Eindejaarsbeurs-deel1_5eprf

e

10 EINDEJAARSBEURS Hét evenement van 2009 op het gebied van postzegels, munten, bankbiljetten en prentbriefkaarten.

maandag 28 december en dinsdag 29 december 2009 Veluwehal, Nieuwe Markt 6, Barneveld Beide dagen van 10.00-17.00 uur Entree dag 1 € 3, dag 2 € 1 per volwassene Jeugd t/m 16 gratis toegang Zin in e gratis d en a met uw gje uit kindere n?

Kijk gau w op blz.13

10 Goede (of minder goede) redenen om de beurs te bezoeken 1. Gewoon een gezellig dagje uit.

2. Het is inmiddels de grootste jaarlijkse postzegel- en muntenbeurs van de Benelux. Het deelnemersveld is fantastisch en biedt voor elk wat wils. Een groot aantal N.V.P.H. leden alsmede N.V.M.H. leden aangevuld met goede andere handelaren, grote buitenlandse handelaren en niet te vergeten een flinke groep semi-handelaren en gespecialiseerde verenigingen.

3. Vóór verzamelaars, dóór verzamelaars. De beurs is zelfstandig en wordt geheel gedragen door onbetaalde vrijwilligers vanuit verenigingsverband. Géén winstbelang en géén inspraak van commerciële partijen.

4. Laagdrempelige entree.

5. Het ontmoeten van duizenden (gewone) medeverzamelaars in een heerlijk ontspannen kerstsfeer. Géén

bobo-evenement volgens het "kopen en doorlopen" principe, maar wél: ruim 1500 stoelen om met z’n allen naar nieuwe aanwinsten voor onze verzameling(en) te zoeken.

6. Prachtig centraal gelegen en zowel per auto als openbaar vervoer goed bereikbaar. De hal ligt tegen de gezellige dorpskern aan, dus alle voorzieningen als banken, winkels, eethuisjes e.d. bevinden zich binnen loopafstand.

7. Onpartijdige taxatie en bemiddeling bij aan- of verkoop. Voor grotere objecten gaarne van te voren telefonisch contact.

8. De vereniging investeert enorm in jeugd (zie blz. 13).

Met een begroting van ruim € 10.000 creëren wij een nieuw en innovatief evenement om het plezier in ver-

zamelen terug te brengen. De mooie afbeeldingen en het leerzame aspect van postzegels staat daarbij centraal, ook bij de spellen.

9. De hal heeft een gemoedelijke en ruimtelijke uitstraling en is schitterend verlicht.

10. De organisatie is altijd aanspreekbaar en staat open voor suggesties om het evenement nog meer de moeite waard te maken voor u.

Wij willen nog wel even van de gelegenheid gebruik maken om iedereen (zowel bezoekers, standhouders, opbouwploegen, zakelijke conecties, alsmede alle vrijwilligers) van harte te bedanken. Het is mede aan hun inzet te danken dat de beurs zo’n succes is.

Colofon Redactie: V.O.V.V. Eindejaarsbeurs, Tienwoningenweg 53, 7312 DL Apeldoorn Vormgeving: DTP-Studio Joke Wensing, Apeldoorn Drukkerij: InGraMedia Verspreiding: septemberdecember 2009 Met dank aan alle auteurs van ingezonden artikelen.

Informatie: www.eindejaarsbeurs.nl – tel. 0031 (0)55 355 8600

Stand: 44-45

2

Het ontsporend uitgiftebeleid van Frankrijk Verzamelaars van Frankrijk moeten jaar op jaar dieper in de beurs tasten. In de 21e eeuw is het uitgiftebeleid van de Franse posterijen volledig ontspoord. In onderstaande analyse wordt uit de doeken gedaan wat er allemaal misging. En waarom het begrijpelijk is dat verzamelaars er ‘en masse’ mee ophouden.

Je kunt ze niet eens ongelijk geven.

Om te bepalen wat Frankrijk precies uitgeeft, is aan de hand van de laatste Michel catalogus1 het onderstaande overzicht opgesteld (hierbij worden de postzegelboekjes en kleinbogen buiten beschouwing gelaten-red.): Jaar 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008

Gewone zegels 81 79 70 71 94 93 108 138 166 156 210

Préo’s 4

Lp. 1 1 1

2 2 1 1

1 1

6

1 1 1 1

Totaal 84 80 71 71 97 96 109 140 167 157 217

Blokken 2 (3) 3 (5) 2 (7) 3 (10) 4 (11) 6 (12) 7 (14) 7 (13) 16 (11) 16 (11) 19 (12)

Eerlijkheidshalve moeten we zelfs aangeven dat we zo op een positieve manier tellen. Want als we de Yvert2 zouden hanteren, dan zouden nogal wat ‘Kleinbogen’ uit de Michel catalogus ook de titel ‘bloc’ verdienen. Denk aan de zes velletjes van de millennium-reeks of de sinds 2003 verschijnende velletjes met portretten van de regio’s van Frankrijk. Daarom zijn tussen haakjes de aantallen ‘blocs’ aangegeven die de Yvert opgeeft.

Het zal duidelijk zijn dat een verzameling ‘Frankrijk compleet’ een kleine financiële aderlating betekent. Met de aanschaf van de zegels is al een enorm bedrag vereist, maar het aantal bladen voor een willekeurig voordrukalbum loopt ook rap op. Je hebt vanzelf in hoog tempo nieuwe banden nodig. Het is echter nog veel beroerder dan het lijkt, want de Franse posterijen hebben de filatelist als melkkoe ontdekt. En derhalve worden er in hoog tempo zaken bedacht, die geen ander doel dienen dan de argeloze verzamelaar veel geld uit de zak te kloppen. Verzamelaars staan er om bekend dat ze alles willen hebben, dus speelt men daar op een zeer commerciële (en onfilatelistische) wijze op in.

Het begint al met de persoonlijke postzegels, zoals we die ook in Nederland kennen. Men begon ermee op de filatelistische herfstsalon in november 2000. Van bijgaande zegel voor de millenniumwisseling was de tab te voorzien van een persoonlijke foto. Deze werden in velletjes van 10 gedrukt voor de liefhebbers, voor de prijs van 60 Francs. Voor het maken van zo’n velletje werd dus 30 Francs gerekend, volgens de officiële omrekenkoers € 4,57. Dit grapje wordt herhaald met de greetings van maart 2001. Tot zover blijft het nog redelijk beschaafd. Vanaf 2004 gaat het pas echt mis. Dan worden de persoonlijke postzegels afwijkend van de aan het loket verkrijgbare zegels.

De geboortepostzegels van 2004 zijn zelfklevende zegels met een gestanste tanding, echter, de persoonlijke zegels zijn normaal getande velzegels (in een velletje van 2x5). In november van dat jaar heeft men ontdekt dat er verzamelaars zijn die alles willen hebben, ook deze afwijkende zegels. Men biedt dan ‘als service’ aan dat de kerst- en nieuwjaarszegels met een door de posterijen bedacht sierveld worden verkocht voor slechts € 8 (de frankeerwaarde bedraagt € 5). Met een eigen foto had het € 10 gekost.

De F.I.P., de Fédération Internationale de la Philatélie, heeft sinds de zestiger jaren van de vorige eeuw bepaald dat bepaalde zegels niet tentoongesteld mogen worden3.

Dit betreft onder andere de zogenaamde ‘schadelijke uitgiften’.

Een voorbeeld hiervan vormen uitgiften waarop een toeslag wordt geheven van meer dan 50% van de frankeerwaarde. Dit wordt alleen toegestaan bij een nationale ramp of als het bedoeld is om een postzegeltentoonstelling mee te financieren.

In het bovengenoemde voorbeeld wordt heimelijk een toeslag van 60% geheven, om de eigen kas te spekken.

Het kan echter nog erger. Eind 2003 bieden de posterijen via hun website een kaart aan, waarin een blokje is opgenomen met een ‘rouge-gorge’, een roodborstje. Voor dit velletje in karton vraagt men € 3. Er zit echter maar één zegel in van € 0,50.

De toeslag is dus 500%! Het bestaan van dit blokje wordt in verzamelaarskringen pas later ontdekt. Het gevolg is een complete ‘hype’ rond dit blokje. Huidige notering in de Yvert is € 225, in de Michel zelfs € 250. In 2004 wordt dit grapje herhaald bij de Olympische Spelen en de kerstzegels. In 2005 gaat het nog twee keer zo.

Maar in 2006 wordt de volgende fase ingezet in het uitmelken van de filatelisten. Ter gelegenheid van de 250e geboortedag van Mozart worden maar liefst 6 van dergelijke velletjes tegelijk geproduceerd, voor de prijs van € 15. Voor de Yvert is dan het moment aangebroken om deze velletjes niet meer als ‘bloc’ te nummeren, maar een aparte categorie ‘blocs souvenirs’ in het leven te roepen.

Wellicht was het u

Voetnoten 1 MICHEL-Europa-Katalog Band 2, Südwesteuropa 2008. Gegevens over 2008 ontleend aan Michel Online.

2 Yvert & Tellier, Tome 1, Timbres de France 2009 3 ABC van het postzegels verzamelen, deel 1, 7e druk, Utrecht, 1999. In hoofdstuk 18 wordt uitleg gegeven over schadelijke, onrechtmatige en ongewenste uitgiften.

4 www.maphilatelie.com

Aanvulling redactie Uiteraard hebben we niet de illusie dat de Franse post haar leven zal beteren, integendeel zelfs; tot de zomer van dit jaar zijn we weer met enorme aantallen zegels verblijdt tot series van 24 aan toe. Gedurende 2008 werd al geëxperimenteerd met nieuwe noviteiten die dit jaar uitgemolken kunnen worden. Wat te denken van vellen in A4 formaat met geprivatiseerde postzegels en alleen verkrijgbaar via de filatelistische dienst ( waar doet me dit toch aan denken!)

Ook nieuw is de mogelijkheid voor Franse bedrijven om bestaande (getande!) zegels te bestellen in stickervorm.

Toch nog even een positief geluid, je hoeft absoluut niet alles te sparen. En over het algemeen genomen zijn de zegels schitterend qua uitvoering en gestempeld makkelijk verkrijgbaar aangezien ze massaal voorkomen in het postverkeer. Hier kan onze TNT-post nog een voorbeeld aan nemen (zie ook het artikel elders in deze krant van J. van Haarlem.)

Nu we toch via een omweg bij TNT-post zijn terechtgekomen moet me van het hart dat het niet fair is om alleen de Franse post van uitmelkerij te beschuldigen, onze TNTpost is geen haar beter en laat geen mogelijkheid onbenut om de verzamelaar allerlei onzinnige (en dure !) abonnementen aan te smeren onder het mom van "waardevol" en "exclusief". Beurspostzegels, prestigeboekjes, inteken-series en ga zo maar door.

Laat u niets wijsmaken; als u deze creaties ooit kwijt wilt en aan een willekeurige handelaar te koop aanbied mag u blij zijn als u 50% van de frankeerwaarde krijgt. U kunt ze dus beter zelf plakken! Trap er niet in, begin er niet aan of zeg het op. Met uw geld schept u de fondsen voor de marketing boys van TNT-post om de volgende flauwekul te bedenken.

Evert

in de tabel al opgevallen, dat de Yvert in 2006 en 2007 lagere aantallen blokken opgeeft. Dit is de verklaring hiervan.

Er komt geen einde aan deze praktijken. In 2006 worden op zich fraaie zelfklevende zegels van impressionistische schilderijen uitgegeven. In juni blijken deze zegels ook getand te bestaan, met een tab voorzien van een eigen foto.

De gewone frankeerserie van ‘Marianne de Lamouche’ wordt voorzien van dergelijke tabs. Greetings van een jaar oud worden opeens als sticker met tab opnieuw uitgegeven. Je kunt alles bestellen bij de filatelistische dienst, uiteraard tegen meerprijs, niet tegen nominaal!

Vanaf 2006 worden zoveel persoonlijke postzegels geproduceerd, dat ze in de Yvert catalogus apart geplaatst zijn. Dat levert soms een rare zoektocht in de catalogus op, bijvoorbeeld als je de fullcolour overzichten van frankeerzegels van Marianne de Lamouche gebruikt. Daar staan nummers onder de zegels die alleen in het gedeelte van de persoonlijke zegels terug te vinden zijn.

Van de frankeerzegel van Marianne de Lamouche van € 0,10 (Mi 3885) wordt een velletje van 10 gedrukt, dat cadeau wordt gedaan aan nieuwe abonnees. Blijkbaar worden er niet zoveel nieuwe abonnementen afgesloten, want de velletjes worden vanaf 8 november 2006 via de filatelistische dienst verkocht. Prijs per velletje: € 9 (voor € 1 frankeerwaarde).

Naast de schadelijke uitgiften maakt Frankrijk zich ook schuldig aan onrechtmatige uitgiften. Een voorbeeld hiervan zijn herdrukken, waarbij er iets kleins gewijzigd is. Een voorbeeld hiervan is de vermelding van de drukkerij onderaan de zegels. Tot medio 2006 stond daar meestal ITVF vermeld. Daarna is de naam gewijzigd in Phil@poste. De frankeerzegels van de serie ‘Marianne de Lamouche’ bestaan bijna allemaal in beide varianten. Maar ook de dure zegels van de Franse tuinen bestaan in twee varianten.

Het houdt niet op. In 2008 verschijnen zegels voor het circus. Er is slechts één waarde aan het loket verkrijgbaar, de andere waarden zijn alleen te bestellen bij de filatelistische dienst. Maar dan alleen in vellen van 30 stuks! In het najaar verschijnen zelfklevende versies van kunstzegels, waarvoor hetzelfde recept geldt.

De lawine houdt niet meer op.

Ook in Frankrijk hebben de verzamelaars er schoon genoeg van.

Op de website van Claude Jamet4 wordt veel van het hierboven genoemde ook vermeld. ‘La France, république bananière de la philatelie’, staat boven een veelzeggend artikel op deze website.

En wie wil er zegels sparen van een bananenrepubliek? Op de Eindejaarsbeurs van 2008 stonden twee handelaren uit Parijs. Beide zijn tamelijk ongelukkig met het uitgiftebeleid van de Franse posterijen. Want als er zoveel geld wordt besteed aan nieuwtjes, wie probeert dan nog een collectie klassiek Frankrijk op te bouwen?

Peter Stolk

Veilingen?

De meest gestelde vraag is vaak, hoe gaat een postzegelveiling in zijn werk?

Welnu, op een vastgestelde dag komen alle in de veilingcatalogus vermelde artikelen onder de hamer welke aan de hoogstbiedende koper worden verkocht. Dit kan zowel een album, stockboek, doos of losse serie zijn. Een ideale gelegenheid voor elke verzamelaar om zijn of haar collectie uit te breiden.

Het grote verschil met een beurs is natuurlijk wel, dat de uiteindelijke prijs vele malen hoger uit kan vallen dan de startprijs. Niet zelden slaakt een veilingkoper een wanhopige zucht wanneer het door hem begeerde object een (te) hoge prijs bereikt.

Maar… je kunt ook geluk hebben en voor veel minder iets bemachtigen dan begroot. Ook kennis van een specifiek verzamelgebied helpt aanzienlijk. Schrijver dezes heeft meerdere malen meegemaakt, dat een koper een verkregen collectie of doos direct weer inleverde, maar alleen nadat hij een bepaalde zegel of brief hier uit had gehaald met de opmerking: „ Zo daar ging het

om! Natuurlijk is het mogelijk, dat alles te veel opbrengt; althans naar de mening van de aspirantkoper, maar de adrenaline werkt volop als een mooie verzameling voor een prikje wordt aangeboden. Je hebt altijd een kans!! Het aanbod van interessant materiaal is anno 2009 steeds kleiner, maar het schatzoeken zit iedere verzamelaar in het bloed, dus ga ervoor en bezoek eens een veiling ?

H. Zondervan

3

Stand: 72

Stand: 132

Stand: 67

Stand: 26-27

4

Nederlandse luchtpost in Colombia In de vroege jaren van de luchtvaart werd op diverse manieren geprobeerd om het vervoer van post commercieel verantwoord te versnellen. Eén van de voorbeelden is het postvervoer naar de binnenlanden van Colombia. Een brief met een mengfrankering van Nederland en de Colombiaanse luchtvaart maatschappij SCADTA geeft het complete verhaal.

In 1919 werd de eerste succesvolle luchtvaartmaatschappij van Zuid Amerika opgericht: de Sociedad Colombo-Alamana de Transportes Aéreos, SCADTA. De oprichting gebeurde met geld van een oostenrijkse investeerder en net hulp van de duitse luchtvaartindustrie. In 1920 werden de eerste 2 duitse Junker watervliegtuigen aangeschaft waarmee proefvluchten werden gehouden. In 1921 volgden de eerste 2 wekelijkse lijndiensten. De post werd aangeleverd in de havenstad Barranquilla en van daaruit naar de hooggelegen binnenlanden gevlogen. Zo kon de hoofdstad Bogotá in 7 uur worden bereikt. Traditioneel ging de post via de rivier Magdalena en verder over land: een traject wat afhankelijk van het seizoen 7 dagen tot een maand in beslag nam.

Stand: 74-76

De zegels werden verkocht bij consulaten en agenten. In Nederland waren de zegels bij het KLM kantoor verkrijgbaar.

Ook op Curaçao waren zegels voorzien van een “H” beschikbaar.

De getoonde brief geeft een compleet beeld van de versnelde verbinding tussen Nederland en het binnenland van Colombia.

De brief is in Nederland voorzien van een 12,5ct zegel Veth – tarief buitenland per zeepost- en 3 Scadta zegels van $ 0,10 binnenlands luchtpost vervoer in Colombia.

Het dagtekenstempel is Amsterdam 10 April 1929 en aankomst te Barranquilla is op 7 mei. De brief wordt door het Scadta kantoor in Barranquilla in ontvangst genomen op 7 mei 1929 en komt in Honda aan op 10 mei 1929. Precies een maand na verzending.

In de jaren ’30 werd het systeem van aparte zegels afgeschaft en werd het luchtrecht verrekend door de Colombiaanse post.

Begin jaren ’40 kwam de SCADTA onder druk vanwege de nauwe banden met NaziDuitsland. Eerst werd het duitse personeel ontslagen en SCADTA werd genationaliseerd en samen met de kleinere SACO lijn omgevormd tot de nationale luchtvaartmaatschappij AVIANCA. Bert Brinkmam Gehanteerde bronnen • Correo Aéreo – a history of the Development of air mail service in Brazil – William Victor Kriebel.

• Airmail routes and rates in South America – Mario D. Kurchan.

• Luchtpost, een boeiende geschiedenis – Jan Hintzen.

De SCADTA had in oktober 1920 vergunning verworven om de post te vervoeren en berekende daarvoor $ 0,30 (voor de eerste 20 gram). Aanvankelijk waren de luchtrechtzegels verkrijgbaar in Barranquilla en Bogotá en moesten naast het oorspronkelijke Colombiaanse port worden voldaan.

Buitenlandse brieven werden in een couvert aangeleverd en in Barranquilla van het juiste port voor het postvervoer en het luchtrecht per SCADTA voorzien.

Dit omslachtige systeem werd in 1922 vervangen door een nieuw systeem, waarbij het volledige port op voorhand voldaan kon worden conform UPU richtlijnen. In een groot aantal landen werden verkooppunten ingericht waar SCADTA zegels te koop waren. Het land van herkomst was herkenbaar door een landenopdruk. Eerst een handopdruk, later machineopdruk. Veel voorkomende opdruk is de “A” voor Duitsland en “EU” voor de USA. In Nederland werden zegels voorzien van een “H” beschikbaar gesteld.

Filatelisten-vereniging Duitsland ook op Eindejaarsbeurs!

Vereniging NederlandIsraël Philatelie (NIP)

Stand: 142

Sinds 2006 is onze vereniging aanwezig met een stand op de eindejaarsbeurs in Barneveld.

Ook in 2009 en wel op maandag 28 en dinsdag 29 december zullen wij daar vertegenwoordigd zijn met een stand, waar wij onze vereniging aan u voorstellen en uw belangstelling proberen te wekken voor het verzamelgebied Israël, maar waar ook regelmatig andere thematische verzamelgebieden aan de orde komen zoals: Judaica en de Levant periode.

Ook thema’s die aan de Bijbel gerelateerd zijn worden binnen onze vereniging verzameld.

Judaica is het verzamelen van postzegels van joodse voorwerpen en /of personen gebeurtenissen die met het jodendom te maken hebben, maar ook de Levant periode. De Levant periode is de periode van het Ottomaanse rijk en Palestina, kortweg de periode van voor het ontstaan van de staat Israël.

De eindejaarsbeurs is een gezellige beurs waar voor velen iets is te vinden, niet alleen op het gebied van postzegels, maar ook op het gebied van munten en oude ansichtkaarten.

De Vereniging Nederland-Israël Philatelie bestaat sinds 25 oktober 1953 als gespecialiseerde vereniging voor het verzamelen van de postzegels van Israël.

Stand: 141 Onze teamleden die onze stand bemannen, vertellen u graag over het lidmaatschap van onze vereniging. Mocht u niet in de gelegenheid zijn om ons in Barneveld te bezoeken, dan kunt u altijd informatie aanvragen via onze website: www.ver-nip.nl of via het secretariaat: Rozengaard 14-61, 8212 DH Lelystad.

Het begint traditie te worden dat de filatelistenvereniging Duitsland acte de presence geeft op de Eindejaarsbeurs.

Dat heeft te maken met actieve en enthousiaste leden in de buurt van Barneveld en ook met de beurs zelf!

Zoals de naam al aangeeft verzamelen wij Duitsland. Dat is een veelomvattend begrip.

Er zijn leden in onze vereniging die Duitsland “algemeen” verzamelen, er zijn leden die zich beperken tot enkele gebieden zoals oud-Duitse staten of Berlijn of het Duitse rijk. Er zijn ook (super)specialisten die een heel klein verzamelgebied hebben zoals stempels koloniën, brieven met strafport, briefkaarten, postzegelboekjes, e.d.; het kan (en màg!) allemaal binnen onze vereniging.

Voor veel van onze leden zijn de bijeenkomsten (4x per jaar) in Baarn belangrijk.

Zij kunnen dan weer kennis en nieuwe ontdekkingen uitwisselen, maar ook een bezoek brengen aan de Bondsbibliotheek van de KNBF die immers vlakbij onze locatie ligt.

Uiteraard heeft de vereniging ook een rondzenddienst en een verenigingsveiling. Beide zijn zeer succesvol, zowel voor inzenders als de kopers. De vereniging heeft haar literatuur ondergebracht bij de Bondsbibliotheek. Mocht u meer willen weten of lid willen worden (beursaanbieding: € 10 voor het eerste volledige jaar!) kom dan naar onze stand waar enthousiaste leden alles kunnen toelichten. Dat is trouwens ook een sterk punt van onze vereniging: wij hebben veel vrijwilligers die op beurzen in de buurt van hun woonplaats onze vereniging promoten en ze doen dat graag! Dat is toch een mooi en duidelijk signaal.

Wij zien u graag op de Eindejaarsbeurs!

5 Ton Flerig, Voorzitter

Stand: 79-80

Stand: 16-17

6

Stand: 157

Postzegels verzamelen? Een filatelist in Moskou Is dat nog wel interessant en van deze tijd?

Door: Tineke Geertzen – www.geertzenphilatelie.nl Nou en of! Het verzamelen zit ons nu eenmaal in het bloed. Of je nu ansichtkaarten; voetof balplaatjes postzegels verzamelt, je hebt maar één doel en dat is juist dat ene ontbrekende object te pakken krijgen.

Zie het maar als een sport. Een belangrijk voordeel ten opzichte van het fysieke sporten is het feit dat je niet zo snel geblesseerd raakt wanneer je verzamelt. Een stuk veiliger dus.

Weet je wat nu ook zo leuk is? Postzegels behouden vaak hun waarde. Natuurlijk denken veel mensen dat elke zegel ouder dan 30 of 40 jaar bijzonder is. Zo werkt het natuurlijk niet. Het moet iets bijzonders zijn, want net als bij voetballers is niet elke speler even kostbaar. Sinds 15 jaar zijn wij als Geertzen Philatelie professioneel actief met postzegels. Gedurende die tijd hebben we veel leuke en interessante ontmoetingen gehad. Een van onze activiteiten is o.a. het taxeren van verzamelingen. Daarmee stel je soms mensen teleur. Het is erg sneu als familieleden vol trots een postzegelboek voor je neerleggen en je dan vertellen dat ze gehoord hebben dat het zeer waardevol is want ze zijn al erg oud. Tja, de echte verzamelaar weet natuurlijk ook wel dat dit niet altijd iets hoeft te betekenen. Toch vinden wij het nog steeds lastig als een taxatie een lager bedrag laat zien dan gehoopt en je daarna moet uitleggen hoe het werkelijk zit met de waardebepaling.

Een waar gebeurd verhaal wil ik u daarom niet onthouden. Na een bezoek aan onze stand op een beurs had een echtpaar afgesproken dat ze langs zouden komen met een verzameling FDC’s. “Ze zijn echt oud hoor”, vertelde de mevrouw mij. Na een week of drie ging inderdaad de telefoon en beloofde ze de andere dag de verzameling te willen laten taxeren. Ze had alles keurig uitgezocht en in van die boeken gedaan, was nog haar aanvulling. Na één blik bij het openslaan van het eerste stockboek zag ik dat het inderdaad een mooie complete serie van Nederlandse FDC’s was, beginnend bij nummer 4. Vol verwachting keek het echtpaar mij aan en vertelde nog even voor de zekerheid dat ze alles netjes in de boeken hadden gedaan zodat ik het sneller zou kunnen beoordelen. Wij stonden even met onze mond vol tanden. De vrouw had stockboeken met een middenbies gebruikt en daarom had ze in het midden van de FDC’s maar twee knipjes gemaakt zodat ze lekker stevig in het album zaten. En op zo’n moment ga je mensen dus teleurstellen in de waarde van een eigenlijk heel mooie collectie FDC’s. Gelukkig komen dit soort dingen niet zo vaak voor maar het is wel triest dat je door onwetendheid een verzameling kunt ruineren.

Wat is er nu toch zo boeiend aan het verzamelen van postzegels? Ten eerste is het zeer leerzaam. Werkelijk iedere hobby is te combineren met het verzamelen van postzegels. Ben je een fanatiek paardrijdster dan kun je altijd starten met het verzamelen van postzegels van paarden. Is het je hobby om

elke zaterdag aanwezig te zijn op het voetbalveld? Neem van mij aan dat elke beroemde voetballer wel te vinden is op een postzegel. Ook met tuinieren als hobby is het mogelijk je kennis uit te breiden met het verzamelen van postzegels over planten en bloemen. Kortom elke willekeurige interesse kan nog interessanter worden met postzegels. Ben je fanatiek?

Dan wil je gewoon de onderste steen boven krijgen om de gewenste zegel te vinden en je collectie daarmee aan te vullen. Ben je een gemiddelde verzamelaar die alleen Nederland verzamelt omdat hij daar toevallig woont? Geen probleem. Nederland heeft een breed scala aan schitterende zegels.

Ook op die manier kun je een prachtige collectie opbouwen.

Er zijn in Nederland en ook ver daarbuiten veel mogelijkheden om postzegels te verzamelen. Zocht men vroeger meer aansluiting bij de postzegelverenigingen, nu merk je dat je ook heel gewoon thuis in je luie stoel of vanachter je computer kunt verzamelen.

De hedendaagse technieken maken veel mogelijk om ook het verzamelen van postzegels leuk te houden. Je hoeft niet direct met een zegel in je handen te zitten. Je kunt bijvoorbeeld zelf de albumbladen maken met behulp van een computerprogramma.

Vele duizenden postzegelliefhebbers hebben de weg gevonden op de computer en kopen of bieden zegels aan via internetsites.

Let er echter wel op waar u eventueel gaat bestellen. Helaas handelen er ook een aantal niet zo heel correcte mensen via internet.

Check altijd de handelaar waar u wilt bestellen. Het meest vertrouwde is het bestellen via een NVPH handelaar. Dit zijn gescreende handelaren die zijn aangesloten bij de Nederlandse Vereniging van Postzegelhandelaren. U heeft dan in elk geval de mogelijkheid om ergens aan te kloppen mocht er onverhoopt een probleem ontstaan.

Natuurlijk is een computer helemaal niet perse nodig om een actieve postzegelverzamelaar te zijn. Je kunt heden ten dage nog steeds prima verzamelen zonder al die elektronica. Dit is vaak de groep verzamelaars die de vele evenementen op filatelistisch gebied bezoekt welke met grote regelmaat binnen en buiten Nederland plaatsvinden.

Zeker bij de grotere postzegelbeurzen zoals HollandFila, Eindejaarsbeurs, Postex en de Filateliebeurs in Loosdrecht kunt u uw verzameling op een goede en vertrouwde manier aanvullen.

Zoals u inmiddels begrepen heeft is de conclusie dat postzegels verzamelen dus helemaal niet zo saai en stoffig is zoals sommige mensen zeggen. Het verzamelen van postzegels gaat vooral nog steeds met haar tijd mee. Niet alleen in de techniek van het vervaardigen van de zegels; maar vooral in de harten van veel verzamelaars, die steeds weer iets nieuws vinden waardoor het interessant blijft. Het verzamelen zal altijd blijven bestaan, daar ben ik van overtuigd.

Bij een handelaar in postzegels heb je toch regelmatig het idee dat ze van hun hobby hun werk gemaakt hebben. Andere mensen besteden zoveel tijd aan hun werk, dat je denkt dat het tegelijk hun hobby is. Daarnaast zijn er mensen die soms een mooie combinatie kunnen maken van werk en hobby. Zo moest ik voor mijn werkgever enkele malen naar Moskou. Bij elke buitenlandse dienstreis probeer ik toch te kijken of het mogelijk is een filatelistisch gefrankeerde ansichtkaart te versturen aan mijn kinderen.

Zoiets heb ik ook geprobeerd in Moskou. Met het volgende resultaat.

Tijdens de eerste reis ging ik met een collega die de Russische taal machtig is naar een postkantoor niet ver van ons hotel. Ik had van internet wat plaatjes geprint van recent verschenen zegels. De lokettiste bleef erg vriendelijk, maar voor postaal verkeer was de keuze slechts beperkt tot zelfklevende zegels.

Ik kreeg een velletje met tien zegels van 10 Roebel, als ik er twee op een ansichtkaart zou plakken, dan zou de kaart beslist aankomen. Zo gezegd, zo gedaan. En inderdaad, circa tien dagen na mijn vertrek uit Moskou arriveerden de kaarten op hun bestemming.

Toch blijft het aan je knagen. Is het nu toch niet mogelijk om mooie zegels te vinden?

De Russische posterijen geven van die mooie zegels uit? Tijdens mijn derde reis lag er een leuk boekje op mijn hotelkamer: “Moscow in your pocket”. Bij de praktische informatie stond ook het adres van het hoofdpostkantoor vermeld. Dat was circa tien minuten lopen van het kantoor waar ik meestal werkzaam was. Op één van de laatste dagen in Moskou gingen we wat eerder weg.

Met de kennis van het cyrillisch alfabet las ik dat er een filatelie afdeling was op de 2e etage. Daar kwam ik terecht bij enorme vitrines met allerlei recent verschenen zegels, blokjes en velletjes. Klein probleem: het loket ging hier pas om 10:00 uur open.

Op de laatste dag van mijn verblijf ging ik ’s middags langs en slaagde erin een flinke collectie leuke zegels te kopen. De nominale waarde van Russische zegels is voor onze begrippen niet bijzonder hoog, dus voor weinig geld heb je een aardige set. Van een blokje van vier (drie zegels + vignet) kocht ik wat extra exemplaren voor de ansichtkaarten. Op de luchthaven schreef ik nog snel een wat ansichtkaarten. Ik probeerde de zegels op te plakken, maar helaas: de gom had een zodanige kwaliteit dat de zegels amper bleven zitten. Pas na veel aandrukken had ik enige hoop dat ze zouden blijven zitten. Ik leverde de kaarten in bij het loket van het postkantoor op de luchthaven. Hoe zou het gaan?

Van de vorige keer wist ik nog dat het tien dagen kon duren. Na twee weken begon ik te twijfelen. Na drie weken had ik de moed opgegeven. Maar toen opeens viel er een kaart door de bus: een ansichtkaart uit Moskou, met een stempel ‘par avion’, maar helaas zonder postzegels. Terwijl het erop leek dat de zegels wel ooit gestempeld geweest zijn.

De dag erna arriveerde kaart nummer twee: zelfde recept. Daar doe je dan je best voor. Gelukkig had ik nog één exemplaar bewaard.

Zo kon ik mijn kinderen laten zien: deze postzegels hadden op jullie kaart moeten zitten… Verder is Moskou trouwens wel een leuke stad.

Peter Stolk

Stand: 148

7

Stand: 106-108

Stand: 48

8