FIGURANDT
NAAM Willem Bongers-Dek
‘ Wij verlangen terug mensen September 2019: Willem Bongers-Dek volgt Wim Vanseveren op als directeur van deBuren, het Vlaams-Nederlands huis voor cultuur en debat in hartje Brussel. Een goed half jaar later breekt corona uit, een pandemie die de hele cultuursector hard treft. Wat doe je dan als kersverse directeur? TEKST Anne Peeters • FOTO Filip Claessens
Waar staat deBuren voor? ‘deBuren is een culturele instelling die in 2004 werd opgericht om de culturele en maatschappe lijke samenwerking en uitwisseling tussen Vlaanderen en Nederland te bevorderen. We zijn Vlaams-Nederlands in alles wat we doen. Onze oorspronkelijke naam vind ik belangrijk: een Vlaams-Nederlands huis voor Europa. De naam deBuren kwam als beste uit een prijsvraag en omschrijft perfect wat we doen. De keuze om deBuren in Brussel te vestigen is geen toeval: het onderschrijft de gezamenlijke ambities in een Europese context. Brussel is de hoofdstad van Vlaanderen, België en Europa. Het is dé plek om met andere landen samen te werken.’
Wat is er gebeurd sinds jouw aantreden?
EN
‘Looking forward to once again bringing people together’
Willem Bongers-Dek, head of deBuren, the Flemish-Dutch culture and debate centre: ‘We took the opportunity of the closure decision to reinvent ourselves. We clearly announced an end to the physical delivery of our programmes and took the time to come up with new formats, to work accord ing to a digital approach, to reach out to people in a different way.’ ‘The digital divide has created the kind of barrier that we haven’t seen for a long time or didn’t wish to see. That same digital
10
RANDKRANT
divide is now becoming a physical one. Connecting is what deBuren is all about: bringing people together. Our experience? Digital options offer many opportunities, but they cannot provide the broader social dialogue you get with people-to-people contacts. We are pleased with all the digital initiatives we have developed, but we really want to get back to physical spaces. To sit together and have a conversation, but I fear that it will be quite a while before that happens’.
‘Ik werkte al een tijd bij de organisatie, het was dus een vliegende start: stokje overnemen en verder. Samenzitten met de ploeg, mijn ideeën uitbouwen en werken aan een meerjarenplan voor de nieuwe beheersovereenkomst… Dat was de bedoeling. We hadden nog maar net onze denkdagen georganiseerd om die plannen concreet te maken toen we corona op ons dak kregen. Vrij snel hebben we besloten om volledig te sluiten. Bovendien gaan we ook verhuizen. Het huidige gebouw op de hoek van de Prinsenstraat met de Leopoldstraat, aan de achterkant van het Muntplein, wordt verbouwd. In tussentijd gaan we tijdelijk naar Schaarbeek, naast De Kriekelaar in de Gallaitstraat. Van de beslissing om te sluiten hebben we dan maar gebruik gemaakt om onszelf heruit te vinden. We communiceerden duidelijk dat onze programma’s niet meer fysiek zouden doorgaan en gaven onszelf de tijd
