Mark Magazine April 2015

#14 - mei 2015

DOSSIER 50-PLUS

20 jaar zonder sollicitatie

ZET JEZELF OPNIEUW OP DE KAART! FRANS (61), IT-DIRECTEUR ‘OP EEN CARRIÈRESWITCH STAAT GEEN LEEFTIJD’ NICOLE (53),WERKZOEKEND ‘IK WIL NOG EEN HALVE CARRIÈRE WERKEN’

Jobinterview

5

VRAGEN DIE JIJ KUNT STELLEN AAN EEN RECRUITER

VOLG ONS OP @MARK_MAGAZINE OF WWW.MARKMAGAZINE.BE

MORGEN ZOEKEN WE ELEKTRICITEIT OP DE BODEM VAN DE NOORDZEE. WERKEN BIJ ELECTRABEL, DAT IS WERKEN AAN DE UITDAGINGEN VAN VANDAAG.

Electrabel doet meer dan alleen energie produceren. Door bij ons te werken krijg je de kans om de uitdagingen van vandaag én die van morgen aan te gaan. Je evolueert mee met een bedrijf dat actief is in gans België, binnen een innovatieve en stimulerende sector. Je krijgt bij ons kansen om te groeien, in een aangename werkomgeving, met een aantrekkelijk salarispakket en extralegale voordelen.

Ontdek het zelf op werkenbijelectrabel.be Electrabel Electrabel @Jobs_Electrabel

www.markmagazine.be

INHOUD 4

Overwerk Goed om weten

6

ex-Ford-werknemers ‘Ik wil werken. Ik heb nog iets te bieden’

10

nieuwe job op 61 ‘Ik deel mijn race beter in’

12

Nicole, 53 en werkzoekend ‘Nog een halve carrière te gaan’

14

50-PLUS EN ontslagen ‘Draai die knop toch maar om’

16

Brandline 180 jaar Belgisch spoor

18

Outplacement Het dagboek van Francine

22

Het Merk Ik Zo houd je job boeiend

23

Infogram Wie heeft er werkbaar werk?

24

Social media Twitteren in naam van de firma

27

Solliciteren?

5 vragen die JIJ kunt stellen

28

Opleiding ‘Wij zijn de B van VDAB’

MARK

Edito

INTRO

Te oud, te duur, te traag ... Vooroordelen die wegen als lood op vijftigers en zestigers die een job zoeken.

Uit noodzaak, omdat hun vorige werkgever hen bedankte voor hun (dure) diensten, of omdat ze zin hebben het roer nog eens om te gooien.

Helaas. “Leeftijd is een probleem.” Nicole, 53 en sinds kort werkzoekend, windt er in deze MARK geen doekjes om. “Je merkt aan alles dat het je leeftijd is die je belet om opnieuw aan de bak geraken.” Nog nooit was ze werkloos. Haar hele leven heeft ze gewerkt. En plots moest ze aankloppen bij VDAB en RVA. Een drempel van schaamte die ze maar moeilijk overwon.

Nicole is niet alleen. In dit magazine getuigen met haar ook Patrick, Frans en Walter. Stemmen uit wat officieel een ‘kansengroep’ heet. Leeftijdsgenoten met en zonder werk, net een nieuwe kans gekregen of naarstig op zoek naar één.

Allemaal beseffen ze dat de kilometers op hun teller niet in hun voordeel spreken, maar dat maakt ze niet minder gemotiveerd. Want leeftijd zou er niet toe mogen doen.

Dat is de boodschap die zij en wij alle recruiters willen meegeven. En voor wie daar vraagtekens bij heeft, deze vraag: wat als jij plots vijftig bent?

Het volgende MARK Magazine verschijnt op 23/6 bij Het Nieuwsblad en op 24/6 bij De Standaard.

Wim Verdoodt, hoofdredacteur MARK Magazine

Jouw mening?

@mark_magazine

Alles Van A TOt Z

MARK Magazine is een realisatie van Content Connections, die als Content Marketing Divisie van Mediahuis merken en bedrijven de kans geeft om hun ideeën en visie te delen met de community van De Standaard en Het Nieuwsblad. Content Connections draagt de redactionele verantwoordelijkheid voor deze publicatie.

3

MARK

OVERWERK

Slechts 1 op 5 jongeren is een jobhopper Nieuwe generatie, nieuw carrièremodel?

Niet helemaal, blijkt uit een onderzoek van Vlerick Business School bij 880 Vlaamse laatstejaarsstudenten. Onze millennials zijn helemaal niet de jobhoppers waar ze vaak voor gehouden worden. Slechts 1 op 5 wil gedurende de loopbaan regelmatig van werkgever veranderen. Verder liggen de verwachtingen ondanks het moeilijke economische klimaat zeer hoog. Jonge-

ren dromen vooral van autonomie, opleidingsmogelijkheden en een goede balans tussen werk en privé. Hun eigen bereidheid tot flexibiliteit is eerder laag, de loonverwachting ligt hoog en ze verwachten dat hun overuren uitbetaald worden. Ten slotte nemen ze zelf het roer van hun carrière in handen, maar ze gaan er ook van uit dat de werkgever hen van bij de start doorgroeimogelijkheden biedt.

VODAFONE VERWENT ZWANGERE VROUWEN Bij Vodafone krijgt elke zwangere werkneemster minimaal 16 weken betaald moederschapsverlof. De eerste zes maanden dat ze weer aan de slag gaat, hoeft ze maar dertig uur per week te werken, voor een voltijds loon. De regeling geldt voor alle werkneemsters van Vodafone wereldwijd.

Het bedrijf doet dit om getalenteerde en ervaren vrouwen aan boord te houden. “Te

veel vrouwen verlaten het werk omdat ze voor een moeilijke keuze staan: hun baby of hun carrière”, zegt ceo Vittorio Colao.

“Vrouwen maken 35 procent uit van ons personeelsbestand wereldwijd, en 20 procent van ons internationale management.

We zijn ervan overtuigd dat dit beleid een belangrijke rol zal spelen om meer vrouwen in dienst te krijgen.”

Zo rekruteert Richard Branson Richard Branson is een van ‘s werelds meest succesvolle zakenlui. Zijn succes dankt hij onder andere aan zijn eigen manier van werken. Ook wat rekruteren betreft, heeft de Virgin-topman zijn eigen methodes. Drie regels uit zijn recentste boek. Eén: doe het zelf. Branson moeit zich met elke aanwerving van hogere kaderleden. Twee: karakters zijn belangrijker dan cv’s. Wat een kandidaat gedaan heeft, interesseert Branson niet echt. Hij is vooral op zoek naar diverse teams, wat volgens hem een betere garantie is op creatieve oplossingen. Drie: vrijheid moet je aankunnen. “Let op voor kaderleden die een ‘open’ job zoeken”, waarschuwt Branson. “Je moet dat aankunnen. Voor wie jarenlang in een job met een vaste structuur gewerkt heeft, is dat aantrekkelijk, maar niet evident.”

4

MARK

www.markmagazine.be

Nerveuze sollicitant maakt minder kans Angstzweet, bibberende handen en een prop in je keel. Het zijn symptomen die nerveuze sollicitanten herkennen. En die je kansen om aangeworven te worden danig in gevaar brengen. Dat blijkt uit een onderzoek van Canadese wetenschappers aan de University of Guelph. Zij analyseerden 120 jobinterviews van jonge sollicitanten.

Daaruit blijkt dat wie angstig uitkijkt naar dat gesprek, achteraf vaak te horen krijgt dat hij niet aan de verwachtingen voldoet. Nervositeit remt kandidaten niet alleen af bij het spreken, het maakt hen ook minder assertief. “Hoe minder iemand zegt, hoe groter de indruk dat iemand nerveus is”, stellen de onderzoekers. “Nerveuze kandidaten stralen ook te weinig ‘persoonlijke warmte’ uit, wat hen op een afwijzing komt te staan.”

GOOGLE IS STERKSTE MERK IN BELGIË Google is het meest invloedrijke merk in ons land, voor Colruyt en Facebook. Dat blijkt uit een studie van het onderzoeksbureau Ipsos bij 2.500 Belgische consumenten. Op de vierde plaats staat Samsung, gevolgd door Telenet, twee nieuwkomers in de topvijf. Zij nemen daar de plaats in van Aldi en Visa, die terugvallen naar een dertiende en een vijftiende stek.

Coca-Cola, Microsoft, Apple, Ikea en YouTube maken de toptien compleet.

Proximus doet het opvallend goed. Het telecombedrijf stijgt van de 25ste naar de 12de plek. In Wallonië doet het met een vijfde plaats nog beter.

Diploma behalen kan straks ook op LinkedIn LinkedIn heeft Lynda.com, een aanbieder van online cursussen, overgenomen. Dat maakt het mogelijk dat je in de toekomst – een exacte datum is er nog niet – via de professionele netwerksite ook opleidingen kunt volgen. Slaag je, dan kun je een badge toevoegen aan je profiel.

Lynda.com is een zogenaamde MOOC,

een massive open online course. De cursussen, die vaak gegeven worden door Amerikaanse universiteiten, zijn wereldwijd te volgen. Volgens LinkedIn wordt nu al 30 procent van de cursussen gebruikt door bedrijven om hun personeel bij te scholen. LinkedIn betaalde 1,5 miljard dollar voor Lynda.com.

5

MARK

Dossier 50-plus ‘Te duur, te oud, te traag’ Tot je zelf plots vijftig bent ...

6

www.markmagazine.be

50-PLUS

MARK

OUTPLACEMENT VOOR EX-FORD-WERKNEMERS

‘Dit gaat veel verder dan werk zoeken’ Een nieuwe baan, een nieuw leven: dat is wat outplacement de voormalige arbeiders van Ford te bieden heeft.“Het is goed om te praten met de anderen hier.We zitten allemaal in hetzelfde schuitje.”

TEKST:Timothy Vermeir - FOTO: Raymond Lemmens “Hoe gaat het? Hebben jullie nog gesolliciteerd sinds de laatste keer? Albert, hoe zit het nu bij dat mobilhomebedrijf?” In het ontmoetingscentrum van Paal staan de tafels in een U-vorm opgesteld rond outplacementbegeleider Maarten Van Hal. De tien mannen hier, ex-werknemers van de Ford-fabriek een dertigtal kilometer verder, konden na de sluiting met brugpensioen – al moeten we het vandaag over SWT hebben, het stelsel werkloosheid met bedrijfstoeslag.

Voor de sessie van start ging, legde Maarten Van Hal, een van de Ascento-medewerkers die een groep ex-werknemers begeleidt in hun zoektocht naar een nieuwe baan, uit dat je deze mensen niet zomaar op de arbeidsmarkt mag jagen.

“Dat lukt niet”, zegt hij. “Deze mensen moet je een actieve begeleiding bieden.

Zij komen nauwelijks aan de bak via interimkantoren en kennen de arbeidsmarkt niet. Bovendien zijn er ook heel wat vooroordelen ten opzichte van de ex-Ford-werknemers.”

“Ik had in het begin geen hoge dunk van outplacement. ‘Wat gaan die mij nog leren?’, dacht ik bij mezelf.” Walter Dragone had naar eigen zeggen een job uit de duizend bij Ford. Als medewerker van de productieleider was hij de liaison tussen bureau en werkvloer. Hij had als een van

“Deze mensen komen nauwelijks aan de bak via interimkantoren en kennen de arbeidsmarkt niet” MAARTEN VAN HAL Ascento de weinigen binnen de fabriek veel vrijheid en verantwoordelijkheid. Binnenkort zou hij 25 dienstjaren vieren. “Maar, ik ben steeds naar hier gekomen met open vizier”, vervolgt hij. “En ik heb hier wel wat opgestoken over wat je in je cv zet, hoe je je motivatiebrief op maat van een functie schrijft. Maar tegelijk is het ook goed om te praten met de anderen hier.

We zitten allemaal in hetzelfde schuitje.”

“Ik wil werken, ik heb nog iets te bieden”, vervolgt Walter. Bijvoorbeeld op een helpdesk, zegt de man die door alle andere aanwezigen wordt aangeduid als de ICT-specialist.

“Ik zou je meteen aanwerven als teamleader”, zegt Maarten hem. “En dat meen ik.”

VEEL FRUSTRATIE, WEINIG VERTROUWEN Er zijn veel frustraties in deze groep: over hoe Ford hen heeft voorgelogen, hoe ze

aan de kant zijn geschoven, hoe politici het hebben over actieve, passieve en gepaste beschikbaarheid. De zekerheid die ze hebben, willen ze niet meer afgeven, zegt Maarten. “Je merkt ook dat ze allemaal erg berekend zijn. Dat is ook nodig geweest, toen ze te horen kregen wat hun opties waren bij de sluiting. Ze hebben uitgerekend wat voor hen de interessantste optie was. Vandaag willen ze financieel liefst niet achteruit gaan. Velen hebben ook geen vertrouwen meer in werk an sich, in werkgevers, de regering, VDAB en RVA ...”

Net om dat vertrouwen te winnen, werkt Ascento met wat ze hier ‘Ford-begeleiders’ noemen, ex-Ford-werknemers die een opleiding hebben gekregen en de outplacementbegeleiders bijstaan.

Stefan Verjans is een van die Ford-begeleiders. Hij begon ooit als arbeider in de Ford-fabriek, maar gaf de laatste jaren opleidingen. De laatste twee jaar was hij 7

MARK

50-PLUS

ook vakbondsafgevaardigde. “Ik ken de mensen persoonlijk en ik heb een netwerk dat ik kan gebruiken. Ik help de mensen van Ascento om het denkpatroon van de mensen te begrijpen en maak begrippen uit de fabriek duidelijk.”

Terwijl Maarten zorgt voor de collectieve sessies – al is daar ook heel veel aandacht voor individuele vragen en opmerkingen – zorgt Stefan voor de extra individuele hulp. Na de sessie zit hij samen met verschillende mensen om cv’s op te stellen en motivatiebrieven te schrijven. Is er een job die interessant lijkt voor een van zijn mensen, dan zal hij die doorsturen.

Stefan werkt nu tijdelijk voor Ascento tot het einde van de outplacementbegeleiding. Dan moet ook hij op zoek naar ander werk. “Ik heb loopbaanbegeleiding gevolgd bij de vakbond na de sluiting.

Daaruit bleek wat ik al dacht: ik zou goed zijn als lesgever of zou een verkoper kunnen worden. Maar ik wil samen met mijn partner, die ook bij Ford werkte, een B&B starten in Portugal. Volgende zomer ben je bij ons welkom voor je vakantie.”

TALENTEN ONTDEKKEN Patrick Bosmans startte bij Ford als mechanieker, maar kwam na een arbeidsongeval op de kwaliteitscontrole terecht en 8

“Outplacement zou verplicht moeten zijn.

Mensen komen hier uit hun schulp. Ik volg nu computerlessen.

Dat zou ik zonder dit nooit gedaan hebben” PATRICK BOSMANS bruggepensioneerde uiteindelijk aan de band. Schouder en rug willen niet meer mee na jaren heffen en tillen in de fabriek. “Outplacement zou eigenlijk voor iedereen verplicht moeten zijn”, zegt hij na de sessie. “Veel mensen komen hier uit hun schulp. Ik volg nu computerlessen. Dat zou ik zonder dit nooit gedaan hebben.”

Patrick blijft gepassioneerd door automechanica en denkt dat er misschien een mogelijkheid is om in de fabriek waar ook zijn broer aan de slag is een job te vinden.

Maar ondertussen ontdekte hij ook een ander talent. “Ik heb heel veel gedaan

voor mijn moeder die in het ziekenhuis was opgenomen. Dossiers samenstellen, premies aanvragen, attesten verkrijgen. Ik heb er misschien de opleiding niet voor, maar dat gaat heel vlotjes – ook bij het ziekenfonds waren ze onder de indruk.”

NIEUWE JOB ALS BEENHOUWER Tijdens de outplacementbegeleiding – 20 sessies van elk drie uur – bouwt Maarten op vier zuilen. “De eerste is een interne analyse: mensen gaan op zoek naar hun troeven en mogelijkheden, beperkingen en randvoorwaarden. We gaan op zoek naar de intrinsieke kwaliteiten die al deze mensen hebben, maar die tot nu toe niet echt tot uiting zijn gekomen. We gaan die expliciet maken en benoemen zodat ze een sterkte worden.”

De tweede zuil gaat over sollicitatietechnieken: cv en motivatiebrief, maar ook wat een elevator pitch is en hoe mensen zichzelf kunnen verkopen aan werkgevers of hun netwerk. “Als deze mensen ooit al gesolliciteerd hebben, was dat 20 jaar of meer geleden. We leggen hen uit hoe er vandaag gesolliciteerd wordt en hoe interimkantoren werken”, vertelt Maarten.

Hij gaat ook in op wat de ex-Ford-werknemers te bieden hebben. En dat is niet

MARK

www.markmagazine.be

gen die ziek of met verlof waren”, zegt Albert Gerrits, die ooit als lasser is opgeleid. “Tijdens de sessies hier leer je jezelf beter kennen. Wij denken wel dat we onszelf kennen, maar hij, Maarten, gaat dieper. En als je jezelf beter kent, kun je jezelf beter verkopen.”

En hoe zit het nu bij dat mobilhomebedrijf? “Ik ben 99,9 procent zeker dat ik er kan starten”, zegt Albert. “De man die mij mijn mobilhome heeft verkocht, is ondertussen een goede vriend. Nu openen ze in Aarschot een nieuw filiaal dat eind dit jaar open zou moeten gaan.

Ik kan er aan de slag om nieuwe eigenaars te begeleiden en hen te tonen wat het is om met een mobilhome te rijden en erin te leven. Ik zal ook de verhuurde wagens klaarzetten en naar de technische keuring rijden.”

noodzakelijk wat ze al die jaren gedaan hebben in de autoassemblage. Zo gaat er maandag iemand uit de groep aan het werk in de beenhouwerij bij Colruyt. “Die man is 28 jaar geleden opgeleid als beenhouwer, maar heeft het beroep nooit uitgeoefend. Hij is wel heel communicatief en heeft gesolliciteerd, maar werd in eerste instantie niet gekozen. Daarna heeft hij toch nog een kans gekregen. Men zag dat hij de handelingen nog in zich had en heeft hem een contract aangeboden”, vertelt Maarten.

De vierde zuil gaat over resultaatgericht solliciteren, gedoseerd, voor gerichte functies. “De boog moet niet altijd gespannen staan: je moet niet élke dag solliciteren. Het gaat om kwalitatieve sollicitaties voor deze doelgroep.”

Tijdens de sessie legt Maarten uit dat een sollicitatie een verkenning van vraag en aanbod is waarbij kandidaten geen toneel moeten spelen, maar echt kijken of wat zij willen en kunnen overeenkomt met wat het bedrijf verwacht en aanbiedt.

“Ik wil werken, ik heb nog iets te bieden”

NIEUWE JOB DANKZIJ OUTPLACEMENT

WALTER DRAGONE bruggepensioneerde

“Ik heb 27 jaar en 7 maanden bij Ford gewerkt als ‘vlinder’ – wij werden overal in de fabriek ingezet om mensen te vervan-

En ook al komt hij er terecht zonder hulp van Maarten of Stefan, Albert is ervan overtuigd dat hij zonder de outplacementbegeleiding de job niet zou hebben. “Ik denk niet dat ik gedurfd zou hebben om te vragen of ik er aan de slag zou kunnen. Hier is een andere Albert wakker gemaakt. Vroeger zou ik meer afgewacht hebben, nu heb ik mijn stoute schoenen aangetrokken.”

UIT DE PUT Maar Albert ziet het nut van outplacement veel breder dan dat. “Dit gaat veel verder dan werk zoeken: je krijgt een andere kijk op het leven.”

Of zoals Patrick Bosmans het zegt: “Er zijn mensen die volledig in de put zitten door de sluiting. Ze komen dan hier in een groep terecht bij mensen die hetzelfde meemaakten en worden uit die put getrokken.”

Wie stil en schuchter aan de sessies start, bloeit open. Hier delen mannen hun onzekerheden en angsten, hier wordt gelachen en gevloekt – maar toch vooral gewerkt aan de sollicitatietechnieken.

@MARK_MAGAZINE Wat is jouw ervaring met outplacement?

9

MARK

50-PLUS

EEN CARRIÈREWENDING OP 60

‘Oudere werknemers delen hun race beter in’ Frans Temmerman (61) bewijst dat er op een carrièreswitch geen leeftijd staat.

Op zijn 60ste kreeg hij een nieuwe, prestigieuze job aangeboden: IT-directeur bij hr-dienstverlener Securex. De ervaren werkkracht is nog even gedreven als dertig jaar geleden.“Ik tel nog niet af naar mijn pensioen, nee.”

TEKST: Gerlinde De Bruycker - FOTO: Ivan Mervillie Anderhalf jaar geleden stond er opeens een headhunter aan de deur van Frans Temmerman: of hij zin had in de post van IT-directeur bij Securex? De toen 60-jarige handelsingenieur/MBA moest er niet lang over nadenken. “Ik werkte destijds op een project van GDF Suez in Parijs, terwijl ik met mijn gezin in België woonde.

Ik pendelde de hele tijd tussen Rotselaar en Parijs, tot ik dacht: waar ben ik mee bezig? De vraag van Securex kwam dus op het juiste moment.”

Hoe de headhunter bij hem terechtkwam, heeft Temmerman nooit gevraagd. “Ook niet waarom ze mij gekozen hebben – ik ben niet zo nieuwsgierig van aard. (lacht) Ze zullen wel hun redenen gehad hebben, zeker?” De voornaamste reden prijkt in het persbericht dat Securex na zijn aanstelling trots de wereld instuurde: “Frans brengt zijn expertise en heel wat ervaring in de IT-sector met zich mee.”

BAGAGE Ervaring, dat is het sleutelwoord bij oudere werknemers. Ook Temmerman heeft heel wat internationale bagage opgebouwd. Hij maakte carrière bij Solvay, Atlas Copco en ING, en later werkte hij 10

“Nog elke dag stap ik om half zeven in de auto, en rond 20 uur ben ik weer thuis” FRANS TEMMERMAN Securex als manager voor GDF Suez, Xerox en Siemens-Atos. Die opgedane expertise kan hij vandaag inzetten op de werkvloer bij Securex. “De uitbouw van de IT-omgeving is hier een heel complexe taak, omdat Securex zo’n groot en divers bedrijf is. Maar ik zie het resultaat al voor mij. I’ve been there, ik weet dat onze IT in de juiste richting gestuurd kan worden. Bepaalde situaties heb ik al eerder meegemaakt, en dat helpt.”

Frans Temmerman is er nu 61. Hoe lang gaat hij er nog mee door? “Zolang ik een toegevoegde waarde kan zijn voor het bedrijf. Als je plezier hebt aan je werk, dan wil je er niet mee stoppen. Ik tel niet af naar mijn pensioen.” Al is hij wel actief bezig met zijn opvolging. “Ik vind het heel belangrijk dat elke sleutelfiguur in het bedrijf een schaduwfiguur heeft. Als er iemand wegvalt, moet iemand anders meteen kunnen overnemen. Dat is goed voor de continuïteit van het bedrijf. Voor

mijn eigen opvolging heb ik al iemand in gedachten, ja.”

OPVOLGING Hij is niet de enige zestigplusser die zijn job met hart en ziel uitvoert. Veel mensen werken gewoon voort na hun pensioen, denk maar aan Jo Cornu (70) als topman bij de NMBS of Paul De Grauwe (68) als professor aan de London School of Economics. Zeker geen ‘uitbolbanen’, dus.

“Ik werk nog even intens als vroeger. Nog elke dag stap ik om half zeven in de auto, en rond 20 uur ben ik weer thuis. Ik kijk ook niet op een zondag meer of minder om iets af te werken.”

Sneller moe is de CIO naar eigen zeggen niet. “Oudere werknemers zijn als diesels: ze komen trager op gang, maar ze kunnen de inspanning ook langer aanhouden. De explosiviteit is verdwenen, maar ze delen hun race beter in. (lacht)”

www.markmagazine.be

MARK

Wat vindt een 60-plusser zelf over actuele thema’s zoals ...

Het brugpensioen?

Over het debat rond het brugpensioen is er veel ophef. De regering vindt dat bruggepensioneerden zich toch beschikbaar moeten houden voor de arbeidsmarkt, maar dat kan bij de vakbonden op weinig begrip rekenen.

“Het is een non-debat”, vindt Frans Temmerman. “Ik kende mensen bij Renault Vilvoorde die op hun 52ste op brugpensioen werden gestuurd. Dat is een drama, hè. Ik vind dat niet de juiste manier. Werkgevers moeten op een andere manier zorgen dat ouderen aan het werk blijven. Kijk naar het Scandinavische Atlas Copco: behoorlijk wat oudere werknemers krijgen daar een externe functie aangeboden als coach of adviseur. Het is een soort uitloper van hun carrière, een vervolgverhaal op het werk dat ze jarenlang hebben gedaan en waar ze goed in zijn.”

De loonanciënniteit?

Oudere werknemers kosten meer dan hun jongere collega’s.

Om die reden vissen ze vaker achter het net bij sollicitaties.

“Leeftijd is een breekpunt bij de aanwerving, dat heb ik aan den lijve ondervonden”, zegt Frans Temmerman. “Bij een aantal bedrijven hebben ze me rechtuit gezegd dat ik waarschijnlijk te duur was, zonder zelfs mijn looneisen te kennen.

Terwijl ik ook een paar keer van job ben veranderd zonder een hoger loon te vragen.”

“Vroeger werd gesteld dat een persoon rond zijn 40ste het meeste zou moeten verdienen, om dan weer stilaan af te bouwen. Dat is de manier om oudere werknemers weer aantrekkelijk te maken in België. Maar het is moeilijk om de mentaliteit rond loonanciënniteit te veranderen. Bovendien hebben heel wat 50-plussers nog schoolgaande kinderen, wat het aanvaarden van een loonsverlaging niet evident maakt.” @MARK_MAGAZINE Een carrièreswitch op je 60ste, zie je dat nog zitten?

11

MARK

50-PLUS

NICOLE, 53 EN WERKZOEKEND

‘Ik wil nog een halve carrière werken’ TEKST:Timothy Vermeir - FOTO:Wendy Marijnissen

53 jaar is ze, ontslagen en op zoek naar ander werk. Omdat haar opzegtermijn nog loopt en ze een ontslagvergoeding kreeg, heeft Nicole vandaag voorlopig geen recht op een uitkering en is ze niet verplicht om bij VDAB begeleiding te volgen. Toch klopte ze hier aan. “Ik wil werken”, zegt ze overtuigd.

“Ik heb altijd gewerkt als bediende en had na mijn ontslag recht op outplacement.

Daar heb ik eerst een intakegesprek gehad en ben ik nadien in een groep terechtgekomen voor sollicitatietraining.”

Enthousiast paste Nicole, die op haar voornaam na liever anoniem wil blijven, wat ze geleerd had toe op elke jobaanbieding die ze zag. “Vroeger ging ik elke dag werken. En plots zat ik hele dagen thuis. Dat zorgde voor spanningen”, geeft ze aan.

“Ik nam elke job aan die ik kon krijgen, al besef ik nu dat dat fout was.”

‘SOLLICITEER GERICHT’ Uiteindelijk klopte Nicole aan bij VDAB voor begeleiding, al was ze dat niet ver12

“Ik heb mijn hele leven gewerkt en nooit bij VDAB of RVA moeten aankloppen. Dat was een drempel die ik moest overwinnen” NICOLE werkzoekend plicht. Zo is ze bij 50-plus-consulente Tine Moeyersons terechtgekomen. “Nicole had een job gekregen in de keuken van een ziekenhuis, maar het was duidelijk dat ze dat niet kon volhouden.” ‘Solliciteer gericht’ is dan ook een boodschap die iedereen die hier komt meekrijgt.

“Ik ben blij dat ik de stap gezet heb”, zegt Nicole. “Ik heb mijn hele leven gewerkt en

heb nooit bij VDAB of RVA moeten aankloppen. Het was een drempel die ik moest overwinnen. Ondertussen hebben mevrouw Moeyersons en ik een band opgebouwd.”

Waar Nicole uiteindelijk op hoopt? “Ik zou graag voltijds werken, buitenshuis, onder de mensen. Ik wil ‘s nachts werken en ook in het weekend – dat maakt me allemaal niet uit. Ik ben heel flexibel.”

59 JAAR EN 9 MAANDEN Op de arbeidsmarkt ben je vandaag een ‘oudere werkloze’ als je je 50ste verjaardag achter de rug hebt. Omdat je dan officieel tot een kansengroep behoort en het dus moeilijker is om een gepaste baan te vinden, grijpt VDAB sneller in dan voor andere werkzoekenden.

In eerste instantie moet elke oudere werkloze een infosessie volgen. Dat kan bij VDAB, maar ook de vakbonden organiseren die voor hun leden. Werkzoekenden krijgen uitleg over de tewerkstellingsmaatregelen die er zijn voor ouderen, over premies, rechten en plichten, over de rol

MARK

www.markmagazine.be

“Regelmatig staan hier bouwvakkers die sinds hun veertiende op de werf staan en kapotgewerkt zijn: dat zijn mensen die nog nooit hebben gesolliciteerd” TINE MOEYERSONS VDAB

van RVA en VDAB. Na de infosessie start voor de jongere ouderen – tot 59 jaar en 9 maanden, om precies te zijn – een individuele begeleiding op maat. Dat is de activering waarover we zo veel horen.

“We starten met een uitgebreid gesprek over hoe mensen hun werk zijn verloren, over wat ze kunnen, kennen en willen doen”, zegt de consulente. “En ook al is het maar verplicht voor de 50- tot 59-jarigen, er zijn ook mensen die ouder zijn en vragen om begeleiding, omdat ze willen werken of bijvoorbeeld omdat hun pensioen te klein uitvalt.”

LEEFTIJD IS EEN PROBLEEM Als consulent en 50-plusser eruit zijn wat er mogelijk is op de arbeidsmarkt – bij VDAB spreken ze over een ‘realistisch jobdoelwit’ – werken ze samen het cv verder uit en bekijken ze hoe een motivatiebrief op maat van een jobaanbieding er kan uitzien. Samen met Tine Moeyersons heeft Nicole een aantal beroepen waar ze vroeger wel voor solliciteerde, geschrapt.

“Winkelbediende, bijvoorbeeld”, zegt de VDAB-consulente. “Daar komt vaak magazijnwerk bij kijken, maar Nicole mag niet tillen en heffen. Het is wel de bedoeling dat ze het volhoudt tot haar 65ste.”

“Maatwerk is belangrijk, maar mensen moeten realistisch zijn”, zegt VDAB-collega Christine Vermont. “Mensen kunnen niet meer wat ze vroeger deden en hebben soms dromen die niet realistisch zijn.”

De confrontatie met de realiteit van de arbeidsmarkt, zo zeggen de consulentes, is soms lastig. “Regelmatig staan hier bouwvakkers die sinds hun veertiende op de werf staan en vandaag kapotgewerkt zijn: dat zijn mensen die nog nooit hebben gesolliciteerd en niet meer kunnen wat ze hun leven lang hebben gedaan. Je moet mensen kort na hun ontslag overtuigen dat ze zeker nog toekomst hebben, maar tegelijk moet je ze ook realiteitszin bijbrengen.”

“Als werkgevers me vragen hoe lang ik nog wil werken, zeg ik altijd ‘tot mijn 67ste’ – dat is nog een halve carrière! Toch voel je vaak dat de leeftijd voor hen een probleem is”, zegt Nicole.

Ook bij VDAB zijn ze zich daarvan bewust, al proberen ze ook daar de vooroordelen te corrigeren. En, zo klinkt het hier, er zijn óók bedrijven die kansen bieden aan oudere werknemers en mee het pad effenen voor deze groep.

1 OP DE 2 VINDT NIEUWE JOB Na de begeleiding vindt ongeveer de helft van alle 50- tot 56-jarigen een nieuwe job.

Daar zitten ook mensen tussen die bij het begin van de begeleiding niet echt gemotiveerd een nieuwe job zochten. Voor degene die ouder zijn, is het moeilijker.

En die voltijdse baan buitenshuis, onder de mensen, waar Nicole van droomt? “Ik ben ervan overtuigd,” zegt haar begeleidster, “dat het Nicole gaat lukken om een job te vinden in de richting die ze wil. Al zal het tijd vragen. Zes maanden is realistisch, al duurt het vaak ook wat langer.” @MARK_MAGAZINE Hoe zwaar is werkzoekend zijn?

13

MARK

50-PLUS

“Ik ben er nu 51.Veel leeftijdsgenoten zien het niet zitten om opnieuw te beginnen. Maar toch: draai die knop om, ook na dertig jaar” LUC SNEPPE ex-Ford-werknemer 14

www.markmagazine.be

50-PLUS

MARK

50-PLUSSER NA EEN FABRIEKSSLUITING: VAN VAST NAAR INTERIM

De knop omdraaien: waarom zou je nog?

Luc Sneppe (51) uit Houthalen werkte 29 jaar voor Ford Genk.

Na de sluiting raakte hij vlot aan een nieuwe baan als orderpicker bij Nike, als uitzendkracht.Van vast naar interim, van productie naar logistiek. MARK Magazine vroeg Luc of het bevalt.

TEKST:Wieland De Hoon - FOTO: Raymond Lemmens “Ik ben rechtstreeks vanuit het Genkse Technisch Instituut Sint-Lodewijk na mijn legerdienst bij Ford terechtgekomen”, vertelt Luc Sneppe. “Een buurman werkte er al, net als een paar kameraden. Ik begon in een tweeploegensysteem als matrijzenhersteller. Daarna naar de persen, en vervolgens werd ik poolman (polyvalent inzetbare ploegverantwoordelijke, red.). Ik heb bij Ford ook een jaar opleiding gevolgd, lassen en zo. In 2012 hoorden we dat het afgelopen was. Ik heb er gewerkt tot de laatste dag. Enkele maanden later was ik al aan de slag bij Nike in Laakdal.”

Toen was u 48. Hoe hebt u dat aangepakt?

“De sluiting was een slag in mijn gezicht.

VDAB was snel aanwezig op de werkvloer.

Met die mensen kon je dan praten over heroriënteren en bijscholen. Ik was nooit technisch werkloos, waardoor ik er zelf geen gebruik van heb gemaakt. Ik heb voordat Ford echt sloot wel gesolliciteerd bij Nike via een uitzendkantoor, slaagde voor de computertests en na twee dagen proefdraaien mocht ik beginnen. Ik werk nu als orderpicker in het magazijn om de ladingen schoenen klaar te zetten. Was ik niet meteen aangenomen, dan had ik die technische VDAB-opleidingen wel gevolgd.”

Wat vindt u van uw nieuwe werkomgeving?

“Goede sfeer en begeleiding, vind ik. Bij Ford moest je meer je plan trekken. Het

loon is minder, maar ik kon direct beginnen en ik heb een bediendencontract. Gelukkig maar, op andere sollicitaties kreeg ik geen reactie. Magazijniers worden anders veel gevraagd in de regio, merk ik nu. Nike gaat uitbreiden in 2016 en dan komen er heel wat nieuwe jobs bij. Of je weer aan

de bak raakt, hangt af van je motivatie. Ik ben er nu 51. Veel leeftijdsgenoten zien het niet zitten om opnieuw te beginnen.

Maar toch: draai die knop om, ook na dertig jaar. Anders blijf je bij de pakken zitten en verlies je alle hoop. En dan nemen ze je zéker nergens meer aan.”

'Je staat er niet alleen voor' Marie-Paule Pisart is als sociaal interventieadviseur nauw betrokken bij de begeleiding van de ex-werknemers van Ford Genk. “Er waren heel wat vijftigplussers bij. De tijdelijke werkpunten op de werkvloer van VDAB en de vakbonden maakten de drempel zo laag mogelijk voor mensen die nooit hebben moeten solliciteren.

“Computerskills ontbraken vaak. We kregen een stortvloed aan vragen: over jobs, opleidingen, documenten, premies, solliciteren … Zeker bij Ford werd daar gebruik van gemaakt.”

ERVARING CONEO, het Centrum voor Ondersteuning Na Economisch Ontslag, bood psychosociale begeleiding. Na de sluiting

zorgden andere hr-partners voor outplacementtrajecten richting arbeidsmarkt of opleidingen.

“Vijfenveertigplussers hebben recht op zes maanden outplacement. Met een technische opleiding raak je vrij snel weer aan werk. Je anciënniteit neem je meestal niet mee, maar het totaalplaatje telt: je bouwt in een vaste job weer vakantiegeld en een eindejaarspremie op, soms ook extralegale voordelen. In ieder geval hoef je als vijftigplusser niet te wanhopen: ook al heb je geen cv, je staat er niet alleen voor. Laat desnoods je cv opstellen. Want al denk je misschien dat je geen ervaring hebt omdat je altijd die ene job gedaan hebt: misschien is die ervaring net heel waardevol voor een nieuwe werkgever.

Geloof vooral in jezelf en stap doelbewust op de arbeidsmarkt af.”

@MARK_MAGAZINE / @VDAB Hoe moeilijk is het om als 50-plusser opnieuw een job te vinden?

15

MARK

BRANDLINE

180 jaar Belgisch spoor Sinds 180 jaar rijden er treinen in België. De NMBS is met zijn 89 jaar een pak jonger. Dit is de geschiedenis van de Belgische spoorwegen in zes mijlpalen.

TEKST: Jan Bosteels - FOTO: NMBS

1835

De eerste spoorlijn

Op 5 mei is het 180 jaar geleden dat de spoorlijn tussen Brussel en Mechelen – de eerste op het continent – officieel werd ingereden. De spoorwegen vormen de belangrijkste transportaders tijdens de industriële revolutie.

Treinen zijn vooral een zaak van de privé: in 1870 exploiteren 38 privéondernemingen 2.231 km spoorlijnen. De Belgische staat heeft dan 863 km spoorweg in handen.

Maatschappij 1926 Nationale der Belgische Spoorwegen De Belgische staat verkiest om strategische en economische redenen een sterke nationale spoorwegmaatschappij: in 1926 wordt de Nationale Maatschappij der Belgische Spoorwegen opgericht. De NMBS koopt gaandeweg alle privéspoorlijnen op en vestigt in 1939 het snelheidsrecord voor stoomlocomotieven met de Atlantic, die in minder dan een uur van Brussel naar Oostende spoort.

16

MARK

www.markmagazine.be

Europe 1957 Trans Express De toenemende concurrentie van de luchtvaart leidt tot de creatie van een grensoverschrijdend netwerk van luxetreinen, de Trans Europe Express, met alleen eersteklasrijtuigen. Nadat in de beginjaren op diesel werd gereden, kiest TEE voor elektrische meersysteemlocomotieven, zodat er aan de grens niet van locomotief moet worden veranderd.

1984 IC/IR-plan Op 1 juni 1984 voert de NMBS het IC/IR-plan in. Het betekent een drastische ommekeer in het mobiliteitsbeleid, waarbij 234 als onrendabel beschouwde stations worden gesloten. Door minder populaire stations te sluiten, kunnen treinen minder vaak stoppen en sneller en klokvaster rijden. De getroffen reizigers werden aangemoedigd om de bus te nemen tot het dichtstbijzijnde station.

1996 Thalysnetwerk Een treindienst aanbieden die sneller, comfortabeler en vaak ook goedkoper is dan korteafstandsvluchten in Europa, dat is de ambitie van het Thalys-netwerk dat in 1996 op de rails wordt gezet. Bijna 20 jaar later vervoert het Thalys-netwerk ongeveer 7 miljoen reizigers per jaar door heel Europa aan snelheden tot 330 km/u.

2014

Stijging van 70%

Door de toename van het aantal reizigers met 70 procent sinds 1995 stelt de NMBS een nieuw Nationaal Vervoersplan op. Het plan kiest voor regelmatige intervallen tussen treinen, een vereenvoudigde dienstregeling, identieke overstaptijden en zoveel mogelijk dezelfde treintypes per traject en een betere verbinding met Brussels Airport.

TWITTER @NMBS

WWW.BELGIANRAIL.BE

FACEBOOK.COM/NMBSEUROPE

17

MARK

DAGBOEK

HET OUTPLACEMENTDAGBOEK VAN FRANCINE GORDON: DEEL 3

Met gemengde gevoelens op sollicitatiepad Wat voorafging: Francine Gordon kreeg haar ontslag. Ze had de bui zien hangen, maar toch kwam de aankondiging hard aan. Haar ex-werkgever biedt outplacement aan. In het begeleidingstraject van Ascento vindt Francine steun bij het zoeken naar een nieuwe job.

TEKST: Christine Huyge - FOTO: Koen Bauters Een nieuwe en cruciale periode in mijn outplacementtraject breekt aan. Mijn LinkedIn-profiel is geactualiseerd, mijn cv ligt klaar. Ik laat mijn contacten in de hr-wereld weten dat ik opnieuw beschikbaar ben op de arbeidsmarkt. De periode van solliciteren kan starten. Dat is na al die jaren best spannend.

Ik voel me gesterkt door de voorbereidende sollicitatie-oefeningen in de outplacementsessies. Natuurlijk weet ik wat een ‘elevator pitch’ is. Als hr-verantwoordelijke heb ik kandidaten meermaals gevraagd zich kort voor te stellen. Nu is het mijn beurt. Mezelf verkopen, vind ik niet zo eenvoudig. Ik werk aan een kort en raak profiel van mezelf. Ik krijg feedback en leer bij.

Dankzij verschillende gesprekken met mijn begeleiders weet ik welke richting ik uit wil. Het liefst ga ik opnieuw aan de slag in een internationaal bedrijf. Werken met mensen uit verschillende culturen en het spreken van verschillende talen geeft mij energie. Maar uiteindelijk wil ik mij niet alleen door dit criterium laten leiden.

Het is de inhoud van de job die primeert.

Soms is de jobadvertentie daarover niet 18

“Mezelf verkopen vind ik niet zo eenvoudig.

Ik werk aan een kort en raak profiel van mezelf ” duidelijk, merk ik, en kom je de echte inhoud van een functie pas te weten tijdens het sollicitatiegesprek. Dat geldt ook voor de sfeer in een organisatie.

DRIE INTERVIEWS PER WEEK Ik werk twee à drie interviews per week af.

Dat is een hoog gemiddelde, vindt mijn individuele begeleider, met wie ik nu om de twee weken een afspraak heb. We overlopen mijn activiteiten: naar welke bedrijven heb ik mijn cv gestuurd, welke interviews deed ik, hoe zijn die verlopen, wat waren de moeilijke vragen? Potentiële interviewvragen goed voorbereiden, is belangrijk om tijdens een sollicitatiegesprek vlot over te komen. Vragen en antwoorden inoefenen, is werk voor ’s avonds thuis. Ik heb er de handen vol mee.

Geduld is een mooie deugd als je solliciteert. Na het versturen van een sollicitatiebrief kan het even duren voor je wordt opgebeld of voor je een afspraak krijgt voor een eerste interview. Hier zijn geen vaste regels voor. Sommige bedrijven zijn in hun reactie sneller dan andere. Regelmatig neem ik de telefoon om te informeren naar de status van mijn dossier.

Daar is niets mis mee, integendeel, je laat ermee zien dat je gemotiveerd bent. In mijn vorige functie vond ik het altijd fijn te merken dat jobkandidaten hun sollicitatie goed opvolgden.

Ik word tijdens het solliciteren heen en weer geslingerd. Ik ben euforisch als een gesprek goed verloopt, terwijl ik me in de volgende fase afvraag of ik wel in het bedrijf pas. Een positieve vaststelling is dat de interviews voor het overgrote deel pro-

www.markmagazine.be

MARK

fessioneel verlopen en zich concentreren op mijn ervaring en motivatie.

NIET WANHOPEN Al bij al slorpt solliciteren veel energie op. Na vier maanden zitten er voor mij drie serieuze kandidaat-werkgevers in de pijplijn. Maar zolang het aanwervingsproces niet is beĂŤindigd, ben je een kandidaat tussen de andere kandidaten.

Het kan van de ene dag op de andere afgelopen zijn of je leert doorheen de contacten en gesprekken dat de inhoud van een job je toch minder ligt dan je aanvankelijk dacht. Ook kunnen er in deze fase nog altijd nieuwe bedrijven op je pad komen. Doorzetten is de boodschap! Het vinden van een geschikte functie is belangrijk en vraagt nu eenmaal tijd. Gemiddeld vinden kandidaten in outplacement na zes tot acht maanden een nieuwe job. Ik hoef dus zeker nog niet te wanhopen.

In de volgende en laatste aflevering van dit outplacementdagboek lees je of Francine erin slaagt om een nieuwe job te vinden.

19

In 2015 maakt de MIVB werk van Breng als één van onze nieuwe werknemers samen met 7600 collega’s heel Brussel in vervoering. Help jaarlijks 365 miljoen mensen op weg naar terrassen, restaurants, parken, pleinen, geboortes, trouwfeesten, begrafenissen, vrienden, lieven en nog eindeloos veel meer. Of bouw mee aan één van onze projecten zoals nieuwe busstelplaatsen, nieuwe haltes, de automatisering van de metro en de uitbreiding van het netwerk. Kortom laat Brussel mee bruisen…

En krijg er meteen ook een goed loon, extralegale voordelen, 35 verlofdagen én een plezante job bij.

vacatures VACATURES Word onze nieuwe collega als: • chauffeur • technicus (elektriciteit, elektronica, elektromechanica, mechanica en bouw) • IT’er • veiligheidsagent • industrieel of burgerlijk ingenieur

Meer info vind je op jobs.mivb.be

MARK

TIPS & TRICKS

het merk Beantwoordt jouw job niet aan je verwachtingen of kun je maar moeilijk dat ei kwijt op het werk?

Katrin Van de Water van Passion for Work geeft vijf tips om je job boeiend te houden.

TEKST - Thalisa Devos

5

IK

Véronique Leysen, is een voormalige actrice, presentatrice en zangeres.

Vandaag runt ze als ondernemer een koffiebar en een knitwear-label onder de naam Maurice.

TIPS OM JE JOB BOEIEND TE HOUDEN

�p 1 Krijg je energie?

Stel jezelf de vraag hoeveel energie je krijgt van je werk. Maak een balans en plak er een cijfer op van 0 tot 10. Vraag jezelf af wat er nodig is om dit cijfer te verhogen. Welke zaken wil je graag aanpakken? Schrijf op wat voor jou belangrijk is. Dat kan variëren van waardering krijgen, loon of een aangename woonen werkafstand … Kijk wat verbeterd kan worden en hoe.

�p 2 Ken j�elf

Ken je sterktes en zwaktes. Wat kun je goed en doe je graag?

Dit zijn zaken die je energie geven. Schrijf ze op en hou bij hoeveel die bijvoorbeeld dagelijks of wekelijks aan bod komen in je functie. Wat slurpt energie op het werk? Is dit af te bouwen en te vervangen door andere zaken die beter bij jou passen? Probeer zo concreet mogelijk te weten wat je wilt, dat verhoogt de kans op slagen.

�p 3 Blijf leren

Bekijk wat je graag zou willen leren. Bijleren zorgt altijd voor een energieboost. Kan groeien intern, zijn er opleidingen of een opleidingsbudget voorzien? Denk breed en probeer dat daarna toe te passen op professioneel vlak.

22

“Elke dag heb ik vijf nieuwe ideeën die ik wil realiseren, elke dag zijn er mensen rond mij die mijn enthousiasme moeten inbinden. Ik hou altijd mijn ogen open, zonder daardoor mijn focus te verliezen, of mezelf. Mijn glas is àltijd halfvol. Ik bedoel: mijn kopje koffie is àltijd halfvol. Dat mag je letterlijk en figuurlijk nemen.”

�p 4 Praat

Plan een gesprek met een manager of een verantwoordelijke.

Vertel hem of haar over wat je hierboven hebt opgeschreven.

Benoem vooral wat je wel wilt. Focus op het positieve, niet op wat je niet wilt. Doe zelf een voorstel om jouw functie zo boeiend mogelijk te maken. Probeer ook een datum vast te leggen voor een tweede gesprek. Vaak is er meer mogelijk dan je denkt. Het is een kwestie van dit kenbaar te maken aan je leidinggevende.

�p 5 Netwerk

Kijk verder dan je eigen bureau of afdeling. Ga in gesprek met mensen intern die werk verrichten waar ook jij in geïnteresseerd bent. Vertel hen wat je graag zou willen doen. Maak je ambitie duidelijk. Als er intern mogelijkheden zijn, zullen ze je sneller weten te vinden. Voeg deze mensen toe aan je LinkedIn-profiel.

@MARK_MAGAZINE Wat maakt jouw job de moeite waard?

www.markmagazine.be

INFOGRAM

MARK

Hoe ‘werkbaar’ is jouw job?

Een werkbare job? Dat is werk met ...

voldoende leermogelijkheden

een goede combinatie werk/privé

geen problematische werkstress

voldoende motivatie

Wie heeft er werkbaar werk?

61%

56%

Zorgmedewerkers

Leerkrachten

57%

56%

Middenkader

Uitvoerende bedienden

56%

38%

Geschoolde arbeiders/technici

Kortgeschoolde arbeiders

23% van de kader- en

directieleden heeft problemen om werk en privé te combineren

30% van de kortgeschoolde arbeiders vindt het moeilijk om zich te motiveren

Leerkrachten kampen het meest met werkstress: 37% Bron: Werkbaarheidsprofielen van de Stichting Innovatie en Arbeid

23

MARK

ONLINE BRANDING

TWITTEREN EN FACEBOOKEN IN NAAM VAN DE FIRMA

Het werk als online merk

In hun begindagen werden sociale media gebannen van de werkvloer, vandaag bepalen ze mee de identiteit van een bedrijf. Steeds meer werknemers zijn voor hun werkgever actief op Twitter, Facebook of LinkedIn.“Je moet als bedrijf online zijn, anders tel je niet mee.”

TEKST: Gerlinde De Bruycker

Elisabeth Van Steendam (25) partner advisor bij Securex

‘Zowel zakelijk als ludiek op Twitter’ “Elke dag stuur ik vier à vijf tweets over Securex de wereld in via de @SecurexTalent-account. We bieden bij Securex een brede waaier aan hr-diensten aan, dus stof genoeg om over te vertellen. Ik informeer onze volgers over hr-onderzoeken en nieuwtjes in de sector, maar evengoed over de sfeer binnen het bedrijf. Ik probeer altijd een goede mix te vinden tussen de zakelijke berichtjes en de ludieke sfeerbeelden. Als ik twijfel over een tweet, post ik ze niet. Eens je iets hebt getwitterd, is het voor altijd de wereld in.

24

Al doende leer je hoe Twitter werkt, daar is niet echt een opleiding voor nodig.

Je kunt op den duur zelf wel inschatten welke boodschap vaak geretweet wordt, en welke snel vervliegt. Elke nieuwe volger op Twitter is een feest! En elke tweet is ergens een poging om meer volgers te verzamelen. Ik zet er altijd relevante hashtags bij, die een link hebben met de actualiteit. Bijvoorbeeld #burnout of #loonbevriezing. Je kunt Twitter niet los zien van de actualiteit.

Sociale media kunnen een bedrijf veel

extra werk bezorgen, maar dat weegt niet op tegen de voordelen. Je moet als bedrijf online zijn, anders tel je niet mee.

Via sociale media willen we bij Securex tonen dat we bestaan, dat we een grote expertise hebben en dat het leuk is om hier te werken. Het is ons visitekaartje naar klanten en sollicitanten toe. We zitten met Securex ook op Facebook, maar dat vind ik moeilijker als communicatiekanaal. Een post zonder foto betekent daar bijna niets. Twitter is kort en krachtig, en dat ligt me wel.”

MARK

www.markmagazine.be

Erwin Geeraerts (37) expert sociale media bij VDAB

‘Elk bericht is op maat geschreven’ “Binnen VDAB coördineer ik het webteam dat zich bezighoudt met sociale media. Een week op voorhand stellen we een schema op met alle berichtjes voor de verschillende kanalen – Facebook, Twitter en LinkedIn. Elk bericht is op maat van het kanaal geschreven. De posts op LinkedIn zullen zakelijker van toon zijn dan op Facebook, Twitter is dan weer beknopter en gevatter. Er is een aparte contentmanager aangesteld die instaat voor het plannen en uitschrijven van de berichten. Hij zorgt ook voor voldoende afwisseling in onze boodschappen. We zul-

len nooit een week lang alleen maar informatie geven over jobbeurzen.

We vinden het belangrijk om het merk VDAB te ‘bewaken’ op het net. Zo gebruiken we een speciale tool die het hele internet scant op trefwoorden zoals VDAB, werkwinkel, opleidingscheques, solliciteren, … Onze collega’s van de servicelijn volgen alle online vragen en reacties over VDAB op. Ik heb een antwoordschema opgesteld dat zij als leidraad kunnen gebruiken. Gaat het om een klacht, een positief bericht, een informatievraag, een humoristische post?

Ook zijn er enkele eenvoudige richtlijnen: laat je nooit verleiden om mee te gaan in een discussie. Of sluit je antwoord af met je voornaam of initialen, dat maakt het wat persoonlijker.

Bij VDAB proberen we het aantal volgers en fans zoveel mogelijk organisch te laten groeien. Dat doen we door informatie te posten waar onze volgers ook echt iets aan hebben. Maar ook door snel te reageren en de interactie levend te houden. Op die manier zullen ook andere mensen VDAB oppikken en ons beginnen volgen.”

Simon Iven (26) office manager t-heater

‘Sociale media maken ons bereikbaar’ “Bij t-heater, het sociaal bureau voor kunstenaars van t-interim, verzorgen we de loonadministratie van freelancers in de creatieve sector. We steken veel tijd in hun begeleiding en advisering, en sociale media zijn daarvoor heel geschikt. Ze maken ons nog meer bereikbaar. Soms is er een drempel om ons te bellen of even langs te komen, hoe vreemd dat ook klinkt. Een privéberichtje op Twitter of Facebook is dan snel geplaatst.

Bij t-heater proberen we de band met

onze klanten nauw aan te halen via sociale media. Af en toe post ik ook iets via mijn privéaccount. Ik merk dat er vaak meer respons komt als ik vanuit mijn eigen naam iets overbreng. De online branding van t-interim vertrekt echt vanuit de werknemers van het bedrijf. Zo hebben we een ‘werken bij t-groep’-pagina op Facebook, waar we de verhalen van onze mensen delen.

De mailbox gaat meestal toe na de kantooruren, maar sociale media blijven

gewoon doorlopen. Ook in het weekend en ’s avonds. Ik vind dat niet erg, ik ben sowieso heel actief op Twitter.

Werk en privé kan ik gemakkelijk scheiden, ik ben me goed bewust van wat ik op sociale media plaats en wat niet.

Vanuit t-interim worden er duidelijke richtlijnen gegeven over de manier waarop we het best communiceren. Er is dus zeker een beleid. En iedereen die wil, kan speciale LinkedIn- of privacytrainingen volgen.”

25

MARK

DIPLOMA

Naam.......... Pascale Magnette Functie ....... hoofd ondernemingsloket en sociaal verzekeringsfonds bij Securex Opleiding ... filosofe

‘Met de juiste attitude kun je ver geraken’ Een diploma is belangrijk, maar niet allesbepalend.

Pascale Magnette maakte haar carrière vooral door te ‘durven’.

TEKST:Wim Verdoodt “Ik werk al meer dan tien jaar bij Securex.

Daarvoor was ik vier jaar lang headhunter.

Van opleiding ben ik filosofe. Dat interesseerde me toen. Ik heb ook geen spijt van die studie, al zou ik er nu misschien voor kiezen om een bijkomend diploma te halen, iets in de economische richting.

De sprong van filosofie naar headhunting lijkt misschien wat vreemd, maar ik zocht toen naar een job die weinig of geen voorkennis vroeg. Ik moest vooral werken met mensen, en dat heb ik altijd heel boeiend gevonden. Al moet ik toegeven dat het met een opleiding filosofie niet eenvoudig was om een job te vinden. Ie26

mand moest me een kans geven, en dat is uiteindelijk ook gebeurd. Ik wou werken.

Dat en mijn persoonlijkheid hebben mijn eerste werkgever toen overtuigd.

Na vier jaar besloot ik een andere werkgever te zoeken. Ik ben toen bij Securex gestart als recruitment & mobility advisor. Zo ben ik verder kunnen groeien tot hr-business partner en tot verantwoordelijke van een business unit.

Vandaag sta ik aan het hoofd van het ondernemingsloket en het sociaal verzekeringsfonds van Securex. Dat is een mooie carrière, ja. Ik heb kansen gekregen, maar ben er vaak ook zelf naar op zoek ge-

gaan. En dat was niet altijd eenvoudig. De overstap van hr naar een leidinggevende functie was niet evident. Dat was een stap buiten mijn comfortzone.

Maar met de juiste attitude kom je ver.

Dat heb ik ook geleerd. Ik ben daar ook heel gevoelig voor bij mijn eigen medewerkers. Mensen die durven, die platgetreden paden verlaten, daar zoek ik naar.

Wil je iets bereiken, dan moet je ook willen leren.” @MARK_MAGAZINE Wat doe jij nu nog met je diploma?

www.markmagazine.be

5

SOLLICITEREN

MARK

vragen

DIE JIJ KUNT STELLEN AAN EEN RECRUITER

Als je (mogelijke) nieuwe baas je tijdens het jobinterview polst of jij nog vragen hebt, mag je die kans niet laten liggen, vindt coach Annelies Quaegebeur. Met deze 5 vragen haal je het maximum uit je sollicitatie.

1 Hoe zijn de andere teamleden?

Luister goed naar hoe je manager-to-be praat over je toekomstige collega’s. Vol trots, met respect, of zelfs met empathie?

Of hoor je een andere ondertoon? In het eerste geval is je manager iemand die graag leiding geeft en niet iemand die alleen maar hoger op de ladder wil geraken. Het wordt nog beter als je baas-in-wording voorstelt om een paar teamleden te ontmoeten zodat je zelf een indruk kunt krijgen van je collega’s.

2 Welke kwaliteiten maken jouw team succesvol?

Dit is jouw kans om in te spelen op je eigen kwaliteiten. Misschien zijn dat wel kwaliteiten die het team nog mist? Luister goed en lees tussen de lijnen. Zo kom je te weten wat je toekomstige manager het meest apprecieert. Komen zijn waarden overeen met die van jou?

3 Hoe vaak communiceer je met je medewerkers?

Meerdere keren per dag? Af en toe one-to-one? Het juiste antwoord bestaat niet. Belangrijker is wat jij wilt. Hou je van zelfstandig werken, of heb je nood aan voortdurende feedback?

Leg de link tussen jouw verwachtingen en het antwoord dat je krijgt. Is die er niet, denk dan na over wat dat voor jou betekent.

4 Hoe en wanneer geef je feedback aan je teamleden?

Als je baas-in-wording alleen maar het jaarlijkse functioneringsgesprek aanhaalt, is dat een knipperlicht. Eén keer per jaar spreken over je ontwikkeling is ruim onvoldoende. Wil jij echt zolang wachten om je talenten en ambities op tafel te leggen?

5 Waarom werk je bij dit bedrijf en waarom blijf je hier?

Een vraag waar je hem of haar ongetwijfeld mee verrast. Hier word je persoonlijk. Wat betekent dat je extra aandachtig moet zijn. Wat motiveert je baas? Klinkt hij of zij optimistisch? Geniet je baas van zijn werk? Belangrijk, want een ongelukkige werknemer kan geen geweldige manager zijn. Klinkt het antwoord ongeïnspireerd of vlak? Dan ben je gewaarschuwd.

Na het gesprek kun je jezelf nog een aantal vragen stellen. Wat kun je leren van deze persoon? Hoe was je energie tijdens het gesprek? Voel je een band met je baas-in-wording? Heb je gelachen? En ... kijk je ernaar uit om nog eens met deze persoon te praten?

Wie meer advies wil lezen van Annelies Quaegebeur vindt dat op www.a-lissome.be en op facebook.com/alissome.

27

MARK

VDAB-COMPETENTIECENTRA: OPLEIDING OP MAAT

‘Wij zijn de ‘B’ van VDAB’

In het VDAB-competentiecentrum ‘Bouw’ in Roeselare worden cursisten twee weken lang ondergedompeld in een ‘ruwbouwbad’ om te ontdekken welke job hen het best ligt.

28

www.markmagazine.be

OPLEIDING

MARK

Die ‘B’ is de eerste letter van Beroepsopleiding, waarvoor werkzoekenden terechtkunnen in de VDAB-competentiecentra. Bram Lievrouw is directeur van de twaalf West-Vlaamse centra.“Elke opleiding die wij geven, staat in het teken van jobs waarvoor bedrijven kandidaten zoeken.”

TEKST:Wim Verdoodt - FOTO: Bart Dewaele De VDAB-competentiecentra leiden niet lukraak op. Elk jaar brengen ze de arbeidsmarkt in hun regio in kaart. Welke sectoren doen het goed? Wie werft aan?

Voor welke jobs vinden werkgevers moeilijk personeel? “Wij starten nooit zomaar een opleiding, omdat daar vraag naar is van werkzoekenden. We kijken naar de arbeidsmarkt. Welke profielen hebben bedrijven nodig?”, zegt Bram Lievrouw.

Maatwerk, noemt de directeur het. “We proberen altijd opleidingen op maat van bestaande vacatures te organiseren. Dat doen we in nauw overleg met werkgevers uit de regio. Onderhoudstechnicus is een mooi voorbeeld. Veel werkgevers zoeken dergelijke profielen, maar het aanbod is klein. Wij brengen die bedrijven rond de tafel en organiseren samen met hen een basisopleiding. Het voordeel daarvan is dat iedereen er zeker van is dat de opleiding inhoudelijk is afgestemd op wat bedrijven nodig hebben.”

Die manier van werken is belangrijk omdat eenzelfde functie inhoudelijk sterk kan verschillen naargelang de sector. “Je kunt de job van onderhoudstechnicus in de metaalindustrie niet vergelijken met diezelfde job in de voedingsindustrie. Dat zijn twee verschillende werelden”, vertelt Bram Lievrouw. Werkplekleren helpt daarbij. VDAB verzorgt de basisopleidingen, zich verfijnen doen de cursisten op de werkvloer.

TWEE WEKEN IN HET RUWBOUWBAD “Hoe dichter we bij onze klanten staan, hoe beter. En hoe sneller werkzoekenden een beeld krijgen van de job waarin ze terechtkomen. Daarom organiseren we bijvoorbeeld infosessies ‘professionele schoonmaaktechnieken’ in ziekenhuizen.

Dat is niet zomaar kuisen. Onderhoudspersoneel moet met bepaalde machines kunnen werken, productkennis hebben, maar ook sociaal vaardig zijn in het contact met patiënten. Dat ontdekken ze tijdens die infodagen. Het is belangrijk dat je van bij de start de juiste verwachtingen koestert over

“We confronteren cursisten met arbeidsvoorwaarden en -omstandigheden. Zijn ze bereid om elke dag om zes uur te starten?”

BRAM LIEVROUW VDAB een beroep als je aan een opleiding start.

Te weinig mensen beseffen dat.”

In het competentiecentrum ‘Bouw’ in Roeselare, waar we te gast zijn, dompelt VDAB nieuwe cursisten onder in een ‘ruwbouwbad’. Twee weken lang maken ze kennis met verschillende jobs in de bouw: metser, vloerder, schilder, ... “We confronteren hen ook met de arbeidsvoorwaarden en -omstandigheden. Zijn ze bereid om elke dag om zes uur te starten? Die ervaring helpt hen om de juiste keuze te maken.”

De voorbije jaren zijn de VDAB-competentiecentra nauwer gaan samenwerken met het dagonderwijs. Met de intentie om jongeren die het middelbaar onderwijs zonder diploma verlaten niet alleen een beroep aan te leren, maar hen ook te stimuleren om dat diploma alsnog te halen.

“Om de eenvoudige reden dat een diploma middelbaar onderwijs nog vaak een vereiste is om toegelaten te worden tot sollicitatieprocedures”, legt Bram Lievrouw uit. “De algemene vakken volgen die jongeren in een CVO (Centrum Voor Volwassenenonderwijs, red.), wij zorgen voor de beroepsspecifieke opleiding. Assistent-boekhouder is zo’n opleiding, net als hulpkok.”

UITZICHT OP WERK Wie kan er zoal terecht in de VDAB-centra voor een opleiding? “Ons voornaamste doelpubliek zijn werkzoekenden, schoolverlaters zonder kwalificatie, werknemers die ontslagen werden en geen werk meer vinden. Eigenlijk iedereen die het moeilijk heeft om een job te vinden en dat kan motiveren”, aldus Bram Lievrouw.

VDAB helpt in zijn competentiecentra ook mensen die zich willen heroriënteren, op voorwaarde dat ze die keuze kunnen onderbouwen. “We moeten daar eerlijk over zijn, het is niet de bedoeling dat hooggeschoolden hier massaal een gratis opleiding komen volgen omdat ze achteraf niet tevreden zijn met hun studiekeuze. We helpen die mensen ook, maar anders. Door met hen te kijken waar ze met de competenties die ze hebben toch een job kunnen vinden en hoe ze dat het best aanpakken.”

Zijn er dan helemaal geen hooggeschoolde profielen terug te vinden in de VDAB-opleidingen? “Toch wel. We hebben hier momenteel een ingenieur die met een bouwopleiding bezig is en daarna aan de slag wil én kan als werfleider.

Want dat is belangrijk voor iedereen die hier start: is er een reële kans op werk?

Opleiding is hier geen doel, maar slechts een middel om mensen aan een job te helpen. De slaagkans van een opleiding primeert. Daarom werken we vanaf dag één ook aan de sociale vaardigheden van onze cursisten. We hebben zelfs een jobcoach die hen vergezelt bij werkgevers om hen te helpen zich te ‘verkopen’.”

Lukt dat? “Onze doelstelling is dat 70 tot 80 procent van onze cursisten werk vindt na hun opleiding. Dat lukt niet met elke opleiding. IT-opleidingen scoren goed.

Daar vindt tot 90 procent een werk. De maritieme opleidingen doen het ook prima, net als de opleiding vrachtwagenchauffeur. Gemiddeld vinden zeven op de tien cursisten een job.” @VDAB_BE Zin in een VDAB-opleiding?

29

MARK

CASE

RealDolmen speelt 1.450 medewerkers uit als ambassadeur

“De meeste IT-talenten kennen onze naam wel, maar dat betekent nog niet dat ze weten waar RealDolmen voor staat”, zegt managing director Johnny Smets. Een nieuwe campagne moet daar verandering in brengen.

TEKST:Wim Verdoodt - FOTO: Bart Dewaele Zonder onze medewerkers staan we nergens, benadrukt Johnny Smets. “RealDolmen bestaat dankzij de IT-kennis die onze mensen bezitten, ontwikkelen en elke dag gebruiken om onze klanten te ondersteunen.”

En dus doet RealDolmen zijn uiterste best om de werkomstandigheden voor zijn medewerkers zo aantrekkelijk mogelijk te maken. Met grote en uitdagende projecten, opleidings- en carrièrekansen en interne communities die de knowhow van de medewerkers aanscherpen.

Toch is Johnny Smets overtuigd dat het allemaal nog beter kan. “Wij geloven sterk in een no-nonsensecultuur. Je kunt hier zijn wie je bent. We hebben in het verleden nooit de drang gevoeld om de wereld te verbazen met onze verhalen en projecten. Dat willen we nu wel doen. Omdat we merken dat kandidaten de naam RealDolmen wel kennen, maar minder weten waar dit bedrijf voor staat en wat wij onze klanten bieden.”

30

“We hebben in het verleden nooit de drang gevoeld om de wereld te verbazen met onze verhalen. Dat willen we nu wel doen” JOHNNY SMETS RealDolmen #RDPROUD Wie een nieuwe werkgever zoekt, moet sneller op het DNA van RealDolmen stuiten. Daar is het de managing director om te doen. “Aangezien onze 1.450 medewerkers dat DNA elke dag maken en beleven, hebben we hen gevraagd wat

werken hier uitdagend en aantrekkelijk maakt. Uiteindelijk zijn zij de beste ambassadeurs van het merk ‘RealDolmen’.”

Die workshops mondden uit in #RDPROUD, de hashtag waarmee RealDolmen bestaande en nieuwe medewerkers wil vertellen waar het als werkgever voor staat.

“Troeven hebben we voldoende. Onze mensen vinden RealDolmen een warm, menselijk bedrijf, waar met veel enthousiasme wordt gewerkt en er altijd kansen zijn om te groeien en te leren.”

Daar mogen we best trots op zijn, vindt Johnny Smets. “Onze nieuwe employer branding-campagne speelt hier helemaal op in.

Vanaf nu zullen we meer vertellen over wat we realiseren, zowel intern als extern.”

Johnny Smets hoopt vurig dat die nieuwe campagne medewerkers aanspoort om zelf berichten en verhalen te posten over hun job met de hashtag ‘#RDPROUD’.

En dat RealDolmen zo sneller in het oog springt bij de 120 nieuwe collega’s die het ook dit jaar aanwerft.

COLOFON: MARK Magazine is een uitgave van Mediahuis, Content Connections / Verantwoordelijke Uitgever: Hans De Loore / Business Manager: Patrick Boon Marketing & Adver tentie: Sabrina Pinxten / Hoofdredacteur : Wim Verdoodt / Redactie: Jan Bosteels, Thalisa Devos, Gerlinde De Bruycker, Christine Huyge, Timothy Vermeir / Eindredactie: Delphine Buyle, Robin Van den Bogaert / Fotografie:Wendy Marijnissen, Bart Dewaele, Koen Bauters, Corbis / Vormgeving: Nadruk.be Contact: markmagazine@mediahuis.be - tel: 02/467 48 32

Zin om iets groots te doen?

Werk mee aan maatschappelijke ICT-innovaties.

Bij Smals bouw je mee aan innovatieve projecten voor werk, gezin en gezondheid.

Boeiende jobs? Jazeker. Maar ook flexibele werkuren, tal van opleidingen en een goede balans tussen werk en privĂŠ.

Ontdek nu alle vacatures op smals.be en solliciteer meteen online!