ΓΙΟΧΑΝ ΜΠΡΑΜΣ Ο Γιόχαν Μπραμς γεννήθηκε στο Αμβούργο στα 1833. Γερμανός συνθέτης και πιανίστας. Θεωρήθηκε ως ο διάδοχος του ανεπανάληπτου Μπετόβεν. Πέρασε δύσκολα, φτωχικά, νεανικά χρόνια. Ο πατέρας του, κοντραμπασίστας στο επάγγελμα, διέκρινε από πολύ νωρίς το ταλέντο του και φρόντισε να λάβει την κατάλληλη μουσική παιδεία έγκαιρα. Γνωρίστηκε με δύο δυνατές προσωπικότητες της μουσικής (Σούμαν και Λιστ), που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη ζωή του. Όταν ο Μπραμς ήταν 20 χρονών, ο Σούμαν, που ήταν 23 χρόνια μεγαλύτερός του, μελέτησε ορισμένες απο τις συνθέσεις του και εξήγγειλε τη γέννηση μιας μεγαλοφυΐας. Γνωρίζεται με τον Ούγγρο βιολιστή Ρεμένυϊ και ξεκινούν, ως ντουέτο, οι δύο τους, Επιμέλεια: Σοφία Πόθου
τουρνέ, σε διάφορες πόλεις. Τα ταξίδια αυτά τον οδήγησαν μέχρι την Ουγγαρία, όπου εκεί είχε την ευκαιρία να γνωρίσει από κοντά την πλούσια λαϊκή μουσική της χώρας και να χρησιμοποιήσει πολύ από το υλικό της στους, πολύ, γνωστούς Ουγγρικούς του Χορούς για τέσσερα χέρια. Ταξίδεψε Ελβετία, Ιταλία, Γερμανία, Αγγλία και τελικά προτίμησε να εγκατασταθεί μόνιμα στη Βιέννη, όπου αφιερώθηκε στο συνθετικό του έργο. Δεν έγραψε ποτέ όπερα, αλλά συνέθεσε αριστουργήματα σε όλα σχεδόν τα υπόλοιπα μουσικά είδη: τέσσερις συμφωνίες, τέσσερα κοντσέρτα, δύο σερενάτες για ορχήστρα και δύο εισαγωγές. Συνέθεσε επίσης το «Γερμανικό Ρέκβιεμ» (έντονα προσωπικού
Επιμέλεια: Σοφία Πόθου
ύφους) και άλλα χορωδιακά έργα με συνοδεία και a capella, τραγούδια, μεγάλο όγκο έργων για μουσική δωματίου, τις παραλλαγές Χάυντν για ορχήστρα, τις παραλλαγές Χέντελ και Παγκανίνι για πιάνο, δεκάδες έργα για πιάνο (ήταν το αγαπημένο του όργανο), αλλά και έργα για εκκλησιαστικό όργανο. Στο μουσικό έργο του αποφεύγει τους νεωτερισμούς και το ύφος του είναι έντονα ρομαντικό. Ως χαρακτήρας υπήρξε καλός και ευαίσθητος. Πέθανε στη Βιέννη το1897. Για το μεγάλο αυτό συνθέτη, που δεν απόκτησε ποτέ του οικογένεια, η τέχνη ήταν η ζωή του. Είναι πολύ συγκινητικό για τους θαυμαστές του το γεγονός ότι έχει διασωθεί σε κύλινδρο του πρωτόγονου γραμμόφωνου της εποχής του τόσο η φωνή του, όσο και το παίξιμό του.
Επιμέλεια: Σοφία Πόθου