26 minute read
WYBIERAMY FOTELI K
from DOBRA MAMA 57
by DOBRY DOM
Wybieramy fotelik
Lada dzień pojawi się na świecie wasze dziecko. Stoicie przed dużym wyzwaniem: musicie wybrać odpowiedni fotelik. Jak jednak podjąć właściwą decyzję, skoro w sklepie macie do wyboru kilkadziesiąt modeli? Oto podstawowe parametry, na które powinniście zwrócić uwagę.
Advertisement
Wysokie ściany otelika i zagŁówek Systemy ochronne zamontowane w zagłówku i bokach fotelika gwarantują lepszą ochronę podczas bocznych uderzeń. Fotelik powinien być ponadto odpowiednio wygodny dla dziecka.
Pasy bez ieczeństwa Powinny być 3- lub 5-punktowe, ich długość musi być dostosowana do ciała dziecka, by odpowiednio chronić maluszka i zapewniać mu stabilność. Dobry fotelik powinien też mieć ochraniacze na pasy – ochronią one pasy przed zabrudzeniem, a wrażliwą skórę dziecka przed podrażnieniami (szczególnie latem lub podczas gwałtownego hamowania). Centralny zamek, system szybkiej regulacji uprzęży ułatwią usadzanie i poprawne zabezpieczenie dziecka w foteliku. Tkanina Wybieraj produkt z solidną tapicerką. Materiał wykończeniowy powinien być przewiewny, miękki i odporny na zabrudzenia. Ważne, by można było zdjąć i wyprać tapicerkę – po pewnym czasie może wymagać odświeżenia. Warto pomyśleć o dodatkowych akcesoriach, np. pokrowcu frotte. Sprawdza się szczególnie latem w upalne dni.
wkŁadka Upewnij się, czy fotelik jest wyposażony we wkładkę wypełniającą dla noworodka lub regulację głębokości.
BabySafe
Weź pod uwagę!
Waga dziecka Masa ciała twojego malucha jest ważniejsza niż wiek (dzieci w tym samym wieku mogą mieć różną wagę), dlatego to nią kieruj się podczas zakupów. Europejskie standardy dzielą foteliki na 5 grup: Grupa 0 dla dzieci o wadze do 10 kg Grupa 0+ dla dzieci o wadze do 13 kg Grupa I dla dzieci o wadze 9-18 kg Grupa II dla dzieci o wadze od 15-25 kg Grupa III dla dzieci o wadze 22-36 kg
PEŁNA OC HRONA Fotelik York wraz z bazą ISOFIX to para doskonała zapewniająca najwyższy poziom bezpieczeństwa przewożonego dziecka, co potwierdza homologacja R-129 I-size. Pewny i prawidłowy montaż fotelika na bazie ISOFIX zgodny z procedurą „przyłóż i kliknij” to wyższe bezpieczeństwo. BabySafe York i-Size, 0-13 kg, 0-15 m-cy, 809 zł, BabySafe babysafe.eu
reg lowany Fotelik jest zatwierdzony do przewozu dzieci ważących od 9. do 36. kilogramów, zgodnie znormą ECE R44/04. Jest to uniwersalny ipraktyczny fotelik, gdyż wbezpieczny sposób podąża za rozwojem dziecka. Regulowany zagłówek pozwala dopasować wysokość fotelika do aktualnego wzrostu dziecka. Dla najmłodszych jest przyjemnie otulający, dla starszych dzieci przestronny iwygodny. YOUNIVERSE FIX S.E., Chio chicco.pl
Kiedy zmienić pierwszy fotelik na większy? Eksperci doradzają, by zrobić to jak najpóźniej. Dopóki dziecko mieści się w foteliku montowanym tyłem do kierunku jazdy (głową nie sięga poza górny brzeg fotelika), nie ma potrzeby przesadzania go do większego modelu.
At esty bez i eczeństwa Każdy fotelik dopuszczony do sprzedaży powinien mieć homologację ECE R 44/04, ECE R 44/03 lub najnowsza normę R129 i-Size (pomarańczowa naklejka, umieszczona w widocznym miejscu fotelika). Certyfikat ten oznacza zgodność wyrobu z obowiązującymi obecnie w Europie wymaganiami technicznymi, jednak są to jedynie minimalne wymogi bezpieczeństwa. Warto więc zwrócić uwagę, czy produkt był poddawany testom zderzeniowym w niezależnych organizacjach oraz jakie uzyskał noty.
MontaŻ M ocowanie fotelika powinno być szybkie, łatwe i bezpieczne: za pomocą 3-punktowego pasa lub na bazie ISOFIX. Przed kupnem konkretnego modelu sprawdź, czy zdołasz go zamocować w swoim samochodzie (czy np. pas nie jest za krótki lub czy masz ISOFIX w swoim samochodzie itp.). F nkcje dodatkowe Wielu producentów oferuje dodatkowe funkcje i wyposażenie swych produktów, przydatne w codziennym użytkowaniu. Warto wziąć je pod uwagę, wybierając konkretny model: wygodny uchwyt do przenoszenia fotelika; możliwość wpięcia fotelika do stelaża wózka, dzięki temu unikniesz noszenia fotelika wraz z dzieckiem (co jest nie lada zadaniem, szczególnie kiedy wasz maluch przybiera na wadze); daszek chroniący dziecko przed słońcem lub wiatrem; praktyczny schowek umiejscowiony z tyłu fotelika, w którym możesz wozić np. zapasowe pieluszki; pelerynka przeciwdeszczowa, przydatna podczas opadów deszczu lub śniegu; śpiworek specjalnie zaprojektowany do fotelików (z praktycznymi otworami na pasy).
PRAKTYCZNY Maksymalny komfort dzięki połączeniu dzianiny polarowej z czystą bawełną oraz funkcyjną tkaniną soft-shell. Owiniętego nim malucha szybko i komfortowo umieścisz w foteliku – wystarczy przeprowadzić dolny pas przez rozcięcie w dolnej części otulacza, zaś górne pasy umieścić pomiędzy specjalnymi rozcięciami w jego górnej części. Otulacz samochodowy ze zintegrowanym kocykiem, motherhood motherhood.pl
ERGONOMICZNY Towarzyszy twojemu dziecku od urodzenia do 15 miesiąca. Dzięki wyjmowanej wkładce dla noworodków itechnologii płaskiego ułożenia, nosidełko zapewnia ergonomiczną pozycję dla twojego dziecka iwystarczająco dużo miejsca, aż maluch osiągnie 83 cm wzrostu. BABY-SAFE² i-SIZE, od 868 zł, Britax Römer britax-roemer.pl
Cie y i bez ieczny Dostępny w 2 rozmiarach – S – do 72 cm (do fotelików samochodowych grupy ECE 0/0+) oraz L – do 90 cm (do fotelików samochodowych grupy ECE I i wózków spacerowych). Dwie warstwy tkaniny polarowej zapewniają ciepłą powłokę, podczas gdy unikatowa wkładka ogranicza potliwość dziecka. Wy godne otwory umożliwiają bezpieczne przypięcie dziecka. Jesienno-zimowy kocyk AeroMoov AIR WRAPPER, 2 99-329 zł, AeroMoov aeromoov.com
OC HRONI MAL UCHA Mistrz bezpieczeństwa zniemieckim rodowodem, konstrukcja fotelika przeszła z d oskonałym wynikiem test ADAC. Obszerna skorupa zsystemem ochrony bocznej iadaptacyjnym zagłówkiem doskonale chroni ciało małego pasażera. BabySafe Schnauzer, 949 zł, BabySafe babysafe.eu
KOM FORTOWY Zapewnia komfort i bezpieczeństwo dzieciom od narodzin, aż do ok. 7. roku życia. Solidny i bezpieczny fotelik, montowany za pomocą samochodowego pasa bezpieczeństwa lub Isofix zapewnia doskonałe dopasowanie do dziecka i do samochodu. Beryl, ok. 1690 zł, MAXI-COSI maxi-cosi.pl
Badania prenatalne
Nowoczesna opieka nad ciężarną dysponuje z każdym rokiem nowymi zaleceniami, możliwościami diagnostycznymi zwiększającymi bezpieczeństwo rozwoju płodu. Poczynając od postępu techniki badań USG, poprzez oznaczenia laboratoryjne, aż do osiągnięć telemedycyny.
Badania wykrywające wady rozwojowe i nieprawidłowości genetyczne płodu to badania prenatalne. Pierwszym jest zwykle test ciążowy. Pierwszym badaniem wykonywanym w czasie, kiedy wymiar CRL płodu (długość ciemieniowo-siedzeniowa) wynosi pomiędzy 45–84 mm, jest USG „genetyczne” oraz test oceniający poziom w surowicy krwi ciężarnej (test PAPP-a), czyli wolnej podjednostki beta HCG i stężenia białka A. Najlepiej technicznie wykonać te badania jednoczasowo pomiędzy 12. a 13. tygodniem ciąży, licząc od pierwszego dnia ostatniej miesiączki. Generalnie jednak powinno się je wykonać (USG i test PAPP-a) pomiędzy 11. tygodniem i 1. dniem a 13. tygodniem i 6. dniem trwania ciąży. Warto zaplanować sobie już wcześniej badanie i zarezerwować wizytę, a interpretację statystycznego ryzyka wystąpienia wad otrzymamy najczęściej po tygodniu po uwzględnieniu oceny parametrów badania USG i wyników badania krwi. Podczas badania USG ocenia się przezierność karkową i obecność kości nosowej płodu. Natomiast test PAPP-a informuje o funkcji tworzącego się łożyska oraz zwiększa znacząco do 95% czułość w wykrywaniu zespołu Downa. Samo badanie USG ma czułość do
Zdobyczą kilku ostatnich lat jest możliwość badania krwi ciężarnej określającego krążące w niej DNA płodu. NIPT (non-invasive prenatal testing) jest jednak badaniem stosunkowo drogim, a koszt to około 2,5 tys. złotych. Czułość badania NIPT jest obecnie najwyższa i wynosi 99,8%.
około 80%. Jednak warto zaznaczyć, że około 5% testu PAPP-a jest wynikiem fałszywie dodatnim, co oznacza, że dziecko urodzi się zdrowe. Jeśli badanie USG wykaże nieprawidłowości budowy płodu, wtedy wykonuje się diagnostyczną amniopunkcję lub biopsję kosmówki tworzącego się łożyska. Ryzyko powikłań (poronienie) po tych badaniach wynosi obecnie poniżej 0,1–0,5%. W wielu krajach na świecie rutynowo wykonuje się badania prenatalne (USG i test PAPP-a). Pozwala to bezpiecznie oczekiwać narodzin zdrowego dziecka. Ważne jest, aby szczegółową ocenę anatomii i stanu płodu wykonywał specjalista, który tylko tym się zajmuje i posiada odpowiednie certyfikaty. Wyjątkowo trudno jest bowiem skupić się na najdrobniejszych szczegółach, jeśli nie dysponuje się najnowocześniejszym aparatem, odpowiednim czasem na badanie czy bogatym doświadczeniem. Dlatego warto korzystać z wiedzy i doświadczenia lekarzy specjalizujących się w badaniu USG płodu. Samo badanie USG nie rozstrzyga jednak wszystkich kwestii wad płodu, a stanowi jedynie ważną część badań prenatalnych. Dopiero uzupełnienie o amniopunkcję czy biopsję kosmówki oraz badania biochemiczne surowicy krwi ciężarnych pozwala zwiększać stopnień czułości diagnostyki.
nat ralnie na emoroidy Lek łagodzący ból, świąd oraz pieczenie towarzyszące żylakom odbytu. Zastosowany ekstrakt znagietka lekarskiego uszczelnia iwzmacnia naczynia krwionośne, działa przeciwzapalnie iprzeciwświądowo oraz przyspiesza gojenie się uszkodzonej błony śluzowej odbytnicy. Dostępny waptekach bez recepty. Hemocal, ok. 8 zł, FarminaS. z o.o. farmina.pl
NA STANY ZA PALNE Świetnie sprawdza się przy podrażnieniach, otarciach, dyskomforcie i stanach zapalnych dróg rodnych. Zawarty wglobulkach Vagical wyciąg znagietka lekarskiego działa przeciwzapalnie, ogranicza upławy, wspomaga gojenie i proces regeneracji. Vagical działa ściśle w m iejscu podania. Vagical, 18 zł, FARMINA S. z o.o. vagical.pl
REKLAMA
Więź niezwykła
w okresie prenatalnym
Pierwsze kopnięcie to dla wielu rodziców zwrot w czasie ciąży. Od tej chwili już nie tylko wiedzą, ale i czują, że dzidziuś tam jest. Z początku mama, a gdy kopnięcia stają się silniejsze, również tata może przekonać się, gdzie zamieszkał mały człowiek.
Z czasem ruchy są rozmaicie interpretowane: „ale kopie, pewnie dopomina się, żebym coś zjadła”; „usłyszała babcię i się cieszy”; „ono tańczy!”. Zaczynamy na nie odpowiadać: pukamy do dziecka, witamy się po rozpoczęciu dnia, komentujemy jego wygibasy. Młodej mamie zdarza się prosić: „wyjmij nóżkę spod żebra mamusi!” albo „daj mi spać, kolego!”. To właśnie komunikacja i kontakt z dzieckiem. Zaczęła się ona jednak dużo wcześniej...
Mit o biernym odzie Przez wiele lat świat łona był dla nas niedostępny i niewiele widzieliśmy o zachowaniach dziecka. Wyobrażano je sobie, jako anemiczny, bierny płód. Współcześnie rozwój aparatury oraz zmiana stosunku do doniesień matek sprawiły, że zauważamy i rozumiemy coraz więcej. Ruch dziecka rozpoczyna się dużo wcześniej, niż jest go w stanie wyczuć mama i dużo wcześniej jest ono zdolne do reagowania na bodźce. Wykonuje zwrot całego ciała, gdy czuje dotyk warg, intensywnie połyka wody płodowe, gdy mama zje coś słodkiego, potrafi się przestraszyć nagłego dźwięku. Po swojemu odpowiada zatem na otaczający je świat, choć jest jeszcze tak niedojrzałe. Niektórzy mają wątpliwości, czy płód może komunikować się z rodzicami, jednak dziś wiemy, że przez całe dzieciństwo dzieci potrzebują bodźców do rozwoju.
Niemowlę nie nauczy się mówić ani rozumieć mowy, jeśli nie będziemy z nim rozmawiać – a dziecko prenatalne czeka na inicjatywę z naszej strony w najbardziej podstawowych wymiarach nauki kontaktu z drugim człowiekiem.
Mamo, jesteś moim światem Podobnie jak z przedszkolakiem czy nastolatkiem, kontakt z dzieckiem prenatalnym przebiega na własnych zasadach. Jest subtelny i bardzo powiązany z cielesnością. Pierwszy i podstawowy jego wymiar to biochemia: przekaz hormonalny (to również emocje mamy!) i odżywczy. Np. unikając picia alkoholu i palenia, dbając o spacery, czyli o dotlenienie organizmu, mama tworzy środowisko życia dziecka, przekazując mu podstawowy komunikat: „twój świat jest przyjazny, dbam o ciebie, jesteś dla mnie ważne”. Podobnie jest z unikaniem stresów, odpoczynkiem, pozytywnymi, radosnymi uczuciami. Płód rozwija się w „kąpieli hormonalnej” uczuć swojej mamy. To ważna wskazówka dla jej otoczenia – jej dobre samopoczucie i zdrowie oznacza to samo dla dziecka. Badania niemowląt mam, które przeżywały w okresie ciąży depresję, pokazały, że miały one większą tendencję do smutku i apatii.
Raz ja, a raz ty Zachowanie mamy jest dla dziecka ważną informacją między innymi dlatego, że w okresie ciąży funkcjonuje prawo naprzemienności. Zauważa to większość kobiet: „gdy tylko usiądę albo się położę, ono zaczyna fikać!”. Ruch matki uspokaja dziecko, a jej spokój i odpoczynek motywują je do aktywności. Mamy, które rozumieją tę zasadę, mogą ją wykorzystać, np. odpoczywając w intencji umożliwienia dziecku „treningu”, czy spacerując, by ono odpoczęło. W ten sposób uczy się ono zmiennego porządku dnia, a także wymiany, która ma miejsce w dialogu. Wspomniany już dotyk to nie tylko kopanie. Ze strony rodziców dotykanie dziecka poprzez brzuch, przytulanie go albo badanie, gdzie jest jaka część jego ciała, to również formy kontaktu dotykowego. Kolejny wymiar to dźwięk: płód nasłuchuje odgłosów otaczającego świata, muzyki i głosów rodziców. Śpiewanie mu, czytanie, opowiadanie o tym, co się dzieje, gra na instrumentach są zarówno przyjemnymi dla dziecka bodźcami (tym bardziej, jeśli są przyjemne dla mamy), jak i dobrym treningiem rodzicielstwa. W końcu po porodzie czeka nas właśnie to! W świecie wyobraźni i przygotowań Czy wyobraźnia może przekładać się na komunikację? Tak, zwłaszcza, gdy jeden z uczestników jest tak bezpośrednio związany z drugim, jak płód i jego mama. Nie znamy wszystkich mechanizmów, związanych ze wzajemnym wpływem, ale powiązanie fizyczne oraz różne tradycyjne zalecenia sugerują, że dobre intencje wobec dziecka, przygotowywanie się do porodu i rodzicielstwa, wyobrażanie życia z dzieckiem, traktowanie płodu jako małego człowieka i dopatrywanie się jego cech i zamiarów – wszystko to ułatwia nawiązanie z dzieckiem więzi. Wiele kobiet tworzy dla dziecka pamiątki z okresu ciąży: pamiętniki, kalendarze oraz albumy. Przygotowywanie pokoiku, ubranek i zabawek – „które na pewno polubi”, to kolejne przejawy nastawienia na kontakt z dzieckiem poprzez myślenie o nim i jego potrzebach. Warto też pamiętać o włączeniu ojca (i innych osób, np. dziadków czy rodzeństwa) w opiekę prenatalną i przygotowywanie ich na przyjęcie dziecka po porodzie.
Choć formy kontaktu z dzieckiem zmienią się wielokrotnie podczas ciąży, najważniejsze jest samo jego inicjowanie. Kontakt oznacza po prostu początek wspólnego życia rodzinnego razem z dzieckiem, które szykuje się do przyjścia na świat – czyli początek miłości.
Katarzyna Wozinska, założycielka ośrodków Centrum Słowo - Psychologia z duszą w Poznaniu oraz Szczecinie, centrumslowo.pl
Cukrzyca
niejedno ma imię
Nie każda kobieta z cukrzycą w ciąży ma cukrzycę ciążową. Niektóre kobiety wcześniej chorują na cukrzycę i świadomie decydują się na macierzyństwo. Dzięki postępowi nauki i medycyny dziś jest to możliwe, a diabetyczki przy „odrobinie” wysiłku i przy wsparciu specjalistów mogą cieszyć się rolą mamy.
CiąŻa a c krzyca ty 1 Cukrzyca typu 1. to choroba autoimmunologiczna polegająca na trwałym uszkodzeniu komórek beta trzustki produkujących insulinę. Osoby chorujące na cukrzycę typu 1. są zmuszone podawać sobie insulinę w postaci iniekcji (zastrzyków), ponieważ w ich organizmie brakuje tego hormonu. Insulina jest niezbędna do utrzymania prawidłowych wartości glikemii. Podwyższone stężenie glukozy we krwi może powodować szereg powikłań, które mogą mieć nieodwracalny charakter, np. pogorszenie wzroku, problemy kardiologiczne, pogorszenie pracy nerek itd. Szczególnej lekarskiej opieki wymagają kobiety z cukrzycą typu 1. w czasie ciąży, a najlepiej, jeśli są objęte specjalistyczną opieką jeszcze podczas planowania narodzin dziecka. Źle leczona cukrzyca i wysokie wartości glikemii w okresie koncepcji i w pierwszych tygodniach ciąży zwiększają ryzyko poronienia oraz wystąpienia wad wrodzonych u dziecka (najczęściej dotyczących układu nerwowego, krwionośnego oraz nerek).
Z kolei hiperglikemia w późniejszym okresie ciąży (w szczególności w 3. trymestrze) może powodować szereg powikłań okołoporodowych, niebezpiecznych zarówno dla mamy, jak i dla dziecka. Powikłania położnicze u kobiet z cukrzycą istniejącą przed ciążą są 5 razy częstsze niż u kobiet zdrowych. W wielu badaniach udowodniono, że zła kontrola glikemii w czasie ciąży zwiększa ryzyko komplikacji i niepowodzeń zarówno u matki, jak i u dziecka. Zwiększa się ryzyko: • poronienia: 2 razy • śmiertelność okołoporodowa: 4–6 razy • zgony noworodków: 2 razy • przedwczesne porody: 4 razy • wady wrodzone: 3–6 razy • urodzenie dziecka z makrosomią i nadmierną masą ciała: 4–5 razy
Czy moŻna zmniejszyć ryzyko o wik Ła ń k obiet z c k rzycą? Jedynym sposobem na zminimalizowanie powikłań położniczych spowodowanych cukrzycą jest osiągnięcie wyrównania poziomów glikemii zbliżonych do poziomów u zdrowych kobiet. Polskie Towarzystwo Diabetologiczne (PTD) zaleca dążenie do wyrównania cukrzycy na poziomie HbA1c do 6,5% w momencie poczęcia i w czasie ciąży poniżej 6%. HbA1c (hemoglobina glikowana) to badanie z krwi żylnej, które określa średnie stężenie glukozy w organizmie na przestrzeni ostatnich trzech miesięcy. Najlepiej by było, jeśli poziomy cukru u diabetyczek mogłyby odwzorowywać glikemie kobiet zdrowych, jednak to jest praktycznie niewykonalne. PTD zaleca dążyć do wyników glikemii na czczo 70–90 mg/dl i godzinę po posiłku maksymalnie 140 mg/dl (niedawno jeszcze było bardziej restrykcyjnie 120 mg/dl, ale zalecenie to w 2017 r. się zmieniło). Cele te są dość trudne do zrealizowania, biorąc pod uwagę nieustającą burzę hormonalną w czasie ciąży i szybko zmieniające się zapotrzebowanie na insulinę.
Jednak z drugiej strony motywacja kobiety w ciąży do urodzenia zdrowego dziecka może być naprawdę olbrzymia. Opieka położnicza nad diabetyczką w ciąży jest zbliżona do opieki nad kobietą zdrową, oczywiście jeśli udaje się odpowiednio wyrównać cukrzycę. Z różnic – w trakcie ciąży u kobiet z cukrzycą dodatkowo wykonywane są badania dna oka (w każdym trymestrze), hemoglobiny glikowanej oraz echo serca płodu, a poród odbywa się w szpitalu o trzecim poziomie referencyjności.
Pom a ins linowa w ciąŻy U kobiet z cukrzycą typu 1. w czasie ciąży rekomenduje się terapię osobistą pompą insulinową z ciągłym monitoringiem glikemii. Pompa insulinowa to niewielkie urządzenie przypominające pager zaopatrzone w zbiorniczek z insuliną, zakończone cienkim drenem z wkłuciem na ciele wymienianym co 2–3 dni, które stale dozuje insulinę pod skórę osoby chorej. Za pomocą tego urządzenia najłatwiej osiągnąć wartości glikemii bliskie prawidłowym, które zapewniają odpowiedni rozwój dziecka, a także dobre samopoczucie i komfort przyszłej mamy. Dodatkowo możliwość zastosowania ciągłego monitorowania glikemii (CGM) daje pacjentkom dostęp do ciągłego podglądu poziomu glukozy na ekranie pompy. Stały podgląd na wartości glikemii pomaga podejmować działania zapobiegające niebezpiecznym dla dziecka wahaniom cukru u matki. Najnowocześniejsze pompy insulinowe potrafią też szacować ryzyko wystąpienia niedocukrzeń (spadków poziomu glikemii) i wyłączać odpowiednio wcześniej podawanie insuliny, żeby im zapobiec. Bardzo przydatne są alarmy, które informują, kiedy poziom glikemii wykracza poza wyznaczony zakres.
Ci ą Ża na e nac Oczywiście, nie każda kobieta musi decydować się na pompę insulinową. Część kobiet z cukrzycą typu 1. boi się terapii pompą insulinową albo nie trafia na czas (pierwszy trymestr ciąży) do odpowiednich ośrodków diabetologicznych i podczas ciąży podaje insulinę za pomocą penów (osobistych wstrzykiwaczy przypominających wyglądem gruby marker). Prowadzenie ciąży możliwe jest także na penach, jednak osiągnięcie odpowiedniego wyrównania cukrzycy jest wtedy o wiele trudniejsze (ale nie niemożliwe). Najważniejsze jest dobre samopoczucie i komfort przyszłej mamy, która powinna zawsze podejmować decyzje w zgodzie z sobą. Kobiety z cukrzycą typu 2. stosujące przed ciążą doustne leki przeciwcukrzycowe zazwyczaj przechodzą na czas ciąży na terapię insuliną i na peny.
Cu krzyca ciąŻowa Cukrzyca ciążowa to nietolerancja węglowodanów rozpoznana pierwszy raz w ciąży. Dotyczy zwykle kobiet, u których występują takie czynniki ryzyka, jak: wiek powyżej 35. roku życia, nadwaga, nadciśnienie tętnicze, występowanie w rodzinie cukrzycy typu 2. czy zespół policystycznych jajników, cukrzyca ciążowa w poprzednich ciążach, urodzenie dziecka o masie ciała powyżej 4 kg. Istnieje jednak grupa kobiet, u których nie stwierdza się wcześniej żadnych czynników ryzyka cukrzycy ciążowej. Badanie w kierunku cukrzycy jest
Program pompowy Wie l k iej Ork ie str y Św iąte c znej Pomocy
Mając cukrzycę, warto zastanowić się nad pompą insulinową jeszcze na etapie planowania ciąży, żeby oswoić się i zaznajomić z osprzętem, bez zbędnego stresu na początku ciąży. W specjalistycznych ośrodkach uczestniczących w programie pompowym diabetyczki mogą wypożyczyć pompę insulinową całkowicie nieodpłatnie. Bezpłatne są także sensory do ciągłego monitorowania glikemii zarówno dla kobiet z cukrzycą typu 1. planujących ciążę, jak i tych w ciąży. Zestawy infuzyjne do pomp dla kobiet ciężarnych podlegają całkowitej refundacji, zaś w przypadku pacjentek planujących ciążę refundacja pokrywa 70% kosztów zestawów infuzyjnych. Do programu mogą się zgłosić kobiety będące w okresie przygotowań do ciąży i ciężarne w pierwszym trymestrze ciąży. Więcej o samym programie, spis specjalistycznych ośrodków diabetologicznych wraz z kontaktami i szczegóły przystąpienia na stronie WOŚP: wosp.org.pl/medycyna/programy/cukrzyca-kobiety-w-ciazy
obecnie rutynowo wykonywane u każdej ciężarnej między 24. a 28. tygodniem ciąży. Test diagnostyczny rozpoczyna się od pobrania krwi na czczo, a następnie podania przyszłej mamie słodkiego płynu – 75 g glukozy rozpuszczonej w wodzie. Następnie poziom cukru oznacza się jeszcze dwukrotnie, po jednej i po dwóch godzinach od wypicia glukozy. Wynik testu jest prawidłowy, gdy wartości glikemii wynoszą odpowiednio: • na czczo < 100 mg/dl, • po jednej godzinie < 140 mg/dl, • po dwóch godzinach < 120 mg/dl. Jeśli wynik odbiega od normy i cukier jest wyższy, rozpoznaje się cukrzycę ciążową. Przyczyny i ryzyko wystąpienia cukrzycy ciężarnych są wciąż badane, jednak za główny powód wystąpienia tego stanu uważa się zmiany hormonalne zachodzące w organizmie kobiety w czasie ciąży.
Hormony produkowane przez łożysko mogą wywoływać insulinooporność, czyli zmniejszoną wrażliwość tkanek na insulinę – hormon niezbędny do regulowania poziomu cukru we krwi. Ponadto, w ciąży wątroba kobiety zaczyna wydzielać większą ilość glikogenu (w dużym uproszczeniu – glukozy), a trzustka nie jest w stanie zaspokoić zwiększonego zapotrzebowania organizmu na insulinę. Może wówczas dochodzić do rozwoju cukrzycy ciążowej – choroby, która pojawia się zazwyczaj w drugim lub trzecim trymestrze ciąży. Kobiety, u których zdiagnozowano cukrzycę ciążową, kierowane są niezwłocznie do diabetologa i pozostają pod jego kontrolą do końca ciąży. Wybór metody leczenia cukrzycy ciążowej zależy od wyników poziomu glikemii. Ciężarna w pierwszej kolejności jest zaopatrzona w glukometr – niewielkie urządzenie służące do samodzielnych pomiarów cukru we krwi i powinna skrupulatnie prowadzić dzienniczek pomiarów, zapisując zarówno skład posiłków, jak i poziom glikemii godzinę po każdym posiłku. Na tej podstawie można obserwować reakcje organizmu i szybko reagować na wszelkie nieprawidłowości, odpowiednio modyfikując terapię. Jeśli mimo odpowiedniej diety i dopuszczalnej aktywności fizycznej nie udaje się osiągnąć odpowiednich poziomów glikemii o poranku czy też poposiłkowych, wtedy włącza się insulinę – dawki muszą być ustalone indywidualnie. Cukrzyca ciążowa najczęściej (ale nie zawsze) ustępuje od razu lub kilka tygodni po porodzie.
Di eta r zysz Łe j mamy z c k rzycą Dieta ciężarnej kobiety z cukrzycą powinna dostarczać właściwą ilość składników pokarmowych – najlepiej, gdy jest opracowana indywidualnie, biorąc pod uwagę między innymi wzrost, wagę czy aktywność fizyczną przyszłej mamy. Podstawową zasadą przy komponowaniu posiłków jest to, by były różnorodne, czyli zawierały zdrowe węglowodany złożone (np. kasze, ryż brązowy), białko (np. mięso) i dobre tłuszcze (np. oliwa). Ważne jest, aby wybierać produkty o niskim indeksie glikemicznym, które nie powodują gwałtownego skoku poziomu cukru po ich spożyciu. Do takich produktów zaliczają się warzywa, orzechy, grube kasze (jęczmienna, gryczana, quinoa), pełnoziarnisty makaron czy razowa mąka. Posiłki powinny być przyrządzane tak, aby nie zwiększać kaloryczności potraw i produktów – warto unikać smażenia w głębokim tłuszczu na rzecz gotowania w wodzie, na parze, pieczenia w folii/pergaminie, przyrządzania potraw z rusztu i grilla. Trzeba pamiętać, żeby makaron, ryż i kasze gotować tak, aby nie były rozgotowane, bo wtedy znacznie szybciej podnoszą poziom glukozy we krwi. To samo tyczy się warzyw – np. rozgotowana marchewka ma bardzo wysoki indeks glikemiczny, podczas gdy surowa niski. Organizm dziecka pobiera składniki odżywcze przez całą dobę, dlatego ciężarna powinna jeść regularnie, co 3 godziny.
Najczęściej są to trzy główne posiłki i 3–4 przekąski. Posiłki nie powinny być zbyt obfite i obciążające układ pokarmowy, a głównym ich celem jest stałe dostarczanie energii i składników odżywczych do organizmu matki i maleństwa. Cukier i słodycze należy mocno ograniczyć, a najlepiej zupełnie je odstawić. Ważne jest także ograniczenie owoców ze względu na zawartość naturalnie występującego w nich cukru – fruktozy. Dziennie wolno zjeść dwie porcje po ok. 100 g, i to najlepiej do posiłków przed godziną 15.
Kobiety, u których zdiagnozowano cukrzycę ciążową, kierowane są niezwłocznie do diabetologa i pozostają pod jego kontrolą do końca ciąży.
Ograniczenia także należy wprowadzić w przypadku mleka, które zawiera w sobie laktozę (rodzaj dwucukru, który często mocno podbija wynik na glukometrze). Mamy z cukrzycą powinny zastąpić mleko krowie jogurtem naturalnym, kefirem, maślanką albo mlekiem roślinnym. Glikemię pomaga także obniżyć umiarkowany wysiłek fizyczny. Będąc w ciąży, należy skonsultować się z lekarzem prowadzącym, czy i jaka aktywność fizyczna jest wskazana. Angelina Ziembińska, diabetyczka, mama, autorka bloga dietolog.pl i książki „Cukrzyca na obcasach. Poradnik cukrzycowy dla kobiet”
Zadbaj o TARCZYCĘ
W ciąży przytyłaś ponad 20 kg? Poród odbył się po terminie? Każde kolejne dziecko było coraz cięższe? Miałaś zaparcia lub uporczywe wymioty? Twoja ciąża była zagrożona skurczami i przedwczesnym poro dem? W rodzinie występują choroby tarczycy, nadwaga, cukrzyca, choroby układu krążenia?
Kilka z wymienionych powyżej problemów dotyczy ciebie? To może oznaczać, że masz kłopoty z zaburzeniem pracy tarczycy. Winą można obciążyć geny dziedziczone po rodzicach. W tym jednak wypadku problem dotyczy tylko kobiet, bo konsekwencje przebiegu ciąży i porodu należą tylko do nich. Mężczyźni nie zachodzą w ciążę i nie rodzą.
Ws zystkiem
winna dieta? Wiadomo nie od dziś, że organizm buduje swoje zdrowie z tego, co dostarczamy mu w codziennym pożywieniu. Jeśli brakuje w nim poszczególnych elementów, to najpierw dochodzi do wyczerpania zapasów, a potem pojawiają się zaburzenia produkcji enzymów, hormonów, poszczególnych komórek czy tkanek. Wszystko to w dużej mierze zależy od sposobu odżywiania. Gdyby policzyć wszystkie komórki, z których jesteśmy zbudowani, to wyszłoby ich około 10 15 . Natomiast gdyby teraz policzyć wszystkie bakterie znajdujące się w przewodzie pokarmowym i na skórze, okazałoby się, że jest ich 10 16 ! Jednym słowem tworzy nas dziesięć razy więcej bakterii niż komórek naszego organizmu. Kto więc tu decyduje o naszej kondycji, naszym zdrowiu? Praktycznie my sami – odżywiając się w sposób wspomagający istnienie określonych bakterii. Jedząc surowe warzywa z własnego ogródka, promujemy pożyteczne bakterie kwasu mlekowego. Dbają one o nasz system odpornościowy. Gdy jemy nasączone chemią produkty, rozwija się w przewadze mikroflora patologiczna, która utrudnia działanie naszej fizjologii. W przewodzie pokarmowym znajduje się 80% naszego układu odpornościowego. Jeśli dojdzie do jego osłabienia, cierpimy na różne sposoby. Jednym z nich jest zaburzona praca tarczycy. Często też zapalenie prowadzące do jej zmniejszonych wymiarów, guzków czy torbieli. Tak waŻna jest tarczyca Tarczyca jest największym gruczołem wydzielania wewnętrznego. Decyduje o wszystkich komórkach naszego organizmu, bo każda ma receptor na tyroksynę produkowaną przez tarczycę. Objawy zaburzenia pracy tarczycy będą sięgały od stanu i wyglądu skóry i włosów po procesy w szarych komórkach kory mózgowej, czyli nasze zachowanie, postrzeganie otoczenia i bliskich. Często nieświadomie objadamy się słodyczami, wysoko przetworzoną żywnością, co prowadzić może do zaburzenia pracy tarczycy, szczególnie jeśli w rodzinie wcześniej już pojawił się ten problem. Tarczyca ma bardzo duży wpływ na przebieg ciąży. Jeśli nie kontrolujemy jej pracy, pojawiać się mogą wymienione na wstępie nieprzyjemne objawy. Pół biedy, jeśli objawy te są niewielkie i uda się je opanować lekami czy pobytem w szpitalu. Jednak podstawową sprawą powinna być dieta. Zgłaszając lekarzowi skurcze, otrzymamy leki rozkurczowe, zgłaszając wymioty – leki przeciwwymiotne. Jeśli wystąpią zaparcia, możemy wspomagać się lactulozą, która jest produktem bakterii kwasu mlekowego.
Al ternatywa dla leków Lepiej jest jednak wpływać na wspomaganie pozytywnych bakterii w przewodzie pokarmowym poprzez odpowiednią dietę. Regulacja pracy przewodu pokarmowego najskuteczniej bowiem likwiduje wzdęcia, zaparcia, wymioty i wiele innych niepokojących stanów. Nadmierne zaparcia powodują bóle brzucha i skurcze macicy, a te mogą prowokować skracanie się szyjki macicy i w konsekwencji ryzyko przedwczesnego porodu. Same zaparcia źle wpływają na samopoczucie ciężarnej. Skuteczne jest wtedy codzienne stosowanie mielonego siemienia lnianego, kilku łyżek zalanych wrzątkiem, i bakterii kwasu mlekowego. To prosty sposób na uniknięcie ciężkich powikłań. Dodatkowo należy ograniczyć słodycze, bo te nie zawierają witamin ani minerałów, a dając złudne poczucie sytości, pogłębiają niedobory ważnych elementów diety. Nie poprawiają też perystaltyki przewodu pokarmowego, a mogą promować rozwój drożdżycy. Grzybicze zapalenie pochwy jest objawem zaburzonej równowagi mikroflory nie tylko pochwy, ale i jelit. Często zmiana diety prowadząca do likwidacji zaparć (mielone siemię lniane) prowadzi do znikania nadmiernych wymiotów (pomocny jest imbir), wzdęć czy skurczów macicy. Warto samej obserwować swoje samopoczucie w zależności od rodzajów przyjmowanych pokarmów.
Ni ebez i eczne konsekwencje Zaburzenia pracy tarczycy wpływają na wszystkie produkowane hormony odpowiedzialne za metabolizm ciężarnej, wzrost dziecka i sam poród. Mogą doprowadzić do przekraczania wyliczonego z ostatniej miesiączki terminu porodu. Poród odbywa się wtedy tydzień lub dwa po terminie. Z moich obserwacji wynika, że warto na to zwrócić uwagę już na początku ciąży. Zaburzony metabolizm glukozy powoduje nadmierny przyrost masy ciała ciężarnej i płodu. Sam poród bywa też utrudniony, jeśli płód waży ponad 4000 g. Często zmuszeni jesteśmy rozwiązać ciążę drogą cięcia cesarskiego. Wtedy jednak noworodek pozbawiony jest odpowiedniej ilości probiotyków, które chroniłyby jego delikatne jelita. Może mieć uporczywe wzdęcia, kolki. Aby temu zapobiec, istnieją specjalnie przygotowane probiotyki dla noworodków. Wyjęty przez nacięcie macicy noworodek ma wyjałowiony przewód pokarmowy. Gdyby urodził się fizjologicznie, przechodząc przez kanał rodny, ma szansę na otrzymanie od matki bakterii kwasu mlekowego w odpowiedniej ilości. Również w pokarmie matki karmiącej piersią znajdują się odpowiednie związki potrzebne do namnażania fizjologicznej mikroflory jelitowej dziecka. Zwiększa to jego odporność i wpływa na sprawny rozwój.
Jak zadbać
o ciążowy brzuszek?
Chyba każda kobieta przed swoją pierwszą ciążą obawia się, że jej ciało zmieni się nieodwracalnie. Przybieranie na wadze, wizja rozstępów i brzuch, który trudno zrzucić – takie myśli mogą przyćmić radość z macierzyństwa. Dzięki odpowiedniej pielęgnacji jesteśmy w stanie zapobiec większości tych czarnych scenariuszy.
Niestety nie ma możliwości jednoznacznego stwierdzenia, która z nas jest narażona na pojawienie się rozstępów i w jakim stopniu. Znaczny wpływ na to mają indywidualne uwarunkowania genetyczne, burza hormonalna, a także tempo przybierania na wadze czy nawet sposób dotychczasowej pielęgnacji skóry. Najbardziej narażone na te zmiany są piersi i brzuch, czyli te miejsca, w których skóra będzie musiała rozciągnąć się najbardziej. Dla brzucha najgroźniejszy jest trzeci trymestr.
Kiedy zacząć pielęgnację brzucha? Choć to trzeci trymestr jest najgroźniejszy pod względem zmian, pielęgnację skóry warto zacząć nawet przed samą ciążą. Codzienna kosmetyka przyszłej mamy powinna polegać na standardowym nawilżaniu i masowaniu skóry, dobrze sprawdzą się również peelingi czy szczotkowanie ciała na sucho, co pozwoli na szybsze pozbywanie się martwego naskórka. Pielęgnacja skóry od wewnątrz, czyli przez właściwe żywienie, ma nie mniejsze znaczenie. Picie odpowiedniej ilości wody oraz dbanie o zbilansowaną dietę poskutkuje poprawą nie tylko naszej figury, ale także kondycji skóry w ogóle.
Aktywność fizyczna wciąży to niezwykle ważna sprawa. Lekarze bardzo często wskazują pływanie jako najbardziej korzystną formę ruchu dla przyszłej mamy. Aby było Ci wygodnie ikomfortowo, abrzuszek miał przez cały okres ciąży odpowiednio dużo miejsca, wybierz jeden zkostiumów kąpielowych zserii Anita maternity. Już od listopada dostępna będzie kolekcja na sezon 2020. ANITA, anita.com
Rozstępy powstają w skórze właściwej, a nie na powierzchni, dlatego ich usuwanie jest bardzo trudne. Włókna kolagenowe, które normalnie odporne są na rozciąganie, tracą swoje właściwości przez hormony, stają się bardziej kruche. To właśnie pękające włókna kolagenowe i elastynowe powodują powstawanie widocznych na skórze zmian.
Do diety warto włączyć kilka rewelacyjnych produktów spożywczych, tzw. superfoods: chlorella czy nasiona chia będą dobrym, bogatym w składniki odżywcze dodatkiem.
Pi elęgnacja, dieta i… Najlepsze efekty w pielęgnacji ciążowego brzuszka otrzymamy, zaczynając tak wcześnie, jak to tylko możliwe. Jednak nigdy nie jest za późno! Nawet pielęgnacja w ostatnich miesiącach może poprawić stan skóry i ułatwić jej powrót do pierwotnej kondycji. Choć może to być trudne, ograniczenie słodyczy na rzecz warzyw i owoców może dać wspaniałe efekty. Dodatkowo lekka gimnastyka w granicach zdrowego rozsądku nie tylko pozwoli zachować sprawność ruchową i lżej przejść przez cały okres ciąży, lecz także poprawi stan skóry. W tym czasie najważniejsze dla skóry będą produkty polecane kobietom w ciąży – warto zwracać na to uwagę, ponieważ takie środki dostosowane są do potrzeb skóry obciążonej. Choć nieco droższe, ich działanie będzie znacznie lepsze. Tańszą alternatywą jest stosowanie zwykłej oliwki pielęgnacyjnej do ciała (a nawet oliwy z oliwek czy olejków: jojoby, migdałowego itp.) – składniki natłuszczające wpłyną pozytywnie na elastyczność skóry.
Zb awienny masaż Masowanie skóry rozpoczęte jeszcze przed ciążą daje najlepsze efekty. Jednak na dokładną pielęgnację nigdy nie jest za późno. Delikatny masaż w trakcie ciąży z pewnością nie zaszkodzi maleństwu, warto jedynie omijać górną część brzucha – masażem można wywołać przedwczesne skurcze. Nie jest wskazane również masowanie piersi, szczególnie w okolicach sutków. Masować należy całą dłonią, delikatnie wykonując okrężne ruchy lub stosując masaż punktowy – chwytać skórę między palce, delikatnie unosić i puszczać. Również natryski naprzemiennie ciepłą i chłodną wodą pozytywnie wpłyną na elastyczność i jędrność skóry brzucha, poprawią także krążenie.
Agnieszka Trojnar,
pasjonatka zdrowego żywienia, właścicielka i współpracownik sklep.edrnona.pl
Paulina Skóra Kosmetyczka Roku 2016, współtwórca zabiegu Piękna Mama Bielenda Professional, autorka bloga piekna-naturalnie.pl
PielęgnacjA skóry brzucha po ciąży
Po ciąży możemy intensywniej zadbać o swoje ciało zarówno w gabinecie kosmetycznym, jak i w zaciszu domowym. W tym czasie skóra, szczególnie na brzuchu, wymaga zwiększenia elastyczności i u jędrnienia. Przede wszystkim polecam mocniejsze niż w ciąży peelingi. Peelingi solne, cukrowe oraz takie, które możemy zrobić same np. z f usów po kawie. Kosmetycznym „must have” są również produkty ujędrniające. Krem albo serum warto nakładać codziennie rano i wieczorem, aby stymulować skórę do regeneracji. Jeśli utrata jędrności jest widoczna i pojawiły się rozstępy należy skorzystać z intensywniejszej pielęgnacji. Do tego celu idealnie sprawdzą się na przykład maski z błota lub w płacie. Taka pielęgnacja w połączeniu z a ktywnością fizyczną pomoże nam przywrócić dawną jędrność i elastyczność skóry.
Nie każdy krem czy balsam przeciwko rozstępom lub cellulitowi jest wskazany dla ciężarnej. Takie składniki, jak kofeina czy wyciąg z kasztanowca mogą wywołać niepożądane i niebezpieczne rozszerzanie naczyń krwionośnych. Przyszłe mamy powinny więc dokładnie czytać wszystkie zalecenia producenta kremu i ich przestrzegać – jeżeli na opakowaniu podana została informacja o używaniu dopiero od określonego miesiąca ciąży, do takiego wskazania należy się zastosować.
Bielenda Sexi Mama. Odżywczo-uelastyczniająca maska wpłacie na brzuch jest specjalnie dostosowa do skóry kobiet wciąży oraz po jej zakończeniu. W jej skład wchodzą aktywne, przyjazne wrażliwej skórze składniki. Centella Asiatica i Bluszcz ujędrniają iwygładzają skórę, poprawiają jej jakość. Algi Laminaria intensywnie nawilżają irewitalizują, nadają skórze elastyczność. Ok. 16,99 zł, BIELENDA, bielenda.pl
Sweet Coco. Bazą tego peelingu jest bogaty w kwasy tłuszczowe miąższ z kokosa, który wspólnie z ciemnym cukrem działa jako skuteczne, a przy tym niezwykle delikatne ścierniwo - złuszcza martwe komórki naskórka, a jednocześnie zmiękcza i koi skórę. Ok. 25 zł/100 g, BODYBOOM , bodyboom.pl
Glyco-A 12% peeling kosmetyczny z kwasem glikolowym 12%. Poprawia wygląd skóry, (świetlistość, koloryt, gładkość) regeneruje skórę starzejącą się, zwiększa jej elastyczność, jędrność i napięcie. Stymuluje syntezę kolagenu, spłyca zmarszczki, usuwa przebarwienia np. po ciąży i efekty foto-starzenia się skóry, poprawia stan suchej skóry. Ok. 89 zł/30 ml, ISIS PHARMA, isis-pharma.pl