etcetera Tijdschrif t voor podiumkunsten
ja argang 27, nr. 118, september 2009 | België: € 7,00 – Nederland: € 9,00
P309488 | Afgiftekantoor 1080 Brussel 8 | Verschijnt 5 x per ja ar (februari, april, juni, september, december)
Daniëlle de Regt sprak met Jeanne Brabants: ‘We kunnen nu eenmaal van een knotwilg geen populier maken.’ ‘Schlingensief eist geen actieve deelname aan het liturgisch ritueel, maar neemt er vrede mee dat de aanwezigen de rol van toeschouwer op zich nemen.’ Geert Sels over Eine Kirche der Angst vor dem Fremden in mir ‘De reputatie van het stuk is uitgegroeid tot een hit die meer weg heeft van een op-en-top burgerlijke revue met meezingers, schlagers en tegeltjeswijsheden.’ Tobias Kokkelmans over de Dreigroschenoper in een enscenering van Robert Wilson ‘Het is een wat onwezenlijk beeld: een gigantische gesloten doos die op niets dan glas lijkt te rusten.’ Pieter T’Jonck bezocht de Rabozaal in de Stadsschouwburg Amsterdam ‘Theater schuwt doorgaans het daglicht. Maar in dit kindertheater werken de weldaad van zon en licht, en de doorzichten naar de straat, de buren, de hemel bevrijdend.’ Koen Van Synghel bezocht het Bronksgebouw. ‘Het hoofd dat niet langer weet wat de hand doet: het is een metafoor voor een schrijven dat opnieuw lichamelijk wil worden, meerduidig, suggestief, beeldend, associatief, grillig en onvoorspelbaar.’ Erwin Jans over de Vlaamse toneelliteratuur van de jaren tachtig en negentig ‘Iets vreet haar op vanbinnen: een fundamentele eenzaamheid, een emotioneel gat, het smartelijke verlangen om samen te zijn?’ Evelyne Coussens over Johnson & Johnson van Manah Depauw ‘Emotie beweegt zich doorheen het sociale lichaam als een constant verbindingsteken, als een perspectiefwisselaar die een vloeiend narratief creëert van haat, walging, liefde, woede, enz.’ Elke Van Campenhout over het Sociaal-Emotionele Lichaam ‘Het belangrijkste aspect van Shakespeare in de Globe zijn de monologen. Ze worden niet psychologisch en naar binnen gekeerd opgezegd. De acteurs richten zich direct tot het publiek. Zo wordt een monoloog een samenspraak, met de toeschouwer als volwaardige partner.’ Johan Thielemans was een weekend in Londen en zag er vijf voorstellingen. etc.
118
Jeanne Brabants Grand old lady van de vlaamse dans Bronks | christoph schlingensief | Rabozaal | manah depauw