MATEREALISME MET EMOTIE
ONBETAALBAAR is een o nderzoeksproject geboren uit liefde voor o bjecten. Het is z owel werkplaats als denktank, een plek waar m eubelmakers, s toffeerders, r estaurateurs, f ilosofen, g rafici, b ricoleurs, p roduct d esigners, s chrijvers – werkers en d enkers – elkaar vinden in een m aterialisme met e motie.
ONBETAALBAAR C-MINE
ONBETAALBAAR presenteerde in Bornem de eerste versie van het nieuwe project KRAAK. Van 21 s eptember tot 3 oktober namen ze het hele gebouw onder handen via artistieke ingrepen op onverwachte plekken, gaten in het plafond en in de vloeren, een skateparcours, het vellen van een kastanjeboom… O NBETAALBAAR vroeg ook aan alle inwoners van Bornem en omstreken om hun kelders en zolders af -te -speuren op zoek naar kapotte meubels, houtresten, metaal, vergeten objecten met een verhaal… en die te doneren als ‘grondstof’ voor nieuwe objecten. Tijdens de -makersweek van 5 tot 11 oktober transformeerden de makers alles wat los en vast zit in Ter Dilft, in -combinatie met het afgedankt materiaal van verschillende ‘Bornemnaars’ tot unieke -designontwerpen. Het centrale thema van deze ONBETAALBAAR-kraak/maak & veil editie is ‘herinneringen’. Herinneringen aan de bib, de ‘put’, de tekenacademie, de muziekschool, een voorstelling, een repetitie voor een concert… Ter Dilft heeft immers door de jaren heen voor heel wat mensen iets betekend. Vanaf 3 oktober daagde het Makersteam de bezoekers uit om het gebouw en de achtergebleven materialen, voor ze eind dit jaar onder de sloophamer gaan, totaal anders te beleven.
TEAM
ANJA PERISIC + BARBARA DE LAERE + C HARLOTTE DHONT + DIETGER VANWYNSBERGHE + DRIES WARLOP + EMILE D UYCK + FIEN MEELBERGHS + FLORA VERVAET + JAN FACK + LEON DUYCK + L ISSE VAN CAUWENBERGHE + MAARTEN VAN W INCKEL + MIEKE HOOGHE + MIEKE VERSYP + NATASJA B ILLIAU + NICK MATTAN + RICHARD DUYCK + SALLY HOOGHE + SAM GOYVAERTS + SOPHIE DE SOMERE + SOPHIE DOORE
GROND STOFFEN
ONBETAALBAAR is een o nderzoeksproject geboren uit liefde voor o bjecten. Het is z owel werkplaats als denktank, een plek waar m eubelmakers, s toffeerders, r estaurateurs, f ilosofen, g rafici, b ricoleurs, p roduct d esigners, s chrijvers – werkers en d enkers – elkaar vinden in een m aterialisme met e motie.
MAKERS
DRIES WARLOP + JAN FACK + ...
Leon Duyck (°1990) is samen met Emile Duyck en Aaron De Keyzer materiaal verantwoordelijke van O NBETAALBAAR. Samen maken ze deel uit van het o ntwerpersen 'm akerscollectief’ VORMEN. Na vier jaar kunstwetenschappen aan U niversiteit Gent, had hij zin om de h anden uit de mouwen te s teken. Ervaring deed hij op als productiemedewerker aan het Hoger Instituut voor Schone Kunsten (HISK) en de lessen houtbewerking. Momenteel volgt hij ook laslessen om met metaal te experimenteren. Zijn talent voor design en goesting in vormgeving kreeg hij, samen met zijn broer Emile die ook deelneemt aan deze editie van ONBETAALBAAR, van huis uit mee.
01
Jan Fack (°1981) is grafisch vormgever en restaurateur van moderne -meubelen. Hij heeft een grote voorliefde voor stoelen, voor hem het basismeubel waar alles in vervat zit: vorm, functie, noodzakelijkheid. In -ONBETAALBAAR kan hij zich laten gaan in ruwere ideeÍn en het detaillisme van zijn -restauratiewerk even loslaten.
02
Dries Warlop (°1985) begon meubelen te maken na de o ntdekking van een reusachtige berg hout die zijn g rootvader had verzameld met het idee een houthandel op te starten. Geprikkeld om dit hout een tweede leven te geven, b egon hij te experimenteren en ontdekte zo zijn passie voor m eubelontwerp. ONBETAALBAAR sluit naadloos aan bij zijn drang om gerecycleerde voorwerpen − vooral hout − een n ieuwe bestemming te geven. Dries ontwerpt onder de naam HOUTD, mét spelfout om de speelsheid, die hij erg serieus neemt, te onderlijnen.
03
OBJECTEN 01 Proto 02 Lijn 03 Four Of A Kind 04 Pas Geverfd 05 Nachtelijk Noordzeezicht 06 Chair Challenge
Proto
Proto Emile Duyck
Van deze strandstoel bestaat nog een andere versie, die oorspronkelijk werd gemaakt als prototype, of anders gezegd als een oefenversie voor ‘the real thing’. Het prototype vond Emile echter waardevol op zich en wordt ook geveild. Deze versie is een variant. Een luxe variant om p recies te zijn, want voor deze stoel gebruikte Emile het keiharde, duurzame hout - vermoedelijk rode beuk - van een klimrek gerecupereerd uit de polyvalente zaal in Ter Dilft. De poten en armleuningen zaagde hij uit het r obuuste frame van het rek. De onderdelen v oegde hij s amen door middel van bouten én met de al even h oogwaardige dwarsstaven van het klimrek. De zitting is het werk van ontwerpster Anja Peresic. De voorkant werd gemaakt uit de nachtblauwe theaterg ordijnen van het oude podium; de achterkant is geknipt uit een sterke, tweelagige (polyester en linnen) zwarte stof. Bovenaan het zitstuk, daar waar de naden het meest onder spanning staan, bevestigde Anja repen rekstof. Zo krijgt de zitting een beetje vering, wat het zitgevoel des te aangenamer maakt.
Lijn
Lijn Emile Duyck
De met kleurige lijnen getooide sportvloer van de polyvalente zaal verdwijnt binnenkort voorgoed. Een goede reden om een stukje ervan in te kaderen. Emile spotte een fragment in de immense vloer waar het spel van kleuren en lijnen een mooie compositie opleverde. Dit stukje zaagde hij uit in A3-formaat en lijstte het in. Het kader maakte hij van hoogwaardig grenenhout, gerecupereerd uit het dakgebinte van CC Ter Dilft. Een originele hommage aan wat was en nooit meer zal zijn.
Four Of A Kind
Four Of A Kind Jan Fack
Voor deze set stoelen liet Jan zich inspireren door de structuur en de texturen van het gebouw. Hij ontwierp eerst een grid: een soort oer-model met specifieke, vaste afmetingen waarop hij wat materiaalkeuze betreft eindeloos kon variëren. Op die manier zijn alle stoelen uit de set met elkaar verwant zonder identiek te zijn, als waren ze kinderen van één en dezelfde moeder en van verschillende vaders. De variatie schuilt dus in het gebruik van uiteenlopende materialen met zeer eigen texturen. Jan zaagde bijvoorbeeld stukken uit de vloer van de polyvalente zaal. Wat hem aan deze vloer fascineert is de onderkant, die een schitterend kleurenpallet vertoont van gifgroen, oranjerood en zilverkleurige aluminiumvlokken. Eén exemplaar uit de set heeft dit stukje vloer als zitting.
Pas Geverfd
Pas Geverfd Leon Duyck + Grafiekfabriek
Om deze ONBETAALBAAR-editie letterlijk meer kleur te geven, had Leon het idee om iets te doen met de pot helblauwe verf die vond hij in de stock van Ter Dilft. Deze rubberachtige, dikke verf werd ooit gebruikt om nieuwe lijnen op de sportvloer van de polyvalente zaal aan te brengen of oude lijnen op te frissen, en is van een opmerkelijke kwaliteit. Ze dekt elke ondergrond bijzonder goed, of het nu marmer, steen, plastic of hout is, en geeft alles glans - zelfs wanneer ze droog is. Samen met zijn collega’s van de Grafiekfabriek gaf Leon een simpele schoolstoel - gevonden in de kelders van Ter Dilft - een likje blauwe verf. De lijnen op de sportvloer werkten inspirerend: op de houten zitting en rugleuning van de stoel werd een soortgelijke lijn uitgespaard. Blauw en de kleur van bleek hout, da’s altijd schoon. Een ‘cool’ effect is dat de verf pas lijkt aangebracht te zijn. Vandaar de titel.
Nachtelijk Noordzeezicht
Nachtelijk Noordzeezicht Sophie Doore
Verschillende tinten blauw en grijs en ook wit en zwart zijn de overheersende kleuren in Ter Dilft. Om de sfeer van weleer in ere te houden, wilde Sophie in deze kleuren werken. Een houten frame waartegen een jute doek was bevestigd en dat jarenlang in de kelder van het cc stond te verkommeren, werd van onder het stof gehaald en versmald. De jute werd verwijderd en geïntegreerd in een object van een andere maker (de strandstoel van Emile); in de plaats daarvan kwam een weefsel waarin de Ter Dilft-kleuren uitbundig vertegenwoordigd zijn. Sophie stortte zich op een tiental grote katoenen doeken die de kinderen van de tekenacademie in Ter Dilft ooit – maar niemand herinnert zich precies wanneer – hebben beschilderd. Kleurrijke taferelen met prinsen en prinsessen, ridders en bosdieren, steden en auto’s… de opdracht is moeilijk te achterhalen. Uit deze stapel koos Sophie fragmenten waarin de genoemde kleuren overheersen. Ze versneed het beschilderde katoen (waarvan het weefsel een ruitjespatroon vertoonde) tot langwerpige stroken van 9 cm breed. Die weefde ze in elkaar tot een doek waarin de ruitjes van de stof in uitvergrote vorm terugkeren. De weeftechniek is een referentie naar Sophie’s vak als meubelstoffeerster: om de onderkant van de zetels te stofferen worden stroken jute in elkaar geweven volgens een gelijksoortige techniek.
Chair Challenge
Chair Challenge Dries Warlop
Dries Warlop, één van de makers van ONBETAALBAAR, c reëerde twee stoelen uit de multiplexplaten die eertijds werden gebruikt als bijzetstukken voor het theaterpodium. Hij daagde zijn collega-makers uit om ieder een stoel te maken die met zijn stoelen enige verwantschap vertoonde. Leon Duyck en Jan Fack namen de uitdaging met g raagte aan, en ontwierpen elk een stoel geïnspireerd op de a rtefacten van Dries maar in hun eigen stijl en met behulp van andere materialen. Het resultaat: four of a kind, of vier variaties op hetzelfde thema.
MAKER, GRONDSTOF, OBJECT