Οι Ταξιδευτές (Τεύχος 2)

ΟΙ ΤΑΞΙ∆ΕΥΤΕΣ Έκδοση των µαθητών του Στ'2 / 2ου ∆ηµοτικού Σχολείου Εδεσσας - Aριθ. Φύλλου 2 - ∆εκέµβριος 2016 - Tιµή 1,50 S

Ευχαριστούµε όλους εσάς που στηρίζετε την προσπάθειά µας

2 ΟΙ ΤΑΞΙ∆ΕΥΤΕΣ

∆εκέµβριος 2016

2ο ∆ηµοτικό Σχολείο Έδεσσας / ΣΤ΄ ΤΑΞΗ 2016-17 ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΑΘΗΤΩΝ Αλµπάνη Αθανασία Γαρέλλας Ιωάννης Γιώρας Κων/νος Θεοδωρίδου Μαρία Καροφυλάκη Μελίνα Κατιρδζίδου Θεοδώρα Λειβαδιώτης Αθανάσιος Μπακάλη Σοφία Μπινιόλα ∆ήµητρα Ορφανίδου Ζωή Περτσεµλή ∆ήµητρα Πλακιά ∆έσποινα Σολάκη Ελευθερία Τάσιου Μαρία Τύµη Μαρία Φώτογλου Αχιλλέας Χ΄΄Γιάννη ∆έσποινα Στ’2 ∆άσκαλος: Παπαδόπουλος Θεόφιλος Eκτύπωση Γραφικές Tέχνες Σ. Bαγουρδής ΑΒΕΕ Tηλ.: 23810 25019 email: vagourdi@otenet.gr

12 ΤΡΟΠΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΙ∆ΙΑ ΜΑΣ Να µη δίνουµε στα παιδιά µας ό,τι ζητάνε. Να τους χαλάµε µερικές φορές το χατίρι. Έτσι θα τα βοηθήσουµε, µεγαλώνοντας, να µη τα θέλουν όλα για τον εαυτό τους και ότι δεν έχουν µόνο δικαιώµατα. Όταν αρχίζουν να ξεστοµίζουν βρισιές να τους δείχνουµε τη λύπη µας, να τα συµβουλεύουµε και να τα µαλώνουµε. Έτσι θα τα βοηθήσουµε να καταλάβουν ότι κάνουν λάθος. Ας τα βοηθήσουµε να µαθαίνουν από µικρά να πηγαίνουν στην εκκλησία. Ας χάσουν λίγο ύπνο. Μην περιµένουµε να φτάσουν 18 χρονών για να αποφασίσουν µόνα τους. Ας τα δίνουµε το καλό παράδειγµα. Αν µας βλέπουν να προσευχόµαστε, να εκκλησιαζόµαστε, να εξοµολογούµαστε, τότε

την εφηµερίδα µας, οι µικροί µαθητές παρουσιάζουν θέµατα επιλεγµένα από τις θεµατικές ενότητες που επεξεργάζονται στο πλαίσιο της καθηµερινής εκπαιδευτικής διαδικασίας και του σχολικού προγράµµατος αλλά και εµπνευσµένα από την ελληνορθόδοξη αγωγή και παιδεία που προσφέρει µε την πολυετή πείρα του το 2ο ∆ηµοτικό Σχολείο της Έδεσσας. Παπαδόπουλος Θεόφιλος

Σ

περισσότερο θα τα παρακινήσουµε µε το παράδειγµά µας και λιγότερο µε τα λόγια. Ας µην τσακωνόµαστε µπροστά τους. Αργότερα, όταν θα παντρευτούν, θα µας χρωστούν µεγάλη ευγνωµοσύνη. Να µη συµµαζεύουµε ό,τι πετάνε αυτά, βιβλία, ρούχα, παπούτσια. Ας τα βοηθήσουµε πρώτα να µην πετάνε ή κι αν πετάνε, να τα συµµαζεύουν τα ίδια. Θα εξασκηθούν έτσι στην υπευθυνότητα και στην τάξη. Θα µάθουν να φροντίζουν τα ίδια τον εαυτό τους. Μην τους δίνουµε όσο χαρτζιλίκι ζητάνε. Πρέπει κι αυτά να µάθουν να στερούνται µερικά πράγµατα στη ζωή τους. Πρέπει κι αυτά να µάθουν στην άσκηση και στη φτώχεια, όπως µάθαµε κι εµείς. Η άνεση και η καλοπέραση δεν κάνει καλό σε κανένα. Μην τα αφήνουµε να τρώνε ό,τι τους αρέσει, να πίνουν ό,τι τους αρέσει και να έχουν πάντοτε όλες τις ευκολίες. Ας παρουσιάσουµε στα παιδιά µας και τις δυσκολίες της ζωής, για να µάθουν να τις αντιµετωπίζουν από την παιδική τους ηλικία. Μην παίρνουµε το µέρος τους µπροστά στους δασκάλους τους και στους γείτονες. Να δεχόµαστε πρόθυµα τις παρατηρήσεις και τις υποδείξεις των άλλων, που είναι για το καλό του παιδιού µας. Να ζητάµε συγγνώµη µεταξύ µας και από τα παιδιά µας, για τα σφάλµατα που διαπράττουµε. Έ-

τσι θα µάθουν κι αυτά να ζητάνε συγγνώµη για τα δικά τους σφάλµατα. Να καθόµαστε όλοι µαζί στο κοινό οικογενειακό τραπέζι. Ας κάνουµε τον σταυρό µας, την προσευχή µας. Το κοινό τραπέζι ενώνει την οικογένεια και αφήνει βιώµατα στην ψυχή του παιδιού µας. Ας µάθουµε τα παιδιά µας να ζουν µε τον ελληνορθόδοξο τρόπο ζωής. Ας βάλουµε εικόνες, θυµίαµα, καντήλι στα σπίτια µας. Ας χρησιµοποιήσουµε τα µέσα της Θείας Χάριτος. ΑΣ ΖΗΤΑΜΕ ∆ΙΑΡΚΩΣ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!!!!! Επιµέλεια: Παπαδόπουλος Θεόφιλος, ∆άσκαλος

ΟΙ ΤΑΞΙ∆ΕΥΤΕΣ 3

∆εκέµβριος 2016

ΧΩΡΙΑ ΤΗΣ Ε∆ΕΣΣΑΣ

Γύρω απο την Εδεσσα υπάρχουν πανέµορφα µικρά χωριά. Ένα από τα κοντινότερα είναι ο Άγρας, που πήρε το όνοµά του από τον Μακεδονοµάχο Καπετά Άγρα, ο οποίος τάφηκε έξω από το χωριό. Άλλο χωριό είναι η Καρυδιά, που είναι κτισµένη σε πλαγιά του Bόρα και απέχει µόλις 12χλµ απο την Έδεσσα. Το χωριό είναι κτισµένο σε µια χαράδρα γεµάτη οξυές για να

προφυλάγεται από τον καιρό και από τα µάτια, όπως και τα περισσότερα χωριά της Μακεδονίας. Το 1906 και ενώ οι µάχες µαίνοντααν στην ελώδη περιοχή των Γιαννιτσών ο καπετάν Άγρας απαγχονίζεται σε µία καρυδιά έξω από το

χωριό Βλάδοβο από κοµιτατζήδες, που µετονοµάστηκε έπειτα σε Αγρας. Σήµερα στον δρόµο για το χωριό Καρυδιά βρίσκεται το µνηµείο των µακεδονοµάχων Αγρα-Μίγκα. Στον χώρο βρίσκεται οµοίωµα της καρυδιάς

όπου κρεµάστηκε ο ΚαπετάνΑγρας και ο σύντροφός του Μίγκας κατά την περίοδο των σκοτεινών χρόνων του µακεδονικού αγώνα απο κοµιτατζήδες.

Tο Nησί είναι κτισµένο σε πλαγιά του Bόρα. Bρίσκεται ανάµεσα σε πολλά νερά, αφού δίπλα του υπάρχει ο υδροβιότοπος και από εκεί πηγάζουν νερά που κατευθύνονται στον Eδεσσαίο ποταµό. Η ταβέρνα µε τις "πέστροφες" και ο καφενές του χωριού θα σας φέρουν κοντά στους ντόπιους κατοίκους. Το Ριζάρι είναι το ”κεφαλοχώρι” του ∆ήµου Έδεσσας. Βρίσκεται περίπου 7 χλµ. νοτιοανατολικά από το κέντρο της πρωτεύουσας του νοµού και περίπου 85 χλµ. δυτικά της πόλης της Θεσσαλονίκης. Ο πληθυσµός του σήµερα, σύµφωνα µε την τελευταία απογραφή του 2011, είναι 1.132 κάτοικοι. Η Τοπική Κοινότητα Ριζαρίου είναι γνωστή για τα ακτινίδια και τα ροδάκινά της, που καλλιεργούνται στην περιοχή και γίνονται µαρµελάδες, χυµοί και κονσερβοποιηµένα. Γαρέλλας Γιάννης

ΤΟ ΤΑΤΟΥΑΖ Τι είναι το τατουάζ και τι παθαίνει ο άνθρωπος µε αυτό! Το τατουάζ είναι µια ξενόφερτη συνήθεια, που κατάφερε και έγινε µόδα και στην Ελλάδα. ∆εν λέω ότι είναι κάτι πολύ κακό αλλά δεν είναι και ό,τι καλύτερο για την υγεία του ανθρώπου, γιατί προκαλέι µόλυνση στο αίµα και το δέρµα γεµίζει µε διάφορες µπογιές-µελανώµατα. Επίσης, µερικοί άνθρωποι έχουν πεθάνει από τα πολλά τατουάζ που είχαν σχεδιάσει στο σώµα τους. Ακόµα και τα ψεύτικα τατουάζ που τα βρίσκουµε σε σακούλες σνακ κ.ά. µολύνουν το δέρµα και το αίµα, όχι τόσο βέβαια όσο τα κανονικά. Ελπίζω να σας κατατόπισα και να σας βοήθησα µε όσα σας έγραψα. Αλµπάνη Αθανασία

4 ΟΙ ΤΑΞΙ∆ΕΥΤΕΣ

ο PlayStation (ή αλλιώς PS, PSone, PS1, PSX) είναι 32-bit κονσόλα βιντεοπαιχνιδιών πέµπτης γενιάς, η οποία κυκλοφόρησε από την εταιρεία Sony Computer Entertainment,

∆εκέµβριος 2016

PlayStation

τον ∆εκέµβριο του 1994, στην Ιαπωνία και τον Σεπτέµβριο του 1995 σε Ευρώπη και ΗΠΑ. Είναι µία α-

πό τις πιο επιτυχηµένες κονσόλες όλων των εποχών. Το PlayStation είναι η πρώτη κονσόλα της σει-

ράς PlayStation, η οποία περιλαµβάνει κονσόλες και φορητές παιχνιδοµηχανές. Έως τις 31 Μαρτίου 2005, το PlayStation µαζί µε το PSone, από κοινού, έφτασαν σε συνολικές πωλήσεις τα 102,49 εκατοµµύρια µονάδες. Έως τον Ιούλιο του 2008, το PlayStation είχε πουλήσει 102 εκατοµµύρια µονάδες. Η Sony σταµάτησε την παραγωγή του τον Μάρτιο του 2006, 11 χρόνια µετά την αρχική του διάθεση. Επίσης πολλά παιδιά παίρνουν PlayStation επειδή το ακούν πάρα πολλές φορές σε διαφηµήσεις. Και σήµερα, έτσι όπως µας περιγράφουν τα παιχνίδια στις διαφηµίσεις µας πείθουν να τα αγοράσουµε. Ας προσέχουµε και να µην παρασυρόµαστε, από τις διαφηµίσεις. Φώτογλου Αχιλλέας

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ Η τεχνολογία έχει φτάσει πολύ µακριά αυτά τα τελευταία χρόνια. Εµείς θα µιλήσουµε και για τα καλά της και για τα κακά της. Τα καλά πράγµατα που έχει κάνει, είναι ότι βοηθάει ανθρώπους που αντιµετωπίζουν διάφορα προβλήµατα, όπως π.χ. στην Αµερική, που το 2015 κατασκεύασαν το πρώτο βοηθό-ροµπότ, το οποίο βοηθάει παιδιά µε ειδικές ανάγκες, να αντιµετωπίσουν την καθηµερινότητά τους ενώ άλλα βοηθούν στις σπιτικές ασχολίες κάθε οικογένειας. Πολλά ακόµα καλά µπορούµε να γράψουµε αλλά να µην ξεχνάµε ότι όλες αυτές οι ευκολίες έκανα τους ανθρώπους τεµπέληδες, αφού έµαθαν να τα έχουν όλα έτοιµα. Τα χρόναι περνούν και η τεχνολογία συνεχώς εξελίσσεται και να γίνεται πολύ δυνατή. Ας ελπίσουµε πως αυτή η δύναµη θα χρησιµοποιείται µόνο για το καλό της ανθρωπότητας. Περτσεµλή ∆ήµητρα

ΟΙ ΤΑΞΙ∆ΕΥΤΕΣ 5

∆εκέµβριος 2016

ΜΙΑ ΕΚΘΕΣΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ Στα πλαίσια των ‘’ΤΑΞΙ∆ΕΥΤΩΝ’’, την οµάδα που έχουµε φτιάξει µε την τάξη µου, επισκεφτήκαµε µια έκθεση ζωγραφικής, στο Παρθεναγωγείο, που διοργάνωσε ο Σύλλογος ΄΄Απελλής΄΄. Όταν φτάσαµε, αντικρίσαµε ένα θέαµα υπέροχο, εκθαµβωτικό. Υπήρχαν πολλοί πίνακες. Ο καθένας είχε τη δική του οµορφιά γιατί είχε ζωγραφιστεί µε διαφορετικά υλικά. Όλοι οι πίνακες είχαν από κάτω ή από δίπλα τους λεζάντες που έγραφαν το όνοµα του καλλιτέχνη και το όνοµα του πίνακα. Όλοι οι πίνακες ήταν πολύ ωραίοι και πιο πολύ µου άρεσε που είχαν διαφορετικά θέµατα. Θα ήθελα να ξαναπάω σε µια έκθεση ζωγραφικής γιατί µου αρέσει να βλέπω τα έργα των καλλιτεχνών και να δηµιουργώ τα δικά µου!!! Σοφία Μπακάλη

Ήταν µια φανταστική εκδροµή, που, πιστέψτε µε, µόλις τη διαβάσετε θα ετοιµαστείτε για ένα µακρινό ταξίδι. Βρίσκεται κοντά στα σύνορα της ∆ράµας µε τη Βουλγαρία. Το ταξίδι διαρκεί 3-4 ώρες, είναι πολύ κουραστικά αλλά αξίζει να πάτε. Στην άκρη του οχυρού φαίνεται η

ΕΚ∆ΡΟΜΗ ΣΤΟ ΟΧΥΡΟ ΡΟΥΠΕΛ Βουλγαρία και ο ποταµός Στρυµόνας. Πολύ γνωστή από τους δύο παγκοσµίους πολέµους είναι η οχυρή στενοπώς του Ρουπελ,που σχηµατίζεται µεταξύ του όρους Αγκίστρου και των ανατολικών προσβάσεων του Μπέλες. Λόγω της στρατηγικής της σηµασίας µετά τον Β' Βαλκανικό Πόλεµο κατασκευάστηκε στη θέση αυτή ανασχετικό σύστηµα οχυρών, από το οποίο ι-

σχυρότερο ήταν αυτό του Ρούπελ, που βρίσκεται προς τη βόρεια έξοδο της στενωπού. Εµένα µε ενθουσίασαι πιο πολύ όταν µπήκαµε µέσα στη στοά. Είχε µικρά αλλά και µεγάλα δωµάτια που το καθένα είχε διάφορες παραστάσεις από τότε, έχει τα γραφεία που δούλευαν, το ιατρείο, τα δωµάτια που κοιµόνταν ή κρύβονταν, είχε επίσης και µία κούκλα που είναι ντυµένη µε τα στρα-

τιωτικά ρούχα και µέσα από µια µικρή τρύπα έχει την άκρη του όπλου και προσπαθεί να σηµαδέψει τον εχθρό, έχει και το εικονοστάσι που είχανε µε τις πολλές εικόνες της Παναγίας και του Χριστού και πολλών άλλων αγίων. Στην αρχή, µόλις µπεις στη στοά έχει τα όπλα, τα ρούχα και διάφορους ήρωες που πολέµησαν στο Οχυρό Ρούπελ. Επίσης, έχετε πολλά να δείτε τα οποία είναι από τότε που φτιάχτηκε το οχυρό το 1913-1914.Έχει και πάρα πολύ ωραία θέα. Άν το επιθυµήσετε, µπορείτε να πείτε σε έναν στρατιώτη να σας ξεναγήσει στο οχυρό γιατί φυσικά γνωρίζει περισσότερα πράγµατα, αλλά και µπορείτε να αγοράσετε πολύ ωραία αναµνηστικά για να θυµάστε αυτή τη φανταστική εκδροµή για όλη σας την ζωή! Μαρία Τύµη

6 ΟΙ ΤΑΞΙ∆ΕΥΤΕΣ

∆εκέµβριος 2016

Αποκλειστική συνέντευξη από την Τούλη Φωτεινή, στους µαθητές του Στ΄ 2 1. Πείτε µας λίγα λόγια για τον εαυτό σας. Ονοµάζοµαι Τούλη Φωτεινή και κατάγοµαι από την Έδεσσα. Έλειψα αρκετά χρόνια βέβαια, λόγω σπουδών και επαγγελµατικών υποχρεώσεων, παρόλα αυτά φέτος επιτέλους κατάφερα να επιστρέφω στην πόλη µου για κάποιες µέρες και να προσφέρω κοινωνικό έργο. Είµαι αξιωµατικός του Εµπορικού Ναυτικού, και συγκεκριµένα µηχανικός, και φέτος ολοκληρώνω της σπουδές µου στην τµήµα ∆ιοίκησης Επιχειρήσεων και Οργανισµών.

2. Τι σας οδήγησε να επιλέξετε το επάγγελµά σας; Από µικρή ήµουν πολύ καλή στο να φτιάχνω και κυρίως και χαλάω ότι έπιανα στο χέρι µου. Ονειρευόµουν ένα δικό µου συνεργείο αυτοκινήτων, όταν οι συµµαθήτριες µου ήθελαν να γίνουν γιατροί και δασκάλες. Ταυτόχρονα λάτρευα τις βόλτες και τα ταξίδια. Μεγαλώνοντας

που πηγαίναµε, προσπαθώντας να ‘ρουφήξω’ µέσα σε λίγες ώρες όσο περισσότερες εικόνες µπορούσα.

και σκεπτόµενη ποιο επάγγελµα θα µου ταίριαζε και θα συνδύαζε όσα αγαπούσα, αποφάσισα να ακολουθήσω το επάγγελµα του ναυτικού. Ήταν η πρώτη επιλογή µου στο µηχανογραφικό µου, και εννοείται πέρασα πρώτη στην σχολή της Αθήνας.

3. Οι σπουδές ήταν εύκολες; Οι σπουδές δεν θα έλεγα ότι ήταν και ιδιαίτερα εύκολες. Απαιτητικό καθηµερινό ωράριο, µε απουσίες, σαν να µην έφυγα ποτέ από το σχολείο. Πολλά θε-

τικά και δύσκολα µαθήµατα µε εργασίες που έπρεπε να παραδοθούν σε συγκεκριµένα χρονικά διαστήµατα, εκπαιδευτικά θαλάσσια ταξίδια για δύο εξάµηνα, τα οποία ήταν και υποχρεωτικά για την απόκτηση πτυχίου, και για µια κοπέλα αρκετά δύσκολο να βάλει την φόρµα εργασίας και να κάνει οξυγονοκόλληση, ηλεκτροσυγκόλληση, τόρνο, και διάφορα άλλα µε την ίδια ευκολία και δεξιοτεχνία που την έκαναν οι άντρες συµφοιτητές της.

4. Πού ταξιδέψατε και ποιες ήταν οι εντυπώσεις σας; Ευτυχώς κατάφερα και πρόλαβα να ταξιδέψω σχεδόν παντού. Σε όλη την Βόρεια και Νότια Αµερική, (Μεξικό, Βενεζουέλα, Κολοµβία, νησιά της Καραϊβικής), Αφρική, λιγάκι Ευρώπη, Ινδία, Κορέα, Περσικό Κόλπο. Ίσως έχω ξεχάσει και κάποια µέρη. Οπότε καλύτερα να σας πω ότι δεν πήγα Αυστραλία και δεν έφτασα µέχρι Ρωσία. Εννοείται ότι ήµουν κατά ενθουσιασµένη. Μαγευτικά µέρη, διαφορετικός κόσµος, και κουλτούρες, συνήθειες… Όσο µπορούσα έβγαινα στα µέρη

5. Σε ποια γλώσσα επικοινωνούσατε; Ήταν δύσκολη η επικοινωνία µε τόσους διαφορετικούς ανθρώπους; Στα εµπορικά πλοία, τα πληρώµατα έχουν πολυπολιτισµική σύνθεση. Συνάδελφοι µου ήταν Ρώσοι, Φιλιππινέζοι, Ρουµάνοι. Πολλοί από αυτούς καθότι δούλευαν πολλά χρόνια σε καράβια µε ‘Έλληνες, ήξεραν κάποιες ελάχιστες λέξεις, δεν µπορούσαν όµως να κάνουν διάλογο. Η επίσηµη γλώσσα στα καράβια είναι η Αγγλική λοιπόν. ∆εν φτάνει να γνωρίζεις την γλώσσα όµως για να επικοινωνήσεις. Σίγουρα µε τόσους διαφορετικούς ανθρώπους, πολιτισµούς, ήθη και έθιµα, η επικοινωνία στην αρχή είναι δύσκολη. Γρήγορα όµως βρίσκεις τους ρυθµούς σου, και η επικοινωνία γίνεται η καθηµερινή σου ρουτίνα. Περνώντας αρκετούς µήνες πάνω σε ένα καράβι µε τους ίδιους ανθρώπους, γίνονται άτυπα η οικογένεια σου, και ενώ στην αρχή σε ξένιζε το γεγονός ότι δεν µπορείς να συνεννοηθείς µε τίποτα, µετά σου λείπουν.

6. Οι άντρες πώς σας αντιµετώπιζαν; Έτυχε να είµαι από τις πρώτες φουρνιές γυναικών µηχανικών, και η αλήθεια είναι ότι σε όλους φαινόταν πολύ περίεργο να διαβάζουν ότι στο καράβι τους ναυτολογήθηκε µια κοπέλα µηχανικός. Στην αρχή, φοβόντουσαν µήπως χτυπήσω, µήπως πάθω κάτι, και αρκετοί µε υποτιµούσαν καθότι δεν έχω την ίδια σωµατική διάπλαση µε έναν άντρα και επίσης πίστευαν ότι το γυναικείο µυαλό δεν έχει σχεδιαστεί να σκέφτεται µηχανολογικά. Βέβαια όλα αυτά ξεπεράστηκαν και αναθεώρησαν τις αρχικές γνώµες τους κάνοντας µε µέρος του κόσµου τους.

7. Θυµόσαστε λεπτοµέρειες

ΟΙ ΤΑΞΙ∆ΕΥΤΕΣ 7

∆εκέµβριος 2016 από τα ταξίδια σας; Θέλετε να µας αναφέρετε κάποιες σηµαντικές; ∆εν νοµίζω να ξεχάσω ποτέ και τίποτα από τα ταξίδια µου! Θυµάµαι και την παραµικρή λεπτοµέρεια. Έχω πετύχει τυφώνα, ευτυχώς µας χώριζε η ∆οµινικανική ∆ηµοκρατία, ωστόσο όλα µας τα υπάρχοντα έκαναν σουλάτσο στους διαδρόµους του πλοίου…. Και όλο το απόγευµα ψάχναµε σε ποια καµπίνα να είναι άραγε η κάλτσα µου? Που είναι το laptop µου? Παρακαλώντας όλο αυτό να τελειώσει. Έχω περάσει από το ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας, όπου στο σηµείο εκείνο συναντιούνται δύο Ωκεανοί µε αποτέλεσµα να δηµιουργούν µεγάλα θαλάσσια ρεύµατα, κάνοντας πολλούς από εµάς να θέλουµε να κατέβουµε! Πολλές στιγµές της καθηµερινότητας θα µου µείνουν αξέχαστες. Πέρασα γιορτές, Πάσχα, Χριστούγεννα, τα γενέθλια µου µέσα στο καράβι, κάνοντας όσο µπορούσαµε και από ένα µικρό event. Είναι περίεργο να ψήνεις αρνί και να είσαι στην µέση της Καραϊβικής, ή να φεύγεις άνοιξη από την Κορέα µε δύο µέτρα χιόνι! Βέβαια εννοείται πως έχουµε όλοι µας κάνει διάφορες γκάφες στην καθηµερινότητα µας, (µην ξεχνάτε το περιστατικό µε την κουζίνα), το οποίο και γινόταν θέµα συζήτησης για µήνες!

8. Ποιο ταξίδι ήταν το πιο εντυπωσιακό; Με όλα τα ταξίδια που έκανα ήµουν ιδιαίτερα εντυπωσιασµέ-

νη. Κάθε µέρος είχε την δική του οµορφιά, και κάθε µέρος σε έκανε να το αγαπήσεις για διαφορετικό λόγο. ∆εν θα ξεχάσω κανένα!

9. Επισκεπτόσασταν αξιοθέατα; Συνήθως τα λιµάνια και τα διυλιστήρια που δουλεύαµε δεν ήταν κοντά στο κέντρο της πόλης. Θυµάµαι ότι σε πολλά µέρη για να φτάσεις στο κέντρο ήθελες µέχρι και δύο ώρες. Ο χρόνος παραµονής µας στην στεριά είναι αρκετά περιορισµένος, καθώς το ταξίδι πρέπει να συνεχίσει και σίγουρα προσπαθείς να εξασφαλίσεις κάποια αναλώσιµα που χρειάζεσαι απ’ έξω πρώτα, Παρόλα αυτά, συχνά κάναµε µικρές οµάδες µε τους συναδέλφους και επισκεπτόµασταν αξιοθέατα που βρίσκονταν κοντά.

10. Ποιο ήταν το πιο περίεργο γεγονός που σας συνέβηκε; Εκτός από το γεγονός της κουζίνας……. Θυµάστε όλοι σας…….. Περίεργο ήταν όταν στο δεύτερο εκπαιδευτικό µου ταξίδι, περνώντας για πρώτη µου από τον Ισηµερινό, µε πήραν τηλέφωνο στην καµπίνα µου κατά τις δύο τα ξηµερώµατα για να µε παρακαλέσουν να βγω στο κατάστρωµα σε συγκεκριµένο µέρος να ελέγξω κάποιο όργανο µέτρησης. ∆εν είχα ιδέα τι µε περίµενε…. Τελικά ακριβώς από πάνω µου στον πρώτο όροφο του ακοµοδεσίου

βρισκόταν ο καπετάνιος ο οποίος µε µπουγέλωσε! Ήταν το βάπτισµα µου, είπε! Όλοι οι νέοι ναυτικοί µπουγελώνονται κατά το πέρασµα τους από τον Ισηµερινό, είναι κάτι σαν έθιµο. Εννοείται ότι το βίντεο και οι φωτογραφίες µε εµένα να κοιτάω τροµαγµένη την επόµενη µέρα ήταν παντού!

11. Στην οικογένειά σας πώς τα αντιµετώπιζαν όλα αυτά; Η οικογένεια µου, δεν περίµενε ποτέ πως εφόσον δεν είχε κανείς µας σχέση µε την θάλασσα και αυτό το επάγγελµα θα το ακολουθούσα. Στην αρχή µε ρώτησαν αν ήµουν σίγουρη, και το µόνο που ακολούθησε αυτή την πρόταση ήταν: «Κάνε ό,τι σε κάνει χαρούµενη, χωρίς ποτέ να σκεφτείς, ότι φταίνε οι γονείς µου που δεν µε άφησαν να το κάνω και αν το έκανα τι θα γινόταν…..;» Προφανώς και φοβόντουσαν αλλά το έµαθα όταν γύρισα από τα ταξίδια µου, καθώς µε στήριζαν αδιάκοπα ψυχολογικά και δεν έδειχναν ποτέ την αγωνία τους.

12. Νοσταλγούσατε το σπιτι σας; Εννοείται ότι νοσταλγούσα το σπίτι µου! Μου έλειπε η οικογένεια µου. ∆εν είναι καθόλου εύκολο να φεύγεις και να κλείνεσαι σε ένα καράβι για έξι µήνες. Έγιναν πολλά όσο έλειπα και έχασα πολλές στιγµές. Αλλά ήταν κάτι που γνώριζα από την αρχή και δεν το ζούσα µόνο εγώ αλλά κάθε ναυτικός.

13. Κινδυνέψατε ποτέ; Κίνδυνοι σίγουρα υπάρχουν πολλοί όταν είσαι διαρκώς µέσα στην θάλασσα και µεταφέρεις πετρέλαιο και παράγωγα αυτού. Τα πλοία πλέον είναι τεχνολογικά εξελιγµένα οπότε οι κίνδυνοι µετριάζονται. Υπάρχουν δύσκολες περιοχές για ταξίδια, όπως ο κόλπος του Άντεν, αλλά και δύσκολες καιρικές συνθήκες να αντιµετωπίσεις. Αλλά µετά από κάποια στιγµή γίνονται µέρος της καθηµερινότητας σου.

14. Με τι ασχολείσθε αυτή την περίοδο; Αυτή την περίοδο τελειώνω τις σπουδές µου στην σχολή ∆ιοίκησης Επιχειρήσεων και Οργανισµών, όπως επίσης δίνω και εξετάσεις για την Επάρκεια της Ελληνικής Νοηµατικής Γλώσσας. ∆ιδάσκω σε φροντιστήρια Μέσης Εκπαίδευση µαθήµατα ειδικότητας µηχανολογικού και ηλεκτρολογικού τοµέα σε µαθητές των ΕΠΑΛ και βοηθώ στο κοινωνικό φροντιστήριο της Μητρόπολης διδάσκοντας το µάθηµα της Φυσικής στα παιδιά του Γυµνασίου, κάτι το οποίο µε χαροποιεί ιδιαίτερα.

15. Θα µας συµβουλεύατε να ακολουθήσουµε το ίδιο επάγγελµα; Αν αγαπάτε την περιπέτεια, την θάλασσα, και τα ταξίδια βεβαίως και θα σας συµβούλευα να ακολουθήσετε αυτό το επάγγελµα. Σας ευχαριστούµε!

8 ΟΙ ΤΑΞΙ∆ΕΥΤΕΣ

∆εκέµβριος 2016

∆εκέµβριος 2016

ΟΙ ΤΑΞΙ∆ΕΥΤΕΣ 9

10 ΟΙ ΤΑΞΙ∆ΕΥΤΕΣ

Ανεξιθρησκεία είναι ο σεβασµός από το κράτος αλλά και από κ άθε άνθρωπο των θρηκσευτικών πεποιθήσεων του καθενός. Σηµαντικοί σταθµοί στην πορεία της ανεξιθρησκείας είναι: Α) Το ∆ιάταγµα της Ανεξιθρησκεία (των Μεδιολάνων),

∆εκέµβριος 2016

ΑΝΕΞΙΘΡΗΣΚΕΙΑ του Μεγάλου Κωνσταντίνου, το 313 µ. Χ. Β) Η Γαλλική επανάσταση, το 1789 µ. Χ. Γ) Η ∆ιακήρυξη των Ανθρωπίνων ∆ικαιωµάτων από τον Ο.Η.Ε., το 1948. Ο Χριστιανισµός, όντας

θρησκεία της αγάπης, αρνείται τον φανατισµό και διδάσκει τον σεβασµό στον άνθρωπο. Αρνείται τη χρήση βίας στη διάδοσή του και καταδικάζει τις ιδέες περί ΄΄ιερού πολέµου΄΄ (τζιχάντ) και ΄΄εισπηδητικού µαρτυρίου΄΄

(επιδιώξη µαρτυρίου). Η ανεξιθρησκεία στην Ελλάδα διακηρύχθηκε το 1827, στο Σύνταγµα της Τροιζήνας, και στο σηµερινό Σύνταγµα (άρθρο 13) προβλέπεται η ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης. Μπινιόλα ∆ήµητρα

Η ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ Γεια σας! Με λένε Μαρία και ζω στην πολή Έδεσσα. Πιστεύω πως η ζωή στην πόλη είναι πολύ πιεστική, γεµάτη υποχρεώσεις, γρήγορους ρυθµούς και µακριές αποστάστεις. Επίσης, το κλίµα είναι ανυπόφορο µε καυσαέριο, ηχορύπανση, σκουπίδια. Οι άνθρωποι δεν γνωρίζονται µεταξύ τους, όπως στο χωριό και αν γνωρίζονται οι περισσότεροι θα έχουν τσακωθεί και δεν λένε ούτε καληµέρα. Στην πόλη υπάρχουν δουλειές, σχολεία, φροντιστήρια, νοσοκοµεία, δηλαδή όλα αυτά που διευκολύνουν τη ζωή µας και η γνώµη µου είναι πως γι' αυτό το µεγαλύτερο µέρος του πληθυσµού µένει εκεί. Κατα τη γνώµη µου οι άνθρωποι που ζουν στην πόλη δε θα µπορούσαν να ζουν στο χωριό και το αντίστροφο. Φυσικά υπάρχουν εξαιρέσεις. Νοµίζω πως τελικά η πόλη είναι το ακριβώς αντίθετο του χωριού. Αν ήταν όµως όλα διαφορετικά και οι δυνατότητες µε τις ευκαιρίες ήταν ίδες στην πόλη και το χωριό, τι θα επιλέγατε εσείς που ζείτε στην πόλη; Τάσιου Μαρία

ΟΙ ΤΑΞΙ∆ΕΥΤΕΣ 11

∆εκέµβριος 2016

ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΧΕΛΙ∆ΟΝΑΚΙΑ! Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα κοριτσάκι που το έλεγαν Ανδροµάχη. Η Ανδροµάχη ήταν 11 χρονών. Είχα ξανθά µαλλιά, γαλάζια µάτια και ήταν πολύ αδύνατη. Αγαπούσε πολύ τα ζώα αλλά πιο πολύ τα χελιδόνια. Μια ηλιόλουστη µέρα της Άνοιξης, η Ανδροµάχη

πήρε το ποδήλατό της και βγήκε έξω για να κάνει βόλτα. Στον δρόµο είδε ένα χελιδόνι, το οποίο δεν ήταν χαρούµενο και δεν πετούσε όπως τα άλλα. Όταν το πλησίασε είδε ότι είχε χτυπήσει στο αριστερό φτερό του. Η Ανδροµάχη σκέφτηκε να το πάρει σπίτι της µέ-

ΠΑΡΑ∆ΟΣΙΑΚΟΙ ΧΟΡΟΙ Από τα παλιά χρόνια µέχρι και σήµερα συνεχίζονται µέσα από τη δραστηριότητα των συλλόγων, οι παραδόσεις κάθε τόπου, µε τα δικά του ήθη και έθιµα, τη δικιά του ιστορία, τα δικά του τραγούδια και τις δικιές του φορεσιές. Σε όλη την Ελλάδα υπάρχουν παραδοσιακοί σύλλογοι που συνεχίζουν τη δραστηριότητά τους εδώ και πολλά χρόνια. Εµείς εδώ στην Έδεσσα έχουµε τον σύλλογο των Μικρασιατών (Μπίγα), των Ποντίων (Άγιος Θεόδωρος Γαβράς), των Κρητών (Ψηλορείτης), του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τον Σύλλογο Φίλων Παραδοσιακής Μουσικής και Χορού, τον Σύλλογο των Ανατολικορωµυλιωτών, κ.ά. Σε αυτούς τους συλλόγους µπορείς να µάθεις παραδοσιακούς χορούς, µπορείς να µάθεις τα τραγούδια του τόπου και µπορείς να συµµετέχεις στις εκδηλώσεις τις παραδοσιακές και µη παραδοσιακές που κάνουν. Με την εκµάθηση παραδοσιακών χορών βελτιώνεται ακόµα και η φυσική κατάσταση των χορευτών, η επικοινωνία, η συνεργασία και η οµαδικότητα. Εσείς ακόµα δεν γραφτήκατε; Θεοδωρίδου Μαρία

χρι να γίνει καλά. Το έβαλε στο καλάθι του ποδηλάτου της, έκαναν µια µεγάλη βόλτα και γύρισαν σπίτι. Όταν έφτασαν, έβαλε το χελιδόνι δίπλα στο παράθυρο και έτρεξε να του φέρει ωερό, γάζα και ψίχουλα για τροφή. Πέρασαν 3-4 µέρες και το χελιδόνι έγινα καλά.

Η Ανδροµάχη έβγαλε τον επίδεσµο, ενώ εκείνη τη στιγµή περνούσε µια παρέα χελιδονιών. Τότε η Ανδροµάχη έβγαλε το χελιδόνι από το κλουβί, και συγκινηµένη το άφησε να πετάξει, φωνάζοντας: Στο καλό χελιδονάκι, να ξανάρθεις πάλι! Κατιρδζίδου Θεοδώρα

12 ΟΙ ΤΑΞΙ∆ΕΥΤΕΣ

∆εκέµβριος 2016

Η ΖΩΗ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ Η ζωή στο χωριό είναι πολύ ωραία και ήσυχη. Κάθε άνθρωπος έχει τη δική του περιουσία, δηλαδή, κότες, κατσίκες και άλλα ζώα. Έχει επίσης δικά του χωράφια µε κεράσια, ροδάκινα κ.ά. Σχεδόν όλα τα σπίτια είναι µονοκατοικίες και το ένα κοντά στο άλλο (όχι απαραίτητα το ένα δίπλα στο άλλο). Ακόµη, όλοι σχεδόν οι άνθρωποι γνωρίζονται µε-

ταξύ τους και έτσι δεν φοβούνται ότι θα τους κλέψουν. Τα παιδιά συνήθως δεν είναι πολλά, όπως στις πόλεις, και έτσι γνωρίζονται λίγο καλύτερα το ένα µε το άλλο, το ίδιο ισχύει και για τους γονείς. Στα χωριά θα δεις συνήθως µία µε δύο εκκλησίες, µια µεγάλη κεντρική πλατεία, σχολείο και τα σπίτια. Στα παλαιότερα χρόνια οι άνθρωποι ήταν περισσό-

τερο δεµένοι. Άφηναν τα κλειδιά του σπιτιού τους έξω από την πόρτα ώστε αν χρειαζόταν κάτι ο γείτονας (αλάτι, αυγά κλπ.) και δεν το είχε πήγαινε στο διπλανό σπίτι και το έπαιρνε, π.χ. η κ. Μαρία ήθελε 5 καρότα για τη σούπα της, άνοιγε την πόρτα της κ. Ευθυµίας, και ας έλειπε, έβρισκε τα καρότα και τα έπαιρνε. Μετά, από το φαγητό που έκανε, έδινε και µια κατσαρόλα στην κ. Ευ-

θυµία. Ακόµη, αν ο κ. Μανώλης ήθελε να κατασκευάσει ένα κοτέτσι, µαζεύονταν οι γείτονες και βοηθούσαν όλοι µαζί (παγκοινιά). Αυτές και άλλες πολλές είναι παλαιές εικόνες από την καθηµερινή ζωή σε ένα χωριό, τις οποίες σιγά σιγά αρχίζουµε να τις ξαναβλέπουµε σε κάποιες περιπτώσεις, και µπορώ να σας πω ότι µου αρέσει πολύ που ζω στο χωριό µου. Καροφυλλάκη Μελίνα

ΜΙΑ ∆ΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΣΥΝΤΑΓΗ

Μυστικό µελάνι που εξαφανίζεται Τι θα χρειαστείς: 4 σταγόνες χυµό λεµονιού, 4 σταγόνες χυµό κρεµµυδιού, 17 κόκκους ζάχαρη, 1 µικρό µπολάκι γυάλινο που να κλείνει, οδοντογλυφίδες, λευκό χαρτί, φωτιστικό γραφείου Εκτέλεση: Ανακάτεψε τον χυµό λεµονιού, τον χυµό κρεµµυδιού και τους κόκκους ζάχαρης στο βαζάκι. Έπειτα βούτηξε στο µείγµα την άκρη µιας οδοντογλυφίδας και γράψε το µυστικό σου σε ένα κοµµάτι λευκό χαρτί. Μην πιέσεις πολύ την οδοντογλυφίδα στο χαρτί. Αν το κάνεις, θα χαραχτεί το χαρτί και θα µπορεί οποιοσδήποτε να διαβάσει το µήνυµα. ∆ιαφορετικά, αν όλα γίνουν όπως πρέπει, το µελάνι θα εξαφανιστεί µόλις στεγνώσει. Για να δεις το µήνυµά σου- όποτε εσύ το θελήσεις- κράτα το χαρτί κάτω από το φως µιας λάµπας. Με τον ίδιο τρόπο µπορείς να φτιάξεις χάρτη για θησαυρό, λίστα για ψώνια, ζωγραφιά κ. ά. Γιώρας Κωνσταντίνος

ΟΙ ΤΑΞΙ∆ΕΥΤΕΣ 13

∆εκέµβριος 2016

ΒΙΒΛΙΑ-ΠΩΣ ΝΑ ∆ΙΑΛΕΞΩ; Ο∆ΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙ∆ΕΥΤΙΚΟΥΣ Ο Κύκλος του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου σας συµβουλεύει: • Μη διαλέγετε βιαστικά. Το παιδικό βιβλίο είναι µια απεριόριστη επένδυση στο ανθρώπινο µυαλό και στο πνεύµα.

• Έχετε πάντα στο νου σας το συγκεκριµένο παιδί για το οποίο αγοράζετε το βιβλίο, τα ενδιαφέροντά του, τις προτιµήσεις του, την ηλικία του.

• Τα µεγάλα παιδιά και οι έφηβοι προτιµούν τα βιβλία µε µαλακό εξώφυλλο: είναι πιο οικονοµικά και πιο εύχρηστα. Αντίθετα, τα µικρά παιδιά προτιµούν τα βιβλία που έχουν χοντρό εξώφυλλο.

• Η ποίηση είναι απαραίτητη και στα µικρά και στα µεγάλα παιδιά. Μη διστάζετε να προσφέρετε στα παιδιά ποιητικές συλλογές. Τις χρειάζονται στη στεγνή και πεζή «τεχνολογική» εποχή που ζούµε. Θα τα βοηθήσουν να διατηρήσουν την ευαισθησία και την ανθρωπιά τους.

• Ποίηση και παραµύθι είναι οι βασικές τροφές της φαντασίας. Και η φαντασία είναι από τα πρώτα και

τα βασικά που πρέπει να έχει ο µελλοντικός επιστήµονας.

• Τα καλά βιβλία αποµακρύνουν τα παιδιά από τα κακόγουστα εικονογραφηµένα και βλαβερά περιοδικά.

• Πολλοί εκδοτικοί οίκοι σηµειώνουν στο εξώφυλλο ή στις µέσα σελίδες για ποια ηλικία νοµίζουν ότι

είναι το βιβλίο. Αυτή η ένδειξη όµως δεν είναι απόλυτη. Αν ένα παιδί διαβάζει πολύ και από πολύ µικρό, σίγουρα µπορεί να διαβάζει και βιβλία που θεωρούνται κατάλληλα για µεγαλύτερη ηλικία. Αντίθετα, ένα παιδί που δεν έχει συνηθίσει να διαβάζει, θα διασκεδάσει µε ένα βιβλίο

για µικρότερα παιδιά.

• «Το καλό βιβλίο ωριµάζει τους µικρούς και ξανανιώνει τους µεγάλους», είναι κάτι σοφό που έχει λεχθεί. ∆ιαβάστε και σεις οι µεγάλοι παιδικά βιβλία όσο και όταν είναι δυνατό. Θα σας προσφέρουν αισθητική απόλαυση και θα σας βοηθήσουν να αναπτύξετε διάλογο µε τα παιδιά. Λειβαδιώτης Αθανάσιος

ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ Ανακύκλωση είναι η παραγωγή προϊόντων από την επεξεργασία ήδη χρησιµοποιηµένων απορριµµάτων. Μερικές φορές επαναχρησιµοποιούµε τα υλικά για τον ίδιο σκοπό, π.χ. παλιά κουτάκια αλουµινίου και γιάλινες φιάλες λιώνονται και ξαναγίνονται κουτιά ή φιάλες αντίστοιχα. Άλλες πάλι φορές µετατρέπονται παλιά υλικά σε τελείως διαφορετικά νέα προϊόντα. Ανακύκλωση µπορούµε να κάνουµε στο χαρτί, το γυαλί, το πλαστικό και τα µέταλλα, τα οφέλη δε που έχουµε από την ανακύκλωση των υλικών είναι πολύ σηµαντικά: 1) Μείωση του όγκου και του βάρους των απορριµµάτων 2) Εξοικονόµιση χώρου 3) Μείωση του κόστους συλλογής, µεταφοράς και διάθεσης των απορριµµάτων 4) Εξοικονόµιση ενέργειας 5) ∆ηµιουργία θέσεων εργασίας σε βιοµηχανίες ανακύκλωσης και 6) Ευκαιρία σε όλους τους πολίτες να δράσουν για το περιβάλλον Για όλους αυτούς και για πολλούς άλλους λόγους κάνε την ανακύκλωση τρόπο ζωής. Χατζηγιάννη ∆έσποινα

14 ΟΙ ΤΑΞΙ∆ΕΥΤΕΣ

∆εκέµβριος 2016

ΠΩΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΜΕ ΝΑ ∆ΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ ΤΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΜΑΣ ΕΦΗΜΕΡΙ∆Α

ΠΟΙΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΕΙ ΜΙΑ ΣΧΟΛΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙ∆Α Η ανάγκη να βρει το σχολείο και ο δάσκαλος τρόπους, πέρα από το αναλυτικό πρόγραµµα, όπου οι µαθητές θα «µαθαίνουν» να διαβάζουν και να γράφουν µε χαρά, θα µαθαίνουν να κατακτούν νέες γνώσεις, να σκέφτονται κριτικά απέναντι στα δρώµενα των σύγχρονων κοινωνιών, θα µαθαίνουν να συνεργάζονται, να νιώθουν δηµιουργικοί και τέλος ικανοποιηµένοι από τη συµµετοχή τους στη σχολική πράξη, είναι διάχυτη σε όσους εµπλέκονται στην εκπαιδευτική διαδικασία. Μια ανάγκη που γίνεται φανερή τόσο από τη στάση των µαθητών απέναντι στους συνηθισµένους τρόπους διδασκαλίας, όσο και από την επιθυµία των εκπαιδευτικών να δοκιµάσουν καινούριες µεθόδους, ξεφεύγοντας από την επανάληψη του αναλυτικού προγράµµατος και κάποιες φορές την αποδεδειγµένη αναποτελεσµατικότητα του για µια µεγάλη µερίδα µαθητών. Επίσης δεν είναι λίγοι εκείνοι, που βλέπουν πλέον τη σύνδεση του σχολείου µε το κοινωνικό, πολιτιστικό περιβάλλον ως µία αναγκαιότητα στην σύγχρονη εκπαιδευτική πολιτική. Τις παραπάνω εκπαιδευτικές ανάγκες, τόσο από την πλευρά µας, ως µαθητές, όσο και από την πλευρά του δασκάλου µας, επιχειρεί να ικανοποιήσει η έκδοση της εφηµερίδας µας, το 2ο τεύχος της οποίας κρατάτε στα χέρια σας. Ορφανίδου Ζωή

ια µέρα, συζητώντας στην τάξη µε τον κύριό µας, τον κ. Θεόφιλο, για διάφορα πράγµατα που θα µπορούσαµε να κάνουµε κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, µάς έδειξε παλαιότερες εφηµερίδες που είχε εκδώσει µε µαθητές της Στ΄ τάξης του σχολείου µας και ενθουσιαστήκαµε. Αποφασίσαµε λοιπόν ότι θα θέλαµε κι εµείς να κάνουµε τη δική µας εφηµερίδα. Τα ΄΄βάλαµε΄΄ κάτω, διαλέξαµε τα θέµατα, τον τίτλο, την τιµή και αρχίσαµε δουλειά. Σε λίγες ηµέρες αρχίσαµε να συγκεντρώνουµε τα άρθρα, να τα αξιολογούµε και να καταλήγουµε. Σκεφτήκαµε να απευθυνθούµε και σε εµπόρους της πόλης για να µας βοηθήσουν, ως χορηγοί, προκειµένου να λιγοστέψουµε τα έξοδα για το κόστος έκδοσης. Όλοι, µε τη βοήθεια των γονιών µας, καταφέραµε και συγκεντρώσαµε αρκετά χρήµατα. Το 1ο τεύχος είχε διάφορα άρθρα, συνταγές, ανέκδοτα, φωτογραφίες, κουίζ κλπ. Μας άρεσε πολύ. Θα την έλεγα τέλεια. Καταφέραµε και πουλήσαµε αρκετές εφηµερίδες. Με τα χρήµατα που θα συγκεντρώσουµε συνολικά, σκοπεύουµε να κάνουµε µια εκπαιδευτική-ψυχαγωγική εκδροµή στην Κρήτη, στο τέλος της σχολικής χρονιάς. Ελπίζουµε να τα καταφέρουµε και µε τη δική σας στήριξη. Σας ευχαριστούµε. Πλακιά ∆έσποινα

Μ

∆εκέµβριος 2016

ΚΟΜΙΚΣ

ΟΙ ΤΑΞΙ∆ΕΥΤΕΣ 15

από τη Σολάκη Ελευθερία

16 ΟΙ ΤΑΞΙ∆ΕΥΤΕΣ

∆εκέµβριος 2016

ΠΟΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ;* Κάποτε ο κόσµος γιόρταζε Χριστούγεννα! Κάποτε! Τότε που είχε η ζωή σκοπό, και νόηµα ο αγώνας. Τότε που οι Χριστιανοί λαχταρούσαν τα Χριστούγεννα, ετοιµάζονταν για τα Χριστούγεννα: Νήστευαν τη Σαρακοστή, προσεύχονταν, εξοµολογούνταν, πρόσµεναν... Τότε που η δασκάλα, ο δάσκαλος κρεµούσαν απ’ τα χείλη τους τα µάτια των παιδιών και στάλαζαν µες στην ψυχή το όνειρο: Να ’µουν κι εγώ εκεί - να ’µουν εκεί, στη Βηθλεέµ, στο στάβλο· «να ’µουν του στάβλου έν’ άχυρο...»! Τότε που τα παιδιά ήταν παιδιά και µελωδούσαν µε τούς βοσκούς τα κά¬λαντα µες στη νυχτιά και περπατούσαν δρόµους και στενά πάνω στων Μά¬γων τ άλογα. Τότε που µάζευ’ η γιορτή τα πλοία στην Πατρίδα απ’ τούς λωτούς της ξενιτιάς κι έφερνε σπίτι τον πατέρα, στη µαύρη µάνα το παιδί, τον άντρα στη γυναίκα. Κάποτε... τότε... γιόρταζαν Χριστού¬γεννα. Έπειτα ήρθε λίβας δυτικός, το εµπόριο, και τα ’κάψε, έκανε στάχτη τη γιορ¬τή, τα όνειρα κουρέλι. Έδιωξε από τη Φάτνη τον Χριστό κι έβαλε τον χρυσό στη θέση του. Τα δώρα, τα ψώνια, τα ταξίδια σε άλλους τόπους µακρινούς έγιναν της γιορτής ο µόνος κι άχαρος σκοπός. Έγινε η γιορτή απόδραση, λες σαν φυλακισµένων, προς τα βου¬νά, στα χιόνια, σ’ άλλους λαούς και τό¬πους. Στους πέντε ανέµους σκόρπισε η Φάτνη της Βηθλεέµ, κι η φαµελιά κα¬τάντησε «το σπίτι των ανέµων». Τώρα η ιστορία αυτή φτάνει στο τέ¬λος της. Μετά την ύπουλη υπονόµευσή της τόσων δεκαετιών, η εορτή δέχε¬ται πια το χτύπηµα κατάστηθα: Ή δυ¬τική δαιµονολατρία, την ώρα που το αντίπαλο παρανοϊκό σύστηµα αντικαθιστούσε τα Χριστούγεννα µε τα Σταλινούγεννα, µετέτρεψε τη Γέννηση του Χριστού σε γέννηση του οποιουδήποτε· τα “Christmas” (=Χριστούγεννα) σε “Xmas” (=γέννηση του «X»), τάχα χάριν συντοµογραφίας. Σήµερα δε η βρυκολακιασµένη Ευρώπη, δήθεν για να µην ενοχλούνται οι αλλόθρησκοι, απαγορεύει ήδη σε µια µετά την άλλη τις µε¬γάλες πόλεις της εορταστικό διάκοσµο πού να υπενθυµίζει τη Γέννηση του Χριστού. Φώτα µόνο, χωρίς το Άστρο των Μάγων, χωρίς Φάτνη, αγγέλους και βοσκούς. Εορτάζει τα γενέθλια ό¬λων και καταργεί σταδιακά τη Γέννηση του Σωτήρος. Καθιερώνει παγκόσµιες ηµέρες για τα πιο γελοία πράγµατα: ύ¬πνου, χορού, κέικ, µπύρας, γέλιου, οµοφυλοφοβίας, αριστερόχειρων κ.τ.λ., σβήνει δε τη µόνη άξια τιµής ηµέρα τού Χριστού. Εκ πρώτης όψεως αυτή η εξέλιξη φαντάζει αρνητική. Και αναµφιβόλως είναι θλιβερή, αφού ό κόσµος µας χά¬νει και το ελάχιστο χριστουγεννιάτικο χρώµα που του είχε αποµείνει. Γεγο¬νός που δεν µπορεί παρά να προκαλεί πόνο και θλίψη. Στην πραγµατικότητα όµως ή ραγδαίως εξελισσόµενη αυτή αρνητική ατµόσφαιρα αποτελεί το καταλληλότερο περιβάλλον για να ανακαλύψουµε τα αληθινά Χριστούγεννα. Είναι πλεονέ¬κτηµα και προνόµιο να ζει κανείς σ’ αυ¬τή τη δραµατική καµπή της ιστορίας. Πλεονέκτηµα και προνόµιο, διότι δυσκολότερα σ’ αυτές τις συνθήκες θα αποπροσανατολισθούµε, και φυσικό¬τερα θα κινηθούµε στο βάθος και την ουσία της Εορτής. Ευκολότερα πλέον θα µπορέσουµε να απαλλαγούµε από τον επιδερµικό εορτασµό των φωτα¬ψιών και των εδεσµάτων, και θα αναζητήσουµε το αληθινό «φώς το της γνώσεως» που ανατέλλει από το Σπή¬λαιο της Βηθλεέµ, τόν ενανθρωπήσαντα Θεό. Η πρόκληση ειδικά εφέτος, µετά τις τόσες δραµατικές εξελίξεις στην Πατρί¬δα µας µε την ψήφιση αντιχριστιανικών νόµων, είναι µεγάλη. Πρόκληση να ζήσουµε αληθινά Χριστούγεννα. Το στά¬διο είναι µπροστά µας ανοιχτό µε την τεσσαρακονθήµερη νηστεία. Σε πείσµα των αντίθεων δυνάµεων, να ζήσουµε ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ! *το κείµενο είναι απόσπασµα από το περιοδικό Ο ΣΩΤΗΡ