DANST 2018 N1

Page 1

#01 2018


04

08

12

20

Danst in beeld met Alex Vanhee

‘Opnieuw in conditie tegen mijn 80ste’

Gent danst: le Sacre du Printemps

Het kabinet van dr. Caligari

22

26

31

33

Folkah! Meryem Jazouli Moussem Cities

From Molenbeek with love

Column On the road

High five met Ish Ait Hamou

34 #danstagram

colofon Red a ctie Abraham s traat 13, 9000 Gent Coördi na ti e Eli en Lefevere Te kst Jo h a n n a C o ckx , Hildegard De Vuys t, Valérie Du Pré, Rut h Dupré, Elo d i e Ko n a , Emma Meer scha er t, Lis e S urm ont, Phéline Thierens Eindre d a c ti e Lut Fi rlefy n , Eli en Lefevere en Ir i s Ra spoet Coverbeeld Frederik Sadones De si g n Elv i re Dela n ote × H ermi n e C o o rema n Duurzam e druk Bem a G raphics Period i c i te i t 4 × per j a a r Opl a g e 3.5 00 ex. Vo lg end num m er juni 20 18 Abonnem ent 14 euro Lo sse nu mme rs 5 euro


dansbeeldig

Beeld je in, de eerste warme zonnestralen prikken heerlijk op je huid en de wind doet bloesems van de bomen wild in het rond waaien. Een groep kinderen passeert en probeert een voorjaarsvlinder te vangen, ze springen en tuimelen in het rond, ze FOTO ISABELLE WENZEL

grijpen en vangen, vallen en verliezen. Die groep kinderen daar op dat moment, dat is dans. Een natuurlijke reactie op hun omgeving, een inspelen op tijd en ruimte, horizontaal en verticaal, laag tegen de grond, en dan weer veren ze omhoog. De wind maakt geluiden van hoge tonen en zacht geruis. Het doet denken aan het

en to escho u wer van taferelen. In ha a r z o ektocht naar poëzie

Oud Sanskriet gezegde: “Muziek is de boom van natuurlijke symfonieën en dans is de bloesem van alle muziek.”

heef t ze steeds oog voor de

Dat vergeten we soms, dat dans is als

scho o nhei d en kwets baarheid

ademhalen, als graven in onszelf naar

i n het a l l ed a ags e. Lees m ee

datgene wat we al lang vergeten waren,

ho e ze o b ser veer t en het

maar ons lichaam zich nog herinnert. Het

o nzeg b a re b eleeft, m et de

is graven naar datgene wat we proberen

z i nnen o p sch erp.

#01 2018

te vertellen, maar woordelijk niet kunnen uitdrukken. Het is een groteske en tegelijk heel intieme vorm van huilen en lachen, van snikken en schreeuwen en van alles wat daartussen ligt. Dans is ook datgene waar we allemaal uniek in mogen zijn. We mogen ons schamen soms en ons anders voelen en dat ook zijn. Dansen is intuïtief mogen zijn en verborgen dierlijke instincten laten heropleven. Beweging vertrekt vanuit datgene wat we allemaal hebben en zijn: een lichaam, en schept vervolgens iets uit het niets. Wij liggen wel degelijk wakker van dans. Van de hunkering ernaar en het miskende belang ervan. Er bestaat geen twijfel over, er is zin voor dans, oneindig. Om het met de vereeuwigde woorden van onze allerdier­baarste Pina Bausch te zeggen: “Tanzt, tanzt, sonst sind wir verloren”.

DANST — 3

L is e S ur mo nt is dram aturge


#dansttt

DANST — 4

#dansttt


#dansttt

DANST — 5

#dansttt


#dansttt

DANST — 6

#dansttt


#dansttt

— DANST IN BEEL D A l ex Van he e

Popcorn is een hommage aan het nachtleven en het verleiden. De sensuele dans – een mix van soul, latin, ska en zelfs chachacha – ontstond eind jaren 60 in België en spreekt nog steeds tot de dansverbeelding. Schwung en fingerspitzengefühl in een flitsend zwart-witkader. Slow, een ode aan de Vlaamse plakker, herinnert aan kalverliefdes uit vervlogen jaren. De verstrengelde vingers, tedere aanrakingen en sprekende blikken van de slowende senioren benadrukken de kracht van intimiteit en fysiek contact tijdens het dansen. In Ballroom, een verzamelterm voor stijl- en standaarddansen als de Engelse wals, tango, quickstep, slowfox … zet Vanhee bewust een totaal andere toon. Met fiere maar ietwat afstandelijke portretten onderstreept hij de competitiviteit en de individualiteit waarnaar de hedendaagse ballroom geëvolueerd is. Dans Dans Dans! is deel van de expo ‘Grote en kleine helden’, van 14 april tot 2 september in het stadhuis van Poperinge (woe-zo, 14-18u, gratis)

DANST — 7

In elke editie van DANST zetten we een fotograaf in the picture die de essentie van dans weet te vatten. Alex Vanhee bijt de spits af. Concert- en portretfotograaf Alex Vanhee (1965) werkt als freelancer voor verschillende binnen- en buitenlandse kranten en magazines. Rock en pop zijn ’s mans stokpaardjes. Zo capteerde hij al grootheden als David Bowie, Iggy Pop, Editors, Oscar and the Wolf, Toots Thielemans en Luc De Vos. Evengoed richt Vanhee zijn geoefend oog op kleine helden en alledaagse momenten. Van 2014 tot 2016 schuimde hij tal van dansgelegenheden in België af voor zijn fotoproject Dans Dans Dans! Daarin tast hij de grens af tussen competitief dansen en levensgenieten via drie dansvormen: popcorn, slow en ballroom. Het resultaat is een uniek tijdsdocument waar de nostalgie, passie en pure menselijkheid van afdruipt.

#dansttt


marie-louise wilderijkx

Opnieuw in conditie tegen mijn 80ste Marie-Louise Wilderijkx (76) is een Antwerpse professionele danseres, docente, choreografe en ballet­meesteres. Ze danste bij invloedrijke gezel­ schappen waaronder de Koninklijke Vlaamse Opera, het Kirov Theater in Leningrad, Opera Gent, Opera Graz, Koninklijk Ballet van Vlaanderen, les ballets C de la B en De Munt in Brussel. Marie-Louise gaf als gastdocente les in verschillende dans­gezelschappen en tijdens dansstages in zowel binnen- als buitenland. Naast een succesvolle danscarrière heeft ze drie kinderen en drie kleinkinderen. In haar knus Antwerps appartement vertelt ze over dansen op latere leeftijd.

DANST — 8

T E KS T E LO D I E KO N A F O T O E LO D I E KO N A


interview

Hoe is het allemaal begonnen? Op 5-jarige

naar school gingen ben ik weer les gaan geven

leeftijd ben ik gestart met klassiek ballet. Ik

bij het Ballet van Vlaanderen. Ik kwam opnieuw

danste en zong heel graag. Zoals een echte

in de professionele danswereld terecht. Jeanne

entertainer sprong ik ergens op een tafel en

Brabants, de stichtster van het Ballet van

deed ik mijn show. Iedereen zag mij graag

Vlaanderen, was op dit moment geen artistiek

dansen en dat is altijd zo gebleven. Als jong

directeur meer van het balletgezelschap.

ging je tot je 14 jaar naar één school en erna

Geef je nog steeds dansles? Jazeker. Ik geef

naar een specialisatie­s chool. Ik was 13 toen ik

’s ochtends les aan werkzoekende dansers

mijn verplichte school­gang af had en je moest

die zich voorbereiden op audities, gekwetste

15 jaar oud zijn om naar de specialisatie­s chool

dansers die terug in vorm moeten komen en

te gaan. Jeanne Brabants had toen net een

oudere professionele dansers. Daarnaast geef

balletschool opgericht binnen de opera. Dus in

ik aan een groep leeftijdsgenoten één keer per

die twee jaar heb ik bij Jeanne gedanst. Op mijn

week conditietraining. Mijn oudste leerling is 82.

vijftiende mocht ik beginnen bij de Koninklijke

Als laatste begeleid ik ook nog de oudste leer-

Vlaamse Opera en ben ik als professionele

lingen van de Koninklijke Belgische Balletschool

danser van start gegaan. Ik ben tot mijn 34ste

Josée Nicola in Deurne. Aan hen geef ik één

non-stop blijven dansen.

keer per week balletles.

Je was 34 toen je je professionele danscarrière

De weekdagen zijn goed gevuld. Wat doe je

beëindigde. Waarom ben je toen gestopt met

tijdens het weekend of in je vrije tijd? Zaterdag

dansen? Toen ik zwanger was van mijn eerste

en zondag ben ik vrij, maar als er toffe dans-

kind ben ik gestopt als professionele danseres.

of theatervoorstellingen zijn dan zijn ook mijn

Ik dacht, zoals vele danseressen, drie maanden

weekends snel gevuld. Thuis luister ik veel naar

na de geboorte mijn danscarrière te kunnen

muziek en creëer ik dansstukken geïnspireerd

herstarten. Uiteindelijk heb ik dat niet gedaan,

door de dansers waar ik mee werk. Ik weet uit

omdat ik mijn zoon belangrijker vond. Misschien

ervaring dat je de dansers moet kennen om de

ook door het feit dat ik al zoveel gedanst had,

best passende stukken te kunnen realiseren.

ben ik niet terug gaan dansen na mijn zwanger-

Ik ben ook zot van kleren die ik koop, een tijdje

schap. Al heel snel daarna kwam kind nummer

wegleg, later terugvind, zelf bewerk en dan

twee en dan ook mijn derde kind. In totaal

gebruik in mijn dansvoorstellingen.

ben ik twaalf jaar thuisgebleven om voor mijn kinderen te zorgen. Dan ben je heel lang uit de

Naast lesgeven heb je zelf choreografieën

danswereld en verandert er enorm veel op vlak

gemaakt en in veel balletten gedanst. Heb je

van dansstijl en dansers. Eens mijn kinderen

nog souvenirs van je werk? Jammer genoeg was

DANST — 9

kind ben ik gestart met amateurdans. Vroeger


marie-louise wilderijkx

er in mijn tijd, vooral tijdens mijn dans­c arrière,

dan 2000 jaar geleden in China ontstonden.

niet zoveel mogelijk. Enkel foto’s en met veel

Deze oefeningen helpen je om bewust je

geluk een video-opname of televisie­u itzending.

kracht en flexibiliteit op te bouwen. Het is

Ik kom nog uit het tijdperk waarin dansers niks

een Chinese vorm van stabilisatie­oefeningen.

op sociale media konden delen of hun voor-

Deze oefeningen doe ik vaak met de oudere

stellingen niet zelf konden opnemen. Nu zetten

dansers die bij mij les komen volgen. In China

dansers vaak hun poses en dansroutines op

had ik vijf uur per dag QiGong les, gedurende

Facebook zodat de hele wereld het kan zien. Er

vijf weken. Westerse geneeskunde wil pijn zo

is weinig bewijsmateriaal overgebleven van mijn

snel mogelijk behandelen met geneesmiddelen,

optredens en choreografieën.

maar de oosterse geneeswijze zoekt naar de oorzaak zonder meteen geneesmiddelen te

Hoe beleef je dansen en ouder worden? Mijn

geven. Ze bekijken het lichaam als een geheel

grootmoeder heeft goed geleefd tot haar 94ste.

en begrijpen hoe de verschillende onderdelen

Ik ben nog maar 76 dus heb nog een lange weg

elkaar beïnvloeden. Ik heb ondervonden dat

te gaan. Tegen mijn 80ste wil ik terug in conditie

een combinatie van westerse en oosterse

zijn. De komende vier jaar ga ik meer tijd maken

geneeswijze het beste is. Ik was een compleet

om zelf te trainen en mijn doel te bereiken. Ik

ander mens toen ik terugkwam van China.

heb onlangs mijn twee armen gebroken en het

Dag in en dag uit was ik enkel bezig met mijn

jaar ervoor mijn linkervoet, net mijn beste voet

lichaam. De kinderen vijf weken achterlaten

om pirouetten op te draaien. Door deze breuken

was wel zwaar. Ik heb veel geleerd in China en

heb ik even stilgelegen. Alles geneest nu veel

dat wil ik doorgeven aan mijn leerlingen. Al mijn

trager en de revalidatie duurt langer. Ik ben een

balletlessen beginnen en eindigen met QiGong.

professionele danseres geweest. Mijn lichaam

Nog een spannende ervaring was de tournee

heeft zware training ondergaan, die kracht en

Rien de Rien, gechoreografeerd door Sidi Larbi

flexibiliteit gaat er nooit meer uit. Dansers hebben

Cherkaoui (nu artistiek directeur van Ballet

nu eenmaal een hogere pijngrens. Ik voel het als ik

Vlaanderen) voor les ballets C de la B. Larbi

even niet meer beweeg, maar als ik opnieuw train

Cherkaoui vroeg mij om op 58-jarige leeftijd één

dan wordt mijn lichaam snel sterker. Hoe ouder je

van zes dansers te zijn in deze reis­voorstelling.

wordt, hoe meer zin je hebt om je lichaam te laten

Twee jaar heb ik mee rondgetoerd en in elke

gaan en daar word ik ongelukkig van. Daarom

voorstelling gedanst. Mijn 60ste verjaardag

wil ik mijn lichaam onder controle houden.

heb ik tijdens deze danstournee gevierd met mijn dansgenoten. Ik weet ook nog dat ik een

Ben je tijdens je carrière tot belangrijke

dansstage heb gegeven aan muco­patiënten. De

inzichten gekomen? Klassiek ballet is een basis

moeders en vaders deden mee en de kinderen

die je als danser altijd moet onderhouden,

hebben geen enkele keer gehoest. Ze hebben

maar dansen blijft dansen. Of je nu hiphop,

gelachen, gedanst en zelfs leren walsen. Een

de Charleston of salsa danst, de basispassen

ziekte moet geen rem zijn voor beweging en

komen sterk overeen. De muziekstijlen zijn

sport is de grootste les die ik aan deze kinderen

verschillend, maar voor de bewegingen heb je

heb kunnen meegeven tijdens deze stage.

DANST — 10

evenveel coördinatie en ritme nodig. Een grand

battement in klassiek ballet blijft een grand

Hoe kan je je passie voor dans ook op latere

battement in modern ballet. Dat is net het

leeftijd blijven uitoefenen of beleven? Het

interessante aan dans. Eens je lichaam een

mooiste aan dans en ouder worden is mijn

bepaalde dans kent, kan je alle kanten uit.

kennis en ervaringen aan jonge dansers door­ geven. Alles wat ik tijdens mijn carrière heb

Ongetwijfeld heb je ook unieke ervaringen

ondervonden geef ik mee aan mijn entourage en

opgedaan? Ik ben in 1988 naar China geweest

mijn leerlingen. Op dans plakt ook geen leeftijd.

om QiGong te leren. In België was deze Chinese

Je moet je angstdrempel overschrijden en

traditie in de jaren 80 nog redelijk onbekend.

gewoon je hele leven blijven dansen.

Dus trok ik naar het land van oorsprong. QiGong bestaat uit oefeningen die meer


ZOMERCURSUS IN FRANKRIJK > Danstheater: fysieke taal (van 8 tot 15 juli)

> Van yoga naar dans (van 9 tot 13 juli)

> Hedendaagse dans: de basis en verder (van 15 tot 22juli)

www.wisper.be/dans

Jenna Jalonen & Nora Horvath - Dope (c) foto Danny Willems


DANST — 12

PLAATS VOOR TEKSTKADER 2


gent danst: le sacre du printemps

Naar aanleiding van Dag van de Dans 2018, op zaterdag 28 april, initieert choreograaf Alain Platel Le Sacre du Printemps, een project waarin 16 Gentse organisaties al dansend samenkomen. De verschillende groepen gaan met een eigen danscoach aan de slag met deze compositie van Igor Stravinksy. De afzonderlijke stukken worden uitgewerkt tot één massachoreografie onder begeleiding van Lisi Estaras en Quan Bui Ngoc. Uitkijkend naar de massachoreografie boden choreografe Lisi Estaras en coach Merel Vercoutere, die de groep van TALK begeleidt, een inkijk in dit warme project. Jong of oud, ervaren of niet. Dans is voor iedereen en dat zal Gent geweten hebben! —

TEKST EMMA MEERSCHAERT FOTO OIHANNA AZPILLAGA & AZIZ BOUKHAR

DANST — 13

Verenigd in verscheidenheid


— not just following the music, but becoming the music

In het begin was er een ontmoeting tussen alle danscoaches, waarin het concept werd toe­ gelicht. Welke richtlijnen kregen zij mee? LISI Eigenlijk ontdekten we de richtlijnen al

Van waaruit groeide het idee en

doende, maar het uitgangspunt is de muziek.

deze omvangrijke samenwerking?

We vragen de mensen om te improviseren op

MEREL Ik herinner mij dat het idee om rond

Le Sacre du Printemps van Stravinsky. We zagen

Stravinsky’s Le Sacre du Printemps iets te

dat iedereen, ook diegenen zonder dans­

doen al drie à vier jaar speelde bij Alain Platel.

ervaring, zich konden inleven in de muziek. De

Iedereen mocht voorstellen doen en zo kwamen

richtlijnen blijven in een zekere zin minimaal,

er veel ideeën naar boven.

zodat de frisheid van de improvisatie zoveel

LISI Inderdaad, Platel wilde al lange tijd iets

mogelijk behouden blijft. Wegens de omvang

doen met Le Sacre du Printemps. Daarnaast

van de groepen zijn enkele richtlijnen echter

heeft hij een grote liefde voor de stad Gent. Bij

wel nodig. Een van de belangrijkste is om zo

Dag van de Dans 2018 kwam de gelegenheid en

dicht mogelijk bij de muziek te blijven en zich

de context om zijn droom vorm te geven. Het

te laten leiden door wat men hoort: Not just

startte bij de grote huizen in Gent en breidde zo

following the music, but becoming the music.

verder uit naar de kleinere en andere organi­

Een tweede betreft het zo precies mogelijk

saties in de stad.

volgen van de leider, een rol die telkens door

MEREL Er kwam een uitnodiging om mee te

een andere danser wordt aangenomen. Dat is

doen. Iedereen was vrij om een voorstel te

een dynamisch gegeven, een dialoog waarin

doen en om te kiezen of ze wilden deelnemen

telkens iemand anders het initiatief neemt om

met een groep. Zo groeide het enthousiasme

de anderen te helpen.

en de nood om meer mensen te laten weten

MEREL Dat is het idee van Alain Platel, dat deze

wat er aan het bloeien was. Op 2 januari was

dans van en voor iedereen moet zijn. Dat was

er samenkomst met zowel de coaches als

ook één van de richtlijnen, om bewegingen

dansers. Zo werden er nog meer mensen bij

te maken waarvan je denkt dat iedereen ze

betrokken, wat uitgroeide tot een nieuwe groep

kan volgen.

van les ballets C de la B zelf. Die groep groeit

LISI Daarnaast is ook de inbreng van de

nog steeds aan. Ook bij TALK sloten nieuwe

coaches belangrijk voor het verloop van de

mensen zich aan waarmee we nog niet eerder

danssessies.

hadden samengewerkt. Heel leuk om dankzij zo’n project nieuwe collega’s bij te krijgen.

De grote diversiteit onder de organisaties

DANST — 14

brengt ook heel wat verschillende Weten de coaches wat er zich ontwikkelt bij

benaderingen van de muziek van Stravinsky

de andere groepen?

met zich mee?

LISI Elke organisatie werkt met een eigen groep

LISI Hoewel de richtlijnen voor iedere groep

dansers, maar stelt ook één coach aan die het

dezelfde zijn, zien we toch ver­s chillende

initiatief neemt en met de dansers aan de slag

benaderingen. Zdravets bijvoorbeeld danst

gaat. De coaches komen geregeld samen met

Bulgaarse folklore. Eerst waren zij wat terug­­

Alain Platel. Elke groep wordt ook opgevolgd

houdend over het muziekstuk van Stravinsky,

door Quan Bui Ngoc en mezelf. Samen zullen wij

dat een complexere, zwaardere structuur

op het einde de verschillende choreografieën

kent dan de vrolijke, oplevende muziek die ze

samenvoegen tot één geheel. Dat wordt een

gewoon zijn. Echter, de ori­g i­n ele opvoering van

massachorografie op de Kouter in Gent op

de Ballets Russes bevatte Russische folklore-­

28 april. De verschillende groepen kennen de

elementen. Daarin vonden ze een stimu­lans om

invalshoek en achtergrond van de andere en er

de confrontatie tussen Stravinsky’s muziek en

is zeker interactie, maar ze volgen de verschil-

hun eigen danstraditie aan te gaan, wat bloeit

lende processen niet gedetailleerd op de voet.

tot iets heel moois.

Iedereen laat elkaar zijn ding doen, zonder

MEREL TALK heeft dan weer meer ervaring in

daarbij de ander uit het oog te verliezen.

hedendaagse dans. Ondanks de complexiteit


gent danst: le sacre du printemps

van de compositie, nodigt de muziek uit om

je betaald wordt, of een opleiding genoten hebt?

jezelf uit te drukken. We trachten te werken

LISI Die discussie is zeer actueel, amateurs

via improvisatie om tot een geheel te komen en

kunnen vandaag namelijk het professionele level

een groep te worden. Er zijn momenten waarbij

hebben dat verwacht wordt bij een voorstelling.

we tot vastgelegd materiaal komen, maar

Het heeft ook te maken met de tendens dat

de uitdaging zit erin om de balans te vinden

wanneer we naar een voorstelling gaan, we

en daarbij de spanning van een improvisatie

graag onszelf gereflecteerd zien. Het is niet

te behouden.

meer enkel gaan kijken naar een mooi gebeuren

LISI Daarnaast heb je ook nog dansers met

op scène. Zelfidentificatie is iets wat vandaag

een hiphopachtergrond en mensen met een

op scène vaak aangeraakt wordt, het gaat

beperking van Platform-K. Maya Sapera Dance

verder dan puur een esthetisch gebeuren.

Company heeft Indische dansinvloeden met een eerder narratieve benadering. De groep die Villa

Merel, hoe verloopt het proces bij de groep

Voortman (een laagdrempelig ontmoetings-

van TALK?

huis, dat volgens de principes van de sociale

MEREL Iets wat voor ons enigszins nieuw is,

psychiatrie werkt, nvdr.) voortbrengt, zal dan

is het aanleren van materiaal aan elkaar op

weer eerder dichter bij de muziek zelf blijven.

een heel korte tijd. Het is niet hetzelfde als

Kortom, een heel diverse groep.

een choreograaf die tot de groep spreekt. Nu hebben we conversaties en discussies over wat

Deze grote verscheidenheid onder de dansers:

werkt en steeds nieuwe voorstellen. Wat heel

jong en oud, ervaren en onervaren dansers …

leuk en productief is. Eerst waren we bang van

is niet nieuw. Alain Platel bood eerder al

de muziek, nu ervaren we het tegendeel. We

een podium aan mensen met verschillende

groeien als groep waarbij we de vreugde van het

disciplines en achtergronden.

dansen voelen. Het is gek, maar dit muziekstuk

LISI Inderdaad, dit project valt ook onder het

brengt je zonder nadenken aan het dansen. Nu

motto van les ballets C de la B: ‘deze dans is

moeten we zelfs soms roepen: “Less is more!”.

van de wereld en de wereld is van iedereen’.

Er is iets in deze muziek dat ervoor zorgt dat

Dansen kan en is voor iedereen. De dansers van

hoe meer je het hoort, hoe leuker je het vindt.

KASK willen bijvoorbeeld hun familie uitnodigen

Zelfs mijn dochter van 3 begint meteen te

om deel te nemen.

dansen wanneer ze meekomt naar een repetitie.

MEREL Ook bij TALK is het niet zo homogeen.

En al doende inspireert ze in haar natuurlijkheid

Zo zijn er dansers die afgestudeerd zijn aan

en spontaniteit ook de andere dansers.

mensen die heel graag dansen in hun vrije tijd.

Zie je een evolutie in de relatie en de band

Ook sloot een jongen uit Iran bij onze groep

tussen de dansers onderling?

aan via de samenwerking met Refu Interim

MEREL Bij TALK komen we elke twee weken op

( Refu Interim zoekt vrijwilligerswerk binnen de

zondag samen. We zijn nog steeds geen vaste

brede sociale en culturele sector voor mensen

groep omdat er nieuwe mensen blijven bij

die nieuw in België zijn, nvdr.). Je zou kunnen

komen. Enerzijds zorgt dit ervoor dat we vaak

spreken van een mix van professionelen,

moeten herhalen, maar het project dwingt je

semi-professionelen en liefhebbers die zeer

om een groep te worden. Tijdens het samen-

intens geëngageerd in dans.

werken ontdek je ieders kwaliteiten: de ene is

LISI Vandaag is het veld van amateur- en

een leider, de andere liever een volger, de ene

professionele dansers zeer gemengd. Voor

begrijpt de muziek heel goed … Dit is eigenlijk

sommige dansers van Platform-K bijvoorbeeld

het enige wat hier echt nodig is. Niet nood-

zal het hun eerste voorstelling zijn, maar wel

zakelijk de dans kennen, maar wel de groep

meteen in het professionele circuit.

waarmée je danst. De eerste repetitie blijft

MEREL Dit zien we ook sterk bij Jérôme Bel, en

de beste, omdat de improvisatie nog zo sterk,

ook Alain Platel is zo begonnen. De definitie van

puur en zonder ratio is. Nu zien we een evolutie

professionele danser wordt geproblematiseerd

dat we elkaar beter begrijpen en op elkaar

vandaag: betekent een professionele danser dat

leren inspelen.

DANST — 15

een dansschool, maar daarnaast zijn er ook


— een excuus om mensen samen te brengen en te verenigen in harmonie, als een nieuw voorstel voor de samenleving

LISI Inderdaad, dit is hoe een groep werkt. Je moet veel vertrouwen hebben in elkaar om dingen samen te kunnen verwezenlijken en ervoor te gaan. It’s a believe.

Le Sacre du Printemps in de originele choreografie van de Ballets Russes representeert een

we voor de eerste keer met meerdere groepen

offerdans rond een vruchtbaarheidsritueel.

samen dansten, merkte je dat de ene groep

Kunnen we in deze lijn het project van Alain

zich rond de andere groep opstelde en dat

Platel zien als een gemeenschapsritueel?

zo vaak een cirkel gevormd werd. Het is ook

LISI Ja, in de originele choreografie wordt een

een goede manier om elkaar goed te zien en

vrouw geofferd. Met dit project gaan we niet in

te volgen.

op dit narratief, maar gebruiken we de muziek voor een viering van het samenzijn. Dat is ons

Deze choreografie in de publieke ruimte zal

ritueel vandaag.

voor vele toeschouwers ook een unieke of

MEREL Als je denkt aan iets wat we vandaag

onverwachte ervaring zijn…

vaker zouden moeten offeren, is het onze eigen

LISI In deze gelegenheid is het ook iets

individualiteit ten dienste van een samenleving

symbolisch. De dans moet op straat komen

in harmonie.

zodat iedereen het kan zien en het een hoopvol, positief effect uitoefent op de samenleving.

Lisi, kan je al iets meer vertellen hoe je met

MEREL Het wil alvast zeker niet hetzelfde

Quan alles zal samenvoegen tot één geheel?

effect oproepen als de schandaalpremière

LISI In de massachoreografie komen alle

van de Ballets Russes, waarbij mensen de zaal

groepen samen, maar toch zullen ze onder­

uitliepen! Geen mass-sacre, maar een soort

scheiden blijven. Af en toe zullen ze ook

massa-ritueel. Het mooie aan het project

samenvloeien en hetzelfde ritme volgen of

is de mengelmoes van participanten, als

dezelfde stappen uitvoeren.

representatie van een doorsnede van Gent.

MEREL In de massachoreografie, waarin de

LISI We hopen dat de hele stad er zal zijn en

verschillende groepen soms kunnen mengen,

dat iedereen de drang zal voelen om mee

zal het onderscheid ook nog zichtbaar zijn

te dansen. Het project is een excuus om

via de kledij. Bij TALK dragen we eigenlijk nooit

mensen samen te brengen en te verenigen in

echt kostuums, maar een idee is om ons

harmonie …

te unificeren door onszelf bestrooien met

MEREL … als een nieuw voorstel voor de samen­

talkpoeder.

leving: niet naast elkaar leven maar met elkaar

LISI Het publiek zal rondom het dans­gebeuren

samenleven.

kunnen zitten, staan en wandelen om vrij alles te kunnen waarnemen. Dit zal, hopelijk, ook verbondenheid creëren in het publiek. Verenigd in verscheidenheid. Wordt er ook bewust ingespeeld op de formatie van een

DANST — 16

cirkel, wat een aanwezige opstelling was in de oorspronkelijke opvoering en vandaag een symbool is voor verbondenheid? LISI Dit is geen bewuste richtlijn, de dansers kunnen op het ene moment verspreid zijn, dan weer een cirkel… MEREL Toch neig je er wel sterk naar dit te doen in improvisaties. In het begin bleven we in een soort flock, heel dicht bij elkaar. Ook wanneer


Le Sacre du Printemps wordt getoond op de Kouter in Gent op zaterdag 28 april 2018 om 15 uur en om 16.30 uur. In het kader van Dag van de Dans 2018. Ontdek, bekijk en beleef dans in heel Vlaanderen en Brussel. Programma op dagvandedans.be.

DANST — 17

gent danst: le sacre du printemps


#01 2018


#JANNESDESCHRIJVER

© J a n n e s

D e

S c h r i j v e r


FOTO ISABELLE WENZEL

DANST — 20

dr. caligari Verbeelding is een schoon ding, maar bij elke danspraktijk komt ook een dosis realiteit kijken. Het kabinet van Dr. Caligari maakt je danswijs in de wereld van wet­geving, contracten en andere zakelijke praktijken. Vermijd horror­ scenario’s en kom binnen, zonder kloppen. Deze editie in DANST: betaald worden voor korte opdrachten, het kan via een SBK! —

TEKST RUTH DUPRÉ


Wat is een SBK? Hoe werkt dat? En is dat iets voor mij?

Als ik via een SBK werk, verlies ik zoveel! Hoe komt dat?

Hoe zorg ik dat ik niet voor verrassingen sta?

Stel: je wordt gevraagd voor een korte opdracht. Een halve dag workshop geven, een repetitiedag of een kort dansproject. Er is een correcte vergoeding voorzien, maar hoe ga je de betaling regelen? Werken met een SBK kan dan een goede optie zijn! Een SBK of Sociaal Bureau voor Kunstenaars is een interim- of uitzend­ kantoor met ervaring in de artistieke sector. Voorbeelden hiervan zijn T-heater, Tentoo en Ritmo Art. Het interim­ kantoor geeft jou voor je korte opdracht een arbeids­c ontract. Je opdracht­gever krijgt gewoon een factuur. Dat is twee keer handig: je opdrachtgever heeft geen lastige loon­administratie en jij bent voor je opdracht beschermd als werknemer, en dat allemaal binnen de lijntjes van de regelgeving.

Er is inderdaad een ver­ schil tussen het bedrag dat je opdrachtgever betaalt, en het bedrag dat jij uiteindelijk op je rekening gestort krijgt. Net zoals bij een lang­­­d urige werk­ opdracht gaat een groot deel naar sociale bij­ dragen en belastingen. Het SBK rekent daarnaast ook BTW aan en vraagt via een commissie een administratie­kost. Je houdt netto ongeveer de helft over van het bedrag dat de opdrachtgever betaalt. Je bent dus via SBK beschermd als werk­ nemer (ziekte, arbeids­ ongevallenverzekering …) én je bouwt ook je sociale rechten en pensioen­ rechten op, naast rechten rond werkloosheids­ uitkering. Op lange termijn levert je dit veel meer op dan pakweg KVR of kostenvergoedingen.

Maak goede afspraken met je opdrachtgever en maak die ook altijd enkele dagen vooraf. Wees met je opdrachtgever steeds helder over het afgesproken budget. Is het afge­sproken bedrag het nettoloon, brutoloon of facturatie­b edrag? Inclusief of exclusief BTW? Kunnen er nog verplaatsings­kosten of andere bovenop komen? Of informeer eens bij een SBK. Zij kunnen voor jou berekenen hoeveel centen je overhoudt van een bepaald facturatie­ bedrag. Of omgekeerd: welk bedrag je moet vragen om er voldoende aan over te houden. Zo leer je zelf bepalen wat een juiste en haalbare vergoeding is, en weet je wat je kan verwachten. Klinken termen als netto, bruto of BTW als Chinees voor je? Je vindt veel infor­m atie op de website van het Cultuur­l oket.

Meer info of persoonlijk advies? info@danspunt.be

DANST — 21

het kabinet van dr. caligari


DANST — 22

De voorstelling Folkah! van danseres en choreografe Meryem Jazouli speelde eerder dit jaar in het kader van Moussem Cities, een festival georganiseerd door Moussem Nomadisch Kunstencentrum en enkele Brusselse partners. Jaarlijks zetten ze een Arabische metropool in de kijker. De editie van 2018 vertrok vanuit de culturele en historische rijkdom van miljoenenstad Casablanca. Daar huist ook Espace Darja, een danswerkplaats opgericht en bezield door Meryem Jazouli. —

TEKST PHÉLINE THIERENS FOTO CARLOS PERE Z MARIN


Folkah!

Ik laat het materiaal spreken

om aan te sluiten bij een zekere ‘tendens’. Marokkaans cultureel erfgoed intrigeert mij gewoon als vertrekpunt voor een moderne dans­voorstelling. Ik ben vooral nieuwsgierig naar hoe ik uit een dergelijke eeuwenoude traditie een soort universele waarde kan putten via mijn eigen abstracte invulling ervan. In de aankondiging van Folkah! stond te lezen dat je van bij het begin specifiek twee

De avond van de première van haar nieuwste

vrouwelijke performers in gedachten had.

werk Folkah! ontmoeten we Meryem Jazouli

Vanwaar die keuze? De zin was er gewoon om

in de studio’s van het Brusselse Kaaitheater.

naast mezelf een zangeres op scène te zetten,

Vragen en antwoorden navigeren tussen

maar ik had evengoed een andere constellatie

complimenten en felicitaties die van alle kanten

kunnen kiezen. In ieder geval werd de Guedra

haar richting uit komen. Een moment om te

oorspronkelijk door vrouwen gedanst. (Eerst

koesteren, dus besluiten we ons gesprek via

door vrouwelijke spionnen die de aandacht van

andere kanalen verder te zetten wanneer ze

een aanval door andere stammen moesten

terug in Casablanca is.

afleiden, daarna is de dans geëvolueerd tot een ritueel waarbij de laatst overblijvende muzi-

Folkah! heeft als vertrekpunt de traditio­nele

kant of toeschouwer de hand van de danseres

dansvorm de Guedra uit de Tighmert oase,

wint, nvdr.) Eerlijk gezegd is het bij mij dus nooit

een van de oudste oases van Marokko en

opgekomen om met mannelijke performers te

toegangs­p oort tot de Saharawoestijn. Hoe

werken. Die keuze was eerder vanzelfsprekend.

heb je de Guedra leren kennen? En vanwaar je interesse voor die eeuwenoude vorm? Het

De tweede performer is uiteindelijk de

cultureel erfgoed van Marokko boeit me al een

wereld­­wijd bekende jazz-zangeres en muziek-

hele tijd. Mijn interesse voor de Guedra in het

producent Malika Zarra geworden. In Folkah!

bijzonder kwam er nadat ik op een dag Mint

deel je met haar het podium, en zelfs de

Aichata ontmoette, een fantastische zangeres

choreografie. Dat moet haar behoorlijk uit haar

uit de regio Guelmim in het zuiden van Marokko.

comfortzone hebben gehaald … Dat heeft ons

Ik zag een van haar performances en bleef

beiden uit onze comfortzone gehaald! Van bij

extreem ontroerd achter. Al snel wilde ik alles

het begin wilde ik een tweede performer die

over die gedanste en gezongen vorm weten.

zowel haar stem als lichaam zou gebruiken op

De Guedra was dus het belangrijkste vertrek­

het podium. Net als ik. Malika is een geweldige

punt voor deze voorstelling, maar ik zeg er

artieste. Van de tijd die ik met haar door-

graag onmiddellijk bij dat ik die vorm nooit

bracht, wilde ik vooral profiteren om te delen

als verhaal op zichzelf wilde behandelen. Dat

en van elkaar te leren. Niet om haar een

doe ik trouwens nooit in mijn creaties. Ik laat

choreografie op te leggen.

ik mijn eigen werk als moderne danseres en

Die aanpak lijkt in de lijn te liggen van de rest

choreografe in vraag stel en tegelijk verder

van je parcours als artiest. Je gaat wel vaker

vorm geef. De afstand tussen de Guedra tra-

op zoek naar een wisselwerking met artiesten

ditie en mijn persoonlijke invulling ervan, dát is

uit een andere kunstdiscipline. Waarom is dat

wat telde tijdens het maken van Folkah!.

zo belangrijk voor je? Die manier van werken zorgt ervoor dat je open voor, nieuwsgierig naar

Enkele andere artiesten die deel van Moussem

en verbonden met andere manieren van creëren

Cities uitmaakten, wilden in hun werk graag

blijft. Je bekijkt de wereld er op een andere

het beeld van pure Marokkaanse folklore

manier door. Je stelt jezelf nieuwe vragen.

overstijgen. Deel jij hun wens? Ik wil zeker

Het is zo belangrijk voor mijn werk dat ik door

benadrukken dat ik mijn thema’s niet kies

verschillende emoties, artistieke opvattingen

DANST — 23

het materiaal spreken. Dat zorgt ervoor dat


— in elk project dompel ik me volledig onder; dat betekent luisteren, samenwerken, delen en invalshoeken geprikkeld blijf. Zulke invloeden

gevoeligheid voor vragen die ik mezelf stel.

kunnen me echt ontroeren en inspireren.

Dat soort input is voor mij echt noodzakelijk. Extreem verrijkend voor het werk dat ik maak …

Is er iemand in het bijzonder die je werk op die

De samenwerking met Malika is begonnen

manier heeft beïnvloed? Elk project dat ik ooit

tijdens een residentie in het zuiden van

heb gemaakt heeft mij ergens wel beïnvloed, om

Marokko. We hebben toen de tijd genomen

het zo te zeggen. In elk project dompel ik me

om ideeën uit te wisselen over hoe we onze

volledig onder. Dat betekent luisteren, samen-

artistieke samenwerking zagen. Uiteindelijk

werken, delen … Natuurlijk heeft dat een invloed

hebben we elkaar gevonden in wat we belangrijk

op later werk. Kijk maar naar Folkah!. Die voor-

vonden, en wat we precies verder wilden

stelling zou niet geworden zijn wat ze is zonder

ontdekken samen. Tijdens diezelfde residentie

de vele samenwerkingen en verschillende vormen

hebben we ook de kans gekregen om een

zoals dans, zang, beeldende kunst, theater,

Guedra-groep te ontmoeten.

licht, geluid. Maar om een concreet voorbeeld te geven, dan misschien de moderne choreograaf

Met dat - sterk regiogebonden - materiaal

en danser Bernardo Montet. En niet te vergeten

ben je daarna aan de slag gegaan tijdens

mijn jarenlange samenwerking met La source du

andere residenties. Onder andere België,

lion. (Het atelier La source du lion in Casablanca

Portugal, Duitsland en Senegal stonden op

biedt een platform voor kunstenaars om onder-

het programma. Hebben deze plekken de

zoek te doen, te experimenteren en elkaar te

voorstelling ook op een of andere manier

ontmoeten, nvdr.). Die hebben er echt voor

beïnvloed? Bepaalde residenties hebben we net

gezorgd dat ik me openstelde voor andere

om die reden gekozen. We zochten manieren om

kunstvormen. Zij waren dus een grote invloed. En

het historisch materiaal waarmee we aan het

uiteindelijk nog zoveel anderen.

werk waren te verrijken. In Senegal, bijvoorbeeld. Die plek hebben we gekozen om ons

Zijn er artiesten met wie je graag nog eens zou

muzikaal onderzoek verder uit te bouwen.

samenwerken? Er is niet echt een artiest in het bijzonder met wie ik nog eens zou willen samen-

Tot slot: Meryem, wat zijn je plannen voor

werken. Maar tegelijk zijn er zoveel individuen

de toekomst? Ik wil vooral nieuwsgierig,

(waaronder ook artiesten) die ik eens zou

geëngageerd en creatief actief blijven! Alleen

willen ontmoeten in een artistieke context, om

en samen met anderen.

DANST — 24

ideeën uit te wisselen. Zodanig veel dat het me ongenuanceerd lijkt om namen te noemen.

Mogen we daaruit afleiden dat er concrete samenwerkingen in het verschiet liggen? Ik zou

Hoe verloopt zo’n samenwerking eigenlijk? Elk

graag verder werken aan participatieprojecten

van mijn creatieprocessen begint sowieso met

met een internationale insteek. Ook opleidingen

een vooronderzoek. Dat doe ik vaak alleen.

en projecten met jonge dansers staan zeker

Daarna deel ik mijn bedenkingen en vragen met

op de agenda. Maar op dit moment zou ik me

een dramaturg. In het geval van Folkah! was

graag focussen op Folkah!, en die voorstelling

dat Younèss Anzane. Dan pas betrek ik andere

verder verspreiden.

artiesten bij het proces. Mensen die ik meestal kies omwille van hun ervaring of een bepaalde


Als u zorgt voor het verbeteren van uw persoonlijk record... ...dan zorgt arena voor de rest. Sinds jaar en dag is arena vooraanstaand verzekeringspartner van talloze sportfederaties. Zo kan u gerust zijn dat u zelfs bij het beoefenen van uw favoriete sport kan rekenen op de steun van een deskundig team op die momenten dat het minder goed gaat. Voor meer inlichtingen en advies surf naar www.arena-nv.be.


From Molenbeek with love Danser en choreograaf Yassin Mrabtifi verenigt verschillende invloeden in zijn dans, van hiphop en hedendaagse dans tot vechtkunst en stand-up comedy. We spraken met hem over zijn nieuwe voorstelling From Molenbeek with love en het traject dat hij daarvoor aflegde. Hij vertelt over zijn jeugd in Molenbeek, zijn kennismaking met dans en wat die vandaag voor jongeren kan betekenen. Het is zijn levensmotto geworden om zich steeds ‘in het midden’ te bevinden: tussen hiphop en hedendaagse dans, tussen Molenbeek en ‘die andere wereld’. —

TEKST JOHANNA COCKX FOTO JOERI THIRY

Ik ben per toeval in de danswereld beland. Ik

me geholpen om een uitweg te vinden voor mijn

wilde aanvankelijk dan ook geen danser zijn, ik

frustratie. Want ik had zeer veel kwaadheid in

wilde me gewoon amuseren. Ik heb nooit een

mij, die gevoed werd door racisme en sociale

broer gehad, ik had vijf zussen. Toen hiphop

ongelijkheid.

DANST — 26

op mijn pad kwam, was die als een grote broer voor mij. Het was een wereld waar het cool was.

Waar kwam je daarmee dan in aanraking? Mijn

Er was wel competitie, maar in een geconcen-

ouders wilden me beschermen, dus zetten ze

treerde vorm. In mijn leven daarentegen loerde

mij in scholen buiten Molenbeek. Dat was zeer

de competitie overal om de hoek: in straat­

moeilijk voor me, want vaak was ik er de enige

gevechten, of in de strijd voor een job.

Marokkaan. Ik maakte situaties mee met mede-

We hadden geen gemakkelijke opvoedings-

leerlingen en docenten, die ik op dat moment

situatie, mijn leeftijdsgenoten en ik. Door zo

niet begreep. Pas achteraf heb ik beseft dat

geïsoleerd te zijn van de buitenwereld, hadden

dit racisme was. Ik ben daar heel erg kwaad

we een gebrek aan zelfvertrouwen. Vandaag

om geweest en ben zelf in de val getrapt van

is het met heel wat van mijn vrienden slecht

veralgemeningen. Als ik er nu op terugkijk, was

afgelopen. Gelukkig had ik dans, die mijn

ik zelf racistisch. Maar iedereen die zulke dingen

nieuwsgierigheid aanwakkerde, en me buiten de

meemaakt zou er racistisch van worden.

gesloten wereld van mijn wijk bracht. Het heeft

Hiphop was als een tegengif, om hiertegen


from molenbeek with love

bestand te zijn. Het was onze fierheid. We voel-

de hedendaagse dans heeft binnengebracht in

den ons een beetje als ‘het verzet’. Vanaf onze

Marokko. Wat ik heel interessant vond bij hem,

vaste locatie aan de Ravensteingalerij keken

was dat hij hedendaagse dans vermengde met

we uit op dat Bozar-de-merde aan de overkant.

spiritualiteit. Aanvankelijk begreep ik niet hoe

Wij zaten dan wel op straat, wat we deden was

dat mogelijk was. Volgens de traditie, volgens

‘beter’. Het trieste aan dat verhaal is dat die

het dogma, mag je zulke zaken niet ver­mengen.

groep vrij snel uiteengevallen is. Er was geen

Spiritualiteit heeft te maken met je ziel, je

opvolging, geen institutionalisering van hiphop.

binnen­kant, je connectie met het universum.

Je kon er je brood niet mee verdienen.

Taoufiq vroeg me om dat via de dans op te roepen, om door te dringen tot iets diepers. Dit

Is dat nu anders dan? Ik heb de indruk dat

sprak me enorm aan, want zelf had ik de ten-

er nu iets meer mogelijkheden zijn. En je kan

dens om een groot onderscheid te maken tus-

lesgeven natuurlijk, in dansscholen, al blijft dat

sen de binnen- en de buitenkant. Ik was altijd

helaas erg commercieel. Eigenlijk is hiphop niet

aan het entertainen, ik was de clown, maar

iets wat je kan leren in een school. Het is een

ik verborg wat er speelde aan de binnenkant.

filosofie, veeleer dan een dans. Bij het lesgeven

Door beide samen te brengen, leerde ik dansen

vind ik het belangrijk dat je met behulp van de

op een veel intensere manier.

techniek een eigen stijl en vocabularium leert

Mijn ervaringen met hedendaagse dans hebben

maken, zodat je een persoonlijkheid ontwikkelt.

me ook geleerd om codes en categorieën

Maar de mensen begrijpen dat niet. Ze willen een

achterwege te laten. In hedendaagse dans is

vaste choreografie zien, zoals op de televisie.

alles mogelijk. Geen verschillende stijlen meer – hiphop, breakdance, krumping, popping, locking

Als ik het zo hoor, zie je hiphop als een levens­

… – maar een mengelmoes. Dat was werkelijk

filosofie, als een vorm van verzet. De dans

bevrijdend. Het heeft me enorm geholpen in het

heeft inderdaad ook iets strijdlustigs in zich,

maken van mijn eerste voorstelling.

beter te worden, om je niet te laten doen.

Hoe is die eerste voorstelling in het leven

De frustratie was mijn grootste krachtbron.

geroepen? Eigenlijk samen met vrienden. We

Mijn dans zat vol kwaadheid en geweld. Het

werden stilaan wat ouder en wilden niet meer

klinkt cliché, maar ik heb mijn rug gebroken

de hele tijd hetzelfde. Dus we vroegen ons af:

tijdens het dansen, ik had een hernia. Ik was té

hoe kunnen we nu écht werken met die dans?

extreem. Ik had geen school, geen regels, dus

Eén van mijn vrienden heeft toen het idee

ik liep voortdurend kwetsuren op. Die inten-

gelanceerd om een hiphopcompagnie op te

siteit, dat gevecht, blijft voor mij nog steeds

starten. Zo is No Way Back ontstaan, waarmee

een heel boeiend gegeven in hiphop, ook nu ik

we een voorstelling hebben gemaakt.

zelf meer bezig ben met heden­d aagse dans.

In het begin was het niet gemakkelijk. We

Hiphop heeft iets zeer ‘mentaals’, er is een

hebben al doende moeten leren hoe je een

grote mate van introspectie, van één persoon

voorstelling in elkaar steekt. Twee jaar zijn

op zichzelf. Voor mij is dat iets wat ontbreekt

we eraan bezig geweest, maar het resultaat

in hedendaagse dans. Ik kijk nu meer vanop een

mocht er zijn. We konden deelnemen aan een

afstand naar beide dansvormen. Als danser kijk

festival dat toerde langs verschillende scholen

ik welke elementen ik van beide kan meenemen.

in België. Heerlijk was dat! Geen job meer naast

Ik zie nu de verschillen en hoe ze elkaar kunnen

het dansen, we waren onafhankelijk. Bovendien

aanvullen.

sprak onze voorstelling de mensen aan. Ons zelfvertrouwen kreeg er een boost van. We

Hoe ben je met hedendaagse dans in aanraking

hadden de ruimte om dingen uit te proberen op

gekomen? Door workshops te volgen, en door

scène, om risico’s te nemen. Het was een leer-

deel te nemen aan een project in Marokko met

school op scène. Dat heeft me gestimuleerd

de hedendaagse choreograaf Taoufiq Izzediou.

om mijn improvisatievermogen te ontwikkelen.

Taoufiq is een Marokkaanse choreograaf die zijn

Ik denk dat we op die manier een beetje onszelf

scholing heeft gehad in Frankrijk, en vervolgens

geworden zijn.

DANST — 27

niet? Het is een gevecht met jezelf, om steeds


DANST — 28

Ik kan me inbeelden dat dit naar meer

Dat is toevallig. Dus op die manier ben je bij

smaakte… Hebben jullie nadien nog voor­

Ultima Vez terechtgekomen? Ja, eigenlijk ver-

stellingen gemaakt met No Way Back?

meldde ze het voornamelijk voor mijn vriend,

Nadien heb ik een voorstelling gemaakt met

Julien, die een meer klassieke danser is qua

één danser uit dezelfde compagnie: Julien. We

lichaams­b ouw. Ik was dik in die periode. Ik

wilden graag samenwerken, omdat we van een

kende Ultima Vez niet, en was niet bij­zonder

verschillende sociale achtergrond kwamen. Dat

geïnteresseerd. Maar toen ze zei dat het in

gegeven vonden we interessant om op scène te

Molenbeek was, ben ik toch maar gegaan,

brengen. In die voorstelling wou ik iets anders

het was naast de deur! Die auditie, dat was

doen dan in de vorige: ik wilde de mensen niet

ongelooflijk: per uur kwamen er 50 personen

louter entertainen, ik wilde hen raken. Ik wilde in

binnen, van 9 tot 5, gedurende een hele week

feite een dialoog aangaan met het publiek. Na

lang. Het was als een machine. Eerst werden er

de voorstelling is er iemand huilend naar me toe

dans­frases aangeleerd. Ik bakte er niets van,

gekomen. Ik had niet alleen het publiek geraakt,

Wim Vandekeybus keek niet eens naar me om.

maar er kwam ook iets terug. De directrice van

Maar op het einde van de dag hadden we twee

het theater waar we speelden heeft me toen

minuten om een improvisatie te doen. Tijdens

aangesproken over een auditie bij Ultima Vez

die impro heb ik volledig mijn eigen ding gedaan.

die de volgende dag zou plaatsvinden.

Het is zo dat hij me eruit gepikt heeft.


from molenbeek with love

Sindsdien heb je meegedanst in verschillende

Mag ik een lastige vraag stellen? Werk je nu,

voorstellingen van Ultima Vez. En nu maak je

in het geval van Ultima Vez en KVS, dan niet

deel uit van het ensemble van KVS, waar je

voor een blanke instelling? Ja, natuurlijk, maar

aan een eigen voorstelling werkt. Kan je daar

de manier waarop ik werk is zeer anders nu. Bij

al wat meer over vertellen? Het zal een solo­

Ultima Vez bijvoorbeeld kan ik zeggen: ik werk

voorstelling worden, waarbij ik als mezelf op

mét jou, niet vóór jou. Bovendien stoort het me

scène sta. Ik zal uiteraard dansen, maar er

nu niet meer om voor een blanke instelling te

komen ook stukken tekst in. De voor­s telling

werken. Ik heb niet meer dezelfde ingesteld-

gaat over wie ik ben, en hoe ik overkom. Ik

heid als op het moment dat ik zo diep zat. Ik

speel met de verschillende soorten labels die

ben niet meer racistisch. Bovendien, in KVS is

men op mij kan kleven. Wanneer ik op scène

er momenteel veel in verandering: het wordt er

verschijn, krijgen mensen eigenlijk iets politieks

steeds diverser, daar houd ik van. Symbolisch is

te zien. Het heeft even geduurd vooraleer ik

het belangrijk voor mij dat ik daar mag werken.

dat besefte, en voor ik begreep wat ik hiermee moest, met thema’s als diversiteit en dergelijke.

Denk je dat dit de Molenbekenaren meer naar

Nu weet ik: je moet ermee spelen. Het is te

het theater zal lokken? Ik hoop van wel, maar

sterk aanwezig om dat niet te doen.

zo evident is dat niet. De moslimgemeenschap is met het Belgische. Er zijn lokale culturele

inderdaad heel wat betekenislagen op je. Is dat

evenementen – concerten, cabaret, familie–

soms ook een ballast voor jou? Absoluut. Ik zou

theater … – maar het is geen publiek dat

eigenlijk willen ophouden met me af te vragen

naar KVS gaat. Bij de jeugd ligt dat misschien

wat mensen van me denken. In de voorstelling

wel anders. Tijdens onze tournee langs de

kom ik dan ook veel terug op immateriële

verschillende scholen heb ik ontdekt dat er een

zaken. Ik voel me steeds minder gehecht aan

tweespalt groeit binnen de jongere generatie.

dit gezicht, deze baard, deze huid … Ik heb ze

We maakten na de voorstelling steeds tijd voor

niet gekozen. Ik zou willen dat de buitenkant er

een nabespreking en daar kregen we twee heel

niet meer toe doet; het is de binnenkant die me

verschillende types reacties. Ofwel: ‘Jij doet

interesseert. Het is dus een zeer introspectieve

dans, terwijl je moslim bent, dat is toch raar?’

voorstelling. Het gaat erom jou te zien door mijn

Ofwel: ‘Dat is geweldig, het is mogelijk! Ik wil

ogen en mij te zien doorheen jouw ogen.

dat ook, ik wil je beste vriend worden!’

Aan de andere kant kan ik me niet ontdoen van

Als ik nu terugkijk op hoe ik zelf was op die

die uiterlijke lagen. Ook als ik ergens ga aan­

leeftijd, besef ik wat er mij ontbrak: ik had geen

kloppen voor een job, speelt dat mee. Ik heb zeer

rolmodel. Daarom denk ik dat er nog mensen

veel verschillende jobs gedaan vroeger. Ik zocht,

zoals ik nodig zullen zijn. Daarom ook dat ik een

ik zocht, ik zocht … En dan eindelijk, door een

stuk wou maken met de naam From Molenbeek

vriendin die bij een interimkantoor werkte, vond ik

with love. Ik wou Molenbeek op de kaart zet-

een goede job bij ING. Ik was er zo op gebrand om

ten. Ik wou iets doen met Molenbeek en het

die job te behouden. Ik kreeg mijn eerste contract

woord liefde in dezelfde zin. Tegelijk is het bijna

van zes maanden, en vervolgens mijn tweede, mijn

ironisch om te zeggen From Molenbeek with

derde… Bij het vierde werkte ik er twee jaar, dus

love. Je zou niet kunnen zeggen From Ukkel with

dacht ik ‘eindelijk, daarna vast contract …’ Maar

love, zie je? Ik merk dat de wereld in verandering

neen, baf, het was crisis, men zette me buiten.

is. Ik zie de dingen omgekeerd. Lelijke dingen zijn

Toen heb ik echt mijn vertrouwen verloren. Het

soms de mooiste, en omgekeerd. Waarden zijn

was alsof de hele wereld, heel België tegen

vaak aan de tegenoverstelde kant van waar we

mij was. Het ging echt niet goed met mij, op

ze zoeken.

psychisch vlak. Ik sliep zeer weinig, zat met veel vragen en veel frustraties. Het was extreem, weet je. Ik zat vast in mijn hoofd. Ik heb toen tegen mezelf gezegd dat ik nooit meer voor een blanke instelling zou werken.

DANST — 29

heeft niet echt een theater dat vergelijkbaar Als Marokkaanse danser uit Molenbeek draag je


DO 24 MEI 2018

BELGISCHE PREMIÈRE

Betroffenheit Kidd Pivot / Crystal Pite & Electric Company Theatre / Jonathon Young

© Wendy D Photography

Bloedmooie, woeste dans en theater van gevierde Canadese podiumkunstenaars Choreografe Crystal Pite en acteur/toneelschrijver Jonathon Young bundelen met onverschrokken eerlijkheid hun krachten en onderzoeken wat er gebeurt met een mens na een hels trauma.

Info & tickets: +32 70 22 12 12 concertgebouw.be In&Uit: ‘t Zand 34, Brugge


FOTO ISABELLE WENZEL

Berlijn, zaterdag 13 januari 2018. Het is nooit een goed idee om naar andere voor­stellingen te gaan kijken als je zelf in de eind­­repetities zit van een productie. Maar we hebben een vrije zaterdag in de aanloop naar de première van Requiem pour L. in het Festspielhaus, en ik ben op de programmering gestoten van Berliner Tanztage, waarin een nieuwe en jonge generatie dansmakers aangekondigd wordt. Dat prikkelt mijn nieuwsgierigheid. Ik ken niet zoveel Duitse dans, of dans uit Duitsland. Waar zijn jonge dansmakers vandaag in Berlijn mee bezig? Het loont altijd de moeite om te gaan kijken, ik werk tenslotte ook voor Festival de Marseille, een dans­festival in het zuiden, en bijgevolg is het nooit verloren vanuit professioneel oog­punt om onbekend werk te gaan kijken in een andere context. Ook al zit mijn hoofd vol met beelden van Requiem pour L. Het is altijd een schok om vanuit de intimiteit van de studio de stap te zetten naar de grote zaal. Dat hebben we al vaak genoeg meegemaakt, ik zou daar ondertussen tegen gewapend moeten zijn. Maar elke keer opnieuw slaat die overstap alle grond vanonder de voeten, en leidt die tot grote onzekerheid en twijfel. We waren om te beginnen de klank kwijt – en aangezien Requiem eigenlijk een geënsceneerd concert is, bepaalt de klank in grote mate de ervaring. En bovendien waren we ook het beeld kwijt: de projectie van de stervende L. liet zich nog nauwelijks aflezen in de vijftig tinten grijs op het zwarte achterdoek. De techniekers bezwoeren ons dat het dezelfde projector, hetzelfde

doek, en dezelfde afstand betrof als in de studio, maar het resultaat voelde totaal anders: vaag en flou. Eerst kwam de klank terug, met de kracht van een rockconcert, daarna het beeld. Tijdens de doorloop van gisteren greep de voor­ stelling me bij mijn nekvel zoals nooit tevoren. Ik kraakte gelijk een ei. Ik trok me terug in mijn hotel­kamer en liet mijn tranen de vrije loop. Leeg gesnotterd en gerustgesteld dat we toch geen onding gemaakt hebben, kon ik vandaag jonge makers tegemoet treden. Meer zelfs: ik had er echt zin in. Ik denk dus echt niet dat het enkel aan mij lag, of aan de omstandigheden, dat het zo’n afknapper werd. Ik zag jonge mensen met dingen slepen. Wat was toch al dat gedoe met spul? Moest dat kritiek voorstellen op het kapitalisme? Meisjes in spuug­lelijke outfits deden hun best om te doen vergeten dat ze jaren fysieke training achter de rug hadden. Zei er eentje: “let’s not assume that people know what serendipity means”. Ze organiseerden, re-oganiseerden, stapelden, probeerden ordening aan te brengen, keken naar hun creaties en stelden een andere orde voor. Geen poëzie, geen schoon­ heid, geen ontroering. De zaal zat vol met peers als publiek, soortgenoten, en die vonden het allemaal prachtig. Toen ik aan het meisje naast me vroeg waarom er niet of nauwelijks gedanst werd, keek ze me meewarig aan, als het oudje uit de vorige eeuw dat ik wel degelijk ben. Dat dit nu het soort kritische performatieve werk van vandaag was. Wanneer, vroeg ik haar, houdt het woord ‘performance’ op een schaamblad te zijn voor dingen die niet genoeg doorgewerkt of door­ gedacht zijn? Ik nodigde haar uit naar de generale repetitie van Requiem pour L. Wedden dat ze nadien begint over genderongelijkheid, postkolonialisme, stereotypen van zwart en wit en serendipiteit?

DANST — 31

Hildegard De Vuyst is dramaturge en werkt waar het ware leven lonkt. Ze neemt je mee op haar contemplatieve escapades on the road, dansend, op een koord van kunst en kritiek, van  horizontaal zoeken en verticaal vinden.


////////////////////////////////////////////////////////////////

AAR 20 J RING

dinsdag 17 april

ROSAS ANNE TERESA DE KEERSMAEKER ACHTERLAND

Z Ó V E E L

M E E R

A ERV

D A N S !

DANSCENTRUM AIKE RAES

DANS & FRANSSTAGE 9 Maandag 2 juli t.e.m. vrijdag 6 juli 2018 9 Vanaf 3de kleuterklas t.e.m. 5de leerjaar 9 Prijs: 170 euro 9 Opvang van 8u tot 18u DANS & MUSICALSTAGE OF MUSICALSTAGE 9 Maandag 9 juli t.e.m. vrijdag 13 juli 2018 9 Vanaf 2de leerjaar t.e.m. 3de middelbaar 9 Prijs: 160 euro 9 Opvang van 8u tot 18u DANS & ENGELSSTAGE 9 Maandag 16 juli t.e.m. vrijdag 20 juli 2018 9 Vanaf 3de kleuterklas t.e.m. 6de leerjaar 9 Prijs: 170 euro 9 Opvang van 8u tot 18u

(c) Herman Sorgeloos

ZOMERDANSSTAGE 9 Maandag 27 augustus t.e.m. vrijdag 31 augustus 2018 9 Vanaf 2de kleuterklas t.e.m. 3de middelbaar 9 Prijs: 140 euro 9 Opvang van 8u tot 18u CADZAND - NEDERLAND

roeselare / 051 265 700 / despil.be

////////////////////////////////////////////////////////////////

KC Pub danst.qxp 15/02/18 17:23 Pagina 1

DANST — 32

aamloos-1 1

31/01/2018 10:09:48

DANS & STRANDKAMP voor HEDENDAAGSE DANSERS! 9 Zondag 8 juli t.e.m. zaterdag 14 juli 2018 9 Voor 6de leerjaar, 1ste, 2de en 3de middelbaar 9 Prijs: 450 euro (huur fiets + 30 euro, eigen fiets + 0 euro) 9 ‘All In’-formule WWW.DANSCENTRUM.BE

AIKE@DANSCENTRUM.BE

016 29 03 32 | 0475 212 767

H O L L E S T R A AT 3 1 . 3 0 0 1 L E U V E N


high five met Ish Ait Hamou

#cultuurtips

01

het boek Hard hart.

Verkruimeld land, het debuut van Aya Sabi, vond ik een geweldig boek. Inhoudelijk goed, poëtisch, mooie beelden. En genoeg prikkels om je verbeelding te doen werken. Als je het nu leest, betekent het iets voor de lezer. Binnen twee jaar betekent het waarschijnlijk iets anders.

03

04

Onlangs ben ik in Amsterdam naar het Tropenmuseum geweest. Een heel indrukwekkend gebouw, zoals ik het nog niet vaak heb gezien. Inhoudelijk is mij voornamelijk het gedeelte over slavernij bijgebleven.

Een recente film die me het meeste is bijgebleven is Detroit, over de rellen in Detroit 50 jaar geleden. Jammer genoeg nog heel actueel, met het politiegeweld in de US. Confronterend en beklijvend.

DANST vraagt in elke editie een andere cultfiguur om zijn/haar top vijf te geven. Ish Ait Hamou, bij het grote publiek vooral bekend als choreograaf en jurylid van So You Think You Can Dance, schrijft van jongs af verhalen. Zijn liefde voor dans en choreografie gaat hand in hand met die voor woorden. In 2014 debuteerde hij met

02 Eigenlijk luister ik niet vaak naar muziek. Maar To pimp a butterfly van Kendrick Lamar heb ik grijsgedraaid. Ik kijk erg uit naar zijn concert in Antwerpen (dat ondertussen voorbij is, nvdr. ). Zijn artistieke proces vind ik heel interessant. Alles klopt: de visuals, inhoudelijk … Niets is zomaar.

05 UFO van We are not people, een dansvoorstelling. Mooie muziek, maar ook goede dialogen. En het is een geëngageerd stuk. Altijd interessant om de stem van een volgende generatie te horen, te zien hoe zij artistieke keuzes maken.

Wie Ish aan het werk wil zien

Aangenaam ik Ben Ish 16 november 2018 Stadsschouwburg Antwerpen

#FOMO? Up-to-date agenda op danspunt.be

DANST — 33

23 november 2018 Capitole Gent


#danstagram

DANST — 34

#danst

Dans is alles en alles is dans: post je meest memorabele, hilarische, alledaagse dansplaatje op Instagram, Facebook of Twitter met de hashtag #dansdanserdanst. Springt je foto in het oog, dan krijg je een flitsend Danspunt-flipboekje ĂŠn een ereplaats in de volgende editie van DANST.


DANST groupies 5x4 nummers/jaar 60€ groupies.danst.be

DANST adverteerder oplage 3.500 nummers adverteren.danst.be

meer info? dansdanser@danst.be

DANST mee Dans je met woorden, beelden, ideeën, lijnen, armen en benen …? Wil je een bijzonder dansverhaal delen of meewerken aan dit magazine? Mail naar dansdanser@danst.be

en ma ken wi j d e v lo er v ri j vo o r vervo eri n g . I n Vla a n deren , Brussel en ver daarbui ten . dans p u nt.be

Da n s punt o n d erz o ek t, o ntvo uwt, verb i n d t . Vo o rb i j a lle st i j len c reëren w i j kan sen , bi eden w i j perspec t i ef

leer, b o ug eer. Als ma ker, a ls d a n s er, a ls d a n s fa n pur s an g. Dan spunt van gt op, duw t voo r t, g eeft steun .

Da n s d a n s er d a n s t . Va n mi d d el tot punt . Va n mot i e tot emot i e tot alle gren zen vervagen . O b serveer,

DANST abonnee 4 nummers/jaar 14€ abonneren.danst.be


DANST is een driemaandelijkse uitgave van Danspunt en verschijnt

4 maal per jaar - P209281 - Afgiftekantoor Antwerpen X

VU: Iris Raspoet, p/a Danspunt, Abrahamstraat 13, 9000 Gent

JRG 17/N1 maart 2018

danspunt.be

MARIE -LOUISE WI L D E RI JKX, P 10

op dans plakt ook geen leeftijd. Je moet je angstdrempel overschrijden en gewoon je hele leven blijven dansen


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.