Voorwaarts maart 2012 | Programmaboekje by Muziekcentrum De Bijloke

2008-2009 SEASON

Type to enter text

INHOUD My body my instrument ......................................................... 4 Soulmates .............................................................................. 6 l’Algerino in Italia .................................................................. 16 Harpijen ............................................................................... 21 Symfonieën der zinnen ........................................................ 31

My Body My Instrument My body my instrument 3 – “Kine3c Score” Aanvang: 18u10, 20u30 & 22u00 Kine%c Score is de derde samenwerking uit de My body my instrument serie van danseres Nelle Hens en componist Joris Blanckaert. In deze serie stellen ze een onderzoek in oog-‐oor-‐ coördina%e met de nadruk op het luisteren naar het lichaam. Deze samenwerking mondde in de zomer van 2011 uit in de voorstelling Automaton, gebracht in het fes%val Ka-‐Bal, %jdens de Gentse Feesten. De muzikant creëert het werkstuk van de componist. Hij zet de nota%e om in speciﬁeke bewegingen -‐ de beroering van knoppen, ven%elen of snaren, het inblazen van lucht -‐ waarvan hij vermoedt dat deze de idee van de componist verbeelden. Hetzelfde gaat op als dat instrument het menselijk lichaam is, bespeeld door de danser die nu de composi%e belichaamt.

Nelle Hens studeerde af in 2006 in Dans, met op%e Choreograﬁe aan het Hoger Ins%tuut voor Dans/ Artesis en in 2011 aan SEAD, Salzburg Experimental Academy of Dance. Ze werkte met Trisha Brown (Documenta XII), Kendell Geers, Diego Gill, Florence Augendre, Lilach Livne, Abhilash Ningappa, Mar%n Kilvady, John Bohannon/ Black Label Movement (TEDx Brussels) en Davis Freeman. Als creërende danser en performer hee[ zij een sterke interesse in interdisciplinaire en grensoverschrijdende projecten. Enkele eigen crea%es zijn Would you buy us?! 2009, ReCall 2010 en Outside Forces 2011. Momenteel werkt ze samen met Joris Blanckaert aan My body, my instrument series, waarin zij een onderzoek uitvoeren naar ‘oog-‐oor coördina%e’ met de nadruk op het luisteren naar het lichaam. Voor hun derde collabora%e, genaamd Kine;c Score, vertrekken ze vanuit een composi%e geschreven voor het lichaam. 4

Joris Blanckaert start, na een opleiding tot burgerlijk i n g e n i e u r ( 1 9 9 9 ) e n e e n s p e c i a l i s a % e i n overstromingsrisico en wiskundige sta%s%ek in de daaropvolgende jaren, in 2005 zijn studies aan het Gentse conservatorium. Na eerst 2 jaar jazz-‐ accordeon gevolgd te hebben bij Rony Verbiest, kiest hij voor een opleiding composi%e bij Frank Nuyts, om in 2011 af te studeren. Ondertussen is hij ac%ef gebleven als muzikant/componist bij ensembles als bOOmfanfare en bal des boiteux, waarmee hij in binnen-‐ en buitenland hee[ getoerd en een aantal albums hee[ uitgebracht.

Blanckaert hee[ samengewerkt met verschillende ensembles (Spectra, Emanon, Arsis4,...) en solisten, in opdracht van organisa%es zoals Fes%val van Vlaanderen, MiramirO, vzw HardScore, Muziekcentrum De Bijloke e.a. Sinds 2009 voert hij experimenteel onderzoek uit naar de interac%e tussen solist, computer en publiek, op basis van spectrale theorie. Dit vindt een vervolg in de samenwerking met danseres Nelle Hens, in hetgeen ze de My body my instrument series heten. Tijdens het Ka-‐Bal fes%val 2011 en op de Staten Generaal van de Klassieke Muziek werd My body my instrument # 2 gepresenteerd. Deel 3 wordt nu gebracht %jdens Voorwaarts Maart / En avant mars 2012 en deel 4 volgt op Ka-‐Bal 2012. In 2013 en 2015 presenteert Joris 2 mul%mediale operaproduc%es in samenwerking met Muziekcentrum De Bijloke. (www.jorisblanckaert.be)

Soulmates 18u30 : SOULMATES Wereldcrea;es voor duo’s Het programma Soulmates gaat twee professionele duo’s presenteren, één voor fluit en piano, de andere voor saxofoon en piano. Beide jonge ensembles proberen zich al een %jdje zo te profileren, in binnen-‐ én buitenland. De idee voor dit concert bestaat eruit telkens een duo van componisten een stuk te laten schrijven voor één van de twee ensembles. Er werden componisten gekozen voor hun samenwerking in een ver muzikaal verleden, een zelfde extracompositorische arbeid, een voorliefde voor een niet-‐conven%oneel muziekmaken, een filosofische houding ten opzichte van het huidig muziekgebeuren, enzovoort. Het is dus de bedoeling dat het geheel meer is dan de som van de afzonderlijke delen. Programma Introbeeld: Mila Yaneva 1. Evert Bogaert : Ton moindre désir -‐ Daan Janssens : Paysages-‐Etudes III Beeld: Annelies Wylleman en Leslie Van Osselaer 2. Frans Geysen : ‘s Lichaams lof -‐ Alain Craens : Le dialogue des oiseaux Beeld: June Meesters en Annelies Vanherck 3. Fulco Ohervanger : In Stroom Met -‐ Nikos Ioakeim ...mit Sämtlichen Injalten und Werten unserer Kultur. Beeld: Lukas Verstraete en Sofie Lammens 4. Boudewijn Buckinx : Opun;a BBWV 2011.05 -‐ Hans Lamal : Dares Beeld: Koen Cassiman en Thijs Desmet 5. Walter Hus: Yawning -‐ Peter Vermeersch : Victory Boogie Woogie Beeld: Susan Calvert, Maria Canfield en Laura Verhaegh Eindbeeld: Gabriel Kuhn

Toelich(ng Ton moindre désir Ton moindre désir is een zinsnede uit één van Baudelaire's bekendste gedichten : "l'Invita%on au voyage". Het is een verlangen naar wat ongedeﬁnieerd is in ons leven, misschien zelfs wel naar een soort falen. Geluk blijkt telkens slechts een spiegelbeeld van iets anders: exo%sch genoegen, vluch%ge rijkdom, weelderige, oppervlakkige luxe, woorden die zowel blij als triest aanvoelen. Waar neigt de balans heen? Hoe lang blij[ genot duren? Kan je het grijpen of begrijpen? Kan je het delen met een ander? Waarnaar verlangen we eigenlijk? 6

Paysages-‐ études III Bij het schrijven van Paysages-‐ études III had ik twee doelen voor ogen. Om te beginnen wilde ik verschillende muzikale ideeën die in Les Aveugles voor een rela%ef grote bezenng zouden worden uitgewerkt (zes zangers en zes instrumenten) eerst uitproberen met een kleiner aantal instrumenten. Daarnaast wilde ik onderzoeken in hoeverre een composi%e muzikaal werkt wanneer ‘blokken muziek’ (volledige maten of zelfs langere sec%es) integraal worden hernomen in een andere muzikale context. Daarbij worden ze zowel aan de nieuwe context als aan de nieuwe bezenng aangepast: instrumentale lijnen worden overgenomen of toegevoegd, andere elementen worden juist geschrapt. ‘s Lichaams Lof ‘s Lichaams Lof staat haaks op de technologisch-‐digitale woekering van deze eeuw en doet een nuheloze poging, daartegenover een ommekeer teweeg te brengen. Maar wie weet waartoe de uitvoerders van deze muziek in staat zullen blijken te zijn?! Al mijn hele muzikale leven werd beheerst door de idee van de intersieve retrograda%e o[ewel: de terugkeer in omkering. Vooral het voorbije decennium werd heel wat muziek naar die idee geconcipieerd, maar meestal in monoliete realizering met ‘Da Capo’-‐aanwijzing. Het onderhavige stuk trachhe een aaneenschakeling tot stand te brengen van verschillende geledingen naar analoge, zo juist genoemde concep%e, om een ongekende interne dynamiek te kunnen bereiken via zeven van de negen muzikale episodes. Le dialogue des oiseaux De composi%e le dialogue des oiseaux bestaat uit een dialoog tussen twee instrumenten, de dwarsfluit en de piano. Het klankidioom is geïnspireerd op een drukke conversa%e van twee merels %jdens een wandeling in “De Klingse” bossen. De muzikale taal van deze 2 vogels worden nagebootst door de 2 instrumenten, fluit en piano. In Stroom Met De %tel van dit stuk voor tenorsax en piano is gebaseerd op een herinnering uit mijn jeugd. Een dwangma%g spelletje. Als ik over straat liep en ik hoorde een auto aankomen, dan moest ik de eerstvolgende lantarenpaal eerder inhalen dan de desbetreffende auto. Als ik wist dat ik nog een flinke voorsprong had, dan verlegde ik mijn doel naar de volgende lantarenpaal enz. Soms echter, haalde de auto en ik deze ongeveer tegelijker%jd in, met als gevolg een soort stromend, vloeiend effect. Zo een in stroom met beschouwde ik ook als een overwinning, sterker nog, dit was het meest gewenst, net zoals je het metaal brons kunt verkiezen boven zilver of goud. Net als de composi%e van mijn soulmate Nikos is dit een experiment dat doelt op het ondermijnen van een samenhang of een algehele spanningsboog. Dit probeerden we te doen door telkens een stuk volledig af te werken en hieruit vervolgens een element te kiezen om daarmee het volgende stuk te beginnen. We kijken nooit meer om naar het vorige stuk. Het experiment bestaat erin om te kijken in hoeverre al die losse deeltjes al dan niet alsnog een overkoepelend geheel vormen. 7

...mit Sämtlichen Injalten und Werten unserer Kultur Onlangs las ik Hermann Hesse's zwanenzang Das Glasperlenspiel. Twee stellingen uit diens boek spraken me erg aan. Het eerste was dat "het spel een weg baant om ongehinderd te spelen met de inhoud en waarden van ons samenleving." Het tweede dat "het verdergaat met de spelers die onderling een diepgaande verbondenheid creëren aan de hand van schijnbaar onverwante onderwerpen." Ik dacht eraan een stuk te schrijven dat bestond uit een aantal individuele korte fragmenten die niet met elkaar verbonden zijn, op de s%mulus na van het ene dat bij mij iets oproept om zo aan het volgende stukje te beginnen. In elk geval, binnen dit werk voor ﬂuit en piano zou ik de dans van een streven naar logica durven ontspringen... OpunDa BBWV 2011.05 Zoals bij de opun%a* de schijven op mekaar groeien, zo zijn de geledingen van dit stuk uit mekaar ontstaan en op mekaar geplaatst. Elke schijf schijnt op elke plaats een nieuwe keten te kunnen vormen in elke rich%ng. Mijn composi%e is ook zo bedoeld dat vanuit elke maat een ander werk kan ontstaan. Dat was de opzet van het ini%a%ef van Voorwaarts Maart, waarvoor het is geschreven. BB 11.01.12 * (uit Wikipedia:) Opun%a is een geslacht dat behoort tot de cactusfamilie (Cactaceae). Deze cactussen worden in het Nederlands schijfcactus of vijg(en)cactus genoemd. In het groeiseizoen worden nieuwe schijven gevormd die vaak voorzien zijn van rudimentaire bladeren. Dares Dares is tegelijk de naam van een vrijwilligersorganisa%e bestaande uit gelicenseerde radiozendamateurs die zich ten dienste stellen van professionele hulpdiensten, alsook van een kleine, robuust uitziende wandelende tak van de familie van de heteropterygidae, die zeer verborgen lee[ in het lage struikgewas van de oerwouden in Borneo. Terwijl de ene "dares" communiceren via radiofrequen%es, zoeken de andere elkaar op via hun kleine, korte antenne's. Zich alleen in de ether bevinden, contact zoeken, signalen uitzenden, elkaar vinden... Daarover gaat het... Yawning Kamermuziek is iets dat mij bezighoudt, in dit geval wil ik op zoek gaan naar de uiterste eenvoud. Een stuk waarin zelfs de onderlinge aandacht van de muzikanten in het gevaar wordt gebracht. Een stuk dat ze als het ware geeuwend kunnen spelen. Victory Boogie Woogie Victory Boogie Woogie is het laatste schilderij van Piet Mondriaan (1944) en bleef onafgewerkt, vandaar de gaten, lacunes en korreligheid van de composi%e. Hij koos deze %tel wegens de verwachte overwinning van de geallieerden in WOII. 8

Evert Bogaert volgde %jdens zijn schoolgaande jeugd pianolessen aan de muziekschool Emiel Hullebroeck in Gentbrugge en studeerde daar ook gitaar. Na middelbare schoolstudies begon hij jazzgitaar te studeren aan het Gentse conservatorium. Na drie jaar maakte hij de overstap naar composi%e, bij Frank Nuyts, waar hij in 2009 met onderscheiding afstudeerde. Ondertussen leerde hij eerst op eigen houtje, daarna in vwo het perspec%ef Russisch. Na zijn afstuderen aan het Conservatorium in Gent volgde hij nog een jaar Slavische talen aan de Universiteit Gent. Momenteel gee[ hij les in het Sint-‐Vincen%usins%tuut te Dendermonde en aan de Stedelijke muziekschool van Deinze. Daarnaast werkte Bogaert als componist samen met Jona Kesteleyn (2005) het Goeyvaerts trio (2005), met Mira Miro (2006), vzw Trefpunt (2007) en het Emanon ensemble (2010). Momenteel staan een aantal samenwerkingen met verschillende muzikanten en bezenngen op %l en he[ hij een bundel met korte pianowerkjes voltooid, die worden beschouwd als de start van een nieuw en persoonlijker ar%s%ek parcours.

Daan Janssens (Brugge,°1983) studeerde viool, piano en muziektheorie aan de Brugse muziekschool. Van 2002 tot 2007 studeerde hij composi%e en orkestdirec%e aan het conservatorium van Gent bij Frank Nuyts, Filip Rathé en Godfried -‐Willem Raes. Hij volgde masterclasses composi%e bij o.a. Peter Eötvös, Marco Stroppa, Isabel Mundry en Bruno Mantovani, en ensembledirec%e bij Lucas Vis, Ensemble Modern, Johannes Kalitzke en Marco Angius. Met zijn strijkkwartet …Passages…(2005) won hij de eerste prijs op de composi%ewedstrijd Week van de Hedendaagse Muziek 2006. Zijn composi%es nuit cassée, étude scénographique en es werden geselecteerd door ISCM Vlaanderen. Werk van hem werd gespeeld op onder meer het TRANSIT fes%val, Concertgebouw Brugge, De Link (Tilburg), De Nieuwe Reeks, De Bijloke, Ars Musica, Kaaitheater, November Music, ISCM world music days 2009, Darmstädter Ferienkurse en het Fes%val Musica Strasbourg. Hij werkte reeds samen met het Goeyvaerts strijktrio, ARSIS4, het Spectra ensemble, Neue Vocalsolisten Stuhgart, Ensemble Orchestral Contemporain en solist Jean-‐Guihen Queyras. Sinds 2006 is hij dirigent en lid van de ar%s%eke leiding van het Nadar ensemble, een ensemble voor hedendaagse muziek. Sinds 2007 is hij als onderzoeksassistent verbonden aan het Conservatorium van Gent.

Frans Geysen werd geboren in 1936 te Limburg. Hij s t u d e e rd e o rg e l e n m u z i e ko p v o e d i n g a a n h e t Lemmensins%tuut tot 1960 waarna hij zich verder bekwaamde in muziekgeschiedenis bij J.L. Broeckx en fuga bij J. Mestdagh, respec%evelijk aan de Muziekconservatoria van Antwerpen en Gent. Hij doceerde harmonie en hogere muziekanalyse aan het Lemmensins%tuut en aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel. De componist tracht het publiek naar de innerlijke werking van muziek te doen luisteren door middel van de geleidelijk ontwikkelende herhaling en canonische structuren. Ook de par%turen bevahen niets overbodigs. Door deze neutrale nota%e dienen frasering, ar%cula%e en soms zelfs tempo en bezenng door de uitvoerder te worden ingevuld. Deze vormgeving van de composi%e door de uitvoerder moet wel beredeneerd zijn. Zo moet een adequate uitvoering de inwendige structuur van de muziek duidelijk maken. Een droge en mechanische uitvoering is uitgesloten. Frans Geysens zin voor klankhygiëne verklaart de voorkeur voor monochrome bezenngen: piano, beiaard, orgel (zonder registra%e), a capella koor, slagwerk en gelijke blazers met de blokﬂuit als primus inter pares.

Alain Craens koos na het Hoger Secundair Kunstonderwijs voor een opleiding aan het Koninklijk Vlaams Conservatorium Antwerpen en het Koninklijk Conservatorium te Brussel. Hij behaalde de Eerste Prijzen Composi%e, Notenleer, Harmonie, Contrapunt, Fuga, Hobo, Engelse hoorn, kamermuziek, alsook de getuigschri[en muziekanalyse, vormleer, pedagogie. In 2005 behaalde hij het diploma “meester in de muziek, specialiteit composi%e” met de grootste onderscheiding. Hij doceert muziekschri[uur, composi%e en arrangement en coördineert de AMV vakken aan het Koninklijk Vlaams Conservatorium van Antwerpen. Sinds 2001 oefent hij ook de func%e van ar%s%ek directeur uit. Als uitvoerend musicus was hij hobo-‐solo van het orkest van de Vlaamse Kameropera en het Vlaams Kamerorkest en gaf hij met verschillende ensembles en orkesten concerten in binnen-‐ en buitenland. Hij is een veel gevraagd jurylid op composi%ewedstrijden en fes%vals. Ook is hij lid van het adviescomité van het interna%onaal muziekfes%val in Neerpelt en maakt hij deel uit van de raad van beheer van verschillende gerenommeerde ensembles en vzw’s. Zijn werken worden door gerenommeerde musici en ensembles gecreëerd en uitgevoerd (Emanon, VRO...). 10

F u l c o O R e r v a n g e r i s e e n N e d e r l a n d s e m u l % -‐ instrumentalist, componist en improvisator. Hij begon op 7-‐ jarige lee[ijd cello te spelen, al gauw gevolgd door piano, gitaar, basgitaar en drums. Sinds jonge lee[ijd schrij[ hij zijn eigen nummers en composi%es. Zijn eerste pianoleraar was Jozef Dumoulin. Aan het Conservatorium van Gent studeerde hij jazzpiano bij Erik Vermeulen en composi%e bij Frank Nuyts. Hij is momenteel frontman van het jazztrio De Beren Gieren en de rockband Marvelas Something. Ook speelt en componeert hij bij het Nathan Daems Quintet en BeraadGeslagen (duo met drummer Lander Gyselinck) en is hij zanger van de metalgroep ShtGn.

Tussen 2009 en 2011 was hij Ar%st in Residence bij Trefpunt vzw, de belangrijkste organisator van de Gentse Feesten. In 2010 bezorgde hij met een solovoorstelling het voorprogramma van Absynthe Minded. Datzelfde jaar speelden de Beren Gieren op GentJazz, deden ze een tournee door België en in 2011 gingen ze in samenwerking met Kunstencentrum Vooruit naar Bologna, als de ambassadeurs van de Crea%ve City Of Music Gent (UNESCO).

foto: Deen van Meer

Nikos Ioakeim werd in 1978 geboren in Athene. Hij hee[ geen masters, zijn muziek is niet over de hele wereld uitgevoerd en hij hee[ niet de Gaudeamusprijs, de Henriëhe Bosmansprijs, de Toonzehersprijs, de Holland Symfonia PJC prijs, de Tromp c o m p o s i % e w e d s t r i j d , d e Y o u n g M a s t e r s X X I composi%ewedstrijd, het Staubach Honorarium, de Weimarer Frühjahrstage Komposi%onswehbewerbe, de Impuls c o m p o n i s t e n w e d s t r i j d , d e D i m i t r i s D r a g a t a k i s c o m p o s i % e w e d s t r i j d , d e A L E A I I I i n t e r n a % o n a l e composi%ewedstrijd, de Luxembourg Sinfonieha interna%onale composi%eprijs, de Alexander Tansman componistenwedstrijd, de Irino prijs, de “Franco Donatoni” Interna%onal Mee%ng opdracht, de I.C.O.M.S. composi%ewedstrijd, de Egidio Carella composi%ewedstrijd, de Le[ Coast Ensemble Award, de Earplay Donald Aird componistenwedstrijd, de Salvatore Mar%rano Award en de MATA Fes%val opdracht gewonnen.

Boudewijn Buckinx (geboren in Lommel, °1945) wijdde zich vanaf zijn jonge jaren aan de muziek. Hij volgde composi%e bij Lucien Goethals en de Komposi%onsstudio bij Karlheinz Stockhausen, in welk verband hij meewerkte aan Musik für ein Haus. Zijn interesse ging echter veel meer uit naar Kagel en Cage. Beide voerde hij uit met zijn groep WHAM (leherwoord voor Werkgroep voor Hedendaagse en Actuele Muziek) die concerten gaf van 1963 tot 1974. Over Cage maakte hij ook zijn licen%aatsverhandeling in 1972.

Van 1968 tot 1978 was hij leraar aan het Provinciaal Hoger Ins%tuut voor Kunstonderwijs in Hasselt, van 1974 werkte hij aan de Belgische Radio en Televisie, waar hij in 1978 producer werd aan het “derde programma” waar hij verantwoordelijk was voor de nieuwe muziek. Vanaf 1980 was hij bovendien docent aan het Koninklijk Muziekconservatorium in Antwerpen, met uitzondering van 1991 toen hij een jaar Frederic Rzewski verving als composi%eleraar aan het koninklijk conservatorium van Luik. Buckinx schreef talrijke ar%kels over nieuwe muziek (in %jdschri[en zoals Trefpunt, Ar%sjok, De Muziekkrant, Muziek & Woord, Muzica [het %jdschri[ van de Roemeense musicologen]) en publiceerde enkele boeken. Als componist is Boudewijn Buckinx zeer produc%ef. Typische werken zijn ondermeer: 1001 sonates voor viool en piano waarvan de 24-‐uur-‐durende integrale gecreëerd werd in Darmstadt en de 9 onvoltooide symfonieën, gecreëerd in Antwerpen.

Hans Lamal is bekend als een veelzijdig pianist-‐ componist-‐improvisator. Geboren in Ukkel in 1960, voelt hij reeds van jongs af aan de drang tot het zelf creëren van. Tijdens zijn studies aan de Koninklijke muziekconservatoria van Brussel en Gent, alsook aan het Mozarteum in Salzburg, behaalt hij verschillende eerste prijzen, en wordt hem het Hoger Diploma piano toegekend met de grootste onderscheiding. Naast zijn klassieke opleiding vervolmaakt hij zich in het improviseren en componeren. Hij verdiept zich in de jazz (o.a. via Chick Corea), etnische muziek en ontwikkelt een eigen typische s%jl. Als concerterend pianist en improvisator werkt hij samen met verschillende interna%onale muziek-‐ en ﬁlmfes%vals. Hij schrij[ muziek bij theaterproduc%es en legt zich de laatste %jd meer en meer toe op het componeren van documentaire-‐ en ﬁlmmuziek. Naast het geven van diverse interna%onale masterclasses, doceert hij improvisa%e aan het Koninklijk Muziekconservatorium van Gent en piano aan de Muziekacademie van Overijse.

Walter Hus (°1959) ves%gde naam in de jaren ‘80 als mede-‐ oprichter, componist en pianist van de avant-‐garde groep Maximalist! (Vermeersch, Sleichim, Dessy en Demey). Ze creëerden een nieuwe muzieks%jl voor een nieuwe genera%e aan choreografen (Dekeersmaeker, Vandekeybus e.a.) en speelden concerten over de hele wereld. Buiten de tournees met de groep deed Hus uitstappen naar Free Jazz en Rock, werkte samen met schilders en videasten e n c o m p o n e e rd e vo o r t h e ate r, m o d e e n d a n s . Samenwerkingen kwamen er met ondermeer het Belgisch Pianokwartet, Simpletones, Quadro Quartet, Michel Thuns, Walter Verdin, Marie André, Yamamoto, Roxane Huilmand, Needcompany, Simonne Moesen, Wolfgang Kolb, Speeltheater, Mudances, maatschappij Discordia, François Beukelaars, Niek Kortekaas, Jan Ritsema, Dan Lacksman en vele anderen. In die jaren vinden we ook de oorsprong voor zijn samenwerking met het Brusselse Kaaitheater terug, die tot op vandaag lee[.

Peter Vermeersch (°1959). Flat Earth Society (FES) is een Belgisch bigband-‐ensemble ges%cht door en onder leiding van Peter Vermeersch die sinds de jaren negen%g vaak ten tonele verscheen en wel 12 cd’s uitbracht. Het repertoire van de band is een karakteris%eke mengeling van elementen uit de rijke Belgische HaFaBra-‐tradi%e vermengd met chao%sche crea%viteit. Vermeersch verzorgde ook de soundtracks van ﬁlms als Minoes, My Queen Karo en The Jazz Rabbit en schreef muziek voor onder andere Spectra Ensemble, Josse De Pauw en Eric Devolder. Ook als producer is Vermeersch enorm ac%ef geweest, ondermeer voor ar%esten als Tom Barman, Raymond van het Groenewoud en dEUS.

Uitvoerders Anastasia Kozhushko werd geboren in Oekraïne. Sinds 2005 studeert ze aan het Conservatorium van Gent en aan de Muziekkapel Koningin Elizabeth (CMRE). Haar leraars zijn Vitaly Samoshko, Johan Duijk en Abdel Rahman el Bacha. Ze werd laureate bij verschillende na%onale en interna%onale wedstrijden, waaronder de 24ste Interna%onale Smetana Piano Compe;;on in Tsjechië, waar ze ook de speciale prijs won voor de beste uitvoering van Bedrich Smetana.

Kozhushko speelde samen met Oekraïense en Europese orkesten o.l.v. ondermeer Dirk Brosse, Dmitry Liss, Eduard Dyadyura, Yuri Yanko, Dmitry Morozov, Shaliko Paltadzhyan, e.a. Ze vormt een muzikaal duo met saxofonist Pieter Pellens met wie ze de derde prijs in de wacht sleepte %jdens het Interna;onal Chamber Music Compe;;on “Ciha di Ovada”, in Italië (2009).

Pieter Pellens is één van de meest dynamische saxofonisten van zijn genera%e. Hij is winnaar van 5 na%onale en 4 interna%onale wedstrijden, Daarnaast was hij ook te gast op fes%vals zoals bv het Stockhausen Courses and Concerts (Kurten) en het Orlando Chambermusic Fes;val (Kerkrade). Pellens is gespecialiseerd in hedendaagse muziek, en is toegewijd aan de crea%e van nieuwe werken voor de saxofoon, hij werkt intensief samen met jonge componisten en muzikanten over heel de wereld en speelde daarnaast wereld-‐en regionale premières van componisten zoals Karlheinz Stockhausen, Fabien Levy, Heathere Frasch, Pasquale Corrado en Yigit Ozalatay. In 2012 vervolmaakt hij zich aan de Privatuniversität Konservatorium Wien, bij Lars Mlekusch.

Tille Van Gastel uit Gent (1988) vahe h a a r s t u d i e s ﬂ u i t a a n i n h e t Conservatorium te Brussel in de klas van Carlos Bruneel, waar ze in 2010 a f s t u d e e r d e m e t g r o o t s t e onderscheiding. Ze studeerde aan het CNSM van Parijs in de klas van Sophie Cherrie. Ze haalde daarnaast prijzen op verschillende wedstrijden.

Tille Van Gastel en Frederik Martens

Verder speelde ze als soliste reeds samen met verschillende orkesten. Samen met pianist Frederik Martens vormt ze een vast duo sinds 2007.

Frederik Martens studeerde aan het Lemmensins%tuut. Daar behaalde hij later dan ook de diploma's meestergraad piano, kamermuziek en het specialisa%e-‐diploma piano met grootste onderscheiding in de klas van Jan Vermeulen en Renaat Beheydt. In het conservatorium van Maastricht beëindigde hij de master musical coach-‐ co repe;tor piano, met grootste onderscheiding en felicita%es van de jury in de klas van Jeroen Riemsdijk.. Samen met het Brussels Youth Orchestra en het orkest Nuova Sinfonia Gandavense was hij solist in concer% van W.A. Mozart en J.S. Bach. Met het Symfonisch orkest van het Lemmensins;tuut en het Symfonisch Jeugdorkest van Edegem was hij solist in het tweede pianoconcerto van Rachmaninov. In oktober 2011 werd hij uitgenodigd in China om er met het Hebei Symphonic Orchestra het 23ste pianoconcerto van W.A. Mozart te spelen. In kamermuziekverband vormt hij een vast duo met ﬂui%ste Tille Van Gastel en pianist Filip Martens.

L’Algerino in Italia

Illustratie door Randall Casaer

Om 19u30 & 21u00 L’ Algerino in Italia L’Algerino in Italia is geschreven door Joris Blanckaert in opdracht van het Musica An%qua fes%val (MAfes%val), dat in 2010 in het teken stond van het Oriëntalisme. Samen met librenst Dirk Opstaele ging hij dus vooreerst op zoek naar de betekenis van dat Oriëntalisme. De opera wordt gereproduceerd voor Voorwaarts Maart / En avant mars 2012, o.l.v. regisseur Machteld Timmermans. Het decor bestaat uit illustra%es door Randall Casaer. De Algerijnse immigrant Mustafa wil zo snel mogelijk met een rijke Italiaanse weduwe, Raffaella, trouwen met het oog op geld en papieren. Lindoro, de zoon van Raffaella en partner van Mustafa in allerlei onfrisse zaken, is verliefd op zijn moeders kamermeisje Fa%ma. Toevallig blijkt dat Fa%ma de verloofde is geweest van Mustafa. Omdat Fa%ma niet akkoord kon gaan met een uithuwelijking, was ze gevlucht nog voor het huwelijk kon plaatsvinden. Maar nu ze elkaar in heel andere omstandigheden ontmoeten, blijkt de vonk nog wel over te springen. En dus ontspint zich een moeilijk te ontwarren knoop. De uitkomst is dan ook een familiedrama van formaat. “Ik heb met deze kameropera de tradi;e van de opera buffa willen bewaren. Daarin wordt spaarzaam omgegaan met zware drama;ek of passie. Ondanks het hoge sterkecijfer van de personages (100%) leek het me fijn om een zomers klinkend muziekstuk te maken. Deze composi;e is een eresaluut aan Rossini, de Italiaanse veelschrijver die in zijn opera’s geen schroom had om zichzelf te herhalen, maar waarvan ik geloof dat hij dat deed uit liefde voor zijn publiek.” -‐ Joris Blanckaert 16

Joris Blanckaert (zie pag. 6)

De Oostendenaar Dirk Opstaele studeerde, aan de Universitaire Faculteiten Sint-‐Igna%us te Antwerpen (sociologie) en theater aan de Ecole Jacques Lecoq te Parijs. In de jaren tach%g werkte hij als assistent en choreograaf voor operaproduc%es met het regisseursduo Moshe Leiser -‐ Patrice Caurier. In 1985 was hij medes%chter van het Belgische theatergezelschap Ensemble Leporello, waarover hij tot vandaag de ar%s%eke leiding hee[. Zijn belangrijkste teksten zijn Op Vakan;e, Een Storm, Bergtocht, Britannis, De wraak van Macbeth, Minnevozen, Weg! e.a. die in de loop van jarenlange tournees zijn opgevoerd. Hij schreef dras%sche bewerkingen van Coriolanus van Shakespeare, Die Welt als Wille und Vorstellung van Schopenhauer, Metamorfosen van Ovidius, Walden van H.D. Thoreau, Le Tartuﬀe van Molière, en vertaalde een groot aantal theaterteksten in helder en eenvoudig Nederlands. Randall Casaer (°1967) studeerde toegepaste kunsten aan de Academie van Gent. Hij studeert af in 1991 met onderscheiding en de Pycke prijs. In de vij[ien volgende jaren maakt hij illustra%es en cartoons voor het p u b l i c i t e i t s w e z e n , b e d r i j v e n , overheidsinstellingen, verenigingen en frietkoten. Zijn ar%s%eke gram haalt hij intussen in het cabaret waar hij ar%esten als Wim Helsen en Wouter D e p r e z a a n p r i j s w i n n e n d e voorstellingen helpt. In 2008 sleept zijn eerste graphic novel Slaapkoppen zowat alle beschikbare debuutprijzen in de wacht. Het boek werd intussen vertaald naar het frans, engels en het italiaans. In 2009 wordt hij huistekenaar van De Slimste Mens en publiceert hij het koﬃetafelboek To Do dat zijn weg vind naar arty boekenhandels in zowel binnen-‐ als buitenland. Samen met Brecht Evens cureert hij in 2009 een eigen Graphic Novel podium op De Nachten. Tevens met Brecht Evens verzorgt hij live-‐drawing-‐performances op culturele manifesta%es als Korte Mehen, Anima, Voorwaarts Maart en De Literaire Lente. Regelma%g sieren zijn illustra%es de pagina’s van het weekblad Humo en de krant De Standaard.

Machteld Timmermans (°1970) werd geboren te Hasselt. Ze studeerde sociologie aan de KUL Leuven, maar na twee kandidatuurjaren ging ze naar Brussel om daar een toneelopleiding te volgen aan het Koninklijk Conservatorium. In 1996 behaalde ze haar diploma meester in de drama;sche kunst en werd datzelfde jaar geëngageerd door het repertoiregezelschap Ensemble Leporello. Naast deze toneelgroep speelde ze o.a. bij Bronks, Toneelgroep Ceremonia, Muziektheater Tirasila, e.a. Ze gaf les aan de stedelijke academies van Zaventem en regisseerde bij zowel professionele als amateurgezelschappen. Sinds 2007 maakt zij deel uit van de vaste kern van Het Ongerijmde, waarvan zij samen met haar echtgenoot Danny Timmermans één van de drijvende krachten is. In augustus 2010 regisseerde ze in opdracht van het MAfes%val in Brugge de opera L’Algerino in Italia. Doorheen de jaren vertolkte ze naast het regiewerk regelma%g rollen in verschillende televisieproduc%es.

Benjamin Glorieux Na zijn humaniorastudies behaalt hij eerste prijzen cello en kamermuziek %jdens de A x i o n C l a s s i c s va n D ex i a e n st u d e e r t h i j achtereenvolgens aan de Conservatoria van Gent en Brussel, in de klas van V. Spanoghe en J. Reuling. Benjamin geniet van een levendige concertprak%jk waarbij hij maar moeilijk het onderscheid maakt tussen oude en nieuwe, zogenaamde hoge of lage muziek: het is net de universele, communicerende waarde van muziek en kunst in het algemeen die als drijfveer dient voor elke denkbare zoektocht. In november 2010 werden voor het eerst de Klara's bekendgemaakt, een ini%a%ef van Klara en Muziekcentrum: Benjamin werd toen verkozen in de categorie 'beste jonge belo[e'. Hij richt samen met Sara Picavet, het ensemble Aton'&Armide op, een ensemble voor hedendaags klassieke muziek dat reeds verschillende malen aantrad in Ars Musica (BOZAR) en andere vooraanstaande podia en zich ontplooit onder de vleugels van Ictus. Benjamin maakt deel uit van Manufactuur van De Bijloke Muziekcentrum Gent. Daaruit zal Pàli Consort ontstaan: een ensemble dat zich richt op transcrip%es doorheen de muziekgeschiedenis.

Julie Mossay begint haar zangopleiding aan het Conservatorium van Verviers bij Annie Frantz. Ze studeert verder aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel in de klas van Marcel Vanaud waar ze de eerste prijs in de wacht sleept voor zang en opera. Verdere studies leiden haar naar het Conservatorium van Nancy waar ze onderricht krijgt van Chris%ane Stutzmann. Ze behaalt er de gouden medaille. Daarnaast wint ze tal van prijzen binnen o.a. Concours Dexia en Jacques Dôme.

In 2007 was ze verbonden aan de Vlaamse Opera Studio in Gent, tegelijker%jd werkte ze nauw samen met de Vlaamse Opera in produc%es onder de ar%s%eke leiding van ondermeer Vincent Boussard. Andere rollen waarin zij debuteerde zijn: Omphale (LesTravaux d'Hercule) van Claude Terrasse aan de Opéra de Metz, Noémie (Cendrillon) van Jules Massenet aan l'Opéra de Marseille, Serpina (la Serva Padrona) van G.B. Pergolesi met het Ensemble Leporello, vervolgens Pedro (Don Quichohe) opnieuw van Massenet, zij aan zij met José Van Dam o.l.v. Marc Minkowski. Binnenkort zal ze de rol van Frasquita op zich nemen in de opera Carmen van G. Bizet voor de opening van het nieuwe operahuis The Royal Opera House Muscat, in de Arabische staat Oman, onder de ar%s%eke leiding van Patrick Fournillier.

Silvia De Stefano Aurea Aurelia (°1984) komt uit Avellino, Italië. Ze studeerde bij Carlo Desideri en Enrico Turco aan het Conservatorio di Musica Domenico Cimarosa Avellino en met Marcel Boone aan de Musik-‐Akademie der Stadt Basel. Ze woonde reeds masterclasses bij van %tanen als Cecilia Bartoli, Silvana Bazzoni, Vasellina Kasarova, Margaret Honig, Anne Sophie von Oher, Yvonne Naef, Kurt Wiedmar, Pietro Rizzo, Meinard Kraak, Marilena Laurenza en Massimo Borghese (phoniatrist). In augustus 2007 debuteerde deze jonge mezzo als Alisa in Donizen's Lucia di Lammermoor %jdens het Lucana Fes;val. Later vertolkte ze Cherubino in Mozart’s Le nozze di Figaro aan de Musik-‐Akademie der Stadt Basel en Despina in Mozart’s Così fan tuhe voor het Jeunesses Musicales Deutschland o.l.v. Bruno Weil en Beverly Blankenship. Sinds september 2011 is ze verbonden aan de Vlaamse Opera Studio in Gent.

De Portugese tenor Fernando Guimarães komt uit Oporto. Hij behaalde zijn diploma in zijn thuisstad en won tal van prijzen binnen Portugal’s meest vooraanstaande zangwedstrijden, zoals de Concurso Nacional de Canto Luísa Todi en de Young Musicians Award (beide in 2007). Als winnaar van de Orfeo Interna;onal Singing Compe;;on, zong hij de hoofdrol binnen Monteverdi’s opera in Mantua %jdens de viering van de 400ste verjaardag van diens première. Zijn discografie is terug te vinden op labels als Virgin, Ricercar, Naxos, Ramée en Ambronay Edi%ons. Recente hoogtepunten uit Guimarães’ bloeiende carrière zijn een Europese tour als Noè in het oratorium Il Diluvio Universale van Michelangelo Falven; alsook als Abramo in de moderne première van Nicola Con%’s oratorium Isacco, figura del Redentore en Giovanni Bontempi’s opera Il Paride, met L’Arpeggiata %jdens het Sanssouci Fes;val in Potsdam. De Portugese bas-‐bariton zanger Bruno Pereira komt uit Porto en behaalde zijn diploma’s aan het Gaia’s Superior Music Conservatorium in de klas van Fernanda Correia. Zijn masterdiploma behaalde hij aan Porto’s Superior School of Music and Performing Arts (ESMAE) bij Prof. Oliveira Lopes. Als solist zong hij de basrol in G.F. Händel’s Messiah en J. Haydn’s Paukenmis en Missa Sanc% Nikolai. Daarnaast ook in volgende prduc%es: Mozart’s Requiem en Krönungsmesse; Charpen%er’s Te Deum, Donizen en Fauré’s Requiem, Tangomis van L. Bacalov, Renard van Stravinsky. Wat operarollen betre[ zong hij D. Alfonso in Così fan tuhe, Figaro en de rol van Bartolo in Le Nozze di Figaro, Colas van Bas;en und Bas;enne, Buff in Der Schauspieldirektor en Maseho in Don Giovanni, allen het werk van W.A. Mozart. Daarnaast vertolkte hij ook Rocco in Beethoven’s Fidelio, Noye in Benjamin Brihen’s Noye’s flude. Alsook als Jimmy in Mahagonny Songspiel and Mother from the Seven deadly sins, beiden van Kurt Weil; als Basilio in Rossini’s il barbiere di Siviglia; als Pharao in Verdi’s Aida enz. Pereira was verbonden aan de Flanders Opera Studio (2009-‐‘10) en afgelopen seizoen aan het Na%onal Opera Theatre, in Lissabon.

Harpijen Om 19u30 & 21u00 HARPIJEN We kunnen echt spreken van een Vlaamse golf van excellen%e op de harp. Vandaar het idee om zes binnenlandse topharpisten bijeen te brengen. Alle stukken worden speciaal voor dit evenement g e c o m p o n e e r d d o o r c o m p o n i s t e n d i e d i t harpavontuur niet wilden missen, maar die in het verleden ook blijk hebben gegeven voor een zekere aﬃniteit met het gegeven tokkelen of snaren. De betrokken harpisten zijn uiterst enthousiast en er is al sprake om dit ini%a%ef later te bestendigen.

Programma 1. Annelies Van Parys Fragment uit Stanza: Sarah Verrue 2. Anthony Fiumara Rose, Liz, (wereldcrea;e): Arielle Valibouse en Hannah Van den Borne. 3. Arnaud De Rouck The Wall (wereldcrea%e): Anouk Sturtewagen, Leen Van der Roost en Primor Sluchin. 4. Benjamin Van Esser Coil (wereldcrea%e): Anouk Sturtewagen, Arielle Valibouse, Hannah Van den Borne en Sarah Verrue. 5. Frederik Neyrinck Mischung V (wereldcrea%e): Anouk Sturtewagen, Arielle Velibouse, Hannah Van den Borne, Leen Van der Roost en Sarah Verrue. 6. Tomas Hendriks Into Thin Air (wereldcrea%e): Primor Sluchin , Anouk Sturtewagen, Arielle Valibouse, Hannah Van den Borne, Leen Van der Roost en Sarah Verrue. 7. Ravel/Nuyts Daphnis et Chloé: Primor Sluchin, Anouk Sturtewagen, Arielle Valibouse, Hannah Van den Borne, Leen Van der Roost, Sarah Verrue en op de ﬂuit Tille Van Gastel. Dirigent: Daniel Gazon

Toelich(ng Stanza Stanza is een term uit de poëzie die je vrij zou kunnen vertalen als “strofe”. Mijn stanza voor harp solo is als het ware een lyrisch gedicht bestaande uit verschillende versregels, met een cyclische opbouw. De centrale delen zijn lyrisch daar waar de hoekdelen erg dynamisch zijn en een meer gespierde kant van de harp tonen. Het gehele werk probeert trouwens de harp in zoveel mogelijk (hoofdzakelijk minder bekende) facehen te tonen. Veel speciale %mbres worden verkregen door het aanwenden van alterna%eve speelwijzen zonder dat er beroep gedaan wordt op externe materialen. Alles is perfect haalbaar, maar vraagt wel het technische uiterste van de harpist. Rose, Liz, Het eerste idee dat je bij het schrijven voor twee harpen zou kunnen hebben, is dat je alle chroma%ek aan bod kunt laten komen die met een enkele harp onmogelijk te realiseren is. Maar ik beperk me graag en probeer me te concentreren op één aspect. In Rose, Liz is dat aspect de gezongen meerstemmigheid, die in de veer%ende eeuw een hoogtepunt vond in de muziek van Guillaume de Machaut. Diens rondeau Rose, liz, printemps, verdure werd het uitgangspunt voor mijn stuk. Ik rekte Machauts vierstemmige origineel op verschillende manieren uit en verdeelde de stemmen over de twee harpen. Met hun constante tremoli creëren ze een nerveuze nieuwe vocale tradi%e — mechanisch trillend en ﬂadderend, zoals de liefde die Machaut in zijn rondeau bezingt. Het resultaat is een veld van schimmerende harmonieën, waar omheen tonen van de oorspronkelijke melodie als klaprozen opdoemen en weer verdwijnen. The Wall Als mens gaan er constant verschillende emoties en prikkels door onze hersenen waarvan die niet altijd even aangenaam zijn. Doch zijn het die “onaangename” gevoelens die ons ook als mens de?iniëren. Ieder van ons komt wel eens voor een obstakel te staan.. Ik vroeg mij af hoe men zich voelt in een situa%e wanneer men een obstakel overwint om tot de conclusie te komen dat men zich terug bevindt op de plek van origine. Het concept van deze crea%e is zo’n obstakel, zowel in zijn idee als in zijn muzikale context. Deze speelt zich af op een ‘Moebiusring’, die mij leidde mij naar de ﬁlm “The wall of Darkness” van Arthur C. Clarke. De muziek weerspiegelt eveneens de ‘Moebiusring’ in een aantal parameters wat de vorm van het werk betre[.

Coil Het hoofdthema van Coil (letterlijk ‘a series of loops’) is een kort muzikaal gegeven dat steeds weer wordt herhaald. Net zoals bij een draad op een spoel zijn er soms onregelmatigheden te bespeuren : knopen, dubbele lussen, ... . Na een eerste ‘ontwikkeling’ bekijken we het plaatje vanop een afstand : tonale en ritmische grilligheden worden afgevlakt, verschillende omlooplengtes worden bloot gelegd. Dit re?lecterend moment wordt apbrupt afgebroken. We zoomen weer in, nu op kortere loops. Meer en meer vervalt het geheel in onregelmatigheid. Uiteindelijk ontbindt het mechanisme zich. Een reminiscens naar het middendeel besluit het stuk. Mischung V De reeks Mischung onderzoekt de mogelijke klankkleurcombinaties en klankkleurtransformaties van een solistisch instrument of van een homogene instrumentengroep. Na werken voor strijkers en ook een werk voor orgel wordt in Mischung V met vijf harpen gewerkt. Naast de ontwikkeling van verschillende klankkleurcombinaties vormde het gegeven van de resonantie een belangrijk uitgangspunt. Er is doorheen het stuk dan ook een evolutie binnen de resonantiegraad van het materiaal te horen. Waar bij de stukken voor strijkers verschillende instrumenten vaak bepaalde elementen van elkaar overnemen, is dit bij Mischung V veel minder het geval. Iedere harp heeft zijn eigen materiaal dat zich tijdens het stuk beperkt ontwikkelt. De eigenlijke ontwikkeling en “mischung” speelt zich dus af bij het samenspel van de harpen. Soms wordt het materiaal samen gebracht als één klankobject, soms wordt het gejuxtaponeerd, soms gefragmenteerd, soms geïsoleerd. Zo ontstaat een duidelijke evolutie van timbre en resonantie doorheen het stuk, alhoewel iedere partij zijn eigenheid en karakteristieken qua klank blijft behouden. Into Thin Air Into Thin Air is een reis doorheen de ijle lucht van een dagdroom die alsmaar wezenlijkere vormen aanneemt, maar onvermijdelijk uit elkaar spat. Daphnis et Chloé Het mogen meespelen in Daphnis et Chloë van Ravel, is de droom van elke harpist. De klank van het orkest van Ravel is dan weer de Droom van elke Componist. Daphnis et Chloë is als het ware de concretisering van deze dromen.

Componisten Annelies Van Parys (°1975) studeerde composi%e aan het Koninklijk Conservatorium in Gent bij Luc Brewaeys. Ze kreeg de composi%eprijzen Vlaanderen-‐Québec, Jeugd en Muziek en Gebroeders Darche. Annelies was laureate van het Tactus Interna%onaal Composi%eseminarie voor orkest, ere-‐ ambassadeur 2011 van het Koninklijk Conservatorium Gent en werd recent uitgeroepen tot laureaat van de Koninklijke Vlaamse Academie van België in de klasse kunsten. Haar composi%es werden al uitgevoerd door zowat alle Belgische ensembles en orkesten, evenals heel wat buitenlandse topensembles en dirigenten. Dit zowel op na%onale als op interna%onale podia. Van Parys doceert vormanalyse en orkestra%e aan het Koninklijk Conservatorium Brussel en piano aan het Stedelijk Conservatorium van Brugge. A nt h o ny F i u m a ra ( T i l b u rg , ° 1 9 6 8 ) st u d e e rd e Muziekwetenschap aan de Universiteit van Utrecht, was als vaste gastdocent verbonden aan de conservatoria van Amsterdam en Zwolle en werkte als muziekredacteur bij Donemus. Als componist had Fiumara privé-‐les bij Richard Rijnvos. In maart 2010 voerde het Noord Nederlands Orkest Fiumara’s pianoconcert Aerial uit, met Ralph van Raat als solist. Behalve als componist is Fiumara ook ac%ef als bewerker en instrumentator – onder meer van muziek van Steve Reich, John Adams, Brian Eno, Aphex Twin en Massive Ahack.

Fiumara is ook ac%ef als muziekjournalist. Ar%kelen van zijn hand verschenen in boeken, %jdschri[en en cd-‐boekjes in binnen-‐ en buitenland, hij werkt als muziekjournalist voor Trouw en maakte radioprogramma’s. In 2005 vertaalde hij voor uitgeverij Cossee “Wie is er bang voor nieuwe klanken?”, van dirigent Ingo Metzmacher. Fiumara was als ar%s%ek leider verbonden aan Orkest De Volharding en aan Compagnie Bischoﬀ. Hij was medeoprichter en directeur van het OUTPUT Fes%val (electric guitar in contemporary music). In 2009 richhe hij met slagwerker Arnold Marinissen Lunapark op, een ensemble dat zich dwars door verschillende genres en stromingen heen beweegt en waarvoor Fiumara met regelmaat nieuwe stukken componeert en bewerkt.

Arnaud De Rouck (°1985) volgde piano en solfège in Kruishoutem en Deinze, daarna studeerde hij verder in de Kunsthumaniora Muziek & Dans te Gent. Na deze studies vertrok hij naar het Koninklijk Conservatorium Gent en volgde composi%e bij Frank Nuyts. Zijn 1ste Piano Concerto werd in 2010 uitgevoerd door het Gentse Strijkorkest Timur Und Seine Mannschak met Pianiste Tai Yoshioka onder leiding van Timur Sergeyenia. Ook zijn 2de strijkkwartet werd uitgevoerd door het Kryptos kwartet. Het 2de strijkkwartet werd ook op de academische zinng KANTL 125 in aanwezigheid van Prinses Astrid en Prins Lorenz. In 2011 vormde hij een nieuwe rockband Cold Fix en richhe samen met Guy Broeckhove en Stephan Noens de vzw Unlimited Strings op.

Benjamin Van Esser studeerde piano en kamermuziek aan het Koninklijk Conservatorium Brussel en het Conservatorium van Amsterdam. Behalve als begeleider aan het KCB werkt Van Esser als uitvoerend musicus, zowel als solist als bij verschillende ensembles. Naast een pianis%eke carrière is hij ook ac%ef als componist. Zo realiseerde hij reeds verschillende composi%eopdrachten, ondermeer voor het Ensemble Nadar, dansfes%val KABAL, Fes%val Voorwaarts Maart, Transit Fes%val, etc. Ook werkte Van Esser als componist reeds meermaals samen met verscheidene regisseurs en choreografen. Samen met zangeres Anu Junnonen onderzoekt hij momenteel de raakvlakken tussen jazz, elektronica en klassiek onder de noemer NorthFaceCollec;ve.

Frederik Neyrinck (°1985) Hij studeerde aan het Koninklijk Conservatorium Brussel bij Jan Van Landeghem (composi%e) en Piet Kuijken (piano) en aan de Hochschule für Musik und Darstellende Kunst Stuhgart bij Marco Stroppa (composi%e). Hij werkte reeds samen met verschillende ensembles en solisten, waaronder Neue Vocalsolisten (Acanthes Metz, 2009), JACK-‐Quartet (leessessies Darmstädter Ferienkurse, 2010), Nadar Ensemble (Transit Leuven, 2010), Latvijas Radio Koris (TENSO Music Days Oslo, 2010), Revue Blanche (Euterpe Kortrijk, 2010), Noise-‐Bridge (Contagious Sounds New York 2011), I Solis% del Vento (Summer Fes%val Lier, 2011), Spectra Ensemble (Transit Leuven, 2011), Odysseia Ensemble, Operastudio Gent, Prometheus Ensemble, Emanon Ensemble, Landini Strijkkwartet, Goeyvaerts Strijktrio, Seraphine Stragier (cello, November Music Den Bosch, 2011), Jenny Spanoghe (viool), Bertel Schollaert (saxofoon), Andrew Blackburn (orgel),… Hij was als componist reeds laureaat van verschillende wedstrijden, waaronder de composi%ewedstrijd van de provincie West-‐Vlaanderen (2006), de Emanon Composi%ewedstrijd (2007), de prijs Agniez (2009), de Interna%onal Composi%on Compe%%on – Melbourne (2010) en de AMA – Stephane De Jonghe composi%ewedstrijd (2011). Hij is de huiscomponist en één van de s%chtende leden van het Odysseia Ensemble. In 2009 studeerde Tomas Hendriks in Gent af als ﬁlmmaker. Voordat hij naar Gent kwam was hij in Nederland voornamelijk ac%ef als componist, maar raakte geleidelijk aan gebiologeerd door de expressieve kracht van dat andere medium. In zijn ﬁlmwerk blij[ hij echter nog al%jd componist, zij het met andere middelen. Toch dient hij nu en dan terug te keren naar die zoete abstrac%e van pure muziek.

Frank Nuyts, geboren te Oostende in 1957. Studeerde eerst slagwerk en kamermuziek aan het Koninklijk Conservatorium van Gent, o.a. bij Claude Coppens. Daarna studeerde hij composi%e aan het Ins%tuut voor Psychoacous%ca en Electronische Muziek (IPEM) te Gent, bij Lucien Goethals. Zijn eerste werken schrij[ hij in een modernis%sche, post-‐seriële s%jl. Hij wint daarmee in 1979 de Tenutoprijs voor composi%e uitgeschreven door de BRT. Rastapasta voor solostrijkers en ﬂuit uit ’86 betekent echter de breuk met dit idioom. In ‘89 richt hij daarom samen met Iris De Blaere de groep HardScore op, waarvoor hij 6 Boeken componeert (o.a. de Cd’s Methane, Surf, wind and desire en Monkey Trial). Daarnaast schrij[ hij ook nog composi%es voor klassieke bezenngen: losse orkestwerken, vijf symfonieën, 2 concer% (o.a. Woodnotes voor marimba en orkest), kameropera’s (o.a. Bekket voor het ensemble Leporello en Middle East voor LOD), werken voor grote crossover-‐ ensembles (o.a X-‐raying my ...radio voor de Voharding), en 14 pianosonates. Hij doceert momenteel composi%e aan het Conservatorium van Gent.

Graphics Gerda Dendoven is een Kortrijkse illustratrice en schrijfster. Ze studeerde plas%sche kunsten in Brugge en vervolgens vrije graﬁek in Gent. Tegenwoordig doceert ze aan het Sint-‐Lucas Ins%tuut in Gent. Ze maakt illustra%es voor een hele reeks van bekende kinder-‐ en jeugdboekenschrijvers, zoals Bart Moeyaert, Daniil Charms en Toon Tellegen. Haar s%jl evolueerde van realis%sch en zwierig over sober naar karikaturaal en vervormend. Ze verruimde haar horizon en ging zelf aan het schrijven. Samen met Mieke Versyp en Nathalie Roymans vormt ze het collec%ef Jenny. Voor de Bijloke schreef en tekende ze twee verhalen: De Sneeuwengel en Wonderlijke Nachten. Met Brussels Jazz Orchestra en 't Arsenaal maakte ze live beelden bij de produc%es Vliegen tot de hemel en Het einde van de wereld. Gerda Dendooven werd in 2007 de eerste en enige kinderconsul. Haar werk houdt ondermeer volgende projecten in: Ik dacht dat het een simpele dag zou worden, maar dat was het weer niet (theater)(2000); Mijn mama (2001); De Fijnste dagen van het jaar (theater 2005); Soepkinders (2005)(boek en theaterstuk); Het verhaal van Slimme Krol en hoe hij aan de dood ontsnapte (2006); De wonderlijke reis van Roosje Rood (2007); Hoe het varken aan zijn krulstaart kwam (2009; boek en theatermonoloog) en Het Takkenkind (theater).

Dirigent Daniel Gazon (°1955) studeerde trompet en contrabas aan het Conservatorium van Luik. Hij starhe zijn direc%estudies in 1978 bij Igor Markevitsch en Max Deutsch.

Hij gradueerde aan zowel het Interna%onal Seminar in Weimar als het Mozarteum in Salzburg, waarna hij op uitnodiging van Seiji Ozawa verder studeerde aan Bershire Music Center in Tanglewood, waar hij alsook samenwerkte met Kurt Masur en Joseph Silverstein. Zijn grootste invloed was wellicht Sergiu Celibidache met wie hij musikale phenomenologie en direc%e studeerde. Gazon hee[ een uitgebreid repertoire van zowel symfonische als operamuziek, en staat daarnaast alom bekend als specialist van 20ste -‐ eeuwse muziek. Hij voeder premières uit van ondermeer L. de Pablo, Lindberg, Gerhard, Vivier, Tiensuu, Nuyts, Van Hove, Kutavicius, Mar%naityte, Francesconi, Fafchamp, Knihel, Benes, Zielinska, Zagar, Guessler en vele anderen. Hij was reeds te gast bij ISCM, Melos-‐Ethos, Ars Musica, Düsseldorf Kontrapunkt, Gaida en het Warsaw Autumn Interna%onal Fes%val. Reeds vele jaren gee[ hij op regelma%ge basis masterclasses in direc%e en werkt hij nauw samen met conservatoriumorkesten in België, Slovakije en Zweden. 27

Uitvoerders De Franse harpiste Arielle Valibouse ging na haar eerste prijs aan het Conservatorium van Grenoble, naar Parijs waar zij een eerste Prijs Harp en Kamermuziek behaalde aan het Conservatoire Na%onal Supérieur de Musique. Zij kwam enkele jaren geleden naar België en hee[ haar carrière hier verder uitgebouwd. Vandaag is zij solo-‐ harpiste in het orkest van De Vlaamse Opera in Antwerpen en Gent, docente harp aan het Conservatorium te Gent, en regelma%g uitgenodigd voor masterclasses in de Sibelius Akatemia van Helsinki. Valibouse, die zichzelf in de eerste plaats musicienne voelt vóór harpiste, interesseert zich voor verschillende muzieks%jlen. Zij treedt regelma%g op als soliste o.a. voor het Fes%val van Vlaanderen, met Prima la Musica, I Fiamminghi, les Musiciens du Louvre met Marc Minkowski, in diverse kamermuziekgroepen, o.a. de Trio Debussy met ﬂuit en altviool rond de prach%ge sonate van Debussy, het ensemble Paul Collaer die veel concerten voor het Fes%val van Vlaanderen gegeven hee[, het Horta harpkwintet van de Vlaamse Opera, en een unieke Harp-‐ duo, klassiek en Zuid-‐Amerikaanse harp met de Gentse harpist en harpenbouwer Jacques Vandevelde, met wie ze de CD Rencontre hee[ opgenomen. Hannah van den Borne (°1987) begon op 6-‐ jarige lee[ijd met vioollessen en starhe een jaar later tevens met het volgen van pianolessen. In 1996 begon ze met harplessen bij Lieve Robbroeckx en van 1999 tot 2005 studeerde ze harp in de Jong Talentklas van het Conservatorium te Maastricht bij Masumi Nagasawa, bij wie ze in 2008 haar derde jaar Bachelor hee[ afgerond. In 2010 behaalde ze haar masterdiploma aan het Conservatorium te Gent bij Arielle Valibouse. Ze studeert vanaf 2011 composi%e bij Frank Nuyts. Hannah behaalde verschillende prijzen %jdens na%onale en interna%onale concoursen, waaronder een eerste prijs %jdens het Na;onaal concours SJMN te Roherdam (2005) en een eerste prijs op het Prinses Chris;na Concours te Den Haag (2005). Dit laatste gaf haar de gelegenheid op te treden in Carnegie Hall, New York. In 2004 werd ze laureate van de 16th Nippon Harp Compe;;on, te Soka City, Japan.

Anouk Sturtewagen (°1984) behaalde in juni 2007 haar Meesterdiploma met grote onderscheiding aan het Koninklijk Conservatorium Brussel. Ze volgde eveneens privé-‐les in Lyon bij de befaamde Franse harp-‐pedagoge Germaine Lorenzini. In oktober 2008 behaalde ze een postgraduaat aan de Royal Academy of Music in Londen. Zo werd ze in 2006 ﬁnaliste in het 3ème Concours Interna;onal de Harpe in Rijsel; won ze de tweede prijs op de Rotary Wedstrijd 2005 in Gent, de eerste prijs op het Concours Européen de Musique en Picardie in 2002 en werd ze laureate van Jong Tenuto 2003.

Sturtewagen concerteert regelma%g solo en in kamermuziekverband. In januari 2012 trad ze op als soliste met Het Kamerorkest. Met bevriende medemuzikanten richhe ze het ensemble Revue Blanche op. Sinds 2004 is ze soloharpiste bij het Symfonieorkest Vlaanderen. Verder wordt ze regelma%g als freelancer gevraagd bij verscheidene Belgische orkesten en ensembles. Ze speelde een proefperiode in het seizoen 2010-‐2011 in het Royal Opera House Covent Garden in Londen en blij[ er komend seizoen freelancen. Ze werkt op vrijwillige basis als programmator van het fes%val Tête-‐à-‐Tijd.

Sarah Verrue (°1988) valt onder de charme van de harp op 9-‐jarige lee[ijd. Ze studeert eerst bij Arielle Valibouse in Gent, bij wie ze tot haar 18de studeert. In 2006 wordt ze toegelaten in het Conservatoire Na%onal Supérieur de Musique de Paris. Ze behaalt er haar Master harp en kamermuziek met Très Bien à l'Unanimité in de klas van Isabelle Moren en Philippe Bernold. Verrue is laureate van verschillende interna%onale wedstrijden zoals Axion Classics, UFAM , Picardie, Mar;ne Géliot en Lily Laskine. In 2008 wint ze een eerste prijs op de Rotarywedstrijd te Gent. SaBaM kent haar ook de prijs voor de beste uitvoering van het hedendaagse werk toe. In 2008 was ze lid van het Gustav Mahler Jugendorchester o.l.v. van Sir Colin Davis. Ze freelancet regelma%g bij orkesten als het Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks, Berliner Philharmoniker, Vlaamse Opera, l'Orchestre Na%onal du Capitole de Toulouse, l'ensemble Intercontemporain, l'Orchestre Régional de Cannes, l'Opéra Na%onal de Paris. Momenteel volgt Sarah een Master Orkestmusicus in het UdK Berlijn bij Marie-‐ Pierre Langlamet. 29

Primor Sluchin (Parijs, °1977) geboren uit een muzikantenfamilie begint haar studies op achtjarige lee[ijd aan het Conservatoire na;onal de région Boulogne-‐ Billancourt in de klas van Annie Fontaine en Isabelle Moren. Opgemerkt door de harpiste Marielle Nordmann, volgt ze bij haar lessen aan het CNR de Paris. In 2003 bekomt ze de pres%gieuze beurs van Académie Karajan en sluit zich zo aan bij Philharmonique de Berlin en de harpiste Marie-‐Pierre Langlamet. Het volgend jaar werkt ze als soloharpiste aan de Opéra Royal de Wallonie. Haar ervaring staat symbol voor zowel haar muzikale diversiteit als haar explorerende karakter, resulterend in verscheidene concerten en recitals, zowel als soliste en kamermuzikante in samenwerking met talloze grote orkesten en ensembles als het Orchestre de chambre de Tel-‐Aviv, l’orchestre symphonique d'Ashland aux Etats-‐Unis en l'orchestre de chambre Louis Poulet en Belgique en l'Ensemble Mul;latérale. Ze treed daarnaast ook vaak op met het Duo Sluchin, samen met haar broer die violist is. Alsook met Agnès Peytour, met wie ze het Duo de harpes Néféli oprichhe. Vandaag gee[ zij les aan de academie van Waremme en richhe samen met Vinciane Degroote en Agnès Peytour de vzw Harpegio op, die zich inzet voor het harpentalent van morgen. In maart 2012 organiseert zij de Concours Na;onal de Harpe in het Instrumentenmuseum van Brussel.

Leen Van der Roost Ze studeerde aan het Koninklijk Muziekconservatorium te Antwerpen bij Sophie Hallynck, waar z e m e t g r o t e o n d e r s c h e i d i n g afstudeerde. In 2009 volgde ze een specialisa%ejaar bij Isabelle Perrin te Parijs.

Naast het ensemble Emanon en het kamermuziekcollec%ef les Fêtes Galantes (Veerle Simoens cello, Emilie De Voght, zang) speelt ze als freelance harpiste bij verscheidene orkesten en ensembles zoals de Koninklijke Muziekkapel van de Gidsen, Brussels Philharmonic, Orchestre Philharmonique de Liège, Vlaams Radio Koor... In 2005 behaalde ze de eerste prijs aan de interna%onale harpwedstrijd in Nice, in 2008 werd ze laureaat in de Concours Rotary Gent. In 2006 trok ze met mode-‐ontwerpster Kaat Tilley naar Peking met de dansvoorstelling Wired en in 2009 ging ze met dansstudio Chantal Tyncke naar Verona. In januari 2010 trad ze op als soliste in de produc%e Chichester Psalms met het Vlaams Radio Koor en Jef Neve. In 2011 trad ze tevens op als soliste bij het Vlaams Radio Koor o.l.v. Hervé Niquet in de produc%e Contempla;on Française, een concertreeks die bekroond werd met een concert in de Basilica dei Frari te Vene%ë. 30

Symfonieën der zinnen

Om 22u15 Symfonieën der Zinnen Programma Frank Nuyts, Chamber Symphony FeDsh, met beelden van Kurt Van der Elst Frederik Segers, Light SeducDve Demeanor, voor kamerorkest met projec%e van “Alice in Acidland” (1968) (crea;eopdracht met de steun van de Vlaamse Gemeenschap)

Toelich(ng FeDsh De kamersymfonie Fe;sh, gecomponeerd door Frank Nuyts in opdracht van Ensemble Emanon, onder leiding van Raf De Keninck en zangeres Elise Caluwaerts, is een werk over inperkingen. De Gentse fotograaf Kurt Van der Elst zal voor deze produc%e een beeldendecor maken, hetgeen de idee van inperking of beperking, het thema van de kamersymfonie, zal versterken. Tenslohe zal in hetzelfde programma een nieuwe soundtrack door het zelfde ensemble ten doop worden gehouden. In ieder deel worden bepaalde parameters als het ware ingesnoerd: een eerste deel zonder noemenswaardige harmonie, die in het tweede deel opduikt in zijn meest rudimentaire vorm: een reeks opeenvolgende tertsen. In het derde deel zakt de dynamiek niet onder half luid, terwijl de basis ritmische eenheid niet wordt onderverdeeld. Het derde deel kent geen stabiel tempo en het laatste deel is niet anders dan een aﬂopen van een %ental mogelijke duo's in de gekozen bezenng. 31

Kurt Van der Elst: fotograaf Kurt Van der Elst rolde eerder toevallig de theaterwereld binnen. Tijdens het laatste jaar van zijn opleiding aan de Academie voor Schone Kunsten in Gent begon hij als fotograaf te werken voor het Gentse Nieuwpoorhheater. Daar kwam hij voor het eerst in contact met het werk van Arne Sierens, één van de meest produc%eve theaterauteurs van Vlaanderen. Vanaf de produc%e ‘Bernadetje’ (1996) werd hij de vaste scènefotograaf van Sierens. Als freelancer werkt hij ook vaak voor andere gezelschappen en opdrachtgevers. In februari 2012 stelt Fotogalerij FLINXO Corpus van hem tentoon.

Light SeducDve Demeanor, WereldcreaDe De obscure sexplota%on B-‐film Alice in Acidland (1968), geregisseerd door John Dunne komt uit een %jdperk dat porno nog verboden was in Noord-‐Amerika & de interesse in psychedelische drugs zijn hoogtepunt had bereikt. De film hee[ de uitstraling van de an%-‐ drugs propaganda uit de jaren 50; compleet met een strenge, monotone verteller. De grote contradic%e van deze film is dat het wel degelijk over een so[-‐ero%sche film gaat; maar dan wel met een heel conserva%eve moraal. Alice gaat immers ten onder na een ‘bad trip’. De verteller sluit af met de woorden: "Alice is now a mental vegetable, forever living in the summer of love.” Het muzikale uitgangspunt van Frederik Segers is juist de %jdsgeest van de jaren '60 vahen. Om dit te bekomen flirt hij met TV-‐tunes uit deze periode. Hij vergroot de conserva%eve moraal met ietwat misplaatste drama%ek, afgewisseld met overdreven naïeve onschuld. Door het vervangen van de soundtrack krijgt de film een hele nieuwe, zelfs komische dimensie. Klassiek ontmoet psychedelica.

Componisten Frank Nuyts (zie pag. 28) Frederik Segers studeerde in 2004 af aan het Conservatorium te Gent als producer/audio engineer. Hij produceerde en/of arrangeerde mee aan verschillende albums van Kartasan, VaFanFahre, Sioen en Maguaré. Als engineer van de Jet-‐studio’s werkte hij onderandere met Intergalac;c lovers, Isabella Rossellini, Hooverphonic... Hij producete het debuut album van Marvelas Something een band waarin hij de gitaar en een deel van de composi%es voor zijn rekening neemt. Nieuw werk van Marvelas Something mogen we verwachten in 2012. Tijdens zijn studies groeide zijn interesse voor het componeren. Na een aantal studieprojecten rond anima%eﬁlm, hee[ Frederik Segers zijn weg gevonden in het professionele circuit: Anton Setola’s award-‐winning Jazzed, Christophe Gérard’s Peace on earth en Joeri Chris%aen’s Plankton Invasion & Fair Trading? kan hij aan zijn cv toevoegen. Momenteel werkt hij aan de scores voor 850 Meters & De kakkerlak en de zee.

Uitvoerders Emanon groepeert 16 jonge en talentrijke musici. Het ensemble hee[ een neus voor nieuwe Vlaamse composi%es én staat borg voor een sterke groepsvertolking. Het uitbreken naar de andere kunstdisciplines wordt onverminderd voortgezet en waarborgt een programma%e vol lef, veelzijdigheid en kwaliteit. Emanon scoort bijzonder sterk in deze mul%disciplinaire projecten: hedendaagse muziek in combina%e met dans, muziektheater, beeldende kunst en literatuur. Deze crossovers passen volledig binnen de filosofie van Emanon: zoveel mogelijk hedendaagse Vlaamse composi%es creëren voor een zo ruim mogelijk publiek. Ook in de puur muzikale concerten gaat Emanon steeds op zoek naar een boeiende spanning tussen hedendaagse Vlaamse muziek en de hoogtepunten uit de interna%onale kamermuziekliteratuur. De basis van dit succes ligt uiteraard bij de uitstekende musici: zij staan borg voor een sterke groepsvertolking en dit onder de gedreven muzikale leiding van Raf De Keninck. Met zijn veelzijdige sinfoniehabezenng -‐ strijkkwintet, blaaskwintet, trompet, trombone, harp, slagwerk en piano -‐ is Emanon momenteel ongetwijfeld één van de boeiendste ensembles in Vlaanderen. De open geest, het ar%s%ek hoogstaande peil en de vernieuwende programma's van Emanon maken intense samenwerkingen met andere cultuurhuizen vanzelfsprekend. 2003 was voor Emanon de defini%eve doorbraak naar de Vlaamse podia. Met zijn uitstekende debuut cd Mystery bewees Emanon bovendien dat hedendaagse Vlaamse componisten schiherend werk leveren. Nadien volgen de cd’s Darkness (2007), Tarquinia (2009) en ‘Hoe het varken aan zijn krulstaart kwam’ (2010). Om jong talent te ondersteunen schrij[ Emanon tweejaarlijks een composi%ewedstrijd uit. Emanon verzorgde verschillende tv-‐ en radio-‐ opnames, naast fel gesmaakte concerten waardoor het ensemble hoog aangeschreven staat bij publiek, organisatoren en componisten. 33

Raf De Keninck werd geboren te Duffel in 1973. Voor zijn bijzondere inzet op vlak van hedendaagse kamermuziek ontving hij de BAP-‐ Sabamprijs (1997) en de Willem Pelemansprijs. Verder werd hij laureaat van de Na%onale muziekwedstrijd van het Gemeentekrediet (1992), laureaat van de interna%onale wedstrijd Orpheus-‐prijs (1997), laureaat van de Nederlandse Na%onale kamermuziekwedstrijd te Almere ( 2 0 0 5 ) e n h a l v e fi n a l i s t v a n h e t interna%onale kamermuziekconcours Gaetano Zine‚ te Verona, Italië. Als klarinenst en op basklarinet creëerde hij %entallen werken die terug te beluisteren zijn op radio-‐opnamen’s en cd-‐produc%es. Zo was er een uitzending door de Nederlandse zender Radio 4 vanuit het Koninklijk Concertgebouw Amsterdam waar hij met het Trio Energico optrad. Als kamermusicus en dirigent ontving hij vele lovende woorden van solisten, componisten en pedagogen. Opvallend bij elke uitvoering is zijn ingesteldheid om alle aspecten die de muziek in zich draagt tot bij het publiek én mede-‐uitvoerders te brengen. Raf De Keninck is ar%s%ek leider van het Emanon ensemble en oprichter van het iNter%dal ensemble. Elise Caluwaerts (Coloratuursopraan) studeerde eerst gelijk%jdig aan de conservatoria van Antwerpen bij Lucienne Van Deyck (klassieke zang) en Brussel (Oude muziek) om daarna haar studies voort te zehen aan het Koninkijk Conservatorium van Den Haag, waar ze in 2006 Cum Laude afstudeerde bij Diane Forlano en Gerda van Zelm. Elise hee[ een speciale interesse voor hedendaagse en inter/mul%disciplinare projecten en interpreteerde verschillende extreme composi%es als An Oy van Carlos Iturralde, Know what is above you van Steve Reich, gedirigeerd door Steve Reich zelf, de opera Void/Sunyata van Wim Henderickx en De Staat van Louis Andriessen en werkte ook mee als actrice en zangeres aan kuns‹ilms van o.a. Hans Op de Beeck, Gabriela Hernandez en Bernard Gigounon en aan choreografieen van Anabel Schellekens en werkte samen met ontwerpster Kim Stumpf aan een Opera performance in Paris Fashion week 2011 die uitgezonden werd op Arte. Ze hee[ ook een veelgevraagd duo met pianist Kim Van den Brempt waarmee ze liedprogramma’s van Roman%sch Lied en Melodie, over Chanson tot hedendaagse composi%es brengt. 34

KA-‐BAL een ini3a3ef van vzw HardScore 3jdens de Gentse Feesten 2012!! Tijdens de Gentse feesten 2012 organiseert vzw HardScore in samenwerking met vzw Trefpunt en Muziekcentrum De Bijloke voor de tweede maal Ka-‐Bal. Gedurende acht dagen wordt het programma “Le Grand Ecart” gebracht met een mix van dans, muziek en kameropera. Iedere avond om 20u Meer info vanaf april op www.hardscore.be

Voorwaarts Maart / En avant mars op 1 & 2 Maart 2013 Tijdens Voorwaarts Maart 2013 wordt honderd jaar na de wereldtentoonstelling van Gent 1913 de wereld op muziek gezet... Meer info vanaf september op www.hardscore.be