3 minute read
● Ecologie
Europese Commissie wil verbod op ‘greenwashing’
Groene verf, ecologische verf, biobased verf of natuurverf? Wat betekenen deze claims precies? En hoe onderscheid je een ‘groene verf’ van een biologische verf? Omdat dit soort beweringen vaak niet te controleren zijn, wil de Europese Commissie een verbod op ‘greenwashing’ invoeren.
Sommige bedrijven beweren door dit soort claims dat ze meer doen voor het milieu dan in realiteit het geval is. Ze laten hun producten of diensten dus “groener” lijken dan ze in werkelijkheid zijn: ze doen met andere woorden aan greenwashing. Die oneerlijke handelspraktijk is echter verboden.
Steeds meer ondernemingen gebruiken reclameboodschappen toegespitst op het milieu, de ecologie en duurzame ontwikkeling en dat vooral om de consument te overhalen om een bepaald product of een bepaalde dienst aan te kopen in plaats van dat van een concurrent.
Als die beweringen fout of misleidend zijn of als ze niet geverifieerd kunnen worden, dan is er sprake van greenwashing. De verkoper neemt een loopje met de waarheid en stelt zijn product of dienst dus groener voor dan die in werkelijkheid is. Dat is een vorm van oneerlijke handelspraktijken en daarom verboden in België. Overtreders riskeren boetes tot 80.000 euro (te vermenigvuldigen met de opdeciemen).
Regels aanscherpen
Er bestaat in Europa wel een Richtlijn over oneerlijke handelspraktijken, maar tot nu toe bevatte die geen voorschriften rond duurzaamheid of milieugevolgen. Groene claims die onjuist waren, of niet gecontroleerd konden worden, glipten dus door de mazen van het net. De Europese Commissie stelt daarom voor om ook de milieu- of sociale gevolgen, duurzaamheid en repareerbaarheid toe te voegen aan de lijst van productkenmerken waarover een verkoper consumenten niet mag misleiden. Ook wil de Commissie nieuwe praktijken toevoegen die als misleidend worden beschouwd, zoals het vermelden van een milieuclaim met betrekking tot toekomstige milieuprestaties zonder duidelijke, objectieve en verifieerbare toezeggingen en streefdoelen, en zonder een onafhankelijk monitoringsysteem. Tot slot wil de Commissie de richtlijn wijzigen door aan de bestaande lijst van verboden oneerlijke handelspraktijken (de zogenaamde “zwarte lijst”) nieuwe praktijken toe te voegen. Daarbij gaat het onder meer om de volgende praktijken:
• geen informatie verstrekken over kenmerken die zijn toegevoegd om de duurzaamheid te beperken, bijvoorbeeld software waardoor het product na een bepaalde periode minder goed of helemaal niet meer werkt;
• generieke, vage milieuclaims vermelden wanneer de uitstekende milieuprestaties van het product of de verkoper niet kunnen worden aangetoond. Voorbeelden van zulke generieke milieuclaims zijn “milieuvriendelijk”, “eco” of
“groen”, voor zover deze ten onrechte de indruk wekken dat er sprake is van uitstekende milieuprestaties; • beweren dat een milieuclaim geldt voor het volledige product, terwijl de claim in feite slechts op een bepaald aspect van het product betrekking heeft; • een vrijwillig duurzaamheidskeurmerk tonen dat noch op een systeem voor verificatie door derden berust, noch door de overheid is ingesteld; • er niet op wijzen dat de functionaliteit van een product beperkt is bij gebruik van consumptieartikelen, reserveonderdelen of accessoires die niet door de oorspronkelijke fabrikant zijn geleverd.
Deze wijzigingen zijn bedoeld om verkopers rechtszekerheid te bieden, maar ook om het gemakkelijker te maken de regels inzake greenwashing van producten te handhaven. Met betrouwbare milieuclaims stellen fabrikanten de consumenten bovendien in staat producten te kiezen die werkelijk beter zijn voor het milieu dan die van hun concurrenten. Dit zal fabrikanten ertoe aanzetten om ecologisch duurzamere producten te ontwikkelen, waardoor de negatieve gevolgen voor het milieu zullen afnemen.
Wanneer dit voorstel aangenomen wordt, zullen fabrikanten dus niet langer vage claims zonder onderbouwing, zoals ‘ecovriendelijk’, ‘groen’, of ‘goed voor het milieu’ op hun producten mogen aanbrengen. Dat geldt eveneens voor claims die al de norm zijn, zoals ‘deze verf bevat geen carcinogene, mutagene en reprotoxische stoffen’. Die stoffen zijn wettelijk immers niet toegestaan en dus is deze boodschap misleidend ten opzichte van concurrenten.
Hoe gaat het verder?
De voorstellen van de Commissie zullen nu door de Raad en het Europees Parlement worden besproken. Als ze goedgekeurd worden, moeten ze vervolgens ook nog omgezet worden in de nationale wetgeving van de verschillende lidstaten.
PRODUCTNIEUWS
Nieuwe vertegenwoordiger voor Blanchon-groep in Antwerpen en Limburg
De groep Blanchon, actief in Benelux voor de houtprofessional onder de merken RIGO, Ciranova en Blanchon, versterkt zijn salesteam in België. Wim Raeymaekers, Accountmanager voor Antwerpen en Limburg, vervoegt het team waardoor de groep nu met 4 sales actief is in België; ondersteund door een technieker voor trainingen en werfbegeleiding. Wim heeft een jarenlange ervaring in de verfwereld en verrijkt zijn kennis nu met de producten van de merken Blanchon, Ciranova en RIGO. Zo kan het bedrijf de verdelers en professionals van vandaag en morgen, in de regio Antwerpen en Limburg, nog beter servicen dan voorheen.
Meer
weten? www.ciranova.eu www.blanchon.com