Van de redactie

Gisteren en vandaag bepalen mede morgen

‘Wie zakelijkheid en gevoel zorgvuldig in balans houdt, komt doorgaans tot de beste (fi nanciële) prestaties.’ Dat was de vierde zin van de allereerste column in VeeteeltVlees. Oud-collega Bert de Lange – toen hoofdredacteur van Veeteelt en VeeteeltVlees – schreef deze woorden in de allereerste editie, waarmee hij de opzet en het doel van VeeteeltVlees omschreef. Uw vakblad bestaat inderdaad twintig jaar en in al die jaren is er getracht om passie en zakelijkheid in balans te houden in de invulling van uw vakblad. Dat zal de komende jaren niet anders zijn. Emotie is er altijd geweest in de vleesveesector, de zakelijkheid groeide met de jaren. Dat menen ook vader en zoon Vanhaelemeesch in de bedrijfsreportage in dit nummer. Zeker met de nieuwe generatie vleesveehouders groeit ook de zakelijkheid, zonder de emotie uit het oog, of beter het hart, te verliezen. Data verzamelen en ze vooral aanwenden om de juiste beslissingen te nemen, fi nancieel of technisch, staat veel meer op de voorgrond in de bedrijfsvoering. En daarvoor komen gelukkig steeds meer middelen ter beschikking. Twintig jaar lang kwam dit vakblad elke maand op uw tafel te liggen. Met hoofdredacteur Guy Nantier als motor van het blad keken we naar de actualiteit, maar vooral naar de toekomst. Geen gemakkelijke opdracht. Met het afscheid van Guy ontving ik alle nummers uit het verleden. Bij het doorbladeren viel me op hoe regelmatig een voorspelling, een visie, een verhaal gericht op de toekomst na enige tijd toch invulling kreeg. Zo riep Guy in een van zijn eerste columns op om vruchtbaarheid op te nemen in een index, wat ondertussen gebeurd is. ‘Het heden is nooit ons einddoel; het verleden en het heden zijn onze middelen; alleen de toekomst is ons doel.’ Zo stelde wiskundige en fi losoof Pascal Blaise circa 400 jaar terug. Ik ben niet meteen iemand die veel achteruitkijkt, mijn blik heb ik liefst op vandaag en morgen. En toch, me t de viering van twintig jaar vakblad is het ook even goed om terug te kijken. Het komende jaar zullen we dat met de redactie regelmatig doen. Want wat schreven we toen en wat is er van gekomen? En vooral wat leren we eruit?

WIM VEULEMANS HOOFDREDACTEUR