ΓΥΜΝΑΣΙΟ Μάθημα : Ημερομηνία : ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ :
ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΙΟΥΝΙΟΥ 2013 ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ
ΥΠΟΤΡΟΦΙΕΣ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΕΤΟΥΣ 2013-2014 ΓΡΑΠΤΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΘΕΜΑΤΑ Κείμενο Τόσα χρόνια. Πόσο τη λαχτάρησε, την ονειρεύτηκε τούτη την επίσημη ώρα του γυρισμού. Μέσα στο χαράκωμα. Στα νοσοκομεία. Στις πορείες. Έπρεπε να ‘ναι καλοκαίρι πάνω στο νησί. Ανάσταση στην ψυχή και στη φύση. Θα ‘πρεπε να έχουν οι γλάστρες γαρίφαλα. Στα μονοπάτια να ‘ναι φυτρωμένες μαργαρίτες και ανθισμένες κάππαρες. Όλα να ‘ναι γιορτερά. Το βαπόρι φουντάρισε1 έξω από το λιμάνι, και σαν κατέβηκε στη βάρκα ο Λεωνής, έβλεπε θολά ανάμεσ’ από τα δάκρυα. Και όμως να που ήτανε καλοκαίρι πάνω στο νησί, κι η θάλασσα ήτανε λουλακιά2, κι η βάρκα χαρωπή. Μια μικρή μαβιά φελούκα3, που έτρεχε σβέλτα πάνω στα νερά. Σκιρτούσε με μικρά χαρούμενα βογκητά σε κάθε κουπιά. Και τραβούσε προς την αγαπημένη στεριά. Το ωραίο βενετσιάνικο κάστρο, το δασάκι με τα πεύκα, ο δημοτικός κήπος με τις λεύκες, η συμπαθητική επαρχιώτικη προκυμαία. Όλα εντάξει. Στο σπίτι τον περίμενε μια πικρή ησυχία……… Καταλάβαινε καθαρά πως τα χρόνια του πολέμου γράψανε με φοβερά ψηφία ένα μεγάλο μέρος της ζωής του, κι ήθελε φλογερά και πεισματικά να βουλώσει με επτά σφραγίδες αυτό το βιβλίο. …. Ν’ αρχίσει μια νέα ζωή. Ν’ ανοίξει ένα καινούριο βιβλίο, με μεγάλα αθώα κατεβατά, ολόασπρα σαν άγγελοι, χωρίς λεκέδες, χωρίς δαχτυλιές από αίμα ανθρώπινο… Με τόση λαχτάρα ξανάπιασε τα κοκαλωμένα πινέλα του. Βάλθηκε να δουλεύει με πείσμα. Ήθελε να ζωγραφίσει παιδιά με χαρωπά μάτια. Πολλά παιδιά, μιαν ολάκερη γενεά από ανθρώπους να χαμογελούν με αθωότητα προς τη ζωή. Μια βάρκα να ζωγραφίσει, ελαφριά σαν τριανταφυλλιά πεταλούδα, αποξεχασμένη μέσα σε μια γαλάζια λίμνη, γαλάζια θάλασσα και γαλάζιος ουρανός, που να μην ξέρει κατά πού ν’ αρμενίσει. Να κάνει4 τον ειρηνικό ελαιώνα του νησιού, με τις φυλλωσιές τις σταχτιές και τις ασημένιες, μουσκεμένες στο φως….. Μόλις όμως ακουμπούσε το μολύβι στο χαρτόνι, ένα πλήθος μορφές χλωμές, γουρλωμένες, στριμωχνόντανε, λαός, γυρεύοντας την έκφρασή τους. Ήτανε μια αξιολύπητη, τυραννισμένη στρατιά από ψυχές καταδικασμένες… Του γύρευαν με άγριες και προστακτικές φωνές τη μορφή τους, σαν μια δικαίωση που θα τους ξανάδινε πίσω τη γαλήνη και την ειρήνη. Ήτανε πρόσωπα κίτρινα, χείλια συσπασμένα5, μάτια ανοιχτά με ακίνητες πλατιές κόρες, κι άλλα κάτασπρα, ολότελα δίχως κόρες…… Έκλεινε τα μάτια και τους έβλεπε να περπατάνε, μιαν ατελείωτη πομπή που βογκούσε κι έκλαιγε. Τα πόδια τους αφήνανε στο πυρωμένο χώμα κόκκινες πατημασιές. Δεμένοι σαν τα ζωντανά με το σχοινί ο ένας από τον άλλο..... Τα μάτια τους παίζανε δεξιά ζερβά6 σαν του πιασμένου αγριμιού, οι πλάτες σκύβανε ξεγυμνωμένες, οργωμένες από την ξιφολόγχη. 1 2 3 4 5 6
Αγκυροβόλησε Είχε βαθύ γαλάζιο χρώμα Πλοιάριο Να ζωγραφίσει Παραμορφωμένα Αριστερά
1 από 4