Τεύχος 144 by Εφημερίδα Αθέρας

Κωδ. 2617

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΔΕΣΜΕΥΤΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΙΚΑΡΙΑΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ - ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2020  ΤΕΥΧΟΣ 144  ΝΕΑ ΠΕΡΙΟΔΟΣ  ΤΙΜΗ ΦΥΛΛΟΥ 1 ΕΥΡΩ Αχρίδος 27 Αθήνα 111 44  ΤΗΛ/ FAX: 210 2281639 - ΤΗΛ: 210 9930458 FAX: 210 9954966 e-mail: ef.atheras@gmail.com

Η ΥΓΕΊΑ ΔΕΝ ΈΧΕΙ ΤΙΜΉ

ανθρωπότητα μαζί και η χώρα μας ζουν και κινούνται στους ρυθμούς που έχει επιβάλλει η μεγάλη πανδημία που πάνω από ένα χρόνο έχει εισβάλλει στην ζωή μας. Μέχρι σήμερα παρόμοιες πανδημίες γνωρίζαμε μόνο μέσα από περιγραφές που υπάρχουν στα κείμενα της Ιστορίας. Αυτό που σήμερα ζούμε και βλέπουμε είναι κάτι που κανείς δεν είχε προβλέψει ότι θα συμβεί σε μια εποχή που τόσο η ιατρική επιστήμη όσο και οι δυνατότητες της τεχνολογίας είναι τεράστιες. Πέρα από την απίστευτη καταστροφή που έχει προκαλέσει στη ζωή μας και στην Οικονομία σε παγκόσμια κλίμακα, έχει παράλληλα οδηγήσει στην ανατροπή και την αμφισβήτηση πολλών βεβαιοτήτων με τις οποίες ζούσε και πορευόταν η ανθρωπότητα μέχρι σήμερα. Στην εποχή του ακραίου νεοφιλελευθερισμού που για πέντε δεκαετίες κυριαρχεί σε παγκόσμιο επίπεδο και ευθύνεται για τα αδιέξοδα που έχει οδηγηθεί η παγκόσμια οικονομία, εμφανίστηκε ξαφνικά η καταστροφική πανδημία για να ξεκαθαρίσει πολλά πράγματα. Πιο συγκεκριμένα η θεωρία του νεοφιλελευθερισμού και γενικά του Φρίντμαν και όλων όσων ακολουθούν τη λεγόμενη σχολή του Σικάγο ότι δεν πρέπει να υπάρχει ο ρυθμιστικός ρόλος του κράτους στην οικονομία, έχει πάει περίπατο όπως και η αντίληψη ότι η οικονομία από μόνη της μπορεί να λειτουργεί και όταν χρειαστεί έχει τη δυνατότητα να αυτοδιορθώνεται. Κανένα οικονομικό σύστημα που έχει φτιαχτεί από τον άνθρωπο για να λειτουργεί στην λογική κάποιων οικονομικών δυνάμεων, που αποβλέπουν στο κέρδος, δεν μπορεί να αυτοδιορθώνεται, γι’ αυτό και απαιτείται ο ρυθμιστικός ρόλος κάποιου και συγκεκριμένα του κράτους, που θα πρέπει να λειτουργεί πάντοτε λαμβάνοντας υπόψιν το συμφέρον του συνόλου της κοινωνίας. Αυτή η κρίση απέδειξε ακόμα ότι η βασική αρχή του νεοφιλελευθερισμού ότι τα πάντα έχουνε μια οικονομική αξία και μετρούνται με μια τιμή , είναι παντελώς απαράδεχτη. Συγκεκριμένη τιμή μπορεί να έχουν τα μέταλλα, τα καύσιμα, τα τρόφιμα κ.λπ., όμως υπάρχουν πράγματα που δεν ακολουθούν την λαθεμένη αυτή λογική της προσφοράς, της εμπορίας και του κέρδους. Να αναφέρουμε μερικά, όπως το κοινωνικό αγαθό της δημόσιας υγείας, της παιδείας, που είναι αποκλειστικό καθήκον της πολιτείας, της προστασίας της ιστορίας μας και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, που είναι ιερή υποχρέωση του κάθε πολίτη. Στις δύσκολες αυτές ώρες της πανδημίας μόνο το Εθνικό Σύστημα Υγείας στάθηκε όρθιο και ανέλαβε όλο το βαρύ φορτίο της κοινωνικής συμφοράς που προκάλεσε. Κανείς δεν αντιλήφθηκε την παρουσία έστω και μιας ιδιωτικής επιχείρησης στην μάχη κατά του Κορωνοϊού. Δεν θα μπορούσε κάτι τέτοιο να συμβεί διότι ο ιδιωτικός τομέας στον χώρο της υγείας υπάρχει και λειτουργεί πάνω στη λογική του κέρδους και στην εκμετάλλευση του κάθε ασθενούς. Αυτή η συμφορά απέδειξε μια ακόμα μεγάλη αξία για την ανθρωπότητα. Είναι η μεγάλη δικαίωση της επιστήμης και η παγκόσμια αναγνώριση

>>>>>>>>ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΣΕΛ. 5

ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑ… ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ!!! κι όλα τα λουλούδια να κόψουν, η Άνοιξη θα ΄ρθεί!

της Χ. Κοτσάνη

εν έχει κανείς πλέον το δικαίωμα να εφησυχάζει! …. βγήκαν που λέτε τα τέρατα από τους υπονόμους της ιστορίας ντυμένα με προβιές, φορώντας στα κεφάλια τους βερνικωμένα κέρατα και περικεφαλαίες (να θυμηθούμε και τα δικά μας), κρατώντας τουφέκια, πιστόλια, ξίφη κοφτερά με σάρισες και κοντοβράκια ή και χωρίς αυτά και άνοιξαν πυρ κατά του Καπιτωλίου, κατά της Βουλής (να θυμηθούμε και τα δικά μας) και μπούκαραν «ανεμπόδιστοι» με κραυγές και αλαλαγμούς καταπατώντας κάθε έννοια Δημοκρατίας… έτσι, γιατί θέλησαν και πάλι να κάνουν φανερή την παρουσία τους, γιατί δεν ήθελαν να παραδεχτούν την ήττα τους, σαν τον δικό μας τον Σαμαρά που όταν έχασε τις εκλογές δεν πήγε να παραδώσει στον Τσίπρα ως όφειλε (να θυμηθούμε και τα δικά μας)! Δεν ήταν όχλος στο Καπιτώλιο όπως κι εδώ άλλωστε, ούτε αγανακτισμένοι βεβαίως αλλά και ούτε μπουλούκι διαδηλωτών. Ήταν ακροδεξιοί και φασίστες, ήταν χιτλερικοί που δεν έκρυβαν ακόμα και στα μπλουζάκια που φορούσαν τον θαυμασμό τους για το «Άουσβιτς»! Ήταν οι δικοί μας « Βουκεφάλες - μακεδονομάχοι», οι επίσημοι ΧΑυγίτες στριμωγμένοι με πρώην Πρωθυπουργούς και νυν Υπουργούς αγκαλιά για μία σέλφι, ήταν κι άλλοι λιγδιασμένοι κι αλλοπαρμένοι με κομποσχοίνια και λιβανιστήρια στα χέρια, με μάτια που γυάλιζαν από νηστεία και προσευχή αλλά και μίσος που μύριζαν λιβάνι και θανατίλα… βγαλμένοι, θαρρείς, από πίνακες του μακρινού

OMERTA Του Μπάμπη Δρακόπουλου

Omerta (σιωπή) που ενίοτε δεν διστάζει να αγγίζει το άκρον άωτον της στρεψοδικίας κανοναρχεί με ιδιαίτερη προσήλωση τις τελευταίες δεκαετίες το μέγα έγκλημα που συντελείται ,εν ονόματι του κέρδους, παγκοσμίως κατά του περιβάλλοντος. Η αλήθεια πάντοτε είναι απλή! Και όσο πλησιάζουμε στην ώρα μηδέν γίνεται ακόμη απλούστερη. Τόσο , που πιό απλή δεν γίνεται. Κάποιες φωνές με περιβαλλοντικές ανησυχίες και με ακτιβίστικες εξάρσεις ασφαλώς έχουν την σημασία τους, όμως δεν φθάνουν και είναι απελπιστικά ανεπαρκείς. Διότι, ναι μεν ανοίγουν για μια στιγμή την κουρτίνα πίσω από την οποία κρύβεται το δράμα του πλανήτη και οι ευθύνες γι αυτό, αλλά το Σύστημα παραμένει αλώβητο και ως εκ τούτου έχει την δυνατότητα να σφραγίζει αμέσως τις ρωγμές μέσα από τις οποίες βλέπει κανείς τον «βασιλιά γυμνό». Έτσι ο πλανήτης καταστρέφεται καθώς κάθε στοιχείο ισορροπίας της φύσης ρευστοποιείται χωρίς φειδώ στον βωμό του κέρδους του παγκοσμιοποιημένου οικονομικού νεοφιλελευθερισμού. Τούτων δοθέντων ο πλανήτης μετράει,

«Μεσαίωνα» (να θυμηθούμε και τα δικά μας), αγράμματοι και ανιστόρητοι κραδαίνοντας ρομφαίες, λάβαρα, εικόνες και μ’ όλες τις γελοιότητες που ζήσαμε κι εμείς πριν μερικά χρόνια… Τέτοιοι ήταν και στο «Καπιτώλιο» μην απορείτε! ήταν και είναι οι «άνθρωποι – τέρατα» που τρέφονται με μίσος για τον συνάνθρωπό τους, ήταν και είναι αυτοί που βάζουν πάνω απ’ όλα το δικό τους προσωπικό συμφέρον τυλιγμένοι με τις σημαίες τους, ήταν και είναι αυτοί που στρατεύονταν στην «Αρία» φυλή του Χίτλερ και ξαπόστελναν στα στρατόπεδα του Νταχάου κ.α. τους Εβραίους, τους Κομμουνιστές, τους Ρομά, τους ομοφυλόφιλους, τους μαύρους στην Αμέρικα… Ήταν και είναι αυτοί που έστηναν στους τοίχους Πατριώτες Αγωνιστές στην Καισαριανή, στα Καλάβρυτα, στο Δίστομο…! Ο Τραμπ και ο «Τραμπισμός» είναι παντού, κρύβεται σε κάθε σκοτεινό λαγούμι και είναι έτοιμος να βγει με την πρώτη ευκαιρία… τον διευκολύνουν και τον υποθάλπουν κιόλας οι ακροδεξιές εξουσίες κυριολεκτικά, μέρες. Κάτι που μοιάζει με κοινό μυστικό. Και όμως, δεν κουνιέται φύλλο. Κάποιοι μάλιστα λοιδορούν όσους κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Όμως είναι βέβαιο ότι, πολύ ενωρίτερα απ΄ όσο μπορούν να υποθέσουν, λοιδορούντες και ραθυμούντες δεν θα πιστεύουν στα μάτια τους. Σε λίγο οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί του Συστήματος και τα κατ΄ ευφημισμόν ΜΜΕ που παίζουν ρόλο πλυντηρίων κάθε ανομίας και ατιμίας διεθνώς θα είναι αδύνατο να κρύψουν την πραγματικότητα. Το θέμα είναι λοιπόν τι γίνεται. Τι πρέπει να γίνει στην συνέχεια αφού οι ως τώρα προσπάθειες μονοθεματικών κινήσεων δεν έχουν ούτε μπορούν να κατακτήσουν ποιοτικά αποτελέσματα τέτοια που να μπορούν ν΄ αλλάξουν την πορεία των πραγμάτων. Τα προβλήματα της υπερεκμετάλλευσης και καταστροφής του περιβάλλοντος είναι βαθύτατα ιδεολογικά και πολιτικά. Οι μονομερείς ενέργειες ακτιβίστικου τύπου δεν μπορούν να έχουν αποτέλεσμα αν δεν εντάσσονται σε στρατηγικές πολιτικών υποκειμένων με κινηματικό χαρακτήρα και με στοχεύσεις ριζικούς , πολιτικούς και κοινωνικούς μετασχηματισμούς. Η αμφίδρομη απλά σχέση με την οργανωμένη πάλη των δυνάμεων δεν φτάνει αν δεν είναι οργανική.

>>>>>>>>ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΣΕΛ. 5

και κυβερνήσεις σαν την δική μας για παράδειγμα. Η τοποθέτηση «Βορίδη» Προέδρου της Νεολαίας του δικτάτορα «Παπαδόπουλου» σε πρώτης τάξεως Υπουργείο που θεωρεί «ελαττωματικές» τις ιδέες της Αριστεράς…, φανερώνει του λόγου το αληθές… ο άλλος ανεκδιήγητος Γεωργιάδης Υπ. Ανάπτυξης (λέμε τώρα) θα ψήφιζε όπως ο ίδιος δήλωνε και με τα δύο χέρια Τραμπ, η άλλη πάλι Υφυπουργός, (Βούλτεψη) μας είπε πως δίπλα στους Ρομά μένουν «άνθρωποι»… Ένα φάντασμα λοιπόν πλανιέται μέσα και στην δική μας κοινωνία… ένα φάντασμα δηλητηριώδες, τερατώδες και επικίνδυνο για όλους: Αριστερούς, Δεξιούς και Κεντρώους αν δεν το αντιμετωπίσουμε τώρα όλοι μαζί θα τους δούμε πάλι με τα αρκουδοτόμαρα μπροστά μας και δεν θάναι καθόλου μα καθόλου φάρσα! Και ενώ ο κόσμος πεθαίνει εκτός κι εντός ΜΕΘ, μαγαζιά κλείνουν, άνθρωποι απολύονται χωρίς καμία ελπίδα για το αύριο, η Δημοκρατία τραυματισμένη αιμορραγεί, ο Υπουργός Αστυνομίας υπογράφει νόμους για την «Παιδεία» και τι νόμους! Αστυνομία όπως την παλιά Χωροφυλακή: στα αμφιθέατρα, στις βιβλιοθήκες, στα εργαστήρια, σε δρόμους, πλατείες, ταράτσες ακόμα και στον αέρα με τα ελικόπτερα… παντού! Την ώρα ετούτη που αυτά συμβαίνουν κι άλλα φοβερά όπως η ανικανότητα να προμηθευτούν εμβόλια εκεί όπου μας έδειχναν σε φανταστικά σχεδιαγράμματα τα εκατομμύρια που θα ερχόταν!!! Όπως η απαξίωση του Ε.Σ.Υ. ή όπως η σαρωτική νέο-φιλελεύθερη λαίλαπα του οικονομικού αφανισμού χιλιάδων και πάλι συμπολιτών μας… Κάποιοι νομίζουν ότι θα μας προστατεύσουν οι «ομπρέλες», τα μανιφέστα ή θεωρίες και συζητήσεις περί «το γένος των αγγέλων», έτσι κάπως φαντάζουν στον απλό κόσμο που έγκλειστος παρακολουθεί με τον φόβο της μόλυνσης, την «τάση» ορισμένων να κρατηθούν μακριά άσπιλοι, άφθαρτοι και ιδεολογικά αμόλυντοι … τούτη την ώρα, δεν «προκάνουμε» (να θυμηθούμε και τον λόγο ενός παλαίμαχου αγωνιστή)… Βγείτε από τα γραφεία έστω και με sms, αφουγκραστείτε μαζί μας τον απλό συμπολίτη μας που ζητάει ελπίδα μέσα από προοδευτικές κυβερνήσεις, με ό,τι σημαίνει για τον

>>>>>>>>ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΣΕΛ. 5

“A” ΕΎΧΕΤΑΙ

ε τον καινούρΜ γιο χρόνο ο ¨Αθέρας¨στέλνει σε

όλους τις πιο θερμές ευχές για υγεία, ειρήνη και προσωπική ευτυχία. Ο χρόνος που πέρασε ήτανε στην ζωή όλων μας μια μαύρη σελίδα και μια μεγάλη συμφορά για την ανθρωπότητα. Ευχή μας είναι η καινούργια χρονιά να είναι διαφορετική,να επανέλθει η ηρεμία και η ομαλότητα στην ζωή μας και να είναι η χρονιά που πέρασε μια κακή ανάμνηση και μια συμφορά που ποτέ δεν θα γνωρίσει ξανά η ανθρωπότητα.

2 ● Κοινωνικά

ΘΑΝΑΤΟΙ

 Κατσά-Κράτσα Αργυρώ στις 6/10

Αθέρας / ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ - ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ

ΆΝΝΑ ΠΑΠΑΣΙΜΆΚΗ

ΔΗΜΉΤΡΗΣ ΚΑΖΆΛΑΣ

ΚΑΡΝΑΒΆΣ ΓΙΏΡΓΟΣ

στην Αθήνα

1957-2021

 Κολάρος Αποστόλης 58 ετών στις 16/10 στην Αμερική

 Πετσάκου Κατερίνα 96 ετών στις 17/10 στο Καταφύγι

 Μανώλης Ιωάννης 88 ετών στις 18/10 στον Μαγγανίτη

 Καρίμαλη Ανέζα 73 ετών στις 26/10 στις Ράχες

 Κυπραίος Θέμης 70 ετών στις 27/10

στην Αθήνα. Ετάφη στον Άγιο Κήρυκο  Σταματιάδου Μαρία 66 ετών στις 5/11 στο Καραβόσταμο  Παντελάδη Σταματία στις 6/11 στην Αμερική  Πλακίδα Γιαδέλη 73 ετών τον Νοέμβρη. Πέθανε στην Αθήνα και κηδεύτηκε στο Αυλάκι  Φωκιανού Μαρίκα 92 ετών στις 17/11 στα Κοσοίκια  Καρίμαλης Θ. Ηλίας 73 ετών στις 19/11 στο Αυλάκι  Χωριάτης Νικόλαος 65 ετών στις 24/11 στον Καναδά  Γιάκας Νικόλας 92 ετών στις 24/11 στον Άγιο Δημήτρη  Καράς Γιάννης 91 ετών στις 26/11 στην Αμερική  Καρναβά Αθηνά 89 ετών στις 24/11 στην Ακαμάτρα  Τσαρνά Αργυρώ 94 ετών στις 27/11 στο Περδίκι  Γενούζος Ανδρέας 85 ετών στις /30/11 στην Αθήνα  Τσάκαλος Αιμίλιος 95 ετών στις 28/11 στο Πλωμάρι  Μπινίκος Αντώνης 85 ετών στις 3/12 στο Ξυλοσύρτι  Πούλου Λαμπρινή 71 ετών στις 6/12 στην Αμερική  Μουλάς Σιδερής 80 ετών στις 15/12 στον Άγιο Πολύκαρπο  Λιγνού Καλλιόπη 88 ετών στις 15/12 στην Δάφνη  Καϊάφας Γιώργος 82 ετών στις 27/12 στο Καραβόσταμο  Παπαϊωάννου-Κοτσάνη Ελισάβετ 72 ετών στις 29/12 στο Καραβόσταμο  Ζαούτης Βασίλης 92 ετών τον Νοέμβρη στις Καρυδιές  Μουλάς Σιδερής 80 ετών τον Δεκέμβρη στις Ράχες  Καρίμαλη-Στενού Ζήνα 73 ετών τον Δεκέμβρη στις Ράχες  Τρατράς Χαράλαμπος 60 ετών στο Καρκινάγρι  Κουλουλίας Φώτης (από Καρκινάγρι) στην Αμερική  Καρούτσος Άγγελος 90 ετών στις Καρυδιές  Καλογρίδης Νίκος τον Δεκέμβρη στο Καρκινάγρι  Τσαμουδάκη Ειρήνη στο Καρκινάγρι  Σταμούλος Στέργιος 74 ετών τον Οκτώβριο στην Αρτέμιδα

ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΕΝΟΥΖΟΣ Γεννήθηκε 9-9-1935 Απεβίωσε 30-11-2020

Ανδρεάς γεννήΟΙκαρίας θηκε στο Αυλάκι από αγροτική

οικογένεια. Στην εφηβεία ήρθε στην Αθήνα, φοίτησε στο έβδομο Γυμνάσιο Παγκρατίου ενώ συγχρόνως εργαζόταν.Στην εβδόμη του οχταταξίου Γυμνασίου μυήθηκε στην αριστερή ιδεολογία από συμμαθητή του, όπου παρέμεινε πιστός μέχρι τέλους. Υπήρξε Καπετάνιος και στο επάγγελμα και στη ζωή του. Ανθρωπος της προσφοράς γεμάτος καλοσύνη για όλους. Αντιμετώπισε και πάλαιψε την αρρώστια του με ιώβια υπομονή παλικαρίσια μέχρι τέλους. Ητανε πάντα παρόν στην «εφημερίδα μας»... έτσι αποκαλούσε τον «ΑΘΕΡΑ» και παρακολουθούσε με αγωνία την πορεία της. Ανδρέα μας λείπεις,να είσαι καλά εκεί που είσαι κ να μην πονάς.

φυγε για πάντα από κοντά μας η Άννα ΠαΈ πασιμάκη. Υποδεχτήκαμε με απέραντο σεβασμό και υπερηφάνεια την τέφρα της που θα

μείνει για πάντα στην αγκαλιά της Ικαριακής γης, στον τόπο που έζησε και αγάπησε τόσο πολύ. Δεν ήταν η Αννούλα του Χιονιά, αλλά η Άννα παντός καιρού. Υπήρξε μάνα υπόδειγμα και αγωνίστιρα χωρίς όρια και περιορισμούς. Μια προσωπικότητα στο χώρο της αριστεράς με στόχους και οράματα για έναν κόσμο πιο δίκαιο και περισσότερο ανθρώπινο. Είχε την προσωπική της άποψη για τα πάντα, για τους ανθρώπους, για την κοινωνία, για την πολιτική. Αγωνιούσε για το μέλλον του πλανήτη μας και την επιβίωση του ανθρώπου στις συνθήκες του παγκόσμιου παραλογισμού. Δεν μπορούσε να ανεχθεί την ανισότητα που κυριαρχεί στον κόσμο, την δυστυχία και την πείνα που υπάρχει παντού. Δεν αποδεχόταν την άποψη πως η ανισότητα είναι αναγκαία συνέπεια στην ζωή των ανθρώπων και ήθελε όλα αυτά να αλλάξουν. Η διαδρομή της στην ζωή ήταν πάντα ένας αγώνας με συνέπεια και συνέχεια. Πάντα στην πρώτη γραμμή, ασυμβίβαστη και χωρίς εκπτώσεις σε ότι θεωρούσε δίκαιο και σωστό. Την γνωρίσαμε από κοντά σε μια πολύχρονη διαδρομή και μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι ήταν ένα άτομο μοναδικό με δύναμη ψυχής και ατσάλινο χαρακτήρα. Μπορούσε κανείς να συμφωνεί ή να διαφωνεί μαζί της, όμως κανένας δεν διαφωνεί ότι υπήρξε μια αγωνίστρια δυνατή, ασυμβίβαστη, με θέση και επιμονή, αλλά καθαρή τίμια και ανιδιοτελής. Για 25 ολόκληρα χρόνια πάλεψε με το πρόβλημα υγείας της με απίστευτη δύναμη και μοναδικό θάρρος. Είμαστε περήφανοι που βρεθήκαμε μαζί στην σωστή πλευρά της ιστορίας και μοιραστήκαμε τις ίδιες αγωνίες για τις ανθρώπινες τύχες και εμπνευστήκαμε από τα ίδια οράματα για έναν διαφορετικό και πιο ανθρώπινο κόσμο. Θα αποτελεί για πάντα ένα σημείο αναφοράς για ότι πέτυχε στο διάβα της ζωής και το αποτύπωμα που άφησε με το πέρασμα της στην αιωνιότητα. Τέτοια άτομα παραμένουν πάντα επίκαιρα και δεν είναι δυνατόν ποτέ να ξεχαστούν.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΝΑ….

ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΩΑΝΝΑ ΠΟΥΛΙΑΝΟΥ / ΠΑΠΟΥΤΣΗ

το σπίτι στο Χριστό Ραχών ένα τεράστιο σαλόνι και τραπεζαρία με μακρύ τραπέζι να μας χωράει όλους, το ίδιο και στην αυλή μπροστά, με βαθμό επισημότητας Α, Β ή Γ στα πιάτα και τα ποτήρια, ανάλογα με την περίσταση, άφθονο κρασί Ιθάκη μοναδικής ποιότητας, που μας ταξίδευε και ανέβαζε τους τόνους στις διαφωνίες, όχι για το αν πρέπει να αλλάξουμε τον κόσμο αλλά «πως» θα γίνει αυτό. Τραγούδια, απαγγελίες, χορός, μουσικές βραδιές. Οικοδέσποινα, ψυχή και σημείο αναφοράς σε όλα αυτά η Αννούλα Παπασιμάκη με το γλυκό χαμόγελο και τη ζεστή αγκαλιά. Φίλη πολύ αγαπημένη, αγωνίστρια της ζωής, του δικαίου για όλους τους ανθρώπους, για την Ικαρία, τους συγχωριανούς της, τους μετανάστες... Σύντροφος του Θοδωρή πάνω από 50 χρόνια, από τότε που δειλά μπαινόβγαινε στο σπίτι της «γαμπρουδάκι» τον έλεγε η αδελφή της, μέχρι τέλους μέσα από μια πορεία όμορφης και δημιουργικής ζωής γεμάτης από αγάπη. Μάνα που μεγάλωσε τα κορίτσια της, τα λουλούδια της στις Ράχες αλλά τους έδωσε όλα τα φόντα για να τις καμαρώσει γυναίκες με προσωπικότητα, μόρφωση και καλλιέργεια. Το φευγιό σου Αννούλα μου, μας πόνεσε πολύ, αν και το περιμέναμε, αλλά η αισιοδοξία που το αντιμετώπιζες δεν μας άφηνε να το συνειδητοποιήσουμε. Και επειδή κανείς μας δεν είναι μόνιμος σε αυτόν τον κόσμο, αντίο τώρα και καλή αντάμωση…

πέραντη θλίψη διακατέχει την κοινότητα της Ικαρίας με τον χαμό του Γιώργου Καρναβά γνωστού ως (Μπόση), ενός ανθρώπου με πλούσια δράση και προσφορά στην κοινωνία και την Ικαρία. Ήτανε γέννημα και θρέμμα της Ικαρίας την οποία αγαπούσε με πάθος και την υπηρέτησε από όποια θέση έτυχε να βρεθεί στην πορεία της ζωής του. Λάτρευε κάποια πράγματα και προσπαθούσε με πάθος να τα υπερασπιστεί και να τα υπηρετήσει. Πάνω απ’όλα λάτρευε με πάθος την οικογένειά του στην οπόια ήταν έτοιμος να προσφέρει τα πάντα γι‘ αυτό και ο χαμός του είναι ένα βαρύ χτύπημα για την οικογένειά του. Αγαπούσε ακόμα τον Ολυμπιακό, τον σύλλογο που του πρόσφερε μεγάλες χαρές και που τον έκανε περήφανο με τα επιτεύγματά του και την λαμπρή του πορεία στον χώρο του αθλητισμού γενικά, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη, όχι μόνο στο ποδόσφαιρο αλλά και στα υπόλοιπα τμήματα που συντηρεί. Αγαπούσε ακόμη, και βοηθούσε μέχρι το τέλος της ζωή του, την ομάδα του χωριού του, τον Α.Ο. Μεσσαριάς, στην επανίδρυσή του οποίου το 1994 υπήρξε πρωτεργάτης και στη συνέχεια για 20 χρόνια μέλος του Δ.Σ. Εργάστηκε και στήριξε με πάθος αυτή την ομάδα στην οποία αγωνίζονταν πολλά νέα παιδιά, με αποτέλεσμα όα αυτά τα χρόνια να έχουν καταγράψει μια σπουδαία διαδρομή με πολλές και μεγάλες επιτυχίες. Ήτανε ο πρώτος που συναντούσαμε όταν φτάναμε στο λιμάνι του Ευδήλου και ο τελευταίος που αποχαιρετούσαμε όταν αναχωρούσαμε από το νησί μας. Πολλοί από τους συμπατριώτες μας τον γνώρισαν από κοντά στο λιοτρίβι που διατηρούσε στη Δάφνη και είχε την δυνατότητα να συνεργάζεται με πολλούς αγρότες του νησιού μας. Είναι παράλογο αυτός ο άνθρωπος, με τα χαρίσματα που είχε και με την ευχέρεια που μπορούσε, να βρίσκεται στο κέντρο της καθημερινής ζωής του νησιού, μιας και είχε τις καλύτερες σχέσεις με τους ανθρώπους της Ικαριώτικης κοινωνίας, που αναγνώριζε την προσφορά του στον τόπο μας, να φύγει από κοντά μας ξαφνικα και τόσο άδικα σε μια ηλικία που είχε τόσα πολλά ακόμα να προσφέρει. Ποτέ δεν θα τον ξεχάσουμε και πάντοτε θα τον μνημονεύουμε για την ενεργητικότητά του και το μέγεθος της προσφοράς του. Θα μείνει πάντα ζωγραφισμένο στην μνήμη μας το πλατύ του χαμόγελο που ήταν πάντοτε χαραγμένο στο πρόσωπό του. Ας είναι η γαλήνη κα η ηρεμία παντοτινή συντροφιά σου στο ταξίδι προς την αιωνιότητα.

τανε Δεκέμβρης του 2019 όταν κυκλοφόρησε η είδησητου θανάτου του Δ.Καζάλα στην Αμερική. Ημερομηνία 10 Δεκέμβρη του 2019 που έμεινε ζωηρά χαραγμένη στην μνήμη μας, παρά το γεγονός πως γνωρίζαμε ότι η κατάσταση ήτανε σοβαρή και το τέλος αναπόφευκτο, δυσκολευτήκαμε να το πιστέψουμε και μέχρι σήμερα δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε στην σκέψη ότι ο Δημήτρης έφυγε από κοντά μας. Η μορφή του παραμένει πάντοτε ζωντανή και το αποτύπωμα που χάραξε με την πορεία του στη ζωή θα είναι για πάντα σημείο αναφοράς για όλους μας. Τον γνωρίσαμε στα χρόνια της νιότης μας όταν μέσα σε δύσκολες καταστάσεις παλεύαμε να βρούμε τον βηματισμό μας στην ζωή, μαζί και ο Δημήτρης. Δεν ξεχάσαμε ποτέ τον συμπατριώτη μας από το Φραντάτο που κατακτούσε τον καθένα από εμάς με την παρουσία του, την συμπεριφορά του και τον ανθρωπισμό που τον διέκρινε. Τα χρόνια πέρασαν και βρήκαν τον Δημήτρη στην Αμερική, μια χώρα που του έδωσε την δυνατότητα να αξιοποιήσει τις ικανότητές του, να δουλέψει σκληρά και να πετύχει επαγγελματικά. Πολλοί συμπατριώτες μας εργάστηκαν κοντά του και είναι εκπληκτικό ότι όλοι, κυριολεκτικά όλοι, όχι μόνο δεν είχανε κανένα παράπονο, αλλά αντίθετα αναφερόταν με λόγια θερμά για τον χαρακτήρα του, για την συμπεριφορά του και τον ανθρωπισμό που τον διέκρινε.Συναντήσαμε πάλι τον Δημήτρη ξανά στην Ικαρία την οποία πάντα είχε στην καρδιά του και ποτέ δεν την ξέχασε. Τον συνόδευε μια πετυχημένη διαδρομή στον επαγγλματικό στίβο, που του χάρισε και μια οικονομική άνεση. Προσπαθήσαμε να εντοπίσουμε τι άλλαξε στον χαρακτήρα του και πόσο η χώρα αυτή αλλοίωσε την προσωπικότητά του. Είναι από τις πολύ σπάνιες περιπτώσεις που ένας άνθρωπος έζησε και εργάστηκε στην Αμερική και παρέμεινε σταθερός χωρίς να χάσει καμία από τις αρετές του. Άνθρωπος υπέροχος, ξεχωριστός, με απέραντη ανθρωπιά, με μια απλότητα που σε κατακτούσε και μια μόνιμη αγωνία για προσφορά στην κοινωνία και βοήθεια σε κάθε άνθρωπο που είχε ανάγκη, πάντα μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Τόσο ολοκληρωμένο άνθρωπο δύσκολα συναντά κάποιος στην εποχή μας. Όλα αυτά μας έκαναν να πονέσουμε πολύ που τον χάσαμε από κοντά μας. Ο χρόνος σβήνει πολλά, όμως ποτέ δεν θα μας κάνει να βγάλουμε από την καρδιά μας τον συμπατριώτη μας. Είναι και θα παραμείνει πάντα ένα σύμβολο και ένα σημείο αναφοράς για όλους μας, για την απλότητά του και το μεγαλείο της ψυχής του. Στην μνήμη του η αδελφή του Μαρία Καζάλα προσφέρει στον ¨Αθέρα¨ 500€ σαν οικονομική ενίσχυση.

ΠΡΟΣΦΟΡΆ

ΓΡΑΦΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΕΩΝ

Η οικογένεια Μανώλη Καραγιαννάκη προσφέρει στην μνήμη του αγαπημένου μας φίλου Γιώργου Καρναβά 100€ στον Αθλητικό Όμιλο Μεσσαριάς (Α.Ο.Μ.), που τόσο πολύ αγαπούσε.

1. Αθήνα / Παν. Τσαλδάρη 59 / Περιστέρι, Τηλ. 210 5743045 210 5750968, Fax 210 5778600, Κιν. 6944 307660 2. Εύδυλος / Πλησίον Αγ. Χαράλαμπου, Κιν. 6932 371831 3. Καραβόσταμο / πρώην Καλούα 6944 307660

ΚΏΣΤΑ ΠΑΡΔΑΚΊΔΗ

ΔΙΑΝΥΚΤΕΡΕΎΟΝΤΑ

Κοινωνικά - Πολιτισμός ● 3

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ - ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ / Αθέρας

«Παύλο μου τα κατάφερες..» της Σώσα Πλακίδα

Παλιών καιρών φαντάσματα σαθές τους λές και ζόμπι, ξύλο και μαχαιρώματα καθημερνό τους χόμπι. Με μια τρανή πεποίθηση φασίστες γεννημένοι τραντάξαν με τις πράξεις τους όλη την Οικουμένη. Μαχαίρωσαν αλύπητα ένα καλό παιδί να σβήσουν θέλουν τη φωνή που θέ να τραγουδεί φαίνεται πως τραγουδιστά τους πάταγε τον κάλο κιήταν γι αυτούς μαρτύριο που δεν αντέχουν άλλο. «Παύλο μου τα κατάφερες» ένα καλό θα βγεί να πάει στον αγύριστο και η χρυσή αυγή. Τό’γραψα γιατί τ’άκουσα η μάνα να το λέει όμως βαθειά μου θλίβομαι και η καρδιά μου κλαίει. Ήταν ανάγκη να χυθεί αθώου παιδιού το αίμα; Ρωτ’ω και μ’αποκρίνεστε είν’ το δικό μου θέμα. Τώρα τους κλείνουν φυλακή μα ένας νιός στο χώμα. Πως επιτρέψαν σε Ναζί να κάνουν νέο κόμμα... Εγώ πιστεύω στη Βουλή αυτοί δεν έχουν θέση. Εάν δεν το γνωρίζατε δεν το’χατ’ υποθέσει; Τα χάϊ χίτλερ και πολλά που λέγουν άλλ’αντ’άλλων τί περιμένατε ν’αρθεί και νύχτα των κρυστάλλων; Και επιτέλους ο λαός και κόμματα μαζί «απεταξάμην δήλωσαν για τους νεοναζί.

ΣΤΗ ΔΑΣΚΑΛΑ

ΣΟΦΙΑ ΚΟΤΣΟΡΝΙΘΗ-ΔΕΣΥΠΡΗ

νας χρόνος πέρασε που ‘φυγες μακριά μας, μα επίμονα σε νιώθουμε να βρίσκεσαι κοντά μας. «περάσαμε χρόνια μαζί, πενήντα κι άλλα δύο, ο θάνατος μας χώρισε κι είπαμε αντίο, για τελευταία μας φορά, χλωμό και πικραμένο και τόσο αναπάντεχα, έτσι ήτανε γραμμένο!» Αυτά έγραψα στην πλάκα σου, για να σου τα διαβάζω, να βλέπω το καντήλι σου, αν είναι αναμμένο, λουλούδια από την αυλή να μπαίνουνε στο βάζο, εσύ που τα φρόντιζες με τρόπο λατρεμένο! Έφυγες πρίν τον κορονοϊό π’ απλώθηκε στη γη μας κι είναι για όλους σήμερα ανίατη πληγή μας, που μας πονάει συνεχώς και σφίγγεται η καρδιά μας, σαν δεν αφήνει ο ιός να δούμε τα παιδιά μας! Στο χρόνο απάνω έφυγε κι αυτή η αδερφή σου, με τρόπο αναπάντεχο, για να βρεθεί μαζί σου, στο περιβόλι τ’ ουρανού, που πάνε οι ψυχές μας και αναπαύονται εκεί, όπου κι οι προσευχές μας. Ευχόμαστε όλοι εμείς μαζί, ιδίως τα εγγόνια, μακάρια ανάπαυση κι η μνήμη σας αιώνια. Ο σύζυγός σου Στέλιος Δεσύπρης Τήνος, 29 Νοεμβρίου 2020

ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΛΙΓΝΟΥ

ύριο σε αποχαιρετούμε κι εγώ ακόμα νομίζω ότι έρχομαι για επίσκεψη. Έζησες μία ολοκληρωμένη ζωή αλλά ποτέ δεν είναι η σωστή ώρα του αποχωρισμού. Θα πεθυμήσω την φωνή σου, το χαμόγελο σου, την χαρά στο πρόσωπο σου όταν έβλεπες αυτούς που αγαπούσες και τον ενθουσιασμό που είχες για τη ζωή μέχρι το τέλος. Ο τρόπος που με χαιρετούσες κάθε φορά που με έβλεπες η σου τηλεφωνούσα θα μείνει για πάντα χαραγμένος γιατί πίστεψε με ήταν μοναδικός. Ξέρω ότι έχω τον θησαυρό που μου δίδαξες με τον δικό σου αληθινό και ταπεινό τρόπο, ότι η χαρά βρίσκεται στα μικρά και απλά πράγματα, ότι η σοφία δεν έρχεται με τα πτυχία, ότι το ένστικτο είναι ο καλύτερος οδηγός, ότι η ευχαρίστηση δεν μπορεί ποτέ να έρθει μέσα από την αδικία, ότι η συμπόνια είναι η βάση των ανθρώπινων σχέσεων, ότι πρέπει να ξεχωρίζεις τα σημαντικά από τα ασήμαντα και ότι στις δυσκολίες ποτέ δεν το βάζεις κάτω, και πολλά, πράγματι πολλά ακόμα. Αν σου έλεγα αυτά που γράφω εδώ, θα μου έλεγες χαρακτηριστικά, «μωρέ σώπα» και θα γέλαγες γιατί δεν νομίζω ότι ήξερες την δύναμή σου και την επιρροή που είχες στους άλλους. Αφήνεις πίσω σου κληρονομιά. Μεταξύ των παιδιών σου, των εγγονιών σου και των δισέγγονων, έχεις φέρει στον κόσμο είκοσι επτά υπέροχους ανθρώπους και έχεις δώσει χαρά και σοφία σε όλους όσους βρέθηκαν γύρω σου. Αναπαύσου τώρα αγαπημένη μητέρα. Λίγο από σένα θα ζει μέσα σε τόσες καρδιές και θα σε αναγνωρίζω γύρω μου.

ΔΩΡΕΆ

ις μνήμην των γονιών τους Ζαχαρία και Καλλιόπη Λιγνού, τα παιδιά τους προσφέρουν στον Αθέρα 100€.

Αγαπημένη μας ΚΑΛΛΙΌΠΗ

υπάμαι που σήμερα δεν είμαι κι εγώ κοντά σου, αυτή την θλιβερή την ώρα, μαζί με τα αγαπημένα σου πρόσωπα, τα παιδιά σου, τα εγγόνια σου, τ’ αδέρφια σου και άλλους συγγενείς, λόγω κυρίως των περιοριστικών και απαγορευτικών μέτρων, εξ αιτίας της πανδημίας, που έφερε άνω κάτω την ζωή όλων μας. Λυπάμαι ακόμη που δεν παρευρίσκομαι στην λειτουργική ακολουθία να ψάλλω κι εγώ μαζί με τους ιερείς τα νεκρώσιμα, αυτή την ύστατη στιγμή, που με πόνο και δάκρυα σ’ αποχαιρετούν οι δικοί σου για τελευταία φορά και για πάντα. Κανείς δε θα μπορούσε να φανταστεί τον τρόπο που έφυγες από την ζωή ταξιδεύοντας με το πλοίο της γραμμής, για την ιδιαίτερη πατρίδα σου, την αγαπημένη σου Νικαριά μετά από σοβαρή εγχείριση. Ένα χρόνο μετά τον ξαφνικό θάνατο της αδερφής σου την Σοφίας με την οποία ζήσαμε μαζί 52 χρόνια και δημιουργήσαμε την δική μας οικογένεια, φεύγεις κι εσύ από την ζωή μ’ αυτόν τον ξαφνικό και αναπάντεχο τρόπο στα 88 σου χρόνια. Έζησες κι εσύ στην γενέτειρα σου και έκαμες μαζί με τον άντρα σου, τον Ζαχαρία, τη δική σου οικογένεια, αποκτώντας επτά υπέροχα παιδιά, σε δύσκολους καιρούς, που όμως κατάφεραν να προκόψουν στην ζωή τους, γιατί θελήσανε και προσπαθήσανε και αυτοδημιουργηθήκανε, κάνοντας τις δικές τους οικογένειες και φέρνοντας στον κόσμο τα δικά τους παιδιά, τα αγαπημένα σου εγγόνια, αυξάνοντας πληθυσμιακά τον οικογενειακό κύκλο. Η κοινωνία μας θα πρέπει να σε ευγνωμονεί γι αυτό. Φαντάζομαι να φεύγεις από τη ζωή μ’ αυτή την ικανοποίηση, ότι απέκτησες μια καλή και μεγάλη οικογένεια και να είσαι περήφανη γι αυτό, αλλά και μ’ ένα παράπονο, όπως η συγχωρεμένη δική μου μάνα, που φύγανε τα περισσότερα παιδιά μακριά σου κι έμειναν στην Ικαρία ο Γιώργος το στερνοπαίδι σου και η καλή σου κόρη η Μαρία, που ήταν το στήριγμα σου, όταν και όπου υπήρχε λόγος και ανάγκη. Θα μπορούσα να γράψω περισσότερα ακόμη, αλλά η ώρα δεν το επιτρέπει και τελειώνω με την ευχή ο Θεός ν’ αναπαύει την ψυχή σου μεταξύ των αγίων, γιατί κι εσύ ήσουνα αγία και αμώμητη, καλή καγαθή, όπως η συγχωρεμένη κυρά-Μαριά, η μάνα σου. Στα παιδιά σου και σε όλους τους συγγενείς σου τα θερμά μου συλλυπητήρια. Αιωνία σου η μνήμη. Ο αδερφός σου και γαμπρός σου. Στέλιος Δεσύπρης

ΓΙΑΓΚΟΣ ΜΑΥΡΟΓΕΩΡΓΗΣ

Ικαρία πενθεί για την απώλεια ενός αγαπημένου συντοπίτη, του Γιάγκου Μαυρογεώργη. Γεννημένος πριν από 97 χρόνια (Ιούλιο του 1923), ρίχτηκε από μικρός στη βιοπάλη. Το 1942 θα δράσει στη Μέση Ανατολή από τις τάξεις της Αντιφασιστικής Στρατιωτικής Οργάνωσης, το 1949 θα εκτοπιστεί στη Μακρόνησο και από το 1950 θα ζήσει ως αγρότης στην Ικαρία, δείχνοντας με τη στάση ζωής το πρότυπο του Αριστερού Αγωνιστή. Αγαπούσε το σκάκι και, μαζί με άλλους Ικαριώτες σκακιστές, όπως ο Φουτρίδης και ο Σταυρινάδης, έβαλαν τα πρώτα λιθαράκια στο σκακιστικό οικοδόμημα του νησιού. Όπως είχε διηγηθεί στον Νάσο Μπράτσο (βιβλίο «Αιγαιοπελαγίτες πρόσφυγες στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο», εκδόσεις Νότιος Άνεμος, από όπου και η φωτογραφία), ο ελληνοϊταλικός πόλεμος τον βρήκε στο Μενίδι Άρτας να δουλεύει, δίπλα σε μαστόρους Ικαριώτες καρβουνοποιούς. Το Δεκέμβρη του 1941 επιστρέφει στην Ικαρία και το Μάρτη του 1942 φεύγει για τη Μέση Ανατολή. Θα αναπτύξει έντονη δράση μέσα από την Αντιφασιστική Στρατιωτική Οργάνωση, τα μέλη της οποίας κυνηγήθηκαν, όχι μόνον από εμφανείς εχθρούς. Το 1945 θα επιστρέψει στο χωριό του τον Κάμπο Ικαρίας, «το πιο ωραίο μέρος στον κόσμο». Τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου 1948 συλλαμβάνεται μαζί με άλλους αριστερούς Ικαριώτες και, έπειτα από σύντομη κράτηση στο κρατητήριο του νησιού, μεταφέρθηκε στις καπναποθήκες της Σάμου και στη συνέχεια, αρχές του 1949, στο κολαστήριο της Μακρονήσου. Βασανιστήρια, άθλιες συνθήκες, αλλά και δίψα για ζωή, για δημιουργική ενασχόληση. Εντάχθηκε γρήγορα σε πυρήνα δυνατών σκακιστών και πήρε μέρος σε τουρνουά. Έπαιζε με τον Θανάση Βασίλα, τον στρατηγό Χατζημιχάλη, καθώς και με τον Ηλία Ηλιού. Τις αναμετρήσεις του 26χρονου Γιάγκου με τον 45χρονο Ηλία παρακολουθούσε με ζωηρό ενδιαφέρον ο 59χρονος αρχηγός του ΕΛΑΣ Στέφανος Σαράφης. Το σκακιστικό του ταλέντο αναδείχθηκε γρήγορα και σε λίγο καιρό αντιμετώπιζε συγκρατούμενους χωρίς να κοιτάζει σκακιέρα (Αυγή, 6.10.17, «Ψυχή σε στρατό από ψίχα», http://www.avgi. gr/article/10806/8443095/psyche-se-strato-apo-psicha). Κοσμάς Κέφαλος

Στην μνήμη του ΑΝΔΡΈΑ ΓΕΝΟΎΖΟΥ

εφημερίδα μας αποχαιρετά με ωδίνη τον Ανδρέα, έναν δικό μας άνθρωπο που η συβολή του στην έκδοση της εφημερίδας μας υπήρξε ανεκτίμητη. Ο Ανδρέας αγάπησε τον ¨Α¨ και εργάστηκε όσο λίγοι για την επιτυχία της, για πολλά χρόνια. Ένας άνθρωπος απλός, ταπεινός με καρδιά αθώου παιδιού, συνεργάσιμος και αγαπητός σε όλους έφυγε για πάντα από κοντά μας, αφήνοντας ένα κενό που δύσκολα θα αναπληρωθεί. Τον είχαμε κοντά μας για παρα πολλά χρόνια και τότε που είχε την δύναμη να εργάζεται σκληρά και να προσφέρει πολλά, και τα τελευταία χρόνια που η υγεία του είχε κλονιστεί σοβαρά, και παρά τις δύσκολες καταστάσεις που περνούσε, έβρισκε δύναμη και κουράγιο να εργάζεται και να προσφέρει. Υπήρξε πάντοτε ενεργός πολίτης συμμετέχοντας σ’όλες τις πολιτικές και κοινωνικές εκδηλώσεις. Είχε μια μακρά διαδρομή στην αριστερά την οποία στήριξε και υπηρέτησε μέχρι το τέλος της ζωής του. Δυνατός χαρακτήρας με θέληση και επιμονή, αντιμετώπισε την αρρώστιά του και τον πόνο που κουβαλούσε, με αξιοθαύμαστη υπομονή και θάρρος και στάθηκε πάντα όρθιος και δυνατός. Τον αποχαιρετούμε και τον ευχαριστούμε για ότι μας πρόσφερε όλα αυτά τα χρόνια, που ήτανε πολλά και σημαντικά.

Η ΖΩΉ ΌΠΩΣ ΕΊΝΑΙ νας επιστήμονας μελετά τους Έ παράγοντες της μακροζωίας ενώ μια νοικοκυρά αποκαλύπτει

τις αιτίες ενός πρόωρου θανάτου. Ένα αγόρι που αρνείται να μιλήσει γράφει την ιστορία του στο πίσω κάθισμα ενός αυτοκινήτου κι ένας Έλληνας της διασποράς διαβάζει τη δική του σε αλλεπάλληλα στρώματα καταστροφής. Ένας νεαρός κρατούμενος ονειρεύεται τον κόσμο όπως θα έπρεπε να είναι κι ένας μεσόκοπος πωλητής τον αντικρίζει όπως είναι πραγματικά. Οικογενειακά μυστικά ξεδιπλώνονται σε παραχωμένα σημειώματα ενώ κάποια παραμένουν αθέατα σε μία ορθάνοιχτη ντουλάπα. Ζεύγη παρόμοια και αντίθετα, οι ήρωες των 24 διηγημάτων μοιράζονται στιγμές μιας καθημερινότητας, κάποιες φορές απροσδόκητης, που μοιάζει όμως αναπόφευκτη. Κινηματογραφικά καρέ που, όπως κι αν μονταριστούν, προβάλλουν ένα πανόραμα της ζωής όπως είναι. ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΌ Η Ηρώ Σκάρου κατάγεται από την Ικαρία. Μεγάλωσε στη Σύρο και στην Αθήνα. Με σπουδές στη φιλοσοφία και μεταπτυχιακό στη διοίκηση επιχειρήσεων, εργάστηκε σε θέσεις επικοινωνίας και μάρκετινγκ. Άλλαξε πορεία ύστερα από μία εκπαίδευση στη διδασκαλία της γιόγκα. Με τη συλλογή διηγημάτων της Μια χαρά είναι (εκδόσεις Γκοβόστη, 2018) ήταν υποψήφια για το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου στην πεζογραφία του περιοδικού ο Αναγνώστης. Αγαπά τη μικρή φόρμα και τα μεγάλα ταξίδια.

●

Θέσεις - Απόψεις Κοινωνικά

Ειδυλλιακός τουριστικός προορισμός ή ανοιχτή χωματερή;

ε μία εποχή που συνεχώς αναφερόμαστε στην προστασία του περιβάλλοντος (green deal, γαλάζια & πράσινη ανάπτυξη, ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική κλπ), η Ελλάδα που θα έπρεπε να αποτελεί ανταγωνιστικό και ειδυλλιακό τουριστικό προορισμό, συνεχίζει να παρουσιάζει σε τόσες πολλές περιοχές την ντροπιαστική εικόνα της ανοιχτής χωματερής, τόσο κατά την τουριστική περίοδο, όσο και κατά το υπόλοιπο έτος. Διασκορπισμένα απορρίμματα εντοπίζονται στις άκρες των αστικών και επαρχιακών δρόμων, σε τουριστικές περιοχές,

Αθέρας / ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ - ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ

ΕΠΙΚΊΝΔΥΝΗ Η ΈΚΤΑΣΗ ΤΗΣ ΠΛΑΣΤΙΚΉΣ ΡΎΠΑΝΣΗΣ ΣΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΈΣ ΘΆΛΑΣΣΕΣ TΑ ΘΡΑΎΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΊΝΕΣ ΤΩΝ ΠΛΑΣΤΙΚΏΝ ΑΠΟΡΡΙΜΜΆΤΩΝ ΠΟΥ ΒΡΊΣΚΟΝΤΑΙ ΕΚΤΕΘΕΙΜΈΝΑ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΆΛΛΟΝ, ΈΧΟΥΝ ΉΔΗ ΕΙΣΧΩΡΉΣΕΙ ΣΕ ΌΛΑ ΤΑ ΕΠΊΠΕΔΑ ΤΩΝ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΆΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΡΟΦΙΚΉΣ ΑΛΥΣΊΔΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΏΝ ΘΑΛΑΣΣΏΝ, ΣΎΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΈΣΜΑΤΑ ΠΟΛΥΕΠΊΠΕΔΗΣ ΈΡΕΥΝΑΣ ΠΟΥ ΔΙΕΞΆΓΕΙ ΤΟ ΙΝΣΤΙΤΟΎΤΟ ΘΑΛΆΣΣΙΑΣ ΠΡΟΣΤΑΣΊΑΣ «ΑΡΧΙΠΈΛΑΓΟΣ». θραύσματα, ακόμα και σε διάστημα εβδομάδων ή μηνών, ανάλογα με τον τύπο του πλαστικού, σύμφωνα με την έρευνα του Ινστιτούτου Αρχιπέλαγος. Έτσι, τα μικροπλαστικά και τα νανοπλαστικά γρήγορα περνούν στην τροφική αλυσίδα και καταλήγουν και στον άνθρωπο με επιπτώσεις για τη δημόσια υγεία που ακόμα δεν κατανοούμε πλήρως, ενώ τα απορρίμματά μας ή τα θραύσματά τους καταλήγουν και στις πιο απομακρυσμένες ακτές και βαθιές θαλάσσιες τάφρους.

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΆ ΑΠΟΤΕΛΈΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΈΡΕΥΝΑΣ

σε πλούσια οικοσυστήματα, δίπλα σε αρχαιολογικούς χώρους και στην πλειονότητά τους καταλήγουν στη θάλασσα. Διάσπαρτες στην ελληνική επικράτεια είναι οι παράνομες ή ακατάλληλες χωματερές, αλλά και πολυάριθμες χωματερές παράνομης καύσης απορριμμάτων που συνεχίζουν να λειτουργούν από κάποιους δήμους ακόμα και σήμερα. Όλα αυτά, πέρα από το βαρύ αποτύπωμα στο περιβάλλον και τη δημόσια υγεία, έχουν και μεγάλο κόστος για τον Έλληνα φορολογούμενο π.χ. περισσότερα από 100 εκατομμύρια ευρώ σε πρόστιμα στην ΕΕ, μας επιβλήθηκαν μόνο για την περίοδο 2015-2018, και συνεχίζονται... Όταν χώρες όπως η Γερμανία, η Δανία, η Φινλανδία, το Βέλγιο και η Ολλανδία διαχειρίζονται μέσω υγειονομικής ταφής μόνο το 1% των απορριμμάτων τους, ενώ η Σουηδία έχει ολοκληρωτικά καταργήσει την ταφή των απορριμμάτων, η Ελλάδα επιμένει να διατηρεί το αρνητικό της ρεκόρ στην Ε.Ε. θάβοντας περισσότερο από το 80% από τα «επίσημα» απορρίμματα. Δεν λαμβάνονται υπόψη βέβαια οι χιλιάδες τόνοι που διασκορπίζονται στο περιβάλλον και δεν καταγράφονται σε καμία στατιστική. Επίσης θεωρούμε επιτυχία ότι επιτέλους φτάσαμε σε ποσοστά ανακύκλωσης 16%, αν και αυτό το ποσοστό οφείλεται κυρίως στην υποδειγματικά οργανωμένη ανακύκλωση που διεξάγουν λίγοι Δήμοι, αλλά και στη μη-οργανωμένη εργασία από συγκεκριμένες ομάδες πληθυσμού π.χ. Ρομά, η συμβολή των οποίων στην ανακύκλωση είναι πραγματικά ανεκτίμητη. Και αν όλα αυτά είναι αποτέλεσμα της διαχρονικά ανεπαρκούς διαχείρισης των απορριμμάτων, τώρα που το πρόβλημα της πλαστικής ρύπανσης έγινε πλέον μόδα για κάποιους, πολίτες και πολιτεία κοιτάμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος. Προσπαθούμε να λύσουμε το πρόβλημα της πλαστικής ρύπανσης με περιστασιακές, εποχικές δράσεις, επιλογές lifestyle, ή ακόμα και με τη φετινή «καινοτομία» να αναρτούμε ψευδείς και παραπλανητικές αφίσες σε αεροδρόμια κλπ για plastic-free προορισμούς, αναφερόμενοι σε νησιά που δεν έχουν ούτε καν στοιχειώδη διαχείριση απορριμμάτων. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι πολίτες γίνονται αποδέκτες μίας προσπάθειας αποπροσανατολισμού από τις πραγματικές αιτίες και τις λύσεις αυτού του προβλήματος. Επί δεκαετίες αφήσαμε το πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων στην Ελλάδα να διογκωθεί σε ένα δυσθεώρητο επίπεδο, κατασπαταλώντας τα εθνικά και ευρωπαϊκά κονδύλια που θα μπορούσαν να καλύψουν τη δημιουργία των απαραίτητων υποδομών. Τώρα κάποιοι θέλουν να μας πείσουν ότι απλώς και μόνο εάν αλλάξουμε το πλαστικό καλαμάκι μας με ένα βιοδιασπώ-

μενο (και τίποτε άλλο), συμβάλλουμε στη λύση του προβλήματος, παρόλο που η υπόλοιπη ζωή μας περιβάλλεται από πλαστικά μίας χρήσης. Στο χορό μάλιστα μπαίνουν ακόμα και ιδρύματα, ΜΜΕ και εταιρείες που διαθέτουν οικονομική επιφάνεια, αλλά και άμεσες προσβάσεις στις κρατικές αρχές. Όμως αντί με τα μέσα που διαθέτουν να συμβάλλουν ουσιαστικά στη λύση του προβλήματος, συμβάλλουν στη διαιώνιση του, αποπροσανατολίζοντας τελικά τους πολίτες, καθώς αναλώνονται σε επικοινωνιακές δράσεις και επετειακούς καθαρισμούς παραλιών. (οι καθαρισμοί παραλιών είναι μία δράση που πολύ καλώς γίνεται επί χρόνια ανά την Ελλάδα από φορείς πολιτών - δράση που όλοι μας θεωρούμε ως κάτι το αυτονόητο. Από τους παραπάνω φορείς όμως θα περιμέναμε κάτι το περισσότερο, αν πραγματικά τους ενδιέφερε αυτό το φλέγον ζήτημα και δεν επικεντρώνονταν μόνο σε επικοινωνιακές δράσεις) Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω δεν είναι μόνο το υπέρογκο κόστος των προστίμων που τελικά όλοι επιβαρυνόμαστε, ούτε τα διάσπαρτα σκουπίδια που ενοχλούν την αισθητική μας, αλλά η επικίνδυνη πλαστική ρύπανση, που χρόνο με τον χρόνο συσσωρεύεται και διογκώνεται, εισέρχεται στα οικοσυστήματα και την τροφική αλυσίδα και αποτελεί τη βαριά, τοξική, κληρονομιά που θα αφήσουμε στις επόμενες γενιές.

Μικροπλαστικές ίνες στα θαλάσσια είδη Η έρευνα ου Ινστιτούτου Αρχιπέλαγος τα τελευταία 3 έτη επικεντρώθηκε στην εκτίμηση της περιεκτικότητας σε μικροπλαστικά σε 14 διαφορετικά είδη ψαριών και ασπόνδυλων οργανισμών, στο θαλασσινό νερό, αλλά και σε δείγματα που συλλέχθηκαν από 46 δελφίνια, χελώνες και θαλασσοπούλια που εντοπίστηκαν νεκρά σε ακτές του Αιγαίου. Η μέτρηση της περιεκτικότητας μικροπλαστικών αφορούσε αποκλειστικά το πεπτικό σύστημα των ζώων. Ενδεικτικό της τραγικής κατάστασης που έχουμε όλοι προκαλέσει, είναι ότι δεν υπήρξε ούτε ένα άτομο του δείγματος στο οποίο δεν βρέθηκε έστω και μικρή ποσότητα μικροπλαστικών.

Έρευνα για την Πλαστική Ρύπανση στις Ελληνικές Θάλασσες Για τις επιπτώσεις της πλαστικής ρύπανσης, το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος» κρούει τον κώδωνα του κινδύνου σε πολίτες και αρχές, με βάση τα αποτελέσματα της πολυεπίπεδης έρευνας που διεξάγει. Η έρευνα αυτή έχει ως στόχο να εκτιμήσει την πραγματική διάσταση του προβλήματος της πλαστικής ρύπανσης, δηλαδή του διασκορπισμού των θραυσμάτων των πλαστικών απορριμμάτων στις θάλασσές μας και την εισχώρηση τους στην τροφική αλυσίδα. Τα αποτελέσματα είναι άκρως ανησυχητικά: έπειτα από την ανάλυση πολλών χιλιάδων δειγμάτων και 12 επιστημονικές δημοσιεύσεις, συμπέρασμα είναι ότι τα θραύσματα και οι ίνες των πλαστικών απορριμμάτων που βρίσκονται εκτεθειμένα στο περιβάλλον, έχουν ήδη εισχωρήσει σε όλα τα επίπεδα των οικοσυστημάτων και της τροφικής αλυσίδας των θαλασσών μας. Η δημοφιλής θεωρία των εκατοντάδων ετών για τη διάσπαση του πλαστικού αποδεικνύεται ένας μύθος εφησυχασμού και αδράνειας. Το πλαστικό από τη στιγμή που θα βρεθεί εκτιθέμενο στο περιβάλλον και την ηλιακή ακτινοβολία διασπάται σε μη- ανακτήσιμα

Ενδεικτικά: - Στο πεπτικό σύστημα 18 θαλάσσιων χελωνών εντοπίστηκαν 3554 ίνες και θραύσματα πλαστικού. - Μικροπλαστικά εντοπίστηκαν στο σύνολο των εμπορικών ειδών, ενώ ενδεικτικό είναι ότι σε ένα μόνο δείγμα καταγράφηκαν 642 μικροπλαστικές ίνες και θραύσματα πλαστικού. Οφείλουμε όμως να επισημάνουμε ότι ο εντοπισμός των μικροπλαστικών αφορά αποκλειστικά το περιεχόμενο του πεπτικού συστήματος, συνεπώς αυτό δεν σημαίνει ότι τα ψάρια είναι ακατάλληλα προς βρώση, δεδομένου ότι το πεπτικό σύστημα αφαιρείται πριν το μαγείρεμα και έτσι τα ψάρια παραμένουν μία ποιοτική και απαραίτητη τροφή. Αυτό όμως δεν ισχύει για θαλάσσια ασπόνδυλα όπως π.χ. ο αχινός που καταναλώνεται το σύνολο του πεπτικού συστήματος μαζί με τις ίνες μικροπλαστικών.

Πλαστικά & μικροπλαστικά στις ακτές και στο ανοιχτό πέλαγος Σε 2 νησιά του Αιγαίου, όπου το Ινστιτούτο

Αρχιπέλαγος διατηρεί σε μικρές δυσπρόσιτες παραλίες 7 σταθμούς μέτρησης του ρυθμού συγκέντρωσης της πλαστικής ρύπανσης, καταγράφονται και συλλέγονται τα απορρίμματα τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα, καθ΄ όλη τη διάρκεια του έτους. Έπειτα από 937 καταγραφές σε διάστημα 4ων ετών δεν υπήρξε ούτε μία μέρα που δεν καταγράφηκαν νέα πλαστικά απορρίμματα στις ακτές. Συνεπώς το αφήγημα ότι οι πολίτες ευθύνονται αποκλειστικά για τη ρύπανση στις παραλίες είναι παραπλανητικό, καθώς περισσότερο από το 95% των απορριμμάτων που συσσωρεύονται στις ακτές προέρχεται από τον συνεχή και ευρύ διασκορπισμό των απορριμμάτων από τη στεριά και τον μετέπειτα διασκορπισμό τους μέσω των θαλάσσιων ρευμάτων. Ενδεικτική της έκτασης του προβλήματος είναι και η συγκέντρωση μικροπλαστικών ινών στο θαλάσσιο ίζημα των ακτών, καθώς σε λίγο παλαιότερη έρευνα του Ινστιτούτου Αρχιπέλαγος, αναλύοντας περισσότερα από 1000 δείγματα ιζήματος από 167 παραλίες των ελληνικών ακτών δεν υπήρξε ούτε ένα δείγμα που να μην περιέχει μικροπλαστικές ίνες. Αξιοσημείωτο είναι ότι η ρύπανση δεν αποτελεί αποκλειστικό προνόμιο των αστικών κέντρων, αφού σε παραλίες απομακρυσμένων και ακατοίκητων νησιωτικών περιοχών παρατηρήθηκαν επίπεδα ρύπανσης ανάλογα με αυτά των ακτών της Αττικής. Αντίστοιχα ανησυχητική είναι και η συνεχής καταγραφή πλαστικών απορριμμάτων που επιπλέουν στο ανοιχτό πέλαγος και γρήγορα διασπώνται σε μη ανακτήσιμα θραύσματα. Τόσο κατά τη διάρκεια της έρευνας στο Αιγαίο, όσο και κατά την αποστολή του ιστιοφόρου ερευνητικού σκάφους Ναυτίλος, που κάλυψε > 3000 μίλια ανάμεσα στην Κρήτη, τη θάλασσα βόρεια της Λιβύης έως και τη Μάλτα, οι ποσότητες των επιπλέοντων πλαστικών απορριμμάτων που καταγράφηκαν από τους ερευνητές, είναι ιδιαίτερα ανησυχητικές. Φυσικά όλα αυτά τα απορρίμματα βρίσκονται πάντα εκτός των επίσημων στατιστικών για τη διαχείριση απορριμμάτων, αλλά δυστυχώς σύντομα εντός της τροφικής αλυσίδας. Έχοντας λοιπόν σήμερα την υποχρέωση να καλύψουμε τόσο πολύ χαμένο έδαφος και χρόνο στην Ελλάδα (και) για το ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων, είναι πλέον επιτακτική ανάγκη να κινηθούμε με βήματα ταχύτατα και αποτελεσματικά. Το πώς μπορεί να γίνει η διαχείριση των απορριμάτων είναι γνωστό και εφαρμόζεται εδώ και δεκαετίες στην πλειονότητα των χωρών της Ε.Ε. Δεν υπάρχει λόγος να σπαταλούμε πολύτιμο χρόνο ανακαλύπτοντας τον τροχό. Καιρός είναι λοιπόν να σταματήσουμε να εστιαζόμαστε στις φαιδρές καμπάνιες για το βιοδιασπώμενο καλαμάκι και να προχωρήσουμε σε μία κινητοποίηση σε όλα τα επίπεδα, που θα είναι ουσιαστική και θα μπορέσει να αναστρέψει το σκηνικό στην Ελλάδα, με στόχο να μην υπάρχει πλέον, ούτε ένα πλαστικό εκτεθειμένο στο περιβάλλον. Για το Ινστιτούτο Θαλάσσια Προστασίας Αρχιπέλαγος Θοδωρής Τσιμπίδης t.tsimpidis@archipelago.gr

Ενδιαφέρον και χρήσιμο υλικό για την έκταση του πλαστικού αποτυπώματος στο Αιγαίο θα βρείτε στους παρακάτω συνδέσμους: Η Γη των Πλαστικών - Εκπομπή Roads του Πάνου Χαρίτου για την ΕΡΤ Microplastics in the Aegean - Μικρής Διάρκειας Ντοκιμαντέρ για τα Μικροπλαστικά στο Αιγαίο - Παραγωγή του Ινστιτούτου Αρχιπέλαγος (στα αγγλικά)

Θέσεις - Απόψεις ● 5

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ - ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ / Αθέρας

Η ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΉ ΑΓΚΑΛΙΆ ΚΑΙ Η ΚΑΚΟΠΟΊΗΣΗ ΤΩΝ ΗΛΙΚΙΩΜΈΝΩΝ Επιμέλεια: Κοσμάς Κέφαλος kosmaskefalos@gmail.com

υο ξεχωριστές διεθνώς εορταστικές μέρες, τόσο διαφορετικές μεταξύ τους, μα και με τόσα στοιχεία κοινά, είναι η Παγκόσμια Ημέρα Αγκαλιάς που γιορτάστηκε άχαρα φέτος, λόγω της πανδημίας, στις 21 Ιανουαρίου και η Παγκόσμια Ημέρα Ενημέρωσης για την Κακοποίηση των Ηλικιωμένων που θα γιορταστεί από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών και από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας στις 15 Ιουνίου. Η μέρα της αγκαλιάς μάς θυμίζει όσα πρέπει να κάνουμε και η μέρα κακοποίησης των ηλικιωμένων, όσα οφείλουμε να αποφύγουμε.

Βία, εκμετάλλευση, απομόνωση

Η κακομεταχείριση ηλικιωμένων εμφανίζεται με πολλές μορφές: Έχουν αναφερθεί τραυματισμοί, πλημμελής εφαρμογή θεραπευτικής αγωγής, κλείδωμα σε δωμάτιο, αρπαγή περιουσιακών στοιχείων, απαξιωτική συμπεριφορά, πρόκληση ψυχολογικών προβλημάτων. Η κατάσταση χειροτέρεψε με την πανδημία. Ο άμεσος αντίκτυπος στην υγεία, ο φόβος, η υπέρμετρη ταλαιπωρία, η επερχόμενη φτώχια, οι διακρίσεις και η απομόνωση είναι καταστάσεις που βιώνει οδυνηρά ο ηλικιωμένος. Ακόμα και πριν από το COVID-19, το ήμισυ των ηλικιωμένων σε ορισμένες αναπτυσσόμενες χώρες δεν είχαν πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες υγείας. Τώρα ο κίνδυνος για τη ζωή τους είναι αυξημένος, αφού έχουν να αντιμετωπίσουν διακρίσεις λόγω ηλικίας σε αποφάσεις σχετικά με ιατρική περίθαλψη και τις σωστικές θεραπείες. Έρευνα το 2017 έδειξε ότι ένα στα έξι ηλικιωμένα άτομα υπέστησαν κακοποίηση. Η αδιαφορία προς τους ηλικιωμένους είναι μια κατάσταση που επιδεινώνεται. Από παιδί θυμάμαι τους μεγάλους να παραπονιούνται: «εμείς, βρε, τους γέρους τους αγαπούσαμε». Ωστόσο η Ικαρία παραμένει όαση! Οι ηλικιωμένοι, μέχρι το οριστικό τους φευγιό, βρίσκονται μέσα στο σπίτι, όχι σαν ειλημμένη υποχρέωση, αλλά ως ισότιμα μέλη της οικογένειας.

Η πιο αυθόρμητη κίνηση από τη βρεφική ηλικία

Η ζεστή αγκαλιά της μάνας, το σφιχταγκάλιασμα του ζευγαριού, η χαρούμενη αγκαλιά του πανηγυρισμού, το πέσιμο στην αγκαλιά του ξενιτεμένου, η πονεμένη αγκαλιά του αποχωρισμού, η παρηγορητική αγκαλιά συμπαράστασης, η τρεμάμενη αγκαλιά του απεγνωσμένα ερωτευμένου, η τρυφερή αγκαλιά του κοριτσιού με το λούτρινο αρκουδάκι, η προστατευτική αγκαλιά με το τρομαγμένο ζώο, η φευγαλέα γλυκιά γεύση της αγκαλιάς στο όνειρο με τον άνθρωπο

που λείπει, η άδεια αγκαλιά. Τη σωματική επαφή την ξέρει ο άνθρωπος πριν ακόμα γεννηθεί. Το βρέφος έχει την ανάγκη της αγκαλιάς ως συνέχεια, καθώς και ως προϋπόθεση για καλύτερη ψυχική και νοητική υγεία. Η μητρική αγκαλιά δεν προκαλεί στο παιδί αδυναμία και εξάρτηση, αντιθέτως δημιουργεί αυτοπεποίθηση και καλή εικόνα του εαυτού του. Όσο εμφανής πηγή χαράς και ευτυχίας είναι για τις πολύ μικρές ηλικίες τόσο μεγάλη είναι η ανάγκη του έφηβου για πολύ διακριτική την μητρική, όχι τόσο την πατρική, αγκαλιά. Αργότερα η αγκαλιά με τον ερωτικό σύντροφο θα κάνει πιο όμορφη τη σεξουαλική επαφή, θα απομακρύνει το στρες, θα ισχυροποιήσει τη σχέση. Ασφαλώς η αγκαλιά δεν κάνει πάντα καλό: Όχι όταν δεν αγαπάς αυτόν που σε αγκαλιάζει, μα τον φοβάσαι… Η αγκαλιά για τον ηλικιωμένο είναι φάρμακο. Διώχνει τη μοναξιά, βοηθάει σε περιπτώσεις της νόσου Αλτσχάιμερ, κάνει λιγότερη εύθραυστη την πνευματική και την ψυχική υγεία. Διαχρονικά η αγκαλιά λειτουργεί σαν φυσική βιταμίνη, ενισχύοντας το ανοσοποιητικό και συμβάλει στο να παράγονται ενδορφίνες που απαλύνουν τον πόνο. Η Αμερικανίδα ειδικός στην οικογενειακή θεραπεία Βιρτζίνια Σατίρ λέει ότι «χρειαζόμαστε 4 αγκαλιές την ημέρα για να επιβιώσουμε, 8 αγκαλιές την ημέρα για συντηρηθούμε και 12 για να αναπτυχθούμε». Με την αγκαλιά «νιώθεις τους χτύπους της καρδιάς του, μα και τους δικούς σου που συγχρονίζονται σε έναν μοναδικό ρυθμό», γράφει η ψυχοθεραπεύτρια Μόνικα- Λεμονιά Αβαγιάννη. «Εκείνο το τύλιγμα των χεριών στο σώμα του άλλου, σαν ασπίδα προστασίας, σαν ξόρκι κάθε κακού, δημιουργεί ένα ποτάμι συναισθημάτων και από τις δύο πλευρές. Δυο σώματα που επικοινωνούν με τη γλώσσα της αγάπης, ενώνοντας έτσι κάθε ραγισμένο κομμάτι».

Η αγκαλιά σε ηρωικές στιγμές

Ο Καπετάν Νικηφόρος (Δημήτρης Δημητρίου) διηγείται την απελευθέρωση των κρατουμένων στις Φυλακές Λειβαδιάς, την νύχτα 5 προς 6 Μαρτίου 1943, με την αντάρτικη ομάδα του που ανήκε στον ΕΛΑΣ Παρνασσίδας. Είναι η στιγμή που μαζί με τον αδελφό του Σόλωνα απελευθερώνουν τον πατέρα τους: «Τον είδα, τίναξε μ’ ένα άγριο

ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑ… ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ!!!

>>>>>>>>>>>>> ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΕΛ. 1

καθένα αυτό! (να ανασάνουμε ελεύθερα)! ΕΝΟΤΗΤΑ χωρίς «έντυπες δηλώσεις», ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ χωρίς «πιστοποιητικά αριστεροσύνης» … ΣΥΣΤΡΑΤΕΥΣΗ χωρίς φόβους και καχυποψίες για να βρούμε ξέφωτο… «για τ’ αλλού μην ελπίζεις»… Αναμένοντας και πάλι την μεγάλη ανατροπή που θα γίνει και θάναι «ντάλα μεσημέρι», να μου το θυμηθείτε, γιατί η ιστορία απεχθάνεται τα κενά, γιατί δεν υπάρχει άλλος δρόμος, γιατί ο κόσμος μοιάζει με ένα τεράστιο εκκρεμές που μετράει τον χρόνο διαθέτοντας καμπάνες πολύ ηχηρές μα και μελωδικές! Η θεωρία περί «αρχηγικού» κόμματος, ειδικά σήμερα αιωρείται πάνω στα κεφάλια μας ως αστεία καρικατούρα… Λες και όλες οι μεγάλες ανατροπές στην ιστορία δεν είχαν την σφραγίδα Ηγετών… να θυμηθούμε μόνο ότι αρχηγοί κομμάτων και μάλιστα Αριστερών που τέθηκαν μπροστά ως μεγάλοι Ηγέτες στις απότομες στροφές των κοινωνιών τους ήταν και ο Μπερλιγκουέρ και ο Μαρσαί και ο Αλιέντε και ο Κάστρο και ο Λένιν!!! και βέβαια οι αρχηγοί δεν είναι εκεί για να υπογράφουν ή να σφραγίζουν έγγραφα, δεν είναι εκεί για να προεδρεύουν σε συσκέψεις ή συνδιασκέψεις αλλά για να παίρνουν αποφάσεις ενίοτε αν χρειασθεί να παίρνουν και καρέκλες, είναι εκεί και για να συγκρούονται άμα λάχει με πονηρούς κοντυλοφόρους και «πονηρά» εμπόδια! Είναι εκεί για το καινούριο και το φρέσκο, αφήνοντας πίσω το παλιό και το φθαρμένο. Κι εμείς σε αυτή την συγκυρία έχουμε και την τύχη με το μέρος μας!!! Για να είμαστε ειλικρινείς με καθαρές κουβέντες και προπάντων με καθαρά βλέμματα: Σ’ αυτές εδώ τις συνθήκες ο Αλέξης Τσίπρας είναι υποχρεωμένος όχι από εμάς αλλά από την ίδια την ανάγκη των καιρών να κινηθεί εμπρός με την δύναμη του κόσμου που τον αναδεικνύει παντού αδιαμφισβήτητο επικεφαλής στο κόμμα του και φυσικό ηγέτη της Μεγάλης Δημοκρατικής Παράταξης! Ένας πραγματικός Ηγέτης που διαθέτει εκτός των άλλων « Ένα μεγαλειώδες λαϊκό ένστικτο»! δηλαδή, το μείζον εργαλείο! Ε! λοιπόν ναι! με καινούρια υλικά σ΄ ένα εφιαλτικό τοπίο δεν θα μείνουμε φοβισμένοι και αδιάφοροι (αυτό θέλουν)! γιατί και Ιστορία γνωρίζουμε και έχουμε μάθει από τα «πάθη» μας… θα το καταφέρουμε γιατί έχει ξαναγίνει … όπως τότε σ΄ εκείνα τα μαύρα χρόνια της σκλαβιάς και της κατοχής που ο λαός μας, έχτισε το μεγάλο Πατριωτικό Μέτωπο του ΕΑΜ και μας ξελάσπωσε από τα βρωμερά και τότε τέρατα των υπονόμων!

λαχτάρισμα το κεφάλι του, γύρισε με γουρλωμένα μάτια, με είδε που έφτανα απάνω του και βρέθηκε ολόστεγνα ορθός. Όρμησε ν’ αγκαλιαστούμε… ― Παιδί μου! – έκαμε και πνίγηκε στο στήθος μου, έβαλε τα κλάματα. Κι εγώ, “Πατέρα!” είπα και πνιγόμουν. Αγκαλιαστήκαμε σφιχτά-σφιχτά...». Ο Αρίστος Καμαρινός, αξιωματικός του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ Πελοποννήσου γράφει: «Δεν περιγράφεται η χαρά και η συγκίνησή μας τη στιγμή που συναντήσαμε τον Γκιουζέλη. Αγκαλιαστήκαμε, φιληθήκαμε και δακρύσαμε». Ο Μανώλης Γλέζος περιγράφει το κατέβασμα της σβάστικας από τον Ιερό Βράχο: «Κάποια στιγμή η σημαία πέφτει και μας κουκουλώνει. Αγκαλιαστήκαμε, φιληθήκαμε, χορέψαμε...».

Η αγκαλιά με τη μεταφορική έννοια στην ποίηση του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη για τον Αθανάσιο Διάκο: «“Όσοι είστε ακόμα ζωντανοί, ελάτε ολόγυρά μου!” / φωνάζει ο Διάκος, κι έρχονται... Δε μένουν παρά δέκα... / Ο ήλιος στέκει για να ιδεί. Κάθε στιγμή που φεύγει / τους έσφιγγε στενά στενά στην αγκαλιά του ο Χάρος».

Αγκαλιά εν μέσω καραντίνας

Στις 21 Ιανουαρίου ήταν η Παγκόσμια Ημέρα Αγκαλιάς. Φέτος τη γιορτάσαμε στην καραντίνα, όπου ακούγαμε συμβουλές του τύπου να μην αγκαλιαζόμαστε ή, όταν το κάνουμε, να κρατάμε την αναπνοή μας. Συνηθίσαμε φράσεις - κλισέ όπως «αγκαλιά με την τηλεόραση, το ίντερνετ, το βιβλίο», περιοριζόμαστε σε αντιαισθητικές αγκωνιές, δεχόμαστε διαφημιστικά μηνύματα για κουβέρτες που δίνουν την ψευδαίσθηση της αγκαλιάς, ζούμε με μια ατέλειωτη προσμονή. Φθάσαμε να λαχταράμε ακόμα και τις βαρετές κοινωνικές αγκαλιές, νιώθουμε πως η αγκαλιά δεν είναι ένδειξη αδυναμίας, αλλά δυνατό όπλο συνύπαρξης, κατανοούμε καλύτερα το περίφημο: «Αγκαλιά είναι αυτό που τυλίγεις τα χέρια σου γύρω από το σώμα μου, αλλά κρατάς την ψυχή μου».

OMERTA

>>>> ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΕΛ. 1

Οι πολιτικές και οικονομικές δραστηριότητες του Συστήματος ασκούνται κυριολεκτικά με όρους Μαφίας. Διεθνώς. Συνεπώς χρειάζεται ένα, από κάθε πλευρά οριοθετημένο και ενωμένο, κίνημα αμφισβήτησής του. Χρειάζεται ένα κίνημα ικανό να δημιουργήσει συσχετισμούς των δυνάμεων τέτοιους που ν΄ ανοίγουν δρόμους προς την νίκη. Ο αντίπαλος είναι αδίστακτος. Είναι αυταπάτη ότι είναι δυνατόν με μαγαζάκια και παραμάγαζα και σέχτες, με τις καλύτερες των προθέσεων, ν΄ ανατραπεί η πορεία προς την άβυσσο. Όπως είπαμε στην αρχή , το Σύστημα είναι ικανό να σκεπάζει με την σιωπή (ομερτά) τα ειδεχθέστερα των εγκλημάτων του ακόμη και με στρεψοδικίες. Πχ όσα συνέβησαν στο Μάτι της Αττικής πρόπερσι που όζουν ακόμη και προβακάτσιας ή σκάνδαλα όπως η Νονάρτις κλπ κλπ. Είναι επιστημονικά εξακριβωμένο ότι σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα από τώρα, με την τήξη των πάγων ένα μεγάλο μέρος της ξηράς θα γίνει θαλάσσιος πυθμένας ενώ ένα εξ ίσου σημαντικό τμήμα ξηράς επίσης θα γίνει έρημος, με

Η ΥΓΕΊΑ ΔΕΝ ΈΧΕΙ ΤΙΜΉ >>>>>>>>>>>>> ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΕΛ. 1 προς τους επιστήμονες που στρατεύθηκαν στην μάχη κατά του αόρατου και ύπουλου εχθρού, όπου πάρα πολλοί έδωσαν την ζωή τους στην προσπάθεια να βοηθήσουν και να σώσουν όσους είχαν την ανάγκη περίθαλψης. Ήτανε ένας θρίαμβος της προόδου απέναντι στις δυνάμεις του σκοταδισμού και της θρησκοληψίας. Σε μια ανάλογη πανδημία του μεσαίωνα (1338), τον γνωστό μαύρο θάνατο, η ανθρωπότητα μέτρησε 200 εκατομμύρια νεκρούς που αναλογούσε στο ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού εκείνης της εποχής. Η κύρια αιτία ήτανε η ανυπαρξία της ιατρικής επιστήμης από το πολιτικό και εκκλησιαστικό κατεστημένο της εποχής, που απαγόρευε με ποινή θανάτου την ενασχόληση οποιουδήποτε με την επιστήμη της Ιατρικής, διότι όπως υποστήριζαν τα πάντα τα προβλέπουν και τα αντιμετωπίζουν με τη βοήθεια των ιερών κειμένων. Ακόμα και σήμερα υπάρχουν οι σκοτεινές δυνάμεις που πολεμούν την επιστήμη και την υποβαθμίζουν όπως μπορούν. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι ο ίδιος ο Τραμπ που με τη παραφροσύνη που τον χαρακτήριζε προσπαθούσε συνεχώς να απαξιώσει και να υποβαθμίσει την επιστήμη και τους επιστήμονες. Στο τέλος αποδείχθηκε ότι ήτανε μια εγκληματική λογική που την πλήρωσε η Αμερική με εκατοντάδες Χιλιάδες νεκρούς. Είναι η λογική του νεοφιλελευθερισμού και η εγκληματική πολιτική που υπηρετεί. Σήμερα και στην χώρα μας αυτοί που βρίσκονται στην εξουσία πολιτεύονται στην βάση αυτής της λογικής. Όλοι οι παρατρεχάμενοι, οι πολιτικοί σαλτιμπάγκοι, οι διαπλεκόμενοι και τα πετσωμένα φερέφωνα της δημοσιογραφίας προσπαθούν να υποβαθμίσουν και να υπονομεύσουν το Εθνικό Σύστημα Υγείας για χάρη του ιδιωτικού τομέα, τον οποίο στηρίζουν και υπερασπίζονται με όλα τα μέσα που διαθέτουν. Το Ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό δίνει ηρωική μάχη για να σταθεί κοντά στους πάσχοντες και ήδη μετράει πολλούς νεκρούς από τον Ιό. Το κράτος σφυρίζει αδιάφορα, δεν βοηθάει στην αναβάθμιση των νοσοκομείων τα οποία κάποιοι ζητούν ακόμα και να κατεδαφιστούν την ίδια στιγμή που γιατροί και νοσηλευτές είναι η ελπίδα της κοινωνίας, που παλεύουν και προσφέρουν πέρα από τις δυνάμεις τους, με αμοιβές που ντρέπεται κανείς να τις κατονομάσει. Δεν υπάρχει χρήμα για τους εργαζόμενους στο Ε.Σ.Υ., τη στιγμή που προσφέρουν απίστευτα ποσά για τους κομματικούς στρατούς που προσλαμβάνουν στο δημόσιο και στα ΜΜΕ, που τους λιβανίζουν. Όλα αυτά βέβαια εδώ πληρώνονται και θα το καταλάβουν πολύ σύντομα όσο και αν προσπαθούν να τρομοκρατήσουν και να φιμώσουν την κοινωνία. ό,τι αυτό συνεπάγεται δια την χλωρίδα, την πανίδα και ολόκληρο τον πλανήτη. Ήδη κάθε μέρα που περνά χιλιάδες μορφές ζωής και ειδών αφανίζονται για πάντα. Τον περασμένο Νοέμβρη πχ είχαμε την «μαζική αυτοκτονία», όπως μας ενημερώνουν οι ειδικοί της Ομερτά πλήθους μεγάλων θαλασσίων θηλαστικών (φαλαινών ) στις ακτές της Νέας Ζηλανδίας. Το ίδιο είχε συμβεί δύο μήνες ενωρίτερα και στις ακτές της Αυστραλίας. Οι «αρμόδιοι» σε όλον τον κόσμο ψάχνουν, λέει να βρούν τις αιτίες. Όμως, όλοι ξέρουν ότι δεν τρελάθηκαν στα καλά καθούμενα τα κήτη αυτά. Απλώς τα ραντάρς και κυρίως τα σόναρς των αμερικανικών υποβρυχίων που περιπολούν ως διεθνείς χωροφύλακες αποπροσανατολίζουν τα θαλάσσια κήτη με τα γνωστά αποτελέσματα. Την ίδια τακτική ακολουθούν όλοι όσοι σχετίζονται με ευθύνες αυτού του είδους και με την συγκάλυψή τους διεθνώς. Σ΄ όλον τον πλανήτη η Ομερτά και η παραπληροφόρηση είναι στρατηγικές επιλογές του Συστήματος το οποίο , αν δεν ανατραπεί, θα ολοκληρώσει την καταστροφή και δεν θα υπάρχει σωτηρία.

6 ● Θέσεις - Απόψεις

Αθέρας / ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ - ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ

Η ΙΚΑΡΙΑ “ΑΠΟΓΥΜΝΩΝΕΙ” ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΙΑ…

Ως τα πέρατα το κόσμου φτάσαμε και πάλι… μετά την μακροζωία μας, τώρα και η “φιλοξενία” μας έγινε προϊόν τηλεκπαίδευσης (μία λέξη της επικαιρότητας)! ενώ όλα πήγαιναν κατά «διαβόλου» με το κακό που μας βρήκε, ξάφνου ένα φαΚραντοιγοπότι: με θαλασσινούς φρέσκους μεζέδες πάνω σε μία βεράντα με θέα το απέγαλάζιο του Αιγαίου που αγγίζει χαϊδεύοντας τις απέναντι ακτές της Ιωνίας, με

μουσικές Ικαριώτικες από έναν τσαμπουνιέρη γείτονα κι ένα “λεφούσι” ασυγκράτητο, πλημμυρισμένο από χαρά και «αγάπη» να βρίσκεται τόσο κοντά στον Βασιλιά του! που μπορεί επιτέλους να! εκεί δίπλα του, να τον δει, να τον αγγίξει, να τον μυρίσει, να νιώσει την ανάσα του ανεβοκατεβαίνοντας σκαλοπάτια για να συνεορτάσουν(;) την ίδια μέρα που οι νεκροί στην χώρα μας φτάνουν τις 6.000 κι εμείς οι κοινοί θνητοί από τις 6 το απόγευμα υπό την απειλή φόβου και προστίμου μέσα!… Όλα θα έμοιαζαν ειδυλλιακά, πανέμορφα έως και μαγικά αν δεν συνέβαιναν μέσα στη ζοφερή πραγματικότητα που ζούμε αλλά σε μία κινηματογραφική ταινία με πρωταγωνιστές λαμπερούς αστέρες του σινεμά. Αυτή την πραγματικότητα φαίνεται να αγνοούν όσοι κι όσες μίλησαν περί της παραδοσιακής μας φιλοξενίας, όσοι βιάστηκαν να δικάσουν, να λοιδορήσουν, να ειρωνευτούν ή να απαξιώσουν όλους εμάς και όπως φάνηκε είμαστε πολλοί, που κρίναμε με την λογική τα γεγονότα ετούτα. Φαίνεται ότι δεν θέλουν να καταλάβουν ή δείχνουν να μην καταλαβαίνουν : πως οι υπήκοοι προ πολλού μας τελείωσαν δεν υπάρχουν! πως η ζωή μας δεν είναι «κανονική» πλέον, πως ο θάνατος καραδοκεί κάθε στιγμή, και πως αυτοί που χάνονται δεν είναι αριθμοί είναι οι δικοί μας, οι αγαπημένοι μας κι αύριο ίσως να είμαστε εμείς… Τα γεγονότα της Νικαριάς είχαν κι έχουν δύο πλευρές: η μία είναι οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας και πολιτικής κριτικής προς τον ΠΘ και την παρέα του. Αυτό είναι αναμενόμενο, γίνονταν, γίνονται και θα γίνονται ως υγιή έκφραση ενός Δημοκρατικού πολιτεύματος, που οφείλουμε να υπερασπιζόμαστε σε κάθε καιρό, κάθε εποχή και με κάθε τίμημα, αυτή η πλευρά φανερώνει έναν λαό γενναίο, ψύχραιμο, αξιοπρεπή κι έτοιμο πάντοτε να διεκδικεί καλύτερη ζωή γι αυτόν και τα παιδιά του. Η άλλη όμως πλευρά των γεγονότων που διαδραματίστηκε στο περιβόητο «τραπέζι» του τοπικού Βουλευτή έδειξε και φανέρωσε σε όλο της το “μεγαλείο” την πλευρά της ΕΞΟΥΣΙΑΣ, έβγαλε με θόρυβο μεγάλο και πάταγο βαρύ, ακριβώς αυτή την ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΔΕΣΜΕΥΤΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ υποκρισία στην πιο τραγική στιγμή μας… ΤΗΣ ΙΚΑΡΙΑΣ για τούτο δεν είναι καθόλου τυχαίο που ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ «ΑΘΕΡΑΣ» πήρε τόσες και τέτοιες διαστάσεις. (Αστική μη κερδοσκοπική εταιρία Ικαρίας) Προκάλεσε ανυπολόγιστη ζημιά στα ΕΚΔΌΤΗΣ ΚΑΙ ΥΠΕΎΘΥΝΟΣ ΚΑΤΆ ΤΟ ΝΌΜΟ: Ηλίας Φωκιανός: επιτελεία του σημερινού κράτους θυμώΆγιος Κήρυκος Ικαρία 83 300 νοντας τόσο πολύ την κυβέρνηση ώστε απαγόρευσε χωρίς καν τα προσχήματα Σχεδιασμός-Παραγωγή: στην Κρατική ΕΡΤ να δείχνει πλάνα από το GOLEMA design + printing « ανέμελο τσιμπούσι», γιατί ακριβώς το γεΤηλ.: 210 38.13.349 E-mail: golema@otenet.gr γονός αυτό στόχευσε στην ηθική μιας πλέον αρρωστημένης εξουσίας που συμπεριEΤΉΣΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΉ: φέρεται τόσο αλαζονικά και αδιάφορα στον Εσωτερικού: 15 € - Εξωτερικού: 35 $ USA πόνο και στους καημούς των ανθρώπων… Τράπεζες - ΝΠΔΔ - Επιχειρήσεις: 15 € ο θεός αυτός που κατοικεί στην Νικαριά ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΊΑ - ΕΜΒΆΣΜΑΤΑ: απογύμνωσε όχι μόνο τον Βασιλιά αλλά και Καραγιαννάκης Εμμανουήλ Σιμωνίδου 19 Άλιμος 17456 τους ακολούθους του! Τηλ.: 210 99.65.216-210 99.30.458 Ο σπόρος έπεσε, σε λίγο η Άνοιξη που έρχεται θα τον κάνει να βλαστήσει… περιΚάθε ενυπόγραφο κείμενο δημοσιευμένο στον «Αθέρα» μένετε μην βιάζεστε!

εκφράζει αποκλειστικά τον συντάκτη του και δεν δεσμεύει καθόλου την εφημερίδα μας, που είναι ενδεχόμενο να έχει εντελώς αντίθετη άποψη.

Χ.Κ.

ΜΝΗΜΗ 1821 – 2021 (200 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ)!

ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ

να όνομα που δεν λέει τίποτα σε κανέναν πλέον… και ιδιαιτέρως αν πας στη Νικαριά και ρωτήσεις όποιον συναντήσεις στο δρόμο σου «ποιος ήταν αυτός»; από το Δράκανο ως τον Πάπα: γυναίκα ή άντρα, γέροντα ή μαθητή, τσοπάνη ή βαρκάρη, ταχυδρόμο ή δραγάτη, Παπά ή Δάσκαλο… κανείς δεν θα καταφέρει να σου πει γι΄ αυτό το πρόσωπο, υπάρχουν κι οι εξαιρέσεις αλλά είναι οι ολίγοι… Κι όμως αυτός ο άνθρωπος υπήρξε ιστορικό στέλεχος της αλλοτινής - μεγάλης Αυτοκρατορίας που σημάδεψε με την δράση και την παρουσία του την νεώτερη ιστορία του νησιού μας και μιας και φέτος συμπληρώνονται 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821 καλό θάταν για τα παρόντα και τα μελλούμενα να θυμηθούμε! Ήταν ο τελευταίος «Καϊμακάμης» των Οθωμανών στην Ικαρία ως την απελευθέρωση της από τον Τουρκικό «ζυγό» το 1912: Ήταν ο «Πασάς», ο τοποτηρητής και φοροεισπράκτορας των Τούρκων τυράννων με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό για ένα σκλαβωμένο έθνος όπως: Την στέρηση ελευθεριών πλην των θρησκευτικών, αφού έδιναν το δικαίωμα στους χριστιανούς να προσεύχονται στις εκκλησιές των, έτσι μπορούσαν να ασκούν τις θρησκευτικές τους συνήθειες έχοντας και οι δυνάστες το κεφάλι τους ήσυχο αλλά και οι ταπεινωμένοι ραγιάδες μέσα στην μαυρίλα της εποχής εναπόθεταν την μοίρα τους για την μετά θάνατο ζωή, στον δικό τους θεό…(αυτό κι αν είναι δικαίωμα)! Η σκλαβιά όμως αυτή σήμαινε και την στέρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την στέρηση της ανεξαρτησίας, την απόλυτη υποταγή στα φιρμάνια του Σουλτάνου μα προπάντων την είσπραξη των φόρων στο ακέραιο από τους δυστυχείς «γκιαούρηδες» ενός άγονου - πάμπτωχου για εκείνη την εποχή και αλίμενου αιγαιοπελαγίτικου νησιού όπου μόνο οι πειρατές και οι περίεργοι περιηγητές έφταναν ίσαμε ΄δώ ή για να κρύψουν οι πρώτοι θησαυρούς μεσ΄ τα ανάματα και τις ακισσαρές ή για να καταγράψουν οι δεύτεροι τα παράξενα έθιμα των «αλλόκοτων» τούτων ανθρώπων που συναντούσαν στις απόκρημνες λαγκαδιές, ψηλά στο βουνό τους, τον «αθέρα» ζώντας σε μικρά πέτρινα σπίτια και για σιγουριά μακριά από τον γιαλό… Εκεί έβρισκαν τρόπους να καλλιεργούν την λίγη γη, να βόσκουν τα «ρασκά» κατσίκια τους, να φτιάχνουν ιστορίες προφορικής παράδοσης για να αντέχουν… από εκεί πολεμούσαν με ορατούς κι αόρατους εχθρούς, εμψύχωναν διδάσκοντας τα παιδιά τους πως να στέκονται και πως να αντιστέκονται θαρραλέα μπρος σε κάθε Αγά- Καϊμακάμη τύραννο κι όταν κάποτε έφθασε η ώρα του ξεσηκωμού γύρισαν την «τάξη» ανάποδα κι από ραγιάδες έγιναν ελεύθεροι πολίτες μιας αξιοζήλευτης Ικαριακής Πολιτείας με τους νόμους και τα δίκια της, με την σημαία και τον ύμνο της, με τους ήρωες και την παλληκαριά της! Τότε άρχισε να διαδίδονται και οι «μύθοι» του «συγκούδουνου αρνιού» ή του «ούλοι μεις εφέντη», αφηγήσεις που στερούνται ιστορικών αποδείξεων αλλά που με την δύναμή τους φανέρωναν τον συνεχή αγώνα για απελευθέρωση, την αγωνιστική και ενωτική διάθεση των σ΄ έναν σκοπό στην διάρκεια αιώνων… και που τελικά τα κατάφεραν! Θα περίμενε κανείς να ακούσει έναν Ομέρ ή έναν Σουλεϊμάν κι ας μην είναι και μεγαλοπρεπής, έναν έστω Αχμέτ ή έναν Αλή, εμπάς σε περιπτώσει ένα Τούρκικο όνομα πολιτικού και στρατιωτικού Αξιωματούχου να είναι επικεφαλής της διοίκησης ενός ελληνικού κατακτημένου νησιού, αντ΄ αυτού: Θουκυδίδης και μάλιστα Δημητριάδης! Ρωμιός λοιπόν από την Θράκη στην καταγωγή και μάλιστα Χριστιανός στο θρήσκευμα όσο κι αν ακούγεται παράξενο, μα Οθωμανός Υπήκοος (σε ποιους Υπακούεις αυτό θα πει Υπήκοος). Ο εκπρόσωπος! ο Μπέης του τελευταίου Σουλτάνου στην Ικαρία, με αυτόν ήρθαν σε μετωπική στρατιωτική σύγκρουση οι Ικαριώτες όταν το αποφάσισαν. Κι όταν τα γεγονότα πήραν την τελική τους τροπή ο Θουκυδίδης κλεισμένος έντρομος στο σπίτι του, πιο πάνω από το «Διοικητήριο» στον Άγιο Κήρυκο παρακολουθούσε από εκεί τις εξελίξεις, ακούγοντας τουφεκιές να πέφτουν, φωνές και φασαρία μα ανήμπορος πλέον να αντιδράσει με τον βούρδουλα και τον φόβο, όπως είχε μάθει από τις σπουδές του στην «αυλή της Υψηλής Πύλης» … Αυτά είναι από λίγο ως πολύ γνωστά κι έχουν καταγραφεί από ιστορικούς και ερευνητές που μελέτησαν σε βάθος την ιστορία της νησιωτικής μας Πατρίδας… Η ζαριά είχε πέσει και είχε κρίνει το νικητή, ο χαμένος έπρεπε να το δεχτεί αν ήθελε ακόμα να ζήσει… αυτά του εξηγούσε ο Ιπποκράτης Ξυλάς όταν πήγε να τον συμβουλέψει να παραδοθεί με την ένοπλη φρουρά του και τον βρήκε, όπως παραδίδεται, να τρέμει σύγκορμος ενώ η αδερφή του η “Δημητριάδενα” είχε ήδη λιποθυμήσει… την ώρα εκείνη ακούστηκε ένας τρομακτικός κρότος που σείστηκε θαρρείς συθέμελα η Καριώτικη γη! Οι επαναστάτες τάχασαν γιατί δεν καταλάβαιναν τι συνέβαινε, μήπως καμιά έκρηξη στα πυρομαχικά των Τούρκων; Μα ο Καϊμακάμης και οι στρατιώτες του, που είχαν χάσει το ηθικό τους, με το άκουσμα του κρότου έπεσαν σε μεγαλύτερο πανικό, σίγουροι τώρα πως οι επαναστάτες Ικαριώτες είχαν και πυροβολικό και τους άρχισαν στο κανονίδι… ακούστηκε απελπισμένα η φωνή του «Αφέντη»: « Μπιζίμ ογλανάρ, τεσλήμ όλουν»! (παραδοθείτε παιδιά μου) και οι ζαπτιέδες με τον αρχηγό τους παραδόθηκαν στους πρώην πια ραγιάδες τους… Πολλές οι απορίες που αφήνει η Ιστορία! Τι να απέγινε ο κυρ – Θουκυδίδης, να γύρισε στον Μεγάλο Σουλτάνο του, συνεχίζοντας ίσως από αλλού κι αλλιώς να τον υπηρετεί; να επέστρεψε στην γενέθλια γη του; ή να χάθηκε μέσα στην σκόνη της αντάρας και του καπνού; η αλήθεια είναι πως αυτοί που αναλαμβάνουν τέτοιες «Υψηλές» θέσεις αλλά και οι απόγονοί τους ακόμα, ποτέ δεν χάνονται… «αριστεύουν» σε όλους τους καιρούς! Κι εκείνος ο κρότος που ακούστηκε και που κατατρόμαξε τους πάντες τι να ήταν άραγε; Ένα ηλιόλουστο πρωινό της Αθήνας, υποθέτω γύρω στα 1950, ένας από τους γνωστούς δημοσιογράφους/συγγραφείς της εποχής, ο Σπύρος Λεωτσάκος, επισκέπτεται στο γραφείο του τον φίλο του κ. Καψάλη (Τμηματάρχη του Υπουργείου τύπου). Στην άκρη σε μία καρέκλα κάθεται ένα γεροντάκι πίνοντας τον βαρύγλυκο «τούρκικο» καφέ, λεπτομέρεια προς το παρόν ασήμαντη. Ο Καψάλης αναγνώστης, λόγω και της θέσης του, όλων των εφημερίδων αλλά και θαυμαστής της αρθογραφίας του φίλου του, φέρνει στο νου τα άρθρα του Λεωτσάκου για την Ικαρία που πρόσφατα είχαν δημοσιευθεί στο ΕΘΝΟΣ. Με αίσθημα σεβασμού και με περισσή ευγένεια σηκώνεται απ΄ το γραφείο για να συστήσει το γεροντάκι στον φίλο του: «Από εδώ, ο τελευταίος Καϊμακάμης της Ικαρίας κ. Θουκυδίδης Δημητριάδης»! Περνούν μερικά δευτερόλεπτα αμηχανίας μα γρήγορα η κουβέντα στρέφεται στα γεγονότα εκείνα που άλλαξαν τον μικρό μας κόσμο στο νησί του Ικάρου!!! Η φωνή του αν και γέρικη βγαίνει καθαρή χωρίς να κομπιάζει: «Πώς να τα έβγαζα πέρα, κύριέ μου, μ΄ αυτούς τους διαβόλους και τον γιατρό που ΄χαν επικεφαλής; Είχαν χιλιάδες όπλα, φίλε μου, και πυροβολικό, πολύ πυροβολικό. Μ΄ άρχισαν το κανονίδι κι έτσι αναγκάστηκα να παραδοθώ. Τι να ΄κανα μπροστά στα τόσα κανόνια»; Προσπαθώντας να κρύψει ο Λεωτσάκος το χαμόγελο που είχε διαγραφεί στα χείλη του, δεν άντεξε και του είπε επακριβώς τι είχε συμβεί τότε, μετρώντας σε κάθε λέξη τις αντιδράσεις του συνομιλητή του. «Κάποιος βαρκάρης από τον Άγιο Κήρυκο, που δεν είχε όπλο και δεν είχε λάβει μέρος στην επανάσταση βγήκε εκείνη την μέρα ή μάλλον τη νύχτα για ψάρεμα. Μπήκε λοιπόν στην βάρκα και ανοίχτηκε από τον Άγιο Κήρυκο προς το Ξυλοσύρτη, ενώ ετοίμαζε να ρίξει ένα μονάχα φυσέκι, άκουσε τους πυροβολισμούς, τρόμαξε, που απάνω στην σαστισμάρα του δεν ξεχώρισε το φυσέκι που ήθελε αλλά έβαλε φωτιά σε όλη την αρμαθιά του δυναμίτη που κρατούσε και την πέταξε με τρόμο στην θάλασσα… με αποτέλεσμα να προκαλέσει την έκρηξη που εσείς οι Οθωμανοί την πήρατε για κανονιά και παραδοθήκατε! όχι πως θα αντέχατε και χωρίς αυτό το συμβάν, αλλά ήταν φαίνεται ένα σημάδι του δικαίου και αυτό»!!! Ω! τι ακούει!!! Κλείνοντας τα μάτια πέρασε η σκηνή με όλες τις λεπτομέρειες μπροστά του: το Διοικητήριο, οι φοβισμένοι ζαπτιέδες του, ο Ξυλάς, οι φτωχο/διάβολοι επαναστάτες, ο γιατρός (Μαλαχιάς), ο δυναμίτης του ψαρά, η φουρτουνιασμένη θάλασσα… θυμήθηκε μεμιάς τα τούρκικα και με μοιρολατρεία ανατολίτη αναστενάζοντας βαθιά, πολύ βαθιά ακούστηκε: «αχ! το Κισμέτ»! Πώς βρέθηκε όμως ο Δημητριάδης στο γραφείο του Τμηματάρχη; Μα ήταν φίλοι και όταν κατέβαινε στο κέντρο της Πόλης περνούσε συχνά να τον δει, να πιουν παρέα ένα καφέ και να κουβεντιάσουν, άλλωστε εκείνος συνταξιούχος πια είχε ελεύθερο χρόνο… Τι; Συνταξιούχος; Ναι! είχε συνταξιοδοτηθεί επισήμως από το ανεξάρτητο Ελληνικό Κράτος ως υπάλληλος του Υπουργείου των Εξωτερικών απ΄ όπου συνέχισε μετά το «Μπεϊλίκι» να προσφέρει τις «Υψηλές» και πάλι υπηρεσίες του! τι σας είπα παραπάνω; κανείς «άριστος» δεν χάνεται… δεν γνωρίζω για τους απογόνους του, μα καλά θα πήγαν κι αυτοί, να υποθέσω ίσως… καλύτερα κι από εμάς! Ανεβαίνοντας μια φθινοπωρινή, τώρα, μέρα την Ασκληπιού στα «Εξάρχεια» μπήκα σε ένα παλαιοβιβλιοπωλείο από αυτά που αγαπώ να επισκέπτομαι, εκεί έπεσε το μάτι μου σε ένα κιτρινισμένο και αρκετά ταλαιπωρημένο μικρό βιβλίο με τίτλο: «ΙΚΑΡΙΑ ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΟΥ ΡΑΔΙΟΥ» του Σπύρου Λεωτσάκου … Ο Λεωτσάκος αγάπησε πολύ το νησί μας γιατί του χάρισε την υγειά του με τις θαυματουργές ιαματικές πηγές που αναβλύζουν από τα βάθη της «ψυχής» του… κι ως αντίδωρο στο δώρο της ζωής, μας αφιέρωσε αυτό το πόνημα με πολλές και άκρως ενδιαφέρουσες πληροφορίες… σαν αυτές που σας περιέγραψα! υπάρχουν κι άλλες εξ΄ ίσου εκπληκτικές και ιστορικά ακριβείς. «κι εδώ είναι το θέμα, που αρκετές είναι και ακριβείς»! Χαρούλα Κ. Κοτσάνη

Ειδήσεις - Διάφορα ● 7

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ - ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ / Αθέρας

ΑΝΑΘΕΣΕΙΣ

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ: Του Μπάμπη Δρακόπουλου

Πες μου πόσες αναθέσεις και πόσες αναμορφώσεις προϋπολογισμού έκανε, να σού πώ ποιος είναι : ο Δήμαρχος, ο Υπουργός, ο Πρωθυπουργός, τέλος, η Κυβέρνηση εν προκειμένω των Αρίστων…….

ράγματι, από τις πιο προσφιλείς ενασχολήσεις των κάθε είδους εξουσιαστών του Συντηρητικού χώρου, διαχρονικά, είναι η εκτέλεση ενός προγράμματος αναθέσεων ποικιλώνυμων έργων. Όπως : Αναπτυξιακών, αναμορφώσεων, εξωραϊσμού…… Το τί σκαρφίζονται δεν λέγεται. Το πράγμα δεν είναι για γέλια αλλά για κλάματα καθώς το «άθλημα» με την Κυβέρνηση των Αρίστων κι όσους την εκπροσωπούν στα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου και Ιδιωτικού Δικαίου έχει πάρει διαστάσεις πυρκαγιάς καθώς οι αναθέσεις αυτές καθαυτές προσφέρονται για την νομιμοφάνεια κάθε είδους λοβιτούρας με τον πιο εύκολο και σίγουρο τρόπο. Γίνονται αναθέσεις για επιχειρήσεις από τον καθαρισμό υαλοπινάκων και επιδοτούμενων κτιρίων μέχρι και για την δολοφονία χαρακτήρων, κυρίως πολιτικών προσώπων της αντίπερα όχθης. Πολλές φορές και ημετέρων όταν τα συμφέροντα συγκρούονται. Αναθέσεις μεγάλων έργων, εκατομμυρίων ευρώ, σε εργολάβους μίας χρήσεως που απέκτησαν επαγγελματική υπόσταση την προηγούμενη νύχτα. Μέχρι και αναθέσεις δημοσκοπήσεων-μαϊμού ανατίθενται κατ΄ ευθείαν από το Μαξίμου σε συγκεκριμένους επαγγελματίες που έχουν κρεμάσει την τήβεννο του λειτουργήματός τους στο Γιουσουρούμ της Ακροδεξιάς. Όλων των ειδών οι αναθέσεις κατά περίεργο τρόπο γίνονται στο υπερδιπλάσιο του τιμολογίου της Αγοράς… συνήθως. Εδώ και δεκαετίες, επί ΠΑΣΟΚ, εξ αιτίας του πολιτικού κόστους αναγκάστηκαν να φτιάξουν έναν Νόμο, εν είδει φύλλου συκής, βάσει του οποίου από ένα ορισμένο ποσό και πάνω του κόστους του έργου έπρεπε να γίνεται δημοπρασία. Όμως δεν άργησε να βρεθεί το «φάρμακο». Δηλαδή το «σπάσιμο» του έργου σε πολύ μικρότερα με διάφορες προφάσεις και περίεργη ονοματολογία ώστε να μην εμπίπτουν στις διατάξεις του Νόμου. Αλλά και αυτό εγκαταλείφθηκε πάρα πολύ νωρίς μέσω των εικονικών δημοπρασιών. Οι μετέχοντες σε μια δημοπρασία συμφωνούσαν μεταξύ τους ποιος θα πάρει, κάθε φορά, το έργο και, αφού οι υπόλοιποι έπαιρναν προκαταβολικά την μίζα τους, προσέφεραν τρελές τιμές ώστε η δημοπρασία να κατοχυρωθεί στον μειοδότη που αυτοί είχαν αποφασίσει. Εννοείται ότι ο μειοδότης κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις εξασφάλιζε και εξασφαλίζει τις ανώτερες δυνατές τιμές στα όρια των τιμών του Τεχνικού Επιμελητηρίου. Στις μέρες μας που αυτάρεσκα ονομάζουμε «εποχή της βιομηχανικής επανάστασης» έχουν προκύψει νέες δυνατότητες και μέθοδοι ρεμούλας. Ειδικά μέσω της νέας τεχνολογίας και της πληροφορικής ανοίγει πεδίον δόξης λαμπρό για τους «Άρχοντες του Σκότους». Σε όλους τους παραπάνω τομείς και ιδιαίτερα στα πολύ σημαντικά και δύσκολα προβλήματα επηρεασμού και διεύθυνσης της κοινωνίας, με την πιο χυδαία έννοια του όρου. Για του λόγου το αληθές, φθάνει να μπορεί κανείς να διαβάζει «πίσω από τις γραμμές» των ειδήσεων των λεγομένων ΜΜΕ και κυρίως πίσω από τα νούμερα των δημοσκοπήσεων που στην ουσία τους είναι συμβόλαια παραποίησης της Αλήθειας κατόπιν ανάθεσης!

Γ.Ν.- Κ.Υ. ΙΚΑΡΙΑΣ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για κάλυψη αναγκών του Γ.Ν.-Κ. Υ. Ικαρίας με ιατρικό προσωπικό. Προκειμένου να καλυφθούν επείγουσες και επιτακτικές υπηρεσιακές ανάγκες του Γ.Ν.-Κ.Υ. Ικαρίας, και προκειμένου να προβούμε σε αίτηση έγκρισης πρόσληψης επικουρικού ιατρού των κάτωθι ειδικοτήτων για 36 μήνες: Α/Α ΦΟΡΕΑΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΒΑΘΜΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΘΕΣΕΩΝ 1 Γ.Ν - Κ.Υ. ΙΚΑΡΙΑΣ ΑΚΤΙΝΟΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗ Β’ 1 2 Γ.Ν - Κ.Υ. ΙΚΑΡΙΑΣ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΟΛΟΓΙΑΣ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗ Β’ 1 Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να αναζητήσουν περαιτέρω πληροφορίες στο Γραφείο Προσωπικού του Γ.Ν.-Κ.Υ. Ικαρίας (κα Ζηκούδη, τηλ.: 22753-55212, e-mail: ani.ikarias@amail.com). Από τη Δ/νση Διοικητικής - Οικονομικής Υπηρεσίας

ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ ΣΤΗΝ ΙΚΑΡΙΑ - ΜΑΡΤΙΟΣ 2021 Την πρώτη εβδομάδα του Μαρτίου έχει προγραμματιστεί δράση εθελοντικής αιμοδοσίας από το Νοσοκομείο Παίδων “Αγία Σοφία”, στο νησί της Ικαρίας. Στην αιμοδοσία του Μάρτη 2020 συλλέχθηκαν 246 φιάλες Υπενθυμίζουμε ότι το νοσοκομείο παίδων «Αγία Σοφία» αποτελεί το μοναδικό νοσοκομείο μέσω της Πανικαριακής Τράπεζας Αίματος που καλύπτει τις ανάγκες των περιστατικών του Νοσοκομείου Ικαρίας. Η αιμοδοσία πραγματοποιείται από εθελοντές στις ηλικίες 18-65 ετών. Το πρόγραμμα της αιμοδοσίας έχει ως εξής:

- ΠΕΜΠΤΗ 4 ΜΑΡΤΙΟΥ 2021 ΚΑΡΑΒΟΣΤΑΜΟ - Ώρες: 16.00 – 20.00

- ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 5 ΜΑΡΤΙΟΥ 2021 ΑΓΙΟΣ ΚΗΡΥΚΟΣ – ΠΑΛΑΙΟ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ - Ώρες: 09.00 – 14.00 & 16.00-20.00 - ΣΑΒΒΑΤΟ 6 ΜΑΡΤΙΟΥ 2021 ΑΓΙΟΣ ΚΗΡΥΚΟΣ - ΠΑΛΑΙΟ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ - Ώρες: : 09.00 – 14.00

ΑΠΟ ΤΟ

ΒΟΥΛΕΥΤΗ

δύο ερωτήσεις από το Βουλευτή Κστώνατατέθηκαν Ν. Σάμου που αφορούν την μείωση συντελεΦόρου Προστιθέμενής Αξίας και Ενιαίου

φόρου ιδιοκτησίας ακινήτων. Η πρώτη ερώτηση έχει ως θέμα τη Μείωση ΦΠΑ στα νησιά που ανήκουν στη χωρική αρμοδιότητα των ΔΟΥ Σάμου, Μυτιλήνης, Κως και Χίου και κατατέθηκε προς τον Υπουργό Οικονομικών κ. Χ. Σταϊκούρα και τον Υπουργό Ψηφιακής Διακυβέρνησης κ. Κ Πιερρακάκη (αρ. Πρωτ. 381/12.10.2020). Η δεύτερη ερώτηση αφορά την μείωση του ενιαίου φόρου ιδιοκτησίας ακινήτων (ΕΝΦΙΑ) στα νησιά των Νομών που πλήττονται από το μεταναστευτικό και κατατέθηκε προς τον Υπουργό Οικονομικών κ. Χ. Σταϊκούρα (αρ. Πρωτ. 575/15.10.2020).

ΑΠΟ ΤΟ ΈΝΑ ΣΤΟ ΆΛΛΟ!

m Τα Δελφικά παραγγέλματα ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΙΚΑΡΙΑΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ Ένα έργο με εμπνευστή τον Γιατρό «της ψυχής μας» και Πρόεδρο της Ε.Ι.Μ. Χρίστο Ξενάκη και την αμέριστη βοήθεια φίλων και μελών του Συλλόγου ολοκληρώθηκε με την έκδοση αυτού του βιβλίου… «Σαν βγείς στο μονοπάτι της Νικαριάς από το Δράκανο ίσαμε τον Φάρο, κράτα μαζί σου το βιβλίο, σταμάτα να ξεκουραστείς σε μία πλάκα με ένα Δελφικό Παράγγελμα που θα βρεις, κάτσε απόλαυσε την θέα, διάβασε τι μπορεί να σημαίνει και σκέψου… αυτό θα είναι το βραβείο της προσπάθειάς σου» m Ο Γαληνός της Ικαρίας Φίλιας Ξυλά – Παττακού «Νότιος Άνεμος» Βιβλίο για τη ζωή του Κωνσταντή Καβαρλίγκου m Όταν οι Ικαριώτες με τις δικές τους δυνάμεις έχτιζαν και χτίζουν τα λεγόμενα «ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ» στα χωριά τους, δεν είχαν υπ’ όψιν τους πως μερικοί δεν έχουν κατανοήσει τι ακριβώς σημαίνει γα την ζωή της κοινότητας ένας τέτοιος χώρος! Χρειάζεται λοιπόν να το ξαναπούμε με την ελπίδα να γίνει κατανοητό από όλους. Το Π.Κ. δεν είναι αποκλειστικά και μόνο μία ακόμα πίστα χορού, είναι κι αυτό… δεν είναι κατάλυμα στέγης για όσους δηλώνουν «άστεγοι» ίσως είναι κι αυτό υπό προϋποθέσεις και προσωρινά έως την οριστική λύση… και βέβαια δεν μπορεί να είναι μόνο αποθήκη τραπεζοκαθισμάτων! Πρωτίστως είναι χώροι «ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ», (όπως και το όνομα τους φανερώνει) , είναι κύτταρα δημιουργίας πολιτιστικών και κοινωνικών γεγονότων, είναι χώροι συνευρέσεως για κάθε θέμα που απασχολεί ή οφείλει να απασχολεί τους ανθρώπους και το σπουδαιότερο ανήκουν σε όλα τα μέλη της κοινωνίας στην οποία προορίζονται εξ΄ αρχής κι όχι στις διαθέσεις διαχείρισης αποκλειστικά των όποιων συμβουλίων τοπικών Συλλόγων… ή εκπροσώπων Δημοτικών γραφείων. m H ανάρτηση των δασικών χαρτών έχει ήδη ξεκινήσει αλλά η Ικαρία δεν φαίνεται «πούετα»… ο ΔΗΜΟΣ ΙΚΑΡΙΑΣ που έχει το δικαίωμα να κατοχυρώσει τα λεγόμενα «κοινοτικά δάση» της Β. Ικαρίας έχει προχωρήσει στις δέουσες ενέργειες ώστε να μην βρεθούν εκπρόθεσμοι; Με την ερώτηση αναμένουμε και την απάντηση!

ΑΛΛΑΓΈΣ ΣΤΟΝ

ΔΉΜΟ ΙΚΑΡΊΑΣ Σε συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Ικαρίας αναδείχθηκε νέος πρόεδρος του Δημοτικού συμβουλίου ο δημοτικός σύμβουλος της πλειοψηφίας Παναγιώτης Καραγιαννάκης στην θέση του παραιτηθέντος προέδρου Βασιλείου Κακόγιαννου. Στη συνέχεια με απόφαση του Δημάρχου Ικαρίας Νικόλαου Καλαμπόγια ορίστηκε νέος Αντιδήμαρχος της Δ.Ε. Ραχών ο Βασίλειος Κακόγιαννος στην θέση του μέχρι σήμερα αντιδημάρχου Σωτήρη Πολίτη, ο οποίος θα ασχολείται σαν εντεταλμένος Σύμβουλος σε θέματα Επικοινωνίας, Παιδείας κι Αθλητισμού.

ΠΡΟΣ: Δήμο Ικαρίας

ΕΠΙΤΥΧΌΝΤΕΣ ΠΑΝΕΛΛΉΝΙΩΝ

ΘΕΜΑ: Αντιπλημμυρικά έργα Ξυλοσύρτη

• Ναυσικά Μαραθοκαμπίτη Γυμναστική Ακαδημία (Κομοτηνή) • Μανώλης Πρωτογεράκης Ιατρική Ηρακλείο κρήτης • Μυρσίνη Κουτούφαρη Οδοντιατρική Αθηνών

ε συνέχεια του με αρ. πρωτ. 5/7-12-20 εγγράφου του ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΞΥΛΟΣΥΡΤΗ «ΑΘΕΡΑΣ», σας γνωρίζουμε ότι στα πλαίσια του έργου «Άμεσες επεμβάσεις ζημιών στο οδικό δίκτυο Ικαρίας», έχει κατασκευαστεί τοιχίο αντιστήριξης στον Ξυλοσύρτη, στην επαρχιακή οδό προς Άγιο Κήρυκο. Παρακαλούμε να μας ενημερώσετε για τις δικές ενέργειες σχετικά με τα μέτρα αντιπλημμυρικής προστασίας που πήρατε ή προτίθεστε να πάρετε και για τα οποία είχατε δεσμευτεί κατά την από κοινού επίσκεψή μας στην περιοχή. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Τοπογράφος Μηχανικός

ΑΓΓΕΛΊΑ Πωλείται οικόπεδο στη Δάφνη Ικαρίας 430τ.μ. τηλ: 6989895693 (Μαριάννα)

ΣΤΑΧΥΟΛΟΓΩΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΟ FB: (διαδύκτιο)

* *

Ανακοινώθηκαν από τον πρόεδρο του κοινοβουλίου της Έσσης, Boris Rhein οι βραβευθέντες με το Βραβείο Ειρήνης της Έσσης για το έτος 2020: Αλέξης Τσίπρας και Ζόραν Ζάεφ. Η συμφωνία των ΠΡΕΣΠΩΝ που επιτεύχθηκε με αμοιβαίες υποχωρήσεις προς χάρη της ειρηνικής συμβίωσης των γειτονικών λαών ήταν κατόρθωμα και για τούτο το αξίζουν!

Η κατάληψη των φασιστών στο Καπιτώλιο των ΗΠΑ υπό την καθοδήγηση Τραμπ με τα βερνικωμένα κέρατα, με προβιές και όπλα: θύμισαν τους δικούς μας ομοϊδεάτες των με τις περικεφαλαίες ζωσμένοι με τις σάρισες και τις σημαίες κάποιοι και ξεβράκωτοι σ΄ εκείνες τις αλησμόνητες διαδηλώσεις εναντίον της συμφωνίας των ΠΡΕΣΠΩΝ…

Βοά ο τόπος για την αξιοπιστία ή μάλλον την κοροϊδία των εταιριών που διεξάγουν κάθε τρεις και λίγο δημοσκοπήσεις: α) το ΚΙΝΑΛ δια στόματος Κεγκέρογλου καταγγέλλει δημοσίως την “METRO ANALYSIS” γιατί έβγαλε το 92% του ΚΙΝΑΛ να «θέλει» αρχηγό…(κρατηθείτε)! ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ! β) ο ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε επερώτηση στην ΒΟΥΛΗ ζητώντας εξηγήσεις πώς χωρίς κανένα διαγωνισμό αλλά με απευθείας ανάθεση πήρε την δουλειά από την ΕΡΤ με 3/ πλάσιο μάλιστα τίμημα από την αγορά η εταιρία MARC;… το φαγοπότι άρχισε και πάλι, εις «υγείαν των κορόιδων»!

Η πρόταση του ΤΣΙΠΡΑ, που τόσο λοιδωρήθηκε από τους γνωστούς εμπόρους της υγείας με πρώτο τον ίδιο τον ΠΘ, περί άρσης των πατεντών εμβολίων, υιοθετήθηκε από τον πρόεδρο του ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΥΓΕΙΑΣ και τώρα αρχίζουν όλοι να το συζητούν… απεναντίας η πρόταση Μητσοτάκη περί πιστοποιητικού εμβολιασμού ως προϋπόθεση για ταξίδια απορρίφθηκε μετά πολλών ειρωνικών σχολίων από όλους… (πάλι ρεζίλι μας έκανε)! Οι διαφορές δεν μπορούν πλέον να κρυφτούν!

Για τα ελληνοτουρκικά ο Σαμαράς δεν θέλει ούτε διάλογο, ούτε προσφυγή στην Χάγη, θέλει πόλεμο με τους «Πειρατές»! Για τη συμφωνία των ΠΡΕΣΠΩΝ ούτε να ακούσει πως μπορεί να ψηφιστούν από το κόμμα του, τα συμφωνηθέντα με τους «γυφτο/σκοπιανούς»! τις νύχτες πολεμάει με τον Μ. Αλέξανδρο στην Ανατολή και κάθε πρωί τον ξυπνάει μονίμως ο εφιάλτης του, ποιός λέτε;… ο ΤΣΙΠΡΑΣ!

Α.Ο. ΜΕΣΑΡΙΑΣ

τις 30/10/2020 πραγματοποιήθηκε η Γενική Συνέλευση του «ΑΘΛΗΤΙΚΟΥ ΟΜΙΛΟΥ ΜΕΣΑΡΙΑΣ» με θέματα τον απολογισμό των πεπραγμένων του προηγούμενου Δ.Σ., την έκθεση της ελεγκτικής επιτροπής και εκλογές για την ανάδειξη του νέου Δ.Σ. & Ε.Ε. Τα αποτελέσματα των εκλογών κατά σειρά ψήφων είναι τα παρακάτω: Α) Για το Διοικητικό Συμβούλιο 1. Κοτσορέ Ελένη του Πέτρου 2. Ρουστάς Μάρκος του Αντωνίου 3. Κοτσαμπάς Μιχάλης του Δημητρίου 4. Κουντούπης Μανώλης του Κωνσταντίνου 5. Ανταράκης Κωνσταντίνος του Πέτρου 6. Μαντούβαλος Φώτης του Νικολάου 7. Μαυρογιώργης Βασίλειος του Γεωργίου Β) Για την ελεγκτική επιτροπή 1. Κουντούπης Στυλιανός του Αθανασίου 2. Τσαπαλιάρη Μαρίνος του Λάμπρου 3. Λεσσες Δημήτρης του Νικολάου Ο Αθέρας τους εύχεται, κουράγιο, δύναμη και καλή επιτυχία στο δύσκολο και υπεύθυνο έργο τους.

●

Κοινωνικά

Αθέρας / ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ - ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ

ΠΆΜΕ ΝΤΟΥΓΡΟΎ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΦΌΡΑ ΤΗ ΜΕΓΆΛΗ…

ΣΕΜΝΆ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΆ

φέτος συμπληρώνονται 200 χρόνια από την επανάσταση των προγόνων μας κατά των Οθωμανών, που οδήγησε στην απελευθέρωση και στην δημιουργία του Ελληνικού κράτους. Σήμερα γιορτάζουμε την επέτειο που μας απελευθέρωσε από την σκλαβιά που κράτησε 400 ολόκληρα χρόνια. Είναι αναμενόμενο να αισθάνεται ο λαός μας περήφανος και ευγνώμων προς όλους τους επώνυμους και ανώνυμους ήρωες που μας χάρισαν το μεγάλο αγαθό της ελευθερίας. Έχουνε επίσημα προγραμματιστεί γιορτές και πανηγύρια για να τιμήσουν όπως λένε την πιο λαμπρή σελίδα του νεότερου Ελληνισμού. Αυτό σε πρώτη ανάγνωση είναι καλό, επειδή όμως αυτοί που έχουν αναλάβει να το οργανώσουν είναι άτομα γνωστά και έχουν δώσει δείγματα γραφής στο πολύ πρόσφατο παρελθόν, όταν είχαμε αναλάβει την διοργάνωση των Ολυμπιακών αγώνων, έχουμε φόβο και αγωνία. Η μαύρη αυτή σελίδα της σύγχρονης ιστορίας μας που ήταν ένας από τους λόγους που χρεωκοπήσαμε σαν χώρα και ματώσαμε σαν κοινωνία είναι συνέπεια της άσκοπης σπατάλης για φαραωνικά και άχρηστα έργα και για γιορτές και πανηγύρια που δεν είχανε καμία σχέση με το πνεύμα του αθλητισμού και του ολυμπισμού , αλλά βοήθησαν κάποια λαμόγια να τσεπώσουν χρήματα και να αποδώσουν τον λογαριασμό στην χώρα και τον λαό μας, που πλήρωσε και θα πληρώνει για πολλά ακόμα χρόνια τα σπασμένα. Επειδή όλα αυτά τα τρωκτικά δεν εξαφανίστηκαν αλλά ζουν και κινούνται ανάμεσά μας και μάλιστα τώρα τελευταία έχουν ζωηρέψει, πολύ φοβόμαστε μήπως αρπάξουν ξανά την ευκαιρία και να ξαναδούμε το ίδιο έργο. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να μην ξεχνάμε τους σπουδαίους αυτούς προγόνους μας, τις ηρωικές τους πράξεις και τα ιστορικά τους επιτεύγματα. Δεν ήτανε εξωγήινοι αλλά

απλοί καθημερινοί άνθρωποι, προικισμένοι με μεγάλες αρετές και εμπνευσμένοι με υψηλά ιδανικά. Ήταν μεγάλοι γιατί ήτανε απλοί, ταπεινοί, καθαροί και τίμιοι. Οι περισσότεροι ήτανε αναλφάβητοι, όμως κουβαλούσανε αμέτρητες αρετές. Είχανε αγάπη για τον τόπο τους και τον λαό, είχαν περηφάνεια για την καταγωγή τους και για την ιστορία του έθνους μας και προσφέρανε τα πάντα για την ελευθερία, την δικαιοσύνη και την προστασία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Έδωσαν τα πάντα στον αγώνα για την λευτεριά και δεν κράτησαν τίποτα απολύτως για τον εαυτό τους, εκτός από την αιώνια δόξα που τους αγκαλιάζει, και την απέραντη αγάπη και ευγνωμοσύνη του ελληνικού έθνους. Πολλοί από τους ήρωες γνώρισαν την απανθρωπιά και το μίσος των χαρτογιακάδων, δηλαδή αυτών που σήμερα αποκαλούμε λαμόγια και διαπλεκόμενους, που από την αυγή της ανεξαρτησίας μας μπήκανε στη ζωή μας και κατατρώγουν τις σάρκες της πατρίδας μας . Τον Καραϊσκάκη τον δολοφονήσανε, τον Κολοκοτρώνη, το καταδικάσανε σαν εγκληματία και τον φυλακίσανε, τον Νικηταρά το ίδιο και πέθανε ζητιανεύοντας, η Μπουμπουλίνα πέθανε πάμφτωχη, αφού είχε χαρίσει την πολύ μεγάλη περιουσία, που είχε, για τον αγώνα. Όμως η ιστορία έχει διαφορετικά κριτήρια και έχει καταχωρίσει αυτές τις μορφές στις χρυσές της σελίδες και εξαφάνισε τα ανθρωπάκια που έτυχε κάποια στιγμή να έχουν μια εφήμερη ισχύ. Απαιτείται σεβασμός και ταπεινότητα για αυτές τις μεγάλες μορφές. Δεν έχουν σχέση με τα χρυσά αγόρια που συμβολίζουν την κοινωνική ανισότητα, που λατρεύετε. Είναι απλοί καθημερινοί άνθρωποι σαν τον ψυκτικό από το Περιστέρι και τον απλό εργαζόμενο από κάποια υποβαθμισμένη περιοχή.

ΈΝΑ ΔΥΝΑΤΌ ΚΤΎΠΗΜΑ ΣΤΗΝ ΔΙΑΦΘΟΡΆ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΚΡΙΣΊΑ

ίναι απίστευτο και συγκλονιστικό αυτό που για πρώτη φορά βγαίνει στην επιφάνεια και περιγράφει τα εγκλήματα που συμβαίνουν στην καθημερινότητά μας και αφορούν την σεξουαλική κακοποίηση και την έμφυλη βία. Πέρα από την οργή και την αηδία που προκαλούν, μας υποχρεώνει να σκεφτούμε και να προβληματιστούμε σε ποια κοινωνία ζούμε και τι είδους «άνθρωποι» μας περιτριγυρίζουν. Πριν απ’ όλα θα πρέπει να εκφράσουμε τον θαυμασμό μας και την αγάπη μας προς την Σοφία Μπεκατώρου και σ‘ όλους όσους βρήκαν το θάρρος και την γενναιότητα να ξεπεράσουν όλα τα τείχη και τα ταμπού που έχει γεννήσει και επιβάλλει η κοινωνία της υποκρισίας στην οποία ζούμε. Θέλει πολύ ψυχική δύναμη και υψηλό πνευματικό επίπεδο για μια καταγγελία για επώνυμα άτομα που με την απλή λογική φαντάζει κάτι το αυτονόητο. Είναι ανεκτίμητη η προσφορά τους στην κοινωνία επειδή με την στάση τους δίνουν δύναμη σ’ όλους τους αδύναμους κακοποιημένους συνανθρώπους μας, προκαλούν τριγμούς στα θεμέλια της σάπιας κοινωνίας μας και ταυτόχρονα αποδυναμώνουν όλα αυτά τα καθάρματα της καλής, όπως θέλουν να αποκαλούνται, κοινωνίας, που κρύβουν προσεκτικά την ασχήμια τους και την βαρβαρότητα της ψυχής τους, εμφανιζόμενοι σαν άτομα υπεράνω υποψίας. Έχει μεγάλη σημασία να διερευνήσουμε και να μελετήσουμε όλα αυτά τα ανθρωπόμορφα τέρατα για να δούμε πως εμφανίζονται και συστήνονται στην κοινωνία και ακόμα από που παίρνουν αυτή την δύναμη που τους επιτρέπει να εγκληματούν χωρίς να φοβούνται ούτε να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν, αφού

όλοι τους έχουν μπάρμπα στην Κορώνη και μπορούν να παρακάμπτουν τους νόμους και να αποφεύγουν τις ποινές που ισχύουν για κάθε ταπεινό και ανώνυμο πολίτη. Πάρτε έναν-έναν από αυτούς που βγήκαν στη δημοσιότητα. Όλοι τους πρώτα απ’ όλα είναι καλοί χριστιανοί, θρησκόληπτοι και θεοφοβούμενοι, κοινωνούν κυρίως όταν τους παίρνει η κάμερα, ασπάζονται με ευλάβεια κάθε ιερό σύμβολο, δηλαδή οικοδομούν μια μαγική εικόνα για τον εαυτό τους, που ξεπερνά κάθε όριο υποκρισίας. Η δύναμή τους εκπορεύεται από ένα δυνατό κομματικό βιογραφικό, που τους φέρνει έναν διορισμό σε σοβαρή θέση στον δημόσιο τομέα, με καλά χρήματα και με μεγάλη ισχύ. Πολλά από τα ονόματα που μέχρι σήμερα έχουν δει το φως της δημοσιότητας είναι μέλη ή στελέχη της δεξιάς, που κατηγορήθηκαν και καταδικάστηκαν για πορνεία, μαστροπεία ή σεξουαλική κακοποίηση γυναικών ή ανήλικων αγοριών. Στην αρχή ο αρχηγός της δεξιάς προχώρησε σε διαγραφές από τις τάξεις του κόμματος, αυτό βέβαια μέχρι να περάσει η πρώτη εντύπωση, γιατί στη συνέχεια όχι μόνο τους επανάφερε αλλά και τους επιβράβευσε. Προκαλεί ακόμα αηδία το γεγονός ότι κάποιοι επώνυμοι και καλά πετσωμένοι «δημοσιογράφοι» προσπαθούν απεγνωσμένα να αλλάξουν την ατζέντα και να βγάλουν το θέμα από την επικαιρότητα. Αλλά είπαμε η σαπίλα, η διαφθορά και ο βούρκος που πνίγει την κοινωνία μας δεν έρχεται από το διάστημα αλλά είναι δημιούργημα αυτών που κατέχουν την πολιτική και οικονομική δύναμη και αυτό θα πρέπει να το καταλάβουμε και να το εμπεδώσουμε πολύ καλά, όλοι μας.

λησιάζουμε στην συμπλήρωση δυο χρόΠ νων από τις εκλογές του 2019 που έφερε στην εξουσία το κόμμα της δεξιάς.

Μπορούμε και είμαστε υποχρεωμένοι να μελετήσουμε τα πεπραγμένα αυτής της περιόδου κα να αναζητήσουμε απαντήσεις στα ερωτήματα που δημιουργούνται στην καθημερινή πραγματικότητα. Έχουμε διαπιστώσει και είμαστε σίγουροι ότι η κυβέρνηση των αρίστων, όπως αυτοαποκαλούνται, και το λεγόμενο επιτελικό κράτος που οικοδομήσανε επικεντρώνεται σε τρεις κυρίως στόχους. Ο πρώτος στόχος είναι να θέσουν υπό έλεγχο την κοινωνία. Προς αυτή την κατεύθυνση και σαν πρώτο βήμα θέλουν και προσπαθούν να τρομοκρατήσουν την κοινωνία και να φοβίσουν τους απλούς ανθρώπους. Αυτό

είναι η βασική αρχή της φασιστικής ιδεολογίας με την οποία το κόμμα του Μητσοτάκη έχει στενή συγγένεια αίματος. Αυτό το επιβεβαίωσε και ο Γκέρινγκ στην δίκη της Νυρεμβέργης, απαντώντας σε ερώτηση του προέδρου του δικαστηρίου, που ήθελε μια εξήγηση για το πως

έφτασε το φασιστικό καθεστώς να διαπράττει αυτά τα τρομερά εγκλήματα. Η απάντηση ήτανε ότι όλα μπορούν να γίνουν, φτάνει να μπορέσεις να τρομοκρατήσεις την κοινωνία. Τον ρόλο αυτό τον έχει αναλάβει ο αρχισερίφης Χρυσοχοΐδης που προχωράει σε προσλήψεις απροσδιόριστου αριθμού αστυνομικών που είναι προϋπόθεση για τους στόχους που έχει. Το ξεκίνημα έγινε από τα πανεπιστήμια, όπου με την λογική των αρίστων για να θελήσει κάποιος να σπουδάσει, πρέπει πρώτα να μη κατοικεί στο Περιστέρι ή στην Νίκαια, και στη συνέχεια για τα προβλήματά του να απευθύνεται στον επικεφαλής της αστυνομίας και όχι στους καθηγητές και τον Πρύτανη. Κάποια στιγμή θα μπορούμε να κάνουμε εξαγωγή τεχνογνωσίας στην Ευρώπη και στον κόσμο που έχει ξεμείνει από καινούργιες αποτελεσματικές ιδέες και πρακτικές. Ο δεύτερος στόχος είναι η συγκρότηση ενός καλά οργανωμένου κομματικού κράτους με καλοπληρωμένα χρυσά παιδιά της υψηλής κοινωνίας. Αυτό προχωράει κανονικά, τα αποτελέσματα είναι ορατά, νέες θέσεις εργασίας δημιουργούνται στο δημόσιο τομέα που κατά τα άλλα είναι αναποτελεσματικός και αναχρονιστικός, και οι μισθοί των χρυσών αυτών παιδιών έχουν αυξηθεί κατά τρόπο εντυπωσιακό. Ο τρίτος πολύ σημαντικός στόχος είναι η επικοινωνία και η προσπάθεια να γίνεται το μαύρο-άσπρο. Στον τομέα αυτό καλπάζουνε και έχουν πετύχει να θέσουν όλα τα ΜΜΕ, ιδιωτικά και δημόσια, σε πλήρη έλεγχο. Στοιχίζει βέβαια πολύ αλλά αξίζει τον κόπο. Όλα τα μέσα ενημέρωσης δεν προφτάνουν να τσεπώνουν τα εκατομμύρια που τους μοιράζει η κυβέρνηση από τον ιδρώτα και το αίμα του Ελληνικού λαού. Κατα τα άλλα η κανονικότητα θριαμβεύει.

ΜΑΚΡΙΆ ΑΠΌ ΠΟΛΙΤΙΚΆ ΠΑΙΧΝΊΔΙΑ ΚΑΙ ΑΠΑΡΆΔΕΧΤΟΥΣ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΎΣ

πατρίδα μας και ο Ελληνισμός βρίσκονται αντιμέτωποι με μεγάλες προκλήσεις και περίπλοκες καταστάσεις σε μια περιοχή που συγκρούονται πολύ μεγάλα γεωπολιτικά και οικονομικά συμφέροντα. Διεθνείς συμφωνίες που ρυθμίζουν τις σχέσεις, τις καταστάσεις και τα δικαιώματα των χωρών της περιοχής παρακάμπτονται όταν και όπου δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα και τους στόχους των μεγάλων στρατιωτικών και οικονομικών δυνάμεων που εμπλέκονται στην περιοχή. Το πρόβλημα της χώρας μας ήτανε και παραμένει η Τουρκία που έχει αναδειχθεί σε κύριο αποσταθεροποιητικό παράγοντα στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της μέσης Ανατολής. Χρησιμοποιεί μεθοδικά την απειλή και τον εκβιασμό τόσο προς τις γειτονικές χώρες όσο και προς τις μεγάλες οικονομικά και στρατιωτικά χώρες, προσπαθώντας να επιβάλει τα συμφέροντά της, παρακάμπτοντας την διεθνή νομιμότητα. Αυτή είναι σήμερα η πραγματικότητα την οποία καλείται να αντιμετωπίσει η χώρα μας, πάντα με σύνεση, υπευθυνότητα, ομοψυχία και αποφασιστικότητα. Είναι αυτονόητο ότι στην αντιμετώπιση αυτής της απειλής δεν έχουν θέση, ιδεοληψίες, κομματικές και πολιτικές σκοπιμότητες, ούτε προσωπικές πολιτικές που γεννούν διχασμούς και αποδυναμώνουν την εθνική ενότητα που είναι τόσο πολύτιμη αυτή την κρίσιμη χρονική περίοδο. Κατανοούμε απόλυτα ότι η προστασία μας και η υπεράσπιση της πατρίδας μας απαιτεί ισχυρές ένοπλες δυνάμεις, εξοπλισμένες με σύγχρονα όπλα και προηγμένη τεχνολογία, όμως παράλληλα θεωρούμε ότι κάτι τέτοιο δεν είναι ικανό και αρκετό να εξασφαλίσει την ειρήνη που υπερασπιζόμαστε. Θα πρέπει να υπάρξει μια παράλληλη προσπάθεια τόσο στο διπλωματικό επίπεδο όσο και στην συγκρότηση συμμαχιών σε περιφερειακό επίπεδο. Επίσης θα πρέπει ο ελληνικός λαός να έχει πλήρη εικόνα

της κατάστασης και να είναι σωστά ενημερωμένος. Δηλαδή δηλώσεις, όπως στην περίπτωση του τουρκικού ερευνητικού σκάφους, που για μέρες έκοβε βόλτες σε περιοχές που ανήκουν στην χώρα μας, όχι μόνο ιστορικά αλλά και σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και όπου η κυβέρνηση προσπαθεί να μας πείσει ότι βρέθηκε εκεί διότι το παρέσυρε ο άνεμος, ούτε ότι οι Τούρκοι δεν μπορούν να κάνουν μετρήσεις διότι υπάρχει πολύ θόρυβος από τα πλοία που κινούνται γύρω από το Τουρκικό πλοίο, ούτε ακόμα ότι οι Τούρκοι δε παραβιάζουν τα χωρικά μας ύδατα στο Καστελόριζο, γιατί βρισκόταν 6,5 μίλια από την ακτή. Αυτά είναι γελοίες δικαιολογίες που προδίδουν σύγχυση και αμηχανία. Ούτε είναι αποδεκτό από κανέναν να εφαρμόζουν μια συμφωνία για το Ιόνιο την οποία είχε ετοιμάσει η προηγούμενη κυβέρνηση και να επαίρονται μιλώντας για εθνική επιτυχία και για αύξηση της εθνικής κυριαρχίας κατά 10%, όταν την εποχή που την έκανε γνωστή ο ΣΥΡΙΖΑ, λίγο πριν τις εκλογές του 2019, η ΝΔ τότε μιλούσε για εθνική προδοσία με εθνικιστικές κραυγές και αχαλίνωτη πατριδοκαπηλία. Χρειάζεται μεγαλύτερη σοβαρότητα και υπευθυνότητα Διατηρούμε μια επιφύλαξη και δεν μπορούμε να μη φοβόμαστε όταν την διαχείριση αυτής της δύσκολης κατάστασης την έχουν αναλάβει πολιτικά πρόσωπα που σε κάθε μικρή ή μεγάλη δυσκολία δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Πέρα από την συσκότιση που έχουν επιβάλλει δεν γνωρίζουμε τα θέμα τα που συζητάνε. Δεν μπορούμε να φανταστούμε, πως κάποιοι που νεκρώνουν την ζωή στη χώρα με ένα στρώμα χιονιού 4 εκατοστών, μπορούν να διαχειριστούν μια σοβαρή κρίση αν υπάρξει ανάγκη, διότι είναι δεδομένο ότι σε ένα κακό χειρισμό ή ένα μοιραίο λάθος που μπορεί να προκαλέσει καταστροφή, δεν έχει καμία αξία μια δήλωση ότι δεν είχαμε υπολογίσει σωστά και πέσαμε έξω.