De Linkse Socialist 367 - september 2017

België - Belgique Hovenierstraat 45, 1080 Molenbeek BC 4383 P2A6269

strijd



solidariteit



Afgiftekantoor 1081 Brussel 8 Ver. uitg. G. Cool, Hovenierstraat 45, 1080 Molenbeek

socialisme

maandblad van de L i n k s e S o c i a l i s t i s c h e Pa r t i j  nr 367  september 2017

belastingparadijzen floreren ... ... maar regering haalt het geld bij ons “

De tering naar de nering zetten,” is één van de favoriete uitspraken van Bart De Wever. Maar dat geldt niet voor iedereen. Terwijl de miljarden worden gezocht in de gezondheidszorg, de sociale zekerheid, pensioenen en overheidsdiensten … hebben 853 bedrijven, in 2016 alleen, 221 miljard geparkeerd in belastingparadijzen. door

Michael Bouchez

Het exacte bedrag is voor interpretatie vatbaar. Welk land meetelt als een belastingparadijs, wordt namelijk jaarlijks aangepast. Hoeveel daarvan ervan fraude is, is ook onduidelijk.

Maar voor deze regering is die fiscale fraude een detail. Daarentegen zou de strijd tegen sociale fraude in 2016 180 miljoen opgebracht hebben: 1.200 keer minder dus dan wat er in datzelfde jaar op de belastingparadijzen stond.

Toch legt het zomerakkoord van 2017 opnieuw de prioriteit bij het opjagen en controleren van invaliden, studenten die een leefloon hebben en al wie recht op een uitkering heeft. De regering weet alles van uitkeringstrekkers om zeker te zijn dat ze niet ‘te veel’ krijgen. Om wie gaat het? Een invalide die aangaf alleenstaand te zijn, maar eigenlijk samenwoont bijvoorbeeld. In

tijden van cumulerende politici die al pensioen krijgen terwijl ze nog werken, is het wraakroepend dat diegenen die moeten vechten om rond te komen, als profiteurs worden weggezet.

Die aanpak van sociale fraude moet 52,7 miljoen extra opleveren. Extra inspecteurs worden aangeworven om onder meer elektriciteit- en watermeters uit te pluizen. Daartegenover moet de “strijd” tegen fiscale fraude eveneens 50 miljoen opleveren. Het is een choquerende grap dat er evenveel extra inkomsten moeten komen uit sociale fraude als uit fiscale fraude. Met dezelfde energie en middelen die in sociale fraude gestoken worden, kan een veelvoud gevonden worden in de fiscale fraude.

Op 1 jaar tijd konden 953 bedrijven vele malen de besparingen die wij op

4 jaar moesten slikken, opsparen. 221 miljard is 245 keer de besparingsronde op gezondheidszorg (900 miljoen).

De strijd tegen sociale fraude zou in 2016 180 miljoen opgebracht hebben: 1200 keer minder dan wat er in datzelfde jaar op de belastingparadijzen stond. Het is ook 440 keer meer dan wat het zomerakkoord van 2017 voorziet aan nieuwe besparingen op de sociale zekerheid (502 miljoen). Om de begroting tegen 2019 in evenwicht te krijgen zou momenteel nog 8 miljard nodig zijn. We weten nu al waar het niet gehaald zal worden…

De enigen die dubbel scoren zijn de grote bedrijven. Zij zullen hun offshore kapitaal nog zien aangroeien, want de vennootschapsbelastingen dalen van 33% tot 25% in 2020. Op die manier worden de middelen nog schaarser.

Wat De Wever en de regering eigenlijk bedoelen met “de tering naar de nering zetten”: de werkende bevolking nog meer dan voorheen doen bijdragen aan de vetpotten van de kapitalisten.

Een echt linkse regering die evenveel inspanningen doet voor de gewone bevolking als de huidige voor de kapi-

Terwijl de miljarden worden gezocht in de gezondheidszorg, de sociale zekerheid, pensioenen en overheidsdiensten, hebben 853 bedrijven, in 2016 alleen, 221 miljard geparkeerd in belastingparadijzen

talisten, zou die miljarden gebruiken om via publieke investeringen de infrastructuur, het onderwijs, de sociale woningbouw en hernieuwbare energiebronnen te stimuleren. Op die manier komt de geproduceerde rijkdom niet enkele een kleine minderheid, maar de hele maatschappij ten goede.

Een aanpak van fiscale fraude en belastingparadijzen, en een echte vermogensbelasting zouden goede stappen zijn. Anderzijds weten we ook dat dit niet zal gebeuren met de goedkeuring van de grote aandeelhouders. Zij zullen dreigen met delokalisatie en kapitaalvlucht. Daarom zou een linkse regering zich moeten baseren op de organisatie, mobilisatie en participatie van de werkende bevolking om kapitaalvluchten tegen te houden via de nationalisatie van de financiële sector onder democratische controle en beheer.

Een breuk met het besparingsbeleid is nodig, maar zal ook een breuk met het systeem vereisen. We moeten ons organiseren om dat doorheen onze strijd mogelijk te maken!

Na koud zomerakkoord hete herfst organiseren Regering blijft inhakken op onze levensstandaard en sociale bescherming

>4-5 politiek naar een hertekening van het politieke landschap in 2019

gent betoging voor meer en degelijk openbaar vervoer

enthousiaste zomerschool fusie van linkse organisaties

2

7

11

w w w. s o c i a l i s m e . b e

2

belgië

Naar een hertekening van het politieke landschap in 2019

de

EDITO door eric byl

D

e resultaten van de peiling van Dedicated Research, afgenomen tussen 23 en 27 juni zijn door veel arbeiders en jongeren enthousiast onthaald, ook op het zomerkamp van ALS en LSP begin juli. Volgens die peiling wordt de PTB in Wallonië de grootste partij, met sterke vooruitgang ook in Brussel en het behalen van de kiesdrempel in Vlaanderen. De PVDA/PTB zou met 26 zetels de grootste fractie in het Federale Parlement worden, op gelijke hoogte met de N-VA. Die hertekening van het politieke landschap kan vuurwerk geven in het parlement, de politieke debatten een andere richting uitsturen en de arbeidersbeweging een politieke stem geven tot ver buiten het parlement.

Dat zal wel niet de bedoeling geweest zijn van de MR toen ze die peiling bestelde. Haar betrachting was het electorale effect te meten van de schandalen rond Publifin en Samusocial, in de hoop dat vooral de PS zware klappen zou krijgen. Die tuimelt inderdaad naar beneden tot 16%, de helft van haar al povere resultaat in 2014. Maar het is niet de MR (-2,6%), noch de cdH (-4,2%), zelf tot over hun oren in de schandalen, die ervan profiteren. Ecolo (+3,1%) en Défi gaan vooruit, maar vooral de PVDA met haar parlementairen aan een arbeidersloon, bevestigt en versterkt de doorbraak waarop ook eerdere peilingen wezen.

Einde van de stabiliteit

We zien hier eens te meer dat het bewustzijn dat doorgaans achterloopt op de realiteit, die niet gelijkmatig maar schoksgewijs inhaalt, m.a.w. dat geschiedenis niet gemaakt wordt door evolutie, maar door revolutie. Het tijdperk waarin men de klassentegenstellingen kon verdoezelen op basis van de naoorlogse groei, ligt al veraf. Toen kon de standenpartij CVP zich opwerpen als bouwmeester, maar dat werd met het begin van de economische crisissen in ’74 – ’75 onhoudbaar en verklaart de politieke verkaveling in Vlaanderen. In diezelfde periode eiste de sociaaldemocratie het ouderschap van de welvaartsstaat op.

Lang leek de PS immuun voor de internationale crisis van de sociaaldemocratie. Ze kon rekenen op een reservoir van strijdbare arbeiders die door de vakbondsleidingen steevast de richting van de PS werden uitgestuurd; tegelijkertijd wierp ze zich in coalitieregeringen op als interne oppositie tegen de rechtse Vlaamse meerderheid. Met cliëntelisme en zelfverrijking kwam ze weg, totdat Di Rupo zich als premier aan het hoofd stelde van een besparingsregering en de PVDA met haar eerste verkozenen een links electoraal alternatief aanleverde.

De peiling spoelt ook de illusie door die de vakbondsleiders koesterden: dat de regering-Michel I in 2019 bijna vanzelfsprekend electoraal afgestraft zou worden waarna de situatie zich zou ‘normaliseren’ met een centrumlinkse regering.

In plaats van zich te baseren op de kracht van de arbeidersbeweging, stelden ze alle hoop in hun traditionele politieke partners. Maar het zijn juist de frustraties over hun begeleide afbraak waarop de N-VA teert. Haar terugdringen vereist net een kracht die zich wel baseert op de eengemaakte arbeidersbeweging. De PVDA kan daarin door haar electorale doorbraak in beide landsdelen een belangrijke rol opeisen.

Dat Lutgen zijn moment afwachtte om de cdH naar rechts te sturen, mag eigenlijk niet verba-

zen. De PS heeft hem die gelegenheid op een gouden schaaltje aangeboden. Door de vorming van een alternatieve centrumrechtse meerderheid in Wallonië komt ook de verderzetting van centrumrechts op federaal vlak dichterbij. Dat is op zich een kleine omwenteling die Michel niet aan de eigen sterkte, maar aan de zwakte van de politieke en sociale oppositie te danken heeft.

Linkse Socialist

Vergif

D actiegroepen opgezet, Podemos nam deel aan linkse eenheidslijsten voor de gemeenteraadsverkiezingen, … Een dergelijke op actie gebaseerde en inclusieve benadering zal ook de PVDA helpen om het potentieel maximaal te benutten. LSP heeft de PVDA schriftelijk aangeboden samen te bekijken hoe we daarbij kunnen helpen, inclusief het aanbod van LSP-kandidaten aan de PVDA voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2018.

e crisis van de eieren met een te hoge concentratie van Fipronil heeft de kwestie van voedselveiligheid opnieuw op de agenda gezet. Deze nieuwe crisis toont dat er geen lessen getrokken zijn uit de vorige. Na de crisis van de ‘gekke koeien’ (1996), de dioxinekippen (1999) of het gehakt met paardenvlees (2013) tonen de eieren met Fipronil opnieuw aan dat de magnaten van de agro-industrie onze voedselveiligheid opofferen om de winsten te waarborgen.

Naar progressieve meerderheden?

Door Alain (Namen)

Het klopt dat de PVDA nog niet in een situatie zit om “een regering te vormen die de botsing met de huidige uitgangspunten van concurrentie en onevenwicht” wil organiseren en “daarvoor ook de actieve steun heeft en vraagt van haar bevolking,” zoals Peter Mertens schrijft. Maar als Opmars PVDA de PVDA het resultaat van de peilingen in oktober 2018 bevestigt, dan kan de kwestie van proMaar die omwenteling wordt met de vooruit- gressieve meerderheden op lokaal vlak zich snel gang van de PVDA al meteen overschaduwd stellen. Die zouden als hefboom kunnen dienen door een nog veel groom het idee van een tere. Michel mag zich linkse meerderheidsdan wel tophervormer regering, een arbeinoemen, beweren dat dersregering, eerst op hij en zijn regering jobs regionaal vlak ingang gecreëerd hebben en Dat de PVDA waarschuwt voor te doen vinden. praten over een eco- overdreven verwachtingen is Dat vereist wel dat nomische lente, dat is begrijpelijk. Maar een kans als die lokale meerderheallemaal zeer fragiel. den van bij hun aantreDe overgrote meerder- deze doet zich zelden voor en den duidelijk maken heid van de bevolking als het gevoel ontstaat dat de dat ze een fundamenmerkt daar niets of heel teel andere politiek weinig van en vindt PVDA er niet alles toe doet om willen afdwingen. Het dat de regering vooral die maximaal te benutten, kan onmiddellijk invoeren de rijken en de hogere van een 30-urenweek middenklasse bedient. het momentum voorbij trekken. zonder loonverlies De regering heeft het voor alle gemeentebegrotingsevenwicht wel uitgesteld, maar zal so- personeel met bijkomende aanwervingen, het wieso nog zware besparingen voor ons en een vervangen van precaire contracten door degelijke ‘belastinghervorming’ voor de bedrijven door- ambtenarenstatuten of toch minstens contracten voeren. Als bovendien een nieuwe internationa- van onbepaalde duur, een massaal programma van le financiële crisis, het stilvallen van de groei in publieke investeringen in o.a. kwaliteitsvolle en Europa en daarmee de export, of een hogere rente energieneutrale sociale woningbouw en ondertusop de overheidsschuld, roet in het eten gooit, kan sen degelijke opvang voorzien voor wie dakloos de PVDA de score van de peilingen of misschien is of in armoede leeft, dat en veel andere concrete nog meer behalen. maatregelen zouden de basis kunnen leggen voor Dat de PVDA waarschuwt voor overdreven ver- massale mobilisatie van de bevolking. wachtingen is begrijpelijk. Maar een kans als deze De PVDA en de progressieve meerderheden doet zich zelden voor en als het gevoel ontstaat dat zullen hoe dan ook onmiddellijk botsen op de fide PVDA er niet alles toe doet om die maximaal nanciële wurggreep waarin de regionale en fedete benutten, kan het momentum voorbij trekken. rale regeringen de gemeenten nu vastklemmen.

De meest succesvolle formules in het buitenland Mobilisatie en organisatie rond een strijdprozijn deze die zich vastklonken aan concrete actie: gramma om de nodige middelen op te eisen, zulPodemos in Spanje aan de indignado’s, Sanders aan len daarbij nodig zijn, net als politieke voorbereiOccupy, Corbyn en Mélenchon aan massademon- ding door open en democratische discussie, maar straties en meetings. Ze moesten daarbij meestal ook de verdediging en het populariseren van een opboksen tegen weerstand van de conservatieve programma dat een overwinning mogelijk maakt. vakbondsleidingen die in meerderheid Clinton, de Concrete voorstellen en maatregelen zijn onontPSOE en Corbyn’s tegenstander van de rechter- beerlijk, maar ook een visie op wat we gaan doen vleugel steunden. Dat zal in België niet anders zijn. als het establishment ons tracht droog te leggen, Elk van hen heeft, niet zonder tegenwerking, ge- een visie die enkel een echte democratisch sociaopteerd voor een inclusieve benadering. La France listische kan zijn omdat “de marges om een andere Insoumise van Mélenchon heeft overal in het land politiek te voeren” er niet zullen zijn.

Franstalige p

T

oen cdH-voorzitter Benoît Lutgen op 19 juni de stekker uit de Brusselse, Waalse en Franstalige regeringen trok, verwees hij naar de vreselijke schandalen waar de PS in betrokken is. De hypocrisie viel meteen op: de cdH is zelf in tal van schandalen betrokken. Midden augustus gaf de site Cumuleo bovendien aan dat zes van de zeven ministers in de nieuwe Waalse regering van MR (liberalen) en cdH “vergeten” waren om bepaalde mandaten, functies of beroepsactiviteiten te vermelden. door

Nicolas Croes en Simon (Luik)

Bij de basis van de vakbonden en onder bredere lagen van de bevolking is er ongerustheid over de plannen van de nieuwe Waalse regering die dezelfde onverteerbare koers als op federaal vlak gaat varen.

Er is nood aan verzet.

PVDA-kopstukken Peter Mertens en Raul Hedebouw op de anti-Trump betoging van 24 mei. Foto: Liesbeth

belgië

www.socialisme.be september 2017

3

op ons bord

Winsthonger bedreigt onze gezondheid Voedselonveiligheid: een gevoelige kwestie

Voedselveiligheid is een belangrijke discussie in ons land met soms verregaande politieke gevolgen. De regering-Dehaene verloor de verkiezingen van 1999 na de dioxinecrisis. De christendemocraten vlogen twee legislaturen uit de regering en er kwam een paarsgroene coalitie met de groenen (1999-2003). In 2000 werd het Federaal Agentschap voor de Veiligheid van de Voedselketen (FAVV) opgezet. Het doel van dit semi-publieke agentschap is exclusief

beperkt tot de volksgezondheid en de bescherming van dieren. De werkgeversorganisaties uit de agro-business hebben echter een beslissend gewicht binnen het raadgevend comité van het agentschap. De bevoegde minister is overigens niet die van Gezondheid, maar de minister van Landbouw. Dit leidt tot tegenstellingen tussen publieke en private belangen.

Voedselveiligheid kan triviaal lijken gezien het niveau van ontwikkeling vandaag. We zijn in staat om sportieve prestaties te verbeteren door hersengolven te bestuderen, maar het garanderen van een basisbehoefte als voed-

selveiligheid voor iedereen is blijkbaar niet mogelijk, terwijl het een kwestie is die de mens al bezighoudt sinds het tijdperk van jager-verzamelaars.

De ‘vrije markt’ biedt geen antwoorden op onze behoeften. Zo werd begin dit jaar een campagne opgezet om de hongersnood te bestrijden die miljoenen mensen trof in Jemen, Zuid-Soedan, Nigeria en Somalië.

Ondervoeding en een gebrek aan toegang tot drinkbaar water is het lot van meer dan een zesde van de wereldbevolking. Ook in de ontwikkelde kapitalistische landen heeft een laag van de bevolking onvoldoende toegang tot voedsel. Bovendien is er een groot probleem met de kwaliteit van voeding. Zwaarlijvigheid neemt gestaag toe en gevallen van voedselfraude halen regelmatig de voorpagina’s van de kranten. Het Fipronil-schandaal was slechts het meest recente voorbeeld daarvan.

Eieren: een miljardenbusiness

In België zijn 330 producenten goed voor 3 miljard eieren op een totale jaarlijkse consumptie van 5,03 miljard eieren. Een deel van de eieren in ons land komt uit Nederland. Daar zijn 920 producenten goed voor 10 miljard eieren per jaar met een interne consumptie van 7 miljard. (L’Echo 12 augustus).

Verschillende producenten kochten een anti-luizenproduct dat Fipronil bevat en dit kwam in het voedselproces terecht. Dat is de bron van de huidige crisis. De winsten van de eierenbusiness gingen voor op de volksgezondheid. Het schandaal heeft een impact op niet minder dan 17 landen!

Door in te spelen op tegenstellingen tussen verschillende landen, kon de agro-industrie gebruik maken van een quasi-monopolie en een slecht toegepaste wetgeving in Roemenië bovenop slechte samenwerking tussen gezondheidsdiensten van verschillende

sociaaleconomische aan te pakken.”

(Geneviève Houioux, verantwoordelijke voor het Wetenschappelijk Volksgezondheid: een Observatorium voor Gezondheid in collectieve verworvenheid Henegouwen, RTBF 20 augustus).

Veel landbouwers pleiten voor een Er is een groeiend wantrouwen te- controle op de productie om de prijzen genover de voedselindustrie, maar op een niveau te houden waarop kleine ook tegenover de publieke diensten bedrijven kunnen overleven. Wij pleidie de voedselveiligheid moeten ga- ten voor een democratisch geplande randeren. Consumenten die het zich productie in functie van de behoefkunnen permitteren, stappen steeds ten. Dit moet toelaten om de productie meer over naar bioproducten of loka- uit de greep van het kapitaal te halen.

D e l i b e r a le d e n ke r B e r n a r d le producenten in korte voedselketens.

Voeding is echter geen individueel Mandeville heeft Adam Smith geïngegeven, het is afhankelijk van ele- spireerd toen die in zijn studie over de rijkdom der menten waar een naties schreef: individu geen vat “Wij krijgen ons op heeft. avondeten van Z o i s d e ge de slage r, de middelde levensbrouwer en de ver wachting in Ook in de ontwikkelde bakker. Niet omH e n e g o u w e n kapitalistische landen dat ze ons aarvan hetzelfde nidig vinden, maar veau als in Iran heeft een laag van de omdat ruilhanof Mexico: drie bevolking onvoldoende del hun eigenbejaar minder dan lang dient.” het Belgische ge- toegang tot voedsel.

De ‘onzichtbamiddelde. De eco- Bovendien is er een re hand’ van de nomische en so- groot probleem met de markt moest ons ciale ongelijkheid beschermen teis daar de oor- kwaliteit van voeding. gen voedselcrizaak van. “Het Zwaarlijvigheid neemt sissen zoals de zijn vooral sociFipronil-crisis. aaleconomische gestaag toe en gevallen Daar is niets van factoren die mee- van voedselfraude in huis gekomen. spelen. Als het We moeten bouover volksgezond- halen regelmatig de wen aan een saheid gaat, wordt voorpagina’s van de menleving waar met een grote lens de politieke econaar gezondheid kranten. Het Firponilnomie gecontrogekeken. En wat schandaal was slechts leerd wordt door blijkt dan? Dat het meest recente de meerderheid ongelijkheid op van de bevolgezondheidsvlak voorbeeld daarvan. king en in dienst parallel loopt met sociale ongelijkheid. We zullen de van die meerderheid staat. In de voegezondheidsproblemen dan ook niet dingsindustrie zou dit inhouden dat oplossen zonder naar de sociale on- hongersnood wordt gestopt en dat iegelijkheden te kijken. We kunnen de dereen toegang heeft tot gezonde en gezondheid niet verbeteren zonder het kwaliteitsvolle voeding.

landen om zo aan de nodige controle te ontsnappen.

politieke crisis. Werkenden moeten hun stem laten horen Dat Lutgen, een vertegenwoordiger van de rechterzijde in de cdH, het niet op samenwerking met de PS begrepen had, was geen geheim. Bovendien waren er de geruchten over een mogelijke deelname aan de federale regering-Michel na de verkiezingen van 2019. Er waren ook de slechte resultaten in de peilingen. Dit alles bepaalde de gok van Lutgen. Eind augustus lijkt het er steeds meer op dat hij te snel heeft gehandeld en er niet in slaagt om alternatieve meerderheden op alle niveaus op de been te krijgen. Er is nog altijd geen akkoord rond de Brusselse regering en ook de Federatie Wallonië-Brussel heeft nog geen nieuwe coalitie. De peilingen lijken aan te geven dat Lutgen en co vooral gezien worden als opportunistische avonturiers die problemen veroorzaken.

Ecolo en 44% met de PVDA. Elke samenwerking met de MR wordt massaal verworpen. Ook een verzoening met de cdH is niet populair.”

Kort voordien haalde Elio Di Rupo de voorpagina’s van de kranten met zijn boek “Nouvelles conquêtes” (nieuwe verworvenheden) waarin een aantal linkse voorstellen worden gedaan. De peiling van iVox is echter vernietigend voor Di Rupo: een derde van de PS-kiezers vertrouwt hem niet, de helft daarvan geeft aan anders te stemmen als hij voorzitter blijft en 35% geeft aan niet meer voor de PS te zullen stemmen. Niet dat de voorstellen uit het boek van Di Rupo daarom niet relevant zijn: ze kunnen bijdragen aan het populariseren van bepaalde eisen die belangrijk zijn als antwoord op de sociale problemen.

Wijdverspreide paniek

De kleine broer van de federale regering

Niet dat de PS daarvan kan profiteren. Alle peilingen bevestigen de enorme ineenstorting van de partij van Di Rupo. Met 16% zou de PS niet alleen de MR moeten voorlaten, maar ook de PVDA. De woede neemt toe.

Een peiling van iVox voor de kranten van Sudpresse op 24 augustus was veelzeggend. Voor 2019 “denken de kiezers van de PS vooral aan linkse coalities, ook met de PVDA. (…) 57,5% is voorstander van een alliantie met

De werkgeversfederaties UEW (Union Wallonne des Entreprises), UCM (Union des classes moyennes) en CCW (Confédération de la construction wallonne) reageerden enthousiast op de beslissing van Lutgen.

MR-voorzitter Olivier Chastel zei meteen dat “ jobs de absolute prioriteit” zouden zijn met voorstellen om flexijobs, nachtwerk en e-commerce te promoten. Het duurde niet lang voor er in de media bericht werd over oproepen

om de “belastingen voor bedrijven te beperken”, de middelen voor de gemeenten naar beneden te halen en een minimale dienstverlening in te voeren bij het openbaar vervoer.

Bij de basis van de vakbonden en onder bredere lagen van de bevolking is er ongerustheid over de plannen van

de nieuwe Waalse regering die dezelfde onverteerbare koers als op federaal vlak gaat varen. Er is nood aan verzet.

De PVDA kan daar een belangrijke rol in spelen. Er zijn enorme mogelijkheden als de werkenden en jongeren zich kunnen verenigen rond een breed en strijdbaar politiek alternatief

De gok van Lutgen (cdH) lijkt op een fiasco uit te draaien...

dat open en democratisch is. Op die basis kan actief gemobiliseerd worden in de wijken en op de werkplaatsen waarbij strijdbare syndicalisten versterkt worden in het verzet tegen het besparingsbeleid op alle niveaus.

LSP ondersteunt elk initiatief in deze richting.

4

sociaal

Liberaal privatiseringsopbod stoppen!

“

Een privatisering van de NMBS is niet uitgesloten,” stelde N-VA-minister Johan Van Overtveldt op de nationale radio.

De regering besliste om alle overheidsparticipaties te bekijken en Van Overtveldt wilde meteen de toon zetten.

Premier Michel floot Van Overtveldt VLD) heeft de mond vol van “efficiterug: een privatisering van de volle- ëntie”, voor liberalen een synoniem dige NMBS is nog niet aan de orde. voor private winstgevendheid. Tussen Wellicht wil de regering het bedrijf 2008 en 2015 verdwenen 7.000 van de eerst verder opsplitsen om hapklare 30.000 jobs bij Bpost. In ongeveer dewinstgevende delen zonder schulden- zelfde periode verdwenen de helft van last aan de privé te verkopen voor een de 1.300 postkantoren. De prijs voor vriendenprijs. Ondertussen wordt ook een postzegel nam sinds 2006 toe van het personeelsstatuut in de openbare 0,46 naar 0,79 euro. ‘Efficiënt’ voor de sector afgebouwd aandeelhouders om t oekom st ien hun politieke ge privatiserinvertegenwoordige n ge m a k ke gers, nefast voor lijker te maken. het personeel, de Een onmiddellij- Tussen 2008 en 2015 gebruikers en de ke privatisering gemeenschap.

Bij de aankonvan de NMBS is verdwenen 7.000 van de d ig i ng va n de niet aan de orde, 30.000 jobs bij Bpost. mogelijke voleen volledige verledige privatisekoop van Bpost en In ongeveer dezelfde ring van Bpost Proximus wel. periode verdwenen en Proximus eerHet liberale pri- de helft van de 1.300 der dit jaar, gaf vatiseringsopbod, De Croo een arwaar CD&V bij postkantoren. De prijs g ument om dit monde van Kris voor een postzegel nam voor de NMBS Peeters volledig nog niet te doen: in meestapt, is sinds 2006 toe van 0,46 het zou op teveel een aanval op de naar 0,79 euro. ‘Efficiënt’ so cia le on r u st openbare dienstbotsen. Voor de ve rle n i n g , h e t voor de aandeelhouders rechtse partijen personeel en de en hun politieke gaat een privagebruikers. Het tisering ook om argument van de vertegenwoordigers, het breken van af bouw van de nefast voor het personeel, de arbeidersbestaatsschuld door de gebruikers en de weging. Door tijde verkoop van dens de spontane overheidsbedrij- gemeenschap. stakingsgolf van ven en -participaties klopt niet: de dividenden van de zomer van 2016 het personeel aan Bpost, Proximus, Belfius en BNP zijn lot over te laten en communauParibas leverden de overheid vorig tair te verdelen, hebben de vakbondsjaar 890 miljoen euro op. De besparing leidingen heel wat vertrouwen onder op intresten na een verkoop van deze de basis verloren. De liberale partijen overheidsparticipaties zou 600 miljoen maken van dat moment gebruik om bedragen. Le Soir: “Welke goede huis- de discussies over minimale dienstvader zou een appartement dat hem verlening en privatisering op de agen900 euro per maand opbrengt verko- da te zetten.

Verzet is noodzakelijk. Niet enkel pen om elders 600 euro te besparen?”

(26 augustus). Het gaat kortom om een defensief tegen het gebrek aan invesbewuste politieke keuze om overheids- teringen waarmee een privatisering wordt voorbereid, maar ook offensief. participaties af te bouwen.

Publieke bedrijven kunnen de ge- Openbaar vervoer is belangrijk als almeenschap toelaten om “KMO’s te ternatief op het fileleed en voor een financieren via Belfius, investerin- ecologisch mobiliteitsbeleid. In plaats gen te doen in de infrastructuur met van dit aan de private winsthonger op Proximus of openbare dienstenver- te offeren, zijn er meer publieke midlening aan de burger te bieden met delen nodig. Daarvoor is er nood aan Bpost. (…)” (Le Soir, 26 augustus). een brede strijdbeweging en een poDienstverlening aan de werkenden en litiek alternatief dat vertrekt van de de gemeenschap in het algemeen is behoeften van de meerderheid van de echter niet wat de rechtse regering voor bevolking en bereid is om dat te kopogen heeft. Alexander De Croo (Open pelen aan maatschappijverandering.

de

Linkse Socialist

Zomerakkoord

Regering blijft inhakken op onze lev

E

ind juli kregen we als werkenden opnieuw een bittere rekening gepresenteerd voor het niet voltooien van de brede en populaire stakingsbeweging van eind 2014. De heersende elite van patroons en regering probeert haar herwonnen voordeel in klinkende munt om te zetten. De bazen zagen hun portefeuille al aandikken door een indexsprong van 2%. Vandaag krijgen de grote bedrijven en KMO’s nog eens een jackpot van spectaculair dalende vennootschapsbelastingen in de schoot geworpen. Die zullen dalen van 33,99% officieel naar 29% volgend jaar en 25% in 2020. De bedrijfsbelastingen zijn natuurlijk al kaas met gaten, waarbij de overheid miljarden ontloopt door de notionele intrestaftrek. door

Peter Delsing

in de tijd, terwijl je maximum twee contracten van bepaalde duur mag krijgen. De patroonsorganisatie Daarmee houdt de arrogantie van de rijkste 1% niet Federgon, die o.a. de uitzendsector vertegenwoordigt, op. Recent konden we lezen dat grote bedrijven bij- en krachten binnen de regering duwen in de richting na de helft van de jaarlijks geproduceerde rijkdom in van een soort officieel “interimcontract van onbeBelgië op rekeningen in belastingparadijzen parkeren. paalde duur.” Op die manier creëren ze een permaVolgens de krant Le Soir stapelden 853 bedrijven vo- nent onzekere, laag betaalde groep, die als breekijzer rig jaar voor 221 miljard euro op in landen die gekend zal worden gebruikt om de betere lonen en jobs verzijn voor zeer lage of onbestaande belastingen. Het der onder druk te zetten. Het kan de heersende klasse niets schelen dat daarmee een stabiel leven totaal BBP bedroeg vorig jaar 466 miljard euro!

De gemiddeld 60 miljard die jaarlijks door bedrijven wordt ondergraven voor jongere en oudere werknenaar Luxemburg wordt versluisd, dient sinds kort zelfs mers. De vakbonden moeten ook deze precaire arniet meer te worden gerapporteerd (Le Soir, 14/8/17). beiders betrekken en organiseren, en opkomen voor De neoliberale Europese Unie beschouwt deze belas- duidelijke grenzen aan het gebruik en misbruik van tingontwijking door grote bedrijven als “legaal”. We interimcontracten. zouden u nochtans aanraden als werknemer om niet Sinds de jaren ‘80 probeert de heersende klasse hetzelfde te proberen met uw loon. Voor onze lonen door dit soort maatregelen - loonmatiging, onzekere is er geen “legale” hangmat in Monaco en consoor- en lager betaalde contracten, hogere werkdruk, meer ten. Ons inkomen moet worden uitgeperst, net als de mogelijkheden voor nacht- en weekendwerk (nu ook pensioenen en werkloosheidsuitkeringen. in de e-commerce met dit akkoord), verlaging van Het is stilaan zover gekomen dat de bedrijven zelf de bedrijfsbelastingen en patronale bijdragen aan de kunnen bepalen hoeveel ze als belastingen aan de ge- sociale zekerheid, ... - de uitbuitingsgraad en daarmeenschap willen afstaan. Ondertussen zal de wer- mee de winsten te vergroten. Winst komt voort uit kende klasse wel opdraaien voor de gaten in de staats- “onbetaalde arbeid,” stelde Marx. Kijk ook naar de kas. Na decennia van neoliberale loonmatiging is het maatregel van deze zomer om mensen toe te laten niet verwonderlijk dat “een derde van de Belgen” zegt tot 500 euro per maand zonder belastingen of sociale niet meer te kunnen sparen (De Morgen, 27/3/17). bijdragen bijkomend te laten verdienen. Voor somHet recente loonakkoord tussen patroons en vak- migen mogelijk een noodzakelijkheid om de eindbonden waarbij tot 1,1% loonsverhoging kan worden jes aan mekaar te knopen, of als gepensioneerde wat bekomen, is meegenomen. Maar het drukt eerder een “bij te verdienen.” Maar op die manier wordt er een stagnatie uit binnen een algemeen dalende trend van hele sector gecreëerd die niet bijdraagt aan de pensioenen, werkloosheidsuitkeringen, ... Hetzelfde geldt de koopkracht, dan een reële verbetering. voor de uitbreiding van flexijobs van de horeca naar Begroting: werkzekerheid onder meer de detailhandel. Jobs van 8 of 10 euro en contracten ondermijnd, netto, zonder bruto! De sociale zekerheid kreunt, de schijnmaatregelen voor allerrijksten patroons steken de meerwinst op zak.

En dan hoor je nog sommige patroons steen en been Het begrotingsakkoord blijft symbolische ver- klagen over de minimale taks op beurstransacties die worvenheden van de Belgische arbeidersklasse de regering heft. Of de belasting op effectenrekeninaanvallen. LSP heeft altijd gewaarschuwd dat een gen boven de 500.000 euro van 0,15%. Dat is 750 euro!

Thatcheriaanse regering - met wat CD&V-wijwater Niet echt een aderlating als 10% van de Belgische bevolking de helft van - niet zal stoppen, tenzij de totale rijkdom bezit. ze door de arbeidersbeweging wordt gestopt.

Sommige 1%‘ers willen blijkbaar nog niet de In het zomerakkoord energie opbrengen om wil de regering het vast hun aandelen over meerstatuut voor ambtenaren dumpen: het toedere banken te spreiden, kennen van een statuut Het aantal interimmers in België waarmee ze gemakkelijk moet de uitzondering in groeide van 20.000 eind jaren ‘70 deze maatregel kunnen plaats van de regel woromzeilen. Hoe wereldden. Dit is een frontale naar maar liefst 417.000 vandaag, vreemd kan men worden? Voor onze klasse is aanval op de werkze- studentenjobs niet meegerekend kerheid en voorwaarden, (La Libre Belgique, 5/8/17). Dat ploeteren voor 8 euro per waaronder het pensioen. uur in de horeca natuurlijk geen probleem! Deze Het ontlokte hevige ver- heeft te maken met de praktijk dat bale reacties van zowel bedrijven nieuwe werknemers eerst regering snijdt overigens Chris Reniers (ACOD) opnieuw in de reeds lage als ACV-voorzitter Marc aanwerven als interimmer. Maar Belgische pensioenen, Leemans. “Dit zal tot ook met het feit dat steeds meer door werkloosheid en een harde winter leibrugpensioen na een jaar den,” stelde Leemans. bedrijven permanent een grote groep slechts nog mee te rekenen aan een minimumMet deze beslissing wil van interim-werknemers hebben. loon (en niet de waarde de regering de openbare van het laatste loon). diensten - met sectoren Nu wordt gepleit voor een soort Door dit neoliberale als het spoor dikwijls ‘interimcontract van onbepaalde duur.’ optrekken van de uiteen steunpilaar van het buitingsgraad (de versociaal verzet - verder houding tussen betaalde openbreken. Een interimmer of iemand met een contract van bepaalde duur versus onbetaalde arbeid) is de heersende klasse er zal twee keer nadenken vooraleer te gaan staken. Dat deels in geslaagd de winstvoeten te herstellen, maar is wat de neoliberale fundamentalisten van N-VA, ten koste van stagnerende economische groei, lage Open VLD, MR en hun patronale zetbazen willen en investerings- en productiviteitsgroei en immense de CD&V loopt er gewillig in mee. Een onmondige schuldenbergen. Als syndicale militanten, activisten arbeidersbeweging die gedwee buigt voor de dictaten en kritische intellectuelen moeten we onze ideologische argumenten aanscherpen, als we de strijd tegen van steeds meer 19e-eeuwse bazen.

Het aantal interimmers in België groeide van 20.000 de sociale afbraak zo efficiënt mogelijk willen voeren. eind jaren ‘70 naar maar liefst 417.000 vandaag, stu- Eisen die de rijkste 1% doen betalen, voor arbeidsdentenjobs niet meegerekend (La Libre Belgique, duurvermindering met loonbehoud, voor herfinancie5/8/17). Dat heeft te maken met de praktijk dat bedrij- ring van openbare diensten, tegen de privatisering van ven nieuwe werknemers eerst aanwerven als interim- de gezondheidszorg, voor gratis en toegankelijk onmer. Maar ook met het feit dat steeds meer bedrijven derwijs,... botsen op de dictaten van de niet zo “vrije permanent een grote groep van interim-werknemers markt” en de EU. Ze vereisen een breuk met de lohebben. Interimcontracten hebben geen beperking gica van de winst.

Cadeaus voor de rijken

Sociaal

www.socialisme.be september 2017

vensstandaard en sociale bescherming

5

Delegee in asielcentrum bekommerd om lot vluchtelingen: ontslag door Rode Kruis

R

ode Kruis Vlaanderen gaf op 20 juni aan dat het van plan was om Melissa, een delegee van BBTK, af te danken wegens dringende redenen. Op 4 juli werd de arbeidsovereenkomst geschorst met het oog op de ontslagprocedure. Die komt op 5 september voor de Antwerpse arbeidsrechtbank. Melissa werkte acht jaar in een opvangcentrum voor asielzoekers en was vijf jaar delegee.

Betoging tegen de rechtse regering. Foto: PPICS

De officiële reden voor dit ontslag was een oproep aan personeel van Fedasil en het Rode Kruis om deel te nemen aan acties op Wereldvluchtelingendag (20 juni). De lange asielprocedures zijn immers zwaar voor zowel de betrokken mensen als het personeel in de opvangcentra.

Op de oproep stonden de logo’s van het Rode Kruis en Fedasil. Daarop aangesproken op 14 juni werden de logo’s verwijderd door de delegee. Toch werd dit een week later alsnog ingeroepen als reden voor het ontslag. Het werd gekoppeld aan de stelling dat een actie op Wereldvluchtelingendag een kritiek inhoudt op de werking van Fedasil, terwijl het Rode Kruis voor Fedasil werkt.

Bekommerd zijn om het lot van asielzoekers, is blijkbaar een reden tot ontslag in een opvangcentrum van het Rode Kruis? Voeling hebben met asielzoekers is met deze regering politiek niet meer correct. Opkomen voor een menswaardige behandeling

van asielzoekers is in dergelijke centra nochtans belangrijk voor zowel de betrokkenen als het hardwerkend personeel.

Het is duidelijk dat het Rode Kruis een excuus zocht om een lastige delegee buiten te werken. Melissa had het eind april opgenomen voor collega’s die hard gestraft werden in een opvangcentrum wegens een nalatigheid die niet hun fout was.

Het Rode Kruis heeft eerder al lastige delegees afgedankt.

Op 5 september is er een actie om Melissa te ondersteunen en om het afdanken van delegees aan te klagen. De vakbonden moeten deze zaak aangrijpen: wie aan één van ons raakt, treft ons allemaal. Als dit kan passeren, zijn ook de andere delegees bij het Rode Kruis vogels voor de kat. Kom naar de actie!

5 september om 14u30 aan het Just it ie pa le i s , B ol i va r pl a at s , Antwerpen

Na het koude zomerakkoord: een hete herfst?

B

ij het begin van deze regering deden de nationale vakbondsleidingen iets wat ze sinds mensenheugenis niet meer hadden gedaan: ruim op voorhand een opbouwend plan van mobilisaties en stakingen aankondigen dat bij brede lagen een onmiddellijk enthousiasme kon losweken. Niet alleen bij de vakbondsbasis zelf. Ook bij jongeren, intellectuelen, tal van sociale organisaties, ...

Enkel de arbeidersbeweging - door veel liberalen en andere gedachteloze snobs reeds lang doodverklaard - is in staat om zo’n immense massa op de been te brengen als met de betoging van 150.000 in november 2014. De provinciale stakingen en de algemene staking die daarop volgde schokten de regering tot in haar kern. Ze had te hard in haar eigen kapitalistische propaganda over de arbeidersbeweging geloofd. Het toonde haar sociale isolement op momenten dat ze de publieke opinie niet kon manipuleren met opgeklopte verdeeldheid en racisme. Voor het doen betalen van de

rijken, tegen de pensioenleeftijd van 67 jaar, voor de bescherming van de sociale zekerheid, ... waren er grote meerderheden in opiniepeilingen.

Betekent dit dat de staking onder alle delen van de arbeidersbeweging of de loontrekkenden even goed bekend was of werd opgevolgd? Neen, maar de sterke sectoren met een traditie van informatie en mobilisatie tonen een weg voor die bedrijven en werkplaatsen die nog niet in die fase zitten.

De vakbondsleidingen dachten na over een mogelijke val van de regering, voelden de potentiële macht van de klasse, maar ze deinsden ervoor te-

rug. De steun van brede lagen en de militanten in de bedrijven kan echter niet willekeurig op en af worden gezet. Dat is spelen met de loyauteit van mensen. Een delegee kan zich dat in het dagelijkse vakbondswerk op de werkvloer ook niet permitteren. Het wakkert een wantrouwen aan in bureaucratische methodes en enkel van bovenaf bediscussieerde en besliste voorstellen.

Het zijn de actieve leden van de vakbonden die over de doelstellingen en de duur van een actieplan mee moeten kunnen beslissen en stemmen. Deze regering had niet het recht om maatregelen te nemen waar de betrokken partijen het tijdens de verkiezingen niet eens over hadden. Dit was kiezersbedrog.

Doorheen een brede stakingsbeweging met als doel de val van de regering - best gebaseerd op democratische personeelsvergaderingen in de

bedrijven om de betrokkenheid te stimuleren en te organiseren, waar mogelijk aangevuld met overkoepelende stakingscomités met militanten uit verschillende bedrijven - was een overwinning mogelijk geweest.

Het zou de nood en het potentieel van een politiek alternatief, met al wie betrokken was in de beweging, onmiddellijk op de agenda geplaatst hebben.

Sowieso zou elke nieuwe regering na zo’n overwinning van de stakers uit een moeilijkere positie vertrekken om nieuwe besparingen op te leggen.

Dit was de benadering van LSP in de stakingsbeweging.

Chris Reniers (ACOD) stelt over de nieuwe maatregelen: “Wij gaan hard reageren. Héél hard. Want het resultaat van het zomerakkoord van de regering-Michel getuigt van zoveel misprijzen voor de openbare diensten dat we niet anders kunnen dan op de barricades te gaan staan. Ook

met stakingen, jawel: het zal hard tegen hard zijn.” Het zal erop aankomen een eengemaakte beweging te creëren tussen de publieke sector en de privé. Samen staan we het sterkst, zoals eind 2014 bleek. Daarvoor is een duidelijk en ruim op voorhand bediscussieerd actieplan nodig. Niet met een planning van weken op voorhand maar van maanden. Regionale vergaderingen van militanten en informatievergaderingen op de werkplaatsen kunnen dat voorbereiden.

Voor het intrekken van de aanvallen op ons statuut, op onze pensioenen en contracten. Weg met pensioen op 67.

Weg met de flexibilisering en voor degelijke, goed betaalde jobs. Laat ons deze eisen koppelen aan de discussie over een andere maatschappij, de heerschappij van de 99% - een democratische socialistische maatschappij, en de politieke instrumenten waarmee we dit kunnen bekomen.

6

asiel

de

Linkse Socialist

Asielcrisis. Regering gaat resoluut voor geïnstitutionaliseerd racisme

O

p 10 augustus publiceerde het Britse risicobeheerkantoor Verisk Maplecroft een zorgwekkende studie over de toename van het risico op moderne slavernij. Vandaag worden 46 miljoen mensen geraakt door “mensenhandel en de daaraan verbonden vormen van uitbuiting.” (1) Volgens de studie is er in driekwart van de Europese landen een risico van moderne slavernij. Ook in België. door

Cathy (Luik)

Voor Francken is elke asielzoeker verdacht

is geblokkeerd waardoor vluchtelingen en hun gezinnen gevaarlijker trajecten volgen. Het afblokken van de Libië-route wordt door Theo Francken voorgesteld als een oplossing voor de doden op de Middellandse Zee, maar het wordt afgedwongen door gangsterbendes en het verplaatst enkel het probleem naar Libië zelf. Ondertussen gaan de verschillende imperialistische machten door met gewapende conflicten en uitbuiting. België vervoegt “de meest repressieve landen door de wetgeving te baseren op angsten, stigmatisering en inschattingen.” (3)

I n juli stemde de Com m issie Binnenlandse Zaken van de Kamer een voorstel om de rechten van vreemdelingen te herzien. Zal dit het risico op mensenhandel en moderne slavernij verminderen? Helemaal niet, integendeel zelfs. Vluchtelingenorganisaties zoals CIRE (Coordination et Initiatives pour Réfugiés et Etrangers) klagen aan dat de regering het ontwerp er bijzonder snel doorjaagt: 17 dagen na de voorstelling van de tekst van 400 pagina’s die vier jaar lang voorbereid werden volgde al een stemming. Jacht op niet-begeleide Bovendien bezorgt de inhoud van het minderjarigen ontwerp “koude rillingen.”

De staatssecretaris voor Asiel en Zoals CIRE opmerkt in een persbericht: “60 tot 70% van de asielzoekers Migratie, Theo Francken (N-VA), stelde recent voor zouden volgens de om de capaciteit staatssecretaris van de gesloten liegen tijdens hun asielcentra (waar procedure. Het is mensen opgesloop die niet geten worden met controleerde en Het afblokken van de het oog op uitniet controleer- Libië-route wordt door wijzing) te verbare stelling dat het hele wetsvoor- Theo Francken voorgesteld dubbelen. Hij wil er opnieuw stel gebaseerd is: als een oplossing gezinnen onderfraude bestraffen, voor de doden op de brengen. Dit vermeteen opsluionderstelt dat er ten. Zelfs als een Middellandse Zee, maar o ok k i nde r e n asielzoeker zich het wordt afgedwongen k u n nen opgeverdedig t , k an sloten worden. het leiden tot een door gangsterbendes en Hiermee wordt quasi stelselmati- het verplaatst enkel het een stap achterge opsluiting. (…) uit gezet: vanHet weerspiegelt probleem naar Libië zelf. af 2008 was het een erg beperkte kennis van het moeilijke parkoers opsluiten van kinderen afgeschaft. van wie naar België komt. Veel asiel- De mensenrechtencommissaris van zoekers zijn wantrouwig, durven niet de Raad van Europa vroeg België om alles zeggen, houden documenten ach- “niet opnieuw aan te sluiten bij de ter tijdens hun procedure, … gewoon praktijk om gezinnen met kinderen om te overleven. Het zegt veel over hoe op te sluiten.” Francken hield geen het asielrecht misbruikt wordt om een rekening met dit advies. Hij wil dit puur xenofobe visie op te leggen.” (2) najaar bovendien een reeks maatreHet aantal doden op de Middellandse gelen doorvoeren om wie asiel aanZee neemt fors toe: in 2016 waren er vraagt meteen in een gesloten centrum volgens het Hoog Commissariaat voor te plaatsen tijdens de asielprocedure.

De niet-begeleide minderjarigen de Vluchtelingen van de VN 3.800 doden en 2017 is op weg om nog do- ontsnappen niet aan de heksenjacht delijker te worden. De Balkan-route op asielzoekers. Myria, het Federaal

Migratiecentrum, stelt: “Als er twijfel is over de minderjarigheid, moet de niet-begeleide minderjarige behandeld worden als een minderjarige, tot het bewijs van het tegendeel.” De realiteit is echter anders. De leeftijd van een jongere wordt immers niet bepaald aan de hand van wat de jongere vertelt, maar door een drievoudige bottest van de kaak, het sleutelbeen en de pols. Het is een betwiste methode met een foutenmarge van 2 tot 5 jaar…

Het aantal Kaf kaiaanse situaties waar sociaal assistenten en psychologen van getuigen, neemt sterk toe. Zo zag een meisje van 16 jaar haar geboortedatum plots met vier jaar opschuiven. Ze werd niet alleen het recht op onderwijs ontzegd, maar kon ook niet mee in andere opleidingen omdat ze onvoldoende basis hiervoor had. Het verlies van het statuut van niet-begeleide minderjarige betekent ook dat er geen recht is op een voogd om de jongere te begeleiden in de verschillende procedures.

Tegen de heksenjacht: solidariteit

Theo Francken heeft nooit een geheim gemaakt van zijn reactionaire standpunten. In maart kwam hij nog met agressieve tweets tegen Artsen Zonder Grenzen, dat hij van mensenhandel beschuldigde en van het aanmoedigen van illegale immigratie door mensen op zee te redden. Hij stelde dat “reddingsoperaties vlak voor de kust een extra aanzuigeffect” creëren met

Onze benadering: “Blame the system, not its victims.” Hier op een betoging tegen Theo Francken in Gent eerder dit jaar. Foto: Jean-Marie Versyp

doden tot gevolg. Hij voegde er aan toe: “Ze doen aan mensensmokkel. Heeft niets meer met vluchtelingen te maken.

Illegale migratie.”

Charles Michel floot Francken terug, maar ondertussen volgt het asielbeleid de perverse logica van Francken. De afgelopen maanden was er een stelselmatige repressie tegen collectieve bezettingen door organisaties van mensen-zonder-papieren in Brussel.

Het doel is om de organisatie van de beweging nog moeilijker te maken.

Verschillende voortrekkers werden opgepakt. Er waren arrestaties die de wettelijke regels niet volgden, onder meer door het plegen van huisvredebreuk: de politie mag normaal niet zomaar bij iemand binnenvallen, tenzij er een rechterlijk mandaat is. Er zijn ook meer controles in stations, uitnodigingen die verhullen dat het doel is om asielzoekers te arresteren, …

Het asielbeleid van de regering-Michel is bijzonder repressief geworden met een algemene jacht op asielzoekers. Dit beleid is enkel mogelijk omdat de regering er de ruimte voor krijgt. De sterke stakingsbeweging tegen de regering in de herfst van 2014 werd ondersteund door organisaties van mensen-zonder-papieren die zich expliciet richtten op de arbeidersbewe-

ging. Het gaf de beweging van mensen-zonder-papieren wat ademruimte.

Het stilvallen van de stakingsbeweging werd gevolgd door een hard besparingsbeleid en als onderdeel daarvan is er ook een reactionair asielbeleid.

We moeten dit asociale beleid dat de slachtoffers van het systeem viseert en criminaliseert, beantwoorden met solidariteit en collectieve strijd. Een regularisatie van mensen-zonder-papieren is in het belang van alle werkenden, vandaag leidt de illegaliteit immers tot vreselijke arbeidsomstandigheden die een algemene neerwaartse druk zetten op de arbeids- en loonvoorwaarden van ons allemaal. Tegelijk moeten we actief opkomen tegen het systeem van oorlog en neokoloniale plundering dat mensen geen andere keuze laat dan vluchten.

Voetnoten (1) Volgens de mensenrechtenorganisatie Walk Free (2) https://www.cire.be/presse/communiques-de-presse/refonte-du-droit-desetrangers-de-la-democratie-a-la-theocratie-communique-de-presse-du-cire12-juillet-2017 (3) Ibidem

Het hindernissenparkoers van een asielzoeker…

A

ls een asielzoeker op het grondgebied van België aankomt, moet hij zich melden bij de Dienst Vreemdelingenzaken.

De asielzoeker wordt toegewezen aan een centrum van het Rode Kruis of van Fedasil waar hij verblijft tijdens de procedure die vier maanden tot twee jaar duurt. In de asielcentra zijn er kamers van 6 tot 8 personen. De moeilijke leefomstandigheden komen bovenop de taalbarrière en de cultuurschok.

Asielzoekers hebben recht op 7 euro per week en kunnen enkele euro’s extra krijgen als ze kleine jobs uitvoeren in het centrum: bepaalde huishoudelijke taken of onderhoudswerken. Met die middelen moeten ze hun procedure voor het Commissariaat-generaal voor de Vluchtelingen en Staatlozen (CGVS) organiseren: administratieve bewijzen van afkomst bekomen, bewijzen van de problemen in het land van herkomst, …

Dit wordt vaak bemoeilijkt door een gebrek aan geld of de politieke situatie en het niveau van ontwikkeling van het dorp of de stad van herkomst.

De asielzoeker wordt naar het CGVS uitgenodigd voor een gesprek dat 3 tot 6 uur duurt en in drie stappen verloopt: bepalen of de asielzoeker effectief uit het beweerde land van herkomst komt, details geven over dichte familie en kennissen, de redenen voor de vlucht en de omstandigheden ervan. De omstandigheden van het interview zijn niet evident voor mensen die getraumatiseerd en angstig zijn. De inzet is bovendien erg groot: dit onderzoek bepaalt of de asielzoeker al dan niet te-

ruggestuurd wordt naar de omstandigheden die hij net ontvlucht is.

Als het antwoord positief is, kan de asielzoeker in België blijven. Zoniet is een beroep mogelijk voor de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen. Dat kost 50 euro. Bij een negatieve beslissing is er een bevel om het grondgebied te verlaten. Onderdak vinden is dan heel moeilijk: de asielzoeker moet zo snel mogelijk het asielcentrum verlaten.

Na een negatieve uitspraak in beroep is enkel een tweede aanvraag mogelijk op basis van dringende medische hulp.

Sinds 1988 is er de mogelijkheid van administratieve aanhouding in de gesloten centra. Als de procedure leidt tot een negatieve uitspraak of als de papieren ingetrokken worden omdat de betrokkene zijn werk verliest, omdat de vrouw die via gezinshereniging naar België komt maar van haar man weggaat na geweld binnen het gezin, … dan is een opsluiting in een gesloten centrum mogelijk. De asielzoeker krijgt dan dezelfde behandeling als iemand die veroordeeld is wegens criminele feiten.

mobiliteit

www.socialisme.be september 2017

7

“Als de leefbaarheid van de hele stad en al haar inwoners voorop staat, dan moet de eerste stap een uitbreiding van het openbaar vervoer zijn.”

Gent: betoging voor meer en goedkoper openbaar vervoer

O

p zaterdag 23 september wordt in Gent betoogd onder de titel: “Stad Gent, neem initiatief. Voor meer en goedkoper openbaar vervoer.” De betoging is een vervolg van een campagne opgezet door LSP. We spraken met organisator Bart Vandersteene. interview door

Koerian

Waarom voeren linkse socialisten campagne rond openbaar vervoer?

Is het openbaar vervoer dan zo slecht in Gent?

“Investeringen in het Gentse open“Jezelf op een efficiënte manier baarvervoersnet blijven al jarenlang verplaatsen, is een basisbehoefte. uit. De laatste jaren werd er hier en Iedereen verplaatst zich dagelijks: daar zelfs bespaard op het aanbod. naar school, naar het werk, naar de Trams en bussen slenteren aan amper supermarkt, naar familie of voor een 10 à 13 km/u door het centrum, er is uitstap. Een gemiddeld Belgisch gezin amper vervoer naar randgemeenten geeft maar liefst 11% van zijn budget of tewerkstellingszones als de Haven, uit aan transport. 19% van de Belgen waar 60.000 mensen werken. Tijdens zijn echter vervoersarm. Zij worden spitsuren zitten trams en bussen overgehinderd in hun verplaatsingen, vol. Bovendien werden de prijzen op veelal door een gebrek aan budget. 1 februari 2014 en 2016 fors duurder: Vervoersarm zijn zorgt er niet en- je betaalt nu al drie euro voor een enkel voor dat je sociaal leven beperkt kele rit. Het openbaar vervoer in Gent wordt, het vermindert bijvoorbeeld is te duur en ontoereikend als je een ook je jobkansen. ommekeer wil teweegbrengen in de “In de huidige samenleving wordt manier hoe mensen zich verplaatsen. een grote nadruk gelegd op indivi“Meer en goedkoper openbaar verduele transportmiddelen. De machti- voer zorgt ervoor dat iedereen op zijn ge automobiel- en werk raakt, dat petroleumindusjongeren na een trie bepalen in avondje stappen grote mate hoe veilig thuis raonze mobiliken, dat senioren teit wordt geor- de wegen slibben dicht, uit Destelbergen ganiseerd. Ze h u n Wo n d el praatten ons met alle automobilisten samen gemse vrienden gigantische recla- staan in België 111.465 ongehinderd mebudgetten aan kunnen bezoeuren per dag stil. De dat een auto een ken. Een uitgeverlengstuk van huidige organisatie van bouwd en vlot on ze identiteit onze mobiliteit legt een bediend park & is. Tegelijkertijd ride systeem aan worden alterna- enorme druk op het milieu de rand van de tieven in de vorm en de publieke ruimte. stad kan bezoevan publiek openkers overtuigen baar vervoer afom niet met de gebouwd en geprivatiseerd. Maar de auto tot in het centrum te rijden.” wegen slibben dicht, alle automobilisten samen staan in België 111.465 Waarom werd voor zaterdag 23 uren per dag stil. De huidige orga- september gekozen als datum? nisatie van onze mobiliteit legt een “Het is een symbolische datum. Dat enorme druk op het milieu en de publieke ruimte. weekend zou het referendum over het “Wij denken dat de basismobiliteit mobiliteitsplan zijn doorgegaan, indien het best gegarandeerd wordt via een het genoeg geldige ondertekenaars had uitgebreid, divers en gratis aanbod gehaald. Mobiliteit is in eender welke van openbaar vervoer: treinen, me- stad een erg belangrijk thema, maar in tro, trams, bussen, taxi’s en publie- Gent is er extra aandacht vanwege het ke systemen van autodelen. Hiervoor debat over dit plan.

“Het mobiliteitsplan werd in de dezijn verregaande investeringen nodig. Maar die kunnen wel een enorme batten vaak gereduceerd tot het circulatieplan, wat het verkeer in het stadsmaatschappelijke return genereren.”

centrum drastisch beperkt. Maar het plan gaat over een volledige visie over mobiliteit voor de middellange termijn. Daarin is geen uitbreiding van het openbaar vervoer vervat. Het parkeerplan maakte parkeren niet enkel binnen de kleine ring, maar ook in de meeste volkse wijken een pak duurder. Het historisch centrum is inderdaad rustiger geworden, maar daarbuiten blijven de problemen zich opstapelen: files, tekort aan parkeerplaatsen, luchtverontreiniging, … Zolang er geen geloofwaardig alternatief wordt voorzien, zal de grote meerderheid van mensen afhankelijk blijven van de auto.

“Als de leefbaarheid van de hele stad en al haar inwoners voorop staat, dan moet de eerste stap een uitbreiding van het openbaar vervoer zijn.”

Van waar de ondertitel ‘Stad Gent neem initiatief’?

“Het Gentse bestuur legt de verantwoordelijkheid voor het gebrek aan investeringen in het openbaar vervoer terecht bij de Vlaamse regering van N-VA, CD&V en Open VLD. Wij veroordelen vanzelfsprekend de besparingen die op Vlaams niveau gebeuren. Deze zijn echter niet nieuw en werden ook uitgevoerd met de SP.a in de voorbije regeringen. Maar elk lokaal bestuur kan zelf initiatief nemen. Er worden al gratis abonnementen gegeven aan -14-jarigen, waarom dit systeem niet uitbreiden naar alle Gentenaars? Hasselt voorzag zestien jaar lang gratis openbaar vervoer met een vertwaalfvoudiging van het aan-

tal reizigers tot gevolg. Wij eisen van het stadsbestuur dat ze mobiliteit voor iedereen toegankelijk maakt. Zijn er daar in de stadsbegroting van ongeveer 1 miljard euro geen middelen voor?

Laten we dan een mobilisatie opzetten om meer middelen af te dwingen door ze te zoeken waar ze zitten.

“Burgemeester Termont beweerde op de nieuwjaarsreceptie van de Stad dat de belangrijkste wegen voor de Gentenaars de luchtwegen zijn. Maar dit mobiliteitsplan zal geen echte oplossing bieden voor de concentraties van fijn stof in de stad. Eén bedrijf op het Gentse grondgebied is op haar eentje verantwoordelijk voor ongeveer 1,5 procent van de volledige Europese uitstoot van fijnstof en 5,8 procent van de Europese zware metalen.

“De komende weken zullen we intensief mensen aanspreken rond dit thema, aan stations, op bussen en trams, aan scholen en in de wijken. We zullen steun vragen voor onze campagne maar ook de fundamentele discussie aangaan. Als we leefbare steden willen creëren en efficiënte, veilige mobiliteit willen kunnen garanderen voor iedereen dan is een andere visie en organisatie van onze samenleving nodig. Eén waar niet de winsten centraal staan maar de behoeften van de meerderheid van de bevolking.” zaterdag 23 september om 17u aan de Stadshal in Gent

“Het zit hoog bij het personeel”

A

an het begin van de zomer was er een vierdaagse staking bij De Lijn. De vakbonden vroegen het personeel om één van de vier dagen te staken. Aanleiding was de weigering van de directie om de algemeen overeengekomen loonsverhoging van 1,1% ook aan het personeel van De Lijn toe te kennen. Het aanslepende gebrek aan middelen voor collega’s en materieel maakt dat het personeel ook gewoon respect eiste.

Aan het stakingspiket van stelplaats Antwerpen Zurenborg

Een buschauffeur zei ons: “De actiebereidheid was bijzonder groot, ook al werd de actie pas kort op voorhand aangekondigd. Veel chauffeurs besloten om niet één dag uit te kiezen, maar om alle vier de dagen te staken of toch de dagen dat ze moesten werken. Dit ging om veel meer dan het loon: het personeel wil respect zodat het een degelijke dienstverlening kan aanbieden. De directie en de Vlaamse regering hebben daar

geen oren naar. Het zit hoog bij het personeel!”

Aan de stakerspost van stelplaats Zurenborg in Antwerpen zei een andere chauffeur: “Ik zit 8 uur op een bus op een stoel die slecht is voor mijn rug – niet het soort ergonomische stoel dat de directeurs hebben op hun bureau. Als het warm is, zitten mijn reizigers als sardienen in een oven te bakken. Airco hebben we al opgegeven, ook al zou het zo niet

moeten zijn. En dan valt de bus soms nog uiteen, onlangs viel er een bout bijna op mijn hoofd. Is het dan teveel gevraagd om aangenaam onze job te kunnen doen?”

De actie leverde resultaat op. Waar de directie voorheen slechts 0,5% opslag wilde toekennen, werd dit opgetrokken tot 1%. Toch bleef er heel wat ongenoegen onder het personeel: het vertrouwen in de directie en de Vlaamse regering is zoek. Bovendien blijven er veel problemen bestaan.

Het gebrek aan investeringen in meer openbaar vervoer als alternatief op de file, zorgt voor frustratie onder zowel reizigers als personeelsleden. We moeten samen opkomen voor meer en beter openbaar vervoer dat toegankelijk is voor iedereen!

8

dossier

de

Linkse Socialist

Socialisme: het alternatief op het doodlopende straa

T

ien jaar geleden, in de zomer van 2007, begon de financiële crisis in de VS. Het was de aanloop naar de Grote Recessie vanaf 2008. Tien jaar later hebben de kapitalisten nog steeds geen oplossing voor de problemen die aan de oorzaak van de recessie lagen.

Zelfs waar er beperkte groei is, leidt dit niet tot algemene vooruitgang en stabiliteit. De afgelopen tien jaar werd de autoriteit van alle gevestigde instellingen verder ondermijnd.

Tegen de achtergrond van een steeds ongelijkere, onveiligere en instabielere samenleving wordt gezocht naar alternatieven. Wij verdedigen socialisme als alternatief op de chaos van het kapitalisme. Een verslag van de zomerschool van het CWI in Barcelona eind juli.

Dossier door Geert Cool

150 jaar oud en nog actueel: ‘Het Kapitaal’ Verontwaardiging over de gevolgen van dit systeem volstaat niet. Om het kapitalisme te bestrijden, is het nodig om te weten hoe het functioneert. In deze wetenschappelijke analyse van het kapitalisme wordt op tal van tegenstellingen gewezen, met de tegenstelling tussen arbeid en kapitaal als basis voor de strijd voor een andere samenleving.

In mei publiceerde het neoliberale magazine ‘The Economist’ een artikel onder de titel: “Labour is Right: Karl Marx has a lot to teach today’s politicians” (Labour heeft gelijk: Karl Marx kan de hedendaagse politici heel wat leren). Daarin geeft het Jeremy Corbyn gelijk als hij stelt dat Marx een grote econoom was. The Economist: “Heel wat zaken die Marx zei lijken met de dag relevanter te worden.” Zo wordt gewezen op de inhaligheid van de superrijken: “In 1980 verdienden de bazen van de grootste bedrijven 25 keer zoveel als een gemiddelde werknemer.

In 2006 was dit al 130 keer zoveel.”

En nog: “Marx voorspelde dat het kapitalisme steeds meer geconcen-

treerd zou worden. Het aantal grote bedrijven neemt af op een ogenblik dat de winsten dicht bij het hoogste ni-

The Economist: “Heel wat zaken die Marx zei lijken met de dag relevanter te worden.” Zo wordt gewezen op de inhaligheid van de superrijken: “In 1980 verdienden de bazen van de grootste bedrijven 25 keer zoveel als een gemiddelde werknemer. In 2006 was dit al 130 keer zoveel.” veau ooit staan.” Tot zover de mythe dat er geen middelen zijn en wij maar

moeten besparen. “Marx had het ook bij het rechte eind dat het kapitalisme steeds meer gedomineerd zou worden door het financiekapitaal dat steeds roekelozer en crisisgevoeliger tewerk zou gaan.”

Verder merkt ‘The Economist’ op dat de beschrijving van Marx over hoe de levensstandaard van gewone werkenden naar beneden werd getrokken eveneens erg actueel is tegen de achtergrond van steeds meer laagbetaalde superflexibele jobs in wat het de Ubereconomie noemt.

Niet dat er een fusie tussen ‘The Economist’ en ‘De Linkse Socialist’ komt: het neoliberale magazine stelt dat Marx het kapitalisme correct analyseerde, maar dat zijn socialistisch alternatief erger is dan het kapitalisme.

Op zich blijft dit opmerkelijk: in plaats van het eigen systeem te verdedigen, wordt een alternatief als ‘slechter’ afgedaan. Van kapitalistische euforie zoals in de jaren 1990, na de val van de Berlijnse Muur, is er geen sprake meer bij de woordvoerders van dit systeem.

Complicaties voor het kapitalisme Het gebrek aan euforie is gebaseerd op terechte vaststellingen. De Grote Recessie van 2008 bleek geen kortstondig en tijdelijk fenomeen. Er volgde geen stabiele en sterke langdurige groei op, laat staan één waar de meerderheid van de bevolking voordelen van genoot.

Bovendien blijven er heel wat complicaties en gevaren voor het kapitalisme bestaan. Denk maar aan de enorme schuldenberg: alle publieke en private schulden samen hebben een waarde die hoger is dan drie keer de waarde van

alles wat wereldwijd op een jaar wordt geproduceerd. Nieuwe bankencrisissen zijn niet uitgesloten: in Italië is er een lang uitgerekte bankencrisis bezig.

Dit gebeurt tegen de achtergrond van een grotere politieke instabiliteit met verkiezingen die tot verrassende resultaten leiden. Het wantrouwen in alle traditionele politici en alle gevestigde instellingen ligt aan de basis daarvan. Trump is de minst populaire Amerikaanse president ooit. Zijn onberekenbaarheid maakt dat grote werkgevers steeds minder met Trump willen

geassocieerd worden. De instabiliteit vergroot spanningen tussen grootmachten, maar leidt ook tot een groeiend belang voor de nationale kwestie.

Met een groot aantal conflicten waar wereldmachten bij betrokken zijn en een gebrek aan heropbouw van platgebombardeerde regio’s, is een afname van oorlogen en terrorisme niet aan de orde. De bijhorende vluchtelingenstroom zal evenmin afzwakken. Dit systeem heeft bovendien nog steeds geen antwoorden op dringende kwesties zoals die van het milieu.

Eind juni was de linkse Labour-leider Jeremy Corbyn te gast op het muziekfestival ‘Glastonbury’. Zijn toespraak werd er door tienduizenden enthousiaste jongeren gevolgd. Festivalgangers zongen zijn naam het hele weekend.

Steeds meer mensen kijken uit naar een alternatief.

Eind juli was er de internationale zomerschool van het CWI in Barcelona. Meer dan 400 socialisten uit 34 landen waren daarop aanwezig.

Nieuwe linkse formaties De organische crisis van het kapita- linkse wind inspelen met voorstellen lisme heeft een effect op alle continen- om een stap verder te gaan door ook ten en alle landen. Steeds meer wordt onder meer de nationalisatie van de beseft dat dit geen crisis van korte duur sleutelsectoren van de economie onis. De crisis is het nieuwe normaal ge- der arbeiderscontrole en -beheer te eiworden en dat botst op weerstand. sen als onderdeel van een programma Het leidt onder meer tot de opkomst tot echte verandering. van nieuwe linkse formaties: van Syriza in Griekenland over Podemos in Spanje Griekse waarschuwing tot Bernie Sanders (VS) en Jeremy Een kritische houding is belangrijk: Corbyn (Groot-Brittannië). De politieke aardbeving in Groot-Brittannië er is steeds het gevaar van een Grieks wordt ook wel een ‘jongerenbeving’ scenario. Daar zagen we dat het niet genoemd: de tienduizenden enthousi- volstaat dat linkse partijen een regeaste jongeren die Corbyn’s naam riepen ring vormen om tot een links beleid op het Glastonbury-festival toonden te komen. De burgerij is bereid om een harde strijd hoe populair de te voeren tegen oude socialist is. iedere poging tot Het establishment een links beleid. vestigde heel wat We moeten daarhoop op de nieuwe op vo or b e reid Franse president Het programma van de zijn en kunnen Macron als een dat best met een nieuw model van meeste nieuwe linkse zo breed mogeeen cent r u mf i- krachten blijft beperkt lijke betrokkenguur die populair heid van onderuit is. Tal van traditi- tot hervormingen die het onele partijen pro- systeem niet fundamenteel en een aangepast politiek programbeerden Macron in vraag stellen. Maar ma. te kopiëren. Nu Een linkse reblijkt de houd- na decennia van gering staat onbaarheidsdatum neoliberale propaganda middellijk voor van Macron erg de keuze: het kakort te zijn: amper en eenheidsdenken klinkt pit alisme aaneen paar maanden dit bijna revolutionair. pakken ofwel de na de verkiezindictaten van dit gen duikt zijn posysteem aanvaarpulariteit de diepden en de arbeite in en dan moet het verzet tegen zijn asociale beleid nog dersklasse een nederlaag toebrengen.

Tsipras heeft in juli 2015 gebogen voor op gang getrokken worden.

De opmars van nieuwe linkse krach- de trojka en het kapitalisme. “Dit was ten is geen verrassing. De crisis van verraad,” zei Andros Payiatsos van 2007-08 heeft uiteraard ook politieke Xekinima. “Het was crimineel, net gevolgen. We zagen al de golf van revo- als het verraad van de sociaaldemoluties in het Midden-Oosten en Noord- cratie toen die in 1914 voor de oorAfrika in 2011. In Europa duurde het logskredieten stemde.” Het resultaat wat langer, maar zeker in het zuiden is wat de Financial Times een “grovan Europa waren er grote bewegin- te depressie” noemt in Griekenland. gen en nu wordt ook het noorden van Syriza is een lege doos geworden, het continent geraakt. “In heel Europa overgenomen door “vluchtelingen” is de politieke situatie stilaan een olie- van het in elkaar gestorte sociaaldeplas die wacht op een toevallige luci- mocratische Pasok. De situatie voor fer om in lichterlaaie gezet te worden,” de arbeidersklasse is misschien niet zo erg als onder de Duitse bezetting, merkte Peter Taaffe op.

Het programma van de meeste nieu- de burgeroorlog na Wereldoorlog Twee we linkse krachten blijft beperkt tot of het Kolonelsregime, maar er is een hervormingen die het systeem niet fun- enorme depressie in de levensvoordamenteel in vraag stellen. Maar na de- waarden van de meerderheid van de cennia van neoliberale propaganda en bevolking. Tegelijk is er economisch eenheidsdenken klinkt dit bijna revo- geen uitweg: de schulden terugbetalen, lutionair. Wij kunnen op deze nieuwe is onhaalbaar. Schulden kwijtschelden

dossier

www.socialisme.be september 2017

9

atje van het kapitalisme Strijden om te winnen

S

ocialisten zijn geen commentatoren aan de zijlijn, maar actieve deelnemers aan strijd. Waar we een beslissende impact hebben op bewegingen, kunnen we belangrijke overwinningen boeken. Op de zomerschool van het CWI eind juli in Barcelona werden drie recente voorbeelden van overwinningen gegeven.

Ierland. Jobstown vs Labour: 1-0

In Ierland was er het proces tegen de activisten die protesteerden tegen de waterbelasting. Dit protest werd breed gedragen en dwong de regering tot het intrekken van de belasting. Het leidde tot de vervolging van enkele voortrekkers van de beweging, omdat tijdens één van de acties een minister een tijdlang geblokkeerd zat in haar wagen.

‘Onrechtmatige vrijheidsberoving’ luidde de beschuldiging tegen onder meer parlementslid Paul Murphy in het Jobstown-proces. Het doel van dit proces was om protest te criminaliseren, maar ook om Paul en anderen effectief te veroordelen. Dit is niet gelukt omwille van de schitterende campagne die internationaal gesteund werd en die de politieke context van het proces voor een breed publiek duidelijk heeft gemaakt. In de discussie op de zomer-

kan voor het establishment niet omdat trotskisten schreef ten tijde van het dit besmettingsgevaar in andere lan- plan-De Man, een reformistisch proden oplevert. gramma waaraan mobilisaties gekopGriekse socialisten moeten zich nu peld werden in de periode na de revoorbereiden op een onvermijdelijke cessie van 1929: “We moeten een zo nieuwe opleving van strijd. In perio- breed mogelijke laag van arbeiders des van nederlagen moeten we onze tonen dat we, voor zover de bourgeokrachten behouden en tegelijk een isie de verwezenlijking van het Plan weg vooruit aanbieden voor de bewe- poogt te dwarsbomen, hand in hand ging. Dat vereist voldoende politieke met hen zullen strijden en ze helpen discussie om de aard van de periode bij het doormaken van de ervaring. en de redenen voor de nederlaag te We zullen met hen alle moeilijkheden begrijpen. We weten dat de neergang van de strijd delen. Maar wat we niet van strijd slechts tijdelijk is. Tegelijk zullen delen, zijn de illusies die er neemt Xekinima, onze Griekse zus- aan verbonden zijn. Onze kritiek van terorganisatie, concrete stappen zoals de illusies dient evenwel de passivide uitbouw van teit van de arbeilinkse allianties ders niet te verop lokaal vlak en hogen, dient haar speelt ze een groniet een voorgetere rol in syndiwende theoreticale strijd. sche rechtvaarOplossingen op de Het voeren van diging te geven, een links beleid problemen van dit systeem maar dient intemoet op alle ni- zullen niet bekomen gendeel de arveaus gebeuren. beiders vooruit Een besparings- worden door parlementaire te stuwen.” beleid op lokaal manoeuvres maar door Wij staan voor vl a k i s d o d e - massastrijd van de een flexibele taclijk voor nieuwe t i s c h e o p s t el l i n k s e k r a c h - arbeidersklasse. We zien ling met een groten. Dit speelde positieve elementen in de te openheid naar een belangrijke die lagen die uitrol in het van de nieuwe linkse formaties, kijken naar nieukaart vegen van maar waarschuwen tegelijk we linkse krachR ifondazione ten, zoals ook C o m u n i s t a i n voor de beperkingen ervan. de PVDA in ons It a l ië, de e e rland. Daarbij verste grote nieuwe trekken we van linkse formatie na de val van het sta- de noodzaak van een eenheidsfront: linistische Oostblok. samen strijden voor de eisen van de werkende bevolking en de jongeren.

Onze houding tegenover In die strijd staan we sterker als er een nieuwe linkse formaties bredere betrokkenheid is (waarbij rekening wordt gehouden met de gevoeWe kwamen actief tussen in de be- ligheden van verschillende lagen van weging rond Corbyn en werden ove- de bevolking en van georganiseerde rigens heel positief onthaald door de stromingen) en als we democratisch basis. Maar daarbij benadrukken we georganiseerd zijn met mogelijkheid onze methode en ons programma. Wij tot debat over hoe we vooruit kunnen zijn geen linkse Corbynista’s. We wil- gaan. We combineren dit met een polen met de nieuwe lagen die aangetrok- litieke standvastigheid in de verdediken worden door het programma van ging van ons socialistisch programma.

Corbyn in discussie gaan en de strijd Oplossingen op de problemen van dit voeren om die hervormingen die zo systeem zullen niet bekomen worden enthousiast onthaald worden te reali- door parlementaire manoeuvres maar seren. Dat zal een revolutionaire breuk door massastrijd van de arbeidersklasvereisen. Het kapitalisme in crisis laat se. We zien positieve elementen in de weinig marge om hervormingen in het nieuwe linkse formaties, maar waarbelang van de meerderheid van de be- schuwen voor de beperkingen ervan en volking door te voeren. het uiteindelijke verraad dat inherent Zoals Leon Trotski aan de Belgische is aan het reformisme.

school merkte Paul Murphy op dat we de rechtszaak zowel binnen als buiten de rechtszaal gewonnen hebben.

VS. 15 dollar per uur: nu ook in Minneapolis

In de VS speelt Socialist Alternative een belangrijke rol in de strijd voor de verhoging van het minimumloon tot 15 dollar per uur. Deze strijd is overigens succesvol naar Canada en Québec uitgebreid. Seattle was de eerste grote Amerikaanse stad waar de 15 dollar effectief werd bekomen.

Daar gebruikten Socialist Alternative en gemeenteraadslid Kshama Sawant hun verkozen positie om de strijd van onderuit te versterken. Eind juli werd het minimumloon na een jarenlange campagne in Minneapolis opgetrokken tot 15 dollar per uur: 71.000 werkenden, vooral vrouwen en kleurlingen,

Op de publieke meeting van het CWI in Barcelona spraken woordvoerders van strijdbewegingen die het afgelopen jaar overwinningen boekten: Kshama Sawant (weede van links) uit de VS, Ana Garcia (derde van rechts) van de Spaanse studentenvakbond en Paul Murphy (tweede van rechts) over Jobstown.

volle strijd waarin het CWI een groot aandeel heeft, is de overwinning van de Spaanse jongerenstrijd tegen de hervorming van het onderwijs. De Sindicato de Estudiantes bouwde geduldig aan een massabeweging in de scholen en op straat. Er waren betogingen die tot 200.000 jongeren op de been brachten.

Op basis van massaprotest werd de geplande hervorming ingetrokken.

De sleutel tot deze successen was een vertrouwen in de werkende bevolking en het beroep doen op de mobilisatie van onderuit.

krijgen hierdoor meer loon. Ook hier speelden Socialist Alternative en de campagne 15Now een grote rol in het opbouwen van een beweging van onderuit. Ginger Jentzen neemt namens Socialist Alternative deel aan de gemeenteraadsverkiezingen van november in Minneapolis met kans op succes en alleszins op een mooi resultaat.

Spanje. Jongerenprotest stopt onderwijshervorming

Een derde voorbeeld van een succes-

Enthousiaste zomerschool en fusie van linkse organisaties

E

ind juli kwamen meer dan 400 socialisten uit 34 landen bijeen in Barcelona voor de zomerschool van het Committee for a Workers’ International (CWI), de internationale organisatie waar LSP de Belgische afdeling van is. De week eindigde met een historisch fusiecongres waarop het CWI en Izquierda Revolucionaria de krachten bundelden.

Tijdens de zomerschool die plaatsvond aan de Autonome Universiteit net buiten de stad was er een publieke meeting in het centrum van Barcelona om de 100ste verjaardag van de Russische Revolutie te vieren. Meer dan 600 aanwezigen luisterden op die meeting naar Ana Garcia (voorzitster Sindicato de Estudiantes), Paul Murphy (Iers parlementslid), Juan Ignacio Ramos (Izquierda Revolucionaria), Peter Taaffe (Socialist Party) en Kshama Sawant (socialistisch gemeenteraadslid in Seattle).

De zomerschool werd gekenmerkt door een groot vertrouwen en enthousiasme. Izquierda Revolucionaria is actief in de Spaanse staat, Mexico en Venezuela. Leden van IR deden belangrijke tussenkomsten in dis-

cussies over onder meer Europa, de nationale kwestie, vakbondswerk en jongerenstrijd.

Op de laatste dag van de zomerschool was er een fusiecongres waar de verkozen afgevaardigden van de nationale afdelingen van het CWI en IR een tekst waarin de politieke basis voor de eenmaking van beide organisaties werd gelegd, goedkeurden en enkele leidinggevende leden van IR verkozen in de internationale leiding van het CWI. De fusie werd door de vertegenwoordigers van IR omschreven als ‘thuiskomen’ in de rangen van het CWI. Het is een eenmaking van linkse organisaties op basis van een evaluatie van de kapitalistische crisis en de taken voor linkse socialisten vandaag. De complexe ob-

jectieve situatie leidt bij heel wat organisaties tot discussie en tot afsplitsingen. Het is belangrijk dat wij op basis van een gemeenschappelijke analyse en methode een principiële eenmaking van krachten realiseren. Dit zal ongetwijfeld opgemerkt worden door werkenden, jongeren en revolutionairen die op zoek zijn naar een sterk socialistisch alternatief. We nodigen hen uit om ons te contacteren en samen te bouwen aan een massale wereldpartij voor een socialistische samenleving.

He t d o c u m e n t v a n p o li t i e ke eenmaking tussen Izquierda Revolucionaria en het CWI is online beschikbaar in het Nederlands.

Wie geen internet heeft en een kopie wil, kan de redactie hiervoor contacteren. Zie: https://nl.marxisme. be/2017/07/document-van-politieke-eenmaking-izquierda-revolucionaria-en-het-committee-for-a-workers-international/

Publieke meeting in het centrum van Barcelona eind juli. Foto: Natalia Medina

10

internationaal

de

Linkse Socialist

Venezuela: imperialistisch offensief opgedreven na verkiezingen

O

p 30 juli waren er verkiezingen voor de “Nationale Grondwetgevende Raad” (NGR). In de dagen voor deze verkiezingen steunden het VS-imperialisme en de partij MUD (een alliantie van rechtse en extreemrechtse krachten) een campagne van dreigementen en geweld om de verkiezingen te vermijden. Het Amerikaanse en Europese imperialisme en verschillende kapitalistische regeringen kondigden aan dat ze het resultaat niet zouden aanvaarden.

Ingekorte verklaring van onze zusterorganisatie in Venezuela Op de verkiezingsdag riep MUD niet alleen op tot een boycot. In de rijkere buurten waar de partij de controle heeft, werd wie wel ging stemmen bedreigd. Er was zelfs een terreuraanslag in Caracas.

Het feit dat in deze context miljoenen mensen toch gingen stemmen, toont dat er nog steeds een potentieel is om de contrarevolutie te stoppen. De arbeidersklasse moet zich daartoe zelf organiseren en het verzet in handen nemen. Dat is waar de burgerij en het imperialisme bang voor zijn.

Ze reageerden hysterisch in de dagen na de verkiezingen en voeren de druk op Maduro en de regering op. Het officiële doel van het protest is om de resultaten van de verkiezingen te annuleren. Maar elke stap of toegeving van de regering in deze richting zal slechts een eerste zijn in het bekomen van waar rechts nu al maanden voor opkomt in een gewelddadige campagne waarin 112 mensen het leven lieten.

Het doel is om de regering weg te krijgen en te vervangen door een MUDregering die een beleid voert zoals dat van Temer in Brazilië of Macri in Argentinië.

Kapitalistisch beleid van de regering

Het mislukken van de 48-urenstaking waartoe MUD had opgeroepen op 26 en 27 juli en de mobilisatie van een aanzienlijk deel van de massa’s voor de verkiezingen tonen dat de rechtse plannen nog kunnen gestopt worden.

Dit is enkel mogelijk indien de werkenden en armen zich aan het hoofd van de staat plaatsen en een socialistisch beleid voeren.

Het beleid van de huidige regering gaat jammer genoeg in de omgekeerde richting. De afgelopen twee jaar heeft de wereldwijde kapitalistische crisis, vooral de daling van de grondstoffenprijzen, de Venezolaanse economie hard geraakt. Dit ging gepaard met een hoog niveau van corruptie. Het maakt dat er volgens sommige onderzoeken meer dan 300 miljard dollar uit de economie verdwenen is. De buitenlandse reserves staan op een extreem dieptepunt, wat problematisch is voor de im-

roep tot verkiezingen als een kans om met 7.587.579 stemmen. We kunnen de niet alleen de mobilisatie van de rech- cijfers van de regering niet zomaar aanterzijde te bestrijden, maar ook om in nemen, maar ondanks het offensief van te gaan tegen de corruptie en het beleid de rechterzijde op politiek vlak, was de van de bureaucratie die veel van de so- opkomst effectief significant. ciale verworvenheden afbouwt die afDe resultaten werden internationaal gedwongen werden door de werkenden verworpen als frauduleus. Heel wat en de massa’s onder Chavez. landen weigeren de resultaten te erHet uitroepen van verkiezingen heeft kennen. Maduro werd een dictator gehet geweld op straat niet gestopt, maar noemd en kwam op een officiële zwarnet opgevoerd. Vertegenwoordigers te lijst terecht. De VS dreigt met een van verschillende regeringen en senato- crimineel economisch embargo zoals ren uit Chili en Colombia trokken naar dat tegen Cuba.

Den Haag om Maduro aan te klagen Venezuela staat op een kritisch keerwegens misdaden tegen de mensheid. punt. Er zijn verschillende perspectieDe verkiezingen gingen door in een ven mogelijk. Het VS-imperialisme, sfeer van enorme druk en spanningen.

In sommige kiesbureaus werd alles vernield en waren er gewapende confrontaties waarbij er doden en gewonden vielen.

Het maakte dat de opkomst in bepaalde gebieden erg laag was. Elders kwa- Marxisten moeten klaar men grote delen van de bevolking stem- en duidelijk zijn: de men uit protest tegen de contrarevolutie.

port in een economie die meer importeert dan exporteert.

Onder druk van de burgerij en als onderdeel van het beleid om allianties te zoeken met zogenaamde “productieve (of patriottische) werkgevers”, heeft de regering maatregelen genomen die ingaan tegen de belangen van de werkende bevolking. Zo wordt de terugbetaling van de buitenlandse schulden aan banken en multinationals stipt gedaan, ook al betekent dit dat er minder middelen zijn voor voedsel en voor de bestrijding van tekorten. Werkgevers gaan over tot massale afdankingen, ook Bureaucratie van de regering in overheidsbedrijven.

Bovenop deze elementen heeft de spe- versus kritische basis culatie op zowel de prijzen als de munt Tijdens deze verkiezingen kende een geleid tot enorme tekorten. Samen met de hoogste inflatie van het continent is deel van de basis van de Chavistahet niet verwonderlijk dat het ongenoe- beweging een nieuwe ervaring van gen onder de bevolking toeneemt. De strijd tegen de bureaucratie. Het feit dat rechterzijde speelt daarop in door aan 54.000 mensen zich kandidaat stelden te sturen op straatconfrontaties met een voor de Grondwetgevende Raad wijst golf van geweld. erop dat de bureaucratie de controle op Dit geweld de kop indrukken, was de kandidaturen had verloren en dat er volgens de regering een van de doel- een sfeer van opstandigheid groeide. stellingen van de Grondwetgevende Heel wat kritische kandidaten die teRaad. Maar veel basisactivisten van de gen de leiding ingingen, denken nu na Bolivariaanse beweging zagen de op- over de situatie en velen protesteerden tegen de resultaten die drie dagen na de verkiezingen nog altijd niet volledig bekend waren. Dat zorgt voor ongenoegen bij de twijfelende lagen van de massa’s.

I z q u ie r d a Re vol u c io n a r i a e n Veel basisactivisten Socialismo Revolucionario riepen op voor een stem voor kandidaten van de van de Bolivariaanse basis die kritisch staan tegenover de beweging zagen de oproep regering. Deze kandidaten staan voor een revolutionair programma voor de tot verkiezingen als een verdediging van alle verworvenheden. kans om niet alleen Wij eisen bovendien bijkomende verworvenheden die tegemoet komen aan de mobilisatie van de de eisen van de werkenden en armen rechterzijde te bestrijden, om de macht van de kapitalisten en de maar ook om in te gaan bureaucraten over te nemen.

Verkiezingsresultaten en rechts oftegen de corruptie en het fensief beleid van de bureaucratie Op de avond van de verkiezingen werd aangekondigd dat 8.089.320 mendie veel van de sociale sen hadden gestemd. Dat is een opverworvenheden afbouwt komst van 41,53% van de kiesgerechtigden. In de verkiezingen van 2015 die afgedwongen werden haalde de PSUV samen met bondgenodoor de werkenden en de ten 5.622.844 stemmen en in de presimassa’s onder Chavez. dentsverkiezingen haalde Maduro het

huidige crisis in Venezuela is geen gevolg van het falen van ‘socialisme’ maar net een gevolg van een gebrek aan echte socialistische revolutie

gesteund door de EU, is in het huidige offensief een pak verder gegaan dan ten tijde van de poging tot staatsgreep in 2002.

Anderzijds kunnen we de mogelijkheid niet uitsluiten dat het imperialisme tegen de achtergrond van een confrontatie tijdelijk een stap achteruit zet en terugkeert naar de onderhandelingstafel. De marge voor zowel het imperialisme als de regering is echter sterk beperkt.

Na de verkiezingen haalde Maduro fors uit naar het imperialisme. “Een woordvoerder van Donald Trump zei dat ze ons niet erkennen. (…) Wat kan het ons schelen wat Trump zegt. We zijn enkel geïnteresseerd in wat het Venezolaanse volk zegt. (…) De sabotage van het oude parlement is voorbij, we moeten nu tot de orde van de dag overgaan.”

Onder de Chavistas hebben deze verklaringen de hoop gecreëerd dat er mogelijk een bocht naar links komt. Maar de regering kondigde tegelijk aan dat ze blijft oproepen tot dialoog en tot een alliantie met een deel van de kapitalistische klasse.

Deze weg zal enkel tot een nederlaag leiden. Het zal leiden tot een machtsovername door MUD of tot een regime dat zich wel Chavistisch, mogelijk

zelfs socialistisch, voordoet, maar in de praktijk het staatskapitalisme consolideert met steun van het Russische en Chinese imperialisme. Het zou een einde maken aan de sociale verworvenheden.

Het alternatief bestaat uit de organisatie en mobilisatie van de werkenden en armen zelf om de verworvenheden van de revolutie te verdedigen en uit te breiden. We moeten strijden voor een staat op basis van raden in de wijken en op de werkplaatsen. Verkozen vertegenwoordigers moeten permanent afzetbaar zijn. De overheid moet in handen komen van de werkenden en armen waarbij elke vertegenwoordiger slechts het gemiddelde loon van een geschoolde werkende heeft en steeds verantwoording verschuldigd is aan wie hem of haar verkozen heeft.

Is het ‘socialisme’ mislukt in Venezuela?

Het imperialisme en de wereldwijde media combineren hun hypocriete retoriek over de huidige crisis in Venezuela met demagogische pogingen om de situatie voor te stellen als een bewijs van het falen van ‘socialisme.’

Marxisten moeten klaar en duidelijk zijn: de huidige crisis in Venezuela is geen gevolg van het falen van ‘socialisme’ maar net een gevolg van een gebrek aan echte socialistische revolutie.

We hebben doorheen de jaren steeds opnieuw uitgelegd dat er heel wat kansen waren om de kapitalisten aan de deur te zetten, een nieuwe staat te bouwen op basis van arbeidersdemocratie en om socialisme op heel het continent uit te breiden. De weigering van de regeringsleiders om deze kansen aan te grijpen, maakt dat we nu een poging zien om een kapitalistisch regime op te bouwen naar Chinees en Russisch model. Het kapitalisme vormt echter de basis voor de huidige crisis.

De centrale taak voor revolutionairen is om de juiste lessen te trekken uit deze ervaring en om deze te populariseren onder de militanten en activisten van de arbeidersbeweging en onder de jongeren. Dat blijven de enige krachten die de situatie kunnen keren en een revolutionaire weg inslaan. Zo kan een nieuwe en echt revolutionaire leiding opgebouwd worden. Dat was de essentiële factor die tot hiertoe ontbrak.

Socialismo Revolucionario en Izquierda Revolucionaria hielden eind augustus een fusiecongres als onderdeel van de internationale fusie tussen het CWI en Izquierda Revolucionaria (zie ook pagina 9)

internationaal

www.socialisme.be www.socialisme.be september februari 2017 2017

11

Duitse verkiezingen op 24 september

De stabiliteit van Merkel: een alternatief op de instabiliteit van Trump?

D

e gevestigde media stellen Angela Merkel voor als een garantie op stabiliteit en orde in de Europese Unie en een steeds onrustiger wereld. Merkel wordt ook voorgesteld als een buffer tegen het protectionisme en avonturisme van Trump, Le Pen en co, maar ook tegen de nieuwe linkse bewegingen en personaliteiten. Merkel zou de beste garantie zijn om de Duitse belangen (lees: de belangen van het Duitse kapitalisme) te verdedigen. door

Stephane Delcros

Het ziet ernaar uit dat Merkel ook na Deze “nationale herverdeling” blijft de federale parlementsverkiezingen van echter bijzonder beperkt in vergelij24 september kanselier zal blijven. De king met de gecreëerde rijkdom. Het peilingen geven haar kartel CDU/CSU verbergt bovendien de groeiende ar(conservatieven en christendemocra- moede onder brede lagen van de werten) ongeveer 40% van de stemmen, kenden. In mei publiceerde het staeen resultaat in de buurt van dat in 2013. tistisch instituut Destatis een studie waaruit blijkt dat 20,1% van de Duitse Economische groei en bevolking met armoede of sociale uittoename van ongelijkheid sluiting bedreigd was in 2015. Het gaat om 16,1 miljoen mensen! Sindsdien Met een sterke economische groei werd een minimumloon ingevoerd, en lage werkloosheid is Duitsland de maar met 8,84 euro per uur is het bijgrote winnaar van de economische cri- zonder laag. Merkel krijgt lof omdat sis. Die positie werd bekomen door de het aantal werklozen sinds 2005 gegevolgen van de crisis te exporteren halveerd is en ze belooft een verdere naar andere Europese landen, onder daling tot minder dan 3% in 2025. De meer door agressieve concurrentie ge- dalende werkloosheid is vooral het gebaseerd op lage lonen en het opleggen volg van nieuwe laagbetaalde jobs met van een hard besparingsbeleid aan de vreselijke arbeidsvoorwaarden. rest van Europa. Elders, zeker in het zuiden van Europa, betekende dit dat Een sociaaldemocratische hard geknipt werd in publieke uitgaven hefboom om de besparingen zoals sociale zekerheid en het leidde op te leggen tot een explosie van werkloosheid en Duitsland was een pionier van de afarmoede. In Duitsland werden enkele beperkte sociale hervormingen doorge- braak van sociale wetgeving in Europa. voerd en nam het aantal werklozen af. In 2005 werd hier al mee begonnen op

Massaal protest na aanslagen in Catalonië

Neen aan de uitwijzing en vervolging van Ali Feruz

A

li Feruz is een kritische journalist die in Moskou werkt voor onafhankelijke media. Het regime van Poetin is niet opgezet met kritische media. Ali Feruz werd opgepakt en met uitwijzing naar zijn geboorteland Oezbekistan bedreigd. Hij was dat land eerder ontvlucht na martelingen. Als openlijke homoseksueel zou zijn leven er in gevaar zijn.

een ogenblik dat de sociaaldemocrati- lingen, een resultaat dat ver onder het sche SPD van Gerhard Schröder aan potentieel blijft. De partij verdedigt de macht was in een coalitie met de een programma dat op te voorzichtigroenen. Er was een brutaal offensief ge wijze breekt met de besparingen. om de arbeidsmarkt te dereguleren Bovendien zit Die Linke in verschil(met de ‘Agenda 2010’) en om de open- lende regionale coalities die zelf bebare diensten af te bouwen. Miljoenen sparen. Deze opstelling wordt bekritiseerd door werkenden werden brede lagen tot (erg) lage lonen binnen de parveroordeeld. tij, zowel aan de De SPD maakte basis als binnen gebruik van zijn de leiding. De banden met de vakdruk van de kribondsleiding om tiek heeft ertoe te vermijden dat geleid dat het de sociale woe - Merkel krijgt lof omdat de georganiseerd het aantal werklozen sinds huidige verkiezingsmanifest werd en tot conlinkser is dan frontaties leidde. 2005 gehalveerd is en ze voorheen.

Er waren nochtans belooft een verdere daling De partij moet bela ng r ijke mo - tot minder dan 3% in 2025. ondubbelzinnig bilisaties, onder du idel ijk mameer van werklo- De dalende werkloosheid ken dat ze niet zen. De electora- is vooral het gevolg van de ‘linkervleule afstraffing van gel van het esde SPD opende de nieuwe laagbetaalde tablishment’ wil weg voor Merkel jobs met vreselijke vormen, maar en haar CDU/CSU. een strijdbare Begin 2017 leek arbeidsvoorwaarden. k racht die op het even dat de SPD een nieuwe adem vond. Martin volhardende wijze en compromisSchulz werd de nieuwe partijleider. loos de belangen van de werkenden Hij stond voorheen als voorzitter van en onderdrukten verdedigt. Als Die het Europees Parlement voldoende Linke dit niet doet, ontstaat er meer ver van het nationale terrein om als ruimte voor rechtse populistische nieuw gezicht gelanceerd te worden. krachten zoals de AfD (Alternative Dit ging samen met kritiek op onge- für Deutschland). AfD is een asociale lijkheid en enkele sociale voorstel- racistische beweging die kan inspelen len. Gedurende een paar weken ga- op de woede onder diegenen die door ven de peilingen aan dat de SPD met deze samenleving in de steek gelaten de CDU/CSU kon concurreren. Eind worden.

Die Linke kan het politieke debat augustus was daar geen sprake meer van: de SPD liep al 15% achter in de in Duitsland helemaal veranderen, peilingen. De linkse retoriek was te net zoals Sanders dit deed in de VS, voorzichtig, te abstract en vooral on- Mélenchon en France Insoumise in geloofwaardig vanwege een partij die Frankrijk of zoals de beweging rond heel ver ging in een beleid van sociale Corbyn in Groot-Brittannië. Dat verafbraak en bovendien sinds 2013 in de eist een stoutmoedige aanpak in zowel regering zat. De erg kortstondige steun de publieke benadering, met verkozevoor de SPD wijst er echter op dat een nen die gezien worden als vertegenlaag van Duitse werkenden zoekt naar woordigers van sociale strijd, als wat meer ‘sociale rechtvaardigheid’ en dat het politiek programma betreft. Dat verkiest boven de relatieve ‘stabiliteit’ programma moet opkomen voor een hoger minimumloon, meer middelen van Merkel. voor gezondheidszorg, de nationalisaVoor een programma dat tie van de sleutelsectoren van de economie, … Onze Duitse zusterorganibreekt met de besparingen satie SAV (Socialistisch Alternatief) Die Linke staat op 8 à 10% in de pei- komt daarvoor op.

Er werd een nationale en internationale campagne opgezet die onder meer op verschillende Prides in Europa werd gevoerd, ook op de Antwerp Pride (zie foto). In Moskou waren er dagelijkse protestacties. Op 9 augustus besliste de rechtbank in Moskou om de deportatie van Ali Feruz op te schorten tot na een onderzoek door het Europees Hof voor de Rechten van de Mens. Dat is een opmerkelijke en ongewone overwinning die enkel mogelijk was door de solidariteitscampagne.

Maar ondertussen zit Ali Feruz wel nog in een Moskouse gevangenis. De omstandigheden zijn er verre van ideaal. Dit kan zijn fysieke en mentale gezondheid aantasten. Ali zit vast omwille van een ‘misdrijf’ die hij niet beging. Hij blijft een gijzelaar van de autoriteiten, een voorbeeld van de behandeling van tegenstanders van het huidige regime. De campagne voor zijn vrijlating gaat door!

Onderteken net als 60.000 anderen de petitie voor de vrijlating van Ali Feruz!

O

p 17 augustus was er een vreselijke aanslag op de Ramblas van Barcelona. Enkele uren later volgde een aanslag in Cambrils. Er vielen minstens 16 doden en meer dan 100 gewonden, waaronder verschillende zwaargewonden. Jongeren en werkenden verenigden zich in hun afkeer tegen de horror van terrorisme en in solidariteit met de slachtoffers.

Het establishment maakt van de gelegenheid gebruik om te pleiten voor een hypocriete eenheid met diegenen die aanstuurden en deelnamen aan oorlogen en imperialistische interventies die hele landen verwoest hebben om de belangen van een handvol multinationals en de strategische belangen van de grootmachten te dienen. Het zijn hun oorlogen, maar onze doden.

Delen van het establishment reageerden met islamofobie en met aanvallen op de breed gedragen beweging voor Catalaanse onaf hankelijkheid.

Op massale betogingen was er heel wat kritiek op de hypocrisie van de machthebbers, onder meer op hun wapenleveringen aan Saoedi-Arabië.

Esquerra Revolucarionaria, onze zustrorganisatie in Catalonië, verklaarde: “De slachtoffers van het beleid van de kapitalisten, diegenen die gebukt gaan onder terrorisme en oorlog, moeten

zich verenigen om in te gaan tegen dit barbaarse systeem. Enkel door alle onderdrukten te verenigen in de strijd voor internationaal socialisme, over de grenzen van naties, religies, huidskleuren of taalverschillen heen, kunnen we een einde maken aan de horror die het kapitalisme betekent voor de overgrote meerderheid van de mensheid.”

Koning Felipe werd tijdens de betoging in Barcelona bekritiseerd

12

cultuur

de

Linkse Socialist

Rusland 1917: hoe kunst de revolutie mee vorm gaf

D

e Russische Revolutie maakte in februari 1917 een einde aan de dictatuur van het tsarisme. In oktober volgde onder leiding van de Bolsjewieken een tweede revolutie waarna de eerste arbeidersstaat ter wereld werd opgezet. De samenleving werd overhoop gehaald: werkenden hadden de macht op basis van directe democratie in massale raden – in het Russisch: ‘sovjets’. Het was een tijd van bevrijding en hoop.

Ondanks de moeilijkheden – het land lag in puin door de oorlog en bovendien volgde een burgeroorlog gesteund door de militaire interventie van kapitalistische machten – werd heel wat bereikt. Het onderwijs werd gemoderniseerd en geopend voor brede lagen van de bevolking. Kinderen werden aangemoedigd om deel te nemen aan muziek, toneel, literatuur en kunst als onderdeel van een veelzijdige benadering van menselijke ontwikkeling.

Agitatie-treinen trokken door het land om de doelstellingen van de revolutie te verspreiden: democratische besluitvorming, landhervorming, gelijkheid voor vrouwen, het recht op zelf beschikking voor naties, internationale solidariteit.

Het wegvallen van de censuur onder het tsarisme en de hoop op een nieuwe samenleving zorgden voor een uitbarsting van creativiteit en discussie. Door het nationaliseren van de sleutelsectoren van de economie en de opmaak van een plan van productie werden de

nodige middelen vrijgemaakt.

Zo richtte de avant-garde artieste Vera Ermolaeva in 1918 het ‘Vandaagcollectief’ op om kinderboeken uit te brengen. Tegen 1922 waren er meer dan 300 uitgeverijen in Moskou en Petrograd. Ermolaeva hielp Kazimir Malevich bij het opzetten van door studenten geleide ‘Unovis’ (Creatoren van nieuwe kunst). Deze initiatieven hadden een directe band met de porseleinfabriek van Lomonosov waardoor kunst meteen op massale schaal verspreid werd. Het experimentele en interactieve Museum van Artistieke Cultuur had tot doel om kunst onder controle van de artiesten te plaatsen.

Lyubov Popova paste haar vernieuwende kunst toe op ontwerpen voor de radicale theatermaker Vsevelod Meyerhold. Zijn stijl was visueel, stoutmoedig en energiek. Het publiek werd betrokken in de stukken, zonder neerbuigend of paternalistisch te zijn.

Varvara Stepanova maakte een iconische affiche voor de revolutionaire

film ‘Pantserkruiser Potemkin’ van Sergei Eisenstein.

De algemene benadering was om kunst, architectuur, techniek en productie met elkaar te verbinden. Rigide opdelingen en hiërarchieën werden neergehaald. De Sovjet-Unie creëerde de meest moderne kunst op de planeet en betrok duizenden werkenden en jongeren in creatieve activiteiten, wetenschap en technologie.

Het isolement van de revolutie in Rusland was echter problematisch voor de nieuwe arbeidersstaat. De druk was groot om de burgeroorlog te winnen en de economie herop te bouwen.

Hierdoor hadden werkenden niet genoeg tijd en energie om zich ten volle te concentreren op het beheer van de samenleving. Een bureaucratische kaste – met steeds meer steun van de veiligheidsdiensten – begon zich te consolideren aan de top.

Leon Trotski, samen met Lenin één van de leiders van de revolutie van 1917, en veel andere Bolsjewieken en arbeiders vochten voor arbeidersdemocratie en ter verdediging van de internationale revolutie. Ze deden dit als onderdeel van de ‘Linkse Oppositie’ tegen Stalin en zijn politiek van ‘socialisme in één land’ waarmee hij de belangen van de bureaucratische kaste verdedigde.

De internationale revolutie viel echter stil en de bevolking was uitgeput door de oorlog... De aanhangers van Stalin in de bureaucratie maakten gebruik van deze periode om de Linkse Oppositie te marginaliseren, met steeds meer fysieke repressie. Dit ging gepaard met een algemene aanval op de vrijheid van expressie. In 1926 werd het Museum van Artistieke Cultuur gesloten. Malevich werd in 1930 opgepakt en zijn werk werd onderdrukt. In 1934 verklaarde het stalinistische regime dat ‘socialistisch realisme’ de enige toegelaten artistieke stijl was, naast ‘proletarische literatuur.’ Ermolaeva werd in 1934 opgepakt en in 1937 geëxecuteerd, het theater van Meyerhold werd in 1938 gesloten en de theatermaker zelf werd nadien opgepakt en geëxecuteerd. Artiesten en schrijvers kregen het bevel om het regime, en Stalin in het bijzonder, te verheerlijken.

Trotski vatte het samen als “een soort concentratiekamp voor de kunst.”

Trotski liet een belangrijke erfenis na: het levend houden van het in de praktijk bewezen idee dat de werkende klasse de macht kan nemen op een democratisch socialistisch en internationalistisch programma. De analyse die Trotski maakte van kunst en revolutie, kunst en de samenleving, droeg bovendien bij tot het marxistisch begrip.

Het artikel hiernaast is een vertaling van een langer stuk door Manny Thain uit het magazine ‘Bad Art’ (verkrijgbaar via onze redactie voor 5 euro verzendingskosten inbegrepen). De volledige versie van dit artikel is beschikbaar op socialisme.be

“Nee is niet genoeg” – Naomi Klein versus het shock-beleid van Trump

‘

Nee is niet genoeg’ brengt een nuttige kijk op het karakter van het Trump-regime. Zo speelde Mike Pence een directe rol in de racistische gentrificatie van New Orleans in de periode na Orkaan Katrina waarbij New Orleans op enkele jaren tijd een van de meest geprivatiseerde scholensystemen ter wereld had. Trump zelf kon tijdens de fiscale crisis in New York in 1976 vastgoed kopen voor 9,5 miljoen dollar. Hij verhuurde dit aan de stad in ruil voor belastingverminderingen.

Tegen 2016 had dit de stad al 360 miljoen dollar gekost. recensie door

Laura Fitzgerald

Klein ziet Trump als een escalatie van de neoliberale bocht die al decennialang bestaat in het kapitalisme. Ironisch genoeg voerde Trump in de verkiezingen op populistische wijze campagne tegen Amerikaanse bedrijven die hun productie naar het buitenland verschuiven. Trump heeft nochtans eigen bedrijven op agressieve wijze gedelokaliseerd toen hij zijn zakenimperium meer op vastgoed ging richten.

In ‘Nee is niet genoeg’ zet Naomi Klein haar brandende kritiek op het neoliberalisme verder. Ze begon deze kritiek in ‘The Shock Doctrine’ van tien jaar geleden. Ze heeft het

helemaal bij het rechte eind als ze schrijft: “Het neoliberalisme is een extreme vorm van kapitalisme die dominant begon te worden in de jaren 1980, onder Ronald Reagan en Margaret Thatcher, maar vanaf de jaren 1990 de heersende ideologie van de wereldwijde elite werd, los van de partijkleuren van die elite.”

Het neoliberalisme omvat onder meer het privatiseren van openbare diensten, het zoeken van winsten door een uitbreiding van het financiekapitaal, het overplaatsen van fabrieken naar de neokoloniale wereld waar de lonen fors naar beneden gedrukt worden, …

Naomi Klein haalt veel hoop uit het opbreken van de banken en het de beweging van Bernie Sanders vestigen van energieprojecten vanin 2016. Ze stelt ook terecht dat uit de gemeenschap zijn veel beter elke linkse beweging zowel de eco- dan alles laten zoals het is, maar nomische status hiermee dringen quo moet bestrijwe niet door tot den, als een prode kern van het g ra m ma moet probleem. opnemen dat inWe m o e t e n gaat tegen sek- Het boek heeft een de macht uit de sisme, racisme ha nden halen en alle vormen duidelijke boodschap: van de elite die van onderdruk- we moeten in ons verzet de toekomst van king. Het boek onze mooie plaheeft een duide- verder gaan dan strijd neet bedreigt. lijke boodschap: rond één enkel thema.

We m o e t e n we moeten i n de extreme en ons verzet verder Naomi Klein pleit obscene rijkdom gaan dan strijd uitdrukkelijk voor een van die elite met rond één enkel de gemeenschap thema. Naomi nieuwe samenleving over nemen en Klein pleit uitde sleutelsectodrukkelijk voor een nieuwe samen- ren van de economie onder demoleving en ze stelt dat een dergelijk cratisch publiek bezit plaatsen. Dit pleidooi bewegingen voor verande- kan door een beweging van onderring versterkt. De verfijnde kritiek uit van werkenden en alle onderop het kapitalisme gaat spijtig ge- drukten, zodat de noden van de noeg niet samen met een degelijk mensen en de planeet eindelijk cenuitgewerkt alternatief. Eisen zoals traal staan.

waar LSP voor staaT

D

e technische en wetenschappelijke mogelijkheden van de mens zijn nog nooit zo uitgebreid geweest. De jongste 50 jaar verdrievoudigde het gemiddelde inkomen per hoofd van de wereldbevolking. Er is voldoende rijkdom om iedereen een degelijke levensstandaard te garanderen. België vormt hierop geen uitzondering.

Zelfs na de gouden jaren ‘50 en ‘60 bleef de totale werkelijke waarde van alles wat we samen produceren toenemen. In ‘96 bedroeg dit dubbel zoveel als in ‘83.

Deze toename van de rijkdom heeft echter niet geleid tot een algemene stijging van de welvaart. Integendeel: terwijl bedrijven recordwinsten boeken en speculanten hun kapitaal vertienvoudigen, gaat de voormalige koloniale wereld gebukt onder oorlog en hongersnood, is de economie van de ex-stalinistische staten ineengestuikt en heerst in het Westen massale structurele werkloosheid. De globale stijging van de rijkdom is aan de overgrote meerderheid van de wereldbevolking voorbijgegaan.

Stop de privatiseringen

Hoewel de arbeiders deze rijkdom produceren, hebben ze niet de minste inspraak in de aanwending ervan. Heel de productie staat in functie van de winsthonger van een handvol kapitalisten.

Dit leidt tot schrijnende tegenstellingen.

Er is nood aan betaalbare en comfortabele sociale woningen, aan gratis openbaar vervoer, aan onderwijs toegankelijk voor iedereen, aan speelterreinen en recreatiecentra, aan een nationale gezondheidsdienst die gratis en publiek is.

De middelen hiervoor zijn voorhanden. Op dit ogenblik gaat het echter de andere kant uit.

Openbare diensten worden gerentabiliseerd en opgesplitst. De winstgevende delen worden verkocht aan de hoogste bieder, de onrendabele worden afgestoten. Er is al lang geen sprake

meer van diensten. De marktlogica heeft ook in de openbare sector toegeslaan. Voortaan spreekt men van openbare bedrijven in afwachting van de volgende privatisering.

32-urenweek

In de private sector richt de “vrije” markt een ravage aan. Alle verworvenheden worden afgebroken in naam van de competitiviteit.

Arbeidscontracten ruimen plaats voor onderaanneming, uitzendarbeid en andere nepjobs.

Een miljoen arbeiders in België wordt regelmatig geconfronteerd met werkloosheid. Dit heeft geleid tot de verpaupering van een deel van de arbeiders en hun gezinnen. Pensioenen, werkloosheids- en ziekteuitkeringen staan op de helling door de uitholling van de sociale zekerheid.

LSP/PSL is voor het volledig herstel van de index en een minimumloon van 1500 euro netto, tegen de afbraak van de sociale zekerheid en de uitholling van het arbeidscontract. Wij verzetten ons tegen iedere bedrijfssluiting omdat dit onder het kapitalisme enkel leidt tot werkloosheid en armoede.

De enige maatregel die de massale werkloosheid kan oplossen is de onmiddellijke invoering van de 32-urenweek, zonder loonverlies en met evenredige aanwervingen.

Een nieuwe arbeiderspartij

De vakbondsleidingen hebben de kapitalistische afbraaklogica aanvaard. Ze beperken zich tot het “sociaal” begeleiden van de herstructureringen.

Daartegenover stellen wij het strijdsyndicalisme: vechten voor iedere job en het behoud van alle verworvenheden.

De arbeidersklasse heeft een partij nodig die deze strategie politiek kan en wil vertalen. Zo’n partij moet openstaan voor iedereen die wil vechten tegen de sociale afbraak.

Ze moet zich verzetten tegen iedere verdeling van de arbeiders, of het nu is op basis van racisme, seksisme of geloof. Dit kan het best door op te komen voor volledige gelijke rechten.

Ze moet de strijd aanbinden tegen het imperialisme en vechten tegen de vernietiging van het milieu. Ze moet het zelfbeschikkingsrecht van

Vlamingen, Walen en Brusselaars respecteren, zonder in de val te trappen van diegenen die de arbeiders door communautair opbod willen verzwakken (cfr. splitsing sociale zekerheid).

Ze zou moeten ageren voor de nationalisatie van de sleutelsectoren van de economie onder rechtstreekse arbeiderscontrole.

Revolutie

Dit programma is enkel uitvoerbaar indien de arbeidersbeweging de macht uit handen neemt van de kleine minderheid van kapitalisten. De heersende klasse zal haar privileges echter niet zomaar afstaan. Het breken van de kapitalistische staat zal een revolutie vereisen. Daarom bouwen wij aan een revolutionaire marxistische partij.

Arbeidersdemocratie

De productie moet in functie staan van de reële behoeften van de bevolking. Ze moet georganiseerd worden via een democratisch productieplan, opgesteld en gecontroleerd door raden, samengesteld uit vertegenwoordigers van de arbeiders van het bedrijf, van de nationale vakbonden en van de

arbeidersregering.

Iedere functionaris moet verkozen en permanent afzetbaar zijn. Hij/zij mag niet beschikken over een hoger loon dan het gemiddelde loon van de arbeiders die hij/zij vertegenwoordigt.

Op die manier kan het wanbeheer vermeden worden zoals dit in de planeconomieën in het ex-Oostblok bestond.

Voor socialisme en internationalisme

De socialistische revolutie breekt altijd uit op het nationale vlak, maar eindigt in de internationale arena. Arbeidersdemocratie en socialistische planning kunnen niet beperkt blijven tot één land.

Het isolement van Sovjet-Rusland heeft tot haar degeneratie vanaf 1924 geleid.

LSP/PSL maakt deel uit van het Comité voor een Arbeidersinternationale (CWI), dat actief is op alle continenten. Onze strijd in België zien wij in het kader van een arbeidersstrijd in de hele wereld voor een socialistische maatschappij.

Voor arbeiderseenheid Voor socialisme

partijnieuws

www.socialisme.be september 2017

13

Socialisme 2017: Welke verandering en hoe deze bekomen?

D

e internationale spanningen nemen toe met ook steeds meer gewapende conflicten.

Racisme, seksisme en homofobie zijn alomtegenwoordig. Heeft deze samenleving ons dan niets anders te bieden dan oorlog, terrorisme, ongelijkheid en crisis? Een groeiende laag van de bevolking legt zich daar niet bij neer en komt in actie.

Van de VS tot Marokko waren er de afgelopen maanden grote protestbewegingen van jongeren en werkenden. Er is enthousiaste steun voor nieuwe linkse standpunten: Sanders, Mélenchon, Corbyn, … tonen dat het mogelijk is om het kapitalisme in vraag te stellen.

Dit alles leidt tot vragen: welke verandering is nodig en hoe kunnen we deze bekomen? Neem deel aan Socialisme 2017 en discussieer mee over ideeën om de wereld te veranderen.

Foto: Socialisme 2016

100 jaar Russische Revolutie Bij het ter perse gaan van deze krant wordt de laatste hand gelegd aan het volledige programma van Socialisme 2017. Een rode draad is de 100ste verjaardag van de Russische Revolutie, de eerste bewuste poging om een arbeidersdemocratie te vestigen.

Die historische periode is belangrijk voor al wie vandaag tot de conclusie komt dat het kapitalisme vervangen moet worden door een ander systeem. De samenleving waar LSP voor opkomt, heeft niets te maken met de bloedige dictatuur van het stalinisme. Wij verwijzen naar de klassenloze samenleving die de Bolsjewieken en de massa’s in Rusland in 1917 voor ogen hadden.

Tijdens Socialisme 2017 zullen verschillende commissies terugkijken op 1917 om de lessen ervan voor vandaag te trekken. Enkele thema’s zijn: - Lessen van de Russische Revolutie - Impact van de revolutie op België, Afrika en het Midden-Oosten - Hoe kon de stalinistische nachtmerrie ontwikkelen?

- Oktober 1917: staatsgreep of revolutie?

- …

Strijden tegen seksisme

Marxisme De crisis van het kapitalisme en het gebrek aan oplossingen vanwege de heersende klasse, zorgen ervoor dat regelmatig naar Marx en zijn analyses wordt verwezen. Hij wordt vaak voorgesteld als een invloedrijke denker die bovendien een correcte analyse van het kapitalisme bracht.

De marxistische methode is voor ons een onmisbaar hulpmiddel om de wereld te begrijpen. Marx en Engels merkten echter op dat het niet volstaat om de wereld correct te interpreteren, maar dat we ook moeten bouwen aan de instrumenten waarmee de werkenden en hun gezinnen de strijd voor een beter leven en mooiere toekomst voor de toekomstige generaties aangaan.

Socialisme 2017 is een gelegenheid om kennis te maken met de marxistische methode of om ons er verder in te verdiepen. Dat is essentieel voor al wie de wereld wil veranderen.

Tenslotte zijn er in het rijkgevulde programma ook nog commissies over kunst en revolutie, is er een begeleide wandeling door Brussel ‘in de voetsporen van Marx’ en zijn er verschillende boekenstands voorzien. We hebben de gelegenheid aangegrepen om andere linkse organisaties uit te nodigen om deel te nemen aan Socialisme 2017 met een stand en de mogelijkheid om een commissie naar eigen keuze te organiseren binnen het kader van Socialisme 2017.

PRAKTISCH

In maart werd de campagne ROSA (Reageer tegen Onderdrukking, Seksisme en het Asociaal beleid) opgezet. Er is internationaal een nieuwe opgang van vrouwenstrijd, onder meer rond het recht op abortus, tegen seksisme en tegen geweld op vrouwen. De verkiezing van Trump leidde tot massaal protest met miljoenen betogers tijdens de Million Women’s Marches in januari 2017.

De campagne ROSA stelt tijdens Socialisme 2017 een reeks commissies voor. Zo wordt ingegaan op de rol van vrouwen in de Russische Revolutie en op vrouwenrechten na 1917.

Onze strijd is internationaal!

Op Socialisme 2017 zullen enkele opmerkelijke internationale sprekers aanwezig zijn. Ruth Coppinger zit in het Iers parlement en staat vooraan in de strijd voor het recht op abortus in Ierland. Ze speelde een centrale rol in de succesvolle strijd tegen de gehate watertaks en in de verdediging van het recht op protest in het proces tegen de activisten van Jobstown (zie pagina 9). Ruth zal ook deelnemen aan een discussie over hoe revolutionaire militanten aan parlementair werk doen. Ana Garcia is de voorzitster van de Sindicato de Estudiantes, een jongerenorganisatie waarin Izquierda Revolucionaria een centrale rol speelt. Ana zal het onder meer hebben over de rol van jongeren in strijd en in revolutie. Peter Taaffe is de algemeen secretaris van de Socialist Party (Engeland en Wales) en was onder meer betrokken bij de strijd van het linkse gemeentebestuur van Liverpool in de jaren 1980 en de beweging tegen de Poll Tax die Thatcher ten val bracht. Hij zal onder meer spreken over de Corbynrevolte. Rob Jones maakte de val van de Muur en de ontwikkelingen sindsdien mee als politiek activist in Moskou.

De discussies worden versterkt door een aantal Belgische sprekers. Zo komt Ludo De Brabander, woordvoerder van vzw Vrede en auteur van o.a. ‘Oorlog zonder grenzen’ (2016, EPO), een boek over de geschiedenis van de conflicten en de chaos in het Midden-Oosten en de rol van de Westerse machten. Brecht De Smet zal eveneens spreken. Hij is onderzoeker en docent aan de vakgroep Conflict- en Ontwikkelingsstudies van de UGent. Hij volgt Egypte op de voet en schreef in 2016 het boek: “Gramsci on Tahrir, Revolution and CounterRevolution in Egypt” (Pluto Press). Er is een discussie met een woordvoerder van de CADTM (Campagne voor de Opheffing van de Derdewereldschulden) over de verwerping van de schulden in de Russische Revolutie.

We treden in discussie met een vertegenwoordiger van GRESEA (Groupe de Recherche pour une Stratégie Économique Alternative) over economische alternatieven en de kwestie van nationalisaties. Verder zullen er uiteraard ook heel wat jongeren, syndicalisten en militanten discussies inleiden of eraan deelnemen.

* Socialisme 2017 vindt plaats op 21 en 22 oktober in Cultuurcentrum De Kriekelaar (Gaillatstraat 86, Schaarbeek). Gemakkelijk bereikbaar van het Noordstation. * Inkom voor een volledig weekend: 15/8 euro in voorverkoop (loontrekkende/sociaal tarief). Aan de deur: 20/12 euro. * Inkom voor één dag: 10/5 euro in voorverkoop (loontrekkende/sociaal tarief). Aan de deur: 5/8 euro. * Schaf je voorverkoopkaart nu al aan door te storten op BE69 0012 2603 9378 met vermelding ‘Socialisme 2017’ en je kaart ligt dan klaar aan het onthaal.

Strijdfonds: steun onze campagnes

Agenda

Elke drie maanden willen we 11.500 euro financiële steun ophalen.

Daarmee financieren we tal van campagnes: pamfletten, affiches, vlaggen, spandoeken, ... maar ook de organisatie van activiteiten.

In de zomer voerden we onder meer campagne op verschillende festivals. Op Dour en Esperanzah haalden we traditioneel veel steun op, maar ook op andere festivals waren we aanwezig met onze campagnes tegen seksisme en racisme.

In september volgen nog enkele belangrijke sociale evenementen zoals een BBQ in Gent en een tuinfeest in Aalst. Daarmee moet het mogelijk zijn om onze doelstelling voor de periode juli-september te realiseren!

•

Henegouwen-Namen: 908 € Luik-Lux: 876 € Bxl-W.Brab: 1.133 € O en W Vlaanderen: 1.468 € Antwerpen: 780 € Vl Brab-Limburg: 412 € Nationaal: 2.495 €

83% 80% 49% 47% 45% 39% 238%

TOTAAL: 8.071,94 €

70%

Steun de strijd voor een socialistisch alternatief: stort op BE69 0012 2603 9378 van LSP met vermelding ‘steun’.

•

• •

•

• •

Za 2 sep. Gent: BBQ van LSP en A LS. 16u 30.

Basisschool de Sportschool.

Di 5 sep. A nt wer pen: protest tegen ontslag delegee Rode Kruis. 14u30 Justitiepaleis, Bolivarplaats Za 16 sep. Aalst: Verslag zomerschool gevolgd door tuinfeest Za 23 sep. Gent: betoging voor meer en beter openbaar vervoer. 17u30 Stadshal Do 28 sep. Brussel: internationale actiedag voor toegang tot abortus. 17u30 Jubelpark 21- 2 2 o k t . B r u s s e l : Socialisme 2017 8-10 december: nationaal congres LSP

Begin juli was er ons succesvol zomerkamp met ruim 100 aanwezigen. Foto: Wolf

Contact / Abonnementen Meer info over de partij / Lid worden: Hovenierstraat 45, 1080 Molenbeek Tel: 02/345 61 81. E-mail:info@socialisme.be.

Redactie: redactie@socialisme.be. Ook lezersbrieven zijn welkom!

Abonnementen: * proefabo: 5 euro voor drie nummers, 10 euro voor zes nummers * gewoon abo: 20 euro voor twaalf nummers * steunabo: 30 of 50 euro voor twaalf nummers Of neem een doorlopende opdracht van minstens 2 euro Rekeningnummer voor abonnementen: BE48 0013 9075 9627 van Socialist Press

14

rosa

de

Linkse Socialist

Mijn kleren, mijn anticonceptie, mijn keuze!

Op 28 september samen op straat tegen seksisme

V

rouwen zijn geen voorwerpen en ook geen stukjes openbare ruimte waarvan men naar eigen goeddunken gebruik kan maken.

Jammer genoeg stimuleren recente maatregelen van diverse regeringen discriminatie en geweld tegenover vrouwen. Of het nu gaat om de vrijheid zich te kleden zoals men wil of om de toegang tot vrijwillige zwangerschapsonderbreking, het recht van vrouwen om over hun eigen lichaam te beschikken wordt opnieuw ingeperkt. door

Julie N. (Luik)

Sinds enkele jaren beleven we een heropleving van vrouwenstrijd, verder aangespoord door aanvallen op onze verworvenheden uit het verleden. Doorheen de grote mobilisaties van de jaren ’60 en ’70 werd de heersende klasse gedwongen terrein prijs te geven. Verschillende rechten werden verworven; rechten die vandaag vanzelfsprekend lijken, maar die wel degelijk in gevaar zijn. We hebben belangrijke stappen vooruit gezet op gebied van seksuele vrijheid, maar het kapitalisme heeft dat gebruikt om de winsten op te drijven van extreem goed gedijende industrieën die zich baseren op de uitbuiting van het vrouwelijke lichaam en seksisme, zoals porno, cosmetische industrie, plastische chirurgie, … Deze sectoren berusten op seksistische clichés die door de huidige samenleving worden uitgedragen.

der opstapelt. Ze doet dat nota bene door de via strijd verkregen seksuele bevrijding om te zetten in haar tegendeel via de enorme uitbreiding van de pornografische industrie, door het verspreiden van stereotypes van de vrouw als onderdanig voorwerp. De verkrachtingscultuur werd hierdoor versterkt. Het vrouwbeeld als object is zodanig alomtegenwoordig geworden (in videospelletjes, cinema, muziekindustrie, reclame, …) dat de publieke ruimte er één kan zijn van permanente agressie.

Producten tentoonstellen met vrouwen in de rol van vulgaire decoratie, banaliseert seksuele agressie en intimidatie. Nochtans moeten slachtoffers van verkrachting of seksuele intimidatie zich vaak verdedigen over hun kledij, waarom ze alleen buiten waren, of ze geen glas te veel hadden gedronken,… Slachtoffers worden Dagelijks seksisme, seksuele geconfronteerd met de minimaliseintimidatie en verkrachting ring van verkrachting (“zo erg is het nu ook weer niet”), met de ontkenEen systeem in crisis – zoals het ka- ning van het belang van wederzijdse pitalisme vandaag – vormt de ideale instemming (“ze zei ‘nee’, maar dacht voedingsbodem voor conservatieve re- ‘ja’”) en met beschuldiging (“ze heeft actionaire krachten die zich verzetten het zelf gezocht”). tegen vrouwenemancipatie. Zo tekenDe vrije keuze om je te kleden zode Donald Trump eind januari een de- als je wilt, is voor ons evident en legicreet dat finantiem. Vandaag is ciering verbiedt het echter steeds aan internatiomeer een ge nale ngo’s die het vecht. Lagere recht op abortus De vrije keuze om je te en secundaiondersteunen re scholen ver(in 2016 leverde kleden zoals je wilt, is voor bieden vandaag deze maatregel ons evident en legitiem. bepaalde kledij toegang tot antivoor meisjes, conceptie aan 27 Vandaag is het echter met de mogemiljoen vrouwen steeds meer een gevecht. lijkheid van uituit onderontwiksluiting, waarbij kelde landen (1)). In de staat Missouri ze meisjes tonen dat hun opleiding werd in juni een wet gestemd die werk- minder belangrijk is dan hun kledij. gevers toelaat vrouwen te ontslaan die Deze discriminatie zet zich voort in een abortus ondergingen, een buiten- het hoger onderwijs, zonder uitwijzing, echtelijk kind hebben, of simpelweg maar wel met vernedering als regelgebruik maken van voorbehoedsmid- matig fenomeen. We herinneren ons delen. Werkgevers krijgen zo ook het de mail van het ULB-secretariaat, in recht om vragen rond deze kwesties mei verstuurd aan de afgestudeerden, te stellen tijdens sollicitatie- en func- waarin studentes gevraagd werd “een tioneringsgesprekken, wat de meest rok of een jurk te dragen, alsook een primaire rechten van vrouwen on- leuke decolleté.” Studentes onthulden dermijnt. daarop een mail uit 2012 voor de proIn een kapitalistische samenleving clamatie geneeskunde, waarin men vormt discriminatie een instrument kon lezen: “Dames, een leuke decolom de bevolking te verdelen terwijl leté en blote beentjes passen perfect de dominante elite haar winsten ver- bij de gelegenheid; dat gezegd zijnde,

zullen we u het dragen van een broek pardonneren indien u niet de tijd heeft gehad om langs de schoonheidsspecialist te gaan!”

Daarnaast worden alle paradoxen van deze samenleving uitgedrukt in vaak gehoorde uitspraken als “wees sexy, maar niet sletterig”, “wees natuurlijk, maar onthaar je en schmink je”, “wees intelligent, maar niet zo intelligent als een man”, “wees slank, maar niet mager.” Deze samenleving conditioneert ons om te denken dat een vrouwenlichaam een openbare ruimte is waarover iedereen het recht heeft om het te bekritiseren, aan te raken, te verminken. Het verrast niet meer om een hand op je bil te vinden op straat, dat is zelfs onderdeel van het dagelijks leven! In België waren in 2014 naar schatting 25% van alle vrouwen slachtoffer van fysieke intimidatie in de openbare ruimte (2).

Anticonceptie en zwangerschapsonderbreking: rechten die lang niet voor iedereen toegankelijk zijn

Onder het kapitalisme verandert alles in koopwaar: alles kan gekocht worden en moet winst opbrengen. Seksuele en voorplantingsrechten ontsnappen hier niet aan. In België wordt de toegang tot de morning-after pil een pak moeilijker gemaakt door Minister van Volksgezondheid Maggie De Block (Open Vld). Er wordt gesnoeid in de middelen voor de centra voor gezinsplanning, waardoor de morning-after pil enkel nog in de apotheek te krijgen is aan een duurdere prijs. Straks zal dit tussen de 10 en 25 euro kosten, een serieuze drempel voor vrouwen in een precaire situatie. Daarbij moeten vrouwen zich ook blootstellen aan het oordeel van de apotheker en de andere klanten, terwijl de sociale druk op seksueel actieve meisjes al enorm is.

Deze maatregel verhindert een hele reeks vrouwen over hun eigen lichaam te beschikken.

In Europa is het recht op abortus niet overal verworven. In Ierland kan men 14 jaar gevangenis krijgen voor een abortus. In Polen is abortus enkel mogelijk onder bepaalde voorwaarden en zelfs dat wou de regering terugschroe-

ven. Ook in Malta en Cyprus is de van alle vrouwen tot gratis anticonwet zeer restrictief. In Griekenland en ceptie, kwaliteitsvol en aangepast aan Italië wordt het recht ernstig tegenge- hun levensstijl. Voorbehoedsmiddelen werkt door artsen die weigeren abor- als de pil, de vaginale ring, de patch of tus uit te voeren (80% in Italië) onder een spiraal kosten tussen 2 en 30 euro sociale, religieuze en politieke druk. In per maand. Voor andere voorbehoedsHongarije beschermt de nieuwe grond- middelen zoals een implantaat moet je wet het embryo vanaf de bevruchting, rond de 148 euro rekenen, met een min abortus is dus onmogelijk. (Knack, of meer reële terugbetaling tot 21 of 26 jaar, afhankelijk van het ziekenfonds.

06/06/’16).

Als socialistische feministen vechten Dit brengt vrouwen reëel in gevaar. Het alternatief voor een vei- wij voor seksuele opvoeding in het onlige abortus is immers een clan- derwijs, dat geherfinancierd moet word e s t ie ne a b or t u s u it vo e r e n i n den om toegankelijk en kwaliteitsvol slechte omstandigheden. Volgens de te zijn. Een massale publieke herinWereldgezondheidsorganisatie zijn vestering in alle openbare diensten en clandestiene abortussen goed voor voorzieningen is nodig. Wij eisen dat 49% van het totale aantal (3). Elk jaar vrouwen zich kunnen kleden zoals ze sterven 47.000 vrouwen als gevolg van dat zelf willen, zonder geïntimideerd of gediscrimineerd te worden. Wij zijn een clandestiene abortus (4).

De redenen voor een abortus zijn ervan overtuigd dat we ook de sleuvaak van economische aard. Velen telsectoren van de economie moeten handelen uit angst om in de armoede nationaliseren en hen onder democratische controle terecht te komen en beheer van de (in België leeft 1 werkende klasse arme op 4 in een moeten plaatsen. éénoudergezin).

Zolang de kleiIn éénouderge- Zolang de kleine ne mi nderheid zinnen is het rivan kapitalisten sico op werkloos- minderheid van de controle beheid drie keer zo kapitalisten de controle houden over de hoog als bij een economie, over koppel en ook behouden over de wat er geproduhalftijds werk is economie, over wat er ceerd wordt en er meer wijdvergeproduceerd wordt wie met de winst spreid. We kungaat lopen, zulnen dus niet be- en wie met de winst len deze seksisweren dat deze gaat lopen, zullen me blijven propavrouwen een echgeren omdat het te keuze hebben, deze seksisme blijven enorme winsten aangezien ze be- propageren omdat het oplevert. Enkel perk t worden door die controle door de econo- enorme winsten oplevert. te veroveren met misch zwakkere positie van vrouwen in de samenle- de meerderheid van de bevolking, zulving! Als kinderbijslag de reële kost len we ons kunnen ontdoen van het voor het opvoeden van kinderen zou dagelijkse en het geïnstitutionaliseerdekken, als studiebeurzen toegankelij- de seksisme. ker waren, als openbare diensten gratis en kwaliteitsvol waren en huisvesting Samen op 28/9! betaalbaar, als de lonen en uitkeringen Sluit je bij ons aan op 28 september voldoende hoog waren, zou een groot deel van deze vrouwen ervoor kiezen in Brussel om te vechten voor toegang tot abortus en onze rechten! 17u30 om een kind te houden.

Jubelpark.

Socialistisch feminisme

Wij strijden eveneens voor toegang

(1) http://www.lemonde.fr/ameriques/article/2017/01/25/donald-trump-s-attaque-al-avortement_5069145_3222.html#44zPqsokrzPIGxPc.99 (2) cijfer van Amnesty International https:// www.amnesty.be/camp/droits-des-femmes/le-viol-en-belgique/article/faits-etchiffres (3) cijfer van het WHO uit 2008 https://www. rtbf.be/info/societe/detail_selon-l-omsles-avortements-clandestins-seraient-enhausse-dans-le-monde?id=7414363 (4) cijfer van het WHO http://www.who.int/ mediacentre/factsheets/fs388/fr/

antifascisme

www.socialisme.be september 2017

15

Charlottesville. Extreemrechts geweld stoppen met massamobilisatie en een politiek alternatief

O

p zaterdag 12 augustus eindigde een extreemrechts protest in Charlottesville (VS) in een brutale aanslag op tegenbetogers met een dode en tientallen gewonden tot gevolg. In de daaropvolgende dagen waren er in de VS honderden solidariteitsacties tegen fascistisch geweld. Een week later werden enkele tientallen ‘Alt-Right’-betogers in Boston geconfronteerd met een tegenbetoging van 40.000 antifascisten. De neonaziterreur heeft een nieuwe golf van verzet tegen extreemrechts en tegen Trump aangewakkerd. door

Fabian

De ‘Unite the Right’-betoging in De ‘alt-right’ en Trump Charlottesville, Virginia, werd bijgeDe term ‘Alt-Right’ werd gepopulawoond door enkele honderden ‘white nationalists’, aanhangers van de Ku riseerd door het ultrarechtse Breitbart Klux Klan en neonazi’s. Ze waren ge- News, wiens CEO, Steve Bannon, de wapend met stokken, schilden, nazi- site “het platform voor Alt-Right” vlaggen en zelfs machinegeweren. Het noemde. Krachten die zich als ‘Altvoorwendsel voor de actie was protest Right’ identificeren, gooiden zich entegen het besluit van de gemeenteraad thousiast op de campagne voor Trump om een standbeeld van Robert E. Lee en bleven hem steeds trouw. Bannon – een 19e eeuwse slaveneigenaar en zou later Trump’s campagneleider tijgeneraal voor de Confederatie tijdens dens de verkiezingen en daarna zelfs de Amerikaanse burgeroorlog - te ver- topadviseur in zijn kabinet worden.

Vandaar ook dat Trump het zo moeiwijderen.

De echte agenda van de organisatoren lijk had om de extreemrechtse gruwel bestond er echter uit om de extreem- in Charlottesville te veroordelen. Hij rechtse ‘Alt-Right’-beweging, die werd verkozen als minst populaire voorheen vooral op internet floreerde, Amerikaanse president ooit, zijn approval rating is op straat te brener enkel op achgen en de basis te teruit gegaan en leggen voor meer hij rekent op de en grotere racisactieve steun van tische manifesextreemrechts en taties. Tientallen De mobilisatie in ultrarechtse mefascistische en ul- Charlottesville was een dia om zijn agentrarechtse groeda, belastingscap e n w a r e n e r uitdrukking van het deaus voor de a a nwe z ig: va n groeiend zelfvertrouwen allerrijksten en The Nationalist van extreemrechts, ook besparingen voor Front over de rest, te kunnen Identity Evropa al bleef het beperkt tot verhullen achter t o t Va n g u a r d naar eigen zeggen 6.000 “America First.”

America. Wat ze Trump’s presia l le n ge m e e n - aanwezigen. Ondanks dentschap is een schappelijk heb- het gevaarlijke karakter uitdrukking van ben, is het idee de diepe crisis de blanke cultuur van enkele duizenden waarin het kapiof ras te moeten gewapende neonazi’s, talisme zich beverdedigen tegen blijft dit in verhouding met vindt. De enorme ‘multiculturalisegroei van ongering’, door som- de miljoenen mensen die lijkheid, bespamigen onder hen tegen Trump betoogden ringen op openbestempeld als bare diensten en een Joods com- tijdens zijn eedaflegging precarisering de plot. relatief beperkt. laatste decennia Tussen de hitlergroeten en charges op tegenbetogers leidden tot woede en frustratie bij de werden er antisemitische slogans als Amerikaanse bevolking. De traditio“Jews will not replace us” en nazis- nele instrumenten van de heersende logans als “Blood and soil” geroepen. klasse, zowel de Democratische als Uiteindelijk zou de neonazi James Republikeinse partijen, hebben hun Field met zijn auto op een menigte in- krediet verloren. Enkel met een verrijden met de dood van de antifascis- deel-en-heersdiscours en gebrek aan tische activiste Heather Heyer en 19 een links alternatief in de laatste ronde slaagde Trump erin zich als anti-estazwaargewonden tot gevolg. blishment voor te doen en de verkie-

singeld werden door maar liefst 40.000 antiracisten. Sindsdien zijn tientallen gelijkaardige manifestaties van extreemrechtse groepen geannuleerd. Het toont dat massale acties efficiënt zijn in de strijd tegen fascisme. Antiracistische actie volstaat op zich echter niet om de groei van extreemrechts te stoppen.

zingen te winnen.

eedaflegging relatief beperkt.

Extreemrechts geweld

Directe actie

Terwijl niet alle ‘alt-right’-krachten fascistisch zijn, is het wel steeds meer een middel geworden voor fascistische krachten om zich als respectabel te presenteren. Zo verving de National Socialist Movement, die nauwe banden met Gouden Dageraad in Griekenland claimt, in 2016 de swastika in haar logo door een runeteken om zich gemakkelijker in de ‘ultrarechtse mainstream’ te kunnen integreren.

Trump’s verkiezing heeft extreemrechts nieuw vertrouwen gegeven.

Sinds november vorig jaar is er een explosieve stijging van racistisch geweld en acties van extreemrechtse groepen.

Zij baseren zich op diens xenofobe discours en beloftes om onder andere nog meer en sneller mensen zonder papieren te deporteren, een muur te bouwen aan de grens met Mexico en geen buitenlandse moslims meer in de VS toe te laten. In de eerste tien dagen na Trump’s verkiezing telde het Southern Poverty Law Center 867 haatmisdrijven, het merendeel uit de hand gelopen vieringen van Trump’s verkiezing.

D av i d D u ke , d e vo o r m a l ig e ‘Grandwizard’ van de KKK, zei in Charlottesville openlijk: “Wij gaan de beloftes van Trump uitvoeren. Dat is waarom we op hem gestemd hebben.

Omdat hij beloofde ons land terug te nemen.”

De mobilisatie in Charlottesville was een uitdrukking van het groeiend zelfvertrouwen van extreemrechts, ook al bleef het beperkt tot naar eigen zeggen 6.000 aanwezigen. Ondanks het gevaarlijke karakter van enkele duizenden gewapende neonazi’s, blijft dit in verhouding met de miljoenen mensen die tegen Trump betoogden tijdens zijn

Het zelfvertrouwen op internet gaat niet gepaard met een grote mobilisatiekracht. Na Charlottesville en de vele antiracistische acties moest alt-right tientallen geplande manifestaties afzeggen. Niettemin is alt-right een di- Nood aan een politiek rect gevaar voor activisten en minder- programma heden in de VS. De voedingsbodem voor extreemHet geweld in Charlottesville leidt rechts en rechttot felle reacties. se populisten als Een aantal actiTrump kan envisten gaan in de kel a a nge pa k t richting van inworden als we dividueel geweld antwoorden bietegen fascisten. De voedingsbodem voor den op de enorHet verdedigen extreemrechts en rechtse me tekorten in van de beweging de samenleving: tegen gewapen- populisten als Trump kan armoede, werkde fascisten is es- enkel aangepakt worden loosheid, onbesentieel. We kunals we antwoorden bieden taalbaarheid van nen hiervoor niet wonen en de vertrouwen op de op de enorme tekorten chronische onpolitie of het esta- in de samenleving: derfinanciering blishment, de bevan onder wijs, weging moet de armoede, werkloosheid, i n f r a st r uct uu r eigen verdediging onbetaalbaarheid van en sociale dienorganiseren met sten. Het is modemocratische co- wonen en de chronische gelijk om dergemités. Dit moet onderfinanciering van lijke thema’s op gekaderd worden onderwijs, infrastructuur te nemen: het in het mobiliseren grote en lokale van brede lagen en sociale diensten. protest tegen de van de bevolking dat extreemrechts effectief kan gestopt hervorming van de gezondheidszorg worden. Een louter fysiek verweer te- is er een voorbeeld van. Dit thema ligt gen extreemrechts dreigt de beweging ook bijzonder gevoelig onder kiezers te vervreemden van de meerderheid van Trump.

Een massabeweging rond sociale eivan de bevolking.

De beweging moet proberen een zo sen kan een deel van de Trump-kiezers breed mogelijke laag van werkenden bereiken en overwinnen. Om dergelijen jongeren te verenigen in strijd te- ke eisen te realiseren, moeten de midgen discriminatie, maar ook tegen het delen gezocht worden waar ze zitten: beleid van Trump, elke vorm van uit- bij de superrijken. Daarvoor zal een buiting en het systeem dat aan de basis breuk met het kapitalisme nodig zijn.

Zolang kapitalistische uitbuiting in hiervan ligt. Een uitstekend voorbeeld is dat van de vakbondscentrale van de het winstbelang van een kleine eliLongshore and Warehouse Union in te bestaat, zullen allerlei vormen van San Francisco die op 26 augustus een haat en verdeling gebruikt worden om staking hield tegen een bijeenkomst de meerderheid van de bevolking tevan het extreemrechtse Patriot Prayer. gen elkaar op te zetten. Enkel een deIn de nasleep van Charlottesville wa- mocratische controle over de enorme ren er grote mobilisaties. De kracht van rijkdom, om deze in te zetten voor de ons aantal gebruiken, is de beste directe noden van de gemeenschap, kan de actie. Zo kwam een extreemrechtse bij- voedingsbodem van racisme, seksiseenkomst in Boston helemaal in de ver- me en homofobie wegnemen. “None drukking omdat de 25 aanwezigen om- of us are free until all of us are free.”

Alt-right in België?

Zo moet het! Op 19 augustus betoogden er volgens de politie 40.000 antifascisten in Boston. De geplande extreemrechtse actie kwam met 25 aanwezigen helemaal in de verdrukking.

Ook bij ons beginnen ‘alt-right’ ideeën een zekere ingang te vinden.

Klassieke extreemrechtse groepen als NSV, Voorpost, … hebben het moeilijk om nog te mobiliseren buiten hetzelfde kringetje van marginalen. Op internet lijkt er meer te gebeuren: extreemrechtse trollen vinden elkaar over de grenzen van verschillende groepen heen.

In een poging om Breitbart te kopiëren, richtten enkele KVHV’ers de ultrarechtse propagandasite Sceptr op. Dat blijft voorlopig nog een marginaal fenomeen. Het vertrouwen voor acties zoals in Charlottesville is er nog niet. Maar er is wel een groeiend vertrouwen en dit is een reëel gevaar voor activisten, LGBT+ en mensen van andere origine. Vooral online kwamen er al dreigementen, zoals door voormalig ondervoorzitter van Jong N-VA, Dylan Vandersnickt, die het gezicht van een Comac-studente aan de VUB in een verkrachtingscartoon met “Pepe the frog” – symbool van de Amerikaanse ‘alt-right’ – photoshopte.

maandblad van de Linkse Socialistische Partij (LSP)  nr 367  september 2017

weekend van debat & vorming

1917 100 jaar

21 & 22 oktober Brussel GC de Kriekelaar

Russische

revolutie H

et gevoel dat een radicale verandering noodzakelijk is, krijgt meer en meer gehoor bij een alsmaar groeiend aantal jongeren en werkenden. Het kapitalisme is niet meer in staat om stabiliteit te bieden en om het systeem op gang te trekken. Dag in dag uit zien we een verdieping van de nefaste gevolgen van een rot systeem.

door

Nico Menoux

Meerdere crisissen en chaos op alle fronten

Het kapitalisme houdt de vernietiging van het milieu in en is rampzalig voor onze gezondheid en die van de toekomstige generaties. Het biedt ons een wereld van oorlog en terreur, van racisme, seksisme, homofobie en discriminatie. Een kleine minderheid bezit de meerderheid van de rijkdom en een handvol bedrijven domineren de economie en beheren de productiemiddelen. Zij lijden niet onder de gevolgen van dit systeem: armoede, werkloosheid, loonvermindering, afbouw van openbare diensten, … Zij blokkeren elke mogelijkheid om de kennis en de technologieën op grote schaal te gebruiken om de problemen op te lossen en aan iedereen het perspectief op een waardige toekomst te bieden.

De concentratie van rijkdom gaat zo ver dat 8 rijken evenveel bezitten als de armste helft van de wereldbevolking.

Miljoenen mensen houden het niet bij vaststellen dat het verkeerd loopt: ze komen op straat en gaan de strijd tegen onrechtvaardigheid aan. Uit een Franse peiling eind 2016 blijkt dat 62% van de bevraagde jongeren bereid was om deel te nemen aan een “grootschalige opstand.” Uit een studie eerder dit

jaar bleek dat de helft van de Ierse jongeren voor “een massale opstand tegen de regering” is. Het ongenoegen wordt omgezet in acties. Er wordt gezocht naar methoden om effectief tot verandering te komen. De Million Women’s Marches bij het aantreden van Trump of de recente massale mobilisaties tegen extreemrechts in de VS tonen het potentieel om de strijd op te bouwen.

Hoe kunnen we tot bewegingen komen die sterk genoeg staan om de noodzakelijke verandering af te dwingen? En welke verandering willen we?

‘Socialisme 2017’ op 21 en 22 oktober is een belangrijke afspraak voor discussie, debat en politieke argumenten voor deze strijd. Tegenover een systeem dat niet in staat is om de grote actuele problemen op te lossen, is discussie over een alternatief van groot belang. Socialistische ideeën kennen een groeiende populariteit. Door de productiemiddelen in publieke handen te brengen en de economie democratisch te plannen, kan een socialistische samenleving voor fundamentele verandering zorgen. De rijkdom en kennis waren nog nooit zo groot, laten we ze gebruiken om te bouwen aan een toe-

2017

Socialisme

komst zonder armoede, oorlog, haat en ongelijkheid.

Socialisme 2017 brengt activisten, jongeren, militanten, syndicalisten, … samen. Er zijn sprekers uit binnen- en buitenland. Daarmee wordt ook het internationalisme benadrukt: een essentieel onderdeel van de strijd voor socialistische verandering. Op Socialisme 2017 zal ook de campagne ROSA een reeks commissies organiseren. Zien we jou ook op dit weekend?

100 jaar Russische Revolutie

De 100ste verjaardag van de Russische Revolutie, de belangrijkste gebeurtenis uit de geschiedenis, is de rode draad doorheen Socialisme 2017. In 1917 namen de werkenden de macht in eigen handen om te bouwen aan een andere wereld. Als wij op de Russische Revolutie terugblikken, is dit niet uit nostalgie. Het is vanuit de wil om voorbereid te zijn op het type van strijd waarmee de werkende klasse eindelijk in staat is om te bouwen aan een toekomst zonder uitbuiting, oorlog, ellende en ecologische rampen. 1917 is een krachtig voorbeeld van hoe de werkenden en armen hun lot in handen nemen om tot verandering te komen. We zullen onder meer ingaan op de impact van de revolutie op vrouwenrechten, kunst en technologie, op het leven van de gewone mensen, … We zullen ook nagaan hoe de Sovjet-Unie kon ontaarden in een dictatuur.

Ideeën om de wereld te veranderen met o.a.

PETER TAAFFE

algemeen secretaris Socialist Party Engeland & Wales

RUTH COPPINGER

Iers parlementslid Solidarity en Socialist Party

ANA GARÇIA

voorzitster Sindicato de Estudiantes Spanje

BART VANDERSTEENE woordvoerder LSP

LUDO DE BRABANDER vzw Vrede

ANJA DESCHOEMACKER campagne ROSA en woordvoerster Gauches Communes Brussel

Volledig programma: socialisme.be of facebook“BXL-Socialisme 2017”

w w w. s o c i a l i s m e . b e