Utrecht volgens

‘Kijk eens wat je allemaal hebt en maak er iets leuks van’

Tekst: Bo Steehouwer / Fotogra e: Bas van Setten

Kunstenaar en verzamelaar Pet van de Luijtgaarden is gefascineerd door de absurditeit van de hoeveelheid aan spullen. Daarom maakte hij het Duurzaamheidsdoolhof, dat op zaterdag 28 augustus neerstrijkt in het Griftpark. Het doolhof bestaat normaal gesproken uit tien aan elkaar geschakelde caravans met daarin verzamelingen van allerlei spullen, maar dit keer probeert Pet wat nieuws: containers. Je dwaalt er rond in compartimenten met verschillende thema’s. Ook zijn er muziekoptredens. We vroegen Pet wat de boodschap is van zijn doolhof en wat zijn lievelingsplek is in Utrecht.

'Het was zo bijzonder dat het zomaar in de grootste hal van de Jaarbeurs kon. Ik was zo verbaasd dat ik die zomaar een maand gratis mocht lenen'

Wat is er te zien in de containers?

“Er zitten onder meer heel veel videobanden in, een doolhof van dvd’s en andere verzamelingen. Ook is er een infnity room met tweedehands lampen. Je loopt van de ene naar de andere ruimte en vergeet waar je in bent. Er zit ook een speels element in. Ik zal niet te veel verklappen. De meeste mensen zijn helemaal verbaasd over alle spullen die erin passen. Het is heel visueel. Sommige mensen zoomen in op cassettes die ze nog kennen van vroeger, anderen kijken meer naar het totaalplaatje. Kinderen lopen soms eindeloos rondjes, dat is leuk om te zien.”

Wat is de boodschap van het Duurzaamheidsdoolhof?

“Het idee is om te laten zien dat we in een overvloed van spullen leven. Men koopt maar en koopt maar en uiteindelijk moet het natuurlijk weer ergens heen. Meestal belandt het op de afvalberg en in de verbrandingsoven. Ik wil laten zien: kijk eens wat je allemaal hebt en probeer er juist iets leuks en grappigs van te maken. Van video- of cassettebanden, cd’s, spullen die eerst nog populair waren, maar nu letterlijk afval zijn geworden. Dat is zo zonde. We willen mensen inspireren, wakker maken en hun creativiteit aansporen: gooi dingen niet zomaar weg.”

Hoe zou je jouw stijl als kunstenaar omschrijven?

“Het is installatiekunst, maar het draait altijd om verzamelingen. Het schuurt ook tegen belevingstheater aan: vaak moet je ergens doorheen lopen. Het gaat er altijd om dat mensen dingen kunnen ervaren. En om indruk te maken met de hoeveelheid spullen, dat is wel iets wat terugkomt. De absurditeit van de hoeveelheid spullen die we hebben.”

Wat is je lievelingsplek in Utrecht?

“Dat is mijn werkplek op de Jutfaseweg. Het is zo’n fantastische plek. Het is een hele rustige straat. Ik kan er uren genieten. Ik kijk regelmatig naar wat de overburen aan het doen zijn. En zij kijken dan weer naar ons en denken waarschijnlijk: ‘Wat doen zij nou?’ Af en toe komt er een grote boot voorbij. Het is leuk om te zien wat er in die kleine omgeving allemaal gebeurt. Soms wandelen er mensen langs, die staan dan eerst een halve minuut verbaasd te kijken naar al die caravans. Daar geniet ik dan van.”

Wat is jouw mooiste herinnering aan Utrecht?

“Het eerste project dat ik in Utrecht deed was in de Jaarbeurs: Gullivers Verzamelingen. De Jaarbeurs is een bijzonder en gigantisch complex. En Gulliver was toen mijn grootste expositie. Het was zo bijzonder dat het zomaar in de grootste hal van de Jaarbeurs kon. Ik was zo verbaasd dat ik die zomaar een maand gratis mocht lenen. De directeur vond het geen probleem en zei: ‘Maak er maar iets leuks van’. Ik mocht toen ook een deel van de garage lenen als atelier. Die was ook gigantisch. De goeie ouwe tijd, toen kon dat nog gewoon.”

Wat is je grootste ergernis aan Utrecht?

“Door alles vol te bouwen komen er weinig vrije plekjes bij. Daardoor is er geen plek meer om gekke dingen te doen als kunstenaar. De ruimte wordt steeds beperkter. Waarom? De gemeente heeft genoeg grond, dat is het probleem niet. Er kan voldoende gebouwd worden in de hoekjes. Waarom niet meer ruimtes zoals het nieuwe stuk van de singel creëren in plaats van alleen maar volbouwen. De singel is echt een verbetering. Maak meer van dat soort mooie plekjes. Een paar nieuwe parken bijvoorbeeld in plaats van huizen. Mensen moeten kunnen genieten van de ruimte. Maak er geen megalomane stad van, dan verlies je de knusse identiteit.”

Wat is je droomhuis in Utrecht?

“Een tijdje geleden stond er een huis te koop in Park Oog in Al. Daar loop ik altijd hard. Het is een vrijstaand huisje tegen het park aan. Wat een fantastische plek: je zit helemaal in het park verweven. Dat is leuk, want je woont in de stad maar toch heb je een soort bos om je heen. Vrijstaand, afgezonderd van de rest en toch in de stad. Hoe cool is dat.”

Utrecht is…

“…een hele fjne stad om te wonen, maar door alles vol te bouwen zie je dat het wooncomfort steeds meer wordt aangetast.” a