oktober 2005 - De Hoogstraatse Maand

MAANDBLAD JAARGANG 21 NR. 246 OKTOBER 2005 PRIJS: 2 € AFGIFTEKANTOOR: 2320 HOOGSTRATEN

UITGEVERIJ DE HOOGSTRAATSE PERS B.V.B.A., Loenhoutseweg 34, 2320 HOOGSTRATEN

BOEREN

www.demaand.be

OP KOT OF NIET OP KOT

VERSUS

DESTA

Mont Ventoux bedwongen

JONG GEZEGD

OVER HEIMWEE, TUPPERWARE-POTJES EN HEEL VEEL LOL

COLUMN

Gelukkig zijn

Eén september. Hoogstraten maakt zich op voor de grote intocht, want ze zijn er weer. Met zijn 4343 zijn ze dit jaar, de leerlingen van onze secundaire scholen. Afgeladen bussen, lange colonnes fietsende jongeren, slenterende schoolgangers. Allen één en dezelfde richting: terug naar school. Het is sommigen aan te zien: blij weer terug te zijn. Vooral de oude maten terug te zien, vertellen over de vakantieliefjes, het weekend aan zee, de reis met pa en ma, Pukkelpop of Antilliaanse Feesten, de vakantiejob en het lekker lang uitslapen tot na de middag.

Tetterende praatmachines en stoere jongenspraat.

Ze zijn er weer klaar voor. De school is eerder verzamelpunt, de schoolse interesse blijft nog even achterwege. Vrienden gaan altijd voor. Alleen de eerstejaars staan er wat bedremmeld en met grote ogen bij. Haast een beetje verloren gelopen in het labyrint van die grote school. Ze zijn er al wel eens geweest met pa en ma, bij de opendeur, de inschrijving en misschien zelfs tijdens een bezoekje met de lagere school. Allen hebben zij een belangrijke beslissing moeten nemen: algemeen vormend onderwijs of een technische school. De knoop is nu doorgehakt. Koen gaat naar het Seminarie, Bram naar Vito, Evy naar het Spijker en Joeri naar het VTI. Iedereen content. Of toch niet?

Kurtje wilde vroeger graag timmerman worden, met zijn handen werken. Zijn schoolresultaten waren altijd goed geweest, maar echt studeren vond hij toch niet zo leuk. Timmeren en knutselen, dat kon hij wel de hele dag. Toen de lagere schoolpoort

achter hem dicht getrokken werd moest de keuze gemaakt worden. Moeke vond dat Kurtje wel iets meer kon. Waarom geen Seminarie of het Spijker?

En Latijn, want dan kon hij misschien wel doctor worden. En Kurtje volgde de goede raad van moeke.

Spijtig genoeg volgde de interesse Kurtje niet. Het Latijn werd al vlug ingeruild voor moderne talen en toen ook dat niet vlotte ging hij de handelstoer op. Toen Kurtje uiteindelijk de schrijnwerkerij binnenstapte was hij al een hele Kurt geworden. Het lichaam was gegroeid, de interesse gekrompen en de frustratie van twee jaartjes overdoen hadden hun werk gedaan. Veel plezier heeft Kurtje niet gehad aan zijn schoolloopbaan. Gelukkig kwam uiteindelijk alles toch nog op zijn pootjes terecht en behaalde hij zijn diploma van houtbewerker.

Eind goed al goed, al had het heel wat leuker kunnen zijn voor Kurtje.

De tijd dat men in sommige kringen zijn neus ophaalde voor “die mannen van de vakschool” is gelukkig al lang achter de rug. Het technisch onderwijs zit overal duidelijk in de lift, en in Hoogstraten is dat niet minder. In de Hoogstraatse technische scholen zitten er duizend jongeren meer dan in het ASO. Het besef dat een goede technische opleiding een garantie biedt voor de toekomst is met de jaren fel toegenomen. En dat is goed. Niet in het minst voor al die jongeren die dromen om met hun handen hun boterham te verdienen.

Het is al jaren aan te zien tijdens de zogenaamde doe-dagen in Vito en VTI hoe de leerlingen uit het zesde leerjaar van de basisschool geïnteresseerd zijn in techniek en handvaardigheden. Telkens sta ik in

bewondering voor de geestdrift van die kinderen wanneer zij een nestkastje timmeren, een kaartenhoudertje vijlen, een muurtje metsen of een potje haargel maken.

Hopelijk hebben de meeste jongeren op één september hun juiste ding gevonden. Het secundair onderwijs duurt te lang om ongelukkig rond te lopen en iedere vogel zingt nu eenmaal toch zoals hij gebekt is. En ook al is het liedje misschien niet altijd vaders of moeders voorkeur, een fluitende vogel maakt het leven in ieder geval heel wat leuker.

En dan moet ik onbewust terugdenken aan het verhaal van Gert dat we vorig jaar in het schoolkrantje van Vito konden lezen. Gertje begint in Vito in het eerste jaar beroeps, kiest in het tweede jaar voor bouw maar krijgt in het derde jaar beroeps bouw interesse in zweefvliegtuigen en begint te dromen van een leven als piloot. Een betere opleiding dringt zich dus op en Gert kiest er voor om na BSO3 het derde jaar over te doen maar dan in TSO3. Gert werkt prima en slaagt in dit jaar. Maar ook de interesses in wiskunde en fysica groeien en Gert zet de stap naar het seminarie en doet er nog eens een derde jaar bovenop, dit maal ASO3. Gert studeert uiteindelijk af aan het seminarie in afdeling wiskunde-wetenschappen met acht uur wiskunde. Nadien trekt hij naar Leuven waar hij na vijf jaar eindigt als burgerlijk ingenieur. Momenteel werkt hij als wetenschappelijk onderzoeker aan de Katholieke Universiteit van Leuven.

Gert is een gelukkige man en dat wensen wij ook alle Hoogstraatse scholieren. Maak er een vruchtbaar en hopelijk ook een gezellig schooljaar van. (jh)

Groenten & Bloemen - zondag 18 september 2005 - De Vrijheid is autovrij Aan het strategisch geplaatste reclamewagentje - ‘Problemen met uw reclame?’ - Wij wel met de uwe!

2

OMSLAGVERHAAL

Voor het eerst op kot

Ik ga zeker soberder moeten gaan leven Karen Van den Keybus is van Hoogstraten, 18 jaar, afgestudeerd op het Spijker (ASO, Latijn – moderne talen) en is van plan om Interieur Vormgeving te gaan studeren in Gent. We gingen haar thuis opzoeken om te praten over het hoe en waarom van haar keuze. We maakten kennis met een dynamische jonge vrouw met een heel open blik naar de wereld en met veel honger naar nieuwe ervaringen en ontmoetingen met nieuwe mensen.

Ik wil nu iets met mijn handen doen Mijn eerste keuze viel op een studie voor regisseur of reclameontwerper. Op de infodagen op het Spijker waar we konden praten met mensen die dat beroep uitoefenen, ben ik van mening veranderd. Ik sprak met de regisseur van het tvprogramma Wittekerke en die vertelde me dat die studie heel veel werk vraagt, heel duur is en maar weinig toekomstmogelijkheden biedt. Naast ons zat een binnenhuisarchitect en uit nieuwsgierigheid ging ik bij hem toen mijn licht opsteken. En daar is dan mijn beslissing gevallen, geen binnenhuisarchitectuur – te veel wiskunde, te lange studie – maar interieurvormgeving. Ik heb me altijd erg geïnteresseerd in kunst en cultuur en ik wilde ook vooral iets met mijn handen doen, niet altijd aan een bureau zitten blokken maar gewoon dingen leren maken, dat wilde ik.

Waarom naar Gent?

Op kot gaan was voor mij echt wel een must. IK zit echt niet graag thuis, zo ben ik onder deze vakantie gemiddeld maar één dag thuis geweest op een week. Ik heb altijd graag veel te doen, ben met van alles en nog wat bezig en liefst buitenhuis.

Het werd een keuze tussen Gent en Antwerpen maar Gent heeft veruit mijn voorkeur. Het is daar niet te groot, met rommelige kleine straatjes, daar houd ik van want ik ben zelf wat chaotisch van aard, kortom het is er gezellig, vind ik. Daarbij is het verder weg van Hoogstraten en dat is voor mij juist een pluspunt. Het onbekende, het nieuwe, dat lokt me vooral.

In onze vroegere klas zijn er niet zoveel die naar Gent gaan maar dat is geen bezwaar. Het is wel zo dat enkele van mijn beste vriendinnen daar naartoe gaan, één gaat zelfs op hetzelfde kot als ik – heel toevallig . Dat lijkt me vooral in het begin wel plezant, om samen te wennen aan al het nieuwe.

(40 euro). Maar het is wel zo, ge komt daar dan binnen en het behang valt van het plafond, de muren zijn lelijk geschilderd, het ziet er kortom heel armoedig uit en dat valt dan wel wat tegen.

Maar de kotmadam verzekerde ons dat de muren opnieuw geschilderd zullen worden in een kleur van mijn keuze.

Dan besef je toch wel dat je hier thuis eigenlijk een weelderig leventje leidt en waar alles is wat je nodig hebt. Ik zal sowieso soberder moeten gaan leven en dat zal voor mij zeker een grote aanpassing zijn, ik ben het nu eenmaal te goed gewoon.

Maar ja, onafhankelijkheid heeft zijn prijs en dat hoort nu eenmaal bij het studentenleven.

Eigen potje koken Op mijn kot is ook een klein keukentje voorzien en mijn vriendin en ik zijn vast van plan om gezond te gaan koken, allé mijn vriendin die kan al goed koken en ik ga dat dan leren hé, met behulp van kookboeken. Er is een klein kruidenierszaakje in de buurt waar we alles kunnen vinden en we gaan zeker niet elke dag frieten of pizza halen. Van thuis zal ik ook groenten en soep mee kunnen nemen en dat helpt al.Hoeveel geld ik van thuis nodig zal hebben voor al de onkosten, dat hebben we nog niet definitief afgesproken, ik schat dat ik wel zal toekomen met 50 euro per week, dat zal de toekomst nog een beetje moeten uitwijzen.

Wie blijft achter?

Wie ik het meest ga missen op kot, is mijn vriend.

Ik zie hem nu haast iedere dag, we zijn heel veel bij elkaar en dat gaat zeker een grote aanpassing vragen, voor ons allebei. Mijn vriend die zelf al werkt, vindt het heel goed dat ik verder ga stude-

ren en hij is van plan om ook al eens naar Gent te komen maar toch zal het de grootste verandering zijn in mijn nieuwe leven, denk ik.

Ik ben ook bij de jeugdbeweging “De plussers” waar ik pas bij de leiding gekomen ben en ik wil dat blijven doen. De leiding bestaat uit een viertal mensen die een groepje van +13-jarigen begeleidt tot ze +18 zijn. We zijn niet met veel en we doen ook geen grootscheepse activiteiten, wel maandelijkse bijeenkomsten waar we vooral veel met elkaar praten, zo veel werk is dat niet.

Wat ik ook wil blijven doen is de cursus Drama en Toneel, ik doe dat heel graag en ben vast van plan daarmee door te gaan.

Toneel, film en kleding, daar gaat mijn interesse naartoe en mijn droom is om daar later ook in mijn job mee bezig te kunnen zijn, decorontwerp bijvoorbeeld, of het aankleden van een filmset, zoiets zou prachtig zijn. Ik hoef daar niet zo veel geld mee te verdienen, dat is niet het belangrijkste. Enfin, we zullen wel zien, ik zie alvast met veel goesting uit naar mijn nieuwe studentenleven. (Jof)

w w w. fo n s m a r t e n s p l a n ke nv l o e r e n . b e

EIKEN PLANKENVLOER

Kot zoeken en vinden Een kot zoeken is nu vrij gemakkelijk via internet. Daar kun je al een keuze maken tussen studio, appartement of kamer met bijpassend prijskaartje; ook de buurt kun je kiezen, de grootte van de kamer, de prijs. Ik heb er een aantal geselecteerd en dan samen met mijn ouders gaan kijken. Ik vond een redelijk groot kot (20 m2) in de “Poel”, waar veel studenten zitten, voor 170 euro per maand plus elektriciteit

Karen Van den Keybus

Eigen fabrikaat en plaatsingsdienst Ook voor de doe-het-zelvers Toonzaal open: Donderdag en zondag GESLOTEN

VEROUDERDE VLOEREN NATUURLIJKE LOOK LEGKLAAR Groot Eyssel 39a, Meerle (België) baan Meerle-Meer Telefoon: 03.315.84.32 Fax: 03.315.03.99

0177

MAANDAG, DINSDAG, WOENSDAG, VRIJDAG ................... 08.00-12.00 / 13.00-17.00 uur zaterdag .................................................................................. 09.00-12.00 / 13.00-16.00 uur

3

OP KOT OF NIET OP KOT

Samen uit, samen thuis op kot

Sarah, Bart, Jan en Simon vertellen Waarom alleen op een kamer zitten tussen vreemden, terwijl je ook samen een huis of appartement kunt huren. Veel gezelliger, en het hele kennismaken met en wennen aan vreemden en al hun gewoontes kan je meteen overslaan. Want je kent elkaar toch al lang. Leuk toch, en makkelijk? Of niet? We vroegen het aan Sarah, Bart, Jan en Simon. Allemaal afkomstig uit Hoogstraten en al lang goede vrienden van elkaar. Sinds enkele maanden delen ze samen hun kot, of meer bepaald hun ruim appartement aan de Turnhoutsebaan in Antwerpen.

Voor alle vier is dit het begin van, zeg maar, hun den gekregen in de Gemeentelijke Basisschool tweede kotleven. Jan Geerts studeerde eerst vier in Hoogstraten, waar hij zeer blij mee is. (Op jaar Geschiedenis in Brussel. Hij zat er in z’n eenhet moment van het interview was Simon dan tje op kot in de Matongé-wijk. Zogenaamd samen ook niet aanwezig in Antwerpen. Op de foto’s met andere studenten, maar in de praktijk waren wordt Simon’s plaats –achter zijn masker- indat vooral immigranten uit Afrika die permanent genomen door een kotbezoeker van die avond. in Brussel woonden en werkten. Sympathieke Met dank aan gastacteur Andy De Pooter voor mensen en een leuke buurt, maar veel contact zijn sterke inleving. Simon heeft later nog enkele met medestudenten had Jan niet. Hij studeert aanvullingen gemaakt op de uitleg van zijn drie nu verder in monumenten- en landschapszorg. huisgenoten, red.)

Bart Verschueren had als enige al vier jaar in Antwerpen gestudeerd. Maar destijds bewust Waarom samen? gekozen voor een studio voor zichzelf, met eiJan was het na vier jaar op z’n eentje beu om algen badkamer en keuken. Hij had vier jaar geleleen te wonen. Aangezien hij in Antwerpen verden niet zoveel zin in het typische studentikoze der wilde studeren contacteerde hij Bart, met wie sfeertje. Bart begint nu aan een twee jaar durende hij al sinds de lagere school bevriend is. Bart en aggregaatsopleiding. Sarah Horsten verbleef de Sarah, die al enkele jaren een koppel vormen, wilafgelopen drie jaar in Leuven, waar ze aan het den wel graag gaan samenwonen, maar nog niet Heilig Hartinstituut in met z’n twee. En om Heverlee voor onderhet niet te laten overkoRommel is niet altijd negatief, wijzeres studeerde. Ze men alsof Jan het derde dat schept een eigenheid zat er op kot met elf wiel aan de wagen zou meisjes. Een gezellige worden, werd nog een tijd, maar na drie jaar had ze Leuven wel gezien. vierde huisgenoot gezocht. Om een beetje een Sarah begint aan een aanvullend specialisatiejaar evenwicht te bekomen, zeg maar. Daarom werd voor buitengewoon Onderwijs. Simon Lenaerts Simon, ook al sinds de lagere school bevriend studeerde, net als Sarah, aan dezelfde school de met Jan en Bart, erbij gevraagd. Maar het duurde voorbije drie jaar voor Regent Lichamelijke Opnogal lang voordat Simon toehapte, zo vertelt voeding. Als enige van de vier heeft Simon het Bart. Simon was op dat moment bezig met zijn studentenleven wel gezien na drie jaar, en wil hij eindwerk, en had natuurlijk andere katten te gegraag aan de slag als turnleraar. Toevallig heeft selen. Hij moest dan ook redelijk onvoorbereid hij net voor enkele weken een interim aangebobeslissen of hij meedeed of niet. Want aangezien

De gemaskerde Simon op zijn kamer.

4

Jan op zijn kamer.

In de living, vlnr: Bart, Sarah, Simon en Jan. ze alle vier de huurders zijn, moesten ze ook alle vier samen het huurcontract ondertekenen.

Een vierde persoon was echt wel nodig om de huurprijs per persoon betaalbaar te houden. Nu betalen ze ieder 160 euro kale huur (zonder bijkomende kosten van elektriciteit, water ed., red.).

Met z’n drieën zou de huurprijs echter teveel zijn geweest om te betalen.

Wie zoekt die vindt?

Een goedkoop huurhuis of appartement is best wel moeilijk te vinden in Antwerpen. In de buurt waar ze nu wonen (Borgerhout, red.) valt dat nog mee. ‘Wij hebben nu een goedkoop kot’, legt Jan uit, ‘want we betalen nu per persoon 190 euro, alles inbegrepen. Maar voor een gemiddeld kot betaal je toch wel een 220 euro per maand.’

De zoektocht naar een appartement viel nogal mee, vertelt Bart, die het meeste zoekwerk heeft verricht. Hij heeft op verschillende plekken eens door het raam naar binnen gekeken, soms aangebeld voor verdere informatie en uiteindelijk gekozen. En dit appartement was echt wel de beste keuze.

Sarah en Bart heten u welkom.

OP KOT OF NIET OP KOT Schrik voor scheten Ondertussen zitten ze er nog maar enkele weken.

Het was een bewuste keuze om met vier bekenden te gaan samenwonen. ‘Het is natuurlijk wel een beetje belangrijk dat ge weet met wie ge gaat samenwonen.’, zegt Bart. Hoe verloopt dat samenwonen nu in de praktijk? Is het toch nog wennen aan elkaar, of valt dat best mee? ‘Het lukt nu toch al een week,’ volgens Sarah. ‘Jaja, tot nu toe valt het best mee’, beaamt Jan. Het zijn blijkbaar vooral de klein menselijke kantjes die wennen zijn. Simon en Jan maken veel kapot, volgens Sarah. Maar op die manier blijft alles een beetje up to date, omdat voor ieder kapot stuk een nieuw exemplaar wordt aangekocht, zo vult Bart aan.

Waar Sarah geen probleem in zag, maar waar iedereen haar wel voor waarschuwde, was het samenwonen als enige meisje tussen drie jongens.

Maar ze heeft daar geen schrik voor gehad. ‘En ik denk dat ik dat nog altijd niet heb’, zo besluit ze. Waarvoor zou ze dan schrik moeten hebben?

De kotgoudvis Tom. ‘Scheten’, ‘en boeren’, vullen de heren gretig en grinnikend aan. ‘Ik heb altijd wel met heel veel meisjes op kot gezeten,’ gaat Sarah verder, ‘en ik dan wilt ge een eigen kot om onafhankelijk te ben ook wel echt zo’n meisje dat meisjes nodig willen zijn en om een beetje eigenheid te wilheeft. Maar ik heb ook len opbouwen. En dat heel veel vriendinnen.’ kunt ge dan doen aan Een tweede meisje op de hand van rommel.

Het lukt nu toch al een week kot hoefde dan ook niet Dat is echt zo, romvoor Sarah. mel hoeft niet altijd negatief te zijn. Maar De vrouw in de relatie na een paar jaar verdwaalt ge in uw rommel, en Wordt het dan toch niet wennen? Er wordt nadan hebt ge genoeg eigenheid en persoonlijkheid melijk vaak beweerd dat meisjes ordelijker zijn zodat ge zonder rommel kunt.’ De geldzaken dan jongens. ‘Bart is meestal ordelijker dan mij’, die vroeger nog belangrijk waren zijn ondertusantwoord Sarah. ‘Ik ben de vrouw in de relatie’, sen ook aan het wegebben. Nu let je nog wel op zegt Bart, ‘Ik ben wel vrij ordelijk en opruimeje geld, maar het komt niet meer op een halve rig. Maar het gaat wel met ups en downs. Ofwel euro aan. Ze hebben ook elk een ‘belofte’ geruim ik volledig op, ofwel niet’. ‘Het scheelt ook maakt om zich iets, concreet of abstract, op kot wel’, zo gaat Jan verder, ‘of ge op uw achttiende te engageren. Voor Bart is dat soep maken. Voor op kot gaat, of dat ge al een zelfstandige periode Sarah en Jan muziek, respectievelijk dwarsfluit achter de rug hebt. Als ge van het secundair komt, en banjo spelen.

Op de 4de verdieping brandt de lamp.

Huishoudschema Om het huishouden praktisch te runnen, hebben ze ook enkele afspraken gemaakt. Ze hebben samen een bankrekening geopend en naast een algemeen reglement wat er nog moet komen, is er al een poetsreglement opgesteld. Op het schema staat van week tot week wie er welke kamer moet poetsen, van WC tot keuken tot badkamer, en wie er wanneer poets-vrij heeft.

Rond samen eten en eten koken zijn niet echt concrete afspraken gemaakt. Het zou nogal moeilijk zijn om ook dat samen te gaan doen. Het bindt iedereen aan een vast uur van thuiskomen, en Sarah is bijvoorbeeld vegetariër, terwijl de anderen overtuigde vleeseters zijn.

Het bier en de koffie wordt als basisdrank wel gezamenlijk aangeschaft.

Laang leive Oëgstroate!

Is er schrik om door samen te leven elkaars mindere kanten te leren kennen? Dat valt wel mee, zeggen ze. Het is waarschijnlijk ook een kwestie van jezelf een beetje makkelijk op te stellen. Het scheelt ook dat je van dezelfde streek afkomstig bent. Dat schept een band. ‘We kennen mekaar sowieso al lang.’, zegt Bart. ‘Een ander accent, een verschil in dialect, levert ook een verschil in humor op.’, vult Jan aan, ‘En als ge allemaal van Hoogstraten afkomstig bent zit ge toch meer op dezelfde golflengte. Dat is gezelliger.’

Het huurcontract is voor een jaar getekend.

Daarna zien ze weer wel wat er komt: nog een jaar samen of apart, of misschien nog een andere stad, of misschien terug naar Hoogstraten, als de gronden tenminste weer een beetje betaalbaar worden. Maar eerst een jaar genieten van elkaars aanwezigheid.

5

OP KOT OF NIET OP KOT

Een ervaren rot op kot Met vier jaar ervaring mag je van Ilse Oostvogels uit Hoogstraten zeggen dat ze een oude rot is met enige kotervaring. Wij polsten haar naar haar ervaringen, zowel de eerste als nu de laatste. Zij gaat er immers nog een jaartje bijdoen. De ervaring wordt nog wat groter door het feit dat zij in de loop van haar carrière al wel eens van kot veranderde en zodoende weet wat er op de markt is.

Heb je je koten altijd zelf gezocht?

Mijn eerste kot hebben mijn ouders mee gezocht.

Het was uiteraard vooral de bedoeling dat ìk me er goed zou voelen, maar ik vond het toch belangrijk dat ook mijn ouders het kot ok vonden. Bovendien had ik eerlijk gezegd helemaal geen idee van wat een goed kot was. Hoewel je de meeste koten pas op het einde van het academiejaar kan gaan bezichtigen, beginnen de opendeurdagen van de peda’s van de KU Leuven zelf al vrij vroeg. Wij zijn toen al in maart naar zo een opendeurdag geweest. Het was gewoon onze bedoeling om eens een kijkje te gaan nemen, maar toevallig vond ik die dag al een leuk kot. Na het eerste jaar ben ik naar een particulier kot verhuisd, honderd meter verder… Ik heb me echt goed geamuseerd op dat eerste kot hoor, maar ik had er toch een beetje een internaatgevoel. Eind juni van mijn eerste kandidatuur ben ik dan samen met een vriendin naar een nieuw kot gaan zoeken, maar het was moeilijk om een goed kot te vinden dat niet te duur was en waar nog plaats was voor twee personen. Dus ben ik daarna nog eens terug naar Leuven gegaan, samen met mijn vader, en toen hebben we wel een kot gevonden, vlak bij mijn eerste kot. Ik heb daar drie jaar gezeten en ben nu afgestudeerd. Omdat ik onder andere mijn aggregaat wil behalen, blijf ik nog een jaartje in Leuven, maar ik verander wel weer eens van kot.

Deze keer heb ik het kot helemaal zelf gezocht.

Mijn ouders zijn het uiteraard wel komen ‘goedkeuren’ voordat het contract getekend werd. Ik was eigenlijk niet van plan om te verhuizen, omdat ik wel goed zat en het toch nog maar voor een jaartje zou zijn. Maar net nadat ik van de kotbaas gehoord had dat de huurprijs weer maar eens zou stijgen, hoorde ik van een vriendin dat er op hun kot een mooie en goedkopere kamer vrij kwam. Bovendien hebben ze op dat kot een gemeenschappelijke keuken – op mijn vorig kot kookten en aten we op onze kamer – en nu zit ik dan ook eens in een andere buurt.

Wat is belangrijk aan een kot?

Je moet je er echt goed voelen. Uiteindelijk leef je de hele tijd in één kamer, die meestal niet al te groot is en waarin je niet alleen slaapt, maar ook studeert, met vrienden samen zit en soms zelfs ook kookt. Als je er dan niet goed voelt, heb je wel een beetje een probleem. Iedereen stelt natuurlijk verschillende eisen aan zijn kot; wat voor de één belangrijk is, is dat voor de andere misschien niet. Maar na vier jaar Leuven is het me al wel opgevallen dat het voor iedereen belangrijk is om geen té kleine kamer te hebben.

Je moet nog wel net ietsje meer kunnen doen dan een toertje draaien. Ook gezelligheid is heel belangrijk; en dan bedoel ik niet alleen dat je kot gezellig moet ingericht zijn, maar ook dat het leuk is om aangename mensen in je buurt te hebben. Als je goed overweg kan met je kotge-

noten of als je maatjes in de buurt hebt wonen, voel je je ook meer ‘thuis’.

Hoe zit het met het eten?

In het eerste jaar gingen we regelmatig wel eens naar de Alma, het studentenrestaurant. We hadden toen bijna altijd hele dagen les en dan was het wel handig om ‘s middags tijdens een springuurtje gewoon even goedkoop te kunnen gaan eten.

Voor de gezelligheid of om lekker te eten moet je daar niet naartoe gaan, maar het is wel heel leuk om je medestudenten beter te leren kennen.

Vanaf de tweede kandidatuur ben ik nog maar zelden naar de Alma gegaan. Ik kook eigenlijk vrij veel zelf, meestal samen met kotgenoten of vrienden. Zeker als ik niet in de examens zit, kan ik er echt van genieten om samen met vrienden te koken en te eten. Voornamelijk wokgerechtjes, zoals rijst met groentjes en spaghettisaus, zijn ideaal om op kot zelf te maken: gemakkelijk en super lekker! Naar de frituur gaan doe ik zelden in Leuven, maar we gaan wel af en toe eens met vrienden iets eten in de “Notre Dame”. Dat is een goedkoop restaurant in het centrum van Leuven waar veel studenten komen eten. En dan zijn er natuurlijk nog de beroemde ‘tupperwarepotjes van thuis’. Meestal krijg ik van ons mama een potje mee voor ’s maandags. Best wel handig om een keertje minder te moeten koken en ook veel lekkerder dan het eten van de Alma.

Hoe geraak je op je kot en blijf je wel eens een weekend daar?

In het eerste en tweede jaar werd ik meestal samen met vrienden naar Leuven gebracht met de auto. Onze ouders hadden dan een beurtrol, zodat ze maar om de paar weken moesten rijden. Daarna ben ik bijna altijd met de trein naar Leuven gegaan; terug naar huis ging ik sowieso altijd met de trein. Maar als ik echt veel materiaal moet vervoeren of tijdens de examens proberen mijn ouders me wel zoveel mogelijk met de auto naar Leuven te brengen.

Ik blijf zelden een weekend in Leuven; ik ben bij de leiding van de KSJ en ik vind het ook altijd tof om het volk van Hoogstraten in het weekend nog eens te zien.

Heimwee gehad?

Ook niet tijdens de blok of examenperiode?

Ilse (links) gezellig samen met vriendinnen.

6

Ik voelde me eigenlijk vanaf het begin goed in m’n vel in Leuven. Natuurlijk belde ik in de week regelmatig eens met mijn ouders (en nu nog trouwens), maar er is in Leuven genoeg te beleven om je te amuseren. Bovendien zat ik het eerste jaar ook met een goede vriendin van het middelbaar op kot, waardoor het al meteen vanaf de eerste avond dikke ambiance was. Tijdens de examens heb ik vanaf het eerste jaar altijd al graag zoveel mogelijk thuis gezeten. Als ik hele dagen moet leren, voel ik me een beetje eenzaam en vind ik het leuk om tussendoor even te kunnen praten met mensen die zelf geen examens hebben. Bovendien hou ik er ook van om een beetje afwisseling te hebben in de plaats waar ik leer, en dat is nogal moeilijk op kot. De examen-

OP KOT OF NIET OP KOT

Trendsetter in eigentijdse interieurs

Op kot mag ook al eens gek gedaan worden: Ilse (rechts) als Marina.

Exclusief voor de regio

periode wordt met de jaren wel minder stressy. In mijn eerste kan wou ik het te goed doen: ik wou alles kennen, maar dat gaat nu eenmaal niet meer als je op de unief zit. Ik heb toen ook veel te weinig geslapen, waardoor ik me na een paar examens niet meer goed genoeg kon concentreren. Net zoals de meerderheid van eerste kan heb ik toen dus ook een tweede zit ‘mogen’ meemaken. Daarna is het eigenlijk altijd maar beter gegaan met de examens; ik ben veel efficiënter beginnen leren en zorg er nu ook voor dat ik tijdens de examenperiode genoeg slaap.

Derde generatie sinds 1947 in het centrum van Hoogstraten

Alle soorten behang, trendy of klassiek Verf in 20.000 kleuren van Boss Paints

Hoe zit het met het uitgaansleven – vrienden van hier, vrienden van daar?

Het uitgaansleven is dik oké in Leuven hé. Er is altijd wel iets te beleven en dat heeft uiteraard zijn voor- en nadelen. Je sociale leven zal er alleszins zeker niet onder lijden. Er zijn enorm veel cafeetjes, fuifzaaltjes, snackbars, restaurantjes, twee cinema’s, enz. En dan zijn er uiteraard ook nog de “fakbars”. Dat zijn heel goedkope cafés die uitgebaat worden door studenten van je eigen faculteit, én de activiteiten die door de verschillende studentenverenigingen georganiseerd worden. Ikzelf heb me vanaf eerste kan direct lid gemaakt van onze studentenvereniging. In het begin van het academiejaar werd er een kennismakingsweekendje georganiseerd voor de eerstekannertjes van onze richting. Ik heb daar, samen met nog een dertigtal anderen van mijn richting, aan meegedaan en daar heb ik nog steeds geen spijt van. Een groot deel van de mensen die daar toen bij waren, zijn nog steeds mijn vrienden in Leuven en doen net als ik regelmatig mee aan de activiteiten die door onze studentenvereniging georganiseerd worden.

Die activiteiten gaan van fuiven, tot cantussen, verkleedavondjes, culturele uitstapjes, skireisjes, tot… Je mag ook aan die activiteiten deelnemen als je geen lid bent of niet aan onze faculteit studeert hoor, maar het is gewoon een heel stuk goedkoper als je lid wordt. De eerste jaren gingen we naast de activiteiten ook vaak naar onze fakbar; nu is dat wat geminderd en houden we eerder gezellige avondjes op iemand z’n kot. Ik trek in Leuven zowel met vrienden van Hoogstraten als van Leuven op, hoewel misschien wel iets meer met de mensen van Leuven. Dat komt, denk ik, omdat ik de mensen van Hoogstraten ook nog in het weekend sowieso zie.

De financiële kant van de zaak: is er een weekgeld?

Waar moet je zelf voor zorgen?

De boeken die ik voor mijn studie moet kopen en mijn eten betalen m’n ouders. Normaal gezien krijg ik ’s zondags wat geld mee en als ik op het einde van de week geld over heb, geef ik dat terug; als ik meer heb opgedaan, krijg ik wat bij. Het is uiteraard niet de bedoeling dat ik in Leuven met dat geld zit te smossen en voortdurend op restaurant ga of zo, maar in principe moet ik mijn eten niet zelf betalen. Alles wat ik extra op doe, zoals ’s avonds iets gaan drinken, een cinemaatje, enz. moet ik wel zelf betalen. In de zomer doe ik altijd vakantiewerk en per maand krijg ik ook nog een beetje ‘pré’ en dat is voldoende om rond te komen.

Raamdecoratie, zonnewering en vloerbekleding

Bent u graag op de hoogte van de nieuwste kleurencombinaties? Wenst u kleurrijke tips voor de juiste samenstelling van uw interieur?

Bezoek dan zeker een van onze infoavonden of bel ons voor meer informatie.

AANBEVOLEN:

Workshops op aanvraag Ideaal voor groepen van 10 tot 16 personen.

Aanleren van verschillende verftechnieken.

Hoe maak ik van een oud kastje een trendy meubel?, enz...

H. Bloedlaan 277-299 2320 Hoogstraten Tel: 03/314 52 78 Fax: 03/314 88 02 e-mail: info@mertens-schilderwerken.be 194

7

OP KOT OF NIET OP KOT

Kotstudent in Genk

’t Is superplezant gewoon Op een van de vele terrasjes van de Vrijheid hadden we een babbel met Jeroen Van den Bogerd die deeltijds jobstudent is in het bewuste café. Jeroen is 19 jaar, woont in Hoogstraten en pendelt tijdens het schooljaar elke week naar Genk waar hij de richting C.M.D. (Communicatie Multimedia Design) volgt. Hij rijdt dan mee in de auto van Carolien Ruts die dezelfde studierichting volgt.

Oudere broer ging vooraf Jeroen: Voor zover ik weet zijn wij de enigen in Hoogstraten die deze studierichting volgen en Genk is ook de enige plek in Vlaanderen waar je dit kan doen. In Kortrijk bestaat wel iets soortgelijks maar dat is wel wat zwaarder, meer wiskunde en zo, daarom kozen wij voor Genk.

Mijn oudere broer heeft dezelfde richting gevolgd en is nu afgestudeerd. Hij is nu bezig met zich als zelfstandige te vestigen in Minderhout (MULTIMEDIA BE). Dat mijn broer mij voorafgegaan is, heeft het voor mij wel gemakkelijker gemaakt, ik heb gewoon zijn kot kunnen overnemen zoals hij het heeft ingericht, met bureaustoel, tv, computer, stereo enz.

Geen heimwee Ik heb helemaal geen heimwee gehad, wel integendeel. Ik ben zo niet, ik ging ook altijd graag op kamp en zo. Wat het ook allemaal makkelijk maakte was dat ik daar Carolien ontmoette die in hetzelfde kot zat en dezelfde studierichting volgde. Hoewel we allebei uit Hoogstraten komen, kenden we elkaar voordien niet, nu zijn we goede vrienden geworden. We wonen in Genk in een huis met 3 verdiepingen waarin 11 ko-

ten. We zitten met 4 op één verdieping en werden al gauw een hechte groep. Ieder van ons zorgt om de beurt voor het eten en Jeroen en Caroline dat eten we dan gezamenlijk op aan tafel in het gangetje waar meer plaats is. We brengen ook allemaal klaargemaakt eten mee van thuis in de bekende plastieken potjes

Studentenclub Medeac (media design academie) Genk is natuurlijk geen bruisende studentenstad zoals Gent en Leuven. We trokken dan ook wel eens naar Diepenbeek of Hasselt waar veel meer vertier is. Daar kwamen we ook in contact met de grote studentenclubs en zo kwam ik op het idee om dat in Genk eens uit te proberen. Daar bestond zo niks – onze studierichting bestaat ook nog maar 5 jaar – en dus zijn we er op een goeie dag mee begonnen. De hele organisatie hebben we wel wat onderschat want er komt nogal wat bij kijken. We zijn begonnen met een kroegentocht: een 7-tal cafés aanspreken, bonnekes drukken,

uitnodigingen, later gaan afrekenen, er kruipt heel wat tijd in. En er is natuurlijk ook geld nodig, daar hebben we o.a. een pizzaverkoop voor georganiseerd, sponsors gezocht om t-shirts te laten maken die we nadien konden verkopen.

We hebben ook feestjes gehouden, een bieravond, een cocktailparty; dan moet er al eens een zaal gehuurd worden, materiaal aangekocht en dat moet allemaal prompt betaald worden. Het kost heel wat hoofdbrekens maar het was toch de moeite; we kregen heel wat respons: zo’n 80 à 100 man komt naar onze activiteiten,dus dat is wel okee.

Van de school zelf hebben we, behalve een lokaaltje, niet zoveel steun gekregen, toch niet financieel, maar ze laten het wel toe en op onze activiteiten zijn meestal ook een aantal profs aanwezig. Om de school er wat dichter bij te betrekken en ook om geen fouten meer te maken – wat verleden jaar toch wel gebeurd is – krijgt de club dit jaar een leraar als peter. Het komende jaar gaan we het ook wat serieuzer aanpakken,; dan kunnen we de eerstejaars aaspreken en een boekenverkoop organiseren.

De studies Of er nog tijd is om te studeren? Ja, dat moet wel, hé. In het weekend thuis eigenlijk niet veel; vrijdagavond is er het zaalvoetbal, daarna uitgaan.

Zaterdag uitslapen en daarna het gewone voetbal of spelen met de ploeg van de Mussenakker en ’s zondags is het al gauw weer tijd om in te pakken en te vertrekken.

De kotbewoners 8

Alleszins was ik er door in de eerste zit, daar ben ik natuurlijk heel blij om en dat is toch ook een bewijs dat de studies niet lijden onder al die andere activiteiten. Nee, op kot zijn is gewoon superplezant, het is een wereld die voor u open gaat, die vrijheid, al die mensen die je leert kennen, ik zou het niet willen missen. Heimwee zal ik misschien pas hebben als het kotleven voorbij is en ik mijn mannetje moet staan in wat men “het echte leven” noemt. (Jof)

OP KOT OF NIET OP KOT

Op kot bij moemoe

Jan Meulders vertelt Wie “op kot” zegt, denkt meteen aan het bruisende en wilde studentenleven in grootsteden als Antwerpen, Leuven of Gent. Maar het hoeft niet altijd zo groots te zijn. Een hele hoop Hoogstraatse studenten trekt namelijk voor een aantal jaren naar de Katholieke Hogeschool Kempen in Geel, beter bekend als ‘den HIK’. Net zoals Jan Meulders uit Wortel een tiental jaren terug. Hij ging op kot bij zijn moemoe in het gehucht Ten Aert, deelgemeente van Geel. Jan Meulders vertelt over het wat, waarom en hoe van ‘op kot bij moemoe’.

Toen Jan Meulders klaar was met zijn middelbare school, wilde hij verder studeren als Industrieel Ingenieur. Waar, dat lag eigenlijk voor de hand. “Ge kon dat studeren in Geel, en daar woonde ons moemoe. Dat was kortbij en daar kreeg ik gratis kost en inwoon. Ondertussen zat ons moemoe er niet alleen. Echt alleen was ze niet, er woonde ook een gast (van de psychiatrische instelling, red.) bij in huis. Het eten stond ’s avonds klaar, waardoor ik mij meer op mijn studie kon concentreren. Meestal ging ik in het weekeinde naar huis. Op zondagavond reed ons moe mij naar ginder, en vrijdagsavonds kwam ze mij weer halen. Dat was tegelijkertijd ook een beetje familiebezoek.

’t Sas van Ten Aert Mijn eerste les begon al op maandagochtend, dus lag het voor de hand dat ze mij zondag’s brachten. ’s Maandags vroeg hadden mijn ouders geen tijd om te rijden, dus als ik dan pas vertrok moest ik zelf zorgen dat ik daar geraakte. Een paar keer heb ik op maandag de eerste bus gepakt, en dat duurde bijna twee uur. Op vrijdagavond terugkeren met de bus, dat was een ramp. Dat heb ik een tijdje gedaan, tot ik dacht, ‘Foert, ik zal eens proberen te liften’. En als dat eenmaal meevalt, dan neemt ge de bus niet meer.

Ik zat bij ons moemoe een kilometer of acht van de campus af. Ik fietste daar iedere dag naar toe.

De eerste paar honderd meter naast de vaart tot aan ’t sas van Ten Aert, en dat stak ik dan over, hoewel dat eigenlijk niet mocht met de fiets, en dan verder binnendoor tot aan de school.

Geen kotfuiven Veel regels waren er niet. Ons moemoe had wel graag dat ik telkens zei hoe laat ik ongeveer thuis was. Maar over het algemeen kon ik redelijk doen wat ik wou. Natuurlijk moest ik bij ons moemoe geen kotfuiven gaan houden. Ik at elke dag mee, en ’s morgens nam ik mijn brooddoos mee. Ik had wel een regelmatig rooster. De ene dag scheelde wel op de andere, maar daar werd wel rekening mee gehouden. Het gebeurde soms dat er eens onverwacht iets veranderde, maar dan had ons moemoe wel graag dat ik dat even liet weten.

Ik heb het wel eens een paar keer gepresteerd om, terwijl ik om één uur al klaar was, pas ’s avonds om vijf uur terug te zijn. Dat werd dan niet gewaardeerd.

Iets wijsmaken

ge op kot doet. Ge doet dat tenminste niet. Het zijn uw ouders niet die u controleren, maar wat er gebeurt wordt wel doorgezegd. Natuurlijk, uw moemoe van bijna 70 die kunt ge wel iets meer wijsmaken dan uw ouders.

Feeststad Geel Ik heb niet veel meegedaan aan het nachtelijke studentenleven. Ten eerste zijn er niet zoveel studentencafé’s in Geel. En valt ook niet iedere avond van alles te beleven, zoals in Leuven of Antwerpen. Er werd wel iedere week op donderdagavond een fuif georganiseerd voor studenten.

Er waren ook studentenverenigingen, die organiseerden dat meestal. Er zitten trouwens ook niet zoveel Geelse studenten in Geel op kot. Er waren er veel die op en neer reden. Het leefgeld wat ik kreeg van thuis uit was ook niet zo riant dat ik er veel mee kon uitgaan. En ik had ook andere bezigheden, zoals de voetbal in Wortel, waar ik mijn geld in stak.

De voordelen van op kot zitten bij uw moemoe is dat ge geen tijd hoeft te steken in bijzaken.

Uw eten staat op tijd Op het moment dat ik Ge kunt niet op dezelfde manier klaar en uw kamer bij ons moemoe woonwordt onderhouden. Ik de, heb ik nooit op een het varken uithangen bij uw had een eigen kamer, ‘echt’ kot willen zitten. moemoe als bij vreemden en ik zorgde er natuurMaar achteraf heb ik er lijk wel altijd voor dat ze er toonbaar bij lag. Ik wel spijt van gehad. Het was voor mijn persoonkon daarnaast ook nog kiezen in welke kamer lijke ontwikkeling misschien beter geweest als ik ik ging zitten om te studeren. Ik kon me dan bij vreemden had gewoond. Niet alleen was het ook volledig concentreren op mijn studie. Ja, goed geweest om wat zelfstandigheid te krijgen. af en toe hielp ik ook mee in en rond het huis, Ik heb ook na mijn studies op korte tijd moeten zoals het gras afrijden buiten. Het nadeel is dat leren assertiever te worden, en ik denk dat ik als ge bij uw moemoe op kot een stuk minder vrijik op mezelf had gewoond dat sneller zou geleerd heid hebt. Ge kunt niet op dezelfde manier het hebben. Maar ik bewaar aan de tijd bij ons moevarken uithangen bij uw eigen moemoe dan dat moe vooral goede herinneringen.”(ms)

Op kot langs het water en tussen het groen: “Ge moet daar ook tegen kunnen, om in alle stilte te wonen.”

De weg van kot naar hogeschool: oversteken aan ’t sas van Ten Aert.

9

OP KOT OF NIET OP KOT

Op kot in Hoogstraten?

Hoogstraten is al jaar en dag een centrum voor schoolgaande jeugd. Meer dan 4300 jongeren volgen er secundair onderwijs in de vier grote scholen. De meeste pendelen dagelijks te voet, met de fiets, de bus of zelfs met de auto naar school. Daarnaast herbergt het Seminarie 142 leerlingen op haar internaat, terwijl het internaat van het Spijker 80 meisjes onder haar vleugels neemt.

Zijn er echter ook leerlingen op kot in Hoogstraten? Wij informeerden bij de scholengemeenschap Markdal en vonden er welgeteld twee. Jorrit en Rachel zijn twee leerlingen uit VTI-Spijker en zijn beiden op kot bij de familie Van Delm in de Minderhoutsestraat. Jorrit (19) zit in het vijfde jaar Hotel en is hier aan zijn tweede kotjaar toe. Rachel ( bijna 17) uit 4 Toerisme heeft pas de stap gezet naar een zelfstandig studentenleven na 14 jaar internaat. Een opmerkelijke beslissing en dus ook de moeite om eens aan te bellen en te horen hoe het kotleven in Minderhout door haar ervaren wordt.

Vrijheid ervaren Rachel ter Wee heeft een kleine maand geleden de stap gezet om zelfstandig op kot te gaan. Als leerlinge in het vierde jaar Toerisme op het VTI Spijker heeft zij er al heel wat jaren internaat op zitten. Niet dat ze dit echt beu was, maar het leek haar tijd om haar leven wat zelfstandiger aan te pakken. De stap naar op kot gaan in Hoogstraten leek de logische beslissing. Of het een succes wordt zal de toekomst moeten uitwijzen.

“Ja, ik heb al 14 jaar op internaat gezeten. Eerst 9 jaar in Don Bosco in Wijnegem en daarna 5 jaar in Hoogstraten op het Spijker. Mijn ouders vaarden vroeger met een boot, mijn moeder was ook zeer jong toen ik geboren werd en zo ben ik vanaf mijn twee jaar op internaat terecht gekomen. Na 14 jaar wilde ik dus wel eens iets anders. Niet dat ik mij op het internaat ongelukkig gevoeld heb, integendeel, maar ik wou nu wel eens ervaren dat ik ook zelfstandig op mijn benen kon staan. Ik kon wel thuis komen wonen

of op internaat blijven, maar ik heb heel bewust voor een leven op kot gekozen. Ik wil wel eens ervaren of ik die vrijheid aankan.

Een leuk kot Ik heb deze plaats leren kennen via een meisje van onze school dat vorig jaar afstudeerde in de richting Toerisme. Zij was de eerste hier op kot en zij is er twee jaar gebleven. Ik ben toen eens komen kijken en het leek mij hier leuk. Begin september ben ik hier ingetrokken. Ik heb een prima kotgenoot aan Jorrit die hier vorig jaar ook al zat. Jorrit is al wat ouder omdat hij in Nederland reeds zijn secundair onderwijs afgewerkt heeft.

Wij hebben ieder een kamer en daarnaast een gemeenschappelijke keuken en eetruimte. Tot hiertoe (10 september) hebben we nog maar één keer gekookt. Jorrit zit in het vijfde jaar Hotel en hij eet ’s middags altijd warm in de school. Ik ga ’s middags buiten de school eten. Dat is dan een

Rachel ter Wee en haar kotgenoot Jorrit, de twee enige leerlingen uit de scholengemeenschap Markdal op kot in Minderhout.

10

Rachel, na 14 jaar internaat voor het eerst zelfstandig op kot. broodje in het Bagetje of hier op kot. ’s Avonds eet ik brood of soms iets warm, maar dat moet nog een gewoonte worden.

In de weekends rijd ik met mijn brommertje naar huis in Putte-Kapellen of naar Antwerpen. Zondags doe ik dan aankopen in Nederland of anders ‘s maandags na de schooluren in Hoogstraten.

In de week sta ik om 7 uur op en ’s avonds kan ik mijn dag zelf invullen. Na het eten wassen wij af, ruimen alles wat op en kijken daarna samen een tijdje naar TV. Nadien ga ik nog wat studeren of vrienden bezoeken in Hoogstraten of iets drinken.

Mijn ouders betalen het kotgeld en verder krijg ik per week een slof sigaretten, wat geld voor de naft voor mijn brommer en geld om eten mee te kopen.

Zelfstandigheid Ik ben eigenlijk altijd graag op internaat geweest.

Dat was een leuke ervaring en ik heb er geen nadelen van ondervonden. Ik ga ook geregeld daar nog eens langs, want soms mis ik het ook wel.

Zeker wanneer je je wat eenzaam voelt. Maar toch wilde ik op eigen benen staan. Dit is vooral een test, want als ik afstudeer wil ik alles zelf kunnen doen. Als intern moet je natuurlijk wel rekening houden met een aantal kleine regeltjes.

Je leven wordt voor jou geregeld: zoveel tijd om van hier naar daar te gaan, om dat uur in de studie zijn, niet roken, enz.. Er is dus wel wat te weinig vrijheid. Nu ben ik zelfstandig en vul ik mijn tijd zelf volledig in. Ik kan gaan waar ik wil, gaan slapen wanneer ik wil, enz. De verleiding bestaat natuurlijk altijd om ’s morgens wat langer te blijven liggen en een dagje over te slaan, maar dat wil ik ten alle prijzen vermijden. Als ik nu een strafstudie krijg omdat ik gespijbeld heb, is dat heel erg. Vroeger op internaat zou ik daar niet zo veel mee ingezeten hebben. Wij waren toch op het internaat en de strafstudie was dan niet zo erg. Nu ben ik vrij en dan zou dat heel wat erger zijn. Maar ik wil in de eerste plaats bewijzen dat ik het kan. Ik doe het ook voor mijn ouders. Ik wil dat zij trots op mij zijn. En tot hier toe gaat alles opperbest. Ik hoop dat ik binnen enkele maanden nog hetzelfde kan zeggen.

OP KOT OF NIET OP KOT

Pendelen tussen Meerle en Turnhout Niet alle studenten die hogere studies aanvatten, gaan op kot. Vele kiezen om thuis te blijven en alle dagen de verplaatsing te maken naar school, omdat ze niet zover af en/of omdat ze het comfort van hotel mama verkiezen boven het zelf alles moeten regelen op een kot. Bram en Rob, pendelen alle dagen tussen Meerle en Turnhout. In de Katholieke Hogeschool Kempen zitten ze beiden in het 3e jaar van de opleiding Accountancy/Fiscaliteit. We vroegen hen hoe zijn hun studententijd beleven.

Rob Hendrikx en Bram Pauwels.

Naar Turnhout

Samen uit, samen thuis

Rob Hendrikx en Bram Pauwels, geboren en getogen in Meerle, doorliepen hun middelbare school in het Klein Seminarie te Hoogstraten.

Rob in de richting Boekhouden/Informatica, Bram in Economie/Wiskunde.

Rob is meteen na de middelbare school naar Turnhout getrokken. “De keuze voor deze opleiding is een logisch vervolg op mijn middelbare school. Voor de keuze van de school was het eerder de logica van onze pa. Als het in Turnhout kon, waarom zou je het dan verder gaan zoeken?

Naar Turnhout was een gemakkelijke verbinding met de bus. En het is een stuk goedkoper dan op kot, al had ik daar zelf wel zin in”.

Bram is een jaar op kot geweest in St.-KatelijneWaver, waar hij aan het Instituut Denayer voor Industrieel Ingenieur ging studeren. “Ik zat er op kot in een blok met acht studenten en heb er een geweldig fijne tijd beleefd. Heel hevig aanhanger van de studentenvereniging en heel regelmatig bezoeker van het studentencafé. Het gevolg liet zich raden. Gebuisd over bijna heel de lijn. Ik heb er samen met mijn ouders de conclusies uit getrokken. Een andere, minder zware richting en dichter bij huis, niet meer op kot.

Een goede beslissing blijkbaar, want sindsdien loopt het met de studie zoals het hoort. Al twee jaar geslaagd, zelfs zonder tweede zit. Ik erken dat ik nood heb aan voldoende controle, anders loopt het mis”.

Rob was aanvankelijk zinnens met de bus naar Turnhout te pendelen: “In het begin was die verbinding met de bus best te doen. Ook als je onregelmatige lesuren had, kon je van een naar Turnhout zonder al te lange wachttijden. Sinds de komst van de belbus is dat een stuk moeilijker, er zijn noch slechts 2 rechtstreekse bussen ’s morgens en ’s avonds, gericht op de schooluren.

Op het wijkfeest had mijn pa met de pa van Bram gepraat en aan de weet gekomen dat die nu ook naar de Hogeschool Kempen in Turnhout ging en dat die met zijn eigen wagen reed. Sindsdien rijden we samen en delen we de kosten. Dinsdag kan ik met de auto van ma en rijdt Bram met mij mee”.

Bram: “Dat gaat goed zo, zo hebben we een buurt.

Via Baarle is het maar een halfuurtje tot Turnhout, dus geen problemen met files en zo.” ’s Middags eten ze meestal in de cafetaria van de school: “Het is daar best goed toeven en ze hebber er lekkere broodjes. Vroeger gingen we wel eens de stad in, een caféke doen. Maar dat ging er na een tijdje uit”

Studentenleven Bram: “Dat is natuurlijk wel verschillend als je op kot bent. Dan zit je er als het ware middenin, tenminste als je er voor kiest. In Katelijne-Waver was ik nauw betrokken bij de studentenvereniging, ik ben er gedoopt en heb er aan bijna elke

activiteit meegedaan, samen met een heel deel van mijn kotgenoten. Nu doe ik ook nog mee, maar op beperkter schaal. Ik moet er terug voor naar Turnhout en meestal doen we dat met een vast gezelschap, met de taxi. Met de doop heb ik ook meegedaan, als doper deze keer omdat ik al in Katelijne gedoopt was. Je mag daar veel van denken, maar ik vind dat het bij het studentenleven hoort”.

Rob is een andere mening toegedaan: “Dat is natuurlijke persoonlijke voorkeur. Ik ben minder verenigingsmens, heb niet zo’n nood mij tussen elk gewoel te begeven. Pas op, ik ga graag op stap. Ik ben ook naar Meerle-kermis geweest, maar dat hoeft niet elke avond. Ik heb een vaste vriendin en we blijven dikwijls rustig thuis of pikken een filmke mee. Dus het ‘studentenleven’ is niet echt aan mij besteed. Maar wie weet, als ik in Turnhout klaar ben. Ik denk erover de twee jaar voor een master er bij te doen. Dat kan niet in Turnhout, wel in Antwerpen of Leuven. En dus misschien alsnog op kot”.

Voor Bram is het goed geweest: “Als ik einde van het jaar klaar ben, ga ik aan het werk. Ik heb een fijne studententijd gehad en ben blij dat ik het allemaal heb mogen meemaken”.

Schrijn- en timmerwerken

Karel JANSEN PVC RAMEN en DEUREN PVC RAMEN en DEUREN Kömmerling Wij leveren en plaatsen alle schrijn- en timmerwerk.

Daken, ramen, deuren, plafonds, binnendeuren.

Hoogeind 49 2321 Hoogstraten-Meer Tel. 03/315 75 66

189

11

ACTUEEL

Halse boeren tegen afbakening kleiontginningsgebied Desta MINDERHOUT - Wie deze dagen langs Hal passeert - dat zijn nogal wat mensen, het is immers een populaire fietsroute - heeft het met eigen ogen kunnen vaststellen. Overal plakkaten met protestschriften tegen het inpalmen van landbouwgronden voor de ontginning van klei voor de steenbakkerij Desta.

Die ligt nochtans een heel eind van de landbouwbedrijven af en de gronden zijn ook geen eigendom van Desta. Waarom de boeren dan boos zijn? We gingen even ter plaatse polshoogte nemen, spraken met de Halse landbouwers en met Desta.

Waarover het gaat De huidige percelen voor ontginning van klei voor Desta zijn haast helemaal uitgeput en het bedrijf had dan ook een aanvraag voor een planologisch attest ingediend voor ontginning van een nieuw perceel, ruim 4 ha groot en eigendom van Desta. Dit attest is nodig om een bouwvergunning te kunnen verkrijgen voor de eigenlijke ontginning. Met een vergunning voor dit perceel is de aanvoer van grondstoffen voor Desta voor goed twee jaar verzekerd. Tot hiertoe ook geen probleem voor de Halse landbouwers. Zij leven al lang in harmonie met de steenbakkerij.

Die harmonie is fel in het gedrang gekomen toen de plannen voor de lange termijn van Desta aan het licht kwamen. In het kader van het decreet op de bodemontginningen en de opstelling van een Gewestelijk Ruimtelijk Uitvoeringsplan (GRUP) wordt immers een zone van in totaal ruim 49 ha afgebakend die nodig is voor kleiontginning ten behoeve van Desta voor de volgende 20 tot 25 jaar. Daarenboven wordt een bijkomende zone aangeduid van bouwvrij agrarisch gebied. Die in totaal 80 ha maken een groot deel uit van het landbouwareaal van de landbouwbedrijven

van Hal. Die bedrijven en de Halse gemeenschap - toch 30 gezinnen - zien hun toekomst hierdoor fel bedreigd en willen dit niet zomaar laten gebeuren.

Gezamenlijk protest De Halse boeren zijn niet alleen kwaad omdat hun gronden bedreigd worden, ook omdat alles boven hun hoofden bedisseld werd en zij op geen enkele wijze in het dossier betrokken werden.

“Half maart kregen wij een ambtenaar van de Administratie van Land- Tuinbouw over de vloer.

Hij vroeg ons of wij weet hadden van de reservatie van onze gronden voor kleiontginning. Wij wisten van niets, buiten geruchten dat Desta op zoek was naar gronden. Maar dat is een constant gegeven hier en we hadden weet van de kortetermijnbelangen. We waren ons dus van geen kwaad bewust. Echt kwaad werden we toen we hoorden dat in een verantwoordingsnota voor de afbakening van het gebied de belangen van de landbouwers danig geminimaliseerd werden. Het heette dat het ‘bedrijven waren met nog een beperkte activiteit en uitbollende landbouwers, zonder opvolging’. We hebben toen wel even moeten

Een ruime afvaardiging van de Halse gemeenschap, symbolisch tussen protestbord en het symbool van hun gemeenschap, het kapelleke. Ze zijn vastbesloten hun belangen met hand en tand te verdedigen.

12

Kleiwinning Desta zorgt voor beroering. slikken, toen we ons zo beschreven zagen.”

In eerste instantie zijn een aantal afgevaardigden van de Halse gemeenschap met de directie van Desta gaan praten, om aan de weet te komen hoe de vork in de steel zat. “Zij probeerden ons gerust te stellen. De gronden zouden immers niet lijden onder de kleiontginning hield men ons voor. Er zou om de twee jaar een perceel van 2 ha uitgegraven worden, dat daarna wordt opgespoten en overdekt met teelaarde, zodat het terug geschikt wordt voor de landbouw. Alle gronden, met uitzondering van een diepe vijver van ca. 8 ha gaan terug naar de landbouw. De landbouwers blijven eigenaar en krijgen een ontginningsvergoeding.”

Vertrouwensbreuk De Halse boeren zijn er niet mee gediend: “De structuur van de grond verandert volledig, wij krijgen nooit terug wat we afgeven. Bovendien heeft het aanduiden van de ontginningszone tot gevolg dat deze bouwvrij moet blijven voor de hele duur van de ontginning, dat is zo’n 20 jaar.

En vermits de afbakeningszone tot tegen de huidige bedrijven komt, kan niemand een gebouw bijzetten, ook al is dat nodig voor zijn bedrijf.

Bovendien heeft de landbouwer weinig mogelijkheden tot verzet tegen de ontginning, eens het planologische attest is afgeleverd en Desta een machtiging tot ontginning heeft gekregen van de Vlaamse regering. Met zo’n hypotheek op ons bedrijf wordt onze toekomst wel heel onzeker. Daarvoor vind je nooit een overnemer en ook voor onze kinderen worden de risico’s bij een overname van het ouderlijke bedrijf wel heel groot”.

Om hun acties te bundelen en het protest te ondersteunen, hebben de landbouwers een werkgroep opgericht met zeven Halse landbouwers - Jaak Mertens, Peter Vermeiren, Jos Adams, Jef Mertens, Frans Huybrechts, Fons Mertens en Luc Adams - en drie leden van de Landelijke Raad - Danny Adams, Kees Christiaenen en Jos Matthé. Zij volgen het dossier op en leggen de contacten met de overheden en de landbouworganisaties.

13

ACTUEEL “Dat verliep in het begin wel moeilijk, als je weet dat in het bestuur van zowat elke landbouwvereniging wel iemand van de familie Desmedt zit.

We nemen het hen bijzonder kwalijk dat wij, eigenaars en exploitanten van de beoogde landbouwgronden van niets wisten, ook al zijn de studies voor de afbakening al in 2000 gestart.

Heel ons leven komen wij goed overeen met Desta en met de familie Desmedt. Wij hebben altijd met hen samengewerkt op gebied van de ruitersport, de Antilliaanse feesten en onze weiden ter beschikking gesteld voor parking. We mogen wel stellen dat de gebeurtenissen nu tot een vertrouwensbreuk hebben geleid”.

Actie Ondertussen hebben de landbouworganisaties zich achter de landbouwers geschaard en samen hebben ze een duidelijk standpunt naar voor gebracht.

“Op korte termijn willen de betrokkenen laten uitzoeken wat de exacte gevolgen zijn van de geplande afbakening van de ontginningszone op de aanwezige landbouw, door het opstellen van een zogenaamd ‘Quick LER’ (= snel landbouw-effecten-rapport). Ondertussen kunnen wij aangaande de zoekzone in Hal Minderhout enkel negatief advies uitbrengen, met volgende argumenten: - De gevolgen voor landbouw in de voorliggende zoekzone zijn te groot. Minstens 8 landbouwers zijn betrokken, 3 landbouwers hebben meer dan 30% van hun bedrijfsareaal in de zoekzone, 7 van de 8 landbouwers kunnen worden gecatalogiseerd als professioneel.

De ganse zone wordt intensief gebruikt en is ruilverkavelinggebied. Ook indien men ze alleen bouwvrij maakt levert dit problemen op.

Vele gronden zijn immers huiskavels die aansluiten bij de bedrijfszetels.

- De betreffende ontginner Desta bezit om en bij de 50 ha grond, 25 ha zijn nog niet ontgonnen en het grootste deel daarvan ligt niet in de huidige zoekzone. Wij zijn van mening dat eerst deze gronden in aanmerking moeten

14

komen voor ontginning alvorens men belangrijke landbouwgebieden wil aansnijden.

Dit standpunt is aan alle betrokken overheden overgemaakt.

Ook aan het schepencollege en aan de Hoogstraatse gemeenteraad. Wij hopen dat zij achter ons standpunt kunnen staan”.

Om hun actie zichtbaar te maken heeft de Halse gemeenschap liefst 18 grote protestborden in heel het gebied geplaatst, zodat ook de buitenwereld weet wat er in Hal leeft. “Pas op, wij willen Desta hoegenaamd niet dicht en willen graag goede buren zijn met hen en met de familie De-smedt. Maar we kunnen niet gedogen dat ze onze toekomst hypothekeren om hun eigen toekomst veilig te stellen. Naar onze mening hebben ze daar zelf de alternatieven voor voorhanden”.

Duurzame ontginning Bij Desta zijn ze een andere mening toegedaan.

An en Toon Desmedt: “De afbakening van een dergelijk omvangrijke ontginningszone heeft meerdere achtergronden. Vooreerst is er het decreet op de bodemontginning van 2003, dat bepaalt dat iedere ontginner moet voorzien worden van ontginningsgronden voor een periode van 25 jaar. Bovendien zegt het decreet dat de ontginning op een ecologisch en economisch verantwoorde wijze moet kunnen geschieden. Een duurzame ontginning, met een vooraf aangeduide nabestemming. Wat hier nu gaande is, is de invulling van dit decreet. In een samenwerking van

de sector van de steenbakkerijen, de afdeling natuurlijke rijkdommen van het ministerie van economische zaken en de Administratie Ruimtelijke Planning van de Vlaamse Gemeenschap werd op basis van degelijk studiewerk een gebied gezocht dat aan deze voorwaarden voldoet. Desta is slechts zijdelings betrokken in de aanvangsfase. Wie de eigenaar is of was van de gronden, was geen criterium. Het is het criterium ‘duurzame ontginning’, dwz. met zo beperkt mogelijke schade voor mens, milieu en bodem dat de doorslag heeft gegeven. Bovendien werden de plannen overlegd met de Afdeling Landbouw en de Afdeling Natuur van het ministerie van de Vlaamse Gemeenschap. Dat Landbouw de zaken niet teruggekoppeld heeft naar de landbouwsector en de betrokken bedrijven, kan men ons toch moeilijk verwijten”.

Desta kan ook moeilijk gebruik maken van aangevoerde klei: “De hele fabricatie is afgestemd op de lokaal gewonnen klei. Die is trouwens ook dat we een typisch product hebben, dat niet met andere klei kan bekomen worden. Desta is voor dat product gekend en gegeerd. Bovendien is de aanvoer van klei van buitenaf zeer duur en

ACTUEEL heeft die andere nadelige gevolgen, zoals nog meer verkeersoverlast voor de dorpskernen en de milieuvervuiling door het transport”.

Geen minderwaarde Bij Desta betwist met eveneens dat de gronden na de kleiontginning minder waarde zouden hebben voor de landbouw dan vooraf: “Er zijn ook gunstige effecten. Door het wegnemen van de klei is de grond beter doorlaatbaar en blijft er minder water op staan. Overtollig water kan immers moeilijkheden geven bij het oogsten of bemesten. Het terug geschikt maken van de gronden kan in overleg gebeuren met de eigenaars, volgens zijn wensen.

Zo kan men rekening houden met de gewenste waterhuishouding, wat bvb. drainage kan vermijden. De centrale put in het gebied kan dienen als watervoorraad bij droogte. Deze gunstige effecten worden door de landbouwers niet of te weinig in overweging genomen. Bovendien overschat men het effect van de afbakening. Het is niet zo dat de 80 ha meteen onbruikbaar worden. De ontginning is een gefaseerd en tijdelijk gebeuren, ca. 4 ha om de 2 jaar. Ondertussen kunnen wij ruilgronden ter beschikking stellen aan de betrokken eigenaar. Bovendien worden ze vergoed. Stellen dat we hun gronden inpalmen en ze voor altijd aan de landbouw onttrekken, zoals op een aantal van de protestborden staat, is zeker geen correcte voorstelling van zaken”.

Geen familiekwestie An en Toon Desmedt vinden het spijtig dat de familie Desmedt in zijn geheel bij de zaak betrokken wordt. “Men haalt nogal wat door elkaar.

Desta is voor 75 % in handen van onze ouders, Fons en Els Desmedt. De rest is uit historische gronden verdeeld over de familie Desmedt en andere aandeelhouders. Het was onze overgrootvader die met de fabriek gestart is, het is dus logisch dat het bezit deels over zijn nakomelingen verspreid is. Maar zij hebben minder binding met het beleid en de bedrijfsvoering.

Wij op onze beurt hebben geen uitstaans met hun bedrijvigheden en bezittingen. Wat niet wegneemt dat we een hechte familie zijn en graag samen zijn, maar het zakelijke blijft daar buiten.” Ook het verwijt dat de familie in de diverse landbouworganisaties de zaak zou geminimaliseerd hebben, vinden An en Toon onterecht: “Ons vader, Fons, zit alleen in het bestuur van de Landelijk Gilde. Hij doet dat omdat de Gilde hem zeer genegen is en hij van kindsaf bij de landbouw betrokken is. Maar de Landelijk Gilde houdt zich niet bezig met de exploitatie van de landbouw. De Landelijke Raad doet dat wel en daar zit tante An inderdaad in het bestuur, maar zij houdt zich niet bezig met Desta en kleiontginning”.

Tenslotte heeft Desta geen vat of zeggingschap over de gronden die eigendom zijn van de familie Desmedt: “Ook dat haalt men door elkaar. Over de gronden van de familieleden kunnen wij niet zomaar beschikken, al heeft de familie toegestemd om gronden te ontginnen. Desta heeft zelf ook grond, maar die is niet allemaal geschikt voor ontginning. Wat niet wil zeggen dat ze niet kunnen dienen. Ze kunnen o.m. dienstig zijn voor ruilen van gronden of voor het tijdelijk ter beschikking stellen in de plaats van percelen die tijdelijk ontgonnen worden”.

Overleg Desta is ongelukkig over de wending die de hele zaak genomen heeft: “Wij – en met ons andere steenbakkerijen die met hetzelfde probleem aangaande de aanvoer van noodzakelijke grondstoffen, geconfronteerd zijn – hebben alleen het voortbestaan van onze onderneming op het oog. Kleiontginning betekent ons brood. De laatste jaren hebben we fors geïnvesteerd in het bedrijf, en niet alleen om economische redenen. Ook in veiligheid voor de werknemers met de laadinstallatie voor de drogerij en in milieu met de rookgaszuivering. Maar die investeringen moeten terug betaald worden en daarvoor hebben we zekerheid nodig op lange termijn. Daar ligt trouwens de basis van het decreet en de afbakening van de ontginningszones”.

“Uiteraard willen we ons bedrijf verder zetten in harmonie met onze omgeving, zoals dat tot voor kort eigenlijk altijd het geval is geweest. Het lijkt ons onontkomelijk dat we met alle betrokkenen - de sector van de steenbakkerijen, de landbouw, de overheid - rond de tafel gaan zitten om tot een aanvaardbare oplossing te komen voor iedereen. We vernemen dat daar vanuit verschillende hoeken de aanzet wordt gegeven en we zullen ons daar graag bij aansluiten”. (jaf)

SOFTCOMPUTER

reva BVBA

SOFT

COMPUTER REVA

BVBA

COMPUTERS - TELEFONIE SOFTWARE - KANTOORMEUBILAIR

Meerseweg 80b 2322 Hoogstraten tel 03/315.09.09 info@softcomputer.be www.softcomputer.be

- Verkoop - Installaties - Opleidingen - Advies - Herstellingen - Interventies

- Servers, PC’s - Printers - Wireless - GPS - Telefooncentrales - Observatiesystemen Erkende opleidingsen adviesinstantie !

15

UITDAGING

De Mont Ventoux

Beklommen en bedwongen Wat enkele maanden eerder als een ambitieus project begon, werd waarheid op 18 juni jl. Op die dag fietsten Jan Van Opstal uit Wortel, Bram Van Dyck uit Sint-Lenaerts, Piet Loos uit Minderhout en Rudy Strijbos uit Ulicoten samen met honderden ander ‘Ventouristen’ en ‘Ventousiasten’ de Mont Ventoux op. Dit evenement waaraan de vier deelnamen werd georganiseerd door Sporta uit Tongerlo. Het karderde in een sensibilisatiecampagne waarmee deze organisatie de Vlamingen wil motiveren om regelmatig te fietsen.

Hoogtepunt voor iedereen was om samen met Marc Herremans de bekende mythische de berg te beklimmen.

Jan, Bram, Piet en Rudy vertelden alles over hun avontuur.

Hoe kwamen de vier mannen op het idee om aan dit evenement deel te nemen? Twee verhalen gaan hieraan vooraf. Omdat Jan Van Opstal in het verleden veel problemen had met zijn rug, bezoekt hij sinds enkele jaren een acupuncturist. In november vorig jaar vroeg hij Jan om mee deel te nemen. Jan wist op dat moment niks van het bestaan van dit project. De dokter zelf had, net als Jan, geen enkele ervaring in de wielersport of het wielertoerisme en wilde de uitdaging aangaan.

Jan kaartte het idee aan bij Bram, de vriend van Charlotte, dochter van Jan. Bram had als kind fervent gemountainbiked in wedstrijden, en had dus al wel enige ervaring. Bram zag dat meteen zitten. Het was voor hem een goed excuus om terug te gaan fietsen. Het was Klimmen is een goede motivatie om terug te gaan kunnen afzien fietsen, en een stok achter de deur om ook door te zetten. En het is ook gelukt. Sporta heeft iedereen aangezet om terug te fietsen. Want nog steeds wordt de fiets bij alle vier regelmatig buiten gehaald om een uur of anderhalf flink door te rijden.

Piet speelde al langer met het idee om in de bergen te gaan fietsen. Hij las toevallig in de krant dat Sporta deelnemers zocht. Toen hij het in november van vorig jaar las, besliste hij onmiddellijk om mee te doen. Hoewel Piet en Jan al jaren goede vrienden zijn, wisten ze niks van elkaars plannen.

Het was via een gezamenlijke kennis dat ze ontdekte dat ze met hetzelfde bezig waren.

Jan lichtte Rudy in. Hij woont samen met de Annemiek, dochter van Carine, de zus van Jan . Rudy had pas een nieuwe fiets gekocht en Jan dacht: ‘Misschien rijdt hij ook graag mee’. Rudy heeft vroeger veel gefietst, en rijdt bij goed fietsweer altijd met de fiets naar z’n werk in Mechelen. Een rit van twee uur heen en twee uur terug.

Ze besloten dan om samen met z’n vieren naar Frankrijk te reizen en samen logies te zoeken.

De voorbereiding Ze hebben allemaal, behalve Rudy, eerst een bezoek gebracht aan een sportdokter. Die deed eerste een volledige check-up, waarna hij een strak trainingsschema opstelde. Iedere deelnemer moest sowieso ook een medisch attest kunnen voorleggen, anders mocht je niet vertrekken. De gemiddelde leeftijd van alle deelnemers lang trouwens boven de veertig jaar, wat opmerkelijk hoog is.

Jan en Bram trainden samen. Het kwam toevallig zo uit dat hun trainingsschema’s min of meer overeenkwamen. En met twee trainen is zoveel plezanter dan alleen. Het kwam erop neer dat ze twee keer 6 weken na elkaar 8 uur per week moesten fietsen. Piet trainde op zichzelf. Rudy had vooraf de ambitie om als voorbereiding veel te fietsen, maar dat is er niet van ge-

16

UITDAGING komen. Hij had op zich toch al een goede conditie. Er werd door de mannen ook in de Ardennen getraind, om het klimmen en dalen onder de knie te krijgen. Ook een enorme hulp in alle voorbereiding was de goede raad die ze kregen van veel mensen. Vooral van de kenners die de klim al eens gedaan hadden. Zoals de raad om goed te doseren en het voldoende drinken, tot hoeveel en wat voor voedsel je het beste meeneemt en wat de meest geschikte fietskledij is.

makkelijk was gegaan. Vervolgens daalden ze af richting Bedoin, waar ze op de middag aankwamen en stopten om iets te eten. Het afdalen viel ook best mee. Het is vooral een kwestie van uitkijken voor omhoog rijdende auto’s en je tijd nemen om te dalen.

Poging nummer twee

De tweede beklimming, vanuit Bedoin, vatten ze ook samen aan. Deze klim viel Piet heel zwaar, omdat het de meest steile helling betrof. Maar hij haalde het. Net als Rudy die ook een tweede keer De beklimming zelf bovenkwam. De tweede klim reden de meeste De dag van de beklimming, 18 juni, begon voor deelnemers op het heetst van de dag. Voor Bram de vier met een ontbijt in het Chambres D’hôtes werd deze klim een beproeving. Ze hadden juist waar ze verbleven. De gastvrouw kende het ervoor gegeten, en dat viel hem nogal zwaar op de ideale recept voor een goed koersontbijt: panmaag. Op een gegeven moment zijn Jan en Bram nenkoeken. halverwege gestopt, Het opzet van Sporta omdat Jan zag, dat het was dat iedereen geduVoor wielerliefhebbers is de Mont bij Bram niet meer ging. rende de 24 uur van de Na even rusten zijn ze dag zo veel als hij of Ventoux een mythische berg opnieuw op de fiets gezij kon de klim mocht stapt, maar uiteindelijk doen. Om tot aan de is Bram na 500 meter op de grond gaan zitten. top van de Mont Ventoux te komen zijn er drie Jan, en vooral Bram, zijn vervolgens al vallend toegangswegen: vanuit Sault, vanuit Bedoin en en opstaand met horten en stoten tot aan de beMalauncen. De weg vanuit Sault is 26 kilometer voorradingspost halverwege de klim geraakt. langer dan de andere twee routes. Gemiddeld doe Jan en Bram werden vanaf de bevoorradingspost je over één beklimming twee tot twee en een half met een camionette naar Chalet Renard gebracht. uur. Halverwege de klim is er Chalet Renard, een Van daaruit konden ze afdalen naar Sault, naar bekend rustpunt en enige plek op de berg waar je hun Chambre D’hôtes. Er was vanuit Sporta ook iets kan eten en drinken, waar twee van de drie voor de nodige medische begeleiding gezorgd. toegangswegen samenkomen.

Zo was er ook een Mug aanwezig.

De vier besloten om samen de eerste klim aan te Piet deed als enige van de vier de derde bevangen. Piet had er op getraind om drie keer de klimming. Die viel beter mee dan de tweede. rit voltooien, langs elke zijde een keer. Bram en Om 18.00 uur was hij terug. Er waren onder de Jan hadden de bescheiden ambitie om boven te deelnemers ook recordjagers aanwezig. Zoals komen. Rudy wilde ook tenminste één keer boveldrijder Arne Daelmans, die de eerste beklimven geraken. Om half negen vertrokken ze aan ming in een recordtijd van 1 uur en 15 minuten de startlijn. Maar ze hadden op voorhand afgeaflegde. Of drie deelnemers, onder wie Sportasproken dat ieder op zijn eigen tempo zou rijden.

De eerste klim deden Jan, Bram, Piet en Rudy voorzitter Toon Claes die 9 beklimmingen op hun naam schreven. uiteindelijk min of meer tezamen. Het bovenkomen, na twee uur en een kwartier, viel heel hard mee. Ze waren dan ook vertrokken langs de minst Moe maar tevreden steile kant, langs Sault. Daar lag hun Chambre ’s Avonds werd de geslaagde dag gevierd met D’hôtes. Jan was haast euforisch omdat het zo een uitgebreide maaltijd en enkele glazen goede

Op de top aan de voet van de zo bekende toren: vlnr. Rudy, Piet, Jan en Bram.

Uitgeverij DE HOOGSTRAATSE PERS bvba Loenhoutseweg 34 2320 Hoogstraten tel. & fax: 03 314 55 04 e-mail: jozef.schellekens@skynet.be

H.R.T. 44.797 B.T.W. 419.121.756 BANK 733-3243117-49 Redactie: tel. 03 314 55 04 Administratie: tel. 03 314 51 03 Lid van de Unie van Uitgevers van de Periodieke Pers

Vòòr het afzien leven als god in Frankrijk: vlnr. Bram Van Dyck, Jan Van Opstal, Piet Loos en Rudy Strijbos.

Verantwoordelijke uitgever: F. Brosens, Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten

17

UITDAGING wijn. De recuperatie ’s avonds en de dag erop viel de vier heel goed mee. Omdat ze volgens Piet allemaal met overschot gestopt zijn. De dag erop, zondag, was er nog een afscheidsceremonie, waarop alle vrijwillige medewerkers, net als de uitschieters en de pechvogels onder de deelnemers, gehuldigd werden of in de bloemetjes werden gezet.

De Cijfertjes Start

Uur

Finish

Uur

Tijd

Sault Bedoin Malaucène

08:22:34 12:06:09 15:16:26

Top Top Top

10:34:29 14:08:21 17:32:47

02:11:55 02:02:12 02:16:21

Sault 08:22:47 Jan, Bram, Piet en Rudy hadden tijdens hun Bedoin 12:06:05 voorbereiding redelijk snel besloten om met de TGV naar Frankrijk te reizen. Hun fietsen werden Bram Van Dyck meegenomen door andere deelnemers die toch 1 Sault 08:22:54 met een bestelbus naar de Mont Ventoux kwamen. Een wijze beslissing, zo bleek. De reistijd Jan Van Opstal was heel kort, en de trein stopte in Avignon, wat 1 Sault 08:22:37 slechts een dertig kilometer van de Mont Ventoux ligt. Omdat ze pas op maandagmiddag de Wortel opgewacht door een klein verrassingsTGV terug namen, hielden ze in de voormiddag comité. Rudy, die jarig nog tijd over om een De organisatie door Sporta was in was, vond bij hem thuis vlug bezoek te brenin Ulicoten een eigen gen aan het vroegere één woord perfect verrassingsfeestje. Of Pauselijke Paleis en de de vier mannen volgend jaar opnieuw zullen overbekende brug. deelnemen, weten ze nog niet. De eerste editie Bij thuiskomst werden Jan, Bram en Piet in

Top Top

10:34:30 15:03:54

02:11:43 02:57:49

Top

10:39:31

02:16:37

Top

10:39:30

02:16:53

Peter Loos 1 2 3 Rudy Strijbos 1 2

Sur le pont d’ Avignon

is voor hen in ieder geval een onvergetelijke vierdaagse geworden.(ms) Wie graag nog meer wil lezen over dit evenement kan altijd eens een kijkje nemen op www.sporta. be/montventoux/ Foto’s: Frans Snijders, Jan Van Opstal en Piet Loos

Een ware kampioenenontvangst bij thuiskomst.

VAN HUFFEL VASTGOED Voor al uw vastgoedtransacties.

U wenst uw eigendom te verkopen of te verhuren?

Vraag vrijblijvend inlichtingen!!

Vrijheid 72 2320 HOOGSTRATEN Tel. 03/314.16.99 www.vanhuffelvastgoed.com info@vanhuffelvastgoed.com

18

185

Er was deze maand, spijtig genoeg, niet voldoende plaats voor ‘175 jaar België’.

Volgende maand gaat het verder.

TENTOONSTELLING

Drie musea slaan de handen in elkaar

DRIELUIK

3XOST

Vanaf 8 oktober 2005 wordt op drie verschillende locaties werk van Alfred Ost getoond. Drie tentoonstellingen met telkens een ander onderwerp. In het Hof Van Busleyden van Mechelen staat de vrouw, meer bepaald de filmdiva’s, in het werk van Ost centraal. In het administratief centrum van Zwijndrecht toont men werk uit de oorlogsperiode en in het Stedelijk museum Hoogstraten worden werken getoond waarop Alfred Ost zichzelf portretteert. “Ost in het werk van Ost” dus.

We nemen u even terug mee in de tijd. Het ontstaan van het zelfportret heeft alles te maken met de evolutie van de status van de kunstenaar. In de Middeleeuwen zijn schilders en beeldhouwers in de eerste plaats gewone handwerklieden. Vanaf de vroege Renaissance krijgt de kunstenaar meer waardering en status. Het zelfportret doet dan dienst als signatuur, een duidelijke verwijzing naar ‘dit is de maker’. Hierdoor geraken bewonderaars geïnteresseerd in de kunstenaar zelf en ook in zijn portretten. Deze evolutie leidt tot het ontstaan van het zelfportret als zelfstandig kunstwerk.

Alfred Ost en de Zelfuitbeelding Vroege periode: Mechelen In 1902 vestigt de familie Ost zich in Mechelen en volgt Alfred Ost de leergangen aan de academie. Drie jaar later treffen we de eerste zelfuitbeelding van hem aan in een aantal uit fijne arceringen opgebouwde weergave van zichzelf.

Rond 1910 portretteert hij zichzelf in de ware zin van het woord: een klassiek portret in olieverf dat deel uitmaakt van een reeks portretten van volkse figuren die hij in die periode maakt. Dit is een van de weinige keren dat Ost een ‘echt’ zelfportret maakt. Bij zijn latere zelfuitbeeldingen is hij alleen als figurant aanwezig.

We zien Ost vaak in zijn Mechelse stadsgezichten, al keuvelend, tussen het publiek van liedjeszangers, bij het Schepenhuis, onder bedevaartgangers, bij studentenfeesten, enz. Het valt op hoe hij altijd tussen het gewone volk staat.

Ommekeer in het Zelfbeeld In 1913, enkele weken voor zijn eerste tentoonstelling in Brussel, beeldt hij zichzelf uit als vrolijke levensgenieter, als een Pallieter die het publiek recht in het gezicht kijkt. Met rode bolletjeszakdoek, een aarden pijp en zijn palet, druipend van de verf, schildert hij zijn monogram tussen het Belfort en de Sint-Romboutstoren, hoog boven alles en iedereen uit.

De tentoonstelling in Brussel kende een groot succes. Misschien is het dit succes - “beroemd in veertien dagen tijd” zoals de kritieken schreven - dat Ost doet nadenken.

Er staat een andere Ost op. In tegenstelling tot de vrolijke zelfuitbeelding van 1913 beeldt hij

zichzelf steeds meer af met zijn rug naar het publiek. Op het plakkaat voor de Antwerpse tentoonstelling in 1914 beeldt hij zichzelf af met ‘holleblokken’, staande op een groot schilderspalet. De tentoonstelling kent opnieuw een groot succes. Het is de start van een nieuwe tocht door zijn oeuvre en we zullen zijn alter-ego van zwervende, opgejaagd mens en kunstenaar nog dikwijls ontmoeten.

In Holland We komen Alfred Ost tegen als berooide vluchteling tussen zijn lotgenoten op weg naar Sluis. Een jaar later vestigt Alfred zich in Amsterdam. Hij stelt zich ten dienste van zijn gevluchte landgenoten en vindt werk bij kunstdrukker Kotting, waar hij reeksen prentkaarten en affiches ontwerpt. In deze periode beeldt hij zichzelf af als Rembrandt, flanerend op de Dam als een grote mijnheer, tussen statige gebouwen, op het Rembrandtplein en voor het Rembrandtmonument.

10.00 tot 17.00 uur. Info: 015 29 49 15 of stedelijkemusea@mechelen.be “Ost en de Grote Oorlog” in het Administratief Centrum Zwijndrecht van 9 oktober tot 13 november 2005. openingsuren te bevragen.

Info: 03 250 49 50 of cultuurdienst@zwijnd recht.be “Ost in het werk van Ost” in het Stedelijk museum Hoogstraten van 9 oktober tot 11 december 2005 van woensdag tot en met zondag van 14.00 tot 17.00 uur. Info: 03 314 65 88 of museum@hoogstraten.be

Terug thuis In 1919 vestigt hij zich in Borgerhout. Hij is dan een eenzame vrijgezel, die vier jaar lang hard gewerkt heeft om zijn ouders en zijn zus te kunnen onderhouden. Vlak voor hij naar België terugkeert sterft zijn moeder, van wie hij ooit zei dat ze de enige was die hem begreep. Ost wordt getroffen door de verwoestingen in Vlaanderen en geconfronteerd met een afwijzing voor de functie van leraar aan het Hoger Instituut van Antwerpen. Dit eerder omwille van politieke, dan wel om artistieke redenen, zo blijkt.

Die teleurstelling krijgt een beeld. In “De terugtocht” uit 1920 beeldt hij zich zelf af als - zoals hij zelf zegt - “een verslagen heraut met zijn strijdros die de weg teruggaat naar de stal”. Aantekeningen in zijn dagboek maken duidelijk dat hij die tegenslag moet verwerken. Het stadsbestuur van Antwerpen zal hem in 1921 wel benoemen tot tekenleraar aan de lagere school en de gemeente Borgerhout doet hetzelfde. Die inkomsten komen goed van pas om materiaal te kopen.

Zijn werk blijft evolueren en regelmatig komen we de kunstenaar nog eens tegen, in zijn atelier, hevig discussiërend, tussen vrienden, als leraar enz., maar steeds tussen het volk.

“Ost en zijn filmdiva’s” in het Hof van Busleyden Mechelen van 8 oktober tot 11 december 2005 van dinsdag tot zondag van

Zonnebankcenter

Ipatinga

Kom je kleurtje nog eens halen Gelmelstraat 30 - Hoogstraten (03)314.47.66 - www.ipatinga.be Open van 9.00 tot 21.00 uur zondag en maandag gesloten

206

19

6475 jongens en meisjes naar school in het Hoogstraatse Middelbaar onderwijs

2004

2005

VITO SPIJKER (VTI) SPIJKER (ASO) SEMINARIE (+ Handelschool)

1484 1154 634 1077

1483 1119 658 1083

-1 - 35 + 24 +6

TOTAAL

4394

4343

-6

2004

2005

185 243 171 98 229 265 177 64

178 239 167 96 235 252 171 69

-7 -4 -4 -2 +6 - 13 -6 +5

1432

1407

- 25

2004

2005

HOOGSTRATEN Spijker Gem.Basisschool WORTEL MINDERHOUT MEER MEERLE MEERSEL-DREEF

132 137 64 133 116 86 44

134 133 63 150 111 93 41

+2 -4 -1 +17 -5 +7 -3

TOTAAL

712

725

+13

Lager onderwijs HOOGSTRATEN Seminarie Spijker Gemeentel. basisschool WORTEL MINDERHOUT MEER MEERLE MEERSEL-DREEF TOTAAL

Kleuteronderwijs

LEZERS SCHRIJVEN Het zal je maar gebeuren!

Je woont in een straat, in een huisje dat al wat ouderdom heeft en dat je met veel moeite probeert goed te onderhouden. Al jaren tracht je met je buren de politiekers ervan te overtuigen de zware vrachtwagens uit je straat te houden, die hiervoor absoluut niet gemaakt is (ze bestaat dan ook al jaren). En ja hoor! In januari is het dan zo ver… een tonnagebeperking werd ingevoerd. En dan beste vrienden, ongelooflijk maar waar, zonder dat ook maar iemand er iets van af wist, komt daar in één keer een ongelooflijk grote bouwkraan in de Gelmelstraat, nee niet voor één of ander groot appartementenblok maar gewoon voor het bijbouwen van een woning aan het kinderdagverblijf! Op zich geen enkel probleem hoor hoewel deze bouwkraan (en zeker

20

een wat kleinere versie) net zo goed, ik zeg maar wat, op de speelplaats van de lagere school had kunnen staan of in de Antoon De Lalaingstraat, maar goed!

En dan beste vrienden sta je blijkbaar machteloos. Zware vrachtwagens denderen door je straat, om 05u30 tril je uit je bed, klaarwakker!

Je doet een actie, hangt zwarte vlaggen, protesteert op de gemeenteraad, schrijft brieven naar het college, vraagt om verkeerslichten…. Oef die komen er, maar verdorie niet overdag of toch wel tijdens het bouwverlof want dan was diegene die de lichten telkens een halve slag moest draaien blijkbaar ook van zijn of haar vakantie aan het genieten. Nochtans was het laten werken van

de verkeerslichten overdag gedurende die drie weken ogenschijnlijk geen enkel probleem ook al zou dit niet gemogen hebben van bruggen en wegen! Na die drie rustige weken, overigens zonder grote fileproblemen aan de lichten, was het opnieuw prijs: zware vrachtwagens, trillingen ….

En dan lees je op de gemeentelijke website of in de krant dat men je straat wil asfalteren, maar werd hierover met de bewoners gesproken? Niet nodig zeker?

En alsof dat nog niet erg genoeg is, beweert één van de gemeenteraadsleden op de gemeenteraad dat een meting van de trillingen heeft aangetoond dat deze niet schadelijk zijn voor onze woningen.

Hoe komt het dan verdorie dat onze voorgevels vol met barsten staan en geloof me als ik zeg dat deze er voordien niet waren. O ja, die meting werd ook gedaan zonder overleg in één van de huisjes van het Begijnhof. Dit vinden we op zich niet erg maar is op zijn minst vreemd want dus NIET in één van de huizen van de straat waar de vrachtwagens door denderen. Of had men schrik dat hier de metingen wellicht toch een ander resultaat zouden geven. Nee, blijkbaar was het niet te doen om aan te tonen dat onze huizen wel degelijk beschadigd worden maar wil men Monumenten en Landschappen overtuigen om de straat toch te laten asfalteren, vandaar het huisje op het Begijnhof!

Beste lezer, onmacht is zéér frustrerend en zal vlug uitmonden in een grote gelatenheid. Macht echter is blijkbaar een enorm wapen. Macht geeft je de mogelijkheid om dingen te doen zonder overleg of communicatie, laat staan om rekening te houden met diegene die hierdoor rechtstreeks getroffen worden. En wat doe je dan als gewone Hoogstraatse burger, afwachten en bovenal vloeken, jammeren en wellicht bij de volgende verkiezingen je stem uitbrengen op de partij waarvan de anderen dan weer zeggen dat het onbegrijpelijk is dat deze zoveel stemmen haalt, tja!

Wij, de bewoners van de Gustaaf Segersstraat en ’s Boschstraat zijn net als u benieuwd wat onze machthebbers VOOR ons gaan beslissen. Of zou het misschien toch mogelijk zijn om samen MET ons een aanvaardbare oplossing te zoeken.

Inderdaad afwachten!

Marc Wouters (voorzitter gebuurte Begijnhof)

Deze rubriek staat open voor bijdragen van lezers. De inzender(s) en niet de redactie is verantwoordelijk voor tekst en inhoud.

Anonieme bijdragen worden genegeerd. De redactie mag bijdragen inkorten, redigeren of weigeren.

VKS – Lexicon 1934 – 2004 Tijdens een feestelijke bijeenkomst op zaterdag 18 september 2004 in het kasteel Le Paige te Herentals, vierde de Vereniging van Kempische Schrijvers haar zeventigste verjaardag. Voor Florent Bosch (°1928), eregemeentesecretaris en eresecretaris van het OCMW van Malle, erevoorzitter van de Heemkundige Kring van Malle en erebeheerder van de Vlaamse Vereniging voor Familiekunde, was deze verjaardag de directe aanleiding voor de samenstelling van een lexicon van de Vereniging van Kempische Schrijvers (VKS). In de lente van dit jaar was het omvangrijke werk klaar.

Na de herfstvergadering van de Zuid-Nederlandsche Maatschappij voor Taal- en Letterkunde in 1934 gingen Jozef Simons (°Oelegem,1888), Remi Sterkens (°Rijkevorsel, 1893) en Ernest Claes (°Zichem, 1885) nog wat praten in een Brussels café. Daar stelde Claes aan zijn Kempische vrienden voor om met de Kempische schrijvers nu en dan eens in gezellige vriendenkring samen te komen.

De initiatiefnemer tot de stichting van de Vereniging van Kempische Schrijvers was dus dr.

Ernest Claes. Medestichters waren de auteurs Jozef Simons, Remi Sterkens, Felix Timmermans, Juul Grietens en Pol Heyns, de historicus Floris Prims, de volkskundige K.C. Peeters en de plastische kunstenaar Remi Lens.

De stichtingsvergadering van de VKS had plaats in hotel De Wildeman te Herentals op 11 november 1934. De vereniging richtte zich niet alleen tot letterkundigen maar ook tot historici, volkskundigen, publicisten en kunstenaars.

In het lexicon van Florent Bosch staan bio-bibliografische notities van 550 personen: leden of gewezen leden van de VKS (1934-2004). Een aantal onder hen is geboren in Hoogstraten of heeft hier gewoond, o.a. Ferdinand en Maurits Bilcke, Joseph Bus, Louis Doms, Jan Huet, Jozef Jespers, Arthur Michielsen, Emiel Van Bergen, Floris Van der Mueren, Maurits Van Hoeck, Hendrik Versmissen, Jozef Adams, Frans Draulans, Joseph Lauwerys, Juliaan Roggen, Leo Senden en Jozef Tegenbos.

Het boek (A4-formaat), 212 bladzijden, bevat ook heel wat tekeningen en foto’s (z/w) van bekende en minder bekende Kempenaars. Dr. JanM. Goris, huidig voorzitter van de Vereniging van Kempische Schrijvers, schreef een ‘ten geleide’ voor dit werk. Het lexicon is niet te koop in de boekhandel. De auteur, Florent Bosch (Turnhoutsebaan 36, Oostmalle), heeft nog enkele exemplaren in voorraad (prijs: 30 euro).

MARJOLEIN ZEGT Marjolein Van Bavel (16) is vijfdejaars leerling aan het Heilig Graf in Turnhout. Ze volgt er Humane Wetenschappen. Vanuit thuisplaats Minderhout liet ze de voorbije zomer haar blik schijnen over feestend Hoogstraten.

Nooit eerder was ik zo trots op mijn gemeente dan de afgelopen zomer. Ik moest – vanuit mijn dorst naar vreemde culturen – niet langer afdalen naar grootsteden maar kon lekker hier mijn dorst lessen. Driewerf hoera voor Hoogstraten en dank je zeer!

Nu denkt u, lezer, vast meteen aan de Antilliaanse feesten. En inderdaad, wanneer u ergens in Hoogstraten een plekje wilt vinden waar je volledig uit de bol kunt gaan op zuiderse shakethat-ass-muziek, tussen mensen gekleurd in alle kleuren van de huidskleurboog, dan moet je wel in de Blauwbossen zijn.

Maar, als u de vorige editie van De Hoogstraatse Maand grondig doorpluisd hebt – of gewoon in Hoogstraten aanwezig was deze zomer - zal u vast nog een ander festival opgevallen zijn.

Namelijk het Folklorefestival, georganiseerd door onze eigen Gelmelzwaaiers. Deze koene vendeliers, uitgerust met een middeleeuws aandoend uniform, zijn er reeds zesmaal in geslaagd om de geïnteresseerden een levendig spektakel aan buitenlandse volksdansen aan te bieden. Dus ik denk wel dat ik mag stellen dat Hoogstraten zijn best doet om multicultureel genoemd te mogen worden.

In beide evenementen heb ik me durven onderdompelen en het begon natuurlijk bij het Folklorefestival, dat plaatsvond van 28 juli tot en met 1 augustus. Mijn gezin fungeerde namelijk als gastgezin voor twee Poolse gasten en in tegenstelling tot de twee wulpse jonge kerels (die mijn zus en ik hoopten te ontvangen) of de twee verschrompelde accordeonspelers (die mijn vader halsstarrig voorspelde) stonden er plots twee mooie jonge meisjes op de stoep.

Mijn pa was natuurlijk niet zonder trots, je kan het je vast wel voorstellen…

Maar goed; die Poolse meiden zagen er wel zeer schattig en braaf uit in hun traditionele rokken en bloemenkroontjes, rondhuppelend (en af en toe gillend) op steeds sneller gespeelde muziek; maar in feite waren het echte fuifbeesten die niet vies zijn van een moderner huppelpasje. Diezelfde avond al trokken we er met zijn allen op uit (heler gastgezinnen, kinderen, volwassenen, pubers…, en natuurlijk ook al die gasten die niet konden wachten om van het nachtleven van Hoogstraten te proeven.). Donderdagavond, Hoogstraten

vol vreemde talen, het was dus niet moeilijk om je volledig aan de vriendelijke sfeer over te geven. We begonnen met het nuttigen van een drankje op het terras van de Gelmel, maar al snel bleek wat de ware interesses waren van deze volksdansdansers: “Where can we dance?” klonk het al snel. Ik had het moeten weten, als deze mensen al dansend de wereld rond trekken dan zal het vast wel een passie zijn die zich niet enkel in hun dansvereniging uit. Niet veel later dan ook stonden deze dansers hun conditie ten toon te spreiden aan de ietwat verblufte tooghangers. Ik heb Magda en Claudia niet meer horen thuiskomen die nacht, net zomin als de nacht daarop en die daarop…

Ook op de Antilliaanse feesten werd er een sterk staaltje conditie en uithoudingsvermogen de wereld in gestuurd. Vol schaamte moet ik toegeven dat ik dit jaar pas voor het eerst een avond van dit zwoele festival heb geproefd, mijn eerste maar vooral niet laatste keer! Ik vond de hoge hakken, korte rokjes, donkere mannen en hun spierwitte glimlach hoogst charmerend. Heerlijke nieuwe ritmes kwamen me her en der ter oren, het festival stal mijn hart in een knip. Ik zag en hoorde het allemaal vanachter de cocktailbar; het was trouwens een zeer goed plan van mij om me als een heuse cocktailbabe achter die bar te verschansen. Ik mocht gratis de wei op en kreeg voor mijn kleine maag meer dan genoeg bonnetjes om de uurtjes die ik niet achter de bar vertoefde zonder enige dorst of honger door te brengen, zodat het niet alleen een zeer fijne maar ook gratis avond werd. En de sfeer achter die toog zat sowieso ook al zeer goed. Maar ik moet toegeven dat er ook wel minder leuke kantjes waren aan het bedienen van cocktaildrinkers; want zoals ongetwijfeld minstens de overgrote meerderheid onder ons wel weet (zij die niet zelf bezopen rond waggelden) kunnen mensen na het drinken van een aantal alcoholische ‘limonades’ énorm zagen.

Het ging van te weinig ijs tot waarom we aan onze bar geen jus d’orange verhandelden.

Maar een knappe Spanjaard duidelijk maken dat hij voor zijn “Dos cervezas por favor?!” in de biertent moest zijn, maakte het meteen weer goed. (mvb)

VAN HUFFEL VASTGOED Voor al uw vastgoedtransacties.

U wenst uw eigendom te verkopen of te verhuren?

Vraag vrijblijvend inlichtingen!!

Vrijheid 72 2320 HOOGSTRATEN Tel. 03/314.16.99 www.vanhuffelvastgoed.com info@vanhuffelvastgoed.com

185

21

ZO WAS HET

Hoogstraten, Rijkswachtkazerne Een eeuw geleden

en nu

22

ZO IS HET

dorpsleven Contactpunten –

Alsnog ZOMER voor de BEIAARD

DORPSNIEUWS Hoogstraten: Dries Horsten, Vrijheid 98, tel. 03 314 57 24, horstendries@hotmail.com Meer: Marcel Adriaensen, Venneweg 2, tel. 03 315 90 40, marcel.adriaensen@skynet.be Meerle: Jan Fret, Mgr. Eestermansstraat 7, tel. 03 315 88 54, jan.fret@pandora.be Meersel-Dreef: Toon Verleye, Dreef 97, tel. 03 315 71 86, toon.verleye@pandora.be Minderhout: Frans Snijders, St.-Clemensstraat 25, tel. 03 314 49 03, franssnijders@tiscalinet.be Wortel: José Fransen, Oude Weg 20, tel. 03 314 41 26 (of) Redactie Hoogstraten, Loenhoutseweg 34 FOTO’s: Jef Floren, Dorp 39/2, 2310 Rijkevorsel, tel. 03 314 57 54.

Frans Snijders, St.-Clemensstraat 25, 2322 Minderhout, tel. 03 314 49 03.

SPORTNIEUWS: René Laurijssen, Desmedtstraat 22, Minderhout, tel. 03 314 66 28, rene.laurijssen@belgacom.net GILDEN- & SCHUTTERSNIEUWS Frans Snijders, St.-Clemensstraat 25, Minderhout, tel. + fax 03 314 49 03, franssnijders@tiscalinet.be ABONNEMENTEN/ADVERTENTIES Emilia Horsten, Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten, tel. 03 314 51 03, abonnementen@demaand.be administratie@demaand.be SECRETARIAAT/DRUKWERKEN Jozef Schellekens, Loenhoutseweg 34, 2320 Hoogstraten, tel.&fax: 03 314 55 04 info@demaand.be

HOOGSTRATEN - Vorige maand klaagden we nog over het belabberde weer tijdens de 1ste beiaardmaandagen van augustus. De laatste 2 avonden hadden de beiaardliefhebbers meer geluk. Aangename temperaturen lokten veel volk naar de terrasjes en de toren om van de beiaardrecitals te genieten. Terecht, want Luc Dockx speelde de pannen (schaliën?) van het torendak. De 29ste met zijn eigen concert, maar ook al de 22ste, toen hij op enkele uren tijd een extra concert uit zijn mouw moest schudden om Kristiaan Van Ingelgem te vervangen, die onverwacht was uitgevallen.

Ook voor Luc Meyvis - die de stemmige na-concerten organiseert – was het mooie weer natuurlijk een meevaller. Twee keer liep zijn cafétuin in de Peperstraat bomvol met luisteraars. Zij konden de 22ste genieten van Florejan Verschueren en Geert Standaert en de 29ste van de zangeres-met-de-zoetgevooisde-stem Karen (foto), begeleid door Jan-Krist (drums) en Florejan (piano). En zo kwam het uiteindelijk allemaal goed … Dus leve de beiaard! En leve de Vélo!

Opgepast, ze waren er weer HOOGSTRATEN – Zeg nu zelf, als je de morgen van 1 september langs de Vrijheid bent gepasseerd, kon je er moeilijk naast kijken. Zoals elke jaar maakten leden van Groen!-Hoogstraten er op 1 september de automobilisten attent op dat de schoolkinderen zich weer in grote getallen in het verkeer gingen begeven. Speciaal opletten was dus de boodschap. Vooraf werden in alle handelszaken affiches verdeeld en werden alle bedrijven met vervoer aangeschreven om ze op het feit attent te maken. Een gewaarschuwd man… (jaf)

www.demaand.be 23

HOOGSTRATEN

Hoogstraten in Groenten en Bloemen HOOGSTRATEN - De combinatie van deze grote openluchttentoonstelling met de opendeurdag van de middenstand bleek opnieuw een schot in de roos. Duizenden mensen zakten af naar de aardbeienstad om er de tientallen groenten- en bloemencreaties te bewonderen. Vrijdagavond werd het parcours ingewandeld door de vele tientallen bloemschikkers, de mensen van de technische dienst en de groendienst van de stad en het schepencollege. Achteraf kon het uitgebreide gezelschap terecht in De Gelmel, waar Will en May hen een smakelijke receptie aanboden. Op zaterdag was het zeker drukker dan vorig jaar en ook zondag was het koppenlopen. ’s Maandags trokken onder meer de rusthuisbewoners nog door de versierde Vrijheid.

Ook heel wat handelszaken zorgden voor een aangepaste aankleding, zoals hier aan De Gelmel, waar we de mooie creaties van Gerda Van Ostayen mochten bewonderen.

Gelezen op zondag 18 september in de Vrijheid 34 a tijdens Hoogstraten in Groenten & Bloemen.

Nu weten we weer wat koppenlopen betekent!

Geen weg is zonder begin noch einde.

Steeds weer stap je voorwaarts of terug.

Alles heeft een begin en een einde.

Elke weg weg waarheen waarom waarom eindigt hij waar begint hij wanneer.

Is hij al begonnen waar ben ik dan en waar ben jij waar zijn de anderen wat doe ik eigenlijk loop ik of sta ik stil.

Op welke weg.

De stemmige muziek van de Strawberries vormt al vele jaren een vaste waarde bij Groenten en Bloemen en bij tal van andere activiteiten. In de Heilig Bloedlaan kreeg Paul Hermans assistentie van een jongeman met veel gevoel voor ritme.

24

De hut 11-7-’82, Eli Sillius

HOOGSTRATEN

13de Streektheatertournee onder een stralende zon GROOT-HOOGSTRATEN - Jawel, al voor de 13de keer trakteerde De Lepe Hoek ons op dit gratis festijn. Voor deze editie traden drie groepen aan. Eerst De Lepe Hoek zelf, met de gekende cast, maar ook heel wat nieuwe gezichten die wat ons betreft zeker mogen blijven. “TurnhoutAntwerpen” (of was het Hoogstraten?). Een even hilarisch als afgeveild stuk, waar men het publiek meteen mee veroverde.

Daarna was het de beurt aan McC met Guy Martens en Flup & Jan Croes. Soms met gitaarbegeleiding, soms a capella. Drie prachtige stemmen en een toffe muziekkeuze.

De slotact werd uitstekend verzorgd door Koen Bossuyt - een ‘hoochelaar’ uit de Vlaanders – die imponeerde met de meest onmogelijke dingen.

En die traditiegetrouw ook heel wat volk uit het publiek haalde (Aaargh!), tot groot jolijt van de omstaanders!

0178

Startdag Davidsfonds

Koen Bossuyt met een Hoogstraatse gastactrice.

De Lepe Hoek.

McC, ofte Croes-croes-Martens.

HOOGSTRATEN - Al enkele jaren koppelt het plaatselijke Davidsfonds de inzet van haar nieuwe seizoen aan het Groenten en Bloemenweekend, met een heuse opendeurdag in de hal van het Administratief Centrum. Je kon er het nieuwe boeken- en cd-aanbod bekijken, of kennis maken met de verschillende activiteiten van het fonds.

Uit de leden die hun boekenlijst die dag binnenbrachten, werden 2 gelukkigen geloot, die elk een boekenbon van 25 euro krijgen toegestuurd.

Wanneer dit maandblad verschijnt zullen er al 2 activiteiten achter de rug zijn: de excursie naar Brussel (i.s.m. Rijkevorsel) en het Abdijen- en priorijenweekend (van Davidsfonds Nationaal). De eerstvolgende is dan de lezing “Diep in Kongo”, door VRT-journalist Peter Verlinden. Deze gaat door in het auditorium van het Klein Seminarie, op woensdag 12 oktober om 20u. (inkom 7 euro, 5 euro voor de leden). In ons volgend nummer besteden we aandacht aan de daaropvolgende activiteiten van het Davidsfonds.

25

HOOGSTRATEN

Van oud naar nieuw in 50 meter fotografie Foto-integratie ‘CARNE VALE’ trekt Warandep’Ant op gang HOOGSTRATEN/TURNHOUT - In de frisse, West-Europese contreien valt het carnavalsfeest samen met het einde van de winter. Het is nog net de tijd van dikke truien en sjaals, maar niettemin viert men al hoopvol de lente. En wanneer men zich laat meeslepen door dit carnavalsfeest - dat letterlijk door de straten slingert - dan krijgt men het eindelijk terug warm. Zeker wanneer men – al dan niet gehuld in zotskap – voor één dag op ’t jaar kan zijn wie men wil. En kan zeggen wat men wil. Een dag van en voor het volk. En daar is fotograaf Dominique Van Huffel (Hoogstraten, ° 1962) maar wat graag bij. Want hij houdt van het volk en hij fotografeert dat volk. Ook bij zijn buitenlandse projecten in het voormalige Oost-Europa, Afrika en China, deed hij dat. Nu bleef hij dichter bij huis en vertoefde in carnavalssteden als Binche, Aalst, Maastricht, Oostende, Keulen en dergelijke meer.

Meer dan 10 jaar werkte Van Huffel aan het project Carne Vale. Dat lijkt lang, maar het eigenlijke carnavalsgebeuren duurt uiteraard maar één week in het jaar. En dan moest hij natuurlijk op verschillende plaatsen tegelijk zijn. Nu het

26

project min of meer is afgerond, is Dominique blij dat het eens dichter bij huis te zien is. Want vanaf eind september is de fototentoonstelling Carne Vale één van de publiekstrekkers bij de opening van de 2de Warandezaal. Al kunnen we

beter spreken van een ‘foto-integratie’, waarbij de foto’s niet als losse objecten werden opgehangen, maar als meterslange stroken, langsheen de passage die het publiek van de ‘oude’ naar de nieuwe zaal leidt. Al wandelend naar dit zogenaamde Warandep’Ant passeert de bezoeker deze fotostroken, zoals ook het carnaval aan de omstaanders voorbijtrekt.

Door het grote formaat van de foto’s en de gefotografeerden die recht de lens inkijken, lijkt het alsof je als bezoeker deelneemt aan het gebeuren.

Er als het ware tussenstaat. Dat biedt Van Huffel de kans om zijn project ook ‘terug te geven’ aan het volk, hetgeen bij de buitenlandse projecten uiteraard veel moeilijker was.

Maar wat boeit de fotograaf nu zo in dat carnavalsgebeuren? Zijn het misschien de talloze tegenstellingen die erin vervat zitten? De tegenstelling tussen het individu dat zich manifesteert en de massa waarin hij zich mengt. Het verschil tussen kijken en bekeken worden. Tussen verkleed en niet verkleed of anders gezegd tussen echte maskers en maskers van vlees. Want meer dan eens zien we een ongemaskerd gelaat dat meer verraadt dan het opgesmukte. Zoals bij de oude vrouw die - met gedegouteerde blik - haar kleinzoon wegtrekt van een uitdagende ‘Jezus met lantaarn op het hoofd’.

Toch zal ook het volkse element weer meespelen voor de fotograaf, want hij treft er de gewone man in diens biotoop. Daarbij richt Van Huffel zich uitsluitend op het randgebeuren van carnaval. Mensen langs het parcours, mensen op weg naar of komend van het feest. Je zal geen enkele carnavalswagen aantreffen.

We vermeldden al dat de fotograaf zijn project aan het volk wilde ‘teruggeven’. In die optiek is de locatie – een passage tussen 2 theaterzalen – perfect gekozen. Het theater omdat we ook daar met waar/niet waar, verkleed/niet verkleed te maken krijgen. De passage omdat dit de drempel enorm verlaagt. Ook elders werd hier al mee geëxperimenteerd. In het cultureel centrum van Genk kleedde Van Huffel al eens de overlopen, liftkokers en trappenhuizen aan. In Maasmechelen kwam hij nog dichter bij het volk. Daar werden de foto’s opgehangen in 8 volkscafés.

Eén café per gehucht, zo dicht mogelijk bij de kerk en enkel indien er een carnavalsvereniging actief was.

HOOGSTRATEN Daarvoor was de tentoonstelling ook al te zien in de Arenberg, in de galerij van ASLK-Fortis in Brussel en in een voormalige kloosterkapel in Gent.

In opdracht van de culturele centra van Genk en Maasmechelen, selecteerde Dominique Van Huffel de mooiste uit 15.000 foto’s, die in een knap boek werden samengebracht. In het 1ste deel worden de foto’s afgewisseld met 4 kortverhalen, door Eredirecteur Vercheval van het Fotografiemuseum Charleroi, een kunstpsycholoog, een historicus en iemand die het fotografische aspect van het project Carne Vale belicht. In de 2de helft staan enkel foto’s, die naar het einde toe steeds meer bevreemdend werken en die ook opschuiven van overdag naar de nacht. Een mooi boek, dat niet in uw persoonlijke bibliotheek mag ontbreken. (dh)

Vloer kiezen in een kledingzaak?

De foto-integratie is zeker nog tot 5 november te zien, dagelijks op de openingsuren van de Warande. Ter plaatse kunt ook het boek Carne Vale aanschaffen.(31 x 21 cm, 100 pagina’s en 70 foto’s en met 4 boeiende essays van Fernand Haerden, Joannes Késenne, Johan Kusters en Georges Vercheval, kostprijs -15,00-€).

HOOGSTRATEN - Het klinkt raar, maar het was waar bij Bruurs in de Vrijheid. Tijdens het fashionweekend mochten de klanten al eens een kijkje nemen in de grote nieuwbouw aan de overkant, waar de herenafdeling binnenkort naartoe trekt. Binnen konden ze ‘stemmen’ op een voorselectie van 3 vloeren van de firma Eurostone. De vloer met de meeste stemmen zal uiteindelijk gelegd worden. En uit al wie deze vloer aanduidde, zal een winnaar geloot worden, die gedurende een halve dag gratis over een binnenhuisarchitect mag beschikken. ’t Is zo eens iets anders!

Filmvoorstelling HOOGSTRATEN - De film ‘Les enfants de l’amour’ toont ons een weekend uit het leven van drie kinderen van gescheiden ouders. Deze film geeft een goed beeld van de situatie van deze gezinnen. Ook de grootouders komen in het tweede deel van de film ruim aan bod. De kinderen acteren in de film op een subtiele manier. Deze film (die 1.30 uur duurt) biedt de kans om (groot)ouders te doen stilstaan bij een thema dat enerzijds erg gevoelig ligt maar waarmee anderzijds veel mensen te maken hebben. nl. de verwarrende, emotionele ervaringen die heel wat kinderen meemaken waarvan de ouders gescheiden zijn. De film wil ons beter doen begrijpen wat er dan in kinderen kan omgaan. Voor de vertoning van de film zal een deskundige een inleiding geven. Na de film is er de gelegenheid een infostand te bezoeken waar u eventueel ook met een vraag terecht kan.

De Gezinsbond nodigt u uit om deze film te komen bekijken op donderdag 13 oktober in het auditorium van het Klein Seminarie (Vrijheid 234) Om 20 uur inleiding door Mevr. Mie Mampuys. De filmvoorstelling begint om 20.30 uur en om 22 uur infostand + gelegenheid tot vragen. Inkomprijs: leden 2 euro, niet-leden 4 euro.

27

HOOGSTRATEN

Nieuwe beiaardkwartiertjes …

Drukbezochte Molendag

HOOGSTRATEN - Zondag 28 augustus was het opnieuw koppenlopen aan de Hoogstraatse Laermolen. Al maalt de verantwoordelijke vzw dan het ganse jaar 4 keer per maand, het blijft eerlijk gezegd een spektakel waarop men niet uitgekeken raakt. Het lichtjes knarsen van de houten wielen, het zelfverzekerd slagen van de olie, het draaien van de loodzware molenstenen alsof

het pluimgewichten zijn en het stromen van het Markwater. Aangevuld met de deskundige uitleg van de molenaars en met – enkel op speciale gelegenheden – het smullen van smoutebollen met eigen smout en de aangename muziek van Flor Verschueren en Geert Standaert, was het één van de mooiste activiteiten van afgelopen zomer.

HOOGSTRATEN - Sinds de VVV in 1985 een automatisch speelmechanisme toevoegde aan de beiaard, klinkt er om het kwartier een mooie melodie uit de Katharinatoren.

Al 20 jaar vormen deze ‘kwartierdeuntjes’ een vaste waarde in ons dorp en geven ze de Vrijheid dat vleugje stadsallure, dat ons boven de andere Kempendorpen doet uitstijgen. Een aantal keer per jaar speelt stadsbeiaardier Luc Dockx nieuwe melodieën in.

Sinds vorige maand kunnen we genieten van onderstaande reeks, die er nog tot 1 november op zal staan: uur: “Gaudeamus igitur” (studentenlied) - kwart na: thema uit “Les Cloches” (Nicolas Lebèque) - half: “Het najaar waait de zomertijd weg” (Autumn comes, Engels volkslied) - kwart voor: thema uit een Adagio (W.A. Mozart).

Paul Van Merode kende nog de tekst van het eerstgenoemde studentenlied en zong het ons voor: “Gaudeamus igitur, juvenis dum summus (bis) - Post jucundam juventutem - Post molestam senectutem - Nos habebit humus (bis)”.

Oldtimerbeurs HOOGSTRATEN - Het laatste weekend van oktober – de 29ste en de 30ste – kunnen de oldtimerliefhebbers onder ons weer terecht in de Veiling, voor de jaarlijkse beurs. Meer gedetailleerde informatie volgt in het volgende nummer.

Gans de dag was het gezellig druk aan de Laermolen.

Rock Solid HOOGSTRATEN - Rock Solid is ontstaan is New Zeeland, maar ondertussen zijn er al duizenden clubs ter wereld. Zo telt Nederland er al meer dan 100. Op initiatief van de plaatselijke Evangelische Kerk is er sinds enkele jaren ook één in Hoogstraten. Rock Solid is een club voor jonge tieners (van 11 tot 14 jaar), een club waar ze veel plezier maken, spelletjes doen en samen nadenken over onderwerpen die jonge tieners interesseren, zoals muziek, vrienden maken, voor je mening durven staan, je toekomst … Want de jonge mensen van vandaag worden met heel

28

wat geconfronteerd. Rock Solid wil hen daarbij helpen een gezonde standpunt in te nemen in de wereld waarin ze leven. De bijbel wordt daarbij als uitvalsbasis gebruikt.

De club draait ondertussen al 4 jaar en de tieners zijn er enthousiast over. En vanaf 22 oktober kunnen ze er dus weer om de 14 dagen terecht. Telkens op zaterdagavond, van 18.57u. tot 20.52u. Place to be is de oude turnzaal achter de Muziekacademie, Karel Boomstraat 44. Meer info? 014/63.23.98, 03/669.79.87 of www.ekh. be/rocksolid.

www.totaalgarage.be

193

HOOGSTRATEN

Tweedehandsbeurs

Klantendag in de Wereldwinkel Op 8 oktober is het OPEN DEUR in de wereldwinkel van Hoogstraten.Met hapjes, drankjes en een leuke omkadering nodigen de medewerkers iedereen uit om kennis te maken met de vele producten die in de winkel te koop zijn.

Tot ons groot plezier komen enkele BH’s (bekende Hoogstratenaren) die dag in de winkel meewerken: onze burgemeester Arnold, de schepen voor ontwikkelingssamenwerking René Sprangers, cafébaas Will Schroër, reporter en natuurliefhebber Dré Oomen, 11.11.11-medewerkster Suzanne Van Boxel, e.a.

Dit jaar geven we het meest aandacht aan enkele smaakmakers in de winkel: specerijen, sausen, gedroogd fruit, pasta, olie. Alle bezoekers krijgen die dag dan ook een smakelijk cadeau: een mooi doosje met drie builtjes smaakjesthee uit Sri Lanka en een receptenhouder.

Van harte welkom op 8 oktober, van 10 tot 17 uur in de wereldwinkel, Gelmelstraat 50.

MARKANT Markant, het netwerk van ondernemende vrouwen, heeft weer veel plannen voor het komende seizoen. Samen met man en kinderen bezoeken zij het Hoftheater in Rotterdam. Daar wordt de musical McBeth opgevoerd. Geschikt voor alle leeftijden.

Deze vereniging heeft oog voor het gebeuren in eigen omgeving. Samen bezoeken zij een tentoonstelling in ons eigen Stedelijk Museum, ditmaal de tentoonstelling van Escher en de zelfportretten van Alfred Ost. Er is ook een voordracht die hen wat bijbrengt over gezonde eetcultuur. Vorig jaar verzamelden zij een aantal vrouwen uit alle hoeken van de wereld: China, Japan, Ghana, Hongarije.

Het werd een gezellige leerrijke avond. Daaruit vloeide het idee om samen iets te koken. Dus verzamelen ze deze vrouwen nogmaals, maar nu rond de eettafel.

Ook zoeken zij een interessante film, Lady’s night! Marc Helsen komt vertellen over zijn reis naar China, de Zijderoute.

Maar het is niet allemaal ernst, er is ook een avondje waar alleen maar wordt gelachen.

Daarvoor doen ze beroep op iemand van de Lachclub.

Bij de aanvang van dit nieuwe markant-jaar zijn ze allemaal blij elkaar weer te zien, en hebben ze elkaar weer heel wat te vertellen. Want een goeie babbel hoort er zeker bij.

Dit netwerk kan nog altijd uitgebreid worden, dus als het je interesseert kan je er altijd bij! Voor meer informatie kan je de website bezoeken. www.markantvzw.be/hoogstraten

Diane en Thea in De Wouwer RAVELS – Diane Mees (Rijkevorsel) en Thea van Kempen (Hoogstraten) stellen hun olieverfschilderijen en aquarellen tentoon in het cultureel centrum De Wouwer te Ravels.

Beide dames zijn oud-leerlingen van het Instituut voor Kreatieve Opvoeding van Hoogstraten. Ze ontwikkelden hun talenten ook door zelfstudie en workshops in binnen- en buitenland. Diane en Thea weten door een eigentijdse aanpak de toeschouwer te bekoren en vormen een duo dat als het ware uit hetzelfde hout is gesneden. Hun werken vormen één geheel en hun talent is een weerspiegeling van de liefde voor de figuratieve schilderkunst, steeds begrijpelijk en aanstekelijk voor de toeschouwer. Als duo brengen zij ook hun eigentijds schilderen in de kunstkring Gagel te Oud-Turnhout over.

De tentoonstelling is vrij te bezoeken in het cultureel centrum De Wouwer te Ravels van zaterdag 8 oktober tot en met zondag 16 oktober: zaterdag en zondag van 13 uur tot 18 uur en woensdag en vrijdag van 13 uur tot 16.30 uur.

Thea

Diane

HOOGSTRATEN - Zondag 2 oktober organiseert de Gezinsbond opnieuw een tweedehandsbeurs in zaal Pax te Hoogstraten, tussen 14 uur en 16 uur. Te koop kan worden aangeboden: kleding van kinderen tussen 0 en 12 jaar, kinderuitzet (zoals kinderstoelen, draagzak, sterilisator, ...) en speelgoed. De ervaring leert dat kleding nog in zeer goede staat kan zijn als het kind eruit gegroeid is en dat ook speelgoed waar de eigen kinderen geen interesse meer voor hebben, nog perfect iemand anders zalige speeluurtjes kan bezorgen. Om nog maar te zwijgen van kindermateriaal als stoelen, bedden, kinderwagens, ...

Omdat we het zonde vinden dit zomaar op zolder te laten verkommeren of weg te gooien, organiseren we deze tweedehandsbeurs. Meerdere malen kwam de vraag om “spullen te schenken voor het goede doel”. Graag willen we op die vraag ook ingaan. Wie niet direct spullen te koop wil aanbieden of de niet verkochte artikelen liever niet mee naar huis neemt, kan ze afgeven. Wij zullen ervoor zorgen dat ze terecht komen bij “Moeders voor Moeders”. Zo krijgen gebruikte spullen toch nog een goede bestemming. Ieder gezin kan tot 30 artikelen (in goede staat) te koop aanbieden.

Bij de verkoop zelf moet het gezin niet aanwezig zijn. De verkoop gebeurt anoniem door onze bestuursleden. Aan de verkoper wordt gevraagd een verkopersfiche in te vullen en de artikelen te etiketteren met door ons voorgedrukte etiketten.

Per gezin wordt een bijdrage gevraagd van € 4 (€ 8 voor niet-leden van de Gezinsbond). Van de verkochte artikelen wordt 15 % afgehouden voor de organisatie van de tweedehandsbeurs.

Het gezin bepaalt zelf de verkoopprijs van de artikelen die het te koop aanbiedt.

Mensen die geïnteresseerd zijn om artikelen te koop aan te bieden, kunnen zich wenden tot één van de contactpersonen: Jan en Roos Leemans, Elsbroeken 26, tel. 03 314 71 04 of Mia Schellekens, Lindendreef 39, tel. 03 314 84 99.

Aardig Sociaal Vaardig HOOGSTRATEN - Naast de cognitieve vaardigheden zijn sociale vaardigheden minstens even belangrijk voor de ontplooiing van onze kinderen. Kinderen moeten leren assertief zijn door op een gepaste manier op te komen voor zichzelf en voor de belangen van anderen. Maar sociaal vaardig zijn houdt ook in dat kinderen en jongeren goed kunnen communiceren met elkaar en dat ze kunnen samenwerken. Zowel thuis als op school moet er aan sociale vaardigheden gewerkt worden. Ook in de eindtermen van ons onderwijs zien we de sociale vaardigheden opduiken, zowel voor kleuter-, lager en secundair onderwijs. Op 3 oktober organiseren enkele oudercomités een infoavond, vooral voor ouders van lagere schoolkinderen, maar ook anderen zijn welkom. De avond gaat door in het Klein Seminarie, op maandag 3 oktober om 20 uur. De toegang is gratis.

29

HOOGSTRATEN Fotografen IKO stellen BIB scherp

Nieuws uit de bibliotheek …

Bib! Biep!

GROOT-HOOGSTRATEN - De Hoogstraatse bibliotheken draaien op volle toeren. Naast het standaard takenpakket - waaraan prima wordt voldaan – trakteert men ons opnieuw op tal van extra activiteiten.

Fototentoonstelling Wendy Marijnissen Flore is een meisje van 10. Ze is gek van muziek, houdt van salsa en speelt piano en viool. Ze wisselt liedjes uit met vriendinnen, zoals andere kinderen pokemonkaarten ruilen.

En ze is één van de modellen van Wendy Marijnissen voor de reeks Vrouwen & Co. In opdracht van de bibliotheek maakte de vermaarde fotografe een reeks portretten van vrouwen, met de bib als rode draad. Wendy Marijnissen kiest voor portretten van leners, beginnende lezertjes, bibliotheekpersoneel en een schrijfster.

Ze fotografeerde de vrouwen in hun eigen omgeving. Bij elk portret hoort een boek, dat de geportretteerde onlangs heeft ontleend of gelezen. Bij Flore hoort uiteraard “Het Grote Liedjesboek”.

De foto’s zijn nog tot eind oktober te zien in de hoofdbibliotheek in de Lindendreef.

Lezing “Vrouwen op de vlucht” Jennie Vanlerberghe reist de wereld rond. Van oost naar west en van zuid naar noord. Overal hoort ze schrijnende verhalen en indringende getuigenissen van vrouwen op de vlucht voor oorlog. De verhalen getuigen stuk voor stuk van de trauma’s die deze vluchtelingen met zich meedragen en de gruwelijkheden die ze ondergaan hebben. Verkrachting, vervolging en moord blijken dan huiveringwekkend universeel te zijn.

En het zijn nog altijd de vrouwen en de kinderen die in alle conflicten de meest kwetsbare slachtoffers zijn. 70% van de vluchtelingen in de wereld zijn vrouwen. Daarom vereisen vrouwe-

lijke asielzoekers een specifieke aanpak. Jennie vertelt haar visie hierop. Zij publiceerde hierover onlangs een boek.

Donderdag 13 oktober (om 20u.), in de hoofdbibliotheek in de Lindendreef. Prijs: 2,5 euro.

VERWENDAG bibliotheek Hoogstraten!

En op zaterdag 15 oktober zullen de bibliotheekmedewerkers ons extra verwennen. Dan start de promotionele bibliotheekweek van oktober 2005 met een heuse “verwenzaterdag”. Van 10.30u. tot 12.30u. kan je komen luisteren naar muziek en gedichten van Derek. U kunt dat in alle rust, want uw kinderen worden op hetzelfde moment verwend met een voorleesverhaal in de jeugdbib.

Bij uitlening van bibliotheekmateriaal wordt u die week verwend met een extraatje in de vorm van nootjes (bij muziek), popcorn (bij film) en letterkoekjes (bij boeken). De veellezers kunnen hun leentickets sparen voor een draagtas. En na 15 gelezen of geleende items kunt u ze voor een mooie tas inruilen. De tasjesactie zal trouwens verder lopen tot eind 2005.

Ook zijn er in de bibliotheekweek stands rond het weekthema ‘de bibliotheek als cultureel grootwarenhuis’. En iedere bezoeker kan er tijdens de openingsuren een kop koffie drinken Zowel op de verwenzaterdag als tijdens de bibliotheekweek wordt u er met open armen ontvangen. Een uitgelezen kans om met de plaatselijke bib kennis te maken. Meer info over de bibliotheekweek op www.vcob.be.

Zaterdag 15 oktober én de week die erop volgt.

Schrijfster Leen Huet, door Wendy Marijnissen. Naast de fototentoonstelling organiseert de plaatselijke bibliotheek trouwens nog meer activiteiten.

30

De studenten van het 3de jaar fotokunst aan het IKO brengen onze Hoogstraatse bibliotheek binnenkort mooi in beeld. Dit groepsproject kadert perfect in hun fotografieopleiding aan onze plaatselijke academie. De 8 fotografen zijn midden september met hun project gestart. De resultaten zullen te zien zijn in de ontmoetingsruimte, op de 1ste verdieping van de hoofdbib. Je kan er terecht tijdens de openingsuren en in elke voormiddag van de week, van 10 tot 12u.

Van 15 oktober tot 10 november, in de hoofdbib in de Lindendreef.

BIB-e-zine Sinds juni 2005 publiceert de bibliotheek elke maand een elektronische nieuwsbrief met een frisse, kleurrijke lay-out en een gevarieerde inhoud. Volgende bijlagen waren te lezen in het BIB-e-zine van september: ‘Betty Mellaerts te gast bij Vrouwen & Co’, ‘Koffiekrant of Sudoku?’, ‘Van Meerle tot Veerle’, ‘Verwendag 2005’ en ‘Bibliotherapie of de kracht van zelfhulpboeken’.

Wie wil, kan de maandelijkse nieuwsbrief gratis thuiskrijgen via email. Surf naar de website van de stad Hoogstraten en geef u op als abonnee.

Bel vermist!

HOOGSTRATEN - Bij Frans en Milia Brosens-Horsten in het Begijnhof, werd in het voorlaatste weekend van september de antieke belketting aan de voordeur ontvreemd (Weggevlogen? Verdwenen? Meegenomen?). Of je dit vandalisme of ordinaire diefstal noemt, laten we in het midden. Maar wie er meer over weet mag hen altijd contacteren (Begijnhof 27, 03/314.51.03).

HOOGSTRATEN

GOUD IN HOOGSTRATEN

Stanny Fransen en Mariëtte Debeuckelaer HOOGSTRATEN - Zaterdag 10 september vierden Stanny en Mariette Fransen-Debeuckelaer uit de Achtelsestraat hun gouden jubilee met eerst een misviering en daarna een gezellig feest in de Voorthoeve. Exact 50 jaar eerder waren ze in Hoogstraten in het huwelijksbootje gestapt.

Stanny werd als oudste van 6 geboren in Koekhoven, Rijkevorsel, op 8 september 1935. Mariette kwam ter wereld in de Hoogstraatse Achtelsestraat op 24 oktober 1936, als jongste van 3. Ze leerde Stanny kennen op Gammel Kermis, waar hij als trommelaar optrad met de Rijkevorselse Broederband. In die tijd ging het vaak zo. Er was niet zo veel te doen en de plaatselijke kermis was dan één van de weinige gelegenheden waar de jeugd elkaar ontmoette. Ook samenwonen en zo was er toen niet bij en men besloot al gauw te trouwen. Op 10 september 1955 was het zover.

Na de trouw woonden Stanny en Mariette korte tijd in Rijkevorsel, tot hun huis in de Achtelsestraat klaar was. Dat huis werd gebouwd op de plaats van de vroegere stal, net naast het ouderlijk huis. Een gezellige straat om te wonen, al vinden de jubilarissen het jammer dat ook in deze woonstraat de appartementen steeds verder oprukken.

Het paar heeft maar één dochter mogen houden.

Ingrid Fransen, die we allemaal kennen van het onthaal in ’t stadhuis. Ze trouwde met Ludo Jansen met wie ze 2 kinderen grootbracht.

Stanny bracht zijn werkend leven door in de bouwsector. Eerst 11 jaar de stiel geleerd bij De Koninck in Westmalle. Elke dag met de fiets daarheen! Tot er in ‘62 beslist werd als zelfstandige te beginnen. Nu zou een werkgever dat niet meer graag hebben, maar de broers De Koninck steunden Stanny in zijn beslissing. En hij heeft het 34 jaar lang volgehouden, dikwijls met heel wat volk in dienst. Tot het noodlot hem 11 jaar geleden trof. Stanny viel 4 meter hoog van een stelling en kwam met zijn rug op een pin terecht.

Er werden 3 wervels geraakt, met verlamming tot gevolg. Meer dan een jaar heeft hij moeten revalideren. Een jaar lang in en uit het ziekenhuis, ge kunt u dat niet voorstellen. Gelukkig is het allemaal goed gekomen. Alleen met zijn één been sukkelt hij nog wat.

Ook Mariette heeft alles behalve stilgezeten.

Jarenlang heeft ze aan tuinbouw gedaan. Achter het huis en tot aan de Heilig Bloedstraat had ze vele soorten fruit staan, waaronder heel wat aardbeien. Later kwam daar ook de oppas van de kleinkinderen bij.

Hadden Stanny en Mariette dan nog wel tijd voor hobby’s? Niet veel, maar ze maakten er tijd voor.

Stanny was vele jaren actief in het bestuur van de voetbal. Zo heeft hij met een aantal helpers de oude kantine in de latere Brouwerijstraat mee gezet. En jarenlang heeft hij jeugdspelers naar

de matchen gereden. Heel wat Hoogstraatse sjotters zullen zich dat nog wel herinneren. Ook bij de vogeltjesbond en in zijn tuin heeft Stanny al heel wat tijd doorgebracht.

Ook Mariette was dikwijls in de weer voor de voetbal, met het stoppen van kousen en het wassen van de truitjes. Daarbuiten was ze in haar jonge jaren bij de VKSJ en later bij de Vrouwengilde, waarvan ze nu nog steeds enthousiast lid is. Daarnaast leeft ze graag mee met alles wat er in Hoogstraten gebeurt.

Zowel Mariette als Stanny zijn lid van de gepensioneerdenbond. Zo gaan ze donderdag allebei kaarten. Maandag en woensdag komt daar voor Stanny nog het biljarten bij. Al moet hij daarvoor wel naar Minderhout, want in Hoogstraten zijn te weinig geschikte lokalen voorhanden.

Toch geniet het gouden paar nog het meest van de familie, die gelukkig dichtbij is. Ludo en Ingrid wonen naast het gouden paar, in het ouderlijk huis van Mariette. Kleinzoon Ben – gekend van zijn initiatieven ten voordele van Ghana – woont met zijn vriendin bij in het huis van Stanny en

Mariette. Kleindochter Dorien woont voorlopig met haar vriend op appartement, in afwachting dat hun huis in Westmalle afgewerkt zal zijn. Ze wilden eerst in Hoogstraten bouwen, maar door de dure grondprijs zijn ze op den duur elders moeten gaan zoeken.

De redactie wenst Stanny en Mariette nog veel gezonde en plezierige jaren toe! (dh)

31

HOOGSTRATEN

GOUD IN HOOGSTRATEN

Sooi Swaenen en Jeanne Mathijssen Vanaf het ogenblik dat Sooi zijn fiets mocht stallen achter de bakkerij van Mathijssen, wanneer hij weer eens moest vertrekken om enkele weken van zijn legerdienst in Duitsland te gaan doen, is het tussen Sooi en Jeanne wat geworden. Natuurlijk kenden zij elkaar al wel langer. Maar volgens bakker Mathijssen was Jeanne nog veel te jong en moest er in de bakkerij gewerkt worden. Voor zes uur ’s avonds kon Sooi er niets komen doen. Tijdens de legerdienst schreef Sooi brieven naar Jeanne en Jeanne schreef uit compassie terug. Gelukkig is alles na een diensttijd van twee jaar goed gekomen.

Frans, maar iedereen zegt Sooi, Swaenen werd geboren in Wortel aan de Grote plaats op 5 oktober 1931 en liep tot zijn zestiende school aan de vakschool van Hoogstraten. Daarna ging hij uit werken bij Charel Verschueren in de Gelmelstraat, aannemer van elekriciteitswerken en loodgieterij. Jeanne Mathijssen werd op 17 november 1932 geboren in Hoogstraten als oudste dochter van bakker Mathijssen aan de Vrijheid. Eenmaal van school, werkte zij thuis in de bakkerij maar ook korte periodes bij Grokko in Rijkevorsel, de lampenfabriek van Philips in Turnhout en het sloefenfabriek van Mathieu in Minderhout.

Jeanne en Sooi kenden elkaar al van in hun kindertijd wanneer zij samen speelden in het Withof maar echt “oog voor elkaar” kregen zij pas tijdens een bal bij “May van Kobekes”. Maar zoals reeds vermeld, moest er gewacht worden tot na de legerdienst. Sooi had wel twee jaar geprobeerd om daaraan onderuit te komen wat hem toch niet lukte.

Uiteindelijk kon dan op 28 september 1955 de huwelijksboot van de kant geduwd worden en waren ze vertrokken voor een behouden vaart die nu al 50 jaar duurt.

naast de deur, Friswit was toen nog aan het Van Aertselaerplein, is natuurlijk mooi meegenomen.

Toch werd het een job waarin Sooi dag en nacht paraat stond en tijdens de korte pauzes spoedde hij zich snel naar huis om wat te eten. Op een bepaald moment heeft Jeanne dan tegen Fons Janssen gezegd: “Als ge nu nog kunt zorgen voor een bed voor onze Sooi, dan moogt ge hem houden”. Gelukkig ging alles in een gemoedelijke sfeer en de baas beschouwde zijn personeel na vijfentwintig jaren dienst als familie. In tijden van opkomend “brugpensioen” heeft Sooi toch de eerste kans die zich aandiende gegrepen om in 1988, op (brug)pensioen te gaan. Het was ook de tijd van de verhuis van Friswit naar het industriegebied met nieuwe machines en technieken en dat kan een oudere man niet allemaal zo meer volgen.

Ledigheid is er in tijden van pensioen nooit geweest. Vissen was steeds een aangenaam tijdverdrijf en in het buitenverblijf in Merksplas

Zo gingen zij 50 jaar geleden de boot in.

was altijd wel wat te doen. Nu gaan zij iedere donderdag met de gepensioneerden fietsen. Op vakantie of reis gaan is een kriebel die ze al wel langer hebben. Vroeger met de kinderen naar Nederland, later met z’n tweetjes naar Rome, Lourdes of Oostenrijk.

Jeanne zocht haar bezigheid in breien en handwerk. Gedurende meer dan 25 jaar was zij bestuurslid van de KAV. Later hebben Sooi en Jeanne gedurende meerdere jaren, samen met de andere kinderen, de zorg voor de hoogbejaarde moeder van Jeanne opgenomen. Nu Marie reeds enkele jaren overleden is, nemen Sooi en Jeanne, terug de draad van vroeger op en genieten zij op hun beurt samen van een “oude dag”. Wij wensen hen toe dat zij dit nog jaren kunnen doen, samen het hun kinderen en kleinkinderen. (pdn)

Eerst hadden zij slechts de oude kamer van Jeanne voor hen beidjes maar na verloop van enige tijd konden zij het huis op de hoek van de Vrijheid en Moerstraat kopen. De eerste jaren werd het nog gedeeld met onderhuurders maar ze hadden toch hun eigen stek.

Na precies 9 maanden, 3 weken en 4 dagen huwelijkse staat werd zoon Jan geboren. Later volgden in 1960 de dochter Françine en in 1963 maakte Marij het gezin compleet. Deze drie kinderen zorgden ondertussen voor zeven kleinkinderen die heel regelmatig het ouderlijke huis komen vullen met gezelligheid. In de loop der jaren verbouwde en vertimmerde Sooi eigenhandig het huis tot wat het nu is.

In 1962 kwam Fons Janssen van de Friswit, Sooi vragen om bij hem te komen werken als onderhoudswerkman van de wasmachines. Werk vlak

32

Zo ziet de familie met kinderen en kleinkinderen er na 50 jaar uit.

33

HOOGSTRATEN Bij de inzet van hun 30ste seizoen, presenteert de Marckriver jazzclub u:

The International New Orleans Z’Hullus HOOGSTRATEN - In 1983 besloot Maurice “Morre” Van Eyck dat het gedaan moest zijn met de vele afvalligen in het New Orleans wereldje.

Hij zou teruggaan naar de roots van een Bunk Johnson, Buddy Petit, Dede Pierce … Hij zou terug de dansmuziek van toen vertolken. Hij zou terug “onderlijfjesmuziek” spelen. Daartoe stichtte hij zijn Z’Hullus. In 1984 verscheen een 1ste album en tot ieders grote verwondering poseerden alle muzikanten op de foto met instrument in de hand en gekleed in een wit onderhemdje.

De “Morre”, een echte Marollien uit Brussel, was op dat moment trouwens niet aan zijn proefstuk toe. Zo was hij als jonge drummer ook medestichter van de “Cotton City Jazzband”. Hij verliet het orkest kort nadien om professioneel te gaan spelen bij “Les Harricots Rouges” in Parijs. Door zijn grote persoonlijkheid plus zijn kwaliteiten als entertainer en organisator, werd hij toen opgemerkt door de bazen van de “Club Méditerrannée”, en vertrok hij – eerst als barman, later als “Chef de Village” – naar veel verre en zonnige bestemmingen.

Nu is hij gepensioneerd en heeft hij weer meer tijd om allerlei muzikale, maar steeds New Orleans gerichte acties te ondernemen. Maurice woont nu in Anduze, bij Nîmes in Zuid-Frankrijk. Hij laat zijn lokale “Anduze Stompers” even rusten om met “Z’Hullus” een tournee te maken. En uiteraard was de Marckriver er als de kippen bij …

Naast Morre op drums krijgen we Pierre Jean (F) op piano. Hij is overigens de pianist bij de huidige Harricots Rouges. Een andere grote meneer is Frank Robbescheuten (Nl). Frank maakte zijn debuut bij de Fondy, maar schakelde later met zijn “Swingcats” over op de muziek uit de swingperiode. Toch heeft de oude stijl hem nooit

Maurice – “Morre” – Van Eyck. losgelaten. Robbescheuten is een van de leading saxofonisten van Nederland. Brian Turnock (GB) is freelance bassist en woont momenteel in Gent.

Verder heeft men de groep aangevuld met muzikanten uit de beginperiode: Philppe Desmet op trombone en Luc Van Coeteghem op banjo. Pure en zuivere “Jazz” uit de Crescent City. New Orleans Music for all Occasions. Ambiance verzekerd! Waar en Wanneer? Al voor het 5de seizoen op rij in de aloude zaal Sint-Cecilia in de Gelmelstraat (naast nr.6). Op maandag 17 oktober – uitzonderlijk de 3de maandag van de maand dus - om 20 uur. Zorg dat je erbij bent!

de wilde architect (5)

In tijden waar afbraak zegeviert, willen wij de Vrijheid verkopen! Niet letterlijk, we willen ze u gewoon weer graag doen zien … Daartoe brengen we elke maand een detail in beeld dat u en ons charmeert.

Deze maand hebben we een beschermd monument te gast. Eén uit 1560. Het Knechtjeshuis… Volgens ons één van de mooiste gevels van de Vrijheid. Die recent proper werd opgeschilderd door de nieuwe uitbaters.

En al is het dan wat wennen, zo zonder dat vertrouwde groen en met de plint niet langer in ’t grijs (waarmee men destijds arduin nabootste). Laat ons toch in de 1ste plaats blij zijn! Dat er nog mensen zijn met respect voor zo’n waardevol gebouw. Mensen die het monument niet aanpassen aan hun zaak, maar die zich zelf willen aanpassen.

De gevel van het vroegere jongensweeshuis kent u allemaal. Wij zoemden in op de noordelijke puntgevel, aan de kant van ‘Den Draak’. Ziet u die sierboog in het metselwerk? Of is het een ontlastingsboog? Voor een gedichte raamopening is het volgens ons te groot. Wie het weet, mag het zeggen…

Boereneind Kermis

The International New Orleans Z’Hullus, op maandag 17 oktober in ‘cultuurtempel Cecilia’.

34

HOOGSTRATEN - Het weekend van 21, 22 en 23 oktober is het weer zover. Dan maakt ‘het zuiden van Hoogstraten’ zich weer op voor het fel gesmaakte Boereneind Kermis. Drie dagen lang feest, met als extra onder meer de menselijke sjottersbak op het kermisterrein, volksspelen en dergelijke meer. Zaterdagavond kunt u in de Gelmel terecht voor een optreden van Espresso.

(Info: Café De Gelmel: 03/314.83.11 en voor de sjottersbak Jos Vissers: 03/314.59.26)

HOOGSTRATEN

En de omleiding … zij duurde voort (afl. 83) HOOGSTRATEN - Hoe lang nog? De bewoners van de Gustaaf Segersstraat zijn het wenen nader dan het lachen. Akkoord, hun nachtrust hebben ze met de verkeerslichten teruggekregen – waarvoor dank - maar overdag barsten hun huizen vrolijk voort. Opmerkingen zoals deze van een bepaald gemeenteraadslid - “De gebouwen lijden er niet onder. De trillingen worden vooral door de mensen zelf negatief ervaren” (DHM nr.

245, p.14) – doen de buurt steigeren. Eén van hen bezorgde ons een open brief, die u elders in dit nummer kunt lezen.

En what about de verkeersveiligheid?

De trillingshinder blijft men dus schijnbaar ontkennen. Maar om de verkeersonveiligheid zal men toch niet heen kunnen. Zo schuurt er met de regelmaat van de klok wel een vrachtwagen tegen het charmante portaal op de hoek met de Gelmelstraat. En al meer dan eens sleurde een uitzwaaiende vrachtwagen het verkeersbord tegenover Bruurs mee.

Toch komt de veiligheid niet alleen in de Gustaaf Segersstraat in het gedrang. Ook in de versmalde Gelmelstraat kan het er gevaarlijk aan toe gaan, getuige het verhaal van één van onze lezers. Als plichtsbewuste grootmoeder haalde zij haar jongste kleinkind op in de crèche. “Te voet, want er rijden al teveel auto’s.” Het kleuterzusje van de peuter wandelde mee. Terwijl ze over de stoep in de richting van de Vrijheid wandelden, zagen ze van ver een grote vrachtwagen komen aandenderen, aan een snelheid die veel hoger lag dan de (summier aangegeven) 30 km/u. Doordat de chauffeur de versmalling laattijdig had opgemerkt, moest hij zo stevig in de remmen dat hij aan het schuiven ging. Met piepende en rokende banden schoof het gevaarte in de richting van de stoep. Pas toen zijn voorste wiel al in de goot zat, kon de chauffeur de controle over het stuur terugwinnen. Net op tijd. Niemand durft zich afvragen wat er anders was gebeurd. De 12 meter lange remsporen zag je een week later nog.

Uiteraard ligt de hoofdverantwoordelijkheid bij de onverantwoorde chauffeur. Maar moeten we ons ook niet afvragen waarom er niet (nog) meer signalisatie werd aangebracht? En waarom er zo weinig snelheidscontroles worden gedaan? En … waarom de stad nooit zelf met een alternatief voor deze omleiding is gekomen?

Een wegreus van dit formaat schoof bijna de stoep op.

Voorlopig houdt het metselwerk stand tegen de langsschurende vrachtwagens.

Joos Croes, overzetter met stalen zenuwen.

Bedankt, Joos!

Maar er is ook het spreekwoordelijke ‘geluk bij een ongeluk’. Want wat mag Hoogstraten dankbaar zijn dat Joos Croes zijn taak als overzetter aan het Spijker plichtsbewust blijft volhouden.

Sinds enige tijd wordt hij weliswaar bijgestaan door een politieagent, maar dan moet je het nog maar willen doen. Elke ochtend en elke avond je vel riskeren om een paar 100 kinderen veilig de straat over te loodsen. En dan nog meermaals per dag - als (stank-voor-)dank – naar uw voeten krijgen van ongeduldige chauffeurs. Hou het toch nog even vol Joos, want je doet het goed!

Ook het verkeersbord aan de hoek tegenover Bruurs moest er al meer dan eens aan geloven. Dat het telkens zo snel hersteld wordt is uiteraard prima, maar wellicht ook niet toevallig.

35

HOOGSTRATEN

Dag van de vrijwilliger

HOOGSTRATEN - Dankzij de vrijwilligers, verbonden aan het rusthuis te Hoogstraten, kan men onze bejaarden dat iets meer bieden waar zij allemaal zo dankbaar voor zijn. Iedere taak in dat geheel is even belangrijk. Eénmaal per jaar is het echter de dag van de vrijwilliger. Dit jaar heeft deze gebeurtenis plaatsgevonden in Meersel-Dreef. In deze bosrijke omgeving kon men ongestoord genieten van een wandeling of een fietstochtje. Anderen lieten zich op het terras door de zon koesteren. Iedereen was tijdig aanwezig om te genieten van de warme maaltijd. De (niet echte) pater Gummarus lichtte op ludieke manier de vrijwilligers werking toe.

Toch nog een andere noot: Frans Simons legt de riem eraf als voorzitter van de vrijwilligers werking. Aan Hilde Faes de taak om zijn werk verder te zetten.

Actie boodschappentas van 10 tot 31 oktober Plastic zakjes zorgen jaarlijks voor een enorme afvalberg die wij samen gemakkelijk kunnen vermijden. Wie tussen 10 en 31 oktober gaat winkelen zonder gebruik te maken van wegwerpzakjes kan hiervoor beloond worden.

Deelnemende winkels In de volgende winkels kan je deelnemen aan de actie boodschappentas. Als je de wegwerpzakjes en lege dozen laat staan en je eigen zak of kist meebrengt, krijg je van de winkelier een deelnemingslotje.

AD Delhaize Super GB Quirijnen Oxfam wereldwinkel Hoogstraten vzw Spar Bouwens-Verheyden GB Contact Quirijnen Meer ‘t Winkeltje Bij Bart & Vera Prima Van Boxel Bogers Totaalvoeding

Vrijheid 241 Vrijheid 222 Gelmestraat 50 Meerdorp 76 Meerdorp 12 Meerledorp 2 Strijbeekseweg 7 Dreef 73

Hoogstraten Hoogstraten Hoogstraten Meer Meer Meerle Meerle Meersel-Dreef

Je kan de winkels ook herkennen aan de raamaffiche die tijdens de actieperiode ophangt.

Prijzenpot Na de actie worden uit alle deelnemingslotjes 100 winnaars getrokken. Elke winnaar krijgt een aankoopbon van € 10 in één van de deelnemende winkels. Daarnaast ontvangt U een waardebon van E 2,5 voor de Kringwinkel. Deze bons worden u aangeboden door ons stadsbestuur.

De aankoopbons blijven geldig tot 31/12/2005.

Hoe weet ik of ik gewonnen heb?

Na de actie verschijnen er affiches in de winkels met de vermelding van de winnende lotjes. De winnaars worden ook bekendgemaakt in het infoblad van december. Als u een winnend lotje heeft, kan u het lotje omruilen tegen een aankoopbon in het administratief centrum.

36

Kempisch bordje HOOGSTRATEN – Aangezien er regelmatig aan de Laermolen smoutebollen worden aangeboden, gaat de Kristelijke Beweging Gepensioneerden (KBG) eens iets anders presenteren. Op zondag 23 oktober maken zij voor u een heerlijk hartig Kempisch bordje klaar. Ook lekkere pannenkoeken zullen niet ontbreken, want wij houden van iets hartigs en zoet en verwachten dat, dat ook voor iedereen voldoet. Iedereen is dan ook van harte welkom in zaal Pax op zondag 23 oktober tussen 12 uur en 17.30 uur. Dranken naar keuze.

Zone 30 aan de scholen HOOGSTRATEN - Sinds eind augustus zijn de schoolomgevingen van de Gemeenteschool, de verschillende Spijkers, het Vito en het Klein Seminarie nu allemaal zone 30. Een prima evolutie! Alleen jammer dat automobilisten er – zoals in de rest van het land – nog te weinig rekening mee houden. Wilt u dat wel doen? En wil oom agent er af en toe eens flitsen? Daar worden we allemaal beter van.

HOOGSTRATEN

Schakel & Kempendag 2005

HOOGSTRATEN/MEERLE - Al heel wat jaren sluiten een paar duizend fietsers de zomer af met de Schakel, de Kempense evenknie van de Gordel zeg maar. Ook dit jaar was de belangstelling enorm. Daarbij was het natuurlijk handig meegenomen dat de globaal genomen triestige zomer al haar goed weer voor deze laatste zondag van augustus had opgespaard. In onze gemeente waren er twee drukbezochte startplaatsen annex controlepunten: de Aardbeihut bij Tennisclub De Vrijheid in de Achtelsestraat (foto) en de Mjeelse Hut aan de Kleuterschool van Meerle.

Kantoor van Notaris

Paul ROMMENS

Meerseweg 16 - 2321 Hoogstraten/Meer Tel. 03/315.71.67 - Fax 03/315.71.29 Email: info@notaris-rommens.be

OPENBARE VERKOOP VAN CENTRAAL GELEGEN WOONHUIS TE MINDERHOUT Notaris Paul Rommens zal, ten overstaan van Mevrouw de Vrederechter van Hoogstraten, onder opschortende voorwaarde van uitblijven van hoger bod, openbaar verkopen: Onder Hoogstraten/Minderhout: Een centraal gelegen woonhuis met grote tuin, Minderhoutdorp 15, opp. 863 m².

K.I. 991 euro.

Indeling: volledig onderkelderd met garage en bijkeuken; gelijkvloers: traphal met wc, grote living, veranda, ingerichte keuken; boven: 2 slaapkamers en badkamer; zolderruimte.

Verwarming: aardgas en electriciteit.

Stedenbouw: woongebied.

Aanvaarding: na betaling.

Bezichtiging: zaterdag tussen 10.00 en 11.00 uur.

Enige zitdag: donderdag 20 oktober 2005 om 15.00 uur in café ’t Withofke te Minderhout, Minderhoutdorp 38.

Inlichtingen ten kantore van de Notaris.

Het loopt storm voor Escher

De werk van Escher, zijn onmogelijke perspectieven enz, spreekt jong en oud aan. De tentoonstelling, die nog loopt tot 18 december, werd tot vandaag al door enkele duizenden individuele bezoekers en een groot aantal groepen leerlingen bezocht. Er zijn nu al 113 groepen leerlingen ingeschrven en elke dag komen er nog nieuwe aanvragen bij. Het feit dat de tentoonstelling opgenomen werd in het tijdschrift Klasse is er zeker niet vreemd aan. De tentoonstelling staat op de website van Openbaar Kunstbezit Vlaanderen (tento.be) tussen de meest populaire tentoonstellingen geranschikt.

Mis de bus naar Culemborg niet Op zondag 16 oktober organiseert Erfgoed Hoogstraten voor alle belangstellenden een uitstap naar Culemborg. Onder leiding van een degelijke gids brengt de groep een bezoek aan een aantal monumenten die Hoogstraten en Culemborg binden. Op de eerste plaats dankzij Elisabeth met die naam.

Het programma 9.00 uur Vertrek aan de St.-Katharinakerk.

10.30 uur Ontvangst in het Museum Elisabeth Weeshuis met koffie en gebak.

11.00 uur Rondleiding in het museum.

12.00 uur Bezoek aan het stadhuis.

13.00 uur Lunch in Restaurant ‘Op de Haven’ 14.30 uur Stadswandeling en bezoek aan de N.H. Barbarakerk.

16.00 uur Bezoek aan de kasteeltuinen en de tentoonstelling 17.00 uur Vertrek naar Hoogstraten.

Deelname kost 38 EUR voor leden en 40 EUR voor niet leden. Bevestig je deelname aan Patrick Melis (03 3149006) of Jef Schellekens (03 3145504) en schrijf het bedrag zo spoedig mogelijk op rekening 6462206140-83. Dan pas ben je ingeschreven.

37

MEER

Fanfare ‘De Eendracht’ in volle actie

Boerenmarkt

MEER –Op zaterdag 17 september ontving fanfare ‘De Eendracht’ verschillende bevriende muziekverenigingen in de parochiezaal tijdens de fanfarefeesten. Het was werkelijk de moeite waard om de concerten van deze maatschappijen te beluisteren. De namiddagconcerten werden aangevangen omstreeks 14.30 uur en doorlopend werden concerten met afwisselende muziek gegeven tot ongeveer 22 uur.

MEER – Op de boerenmarkt, de laatste markt van het seizoen, kon je de landbouw van nu en weleer aan den lijve ondervinden. De Merenaar kwam talrijk naar de kloosterweide afgezakt en zag dat het goed was. (ma)

Foei vandalen!

De fanfare zelf repeteert ook iedere week om nieuwe muziekwerken in te oefenen. Begin oktober hervatten de lessen voor de opleiding tot muzikant of tot drummer. Jongeren zijn welkom maar evengoed minder jonge mensen. Geïnteresseerden kunnen zich nog melden bij Luc Van Bladel, tel. 03/315.75.71 of bij Peter Stes, tel.

03/315.03.98.

Fanfare ‘De Eendracht’ zet traditioneel de kermis in: op vrijdagavond 30 september zal de fanfare de kermis feestelijk inzetten met optochten door het dorp. Op zaterdag 8 oktober zullen de muzikanten de kermis sluiten. Zij zullen wederom opstappen door het dorp en een vrolijke noot laten weerklinken.

De dag later, op zondag 9 oktober, worden de muzikanten van de fanfare nog verwacht bij accordeonorkest ‘De Verenigde Vrienden’ van Kasterlee waar zij een concert ten beste zullen geven. (ma)

MEER – Nog maar net ingewijd en al vernield. De gedenksteen die herinnert aan de inhuldiging van het fietspad door het schepencollege kreeg vandalenbezoek. Bent u getuige?

Slechts één adres: de politie! (ma)

Boekhoudbureau

Profisk cvba [ Boekhouding en administratie [ B.T.W. - advies / aangiften / formaliteiten [ Fiscaliteit - advies / aangiften / formaliteiten [ Administratie en advies i.v.m. oprichting en wijzigingen van vennootschappen [ Advies sociale wetgeving Industrieweg, 13 B 2320 Hoogstraten www.profisk.be info@profisk.be

38

Ondernemingsnr. 0438.340.228 Tel. 03.235.03.23 Fax. 03.235.03.24 GSM. 0478.32.76.35

E

www.totaalgarage.be

193

MEER oudste van de groep wil ze niet onderdoen voor de jongere garde. Dinsdags moet Jaak “zijne plan trekken” want dan is Marie gaan fietsen met haar kliek van de KVLV.

GOUD IN MEER

Jaak Janssens en Maria Koyen Op 30 augustus 1955 huwden Jaak Janssens en Maria Koyen. Net zoals nu was het toen een schitterende zomerdag met een temperatuur van tegen de 30 graden. Op 29 augustus 2005 werd de onmiddellijke omgeving van hun woning prachtig versierd door de geburen. De dag erna heb ik de deurbel niet gevonden.

Gelukkig voor mij kwam er een leverancier voor Jaak en Marie een groot pak brengen dat langs de garagepoort binnen moest. Toch wel een beetje beduusd nam Marie het geschenk in ontvangst. Zo’n grote doos brengen ze niet elke dag binnen!

* Ford concessiehouder personen- en bedrijfswagens * Tweedehandswagens * Erkende carrosserie

Kleermaker en winkel

In 1984 maakte Jaak noodgedwongen kennis met de andere zijde van het leven. Hij kreeg

Garage Meerseweg 8 2321 Meer Tel. 03 / 315.71.76

Aan de keukentafel gezeten snoof ik de geur op van heerlijke bloemen, op een kastje stonden vele kaartjes met welgemeende felicitaties. Zelfs de zebravinken van de François deden hun duit in het zakje; zij floten onvermoeibaar hun deuntje ter ere van het gouden paar.

Te veel hooi op de vork

Op zaterdag 3 september werd de gouden bruiloft gevierd. Jaak en Marie genoten enorm. Eerst vond er een aangepaste eucharistieviering plaats in de kerk, daarna in de feestzaal een receptie en een schitterend avondfeest.

F. GEUDENS bvba

Bloemen en felicitaties

Jaak (°30 maart 1928) woonde steeds in Meerdorp. Marie (°14 december 1932) is naar eigen zeggen afkomstig van de beste streek uit Meer en dat blijkt Ipenrooi te zijn.

Jaak was steeds zelfstandig kleermaker. Soms moest er ‘s nachts weleens doorgewerkt worden, zeker als er een begrafenis plaatsvond. Op zeker moment kon Jaak het werk alleen niet meer aan en werd er een gast aangenomen.

Marie anderzijds stond haar man bij en werd een bekend gezicht in Meer, zeker toen het koppel besloot om naast het kleermakerswerk ook nog een winkel te openen.

Jaak werd een gewaardeerd figuur in het Meerse verenigingsleven. Hij sloot aan bij de plaatselijke voetbalclub en werd - in zijn jonge tijd - door Stan Gabriëls met de motor naar Westmalle gereden om daar de voetbalwedstrijd van de reserven te gaan betwisten. Eén uur later stond Jaak al in het eerste elftal waar hij later steevast in de voorlijn de eer van Meer bleef verdedigen. Was het geen voetbal, dan was Jaak weg met de duiven. Reeds vele jaren is hij secretaris van de duivenbond, een taak die hij nog steeds vervult. Ook de zebravinken “soigneren” van zoon François doet Jaak met veel liefde en plezier. Ook is hij - nu nog steeds - een bekend gezicht op tentoonstellingen van duiven en andere vogels.

Naast de winkel droeg Marie ook zorg voor het gezin. Zoon François werd geboren en later volgde dochter May. Beiden bouwden hun leven uit en zorgden ervoor dat Jaak en Marie er vijf kleinkinderen bijkregen.

Het feest

FORD ‘VEILIGHEID EERST...’ www.geudens.be

188

problemen met het hart en werd door de huisdokter dringend naar de spoedafdeling verwezen en werd gelijk opgenomen op intensieve zorgen. Jaak besefte dat hij naar zijn lichaam moest luisteren en bouwde noodgedwongen een aantal werkzaamheden af en begon anderzijds terug meer te bewegen. Voor een fietstocht van 40, 50 of 60 km draait hij nu zijn hand niet meer om.

Fietsen is een geliefde hobby van hun beiden.

Vaak trekken ze er samen met de fiets op uit. En is het weer te slecht dan maken ze een flinke wandeling.

Marie weet zich in form te houden tijdens de wekelijkse lessen van de turnclub. Als

39

MEER

Komt allen naar Meer, ’t is kermis!

MEER – Voor Merenaren die wat verder weg wonen: ’t is kermis. U wordt verwacht op het thuisfront om met de Merenaren kermis te vieren. Zorg dat ge er bij zijt ! Dat geldt trouwens voor heel Meer en omstreken.

Voor de cultuurminnende mens sprokkelden we een selectie van echte optredens samen.

Van de live-optredens zijn zeker zaterdag 1 oktober het Poepiebal met Mellow Yellow en de The Roughriders (country cover band) in de Mussenakker aan te raden.

Mellow Yellow speelt muziek uit de jaren 70, 80 en 90. Zij waren vorig jaar reeds van de partij en dat beviel zo goed dat ze weer klaar staan voor weer avond vol amusement.

De entree is voor beiden gratis. Met hun steun aan het goede doel, tonen de Popieboys dat hun hart op de goede plaats zit en dat hun fuif louter voor de fun is.

Jiving Sister Fanny maakt er weerom een erezaak van om de kermis zondags in ’t Fortuin naar een hoogtepunt te voeren.

Ook maandag en dinsdag vind je optredens in ’t Fortuin maar ook ’t Hoekske doet haar duit in het zakske met een karaoke “zing je Hees” party.

Met de nakermis vinden we nog Blue-Grass Boogiemen in de Mussenakker en zondags sluit Take Two af in ’t Fortuin.

Vergeet ook niet deel te nemen aan de volksspelen in de diverse cafés op de zondagen en maandag en dinsdag. Het jeugdig geweld kan verder ook nog terecht in de tent aan het oud-voetbalveld en het klooster. En dan, niet te vergeten, is er natuurlijk de gewone foor en het gezellig samenzijn thuis.

Veel kermisplezier en hou het netjes! (ma)

Kermismaand voor Sinte-Rosalia MEER – Zaterdag 1 oktober zet Sinte-Rosalia de kermis in met een fakkeloptocht die via ‘t Fortuin en De Mussenakker naar De Eiken gaat. Zondagmiddag 9 oktober wordt de kermis gesloten met een tocht van zaal Voor Kunst en Volk naar zaal Victoria bij Jan en Jé. Zaterdag 15 oktober staat de vereniging in voor de organisatie van de play-in van de verbroedering (Meerle, Hoogstraten, Wortel,Loenhout, Rijkevorsel, Merksplas), en die vindt plaats in de feestzaal van het Seminarie in Hoogstraten. (ma)

MEER – Sinte-Rosalia zette de voorbije jaren al een flinke stap vooruit op muzikaal gebied en doet nu ook een inhaalbeweging op het gebied van het instrumentenpark. Bij het begin van het nieuwe seizoen, ingezet met een gezellige barbeque, overhandigden ere-voorzitter André Rommens en voorzitter Pierre Huybrechts niet minder dan zes nieuwe instrumenten aan evenveel fiere muzikanten: drie baritons, een euphonium, een trombone en een cornet.

Eerder al kregen alle percussionisten een nieuwe staander voor hun trommel. (ma)

Schoolbegin

BOEKHOUDING FISCALITEIT Meerdorp 72 2321 MEER Tel. 03/315.88.65 Fax 03/315.08.67 fred.degruyter@scarlet.be www.b-f-d-g.be

MEER – Ondertussen al weer een maand bezig. De juffen, meesters en leerlingen van de Meerpaal hebben duidelijk zin in het nieuwe schooljaar. (ma) 40

184

MEER

Reik Mij de Hand MEERSEL-DREEF – Op de derde zondag van september is het “Bij de Paters” een drukte van jewelste. Het jaarlijkse missiefeest is in aantocht. Het missiecomité zorgt er voor dat hun draaiboek zo goed mogelijk klopt. Er komt heel wat bij kijken, een heel weekend lang worden al de zalen, de cafetaria, de taverne en de speeltuin ingepalmd door het missiefeest. Verschillende tombola’s worden opgesteld, de zaal en de speeltuin staan afgeladen vol met allerlei spullen voor de rommelmarkt, eten en drinken wordt aangevoerd, tapinstallaties gebouwd, tentjes opgesteld, bloemen voor de bloemenverkoop besteld, de blaaskapellen verzocht, het pannenkoekendeeg geklopt, het snoep geëtaleerd.

Lizette Huybrechts en haar ploeg werken een enorme lijst af met zaken die moeten gebeuren.

Ook de vrijwilligers worden geronseld, nee geen tien maar meer dan honderd man is tijdens dat weekend in de weer om het missiefeest weer een succes te doen worden. De weerberichten worden nauwlettend in de gaten gehouden. Zal het droog blijven? De laatste week voor hèt weekend gaat van start, nog een laatste vergadering van het missiecomité, hebben we aan alles gedacht? De zalen en de speeltuin lopen vol met vrijwilligers, wagens rijden af en aan, tentjes rijzen als paddestoelen uit de grond. Vooral +50-tigers offeren hun vrije tijd op om alles klaar te zetten. Iedere verantwoordelijke schaart zijn vrijwilligers rond zich. ’s Zaterdags is het zo ver, de rommelmarkt in de speeltuin gaat open en de bloemenverkoop na de kerkdiensten gaat van start. Het weer valt mee en de mensen komen, vooral koopjesjagers zijn er als de kippen bij. ’s Zondags is dan de grote dag. De fanfare speelt de opening om 13 uur en het feest kan beginnen. De éne blaaskapel na de andere bestijgt het podium. De sfeer is goed.

Jos Moelands zweept het publiek op om actief mee te doen en zeker al de versnaperingen, de tombola’s en de rommelmarkt niet links te laten liggen. Het weer valt reuze mee en de mensen genieten zichtbaar. De vrijwilligers zetten hun beste beentje voor, ’s avonds voelen ze hun benen niet meer, moe maar tevreden praten ze nog even na over de voorbije dag. Ze mogen tevreden zijn. Maar voor de vrijwilligers is het nog niet voorbij, ’s maandags is het nog een drukke dag.

Alles moet weer opgeruimd en ingepakt worden.

Al bij al een hele klus, de vele vrijwilligers verdienen een dikke pluim. (tv)

Muziek, een terras, rommelmarkt en een vlotte presentator. Jos Moelands prijst z’n waar aan als een echte marktkramer en het werkt.

Er was van alles te keur en te koop. Er stond zelfs een luxe kerststal in de aanbieding bij Corry van Boxel.

41

MEERSEL-DREEF

De eerste schooldag

Meersel loopt uit

MEERSEL-DREEF – Voor veel kinderen, kleuters en peuters is het een hele omwenteling. Op1 september worden ze na twee maanden vakantie weer losgerukt van mama’s rok. Met gemengde gevoelens wordt heel de kroost nauwlettend nagekeken door de mama’s en de papa’s aan de schoolpoort. Sommige pinken stiekem een traantje weg, zo’n eerste schooldag brengt toch heel wat emoties teweeg. Je moet ze weer een stukje loslaten. Maar wees gerust, de kindjes zijn in zeer goede handen. Trouwens het gaat de goede richting uit, wat het aantal leerlingen betreft! Met een totaal van ongeveer 110 leerlingen voldoen we ruim aan de normen. Als nu de nieuwe klassen op zolder heel binnenkort worden afgewerkt, kan het niet meer stuk! (Thérèse Coppens,tv)

MEERSEL-DREEF – De kapel van Meersel vind ik altijd een mooi decor voor allerlei plechtigheden! Zo ook bijvoorbeeld voor een huwelijk; zeker als je al verscheidende jaren tegenover de kapel je vaste stek gevonden hebt. Robert en Sandra baten samen een bedrijf van potplanten uit. Planten die uitgevoerd worden over gans de wereld. Bij hun huwelijk liep heel Meersel uit om het jonge paar te feliciteren aan hun eigen St.Luciakapel. (tc,tv)

Fier poseren juffrouw Cris en juffrouw Tinne, samen met het jonge grut, voor de camera.

Het is een hele stap voor de kinderen zo’n eerste schooldag, maar na een paar dagen weten ze niet beter en zitten ze weer in het schoolritme.

42

MEERSEL-DREEF

Open monumentendag MEERSEL-DREEF – Ter gelegenheid van de “open monumentendag”op zondag 11 september, dit jaar in het teken van hout, kon je een bezoek brengen aan de watermolen van Meersel-Dreef. Dat kan je overigens wel meer want Ans en Hans, de eigenaars van de molen, zetten geregeld op zondag de deuren ver open. Het was weer een tijdje geleden, dus hoog tijd om nog eens binnen te springen. Zowel de molen als de tuin er rond stonden er fleurig bij. Het blijft een prachtig zicht hoe het water van de Mark de turbines aandrijft. Het kolkende water spreekt tot de verbeelding. De draaiende en piepende stangen, tandwielen, riemen en stenen, brengen je terug naar de jaren stilletjes. Wat een geluk dat deze mensen de moed, het inzicht en de fondsen bij elkaar gekregen hebben om deze restauratie op te starten. En het werk, de handenarbeid, die elk onderdeeltje vroeg, vraagt doorzetting en liefde voor het vak. Je moet maar eens het fotoboek van de restauratiewerken bekijken om te zien wat het was en wat het uiteindelijk geworden is. Een juweeltje, waren zij er niet, dan was hij waarschijnlijk helemaal vervallen. Na het rondkijken en snuffelen kon je nog van een lekker kopje koffie genieten op het mooie terras aan het De watermolen met de omliggende tuin, de Mark en z’n wielen, vormt een mooi plaatje molenwiel, ondertussen voorzien van een keurig aan het begin van Dreef. We mogen blij zijn dat het allemaal de tand des tijds heeft doorhekwerk. Ook kinderen vinden het geweldig om staan. Ook van binnen is er veel te zien. Hier een molensteen in een houten constructie. alles eens te bekijken, ze verbazen zich erover Interessant voor jong en oud. dat het water zo sterk kan zijn. Heb je de opendeur gemist, dan kun je nog op zondag 2 oktober een bezoekje brengen van 10 tot 17uur. Een tochtje met de fiets langs de Mark misschien, de molen bekijken en een terrasje op de Dreef. Meer moet dat niet zijn voor een rustige zondag, wel? Meer info op de website van Meersel-Dreef: ® www.meerseldreef.be (tv)

De nieuwe Honda Versamow -techniek De eerste 4 in 1 grasmaaier kan: 1. Vangen 2. Uitwerpen 3. Mulchen 4. Bladversnipperen

190

234

43

MEERLE

Missiefeest

MEERLE – Het missiecomité van Meerle doet nijver voort. Twee dagen missiefeest met op zondag een stevig ontbijt voor meer dan 150 man. Daar heb je veel medewerkers voor nodig. Voor de lekkere kost-tombola kan omroeper Frans op de jongste medewerkers rekenen. Want jong geleerd….

Turnkring ’t Zolderke zet deuren open MEERLE – Als dit blad in je bus valt, zijn ze alweer stevig aan het trainen, de trampolinespringers van de turnkring. Ze doen dat al voor het zestiende jaar op rij. In de competitie van Turnsport Vlaanderen (de vroegere Katholieke Turnfederatie) zijn ze de grootste trampolineclub in Vlaanderen. Ze mogen elk jaar een flink pak medailles mee naar huis nemen.

Maar buiten de ouders die mee naar de wedstrijden gaan, krijgen weinig mensen van ons dorp te zien hoe ze het doen, die van de turnkring.

Om daaraan te verhelpen zetten ze op zaterdag 8 oktober de deuren van de turnzaal open voor iedereen die het spectaculaire trampolinespringen een keer met eigen ogen wil aanschouwen. Voor de ouders van de leden, de grootouders, nonkels en tantes die hun telg graag zien buitelen. Maar ook voor iedereen die er interesse in heeft maar niet zo goed direct durft aan te sluiten.

Vanaf 14 uur geven alle leden demonstraties op de twee grote trampolines. Tussendoor kan je in de tentjes op het sportplein achter de turnzaal een lekkere pannenkoek eten en een kop koffie of een pintje drinken. De toegang is gratis. Komen kijken is de boodschap. (jaf)

Fietsen voor de zaal

6e Veldtoertocht van de Pieretrappers

MEERLE – Prachtig fietsweer op zondag 3 september. Heel wat Meerlenaars kwamen dan ook deelnemen aan de fietstocht ingericht door het comité van de parochiezaal. Onderweg, bij de controlepost, kregen ze een drankje en een versnapering aangeboden. En zoals je op de foto kan zien, kan meewerken best een aangenaam tijdverdrijf zijn.

Na de fietstocht werd ook de uitslag van de zomerzoektocht bekend gemaakt. Dit jaar moesten de deelnemers 20 ramen en deuren weten te vinden op een leuke fietstocht door onze streek. Heel wat deelnemers hadden ze ook alle twintig weten te lokaliseren, zodat het antwoord op de schiftingsvraag uitsluitsel moest brengen. Willy Hendrickx was er het dichtste bij en mag de eerste prijs afhalen, voor Erwin Pijpers (beiden uit Meerle) en Rina Jacobs uit Minderhout.

44

MEERLE – Wielertoeristenclub de Pieretrappers vzw organiseert op zondag 16 oktober haar 6e veldtoertocht.

Na het grote succes van vorig jaar - meer dan duizend deelnemers - is men er weer in geslaagd een fraai parcours uit te stippelen in en rond Meerle. Er zijn twee omlopen uitgepijld, een parcours van 25 km en een parcours van 45 km.

De organisatoren maken het de liefhebbers van een goede rit wel naar de zin. Er is niet alleen de fraaie omgeving, er zijn kleedkamers met warme douches, een fiets-wash en een beveiligde fietsenstalling. Tijdens en na de rit zijn er warme en koude dranken en versnaperingen om de inwendige mens te versterken.

Aan de inschrijving wordt tevens een aanwezigheidstombola gekoppeld. Deze is voorzien van een aantal aantrekkelijke prijzen, waarvoor onze plaatselijke wielervedetten zich niet onbetuigd hebben gelaten. Vertrek en inschrijving in parochiezaal ‘Ons Thuis’ op het Gemeenteplein van Meerle, zondagmorgen tussen 8 uur en 10.30 uur. (jaf)

MEERLE

Marathon in Marathon (Griekenland) MEERLE – Een uitdaging om een keer een uitzonderlijke prestatie te leveren, die moet ineens voldoende straf zijn. Kwestie dat niet heel de vriendenkring staat te roepen dat ze dat ook kunnen. Joep Snoeys en Antoon Schöder, al jarenlang boezemvrienden, hebben de lat ineens heel hoog gelegd. Een marathon, en niet zomaar een marathon, maar dé marathon van Marathon naar Athene in Griekenland. Deze 42,195 km is in bij zijn eerste editie fataal afgelopen voor een Griekse soldaat. Joep en Antoon willen het er uiteraard beter en levend vanaf brengen.

Hun initiatief gaat natuurlijk over de tongen, Joep en Antoon zijn immers alles behalve geoefende lopers, laat staan marathon-lopers. Wegens de belangstelling willen ze deze uitdaging dan ook aan een goed doel koppelen.

Ze zijn bekend aan de Nederlandse dr. P.J.J.R. Rompa, die op regelmatige basis naar Ghana gaat om er mensen met polio te opereren en revalideren. Hij werkt samen met Orthopedic Training Center, een organisatie die zorgt voor de opleiding van locale chirurgen, aankoop van de nodige medicijnen en vaccins, bouw van een hospitaal en nog meer noodzakelijke basisvoorzieningen. Het geld dat ze willen verzamelen zal aan dr. Rompa overhandigd worden. Hij vertrekt 28 oktober naar Ghana en zal ter plaatse als geen ander kunnen beoordelen aan wat dit geld het best besteed kan worden. Achteraf zullen Joep en Antoon alle milde schenkers zeker op de hoogte houden waar het sponsorgeld zijn plaats vond.

De reis, inschrijving, sportschoenen, energiedrankjes, epo, steroïden, bananen, (bloed, zweet en tranen) komen uiteraard volledig uit hun eigen portemonnee.

Wie de uitdaging van Joep en Anton wil steunen, kan een bedrag naar eigen goeddunken storten op rekening 6562071256 (Nederlandse girorekening) ten name van P.J.J.M. Rompa, Prins Hendriklaan 20, 1404 AT Bussum, Nederland – mededeling: marathon benefiet.

Of je komt op zaterdagavond 15 oktober naar het “Marathon-Benefiet Fjeesje” in café Den Af en Toe in de Kerkstraat in Meerle. De inkom is gratis, de opbrengst van de drank gaat naar het project in Ghana. Info: www.runninggreece.com en www.paulropma.nl

Antoon en Joep zijn er (bijna) klaar voor.

Een paar regeltjes geschiedenis De oorsprong van de marathon ligt in het jaar 490 voor Christus, toen de Griekse soldaat Pheidippides van Marathon naar Athene snelde om het nieuws van de overwinning van de Atheners (onder leiding van generaal Miltiades) op de numeriek veel sterkere Perzen te melden. Dat gebeurde toen Darius koning was over de Meden en de Perzen.

De afstand die Pheidippides tussen Athene en Marathon liep kan niet precies worden vastgesteld; de rechte lijn over heuvels en vlakte is minder dan 40 km, maar hoe heeft de soldaat gelopen?

De geschiedenis vermeldt wel dat deze eerste marathon een dodelijke afloop had: na het uitbrengen van de woorden “Verheug u, wij hebben gewonnen!” in het centrum van Athene, viel de boodschapper dood neer; hij bleek een zonnesteek te hebben opgelopen.

Over de waarheid van dit verhaal valt nog te twisten, een aantal historici beweren dat deze marathon nooit gelopen is.

Schakelen in de Mjeelse Hut

MEERLE – Enorm veel volk op de been en vooral op de fiets op de laatste zondag van de vakantie. Veel passanten dus in de Mjeelse Hut, die door de KWB en KAV op de koer van kleuterschool werd opengehouden.

Veel koude schotels en nog meer drankjes geserveerd voor hongerig en dorstige fietsers die van Baarle kwamen afgezakt. En natuurlijk moeten ook de controlekaarten worden afgestempeld. Op Tonia en May kan je in Meerle altijd rekenen.

Kindermarkt in de parochiezaal MEERLE – Op zondagmiddag 6 november organiseert de KAV van Meerle voor de vijfde maal een kindermarkt in de parochiezaal van Meerle.

Hierbij mogen alle kinderen die hun speelgoed, cd’s, video’s, computerspelletjes en dergelijke te koop aanbieden. Alles waar ze niet meer mee spelen en toch nog in degelijke staat is, mogen ze komen verkopen of ruilen.

Het wordt nu al gemeld, zodat kandidaat-verkopers nu al kunnen beginnen verzamelen en sorteren. Het is de bedoeling dat de kinderen verkopen, met een beetje hulp van ouders en/of grootouders. Kinderen van KAV-leden betalen 1,50 euro, niet-leden betalen 2 euro. Inschrijven voor 20 oktober!

De kindermarkt zelf wordt opgeluisterd door live-muziek van enkele kinderen. Inlichtingen en inschrijven bij Tonia Jacobs, Heimeulenstraat 41, tel. 03/315.92.09 of bij Ria Lochten, Mgr. Eestermansstraat16, tel. 03/315.89.62 (jaf)

Kermis in Meerle MEERLE – Regen en wind bij het inzetten, velen verwachtten weer een nattige Mjeelse kermis. Maar zondag bleef het droog en maandag en dinsdag werd het steeds beter.

Veel volk bij de volksspelen in de Kerkstraat. Na een middag stevig spelen, even samen met de vrienden een broodje eten en een pintje drinken. Daar is het tenslotte kermis voor.

45

WORTEL

Missiefeest: zuster Jeanne Verheyen in de kijker WORTEL – Zondag 23 oktober is het weer zover: de jaarlijkse editie van de Missiefeesten.

Tussen 13.30 en 19 uur kan je in de Parochiezaal terecht voor een gevarieerde middag. Er is de tentoonstelling van werken voor de derde wereld, er is een doorlopende tombola en je kan het gewicht van een fruitkorf raden. Voor de kinderen is er een Vlaamse kermis en voor een natje en een droogje kan je aanschuiven voor smoutebollen, ijsjes en verse vlaaien. Zoals altijd gaat de opbrengst van het feest naar de Wortelse ontwikkelingshelpers.

Zuster Jeanne Verheyen was jarenlang één van hen. Zelf is ze ondertussen niet meer actief in de missie, maar er met hart en ziel nog wel steeds bij betrokken. Ter ere van haar gouden kloosterjubileum schreef ze aan alle missievrienden en Wortelse mensen deze brief:

Zuster Jeanne Verheyen schreef afgelopen zomer nog een dankkaartje aan de Wortelse missievrienden, om zo te vertellen wat er met de opbrengst van het vorige missiefeest gebeurde: “Beste Missievrienden, in naam van vele arme zwarten, b waki’s, suikerzieken en ook nog vele kinderen, die ik het schoolgeld ook betaalde.

Speciaal voor jullie inzet en het werk achter de schermen van harte dank. Veel lieve groeten, zuster Jeanne.”

“Heilig-Grafpriorij Turnhout, 27-8-2005.

Dag allemaal, Met vreugde schrijf ik enkele woorden vanuit mijn levenservaring.

Zo heb ik op 14 juli jl. mijn vijftigjarig kloosterjubileum gevierd en heb al mijn kennissen en vrienden uitgenodigd met veel blijdschap.

Wat hebben die allen veel deugd en vreugde beleefd! Het was schoon om te zien hoe al die mensen in hun eigen groepje gezellig zaten te praten. Ik had alleen zelf spijt dat ik niet in zo’n groepje kon blijven zitten praten, want ik moest van het ene naar het andere groepje gaan.

Voor mij was dat ook weer een hele ervaring om zo na vijftig jaar mijn geloften voor de gemeenschap te mogen uitspreken. Het maakte dit feest tot een jubeldag!!

De terugkeer uit Kongo in 1996 heeft mij veel gekost en het heeft mij ook veel tijd gevraagd om me hier weer terug thuis te voelen in België.

We blijven levenslang met die arme mensen verbonden. Afscheid heb ik niet genomen van de achtendertig jaar dat ik het leven van de armen deelde en vertrouwd was met hun cultuur en levenswijze. Ik blijf met hart en ziel aan hen denken.

Het heimwee naar Kongo, naar Walungu, naar onze arme mensen, wordt dan telkens weer dieper. Wat kan ik anders doen dan bidden en steun vragen.

Door tekort aan voeding, medicamenten, zui-

ver water, breken allerlei ziekten uit, die vroeger onder controle waren, zoals cholera, suikerziekte, tuberculose e.a. Tegen deze ziekten hebben de mensen geen weerstand meer.

Ik kan dat nu allemaal goed volgen, want ik heb vijftien jaar in het hospitaal gewerkt voor het onderhoud van het hospitaal en ik stond ook in voor de zorg van de ondervoede kinderen.

Deze kinderen stierven dikwijls aan honger en ondervoeding. Dat was de realiteit en toch leefden die mensen met heel wat minder, in vrede en dankbaarheid. Zij waren dankbaar voor elke nieuwe morgen, voor het eten dat elke dag op tafel kwam, om zon en regen, om de mensen en de vriendschap, om de liefde en het leed dat ze samen deelden. En ook om de mildheid van zo veel weldoeners, om de Voorzienigheid die voelbaar was. We voelden ons daar echt een instrument in de handen van de Heer.

Redenen genoeg voor mij om dankbaar te zijn.

Met zeer veel lieve groetjes, Zuster Jeanne Verheyen.

NB: Graag dank ik u van harte voor uw vriendelijke wensen, uw bloemen of uw geschenken. Maar vooral ook voor uw genegenheid en uw delen in de vreugde van mijn gouden jubileumfeest. Al die lieve attenties maakten dit feest tot een onvergetelijke jubeldag!!! Oh, wat was ik blij u allen weer te zien!

In mijn gebed blijf ik u allen trouw gedenken.

WEET

WEET

Een lafaard is een held met een vrouw, kinderen en een hypotheek.

Kitman

Zij die lezen weten veel, zij die kijken weten soms nog meer.

Alexandre Dumas Fils (1824 - 1895)

(Im)mobiel erfgoed WORTEL - Sinds enkele weken kan je 2 automobiele pareltjes bewonderen in de Wortelse wei, op weg naar Castelré. Een zwarte Tatra 2-603 van Tsjechoslovaakse origine uit 1968. En een Engelse Ford Anglia deLuxe uit 1965, gekenmerkt door de typische terugwijkende achteruit. Hun lak is wat dof, maar verder zien ze er eigenlijk nog best patent uit! En ze zullen menig oldtimerliefhebber doen uitkijken naar de aankomende oldtimerbeurs, op 29 en 30 oktober, in de Hoogstraatse Veilinghallen. (dh)

46

WORTEL

Vlaaien en smoutebollenbak

Pijn, zelden zichtbaar, altijd voelbaar WORTEL - Ter gelegenheid van de nationale ziekendag, wil ziekenzorg Wortel zich laten zien en dit met het thema: “Pijn, zelden zichtbaar, altijd voelbaar”. Daar willen de vrijwilligers van ons dorp een steentje toe bijdragen met de warme nabijheid en betrokkenheid van mensen. Dat is precies wat de kernleden van ziekenzorg al vele jaren doen. Zij houden zieke mensen erbij, hebben oog voor hun noden en verzachten daardoor heel wat pijn. Daarom richt Ziekenzorg Wortel een tentoonstelling in over haar werking, met daarbij een pannenkoekennamiddag en dit op: zaterdag 8 oktober 2005 vanaf 13.30 u tot 17.30 u in de Parochiezaal van Wortel. Graag nodigen we de zieken en hun familie, alsook de vele sympathisanten uit, om op die dag met onze werking kennis te maken en te ondersteunen. We doen tevens een oproep doen voor nieuwe ziekenzorgvrijwilligers.. Je aandacht zal geen wonderen verrichten, maar wel veel deugd doen, gewoon door af en toe wat tijd vrij te maken voor hen. Iedereen is hartelijk welkom. (ziekenzorg Wortel)

WORTEL – Op zondag 18 september organiseerde de Wortelse gepensioneerden een vlaaien en smoutebollenbak om hun kas te spekken. Tussen 14 en 19 uur was iedereen welkom om lekker te komen smullen. De vlaaien werden aangeleverd van elders, maar de smoutebollen werden ter plaatse vers gemaakt. En de dames die daar in de keuken voor zorgden, lieten het zich alvast heel goed smaken!

Tien kleine paaltjes…: nummer vijf

Dorpsnieuws WORTEL Bericht aan de inwoners van Wortel, aan besturen van verenigingen en andere organisaties. Vanaf heden teksten, foto’s, … voor De Hoogstraatse Maand niet meer bezorgen bij de familie Siebelink, Kerkveld 13, maar wel bij José Fransen, Oude Weg 20, tel. 03 314 41 26 of (eventueel) bij de redactie, Loenhoutseweg 34, Hoogstraten.

Garage

F. GEUDENS bvba Meerseweg 8 2321 Meer Tel. 03 / 315.71.76 * Ford concessiehouder personen- en bedrijfswagens * Tweedehandswagens * Erkende carrosserie WORTEL – Dankzij de opmerkzaamheid van onze fotograaf kunnen we de stand van onze telling accuraat bijhouden. Een half jaar na de heraanleg van het kruispunt Poeleinde en Pastorijstraat komt de score van vernielde paaltjes op vijf te staan. Wie er precies tegenaan heeft gezeten is niet bekend, in ieder geval was het deze keer goed raak. Een fietser zal het zeker niet zijn geweest…

FORD ‘VEILIGHEID EERST...’ www.geudens.be

188

47

WORTEL

GOUD IN WORTEL

Jaak Spannenburg en Lucia Wouters Jaak en Lucia trouwden 50 jaar geleden in Hoogstraten maar kwamen 13 jaar geleden in Wortel wonen, in een huis midden in het dorp vol met herinneringen aan vroegere tijden. Over die tijden gingen we een avond lang met hen praten.

Leven in een woonwagen Jaak, nu 71 jaar, werd in Ekeren geboren als zoon van Gust Spannenburg. Hij kwam als kind in Hoogstraten wonen waar zijn vader in oud ijzer handelde. Het gezin was in Hoogstraten gekend als de “Spanen” en ze werden zeker niet beschouwd als gewone dorpelingen, eerder als buitenstaanders. “Daar hebben wij zelf nooit last van gehad, ook mijn vader of moeder niet voor zo ver ik weet”. De handel van vader bracht mee dat het hele gezin voortdurend moest rondtrekken van het ene dorp naar het andere om daar het oud ijzer op te halen. Daartoe had vader Gust een woonwagen laten maken en niet zomaar een. “Hij kostte in die tijd al 107.000 frank, hij was 6 meter lang met slaapkamers en versierd met spiegels en vanalles. Wij hadden onze vaste standplaats op het “stort” achter het huis van meester Embrechts, in de andere dorpen mochten we maar een korte tijd blijven staan.” . Er waren 12 kinderen waarvan er 5 op jonge leeftijd gestorven zijn. “Van een pleuris hé of van het geel daar was niets aan te doen toen”. Eén van de kinderen was Jan Spannenburg, de gekende vogelliefhebber en vogelkenner die nu zijn eigen museum in Hoogstraten heeft.

De oudijzerhandel was toendertijd een winstgevende zaak en mettertijd kon vader Gust in de ’s-Boschstraat enkele kleine huisjes kopen en zo

kwam er een eind aan het trekkersbestaan van de familie. Ook de moeder van Jaak, Pauline Aerts, was een bijzondere vrouw; zij had van haar moeder het “overlezen” geleerd: genezing van ziekte en kwetsuren door handoplegging en het opzeggen van geheime formules. De moeder van Pauline, Jaaks grootmoeder, had daar een boek van maar omdat haar dochter niet kon lezen, heeft ze dat boek verbrand zodat het niet in verkeerde handen terecht zou komen. “Nu lachen ze daarmee maar het werkte echt. Ik heb het gezien bij een brandwond, ze legde haar hand erop en zei iets, de wond verdroogde gewoon en na een uur voelde ge daar niets meer van. Niet alleen in onze familie, ook andere mensen heeft ze zo geholpen. Ze kende veel verschillende spreuken, die had ze van haar moeder gehoord en van buiten geleerd, denk ik”

Gedwarsboomde liefde Lucia is nu 72 jaar en werd geboren in St.-Lenaarts in een boerengezin dat 10 kinderen telde.

Al in haar kindertijd ontmoette ze de familie van Jaak die met de woonwagen hun dorp aandeden.

Dat was tijdens de oorlog toen het hele gezin Wouters, behalve vader Fons, op de vlucht sloeg richting Turnhout. Daar was de oudste zus van Lucia op dat moment meid in een familie die zo gastvrij was dat het hele gezin Wouters bij hen in huis kwam voor een hele maand lang.

Jaren later verhuisde het gezin Wouters naar Hoogstraten en ging in een boerderij op de “Dijk” wonen waar inmiddels ook de familie Spannenburg zich gevestigd had. Het was een blij weerzien voor zowel Jaak als Lucia en het duurde niet lang of ze werden verliefd op elkaar. Dat was absoluut tegen de zin van de familie Wouters “Vooral ons vader was er radicaal op tegen, ons moeder niet zo, die zag wel dat het ons menens was. Maar ik mocht bijna niet meer weggaan.

We waren zo’n 17 jaar toen onze vrijage begon maar alles moest in het geheim gebeuren. Onze vader gaf niet toe, maar ik ook niet. We hebben 5 jaar verkering gehad en zijn toen getrouwd, Jaak was 21 en ik 22 jaar en mijn ouders en broers en zussen waren niet bij het feest”.

Hard gewerkt en veel verhuisd Jaak en Lucia huurden een oud boerderijtje aan de St.-Lenaartseweg maar verhuisden al vlug naar een van de huizen van vader Gust Spannenburg in de ’s-Boschstraat. Jaak was toen al vele jaren

48

werkzaam als kuiper in de groenten- en fruitsector. Hij zorgde mee voor de inmaak door het fruit in vaten te doen en die dan te sluiten. Vanaf zijn 14de deed hij dat werk in verschillende fabriekjes in Hoogstraten. Toen hij op het Wijnhof ging werken verhuisde hij met vrouw en zoon Gustaaf naar een huis aan de Rijkevorselse Steenweg, in de buurt van het Wijnhof waar hij toen werkzaam was in dezelfde sector. Na 21 jaar als kuiper te hebben gewerkt, ging hij wat anders doen. Hij begon toen bij wegenwerken ANWECO waar het harder werken maar beter verdienen was. “Het gebeurde wel eens dat we dag en nacht moesten werken, zonder slaap, van d’een broek in d’ander zoals ze zeggen. Het zwaarst was ooit in Zolder: 3 dagen en 2 nachten zonder naar huis te komen, dat was afzien. We hebben ook hier in de buurt gewerkt, zo hebben we al de kasseien tussen Hoogstraten en Merksplas uitgedaan; op de toenmalige melkerij van Merksplas mochten we toen gratis botermelk drinken, heel verfrissend”.

10 jaar na hun eerste kind Gustaaf is dochter Linda geboren. Zoon en dochter hebben samen voor 3 kleinkinderen gezorgd: Kelly, Leslie en Shirley.

Jaak en Lucia zijn nog twee keer verhuisd, eerst naar de Achtelsestraat en nadien naar Wortel.

Die laatste verhuis vroeg wel wat aanpassing, vooral voor Lucia:” de omgang tussen de mensen is hier anders, ook het lawaaierige verkeer voor de deur, daar raakte ik in het begin moeilijk aan gewoon.” Ze willen graag nog één keer verhuizen, naar de bejaardenwoningen in Wortel want het onderhoud van het huis wordt stilaan zwaar voor Lucia. Bij ons bezoek zag het er anders wel piekfijn uit; in de woonkamer tronen de vele poppen die Lucia in de loop van vele jaren heeft verzameld maar het pronkstuk van het huis is toch wel de juke-box van Jaak waarvoor hij ooit 16.000 singeltjes heeft bijeengezocht en gekocht: een echt archief van een halve eeuw Nederlandstalige schlagers. Nog liever dan naar die liedjes luisteren, gaat Jaak vissen. Elke dag staat hij op voor dag en dauw om – als het weer het toelaat – naar Meersel-Dreef te rijden om daar te gaan vissen. Hij heeft daar al menige grote vis aan de haak geslagen maar die komt niet in de pan van Lucia terecht, die geeft hij allemaal weg.

Gefeliciteerd, Jaak en Lucia, en nog vele jaren. (Jof)

MINDERHOUT

Oehoe, Mark! Waar zijt ge?

Zonnebloem

MINDERHOUT/WORTEL - De bovenloop van de Mark, waar de rivier nog idyllisch meandert. Jammer dat we dat hoe langer hoe minder mogen zien. Ten zuiden en ten westen van het dorp van Wortel wordt ons het zicht op het mooie stukje vallei al langer ontnomen.

Door een oud bedrijfsgebouw en door steeds meer huizen. Maar ook in Minderhout is het zicht op de rivier binnenkort een privilege voor diegenen die er nog grond hebben kunnen kopen. Binnen het woonuitbreidingsgebied, dus er was weinig aan te doen. Niettemin jammer voor de eenzame fietser en de horden toeristen, die de Mark binnenkort alleen nog aan den Bosuil zullen kunnen zien. (dh)

Fietscafé

MINDERHOUT - Als promotietour voor Minderhout kermis trokken de mannen van de Papillon op zondag 28 augustus op doortocht doorheen de gemeente Hoogstraten met het rijdende fietscafé.

Met een 30-tal personen (15 per fiets) fietsten ze door het centrum van Hoogstraten, wat menig nieuwsgierige blik losweekte bij de stadsbezoekers. Vanuit Hoogstraten werd er naar Wortel gereden om vervolgens via Castelré terug in Minderhout aan te komen. Het werd een boeiende tocht doorheen de gemeente, uiteraard voorzien van het nodige gerstennat. Zoals een week nadien bleek, was dit een goede promotie voor een schitterende kermis 2005.

MINDERHOUT - Ook in de Minderhoutsestraat vindt je groeizame grond. Dat bewezen Jonas en Thomas Aarts in de hof van voake.

Moeke, zo vertelde beide guiten aan mama Vicky Rombouts, dit kleine pitje wordt een hele grote boom, en terwijl ze dit vertelden gingen hun handjes zover uit elkaar als de armpjes ook maar konden reiken. Maar dat de zonnebloem, op enkele centimeters na, vier meter hoog werd, dat hadden ook Jonas en Thomas niet verwacht. In het zalige zomerweer van de laatste week van augustus bloeide de zonnebloem helemaal open wat aanleiding was tot het nemen van deze foto.

Boer zoekt vrouw

MINDERHOUT - Wim Van den Heuvel zet Minderhout op de TVkaart. Al heeft hij nog wat werk aan de presentatrice die steeds maar over Hoogstraten praat. ‘t Is wel Minderhout nietwaar? Hoe het afloopt mogen wij niet schrijven maar dat Wim er veel plezier aan heeft beleefd is wel duidelijk.

49

MINDERHOUT

Minderhout kermis in beelden

Tijdens de kinderspelen het ballonnetje stuk trappen bleek toch niet zo eenvoudig.

De kermisfoor is plezier voor elke leeftijd.

De viskraam: onverslijtbaar.

De Minderhoutse papboer kijkt toe en glimlacht.

Alle terrasjes waren afgeladen vol.

Voor de volksspelen waren er maar liefst 455 inschrijvingen. Nog 17 deelnemers meer dan vorig jaar.

Kopij Het volgende nummer van De Hoogstraatse Maand verschijnt op woensdag 26 oktober. Alle kopij voor deze editie verwachten wij ten laatste op woensdag 12 oktober. Tot zondag 16 oktober kan u het sport- en dorpsnieuws nog binnenbrengen.

50

MINDERHOUT

GOUD IN MINDERHOUT

Gust Michiels en Maria Vermeiren In de schaduw van de geklasseerde St.-Clemenskerk in Minderhoutdorp bevindt zich de woonplaats van de gouden feestelingen, Maria en Gust. Voor een gezellige babbel over verleden, heden, toekomst en de onvermijdelijke… duivensport ben je hier zonder twijfel op het meest geschikte adres en de goedgevulde trofeeënkast spreekt dan ook boekdelen.

De “kleine Michiels”, zo is Gust bij zijn generatiegenoten in Minderhout bekend en dat heeft een duidelijke reden. Zijn vader heette namelijk ook Gust en onderscheid moest er toch gemaakt worden. Zo werd het dan de “kleine Michiels” en de “oude Michiels”!

Mager en febel Op 25 juli 1929 slaakte Gust, als jongste van zeven kinderen, zijn eerste kreten te Herentals in het gezin van Gust Michiels en Louisa Leirs, die in die periode daar “Het Vlaams Huis” uitbaatten. Na de oorlog verhuisde het gezin naar Minderhout en vestigde zich in de villa vlak achter de kerk. De “kleine” telde toen 16 jaar! De “oude Michiels” ontpopte zich tot een gekende duivenmelker die hoofdprijzen wegkaapte op de korte en de lange vluchten. Gust liep ondertussen school te Turnhout waar hij een vierjarige vakopleiding volgde voor kleermaker, want volgens vader Gust was hij “te mager en te febel” voor een zware stiel. Vaders wil was wet en Gust behaalde zijn diploma als meester-kleermaker met grote onderscheiding. In zijn vrije tijd trommelde hij er lustig op los in de Kon. Fanfare De Marckezonen, soms wel iets te lustig volgens dirigent Vic Goetschalckx. Het was geen spek voor zijne bek! Voetballen deed hij bij Hoogstraten VV, maar verder dan juniores en reserven reikten zijn ambities niet. “Ne slijkdabber!”

ment. Vader Jan bleef niet bij de pakken zitten en op diezelfde plaats verrees een voor die tijd prachtige, nieuwe hoeve.

Waar Gust en Maria mekaar leerden kennen?

Zoals voor de meeste paren schoot Cupido zijn pijlen toevallig af. De fanfare “teerde” in de oude parochiezaal, Maria hielp de hongerigen en dorstigen laven en daar hebben ze mekaar voor ’t eerst recht in de ogen gekeken. Ze trouwden op 7 september 1955. Maria werd zijn rechterhand in het kleermakersbedrijf want zij kon aardig over weg met naald en draad. “Altijd een goede klandizie gehad en de kost goed verdiend!” Er werd niet alleen genaaid en gestikt in huize MichielsVermeiren! Vijf kinderen kwamen een voor een op de wereld: Herman, René, Maria, Hilde en Tine. René, alias Nonkel Ney, de drijvende kracht

achter “Nonkel Ney’ Rhythm and Blues Band” is wereldberoemd in de regio en daarbuiten in een bepaald muziekcircuit. Tot in 1971 hield Gust de naald stijf tussen de vingers. De concurrentie met confectiekledij werd te groot en het leven van zelfstandige nam een einde.

Meubelfabriek Karel Mintjens uit Westmalle was in volle expansie en Gust vond onmiddellijk een job in de afdeling zetelbekleding. In 1987 legde hij het naaldje er bij neer, ging op prépensioen en voor zijn duiven brak een ware glorieperiode aan! Elf kleinkinderen, negen jongens en twee meisjes, vervolledigden de familie. Opvang gegarandeerd. “Elke dag zien we wel iemand en dat kleurt de dag!” Maria en Gust, gefeliciteerd! (rel)

Op het nippertje Vanaf 1950 werd hij dan zelfstandig kleermaker. Op zoek naar een lief en hij vond die in de lieftallige oudste dochter van Jan Vermeiren en Ludovica Janssens uit de Beemden, die in de “Lonshoeve” (of was het Treslonghoeve?) woonden. Maria werd daar geboren op 19 juni 1933 als eerste van acht spruiten. Na de lagere school volgde zij de huishoudschool en nadien nog snit en naad in ’t Spijker. Na deze Spijkertijd maakte zij zich verdienstelijk in allerlei huishoudelijke klusjes, maar het echte boerenleven was niet aan haar besteed. Op het einde van de oorlog werd de boerderij getroffen door “een vliegende bom”. Het gezin Vermeiren sliep in de kelder en het moet zo rond middernacht geweest zijn met Driekoningen! Alles lag plat, de kelderdeur aan diggelen, maar wonder boven wonder overleefde iedereen zonder kleerscheuren het bombarde-

51

sport Sportnieuws: René Laurijssen, Desmedtstraat 22, Minderhout

Tel.: 03-314.66.28

Hoogstraten VV miste de start Tegen het niet onklopbare BERKENBOS lieten de roodwitten een flinke steek vallen. De Limburgers gingen er nogal vrij stevig tegenaan, wat resulteerde in de vroegtijdige vervanging van Koen Gommers, die na een onbestrafte elleboogstoot voor oplapwerk naar het ziekenhuis werd gevoerd. De ref liet zowat alles toe en HVV vond geen opening in de afweergordel. Toen de bezoekers met een mooi afstandsschot op 0-1 kwamen, ging het gordijn volledig naar beneden en een gefrustreerde Berghmans liep nog tegen een rode kaart aan. In dezelfde spelfase werd het 0-2 en meteen was de eerste nederlaag een feit.

Heel lang hebben de HVV-jongens niet gewacht om het ontspoorde wagonnetje weer op de rails te plaatsen. RACING MOL WEZEL, één van de titelkandidaten, kreeg een erg gemotiveerde HVV-ploeg op bezoek. De thuisploeg voetbalde het best, doch een erg gemotiveerd HVV onder leiding van een sterk spelende Yves Van Beylen, hield de nul vast en toen Yasin Gul een voorzet van Ricardo Smits onhoudbaar binnenknikte, werd het voor de mannen van Mol-Wezel wel

heel erg moeilijk. HVV knokte voor elke bal en pakte de drie punten.

Met een moeilijke thuismatch tegen HEIST in het vooruitzicht was een beetje ademruimte wel op zijn plaats. Die ademruimte was echter van korte duur, want Heist pikte netjes de punten in en won met 0-1. De tweede thuisnederlaag voor HVV! (JoJe)

Wedstrijden Zaterdag 1 oktober 20.00 uur Hoogstraten VV – Lyra Zondag 9 oktober 15.00 uur Zwarte Leeuw – Hoogstraten VV Zaterdag 15 oktober 20.00 uur Hoogstraten VV – Millen Zaterdag 22 oktober 20.00 uur Patro Maasmechelen – Hoogstraten VV Zaterdag 29 oktober 20.00 uur Hoogstraten VV – Spouwen Mopertingen

Email: rene.laurijssen@belgacom.net

KVNA Wortel Netegalm was de eerste ploeg die we op bezoek kregen. De Gelenaars waren aanvankelijk gevaarlijk en speelden enkele kansen bij elkaar.

Halverwege de eerste speelhelft kantelde de wedstrijd en de blauw-witten namen de overhand.

Na de pauze speelde de thuisploeg vele kansen bij elkaar, maar het waren enkel Pieter Donckers en Dave Verschueren, die met geweldige schoten de 2 – 0 eindcijfers vast legden.

Op bezoek bij Heibloem Zittaard scoorde Pieter Donckers tweemaal telkens na mooi samenspel.

Onze spelers waren doorlopend de betere tot Kurt Haest in de 60e minuut met een strafschop er 0 – 3 van maakte. De concentratie verslapte en de Meerhoutenaren konden iets meer meespelen.

Wortel – Olmen was een zeer spectaculaire wedstrijd. Tijdens de eerste helft misten onze spelers minstens zes niet te missen kansen. Toch keken ze tegen een 1 – 2 achterstand aan omdat ze te weinig geconcentreerd waren bij een hoekschop en een te korte terugspeelbal werd afgestraft. Gelukkig rondde Kurt Haest een mooie aanval af.

Direct na de pauze bracht Pieter Donckers, na een vrijschop de bordjes in evenwicht. Het applaus was nog niet verstomd of na geharrewar werd het 2 – 3. Spijtig dat een kopbal van Wim Vermeiren tegen de lat ketste. Daarna werd een slechte terugspeelbal weer onderschept. Willem De Gruyter stopte de aanvaller foutief, kreeg rood en de vrijschop werd omgezet. Er werden nu risico’s genomen. Onze doelman kreeg nog rood en via een strafschop werd het 2 – 5. Spijtig want de uitslag kon heel anders geweest zijn.

Hopelijk krijgt de trainer de spelers opgekikkerd.

Onze spelers waren goed bezig en ik heb dit seizoen al veel goede zaken gezien. (frbr)

Wedstrijden

Het HVV-trainersduo René Van Gorp en Raf Raaijmakers.

Zondag 2 oktober 15.00u KVNA Wortel – Punt Zondag 10 oktober 15.00u KVNA Wortel – Flandria Zondag 23 oktober 15.00u Weelde - KVNA Wortel Zondag 30 oktober 15.00u KVNA Wortel – Standaard Vorst

KFC Meerle Wedstrijden Zondag 2 oktober 15.00 uur Retie – KFC Meerle Zondag 9 oktober 15.00 uur KFC Meerle – Merksplas Zondag 16 oktober 15.00 Verbr.Balen – KFC Meerle Zondag 23 oktober 15.00 uur KFC Meerle – St.-Jozef Zondag 30 oktober 15.00 uur KFC Meerle – Zwaneven

52

SPORT

Geen overtuigende start voor KFC Meer De eerste wedstrijd van het seizoen mocht meteen tot de toppers genoemd worden en een eerste test voor het niveau in 2de provinciale. De geburenstrijd met KFC Meerle spreekt nog altijd tot de verbeelding en dat bewees ook het aantal toeschouwers. Zomaar eventjes 350 kijklustigen achter de omheining in de John Leysenstraat die KFC MEERLE met zware 1 – 4 cijfers zagen winnen. Een scherper Meerle en dat kwam duidelijk tot uiting in de duels, kwam op voorsprong langs Dirk Van Bavel en deze stand veranderde niet meer tot de rust. Met frisse moed de tweede speelhelft aangepakt, maar de beste kansen vielen voor de voeten van de bezoekers.

De derbykoorts steeg, met als gevolg veel gerommel op het middenveld en Koen Martens die 02 binnenlepelde. Twee minuten later bezegelde Dirk Van Bavel het Meerse lot door de 0-3 op het bord te brengen. Een strafschopdoelpunt in de 80ste min., gescoord door Tim Jacobs, was maar een doekje voor het bloeden, want weer was het Dirk Van Bavel die in de 89ste min. voor de zware eindcijfers zorgde. KFC Meer miste de kracht en de punch om zich door te zetten en kon de minieme kansen niet verzilveren.

Wedstrijden Zondag 2 oktober.

15.00 uur KFC Meer – Vrij Arendonk Zondag 9 oktober 15.00 uur Veerle Sport – KFC Meer Zondag 16 oktober 15.00 uur KFC Meer – Beekhoek Zaterdag 22 oktober 19.30 uur RH Sportief – KFC Meer Zondag 30 oktober 15.00 uur St.-Jozef – KFC Meer

Op FC ZWANEVEN opnieuw een zware opdoffer voor de Meerse kleuren. In de studieronde toonden de bezoekers zich wel iets scherper en pogingen van Nick Jansen en Koen Koyen leverden niets op. In de 33ste min. 1-0 voor de thuisploeg en op slag van rust verdubbeling van de score.Na de koffie milderde Koen Koyen tot 2-1.

De Meerse druk werd opgevoerd en de wedstrijd scheen te kantelen. Het was slechts schijn want in de 60ste min. scoorde Van der Schoot de 3-1 en in de eindfase zorgde Seuntjens voor de 4-1 . Meer bleef wel gaan tot het einde, maar een tweede doelpunt zat er niet meer in. De Meerse dames deden het beter en staan na twee wedstrijden nog met het maximum van de punten. (rel)

Moeilijk seizoenbegin voor Minderhout VV De kalendermakers waren MVV zeker niet goed gezind, redelijk verre verplaatsingen en het onthouden van een aantal derby’s met het daaraan verbonden publiek. Neem dan nog de reorganisatie in provinciale waardoor het aantal dalers verhoogt en de ploeg zeker op de tippen van haar tenen zal moeten presteren. Dat ondervond men al gauw in MOL RAUW. Een attente keeper Jacobs behoedde MVV al vlug voor een achterstand. De thuisploeg dicteerde de wet, maar liet de wenkende kansen onbenut. Na de rust prikte Dirk Beyens de 0-1 tegen het net. De scheidsrechter aarzelde, de lijnrechter vlagde en afgekeurd. Gunther Jacobs bleef voortdurend op zijn hoede, maar moest zwichten op strafschop, 1-0.

Een score die vlak voor affluiten nog aangedikt werd met een 2-0 eindstand als gevolg.

Een week later ontving MVV BERG EN DAL aan de Hoge Weg. De bezoekers begonnen sterk aan de wedstrijd, maar keeper Jacobs toonde zich bij de pinken. In de 21ste min. een ietwat gevleide voorsprong voor de thuisploeg als Jan Martens in een geharrewar de bal tegen de touwen kreeg. In het eerste kwartier enkele flaters in de MVV-defensie met een 1-2 als resultaat. MVV kon geen vuist meer maken en tien minuten voor affluiten de genadeslag voor de gastheren die in de eindfase nog een vierde doelpunt moesten incasseren.

Persoonlijke fouten werden afgestraft en zelf te weinig kansen afgedwongen om de punten thuis te houden. (rel)

Wedstrijden

Danny Jansen, een typische clubspeler met een groot hart en een voorbeeld voor de KFC Meer jeugd.

Zondag 2 oktober 15.00 uur Exc.Vorst – Minderhout VV Zondag 9 oktober 15.00 uur Minderhout VV – Dosko Zondag 16 oktober 15.00 uur Oosterlo – Minderhout VV Zondag 23 oktober 15.00 uur Minderhout VV – Netezonen Zondag 30 oktober 15.00 uur Minderhout VV - Kasterlee

53

SPORT

3e Landlopersjogging WORTEL - De derde Landlopersjogging is achter de rug. Een succes volgens de deelnemers en ook volgens de toeschouwers. Dit jaar ging de opbrengst naar de Border Brass Band.

Dat wil zeggen, de winst die gehaald werd uit de drankverkoop in de zaal en een gedeelte van het inschrijfgeld. De organisatie probeert steeds een plaatselijk goed doel te steunen. Er wordt volgens hen al zoveel ingezameld voor goede doelen die ver van ons bed liggen. Dankzij het goede weer was de opkomst groot. In totaal hebben 265 deelnemers aan de jogging deelgenomen, waarvan 21 kinderen. Het merendeel van de deelnemers was KWB-lid. Zij kwamen duidelijk op het Falos-criterium af. Andere lopers kwamen voor het Criterium der NoorderKempen. Beide criteriums zijn een soort samenwerkingsverbanden van losse organisaties. Bij het Criterium der NoorderKempen zijn dat een aantal joggings die georganiseerd worden in de gemeenten van dit gebied en bij Falos zijn dat de KWB´s uit deze regio. De KWB is door deze beide Criteria gevraagd om er aan deel te nemen en dat is op een succesje uitgedraaid. KWB had dit jaar 21 deelnemende kinderen en 244 volwassenen. Wanneer iemand deelneemt in een criterium dan heeft hij of zij kans op een prijs in elke loop door zijn prestatie, maar tevens heeft hij of zij kans op een prijs achteraf, als men een bepaald aantal keren heeft deelgenomen.

Er zit duidelijk nog groei in de landlopersjogging. Enerzijds komt dat door de aansluiting bij de criteriums, anderzijds heeft het mooie weer dit jaar ook goed meegewerkt. De reacties achteraf waren positief over het parcours en de verzorging, dus het concept blijft in principe hetzelfde.

Volgend jaar wordt de Landlopersjogging op vrijdagavond 25 augustus gehouden. Het goede doel van de vierde editie wordt Ziekenzorg Wortel.

Door de inzet van de vele vrijwillige medewerkers werd deze sportieve happening een waar festijn, wat ook duidelijk bleek bij het gezellig samenzijn achteraf in de parochiezaal dat nog lang duurde.

De kinderen die deelnamen aan de kinderjogging kregen allen dezelfde prijs: een goed gevulde verrassingstas. Op de 3 kilometer eindigde Axel Aerts uit Minderhout bij de mannen op de eerste plaats. Twee en drie waren Luc Vervoort uit Laakdal en Nico Roelen uit Minderhout. Bij de vrouwen won Ellen Boudewijns uit Wortel het van Christine Van Dooren uit Turnhout (2) en Diane De Gruyter uit Minderhout (3).Op de 6 kilometer eindigde Dirk Van Springel uit Beerse bij de mannen eerst. Twee was Roel Brosens uit Meer en drie Ludo Alpaerts uit Lint.Bij de vrouwen was Joke Verheyen uit Wortel eerste, Ingrid Haest uit Zoersel tweede en Maria Voeten uit Merksplas derde. Op de 9 kilometer won Roger Meeuwsen uit Beerse bij de mannen. Sven De Rop uit Wortel en Paul Van den Bergh uit Duffel waren tweede en derde. Bij de vrouwen eindigde Hilde Sterkens uit Meer eerst, voor Lies Mertens uit Wortel (2) en Chris Van Offenwert uit Baarle-Hertog (3). Op de 10 Engelse mijlen tenslotte was Jef Smits uit Turnhout de snelste van de mannen, voor Eric Bartholomeeuwsen uit St-Lenaerts (2) en Jan Jansen uit Hoogstraten (3).

Bij de vrouwen won Rita Van Aert uit Minderhout het van Dominique Tilburgs uit Wortel en Renilde Verlinden uit Rijkevorsel.

Dankzij het goede weer en de deelname aan twee Criteria kwam er veel volk opdagen voor de derde editie van de Landlopersjogging op vrijdag 26 augustus.

54

Alle afstanden tot op de meter nauwkeurig: handig om weten!

SPORT

Gelvoc

Klaar voor een nieuw seizoen HOOGSTRATEN – Met het bekerweekend van 10 en 11 september is het volleybalseizoen 2005-2006 definitief van start geschoten. De oefenmatchen zijn achter de rug, winnen is hier zeker niet de hoogste prioriteit, maar een officiële bekermatch verscherpt toch duidelijk de motivatie. In tegenstelling tot het voetbal heb je bij volley-bekermatchen geen geleide loting waar eerst de ploegen in de lagere reeksen het tegen mekaar uitvechten en pas later de hogere reeksen ingeschakeld worden. Zo kan je bij volley reeds bij de eerste wedstrijd een tegenstander treffen die enkele reeksen hoger speelt. Het enige wat je kunt doen, is proberen te wedijveren, misschien voor een stunt zorgen, maar vooral lessen trekken uit zo’n ontmoetingen. Voor zelfoverschatting moet je je dan weer behoeden bij het treffen van een mindere tegenstrever. Een goed bekerweekend was het voor Gelvoc alleszins: Dames 4 won met 3-1 tegen Power 2 in 3de gewest., Dames 3 haalde het gemakkelijk met 3-1 tegen Arvoc 2.

Nieuw bloed Dames 1 kende ook een gelukte start en Dorien Beyens vertelt hierover het volgende. “Of er iets veranderd is binnen de ploeg? Nou en of! Enkele speelsters, Gitte en Katrien, lopen rond met een mooi rond buikje en geven voor geruime tijd verstek. Werner Cornelis is trainer af! Dames 1

is hem uiterst dankbaar voor de wijze lessen en ze hopen hem zeker nog te ontmoeten tijdens de wedstrijden. Luc Sevenhant is de nieuwe coach!

Wel even wennen natuurlijk aan het nieuwe systeem van spelen. Onze aanwinsten! Inge Vermeiren is terug van weggeweest en als passeur zeker een versterking voor de ploeg. Marlies Hendrickx, net zoals Inge overgekomen van Rijkevoc, is 16 jaar en kan een aardig balletje slaan.

Tinne Verheyen en Steffi Swaenen, beiden meisjes B 1, volgen de training op vrijdag en ook Evi van der Heijden wil zoveel mogelijk present zijn.

Dames 1 ziet er uit als volgt: Evelyne, Kristin, An Wynants, Gitte, Dorien, Inge, Katrien, Vero, Ann Vervoort, Annick en Marlies. In de oefenwedstrijden heeft het team het wel serieus laten afweten. Het nieuwe systeem, nieuwe meisjes, het vergt aanpassing. Voor de Beker van Turnhout gaf men partij tegen Amigos 2, een ploeg uit dezelfde reeks en een goede waardemeter, en de eerste overwinning met 3 – 1 was een feit. Het belooft zeker een mooi seizoen te worden en supporters zijn altijd welkom bij de thuiswedstrijden om 19 uur in de sporthal van het Seminarie. De herenploegen lieten ook van zich spreken. Met 2-3 ging Wevoc 4 de boot in tegen Heren 3 terwijl Heren 2 op eigen veld met 0-3 de wet van de sterkste moest ondergaan tegen Amigos 3, een team uit 1ste provinciale.

Spaghetti in “Comme chez Gelvoc” Op veel supporters hoopt Gelvoc alleszins bij de start van het nieuwe seizoen en het is aan de club om een degelijke amusementswaarde voor te schotelen aan de gegadigden. Op 22 en 23 oktober heb je de kans om de club te leren kennen tijdens een etentje voorgeschoteld tegen een democratische prijs. Het restaurant is toegankelijk op zaterdag 22 oktober van 11.30 uur tot 22 uur en op zondag 23 oktober van 11.30 uur tot 18 uur. Keuze heb je uit 2 menu’s (à volonté), klaargemaakt en geserveerd door de Gelvoccers zelf: spaghetti of videe met garnituur en brood, gevolgd door rijstpap, chocomousse, tiramisu of een kinderijsje. Ook de mogelijkheid tot het nuttigen van een vegetarische spaghetti behoort tot de mogelijkheden. Voor de prijs moet je het zeker niet laten: 9 euro voor volwassenen en 5 euro voor kinderen tot 12 jaar. Graag reserveren voor 17 oktober per brief, telefoon of mail op volgend adres: Ann Kapoen, Elsbroeken 5 2320 Hoogstraten, tel. 03 314 76 01, fax 03 314 63 80 of mail ann@kapoen.nl Gelvoc heet iedereen van harte welkom in haar “Comme chez Gelvoc” te bereiken via de Katelijnestraat. (Paul Doms, Dorien Beyens, rel)

Lauryssen Electronics Hoogstraten (Minderhout)

195

55

SPORT

Minitriatlon

Met z’n 250 aan de start Onder het motto “Triatlon voor iedereen” startte op 10 september de vierde editie van de minitriatlon in het recreatiedomein De Mosten te Meer. De doelstelling van heel het opzet is, mensen op een prettige manier kennis te laten maken met triatlon. Dat dit opzet aanspreekt, bewijst dat je er deelnemers aantreft van alle leeftijden, van dichtbij en verder weg tot van over de grens’.

In totaal verschenen er 250 deelnemers aan de start, verdeeld over vier reeksen: jeugd, dames, trio en heren. De jeugdreeks met 40 deelnemers werd bij de jongens gewonnen door Axel Peeters uit Kalmthout. Chelly Wilmsen uit Kalmthout was laureaat bij de meisjes. Zij moesten 150 m zwemmen, 3 km fietsen en 1 km lopen. Leuk was de aanwezigheid van Marc Herremans die de prijsuitreiking bij de jongens en de meisjes voor zijn rekening nam.

De dames zwommen 250m, fietsten 6 km en liepen 2 km. Geen verrassing bij de dames want Edith Van Beers uit Baarle-Hertog was weer een maat te sterk. Zij won trouwens alle vorige edities.

In de trioreeks startten 33 teams en hier werd gewonnen door een drietal uit Minderhout: trio Kristof, Sus en Axel. Bij de trioreeks zwemt 1 teamlid 150 m, wordt daarna afgelost door de fietser die 9 km fietst, die op zijn beurt wordt afgelost door een derde teamlid dat de afsluitende 3 km loopt. De laatste 150 m worden samen gelopen zodat de drie teamleden samen op de finishfoto kunnen. Hoogtepunt van de dag was de start van de herenreeks met dit jaar een honderdtal deelnemers. Altijd spektakel verzekerd. Zij legden hetzelfde parcours af als de trio’s. Winnaar was Nick Baelus uit Geel, gevolgd door Wim Van Looveren uit Wuustwezel en Sus Smolderen uit Merksplas.

Trioreeks (250m/9km/3km) 1. Trio Kristof, Sus en Axel: 33’59” (Minderhout) 2. Pappion: 34’06” (Minderhout) 3. Bananas Team 2: 34’51” (Kalmthout) Herenreeks (250m/9km/3km) 1. Nick Baelus: 34’48” (Geel) 2. Wim Van Looveren: 35”00” (Wuustwezel) 3. Sus Smolderen: 35’06’ (Merksplas)

Marc Herremans was present en zorgde voor de prijsuitreiking bij de jeugd.

De trio’s op het winnaarspodium.

De inwendige mens werd dit jaar weer versterkt door de vrijwilligers van Zonnekamp vzw. Zij organiseren zomerkampen voor andersvaliden.

De opbrengst van de verkoop van spijs en drank gaat integraal naar hun werking. Dus nog een goede reden om volgend jaar aanwezig te zijn op de Mosten Minitriatlon. Noteer alvast in jullie agenda: de Vijfde Mosten Minitriatlon, 9 september 2006. (Jan Adams)

Uitslagen Jeugdreeks (150m/3km/1km) 1. Axel Peeters: 17’57” (Kalmthout) 2. Marten Van Riel: 18’05” (Loenhout) 3. Xander Denys: 18’22” (St.-Job) Damesreeks (250m/6km/2km) 1. Edith Van Beers: 33’37” (Baarle-Hertog) 2. Griet Schrijver: 35’56” (Malle) 3. An Aernouts: 37’33” (Merksem) 180

56

SPORT

Met de Hoogstraatse Wielertoeristen (HWT) op stap Praag, Rome, Berlijn, Santiago, Lourdes… en voeg daar nog zovele andere bestemmingen aan toe! Geen bestemming is te ver of onbereikbaar voor de onvermoeibare wielertoeristen. De HWT trapte deze keer met veel enthousiasme richting Picardië en Normandië. Niet met de neus tegen de grond; men fietst ook om te leren en te bewonderen en in deze prachtige regio gaan fietsen en rondneuzen ongetwijfeld hand in hand. Gedurende zes dagen peddelden de Hoogstratenaren over vrij rustige secundaire wegen en in Picardië vonden ze een parcours vergelijkbaar met onze Ardennen, mooi en vooral rustig om te fietsen. De rit langs de Normandische kustlijn bracht hen bij verrassend idyllische plekjes, wel stevig klimmen en dito afdalingen. De vallei van de Somme bekoorde dan weer door de prachtige kastelen, maar ook wegens de ruïnes en bouwvallen. In zes dagen, 38 fietsuren, werden 950 km afgehaspeld aan een gemiddelde van 25 km per uur, te doen voor elke min of meer geoefende wielertoerist. De deelnemers en hun begeleider Jos Van Bavel, die dat ook weer uitstekend deed, kijken al uit naar de bestemming voor volgend jaar. Eén schaduwzijde aan deze prachtige uitstap op Franse wegen! Reeds na 32 km bij het oversteken van een spoorlijn kwam Fons Fransen wel erg ongelukkig ten val en werd onmiddellijk naar het ziekenhuis gevoerd met een operatie aan het bovendijbeen als gevolg. Een abrupt einde voor Fons van een mooie droom! Alle HTW’ers wensen hem dan ook een spoedig en volledig herstel toe! (Frans Sn., rel)

Karin met Palmyra

De HTW’ers samen met gelegenheidssponsor Tom Geenen, met rechts onder pechvogel van het eerste uur Fons Fransen.

Fietshappening HVV

HOOGSTRATEN – Zondag 4 september kon de Hoogstraatse voetbalclub op veel belangstelling rekenen voor haar fietshappening. Voor de echte wielertoerist was er een rit van 75 km uitgestippeld. Gezinnen en recreanten konden een mooie tocht van 30 km aftrappen. Schepen van Sport Roger Van Aperen overhandigde elke deelnemer een mooie attentie en reikte 4 premies van telkens 125 euro uit, die uitgeloot werden onder groepen van 10 deelnemers of meer. (dh) 57

SPORT

Ruitersport

Karin Donckers mist podium op EK-eventing MINDERHOUT- Op het nippertje een podiumplaats moeten prijsgeven betekent voor elke sporter balen tot en met. Zo ook voor Karin Donckers die van 7 tot 11 september deelnam aan het Europees Kampioenschap Eventing in het Engelse Blenheim. Een vierde plaats in zo’n wedstrijd van hoog internationaal niveau is ontegensprekelijk een geweldige opsteker en Karin toonde zich terecht fier op haar prestatie, nadat de eerste ontgoocheling achterover gedrukt was.

Met Gormley had ze zich perfect voorbereid op deze belangrijke wedstrijd en de extra dressuuren jumpinglessen gegeven door grootmeesters in het genre hebben het behaalde resultaat zeker positief beïnvloed. Met hoge verwachtingen werd de plas overgestoken en de eerste discipline, de dressuurkuur, leverde haar 41,5 strafpunten en de 9de plaats op. Een prima resultaat! De cross verliep als het ware perfect. Foutloos, maar wel een lichte straf voor 3 seconden tijdsoverschrijding. Dit leverde haar een derde plaats op en… het podium was zeker geen fata morgana meer.

Stel je voor, brons op het EK! Karin had wel gehoopt binnen de eerste acht te eindigen, maar dit resultaat zou toch alles overtreffen. De afsluitende jumping moest de beslissing brengen.

Gormley deed zijn uiterste best, sprong knap, maar faalde echter op één hindernis en één luttel balkje kwam naar beneden. Weg podium!

De vierde plaats! Een teleurgestelde Karin? In het begin ongetwijfeld, zo dicht bij het podium staan en dan door één balk eraf, voelt ontegensprekelijk pijnlijk aan, maar teleurstellingen en euforie behoren onvermijdelijk bij de sport. Tussen haakjes: het EK werd gewonnen door Zara Phillips, de kleindochter van Queen Elisabeth!

Intussen bekleedt Karin de 4de plaats in de ‘Fei Eventing Riders’World Ranking List waarin toch 2153 ruiters opgenomen zijn en heeft ze nog niets van haar ambities ingeboet. (rel)

Karin, met Gormley, in volle inspanning en uiterste concentratie tijdens de cross 58

Rallycross

Succes en pech voor Jos Sterkens MINDERHOUT – Heel het Europese rallycrosscircus sloeg zijn tenten op in België en na reeds half Europa doorkruist te hebben, wilde Jos Sterkens toch voor een sterk nummer zorgen op vaderlandse bodem. Op zaterdag verliepen de trainingen perfect, maar de eerste reeks van de wedstrijd leek het einde verhaal te zijn. De Deen Morten Jespersen verloor de controle over het stuur en pakte Jos loeihard op het linkervoorwiel.

De ravage was groot en de ganse nacht werkte het hele team zich uit de naad, zodat de Fiësta zondag terug op zijn vier poten stond. En hoe!

Een tweede tijd in de tweede reeks en een vijfde in de derde gaven Sterkens een rechtstreeks ticket voor de A-finale, die hij na wat trek- en duwwerk succesvol op een eervolle vijfde plaats wist te beëindigen. Een week later in het Nederlandse Valkenswaard verliep het minder positief.

Tijdens de eerste heat vloog de versnellingsbak aan diggelen. Weer nachtwerk, maar deze keer mocht het niet baten en Jos mocht inpakken. In Polen (september) en Duitsland (oktober) zal nog duchtig geknokt worden voor de laatste punten van het kampioenschap. (PegSter)

Familiebarbecue HVV

HOOGSTRATEN - Vrijdagavond 9 september hebben de vrienden van HVV duimen en vingers af kunnen likken op de familiebarbecue van hun geliefde voetbalclub. Al voor het 3de jaar op rij werd het nieuwe seizoen op deze manier ingezet. Feestservice Vandersmissen en VTI Spijker lieten meer dan 300 (!) eters genieten van een geweldige avond.

Kampioen van België

HOOGSTRATEN – Eddy Vloemans van de hondenclub Vrij Hoogstraten werd op zondag 11 september kampioen van België in de ringsport NVBK categorie 3. Dit programma bestaat uit drie onderdelen: gehoorzaamheidsoefeningen, springoefeningen en verdediging.

De ringsport bestaat uit drie categorieën: cat. 3 – jonge honden, cat. 2 – overgangscategorie en cat. 1 – de ervaren honden. Voor een kampioenschap worden de twintig beste honden van elke categorie geselecteerd. Eddy stond met zijn hond Randy het beste van deze twintig honden geselecteerd en was die dag ook weer de beste. Proficiat aan Eddy en de hondenclub Vrij Hoogstraten.

SPORT

KWB volleybaltornooi MEER – 33 ploegen namen deel aan het jaarlijkse volleybaltornooi van de KWB eind augustus.

Dat betekent dat er zo’n 300 sporters aanwezig waren. Er werd gevolleybald in drie aparte reeksen: gevorderden, recreatieven en dames. Elke ploeg had minstens zes wedstrijden af te werken. In een sportieve sfeer en een ideaal volley-weertje dongen de volleyballers naar de titel in hun reeks. De uitslagen vindt u hieronder. Let vooral op de professionele namen. (ma)

MEER – Het moet niet altijd voetbal zijn. Dat bewijst de KWB met haar jaarlijks volleybaltornooi. Zij leveren ook elk jaar hun eigen ploeg voor het tornooi. Je kijkt best ook eens bij de uitslagen, want voor deze krasse heren is het motto: “deelnemen is belangrijker dan winnen”.

Samenspel de Noordhoek GROOT-HOOGSTRATEN - De Blauwe Duif uit Hoogstraten bezorgde ons onderstaande duivenuitslagen voor de maand augustus. (dh) Op 7 augustus: - Oude duiven, Quievrain, 206 duiven: Francis Jansen uit Minderhout - Jonge duiven, Quievrain, 960 duiven: Eddy en May Poels uit Hoogstraten Op 14 augustus: - Oude duiven, Quievrain, 102 duiven: Antoon en Dirk Brosens uit Meerle - Jonge duiven, Quievrain, 575 duiven: Jozef Haest uit Wortel Op 21 augustus: - Oude duiven, Quievrain, 159 duiven: Jaak Bluekens uit Meerle - Jonge duiven, Quievrain, 758 duiven: Marcel Kinschots uit Meer Op 28 augustus: - Oude duiven, Quievrain, 193 duiven: Louis Aerts uit Meer - Jonge duiven, Quievrain, 869 duiven: Marcel Mertens uit Meer.

Dames 1 PATRIA, 2 ARVOC, 3 WEK 2, 4 MIVOC, 5 WEK 1, 6 KWB MEER 1, 7 KWB MEER 2, 8 OVOC.

Recreatieven 1 OLVOC FLINSONES, 2 KWB ST. JAN HEULTJE, 3 ATEA, 4 MEMO, 5 ECU-LINE, 6 FUN-TEAM, 7 OLVOC, 8 KALE TJOPPENBAND, 9 TOOGHANGERS, 10 FAM. ROMBOUTS, 11 KWB MEERLE, 12 VC VLIMMEREN, 13 CHIRO JONGENS, 14 KROCHTENBOYS, 15 CHIRO MEISJES.

Gevorderden 1 WEK 3, 2 GOVIO, 3 OVERVOC, 4 VC RIJSBERGEN, 5 WOEF, 6 ZIG ZAG 2, 7 ZIG ZAG 1, 8 KWB BREUGHELIANEN, 9 KWB MEER.

Wielerwedstrijd MINDERHOUT - Op zondag 2 oktober richt de Minderhoutse supportersclub twee wielerwedstrijden in. De wedstrijd voor Nieuwelingen begint om 14 uur. Aansluitend starten de Juniors om 16 uur. Start en aankomst vinden plaats ter hoogte van Papillon in de Dorpsstraat waar ook de inschrijvingen plaatsvinden.

VAN HEMELEN

BVBA

ELECTRICITEIT CENTRALE VERWARMING SANITAIR TANKCONTROLE NIEUWBOUW & RENOVATIE

Van Aertselaerstraat 21 - 2320 Hoogstraten Tel./Fax: 03 314 37 67 GSM: 0496 22 57 67 www.vanhemelenbvba.be

197

186

59

gi l de n lev en & sch u t t er sn i eu ws Frans Snijders, tel. 03/314.49.03, email: franssnijders@tiscalinet.be

Huwelijk

MEER - Op vrijdag 16 september huwden Bert Eelen en Cindy Pluym in de kerk te Meer.

Na een stemmige huwelijksmis bracht de dansgroep van de Sint-Jorisgilde, ter ere van het huwelijkspaar, de rozenwals. Bij het buitenkomen van de kerk stapte het koppel naar aloud gebruik onder de erehaag van kruisbogen hun nieuwe leven samen tegemoet.

60

Koningsschieting

MEERLE - Op zaterdag 17 september werd er bij de Sint-Jorisgilde van Meerle de zesjaarlijkse koningsschieting betwist. Onder het oog van de talrijke aanwezigen schoot John Van Haperen zich koning van de gilde.

Hoofdman Jan Gijsbregts hing de nieuwe koning de breuk om de schouders waarna de feestelijkheden een aanvang namen.

de Bak. Vele zeldzame planten keerden weer uit de ondergrondse zaadbank terug: blauwe knoop, teer guichelheil, moerashertshooi en pilvaren zijn slechts enkele voorbeelden. Zeker de Lokker is een waar vogelparadijs met onder andere waterral, roodborsttapuit en kleine plevier.

Nacht van de vleermuis

Nog voor de duisternis viel, meldden de eerste deelnemers zich al voor de Nacht van de Vleermuis.

De Nacht van de Vleermuis werd voor Natuurpunt Markvallei een opsteker van jewelste. Tweehonderd deelnemers telden we in en rond de voormalige landloperboerderij in Wortel-Kolonie. De mensen, heel veel gezinnen vooral, kregen een uitgebreide powerpointpresentatie over het leven van de vleermuizen. Ervaren gidsen van de zoogdierenwerkgroep van Natuurpunt leidden naderhand de grote groepen belangstellenden rond in de kolonie op zoek naar verschillende vleermuizensoorten. De diertjes lieten zich van hun schoonste kant zien en horen tot groot jolijt van jong en oud. Bij aankomst in de boerderij konden de deelnemers een drankje nuttigen. Buiten werd met een bat-detector en een versterker het geluid van de rondlfadderende vleermuizen versterkt om ook na de wandeling nog in de sfeer te blijven. Heel veel vragen over de mysterieuze diertjes werden opgelost en heel veel mensen werden spontaan lid van de natuurvereniging.

Tot op heden kwamen veertig nieuwe leden de rangen versterken!

Minder fraai Het fietspad langsheen de Mark is immens populair bij fietsers, wandelaars en vissers. Dat is voor een flink stuk te danken aan de natuur in die vallei, maar niet iedereen heeft daar blijkbaar evenveel waardering voor. Dat bleek op zondag 11 september. Toen kreeg Natuurpunt Markvallei een tip van aan een alerte fietser. Ter hoogte van de stuw in Groot Eyssel hadden organisatoren van een fietstocht hun afval gewoon achtergelaten. Ze propten de vuilnisbak vol met brikjes, aluminiumfolie en etensresten en lieten de rest gewoon liggen. Ook op andere plaatsen merk je dat mensen hun blikjes en ander verpakkingsmateriaal gewoon langs de weg dumpen. Zwerfvuil-

acties zijn mooi, maar de boodschap bereikt dus duidelijk niet de mensen die zonder nadenken hun afval langs de weg kieperen.

Website Natuurpunt Markvallei is terug online. Op de site www.natuurpunt.be/markvallei kan je heel veel informatie vinden over de werking van de plaatselijke afdeling van Hoogstraten en Rijkevorsel. De webmasters proberen de site zoveel mogelijk te actualiseren. Ga daarom regelmatig een keer kijken. Nog niet alles loopt perfect, maar er wordt aan gewerkt. Om de site het best te bekijken, stel je het scherm van je pc best in op een resolutie van 1024 x 768 pixels.

Plantgoedactie Op het einde van de maand oktober organiseert het stadsbestuur van Hoogstraten in samenwerking met Natuurpunt Markvallei de jaarlijkse plantgoedactie “Behaag onze Kempen”. De actie biedt streekeigen plantgoed aan, gaande van hoog- en laagstam fruitbomen, allerlei struiken en boomsoorten zoals meidoorn, beuk, gelderse roos, … tot tuinpakketten bestaande uit een assortiment van 30 planten. Het voordeel van streekeigen plantgoed is dat dit minder ziektegevoelig is en aangepast is aan ons klimaat, waardoor er meer groeikansen zijn. Bovendien is streekeigen plantgoed vooral ook goed voor de plaatselijke fauna. Onze dieren en vogels vinden er gemakkelijk voedsel en een schuilplaats.

Wil je plantgoed bestellen?

Vraag dan gratis het bestelformulier aan bij de milieudienst van de stad Hoogstraten of neem een kijkje op de website: www.hoogstraten.be Het bestelformulier moet wel op tijd toekomen op de milieudienst.

Boerderij Als het een beetje wil meezitten, start Natuurpunt Markvallei op 1 oktober met werkzaamheden in een gedeelte van de voormalige landloperboerderij in Wortel-Kolonie. Het stadsbestuur keurde de erfpachtovereenkomst met Natuurpunt Markvallei goed. De werkzaamheden zullen uiteraard wel wat tijd in beslag nemen. Alles gebeurt door vrijwilligers. De inrichting van het natuur.huis in de kolonie luidt echter zonder enige twijfel een nieuwe periode in voor Natuurpunt Markvallei.

De natuurvereniging zal de kansen met twee handen grijpen.

Zondagswandeling De wandeling van 2 oktober leidt de deelnemers naar de Pannenhoef in Zundert. Jack Govaerts verwelkomt de wandelaars aan de Vredesboom in Meer om 9 uur. De wandeling duurt tot 12 uur en laat iedereen genieten van een prachtig landschap, net over de grens. De Pannenhoef is een 657 ha groot natuurgebied. Voor 1800 bestond de Pannenhoef uit heide. Vanaf 1800 werden de onafzienbare heidevelden geleidelijk ontgonnen tot cultuurland en bos. Van 1900 tot 1940 verhevigde de ontginningsintensiteit. In het kader van de werkverschaffing werden de vennen en overige lage delen dichtgegooid met zand van hoge koppen Door het verbreden en verdiepen van het beekje de Bijloop werd het gebied ontwaterd. Toen Brabants landschap het landgoed in 1970 kon verwerven, was nog maar circa 100 ha woeste grond over. Door geleidelijk aan landbouwgronden uit de pacht te nemen, konden zij vanaf 1995 verscheidene verdwenen vennen opnieuw uitgraven, zoals de Lokker, de Flesch en

Organisatoren van een fietsrit lieten hun afval gewoon achter op één van de stopplaatsen van hun fietstocht. De Markvallei verdient beter!

61

KALENDER

HOOGSTRATEN Tot 31 oktober TENTOONSTELLING foto’s ‘Vrouwen’ door Wendy Marijnissen, in de bibliotheek.

Tot 18 december TENTOONSTELLING M.C. Escher in het stedelijk museum, begijnhof, woe. t/m zon., 14-17 uur.

Donderdag 29 september 4DE SPILZAKKENTOCHT, vertrek zaal Pax tussen 10 en 14 uur, org. wandelclub De Noorderkempen.

DJEMBE-cursus Afrikaanse percussie in de gemeentelijke basisschool vanaf 19 uur, org.

Wereldwinkel.

Zondag 2 oktober TWEEDEHANDSBEURS in zaal Pax van 14 uur tot 16 uur, org. Gezinsbond.

Maandag 3 oktober INFO-AVOND ouders lagere schoolkinderen, Klein Seminarie, 20 uur, org. Oudercomités.

Zaterdag 8 oktober OPEN DEUR – Wereldwinkel van 10 tot 17 uur, Gelmelstraat 50.

OPTREDEN Silverene + support, pop/punkshow, vanaf 21 uur, org. Cahier de Brouillon.

Zondag 9 oktober ZIEKENDAG – Sint-Catharinakerk, org. Ziekenzorgkern CM. Zondag 9 oktober tot zondag 11 december OST IN HET WERK VAN OST in het stedelijk museum, begijnhof, woe. t/m zon. van 14 tot 17 uur.

Zondag 9 en 23 oktober LAERMOLEN in werking, Molenstraat, 14 – 16 uur, org. vzw De Laermolen.

Dinsdag 11 en 25 oktober LAERMOLEN in werking, Molenstraat, 19.30 – 21.30 uur, org. vzw De Laermolen.

Woensdag 12 oktober LEZING met beelden ‘Diep in Congo’ door Peter Verlinden in het Klein Seminarie om 20 uur, org. Davidsfonds.

Donderdag 13 oktober LEZING Vrouwen op de vlucht, Jennie Vanlerberghen, bibliotheek om 20 uur.

FILMVOORSTELLING ‘Les enfants de l’amour’, auditorium Klein Seminarie, 20 uur, org. Gezinsbond.

62

ZIE OOK: WWW.FLAPUIT.BE Vrijdag 14 en zaterdag 15 oktober BOUWFEESTEN Spijker, Gelmelstraat 62, 19.30 uur, org. VTI-Spijker.

Zaterdag 15 oktober VERWENDAG in de bibliotheek van 10.30 uur tot 12.30 uur.

PLAY-IN, feestzaal Klein Seminarie, Vrijheid 234, org. brassband Ste.-Rosalia.

Zaterdag 15 oktober tot donderdag 10 november FOTO-tentoonstelling IKO-studenten in de bibliotheek tijdens de openingsuren.

Zondag 16 oktober EXPOSITIE kunstwerken van Leo Wesel in grand café Den Engel, Vrijheid 167, van 12 tot 17 uur.

Maandag 17 oktober JAZZCONCERT The International N.O. Z’Hullus, zaal Cecilia om 20 uur, org. The Marckriver Jazzclub.

Dinsdag 18 oktober MARKT in het centrum van 8 uur tot 12.30 uur.

Vrijdag 21 oktober SOIREE_DB_21: Crashed Out On The Edge Between Dance and Punk, Evil Twin Couple, Nid & Sancy + Marcus Alfredo e.a., vanaf 21 uur, org. Cahier de Brouillon.

MEER Zaterdag 1 oktober POEPYBAL met The Mellow Yellow in de Paerdekop.

OPTREDEN The Rouhgriders (Hot Country Cover) in de Mussenakker.

Zondag 2 oktober KERMIS OPTREDEN Jiving Sister Fanny in ’t Fortuin.

WANDELING naar Pannenhoef, vertrek aan Vredesboom om 9 uur, org. Natuurpunt.

Maandag 3 oktober KARAOKE ‘Zing je hees’ in ’t Hoekske.

OPTREDEN Fast Forward in ’t Fortuin.

Dinsdag 4 oktober CATCH-UP in het Fortuin.

Woensdag 5 oktober KINDERVOLKSSPELEN om 13.30 uur in de hal achter de scooters met steun van Radio Valencia.

Zaterdag 8 oktober NAKERMIS met Blue Grass Boogiemen in de tent van de Chiro aan het klooster, org. Mussenakker.

WIELRENNEN 13de kampioenschap van Hoogstraten, bij zaal Victoria.

Zaterdag 22 en zondag 23 oktober BOUWFEESTEN Spijker Gelmelstraat 62, zat.

18 uur & zon. 11 uur, org. VTI-Spijker.

Zondag 9 oktober TAKE TWO in ’t Fortuin als kermisafsluiter.

Zondag 23 oktober BOERENEINDKERMIS KEMPISCH BORDJE in zaal Pax van 12 tot 17.30 uur, org. KBG.

Zondag 16 oktober HONDENDEMONSTRATIE, parking café De Eiken, John Lijsenstraat, 13.30 uur, org. hondenclub De trouwe waker.

Woensdag 26 oktober ONTHAALDAGEN voor de nieuwe kleuters in de gemeenteschool, Gravin Elisabethlaan, 9.30 uur – 12 uur.

Zaterdag 29 en zondag 30 oktober OLDTIMERBEURS in de veiling, Loenhoutseweg, 9.30 uur – 18 uur, org. bvba De Diept (T. Huet).

Di. & woe. gesloten Tot ziens An en Fran

218

KALENDER

MEERLE

WORTEL

NAJAARSTENTOONSTELLING, kunstgalerie De Laro, Lage Rooy 14, vrij., zat. en zon., 14-17 uur.

Zaterdag 8 oktober TENTOONSTELLING & pannenkoekennamiddag in de parochiezaal, 13.30 – 17.30 uur, org.

Ziekenzorg.

Zaterdag 8 oktober BINGO-avond in het parochiecentrum aan het Gemeenteplein om 19.30 uur, org. fanfare Sancta Cecilia.

OPEN DEUR turnkring ’t Zolderke vanaf 14 uur in de turnzaal.

Zondag 9 oktober WANDELING naar domein Elsakker, vertrek 14 uur aan Gemeenteplein, org. wandelclub Markdal, info: tel. 03 315 07 01.

Zaterdag 15 oktober MARATHON-Benefiet Fjeesje in café Den Af en Toe, ’s avonds (Kerkstraat).

Zondag 16 oktober VELDTOERTOCHT van 25 of 45 km, vertrek aan parochiezaal, Gemeenteplein, tussen 8 uur en 10.30 uur, org. wielertoeristenclub De Pieretrappers.

Bredaseweg 56 - 2322 Minderhout Tel./Fax 03-315 75 36 Maandag gesloten Keuken open 11.30-22.00 u - Zondag van 11.30-21.30 u.

210

MINDERHOUT

Zondag 23 oktober MISSIEFEEST in de parochiezaal, Poeleinde, org. Missieactie.

Zaterdag 8 en zondag 9 oktober HOBBY-tentoonstelling in het KBG-lokaal aan de Schoolstraat, org. KBG. Zondag 23 oktober WANDELING naar ’t Groeske (Castelré), vertrek 14 uur aan Desta, org. wandelclub Markdal, info: tel. 03 315 07 01.

Zondag 30 oktober KAPELLEKENSWANDELING, vertrek parochiecentrum tussen 8 en 14 uur, org. KWB.

MEERSEL-DREEF Elke zondag: ROMMELMARKT Dreef (Geiteneinde), van 8 tot 16 uur, org. fanfare Voor Eer en Deugd.

Zondag 2 oktober OPENDEUR in de watermolen, Dreef, van 10 uur tot 17 uur.

199

202

Zondag 16 oktober SINT-CECILIAMIS om 10.30 uur in de paterskerk, opgeluisterd door fanfare Voor Eer en Deugd.

Zondag 23 oktober KINDERVIERING in de kerk bij de paters om 10.30 uur, org. werkgroep Franciscaanse zonnetjes.

200

Kopij Het volgende nummer van De Hoogstraatse Maand verschijnt op woensdag 26 oktober. Alle kopij voor deze editie verwachten wij ten laatste op woensdag 12 oktober.

Tot zondag 16 oktober kan u het sport- en dorpsnieuws nog binnenbrengen.

Ruiken, smaken en kijken op de

OPEN DEUR in de 198

Nieuw in Hoogstraten:

BOEKHOUDING & BELASTINGADVIES ANSOMS ACCOUNTING Gravin Elisabethlaan 1 bus 6 - 2320 Hoogstraten Tel. +32 (0)3 366 65 11 - Fax +32 (0)3 366 65 12 Gsm +32 (0)496 10 36 74

Wereldwinkel Zaterdag 8 oktober van 10 tot 17 uur.

Gelmelstraat 50 Hoogstraten

0175

63

TANDARTSEN Wachtdienst Kempen Uitsluitend zaterdagen, zondagen en feestdagen van 11 tot 12 uur en van 18 tot 19 uur.

Tel.nr. 090 556 259 (0,50 euro per oproep).

HUISARTSEN Als u beroep wilt doen op de wachtdienst, dient u het centraal oproepnummer te bellen: 03.314.28.18 en dit vanaf zaterdagmorgen 8u tot maandagmorgen 8u.

APOTHEKERS

handwerken - naaigerei - breiwol alle verstelwerken Desmedtstraat 5, 2322 Minderhout Tel./Fax: 03 / 314.71.34 203

THUISVERPLEGING WIT-GELE KRUIS, 24 uur op 24. Voor Hoogstraten en alle deelgemeenten: tel. 014/61.48.02.

DE VOORZORG, 24u/24u, tel. 014 40 92 44.

Zelfstandige verpleegkundigen: HEIDI VAN OTTEN (0486.37.45.27 03.314.10.18) en LIA GEERTS (03/314.81.63) JORIS BUYLE (03/314.13.08) LOU VAN BOUWEL (03/314.41.50) en ILSE VAN BOUWEL (03/314.80.68) VERA HAEST (03/314.38.39), MAY VAN DONINCK (03/314.30.48) en MAY VERMEIREN (03/315.75.48) KRIS SAENEN (03/314.24.39) JOHAN ADAMS (03/314.17.31) en ANJA KROLS (014/70.42.72) LIEVE ROOS (03/314.58.76)

64

Van 23 tot 30 september: APOTHEEK DERVEAUX, Kerkdreef 20, St.-Jozef Rijkevorsel, tel. 03 312 12 20.

Van 30 september tot 3 oktober: APOTHEEK SCHEVELENBOS, Tienpondstraat 2, Loenhout, tel. 03 669 64 24.

Zaterdagvoormiddag 1 oktober: APOTHEEK ADRIAENSEN, Meerledorp 46, Meerle, tel. 03 315 73 75.

Van 3 tot 7 oktober: APOTHEEK DE VOLKSMACHT, Hoek 16, Rijkevorsel, tel. 03 314 62 25.

Van 7 tot 14 oktober: APOTHEEK FRANSEN, Vrijheid 160, Hoogstraten, tel. 03 314 60 04.

Zaterdagvoormiddag 8 oktober: APOTHEEK FRANSEN, Vrijheid 160, Hoogstraten, tel. 03 314 60 04.

Van 14 tot 21 oktober: APOTHEEK BIOPHARM, Schuttershofstraat 9, Merksplas, tel. 014 63 33 83.

Zaterdagvoormiddag 15 oktober: APOTHEEK ROMBOUTS, Worteldorp 11, Wortel, tel. 03 314 38 68.

Van 21 tot 28 oktober: APOTHEEK LUYTEN, Minderhoutdorp 40, Minderhout, tel. 03 314 40 74.

Zaterdagvoormiddag 22 oktober: APOTHEEK LUYTEN, Minderhoutdorp 40, Minderhout, tel. 03 314 40 74.

Van 28 oktober tot 4 november: APOTHEEK LIECKENS, Dorp 26, Rijkevorsel, tel. 03 314 60 38.

Zaterdagvoormiddag 29 oktober: APOTHEEK FRANSEN, Vrijheid 160, Hoogstraten, tel. 03 314 60 04.

Kopij Het volgende nummer van De Hoogstraatse Maand verschijnt op woensdag 26 oktober. Alle kopij voor deze editie verwachten wij ten laatste op woensdag 12 oktober.

Tot zondag 16 oktober kan u het sport- en dorpsnieuws nog binnenbrengen.

Uw maat in je tuin!!!

Tuinaanleg-onderhoud/Beregening en bestrating

Pyperpad 15 - 2321 Meer - tel. 03/315.43.13

Uitgeverij DE HOOGSTRAATSE PERS bvba Loenhoutseweg 34 2320 Hoogstraten tel. & fax: 03 314 55 04 e-mail: jozef.schellekens@skynet.be

H.R.T. 44.797 B.T.W. 419.121.756 BANK 733-3243117-49 Redactie: tel. 03 314 55 04 Administratie: tel. 03 314 51 03 Lid van de Unie van Uitgevers van de Periodieke Pers Verantwoordelijke uitgever: F. Brosens, Begijnhof 27, 2320 Hoogstraten

204