Mijn mooiste plek

In ‘mijn mooiste plek’ bespreekt een medewerker, cliënt of Vriend van De Hoop een locatie waar zij helemaal zichzelf kunnen zijn.

“Hier ervoer ik verbondenheid met andere mensen”

Edwin Drolsbach was cliënt bij De Hoop en is nu participatiemedewerker bij Vrienden van De Hoop. Terschelling herinnert hem altijd weer aan de verbondenheid die hij daar heeft ervaren met andere mensen.

“Met een groep van de kerk gingen we naar Terschelling. Tijdens dat weekend was de Berenloop: een traditioneel evenement daar. Dat is echt een hele gebeurtenis. Ik deed mee aan de vijf kilometer hardlopen. Je start met duizenden andere deelnemers, dat is heel massaal. En als je dan finisht, staan er honderden mensen langs de zijlijn te juichen. Je voelt je net een marathonloper met zo’n onthaal. Terwijl je wacht op de andere mensen van je groep, praat je alvast wat na. Die momenten vormen mijn mooiste herinneringen. Verder gingen we er veel op uit. Om ergens te komen, moet je heel veel fietsen op Terschelling. Je fietst zo een paar uur per dag. Een van de mooiste gebieden op Terschelling vond ik toch wel het duingebied. Vanaf ons huisje tot Midsland aan Zee lagen hele uitgestrekte duinen met grote vlaktes. Het is ontzettend mooi om daar te fietsen. Ik kon er echt van genieten als ik daar dan andere mensen zag die ook aan het ontspannen waren. Binnen onze groep van de kerk was de sfeer ook goed. Als ik een keer zei dat ik rust nodig had en liever een middag thuisbleef, dan deed niemand daar moeilijk over. Iedereen liet elkaar in zijn waarde. We hebben daarin echt ervaren dat de Heilige Geest ook aanwezig was. Terschelling is daarom voor mij de mooiste plek met de mooiste herinneringen.”