Doelen en verwachtingen

RICHTINGWIJZER BIJ KEUZESTRESS

Als je als cultuurhuis overweegt om je programmatie in handen van burgers te leggen, zijn er heel wat keuzes die je moet maken. Help, keuzestress! We zetten je graag op weg met deze richtingwijzer.

DE DOELEN EN VERWACHTINGEN Begin met een stevige introspectie. Stel jezelf volgende vragen en wees voldoende kritisch. Waarom wil je participatief programmeren? Wie wil dit nóg binnen je team? Wie heeft er bezwaren? Wat zal er veranderen wanneer je dit effectief gaat doen? Wat houdt je tegen? Waar ben je bang voor? Is er ruimte en draagvlak om de dingen anders aan te pakken?

“Participatief programmeren kan de ‘gewone’ gang van zaken serieus op zijn kop zetten”

dat wij minder in ons verhaal of profiel passen. We hebben samen beslist om hen toch hun ding te laten doen, maar ik geef toe dat er enige zenuwachtigheid over bestond.”

Krijgt de doelgroep die je wil betrekken echt de ruimte om mee te beslissen? Mogelijks is niet iedereen blij met wat er gaat veranderen. Hoe gaat jouw organisatie met dergelijke veranderingen om? Heb je hier een mandaat voor? Wees ook kritisch voor jezelf en je collega’s en bevraag elkaar op mogelijke vooronderstellingen die je hebt over participatief programmeren of over de doelgroep waarmee je wil werken. Hoeveel tijd kan of wil je vrijmaken? En ga je er projectmatig mee aan de slag of is er van in het begin het engagement om deze manier van werken ook structureel in te bedden in de organisatie?

Veerle Van Schoelant van 30 CC beaamt dat het interne draagvlak voor het CURATORENPROGRAMMA er niet vanzelf is gekomen: “Op het artistiek team worden er best wel kritische vragen gesteld. Zo leefde de veronderstelling dat de deelnemers zouden uitkomen op een type van voorstellingen

Zodra je intern een mandaat hebt, start je best zo snel mogelijk met het betrekken en bevragen van burgers. Neem voldoende tijd om te luisteren naar de doelgroep die je wil laten programmeren en de partners waarmee je wil werken om hen te bereiken. Wat zit er voor hen in? Wat kan participatief programmeren voor hen betekenen? Zo kom je uit bij hun motivatie en drive. Die motivatie en drive hoort het startpunt te zijn van jouw traject en is de basis om een concreet kader op te bouwen. Maak niet de klassieke fout om pas naar je doelgroep te stappen wanneer het kader en de aanpak al helemaal vastliggen.

“Maak niet de klassieke fout om pas naar je doelgroep te stappen wanneer het kader en de aanpak al helemaal vastliggen.”

De concertwerking in Harelbeke is er gekomen op vraag van jongeren. Enkele twintigers gaven aan dat er niks voor hen was. Ze waren net op de leeftijd dat ze het jeugdhuis wat ontgroeid waren. Joachim Decoutere van CC het SPOOR: “Ik vind het belangrijk om te starten vanuit een win-win situatie. Er was een duidelijke motivatie bij de doelgroep die wij met het cultuurcentrum moeilijk konden bereiken. Daar lag een kans om een gedragen aanbod te ontwikkelen en jongeren de mogelijkheid te bieden competenties en ervaring op te bouwen. Voor ons cultuurcentrum is die betrokkenheid van jongeren geweldig.”

Deze fase van het afstemmen van doelen en verwachtingen eindigt eigenlijk niet. Je zal merken dat je regelmatig opnieuw tijd moet maken om te kijken of alle neuzen nog in dezelfde richting staan en of wat je doet nog tegemoet komt aan wat elke partij eruit wil halen. Maak op tijd de nodige ruimte om samen met alle betrokkenen de visie en het kader weer scherp te stellen.

“ Maak op tijd de nodige ruimte om samen met alle betrokkenen de visie en het kader weer scherp te stellen.”

Karo Guetens, participatiemedewerker bij JEF, vertelt hoe participatie van kinderen en jongeren één van de strategische doelstellingen is van de jeugdfilmorganisatie. Kinderen programmeren zelf de jeugdfilms bij JEF