Sendatzeko hitzak3

Sendatzeko hitzak Palabras que curan DONOSTIA OSPITALEKO ESKOLAKO ALDIZKARIA REVISTA DEL AULA ESCOLAR DEL HOSPITAL DONOSTIA

3. zenbakia

2011ko ekaina

Número 3

Junio 2011

IDAZLANAK

OSPITALEKO ISTORIOAK

CONCURSOS

ESKULANAK

ENTREVISTAS

KOMIKIAK

“Sendatzeko hitzak” ◊ 3. zenbakia ◊ 2011ko ekaina

ARTISTEN

-

1

-

“Palabras que curan” ◊

TXOKOA

Número 3 ◊ Junio 2011

IRAKASLE IZANGO DEN BATEN AHOTIK Neu ere izan nintzen txikia noizbait. Eta medikuek beldurra ematen zidaten. Baita beren mantala zuriek ere. Eta ekografietan izua sentitzen nuen. Eta txistak sekulako mina ematen zidan.

Hazi eta handitu nintzenean, mantal zuriari beste begi batzuekin begiratzen hasi nintzaion. Pediatrak ez ziren jada nire medikuak, eta bakarrik joaten hasi nintzen kontsultetara. Aspaldi aitari eta amari ematen zizkieten azalpenak niri ematen hasi ziren. Beraz, bazirudien, apurka-apurka bazen ere, sendagileei nien beldurra urruntzen hasia zela.

Handik urte gutxietara, irakasle izan nahi nuela erabaki nuen. Ikasten hasi nintzen eta irakasleen lana ikusteko, eskola batera bidali ninduten. Eskola neronek aukeratu nuen. Ospitaleko eskolara joango nintzela erabaki nuen.

Lehenengo egunean mantal zuri bat eman zidaten Arantxak eta Virginiak. Mantal zuria soinean jartzean medikua ematen nuen; baina nire buruak ez zidan beldurrik ematen.

Eskolatik hirugarren solairura jaistean, bihotzeko taupadak eztarritik gora sentitu nituen.

Virginia eta Arantxaren atzetik joan nintzen uneoro, euren bizkarzaina banintz bezala.

Lehenengo gelan kax-kax jotzearekin batera hankeko behatzak uzkurtu egin zitzaizkidan.

Egia esango dizuet: beldur nintzen. Beldurra barruraino sartu zitzaidan. Baina ezin ezer esan Virginia eta Arantxari. Nola esango zien beldur zela hain handia zen neskak?

Hasieran izkutatzea pentsatu nuen: ohe barrura sartu eta izara azpian gorde nintekeen.

Baina ez, ez zen aukera ona. Gero, erizainen postura joatea erabaki nuen. Baina ez, han ere gaizki. Azkenean gelan sartzea erabaki nuen. Begiak itxi nituen, ez bainituen bertan aurkitu nahi.

Bai, medikuei buruz ari naiz. Berriz etorri zitzaidan txikia nintzeneko izua. Eta orduan soinean mantal zuria eramanagatik ere, ezin beldurra albo batera utzi.

Baina handik egun gutxietara, izuak alde egin zuen. Geletan sartzearekin batera izan zen hura ere. Bertan topatu nituen neska-mutilek erakutsi zidaten medikuak ez direla gaiztoak eta ez dutela beldurrik ematen. Neska-mutilei bisita egitea asko gustatu zitzaidan. Batzuk ohean zeuden, Manolitori lotuta. Beste batzuk noizean behin etortzen ziren ospitalera, botika hartzera. Eta eskolara igotzeko aukera zutenekin matematika ikasten nuen; eta euskara; eta gaztelania; and English language; eta eskulanak...

Ipuin kontalari bat ere etorri zitzaigun; eta magoa; eta Porrotx; eta Realeko jokalariak...

Handik gutxira agur esan nien ospitaleko lagunei eta zin egin nien datorren urtean ere bertan izango nautela mantala zuri eta guzti. Baina beldurrik gabe. Zin egin diot nire buruari beldurra ospitale kanpoko farola bati lotuko diodala.

Irakasle eskolara itzuli nintzenean, bertako irakasle eta lagunei esan nien asko ikasi nuela ospitalean. Virginia eta Arantxaren laguntzaz gain, haurrekin mila gauza ikasi nituela kontatu nien. Eta tripako min, buruko min eta hankeko min handienak izanagatik ere, denek dutela zerbait irakasteko handi-handiak garenoi.

Garazi Kamio

“Sendatzeko hitzak” ◊ 3. zenbakia ◊ 2011ko ekaina

-

2-

“Palabras que curan” ◊

Número 3 ◊ Junio 2011

Kaixo irakurle: Eskuartean duzuna, 2010-11 ikasturteko “Sendatzeko hitzak – Palabras que curan” aldizkariaren hirugarren alea da. Aldizkari honetan, ospitaleko eskolan egon diren haurrek ilusioz beterik parte hartu duzue.

Beste urteetan bezala, aurten ere , eskolako ikasleek Ospitaleak antolatutako ekintza eta lehiaketetan parte hartu dute . Horregatik, ale honetan argitaratzen diren lan batzuk gai hauen inguruan egin direla ikusiko duzue.

Ikasturte honetan eskolako blog-a martxa jarri dela ikusiko duzue, bertan han azaltzen diren zenbait lan ikusi daitezke.

Virginiak eta Arantxak zoriontzen zaituzte, ez bakarrik aldizkarian parte hartu duzuenei, baita Ospitaleko eskolatik pasa zareten ikasle guztiei ere. Lana gogoz eta ilusioz beteta egin duzue eta.

ZORIONAK!!

Gozatu ezazue ale berri honekin.

Querido lector/lectora: Lo que tienes entre manos es el número 3 de nuestra revista “Sendatzeko hitzak—Palabras que curan” del curso 2010-11.

En esta revista han participado con gran ilusión los alumn@s que han pasado por el aula hospitalaria a lo largo de todo el curso.

Este año, como en años anteriores, el aula ha participado en diversas actividades y concursos organizados por el Hospital. Veréis que algunos trabajos giran entorno a estos temas.

También encontrareís trabajos que aparecen en el recien inaugurado blog de nuestro aula.

Virginia y Arantxa queremos felicitar, no solo a los alumnos que habéis colaborado en la revista, sino a todos los que habéis pasado por el aula. Habéis trabajado con muchas ganas y una gran ilusión. ¡ ¡FELICIDADES! Disfrutad con este nuevo número.

AURKIBIDEA – INDICE Irakasle izango den baten ahotik ..............................................

Agurra eta aurkibidea/ Saludo e índice ......................................

Ondo sentitu eta azkar sendatu.....................................................

Algunos de sus trabajos. Egindako lan batzuk ........................

Eskerrik asko .................................................................................

El rincón de la diabetes ...............................................................

Ospitaleko istorioak. Historias del hospital..................................

Krap olagarroa .............................................................................

Trabajos de los adultos. Helduen lanak ..............................

El hospital ..................................................................................

Entrevista a la cirujana ..............................................................

XVI Idazlan-lehiaketa. XVI Concurso de redacción ...............

Liburu errekomendatuak ............................................................

Ospitaleko bizitza .........................................................................

Aizkorri mendia .............................................................................

Komikia ..........................................................................................

Aurtengo bisitak. Algunas visitas ............................................ donospi.blogspot.com-eko lanak ..................................................

2 3 4 5 6 7 10 12 15 16 17 18 21 22 23 24 26 27

DONOSTIA OSPITALEKO ESKOLA-GELAK / AULAS ESCOLARES HOSPITAL DONOSTIA Tlf. 943 007 000 Ext: 3432 eta 688 881 405 e-mail: ospitalekolagunGD1@hezkuntza.net Blog: http://donospi.blogspot.com www.oethgipuzkoa.org “Sendatzeko hitzak” ◊ 3. zenbakia ◊ 2011ko ekaina

-

3

-

“Palabras que curan” ◊

Número 3 ◊ Junio 2011

ONDO SENTITU ETA AZKAR SENDATU Nire izena Asier da eta hamabi urte ditut. Ospitalera etorritakoan gaizki sentitu nintzen hasieran hemen egoteagatik, gaixo egongo nintzela jakiteaz eta.

Baina beste aldetik, orain ongi sentitzen naiz lagunak bisitan etortzen direlako, eskolako pertsonak eta gauzengatik. Eskolako irakasleak etortzen zirenean nire gelara, oso pozik jartzen nintzen, hau da, Arantxak, Birginiak eta Sarak ondo tratatzen nindutelako. Nahi nuena eskatzen nielako. Gehienetan Ospitalera etortzen naizenean, ni baino grabeago dauden pertsonak ikusten ditut.

Adibidez batek hanka puskatu duela, edo beste batek hezurren bat puskatu duela, beste batek buruan zauria duela, neumonia duela...

Baina etortzen direnak azkar errekuperatzea espero dut eta eskerrak eman nahi diet eskolako guztiei asko lagundu didatelako animoak altxatzen.

Momenturik txarrena, apendizitisa neukala jakin nuenean izan zen. Oso gaizki pasa nuen baina hurrengo egunean operatu nindutenean eta minik sentitu ez nuenean, oso pozik jarri nintzen.

Nire egunik hoberena gaur izan da eskolara etorri naizelako lehenengo aldiz.

Poza sentitu nuen ondo pasa nuelako. Nire lehen egunean nire esperientzia idatzi nuen. Eskerrik asko guztioi berriro ere.

Asier G. (6 LH)

Behin batean kanpin bat zegoen eta mutil batek nahi zuen kanpin bat erosi eta dirua lortu zuenean erosi zuen. Beste egun batean jaten zegoen eta bum!! Entzun zen. Kanpina puskatu zen. Mutila etxetik irten naita zegoen eta lortu zuen irtetzea.

Suhiltzailei deitu zien eta sua itzali zuten. Mutila beste etxera bisitzera eraman zuten, azkar joan zen etxe berrira.

Jonathan M.

“Sendatzeko hitzak” ◊ 3. zenbakia ◊ 2011ko ekaina

-

4-

“Palabras que curan” ◊

Número 3 ◊ Junio 2011

ALGUNOS DE SUS TRABAJOS EGINDAKO LAN BATZUK

MAIALEN T. (2. MAI-

PABLO

Nora D. (5. Maila)

“Sendatzeko hitzak” ◊ 3. zenbakia ◊ 2011ko ekaina

-

5

-

“Palabras que curan” ◊

Número 3 ◊ Junio 2011

DIEGO SIMONET

“Sendatzeko hitzak” ◊ 3. zenbakia ◊ 2011ko ekaina

-

6

-

“Palabras que curan” ◊

Número 3 ◊ Junio 2011

Vida normal en el hospital E L

D I A B E T E S A R E N

R I N C O N D E L A

T X O K O A

D I A B E T E S



“Sendatzeko hitzak” ◊ 3. zenbakia ◊ 2011ko ekaina

-

7

-

“Palabras que curan” ◊

Número 3 ◊ Junio 2011

OSPITALEKO ISTORIOAK– HISTORIAS DEL HOSPITAL

“Sendatzeko hitzak” ◊ 3. zenbakia ◊ 2011ko ekaina

-

8

-

“Palabras que curan” ◊

Número 3 ◊ Junio 2011

ARDIA ERRETA BEHIN BATEAN HERRIA HANDI BATEAN ARDI BAT BARATZAN BELARRA JATEN ARI ZEN. EGUZKIAK ARDIARI BEROA EMATEN ZION ETA ARDIA ERRETA KORRIKA ETXERA JOAN ZEN. AITA ETA AMA EROSKETAK EGITERA JOAN ZIREN ETA UMEA ETXEAN GELDITU ZEN. ARDIA ETXERA SARTU ZEN ETA DENA PUSKATU ZUN ZEKATIK SUKALDEA AZKENA ZEOLAKO. ARDIAK URAREKIN ESKAILERA GUZTIAK BUSTI EGIN ZITUN ETA AMA ETA AITA ETXERA BUELTATU ZIRENEAN USTE ZUTEN ARDIAK PIXA EGIN ZUELA ESKAILERATAN. ARDIAK LEHORTU ZUEN ETA ESAN ZUEN EZ ZELA EGUZKITARA KREMA EMAN GABE GEHIAGO JOANGO. ANIMALIEN MEDIKURA ERAMAN ZUTEN SENDATZERA. MEDIKUAK SENDATZEN DEN BOTIKA EMAN ZION. HALA BAZAN EZ BAZAN SAR DADILA KALABAZAN ETA ATERA DADILA TOLOSAKO PLAZAN.

“Sendatzeko hitzak” ◊ 3. zenbakia ◊ 2011ko ekaina

EIDER ( 5 urte )

-

9-

“Palabras que curan” ◊

Número 3 ◊ Junio 2011

Trabajos realizados en el hospital

Nire esperientzia Ospitalean Kaixo nik Britney naiz. Eta bederatzi urte dauzkat . Aurten hamar egingo ditut. 2001an jaio nintzen, urriak hamabian.

Hirugaren aldia da ospitalea etortzen naizela. Lenehengo aldian Nikaraguatik etorri berria nintzen eta asmangatikan etorri nintzen ospitalera eta zazpi egun egon nintzen.

Bigarren aldian buruko mina neukan eta asmangatikan berriro etorri nintzen eta bost egun gelditu nintzen Ospitalean.

Eta hirugaren aldia diabetesagatik izan da. Lehenengo konturatzen zea gertatzen ari zaizun gauza hori ez zaizula inoiz gertatu, adibidez: ohean pixa egiten dezu, egarri asko daukazu eta azkar nekatzen zea, e.a Ospitalea etortzen balima zara esplikatzen dizue insulina jarri behar dala eta azukrea kontrolatu behar dala. Odol tanta bat makina batean jarrita azukrea nola daukazun jakiten da. Gutxi daukazunean lau gaileta maria ematen dizute jateko; azukre asko badaukazu asko ibili behar zea azukrea jesteko.

Insulina jartzen didate gosaldu, bazkaldu, merienda eta afariaren aurretik eta bi ordu pasata gero odolaren froga egiten didate. Baiata ere gaueko hamaiketak edo hiruretan froga egin behar dut. Azukrea 60 eta 400 artean egon behar da.

Egarri asko baldin badaukazu eta gauean pixa asko balin badaukazu eta korri egiten balinbadezu eta nekatzen bazea buruko mina jarriko zaizu eta esan amatxori medikura joateko.

Britney “Sendatzeko hitzak” ◊ 3. zenbakia ◊ 2011ko ekaina

-

10

-

“Palabras que curan” ◊

Número 3 ◊ Junio 2011

Ospitalean egindako lanak Nire izena Lander da . Ona ostiralean iritsi nintzen,

lau aldiz mareatu nintzelako bi aste segidetan.

Hemen asko aspertzen da baina eskolara zatozenean ez zara bat ere aspertzen.

Janari gehienak txarrak daude baina beste pila bat

goxoak daude. Bisitak daudenean asko pozten zara.

Gehien gustatzen zaidana bisitak eta beraiek ekartzen dizkidaten opariak dira.

Ospitalean beti tentsioa eta sukarra duzun begiratzen dizute egunean hiru edo lau aldiz baina nire onerako

egiten dute. Oheak pixka bat inkomodoak dira baina

gurasoek aulki batean egin behar dute lo eta hori okerragoa da.

Gaur oso pozik nago sei egun egon ondoren ingresatuta

alta eman didatelako eta espero dut zuek ere ingresatuta egon ondoren alta ematen dizuenean zuek ere nik daukadan poza zuek ere edukitzea.

LANDER VALDERREY OSTOLAZA (5 LH)

“Sendatzeko hitzak” ◊ 3. zenbakia ◊ 2011ko ekaina

-

11

-

“Palabras que curan” ◊

Número 3 ◊ Junio 2011

KRAP olagarroa zeukan gizona aurpegitik tinta kendutakoan, hau oihukatu zuen:  Manuel! Olagarroa ihes egin nahi du!  Nola? Olagarro ziztrin horrek higandik ihes egin dik? Bai haiz bai motel! Ala utzi nezakek!

Momentu hartan, bi gizon hoiek Krap inguratu zuten. Beldurra bere gorputzean eramanda bakarrik ihesbide bat ikusten zuen: Itsasontzitik uretara salto egitea.

Momentu bat galdu gabe, ihesbide horretara eutsi eta bota egin zen. Itsasoan sartzean igeri egiten hasi zen eta handik ontziko bi gizonak ikusten zituen; handik, labanaren gizonak esan zuen:  Manuel, eskutatik ihes egin zaigu.  Ez zaitez kezkatu, bakarrik olagarro bat eta dakizunez, olagarro hauek arrantzatzea debekaturik dago.  Je, honekin aberatsak bihurtuko gara.

Krapek, segitzen ez ziotela jakinda; arroka baten gainean jarri zen eta negar egin zuen; bere familia eta lagunak galdu zituen. Bere bizitza hautsi egin zen ordu gutxi batzuetan. Baina momento hartan arroka hori mugitu eta hau entzun zuen:  Lasaitu zaitez, zergatik zaude hain triste?

Krapek, ikaraturik, arrokatik jaitsi zen eta mugitu zenean bale bat zela ikusi zuen. Krapek bere istoria kontatu zion baleari eta honek hau esan zion:  Badakit zenbat sufritu duzun eta lagunduko dizut; ikusten duzu hori?- esan zuen itsasora seinalatzen.

Krapek ez zuen ezer arrarorik ikusi hesia nabaritu zuen arte. Zer zela galdetu zuenenan, honek hau esan zion:  Hori Akuariumeko hesi banatzailea da.

Momentu honetan itsasoan gaude eta legez arrantzatu ahal digute baina beste aldean legez babesturik gaude. Niretzat bizitza ia galdua daukat eta ez dut uste

Dena aldatu zen Krapentzat Martxoaren hiruan.

Krapek beti bezala esnatu zen; sudurretik usaintzean ozeanoren usaina nabaritu zuen, bere belarrietatik olatuen soinua entzuten zuen. Dena beti bezala zen zerbait arraroa entzun zuen arte.  Mugitu zaitez motel, olagarro hauek goizeko bederatzietan egon behar dira Amerikako merkatuan.- Entzun zuen Krapek.

Hori entzun zuenean begiak ireki zituen eta sare batean zegoela ikusi zuen. Ez zegoen bakarrik, berarekin beste olagarro batzuk zeuden haren inguran bere gurasoak baita. Denak begiak itxita zeuzkaten eta Krapentzat hori gauza bakar baten arrazoia zen, denak hilik zeuden. Arnasa hartzen hasi zen eta nabaritu zuenez ezin zuen denbora askon horrela egon ur faltarekin. Momento hartan pentsatu zuenez komeni egingo zion geldirik egotea, izan ere, itsasontzian zegoen marinel bat Krapen mugimendua nabaritu eta ohiukatu zuen:  Karlos! Olagarro horrek oraindik bizirik dago! Akabatu lehen bailen horrekin nagusia ohartu baino lehen!  Ezin zara hi lanpetu ala?  Ez eragotzi eta jarri behingoz lanean.

Ez zuen ulertu zer esan nahi zuten bi esku erraldoi ikusi zuenerarte. Biak larruzko ohialak zeuzkan eta baita odolez zikinduta zeuden baina Kraperi gehiago ikaratu ziona mozteko labana izan zen. Gizon horrek Kraperi eutsi eta kaxa baten gainean jarri zuen. Krapek bere familiari eta lagunei ikusita ze nolako amaiera espero zion pentsatu zuen eta bere azken itxaropen bezela, bere gorputzean gelditzen zitzaion tinta kantitatea bota zuen.

Bere sahiespen alahegina ona izan zen, izan ere, gizona eskuan zeramatzan labana bota eta eskuak aurpegira eraman zituen tinta kentzeko. Momentu hori aprobetxatuz, ihesari hastea erabaki zuen baina pentsatzen zuenez ez zein hain erraza izango. Labanak “Sendatzeko hitzak” ◊ 3. zenbakia ◊ 2011ko ekaina

-

12

-

“Palabras que curan” ◊

Número 3 ◊ Junio 2011

asko iraunduko dudanik baina zuretzat oraindik oportunitate bat daukazu.

Hau egingo dugu: Nik hesiaren kontra golpe bat emango dut. Dakidanez, hesi honek berrogei urte dauzka eta kolpe batek zulo bat egingo du. Egindakoan, zulotik sartu eta salbatu egingo zara. Beno, prest al zaude?

Krapek , oraindik ikaraturik, balearen plana onartu zuen. Segundo bat galdu gabe, balea igeriari hasi eta hesiaren kontra bota zen. Zuloa ikusita, Krapek igeri egin eta beste aldean sartu zen.

Momentu hartan, han sartuta, igeri egin zuen argia ikusi arte eta argiaren kontra itsatsita zegoenean zenbait pertsona ikusi zituen. Pertsona hauek olagarroa ikusita ikaratuta zeuden.

Nola dago hor olagarro hori?

Ama, zer da hori?

Nola jarri dute espezie babestu bat han?

Eta hango enkargatua ikusi zuenean, hau esan zuen:  Beno, ez dakit nola sartu zaren baina orain hor sartu zara eta hemendik aurrera hau zure etxea izando da.

Krapen Akuariumeko sarreratik hiru astera, bere familia hil zuten marinelak atxilotu zituzten espezie babestuak arrantzatzeagatik eta handik aurrera Krapen bizitzara berriro alaitasuna itzuli zen.   

John Mendiburu (1 DBH)

Margotu ezazu Krap olagarroa

Pinta a Krap

“Sendatzeko hitzak” ◊ 3. zenbakia ◊ 2011ko ekaina

-

13

-

“Palabras que curan” ◊

Número 3 ◊ Junio 2011

“Sendatzeko hitzak” ◊ 3. zenbakia ◊ 2011ko ekaina

-

14

-

“Palabras que curan” ◊

Número 3 ◊ Junio 2011

Trabajos de los adultos Helduen lanak Ospitaleko gelan badira artisten eta sinaduren liburuak; hona hemen aurten egindako lan batzuk.

En el aula del Hospital hay un cuaderno de firmas y otro de dibujo; he aquí algún trabajo de los mismos.

“Sendatzeko hitzak” ◊ 3. zenbakia ◊ 2011ko ekaina

-

15

-

“Palabras que curan” ◊

Número 3 ◊ Junio 2011

|~..::*EL HOSPITAL*::..~| Para mi el hospital es un sitio para curarse, jugar, divertirse… A veces también hay algunas cosas malas, estas son algunas de ellas: cuando te operan, cuando te ponen la vía, cuando te traen comida que no te gusta…

Todos los días me hacen la cura, me hacen análisis y muchas cosas mas. Las auxiliares, las enfermeras y los médicos son muy majos porque me han curado y cuidado bien.

A mí me operaron de la espalda; cuando me llevaban al quirófano estaba muy nervioso, pero para cuando llegué a aquel sitio ya estaba dormido.

Ahora voy a la escuela de 10:00 a 12:00 y de 13:30 a 15:00, las profes de aquí son muy buenas, se llaman: Virginia y Arantxa. Primero trabajamos y luego hacemos manualidades, dibujos o jugamos al Pico Pico (juego de mesa)… El juego que he mencionado me gusta mucho.

En el hospital a veces también hacemos concursos; hace poco gane uno de ellos, había que hacer un dibujo de felicitación para cincuenta aniversario del hospital. ¡Bueno así veo yo el hospital!

Autor: Aimar Gil

“Sendatzeko hitzak” ◊ 3. zenbakia ◊ 2011ko ekaina

-

16

-

“Palabras que curan” ◊

Número 3 ◊ Junio 2011

ENTREVISTA A LA CIRUJANA Flor Villalonga del Hospital Donostia 1. ¿Es difícil el trabajo de cirujano? · Bueno, pues tiene mucha responsabilidad porque, más que nada, es una responsabilidad directa en la que tienes que estar muy segura de lo que tienes que hacer en cada momento, ¿no? y ser consciente de que tu cabeza te indica tus pasos.

2. ¿Tienes muchos pacientes? · Pues varía mucho pero sí, solemos tener mucho trabajo 3. ¿Sueles estar nerviosa antes de operar a alguien? · Más que nerviosa da la sensación de tener en tu cabeza todo claro lo que te puedas encontrar y la alternativa que tienes que tomar según lo que te encuentres en el momento.

4. ¿Cuántos días a la semana trabajas? · Trabajar, trabajamos de lunes a viernes todos los días y luego las guardias que tenemos de veinticuatro horas que suelen ser seis o siete.

5. ¿Has tenido algún error? ¿Cuál? · De momento no he tenido ningún error con implicaciones severas y bueno, doy gracias por ello y espero que siga siendo así. Así que no.

6. ¿La mayoría de las veces donde operas? · En el quirófano hago las intervenciones que está en la segunda planta.

7. ¿Qué es lo que más te gusta del trabajo? ¿Y lo de menos? · Bueno, pues lo que me encanta es tratar con los pacientes y, por supuesto, luego lo que menos la habilidad que se requiere para operar en el trabajo de cirujano.

8. ¿Le has operado a alguien de un tumor? · De un tumor pues hasta la fecha todavía no, he ayudado pero de momento aún no.

9. ¿Quién es tu paciente preferido? · ¿Quién crees eh, Asier? Pues claro, tú.

10. ¿Has operado a algún famoso ¿ ¿A quién? · Pues no pero sí que ví al hijo de un famoso de otra cosa aunque no fui yo la que llegó a hacer la intervención.

11. ¿Os ponéis nerviosos cuando no sabéis lo que tiene un paciente? · Hombre, más que nervios pues tratas de buscar lo que va al complementario para poder así concretar la causa de la enfermedad de ese paciente.

Preguntas tras la entrevista: 12. ¿Te da algún tipo asombro o asco cuando tienes que ver las tripas de alguien? · Pues nada, la verdad es que no porque si fuera así difícil sería trabajar porque, aunque parece mentira, te habitúas a ello y la verdad es que muchas veces no te molesta.

13. ¿Te cuesta operar al paciente si el cuerpo se convulsiona como cuando soléis atar a los pacientes para que el cuerpo no se mueva? · Bueno, como los niños suelen estar dormidos cuando se les opera, como tú lo sabes Asier, así que suelen estar tranquilos y no se mueven.

Gracias por responder a nuestras preguntas Asier G. (LH 6) eta John M. (DBH1) “Sendatzeko hitzak” ◊ 3. zenbakia ◊ 2011ko ekaina

-

17

-

“Palabras que curan” ◊

Número 3 ◊ Junio 2011

RECOGIENDO EL PREMIO UN DIA ME TOCO UN REGALO Y ME HE ASUSTADO PORQUE SACABA UN RUIDO DE UN BICHO ENORME. CUANDO ME HA TOCADO EL REGALO ERA UN BICHO, ERA VERDE Y TENIA COCHES Y UNA LLAVE. A VENIDO MUCHA GENTE A LA FIESTA. LAS CHICAS DE LA REAL Y LOS CHICOS DE VAYA SEMANITA ME HAN DADO LOS PREMIOS. ME GUSTA RECIBIR PREMIOS. GRACIAS POR TODO A LA GENTE QUE ME HA DADO LOS PREMIOS. IVAN (8 URTE)

Hoy hemos venido a visitar a muestro primo Ivan al hospital porque está enfermo y le queremos mucho.

El hospital es bonito.

No hemos ido al cole para estar con Ivan porque le van a operar.

Además no vamos al cole porque no hay comedor.

Hemos subido al cole del Hospital y le hemos hecho unos dibujos a Ivan.

Le queremos decir una cosa: no va a pasar nada y te vas a poner bien.

Un beso Mirian y Adrian

“Sendatzeko hitzak” ◊ 3. zenbakia ◊ 2011ko ekaina

-

18

-

“Palabras que curan” ◊

Número 3 ◊ Junio 2011

LA VIDA EN EL HOSPITAL Vine el Martes y me dijeron que me fuera a casa despues de mandarme el pediatra de Villabona. Los de la resi me dijeron que al día siguiente me fuera a mi pediatra y el pediatra puso en un informe “que ruega un ingreso”.Y yo por si acaso traje la ropa por si me ingresaban, me miraron y dijeron que iban a ingresarme, me sacaron sangre y me pusieron una vía, y me dijeron que me iban a llevar a hacerme una ecografía. Me llevaron a mi habitación y como no había sitio en pediatría me llevaron a tocoginecología. Estuve en toco-ginecología 2 días.

Luego ya me cambiaron a la 3ªazul,y desde el Miércoles que vine no me hicieron ninguna prueba de que podía ser lo que me pasaba. Solo me hicieron la ecografía. Y el viernes la prueba del soplido que fue en la que me detectaron una bacteria en el estomago.

El Lunes me volvieron a cambiar de habitación. De tanto cambiarme me marearon, espero que de esta habitación no me vuelvan a cambiar.

Eta ez nuena normala ikusten zen umeak telebista ordaintzea zergaitik ume askok hemen denbora asko pasa behar dute. Geratu behar den familiarrekoak dauden aulkiak baino gauz hobegoak eduki behar zituzten,adibidez lo egiteko tokia. Ospitaleko janaria ez dago hain ona baina jan daiteke.

Bueno egia esanda ez genuen ain beste kejatu behar zergaitik daude ume asko hospitala behar dutela eta ez daukate eta ere jarabeak ez dauzkate.

Sara Bejarano (LH4) ME LLAMO JULENE Y TENGO 11 AÑOS. EL HOSPITAL NO ME GUSTA PORQUE LLEVO MUCHO TIEMPO. ADEMAS LAS PRUEBAS HAN SIDO DURAS Y ESTOY HARTA DE QUE ME PINCHEN, AUMQUE SE QUE LO HACEN PARA CURARME. ME GUSTAN MUCHO LAS VISITAS, LOS MEDICOS, LAS ENFERMERAS Y LAS AUXILIARES PORQUE ME VAN A CURAR. ES MUY IMPORTANTE QUE SEAN MUY SIMPATICOS Y CARIÑOSOS, PORQUE LOS NIÑOS LO AGRADECEMOS MUCHO, Y TAMBIEN NUESTROS AITAS Y PARIENTES. EN MI CASO, LO SON, ME QUIEREN MUCHO Y YO TAMBIEN LES QUIERO. TAMBIEN ME GUSTA MUCHO TRABAJAR CON LAS ANDEREÑOS, PORQUE SON MUY ALEGRES Y SIMPATICAS. SI VIENES AL HOSPITAL, TIENES QUE ESTAR ¡¡TRANQUILO!! Y CONFIAR EN LOS MEDICOS, ES POSIBLE QUE TENGAN QUE HACER MUCHAS PRUEBAS Y ESTAR TRANQUILO ES MUY IMPORTANTE PARA NO TENER QUE REPETIRLAS. TENGO MUCHAS GANAS DE IRME A CASA, PERO SE, QUE CUANDO ME VAYA ME DARA MUCHA PENA DEJAR A TANTA GENTE SIMPATICA QUE HE CONOCIDO AQUÍ, Y PARA ELLOS LES DEDICO ESTA POESIA: BATAS BLANCAS, AZULES, ROSAS DE CUALQUIER COLOR DETRÁS DE CADA UNA SIEMPRE HAY ALGUIEN CON MUCHO AMOR Julene B. (LH6) “Sendatzeko hitzak” ◊ 3. zenbakia ◊ 2011ko ekaina

-

19 -

“Palabras que curan” ◊

Número 3 ◊ Junio 2011

Ni naiz zure eguzkia eta zu zara nire ilargia biok batera eklipse bat egingo dugu nire bihotzaren barruan.

Ai ilargi maitea! zu gabe gauean ez genuke ikusiko ni lagunekin gauean nagoenean beti nire ondoan egoten zara horregaitik maite zaitut ilargi anderea Cristian (11 urte)

“Sendatzeko hitzak” ◊ 3. zenbakia ◊ 2011ko ekaina

-

20 -

“Palabras que curan” ◊

Número 3 ◊ Junio 2011

Liburu errekomendazioak E

. uru (1 endib M n Joh gilea:

) DBH

Reckless

Jacob, aita desagertu bat daukan ume bat da. Bere aitaren gelan sartu

zenean eta ispilu bat aurkitu zuenean, beste mundu bat aurkitu zuen eta

hura bere sekretua izan zen hamabi urte pasa arte. Orduan, mundu horretan madarikazio bat zabaldu zen eta bere anaia horretaz gaixotu

zen.

Hortik aurrera, Jacob bere anaia salbatzen saiatzen da. Liburu honek beste istorio batzuen alde iluna erakusten du.

Incarceron Mundu bat bitan banaturik azaltzen zaigu: Kanpoaldea eta Incarceron.

Incarceroneko pertsonek Kanpoaldea ez dela existitzen eta hori dela mundu bakarra pentsatzen

dute . Baina Finnek Kanpoaldean sinesten du, izan ere, kristalezko giltza bat dauka eta horrekin Klara izenko neskatilarekin hitz egin ahal du. Klarak kanpoaldean bizi dela esaten dio. Finnek ihes

egin nahi du hortik Klararen laguntzarekin baina ez dakitena da kartzela bizirik dagoela eta saiatuko da Finnen ihesaldia sahiesten.

Neure neure esklaboa Mariak, 12 urte bete zituenean, heldua egin zenez, bere oparirik handiena eman zioten: bere esklaboa, Koko deiturikoa. Liburu honek

esklabizazioaren garaiaren bizimodua azaltzen du eta hango arauak eta arazoak azaltzen ditu.

Nire amak ez dauka erremediorik Iratirentzat, bere amarekin bizitzea zoramena da, izan ere, ez da beste amak bezalakoa. Honek ezin du gauza batean bakarrik pentsatu eta beti mugimenduan

egon behar da. Liburu honek hainbat parre eragingo dizu eta erraza da irakurtzeko.

“Sendatzeko hitzak” ◊ 3. zenbakia ◊ 2011ko ekaina

-

21

-

“Palabras que curan” ◊

Número 3 ◊ Junio 2011

OSPITALEKO BIZITZA

EGILEA: Agurtzane

Nire izena Lander da . Hona ostiralean iritsi nintzen, lau aldiz mareatu nintzelako bi aste segidetan.

Hemen asko aspertzen da baina eskolara zatozenean ez zara bat ere aspertzen.

Janari gehienak txarrak daude baina beste pila bat goxoak daude. Bisitak daudenean asko pozten zara.

Gehien gustatzen zaidana bisitak eta beraiek ekartzen dizkidaten opariak dira.

Ospitalean beti tentsioa eta sukarra duzun begiratzen dizute egunean hiru edo lau aldiz baina nire onerako egiten dute. Oheak pixka bat inkomodoak dira baina gurasoek aulki batean egin behar dute lo eta hori okerragoa da.

Gaur oso pozik nago sei egun egon ondoren ingresatuta alta eman didatelako eta espero dut zuek ere ingresatuta egon ondoren alta ematen dizuenean zuek ere nik daukadan poza zuek ere edukitzea.

LANDER V. (5 LH)

“Sendatzeko hitzak” ◊ 3. zenbakia ◊ 2011ko ekaina

-

22 -

“Palabras que curan” ◊

Número 3 ◊ Junio 2011

Bazen behin neska bat Naiara izenekoa. Aizkorri mendira joatea zen bere asmoa. 10 urte zituen eta ez zeukan ama, aita ezta familiarik ere. Bakarrik bizi zen eta horregatik pentsatu zuen aizkorrira joatea animaliekin behintzat ez aspertzeko. Etxean asko aspertzen zelako.

korekin elkartu ziren: txakurrak, untxi gehiago, katuak …

Aizkorri oso polita zen:zuhaitz handiak zituen, untxiak, txakurrak, katuak… errekatxo bat pasatzen zen, belar handiak, txikiak, loreak larrosak, krabelinak …

Iritsi eta handik hiru orduetara Naiarak estroputz egin zuen eta hanka bihurritu zuen animaliak lagundu zioten baina ezin izan zuten lagundu. Azkenean altxatu zen min handiarekin eta belar batzuk hartu zituen hostoak ere, gero ur pixka bat, eta bukatzeko belar eta hostoak urarekin busti eta orkatilean jarri zuen handik pixkat batera hobeto zegoen eta paseotxo bat ematera joan zen min pixkat batekin.

Hurrengo egunean motxila hartu eta Aizkorri mendiraka joan zen poliki-poliki ez nekatzeko. Mendiraka zijoan eta untxi bat aurkitu zuen eta Naiarak esan zion: -Etorri nirekin! –eta untxiak erantzun zion buruarekin.

-Bale esan zion burua mugituz.

Untxia eta Naiara poz-pozik joan ziren Aizkorrira Naiara abesten eta untxia salto egiten.

Iristear zeuden eta oso nekatuta zeuden eta orduan pentsatu zuten deskantsu bat hartzea.

Naiara lo egiten zegoen eta untxia, berriz, Naiarari minik ez egiteko begiratzen zegoen leku guztietatik. Ordu bat geroago Naiara esnatu zen, motxila hartu eta Aizkorrira joan ziren. Ordu erdi beranduago iritisi ziren eta han animali as-

“Sendatzeko hitzak” ◊ 3. zenbakia ◊ 2011ko ekaina

-

23

Azkenean sendatu zen Naiara.

Animaliekin jolasten zebilen oso pozik eta handik aurrera poz-pozik bizi ziren.

MADDI V. (5 LH)

-

“Palabras que curan” ◊

Número 3 ◊ Junio 2011

KOMIKIAREN TXOKOA Ondorengo lanak ordenagailuan egindako lanak dira. Horretarako www.toondoo. com orrialdea erabili da eta lan bikainak egiteko aukera izan dute. Ea zuek ere animatzen zareten.

Los trabajos que tenéis a continuación, han sido realizados en la página web www. toondoo.com. Animaros a trabajar también este tipo de texto.

XABI O. (5 LH)

NAHIKARI B.

“Sendatzeko hitzak” ◊ 3. zenbakia ◊ 2011ko ekaina

-

24 -

“Palabras que curan” ◊

Número 3 ◊ Junio 2011

Lo que me pasó

E L R I N C O N D E L C O M I C

NICOLE M. (2 DBH)

“Sendatzeko hitzak” ◊ 3. zenbakia ◊ 2011ko ekaina

-

25

-

“Palabras que curan” ◊

Número 3 ◊ Junio 2011

A U R T E N G O

B I S I T A K

“Sendatzeko hitzak” ◊ 3. zenbakia ◊ 2011ko ekaina

-

26

-

“Palabras que curan” ◊

Número 3 ◊ Junio 2011

A L G U N A S V I S I T A S

“Sendatzeko hitzak” ◊ 3. zenbakia ◊ 2011ko ekaina

-

27

-

“Palabras que curan” ◊

Número 3 ◊ Junio 2011

Sortu berria den blogean aurkitu ditzakezue lan hauek Algunos trabajos realizados en el nuevo blog

http://donospi.blogspot.com

MAITANE

NAIA

“Palabras que curan” ZUEK BAI- 28ARTISTAK!

“Sendatzeko hitzak” ◊ 3. zenbakia ◊ 2011ko ekaina

◊

Número 3 ◊ Junio 2011