Το συγκεκριμένο έργο είναι δημιουργία της ΆΝΝΑ-ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΧΑΡΟΠΟΥΛΟΥ. Το έργο έχει ονομασία ΠΝΟΗ ΜΕΣ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ και αποτελείται από 29 ποιήματα.
ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΩ..................................................................................................................4 ΑΝΘΡΩΠΟΙ...................................................................................................................5 ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ...................................................................................................................6 ΤΟ ΛΑΘΟΣ...................................................................................................................7 Σχετικά με την Άννα-Μαρία..........................................................................................9
Πνοή μεσ' την Ψυχή - Άννα Μαρία Θεοχαροπούλου
ΠΡΟΣΠΑΘΩ Προσπαθώ. Μα δεν μπορώ. Κι ας είναι η ζωή μια προσπάθεια. Μα πρέπει. Να προσπαθώ να μπορώ και να κάνω αυτά που με κρατούν ζωντανή. Κι όμως, η νύχτα έρχεται πάλι. Η νύχτα έρχεται ολοένα. Κι εγώ βρίσκομαι ξανά στην αρχή. Α, τι δυστυχία! Η ώρα περνά και νιώθω να με παίρνει η απουσία στο βυθό της. Η ώρα πλησιάζει και νιώθω πως ο κορμός μου λυγίζει. Όμως… Πρέπει να κάνω μια προσπάθεια ακόμη Να σωθώ, να νικήσω. Κι ας ξέρω πως η μαύρη ώρα θα ’ρθει και φεύγοντας θα με πάρει μαζί της. Όμως πρέπει να αντισταθώ. Οι δυνάμεις μου υποχωρούν και φτωχαίνουν. Κι η ψυχή μου δειλά φτερουγίζει. Μα η προσπάθεια δε σταματά.
Πνοή μεσ' την Ψυχή - Άννα Μαρία Θεοχαροπούλου
ΑΝΘΡΩΠΟΙ Μέσα στο χάος της απεραντοσύνης νιώθεις ξαφνικά πως ξαναζείς μια χαμένη ελπίδα, ένα ψεύτικο όνειρο, που τελειώνει μάταια. Αισθάνεσαι τους ανθρώπους γύρω σου τόσο ψεύτικους, τόσο πλαστικούς, τόσο εξωφρενικούς και παράλογους. Νιώθεις πως προσπαθείς να ζήσεις διαφορετικά, να φορτώσεις και άλλα όνειρα κι άλλες ελπίδες που ζωντανεύουν, καθώς αναδύονται μέσα σου διαφορετικά όνειρα και ελπίδες. Νιώθεις τους ανθρώπους γύρω σου να προσπαθούν να σου ξετρυπώσουν χαμένες ελπίδες και φιλοδοξίες, φορώντας πάντα μια πλαστική προσωπίδα χαράς και θυμού, καλοσύνης και ανανδρίας. Γύρω σου σε περικυκλώνουν φίδια και μαύρες φωτιές. Κοιτάς και όμως βλέπεις ανθρώπους, κοινούς θνητούς, απλοϊκούς, με απλοϊκά αισθήματα και πλαστικές προσωπίδες. Μπλέκεσαι ανάμεσά τους νιώθοντας ξεφαντώματα, ζώντας περίεργα συναισθήματα ζώντας πως εισχωρείς στα βάθη της ψυχής τους, στα βάθη διαφορετικών ανθρώπων, στα βάθη των κολάσεων των ζωντανών θνητών με τις πλαστικές ψυχές και τις χαμένες προσωπίδες.
Πνοή μεσ' την Ψυχή - Άννα Μαρία Θεοχαροπούλου
ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ Μέσα από τις γρίλιες του παραθύρου αναπολείς τα περασμένα, σκέφτεσαι τα μελλοντικά, θυμάσαι την καρδιά του αγαπημένου. Προσπαθείς να φύγεις και να αποφύγεις τα παλιά. Ψάχνεις να βρεις βοήθεια, μα δυστυχώς δε βρίσκεις πουθενά. Θέλεις να σκοτώσεις τα όνειρα. Θέλεις να διώξεις τις ελπίδες. Προσπαθείς να φανείς ανώτερη απ’ τις αξίες. Όμως στο τέλος πέφτεις στο βούρκο των ονείρων που έχτισες εσύ, ψάχνοντας απεγνωσμένα το γιατί! Την απάντηση σου τη δίνει η ζωή. Πως τα όνειρα έχουν ταίρι τα ονείρατα και τους ονειροπόλους και οι ελπίδες έχουν ταίρι την πραγματικότητα και τους ρεαλιστές. Στην αρχή προτίμησες τους πρώτους και έχασες. Τώρα προτιμάς τους δεύτερους και πάλι χάνεις. Γιατί στη ζωή κερδίζει μόνο αυτός που ξέρει πότε θα χάσει και πότε θα κερδίσει!
Πνοή μεσ' την Ψυχή - Άννα Μαρία Θεοχαροπούλου
ΤΟ ΛΑΘΟΣ Ανάβεις το τσιγάρο και σκέφτεσαι. Σκέφτεσαι τα λάθη σου. Φοβάσαι πως θα μπεις πάλι στον κύκλο. Χαμένα όνειρα… χαμένες αγάπες. Ναι, χαμένες αγάπες, Πουλημένες και ξοφλημένες στον κύκλο. Στον κύκλο της ελπίδας, της αλήθειας, της… ΑΜΑΡΤΙΑΣ!!! Το μεγάλο λάθος, η μεγάλη αμαρτία. Η αμαρτία της αγάπης. Το τσιγάρο καίγεται. Γίνεσαι ένα με αυτό. Τελειώνει γρήγορα, όπως και αυτή. Αισθάνεσαι πως τα λάθη σου είναι μια ζεστή πραγματικότητα. Σου προκαλούν ηδονή, φόβο, χαρά και μίσος. Αντιθέσεις και όνειρα. Και όμως, επιμένεις στην πουλημένη αμαρτία. Φτάνεις στον οργασμό της τελειότητας κι αισθάνεσαι λύπη. Για κάτι που κάηκε στο πανηγύρι του κύκλου. Το τσιγάρο σβήνει. Σταματάς να σκέφτεσαι, να οραματίζεσαι. Σταματάς να ονειρεύεσαι, να ελπίζεις. Η ζωή τρέχει. Δεν προφταίνεις να τη σταματήσεις, να σκεφτείς, ν’ αγαπήσεις. Ν’ αγαπηθείς, να λυπηθείς, να ονειρευτείς. Στο επόμενο τσιγάρο θα σκεφτείς πάλι. Ίσως τότε να έχεις πλέον τρελαθεί. Να έχεις φύγει απ’ τον κύκλο. Απ’ τον κύκλο της αμαρτίας. Απ’ την αμαρτία του λάθους.
Πνοή μεσ' την Ψυχή - Άννα Μαρία Θεοχαροπούλου
Σχετικά με την Άννα-Μαρία ΟΝΟΜΑΖΟΜΑΙ ΘΕΟΧΑΡΟΠΟΥΛΟΥ ΑΝΝΑ-ΜΑΡΙΑ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΑΜΙΑ. ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΤΟ 1975. ΕΙΜΑΙ ΝΟΣΗΛΕΥΤΡΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΟΙΚΩ ΜΟΝΙΜΑ ΣΤΟ ΒΟΛΟ. ΚΑΤΑ ΚΑΙΡΟΥΣ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ , ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΑΣΧΟΛΙΑ ΜΕ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΟΠΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΕΣ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ. Η ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΣΚΕΨΕΩΝ .