Wi-Fi standaarden

Wi-Fi: het oerwoud aan standaarden

Tekst: Hans Steeman De smartphone wordt voor steeds meer zakelijke doeleinden gebruikt. De verbinding met grotere schermen is echter vaak nog een probleem. Wi-Fi lijkt de oplossing. En dus houden meer bedrijven zich bezig met het vastleggen van nieuwe varianten en standaarden. Een oerwoud is het gevolg.

De introductie van Wi-Fi in de mobiele telefoon of tablet had vooral het doel om internettoegang via een alternatieve en goedkopere drager mogelijk te maken. als het even mogelijk is de mobiele netwerken links laten liggen en verkeer via gratis Wi-Fi laten afhandelen. De laatste jaren wordt de toegevoegde waarde van Wi-Fi in veel meer segmenten gezien. Wi-Fi is niet langer een draadloze variant van de ethernetkabel die verbindingen legt met het vaste netwerk, het is ook een communicatiekanaal voor directe communicatie tussen apparaten. Met het groeiende belang van Wi-Fi en de nieuwe toepassingen die daaruit voortkomen storten steeds meer bedrijven zich op het vastleggen van nieuwe varianten en standaarden met als doel belangrijke patenten in huis te krijgen. Het resultaat is een oerwoud aan standaarden dat de gebruiker in vertwijfeling brengt.

Standaard 1: AirPlay

airPlay is de apple oplossing om content vanaf een iPhone , iPod, iPad of Mac computer te streamen naar bijvoorbeeld een apple TV. Nadat in het begin eigenlijk alleen foto’s en film en geluid via deze drager werden gedistribueerd, is later ook het kopiëren van het scherm een belangrijke eigenschap geworden. Hierdoor kan een computer of tablet draadloos zijn beeldscherm laten weergeven op een ander (groot) scherm. De apple TV vertaalt de draadloze airplay informatie naar audiovisuele informatie die via HDMI aan bijvoorbeeld een TV wordt aangeboden.

De audio verschijnt op een optische uitgang. Telefoons, tablet’s en Mac’s kunnen content aan andere devices opleveren en gelijktijdig ook als remote control gebruikt worden. Steeds meer accessoire-fabrikanten erkennen de kracht van airplay en ondersteunen het in hun producten. Het is vooral de audio industrie die hier hoog op inzet. Voor huiskamer gebruik is de losse apple TV een ideale en goedkope oplossing. Het grote nadeel van airplay is dat enkel apple het gebruikt.

Standaard 2: Miracast

Het succes van airpPlay daagt de concurrentie uit. Het resultaat: Miracast. Miracast is een industrie-breed gedragen technologie die standaard wordt ondersteund door android devices (vanaf versie 4.2) en Microsoft Windows (vanaf versie 8.1). Hierdoor kunnen smartphones, tablets en laptops draadloos content sturen naar Miracast-ondersteunende ontvangers, zoals veel moderne televisies en los verkrijgbare HDMI dongles. Het aanbod van interfaces is groeiende, maar de kwaliteit van de oplossing is bij veel producten matig. Vergeleken met de aanpak van airplay zijn de meeste implementaties zeer moeizaam.

Wat het verhaal nog complexer maakt is dat bijna geen enkele fabrikant de naam Miracast voert. Iedereen probeert de technologie te verpakken in een eigen variant met bijbehorende product naam. LG noemt het SmartShare, Samsung heeft allShare cast, Sony noemt het screen mirroring (Throw) terwijl Panasonic juist display mirroring heeft gekozen. Klanten die een Miracast ondersteunend product kopen, hebben dat vaak niet in de gaten. Daarnaast zijn ook fabrikanten soms verwarrend bezig. Microsoft heeft in Windows 8.1 Miracast ingebouwd en de Xbox One is de Microsoft hub naar de huiskamer. Toch kan deze Xbox One niet acteren als een Miracast ontvanger. Miracast heeft dus veel mogelijkheden maar is nog erg beperkt. Mede omdat de focus altijd scherm mirroring geweest is en niet, zoals bij airplay, een volledige ondersteuning voor streaming.

Standaard 3: Chromecast

Ook Google heeft bijgedragen aan de verwarring. Bij de introductie van de Nexus 4 is ondersteuning voor Miracast aangekondigd. Uiteindelijk resulteerde dit in de introductie van Chromecast. alleen is de levensloop van Chromecast minder voortvarend dan de bedeling was. Een Chromecast dongle past net als de Miracast dongle in de HDMI-poort van een televisie of monitor. Daarna wordt het DIaL-protocol gebruikt om de verbinding op te zetten.

Discover and Launch is een protocol dat principieel anders werkt dan gewoon Miracast. De telefoon geeft nadat een ondersteunende app geopend is, aan de Chromecast dongle door dat een internet stream moet worden geopend. De telefoon is vervolgens een slimme afstandsbediening. Ook is Chromecast te gebruiken om het complete telfoonscherm weer te geven op een televisie of monitor. Een Chromecast dongle ondersteunt geen Miracast protocol.

Standaard 4: WiDi

WiDi staat voor Wireless Display en is onderdeel van Intel’s display technologie. Het is de Intel tegenhanger van airPlay en bevat eveneens draadloze communicatie voor audio- en video streaming naar een tweede scherm. De technologie is bestemd voor thuis en zakelijk gebruik en zit min of meer standaard in alle producten met een Intel chipset. WiDi wordt maar beperkt ondersteund en wordt steeds vaker gezien als een Miracast compatibel protocol. Sinds de introductie van Intel Wireless Display 3.5 is ondersteuning van MiraCast dan ook een vast onderdeel van het protocol. WiDi is daarmee in Miracast geïntegreerd en wordt ook als zodanig vermarkt.

Standaard 5: DLNA

DLNa is waarschijnlijk de meest bekende standaard voor content sharing. DLNa van de Digital Living Network alliance is een oude bekende open standaard bedoeld om content tussne netwerkcomponenten te delen. Ook voor DLNa geldt dat de industrie niet in staat is om een strakke regie over de standaard te leggen. De manier waarop devices het protocol gebruiken en de bestandsformaten die ondersteund worden, zijn alles behalve strak georganiseerd en vastgelegd.

In tegenstelling tot de voornoemde standaarden, is DLNa niet bedoeld om het scherm van een device naar een groter scherm te streamen. Het is dus niet mogelijk om op een tablet een film te bekijken via NetFlix en weer te geven op een televisie of een muziek stream te ontvangen via Spottify en draadloos weer te geven via een geluidsinstallatie. DLNa is een client / server oplossing om foto’s, video’s en muziek via een netwerk te delen tussen een server en een ontvanger. Veel NaS’sen ondersteunen de standaard tegenwoordig en tal van apparaten worden aangeboden met een DLNa functionaliteit. Het grootste probleem is hier de standaardisering van bestandsformaten. DLNa is beschikbaar voor PC’s, laptops, game consoles, audio/video-apparatuur, mobiele telefoons en tablets.

‘Het resultaat is een oerwoud aan standaarden dat de gebruiker in vertwijfeling brengt’