ΓΥΜΝΑΣΙΟ Μάθημα : Ημερομηνία : ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ :
ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ 26 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014 ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ
ΥΠΟΤΡΟΦΙΕΣ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΕΤΟΥΣ 2014-2015 ΓΡΑΠΤΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΘΕΜΑΤΑ Κείμενο Ο ΗΛΙΟΣ ΕΚΑΙΓΕ ΠΟΛΥ…
Ἡ ὥρα ἦταν 11 περίπου. Βάδιζε ἀπὸ τὸ πρωί, ἀπὸ τὶς 7 ποὺ εἶχε βγεῖ ἀπὸ τὸ δωμάτιό του, ποὺ ἤτανε σὲ μιὰν αὐλὴ πίσω ἀπὸ τὴ λαχαναγορά. Βάδιζε ἔτσι στὴν τύχη, χωρὶς νὰ ξέρει ποῦ πάει, χωρὶς νὰ σκέφτεται ποῦ πάει. Ὁ ἥλιος ἔκαιγε πολύ… Τὸ στόμα του τὸ ἔνιωθε στεγνὸ καὶ πικρό. Εἶχε νὰ φάει ἀπὸ προχθές. - Στὴν Κατοχή, πῶς ἄντεξα στὴν πείνα; συλλογίστηκε περνώντας μπροστὰ ἀπὸ ἕνα ζαχαροπλαστεῖο. Ἔφευγε κάθε πρωί, νωρὶς νωρίς, ἀπὸ τὸ δωμάτιό του, σωστὴ ποντικότρυπα ἤτανε, προτοῦ ξυπνήσει ἡ σπιτονοικοκυρὰ του, ποὺ γκρίνιαζε ὁλοένα γιὰ τὸ νοίκι καὶ τὸν ἄρχιζε στὸ βρισίδι μόλις τὸν ἔβλεπε. Γιὰ τὸν ἴδιο λόγο γύριζε ἀργὰ τὴ νύχτα σὰν ὑπολόγιζε, πὼς θὰ εἶχε κοιμηθεῖ. - Ταμεῖο Ἀνεργίας εἶμαι ΄γώ; ἔλεγε ἡ χοντρή γυναῖκα ποὺ ὑπέφερε ἀπὸ κιρσούς. Σίγουρα εἶχε δίκιο, μὰ ἤτανε κι αὐτός σὲ ἀδιέξοδο. Ἄνεργος ὀχτὼ μῆνες τώρα, εἶχε σώσει ὅ,τι λεφτὰ εἶχε, καὶ τώρα εἶχε στὴν τσέπη του κάτι λιγοστά, ἴσα, ἴσα γιὰ νὰ φάει μιὰ σούπα, ὅταν ἡ ἐξάντλησή του θὰ ἔφτανε στὸ ἀποκορύφωμά της. Μὰ ὄχι! Δὲ θὰ ξόδευε τὰ τελευταῖα του λεφτὰ γιὰ νὰ φάει μία σούπα. Θὰ ἔκανε κάτι ἄλλο: θ’ ἀγόραζε ἕνα λαχεῖο. Ἡ κλήρωση θὰ γινότανε τὸ ἀπόγευμα στὶς ἕξι, καὶ τὸ σκέφτηκε κεῖνο τὸ πρωὶ νὰ πάρει ἕνα λαχεῖο. Εἶχε ἐλπίδα πὼς θὰ κέρδιζε, ἴσως καὶ τὸν πρῶτο ἀριθμό. Ὁ ἥλιος ἔκαιγε πολύ… Ὀχτώ μῆνες ἄνεργος, εἶχε χτυπήσει ἕνα σωρὸ πόρτες. Δὲν μπόρεσε νὰ βρεῖ δουλειὰ πουθενά. Ζήτησε νὰ δουλέψει ἐργάτης, ὁ,τιδήποτε, μὰ τὰ χέρια του ἤτανε μαθημένα ὡς τότε σὲ δουλειὰ γραφείου καὶ δὲν τὸν παίρνανε γιὰ ἐργάτη. Ἄσε ποὺ κι ἐκεῖ ἡ ἀνεργία ἤτανε μεγάλη. Καὶ ποῦ δὲν ἔτρεξε γιὰ δουλειά αὐτοὺς τοὺς ὀχτώ μῆνες! Χτύπησε πόρτες, ἀνέβηκε σκάλες, τίποτα! Μὰ τώρα θὰ ἔπαιρνε τὸ λαχεῖο. Καὶ θὰ κέρδιζε. Εἶχε ἐλπίδα πὼς θὰ κέρδιζε. - Ἐδῶ τὰ τυχερά! Σὲ μιὰ ὥρα κληρώνουνε! φώναζε ἕνας μικρός μ’ ἕνα μάτσο λαχεῖα στὸ χέρι. Δὲ θὰ τὸ ἔπαιρνε τώρα τὸ λαχεῖο. Ἤξερε πὼς δὲν κληρώνανε σὲ μιὰ ὥρα, μὰ τὸ ἀπόγευμα. Εἶχε καιρό. Θὰ τὸ ἔπαιρνε ἀργότερα. Καὶ θὰ κέρδιζε. Εἶχε ἐλπίδα πὼς θὰ κέρδιζε. Ἴσως καὶ τὸν πρῶτο ἀριθμό. Ὁ ἥλιος ἔκαιγε πολύ… Δίψαγε. Μπῆκε σ’ ἕνα καφενεῖο καὶ προχώρησε στὸ βάθος. Ζήτησε ἕνα ποτήρι νερό. Τοῦ τὸ δώσανε. Βγαίνοντας ἔριξε μιὰ ματιά σὲ μιὰ ἐφημερίδα ποὺ ἤτανε πάνω σὲ ἕνα τραπέζι. Διάβασε μερικοὺς τίτλους. Εἶδε καὶ τὶς «Μικρὲς Ἀγγελίες». Εἶχε ἀπογοητευθεῖ ἀπὸ τὶς «Μικρὲς Ἀγγελίες» ποὺ προσφέρουν ἐργασία. Δὲν ἄντεχε νὰ χτυπήσει ἄλλη πόρτα. Δὲν ἄντεχε πιὰ νὰ ἀνεβεῖ ἄλλες σκάλες. Ὡστόσο, σὰν νὰ τὸν ἔσπρωχνε κάτι, ἔριξε μιὰ ματιά. Εἶδε μιὰ ἀγγελία ποὺ ἔκανε γι’ αὐτόν: «Ζητεῖται ὑπάλληλος διὰ γραφεῖον, ἡλικίας 30-35 ἐτῶν, ἀπόφοιτος Γυμνασίου. Γραφεῖον Εἰσαγωγῶν–Ἐξαγωγῶν, ὁδός Χρηματιστηρίου 14β, ὥρα 1-2 μ.μ.» 1 από 7