Hoofdstuk 1 Wat is loonheffing?

In de vorige delen heb je kunnen lezen dat de belangrijkste inkomstenbron van de overheid het heffen van belastingen is. De meeste belastingen worden pas achteraf geheven, als het jaar voorbij is. Denk maar aan de inkomstenbelasting en de vennootschapsbelasting. Maar de Belastingdienst kan een deel van de belasting al eerder binnenhalen. Zo kan de fiscus een voorlopige aanslag opleggen, als verwacht wordt dat de belastingplichtige aan het einde van het jaar belasting moet bijbetalen. Een andere mogelijkheid is dat de fiscus voorheffingen oplegt. Voor de inkomstenbelasting zijn dit bijvoorbeeld de loonheffing en de dividendbelasting. Ontvang je loon of dividend, dan moet de uitkerende instantie meteen loonheffing of dividendbelasting op de uitkering inhouden. Natuurlijk mag je de op deze manier betaalde belasting in mindering brengen op de inkomstenbelasting die over dat jaar verschuldigd bent.

Aanslag inkomstenbelasting over dit jaar -/- al betaald via voorlopige aanslag dit jaar -/- al betaald via voorbelasting dit jaar nog te betalen, of terug te vorderen, of € 0

De overheid heeft in de wet opgenomen dat iedereen die werk verricht of een uitkering heeft, meteen bij het vaststellen en ontvangen van zijn loon of uitkering loonheffing betaalt over dit bedrag.

Loonheffing

De loonheffing wordt bij uitbetalen van het loon in mindering gebracht door de inhoudingsplichtige. Als je werkt, is dit je werkgever. Krijg je een uitkering, dan is dit de uitkeringsinstantie. Loonheffing bestaat uit twee delen: – loonbelasting (belasting); – premies voor de volksverzekeringen. Dit zijn er drie: • AOW = Algemene OuderdomsWet • ANW = Algemene NabestaandenWet • WLZ = Wet Langdurige Zorg (vroeger de AWBZ)

De inhoudingsplichtige zorgt ervoor dat het ingehouden geld aan de Belastingdienst wordt betaald. De inhoudingsplichtige berekent zelf de hoogte van de loonheffing die hij moet inhouden en draagt deze af via een aangifte loonheffing.

Administratieve verplichtingen voor de werkgever

De werkgever moet: – loon betalen en loonstrookjes aan de werknemer geven; – de identiteit van de werknemer vaststellen. De werknemer moet zich bij zijn werkgever legitimeren met paspoort of identiteitskaart. Bij werknemers die hun gegevens niet of niet goed aan de inhoudingsplichtige verstrekken, is sprake van anonieme werknemers.

In dat geval moet de inhoudingsplichtige 49,5% loonheffing inhouden en mag hij geen heffingskortingen toepassen. – een loonstaat aanleggen voor alle werknemers. Dit is een overzicht waarin de gegevens die van belang zijn voor de loonberekening per werknemer worden bijgehouden. – loonheffing inhouden. Deze moet de werkgever op tijd, namelijk binnen een maand na afloop van de aangifteperiode, afdragen aan de Belastingdienst. – gegevens van vrijgestelde vergoedingen en verstrekkingen en autokostenvergoedingen vastleggen in de administratie; – vergoede plaatsbewijzen openbaar vervoer bewaren; – de auto van de zaak van werknemers aantekenen op de loonstaat; – een jaaropgave verstrekken aan elke werknemer.

De belastingplichtige is de werknemer die in dienstbetrekking is bij de inhousdingsplichtige. De loonheffing wordt berekend over de volgende vergoedingen: – uit tegenwoordige dienstbetrekking, bijvoorbeeld: loon in geld of natura; – uit vroegere dienstbetrekking, bijvoorbeeld: ww (WerkloosheidsWet), wia (Wet Inkomen naar Arbeidsvermogen), aow of pensioen; – aan anderen uit zijn huidige dienstbetrekking, bijvoorbeeld schoolkostenvergoeding voor zijn kind; – aan anderen vanuit een vroegere dienstbetrekking, bijvoorbeeld weduwepensioen uit een bedrijfspensioenfonds.

Dienstbetrekking

Er is sprake van dienstbetrekking wanneer de ene partij arbeid moet verrichten en de andere partij een vergoeding betaalt. Hierbij moet er sprake zijn van een gezagsverhouding tussen de opdrachtgever, bijvoorbeeld baas, en de uitvoerder, bijvoorbeeld de werknemer. Er kan sprake zijn van: – echte dienstbetrekking: arbeidsovereenkomst of benoeming als ambtenaar; – fictieve dienstbetrekking: er ontbreekt een gezagsverhouding, maar de wetgever doet alsof er een dienstbetrekking is. Dit gebeurt bijvoorbeeld wel eens bij stagiaires, thuiswerkers en commissarissen. – oneigenlijke dienstbetrekking: er is geen gezagsverhouding. Hier is sprake van bij bijvoorbeeld lijfrentetermijnen, aow, anw, pensioen, bijstandsuitkering en uitkeringen werknemersverzekeringen: WW, Wajong (Wet arbeidsongeschiktheidsvoorziening jonggehandicapten), WAO (Wet op de ArbeidsOngeschikheidsverzekering), WIA, ZW (Ziekte-

Wet) en dergelijke.

Is er sprake van een dienstbetrekking, dan moet op de vergoeding steeds loonheffing worden ingehouden.

Pseudo-werknemers/freelancers (opting in regeling)

Freelancers zullen meestal een factuur sturen en zelf zorgen voor de afdracht van loonheffing. Maar een freelancer kan aan zijn ‘opdrachtgever’ vragen om loonheffing in te houden. Hier worden wel eisen aan gesteld: – De freelancer mag geen belastbare winst in deze organisatie verdienen. – De freelancer moet samen met zijn opdrachtgever een verzoek indienen bij de belastinginspecteur.

Het voordeel voor de freelancer is dat hij al meteen zijn belasting betaalt en fiscaal gezien wordt als werknemer.

Inhoudingsplichtige

De inhoudingsplichtige is degene die de loonheffing moet uitrekenen, moet inhouden en op tijd moet afdragen aan de fiscus. Net als bij de dienstbetrekking wordt ook hier een onderscheid gemaakt tussen: – echte werkgevers, – fictieve werkgevers, – oneigenlijke werkgevers.

Je hebt al kunnen lezen dat loonheffing een voorbelasting op de inkomstenbelasting is. Als de belastingplichtige te veel loonbelasting heeft betaald, kan hij binnen 5 jaar de te veel betaalde belasting terugvragen via een aangifte inkomstenbelasting. De teruggave moet wel meer dan € 15,– zijn. Ook kan de Belastingdienst de belastingplichtige verplichten een aangifte inkomstenbelasting in te dienen, als ze verwachten dat de belastingplichtige te weinig belasting heeft betaald. De belastingplichtige moet dan de te weinig betaalde belasting alsnog betalen. Dat hoeft alleen als het te betalen bedrag hoger is dan € 48,–.