i łyku wina, które stały się Jego Ciałem i Krwią, aby umocnić nas na naszą drogę i misję.
Często jednak ten największy skarb jest przyjmowany z obojętnością. Nasz Bóg przebacza nam wszystkie grzechy, a nasza reakcja ogranicza się czasami do obojętnego ziewnięcia.
Radość z Bożego miłosierdzia i przebaczenia czyni nas gotowymi i chętnymi do przebaczania tym, którzy zawinili przeciwko nam. Kiedy jako uczniowie Chrystusa zdajemy sobie sprawę, że ocalił On nasze życie i że bez Niego nasze istnienie nie ma sensu, zaczynamy przezwyciężać obojętność, która zamyka nas na rzeczywistość. (...)
Pierwszym krokiem do przezwyciężenia globalizacji obojętności jest rozpoczęcie od naszych własnych serc. Podobnie jak Samarytanin [którego Jezus uzdrowił z trądu], musimy nauczyć się być wdzięczni za to, co mamy, nawet gdy błogosławieństwa, którymi zostaliśmy obdarowani, nie są widoczne na pierwszy rzut oka. Jeśli mamy być szczerzy wobec samych siebie, musimy przyznać, że często dobrobyt i sukces powodują, że stajemy się bardziej samolubni i egocentryczni. Trudnym do rozpoznania
błogosławieństwem może być krzyż, trąd lub inne cierpienie, które sprawia, że całkowicie opieramy się na Bogu, a tym samym odkrywamy Jego moc i miłość do nas. (...) Nawrócenie św. Franciszka z Asyżu rozpoczęło się, gdy przezwyciężył odrazę do trądu. Jego pierwszym odruchem zawsze była ucieczka, ale pewnego dnia łaska Boża dotknęła jego serca i kiedy Franciszek zobaczył trędowatego, zamiast uciekać, podbiegł do niego, objął go, dał mu swoje pieniądze i ubranie, a następnie ucałował. Zawsze powtarzam, że św. Franciszek nie uleczył trędowatego; to trędowaty uleczył św. Franciszka z jego światowości, strachu, egoizmu i pozwolił mu odkryć Chrystusa tam, gdzie się go nie spodziewał.
Wdzięczny Samarytanin nigdy nie będzie obojętny, ale zawsze wyciągnie rękę do potrzebujących. Tak, jak jesteśmy wdzięczni nie tylko za materialne błogosławieństwa, naszą wolność, nasze domy, nasze zdrowie, tak samo jesteśmy głęboko wdzięczni za skarb ukryty w ziemi, drogocenną perłę, duchowe skarby, które pochodzą z życia wiary i przyjaźni z Panem oraz bycia częścią Jego Kościoła.
Przypowieść o dobrym Samarytaninie jest nam dana, aby wyjaśnić, kim jest nasz bliźni. Jezus pokazuje nam, że ten, kto jest w potrzebie, ma największe prawo do naszej miłości. Często są to potrzeby nie tylko
Jezus pokazuje nam, że ten, kto jest w potrzebie, ma największe prawo do naszej miłości.
Często są to potrzeby nie tylko materialne, ale także duchowe.
materialne, ale także duchowe. Dlatego, jeśli naprawdę kochamy naszych bliźnich, będziemy chcieli dzielić się z nimi naszym największym dobrem: naszą wiarą. Ksiądz [Luigi] Giussani powiedział kiedyś: „Kto nie obdarowuje Bogiem, nie daje wystarczająco dużo”. (...)
Jako duchowi spadkobiercy bł. ks. Michaela McGivneya, musimy przełamywać globalizację obojętności, aby naprawiać nasz świat i stać się wdzięcznymi Samarytanami, którzy szerzą współczucie i radość Ewangelii.
— Kardynał Seán O’Malley, arcybiskup Bostonu, przemówienie na Uroczystym Bankiecie, 6 sierpnia 2024 roku.
„Droga świętej mądrości”
WSPOMINAMY DZISIAJ świętych Annę i Joachima, rodziców
Matki Bożej i dziadków naszego Pana (...), [którzy] wzywają nas do uczestnictwa z pokorną wiarą w głębokiej, świętej mądrości, pochodzącej z wieloletniego doświadczenia. (...) Jak więc, pod ich opieką, możemy zdobyć potrzebną nam mądrość?
Musimy spojrzeć na społeczeństwo, w którym żyjemy, z perspektywy Boga. (...) Musimy dobrze rozpoznać nasze drogowskazy: wiarę i rozum, a zwłaszcza mądrość płynącą z Pisma Świętego oraz nauczania wielkich świętych Kościoła. Dopiero wtedy będziemy wiedzieć, jak postępować we współczesnym społeczeństwie. (...)
Aby posiąść mądrość i rozpoznawać jej iluzje, należy także odłączyć się od nieustannego szumu technologii. Zatrzymajmy się i poznajmy Boga; tylko wtedy będziemy mogli zdobyć trwałą, głęboką mądrość, niezbędną dla naszej misji uczniów Jezusa. Owocne działanie apostolskie rodzi się z adoracji. Jak mądrze mówi motto kartuzów: krzyż stoi mocno, podczas gdy świat się kręci. Adekwatnie do naszej sytuacji życiowej, musimy odłączyć się od bezmyślnego, wirtualnego chaosu, by odnaleźć stałość. „Mów, Panie, bo sługa Twój słucha”. Oto ścieżka świętej mądrości.
— Kardynał Thomas Collins, emerytowany arcybiskup Toronto, homilia podczas Mszy wotywnej o św. Annie i Joachimie, 7 sierpnia 2024 roku.
Od góry: Kardynał Thomas Collins wygłasza homilię podczas Mszy świętej wotywnej 7 sierpnia. • Kardynał Orlando Beltran Quevedo, emerytowany abp Cotabato na wyspie Mindanao i główny celebrans, okadza ołtarz.
Nowi członkowie
Rady Dyrektorów
PODCZAS SESJI ROBOCZEJ 7 sierpnia, w ramach 142. Najwyższej Konwencji, ponad 530 delegatów wybrało dwóch nowych członków do Rady Dyrektorów Rycerzy Kolumba. Nowi Najwyżsi Dyrektorzy rozpoczęli swoje trzyletnie kadencje 1 września.
Christopher A. Kolomjec, adwokat w sektorze prywatnym z 23-letnim doświadczeniem, był Delegatem Stanowym Michigan w latach 2022-2024. Wcześniej służył w Korpusie Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych
jako sędzia wojskowy, przechodząc na emeryturę w stopniu majora. Ponadto został mianowany specjalnym asystentem prokuratora USA i przez cztery lata pracował jako prokurator federalny.
Jest członkiem Rycerzy Kolumba od 28 lat i należy do rady 13419 im. Wniebowzięcia Maryi w Detroit oraz Zgromadzenia 1795 im. ks. Paula M. Onderbeke’a w tym samym mieście.
Wraz z żoną Julie mieszka w Grosse Pointe Farms w stanie Michigan. Mają troje dorosłych dzieci.
Herbert W. Yang, zawodowy inżynier z ponad 30-letnim doświadczeniem w dystrybucji energii i sterowaniu silnikami, jest obecnym Delegatem Stanowym Kolumbii Brytyjskiej. Po wielu latach pracy dla firm takich jak General Electric, założył własną firmę w 2014 roku i wciąż pracuje z liderami tej branży. Urodzony w Manili na Filipinach, przybył z rodziną do Kolumbii Brytyjskiej jako nastolatek. Dołączył do Rycerzy Kolumba w 1996 roku i należy do rady 5540 w Coquitlam oraz Zgromadzenia 30 im. bp Durieu w New Westminster.
Wraz z żoną Clarą mieszka w Coquitlam. Mają dwie dorosłe córki. B
Od góry: Rycerze z różnych jurysdykcji głosują podczas sesji roboczej, 7 sierpnia. • Były Najwyższy Rycerz Carl Anderson przemawia do delegatów. • Najwyższy Dyrektor Antonio Pascua i Meynard Infantado, były Delegat Stanowy Nevady, podczas sesji roboczej, 7 sierpnia. • Poniżej: Najwyższy Adwokat John Marrella odczytuje raport Komitetu ds. Uchwał podczas zamykającej sesji roboczej, 8 sierpnia.
Od góry: Najwyższy Kapelan abp William Lori, podnosi kielich podczas Mszy za zmarłych Rycerzy, 8 sierpnia. • Przywódcy z Rady Stanowej Québecu wnoszą w procesji relikwie ponad 20 świętych i błogosławionych Kanady. • Zastępca Najwyższego Rycerza Arthur Peters odczytuje nekrolog, czyli listę przywódców Rycerzy Kolumba, którzy zmarli w ciągu ostatniego roku.
„Wziąć Ewangelię do serca”
MUSIMY POZWOLIĆ Słowu Bożemu przeniknąć nas do szpiku kości, rozpalić w naszych sercach ogień miłości Bożej, a następnie wyruszyć „na misję” z Panem, świadcząc o Nim słowem i przykładem.
Co dla nas, jako rodziny Rycerzy Kolumba, może oznaczać „wzięcie Ewangelii do serca”? Czyż nie brzmi to jak inicjatywa Cor? Przecież cor to łacińskie słowo oznaczające „serce”. W miarę jak inicjatywa zakorzenia się w Zakonie, setki, a wkrótce tysiące naszych rad będą oferować swoim członkom i innym katolickim mężczyznom możliwość pogłębiania życia duchowego, rozwijania znajomości Pisma Świętego, wzrastania w roli mężów i ojców, rozmawiania ze sobą w przyjaźni o sprawach, które naprawdę mają znaczenie. Wszystko to jest czymś więcej niż programem samodoskonalenia. Jest to raczej wezwanie do żywej wiary, gorliwego uczniostwa, misji, wspólnotowego i zdecydowanego życia naszymi zasadami Miłosierdzia, Jedności i Braterstwa. (...) Budujemy oczywiście na fundamencie tych, którzy byli przed nami – świętych i błogosławionych naszego Zakonu, a zwłaszcza naszego założyciela, bł. Michaela McGivneya. Opieramy się również na wielu innych, którzy przed nami odeszli ze znakiem wiary – kanonizowanych lub nie –z którymi łączyła nas przyjaźń i na tych, z których dobrych uczynków korzystaliśmy. Dlatego podczas tej Mszy świętej wspominamy ich z wdzięcznością.
— Arcybiskup William Lori, Najwyższy Kapelan, homilia podczas Mszy za zmarłych Rycerzy, święto św. Dominika, 8 sierpnia.
Doroczny raport Najwyższego Rycerza
Quebec, Kanada | 6 sierpnia 2024 roku
Witam serdecznie na naszej Najwyższej Konwencji. Jesteśmy tutaj, aby uczcić 142 lata naszej misji. Dobrze, że jesteśmy w Kanadzie, ponieważ to tutaj po raz pierwszy staliśmy się międzynarodową organizacją bratnią –zaledwie 15 lat po naszym założeniu. Od tego czasu rozprzestrzeniliśmy się na cały świat. Gdziekolwiek się znajdziemy, służymy rodzinie i umacniamy wiarę. Dziś chciałbym wyrazić swoją głęboką wdzięczność. Każdemu Bratu Rycerzowi dziękuję za to, że uczyniliście ten rok wyjątkowym – pełnym Miłosierdzia, Jedności i Braterstwa!
To jest wyjątkowy rok z jeszcze jednego powodu. Minęło już 350 lat od ustanowienia pierwszej diecezji katolickiej w Kanadzie. Stało się to tutaj, w Quebec City. Wówczas diecezja rozciągała się od Koła Podbiegunowego do Zatoki Meksykańskiej. Od tamtej pory katolicka wiara kształtowała ten kraj – i ten kontynent –w sposób fundamentalny. Z dumą wspieramy kanadyjskich biskupów i księży w kontynuowaniu tego świadectwa. (...)
Razem wzmacniamy rodziny, parafie
i społeczności, które są skupione na Chrystusie. Nie ma większego zadania.
Na misji
PODOBNIE JAK KOŚCIÓŁ W QUEBECU, Rycerze Kolumba są na misji – misji, którą Chrystus powierzył nam poprzez wizję naszego założyciela, bł. Michaela McGivneya. Od samego początku Rycerze wiernie realizują tę misję. Dziś musimy odnaleźć w sobie odwagę, której wymagają obecne czasy.
Święty John Henry Newman powiedział kiedyś, że „każda wielka zmiana jest dokonywana przez niewielu, nie przez wielu; przez zdecydowanych, nieustraszonych, gorliwych nielicznych” (Kazanie 22: Świadkowie Zmartwychwstania).
Właśnie tacy musimy być – stanowczy, niezłomni i gorliwi. To jedyny sposób, aby posunąć naszą misję naprzód w dzisiejszych czasach. To również sposób, w jaki wierni świadkowie naszej wiary budowali Kościół. Pomyślmy choćby o mieście, w którym się spotykamy. Quebec, który znamy, nie istniałby bez heroicznej pracy bpa François de Lavala i garstki księży oraz zakonnic. Każdy z nich mógł pozostać w Europie. Zamiast tego, zdecydowali się porzucić wszystko, zaryzykować życie i stawić czoła trudnościom, które na nich czekały w Nowej Francji. Zimy były mroźne, brakowało żywności, a potrzeba ewangelizacji była ogromna. Sprostali trudnym czasom ciężką pracą i niezłomną wiarą.
Biskup François de Laval szczególnie się wyróżnił. Tutaj, w Quebecu, zbudował parafię, która stała się domem dla pierwszej katedry w Kanadzie, seminarium, które wykształciło pierwszych księży w tym kraju oraz szkół, kościołów i organizacji charytatywnych – zawsze zdobywając serca dla Chrystusa. Minęło już 10 lat od jego kanonizacji, a św. François de Laval pozostaje wybitnym wzorem misyjnej gorliwości i twórczej odwagi.
Laval był budowniczym wiary. Był nim także inny ksiądz, którego wszyscy dobrze znamy – ks. Michael McGivney. W jego czasach rodziny katolickie
Kardynał Christophe Pierre, nuncjusz apostolski w Stanach Zjednoczonych, błogosławi nowy marmurowy pomnik bł. Michaela McGivneya 8 grudnia 2023 roku w bazylice Narodowego Sanktuarium Niepokalanego Poczęcia w Waszyngtonie. W uroczystości uczestniczyli Najwyższy Kapelan abp William Lori, Najwyższy Rycerz Patrick Kelly i rektor ks. Walter Rossi (z prawej).
borykały się z trudnościami. Ojcowie umierali w fabrykach, pozostawiając wdowy i sieroty z niczym. Natomiast antykatolicka kultura XIX wieku naciskała na młodych mężczyzn, aby porzucili wiarę. Ksiądz McGivney stawił czoła tym wyzwaniom bezpośrednio – formując mężczyzn w wierze i umacniając ich rodziny.
Ponad 140 lat później Rycerze Kolumba kontynuują to dzieło. Razem wzmacniamy rodziny, parafie i społeczności, które są skupione na Chrystusie. Nie ma większego zadania. Wymaga ono poświęcenia, a czasem skutkuje nawet cierpieniem. Ale to właśnie znaczy być uczniem „na misji”.
Ksiądz McGivney jest naszym wzorem. Podobnie jak bp de Laval, spędził swoje życie w służbie innym. Modlimy się, aby nasz założyciel, podobnie jak Laval, został wkrótce zaliczony do grona świętych. Nabożeństwo do bł. Michaela McGivneya wzrasta. W grudniu ubiegłego roku, w kościele patronalnym Stanów Zjednoczonych – bazylice Niepokalanego Poczęcia – odsłonięto marmurowy pomnik naszego założyciela. Przedstawia on ks. McGivneya trzymającego Ewangelię i wskazującego na słowa, które definiują naszą misję – Jedność i Miłosierdzie. Tej zimy, w samym sercu Nowego Jorku, Katedra św. Patryka odsłoni własny pomnik ks. McGivneya. (...)
Członkostwo
UCZESTNICZYMY W MISJI ks. McGivneya i biskupa de Lavala – misji umacniania rodziny i budowania Kościoła. Dni łatwej wiary minęły. W Kanadzie jest to równie prawdziwe jak w Stanach Zjednoczonych. Podobnie jest w Europie i na całym świecie. Wszyscy to widzimy. W samych Stanach Zjednoczonych, co najmniej 85% katolików wchodząc w dorosłość opuszcza Kościół (por. Dynamic Catholic Institute). W wielu miejscach na świecie, liczba katolickich chrztów maleje, a sekularyzm rośnie. Wielu z nas martwi się o świat, jaki odziedziczą nasze dzieci. W tych trudnych czasach nasza misja ma znaczenie. Musimy mieć gorliwość bpa de Lavala i ks. McGivneya. Tak jak oni, musimy budować. Musimy zacząć od budowania nowego pokolenia katolickich mężczyzn — ukształtowanych w wierze i prawych; przygotowanych do bycia misyjnymi uczniami.
Osiągamy historyczne postępy. Łącznie mamy teraz 2,1 miliona członków. W ubiegłym roku do naszych szeregów dołączyło ponad 92 tys. mężczyzn.
Wszystkim moim Braciom Rycerzom dziękuję za osiągnięcie jednego z naszych najlepszych lat wzrostu w ciągu stulecia!
Mężczyźni dołączają do nas na całym świecie. Od Stanów Zjednoczonych po Ukrainę, od Filipin po Francję. W tym roku przypada 10. rocznica naszej obecności w Republice Korei. Dziś dołączyła do nas największa w historii delegacja koreańska z 21 Rycerzami. Są prowadzeni przez bpa Titusa Seo Sang-bum i naszego Delegata Terytorialnego, gen. Shin Kyoung-soo. Wam i wszystkim naszym Braciom Rycerzom w Korei, dziękujemy za szerzenie wizji ks. McGivneya w Azji. Obecnie mamy prawie 17 tys. aktywnych rad na całym świecie. Jedna z nich zasługuje na szczególną uwagę. Rycerze Kolumba przybyli na Kubę w 1909 roku –115 lat temu. Nasza pierwsza rada w tym kraju – rada 1390 im. św. Augustyna – zo-
Członkowie rady 1390 im. św. Augustyna w Hawanie na Kubie niosą figurę św. Jana Pawła II wokół katedry w Hawanie po Mszy świętej w styczniu 2023 roku, która upamiętniała 25. rocznicę podróży apostolskiej papieża na Kubę.
stała rozwiązana w politycznym zawirowaniu lat 50. XX wieku. To samo dotyczyło Zakonu na całej Kubie. Zmieniło się to jednak pięć lat temu, kiedy arcybiskup Hawany poprosił nas o wskrzeszenie rady. Uczyniliśmy to – i obecnie rozwija się ona wraz z innymi radami na Kubie. (...) Rozwijamy się także w Meksyku, gdzie nasi Rycerze mają nową tradycję. Każdego roku, podczas swojej dorocznej pielgrzymki do Sanktuarium Chrystusa Króla w centralnym Meksyku, ponownie
poświęcają się św. Józefowi. W całym kraju meksykańscy Rycerze dają świadectwo wiary. Było to widoczne w pełni w październiku ubiegłego roku, w Juárez. Tam Rycerze nieśli posąg Matki Bożej wokół miejskiego stadionu olimpijskiego, podczas gdy ponad 20 tys. osób odmawiało różaniec. Dziękujemy naszym meksykańskim Rycerzom za ich mocne świadectwo. Viva Cristo Rey!
Rozwijamy się również w Stanach Zjednoczonych – przyjęliśmy rekordową
rolę w organizacji dorocznego Marszu dla Życia oraz innych inicjatyw pro-life.
liczbę latynoskich mężczyzn. Dziś niemal jedna czwarta Rycerzy, którzy dołączają do nas internetowo, jest pochodzenia hiszpańskiego – i w nadchodzących latach przyjmiemy ich jeszcze więcej. Ponad połowa młodych amerykańskich katolików jest pochodzenia latynoskiego. Są oni nie tylko przyszłością Kościoła. Są kluczowi dla Kościoła już dziś. Ostatecznie naszym obowiązkiem jest dotarcie do wszystkich katolickich mężczyzn. Mamy ku temu niepowtarzalną okazję.
Niedawno zleciliśmy centrum badawczemu CARA (Center for Applied Research in the Apostolate) przeprowadzenie ogólnokrajowej ankiety w Stanach Zjednoczonych. Pytaliśmy katolickich mężczyzn, dlaczego dołączają do takich grup jak nasza. Zapytaliśmy ich także, dlaczego tego nie robią. Badania sugerują, że nawet 7 milionów mężczyzn jest otwartych na dołączenie do grup takich jak Rycerze Kolumba. Zdecydowana większość nie dołączyła z prostego powodu: nie zostali zaproszeni. Pomyślcie o tym. Siedem milionów potencjalnych Rycerzy w USA i kolejne miliony w Kanadzie, a także w Meksyku, w całej Europie i Azji. Mamy obowiązek zaprosić tych mężczyzn do współpracy z nami.
Dziś mamy 2,1 miliona członków. Wyobrażam sobie dzień, w którym będziemy ich mieli cztery lub pięć milionów. Pomyślcie o wpływie, jaki moglibyśmy mieć – o społecznościach, którym moglibyśmy pomóc, o parafiach, którym moglibyśmy służyć oraz o życiu ludzi, które moglibyśmy przemienić.
Ksiądz McGivney stworzył Rycerzy, aby wywrzeć taki wpływ. Zapraszając pierwszych Rycerzy do przyłączenia się do niego w tym wielkim dziele, stworzył kulturę zapraszania, którą musimy dalej pielęgnować. Dlatego dziś pytam każdego z Was: Czy przekażesz to zaproszenie, tę rękę braterstwa, następnemu pokoleniu?
Francuscy Rycerze gromadzą się po nabożeństwie Drogi Krzyżowej w Sanktuarium Matki Bożej w Verdelais podczas Konwencji Terytorialnej 1 czerwca.
Nasza działalność
Miłosierdzie
KSZTAŁTUJEMY MĘŻCZYZN W WIERZE i przyjaźni. Razem budujemy wspólnotę, która odzwierciedla Bożą miłość, szczególnie poprzez nasze świadectwo miłosierdzia.
W ubiegłym roku Rycerze spędzili ponad 47 milionów godzin, służąc i poświęcając się dla dobra innych. Ustanowiliśmy nowy rekord w zakresie darowizn charytatywnych. W sumie Rycerze Kolumba przekazali ponad 190 milionów dolarów potrzebującym! Nasza działalność charytatywna ma osobisty charakter, o czym przekonałem się w listopadzie ubiegłego roku, kiedy odwiedziłem Katolicką Szkołę im. Zwiastowania Pańskiego w Denver. Większość uczniów pochodzi z bardzo skromnych rodzin. Wielu nie wie, skąd weźmie następny posiłek czy zestaw ubrań. Tego ranka rozdaliśmy ponad tysiąc zimowych kurtek w ramach programu Rycerzy Kolumba „Kurtki dla Dzieci”. Z wielką radością osobiście wręczyłem milionową kurtkę małej dziewczynce o imieniu Lexi.
charytatywna przybiera wiele
form. Podążamy za wezwaniem papieża
Franciszka, aby udać
się „na peryferie”.
To właśnie tam
Rycerze służą tym, którzy są pomijani.
Jestem wdzięczny każdemu Rycerzowi, który przyczynił się do ogromnego sukcesu programu „Kurtki dla Dzieci”. Dzięki waszej ciężkiej pracy po 14 latach osiągnęliśmy kamień milowy w postaci miliona kurtek.
To jeszcze nie koniec – mam dla Was wyzwanie. Wzywam wszystkich do podwojenia tego wyniku w dwa razy
krótszym czasie. Rycerze Kolumba przekażą 2 miliony kurtek potrzebującym dzieciom do 2030 roku!
Nasza działalność charytatywna przybiera wiele form. Podążamy za wezwaniem papieża Franciszka, aby udać się „na peryferie”. To właśnie tam Rycerze służą tym, którzy są pomijani.
W ramach współpracy z Global Wheelchair Mission, nadal pomagamy tym, którzy stracili kończyny lub nie mogą chodzić. W ubiegłym roku podarowaliśmy dar mobilności ponad 11 tys. osób.
Wciąż służymy osobom z niepełnosprawnościami fizycznymi i intelektualnymi poprzez współpracę z Olimpiadami Specjalnymi. Pomogliśmy zorganizować niemal 4 tys. zawodów
Sąsiednia strona, od góry: Lexi Cordova, pierwszoklasistka z Katolickiej Szkoły im. Zwiastowania Pańskiego w Denver, w złotej kurtce, którą otrzymała z okazji rozdania milionowej kurtki w ramach programu „Kurtki dla Dzieci”, który rozpoczął się w 2009 roku. • Najwyższy Dyrektor Rene Trevino, były Delegat Stanowy Kalifornii, wita dziewczynkę po tym, jak otrzymała nowy wózek inwalidzki w Centrum Rehabilitacji Dziecięcej CRIT Baja California w Tijuanie w Meksyku.
Po prawej: Siostra Isabel Blasco ze Zgromadzenia Sióstr Zbawiciela trzyma niemowlę, podczas gdy siostra Laura Álvarez de Toledo rozmawia z jej matką w Kalalé w Beninie. Rycerze Kolumba wspierają budowę nowego ośrodka szkolenia zawodowego w Kalalé, gdzie siostry pomagają młodym dziewczętom rozwijać się duchowo, społecznie i ekonomicznie.
POMOC PRZEŚLADOWANYM
I BEZBRONNYM
Dalej pomagamy tym, którzy są prześladowani za wiarę. Dziesięć lat temu obiecaliśmy pomóc chrześcijanom na Bliskim Wschodzie. Od tego czasu odbudowaliśmy kościoły i przywróciliśmy całe społeczności w Iraku, Syrii i Libanie. Dziś wspieramy prześladowanych chrześcijan w Nigerii. Jest tam ponad 20 milionów katolików. Wielu z nich żyje w strachu przed porwaniami, przemocą, przymusowymi konwersjami, a nawet śmiercią. W ubiegłym roku Nigeryjczycy stanowili 82% chrześcijan zabitych z powodu swojej wiary.
Ten kryzys jest wezwaniem do działania. Zapytaliśmy więc biskupów Nigerii, jak możemy pomóc. Ich odpowiedź była jednoznaczna. Potrzebują nas, abyśmy pomogli ich ludziom stawić czoła prześladowaniom – poprzez szerzenie nadziei płynącej z wiary.
Dziś ogłaszam, że Zakon wesprze projekt współpracy między Konferencją Episkopatu Nigerii a Uniwersytetem Franciszkańskim w Steubenville w stanie
Na całym świecie bronimy kobiet i dziewcząt, walcząc z handlem ludźmi. We współpracy z Fundacją Arise uruchomiliśmy program na Filipinach, który nazywa się „Strażnicy Godności”. Szkolimy filipińskich Rycerzy i innych, w ubiegłym roku i przekazaliśmy ponad 4 miliony dolarów, by zapewnić sukces Olimpiadom Specjalnym.
Ohio. Sfinansujemy dalszą formację księży i liderów świeckich oraz wesprzemy utworzenie krajowego instytutu katechetycznego w Nigerii. Nasze działania obejmą tysiące parafii i wzmocnią wiarę milionów katolików w sercu Afryki. (...) Jesteśmy świadomi trudnej sytuacji dzieci w Nigerii – szczególnie dziewcząt, które często stają się celem ataków terrorystów. Pomagamy również młodym dziewczynom w sąsiednim kraju Benin. To jedno z najtrudniejszych miejsc na świecie dla młodych kobiet. Dlatego pomagamy zakonnicom ze Zgromadzenia Sióstr Zbawiciela (Company of the Savior) wybudować centrum szkolenia zawodowego. Z naszym wsparciem siostry będą pomagać młodym dziewczynom w Beninie odkrywać talenty dane przez Boga oraz rozwijać się pod względem społecznym i ekonomicznym. (...)
aby bili na alarm, gdy zauważą oznaki handlu ludźmi.
Pomagamy też mobilizować szerszy ruch na Filipinach, wypełniając misję ks. McGivneya, aby chronić bezbronnych, zwłaszcza kobiety i dzieci.
WSPARCIE DLA RDZENNEJ LUDNOŚCI
Na zeszłorocznej Najwyższej Konwencji przyjęliśmy historyczną rezolucję potępiającą plagę handlu ludźmi. Zobowiązaliśmy się również do solidarności z rdzenną ludnością. Spełniamy tę obietnicę na wiele sposobów.
W Stanach Zjednoczonych, Rycerze z Dakoty Południowej niedawno odbyli pielgrzymkę do grobu Mikołaja Czarnego Łosia. Był to człowiek wielkiej świętości, który poświęcił swoje życie umacnianiu wiary ludu Lakota. Kościół uznał go za Sługę Bożego. Modlimy się o jego beatyfikację.
Rycerze z Dakoty Południowej dostarczyli również wózki inwalidzkie do rezerwatu Pine Ridge. Kiedy dowiedzieli się, że wiele dzieci w rezerwacie nie ma
na czym spać, zbudowali i dostarczyli 100 nowych łóżek.
Podczas tej konwencji zrobimy to samo dla dzieci z plemion indiańskich. Zanim tydzień się skończy, pomożemy zbudować ponad 100 łóżek, a pierwsze z nich trafią do plemienia Huron-Wendat, zaledwie 15 kilometrów stąd. W czerwcu Rycerze zorganizowali pielgrzymkę do kanadyjskiego Narodowego Sanktuarium św. Kateri Tekakwithy. Papież Franciszek wyróżnił Kateri, Lilię Mohawków, podczas swojej wizyty w Kanadzie dwa lata temu, podkreślając jej „wzorową pobożność i pracowitość” (spotkanie z delegacją rdzennej ludności w Quebecu, 29 lipca 2022 roku). Zainspirowani jej przykładem, jednego dnia Rycerze rozdali
Od lewej: Graydon Nicholas, były Najwyższy Kustosz i członek plemienia Maliseet, pomaga dziecku z plemienia Tobique założyć nowy zimową kurtkę podczas wydarzenia „Kurtki dla Dzieci” w grudniu 2023 roku. Rycerze w Nowym Brunszwiku rozdali ponad 100 kurtek w Szkole Mah-Sos w rezerwacie indian Tobique. • Rycerze przygotowują drewno do budowy 100 łóżek dla potrzebujących dzieci podczas wydarzenia organizowanego przez Sleep in Heavenly Peace w Windsor w stanie Ontario, 14 lipca.
600 zimowych kurtek dzieciom z Pierwszych Narodów Tobique i Dene. Wiele z tych dzieci otrzymało swoje kurtki od Graydona Nicholasa, byłego gubernatora Nowego Brunszwiku, który zasiadał w naszym zarządzie i jest członkiem Pierwszego Narodu Maliseet.
POMOC OFIAROM KATASTROF Umacniamy rdzenną ludność w wierze i miłości. Na całym świecie nadal odbudowujemy społeczności dotknięte klęskami żywiołowymi. W ubiegłym roku przeznaczyliśmy ponad milion dolarów na pomoc dla ofiar katastrof naturalnych.
Na każdy kryzys zareagowaliśmy natychmiastowym działaniem.
Zaledwie kilka dni po naszej zeszłorocznej konwencji w Orlando, pożary spustoszyły hawajską wyspę Maui. Prawie całkowicie zniszczyły miasto Lahaina. Jeszcze zanim opadł dym, do akcji wkroczyło ponad dwustu Rycerzy. Dostarczali zaopatrzenie drogą morską, lądową i powietrzną. Szybko rozpoczęli prace nad odbudową, zaczynając od lokalnej katolickiej szkoły –Sacred Hearts. Spłonęła ona doszczętnie, pozostawiając 120 rodzin bez pomocy. Dzięki wsparciu z całego świata, nasi hawajscy Rycerze zbudowali tymczasową szkołę.
Po lewej: Miasto Lahaina widoczne po pożarach, które nawiedziły hawajską wyspę Maui w sierpniu 2023 roku. • Powyżej: Rycerze rozładowują zaopatrzenie dla ofiar pożarów w kościele Sacred Hearts Mission w Kapalua.
Zrobili to w mniej niż trzy tygodnie. Dzięki nim szkoła Sacred Hearts została ponownie otwarta przed rozpoczęciem roku szkolnego. Pierwszego dnia zajęć 11 nauczycieli stawiło się do pracy, mimo że w pożarze stracili własne domy. Ich poświęcenie poruszyło nasze serca, dlatego natychmiast udzieliliśmy wsparcia finansowego, aby pomóc tym odważnym nauczycielom w powrocie do normalnego życia. Jedna z nauczycielek napisała do mnie, że jest „bardziej wdzięczna, niż możemy sobie wyobrazić”. Natomiast bp Larry Silva z Honolulu, odnosząc się do naszych działań, nazwał Rycerzy „twarzą Kościoła”.
Wsparcie dla żołnierzy i wolność religijna
HAWAJSCY RYCERZE
byli naprawdę heroiczni. Istnieje także inny rodzaj służby, który można za taki uznać.
Wielu Rycerzy pełni służbę wojskową w swoich krajach. Jesteśmy z nich dumni i wspieramy ich poprzez nasze 72 rady wojskowe oraz specjalne inicjatywy dla żołnierzy.
Dwadzieścia lat temu opublikowaliśmy książeczkę Uzbrojeni w wiarę. To prosty i łatwo dostępny katolicki podręcznik dla personelu wojskowego. Rozdaliśmy już ponad 600 tys. egzemplarzy. Jako ktoś, kto służył w armii, doświadczyłem presji życia wojskowego i wiem, jakie wsparcie i pocieszenie przynosi nasza wiara. Książeczka Uzbrojeni w wiarę nie istniała, kiedy byłem na misji, ale od tego czasu często słyszałem o jej wpływie.
Ostatnio otrzymałem list od Rycerza imieniem Logan Erickson, szeregowego w armii USA. Pewnego dnia po Mszy świętej, Logan zabrał egzemplarz Uzbrojonych w wiarę. Powiedział mi, że pomogło mu to przetrwać podstawowe szkolenie. Pogłębiło to jego zaangażowanie w Zakon i postanowił zostać Rycerzem Stopnia Patriotycznego. Zakończył list, dziękując Rycerzom za wszystko, co robimy, aby wspierać tych, którzy służą. Szeregowy Ericksonie, to my powinniśmy ci dziękować!
Ci, którzy służą, bronią naszej wolności. Jako Rycerze bronimy jednak naszych praw również na inne sposoby.
We współpracy z Instytutem Wolności Religijnej wkrótce uruchomimy program szkoleniowy dotyczący pierwszej poprawki
Od góry: Ksiądz Gino Rossi odprawia Mszę świętą na Cmentarzu Narodowym Poplar Grove w Petersburgu w stanie Wirginia, 27 maja. Rada 694 z Petersburga organizuje doroczną Mszę świętą w Dzień Pamięci na tym cmentarzu od ponad 60 lat. W 2024 roku początkowo nie wydano pozwolenia na Mszę, jednak po wniesieniu pozwu przez Rycerzy przeciwko Służbie Parków Narodowych, zostało ono przyznane. • Ponad 600 tys. egzemplarzy książeczki modlitewnej Uzbrojeni w wiarę zostało rozdanych personelowi wojskowemu od 2003 roku.
do Konstytucji dla rad wojskowych i uniwersyteckich.
Zagrożenia dla wolności religijnej są realne – i rosną. Rycerze są jednak gotowi im sprostać. Stawiliśmy czoła nienawiści Ku Klux Klanu na początku XX wieku. Zmierzyliśmy się z natywistycznym dziedzictwem Nic Niewiedzących (Know-Nothings), którzy twierdzili, że katolicy nie mogą być lojalnymi obywatelami. Dziś walczymy z nowymi uprzedzeniami, które chcą uciszyć ludzi wierzących – w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych i na całym świecie. Jedna rada zasługuje na szczególną uwagę. Przez ponad 60 lat rada 694 w Petersburgu w stanie Wirginia organizowała Mszę świętą w Dzień Pamięci na Narodowym Cmentarzu Poplar Grove. W tym roku rząd federalny próbował tego zabronić. Rycerze z Wirginii nie pozwolili na tę niesprawiedliwość. Wnieśli pozew, aby chronić swoje prawa wynikające z Pierwszej Poprawki. Stanowczość Rycerzy sprawiła, że rząd federalny ustąpił.
Na arenie międzynarodowej, antychrześcijańska wrogość stała się bardziej agresywna i jawna. Było to widoczne podczas ceremonii otwarcia Igrzysk Olimpijskich w Paryżu, gdzie Ostatnia Wieczerza została rażąco wyszydzona. Olimpiada powinna być świętem darów Bożych i triumfu ludzkich osiągnięć. W Paryżu natomiast widzieliśmy bluźnierstwo – podłe i celowe poniżenie naszej wiary.
Jako katolicy i jako Rycerze, słusznie jesteśmy oburzeni, ale przede wszystkim jesteśmy zdeterminowani. Jesteśmy Rycerzami i nie będziemy milczeć – stoimy po stronie Chrystusa, naszego Pana i naszego Króla.
Solidarność z Ukrainą
ZAWSZE BĘDZIEMY STALI na straży praw człowieka i ludzkiej godności. Wyzwania różnią się w zależności od kraju, ale są szczególnie dotkliwe dla naszych Braci Rycerzy w Ukrainie. Walczą o swoje życie i o przetrwanie swojego kraju. Minęło dwa i pół roku od momentu, odkąd Rosja rozpoczęła swoją niesprawiedliwą wojnę. Od pierwszego dnia Zakon mobilizował się, aby wspierać naród ukraiński i nadal rozszerzamy nasze działania partnerskie. Z organizacją Protez Foundation zapewniamy protezy ofiarom wojny, a z Kawalerami Maltańskimi szkolimy cywilów w udzielaniu pierwszej pomocy. (...)
Nasze Konwoje Miłosierdzia dostarczyły już prawie 4 tysiące ton pomocy humanitarnej do dotkniętych wojną społeczności. Programy i Centra Miłosierdzia Rycerzy udzieliły materialnej i duchowej pomocy ponad 1,6 milionom uchodźców, głównie kobietom i dzieciom. Natomiast poprzez Fundusz Solidarności z Ukrainą zapewniliśmy już ponad 17 milionów dolarów na pomoc humanitarną.
Władze rosyjskie zwróciły na nas uwagę. Oficjalnie zakazali działalności Rycerzy Kolumba na terytoriach, które okupują. Chcę to wyraźnie powiedzieć: ich zakaz jest naszym odznaczeniem honorowym!
W rzeczywistości cały Ukraiński Kościół Greckokatolicki został zdelegalizowany. Władze rosyjskie używają wiary jako broni wojennej. Najbardziej obawiają się przesłania Kościoła o ludzkiej wolności.
Ukraińscy biskupi i kapłani nie zostaną uciszeni. (...) Jest jedna historia, która dobitnie pokazuje odwagę katolików w Ukrainie. W pierwszych dniach wojny siły rosyjskie zajęły miasto Melitopol. Tam znajduje się rada 16252
Powyżej: Ksiądz Oleksandr Bohomaz podczas Konwencji Stanowej w Ukrainie w Brzuchowicach w obwodzie lwowskim, maj 2023 roku.
Po prawej: Oleksandr Boryshchak, trener pierwszej pomocy z Zakonu Maltańskiego, demonstruje techniki ratujące życie podczas pierwszej serii sesji szkoleniowych organizowanych przez Rycerzy z Ukrainy, Lwów, 20 lipca.
im. św. Piotra. Jej kapelan, ks. Oleksandr Bohomaz, odmówił opuszczenia swoich parafian. Okupacja pozostawiła Melitopol z niewielką ilością jedzenia, paliwa, środków medycznych i lekarstw. Od samego początku ks. Oleksandr karmił głodnych i opiekował się chorymi. Udzielał sakramentów swoim parafianom, którzy byli uwięzieni w swoich domach.
Niedługo potem rosyjski wywiad dowiedział się o jego działalności. Umieścili go pod nadzorem, przyszli do jego parafii, a potem do jego plebanii. Wielokrotnie go przesłuchiwali – i grozili, że go zabiją. Wielokrotnie pytali ks. Oleksandra o jego działalność w Rycerzach Kolumba. Powiedział (cytuję): „Oskarżali mnie o to, że rekrutuję mężczyzn do Rycerzy. To prawda. Zachęcałem naszych mężczyzn, aby zostali Rycerzami”.
Ksiądz Oleksandr został ostatecznie aresztowany i deportowany – dzisiaj jest tutaj z nami. Księże, twoja odwaga jest inspiracją dla nas wszystkich!
W lutym Delegat Stanowy Ukrainy, Youriy Maletskiy, wysłał mi list dotyczący działań humanitarnych Zakonu. Napisał: „Możemy policzyć liczbę paczek żywnościowych (...), ubrań, wagę leków i sprzętu medycznego (...), ale nigdy nie będziemy w stanie określić wartości tej pomocy, ponieważ życie ludzkie nie ma
ceny”. Zakończył prośbą do nas wszystkich: „Zwracam się do was, abyście nadal pamiętali o nas w swoich modlitwach i nie zostawili nas samych”.
Youriy, słyszymy cię – i obiecuję wszystkim naszym ukraińskim Rycerzom, że nigdy was nie opuścimy!
Nasi polscy Rycerze dotrzymują tej obietnicy w wyjątkowy sposób. Przyjęli uchodźców z otwartymi ramionami. Utrzymują nasze Centra Miłosierdzia i Konwoje Miłosierdzia w ruchu. Polscy Rycerze kontynuują dziedzictwo swoich rodaków, takich jak rodzina Ulmów, którzy oddali swoje życie, ratując Żydów podczas II wojny światowej.
Papież Franciszek zatwierdził beatyfikację rodziny Ulmów w ubiegłym roku. Stali się pierwszą rodziną beatyfikowaną wspólnie, wraz z nienarodzonym dzieckiem w łonie Wiktorii. Stworzyliśmy specjalną wystawę z relikwiami całej rodziny w Narodowym Sanktuarium Świętego Jana Pawła II w Waszyngtonie. Jesteśmy zaszczyceni, że możemy opowiedzieć historię rodziny Ulmów i będziemy dążyć do naśladowania ich heroicznego przykładu obrony najbardziej bezbronnych.
Ubezpieczenie i inwestycje
NASZYM KONSTYTUTYWNYM OBOWIĄZKIEM, osadzonym w naszej misji założycielskiej, jest ochrona rodzin. Od czasów ks. McGivneya, gromadziliśmy nasze pieniądze, aby pomagać wdowom i sierotom. Na tej samej zasadzie wzajemnej pomocy zbudowaliśmy nasz program ubezpieczeń na życie. Jesteśmy obecni, gdy rodziny tracą kogoś bliskiego –tak jak zawsze byliśmy. Obecnie chronimy katolickie rodziny ubezpieczeniem na życie o wartości ponad 123 miliardów dolarów.
Cenimy zaufanie, jakie nasze rodziny w nas pokładają i cieszymy się szerokim uznaniem za troskę o ich stabilność finansową. „Forbes” nazwał nas jedną z najlepszych firm ubezpieczeniowych w Ameryce przez trzy lata z rzędu. Standard & Poor’s ponownie przyznał nam najwyższą ocenę w tym roku. Już od 40 lat mamy najwyższe oceny od AM Best.
Ubezpieczenie na życie to zaledwie jedna z wielu form, w jakich pomagamy rodzinom. Służymy także pomocą przy planowaniu przyszłości, poprzez program Knights of Columbus Asset Advisors. Fundusze powiernicze Rycerzy Kolumba są dostępne dla każdego, kto chce inwestować zgodnie z wiarą katolicką. Pomagamy także katolickim instytucjom dbać o ich zasoby finansowe. Obecnie zarządzamy kwotą ponad 2,2 miliarda dolarów dla diecezji, wspólnot religijnych i rodzin. Każdy dolar, który inwestujemy, szanuje nauczanie moralne Kościoła. Dotyczy to również Funduszu Charytatywnego Rycerzy Kolumba. Uruchomiliśmy go pięć lat temu. W tym roku osiągnęliśmy kamień milowy. Poprzez ten Fundusz różnorodni hojni darczyńcy przekazali już ponad 100 milionów dolarów na rzecz ponad dwóch tysięcy wartościowych organizacji charytatywnych. Nasz ciągły wzrost dowodzi ponadczasowej wartości wizji ks. McGivneya. Ale
Powyżej: Przedstawiciel ubezpieczeniowy Mark Pan (w środku) z agencji Lee Wah w Kolumbii Brytyjskiej wita kolegów podczas konferencji w Dallas, która zgromadziła ponad 600 profesjonalistów ubezpieczeniowych Rycerzy Kolumba w lipcu 2023 roku. • Z prawej: Agenci generalni Joe DiCalogero (po lewej) i Bob Marlowe (po prawej) przechodzą na emeryturę po łącznie 85 latach służby.
to także świadectwo nieustannej pracy naszych Braci Rycerzy.
Tysiąc agentów ubezpieczeniowych Rycerzy codziennie rozwija naszą misję. Wykonują oni znakomitą pracę. Jestem ogromnie wdzięczny za ich zaangażowanie i profesjonalizm.
Gdy zostałem Najwyższym Rycerzem, poprosiłem Boba Marlowe’a i Joe DiCalogero, aby byli moimi starszymi doradcami ubezpieczeniowymi. Obaj przez dziesięciolecia byli czołowymi Przedstawicielami Generalnymi. Wiedzą, co jest potrzebne, abyśmy byli silni i stale się rozwijali. Obaj odchodzą na emeryturę w tym roku, po łącznie 85 latach budowania Zakonu. Dziękuję Wam za tak długą służbę Zakonowi!
Rycerze i ich rodziny biorą udział w Narodowym Marszu dla Życia w Ottawie w stanie Ontario, 9 maja.
Pro-life
CHRONIMY RODZINY, ponieważ są one darem od Boga. To samo poczucie misji skłania nas do obrony każdego ludzkiego życia.
W Kanadzie i Stanach Zjednoczonych stanowczo sprzeciwiamy się eutanazji. W maju byliśmy głównym sponsorem wspólnej konferencji na temat opieki u kresu życia, zorganizowanej przez konferencje episkopatów Kanady i USA. Wraz z nimi odrzucamy fałszywe przekonanie, że jakieś życie ludzkie może być mniej warte, że cierpienie nie ma sensu oraz że sami możemy decydować o naszym ostatecznym przeznaczeniu. Wiemy, że to Bóg jest autorem życia. Naszym obowiązkiem –i odpowiedzialnością – jest troska o życie i jego ochrona, a nie jego przerywanie!
To samo dotyczy dzieci i ich matek. Niezmiennie bronimy ich godności i prawa do życia. W ubiegłym roku uczestniczyliśmy w krajowych marszach pro-life na całym świecie. W Stanach Zjednoczonych Rycerze organizowali i dołączali do stanowych
marszów od wybrzeża do wybrzeża.
Przed Marszem dla Życia w Waszyngtonie, zorganizowaliśmy drugie doroczne Święto Życia. Współorganizowaliśmy to wydarzenie z siostrami ze Zgromadzenia Sisters of Life. Dołączyło do nas ponad 6 tys. młodych ludzi. Przybyli, aby świętować dar życia ludzkiego. Chociaż mieliśmy na celu ich zainspirować, to raczej ich radość inspirowała nas. Ruch pro-life jest młody i żywy – napełnia nas nadzieją.
Po uchyleniu wyroku Roe przeciwko Wade, prawo chroni obecnie życie nienarodzonych w niemal połowie Stanów Zjednoczonych. Najlepsze szacunki mówią, że prawa pro-life zapobiegły co czwartej aborcji (por. Institute of Labor Economics). Nasze coroczne ankiety Marist nadal pokazują, że dwie trzecie Amerykanów chcą rzeczywistych ograniczeń prawnych dotyczących aborcji. W wielu miejscach mamy jednak trudności przy urnach wyborczych. W listopadzie tego roku, aż 11 stanów może poddać kwestię aborcji pod głosowanie. Życie może zwyciężyć w niektórych z nich. Ale przemysł aborcyjny walczy zaciekle, używając strachu i kłamstw. Stany Zjednoczone nie są jedynym krajem, gdzie życie jest zagrożone. Francja
w tym roku wpisała tak zwane prawo do aborcji do swojej konstytucji. Niedawno w Meksyku Sąd Najwyższy orzekł, że stanowe prawa pro-life są niekonstytucyjne. Rzeczywistość jest taka, że nie walczymy tylko z prawnymi i politycznymi problemami. Walczymy z tym, co Jan Paweł II opisał jako „kulturę śmierci” i co papież Franciszek nazywa „kulturą odrzucenia”.
Ostatecznie ta walka jest duchowa. Jak pisał św. Paweł do Efezjan: „Nie toczymy bowiem walki przeciw krwi i ciału”, lecz „przeciw Zwierzchnościom, przeciw Władzom, przeciw rządcom świata tych ciemności” (Ef 6, 12). Musimy o tym pamiętać, szczególnie gdy droga jest stroma. Niezależnie od tego, co się stanie, nasza wiara wymaga, abyśmy nadal modlili się i szli naprzód z nadzieją. Wiem, że jeśli chodzi o wspieranie zranionych matek i ich nienarodzonych dzieci, Rycerze Kolumba nigdy się nie poddadzą!
Nasze świadectwo miłosierdzia może zbudować kulturę życia.
W ubiegłym roku umieściliśmy 135 urządzeń USG w ośrodkach dla kobiet w ciąży w całych Stanach Zjednoczonych. To daje nam łączną liczbę ponad 1800 aparatów ultrasonograficznych, z wieloma
kolejnymi w drodze. Nasza Inicjatywa Ultrasonograf ratuje każdego roku tysiące istnień. Podnieśliśmy naszą najnowszą inicjatywę pro-life na nowe wyżyny. Dzięki naszemu programowi ASAP (Aid and Support After Pregnancy - Pomoc i Wsparcie po Porodzie) w zaledwie dwa lata przekazaliśmy ponad 11 milionów dolarów na rzecz ośrodków pomocy dla kobiet w ciąży i domów samotnej matki. To więcej niż dwukrotność naszego początkowego celu. ASAP odniósł tak wielki sukces, ponieważ nasze świadectwo pro-life jest zakorzenione w miłości. Choć niektórzy mogą ulec pokusie zniechęcenia, my musimy dawać nadzieję tym, którzy są wokół nas, przypominając, że największe zwycięstwa często rodzą się z przeciwności. Ruch pro-life jest tego dowodem. Gdy wyrok Roe przeciwko Wade uczynił aborcję na żądanie prawem, nie poddaliśmy się. Zmobilizowaliśmy się do walki, z odwagą i wytrwałością, a po pięciu dekadach ciężkiej pracy zwyciężyliśmy. Dziś ta praca jest jeszcze trudniejsza. Nie ma jednak znaczenia, jak trudna jest, ani ile zajmie czasu – nigdy nie przestaniemy budować kultury życia!
Powyżej: Najwyższy Kapelan abp William Lori celebruje Mszę świętą podczas festiwalu Life Fest w Waszyngtonie, 19 stycznia. Kardynał Seán O’Malley (po jego prawej) wygłosił homilię i koncelebrował Mszę wraz z kilkoma biskupami oraz licznymi kapłanami. • Poniżej: Siostra Charity (z lewej) i siostra Cora Caeli ze Zgromadzenia Sisters of Life witają młodych ludzi podczas festiwalu Life Fest.
Odrzucamy fałszywe przekonanie, że jakieś życie ludzkie może być mniej warte, że cierpienie nie ma sensu oraz że sami możemy decydować o naszym ostatecznym przeznaczeniu.
Wiemy, że to Bóg jest autorem życia.
Wspieranie Kościoła i formowanie w wierze
RUCH PRO-LIFE jest mocnym świadectwem miłości Chrystusa. Jako Rycerze dajemy świadectwo tej miłości na wiele innych sposobów, w tym poprzez nasze niezachwiane wsparcie dla Kościoła.
Dzięki programowi wspierania powołań, RSVP, w ubiegłym roku przekazaliśmy ponad 4,1 miliona dolarów na formację seminaryjną i zakonną w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych oraz na całym świecie.
Wspieraliśmy również diecezje i wspólnoty zakonne w dalszym kształceniu księży i osób konsekrowanych. W Rzymie pomagaliśmy księżom z Ameryki, Kanady i Filipin przygotowywać się do przyszłych ról nauczycieli i liderów Kościoła. Ściśle współpracując z kardynałem Markiem Ouelletem, po raz kolejny sfinansowaliśmy ważną konferencję teologiczną poświęconą powołaniom, która odbyła się w Watykanie.
Z dumą wspieramy również Misję Stolicy Apostolskiej przy ONZ, która w tym roku obchodzi swoje 60-lecie. Aby uczcić
to wyjątkowe osiągnięcie, wzmacniamy naszą długą historię wsparcia dla Misji, która wnosi proroczy głos Kościoła na arenę międzynarodową. (...) Pomagamy także Apostolskiemu Archiwum Watykanu w odrestaurowaniu cennych dokumentów misjonarzy, którzy przynieśli Ewangelię do Ameryki Północnej. Katolicy na tym kontynencie mogą prześledzić swoje dziedzictwo dzięki listom od wielkich postaci naszej wiary, takich jak abp Jan Carroll, Jan de Brébeuf i Junípero Serra.
Praca ewangelizacyjna Kościoła trwa we wszystkich naszych krajach. Wiemy jednak, że aby zmieniać świat, musimy najpierw zmieniać samych siebie. Człowiek nie może dać tego, czego sam nie posiada. A my, jako katolicy, musimy mieć żywą, silną wiarę.
Dlatego zainicjowaliśmy program
Cor – aby jednoczyć mężczyzn i wspierać ich rozwój poprzez modlitwę, formację wiary i braterstwo. Inicjatywa Cor ma na celu nas przemieniać,
Papież Franciszek przemawia do światowych przywódców podczas Zgromadzenia Ogólnego ONZ, 25 września 2015 roku.
przybliżając do Chrystusa i do siebie nawzajem. Kiedy mężczyźni wzrastają razem w wierze i braterstwie, stają się lepszymi mężami, ojcami i obywatelami. W ciągu niespełna dwóch lat ponad 650 rad rozpoczęło program
Cor , a prawie 4 tys. kolejnych planuje dołączyć w nadchodzącym roku na tę przemieniającą ścieżkę.
Cor odpowiada na pilną potrzebę pogłębienia wiary i budowania autentycznego katolickiego braterstwa. Żyjemy w czasach niespotykanej dotąd izolacji. W Stanach Zjednoczonych ponad jedna czwarta milenialsów deklaruje, że nie ma bliskich przyjaciół, a niemal tyle samo twierdzi, że nie ma przyjaciół w ogóle (YouGov, 2019).
Szczególnie mężczyźni cierpią z powodu samotności. Inicjatywa Cor tworzy przestrzeń, w której mogą nawiązać prawdziwe relacje i otwarcie mówić o swoich nadziejach oraz wyzwaniach, zarówno w pracy, jak i – co najważniejsze – w życiu rodzinnym. Cor pomaga mężczyznom odnaleźć i budować autentyczne chrześcijańskie przyjaźnie.
Wierzę, że to właśnie dlatego Cor spotkał się z tak entuzjastycznym przyjęciem. Zbliżając się do siebie, zbliżamy się do Chrystusa. Jak powiedział jeden z Zastępców Wielkiego Rycerza, Cor to „odpowiedź na to, czego dzisiaj potrzebuje Kościół.”
Każda grupa Cor jest inna. Wiele z nich korzysta z naszego studium biblijnego Mężczyźni Słowa. Inne grupy oglądają naszą najnowszą serię wideo Stańcie w Wyłomie: Misja Rodziny, która oferuje praktyczne wskazówki dla mężów i ojców. W ciągu niecałego roku została ona obejrzana ponad 1,5 miliona razy.
Mamy do dyspozycji bogactwo materiałów dla programu Cor, a kolejne są w przygotowaniu. Na początku tego lata ogłosiłem nową współpracę z Instytutem Augustyna – jednym z najlepszych producentów katolickich treści na świecie.
Udostępniamy jego zasoby Rycerzom. Teraz mamy dedykowaną sekcję na platformie Formed – popularnej usłudze streamingowej Instytutu. Rycerze mogą korzystać z nagradzanych filmów z udziałem niektórych z najwybitniejszych przedstawicieli Kościoła. W ramach tej współpracy opracowujemy również nowe, dostosowane materiały na potrzeby Cor. Podejmujemy tę pracę, aby pogłębiać naszą wiarę i umacniać nasze rodziny. W tym wszystkim mamy niezastąpione wsparcie naszych żon, które są nieodzownymi partnerkami we wszystkim, co robimy. W szczególny sposób przypomniałem sobie o tym jesienią ubiegłego roku, kiedy miałem zaszczyt wygłosić mowę pożegnalną na pogrzebie Ann Dechant.
Ann była oddaną żoną Najwyższego Rycerza Virgila C. Dechanta, który przez 23 lata z gorliwością przewodził Zakonowi. Ona sama służyła Rycerzom z równym poświęceniem. Całkowicie oddana swojej rodzinie i Zakonowi, Ann z wyjątkową hojnością wspierała męża, jednocześnie opiekując się swoimi małymi dziećmi
i wychowując je w wierze, aby znały i kochały Chrystusa. W ostatnich chwilach swojego życia modliła się z relikwiami bł. ks. Michaela McGivneya. (...)
RYCERZE EUCHARYSTII
Jako katolickie rodziny, czerpiemy naszą siłę z Jezusa Chrystusa. Jako Rycerze, jesteśmy szczególnie oddani Chrystusowi obecnemu w Eucharystii.
W ciągu ostatnich dwóch lat katolicy w Stanach Zjednoczonych w wyjątkowy sposób zwrócili się ku Najświętszemu Sakramentowi, biorąc udział w Krajowej Odnowie Eucharystyczne.
Ostatniego lata w ramach tego wydarzenia odbyły się cztery pielgrzymki. Każda z nich rozpoczęła się na innym końcu
Powyżej: Arcybiskup Gabriele Caccia, nuncjusz apostolski i stały obserwator Stolicy Apostolskiej przy ONZ, niesie Najświętszy Sakrament ulicami Nowego Jorku, 26 maja. Najwyższy Rycerz Patrick Kelly pomaga nieść baldachim podczas procesji, będącej częścią Szlaku Seton podczas Narodowej Pielgrzymki Eucharystycznej. • Po lewej: Papież Jan Paweł II wita Virgila i Ann Dechant po zakończeniu prac restauracyjnych fasady Bazyliki św. Piotra, 22 lutego 1987 roku.
naszego kraju. Tysiące Rycerzy i ich rodzin wzięło udział w procesjach, rozciągających się na 60 dni. Łącznie przemierzyły one ponad 10 tys. kilometrów, kreśląc żywy znak krzyża nad całym narodem. Szlak św. Elżbiety Anny Seton rozpoczął się na Wschodnim Wybrzeżu, w parafii, gdzie ks. McGivney założył Rycerzy. Z kościoła NMP w New Haven pielgrzymi podążali za naszym eucharystycznym Panem przez Nowy Jork, Baltimore i Waszyngton. Przemierzyli Appalachy, dotarli do Pensylwanii, a następnie Ohio. Trasę zakończyli w Indianapolis. Miałem zaszczyt dołączyć do tej procesji w weekend Dnia Pamięci. Razem z żoną i naszą najmłodszą córką pojechaliśmy do Nowego Jorku. Szliśmy z pielgrzymami od
katedry Świętego Patryka przez Manhattan. Gdy przechodziliśmy Lexington Avenue, jeden z organizatorów zauważył logo K of C na mojej koszuli i zapytał: „Jesteś Rycerzem?”. Odpowiedziałem: „Tak, jestem”. Następnie zapytał, czy pomogę nieść baldachim. Odpowiedziałem, że byłbym zaszczycony.
To było naprawdę niesamowite doświadczenie. Turyści klękali na chodnikach i robili zdjęcia. Kelnerzy wychodzili na zewnątrz, żegnając się znakiem krzyża. Przechodnie spontanicznie bili brawo. Cały czas setki pielgrzymów śpiewało pieśni, dając świadectwo rzeczywistej obecności Chrystusa w Eucharystii. Nawet na ulicach Nowego Jorku było jasne, że Jezus żyje, jest prawdziwy i przemienia serca!
Wszystkie cztery szlaki pielgrzymkowe spotkały się w Indianapolis, na 10. Krajowym Kongresie Eucharystycznym. Byłem tam razem z ponad 54 tys. pielgrzymów, w tym tysiącami moich Braci Rycerzy i ich rodzin. Na stadionie panowała elektryzująca atmosfera, przesycona obecnością Ducha Świętego. Nigdy nie zapomnę momentu, kiedy cała arena pogrążyła się w ciemności, a jedynie nasz Eucharystyczny Pan jaśniał na ołtarzu.
Cisza ogarnęła nas wszystkich. Mieliśmy wyraźne poczucie, że spotykamy Jezusa osobiście – serce mówiło do serca. W tym momencie zrozumieliśmy: Bóg aktywnie odnawia swój Kościół.
Kiedy obejmowałem urząd Najwyższego Rycerza, wezwałem wszystkich Rycerzy, aby byli przede wszystkim Rycerzami Eucharystii. Kongres Eucharystyczny pokazał nam, co to oznacza w naszych czasach. Wiele lat temu podobny przykład dał nam jeden z naszych Braci Rycerzy. Miało to miejsce właśnie tutaj, w Quebec City, w roku 1966. Człowiekiem tym był wicegubernator Quebecu, Paul Comtois. Był on pobożnym katolikiem i oddanym Rycerzem, który jako młody człowiek służył jako Wielki Rycerz rady 1889. Wielokrotnie prosił arcybiskupa Quebecu o pozwolenie na przechowywanie Najświętszego Sakramentu w rezydencji wicegubernatora. Po wielokrotnych prośbach arcybiskup w końcu się zgodził. Miał jednak jeden warunek – Paul Comtois miał osobiście strzec Eucharystii. Pewnej nocy rodzinę Comtois zbudził gwałtowny pożar. Wicegubernator wyniósł swoją żonę na zewnątrz, zapewniając jej bezpieczeństwo, a następnie pomógł córce wydostać się przez okno kaplicy. Sam jednak pozostał w płonącym domu – miał jeszcze jedno ważne zadanie do wykonania. Kiedy ogień osłabł, ratownicy weszli do
Od góry: Najwyższy Rycerz Patrick Kelly dokonuje inspekcji prac restauracyjnych baldachimu nad głównym ołtarzem w Bazylice św. Piotra, 26 czerwca. Obecni są również Alberto Capitanucci (po lewej) i dr Pietro Zander, kierownik Fabryki św. Piotra. • Paul Comtois, wicegubernator Quebecu i jego żona Irène-Anne-Rachel witają królową Elżbietę II w ich oficjalnej rezydencji podczas wizyty królowej w Kanadzie w 1964 roku. Pożar wybuchł w rezydencji tuż po północy 22 lutego 1966 roku, a Comtois poświęcił swoje życie, chroniąc Najświętszy Sakrament przechowywany w kaplicy. • Sąsiednia strona: Rzeźba z brązu autorstwa Gian Lorenzo Berniniego przy ołtarzu Katedry św. Piotra, widoczna w Bazylice św. Piotra. Rycerze Kolumba będą sponsorować renowację rzeźby po zakończeniu restauracji baldachimu bazyliki.
środka. Znaleźli ciało Paula pod zawalonymi schodami, ale i coś jeszcze, coś świętego. Wciąż trzymał puszkę z Najświętszym Sakramentem.
Drodzy Bracia Rycerze: wicegubernator Paul Comtois poświęcił swoje życie dla Eucharystii.
Zakończenie
TO JEST NASZE WEZWANIE – być Rycerzami Eucharystii – służyć naszemu Panu we wszystkim, co robimy.
Odpowiadaliśmy na to wezwanie w nowy i odnowiony sposób w ciągu ostatniego roku. Patrząc na nadchodzący rok, podejmujemy to zadanie z wielką pewnością i radością.
Rok 2025 jest w Kościele jubileuszowy, a Rycerze Kolumba już teraz torują mu drogę.
Na ostatni jubileusz, w roku 2000, odrestaurowaliśmy Drzwi Święte Bazyliki św. Piotra. Tym razem pomagamy odnowić baldacchino – monumentalny brązowy baldachim, stworzony przez Berniniego, który wznosi się 10 pięter nad ołtarzem papieskim i grobem św. Piotra.
Z przyjemnością ogłaszam dziś, że wesprzemy kolejną monumentalną renowację – arcydzieło Berniniego wykonane z brązu, przy ołtarzu katedry św. Piotra, które zawiera relikwie krzesła używanego przez samego św. Piotra i oddaje hołd autorytetowi wszystkich jego następców. Niewiele miejsc w całym chrześcijaństwie ma równie wielkie znaczenie.
Odnowione dzieła sztuki sakralnej pogłębiają wiarę wszystkich, którzy je zobaczą – szczególnie w nadchodzącym roku jubileuszowym. Papież Franciszek uczynił nadzieję centralnym przesłaniem jubileuszu, a naszym obowiązkiem, jako katolików i jako Rycerzy, jest dawanie świadectwa nadziei, która pochodzi od Jezusa Chrystusa.
Nadzieja jest fundamentem naszej tożsamości. To ona skłoniła ks. McGivneya i pierwszych Rycerzy do zjednoczenia sił, z przekonaniem, że przez nich Pan dokona wielkich rzeczy. Nadzieja prowadziła ich do wspierania wdów i sierot, do wzmacniania rodzin i obrony Kościoła. Choć ich praca była pełna niepewności, a przyszłość nieznana, Bóg pobłogosławił Rycerzom
Kolumba bardziej, niż mogli sobie wyobrazić.
Naszym obowiązkiem, jako katolików
i jako Rycerzy, jest dawanie
świadectwa nadziei, która pochodzi od Jezusa Chrystusa.
Ufamy, że Bóg pobłogosławi także naszej pracy. Tak jak mężczyźni, którzy zbierali się w podziemiach kościoła NMP, jesteśmy przepełnieni nadzieją, która płynie z wiary. Ona zachęca nas do dalszego budowania naszych parafii i rodzin. Podobnie jak pierwsi Rycerze, wierzymy w żywego Boga, który trzyma przyszłość w swoich rękach. On nas poprowadzi, tak jak prowadził naszych przodków. Jesteśmy wezwani do podjęcia tej misji tak samo jak oni.
Z radością odpowiadamy na to wezwanie. Obiecujemy być jak bł. Michael McGivney i św. François de Laval, wspólnie budując przyszłość pełną nadziei i wiary w Jezusa Chrystusa. Vivat Jezus!
Rycerze Miłosierdzia
Każdego dnia Rycerze na całym świecie mają okazję, by coś zmienić – przez pracę społeczną, zbieranie funduszy, czy modlitwę. Doceniamy każdego Rycerza za jego siłę, współczucie i oddanie w budowaniu lepszego świata.
Joe Jewell (w środku), Były Wielki
Rycerz rady 11922 im. Ducha Świętego w Annandale w stanie Wirginia, wraz z synem Michaelem, dostarczają łóżeczko i materac młodej matce i jej dziecku podczas wydarzenia związanego z organizacją non-profit Project Manger [Projekt Żłobek], która dostarcza łóżeczka i pościel matkom borykającym się z trudnościami finansowymi lub zagrożonymi ciążami. Kilka rad lokalnych finansuje co roku setki nowych łóżeczek, a Rycerze pomagają w ich dostarczaniu podczas dużych akcji dwa razy w roku.
„Na moją niechęć Bóg odpowiedział łaską”
Moja kariera kwitła. Z tytułem magistra ekologii pracowałam w Międzynarodowym Instytucie Leśnictwa Tropikalnego w Portoryko. Wszystko wskazywało na to, że będę mogła zrobić doktorat i kontynuować karierę w dziedzinie badań ekologicznych.
Tylko jedna rzecz była nie w porządku: moje niespokojne serce. Starałam się przekonać Chrystusa, że nie ma możliwości, abym została zakonnicą, ale pozostawało we mnie łagodne zaproszenie. Postanowiłam wejść w rzeczywistość wiary – cóż, dość ostrożnie –dając naszemu Panu rok, aby definitywnie rozwiązać kwestię mojego powołania zakonnego. Po tym czasie byłoby już jasne, że nie jestem powołana do życia zakonnego i mogłabym prowadzić dotychczasowe życie.
Na moją niechęć Bóg odpowiedział wielką łaską i wytrwałością. Życie zakonne głęboko współbrzmiało z tym, do czego czułam się powołana: jedność celu, poświęcenie Bogu całej swojej istoty i swych działań, ofiarowanie Mu w modlitwie potrzeb Kościoła i świata. Jestem wdzięczna za wielki dar bycia oblubienicą Chrystusa, za dar życia tylko dla Niego.
Siostra Christina Marie Cysterka Klasztor Valley of Our Lady Hollandale, Wisconsin