Cavin Brinkman | Lui Kang foto: Bojd Vredevoogd
Ivo Janssen | Fishbone
foto: Roel Verhoeven
Paul Pelle | Unity foto: Ruud Scheerens
Ivo Janssen | ao topporn
foto: Ralf vd Kerkhof
Jan Joris de Dobbeleer | Sweatstance
foto: Roel Verhoeven
VISIES: W
WIBOUD
BBQ-Spareribs in Awesomesauce Benodigdheden: • Grote kom. • Grote stevige diepvrieszakken. • Grote kookpan. • BBQ op kolen (Niet op gas, homo). Ingrediënten (voor 2 personen): • 6 spareribs elk zo lang als je onderarm tenzij je een dwerg bent, dan langer. • 200 ml Thai Chili Sauce. • 100 ml Heinz Hot Ketchup. • 4 ruime el Sambal Oelek. • 1 el Cayennepeper. • ½ el Komijnpoeder. • 3 el Appelciderazijn. • 1 ruime el bruine suiker. • 1 el Ketjap Manis. • ½ bouillionblok kip, verkruimeld. • Peper & zout naar smaak. Bereidingswijze: Zeg tegen iemand: “hee man maak jij die BBQ eens aan want ik ben bezig met die awesomesauce.” Meng dan alle ingrediënten in een grote
kom. Wrijf de spareribs goed in en gooi ze in de diepvrieszakken. Bewaar de resterende saus apart. Breng een grote pan met water aan de kook en laat iedere zak ongeveer tien minuten garen. Smeer de halfgare spareribs vervolgens in met de restende saus en BBQ ze direct boven het houtskool. Geregeld draaien, uitdelen en op de onvermijdelijke complimenten uitsluitend reageren met het woord “awesome”. – Gijs P.
VISIES: WIBOUD
Royale
Er valt zoveel over Wiboud te schrijven dat weinigen van hem weten, want je leert hem niet zomaar kennen. Hij is de dromer, de stille genieter. Ik vermoed dat er een wereld bestaat, ongeveer ter hoogte van buiten de atmosfeer van de aarde, waar alleen hij van weet. Het moet daar goed toeven zijn, want hij bevindt zich er veelvuldig en graag. Het zal daar ongetwijfeld ook over skaten gaan, want ik hoop en denk dat ie daarmee doorgaat tot ie twee maal zo oud is als nu (en dat is oud). Als ware autodidact zal hij ook dan nóg meer willen weten van de vele zaken die hem interesseren. Zijn eigengereidheid siert hem; ik ken niemand zoals hij. – Wendy
VISIES: WIBOUD
180 Liu Kang
Wiboud is net als Remko (zie de vorig MAG, bij het oud papier) een rollerblader van het eerste uur maar hij bleef en rolt nog elke week soepeltjes als een jonge god door de straten van Amsterdam, shifties hier shifties daar. Maar het begon allemaal in Alkmaar waar toch wel de mooiste dingen zijn geboren zoals pnoqim, TREE, softcore, Wiboud en ikzelf natuurlijk. Wiboud was in Alkmaar een kledingmerkje pnoqim (= “wiboud� letterlijk omgedraaid) begonnen. Silvester en ik vonden dat vet en na een heel lang verhaal was TREE geboren. Het mag duidelijk zijn, hij is een bezig baasje want naast de hammers die hij in sessies gooit en het draaiend houden van de inline industrie met verschillende rollerwear brands maakt meneer ook nog tijd om muziek te maken voor skate profiles. Check de profile van Erik in AORTA (TIGER COUNTER OF DROG ORKESTAR heet de band). Nog 1 ding waar we niet om heen kunnen als we praten over deze hamergooiende, zeefdrukkende, muziekmakende maar vooral atletisch gebouwde
rollerblader en dat is vlees. Vlees, dat eet Wiboud niet (vandaar dat geile lichaam dames), ondanks dat je skates niet eet, rolt meneer graag op vleesvrije skates en dat is weer zijn invloed geweest bij ADEPT, hij zei tegen Pieter en Olga: “jullie eten toch ook geen vlees of wel soms?! Waarom maken jullie dan geen vleesvrije skates godverdomme?!” En zo is het idee van de Vegan Skate geboren en nu in volle productie. Ik moet hier nog wel een kantekening bij maken dat er een produktiefoutje is opgetreden bij het produceren van de straps want er staat een V op de strap i.p.v. een W, dat zou ik nog even adapteren. En dat is Wiboud, de stempeldrukker op de inline industrie. Oh, en de vegetarische spaghetti van vorige week was met half om half gehakt, maar dat is maar 50% vlees toch? Sorry... – Donny
VISIES: WIBOUD
Frontside
Ik bewonder Wiboud voor de passie die hij legt in al zijn interesses. Autodidact leren spelen van de baritongitaar, schrijven en zingen. Mizou to mizou transfers en stalls op rare wankele paaltjes. Alleen moet hij snel stoppen met skaten want dan kan ik eindelijk het “ik ben al oud en een soultje is moeilijk genoeg” excuus gebruiken. – Sylvester
VISIES: WIBOUD
Safety
Wiboud skate alles. Bomen, dikke buizen, prullenbakken, hekken, bergen zand. Er is altijd een truukje mogelijk. Behalve dan bij die ene spot die er zo vet uit ziet dat er wel iets mogelijk moet zijn, zelfs als dat de vorige tien keer ook niet zo was. Sinds Wiboud in Amsterdam woont zie ik alleen nog maar foto’s en filmpjes van doodnormale curbs. Alleen soms in een bochtje of twee curbs tegenover elkaar. Misschien her en der een hoopje zand of een takje. Als je een foto ziet van Wiboud die een curb skate kun je er zeker van zijn dat er een toe roll, fastplant of ander getapdance aan vooraf ging, erachteraan komt of stiekem tussendoor gegooid wordt. Wiboud vindt alles vet. Geluiden die niet eens meer op muziek lijken, tatoeages, vinyl, fixed fietsen. Hij zegt regelmatig algemeen expert te zijn: “de beste benaming voor op je visitekaartje.” Wiboud houdt van dingen maken enzo. Beetje solderen om gitaren anders te laten klinken, muren half slopen omdat dat wellicht mooier is,
drukinkt en spuitbus voor de perfecte cd-hoes. En bier drinken. Dat doet Wiboud ook. Het liefst gratis en zo veel mogelijk. – Arjen
VISIES: WIBOUD
Makio
Donny Straube | Soul foto: Roel Verhoeven
Tjeerd Weijers | Soul foto: Wouter Dasselaar
Paul Pelle | bs Royale
foto: Ruud Scheerens
Ivo Janssen | Top TorqueSoul foto: Roel Verhoeven
Ralph Nauta | Topacid foto: Ruud Scheerens
Bartosz Beller | bs Royale
foto: Bojd Vredevoogd
Top Po Maine | Fishbrain foto: ...
Alex Makelaar | Royale
foto: Erik Droogh
Ruud Scheerens | ao Pornstar foto: Ivo Janssen
CONCLUSION Dick Heerkens
Team “Tetten de la Course”
Rik van Huik | Mute to Rollin foto: Robin Bakker
Ralf vd Kerkhof | Topsoul
foto: Ivo Janssen
Erik Droogh | Bigfoot Stall foto: ...
Scandja Soetosenojo | Sweatstance foto: Erik Droogh
Roderik Porskamp | Topsoul foto: Ivo Janssen
Ruud Scheerens | bs Torque
foto: Roel Verhoeven
Martin van Drunen | Makio
foto: Robin Bakker
Deel je edits, lees
[MAG]s en meer...
Ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen met een verhaal over deze vakantie. Dat gebeurt deze schrijvende adonis zelden, omdat er altijd wel één of twee dingen uitsteken in een verhaal waar je naar toe werkt met een inleiding en de rest volgt dan allemaal vanzelf. Deze vakantie was dus niet zo; tijdens onze tien dagen door Frankrijk was alles, maar dan ook alles, elk moment en elke minuut een orgasmisch hoogtepunt. Zonder al te veel te skaten hebben Bojd, Maarten, Pascal en mezelf de avonturier in ons teruggebracht en het resultaat was voor mij persoonlijk de tofste vakantie evah. We vertrekken op 2 augustus vanaf de sloppenwijken van Buitenveldert, waar Maarten elke dag zijn moeder uit bad haalt. Na ongeveer 3 minuten rijden werd Bojd autoziek en besloten we om maar even uit te rusten op het tankstation van Buitenveldert. Direct hierna touren we met 180 km/uur naar een oude, verlaten elektriciteitscentrale in een spookdorpje in Luxemburg, waar we de eerste nacht doorbrengen op het dak van dit verlepte pand. Dit zou niet de enige keer zijn van de tour dat we baat hebben bij het feit dat McGuyver de biologische vader is van Bojd, want zonder zijn handigheid, navigatie-skills en bewonderingswaardige cynisme hadden we 10 dagen op de vluchtstrook langs de weg in de auto geslapen in omgeving Gouda. De eerste avond op het dak van de centrale is onvergetelijk, waar alles klopte. Zonsondergang, prachtig uitzicht, Red Lable, mannelijke gevoelens en een kristalheldere sterrenhemel. En wie kan nou zeggen dat ie op een dak van een opgeheven elektriciteitscentrale heeft overnacht?
De eerste nacht was zeker een hoogtepunt, maar de tour werd na Luxemburg alleen nog maar beter. Los van het vinden van Pascal zijn mannelijkheid hadden we voor deze vakantie maar één zeker doel en dat was het opzoeken van Maarten zijn pappa, die zo’n twee jaar terug de stank van Amsterdam voor de rozengeur van Marseille heeft ingewisseld. De tweede dag kwamen we iets dichterbij deze bestemming en reden wij via een tussenstop in Metz naar Epinal. Hier zetten we onze tenten op aan een idylisch meertje met een iets minder idylisch gezelschap van gestrande inboorlingen aan onze linkerkant en de Noord-Franse new kids aan onze rechterkant. Na een frisse duik in het Bar-le-Duc water zetten we de trip voort richting het iets zuidererlijk gelegen Besancon, waar Maarten voor het eerst op een Urbex-locatie een poepje doet. De locatie in kwestie lijkt op een vervallen school / woningcomplex, dat duidelijk al wat jaartjes droog staat. Nu lijkt het waarschijnlijk alsof wij een groepje ramptoeristen zijn op zoek naar de verslavende geur van asbest in verlaten gebouwen, maar dat is alleen Maarten. Als fotograaf zijnde liepen Maarten en Bojd met kloppende erecties rond op deze gure plekken, want elke centimeter leent zich natuurlijk voor een artistiek plaatje. Bij het verlaten van de sloppenschool in Besancon klimmen we weer over het hek naar de auto, waar nietsvermoedend een modellenshoot aan de gang is van een Frans halfbloedje in een strakke witte broek. Hier leren wij dat Maarten geen ‘goufers kan scannen terwijl hij klimt’. Het was een leerzame vakantie.
>>>
Na de meest ruige overnachting van de tour op een akker naast een maisveld en in de enige onweersbui van de vakantie trekken we vol goede moed naar de pracht en praal van Lyon. Hier overnachten wij, tot groot genoegen van deze verwende luxebaby, voor de eerste (en laatste) keer in een hotelletje net buiten de stad. Voor slechts 100 euro met zijn vieren hebben we weer heel eventjes stroom op onze enige laptop voor het bekijken van twee of drie pornosites. Na vier dagen weg te zijn geweest bezwijkt het jongste lid van de groep als eerste en Pascal verwdijnt even voor 8 ontladende minuutjes naar de badkamer. De hotelovernachting was zonder twijfel de beste investering van de vakantie. Op de vijfde dag komen we in de vroege avond aan op onze eindbestemming, de stijlvolle, klassieke maison van Pappa Albrecht. De twee dagen in Marseille waren fantastisch, mede door de gastvrijheid van onze host, die ons met riante maaltijden en koude biertjes voor heel eventjes uit ons zorgelijke dieet van chocolade croissants en warme whisky trok. Big up naar Jan Albrecht! Via mijn superieure netwerk kregen we adresjes van hele fijne skatespots in de stad, en de combinatie van skaten, cocktails en de Middelandse Zee was het VOL op genieten in de havenstad van Frankrijk. En zo was het alweer woensdag en zijn we al een week op reis. Nog 4 dagen om weer terug te komen in de polder; kilometers maken dus. Na Marseille was Montpellier aan de buurt en dan vooral omdat we hoopten op harde spots die we in mooie edits voorbij hebben zien komen. Een kleine teleurstelling, want de enige spot die na hevig
zoeken enigzins tegenviel, zag er op internet veel mooier uit. Maar dat krijg je met die tyfus HD-functies. De overnachting in deze stad maakte alles dubbel en dwars goed. Beladen met watermeloenen, wodka, twee tenten, een aansteker en heel veel droog riet belanden we in de duinen van Montpellier, waar Bojd ons allemaal doet beseffen hoe nietig we zijn als hij ons mystieke verhalen vertelt over de Grote Beer en de talrijke sterrenhemels van het universum. Wat een avond... Na de ochtendduik in de Middelandse zee trekken we naar Clermont-Ferrand, waar we ons settlen op een camping inclusief mooi meertje. De tijd tikt door en ook de volgende dag zijn de tolwegen richting Amsterdam onze beste vriend. Tegen het einde van de dag komen we aan op de karigste camping van West-Europa, in hartje Orleans. De stad zelf daarentegen was prachting en in het bezet van leuke skatespots. Na Orleans rijden wij als niggas in paris straal langs de Bercy ledges naar Lille, waar we op zaterdag 11 augustus ons laatste avondmaal hebben genutigd. Na dit decadentje etentje was het weer even een tandje omlaag met de luxe. Zonder enig idee van slaapplek passeren we diep in de nacht de Belgische grens om wat later langs de snelweg op een rustplek voor autorijders terecht te komen. Wat oogt als een onschuldige stukje Belgie blijkt helaas al snel een ontmoetingsplaats voor mannen die het fijn vinden om elkaar in de bosjes te verwennen. Hier kwamen we natuurlijk te laat achter, aangezien wij een van deze jolige mannen hadden aangesproken of hij de scheidsrechter wou zijn voor onze slaapzakrace, die zij bepalen wie de slaapmat kreeg voor de tent....... >>>
De necrofiel bleef hierna iets te lang bij ons staan, tot op het moment ik me geforceerd voelde om te vragen wat hij hier nog deed om dit tijdstip. ‘Allez, ik ben een natuurmens. Ik hou van de natuur hier. Ik sta hier al drie uur.’ En komen er wel eens andere mannen. ‘Haha, ja natuurlijk. Wij zijn nachtmensen.’ Meneer, wij willen slapen en zouden het fijn vinden als u nu vertrekt. Zodoende was de laatste nacht een slapeloze nachtmerrie, maar wel een memorabele. Op 12 augustus komen we netjes op tijd weer terug in hartje Buitenveldert. Dit was zoals gezegd voor mij mijn leukste vakantie tot nu toe en ik raad iedereen aan om tenminste voor je 59e een keer op een roadtrip met je homies te gaan. Maarten bedankt voor het rijden, Bojd bedankt voor je cynisme en Barney, bedankt voor de intieme momentjes in de tent.
Tot volgend jaar in Buitenveldert voor Team Yolo goes Italie 2013!
Tekst: Foto: Vorm:
Ryan Claus Bojd Vredevoogd Thijs Bode
Jordan | ao Negative Mistrail foto: Erik Droogh
Hans Hardonk | ao Topacid
foto: Roel Verhoeven
Ernest Wennekers | bs Fulltorque foto: Ralf vd Kerkhof
Bojd Vredevoogd | Backside
foto: Cavin Brinkman
randy abels
back slide
remy cadier
stale 180
fe st
remy cadier
top
remy cadier
ence tall
remy cadier
top acid
beer hendriks
soul
randy abels
fishbrain stall
randy abels
that grab
remy cadier
stale
Roderik Porskamp | 180 Lui Kang foto: Ivo Janssen
Ruud Scheerens | Sweatstance foto: Paul Pelle
Ruud Scheerens | foto: ...
| Fishbrain
Geoffry van der Hijde | Air foto: Robin Bakker
Donny Straube | Backside
foto: Bojd Vredevoogd
Hans Hardonk | ao Fish foto:Roel Verhoeven