Sponsoring

Adopt a granny ‘Niet alleen hulp voor korte tijd’

In 2004 startte Dorcas als eerste in Nederland met het sponsoren van ouderen. We zagen de nood waar ze in leefden en konden concrete hulp bieden. Adopt a granny werd een groot succes en ondertussen zijn er duizenden mensen in Nederland die een oudere ondersteunen. De hele aanpak is flink veranderd. Natascha Gendi blikt terug.

Het sponsoren van ouderen was sinds de start in 2004 gericht op het geven van materiële hulp, zoals voedsel, medische hulpmiddelen, medicijnen en andere noodzakelijke spullen. ‘Daarnaast was er ook toen al aandacht voor het mentale welzijn. Hun kinderen vertrokken naar de stad of het buitenland voor werk. Veel ouderen bleven en blijven daardoor vaak alleen achter.’ Voor de maatschappij hebben ouderen weinig waarde. Ze worden aan hun lot over gelaten en voelen zich eenzaam’, vertelt Natascha Gendi, manager Programma’s bij Dorcas.

5.000 granny’s Dankzij de steun van veel sponsoren in Nederland is het programma Adopt a granny enorm gegroeid. Na de start waren er 100 ouderen met een sponsor, maar door de aandacht voor het programma groeide het aantal al snel tot meer dan 1.000. Inmiddels worden er ongeveer 5.000 granny’s in Oost-Europa en Afrika gesponsord.

Een nieuwe aanpak ‘Een paar jaar geleden hebben wij kritisch gekeken naar het programma en onszelf de vraag gesteld: is onze huidige manier wel de beste om de situatie van ouderen blijvend te veranderen? We zagen dat we door ook de gemeenschap erbij te betrekken we meer zouden kunnen bereiken voor ouderen’, legt Natascha uit. ‘De gemeenschap en andere instellingen zijn daarin onmisbaar. Dit kunnen vrijwilligers zijn van lokalen kerken, maar ook andere lokale organisaties of de overheid. We ontwikkelen zo samen een beter vangnet voor ouderen en dan is onze hulp op de lange termijn niet meer nodig. Dorcas wil niet alleen hulp bieden die stopt als wij weg zijn, maar juist duurzame hulp geven. Hulp die blijft, ook als wij er niet meer zijn.’

Een nieuwe kijk Naast het inzetten van de gemeenschap is ook de manier van kijken naar de oudere veranderd. ‘Behalve hele praktische hulp stellen we ons ook de vraag: wat zouden ouderen nog willen doen én wat kunnen zij nog bijdragen aan de gemeenschap? Dat kan bijvoorbeeld zijn dat ze zelf iets kunnen handwerken wat ze kunnen verkopen. Of dat ze iets over de geschiedenis van hun land vertellen aan de kinderen op de basisschool.’

Onafhankelijk en waardevol In de meeste landen in Oost-Europa en Afrika hebben ouderen weinig pensioen. Het lukt hen vaak net de huur te betalen, maar er blijft weinig geld over voor eten. ‘We gaan met overheden in gesprek over het pensioen en andere voorzieningen voor ouderen. Verder kijken we hoe we ouderen kunnen helpen om wat extra’s te verdienen, zoals het verbouwen van groenten of het houden van kippen. Hierdoor zijn ze niet meer afhankelijk van anderen.’

Het gevoel van onafhankelijkheid en het iets kunnen bijdragen aan de maatschappij heeft grote impact op het welzijn van de ouderen. Natascha: ‘Ouderen voelen zich vaak aan de kant gezet. Alsof ze niks meer kunnen en nutteloos zijn. Door actief deel te nemen, voelen ze zich waardevol. Hun gevoel van eigenwaarde stijgt en ze durven zelf op te komen voor hun rechten. Dat is een mooi effect van deze nieuwe manier van werken.’

‘Ouderen voelen zich vaak aan de kant gezet’

Ook een nieuwe toekomst voor kinderen

Future 4 Children is het Kinderontwikkelingsprogramma van Dorcas. De insteek van dit programma is de laatste jaren ook veranderd. Er wordt niet alleen meer gekeken naar het individuele kind dat gesponsord wordt, maar ook naar de familie en de gemeenschap waar het kind bij hoort. Hierbij is de gedachte hetzelfde als bij Adopt a granny: geven van hulp waar het kind op lange termijn baat bij heeft, zodat het Dorcas of de sponsor uiteindelijk niet meer nodig heeft.

Werken op 3 niveaus: • Individueel: We helpen het kind bij het ontdekken en ontwikkelen van levensvaardigheden en het opbouwen van zelfvertrouwen. Ook is er extra aandacht voor ondernemerschap, omgaan met geld en het innemen van een actieve rol in de maatschappij. • Familie: Er spelen vaak verschillende problemen in gezinnen, bijvoorbeeld een verslaving of een ouder die afwezig is vanwege werk in het buitenland.

Er is aandacht voor het herstel van ouder-kindrelaties en we bieden psychosociale zorg en helpen ouders bij de opvoeding. • Gemeenschap: Hoe kan er binnen een gemeenschap gezorgd worden voor bescherming van kinderen? We maken bijvoorbeeld afspraken met scholen en klinieken. Ook richten we lokale platforms op die samen het welzijn en de bescherming van kinderen in hun gemeenschap monitoren. Ze nemen contact op met de juiste instanties als dat nodig is.

In Moldavië zijn ze als een van de eerste landen gestart met de nieuwe manier van werken. Lees op dorcas.nl/ouderenin moldavië het verhaal van Cristina.