1
Σύνδεση της αξιολόγησης με τη χρηματοδότηση των ιδρυμάτων
Η αξιολόγηση, η οποία ψηφίστηκε με σχετική νομοθεσία το 2005 ήρθε να καλύψει την αυτονόητη ανάγκη για αποτίμηση και ανάδειξη του έργου των Ιδρυμάτων αλλά και να διαπιστώσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα Ιδρύματα, προκειμένου να διορθωθούν από την Πολιτεία. Η αξιολόγηση συνίσταται στη συστηματική αποτίμηση και καταγραφή του διδακτικού, ερευνητικού, διοικητικού ή άλλου έργου από τις ίδιες ακαδημαϊκές μονάδες του Ιδρύματος(σχολή, τμήμα). Για παράδειγμα τα μέλη ΔΕΠ αξιολογούνται για την παρουσία τους, την μεταδοτικότητα τους, το επίπεδο των παρεχόμενων συγγραμμάτων κλπ. Μέχρι σήμερα η Αξιολόγηση δεν έχει εφαρμοστεί σε όλα τα ιδρύματα ή τις διαστάσεις που θα έπρεπε, ωστόσο επιπλέον των όσων προβλέπονται στο σημερινό καθεστώς προτείνουμε: Αναλυτικότερη αξιολόγηση των καθηγητών βάσει του ακαδημαϊκού έργου που παράγουν, τις επιστημονικές δημοσιεύσεις και κυρίως του κατά πόσο είναι ικανοποιητικοί ή όχι στην εκπαιδευτική διαδικασία. Επαρκή, πάγια χρηματοδότηση των Ιδρυμάτων ώστε να καλύπτονται όλες οι βασικές τους ανάγκες και από εκεί και πέρα ανάλογα την κατάταξη τους με βάση τα αποτελέσματα της Αξιολόγησης, να λαμβάνουν επιπλέον χρηματοδότηση Διαμόρφωση του κατάλληλου θεσμικού πλαισίου, ώστε τα μέλη ΔΕΠ που παρουσιάζουν συνεχιζόμενα αρνητικά αποτελέσματα στην αξιολόγησή τους να χρήζουν περαιτέρω διερεύνησης και σε περιπτώσεις μη βελτίωσης της απόδοσης τους, να αφαιρείται η διδασκαλία του μαθήματος. Όσες διοικήσεις Ιδρυμάτων δεν εφαρμόζουν την ισχύουσα νομοθεσία να αντιμετωπίζουν κυρώσεις μέχρι την έκπτωση τους από το αξίωμα.
2
Πανεπιστημιακή Αστυνομία
Η κατάργηση του Ασύλου ανομίας αποτέλεσε πρόταση της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ που έγινε πραγματικότητα. Σταδιακά τα Ιδρύματα επιστρέφουν στο ρόλο τους και η νομιμότητα αποκαθίσταται. Όμως στα μεγάλα κτιριακά συγκροτήματα των ΑΕΙ, είναι αναγκαίο να υπάρξει ασφάλεια για τους φοιτητές και τους σπουδαστές καθώς μπορεί να εισέλθει ο οποιοσδήποτε. Παράλληλα, είναι σύνηθες το φαινόμενο των καταστροφών ή κλοπών εξοπλισμού και υποδομών, με αποτέλεσμα να στερούμαστε βασικές δυνατότητες και πηγές γνώσης. Για το σκοπό αυτό και με δεδομένη τη δημοσιονομική στενότητα, προτείνουμε: Την αντικατάσταση των φυλάκων-θυρωρών που έχουν υπό την εποπτεία τους τα κτιριακά συγκροτήματα σήμερα με προσωπικό ασφαλείας, που θα έχει την πλήρη ευθύνη για την ασφάλεια και την ενημέρωση των Αρχών σε περίπτωση μη τήρησης της νομιμότητας. Τη δημιουργία αστυνομικών σταθμών μέσα στα μεγάλα campus, όπως ήδη συμβαίνει σε αρκετούς σταθμούς συγκοινωνιών (πχ μετρό), προκειμένου να υπάρχει η δυνατότητα άμεσης παρέμβασης σε περιπτώσεις που η αστυνομική προστασία είναι απαραίτητη. Για το σκοπό αυτό, πρέπει να δημιουργηθούν Ομάδες Φύλαξης υπό την εποπτεία και συμμετοχή της Ελληνικής Αστυνομίας, που θα μετεκπαιδευθούν για το σκοπό αυτό με βάση τα διεθνή πρότυπα. Παράλληλα, κρίνουμε σκόπιμο οι υπηρετούντες να φέρουν διακριτικά της αποστολής τους και όχι την τυπική αστυνομική στολή.
3
Νέα πολιτική λειτουργίας των φοιτητικών εστιών και δημιουργία νέων μέσω ΣΔΙΤ
Βασικό σημείο της φοιτητικής και σπουδαστικής μέριμνας αποτελεί η στέγαση. Σήμερα, που οι ελληνικές οικογένειες δίνουν μάχη για να μπορέσουν να σπουδάσουν τα παιδιά τους, είναι σημαντικό να αναζητήσουμε τρόπους για την ανακούφιση τους. Όπως είναι γνωστό, ο αριθμός των κλινών που διαθέτουν οι φοιτητικές εστίες καλύπτουν ένα ιδιαίτερα μικρό ποσοστό φοιτητών με αποτέλεσμα οι υπόλοιποι να νοικιάζουν διαμερίσματα με πολλές φορές υπέρογκα ενοίκια. Προκειμένου λοιπόν το κόστος σπουδών να μετριαστεί προτείνουμε: Προώθηση της συνεργασίας Ιδρυμάτων και Ιδιωτών (με τη μέθοδο του ΣΔΙΤ) για τη χορήγηση κινήτρων σε ιδιώτες για κατασκευή ιδιωτικών εστιών, στις οποίες ο φοιτητής θα πληρώνει χαμηλό μίσθωμα με αποτέλεσμα εκτός από την οικονομική διευκόλυνση των φοιτητών (καθώς οι τιμές θα είναι κατά πολύ μικρότερες των ενοικίων), να δημιουργούνται και νέες θέσεις εργασίας. Επανεξέταση των δικαιολογητικών των δικαιούχων στις δημόσιες εστίες κάθε χρόνο προκειμένου να απολαμβάνουν του δικαιώματος αυτοί που πραγματικά το έχουν ανάγκη αλλά και να πάψουν να υφίστανται φαινόμενα ανομίας κατά τα οποία το δικαίωμα στη στέγαση καταχράται ή δίδεται σε τρίτους που δεν έχουν καμία σχέση με τα εκπαιδευτικά ιδρύματα.
4
Μη κρατικά Πανεπιστήμια
Σήμερα, με την οικονομική κρίση να χτυπά τη ελληνική κοινωνία και την πολιτεία να αναζητά ζωτικές περικοπές δαπανών, το ζήτημα της αναθεώρησης του άρθρου 16 και της λειτουργίας μη κρατικών Πανεπιστημίων, επανέρχεται στο προσκήνιο πιο επίκαιρο από ποτέ. Ως ΔΑΠ-ΝΔΦΚ αντιλαμβανόμενοι την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η κοινωνία και κατά συνέπεια και τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, λόγω των επικρατούντων στερεοτύπων, προτείνουμε: Την ριζική αναθεώρηση του άρθρου 16 και άμεση δυνατότητα ίδρυσης μη κρατικών Πανεπιστημίων με ταυτόχρονη διαμόρφωση ενός αυστηρού πλαισίου που θα διέπει την λειτουργίας τους, εισαγωγή ετήσιας αξιολόγησής τους και σύγκριση της παρεχόμενης ποιότητας εκπαίδευσης με τα αντίστοιχα κρατικά. Ίδρυση μη κρατικών Πανεπιστημίων, τα οποία θα βρίσκονται κάτω από τον αυστηρό έλεγχο του Υπουργείου Παιδείας και θα ελέγχονται όλες οι παράμετροι λειτουργίας τους, ώστε να εξασφαλίζεται η ποιότητα της εκπαιδευτικής διαδικασίας που θα προσφέρουν στους φοιτητές τους. Τα μη κρατικά δεν πρέπει να παίρνουν κανενός είδους κρατική επιχορήγηση. Τα μέλη ΔΕΠ των μη κρατικών Πανεπιστημίων, θα διέπονται από τους ίδιους κανόνες που διέπονται και τα αντίστοιχα μέλη ΔΕΠ των δημοσίων Πανεπιστημίων. Διασφάλιση φοιτητικής εκπροσώπησης στα όργανα διοίκησης των δημοσίων Πανεπιστημίων και η άμεση συμμετοχή των φοιτητών στο φοιτητικό κίνημα.
5
Νέο αποδοτικό μοντέλο διοίκησης
Στην πρόταση παιδείας που καταθέσαμε πριν δύο χρόνια αναφερθήκαμε πρώτοι σε ένα νέο σύστημα διακυβέρνησης των ΑΕΙ καθώς το ήδη υπάρχον εμφάνιζε μερικές εγγενείς αδυναμίες. Με το νόμο Διαμαντοπούλου εισήχθη ένα νέο μοντέλο διοίκησης, του οποίου η σύσταση εμφανίζει ήδη προβλήματα. Το Συμβούλιο Διοίκησης, το οποίο πλέον θα αποφασίζει για τα θεμελιώδη ζητήματα κάθε ιδρύματος, αντί να αποτελείται από ανθρώπους της τοπικής κοινωνίας και της αγοράς, μετατράπηκε σε ένα ακόμα συντεχνιακό όργανο. Ως εξωτερικά μέλη εξελέγησαν κυρίως μέλη ΔΕΠ άλλων ιδρυμάτων της Ελλάδας ή του Εξωτερικού, τα οποία ελάχιστα μπορούν να συνεισφέρουν στην καθημερινότητα κάθε ιδρύματος. Παράλληλα, όσοι προέρχονται από το εξωτερικό, είναι απορίας άξιο πώς θα συμμετέχουν στις συνεδριάσεις των Ιδρυμάτων στα οποία εξελέγησαν, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα την περαιτέρω ενίσχυση της ολιγαρχίας που πλέον θα διοικεί κάθε ίδρυμα. Με βάση τα δεδομένα αυτά, επαναφέρουμε την πρόταση μας ώστε τα εκπαιδευτικα δρύματα να διοικούνται απο τα εξής όργανα: Σύγκλητος: Ανώτερο όργανο του ακαδημαικού ιδρύματος παραμένει η Σύγκλητος με καθήκοντα αυστηρώς ακαδημαικού χαρακτήρα, έγκρισης και επίβλεψης του τετραετούς ακαδημαικού αναπτυξιακού προγραμματισμού. Η σύνθεσή της παραμένει ως έχει σήμερα.
Πρυτανικό Συμβούλιο: Το Πρυτανικό Συμβούλιο θα αποτελεί την εκτελεστική εξουσία του Ιδρύματος και θα είναι αποκλειστικά υπεύθυνο για την οικονομική και διοικητική διαχείριση. Τα μέλη του θα φέρουν την προσωπική ευθύνη για κάθε απόφαση και οποιαδήποτε απόφασή τους θα επιφέρει νομική ευθύνη. Στο Πρυτανικό Συμβούλιο θα συμμετέχουν: ο Πρύτανης, οι Αντιπρυτάνεις, ο εκτελεστικός διευθυντής (manager) του Ιδρύματος και ένας εκπρόσωπος των φοιτητών. Ζωτικό ρόλο στη λειτουργία του Ιδρύματος θα έχει ο εκτελεστικός διευθυντής (manager). Θα πρόκειται για στέλεχος της αγοράς με γνώσεις στη Διοίκηση και την Οικονομία, το οποίο θα έχει την ευθύνη για την καθημερινή διοικητική λειτουργία του κάθε ΑΕΙ και θα ελέγχει την ορθή χρησιμοποίηση των οικονομικών πόρων. Η θέση του θα καλύπτεται μέσω ανοιχτού διαγωνισμού και με βάση την εργασιακή του εμπειρία. Πρέπει η διοίκηση των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ να περάσει σε στελέχη με τεχνοκρατική αντίληψη και τα ιδρύματα να λειτουργούν ευέλικτα, με τα πρότυπα της αγοράς και από εξειδικευμένα στελέχη. Συμβούλιο Στήριξης Ιδρύματος: Η λειτουργία του ορίζεται από εσωτερικό κανονισμό και θα είναι επικουρικό γνωμοδοτικό όργανο που αναλαμβάνει να προσελκύσει οικονομικούς πόρους, να αναπτύξει δεσμούς με την αγορά εργασίας, να οργανώσει το δίκτυο αποφοίτων, να εργάζεται από κοινού με τους τοπικούς φορείς και γενικότερα να μεριμνά για την προώθηση της καλής φήμης του Ιδρύματος. Στο όργανο μετέχουν φορείς της τοπικής κοινωνίας, μέλη της τοπικής αυτοδιοίκησης, επιτυχημένοι επιχειρηματίτες, αναγνωρισμένες προσωπικότητες, ο Πρύτανης, ομότιμοι καθηγητές, απόφοιτοι, κ.α.